Zilt Magazine 16-20071
ilt M A G A Z I N E V O O R
Z E I L E R S
nummer 16 - 8 november 2007Z
--- Lucas Schr over de Transat --- Herintreder in de Singlehanded
---
Wrede schepen in de Barcelona World Race --- Windstille tjalkenrace
---
Opblaaszeillatten --- en nog veel meer zeilen in beweging...
fo to
Zilt
1/2007
Zilt
16/2007
Z-reader Toegegeven, deze pagina lees je minder makkelijk in bed,
hangmat of kuip. Natuurlijk kun je het proberen met je Palm,
Blackberry of Smartphone, maar verwacht niet dat er op zo'n
sigarettenpakjegroot scherm veel te genieten overblijft. Toch is
het nog slechts een kwestie van tijd voor ook dat probleem tot het
verleden behoort. De eerste bewijzen daarvan liggen zelfs al in de
winkel.
Zo werd in de afgelopen weken met enig tromgeroffel de iLiad
gelanceerd. Zelfs het Journaal besteedde uitgebreid aandacht aan
een van de eerste elektronische boeklezers. Het gaat om een
apparaat met de afmetingen van een paperback, maar dan half zo dun.
De inhoud download je van het internet en lezen doe je van het
display dat net zo groot is als het hele apparaat. Als je aan het
eind van een pagina bent, druk je op het omslaanknopje en
verschijnt de volgende. Precies zoals met een boek of tijdschrift.
Hoe ideaal wil je het hebben?
De geïnterviewden vonden het echter maar niks. De uitgever mocht
graag pagina's langs zijn vingers laten glijden, de
boekwinkelmevrouw vond het voordeel van drukwerk dat je er een CD
bij kon verpakken, en de schrijver wilde na al die eenzame maanden
ploeteren toch echt wel iets te signeren hebben.
Z 16/2007
iltZo lees je Zilt gemakkelijk Download om altijd de jongste versie
van de Acrobat Reader. Op dit moment is dat versie 8.1 Je vindt een
link linksonderaan de website www.ziltmagazine.nl. Met enkele
knoppen kun je vlot bladeren en filmpjes bekijken. Een overzicht
van die knoppen vind je hier.
Als je die vermakelijke beelden gemist hebt, is dat niet erg. Grote
kans dat je ze in het komende decennia nog wel eens terug zult
zien. Maar dan als voorbeeld hoezeer je er naast kunt zitten. Net
als die platenbaas die de Beatles de deur wees, de professor die
eind jaren zestig voorspelde dat er ooit markt zou zijn voor wel
200 computers, of mijzelf toen ik me nog maar vijftien jaar geleden
afvroeg hoe ik in hemelsnaam een 20 megabyte harde schijf vol kon
krijgen.
Ongetwijfeld blijven drukpersen voorlopig nog wel even bomen
verorberen. Toch hoef je geen helderziende of futuroloog te zijn,
om te zien dat digitale media een grote toekomst tegemoet gaan.
Maar eigenlijk is dat op deze plek een volledig overbodige
observatie. Voor jullie, Zilt-lezers is morgen immers al een
halfjaar geleden begonnen...
de Zilt bemanning
ar c
de R
oo y
Adembenemend. Indrukwekkend. Ach, eigenlijk zijn woorden te beperkt
om de najaarssfeer van deze zonsondergang weer te geven. Solozeiler
Marc de Rooij maakte deze schitterende opname tijdens de
Singlehanded op het IJsselmeer.
4 Download Je zeilende uitzicht voor de komende 2 weken.
8 ‘Het smaakt naar meer, ja...’ Lucas Schröder over zijn zeer
geslaagde Transat 650.
10 Herintreder in de Singlehanded Marc De Rooij voer solo op het
IJsselmeer en Wad.j
18 Barcelona World Race ‘Een nieuwe rond-de wereld-race, voor
duobemanningen.
26 IJzeren mammoeten zonder wind Een windstille tjalkenrace
inspireerde Michiel Scholtes.
30 Goede banaan beter dan matige appel Een dag uit het leven van
een jurylid.
34 Start Transat Jacques Vabre Mooie foto, fraai filmpje!
36 In de Wind Nieuws uit de zeilwereld.
7
44 Zoute Noten Over wind- en watergerelateerde muziek.
46 Zilte Spullen Nuttig of leuk, goedkoop of duur: de etalage van
Zilt.
48 Zilte Zintuigen Het gevoel van Zilt in twee dimensies.
50 Aangewaaid Jullie eigen zeilnieuws, jullie eigen
zeilbeleving.
52 Zilte Wereld Volg de Zilt-zeilers op de zeven zeeën.
56 Weer & Wind Storm, windstilte of een lekker lopend
windje?
58 Bemanningslijst
Fo to
9
Klik hier en luister naar het Zilt-gesprek het ophalen kan even
duren...
Zilt gesprek: Laurens van Zijp
De Nederlandse zeilers in de Transat 2007 bereikten alle drie
heelhuids de finish. Een prestatie om de pet voor af te nemen. In
de eindrangschikking werd Jelmer Bouw 27e en Koen van Esch 17e. De
relatief onbekende Lucas Schröder zeilde zich enorm in de kijker
met de 7e overall plaats... Een paar dagen na de finish traceerde
Zilt een ontspannen Lucas op een Braziliaans strand...
Over verrassing... 'Wat mij het meest heeft verrast? Dat ik er zelf
zo veel plezier in had. Er zijn moeilijke momenten geweest, maar ik
heb enorm genoten van de race.'
Over de Mini 650... 'De meest oncomfortabele boot om een oceaan
over te steken!'
Over leven na de Transat... 'Ik kom van ver, was geen ervaren
oceaanzeiler. Om dan in zo'n korte tijd zoiets neer zetten... Dat
smaak zeker naar meer, ja.'
Over zeezeilen... 'Mijn eerste oceaanoversteek maakte ik in 2002.
Midden op zee zie je een sterrenhemel die je aan land niet ziet.
Waanzinnig, overweldigend.'
Over tegenslag... ‘Na drie dagen knalde mijn spi uit elkaar. Dat
kostte me een 20, 30 uur om die weer aan elkaar te naaien. Toen
brak mijn spiboom in een broach...’ Over Mini-zeilen... ‘Het is
ook: weg zijn van de kant, zonder assistentie. Je moet zelf je
materiaal aan de praat houden.'
Over een mentale dip... 'Je zit daar in je eentje. Dan kun je gaan
zitten mokken en balen. Of je kunt gas geven en doorbijten. Met
achttien dagen voor de boeg had ik weinig keus.'
10
foto’s en tekst: Marc de Rooy
De Singlehanded is de oer-solo-prestatietocht over IJsselmeer en
Waddenzee. Ooit bedacht door de illustere architect Reid uit
Workum. Op 20 oktober startte de 31e editie. De regels zijn simpel:
haal een
stempel in de meldhavens die je bij de start in Lelystad krijgt
opgegeven, zorg dat je vóór woensdag 14.00 uur terug bent en
gebruik zo min mogelijk de motor. Verder ben je verplicht om per 24
uur ten minste
8 uur aaneengesloten stil te liggen. Marc de Rooy deed al vier keer
mee in een Albin Vega en won een keer. Dit jaar zeilde hij in een
kajuitcatamaran.
Herintreder in de Singlehanded solo over IJsselmeer en Wad
12
erder had ik al ervaren dat de Singlehanded een soort crash-cursus
‘leer uw boot kennen’ is. En ik wil de Sagitta graag beter
leren
kennen; waar de Vega aanvoelde als een prettig zittende handschoen,
is de Sagitta nog een wijde laars. Dat is soms comfortabel, maar je
kan er ook over struikelen. Je kunt niet meer vertrouwen op je oude
zeilgevoel. Dat mis ik door gebrek aan helling. Een vlaag
bijvoorbeeld voel je niet aan die helling, maar aan acceleratie of
zie je aan een ander getal op het log.
Zaterdag 20 oktober, begint met vrijwel geen wind, uit het
noordwesten. Er ligt een hogedrukgebied stevig geparkeerd
boven midden-Nederland. Volgens de gribfiles valt er in het noorden
wel meer wind te verwachten dan in het zuiden. Dus: op naar het
noorden. Voorlopig is zaterdag volkomen blak. Ik besluit naar Urk
te varen en daar de eerste verplichte acht uur rust te nemen. Om
18.30 laat ik het anker vallen voor de haven. 7,5 Mijl in vijf
uur...
Zondag al om 04.00 wakker: het waait! Nu mijlen maken! Eerst nog
even het anker op. Na het grootzeil gehesen te
hebben, haal ik zo enthousiast de ketting binnen dat ik niet goed
oplet hoe de boot volvalt. Dat gaat over stuurboord richting
dijk... Snel de fok erbij, op alleen grootzeil is de boot bijna
niet aan het zeilen te krijgen. Helaas, er is te weinig ruimte om
vaart te maken voor een overstag, dus ik noteer de eerste
motorseconde. Na deze slechte start vaar ik met de bibbers in de
benen de inktzwarte nacht in. 4 Beaufort kan dan opeens veel wind
lijken. Dan komt één van de mooiste stukken van de tocht; een
sterrenhemel die ik nog niet eerder boven Nederland had gezien. In
de gordel van het sterrenbeeld Orion blijken bijvoorbeeld niet
enkele sterren te zitten, maar hele sterrenwolken. Voor de rest is
er alleen het geknipper van boeien. Momenten als deze maken de
Singlehanded bijzonder. Niet alleen de stress die je jezelf oplegt,
maar ook de schoonheid van wereld, wind en water. Hoewel de dag nog
veelbelovend begon, met 4 Beaufort uit WNW, neemt
E
14
de wind af en ruimt naar NO. Pas om een uur of drie ’s middags ben
ik bij de sluis in Kornwerderzand; een gemiddelde van 3 knoop. In
het meest optimistische scenario heb je in de Singlehanded 62 uur
beschikbaar om te zeilen en de afstand is deze keer – direct
gemeten – grofweg 180 mijl. Met de snelheden tot nu toe is niet
rond te varen. Als ik na een verregend kruisrak over de Boontjes om
zes uur eindelijk in Harlingen aanleg, heb ik daarom een sterke
drang om door te zeilen naar de Meep. Ondanks de angst voor het
kruisen in het donker in ondiep vaarwater met onverlichte tonnen.
Door nu in de Meep te ankeren, kan ik de acht uur rust combineren
met de twee uur verplichte ankertijd. Scheelt weer twee uur! Ook
dit tochtje blijkt later een hoogtepunt. Er staat weer een beetje
wind, de maan komt er bij en in serene stilte zeilen we over het
wad. Zo stil, dat je je vanzelf zachtjes over de boot beweegt. Bij
de West-Meep is het weer kruisen: de wind is inmiddels naar het
oosten geruimd. Gelukkig kan ik mezelf zien varen op de
elektronische kaart, zodat ik een redelijk idee heb wanneer de
onverlichte tonnen voorbij kunnen komen. Toch blijft het spannend.
Ik houd één oog strak op de dieptemeter, het andere op de kaart en
houd ook nog wind, water en boeien buiten in de gaten. Bij de
Zuid-Meep 17 laat ik het anker vallen in 2 meter diep water, vlak
achter de drooggevallen plaat. Het is middernacht. Eindelijk tijd
om eens wat te eten…
Om 7.30 gaat de wekker weer af. Bij het eerste ochtendlicht blijken
er drie ankerliggers bij gekomen te zijn. Er staat ZO 5
en het is stervenskoud. Ankerop om de NOM 17 te ronden, een
verplicht
Dag 3
15
routepunt. Daarna stuiven we met een knoop of 9-10 richting
Terschelling. Op de Slenk kom ik de kruisende schepen tegen die op
Terschelling hebben overnacht.
Bij de haven van Terschelling komt mijn slechtste moment van de
hele Singlehanded. De haven is voor de wind in te zeilen, maar ik
vertrouw er niet op dat ik in het kommetje bij de veersteiger de
zeilen op tijd
gestreken zal hebben. Dus is het plan buiten de haven fok en
grootzeil te strijken en dan de fok weer te hijsen om de haven in
te lopen. Het strijken van de fok gaat prima, maar vervolgens krijg
ik de boot niet meer goed in de wind en wordt het strijken van het
grootzeil een drama. Tegen de tijd dat alles beneden is, zijn we
een heel eind opgeschoven richting het dammetje van de Oostelijke
Ras. De fok nu hijsen betekent zeker stranding. Dan toch maar op de
motor. Helaas, het ding is ook stervenskoud. Hij start wel, met
volgas in de vrijloop, maar als ik in lage toeren wil schakelen
slaat ‘ie af. Ik krijg ‘m niet lopend in de voor- of achteruit. En
dat een keer of vijf. Tegen die tijd raakt het roer het
eerste
basalt, precies op de oostelijke hoek van de haveningang. Gelukkig
gaat het erg rustig, maar blij word ik er niet van. Snel roer en
zwaard omhoog. Even later kan ik afstappen en probeer ik de boot
met de kop door wind en stroom te duwen. Na een tijdje is de motor
eindelijk warm genoeg om te helpen en kom ik los. Ik meer af bij
een werksteiger, waarna ik inspectiegaten opentrek om te kijken of
er lekkage is. Die lijkt afwezig, dus na het scoren van een stempel
op de kaart, veel koffie en een gebakken ei ga ik weer
verder.
foto’s en tekst: Marc de Rooy
16
Bij Oudeschild heb ik mijn les geleerd en gaat het strijken
gesmeerd: eerst het grootzeil, dan de fok. Ik meer af langs een
binnenvaarder, haal een stempel en vaar een kwartier later weer
naar buiten voor een potje kruisen naar Den Oever. Het is nu
hoogwater, boven de Bollen staat voldoende water om een stuk te
kunnen afsnijden. Als ik bij het Visjagersgaatje uitkom, zie ik een
collega in een Grinde. Je kruist bij het Visjagersgaatje een soort
trechter in, omzoomd door lichttonnen én blinde boeien. Gaandeweg
neemt de stroom toe, terwijl ook de wind verder aantrekt tot zo’n
25 knoop. Ik heb geen ruimte voor reven, maar trek wat extra twist
in fok en grootzeil om de ergste druk kwijt te raken. Het is
tweeënhalf uur hard werken, met volle concentratie op snelheid,
windhoek, dieptemeter en tonnen. Als ik om half elf vastmaak bij de
donkere Stevinsluis, heb ik genoten en een voldaan gevoel. Dat
wordt nog versterkt als even later blijkt, dat ik de Grinde op 10
minuten heb gezet!
Dinsdag gaat het aandewindse rak naar Enkhuizen voorspoedig. Met
een paar slagen arriveer ik na drie uur in
Enkhuizen; een gemiddelde snelheid van zeven knoop. Na een snelle
schutting gaat het richting Volendam ook weer hard. In een surf
noteer ik 11.3 knoop! In Volendam snel een stempel en dan weer
door, richting Pampus dat ik om 17.20 rond. In het laatste daglicht
vraag ik me af of ik het rif eruit zal halen, maar laat het zitten
als de Centrale Post IJsselmeer over NO 6 spreekt. Na een tijdje
begint het inderdaad weer met 25 knopen te blazen. De golven staan
in een hoek ten opzichte van de wind. Over bakboord duiken de twee
boegen geregeld tegelijk onder water, terwijl we over stuurboord
rustig liggen en veel vaart maken. Om 22.40 maken we vast bij de
Houtribsluis. Na een laatste stukje kruisen meer ik om tien voor
twaalf af bij Flevo Marina. Bij een borrel aan boord van een
collega wordt mij gevraagd of ik nu blij ben met een cat. “Ja,” kan
ik antwoorden, “en ik begin eindelijk wat van die boot te
begrijpen!”
Dag 4
De Singlehanded is een soort crash-cursus ‘leer uw boot
kennen’
18
Wrede boten, oude rotten Barcelona World Race van start
Als op 11 november in Barcelona het startschot klinkt, heeft de
internationale oceaanracekalender er een bijzonder evenement bij.
Met de Barcelona World Race willen de organisatoren het gat dichten
tussen de volledig bemande Volvo Ocean Race en de grote soloraces.
In veel opzichten lijkt de race op de Vendée Globe. Net als in die
wedstrijd gaan de Open 60's zonder te stoppen rond de wereld. Het
grote verschil is echter, dat de boten dit keer niet solo worden
gezeild, maar door twee
19
Wrede boten, oude rotten
bemanningsleden. Waar andere initiatieven de eerste keer soms wat
aarzelend van start gaan, werd de Barcelona World Race dadelijk
buitengewoon professioneel neergezet. Verantwoordelijk daarvoor is
het Engelse Offshore Challenges, de organisatie rond Ellen
McArthur. Door die hoge inzet lijkt het aantal deelnemers wat tegen
te vallen, maar de kwaliteit van de negen teams is zo groot dat er
weinig ruimte voor teleurstelling kan zijn.
tekst: Ruud Kattenberg
20
Kanshebbers Hoog genoteerd staat het team van Vendée-winnaar
Vincent Riou en Volvo Ocean Race schipper Sebastien Josse. Door hun
ervaring en de splinternieuwe behoren zij tot de absolute
kanshebbers. Een belangrijke concurrent is waarin Vendée-veteraan
Roland Jourdain en multihullkanon Jean-Luc Nelias hun krachten
verenigen. Ook van valt veel te verwachten. Na het verlies van zijn
boot in de Zuidelijke Oceaan liet Alex Thomson een nieuw schip
bouwen dat er werkelijk fantastisch uitziet. De onstuimige Thomson
neemt veelvoudig Whitbread- en Volvo-veteraan Andrew Cape mee. Als
de nauwelijks ingevaren boot niet voor verrassingen zorgt en Cape
zijn schipper af en toe kan overtuigen dat plankgas niet altijd
verstandig is, gaan het tweetal zeker ver komen. Een splinternieuwe
boot en een ervaren bemanning zij ook de ingrediënten van . En net
als Alex Thomson verenigt Jean-Pierre Dick ook de eigenschappen
'hard gaan' en 'kapot maken'. Maar als Damian Foxall's 300.000
oceaanmijlen die balans naar de goede kans door laat slaan, is een
top drie positie zeker mogelijk. Of dat ook voor geldt, durven maar
weinigen te voorspellen. Op de eveneens splinternieuwe Open 60
begint de Spanjaard Guillermo Altadill aan zijn zevende
wereldomzeiling. Co- schipper is de Amerikaan en voormalig
olympisch 49er-kampioen Jonathan McKee, die vooral rond de boeien
racete. Die intrigerende combinatie is in ieder geval goed voor een
belangrijke outsiders rol. Vendée-coryfee Dominique Wavre zeilt met
zijn vriendin Michèle Paret, beide zijn 52 jaar en daarmee de
oudste deelnemers. Dat geldt niet voor hun boot, werd begin dit
jaar te water gelaten. Wavre is een van de meest constante Open
60-zeilers en zal naar verwachting zeker zijn rol in de kopgroep
opeisen. Dat geldt ook voor . De boot is al even splinternieuw en
de bemanning net zo ervaren. Jérémie Beyou is een zeiler uit de
Figaro- school die zich in het traditionele Franse zeezeilcircuit
onderscheidde en Sidney Gavignet behoorde tot ABN Amro 1 bemanning
die de laatste Volvo Ocean Race won. De twee resterende teams
zeilen met wat oudere boten.
21
tekst: Ruud Kattenberg
is de voormalige waarmee Ellen McArthur in 2000 furore maakte. De
bemanning bestaat uit de Spanjaard Albert Barques en de jonge
Française Servane Escof f ier . Ook
vaart in een boot met een geschiedenis. De ex wordt bemand door het
Spaanse duo Javier Sanso en Pachi Rivero.
Tachtig dagen Het record voor de snelste wereldomzeiling in een
monohull werd gevestigd in de Vendée Globe 2004-2005. Vincent Riou
zeilde zijn toen in iets meer dan 87 dagen van en naar les Sables
d' Olonne. Met de nieuwe generatie boten en de tweekoppige
bemanningen lijkt de kans dat dat record sneuvelt groot.
Waarschijnlijk wordt de echte vraag hoe dicht de teams in de buurt
van de magische 80 dagen grens kunnen komen.
Klik hier voor de routekaart
video
bekijk de video waarin de boten en zeilers worden voorgesteld
22
Hugo Boss
Paprec- Virbac
Sebastien Josse 32, FRA
Michèle Paret 52, FRA
Jean-Luc Nelias 45, FRA
24
advertentie
www.atp.nl
BVI Spring Regatta
De 37e editie van de BVI Spring Regatta vindt plaats in de Britse
Maagdeneilanden. Van 4 t/m 6 april 2008. Aan de wedstrijdserie doen
circa 150 boten mee. Ook u kunt zich meten met de beste racers van
het Caribisch gebied...
neem contact op meer info
IJzeren mammoeten zonder wind
De Tjalkenrace op het IJsselmeer voor Enkhuizen is meestal een
spektakel van denderende tachtigtonners die beukend door de golven
gaan.
Zoniet de Tjalkenrace van 6 en 7 oktober. Zaterdag staat er een
knoop of 5-6 wind. Zondagochtend minder nog en
tijdens de wedstrijd wordt het bladstil, waardoor de tjalken
verstild boven hun spiegelbeeld liggen
te drijven, als in een schilderij. Het wedstrijdcomité blaast de
strijd af
en verklaart de uitslag van zaterdag tot einduitslag.
foto’s en tekst: Michiel Scholtes
28
Toch hoor je niemand klagen. Niet over het weer en niet over de
wedstrijd. Wat wil je. De starts zijn beide dagen bloedstollend.
Juist bij
snelheden van 2-3 knoop kruipt iedereen bovenop de lijn. Een paar
tjalken maken een indringstart. In elkaars vuile wind schuiven de
schepen ineen als een geklonken harmonica. Je kunt elkaar de hand
schudden van boord tot boord. Dikke stalen koppen grommen naar
bange roeren. Kluiverbomen hangen dreigend boven achterdekken van
de concurrent. Gieken steken dwars over meeliggers in het tuig van
de meeligger daarnaast. Ieder moment dreigt er iets te
versplinteren, te verbuigen of hopeloos in de knoop te raken, met
protesten en uitsluiting tot gevolg. Je wilt weg van het gevaar,
maar handen uit de aarde grijpen zich aan je enkels vast. Niemand
roept of schreeuwt. Je hoort alleen geklots dat hol klinkt tussen
de zeildoekse coulissen. Alles beweegt vertraagd, als in een
gedroomde charge van ijzeren mammoeten met reuzenvaandels in de
poot.
Intense concentratie Zaterdag raakt iedereen over de lijn en drijft
de tjalkenknoop uiteen tot individuele schepen, badend in de
najaarszon. Het kruisrak naar de bovenboei blijkt een lange reis.
Hier al scheidt de weifelende wind de bokken van de schapen.
Sommige tjalken zakken mismoedig weg naar een kansloze plaats.
Andere zeilen respectabele kruishoeken op een schijnbaar windje van
eigen makelij. De onbegrijpelijk snelle Voorwaarts van Peter Glas,
zeilt onbedreigd voorop. De nummers twee en drie, de lichte
Overwinning van Joost Martijn en de zware Eendracht van Jaap
Eissenloefel, duelleren in slow motion. Daarachter zweven tjalken
met potentie als de hoekige Harmina van Mathijs Moed en Cas
Korver's Zorg met Vlijt met ware appelwangen. Het lichte weer eist
kwaliteiten die bij harde wind zo wezenlijk niet zijn. Eendracht's
bemanning speelt geconcentreerd met de schoten. De roerganger
stuurt op de minste schifting, pikt vlaagjes op die nog geen haar
beroeren. Maakt dat uit op een tjalk? Ja, dat maakt alles uit.
Schipper Jaap Eisenloeffel houdt overzicht, beargumenteert elke
slag, blijft angstvallig op diep water, zeilt de boeien aan over
bakboord en zoekt
29
foto’s en tekst: Michiel Scholtes
steeds vrije wind. Dat scheelt bootlengtes. Evenals het snel zetten
of uitbomen van halfwinders en kluivers na de ronding van de
bovenboei. Want op gang komen duurt tien minuten en de eerste die
vaart oppikt, loopt bij de ander weg.
Mistbank Ineens rolt er een mistbank over de wedstrijdbaan. De
voorste schepen zitten midden hun tweede kruisrak, vlak voor de
trage broeders die net komen aanzeilen van de bovenboei. Rond de
Eendracht verdwijnt schip na schip in een grijs druppeltjesgordijn.
De wind trekt aan - onbegrijplijk in een mistbank - en de vaart
loopt op tot ruim 5 knoop. "Dit moet niet lang duren..," mompelt
Jaap. Want hoe ontloop je een koerskruiser als die zijn kop pas 50
meter voor de klap uit de nevel steekt? Na vijf minuten klaart het
op en gaat de wind weer liggen, net voor de ontmoeting met het
voordewindse veld. Gezichten ontspannen, schouders zakken. De
galop
van vijftien blinde tjalken wordt weer een zoetjes grazen. Onthaast
trekken de tjalken hun rompen over de finishlijn. De uitslag van
zaterdag zal ook de eindklassering zijn.
30
Een goede banaan is beter dan een matige appel Achter de schermen
van een prijs
Dit najaar boog een groep vertegenwoordigers van watersportmedia
zich over de keuze van de Hiswa Boot van het Jaar. Jurylid Klaas
Jan Hoeve stuurde Zilt zijn impressie.
Ik ben met een missie hier. Het is tijd om een multihull op de
lijst te krijgen. Dus nomineer ik twee trimarans. Een daarvan
brengt het tot de shortlist. Missie geslaagd. Er zijn twee smaken
juryleden die - geheel in de traditie van de lage landen - te
verdelen zijn in rekkelijken en preciezen. Sommigen nemen hun werk
uiterst serieus en gaan fanatiek discussies aan over kwaliteiten en
falen van de boten. De rest beleeft vooral een paar aardige dagen
met vakgenoten en mooie boten. Ik moet bekennen tot de minder
strenge soort te behoren.
31
Een goede banaan is beter dan een matige appel Achter de schermen
van een prijs
foto’s en tekst: Klaas Jan Hoeve
Zo gaat het: een elftal journalisten noteert in het seizoen welke
boten in positieve zin zijn opgevallen. Tijdens de Hiswa te Water
gaat het gezelschap in conclaaf en beziet het veld van kanshebbers.
Er sneuvelen een paar en wat rest is een twintigtal boten, een bont
palet uiteenlopend van een dagzeiler tot een oceanjacht. Deze
longlist moet worden bewerkt tot een shortlist. Daartoe begeeft het
journaille zich in een aantal stemronden waarbij factoren als
ontwerp, constructie, vaareigenschappen en vooral innovatie een rol
spelen. Na deze slachting blijft een shortlist over die – zo
benadrukt de voorzitter – nog zeker niet als nominatie gezien mag
worden.
32
Dit jaar is er een topgroep van vijf jachten en een reservelijst
van nog eens drie. Om van shortlist te promoveren tot een nominatie
is een positief testresultaat nodig. Want, hoe leuk een boot ook
oogt op de tentoonstelling, dat zegt nog maar weinig over de
zeilkwaliteiten.
De shortlist is erg uitgedund op de testdag. Voor de wal bij de
Koninklijke in Muiden
liggen drie boten. In het tableau de la troupe ontbreken de
Bestewind (nog niet af), de Dragonfly 35 (andere verplichtingen),
de Club Swan 42 (andere verplichtingen en te veel diepgang), de
Stila 44 (geen boot beschikbaar) en de Najad 355 (geen boot
beschikbaar). Wel te zeilen zijn de Dehler 34, de Ranger 9.9 en de
Sunbeam 34, drie zeer verschillende boten. Waarna onverbiddelijk de
vraag volgt of je appels en peren kunt vergelijken. Het antwoord is
natuurlijk positief; een goede banaan is beter dan een matige
appel. Lastiger te beantwoorden is of deze drie jachten wel de
competitie van het weggevallen vijftal kunnen missen om de
wedstrijd een serieus aanzien te geven. De organisatie heeft bergen
verzet om nog meer boten te krijgen, maar het resultaat valt
iedereen een beetje tegen. Het is ook lastig om zowel op de testdag
als op de Hiswa een boot ter beschikking te hebben; een botenbouwer
heeft nog wel wat meer te doen. Of de afhakers de prijs niet echt
belangrijk vinden, zoals wel is gefluisterd, of dat er echt sprake
is van overmacht, zal per boot verschillen.
Een botenbouwer heeft nog wel wat meer te doen...
33
foto’s en tekst:foto’s en tekst: foto’s en tekst: Klaas Jan
Hoeve
Het testen zelf is nogal een gedoe. Met een man of elf in een dag
drie boten onder de loep nemen, plus lunchen en vergaderen...
Opvallend is dat het gezelschap watersportjournalisten moeiteloos
allerlei kleine foutjes aan het licht brengt. Een stukje beslag
niet goed gemonteerd, de verstaging niet goed afgesteld, de
motorisolatie van niet toegelaten materiaal, een kooi te kort voor
de moderne mens; het houdt niet op. Je zou haast vergeten dat hier
de drie kanshebbers voor de ‘Hiswa Boot van het Jaar’ rondvaren.
Elke leverancier kan met een ‘to do’ lijstje naar huis.
Afgezien van de kritiek zijn het drie reuze lekkere boten, waarmee
zeer verschillende watersportconsumenten
zich buitengewoon zullen vermaken. Na het zeilen volgt een geheime
schriftelijke stemming zodat slechts de voorzitter weet wie er
gewonnen heeft en de prijs helemaal als verrassing op de volgende
landhiswa kan worden uitgereikt. Die prijs is er niet alleen om de
betreffende boot in het zonnetje te zetten, maar vooral om de
watersportsector weer eens in de krant te krijgen. De jury is erin
geslaagd een goede boot als winnaar aan te wijzen. Maar de beste
van alle nieuwe boten van het afgelopen seizoen? Daar zullen nog
veel woorden over worden vuilgemaakt. En daar gaat het maar om:
praten over boten blijft leuk, zelfs voor journalisten.
Praten over boten blijft leuk...
foto’s en tekst: Klaas Jan Hoeve
De auteur, Klaas Jan Hoeve, is bij Uitgeverij Gottmer
verantwoordelijk voor de Hollandia Watersportboekenreeks.
34
foto’s Alinghi: Ivo Rovira foto’s Emirates Team New Zealand: Chris
Cameronin de wind
Transat Jacques Vabre onderweg naar Brazilië
at voor Engelsen de Ostar is, is voor Franse zeilers de Transat
Jacques Vabre. Op 3 november startte de race voor tweekoppige
monohull bemanningen in Le Havre. Een dag later waren de Maxi-Tri´s
aan de beurt. Opvallend was het startveld van de Open-60 klasse
(foto) met achttien boten, waaronder een groot aantal
splinternieuwe schepen.
W
tekst: Ruud Kattenberg
In de Wind
Ook de almaar uitdijende vloot Class 40 liep in het oog met liefst
31 boten. Net als de onlangs geëindigde Transat 650 finisht de TJV
in het Braziliaanse Salvador de Bahia. Onderweg wordt niet gestopt.
Het record voor de circa 5000 mijl lange wedstrijd staat op 13
dagen. In strijd met de traditie van de race werden de eerste dagen
van de race echter gekenmerkt door licht weer.
In de video laat de Engelse deelneemster Dee Caffari een aantal van
de nieuwste ont- wikkelingen bij de Open 60’s zien. video: © Aviva
Ocean Racing
video
36
foto’s Alinghi: Ivo Rovira foto’s Emirates Team New Zealand: Chris
Cameronin de wind
Claire Leroy en Ed Baird Zeilers van het Jaar De wereldzeilbond
ISAF houdt elk jaar de Rolex World Sailor of the Year verkiezing.
In 1998 viel Carolijn Brouwer in de prijzen en het jaar erop
Margriet Matthijsse.
In het Portugese Estoril werden op 6 november de Franse zeilster
Claire Leroy en de Amerikaanse matchrace-crack Ed Baird verkozen
tot zeilers van het jaar. Leroy won in 2007 het Wereld- en Europees
kampioenschap match-
racen. Baird was dit seizoen stuurman van het winnende
Alinghi-syndicaat in de America's Cup.
De 470-Wereldkampioenen Marcelien de Koning en Lobke Berkhout
behoorden tot de genomineerden. In 2005 werden zij in Nederland
gekozen tot Sportploeg van het Jaar. In 2005 en 2006 ontvingen ze
de Conny van Rietschoten trofee. Afgelopen oktober werd het duo
benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.
foto’s: Carlo Borlenghi/Rolex
37
Ingmar Kolman snelste havenmeester Witgoedhandelaren,
reclamemakers, politie- mensen... Voor elke beroepsgroep bestaat er
wel een wedstrijdserie. En nu is er de Exact Havenmeestercup. Een
gezamenlijk initiatief van Exact Software en Watersport
Scheveningen, importeur van Nacra catamarans. Havenmeesters van
alle jachthavens rond het IJsselmeer waren uitgenodigd voor de
eerste editie, eind september. Na de voorrondes en semi-finales
gingen uiteindelijk vijf havenmeesters door naar de finales om uit
te maken wie de cup mee naar huis mocht nemen. Ingmar Kolman van
Jachthaven Hoorn zeilde het snelste en won de
catamaranwedstrijd.
tekst: Ruud Kattenberg
In de Wind
Merel Witteveen in Yngling Ze voer tijdens het NK dit najaar al op
proef mee in de Yngling en nu is
Merel Witteveen (22) officieel opgenomen in de Yngling- kernploeg.
Ze wordt een van de drie voordekkers in het team. Merel komt uit
het project 2012 van het Volvo
Talent Plan (de jeugdopleiding van het Watersportverbond). Dit jaar
zeilde ze met Lisa Westerhof in de 470-vrouwenklasse en deed gooi
naar
een olympisch startbewijs. Het duo De Koning/Berkhout won de
470-selectie echter. In de Yngling-ploeg was ruimte
ontstaan na het stoppen van Petronella de Jong.
Ingmar Kolman (R) met catcrack Gunnar Larsen. foto Exact/Watersport
Scheveningen
38
foto’s Alinghi: Ivo Rovira foto’s Emirates Team New Zealand: Chris
Cameronin de wind
‘De boten zullen erg aan elkaar gewaagd zijn...’ volgende America’s
Cup in 90-voeters
fo to
tekst: Ruud Kattenberg
In de Wind Volgens de traditie van de America’s Cup bepaalt
bekerhouder Alinghi het waar, wanneer en hoe van de volgende
wedstrijdserie. Het BMW Oracle syndicaat vindt echter dat de
Zwitsers daarbij een deel van de 150 jaar oude regels aan hun laars
lappen. Vooral het moment en de plaats waar Alinghi de Cup wil
verdedigen zijn al maandenlang inzet van een gevecht dat zelfs voor
geschoolde juristen nauwelijks te snappen is. Ongeacht die afloop,
kregen de uitdagers deze week meer inzicht in de boot waarin de
volgende keer wordt gezeild.
Het gaat om een boot die aanzienlijk groter is dan de 70 -voeters
uit de laatste edities. Net als bij Volvo 70’s en Open 60’s wordt
de nieuwe America’s Cupper volgens een boxrule ontworpen. Ten
opzichte van het rating systeem van de vorige boot geeft dit
ontwerpers veel meer vrijheid. Waar ze voorheen voortdurend naar
een balans moesten zoeken tussen lengte, zeiloppervlak en
stabiliteit hebben ze nu feitelijk alleen nog met maximummaten te
maken. Het zijn indrukwekkende getallen. De boten zullen 27.4 meter
lang worden, maar niet breder mogen zijn dan 5,60 m. De mast torent
37,4 meter boven het water uit en aandewind kan er 475 m2 zeil
worden gevoerd. De diepgang is ‘begrensd’ tot 6,5 meter. Een AC 90
mag 23 ton waterverplaatsing hebben. Alinghi’s hoofdontwerper, de
Nederlander Rolf Vrolijk (foto) speelde een vooraanstaande rol bij
het ontwikkelen van de uitgangspunten voor de nieuwe boot. Vrolijk
benadrukt echter dat ook de uitdagers een belangrijke stem hadden.
“We wilden werkelijk voor maximum prestaties gaan met een concept
dat je logistiek nog aan kunt. En we moesten ons afvragen hoe je
een grote boot nog met alleen mankracht aan kunt.” De keuze voor
een ‘boxrule’ heeft volgens Vrolijk veel voordelen. “Uiteindelijk
zal iedereen ongeveer op dezelfde configuratie uitkomen en zullen
de boten erg aan elkaar gewaagd zijn”.
40
Luchtlatten de oplossing voor rolgrootzeilen? Zelfs de meest
fervente tegenstander moet toegeven: het gebruiksgemak van een
grootzeil dat wordt opgerold in de mast is groot. Zowel als
opbergsysteem als bij reven. De prijs voor dat comfort is echter
een zeil met een veel minder efficiënte vorm. Maar als het aan de
zeilende uitvinder Robert Henderson ligt, is dat binnenkort niet
langer meer het geval...
41
foto’s: Robert Henderson, tekst: Sjors van der Woerd
De reden dat rolgrootzeilen minder efficiënt zijn, is niet moeilijk
te begrijpen. Waar normaal gesproken vorm, oppervlakte en doeksoort
de voornaamste afwegingen van een zeilmaker zijn, is bij een
rolgrootzeil de beperkte ruimte van de mast zijn eerste parameter.
De noodzakelijke keuze voor minder zwaar doek is niet eens zijn
grootste handicap. Dat hij af moet zien van horizontale zeillatten
beperkt hem echter enorm in zijn mogelijkheden. Alle jaren zoeken
zeilmakers een oplossing voor dat probleem. De meest populaire is
die waarbij er dunne verticale latten in de bovenste sectie van het
zeil worden gebruik. Die latten passen in de mast, omdat er in de
top minder zeil wordt opgewikkeld dan onderin. Ten opzichte van een
latloos zeil zijn die verticale latten een grote verbetering. In
vergelijking met een traditioneel gelat grootzeil blijft het nog
altijd een compromis.
De Amerikaan Robert Henderson was actief in het wedstrijdcircuit
voor de kust van Miami. Plannen voor een lange reis gaven de
doorslag zijn wedstrijdboot in te ruilen voor een pure toerzeiler.
Zijn nieuwe 40-voeter met pilothouse was standaard uitgerust met
een rolgrootzeil. Robert waardeerde het comfort onmiddellijk, maar
kon niet wennen aan de beroerde vorm van het vlakke en te kleine
zeil. In plaats van zich daar mopperend bij neer te leggen, bedacht
hij een volkomen nieuwe en onconventionele oplossing: Airbattens,
een zeil met opblaasbare horizontale latten.
Zoals vaker met veelbelovende uitvindingen, is ook Henderson's
oplossing van het type 'waarom heb ik dat zelf niet bedacht'. Zijn
aangepaste grootzeil is in feite weer een traditioneel zeil met
latzakken op plaatsen waar je die verwacht. De luchtdichte
binnenzak is gemaakt van Desmopan, een thermoplastisch polyurethaan
dat tegen een stootje kan. De 'latten' worden met een kleine
compressor opgeblazen. Dat duurt 1 tot 2 minuten. Het
controlepaneel voor de pomp kan bij de stuurstand worden
gemonteerd. De 2,5 kg die het 12 Volt systeem weegt, zal op een
toerboot geen bezwaar zijn. De luchtslang van het type
telefoonsnoer loopt via de giek naar de schoothoek van het
grootzeil. Daarvandaan gaan dunne 4mm
42
slangen door het achterlijk naar de latten. De slangen in het
achterlijk zijn nauwelijks zichtbaar. Op het controlepaneel zit
knop voor opblazen en voor leeglopen en schakelaars om dit per lat
te kunnen doen. Een meter geeft de druk aan in de lat, die ligt
meestal tussen de 15 en 20 PSI. Een handpomp doet het werk nog
sneller, die pompt de latten in slechts 20 seconden vol. Door te
spelen met de spanningen op de latten beïnvloed je de vorm van het
zeil. Reven is geen probleem, dan laat je gewoon de latten die in
de mast verdwijnen leeglopen. Bij het helemaal wegrollen van het
zeil worden alle ventielen opengedraaid.
Meer controle over de vorm van het zeil is maar een deel van het
voordeel. Een rolgrootzeil met Airbattens kan ook een veel grotere
uitbouw van het achterlijk hebben. De uitbouw kan zelfs tot voorbij
het achterstag lopen, de luchtlatten zijn sterk genoeg om bij
een
overstagmanoeuvre zonder schade langs het achterstag te
komen.
Henderson heeft jaren met zijn systeem geëxperimenteerd voordat het
dit jaar in Amerika op de markt kwam. Uiteindelijk patenteerde hij
het uitgewerkte idee en stapte ermee naar UK Sails in Miami. Die
zeilmaker heeft inmiddels al diverse grootzeilen en genua's met het
systeem afgeleverd. Nu het Friese De Vries Sails is samengegaan met
UK Sails zal het vast niet lang meer duren voordat we de eerste
opblaaslatten in Nederland zien.
De bedieningsunit aan de stuurstand
De slangetjes in het achterlijk
43
Zoals bij alle veelbelovende uitvindingen, is ook deze oplossing
van het type 'waarom heb ik dat zelf niet bedacht...'
foto’s: Robert Henderson, tekst: Sjors van der Woerd
44
Suite Clouds & Rain De zee inspireert! Dichters, schrijvers en
ook muzikanten. Laurens van Zijp speurt naar wind- en
watergerelateerde liedjes. Deze aflevering: Suite Clouds & Rain
Door: David Gates LP: First, 1973
Oké, we blijven nog even in meteo-sferen. Ik placht graag uit het
raam te staren. Vroeger, thuis, op m'n kamertje. Daar had ik alle
reden toe, want we woonden op het water. Ik zag de Oude Rijn immer
glinsteren als een zilver lint. En de wind deed het lover aan de
overkant knisperend ritselen. Wolken zeilden door het zwerk. Bij
deze staat van meditatie paste uitstekend de Suite Clouds &
Rain van David Gates. Begin jaren zeventig had Gates grote
successen. Als frontman van de groep Bread, zoetebroodjesbakkers
met veel zoetsappigheid. Niet helemaal mijn kopje thee. Ik was meer
van Alice Cooper, E.L.P. en Supersister in die dagen. Maar op de
eerste solo-LP van Gates, toepasselijk First getiteld, staan
interessante stukken. Sailing around the World past natuurlijk
naadloos in deze rubriek. Ik kies echter voor het over 8 minuten
uitgesponnen Suite Clouds & Rain. Het begint met een blazende
wind, gevolgd door piano, aanzwellende synthesizers en hele bossen
violen... En dan maar staren naar het water en de lucht...
See the clouds adrift so far below Everchanging as they come and
go
Makes me wonder why I'm up so high When really I am down so
low
foto: © Ruud Kattenberg
Klik hier en luister naar een fragment:
Of all the wonders I was one allowed I think that I would always
choose a cloud Always brings my feelings right out loud
Whether I'm ashamed or proud
See the clouds they're giving life below In colors that the canvas
cannot show Keeping secrets no one else could know
For I'm the one who told them so
So the next time raindrops fall If it makes you climb the walls
just think of green
Prettig gezelschap op lange wachten, deze muziek!
[
Eerder in deze reeks zijn beschreven: The Downeaster Alexa-Billy
Joel (Zilt 1), Sail-on-sailor-Beach Boys (Z2), Last Great American
Whale-Lou Reed (Z3), Als het Golft-De Dijk (Z4), All at Sea-Jamie
Cullum (Z5), A Salty Dog-Procol Harum (Z6), Down by the Sea-Men at
Work (Z7), Southern Cross-Crosby, Stills, Nash (Z8), Single Handed
Sailor-Dire Straits (Z9), Sea Fever-William Topley (Z10), Blues
voor Slauerhoff-Zijlstra (Z11), Angustia-Cristina Branco (Z12),
Dansen aan Zee-Blof & Christina Branco (Z13), The Weather
Forecast-The Mastersingers (Z14), Four Seasons in One Day-Crowded
House (Z15)
46
in de wind
Historisch expeditieschip Tussen de geparkeerde auto's in de smalle
straten van de Amsterdamse Pijp valt een opgetuigde zeilboot direct
op, ook al is het een kleine. Voor de deur van meubelmaker Ruud
Dubel staat regelmatig een Klepper vouwkano in met klapperende
rood-witte zeilen. Dubel is de Nederlandse leverancier van de
bekende Klepper kano's, die sinds 1907 (!) in productie
zijn. Een boot die al 100 jaar wordt gebouwd moet wel iets
bijzonders zijn, en dat is deze kano dan ook. Veel poolonder-
zoekers, waaronder Amundsen en Byrd waren fan van de Klepper. En al
in 1928 stak de Duitse Kapitein Römer de Atlantische Oceaan over
met deze fragiel ogende boot.
In 1956 zeilde Hannes Lindemann een Klepper van Las Palmas naar St
Thomas, in het Caribisch gebied. Zijn boek 'Allein über den Ozean'
werd een bestseller en daarmee kreeg Klepper wereldwijd bekendheid.
Nog steeds worden Kleppers ingezet bij extreme expedities, maar ze
zijn ook populair bij rustzoekers op vakantie, die willen zeilen op
plekken waar geen andere zeilboot kan komen. Een opgevouwen kano
past in elke auto en gaat volgens Ruud Dubel zelfs prima mee in de
trein. Dubel vertelt u graag hoe geweldig het is om zeilend met het
voetenroer te sturen op dit prachtige stuk techniek met historie.
www. ruuddubel.nl
47
Zilte Spullen
Poor man’s Navtex? DCF 77 mag dan cryptisch klinken, de kans dat je
de datastroom van het Duitse radiostation allang ontvangt is groot.
Het signaal zorgt er namelijk voor dat je huiskamerklok of horloge
worden gelijkgezet met een Duitse atoomklok. Jimmy Lengkeek
ontdekte dat er sinds een jaar ook vierdaagse
weer- en windverwachtingen in het tijdsignaal worden verpakt. Dat
gebeurt voor 72 plaatsen tussen Midden-Noorwegen en Zuid-Italië. Om
de prognoses te kunnen zien, is een speciale
ontvanger nodig. De Irox Cresta Mete-ON1 is er een uit het
voorlopig
nog beperkte aanbod. Het apparaat wordt voor 299 euro door de
Kijkshop verkocht. Googleënd kwamen we ook de Meteotronic-serie van
La Crosse tegen, waarvan het model 5100 al voor 69 euro wordt
verkocht via www. weerspecialist.nl
Of we daadwerkelijk een goedkoop alternatief voor Navtex hebben
ontdekt is de vraag. Zilt-weerman Henk Huizinga legt uit dat de
weersinformatie weliswaar is gebaseerd op een algemeen
geaccepteerd
computermodel, maar dat de instelbare locatie’s altijd op land
liggen. Hoewel de trend blijft kloppen zul je de prognoses op volle
zee, dus met voorzichtigheid moeten hanteren, benadrukt Henk.
Ondanks die opmerkingen blijft het systeem, vooral door zijn
aantrekkelijk prijs, intrigeren. Om die reden zullen we de
prognoses in de komende maanden aan een praktijktest
onderwerpen. Wordt dus vervolgd...
Zilte Zintuigen in de wind
Hoe ruikt de zee? Hoe voelt een storm? Hoe klinkt een windstilte?
Zelfs in onze multimediale wereld zijn er nog talloze schijnbaar
onmogelijk te beantwoorden vragen. Maar dat weerhoudt ons er niet
van naar antwoorden op zoek te gaan. Zintuigen in twee
dimensies...
fo to
foto’s en tekst: Laurens van Zijp
Herfst Aan de wal ruikt het naar rode en gele bladeren. Soms
schitterend belicht door de lage zon, dan weer gegeseld door een
felle bui. Boven het water hangt een mysterieuze sluier. Het gevoel
van de naderende winter... Michiel Scholtes legde dit beeld vast
tijdens de Tjalkenrace.
Zilte Zintuigen
M ax
In 15 schreven dat zij een zeilreis willen maken die langer is dan
de officiële schoolvakantie van hun kinderen. Ze vroegen om
reacties en advies van lotgenoten en opnieuw stelde de -familie ons
niet teleur.
schrijven hoe zij zich in een vrijwel identieke situatie bevonden.
In eerste instantie regelden zij de drie weken extra verlof zonder
moeite met de school. Tot de schoolleiding, een dag voor vertrek,
werd teruggefloten door de leerplichtambtenaar. Jan en Ilona zagen
toen geen andere mogelijkheid meer dan het verbod 'aan hun laars te
lappen.' Bij thuiskomst vonden ze een procesverbaal op de mat. In
plaats van in te gaan op het 500 euro schikkingsvoorstel lieten zij
de zaak voorkomen. De aanvankelijke toestemming en het feit dat de
kinderen onderweg les kregen, overtuigden zowel de rechter als de
officier van justitie en er volgde vrijspraak. Jan en Ilona
adviseren om het vooral met de school te regelen en dan maar te
zien wat er gebeurt. 'De tijd met je kids is duizendmaal
kostbaarder dan een eventuele boete...' Duidelijk is wel dat de
verhouding tussen de school en de leerplichtambtenaar het draaipunt
is wanneer je om een uitzondingspositie vraagt. De regels bieden de
school enige ruimte, maar uiteindelijk is het de overheid die het
laatste woord heeft.
gaat daar in zijn reactie uitgebreid op in. Als enige mogelijkheid
om onder de onderwijswet uit te komen, verwijst Nico naar een tip
van zijn leerplichtambtenaar zelf: schrijf jezelf en je kinderen
uit uit het bevolkingsregister. Ook ziet een, virtuele, verhuizing
naar een buitenland dat als de ideale oplossing. Maar net als Nico
Kuijper waarschuwt hij, dat het je wel op een kleine korting op je
AOW komt te staan. Waarschijnlijk is het met deze kwestie als met
zoveel rond het thema vertrekken; er zijn veel ongemakken maar
thuisblijven is met afstand de slechtste optie...
51
Aangewaaid
Klassieke Schepenbeurs in Enkhuizen Niks te doen de komende dagen?
Zet dan koers naar Enkhuizen. Daar is vanaf morgen 9 tot en met
zondag 11 november de Klassieke
Schepenbeurs. Een tentoonstelling die zich richt op klassieke en
traditionele schepen. Er zijn lezingen en demonstraties. Meer dan
honderd schepen zijn te zien en te koop op de beurs en in de haven.
Openingstijden: van 10.00 – 18.00 uur. Toegangsprijs: € 10,00.
Plaats: de Gependam, Enkhuizen, op
loopafstand van het station. Parkeren: volg de borden, de veerboot
is gratis. www. klassieke-schepen.nl
6 Uren van de Nieuwe Meer Op zondag 11 november is voor de 28ste
keer de 6 Uren van de Nieuwe Meer. Een koppelkoers in de olympische
Laser. Elke boot wordt gezeild door twee zeilers die elkaar na een
ronde aflossen. Juist dat wisselen is
een spannend element in deze race. Er komen naar verwachting 70
teams aan de start. Locatie en organisatie: wsv De Koenen aan het
Jollenpad in Amsterdam.
foto: Floris Wijnbergh
Op herhaling
Veel plaatsen waar Brigitte en Wouter Kruijt voor anker gaan zijn
voor hen bekend terrein. Met hun zeilden ze tussen 1996 en 1999
drie jaar rond de wereld. Nu doen ze met het gezin een rondje
Carieb in een jaar. Vanaf het Canarische eiland Lanzarote stuurde
Brigitte deze bijzondere plaat. De boot in het midden op de foto is
hun 43-voets Koopmans .
53
oo
54
Springplank Elders in deze Zilt lees je over zeilspijbelen. Veel
zeilende ouders denken dat lange reizen niet voor hen zijn
weggelegd, omdat de kinderen nu eenmaal naar school moeten.
Voor Brigitte en Wouter Kruijt zijn drie puberende kinderen geen
reden om niet op reis te gaan. Jan Willem (14), Annemiek (13) en
Michiel (10) voeren al eerder op de Callista rond de wereld, maar
toen was school nog niet zo belangrijk. Op deze reis is dat anders.
De kinderen krijgen les aan boord en sturen huiswerk in via
internet. Als geroutineerde zeilers weten Brigitte en Wouter waar
ze aan beginnen. Ze beseffen dat contacten met andere zeilers
belangrijk zijn voor hun kinderen. Op de Zilte Wereldkaart zien we
dat ze aan dat contact geen gebrek hoeven te hebben. Op dit moment
is de Callista op het kleine La Gomera, een van de Canarische
Eilanden. En daar zijn ze niet alleen. Door de ARC drukte in Las
Palmas, de traditionele vertrekplaats voor een Atlantische
oversteek, zoeken veel boten een rustiger alternatief. Gevolg is
dat in de kleine haven van San Sebastian nu minstens vijf
Nederlandse boten liggen. De Camelot, Loesje, Flux en Lizzy houden
de Callista daar gezelschap. La Gomera als nieuwe spingplank naar
de Carieb?
Zilte Wereld Zoom in op een desolate ankerplek in Patagonië of een
tropische baai in de Pacific en zie welke boten daar in een
droomdecor liggen. Of tik de naam in van de boot die vorig jaar nog
naast je in de marina lag en nu onderweg is naar de zon. Met een
muisklik ga je door naar de website van de wereldzeiler om de
laatste logboekbijdragen te lezen en de jaloersmakende foto’s te
zien.
Google Earth In Zilte Wereld is slechts ruimte voor een deel van de
wereldkaart. Door op de punaise in de kaart te klikken open je alle
posities in Google Earth. Staat Google Earth nog niet op je
computer, dan kun je het gratis downloaden.
Geef je positie door Alle zeilers die Nederland voor een jaar of
langer achter zich laten kunnen een plek krijgen op de Zilte
Wereldkaart. Mail daarvoor je positie naar
[email protected]. In de pop-up bij de positie is ook
plaats voor een of twee korte zinnen over jezelf, je boot of de
plek waar je bent. Een link naar je eigen website past daar ook in.
De positie en begeleidende tekst veranderen elke twee weken.
Canarische Eilanden
files/Zilt google earth icoon def.png
Zilte Wereld
in de wind
Wekelijks vertelt Zilt huismeteoroloog Henk Huizinga hoe het
zeilweer voor het komende weekend wordt. Kijk en luister naar zijn
verhaal en klik daarna op je eigen vaarwater in de kaart
hieronder.
Zaterdag
prognose...
ZondagVrijdag
57
Het Zilt weerbericht wordt verzorgd door NIMOS Meteotraining www.
nimosmeteo.nl
Het stormseizoen is begonnen Na alle weekenden met hogedruk is het
nu de beurt aan de herfstdepressies. Vrijdagmiddag +36: de
veroorzaker van het heftige windveld is via Schotland aangekomen
boven Zweden. Achter dit laag is koude, onstabiele lucht uit NW
binnengedenderd. De talloze isobaren veroorzaken boven de Wadden
een NNW wind van 40-45 knopen met zware buien en windstoten die de
50 knopen overschrijden. Aan de zuidwestkust kan van die waarden 10
knopen worden afgehaald. Zaterdagmiddag +60: een volgende depressie
nabij IJsland zorgt voor een frontale zone met regen. De wind neemt
daarbij tijdelijk af tot 20-25 knopen. Zondagmiddag +60: het laag
is boven Polen aangekomen. De wind komt in de ochtend uit het WNW
met 25-30 knopen en ruimt na een koufront aan het eind van de
morgen naar NW. De wind trekt dan aan naar 30-35 knopen met opnieuw
buien en de windvlagen. In het zuidwesten staat wederom 10 knopen
minder. Na een korte rustpauze in het begin zal ook de komende week
veel wind opleveren.
video
58
Bemanning De bemanning van Zilt Magazine bestaat uit: Ruud
Kattenberg, Sjors van der Woerd, Laurens van Zijp, Michiel
Scholtes, Henk Huizinga, Jimmy Lengkeek, Pieter Nijdeken en vele
opstappers.
Aan de kajuittafel Onze manier van werken is even onconventioneel
als Zilt zelf. Verwacht ons daarom niet in een spectaculair
kantoor. We zijn het liefst aan boord, op het water of onderweg
naar een goed verhaal.
De redactievergadering houden we aan wisselende kajuit- en
keukentafels en verder zijn we uitgerust met e-mail, chat en
Skype.
De beste manier om ons te bereiken, is een e-mail te sturen aan:
[email protected]
b em
g
De inhoud van Zilt Magazine mag op geen enkele wijze worden
overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de makers. De
uitgever kan niet aansprakelijk worden gesteld voor fouten in deze
publicatie.
Of klik hier om Zilt naar een zeilvriend te sturen
Abonneer je nu en ontvang gratis: -elke week het zeilersweerbericht
-elke veertien dagen Zilt Magazine
Surf naar www.ziltmagazine.nl en vul je e-mailadres in
Zilt Zoekt Zeilers