Post on 21-Dec-2014
description
Zij waren op weg naar Jeruzalem.Jezus ging voorop.
Ma
rcu
s 10
, 32
Marcus 10, 33-34
Marcus 10, 33-34
Lucas 18,34
Lucas 18,34
Matteüs 20, 30-34
Matteüs 20, 30-34
Matteüs 25, 14-30
Lucas 19,2-10
Tot in hoge bomen klimmen Als je hooggezeten bent,
Om die vreemde te aanschouwen Die jouw goede kanten kent.
Handenvol kun je nu gevenVan je liefde en je geld,
Van je zorg en je talenten Door het roepen van een stem.
Armer word je niet, nee rijker Want de blik van alleman,
Ziet je staan als mens en kent je, Brengt je leven weer op gang.
Wat voor machten, wat voor krachtenWelke medemenselijkheid,
Hebben dit in mij doen groeien, Die onthechting die bevrijdt!
Marcus 11, 1-9
Trekken naar de stad van je verlangen,dromen over wat je vinden zult,zon en warmte, licht en vriendschap,stad waarin je wonen wilt.
Intocht houden in die mooie dromen,langs versierde straten binnen gaanwaar muziek klinkt, groene takkenvan de hoop te wuiven staan.
Binnen trekken en al heel lang weten,dat het niet zo mooi wordt als het leek,toch de moed dan niet verliezen,dat is doen wat Jezus deed.
Moedig door soms zware dagen trekken,trouw en onbevangen verder gaanen dan merken dat je oude dromenin een ander daglicht staan.
Lu
cas
19
, 4
1-4
4
Zovelen stonden langs de wegwaar Jezus binnenkwam,
maar waren er ook onder hen die zagen wie Hij was?
Een ezel, een onschuldig dier,dat draagt geen wereldmacht,
een pril en koppig ezeltje draagt wie is rein van hart.
Wie tranen laat in feestgedruisweet van het leven meer,
weet dat een feest pas feest kan zijn door kwaad en lijden heen.
De intocht in Jeruzalemeen zoektocht voor het hart naar vrede en gerechtigheid een haast onzichtbaar pad.
Marcus 11, 15-17
Marc
us
11
, 1
5-1
7
En zij zochten een reden
om Hem te doden.
DE GEVESTIGDE ORDE:
Wat is dat voor een man, die dat kan,die mensen zo snel op de been brengt?Wat spreekt hij voor een taal,welk verhaal vertelt hij een volk zo ontvlambaar?
STEM UIT HET VOLK:
Eindelijk een mens die over dingen spreektuit ons bestaan van alledag,een mens die ons begrijpt.Eindelijk een mens die ons uit de sleurvan eten, werken, slapen haalt,het leven weer een feest.
DE GEVESTIGDE ORDE:
Een opstandeling die ons dwingt
om ons schielijk van hem te ontdoen
STEM UIT HET VOLK:
Eindelijk een mens die ons de vreugde toont
van dromen, dansen en elkaar,wat ons gelukkig maakt.
DE GEVESTIGDE ORDE:
We zoeken een stokom die hond,
die valse profeet mee te slaan.
Een reden nu nog,om het volk te slaanmet de dood van hun held.
STEM UIT HET VOLK:
Eindelijk een mens die ons van binnen raakt,
die over werelden verhaalt,zo onbegrepen mooi!
En zij zochten een reden om Hem te doden.
Licht dat terugkomt?
Hoop die niet sterven wil?
Vrede, die bij ons blijft?
Kijk naar het graan,
dat uitgezaaid, geborgen
in de schoot der aarde,
vruchtbaar tot in honderdvoud
ons voedsel wordt,
de korenaar.
Wij, in ons dragendde vonk-van-hoop-doet-levendie ons gaande houdt,
zoeken nieuwe vergezichten,
plaatsbepaling, ...................................................................................
worden aangeraakt door wat ons uit de verte roeptover de vlakten, dichtbij op de wind.Welke richting moeten wij gaan?
Geur van verandering,winden van ver,
trilling van straksdoor dor ritselend blad
Dit was een gedeelte van “Het oratorium voor de Veertigdagentijd en Pasen”van Marijke De Bruijne op muziek van Anneke Plieger-van de Heide, Peter Rippen en Chris van
Bruggenmet illustraties van Rien Poortvliet (uit het boek “Hij was een van ons” )
In the Lord I’ll be ever thankful,in the Lord, I will rejoice!Look to Him, do not be afraidin Him rejoicing: the Lord is near,in Him rejoicing: the Lord is near.
In de Heer vind ik heel mijn sterkte,in mijn God de vreugdezang.Gij die mijn bevrijding bewerkt,op U vertrouw ik en 'k ken geen angst,op U vertrouw ik en 'k ken geen angst.
(Taizé)
[Vg.]
God wij danken Jou, voor deze gemeenschap.
Dat er mensen zijn, hier ter plekke, die elkaars hand vasthouden
en elkaar bemoedigen.Maar bovenal willen we Jou danken
om Jezus, Jouw Zoon, die al weldoende rondging
en zo Jouw zorg voor ons zichtbaar maakte.Hij is ons Voorbeeld.
[Al.]
Hij werd ingehaald als een koning, toegezwaaid met palmen,
toegezongen met ‘hosanna’. Daarna verguisd
omdat zijn koningschap niet van deze wereld was.
[Vg.]
Koninklijk in de waarheid, prachtig in de liefde,
een en al zorg voor misdeelden en onderdrukten, voor weerlozen en zieken, voor iedereen.
Zo was en is Hij, Jezus, onze Heer, onze Koning.Hoor daarom onze woorden van dank, God,
om Hem, die het als zijn roeping zag, te dienen,overal waar Hij kwam.
Die de eenvoud van een ezel verkoos boven macht over mensen.
[Al.]
Hij baande voor ons de weg. Wij bidden dat ook wij die weg kunnen gaan:
een weg van eenvoud, een weg van dienen,
een Koninklijke weg van zorg voor elkaar.
[rechtstaan]
[Vg.] Om ons te helpen die weg te gaan, wou Hij voor altijd bij ons blijven.
Daarom gaf Hij, vlak voor Hij heenging, ... … [consecratie] …
Beziel ons nu met Zijn geest, God. Dan zullen wij, geïnspireerd door Jouw voorbeeld,
elkaar bewaren en met elkaar bouwen aan meer menswaardigheid. Dan zullen wij
niet zwichten voor macht en eigenbaat, maar waakzaam zijn om tekenen van hoop te zien.
En moge wijzelf zo’n teken worden.
[Al.]
God, wij danken Jou om dit teken van Jouw nabijheid.
Moge wij het verhaal van Jezus, uw Zoon, onder ons levend houden
en daaruit de moed putten om steeds opnieuw de weg te gaan
van Palmzondag naar Pasen, ook al kunnen wij niet om Goede Vrijdag heen.
[Vg.]
Om die moed en die hoop willen wij samen bidden
met de woorden die Jezus zelf ons heeft aangereikt.
Vrede voor jou,Vrede voor jou,Vrede voor jou,
Wij zijn tot hier gekomen, vanuit het hele land,wij willen welkom heten, met takken in de hand,de koning op zijn ezel, zo hoog en zo gewoon,een dienaar voor de mensen, geen staf, geen paard, geen troon!
Wij zwaaien hier met palmen voor God in onze stad,omdat Hij alle mensen zozeer heeft liefgehad.Hij wil in onze straten de vredeskoning zijneen dienaar voor de mensen, geen kroon, geen hermelijn!
Mel: G
ij zi
jt iin
gla
ns
vers
chen
en