Post on 25-Apr-2020
meelevenHét gratis uitvaartmagazine voor Horst aan de Maas | jaargang 1 • nummer 1
meeleven
In deze uitgaveIn deze uitgaveWat laat je na je overlijden na op internet?
Metallica tijdens je uitvaart
Kisten in alle soorten en maten
Werken in een hospice
Rouwhulp Mariska
Ontzorgt tijdens de laatste fase en de eerste dagen van rouw
Als u een dierbare verliest, komt er, naast het verdriet, veel op u af. Om er voor te zorgen dat u het afscheid op een mooie manier kunt regelen, kan ik een helpende hand bieden bij alle huishoudelijke taken.
U heeft daar even geen omkijken naar.
Eigenschappen zoals betrouwbaar, netjes
en sociaal staan bij mij hoog in het vaandel.
Wat houdt deze rouwhulp in? Rouwhulp is
een dienstverlening in de eerste dagen van
het verlies tot aan de begrafenis of crematie.
Daarbij valt te denken aan het doen van
de boodschappen, het schoonhouden
van de woning, het verzorgen van de
maaltijd(en), het verzorgen van de was, het
gastvrouw zijn. Vooraf worden eerst uw
wensen besproken en kunt u eventuele
bijzonderheden aangeven. Rouwhulp is
bedoeld voor iedereen die ondersteuning
kan gebruiken tijdens de eerste dagen van
rouw. Schroom niet en neem gerust contact
met mij op voor het maken van een afspraak
of kennismakingsgesprek.
”Ik help u graag verder”
Eikelenbosserdijk 2, Melderslo
Tel. 06 22 62 33 26
info@rouwhulpmariska.nl
www.rouwhulpmariska.nl
O p internet circuleren diverse lijstjes met daarop
een top tien van uitvaartmuziek. Daarop staan
klassiekers als ‘Tears In Heaven’ van Eric Clapton en
‘Time To Say Goodbye’ van Andrea Bocelli en Sarah Brightman.
Een lied dat de laatste jaren populair is geworden, is ‘Dat ik je mis’
van Maaike Ouboter. Zij schreef het speciaal voor haar overleden
ouders en zong het tevens bij de herdenkingsdienst voor prins Friso.
En ook Claudia de Breij met ‘Mag ik dan bij jou’ wordt steeds vaker
gespeeld tijdens een dienst. Opvallend is dat ‘Waarheen, waarvoor’,
waarmee Mieke Telkamp in de jaren 70 van de vorige eeuw haar
eerste gouden plaat behaalde, van de lijst lijkt te zijn verdwenen.
Daarvoor in de plaats zijn moderne liedjes gekomen als ‘Afscheid
nemen bestaat niet’ van Marco Borsato. Uiteraard is het ook
mogelijk om tijdens een dienst muziek te draaien, die niet meteen
geassocieerd wordt met een uitvaart. Denk daarbij bijvoorbeeld aan
‘Nothing Else Matters’ van Metallica of ‘Angels’ van Robbie Williams.
Of misschien was de overledene wel helemaal idolaat van André
Hazes. Wanneer zijn stem dan door de het uitvaartcentrum of kerk
galmt, zal dit in elk geval een glimlach van herkenning opleveren.
En daar gaat het tenslotte ook om.
De muziek maakt onderdeel uit van de afscheidsdienst en dient
net als de teksten die gesproken worden en de herinneringen die
worden gedeeld, een afspiegeling te zijn van de overledene.Dag en nacht bereikbaar | 077-3661314 | www.bobnoten.nl | Ook met uw verzekering kunt u bij ons terecht
inleven
verwoorden
ontzorgen
ondersteunen
begeleiden
persoonlijk
Metallica tijdens je uitvaart
Meest gedraaid
• Mag ik dan bij jou - Claudia de Breij
• Time to Say Goodbye - Andrea Bocelli
• De weg - Guus Meeuwis
• Afscheid nemen bestaat niet -
Marco Borsato
• Dat ik je mis - Maaike Ouboter
• Wat de toekomst brengen moge -
diverse uitvoeringen
• Ave Maria - diverse uitvoeringen
• Tears in Heaven - Eric Clapton
• En de vogels zongen - Sweet People
• Trein naar Niemandsland - Frans Bauer
Wordt het ‘Ave Maria’ of toch ‘November Rain’ van Guns N’ Roses? De muziek die tijdens een uitvaart wordt gespeeld, is steeds persoonlijker geworden. Waar vroeger nog vaak voor de traditionele, kerkelijke, liederen werd gekozen, wil men tegenwoordig liever dat ook de muziek passend bij de overledene is.
0302 meeleven
Tegenwoordig zijn internet en sociale media niet meer weg te denken uit het dagelijks leven. We bestaan niet alleen in het echte leven, maar ook op Facebook, Twitter, Instagram en Linked In en we hebben een mailadres, een blog en zijn actief op Marktplaats en Ebay. Maar wat gebeurt er eigenlijk met al deze accounts en gegevens als je er zelf niet meer bent?
profielen of lidmaatschappen
hebt aangemaakt en welke
nicknames of wachtwoorden je
hiervoor gebruikt. Hoe voorkom je
dat je Facebookvrienden ieder jaar een
melding krijgen dat je weer een jaartje ouder
bent geworden? Of dat zakelijke relaties nog steeds automatisch
getipt worden om contact te leggen? Vage kennissen die na jaren
contact opnemen via e-mail om weer eens een kopje koffie te
drinken en zich afvragen waarom je niet terugmailt? Als accounts
niet verwijderd worden, dan lijkt het voor de internetwereld alsof je
nog leeft.
Wat kun je zelf doen? Om dit te voorkomen kun je een aantal zaken ondernemen.
Zo kun je een digitaal testament opstellen, met daarin al je accounts
plus inloggegevens. Dat kan natuurlijk in een bestandje op je
computer, maar dat is niet de veiligste manier. Dit soort zaken kun
je bij de notaris regelen in de vorm van een digitale kluis. Na je
overlijden krijgen je nabestaanden hiervan de code, waardoor ze de
accounts stop kunnen zetten. Daarnaast zijn er ook verschillende
online diensten die je digitale nalatenschap voor je regelen. Je kunt
bijvoorbeeld je profielen vastleggen en aangeven wat hiermee
moet gebeuren na je dood. Vaak kun je een vertrouwenspersoon
aanwijzen, die toegang krijgt tot je accounts na je dood.
Wat kunnen nabestaanden doen? Gelukkig bieden veel sociale media de mogelijkheid voor
nabestaanden om een profiel zonder inloggegevens te verwijderen.
Meestal heb je hier wel een link naar een overlijdensbericht voor
nodig en bewijs dat je familie bent van de overledene. Bij Facebook
krijgen nabestaanden de mogelijkheid om een account om te
zetten naar een herdenkingspagina, waarvan alle privé-informatie
van de gebruiker wordt verwijderd, maar waarop wel nog steeds
berichten geplaatst kunnen worden. Twitter geeft de mogelijkheid
om alle openbare tweets van een overleden persoon te bewaren, of
om op het account van de overledene een link te plaatsen naar een
online herinneringsplek. Op deze manier kunnen overledenen met
behulp van sociale media voor altijd herdacht worden.
Nadenken over de dood is voor veel mensen iets wat zij liever
niet doen. Het vastleggen van zaken die na hun dood geregeld
moeten worden is al helemaal iets waar veel mensen niet aan
moeten denken. Toch kan het nabestaanden heel veel werk besparen
als de overledene heeft nagedacht over wat moet gebeuren met
zijn of haar nalatenschap. Tegenwoordig komt hier vaak nog een
ander erfenis bij kijken: het digitale nalatenschap. Bijna iedereen laat
tegenwoordig zijn sporen na op het web. Zo bouwen we gemerkt,
of ongemerkt, aan een digitaal nalatenschap.
Problemen met digitale erfenis Voor je nabestaanden kan dit digitale nalatenschap vervelend zijn,
want hoe verwijder je alle accounts als je hier geen inloggegevens
van hebt? Nabestaanden hebben vaak geen idee bij welke sites je
Wat laat je na je overlijden na op internet?
Voor een mooi sieraad met een speciale
herinnering waar eventueel een vingerafdruk,
as of haarlok in verwerkt kan worden.
Voor informatie of het maken van een afspraak:
06-50400905
www.laurasstijl.nl
Ringovenhof 24 • 5865 BM TienrayT 0478 - 760012 • F 0478 - 760013
han-mark@arendseuitvaartzorg.nl
U I T VA A R T Z O R G
HAN-MARKARENDSE
W i j staan dag en nacht voor u klaar
Samen onder weg naar een mooie herinnering
0504 meeleven
D e oudst bewaard gebleven grafsteen
op het voormalige kerkhof aan de
Kloosterstraat dateert van 1856. Op
het kerkhof is daarnaast ook het monument
ter nagedachtenis van de slachtoffers van de
Tweede Wereldoorlog te vinden. Een ander
bijzonder monument is dat van de eerste
echtgenote van de in Horst bekende huisarts
Harry Strijbosch. Ook dat van zijn tweede,
eveneens jong gestorven, echtgenote is op
het oude kerkhof terug te vinden. Henricus
Maria Antonius Wilhelmus Strijbosch werd in
1887 geboren in het Brabantste Asten. In juni
1915 vestigde hij zich als huisarts in Horst.
Twee jaar later, op 10 februari 1917, huwde
hij met Gerarda Gitzels, in 1890 eveneens in
Asten geboren. Zij beviel op 15 december
van datzelfde jaar van een zoon, Carolus.
Beiden overleden echter bij de bevalling en
zijn gezamenlijk begraven op het kerkhof.
Aan het hoofdpad is als derde monument
het graf te vinden van Johanna van Haeff,
de tweede echtgenote van Harry Strijbosch.
Zij stierf in 1928 en op haar grafsteen is
Maria met in haar armen Jezus afgebeeld.
Een eindje verderop is het beeld van
een moederfiguur te zien. Zij houdt een
pasgeboren kindje vast. Hier ligt Gerarda
Gitzels. Het is een voor die tijd bijzonder
modern aandoend beeld. Een eenvoudig
grafmonument, zeker als je het vergelijkt met
het rijkversierde graf van Strijbosch’ tweede
echtgenote.
BelangrijkToen de plannen voor Hof te Berkel
in Horst gestalte kregen, heeft de
straatnamencommissie in de voormalige
gemeente Horst nog geijverd voor een straat
vernoemd naar huisarts Strijbosch. In Horst
had je in de eerste helft van de twintigste
eeuw twee belangrijke huisartsen: Van de
voor moeder en kind Op de begraafplaatsen in Horst aan de Maas zijn vele mooie en indrukwekkende grafmonumenten te vinden.
Herinneringen aan overledenen gevangen in een kunstwerk. Zo kent het oude kerkhof van Horst een bijzonder monument ter nagedachtenis aan een jong gestorven moeder met haar kind.
Meerendonk en Strijbosch. Naar de eerste is
de straat waaraan verpleeghuis Elzenhorst
stond, vernoemd. In Hof te Berkel zou een
straat vernoemd naar dokter Strijbosch
volgens de commissie een juiste keuze zijn
geweest. De gemeente heeft de suggestie
echter niet overgenomen. Strijbosch huwde
nog een derde keer en stierf uiteindelijk op
10 mei 1981, 93 jaar oud.
Bronnen: onder andere Oud Horst in het Nieuws deel 3 en Horster Historiën deel 5
Elk afscheid is de geboorte van een herinnering
T 06-19082814 • info@gerrievandenhoef.nl • www.gerrievandenhoef.nl
Samen met u zorgen wij voor een persoonlijk en waardig afscheid.
Ons eigen 24-uurs Afscheidshuis ‘t Pastoersweike biedt u de mogelijkheid om gedurende de dagen van overlijden tot de dag van de uitvaart een geheel eigen invulling te geven aan opbaring en afscheid. Het huis is er enkel en alleen voor u.
Wij zijn dag en nacht bereikbaar.
NATUURSTEENBEDRIJF STASSAR BV HELMOND WWW.STASSARBV.NL
NATUURSTEENBEDRIJF STASSAR BV
Al meer dan 100 jaar gespecialiseerdin grafmonumenten
Ook voor al uw maatwerk in natuursteen
Nu ook tegels
Lage Dijk 2Helmond
T 0492-523782www.stassarbv.nl
07
Z o’n 60 tot 70 procent van de mensen in Nederland kiest voor
een eenvoudige, goedkope kist, vertelt Evers.“ Vroeger was
dat wel anders. Toen vond een begrafenis standaard plaats in
de kerk en dan kon die hele kerk de kist zien. Een goede, eiken kist
hoorde er toen gewoon bij.” Tegenwoordig kiezen veel mensen voor
goedkoper materiaal of ongelakte kisten. “De twee grootste trends van
de laatste jaren zijn: goedkoop en eco-vriendelijk. De meeste kisten die
wij nu verkopen zijn ongelakt. Dat is zowel goed voor het milieu als voor
de portemonnee.” Tot drie jaar geleden verkocht Janssen Uitvaartkisten
alleen maar massief houten kisten van vuren of eiken. “Omdat steeds
meer mensen het materiaal niet meer zo belangrijk vinden of denken
‘het is toch maar voor een paar uurtjes, zo’n kist’, zijn we ook kisten van
spaanplaat en multiplex gaan verkopen.”
Als klanten speciale wensen hebben, dan kunnen de
meeste uitvaartkistenfabrikanten daar rekening mee houden.
Evers: “Eigenlijk is alles mogelijk in
deze branche. Hoewel de meeste
mensen voor een vrij standaard kist
kiezen, zijn er natuurlijk ook klanten
die wat anders willen. Wij hebben
bijvoorbeeld een dame die voor ons
exemplaren beschildert als daar vraag
naar is. Dit gebeurt het meest bij kisten
voor kinderen. In ons assortiment zitten
ook kisten beschilderd met vlindertjes
of in een voetbalthema, maar deze worden eigenlijk zelden gekocht.”
De mogelijkheden zijn eindeloos en er zijn volgens Evers ook geen
specifieke dingen waar je op moet letten als je een uitvaartkist uitzoekt.
Hij vergelijkt het met schoenen uitzoeken: een kist moet bij je budget
en persoonlijke voorkeur passen. “Voor de rest ben je helemaal vrij in
je keuze.” Het bedrijf heeft al veel bijzondere uitvaartkisten gemaakt.
“Ooit hebben we een kist gemaakt voor een echtpaar dat met zijn
tweeën in één kist begraven werd, dat was erg bijzonder. Je maakt
aparte dingen mee in dit vak. Een paar jaar geleden reed er een boer
hier het terrein op met een trekker met achterop een appelboom.
Hij had al zijn hele leven onder die appelboom gezeten, zei hij,
en later wilde hij daarin liggen als hij dood was. Die kist hebben we
voor hem gemaakt en deze staat nog steeds hier in de loods op hem
te wachten.”
Het werken in een uitvaartkistenbedrijf is niet zo morbide als het lijkt,
vertelt Evers. “Dat denken mensen soms, maar als je de hele dag
bezig bent met uitvaartkisten dan sta je daar niet meer zo bij stil.
Dan is het maken van een doodskist
bijna hetzelfde als het maken van
tafels. Heel zelden komen mensen die
weten dat ze gaan sterven zelf iets uit
zoeken. En ouders die voor een kindje
een kist uit moeten kiezen, dat raakt
ons natuurlijk wel.” Het verkopen van
uitvaartkisten vindt Evers al met al een
mooi beroep. “Als we iedere keer weer
in korte tijd een kist kunnen leveren die
naar wens is, dan is dat mooi. Soms is het ook wel rennen en vliegen
om op tijd klaar te zijn, maar dat hoort er gewoon bij.”
Kisten in alle
soorten en maten
“De twee grootste trends van de laatste jaren zijn:
goedkoop en eco-vriendelijk. ”
Bij een uitvaart hoort ook een kist. Deze zijn er in alle soorten, maten en materialen. Maar hoe maak je een keuze uit zo’n groot aanbod? En wat is er eigenlijk allemaal mogelijk? Bijna alles, vertelt Ton Evers, directeur-eigenaar van Janssen Uitvaartkisten uit Sevenum.
Alles is mogelijk
0908 meeleven
het hoofd niet direct met aarde wordt bedekt. Na de uitvaart gaan de
nabestaanden naar het huis van de overledene om deze persoon
te herdenken. Na het sterven van een familielid brengen andere
familieleden en vrienden gedurende drie dagen eten naar de familie.
Ook in het Hindoeïsme vindt er een
plechtigheid plaats voorafgaand aan
de uitvaart. Deze plechtigheid is in het
uitvaartcentrum en vaak alleen voor
familieleden. Tijdens de plechtigheid worden
teksten voorgelezen of andere rituelen
uitgevoerd. Ook de uitvaart van Hindoestanen
kent diverse rituelen en tradities. Na afloop van
de ceremonie gaan de aanwezigen naar huis.
Voor de directe familie volgt nog een laatste
plechtigheid, waarbij de lijkverbranding zelf in gang wordt gezet.
Het is voor de nabestaanden belangrijk om het overleden lichaam
te zien branden.
In Nederland wordt er, voornamelijk door de niet-religieuzen, vaak
voor gekozen om de plechtigheid te organiseren op een locatie waar
de overledene in zijn of haar leven veel tijd heeft doorgebracht, zoals
een dorpshuis, café of clubhuis van een (sport)vereniging.
RouwNa de plechtigheid, uitvaart en de herdenking volgt een periode van
rouw. Deze periode van rouw verschilt per persoon, maar ook per
religie. Het Hindoeïsme kent twaalf tot dertien dagen van intensieve
rouw. Het Christendom herdenkt de overledene tijdens de dienst en
eens per jaar tijdens een herdenkingsmis. Verder verwerkt iedereen
het verlies op zijn of haar eigen manier. In de Islam wordt drie dagen
intensief gerouwd. Na veertig dagen wordt het verlies afgesloten met
een herdenkingsbijeenkomst.
Bronnen: www.uitvaart.nl, uitvaartorganisatie Yarden, uitvaartorganisatie Monuta
Begraven of cremeren? De meest gebruikelijke vormen van uitvaart zijn cremeren en begra-
ven, maar er zijn ook minder bekende vormen, zoals het lichaam ter
beschikking stellen aan wetenschap, het zeemansgraf (overboord
zetten van het lichaam) en de nieuwe varianten cryomeren (invriezen
of vriesdrogen) en resomeren (oplossen van het
lichaam). Welke vorm van uitvaart daadwerkelijk
gekozen wordt, kan beslist worden door de per-
soon zelf of door de nabestaanden.
Christenen en Moslims geven vaker de voorkeur
aan begraven, omdat de overledene een
ontmoeting met God te wachten staat. Moslims
begraven hun lijken daarbij vaak op de rechterzij,
met het gezicht in de richting van Ka’aba in
Mekka. Hindoestanen worden daarentegen juist
vaker gecremeerd. Zij gaan namelijk uit van reïncarnatie. Crematie
is dan de snelste manier om het lichaam van de overledene terug te
laten keren naar de bron.
De plechtigheid Hoewel een plechtigheid niet verplicht is, wordt dit in de
meeste gevallen wel voorafgaand aan de begrafenis of crematie
georganiseerd. In het Christendom wordt er op de avond voorafgaand
aan de begrafenis of crematie vaak een sobere mis georganiseerd,
waarin teruggekeken wordt op het leven van de overleden persoon
en afscheid wordt genomen. De dienst is bij protestanten vaak
soberder dan bij katholieken. Tijdens de begrafenis of crematie
wordt afscheid genomen van de overledene en na afloop komen
nabestaanden bij elkaar om de overledene te herdenken. Dit gebeurt
meestal in een zaal bij het crematorium of op een andere locatie.
Bij de Islam is het wassen en verzorgen van het lichaam van de
overledene belangrijk. Het rituele wassen gebeurt vaak in een
speciale ruimte van het uitvaartcentrum of in de moskee. In Oosterse
landen wordt de overledene binnen 24 uur, bij voorkeur zonder kist,
begraven. Boven het hoofd wordt vaak een afdakje gemaakt, zodat
Verschillende culturen
Iedere cultuur heeft haar eigen gebruiken en gewoontes, zo ook op het gebied van rouw en begrafenissen. De drie grootste godsdiensten van de wereld, het Hindoeïsme, de Islam en het Christendom, gaan ieder op
hun eigen manier om met de dood.
verschillende gebruiken
Het is voor de nabestaanden
belangrijk om het overleden lichaam
te zien branden
1110 meeleven
dan herkent de familie je jaren later nog steeds. Ik denk dat dit komt
omdat je deel hebt uitgemaakt van het afscheid, een hele bijzondere
tijd. Ik hoor van veel mensen dat afscheid nemen niet altijd alleen
maar zwaar en verdrietig is. Het kan ook heel mooi zijn. Je bent met
de hele familie bij elkaar, dingen worden uitgesproken.” Bij haar eigen
moeder kreeg Nel niet de kans om uitgebreid afscheid te nemen.
“Zij overleed heel plotseling, binnen een paar uur. Ik had heel graag
nog in haar laatste weken rustig beetje bij beetje afscheid willen
nemen en haar willen begeleiden
bij het sterven. In mijn werk ben ik
daar constant mee bezig en dan
lukt dat in mijn eigen situatie niet.
Dat is dan wel moeilijk.”
In een hospice werken veel
verschillende vrijwilligers.
Er zijn natuurlijk de gastvrouwen
of –heren die ook wel
zorgvrijwilligers genoemd
worden, maar er werken
onder andere ook mensen die de tuin bijhouden, de was doen of
koken. Nel: “Een vrijwilliger moet een sociaal karakter hebben en
medeleven kunnen tonen. Soms is het werk zwaar voor hen, maar
vaak ook mooi. Als in Venray iemand overleden is in het hospice, dan
houdt men altijd een uitgeleide. Dat is ontzettend indrukwekkend.
Iedereen houdt dan op met waar hij of zij mee bezig is en samen
begeleiden ze dan de overledene naar buiten.
Bij de voordeur staat een kaars, die pas uitgaat als de overledene
weg is. Zoiets is mooi, maar heel emotioneel. Eigenlijk is er altijd wel
een lach en een traan aanwezig. Ik zeg vaak tegen de vrijwilligers:
‘Trek maar een vrolijk gezicht, aan een begrafenisgezicht heeft
niemand wat.’”
N el Steegh-Janssen is een van die mensen. Zij werkt als
palliatief verpleegkundige in het ziekenhuis en is als
vrijwilligster betrokken bij verschillende hospices, waaronder
het toekomstige Hospice D’n Doevenbos in Horst. “Het is een voorrecht
om zo dicht bij mensen te mogen staan in het laatste stadium van hun
leven. Al is het maar om een kopje koffie in te schenken of iets op te
rapen waar ze zelf niet bij kunnen”, vertelt zij. In hospice Zenit in Venray
hield en hospice D’n Doevenbos in Horst houdt Nel zich bezig met het
wel en wee van de vrijwilligers.
Nel heeft altijd al in de palliatieve
zorg, de zorg voor mensen die
niet meer te genezen zijn, gewerkt
en is dus veel bezig met mensen
die gaan sterven. “De contacten
met mensen raken me nog
steeds heel erg. Ik kan me vaak
nog verwonderen over hoe sterk
mensen zijn in hun laatste fase. En
natuurlijk denk je dan vaak: wat
is het leven toch oneerlijk. Eigenlijk moet je daar juist niet te veel bij
stilstaan. Maar als er bijvoorbeeld een jong iemand sterft, dan is dat
heel zwaar. Zoiets vreet energie. Met het sterven van oudere mensen
kun je vaak eerder vrede hebben, hoewel ik merk dat het ook moeilijk
is om te zien als van een echtpaar dat al meer dan vijftig jaar bij elkaar
is één van de twee overlijdt.”
Werken in een hospice wordt vaak gezien als zwaar werk, vertelt Nel.
“Het kan ook heel mooi zijn. Het vreemde is dat je in zo’n korte tijd
een hele hechte band op bouwt met de gasten en hun familie. Ik vind
het af en toe wonderbaarlijk dat je zo’n belangrijk deel uit gaat maken
van hun leven. Soms heb je ze maar drie of vier dagen gezien en
’Afscheid is niet alleen maar
verdrietig’Wie nog maar even te leven heeft, hoopt vaak op een afscheid in een vertrouwde
omgeving en met zoveel mogelijk familie en vrienden om zich heen. Als dat thuis niet kan,
dan biedt een hospice vaak uitkomst. Om zo’n hospice draaiende te houden, zijn er veel
mensen nodig die een steentje bijdragen.
Werken in een hospice
“Een vrijwilliger moet een sociaal karakter hebben en medeleven kunnen tonen.
Soms is het werk zwaar voor hen, maar vaak ook mooi.”
1312 meeleven
ritueelbegeleiding
diuto
Ritueelbegeleider van het jaar
Als .. Als .. Alsde uitvaart voorbij isde kist uit het zicht is
het bloemstuk verdord ishet leven weer “gewoon” is
Dan ... blijft de herinnering
hoe het leven herdacht is
~Lucie~
Na een overlijden moet er veel geregeld worden. Gelukkig hoeft u daarbij niet alles zelf te doen. U kunt hierbij kiezen voor de ritueelbegeleider en voor de uitvaartondernemer die bij u past.
Als ritueelbegeleider maak ik, samen met u, de afscheidsdienst voor uw dierbare, tot een blijvende herinnering. Hierbij lever ik meer dan een mooie tekst. Als psycholoog help ik u door hectische dagen heen, als theoloog heb ik oog voor de rituelen die bij uw situatie passen en help met de voorbereiding daarvan.
Naast diensten in het crematorium of andere locaties, verzorg ik ook diensten Naast diensten in het crematorium of andere locaties, verzorg ik ook diensten in de kerk. Samen met de priester draag ik zorg voor een persoonlijk afscheid in het rustgevende, vertrouwde kerkgebouw.
Wanneer u weet dat het einde van uw leven nadert, is het mogelijk alvast uw Wanneer u weet dat het einde van uw leven nadert, is het mogelijk alvast uw wensen vast te leggen. Het geeft u en diegenen die u achterlaat rust geven wensen vast te leggen. Het geeft u en diegenen die u achterlaat rust geven om duidelijkheid te hebben rondom uw wensen.
Lucie Geurts-Saris
U kunt mij rechtstreeks of via uw uitvaartondernemer benaderen.T. 06 41121858, lucie@luciegeurts.nl, www.luciegeurts.nl
www.theoarts.cominfo@theoarts.com
U kunt kiezen voor een stijlvolle opbaring bij u thuis in uw eigen vertrouwde omgeving of een uitvaartcentrum naar keuze.
Kantoor VenrayMonikesstraat 7, 5801 RZ Venraytelefoon 0478-55 01 50
Uitvaarthuis Theo ArtsNijverheidsstraat 4, 5961 PJ Horsttelefoon 077-398 70 99
Laat bij uw verdriet onze zorg een troost zijn
Voor het melden van een uitvaartzijn wij dag en nacht bereikbaaronder telefoonnummer 077-3987099
Verbondenheid Door: Geert van den Munckhof
De schaduw, die over het graf valt, is van mij. De zon
projecteert mijn grijze reflectie precies over het kruis waar de
namen van mijn vader en moeder in staan gegraveerd.
Ik kom hier wel vaker, maar vandaag trakteert de zon mij op
dit speciale herdenkingsmomentje. De verbondenheid met
hen wordt even letterlijk voelbaar en zichtbaar. Voelbaar, door
de warmte van achteren en zichtbaar, door m’n schaduw,
die hetzelfde plekje grond raakt, als waarin zij rusten.
Terwijl ik daar sta, besef ik dat rouw niet alleen verdriet is,
maar ook verbondenheid. Zelfs 21 jaar na de dood van mijn
vader en 37 jaar na het overlijden van mijn moeder, sta ik
hier en voel hun aanwezigheid in mij. Herinnering overstijgt,
zeker na jaren, de pijn van het definitieve afscheid van toen.
Herinnering brengt je op den duur aan de andere kant van
de pijn, de kant van het geluk.
Het is de kant waar de zon schijnt. Met warmte die tranen laat
verdampen. Het is de kant ook waar het eens wel weer zal
gaan regenen. Ongetwijfeld. Maar in het besef dat er altijd
minder zoute tranen zijn dan zoete regendruppels, geniet ik
van de herinnering van dit moment. Ik koester de rouw, die
onvermijdelijk is, als een geschenk van hen aan mij.
Met de zon in de rug, een traan in mijn oog, draai ik me om
en knipoog naar de wind.
Met de zon in de rug, een traan in mijn oog, draai ik me om en knipoog naar de wind.
15
Afscheidscentrum “de Baersdonck” | Kloosterstraat 76 | Grubbenvorst
Huiselijk ingerichte 24-uurs kamers
Sfeervolle huiskamer voor kleinschalige afscheidsdiensten
Afscheidsbezoek naar uw wens door ons begeleidt
Zonder afspraak uw dierbare bezoeken.
media
Colofon
Oplage 18.800 exemplaren
Meeleven verschijnt eenmaal per jaar in de gemeente Horst aan de Maas. De volgende uitgave verschijnt in najaar 2016.
Redactie 077 396 13 52 info@kempen-media.nlMarieke Vullings, Kris Wijnands, Judith van Meijel m.m.v. Geert van den Munckhof
Fotografie Jos Derks, Bas Kleuskens
Advertentieverkoop077 396 13 56 info@kempen-media.nlMarianne Pirlo, Fabienne ten Horn
Bezoek- en correspondentieadresHandelstraat 17, 5961 PV Horst
Kempen Media bv behoudt zich ten aanzien van de inhoud van deze uitgave zowel het auteursrecht voor conform artikel 15 lid 1 sub 4 van de Auteurswet als het databankrecht.