140801 Zwarte Gaten - Bestaan ze eigenlijk wel?

Post on 04-Jul-2015

163 views 3 download

description

Praatje op het JWG-Ouderenkamp, 2 augustus 2014. Over Stephen Hawkings recente opmerkingen over zwarte gaten, en wat die nu echt betekenen.

Transcript of 140801 Zwarte Gaten - Bestaan ze eigenlijk wel?

Zwarte gaten

Bestaan ze eigenlijk wel?

Marcel VonkOuderenkamp JWG

2 augustus 2014

Nature, 24 januari 2014

The Independent, 25 januari 2014

Smithsonian, 24 januari 2014

New Republic, 31 januari 2014

arXiv.org, 22 januari 2014

arXiv.org, 22 januari 2014

8/83

Inhoud

1. Zwaartekracht

2. Zwarte gaten

3. De horizon

4. De informatieparadox

5. Hawkings suggestie

6. Hoe nu verder?

1. Zwaartekracht

10/83

Zwaartekracht

Isaac Newton (1642-1727):

11/83

Zwaartekracht

Isaac Newton (1642-1727):

12/83

Zwaartekracht

Isaac Newton (1642-1727):

Universele kracht!

13/83

Zwaartekracht

Isaac Newton (1642-1727):

Universele kracht!

F =G M m

r2

14/83

Zwaartekracht

F =G M m

r2

Zwaarte-

kracht

15/83

Zwaartekracht

F =G M m

r2

Zwaarte-

kracht

Massa

16/83

Zwaartekracht

F =G M m

r2

Zwaarte-

kracht

Massa

Massa

17/83

Zwaartekracht

F =G M m

r2

Zwaarte-

kracht

Massa

Massa

Afstand

18/83

Zwaartekracht

F =G M m

r2

Zwaarte-

kracht

Constante van Newton

(6,67385 x 10-11)

Massa

Massa

Afstand

19/83

Zwaartekracht

Belangrijk voor ons verhaal: zwaartekracht

wordt groter als

1) De aantrekkende massa groter wordt,

2) De afstand tot die massa kleiner wordt

F =G M m

r2

20/83

Zwaartekracht

Belangrijk voor ons verhaal: zwaartekracht

wordt groter als

1) De aantrekkende massa groter wordt,

2) De afstand tot die massa kleiner wordt

Een hemellichaam heeft dus een heel

sterke zwaartekracht als het

1) Heel zwaar is, en/of

2) Heel klein is.

2. Zwarte Gaten

22/83

Zwarte gaten

Ole Rømer (1644-1710) toonde in 1676 alseerste aan dat licht niet oneindig snel beweegt.

23/83

Zwarte gaten

Ole Rømer (1644-1710) toonde in 1676 alseerste aan dat licht niet oneindig snel beweegt.

220.000 km/s

24/83

Zwarte gaten

Ole Rømer (1644-1710) toonde in 1676 alseerste aan dat licht niet oneindig snel beweegt.

220.000 km/s

300.000 km/s

25/83

Zwarte gaten

Sterren en planeten hebben een

ontsnappingssnelheid:

< 11,2 km/s

26/83

Zwarte gaten

Sterren en planeten hebben een

ontsnappingssnelheid:

< 11,2 km/s > 11,2 km/s

27/83

Zwarte gaten

Kunnen we een object maken dat zo klein

en zwaar is dat licht niet kan ontsnappen?

< 300.000 km/s > 300.000 km/s

28/83

Zwarte gaten

Kunnen we een object maken dat zo klein

en zwaar is dat licht niet kan ontsnappen?

< 300.000 km/s > 300.000 km/s

29/83

Zwarte gaten

Het idee van zo’n “zwarte ster” werd al in

1783 door John Michell geopperd, en in

1796 door Pierre-Simon Laplace

uitgewerkt.

30/83

Zwarte gaten

Maar… heeft licht wel een massa?

F =G M m

r2

31/83

Zwarte gaten

Laplace verwijderde zijn idee voor de

zekerheid uit de latere drukken van zijn

boek.

32/83

Zwarte gaten

Pas in 1905 ontdekte Albert Einstein twee

cruciale dingen:

1) Licht heeft wel degelijk een massa,

2) Niets beweegt sneller dan het licht!

E = mc2

33/83

Zwarte gaten

Zwarte gaten kunnen dus niet alleen

bestaan…

< 300.000 km/s > 300.000 km/s

34/83

Zwarte gaten

Zwarte gaten kunnen dus niet alleen

bestaan…

…er kan ook helemaal niets aan

ontsnappen!

< 300.000 km/s > 300.000 km/s

35/83

Zwarte gaten

Iets preciezer: elk zwart gat heeft een

horizon, van waarachter niets kan

ontsnappen.

3. De horizon

37/83

De horizon

Einstein verfijnde het begrip van een

horizon van een zwart gat nog iets verder.

Ruimte en tijd zijn (letterlijk) rekbare

begrippen!

38/83

De horizon

Een zwart gat is een soort stofzuiger, die

de ruimtetijd heel snel naar binnen zuigt.

39/83

De horizon

Op een gegeven moment kun je daar niet

meer tegenop rennen, zelfs niet als je met

de lichtsnelheid beweegt.

40/83

De horizon

Dit “point of no return” heet de schijnbare

horizon (“apparent horizon”)

41/83

De horizon

Maar er is een tweede keuze voor wat je

de “horizon” zou kunnen noemen.

Het zwarte gat groeit in de loop van de tijd.

Daardoor zou het kunnen dat je nu nog wel

naar buiten kunt bewegen, maar dat de

“band steeds sneller gaat lopen”.

42/83

De horizon

Als je te dichtbij bent kan het zwarte gat je

dus later alsnog onherroepelijk opslokken.

43/83

De horizon

Deze (iets grotere) horizon heet de

waarnemingshorizon (“event horizon”).

44/83

De horizon

Kortom:

• De schijnbare horizon is de grens vanaf

waar je nu niet naar buiten kunt.

• De waarnemingshorizon is de grens

vanaf waar je nooit zult kunnen

ontsnappen.

De waarnemingshorizon lijkt groter te zijn:

als je nu al niet kunt ontsnappen wordt dat

in de toekomst alleen maar erger.

45/83

De horizon

Maar… Hawking zegt nu: een zwart gat

heeft wel een schijnbare horizon (je kunt

nu niet naar buiten), maar geen

waarnemingshorizon (je kunt later wel naar

buiten).

46/83

De horizon

Maar… Hawking zegt nu: een zwart gat

heeft wel een schijnbare horizon (je kunt

nu niet naar buiten), maar geen

waarnemingshorizon (je kunt later wel naar

buiten).

HOE KAN DAT ???

4. De informatieparadox

48/83

De informatieparadox

Er ontstaat een paradox als we proberen

Einsteins beeld te combineren met de

quantummechanica.

49/83

De informatieparadox

In 1974 toonde Stephen Hawking aan dat

zwarte gaten toch straling kunnen

uitzenden.

50/83

De informatieparadox

Deze straling ontstaat door random-

effecten, en is daardoor thermisch.

51/83

De informatieparadox

Als een zwart gat ontstaat en weer

verdampt lijkt er dus informatie verloren te

gaan.

52/83

De informatieparadox

Als een zwart gat ontstaat en weer

verdampt lijkt er dus informatie verloren te

gaan.

53/83

De informatieparadox

We zijn in de natuurkunde gewend dat we

niet alleen vooruit kunnen rekenen…

54/83

De informatieparadox

…maar ook achteruit.

55/83

De informatieparadox

Ook in de quantummechanica is dit een

fundamenteel principe.

Hoe kunnen we voor zwarte gaten uit

allerlei verschillende begintoestanden dan

precies dezelfde eindtoestand krijgen?

Informatieparadox!

56/83

De informatieparadox

Drie mogelijkheden:

1) Informatie gaat verloren

2) De straling bevat toch informatie

3) Informatie blijft achter (“remnants”)

Hawking zette zijn geld op optie 1…

57/83

De informatieparadox

…maar gaf de weddenschap in 2004 op.

58/83

De informatieparadox

In 1998 verscheen er een baanbrekend

artikel van de Argentijn Juan Maldacena.

59/83

De informatieparadox

Maldacena liet zien dat er een dualiteit

bestaat tussen zwaartekrachtstheorieën en

theorieën zonder zwaartekracht.

+

60/83

De informatieparadox

Maldacena liet zien dat er een dualiteit

bestaat tussen zwaartekrachtstheorieën en

theorieën zonder zwaartekracht.

+

3 dimensies 2 dimensies

61/83

De informatieparadox

Deze dualiteit staat daarom bekend als

holografie.

62/83

De informatieparadox

De duale theorie wordt beschreven met

gewone quantummechanica – er gaat dus

geen informatie verloren.

+

3 dimensies 2 dimensies

63/83

De informatieparadox

In 2004 was het idee van Maldacena

voldoende gecontroleerd, en gaf Hawking

de weddenschap op.

Maar hoe kunnen we begrijpen dat het

zwarte gat geen informatie vernietigt?

64/83

De informatieparadox

Drie mogelijkheden:

1) Informatie gaat verloren

2) De straling bevat toch informatie

3) Informatie blijft achter (“remnants”)

Hawking kiest tegenwoordig

voor optie 2. In zijn nieuwe

artikel geeft hij hier argumenten

voor.

5. Hawkings suggestie

66/83

Hawkings suggestie

In quantumtheorieën speelt onzekerheid

een grote rol. Processen worden

beschreven door fundamentele

kansverdelingen.

67/83

Hawkings suggestie

Kortom: processen in de

quantummechanica zijn heel “fuzzy”.

68/83

Hawkings suggestie

Zolang we de uitkomsten niet waarnemen

is dat niet alleen op kleine schaal zo, maar

ook op grote schaal.

69/83

Hawkings suggestie

Ook de ruimtetijd binnen een zwart gat kan

dus wel eens een chaotische “fuzzy

ruimtetijd” zijn.

70/83

Hawkings suggestie

Ook de ruimtetijd binnen een zwart gat kan

dus wel eens een chaotische “fuzzy

ruimtetijd” zijn.

71/83

Hawkings suggestie

Het kan dus heel lang heel moeilijk zijn om

aan het zwarte gat te ontsnappen: er is wel

degelijk een schijnbare horizon.

72/83

Hawkings suggestie

Maar: uiteindelijk verdampt het zwarte gat,

en wordt de kluwen “ontward”. Er is dus

geen waarnemingshorizon.

73/83

Hawkings suggestie

Kortom: alles verlaat na heel lange tijd het

zwarte gat weer. In die zin “bestaan zwarte

gaten dus niet”: er is wel een schijnbare

horizon, maar geen waarnemingshorizon.

74/83

Hawkings suggestie

Doordat de binnenkant van een zwart gat

zo chaotisch is, is niet te voorspellen wat er

wanneer en hoe uit zal komen. Daarom lijkt

de straling thermisch.

75/83

Hawkings suggestie

Hawking vergelijkt dit met het voorspellen

van het weer.

76/83

Hawkings suggestie

Hawking vergelijkt dit met het voorspellen

van het weer.

6. Hoe nu verder?

78/83

Hoe nu verder?

Zie hier het hele artikel van Hawking:

79/83

Hoe nu verder?

Kortom: een interessant idee,

maar het zal nog veel kwalita-

tiever gemaakt moeten worden.

• Hoe maken we de details precies?

• Wat kunnen we uitrekenen?

• Wat kunnen we voorspellen?

• Welke verschillen zijn er met andere

ideeën?

80/83

Hoe nu verder?

Bovendien is dit beslist niet het enige idee!

(…al is Hawking natuurlijk wel een expert

op dit gebied…)

81/83

Hoe nu verder?

De definitieve oplossing van de

informatieparadox laat dus nog even op

zich wachten…

82/83

Hoe nu verder?

…maar dat levert voorlopig weer nieuwe

stof op voor volgende praatjes!

…wordt vervolgd…