officieel orgaan van de Afdeling Parachutespringen Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaartoktober 1983 - jaargang 12 - nummer 2

interview met MichelBizotAFF in Nederland

SPORTPARACHUTIST

jaargang 12 - nummer 2 - oktober 1983

Tweemaandelijkse uitgave van deKNVvL Afdeling Parachutespringen

Redaktie: Ronaid van den Boogaard, IrwinBroen, Nathalie Chudiak en Arnold Collen-teur.

Vaste medewerkers: Michel Bizot, HeinCannegieter, Henk Kuizenga, Karst Sikkensen Bert Wijnands.

De met name onderschreven artikelen zijnvoor verantwoordelijkheid van de schrijversen behoeven niet altijd de mening van de re-daktie weer te geven.

Zonder schriftelijke toestemming van de re-daktie mag niets van de inhoud wordenovergenomen.

Abonnement Sportparachutistleden van de afdeling Parachutespringenontvangen het blad gratis.

De SPORTPARACHUTIST verschijnt in deeerste week van februari, april, juni, au-gustus, oktober en december.

Druk: Van Deventer b.v., 's-Gravenzande.

Koninklijke Nederlandse Verenigingvoor Luchtvaart

Afdeling Parachutespringen

BestuurW. A. VelthuizenE. T. H. WijnandsvakatureP. SantegoedsH. CannegieterC. A. T. PellensH. VerbeekH. A. Elias

- voorzittervice-voorzittersekretarispenningmeester

- sekretaris sport- sport en instruktie

algemene projektenalgemene projekten

Hoofd Bureau Parachutespringen KNVvLMichel Bizot,Jozef Israëlsplein 8,2596 AS 's-Gravenhage.Telefoon: 070-245457.

LidmaatschapAlle leden f 70,- per jaar, na 1 juli f 38,-.Het inschrijfgeld voor leden bedraagt bij aan-melding f 8,-.

Aanmeldingen voor het lidmaatschapte richten aan het afdelings-sekretariaat(d.t.v. de klubsekretaris).

Uw kopij gaarne inleveren voor 21 oktober1983 bij:

Sekretariaat AfdelingParachutespringen KNVvL,Jozef Israëlsplein 8, 2596 AS 's-Gravenhage.

2 SPORTPARACHUTIST

DEZE VERENIGINGEN ZIJN AANGESLOTEN BIJ DEAFDELING PARACHUTESPRINGEN VAN DE

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENINGING VOOR LUCHTVAART

Secretaris SClubhuis CHVliegveld VVDropzone(s) DZ Bak voor precisie BPType(n) vliegtuigen TV met eventueel naammet aantal springers DZ, indien niet op het vliegveldInflight door 10 Voeding:Springtijden ST bar B

Weekeinden WE restaurant RSunset SS snacks SHuurmateriaal: M overnachtingsmogelijkheden: ON

rond camping C

pc pc hotel H

squares sq clubhuis CH

Advertentietarieven SPORTPARACHUTIST

hele pagina f 500,- per nummerhalve pagina f 275,- per nummerderde pagina f 185,- per nummerzesde pagina f 95,- per nummernegende pagina f 65,- per nummerof f 0,72 per mm kolombreedte

Per 3 nummers 7,5% en per 6 nummers 15% korting.

Toeslagen steunkleur en f.e. op aanvraag.

De rubrieken te koop en te koop gevraagd zijn gratis voorleden.

Eerste Nedertandse Parachutisten CtubS: Herman Boerman, Selma Lagerlöfferf 118, 3315 ASDordrecht, 078·166424.CH: VV Midden-Zeeland, Arnemuiden, 01196,13264, VVSeppe, Bosschenhoofd, 01652·3129.VV: Midden Zeeland, Seppe. DZ: Perpocher polder,Roosendaal.TV: C·182/4.ID. ST: WE: 8.00 u·SS. M: r. BP:·, Roosendaal.B R S. ON: C H.

Vereniging Nederlandse Paraclub TU·ZevenS: John Schouw, Godenstedterstrasse 23, 0·2730 Zeven,BRD,09·4942815615.CH: VV Seedorf, BRD, 09·4942812081, tst 328.VV: Seedorf. DZ: VVo TV: C·182/3. ST: zomer: za. 13.00 u·SS, zo: 10.00 u·SS, wo tlm vrij: 17.00 u-SS. M: r pc sq.BP. 6 S. ON: C H.

Noord Nederlandse Parachutisten ClubS: Mart je Kielt, Rabenhauptstraat 61, 9725 LL Groningen,050-253717.CH: VV Eelde.VV: Eelde. DZ: VV, Winde. TV: C-I72/3. M: r. 6 R S.ON: C H.

Para Centrum NoordS: Rob Millenaar, Swammerdamstraat 39, Postbus 567,7900 AN Hoogeveen, 05280·68271.CH: Achteromsedijk 2 (geen Post), Hoogeveen, 05280·71150.VV: Hoogeveen. DZ: Nieuw-Balinge. TV: C·182/4 ID. ST:WE + feestdagen, evt. wo- en vrij.middag. M: r. BP: DZ. 6R S. ON: CH C H.

Paraclub FlevoS: Jet 6ronsveld-Aling, Van Hallstraat 29, 8072 BA Nun-speet, 03412-54991.CH: VV Lelystad, Lelystad, 03202-469.VV: Lelystad. DZ: Kavel E-24. TV: C-206/5. ST: za: 9.00 u-SS, zo: 9.00-19.00 u, zomer: wo: 18.00-SS.6P: DZ. M: r pcsq. B R S. ON: C.

Paraclub HohneS: J. van der Velden, Exinerstrasse 7i, 3103 Bergen, BRD,09-4950513823.CH: VV Lohheide, "Paragasse", Lohheide, Hohne, 09-4950518021, tst. 485.VV: Lohheide. DZ: VVo TV: 00-27/5. ST: zo: 9.00 u-SS. M:r pc. BP: VVo 6 S. ON: kamperen DZ.

Paraclub IcarusS: J. A. van der Graaf, Santandererf 22, 3067 ZT Rotter-dam, 010-554705.CH: VV Hilversum, Loosdrecht, 02157-1849.VV: Hilversum. DZ: Westbroek, VVo TV: P. Porter/8 ID. ST:WE + di- + vrij.avond. M: r pc sq. BP: Westbroek. 6. ON: CH.

Paraclub Mobiele ColonnesS: Jannie Brasik, Waverstraat 34/3, 1079 VM Amsterdam,020-446516.CH: Noodweg 52, "de Egelshoek", Hilversum, 02157-1888.VV: Hilversum. DZ: Hoogland, VVo TV: C-182/4. ST: WE+di- + vrij.avond. M: r sq. BP: VVo 6 S. ON: C.

Paravereniging Korps Commando TroepenS: Jos Wery, Abelenberg 108, 4707 MC Roosendaal.CH: Commandobaan 4, 4702 CL Roosendaal, 01650-43920tst. 155.TV: F·27/ ± 35.

Skydiving Club The Flying DutchmenS: C. 'H. C. van Vooren, 6ingleystraat 966, 3025 RL Rotter-dam, 010-254399.CH: Vliegveldweg 20, 2e straat, 3045 NS Rotterdam,010-158421.VV: Zestienhoven. DZ: Pijnacker, Berkel, Schipluiden. TV:C-206/6. ST: di + wo: 16.00 u-SS, za: sunrise-SS, zo:12.00-18.00 u. M: r pc sq. 6P: behalve zondag. B R S.ON: H.

Stichting Nationaal Paracentrum T eugeS: Jan Koenegras, de Zanden 15, 7395 PA Teuge,05763·604.CH: de Zanden 22, "de Wolk", 7395 P6 Teuge, 05763-842.VV: Teuge. DZ: VVo TV: C-182/4 10, BNI/8. ST: dagelijks9.00·20.00 u. M: r pc. BP. B R. ON: CH kamperen DZ, C H.

Cadetten Parachutisten VerenigingS: H. J. Corporaal, Kasteelplein 10, 4811 XC Breda,076-223911.

Vereniging Paracentrum TeugeS: S. J. M. Meijer, Bolkskamp 25, 7576 GH Oldenzaal,05410·10586.Zie verder Nationaal Paracentrum Teuge.

in dit nummer:

12 Accelerated Free FallSjaak Kouwenhoven - Lia van Heer-waarden - Anja Frijters- Henk Haver-man

8 Canada ÇupBert Wijnands

10 Michel Bizot: een interviewIrwin Broen

en verder:6 In memoriam7 In animam

Arnold CollenteurSoesterChopper Boogie

Arnold Collenteur

9 Abracadabra deel 3

15ENVvPKees de Jager

16Bad - LippspringeIngrid Zoetmulder - BramLasschuijt jr.

18Süd - Ost paracupHerman Boerman

20 tó-rnori's wedstrijd la Ferté -Gaucher

Karel Lamboo

21AVRO'spara puzzelEllen Bussemaker

Para Surf '83Annet Gillebaard

22 FriendshipdemoRaamsdonksveer

Loek Strous

TROS8-man speed-starKees de Bie

en als altijd:4 paravaria6 verzamelaars

Kees de Goeijer

23 kalenderte koop

Max Dereta schoot deze wereldplaat vanMichel Bizot. Ooit zo'n style-foto gezien?Wij niet!

Redaktioneel

Nadat Tom Roodenburg vanwege het geharrewar rondZuid-Afrika de redaktie verliet, nam ondergetekende zijnplaats in.Allereerst wil ik mijn bewondering uitspreken voor het feitdat Tom inzake Zuid-Afrika een duidelijk standpunt in-nam, hetgeen door de mensen waarvan dit verwachtwerd, schouderophalend achterwege werd gelaten.Ik zal de lijn die Tom met betrekking tot het leerlingen-springen volgde, voortzetten en zonodig uitdiepen en/ofverbreden. Nog steeds bestaat het leeuwedeel van hetK.N.v.v.L.-ledenbestand uit leerling-skygods en derhalvedienen ook zij een Sportparachutist voor ogen te krijgenwaar ze zichzelf in kunnen vinden. Dit in tegenstelling totmateriaal volgestouwd met Engelse termen waar debeginnende para alleen maar hoofdpijn van krijgt.Deze "redaktioneel" heeft dan ook de intentie eenoproep te zijn voor genoemde doelgroep. Heb je ietsleuks te melden: springervaringen, zaken die ophelde-ring behoeven ... enfin, zoek maar uit, klim dan in depen en stuur het resultaat naar het Afdelingssekre-tariaat. Bedenk wel, dat dit een blad voor, maar vooraldoor jullie is en een verbreding van de aandacht voorhet leerlingengebeuren kan alleen dàn tot stand komenals er voldoende stof door de leerlingen zèlf wordt aan-gedragen.Alsafsluiting spreek ik de hoop uit op een goede samen-werking met de redaktie onderling, het bestuur en despringende leden.

SPORTPARACHUTIST 3

-uCD

s . ~pnngers van Teu"- en

der voor 1984 s ge een Springkalmaat met prach~imenstellen op A3 f~~_-

~egen een zeer sg~akleu:.enplaten dieenkort verkriJ'gb ppelljke prijs b'

• aar zal zijn. In-

_------ ••••~napI ara varia~------- gesto en

Bestuurswijziging Vereniging Neder- 11landse Paraclub Tu-Zeven: Een blauwe .j+ennv Verhoef' overaW. Steijlen (vz), Kronshusenweg 8, 2730 met witte strepen. De enige In Neder-Zeven BRD, tel.: 04281-6335. J. de Graaf land. Tegen beloning terug te bezorgen(vvz), Bremervörderstrasse 10, 2730 Ze- bij Ton Annegarn, tel.: 015-613940.ven BRD, tel.: 04281-1736. N. Keppel(pm), Am Rehmenfeld 50, Zeven BRD,tel.: 04281-4829. J. Schouw (secr), Go-denstedterstrasse 23, 2730 Zeven BRD,tel.: 04281-5615. W. Zeitier (demo coörd),Am Lagerberg 36, 2740 BremervördeBRD, tel.: 04761-4204.

W" ~~--- _Ij wensen beterscha

Bolmeij'er Joke p aan: Beelen Frl'tsH ' van Hee . ,

ans Keiler Ed KI" zIek, S. Jansenrink, Van Rij:nso 0 meljer, Gert Maalde~I A ever van Hal W'e, . van Toot J V ' Illy Stän.kIes, J. Willem~e'e e~corten, Johan Wic-

C),.C)~ n d van ZU;jlenkom.

O~.

In heto . augUstusnumoka IS een schitte mer van Foto &

nen 0 rend artik Io . ver vrijevalfotog e versche_ne pagina's raaf Bob K

goed geSChrevmet kleurenfoto's en eaal

.en begel' en

eldend artikel is

het resultaat van B 'Op bijgaande foto ?b s enthousiasmemet z' zIen We B' .n camera t"d ob In akt'

Bmet vriendin Esthe'j ens de exit same'n

e

ob 9 ren Jim Naar samen rn ahumuryet twee enthou . .slaste

Paraclub Flevo: Geboren 25 juli: Cora,dochter van Nanda en Rene Spee. Helaas zijn er in het augustusnummer

in de tekst een paar storende foutengeslopen.Op bladzijde 6 in de lijst van instruk-teurs staat de heer W. J. C. van Spaan-donk abusievelijk met nummer 82-01vermeld. Dit moet zijn: 82-02.Op bladzijde 11 in de woordenlijst staatbij "Goggles" dat er zonder bril vuiltjesop het netvlies kunnen komen. Deattente lezer heeft natuurlijk allang be-

VPCT: Getrouwd 5 augustus: IreneGijlstra en Willard Jansen.

VPCT: Getrouwd 10 augustus: MaritLoois en Rene Drost.

4 SPORTPARACHUTJST

\

grepen dat dit hoornvlies moet zijn.Op bladzijde 25 staan drie prachtige fo-to's bij het artikel "Vier Uden Sportief",die abusievelijk aan Bob Kaal enNathalie Chudiak zijn toegeschreven.Deze eer komt echter toe aan de heerTon Kooymans.Onze excuses hiervoor evenals aan allemet een foutief gespelde naam ge-noemde personen.

z'n eerste ...Claudio Lasschuijt is de junior van onze"nationale junior". Als het ware eensuperjunior. Tijdens de RAPA-meet inBad Lippspringe (waarover op pagina 16meer) maakte de 16-Jarige z'n eerstesprong. Voor deze werd hij in de CH-53gefotografeerd door Henk Nijhuis.

te laat of niet te laat ...Op dit moment bent u het oktobernum-mer aan het lezen dat naar wij hopen optijd bij u in de brievenbus is gevallen.Dat laatste kan niet worden gezegd vanhet augustusnummer, dat drie weken telaat op de stoep lag.We kunnen daarvoor duizend en éénexcuses aanbieden en evenzovele re-denen bedenken want zelfs de Sportpa-rachutist staat niet boven de wet van

Murphy. Helaas, één keer per jaar (enwe hopen niet dat dát een wetmatigheidwordt) is de werkelijke verschijningsda-tum het niet eens met onze planning.Ondanks het feit dat de redaktie zich al-tijd met heel veel moeite aan een straktijdschema moet klampen en het be-treurenswaardige feit zich voordoet datdit niet altijd lukt, hopen we dat u dezekeer gezegd heeft: het is nooit te laat ...

z'n 2000steCharles von Sury is zeker een van dekleurrijkste figuren die de .nederlandsespringwereld kent. De zwitserse gast-arbeider maakte op de zestlen-man-wed-strijd deel uit van het team van ~IetGroot. Tijdens dit evenement (meer hier-over op pagina 20) maakte hij zijn 2000stesprong. Dat is het vermelden waard envoor diegenen die niet weten wie vonSury is deze foto, geschoten door IngndZoetmulder.

Aan springkalenders geen gebrek.Ook Frits Wegerer, uitgever vanhet Oostenrijkse blad .Fatlscrurrr,Sport Magazin" brengt er een uitvoor 1984. 13 kleurenplaten sierendit kalendarium. De prijs is onge-veer DM 20.- en is via het afde-lingssekretariaat te verkrijgen.

kalender

SPORTPARACHUT/ST 5

The good die youngOp 20 juli 1983 verongelukte Cees Adri-aan se bij het beoefenen van zijn sport.Sinds 1975 aktief in de parasport, wasCees al militair para bij verscheidene le-geronderdelen, zowel in binnen- alsbuitenland.In 1979 werd hij militair para instrukteurin welke funktie hij veel mensen hetspringen mocht bijbrengen. Zo ook washij zeer aktief om het vrije val springenbij het korps mariniers op een hoger peilte brengen, waarbij hij steeds trachtteeen link te leggen tussen het sport- enhet militaire paragebeuren.Hij liet ook geen gelegenheid onbenutom de sport tijdens de vele buitenland-se oefeningen te blijven beoefenen,zelfs onder moeilijke omstandigheden.

Ik denk hierbij aan een demo in Noor-wegen afgelopen winter waar nabij dePoolcirkel onder zeer koude omstandig-heden toch een goede show werd ge-maakt; dat was Cees.Zo ook was Cees een begenadigd in-strukteur bij wie veiligheid vooropstond. En daarom is het zo hard dat juisthij om het leven is gekomen.The good die young, maar voor ons washet te vroeg, Cees.Wij wensen zijn echtgenote Yvonne enzijn kinderen veel sterkte toe om dit ver-lies te kunnen dragen.Wij verliezen een goed collega en eenfijne vriend.

Namens de MSPC

airborne museumHet gaat goed met het Airborne-Mu-seum. Volgens hun elfde nieuwsbriefwerpt het PR-werk zijn vruchten af. Pro-paganda voor en verkoop ten bate vanwas het doel van de aanwezigheid opdiverse "open dagen".Tegelijkertijd bleek ook dat velen nogniet wisten dat het Airborne-Museum al-weer ruim een jaar in "Hartenstein" bijOosterbeek is gevestigd.Ook wordt in de elfde nieuwsbrief hetprogramma bekendgemaakt van de 3geherdenking van de Slag bij Arnhem,waarbij natuurlijk de traditionele para-dropping op de Ginkelse Heide niet zalontbreken.

Eén van de vele schenkingen ontvinghet museum onlangs uit Zwitserland:twee lege blikjes waarin Engelse "Cap-stan" sigaretten hadden gezeten. Deblikjes waren afkomstig van de irSe"p-tember 1944 gedropte voorraden, die inDuitse handen waren gevallen ... !

6 SPORTPARACHUTIST

Afdelings-bestuursnieuwsDe najaarsvergadering van de Afdelingstaat vooralsnog gepland voor zaterdag5 november as. We willen de vergade-ring dit jaar wat opfleuren door eensamenzijn na de vergadering, uiteraardtoegankelijk voor alle leden. Agenda-punten kunnen tot 15 oktober as. bij hetAfdelingssekretariaat worden ingele-verd. Plaats en programma volgen in devolgende uitgave van "In en Om deKNVvL".

basisveiligheidsreglementPer 1 augustus jl. zijn de door de in-strukteurskonferentie voorgestelde wij-zigingen door de Rijksluchtvaartdienstgeaccepteerd. Inmiddels is aan de vere-nigingen een aantal exemplaren toege-zonden, zodat u deze bij de clubsekre-tariaten kunt verkrijgen. Individueleleden kunnen terecht bij het Afdelings-sekretariaat. Deze uitgave van het BVRzal echter aan het eind van 1983 weder-om worden gewijzigd in verband met deopname van de ontheffing voor het Ac-celerated Free-Fall programma.

ram-air 1983Op 3 en 4 september organiseerde deParaclub Flevo de jaarlijkse RAM-AIRprecisiewedstrijd.Door het wegvallen van een vliegtuigdreigde de wedstrijd vooraf al geen dor-gang te kunnen vinden. Echter de ParaClub Mobiele Colonnes bood zeer spor-tief aan haar C-182 PH-DES in te zet-ten, ondanks het feit dat zij dan zelf meteen gehuurde C-172 zou moeten vlie-gen! Een duidelijk voorbeeld van degoede relatie tussen de beide vereni-gingen. Echter, tot teleurstelling van de42 deelnemers bleef de windsnelheidver boven de wedstrijd limiet, zodat dewedstrijd moest worden gecancelled.

verzamelaarsDe ontwikkeling van de parachute ginggestaag zijn gang tijdens het begin vandeze eeuw. Maar als W.O. II uitbreekt,blijken de Duitsers met de ontwikkelingvan de parachute een eind verder te zijndan vele andere landen.

~~~. ~j~. J.tloi

'1 .• _ ..• '"

"Het Derde Rijk" bracht twee post-zegelseries uit gedurende W.O.II, waar-onder tussen de diverse afbeeldingenook para's te zien zijn (Michel kat.nrs.840 en 875). Diverse vliegtuigen wer-den in deze tijd ingezet voor het vervoervan paratroepen. Bijgaande afbeel-dingen zijn van postkaarten van eenspringschool in Brauschweig in hettweede wereldoorlogse Duitsland. Opdeze afbeeldingen zien we de kisten"JU 52" afgebeeld.In het volgende nummer enkele postze-gels met schitterende afbeeldingen vandeze vliegtuigen. (wordt vervolgd)

[- JI<,.I'~.' .• -

I'~". -.:... _ .• , .•• • ••

I .~ -i

". ,.,.. •••\ ••I '.IIII :-. 12::" .tt "f A e' 'g

Voor de verzamelaars van parapost-zegels heeft ondergetekende een folderin elkaar gezet, die grotendeels bestaatuit een parapostzegellijst met 200 tot250 zegels, kompleet met katalogus-nummers. Even een kaartje naar on-derstaand adres als u deze folder in uwbezit wilt krijgen.

Kees de GoeijerTingieterpad 20, 2613 NC Delft

In animamDat een enkele parachutesprong weleens minder fortuinlijk eindigt dan alleoverige sprongen kregen wij op zondag-avond 7 augustus onder de neus gewre-ven. Op die dag raakten Willie Stähle enHans Keiler zeer ernstig gewond bij eenrelatiefsprong op het nationale centrumTeuge. Tijdens hun respektievelijkeopeningen kwamen zij met een zodanigsnelheidsverschil met elkaar in botsing,dat ik er eigenlijk nog blij om ben dat ikboven dit stukje "in animam" kan zet-ten, al is het dan potjeslatijn. We mogenWillie en Hans niet in de memoria weg-stoppen; we moeten er konstant bijstilstaan dat ze beiden op een zieken-huisbed stijf en stil moeten liggen. BijHans is zowat alles gebroken wat ermaar breken kan: áls het al allemaalweer "reg kom", zal het in ieder gevalheel lang duren. Maar voor Willie zijn deverwondingen nog veel definitiever: zijis vanaf haar middel verlamd. Ver-schrikkelijk. Het spijt me heel erg dattwee zulke enthousiaste en levenslus-tige mensen zo'n terugslag moeten ver-werken. Het lijkt wel of juist de mensen,die zo goed van het leven kunnen ge-nieten, het niet mogen.Willie en Hans: Ik weet dat jullie allebeigek zijn op skydiven en dat jullie rea-listisch genoeg zijn om er geen spijt vante hebben dat je ooit gesprongen hebt.Juist omdat jullie als skydivers hebbengeleefd, weet ik dat jullie ook nu wat vanhet leven zullen maken. Ik hoop dat wijals springvrienden nog een plaats in datleven mogen behouden en jullie totsteun kunnen zijn. Sterkte!

Arnold Collenteur

rekrea

Hel ikopterspri ngenVoor het eerst waren dit jaar Nederlandsespringers uitgenodigd deel te nemen aan de"Soest Chopper Boogie" in Duitsland. Dezejaarlijks terugkerende happening wordt ge-organiseerd door Tim Mace, een Engelsehelikopterpiloot, die in Duitsland gelegerd isen een bekende springer is op de Bad Lipp-springe DZ. Op zijn luchtmachtbasis Soestwordt namelijk elk jaar een vliegfeest gehou-den waarbij ook een springdemonstratie inhet programma is opgenomen. Tim heeft"geregeld" met de opperhoofden dat hij dan4 hele dagen helikopters ter beschikkingkrijgt om te trainen voor de demo. Dit jaarwaren er 4 Lynx helikopters, waaruit 8 mankonden springen; gratis wel te verstaan!Zo'n 60 springers van 9 verschillende natio-naliteiten waren door Tim uitgenodigd omzoveel mogelijk helikoptersprongen te ko-men maken van 28 tlm 31 juli. Op donderdagen vrijdag werd er gesprongen op BadLippspringe en zaterdagmiddag werd de de-

mo gesprongen op Soest. Helaas werkte hetweer niet erg mee, zodat de meesten nietmeer dan 4 sprongen hebben gemaakt. Om-dat men was gestart met groepen van 16springers, kwam men niet aan echt grote for-maties toe. Toch was het voor iedereen na-tuurlijk een sensationele ervaring, vooraltoen we tijdens laaghangende bewolkingeen rondje laagvliegen kregen aangeboden.Een half uur lang kwamen we niet boven de15 meter en scheurden we door rivierdalen,over heuvels, langs bomen en vlogen wezelfs onder een brug door!Zaterdagavond genoten we van een gran-dioze bar-B-Q in de grote hangaar op Soestmet alle medewerkers aan het vliegfeest.Ondanks pogingen van vooral de vrouwelijkespringers de piloten ook op zondag achterde knuppel te krijgen, werd er zondag nietmeer gesprongen. In de loop van de morgenwerd de terugreis aanvaard.Thanks a lot, Tim!

Geen boffert in de GoffertOp maandag 18 juli werd weer detraditionele Friendshipsprong gemaakt inhet Goffert stadion te Nijmegen om deofficiële opening van de wandelvierdaagseop te luisteren. Helaas hadden derelatievers voor niets gedirtdived, want depiloot liet zich niet overhalen door dedunne wolkenflarden naar grotere hoogtete stijgen. Dus waren alle springersgenoodzaakt op 3000 ft een exit te maken,wat in twee jumpruns gebeurde. Wellichtwas dit voor het internationale publiek ookwel leuker, want de ervaring leert dat degrote formatiesprongen meestal aan hetongeoefende oog voorbijgaan. Iedereenmaakte een veilige landing in het stadion,zelfs Marjan Kahlé, die haar chute moest

De laatste jaren is de toename van vrije-tijd duidelijk merkbaar. Iedereen krijgtmeer en meer vrijetijd. Daarom staat deaktieve rekreatie tegenwoordig volop inde belangstelling. Met de komst van hetnationale vrijetijdscentrum REKREA, inEindhoven, wordt ingespeeld op degroeiende behoefte aan een zinvolle in-vulling van die vrijetijd. REKREA is hetgrootste evenementencentrum van Ne-derland. In goede samenwerking metde Nederlandse Sport Federatie en desportbonden worden tal van grote spor-tieve evenementen georganiseerd. Detotale Nederlandse sportwereld zal zichvia REKREA aan het publiek presente-ren. De bezoekers kunnen bij REKREAaktief deelnemen aan tal van aktivitei-ten. Elk evenement is een belevenis opzich. Attraktieve demonstraties, schitte-rende audio-visuele presentaties en demedewerking van vele topsporters ga-

randeren het succes van dit eerstenationale vrijetijdscentrum.Leveranciers van sportartikelen hebbenbij REKREA standruimte gehuurd omdaar voorlichting en informatie te gevenover hun produkten. Hierdoor krijgt elkebezoeker altijd een aktueel overzichtvan de nieuwste ontwikkelingen opsportgebied. REKREA is hét informatie-centrum voor iedere sportliefhebber.Het komplex (45.000 m2) is gemakkelijkbereikbaar via de grote snelverkeers-weg Venlo-Tilburg (afslag vliegveldEindhoven). Bovendien beschikt dit bij-zondere evenementencentrum overeen gezellig restaurant. Ook voor dejeugd is er veel te beleven zodat de helefamilie er een kompleet dagje uit kanzijn.REKREA is ook een belangrijke spon-sor in de Nederlandse sportwereld.Voor elk lid van een vereniging, aan-

afgooien en daarna gelukkig onder eensquare reserve kwam te hangen. De bagen pilot die vervolgens naar benedendwarrelden, zorgden natuurlijk nog voor denodige verwarring. De politie was reedsgebeld en kwam informeren waar hetslachtoffer dan wel moest liggen: zijwerden snel gerustgesteld. Zo is hetvoordeel van een square reserve weereens aangetoond. Maar, Marjan, dat isnatuurlijk nog geen reden om je chute inde ophaalbus te vouwen ... ?!?Wat een pech dat we na de sprongomhoog keken en werden toegelachendoor een schitterende blauwe lucht!Nee, geen bofferts.

Arnold Collenteur

gesloten bij de K.N.V.v.L., dat REKREAbezoekt, ontvangt de betreffende vere-niging een subsidie van f 2,50. Dat iseen welkome aanvulling op de clubkas,in een tijd waarin de overheid de subsi-diekraan langzaam dichtdraait.REKREA, nationaal vrijetijdscentrum,opent met een uniek luchtvaartevene-ment waarin de K.N.V.v.L. zich voor heteerst, in al haar geledingen, aan het pu-bliek zal presenteren. Dit lucht-vaartspektakel speelt zich af van 29 ok-tober tot en met 2 november 1983.

programmaLeden van de afdeling Parachutesprin-gen kunnen in het bezit komen vangratis toegangskaarten. Deze kunnenbij het sekretariaat van de KoninklijkeNederlanse Vereniging voor Luchtvaartworden besteld. Elke liefhebber van devliegsport mag dit evenement beslistniet missen. De K.N.V.v.L. heeft een bij-zonder attraktief programma te bieden.REKREA is gevestigd aan de Hoeven-weg 1 in Eindhoven.

SPORTPARACHUTIST 7

••

éleployDit is de naam van het openings-systeem, waarbij de pilotchute door despringer zelf met z'n hand in deluchtstroom wordt gebracht en waarbijhet pack geopend wordt door de trek-kracht, die de pilotchute vervolgens ont-wikkelt. Het is een uitvinding van BillBooth, de bouwer van het Wonderhogtandemrig. Oorspronkelijk werd hetpack gesloten door een slag van debridle door een elastische sluitlus te ste-ken, maar al snel werd een verbeteringaangebracht in de vorm van een gebo-gen sluitpin die met minder kracht uit desluitlus kon worden getrokken, ook alshet pack heel strak was. De pilotchutewordt in een apart hoesje gevouwen,dat zich meestal op de beenriem of opde buikband bevindt.

Van dit systeem moet worden onder-scheiden de "pull-out", waarbij even-eens de pilotchute door de springer zelfin de luchtstroom wordt gebracht, maarwaarbij de springer ook zelf het packopentrekt en de pilotchute uit het packtrekt door middel van een zacht hand-vat, in de praktijk "dildo" genoemd.

harnessIn het Nederlands harnas geschreven.Voor de buitenwereld is het een mafwoord. Nadat de eerste tuigjes, die ge-bruikt werden en die voornamelijkbestonden uit metalen ringen om deschouders (! ai ai) in de prullebak waren

verdwenen, is men met een harnas ge-komen, waarvan het principe altijd het-zelfde is gebleven. Elk harnas bestaatuit een schommel, de zitstoel, die ge-vormd wordt door de hoofddraagriemendie vanaf de schouder overgaan in debeenriemen. Alle overige riemen dienenslechts ervoor dat men niet uit dieschommel kan vallen: diagonale en ho-rizontale rugriemen en de borstband .Bij tandemrigs lijkt het zo dat de rug-riemen ontbreken, maar dat is nooit hetgeval: ze zijn geïntegreerd in het rug-kussen.Als het harnas goed is gefit, is de kansdat men eruit kan slippen minimaal.Toch bestaat bij de meeste merken demogelijkheid om met je achterste ach-teruit, onder het pack door, uit het har-nas te kieperen. Het is ook daadwerke-lijk gebeurd bij mensen, die alles heellosjes hadden vastgegespt! Het is dusbest belangrijk de diagonalen goed aante spannen. Bovendien kan een juistaangespannen harnas veel meer krachtopvangen doordat de richtingen van destiksels optimaal worden benut.Harnassen zijn bijzonder sterk en ver-gen weinig onderhoud. Alleen bij deeerste generatie drieringaanhechtingen(de ronde ringen die tegen het harnasgebouwd zijn en niet erachter zoals nu)wil het wel eens gebeuren dat er eenpaar steken knappen bij een hardeen/of onstabiele reserveopening. Ver-der komt het eigenlijk nooit voor dat erzo maar eens een stiksel of een stukwebbing (band) kapot gaat.

HeadingDit is de richting, waarin een voorwerpof een persoon zich beweegt of bevindt.Bij relatiefspringen wordt vaak gezegddat iemand "op heading" moet blijvenliggen, d.w.z. dat hij dezelfde kant moetblijven uitkijken en niet mag draaien.Om dit te doen kun je je oriënteren opde grond.

HoldingDit is een term, die in de vliegerswereldwordt gebruikt bijvoorbeeld als men vande luchtverkeersleiding de opdrachtheeft gekregen om niet hoger te klim-men of op een bepaalde plaats te blij-ven cirkelen vanwege ander vliegver-keer.

housingDe housing is de behuizing van de rip-cordkabel en hij loopt dus van deripcordpocket naar de betreffendepacksluiting. Meestal gaat het om de"doucheslang", maar een enkele keerbestaat een housing ook wel uit eenplastic hoes of iets dergelijks.De housing dient aan beide uiteindengoed te zijn vastgenaaid en moet eenzodanige lengte hebben dat als men hetrig aan de housing optilt de ripcordpin-

nen op hun plaats blijven. Op sommigemoderne tandemsystemen worden hou-sings van een kleinere diameter ge-bruikt, wat erg snel staat. Men moet erechter op letten dat sommige meer-pinnen-ripcords hierin kunnen vast-klemmen.

i~I.) RDit is een afkorting, die vaak wordt aan-getroffen op de vouwkaartjes van reser-veparachutes. Het betekent: inspectedand repacked: geïnspekteerd en op-nieuw gevouwen. Eigenlijk wordt het al-leen te onpas gebruikt, omdat volgensde Nederlandse voorschriften alleenjaarkeuringen en repacks verplicht zijnen geen viermaandelijkse inspekties zo-als in Amerika. Maar het is geruststel-lend dat iemand ook een reserve nakijkten het ding er niet domweg weer inpaktzonder het op de luchtwaardigheid tekontroleren.

intentional break-awayHiervan spreekt men bij een geplandebreak-away, waarbij men een extraborst reserve monteert op het tandem-rig. De hoofdparachute wordt hoger dannormaal geopend en vervolgens afge-koppeld, waarna dan op 2500 ft dereserve wordt geaktiveerd. Deze spron-gen worden sporadisch gemaakt alsdemonstratie en tegenwoordig steedsmeer als oefening voor een echte nood-break-away. Degenen, die het hebbengedaan, zijn vaak erg enthousiast enhebben veel vertrouwen in de proce-dure. Fabrieken, die hun produkten wil-len testen, maken vaak gebruik vantestspringers, die intentional break-aways maken om bijv. reserveopeningente filmen.De montage van de extra borstreserveop het harnas gebeurt door middel vanaanschroefbare D-ringen en is dus snelen simpel.

interconnectionholesDit zijn ronde of ovale gaten die in destaande celwanden van squarepara-chutes worden gesneden om het opbla-zen van de cellen te versnellen. Als debuitenste cellen van een square langdu-rig dicht blijven na de opening, kunnendeze gaten vaak de oplossing zijn. Demeeste squares worden nu standaardermee uitgerust door de fabrikant.De gaten worden gesneden met een zo-genaamde .Jiot-knlte", een soort sol-deerbout waarmee men nylonstof kansnijden waardoor de rand gelijk dicht-smelt zodat de stof niet gaat rafelen. Alsde gaten niet te dicht in de buurt vaneen lijnaanhechting worden aange-bracht, wordt de cel niet zodanig ver-zwakt dat er kans op uitscheuring is.Toch is het iets waarop men moet lettenbij de koop van tweedehands materiaal.

SPORTPARACHUTIST 9

interview michel bizotIn de serie "interviews met kopstukken uit de Nederlandse springwereld"mag een vraaggesprek met Michel Bizot, hoofd bureau parachutespringenKNVvL, beslist niet ontbreken.En zo gebeurde het dat ondergetekende zich op een zonnige dag eindaugustus naar de residentie van de KNVvL in Den Haag begaf.Aangezien minstens de helft van alle para's dit gebouw nog nooit heeftbetreden een korte impressie. De KNVvL is gevestigd in een ouderwets, gezel-lig aandoend herenhuis. Je voelt de rustgevende omgeving gelijk op jeinwerken als je binnenkomt. Na het bestijgen van een aantal huiselijk kra-kende trappen kom je aan op het bureau para. Een kantoor dat, gezien deposters, nog het best vergeleken kan worden met "de Wolk" op Teuge.Na met koffie en opnameapparaat in de salon geïnstalleerd te zijn, stak ikvan wal.

Ik kan me voorstellen dat het bestuurbesluiten neemt waarmee jij je nietkunt konfirmeren maar die je' welmoet uitvoeren. Hoe stel je je op indergelijke konfliktsituaties?Ik heb, tot nu toe, nauwelijks te makengehad met dergelijke situaties. Omdatje dicht bij het vuur zit, kun je ook rede-lijk jouw mening naar voren brengen.En daar wordt in de regel wel naar ge-luisterd.Voel je je ingesloten in het systeem;met andere woorden ben je niet ge-frustreerd geraakt met betrekking totje plannen sinds de indiensttredingop het Algemeen Sekretariaat?Ik denk dat ik wel enigszins ben ingeslo-ten in het systeem; uiteindelijk zijn weallemaal radertjes in de machinerie.Maar ik ben de eerste in mijn funktie enik heb zelf vanaf het begin alles eenbeetje naar eigen inzicht kunnen opzet-ten en daarin ben ik zoveel mogelijk vrijgelaten. Gefrustreerd ben ik er daaromook niet van geraakt.Kun je een objektieve beoordelinggeven van de mate waarin de KNVvLhaar doelstellingen bereikt? En onzeafdeling?In grote mate komt het natuurlijk eropneer dat de KNVvL probeert deluchtsporten te bevorderen evenals bv.onze afdeling. Een paar afdelingen ko-men daarbij niet optimaal uit de verf,maar wat onze afdeling betreft, denk ikdat ze daar toch redelijk mee bezig zijn.Ik zie dat bestuursleden, van wie ook ikvroeger dacht en een heleboel mensennog denken: die hebben een ere-baan-tje en ze friemelen maar wat aan, hopenwerk verzetten en op tijden dat wij uit-gaan, met de RLD om de tafel gaan zit-ten om het springen van de grond tekrijgen en te verbreden. Ik geloof daar-om dat de doelstellingen wel degelijkworden bereikt.Bij de RLD vindt men de verhoudingmet onze afdeling niet optimaal. Hoedenk jij daarover en wat zijn de be-leidsplannen in deze richting?Ik denk niet dat dat waar is. De samen-werking is juist optimaal. Ik kan megeen situatie voorstellen waar de ver-

10 SPORTPARACHUTIST

houding niet goed was. Kijk, als deKNVvL naar de RLD gaat en ze krijgennietvoor de volle honderd procent hunzin, wil dat niet zeggen dat de samen-werking niet optimaal zou zijn.Is het nodig om de bezem door deKNVvL te halen en welk cijfer geef jede KNVvL voor efficiëntie?Dat is moeilijk. Kijk, een hand die jevoedt, moet je natuurlijk niet na zesmaanden een pats geven. Maar ik ge-loof wel dat de bezem door de KNVvLmoet en daarbij doel ik dan voorname-lijk op het Algemeen Sekretariaat. Inmijn ogen kan deze afdeling véél effi-ciënter werken. Kijk maar eens naar deledenadministratie. Men maakt daar ge-bruik van een computer die zes, zevenjaar terug nog goed meekon maar dienu dringend aan vervanging toe is. Ikheb dit gemeld aan het hoofdbestuur endat onderkent dit ook wel. Maar in eenorganisatie als deze duurt het evenvoordat er daadwerkelijk een modernecomputer staat.

En het cijfer voor efficiëntie?Ha ja. Nu, daar waag ik me liever nietaan en wel hierom: als ik een zes geefaan een bepaalde afdeling en deze be-staat uit vijf mensen, plaats ik ze eigen-lijk in een hokje en zal het zo zijn dateen gedeelte zich best kan verenigenmet dat cijfer, terwijl de rest zwaar bele-digd is. Als geheel is er moeilijk een cij-fer voor te geven. Ik zie gewoon zakendie efficiënter kunnen, althans in mijnogen, maar dat wil niet zeggen dat mijnideeën ook efficiënter zijn.

èîo

Vindt er discriminatie plaats binnende KNVvL ten aanzien van de kleinereluchtsporten, zoals parachutesprin-gen en ballonvaren?Nou, parachutespringen is al beslistgeen kleine luchtsport meer, misschienzelfs één van de grootste, dus dat is nietzo'n probleem. Ik denk dat eigenlijk hetstreven is en dat best wel wordt gepro-beerd om dat ook uit te voeren, de klei-nere afdelingen er zoveel mogelijk bij tebetrekken. Ik denk eerder dat ze méérbevoordeeld zijn dan de grote afdelin-gen. Zij kunnen met hun hele kleineledenbestand toch gebruik maken vanhet geheel aan faciliteiten, dat dan uit-eindelijk weer financieel gedragenwordt door het grote gedeelte. Dus zeerzeker geen discriminatie.Is het nuttig dat onze afdeling inge-lijfd is bij de KNVvL of zouden we hetalleen ook wel redden?Kijk, aan de ene kant is het buitenge-woon nuttig. Maar als je als verenigingmet drieëneenhalf duizend leden bij deoverheid aankomt (RLD en WVC) maakje natuurlijk veel minder klaar dan wan-neer je, pak 'em beet, zes of zeven keerzoveel leden hebt. Dus dan moet je erzeker bij blijven. Je maakt bovendiendeel uit van een organisatie die eenaantal faciliteiten biedt. Maar ik zal nietontkennen dat we het alleen ook kun-nen. Kijk maar naar Amerika: de USPA,een op zich staande organisatie. Eeneigen organisatie kunnen we zeker op-zetten en draaiende houden, misschiennog wel efficiënter dan nu, maar zonderde overkoepelende paraplu van alleluchtsporten sta je niet zo sterk als nuhet geval is.In Nederland zijn wel erg veel clubsén een Nationaal Centrum. Denk jedat dit in de toekomst nog te hand-haven valt?Oh ja, beslist wel. De weekendclubszullen ook in de toekomst kunnen blij-ven concurreren met het Nationaal Cen-trum. Bovendien is Nederland nèt ietste groot voor alléén een Nationaal Cen-

trum. Er staat ook in het beleidsplanvan de afdeling dat we behalve eengroot centrum ook een aantal weekend-faciliteiten moeten hebben die dan welgoed moeten zijn uitgerust. Dit staatoverigens ook in het Witboek, waarvaneerdaags weer een nieuwe versie uit zalkomen.In jouw positie verzamel je een grotehoeveelheid specifieke kennis en dusgrof gezegd macht. Is het moeilijk omdie niet te misbruiken?Specifieke kennis? Het grootste deelvan het werk dat ik hier doe ,is nietsmeer dan een doorsnee kantoorbaan,dus of je dat nu gelijk kennis wilt noe-men en daaraan macht wilt verbinden;ik weet het niet. Ik denk dat je je machtniet misbruikt; je bent in feite gewoonde regie aan het handhaven, wat overi-gens in Nederland best nodig is. Als ikde veiligheid zie, die altijd hoog in hetvaandel stond, eigenlijk moet staan en(schuine streep) staat, vraag ik me weleens af waarmee we bezig zijn. Als jede ongevallenrapporten leest, zeg je:,hoe kun je het in godsnaam in je hoofdhalen". En is het dan erg om daar tegenop te treden ... ik geloof van niet.Hoe komt het dat je zo moeilijk tebereiken bent?Da's een moeilijke. Het komt hier opneer. Ik zit, zoals je nu wel merkt, drie-vierde deel van m'n werktijd aan de te-lefoon. Als je belt en ik in gesprek ben,vraagt Jennifer, de telefoniste, dan ge-

Over een half uurtje nog eventerugbellen ..

woonlijk of je over een halfuur eventerug wilt bellen. Reken er dan niet opmij even later wél direkt aan de lijn tehebben. Verder ben ik vaak de baan op.Veel mensen denken dan dat ik vrij benen prinsheerlijk thuis zit. Niets is minderwaar.

i!iI!!t

Hoe kombineer je het kompetitie-springen met je werk? Welke rege-lingen zijn hiervoor?Ik heb, net als ieder ander, een aantalvakantiedagen per jaar, die daar rede-lijk aan op gaan en ik heb voor overureneen kompensatieregeling. Ik ben aan-genomen voor 40 uur per week maarmaak er meestal 70. Nou maakt me datniet zo bar veel uit, maar dat houdt on-der meer in dat als ik op vrijdagmiddagom twaalf uur naar een wedstrijd vertrekdaarmee niemand moeite heeft.In België wordt AFF (AcceleratedFree Fall) al aktief bedreven; in Ne-derland is er alleen nog maar eenkommissie. Vind je niet dat we wat àlte demokratisch zijn?Ik denk dat ik dan moet verwijzen naarde instrukteurskonferentie. De TC(Technische Commissie) heeft toen deopdracht gekregen zich daarmee maarbezig te houden. Nou, ik zit ook in dieTC samen met Johan Bronsveld en Adade Groot. Omdat wij het toen allejézusdruk hadden, hebben we Cees Schoo-nen gevraagd hierover na een diep-gaand onderzoek een rapport te schrij-ven. Als je namelijk bij overleg met deoverheid een volwaardig gesprekspart-ner wilt zijn, zul je daar op moeten stu-deren en zeggen: "nou, wij vinden er ditvan! En dan kan de RLD nog niet zo-maar even een ontheffing geven. Of deWet even aanpassen. Dat gaat niet vande ene op de andere dag. Vandaar dietijdspanne.(Noot van de redaktie: Overigens heeftde RLD kortgeleden ontheffing ver-leend en zijn de eerste AFF sprongen inNederland gemaakt, waarvan elders indit blad een uitgebreide reportage.)Nu even iets heel anders: Waarin on-

derscheidt een style- en PA-springerzich van een relatiefspringer?Ten eerste is een style/PA-springer eenontstellende individualist. Hij levert uit-eindelijk alléén een prestatie. Hij is veelmeer met zichzelf bezig dan een relatief-springer. Als je kijkt naar trainingenvoor wedstrijden zul je weinig of geenverschil zien; iedereen is dan serieusbezig. Maar in een normale situatie hebik wel eens de indruk (ik zeg niet dat hetzo is) dat het relatiefspringen meer omde .Jun" gaat. Dat is ook een goedezaak, maar: hoe gekker, hoe beter.Nou, dat moeten ze helemaal zelf we-ten, maar ik vind me daar niet zo in.Ikzelf heb net zoveel lol als ik een PA'tjemaak met twee seconden vrije val ofeen sprong met een vrije val van 45seconden.Zijn er de laatste jaren veranderingengeweest in de manier waarop style/PA-springers en relatievers met el-kaar omgaan? Kun je het klimaatomschrijven?Vroeger waren ze nog dikke vriendjes,daarna waren relatievers in de ogen vanPA'ers maffe lui en andersom ook:"daar heb je die kerels die alleen maarserieus zijn en nooit plezier in 't spulhebben". Dan geloof ik dat je elkaareen beetje voorbijloopt; je hebt geenrespekt voor elkaar. Ik denk dat dat nuvoorbij is, getuige de laatste Nationals.Het respekt is er weer; men is geïnte-resseerd in elkaars resultaten. Bij deNationals zaten de PA'ers 's avonds devideobanden van de relatievers te bekij-ken en omgekeerd zaten de relatief-freaks bij de PA-bak de resultaten tevolgen.PA is spannender door de 5 cm-schijf.Wat zie je met style gebeuren?Dat is moeilijk. Er is gelukkig weer eenbeetje een .Jollow up" van die style-springers zoals we ze eerst kenden. Demensen die er een kick van krijgensnelle tijden neer te zetten, blijven dattoch wel doen. Alleen geloof ik niet datde style-top zich nog veel zal uitbreiden.Ik denk dat het toch beperkt blijft tot eenhandjevol mensen die het geld en detijd ervoor over hebben.Als je over je top als style/PA-springerheen bent, wat ga je dan doen?Ik denk dat ik me, zoals ik nu ook al veeldoe, nog meer ga toeleggen op instruk-tie. Ik vind dat hartstikke leuk omte doen. Ja, ik denk dat ik daarmeedoor ga.Aldus Michel Bizot. Ik hoop dat dit in-tervieween enigszins verscherptbeeld heeft gegeven van de meningvan Michel over de KNVvL in het alge-meen, de afdeling in het bijzonder,zijn rol daarin en in de sport zelf. Heelveel vragen blijven nog open, maareen halve dag heeft al teveel tijd inbeslag genomen van onze NationaalKampioen Precisie.

Irwin Broen

SPORTPARACHUTIST 11

0'Ö(J)

cr>er

Sinds kort bestaat er op twee Neder-landse centra (ENPC en Nationaal Cen-trum) de mogelijkheid tot een versneldevrije val opleiding. Zo'n AFF cursusbestaat uit zeven nivo's die elk mini-maal 1 sprong vergen. Let wel mini-maal, want de sprongen kunnen wor-den herhaald als de cursist zich de be-oogde lesdoelen niet heeft eigen ge-maakt. De indeling van de cursus is alsvolgt:level 1. Een introduktie in de vrije val.De leerling maakt hier een linked exitmet twee AFF instrukteurs. Zodra hij re-delijk vliegt, lossen de AFF instrukteursde grips op de bovenarmen, maar be-houden de grips op de beenbanden. Deoefeningen voor de leerling bestaan uit3 dummy pulls, het leren aannemen vaneen heading en het aflezen van eenhoogtemeter in de vrije val. Op 4000 ftkrijgt de leerling het commando "pull",waarna hij zelfstandig zijn ripcord dientte trekken.

level 2. In deze sprong leert de leerlingzijn valsnelheid ofwel relatieve hoogtebeheersen. De exit is weer gelinkt mettwee AFF instrukteurs. Zodra het moge-lijk is, worden de armen gelost, waarnade leerling kan beginnen met zijn "trim-control" oefening. De bewustwordingvan de heading wordt gecontroleerddoor een draai te maken, die de leerling

'1 '83 taen mij' de eerste verhalenHet was apnAFF sprangen ten gehare kwamen.~er .' M

Jeetje, dat moet tach wel wat zun: nan10000 ft met twee instrukteurs naast je I

. .. val van 50 sec I Dat is het, te gek!een vrije .. . .Vanaf die tijd ging ik fantaseren: vlaag Ik Invrije val, trachtte ik me in te denken en tevaelen hoe het zou zijn. Een droom dlevaa~mij niet te verwezenlijke leek, gezien mijn 1

staticlijn sprangen. .. rddag die draam werkelijkhei

Tot op een id-werd Een stralende dag: blue sky op MIden Zeeland. Vanaf het mament dat SjaakKauwenhaven en Cees Schaanen te ken~e~

. oké we gaan", slaeg alles op a.gaven." , hartklam zweet, buikpijn, bibbers en een 1-frekwentie ... Maar allé, geen f1auweku ;

ktie d'r moet wat gaan gebeuren.Starten, a I , . _Uitgebreide instruktie van Sjaak aver het m~teriaal, de reserve pracedure, de sprangze ,het pragramma en taen eindelaas dlrtdlve.n.Al met al nam dit drie uur in beslag. In die tijdebde de eerste spanning weg en nam plaa:svaar één gevael, één drang: het moet, Ik wil,ik heb er zin in. Vertrauwen In sjaak. Cees

en mezelf. . _De kist in en nag één keer uittopen. Weer teru de kist in orn er dan pas ap 1~.000 ft

g 't te gaan Tij'dens het klimmen.weer UI' dgespannen, gekancentreerd en "alles on e~kantrale". Een knipaag van Cees, een bemaedigende knik van Sjaak en een kneepvan mezelf: het is echt, jawel, we gaan! DI~deur gaat apen. Met z'n drieën op de step.kijk, knikken van Cees en Sjaak '. Ik gil: "UP,DOWN, GO!!" We zijn eruit, we liggen. 0 ja,

haagtemeter, eerste circle 9600 ft. Als eenk 'k d drie dum-gepragrammeerde maa I e

dient op te merken in de debriefing. Deleerling trekt nu op 3500 ft en moet danover zijn schouder naar de pilochutekijken.

level 3. In deze sprong gaat de leerlingvoor het eerst geheel zelfstandig vallen.De exit is weer gelinkt met twee AFF in-strukteurs. Spoedig na de exit vliegt deleerling met vrije armen en als hij zon-der stabiliteitsproblemen tweemaal zijnhielen tegen elkaar heeft geklikt, is de

AFF cursus nuleerling zelfstandig zijn ripcord te trek-ken en de pilotchute na te kijken.

level 4. Dit is de eerste sprong met éénAFF instrukteur. De leerling maakt ken-nis met het spotten en leert kleine draai-en van 900 uitvoeren. De fundamentele

ëi~rc:::Cl

<C!l3-~CD

De instrukteurs hebben de grips ap de bavenarmen gelast.

controle over de benen aanwezig, zodat voorwaartse beweging wordt aan ge-de beenband-grips kunnen worden ge- leerd. Vanaf deze sprong moet de leer-lost. De leerling dient nu geheel ling afzwaaien voordat hij zijn ripcordzelfstandig zijn stabiliteit en heading te gaat trekken.behouden en zelfs kleine koerswijzigin-gen te korrigeren. Op 3500 ft dient de

mijn eerste AFF ervaring. Tweede circle: haagtemeter 5800 ft.

mies. t wardenKijken naar Cees en dan bewus. 'zien: een gezicht, een grijns en een ultqesto-ken tang. Jeetje, ik kan wel gillen: niet doen,erbij blijven, kijken naar Sjaak en wachtenap het kammando.. .Op 4000 ft: "PULL!!" Kijken naar het np-cord: pakken en trekken met alle kracht e~

. ere 'In me I'S 0 ja kaepelkantrale. alenergie I ".,les oké. Hae is het mageUjk,. niet te filmen,hangend met een ripcard In je hand.Onder me zie ik Sjaak en Cees. Ze raepennaar me en ik antwaard luid gillend en jade-lend (achteraf bleken ze me stuurkarrektles

) Vaarzichtig wat prooeren an-te geven. . . . d Ider m'n PC en alweer veel te snel e an-ding. Met twee benen terug ap de grand, hetis ebeurd. Een uitgebreide debneflng valgt.Te~reden, een gaede sprang, Intens gena-ten gaed vaar een slapelaze nacht en eenwe~k high. Nu na 5 AFF sp rangen IS degraatste kick ander kantrale en daarvaar Inde plaats kwam het leereffekt, de bewust-

rding van steeds meer feiten, het gevaelwa .van de stabiele valhaudlng. .AFF is zeker geen wandermi?del om binnenzeer korte tijd een ervaren vrije vaiier te war-den Het is niet iets am te anderschatten, hetbet~kent keihard werken maar het geeft vaarmij de juiste dasering van plezier en val-

daening. I . tPersaanlijk zie ik het dan aak helemaa Zit ~norn daar te gaan met AFF en de klasare eapleiding te laten vaar wat het is. Een van d~belangrijkste punten evenwel IS de begele -ding vaar en na de sprang. Tot nu tae heb Ikdie als zeer pasitief ervaren.

12 SPORTPARACHUTIST

..

level 5. De leerling spot maar geeft dekorrekties door aan de AFF instrukteur.3600 draaien, voorwaartse bewegingen aandocken staan hier op het pro-gramma.

level 6. De leerling spot zelfstandig.Een solo exit volgt, waarbij de AFF in-strukteur no-contact meevliegt. Verdermaakt de leerling hier 2 backloops eneen tracking.

level 7. De laatste sprong met een AFFinstrukteur. De leerling maakt eenzelfstandige achterwaartse exit, ge-volgd door een frontloop en een halveserie.

De gegradueerde AFF leerling is danvoor wat betreft de vv-ervaring vergelijk-baar met een conventionele C-brevet-ter. Zo'n AFF gegradueerde dient ineerste instantie een taken lijst te volgentotdat het 8-brevet wordt behaald. In dietakenlijst wordt vooral aandacht be-steed aan het stabiel openen van de pa-rachute in het sub-terminal deel van devrije val. Dit lijkt wat vreemd, maar ver-geet niet dat de AFF leerling nooit min-der dan 50 seconden heeft gemaakt.

De cursus kan worden gevolgd doormensen zonder springervaring of doorspringers die de conventionele oplei-ding te traag of te problematisch vin-den. Het materiaal voor de AFF leerlingbestaat uit een tandemsysteem met 2ripcords, een single-point release, eenStevens break-away-systeem, een auto-matische opener op de reserve en een

ook in Nederlandleder mens kan wat hij wil

Een relaas van een bijzondere gebeurtenisin mijn leven.leder mens kan wat hij wil, doch de mens wilslechts wat hij kan.Een spreuk op een ieder van toepassing, zoook op ondergetekende.

Vele lezers onder u zijn met de parasport opde hoogte. Kortelings is deze tak van sportook bij mij bekend, dankzij een aantal per-soonlijke ontmoetingen (tijdens mijn werk-zaamheden) met parachutist en instrukteurJan Beumer, voor velen bekend van het pa-racentrum op Teuge. Aandachtig luisterde iknaar zijn vele ervaringen als parachutist.Tijdens de ontmoetingen met hem, werd ikop de hoogte gebracht van de opleidingsmo-gelijkheden in de parasport.Een van de opleidingen die mij aansprak, isde AFF kursus. Een opleiding die sinds kortook in Nederland mag worden gegeven.Details omtrent deze opleiding zijn verkrijg-baar op het paracentrum op Teuge. Finan-cieel gezien is deze opleiding zeer aantrek-kelijk omdat deze de mogelijkheid biedt inkorte tijd en met weinig sprongen het B bre-vet te behalen. Men dient hiervoor eenzevental levels op de juiste manier af te wer-ken. Ieder level heeft zo zijn eigen opdrachten moeilijkheidsgraad.Voor mij, die nog nooit van mijn leven eenparasprong had gemaakt, was het dan ookeen bijzondere dag vrijdag, 26 augustus1983.Toen ik na veel informatie en instrukties omkwart voor zeven 's avonds het vliegtuiginstapte, vloog ik naar een hoogte van

10.000 voet om vervolgens mijn eerstesprong te maken. Begeleid door de heren in-strukteurs Jan Beumer en Ed Wissink alsme-de videoman Arnold Collenteur, was ik zeergekoncentreerd op het door mij ingestudeer-de level één. Level één houdt in: een vrije valvan ongeveer 45 seconden met tijdens devrije val een aantal oefeningen, waarna je opongeveer 4000 voet je ripcord trekt. Onver-getelijk is de gebeurtenis na mijn exit, eenslechte, waardoor we gedurende 12 à 13seconden volledig onstabiel waren! Eenmaalstabiel werd het vervolg van de sprong doormij tot volle tevredenheid van mijn instruk-teurs afgewerkt. Een veilig gevoel tijdens desprong is, dat beide instrukteurs aan je zijdeaanwezig zijn en zo mogelijk kunnen ingrij-pen als er iets fout dreigt te gaan.Met de landing op moeder aarde behoort depara rol te worden gemaakt. Een schoon-heidsfoutje in deze bleef mij niet bespaard.Achteraf was ik blij dat ik mijn eerste sprongblessure-vrij had beëindigd.Even bijkomend van de landing, stond ikweer bewust op twee benen op de grond enmaakte mezelf een verwijt dat ik toch eenaantal foutjes had gemaakt. Doch op hetzelf-de moment realiseerde ik me wat een prach-tige ervaring ik had opgedaan. "Fantas-tisch", met name de vrije val, een niet tebeschrijven gevoel in 45 seconden van je le-ven, die snel voorbijgaan, maar waarvan jenog urenlang geniet.Tijdens de sprong werd er een video-opnamegemaakt door Arnold Collenteur, instrukteuren tevens rigger op Teuge, om de eersteAFF kursist op video vast te leggen, daar

deze sprong weer een klein stukje geschie-denis schrijft in de Nederlandse parasport.Dagen na de sprong gingen mijn gedachtenvele malen terug naar de vrijdag. Spanningen emoties, die vóór de sprong bij mij nietvan invloed zijn geweest op mijn gedrag, zijnde dagen erná wel degelijk aanwezig. Danpas realiseer je je wat er werkelijk is ge-beurd. Enkele dagen duurde het, voordat ikvoor mijzelf besloten had de tweede sprongook te maken en zo mogelijk de opleiding tevervolgen. "Wees bedacht op het onver-wachte", waren de woorden van Jan Beu-mer tijdens de week voor de sprong op 26augustus, een week waarin ik zeer veel infor-matie en instrukties heb gekregen.Achteraf gezien raad ik een ieder aan veelaandacht aan de voorbereiding te bestedenmet als motto: herhaling is de beste leer-meester. Relativerend zeg ik nu dat ik veelheb geleerd van mijn instrukteurs, die metde meeste aandacht deze opleiding begelei-den. Reden voor mij om met genoegen enspanning mijn tweede sprong te gaan makenop zaterdag 3 september, slechte weers-omstandigheden voorbehouden.Met dankzegging aan de redaktie van deSportparachutist voor het plaatsen van ditrelaas, hoop ik dat u en ik nog vele fijneervaringen in deze toch wel bijzondere sportmogen beleven.Tot besluit opmerkend: Bezint eer gij begint.Maar de parasport is voor een ieder aan tebevelen.

Henk Haveman

rI

I

Het aflezen van de hoogtemeterPC als hoofd koepel. De kosten van een .AFF cursus verschillen per centrum De keuze Voor een AFF opleiding ismaar voor b.v. de ENPC zijn deze e- echter wel een definitieve stap, want desteld op f 1250,- all in voor 8 spr~n- s,:,~tch naar de con~entionele opleidinggen. De eerste aanbetaling is h· voor de AFF graduatie ISbehaald, is nietf 550,- en de rest kan in 8 terrnu Ier toegesta.an. (Betreft een bindende voor-(na iedere sprong) worden betaal~Jnen waarde In de ontheffing Voor het AFF

. gebeuren van de RLO.)

Tot nu toe zijn bij de ENPC door Cees~choonen en ondergetekende al 5 cur-sisten opgeleid, die momenteel (sep-tember 1983) op de levels 1 t/rn 4 staanGeble~en is dat de AFF leerling goedgemotiveerd, veelal enthousiast envaak diep onder de indruk is van deeerste AFF sprongen.

SPORTPARACHUTIST 13

Als pril AFF instrukteur krijg je ~en hoopnieuwe ervaringen en verrassingen teverwerken. De balans opmakend van14 AFF sprongen leverde de volgendebijzonderheden op.

Een leerling die de briefings uitste-kend beheerst, blijkt in de vrije valniet te ontwaken en gaat tot over-maat van ramp ook nog maximaalbol en verstijfd vallen.Een leerling vliegt met losse armenmaar staat iets te veel rechtop.Krijgt hiervoor een aanwijzing maarkorrigeert abusievelijk nogal abruptde verkeerde kant op en maakt zo-doende een backloop.Een leerling valt goed zelfstandig,mag gaan draaien en doet dat goedmaar start, in plaats van te stoppen,een vlakke spin.

Het aantikken van het ripcord (dummy-ripcordpull).

Een leerling verliest het tijdsbesef AFF sprong maakten met en zonderen trekt geen ripcord. voorafgaande springervaring. Aan het

eind van dit jaar zal er een evaluatie vanhet Nederlandse AFF gebeuren plaats-vinden. Hieruit zullen plannen voor detoekomst moeten ontstaan. In het vol-gende nummer van de Sportparachutistzullen wij hierop terugkomen.

Deze probleempjes zijn allemaal vlek-keloos opgelost, maar het bewijst des temeer dat je tijdens zo'n sprong op je quivive moet zijn. Er volgt een aantal ver-slagen van leerlingen, die hun eerste

Sjaak Kouwenhoveh

10 seconden black-out ~Ongeveer vier jaar geleden leerde ik NolCamffermann kennen en sinds die tijd heefthij zijn uiterste best gedaan mij de para-sportin te praten. In die vier jaar ben ik zelf dooralle verhalen en het rondhangen op hetparacentrum behoorlijk enthousiast gewor-den en heb dan ook een aantal keren op het-punt gestaan m'n A-brevet te gaan halen.Iedere keer kwam er echter iets tussen, eengebroken pols, gescheurde enkelbanden enmeer van dat soort ongelukjes. Maar toen iktijdens de 2e Gasa-Boogie als manifest-girlvan 's morgens vroeg tot 's avonds laat tus-sen de para's leefde, was ik helemaal nietmeer te stuiten. Ik moest en zou gaanspringen!Tijdens die boogie is ook het plan geborenom hier op Texel een AFF-cursus te begin-nen. En daarvan zou ik dan het "slacht-offer" moeten zijn ...De eerste keer dat ik van het idee hoorde,dacht ik echt: ,,0 nee, waarom ik?", maarhoe meer we erover praatten, hoe meer ikovertuigd raakte van de veiligheid en de uit-voerbaarheid. En ik begon ook in te zien wateen unieke kans ik hierdoor zou krijgen!De bedoeling was dat ik samen met Nol enHans Elias op 12.500 ft uit een DG-3 zoustappen om na 60 seconden vrije val veiligonder een Charlie's Angel te hangen. En datzou dan echt m'n allereerste sprong zijn!Uiteraard heb ik een uitgebreide grondoplei-ding gehad, tot in het oneindige de reserve-procedures herhaald (zelfs 's nachts in bedwas ik ermee bezig) en landingsrollen geoe-fend tot ik bont en blauw zag. Ook moest iktijdens m'n vrije val dummy ripcordpulls ma-ken op 8000 en 6000 ft en vooral breeduitlachen naar fotograaf Max Dereta, die ookmee zou springen.En toen begon het wachten op mooi weer.Maar iedere dag dat ik de windzak bol zagstaan, dacht ik diep in m'n hart: "Gelukkig,vandaag hoef ik niet".Zaterdag 29 mei was het echter windstil,blue sky en ik moest er aan geloven. Vanafhet moment dat Nol bij me kwam om te zeg-gen dat ik mezelf op het manifest moest zet-ten, begon ik echt nerveus te worden.Samen met Nol heb ik m'n chute gevouwen,m'n overall en stevige schoenen aangetrok-ken. Ik kreeg een helm, brilletje en hand-

schoenen mee, maar het ging allemaal eenbeetje langs me heen. Nog een keer metHans en Nol de exit oefenen uit de kist, evenposeren voor Max en toen moesten we echtomhooq.

Op 6000 ft begon ik blijkbaar wat wit weg tetrekken, want Nol kwam bij me zitten enheeft vanaf dat moment konstant tegen mezitten praten. Allemaal dingen die ik allangwist, maar het was gewoon nodig om m'n ge-dachten af te leiden.Op 12.000 ft begon de eerste groep zichklaar te maken om uit te stappen en omdatNol moest droppen, ontfermde Hans zichover mij. Ik moest gaan staan zodat hij mekon checken en ik stond blijkbaar wat wankelop m'n benen, want opeens pakte hij m'nharnas vast, liep met me naar Nol die me ookvastpakte en zo bleven we staan totdat weeruit konden.Ik kan me nog herinneren dat ik vlak voor deexit naar buiten keek, de diepte en de wol-ken zag en dacht: "Als dit echt gaat gebeu-ren, moet je nu even je verstand op nul zet-ten, anders ga je niet!" Ook heb ik nog heelbewust m'n handen boven m'n hoofd vastge-pakt om te voorkomen dat ik me vast zougrijpen.Ready, set, go!, en dan 10 seconden niets,totale black-out. M'n eerste bewuste gedach-te was dat ik m'n benen moest buigen, wantdie had ik gestrekt. Ik keek op m'n hoogte-meter, 11.000 ft en op dat moment kwamMax voor ons schuiven. Hij stak vragend zijnduimen op, ik antwoordde op dezelfde ma-nier en toen was ik er helemaal. Maar netwas ik aan 't gevoel gewend of ik zag vanuitm'n ooghoek Nol naast me komen. Hij hadmet één hand losgelaten om me even andersvast te pakken en het resultaat was dat weonstabiel raakten. We gingen een keer overde kop, maar doordat ik er echt bij was enme bewust hol getrokken heb, lagen we ookzo weer stabiel.Toen ik weer op m'n hoogtemeter keek, za-ten we op 9000 ft. Op 8000 en 6000 ft maakteik m'n dummy pulls en verder had ik het heeldruk met kijken, genieten en proberen te be-grijpen wat er gebeurde. Tijdens het stabielliggen had ik absoluut niet het gevoel vanvallen, je ligt gewoon in de lucht, je ziet het

opeens aan een wolk die voorbij komt, deaarde die wat groter wordt. Alleen toen weonstabiel gingen, voelde ik echt dat je meteen grote snelheid naar beneden gaat, jevalt in het niets, maar daarom is het wel leukdat we dat ook hebben meegemaakt.De openingsschok viel me een beetje tegen,voornamelijk omdat je totaal niet weet wat jeje daarvan moet voorstellen. Maar toen ikeenmaal hing op 4000 ft (veiligheid voor al-les!), de twist uit mijn lijnen had getrokken enNol, Hans en Max onder mij zag openen,voelde ik me uitstekend.Ik realiseerde me ook dat ik het nu echt hele-maal alleen moest doen, de anderen kondenop geen enkele manier meer bij me komen.Maar het gevoel van veilig onder je chute tehangen, alle tijd om uit te zoeken hoe alleswerkt, waar het vliegveld is, maakte allesgoed en dan die stilte!Het was me al gauw duidelijk dat ik het vlieg-veld met geen mogelijkheid zou kunnen be-reiken, dus ik besloot maar om gewoon te kij-ken waar de anderen naar toe gingen en teproberen daar zo dicht mogelijk bij te komen.Nol en Hans zag ik op een gegeven momentniet meer, maar Max zat vlak onder me en hijging landen op een veld met paardebloe-men. Dat leek me wel een aardig idee, dusdaar stuurde ik ook naar toe. De landing vielreuze mee, de landingsrol zal wel niet hele-maal volgens het boekje zijn geweest, maarhet ging goed en daar gaat het om.Max was uiteraard meteen bij me, dolenthousiast viel hij me om m'n nek terwijl iknog helemaal confuus was van alles wat erwas gebeurd. Toen Nol en Hans er ook bijkwamen, konden we allemaal echt weer op-gelucht ademhalen. Het was gelukt en hoe!!!Een boer die vlakbij woonde, was zo vriende-lijk ons een lift naar het vliegveld te geven enook daar was iedereen ongelooflijk enthou-siast.Het was een belevenis die ik nooit zal verge-ten, ik ben nog nooit van mijn leven zo banggeweest, maar echt, ik heb er van genoten.En ik ga door met springen, op welke manieris op dit moment nog niet zeker, maar ik hebde kick te pakken!

l.ia van Heerwaarden

14 SPORTPARACHUTIST

M\jn eerste N.K.P.Deze maakte ik als vlieger op de PH-PAC afgelopen juli mee. Het feit dat hetnogal wat voeten in aarde had voordatik er mocht vliegen, heeft mij mededoen besluiten om de pen eens terhand te nemen. Wat was het probleem?Waar doe je Nationalervaring op als jeniet op de Nationals mag vliegen, wantdat was één van de eisen die aan devliegers werd gesteld. Gelukkig werd tij-dig overeenstemming bereikt en kon ikenige dagen aanwezig zijn.Is het vliegen op de Nationals zoveelverschillend van vliegen bij de ENPC,waar ik normaal vlieg? Wel, dat kon iknu gaan bekijken.Vrijdag 24 juni spoedde ik mij richtingTeuge waar de briefing werd gehouden.Voor mij als nieuweling zeker geenoverbodige luxe, voor oudgediendenzoals o.a. de heren Van der Ploeg enPylon misschien oude koek, maar zewaren er allemaal. 's Avonds kon ik deinformatie nog even rustig doornemenen zo alvast een indruk krijgen van degang van zaken, zoals runway, parkeer-plaatsen, frequenties, transponderco-des, klimprocedure, exitprocedure, enz.Hoewel de omgeving van Teuge mij nietgeheel vreemd is toch zaterdag eveneen vlucht meegemaakt met de PAR,om o.a. de checkpunten te bekijken.Hierna nog even bij PARA-CONTROLlangs gelopen om daar de situatie te be-kijken. Hier was een tweede nieuwelingbezig zich in te werken. Maarten Kruid-wagen had het beeldscherm bij DutchMil voor een paar dagen verlaten omonder een groter scherm te gaan zitten:het luchtruim boven Teuge. Nu was hetdan tijd om Hans Jansen te gaan aflos-sen en mijn eerste vluchten te gaan ma-ken. Als ik de vluchten zou moeten ver-gelijken met de vluchten die ik normaalmaak, zijn ze misschien het best te ver-gelijken met demo-vluchten: wat meerspanning. Het zijn tenslotte wedstrij-den, belangrijke wedstrijden en fouten,zowel van springer als vlieger, werkendoor in de uitslag.Wat anders is dan vliegen bij een club,is dat je niet het enige toestel bent dataan het droppen is, maar het is beslistniet moeilijker, zeker niet als je je aande afspraken houdt, je positiemeldin-gen goed doorgeeft en meeluistert naarde andere meldingen. Radioproblemenzullen de meeste paravliegers niet heb-ben, gezien de aard en hoogte van devluchten staan ze meestal in verbindingmet een verkeersleider.Wat bij de Nationals vaak voorkomt enbij ons zelden, is het via de radio opjumprun gezet worden, dit in verbandmet de video. Dat je met nauwkeurigvliegen de videoman/vrouw helpt, hebik later beneden bij diverse opnamenkunnen zien. Hier bleek dat ook degrondploeg even moest wennen. Af en

It... Gegevens:tlrV .-.. • Minimale huurtijd: 60 min. f 288,-, •.~ • Elke minuut langer f 4,80

~

~ •• Bedragen zijn exclusief BTWInclusief piloot en fuel

....~ It... • Verhuur uitsluitend met piloot"' ....•It~ ~"". Opstapkosten per parachutist

~

~ -. vanaf vliegveld Budel bedragen

~ ~

A. f 12,50 per persoon (excl. BTW)Y • Aanvragen bij Jos van Aert,

weekend: 04958-2434;!'j door de week: 013-425952~~:..'~

toe kreeg je b.v. de volgende opdracht:,,10° links" en na uitvoering comman-do: "Sorry het moest 10° rechts zijn",of iets dergelijks.Met een ruime paravliegervaring tot nutoe geen problemen. Er is naar mijn me-ning echter nog een punt dat voor eenparavlieger telt en net zo belangrijk isals vliegervaring, nl. je inzet. (Ook ditgeldt zowel vliegend bij een club of opde Nationals.) Als je alleen maar para'sgaat droppen voor de goedkope uurtjesof naar de Nationals komt voor de ge-zellige avondjes, kun je beter thuis blij-ven. Wij weten allemaal dat de vlieg-kosten in het budget flink doortellen endaar kan soms door de vliegers veelaan worden gedaan. Zo merkte ik b.v.dat er meer vliegers waren met zweef-vliegervaring: deze lieten zich geholpendoor de termiek in rekordtijd naar 9000ft brengen. Uit en thuis in minder dan 24min. Op zulke ogenblikken ben je eenfantastische vlieger. De volgende dagwas echter één van deze vliegers plotseen waardeloze vent, want hij kon nieteens langer dan 10 sec. (standby-exit)in het enige blauwe stukje boven dedropzone blijven: hij was slechts 4 sec.zichtbaar!Misschien een begrijpelijke opmerking,maar een terechte zeer zeker niet. Enhier was het dat ik misschien iemandmiste in de overigens prima organisatie.Iemand, die beslist of een toestel magstarten en dan niet uit springers-oog-punt, maar uit vliegers-oogpunt. Als deweerssituatie op drophoogte verslech-tert of het aantal gaten vermindert sterken de vliegtijden dus langer kunnenworden, moet men niet doorgaan ommet korte tussentijden de kisten delucht in te sturen, dat is dan gewoonvragen om (financiële) moeilijkheden.Waarnemingen op de grond, door dejuiste man, aangevuld met informatie

Paracentrum Budelbiedt te huur aan:

Cessna 182 PH - 011Cessna 182 PH - HAKin para-uitvoering.Geschikt voorhet droppen van4 parachutisten.

"Op zulke momenten ben je een fantastischvlieger."

van gestarte vliegers, moeten dan flinkwat vliegminuten kunnen besparen.Maar ja, wie ben ik om dit na mijn eersteNKP allemaal te zeggen. Het is ook ze-ker niet de bedoeling kritiek te leveren.Het enige wat ik heb getracht, is mijneerste indrukken op papier te zetten.Helaas kon ik slechts 4 dagen op deNKP aanwezig zijn; deze zijn mij echterprima bevallen en ik hoop dan ook datik er nog vele mag/kan vliegen.Na dit verhaal rest mij eigenlijk nogmaar een ding: Laat de kelken maar vol-lopen en dan PAROOST.

Kees de Jagervlieger PH-PAC, ENPC, ENVvPV.

SPORTPARACHUTIST 15

RAPAMeet 1983 in Bad Lippspringe

Van 16 tfm 22 juli werd de jaarlijkse RAPAMeet versprongen, georganiseerd door deRhine Army Parachute Association. Deel-name geschiedt op uitnodiging en dit jaardeden er zes Nederlandse teams mee enéén team dat half Belgisch, half Nederlandswas. Teams die voorgaande jaren hebbendeelgenomen, krijgen meestal elk jaar auto-matisch een uitnodiging, terwijl teams ofindividuele springers die in de onderdelenrelatief springen (4 man), stijl en precisie na-tionaal kampioen zijn geworden, zondermeer mogen verschijnen. Als je een paarmaanden voordat de wedstrijd begint, infor-meert of er nog teams kunnen inschrijven,maak je vaak ook nog kans op deelname.De RAPA Meet is om verschillende redenenpopulair bij veel springers, hoewel er ook al-tijd bij elke wedstrijd wat valt te mopperen.De aantrekkingskracht van deze wedstrijd isonder meer: je klem springen in één week uit(vaak) aantrekkelijke vliegtuigen, zoals Brit-ten Norman Islander Turbo van de club, ofhelikopters als Bell Huey's of CH 53'ers. Metname de CH 53 blijft een belevenis. Daaringaan zeven of acht teams tegelijk omhoogen de exits zijn uit de staart, vanaf een klepdie naar beneden zakt (tail gate exit). In en-kele minuten is de helikopter op 9000 ft (dehoogte die we voor RW kregen). Het is nooit100% zeker of er een CH 53 komt, maar deafgelopen jaren stuurde het Duitse leger ersteeds één. De sprongen zijn zeer goed-koop: RW DM 15,- per sprong en PA DM10,- per sprong, elk onderdeel tien ronden.Voor stijl betaalt men DM 20,- x drie ron-den. Bijna iedereen doet mee aan precisieen om dat bij stijl te voorkomen, geldt als re-gel: draai je je eerste stijlsprong boven 14sec, doe je niet meer mee en ben je je DM60,- kwijt.Aan inschrijfgeld waren we DM 25,- kwijt.Voor de voeding heeft men meestal wel DM100,- over, want het eten is voortreffelijk.Driemaal per dag een zeer uitgebreide maaI-tijd en keuze uit allerlei toetjes. Alleen zullenwe wel nooit wennen aan de thee of de kof-fie. Degenen die het wel drinken, wetenmeestal niet wat ze drinken; je moet geheelvertrouwen op wat er op het apparaat ge-schreven staat. De toiletvoorziening is nietberekend op 220 deelnemers. Daarom wbrdJer gebruik gemaakt van toilet- en douche-ruimtes aan de overkant van de dropzone.Het gebouw leent men van een poloclub.Met de auto rijd je daar in drie minuten naartoe. Kamperen is gratis, op het gras langs dedropzone. Last but not least: de drankjes teverkrijgen in het clubhuis of wel de kantine.Als ik me niet vergis kost een flesje pilsDM 1,- en b.v. voor een rumcola betaal jeook maar DM 1,- (daar ben ik meer inthuis). Als klap op de vuurpijl wordt er aanhet eind van de week, vrijdagavonds, eenbarbecue gehouden, kompleet met een ,goedverzorgde disco (ook rock 'n roll, reggae,"Funky Town", enz.) en voor drafikjes re-kent men dan slechts DM 0,00. Proost!Het kan niet op, er is ook een koud buffet.Enfin, een geweldige sfeer. Avonden alsdeze vergeet je niet gauw.De wedstrijd in grote trekken: een vlotteorganisatie; als het zaakje loopt, gaan dekisten achter elkaar omhoog. Dit jaar gingende windspringers en de wedstrijdspringers

16 SPORTPARACHUTIST

elke dag om 07.00 uur omhoog (ik stond elkeochtend om kwart over zes naast de tent omte gaan douchen en die lui op m'n werk maardenken dat ik vakantie vierde) en er werddoorgesprongen tot sunset. De heli keerdemeestal om zeven uur 's avonds terug naarz'n plaats en dan werd er verder gesprongenuit de Islander en een Cessna. We haddendit jaar ongelooflijk mooi weer, blue skies entemperaturen van 250 tot 300. Twee dagenwas het bewolkt met wat regen.

precisieHier liet de organisatie nogal wat steken val-len en was ronduit slecht te noemen. On-danks een verzoek vóór de wedstrijd niet inde gelote springvolgorde te knoeien, werd ditoeverloos gedaan door de manifestor, dieveel moeite had twee onderdelen tegelijker-tijd te runnen. Met name de LLIL TS en Dubaiwisten zich steeds op de sticklijst te zettenbij goede kondities en eindigden daarbij vervooraan, zeer tot ongenoegen van de DutchConnection (Lasschuijt Jr., Bizot, Nijhuis enBogaards) die in het teamgebeuren medehierdoor derde werd.

pa-groepsprecisie1. Dubai A (United Arab Emirates)2. LL Schule Altenstadt (BRD)3. Dutch Connection (Nederland)

pa-individueel1. Rettenmaier (LL Schule Altenstadt)2. Issa Mohammed (Dubai A)3. Mezger (LL Schule Altenstadt)

stijlBij het stijlgebeuren liet Henk Nijhuis zien,dat hij zeer terecht Nederlands kampioen1983 is. De video liegt niet en gaf zéér duide-lijke beelden. Chiefjudge Jordi Laing (Zuid-Afrika): "At least not one complaint aboutthis event". De fluister-turbo bracht in no-time de deelnemers naar 7000 ft met als eind-resultaat:

stijl1. Armed Murad (Dubai B)2. Henk Nijhuis (Dutch Connection)3. Rettenmaier (LL Schule Altenstadt)

Het kombinatieklassement bracht de prijzen,vooral door het PA gebeuren, naar de Luft-landschule en Dubai. Spijtig dat de organisa-tie de kans voorbij liet gaan in de buurt vande bak een scorebord bij te houden. Dat hadde wedstrijd meer een "wedstrijd-idee" ge-geven en zouden alle resultaten bij het ver-trek van de deelnemers bekend zijn geweest.

overall1. Rettenmaier (LL Schule Altenstadt)2. Armed Murad (Dubai B)3. Issa Mohammed (Dubai A)

relatiefBij het onderdeel relatief waren er maar liefst40 teams! Helaas viel er slechts bij de eersteacht teams enige kwaliteit te bespeuren. Vande Nederlanders schopte het Hilversumseteam "Zzzutt" het nog het verst met een zes-

0'~I(t)

::J'"z'5'cüï

Henk Nijhuis ontvangt de tweede prijs styleonder het toeziend oog van meet-directorTom Oxley.

de plaats. "Solution", een gelegen-heidsteam bestaande uit Mieke en Jos Wery,Joop van Rijswijk en Wim Schurink, eindigdeop de 12de plaats en het .Ladyblrds" team(Annemiek van Gessel, Nathalie Chudiak,Anita von Eugen en ondergetekende) bereik-te een 19de plaats. Om de eerste plaatswerd gestreden door een Duits en eenDeens team, maar van topscores was geensprake. Met 57 punten (slechts 1 punt meerdan de Denen) won het Duitse team "LLBri-gade". De derde plaats werd ingenomendoor een ander Duits team "FSC Ludwigs-hafen".

rw1. LL Brigade (BRD)2. Meyer (Denemarken)3. FSC Ludwigshafen (BRD)

De wedstrijd was ruim op tijd versprongen envrijdagmiddag reeds vond de prijsuitreikingplaats buiten op het terras. Voor deze cere-monie werd bijna een uur uitgetrokkeri. In elkonderdeel werden er voor twee categorieënprijzen toegekend: een algemeen klasse-ment en een Engels-militair klassement. Alsstimulans voor beginnende springers zijn erook prijzen voor "novices".

Dit jaar werd er ook na de wedstrijd nog gra-tis gevlogen door de helikopter. Iedereenprobeerde uiteraard zoveel mogelijk spron-gen van 13.500 ft te maken. Ook de eerstesprong van een "superjunior" , Claudio Las-schuijt (16), uit de CH 53 was in ieder gevalvoor hemzelf een hele belevenis, die werdgevolgd door een baklanding en omhelzin-gen van alle Nederlandse deelneemsters ..

Natuurlijk vonden er ook grote pogingenplaats. De grootste komplete formatie waseen 26-man, georganiseerd door WernerGlose. Een te gekke afsluiting van deze:weer) geslaagde RAPA Meet.

Ingnd Zoetmulder f Bram l.asschuijt Jr.

SWIFT RESERVE: WORDT HET GEEN TIJD DAT U ER EEN KOOPT?

5 GOEDE REDENENEEN - :iil1iï RESERVEVAN PARAFLITETE HEBBENEerlijk gezegd, wij van Para-Fhte begrijpen niet waarom niet elke springerin de wereld een Swift Reserve in zijn tandemrig heeft. Vooral nu deSwift Reserve nét zo licht is (2,5 kilo) en nét zo klein pakt als de aller-kleinste ronde reserves. En dat terwijl de Swift Reserve toch nog 177 ft'oppervlakte heeft om zachte en gemakkelijke landingen te maken, zelfsonder de slechtste omstandigheden.

De Swift Reserve is:1. Veiliger: Ram-air parachutes hebben voor zover we weten geen lastvan een inherente storingsmogelijkheid. Een ronde reserve kan (en doetdat ook vaak) binnenstebuiten slaan of een lijnover krijgen tijdens deopening. De statistieken wijzen uit dat een ronde reserve 3 tot 5 maal eendergelijke storing krijgt op de 100 openingen, ongeacht de Iichaamsposi-tie en ondanks een juist aktivatie. Bovendien wordt de Swift Reservegeopend door middel van ons beroemde .Jree bag"-systeem. Deze baggeeft de Swift Reserve een kans om zelfs dan te openen als de pilotchuteaan de springer of zijn uitrusting blijft haken .. Geen enkele ronde reservewordt met dit unieke systeem geleverd.2. Snellere opening: Door z'n kortere lijnen en door de kortere vul-Iingstijd kan een Swift Reserve in minder dan 100 ft open zijn. In feiteopenen square parachutes zelfs zo snel dat ze altijd moeten wordengeremd.3. Betere prestaties: De Swift Reserve heeft een glijhoek van 3 : 1 eneen voorwaartse snelheid van 32 tot 48 km per uur - dat is meer dandriemaal zoveel als een ronde reserve. Omdat de Swift Reserve net zovliegt als uw eigen square (zelfs de toggles zijn gelijk) kunt u met hetvolste vertrouwen op kleine veldjes landen en uitflaren voor een zachtelanding en dat is belangrijk bij een demo of een kleine dropzone.

© 1982 Pare-Flite, Inc. XL Cloud, Strato-Cloud ,Cirrus Cloud, Cirrus Reserve, Cruislite,Swïft, Pursuit, De-5, Safety Star en Goliath. Voor meer informatie betreffende militaire produk-ten dient u zich regelrecht met ons in verbinding te stenen. De ram-air-parachutes die gemaaktworden door Para-Flite. Inc. worden gedekt door één of meer van de volgende Amerikaansepatenten: 3540681, 3724789 en corresponderende buitenlandse patentrechten. Andere paten-ten zijn aangevraagd.

Na de koop:Para-Flite is, behalve de onbetwiste technische leider van de gehele parachute-industrie, de con-currentie ook ver voorbij gestreefd als het op klantenservice aankomt. Ons servicebeleid is van-daag de dag nog net zo als toen we ....begonnen: volledige tevredenheid van de klant is hetbelangrijkste. Dat staat. Zo is het altijd geweest en zo zal het altijd blijven.

4. Duurzamer: Aangezien de Swift Reserve niet binnenstebuiten kanslaan of een lijnover kan krijgen, is de kans dat hij beschadigd raakt bijeen opening zeer onwaarschijnlijk.5. Grotere waarde: De Swift Reserve is de modernste en meest popu-laire square reserve op de markt. Hij zal z'n waarde gedurende vele jarenbehouden en nu de populariteit van square reserves toeneemt, zal ookde tweedehandswaarde stijgen. Sinds Para-Flite de square uitvond enperfektioneerde en hem in 1978 op de markt introduceerde, hebben dui-zenden springers over de hele wereld kennis gemaakt met de betrouw-baarheid, de duurzaamheid en de prestaties, waarmee we elke squarereserve die wij bouwen op zorgzame en nauwkeurige wijze uitrusten. DeSwift Reserve bouwt voort op deze traditie.

CIRRUS RESERVEDe 5 goede redenen, die hierboven staan opgesomd, gelden netzo goed voor de Cirrus Reserve, hoewel deze square reserve isontworpen en gebouwd voor de zwaardere springers (tot 115kilo). De Cirrus Reserve heeft 230 ft2 draagoppervlakte, weegtslechts 3,1 kilo en pakt toch nog veel kleiner dan de in opper-vlakte kleinere Safety-Star (180 ft2).Hoe is dat mogelijk? Heel eenvoudig. Net als bij de SwiftReserve wordt de Cirrus Reserve gebouwd met behulp van despanwijdte-konstruktie (patent is aangevraagd). Bovendien is hijhelemaal van Fvl l I gemaakt en voorzien van verbindingsgatenin de cellen.

CIRRUS RESERVE:WAT IS UW REDEN NU OMGEEN SQUARE RESERVE

TE KOPEN?

Let op dit logo, het is uw garantievoor een kwaliteitsprodukt en service

PARÄ-FLlTE, INC.5801 Magnolia Avenue • Pennsauken, NJ 08109 USA(609) 663-1275 • Telex 831355

süd-ost porocup groz/oostenrijk

In het off-year van de WK Style/PA wordt deSOPC gehouden. Deelnemers uit 16 landen,waaronder mogendheden als Oost- en West-Duitsland, UAE (de zogenaamde "Dubai"-mannen), Hongarije, China, Frankrijk, Joego-Slavië, Tsjecho-Slowakije, Engeland, enz.,vormden 39 (32 heren- en 7 dames-)precisie-teams, waarvan 123 springers meededen aanstyle. Op internationaal niveau is style dusnog lang niet dood! De videojurering (devideo wordt voor de juryleden vertraagdafgedraaid) staat borg voor vele penalties.De topstylespringers/sters zoeken het danook niet meer in snelle draaitijden, maar veelmeer in "clean" draaien. Een tijd van 5.5 se-conden met 2 of meer seconden penalties(en dat is heus geen uitzondering) is altijdnog slechter dan 7.3 seconden zonder fou-ten. In de klassering speelden de Nederlan-ders uiteraard een bescheiden rol, maargerelateerd naar Nederlandse maatstaven,heeft met name Henk Nijhuis zich meer danwaargemaakt. Zijn gemiddelden hier warenweer lager dan zijn NKP-gemiddelden. OokJan Vijfvinkei was over zichzelf tevreden,omdat hij voor het eerst met zijn nieuwe tan-dem onder de 9 seconden heeft gedraaid.Aan het precisiewedstrijdreglement is eentoevoeging gemaakt: de eerste ronde ver-springen op volgorde van het bekende loten,maar de volgende 7 ronden op volgorde vanklassering. Voordelen: je weet precies wievoor en achter je staan; het oproepen isspannend, omdat je niet precies weet wan-neer je aan de beurt bent; direkte tegenstan-ders in dezelfde weersomstandigheden; dusspanningverhogend in het algemeen. Nade-len: ?? In ons geval kon het daardoor ge-beuren, dat we in de Turbo-Pilatussen heb-ben gezeten met "profies" als de Dubai-mannen, springers uit de DDR en China, dieeen uiterst slecht begin van de wedstrijdhadden, maar langzamerhand voor ons zijngekropen. Dit geeft direkt aan hoe de preci-sieomstandigheden waren: onberekenbaar,moeilijk en wisselend. De extra springerva-ring blijkt dan ook: de topteams passen zichaan, terwijl wij in het algemeen gezien wis-selvallig bleven scoren.Dutch Connection heeft bewezen thans Ne-derlands sterkste PA-team te zijn. Zeker inhet begin hebben zij zich gemeten met de"profies". Uiteindelijk geklasseerd op een6e plaats moet in het sterke veld als een UIt-stekende prestatie worden aangemerkt. Eentweede Nederlands team was Vier UdenSportief (of hoe noemden die Oostenrijkersdat?) dat bestond uit Johan Bronsveld enJan Testroote met aanvulling van onze Belgi-sche vrienden Solange Kempeneers en Gui-do de Bruin. Waar Bram verschijnt, duikenook zijn pupillen van de KMA op, zo ook hier.Het toeval wilde dat zij bij de loting de laatsteplaats kregen toegewezen en eerlijk is eer-lijk, zij hebben deze plaats tot op het eindemet hand en tand verdedigd, niet in delaatste plaats door het ongeval van Henk Cor-poraal. Een stalllanding op een hekwerk re-sulteerde in een snelle vliegtocht naar huisom in Nederland aan een gebroken been tekunnen worden geopereerd. Eén en ander isgoed verlopen enHenkgeneest voorspoedig.Ons Flevoteam, bestaande uit Jan de Bruy-ne, Hené Bos, Jan Vijfvinkei en ondergete-kende, heeft als (gelegenheids)team niet al

17 t/m 21 augustus 1983

18 SPORTPARACHUTIST

te slecht gefunktioneerd, hoewel individueelbij sommigen één en ander minder is verlo-pen dan gehoopt. Zelf ben ik daar nederiggeworden, niet alleen om de hoge en onre-gelmatige scores, maar meer over de wijzewaarop ze tot stand kwamen; het is echteraan mij dit op te lossen.

Op een dergelijke wedstrijd zie je ook wel op-vallende dingen. Het winnende WestduitseBudeswehrteam springt gewoon op enkel-verstevigende schoenen in het model .Adl-das" . Foils zijn nog de beste precisiemachi-nes, hoewel Magnums, Manta's en dergelij-ke een goede indruk hebben achtergelaten.Dit geldt niet voor de 5-cellige DC-5 van deZwitsers. Hoewel er goede springers aanhingen, was de koepel nogal eens onrustig.De Tornado van Sigi Herbst deed het in dieomstandigheden in elk geval goed. In allegevallen zullen dit wel concurrenten wordenuit financieel oogpunt: Foils kosten meer danf 3500,- en de Europese alternatievenkosten allen toch niet veel meer danf 2000,- (de Tornado zelfs maar DM 1300).Hoe dan ook: de SOPC is een wedstrijd ophoog niveau, maar toch sluipen er een paarzaken binnen, waar je ??? bij kunt zetten,niet in het minst, omdat het een kostbarewedstrijd is ($ 110 voor 9 precisiesprongenen $ 150 incl. 3 stylesprongen; daarbijhoorde elke middag een warme maaltijd ende ontvangsten Landeshauptman en burge-meester). Het mag toch eigenlijk ook nietvoorkomen, dat de springers op de afgespro-ken tijd aanwezig zijn, terwijl de organisatiegeheel ontbreekt ... Voorts begon het sprin-gen nogal traag, maar toen het eenmaaldraaide, draaide het ook echt: een rondevoor 39 teams in minder dan 2'12uur. Anders

UitslagenStyle dames (gemiddeld)1. Catherine Souliez (F)2. Bohumila Halkova (CSSR)3. Nicole Dion (F)

Individuele PA dames (totaal)1. Rongrin Li (Chili)2. Anna Madinelli (I)3. Bohumila Halakova (CSSR)

7.93 sec8.17 sec8.41 sec

0.08 m0.18 m0.22 m

Groepsprecisie dames (totaal)1. Internationaal 112. Nice Error (BRD)3. CSSR

3.43 m5.61 m5.65 m

Style heren (gemiddeld)1. Siegfried Albrecht (BRD)2. Reinhard Seyda (DDR)3. Donatien Jordan (F)

Individuele PA heren (totaal)1. Gunther Schabuss (A)2. Francis Bisette (F) ...3. Darko Svetina (Joego Slavié)

6.85 sec7.04 sec7.78 sec

0.04 m0.07 m0.07 m

Groepsprecisie heren (totaal)1. CSSR2. Bundeswehr (BRD)3. ALC Bied (Joego Slavië)

UITSLAGEN NEDERLANDERSAan Style hebben geen Nederlandse dames

meegedaan.

0.52 m0.76 m0.78 m

dan in andere jaren moest nu voor de "Be-gleitpersonen" worden betaald voor de Minof meer verplichte uitnodigingen bij de Lan-deshauptman van Steiermark en de burge-meester van Gr?~ (ooit 160 mannen en vrou-wen met bierviltjes zien gooien?). Kleinighe-den, maar toch ... met je hele familie wordthet toch wel heel duur.In elk geval, voor de meer serieuze wed-strijdspringer is de SOPC een must, wantvoor zover ik weet, kom je de hier heersendeweersgesteldheid met een dergelijk aanbodvan springers maar zelden tegen: van 7.00tot 11.00 uur geen wind, dan aardig toene-mend tot een vaak draaiende wind tot 15.00uur om daarna weer af te nemen, zodat al-leen hitte en thermiek resteren. Een anderprobleem is de elektronische schijf: vijf pla-ten kapot springen is toch niet niets en om-dat Gert Weckbecker zelf chefscheidsrech-ter was, kon hij deze direkt repareren, maarhet lijkt mij toch sterk, dat je als organisatie6 elektronische schijven in voorraad hebt.Een tussenoplossing leek een extra - glad-de - plaat onder de schijf. Voor de elektri-sche plaat inderdaad prima, maar voor despringers funest; het regende onmiddellijkblessures. Iedereen, behalve de DDR, tegenen dus dat onding na 1 ronde weer weg.Franz Lörber als organisator en Fritz Wege-rer als wedstrijdleider hebben borg gestaanvoor een goede en strak geregeldewedstrijd, ondanks de wat kleine, kritischeopmerkingen mijnerzijds. Gert Weckbeckerheeft als chefscheidsrechter met zijn secon-danten - waaronder Joeke de Jong enHans 't Hart - prima werk verricht. Voor zo-ver mij bekend zijn geen protesten inge-diend. Was ook niet nodig, want de rejumpkreeg je automatisch zonder dat je de jurydaarop attent hoefde te maken.Kortom ... over twee jaar weer, als het aanmij ligt.

Herman Boerman

Aan PA 1 dame: Leane van den Hoek: 3geplaats met 17.85 m

Style heren31. Henk Nijhuis

9.27 sec09.00 09.60 09.23 gem.

28. Jan Vijfvinkei10.08 sec09.96 08.93 11.36 gem.

55. Jan de Bruyne10.9011.36 10.70 10.66 gem. sec

59. Bram Lasschuyt13.3212.30 16.00 11.66 gem. sec

66. René Bos11.5012.33 11.33 10.86 gem. sec

Individue!e PA heren (totaal)21. Henk Nijhuis25. Michel Bizot25. Bram Lasschuijt28. Jan Vijfvinkei63. Eric Bogaards64. Jan de Bruyne65. Herman Boerman67. René Bos

108. Jan Testroote110. Johan Bronsveld111. Peter van Maasdam114. Dirk-Jan Echten115. Henk Corporaal

Groepsprecisie heren (totaal)6. Dutch Connection

13. FlevoVier Uden SportiefKMA

0.18 m0.21 m0.21 m0.24 m0.53 m0.55 m0.57 m0.61 m7.79 m

16.89 m18.95 m32.91 m40.00 m

1.13 m1.97 m

32.85 m109.71 m

Completely new design incorporatingfoam-backed fabric gives smoothappearance and prevents wear spots.New one-pin reserve design withspecial pilot chute. Risers have com-plete covers.

IT ALL POINTS ~TO ONE ~OGREAT ->

RI~~V

FAMOUS3-Ring CircusRelease with newsmaller releasehandle tor tast,quick, reliableone-handledcutaways

1 Now the Vector is made in 7 sizes to tit both yourcanopy and your body size.

$535.00 + postage for shipping weight 9 Ibs.Quantity discounts available. Add $15.00 tor square reservebag. Custom colors no additional charge - Calt or write torcolors in stock.

11 PQra-qear (I»equie,mB~MQ!ERPSg~3839 W. OAKTON ST. ~ (312)679-5905SKOKIE,IL 60076 USA ~ TELEX: 724438

ORDER DESK TOLL FREE NO. (800) 323-0437(OUTSIDE I.L. ONL Y)

La Ferté-Gaucher, een klein plaatsje, gele-gen in de schilderachtige streek Seine enMarne 70 km ten oosten van Parijs, met eenspringcentrum dat zich op vele punten kanmeten met de grote springcentra in Amerika.Het aldaar aanwezige blik bestaat uit tweeTurbo-Porters en sinds kort een Twin-Otteren hieruit worden naar verluidt een dikke30.000 sprongen per jaar gemaakt. Dit allesgebeurt op een vliegveld zo hobbelig als eenknollenveld, waarop alleen de springkistenstarten en landen. Er is geen havendienst,wel een restaurant/café/bar met terras (etengoedkoop, drank aan de prijs), een bunk-house en goede sanitaire voorzieningen.Kamperen kan bij de bak. Kortom, kom je inde buurt, is een bezoek met je chute onderde arm zeer de moeite waard. Schrik niet alsje het geluid van een neerstortend vliegtuighoort. Dat is slechts de Porter die naar bene-den raast, landt, 50 meter verderop stilstaat,springers in gestrekte draf inlaadt en weerlos is voordat de vrije-vallers, net gedropt op10.000 ft, op de grond staan. Verder zal jeopvallen dat de Fransen slechts drie talenspreken, nl. frans, frans en frans.In dit oord waren 13 t/m 15 augustus 7 teamsaanwezig om elkaar over 8 ronden te bestrij-den in het onderdeel 16 mans relatief. VierFranse teams, een internationaal team (be-staande uit springers uit het team dat vorigjaar overtuigend de 16 mans wedstrijden opTeuge won), een team samengesteld uitEngelsen en Belgen en ons Hollandse team,bij elkaar gesprokkeld op Icarus, Teuge enTexel. Drie leden van het Hollandse team be-gonnen met pittig te laat te komen doordatmijn auto in België hevig ratelend de olie uithet motorblok begon te verwijderen en onsverplichtte spoorkaartjes aan te schaffen.Terwijl de rest al bijna twee ronden verspron-gen had, klommen we voor de eerste sprongin de Twin-Otter. De kosten waren overigensslechts 28 gulden voor 12.000 ft. De eersteopgave was een 8 mans ster met 8 man er-aan geclusterd, daarna 3 seconden los eneen 16 mans ster er achteraan.Toen we zeer tevreden landden omdat wemet een en ander klaar waren op 5.500 ft eneen hele mooie ronde ster hadden gevlogen,viel het ons op dat de concurrentie met eenkleur als jonge kassla van ellende ons als defavorieten beschouwden omdat we hetsnelst en het soepelst hadden gewerkt.We waren echter zo sportief om tijdens detweede sprong (een moeilijke cross-donut) telaten zien dat we ook anders konden, dooreen grandioze funnel ten beste te geven. Tij-dens de volgende sprongen (moeilijke enminder moeilijke) sprongen we duidelijk on-der ons kunnen: we keken een keer op derug van een dead spider, er werd te wild ge-werkt, een 8 mans donut brak, een overallwerd stukgetrokken door te grote spanningin een ronde ster en meer van die ongein.We zakten langzamerhand af naar de vierdeplaats.De zesde sprong was een eigen creatie,d.w.z. zelf wat verziennen. De sprong werdbeoordeeld door de overige teamcaptains oporiginaliteit, moeilijkheidsgraad en uitvoe-ring. Charles von Sury had het idee: een 12mans lijn met een 4 mans diamond er op af-

competition amicale de vol relativeà 16 cps, ile de france

20 SPORTPARACHUTIST

vliegend; opbreken in twee lijnen om de dia-mond te laten passeren; lijnen andersomsluiten; diamond omdraaien, terugvliegen enlaten opsluiten door de opbouwende ster.Helaas, de lijnen gingen te laat of in ieder ge-val te weinig uit elkaar, de deur was zoge-zegd niet open voor de diamond en de boelstortte in elkaar. Toch kregen we een goedewaardering voor deze sprong: origineel,moeilijk en iedereen was tenminste in, watlang niet alle teams konden zeggen. Per-soonlijk vond ik de Belgische sprong hetmooist: een zipper (ritssluiting) die door eenspringer van achteren naar voren werd open-gemaakt.De laatste sprong was een heel moeilijke.Een 4 mans bipole, vier flakers op de hoekenen op iedere flaker twee man in compressedaccordions. Zie tekening:

werd ook nog gemaakt, bijna kompleet. Hier-door werden we alsnog derde. Eerste werdeen Frans team, tweede het Engels-Belgi-sche team.Tijdens de 8 sprongen was er nog het een enander gebeurd. René Bos vierde zijn 1.000esprong op een aparte manier en Charles kontaart uit zijn baard halen vanwege zijn2.000e sprong. Gefeleciteerd, heren.Eén keer flikte de piloot het om na het com-mando coupez, terwijl al vier man buitenstond, vol gas te geven en de Twin-Otter ineen linker bocht te gooien. Drie man warenzo weer binnen, maar de backfloater, IwanSpilker, hing als een stuk wasgoed aan delijn bij windkracht 10 nog aan de deurpost tewapperen. Met vereende krachten moest hijnaar binnen worden gesleurd. Hij stond toenmet een blik in zijn ogen van: ik heb tochgedouched vanmorgen. Verder alleén kom-plimenten voor het vliegend personeel, menvloog netjes in. Rob Aal leverde dan ook al-leen goede spots af, behalve toen een vande floaters in de deur stond te lummelen meteen gezicht van: hoe moet dat. Dat zal ik weljaren te horen krijgen.

öö

De nederlandse ploeg, aangevoerd door Piet Groot (rechtsonder), wist beslag te leggenop een verrassende derde plaats.

Dat werd snel gefikst, al ontbrak er een grip,hetgeen op de video gelukkig niet te zienwas. Het tweede figuur, een snow-flake,

Na de wedstrijd werden de 5 aanwezigeTexel CRW-brothers uitgenodigd voor een14 mans plane CRW poging. Hoe ging dat:er werd snel opgebouwd tot 11, nr. 12 zatwat diep maar was op 6.000 ft binnen. Devolgende twee konden niet inkomen omdater squares begonnen te washen en er moestworden opgebroken. Het was ook erg turbu-lent weer.Bruinverbrand door alle dagen mooi weeraanvaardden we met tegenzin de thuisreis,terwijl we niet vergeten waren dat we onsteamlid Willie Stähle, vanwege een droevigongeval, hadden moeten vervangen.

Karel Lamboo

AVRO's parapuzzel"Is 't iets voor je? Een aantal weken achterelkaar voor de AVRO op maandag springen,steeds in een andere plaats?""Ja leuk", zeg je dan, hoewel je nog hele-maal niet weet wat de bedoeling is, of hoehet in zijn werk zal gaan."Bel dit nummer en vraag naar Cees vanZijtveld, die weet er alles van." Zo begonAVRO's Parapuzzel.De toestemmingen werden geregeld via Ica-rus. Klaas van Altena was de vaste grond-ploeg en Jan Hoogendam de vaste vlieger.Cees van Zijtveld als verslaggever in hetvliegtuig.Ik kwam wat meer te weten: elke week eenAVRO-vlag meenemen met een extra woorderop geschreven. Krijn Torringa stond in debuurt van het landingspunt. Degene die heteerst het woord dat op de vlag stond aanKrijn vertelde, kreeg de prijs. Dit bleek bij deeerste keer (Den Burg, Texel) al veranderd tezijn: ze moesten met de vlag naar Krijn toeen dan het woord zeggen. De vlag in DenBurg werd door het enthousiaste publiek aanstukken gescheurd. In de andere plaatsenkwamen de vlaggen er gelukkig beter vanaf.In plaats van zoals gebruikelijk zo dicht mo-gelijk bij het publiek te landen, was het nuzaak een stukje ervóór te landen. zodat ze devlag konden pakken voordat je onder de voetwerd gelopen.Alle vier de demonstratiesprongen verliepengoed, waren erg geslaagd en het weer werk-te goed mee. Bij Hilvarenbeek leek het er's middags op, dat het een streamer (met hetwoord erop) gooien zou worden: harde winden regenachtig. Onderweg veranderde het,de bomen bewogen niet meer en de plassenwerden spiegelglad. De sprong kon tochdoorgaan.Omdat het moeilijk was jezelf voor de mikro-foon verstaanbaar te maken in het vliegtuig,zou ik de derde maandag, 's morgens, naarde AVRO-studio komen voor een interview.Gelukkig kon ik mijn baas die zondagavondnog bereiken om de eerste dag na mijnvakantie al weer vrij te vragen! Ik ging ermaar van uit dat hij wel gehoord had dat ikaan dat programma meedeed.Het kostte enige moeite om de studio in tekomen, de hele gang stond vol met mensenin verband met de open dagen van deAVRO. Het bleek een rechtstreeks interviewte zijn in het programma van Cees van Zijt-veld. 's Middags sprong ik in Zandvoort. Deflats leken mij niet zo hoog en zo dichtbij alshet schijnbaar op de radio overkwam.De laatste week was het Harderwijk. Hoeveelmensen zouden het water in gaan om devlag te bemachtigen bij een watersprong?Géén watersprong, want ik zou een zender-tje meekrijgen en een rechtstreeks verslagvan de sprong geven. Het was wel passen enmeten om alles mee te krijgen: zwemvest,vlag en zender/ontvanger. De helm met mi-krofoon werd met behulp van een spons watsteviger op mijn hoofd vastgezet. Onderwegbleek dat mijn ontvangertje niet werkte.Geen probleem volgens Cees: Vanaf het mo-ment van uitstappen gewoon blijven pratentot aan de landing. Als het niet goed is, wordthet wel uit de uitzending gedraaid. Zo ge-beurde het: gewoon doorpraten bij afsprongen vrije val, daarbij wel het mikrofoontje metéén hand op de goede plaats gehouden. Bijde opening verschoven helm en mikrofoon.

Beide weer op de goede plaats geschovenen doorgaan met praten. Twee minuten zijnlang als je rustig hangend een verslag moetgeven! Volgens Krijn was dit de eerste keerdat er live in vrije val wat uitgezonden was.Het is jammer dat het programma afgelopenis. Het was fantastisch om te doen, de sa-menwerking met Cees van Zijtveld en KrijnTorringa was erg leuk en prettig. Uit dereakties die de AVRO van luisteraars heeftgehad, blijkt het een succes te zijn geweesten ook een goede reklame voor de para-sport.Zelf mis je echter het grootste deel van hetprogramma. Als er dus mensen zijn die deuitzending van Hilvarenbeek, Zandvoort enhet interview in de studio hebben opgeno-men, houd ik mij hiervoor aanbevolen.

Ellen Bussemaker

eerste open Nederlandsepara surf kampioen-schappen 1983 ofwel de

parasurf '83Naar alle waarschijnlijkheid zal het laatstegedeelte van deze lange titel een begrip wor-den op Nederlands springgebied na onzeervaringen van het weekend van 20 en 21augustus. "Ons" is dan de vier man (m/v)sterke delegatie die vanuit de FD meedeedaan dit land-, lucht- en waterevenement, ge-organiseerd door de ons sinds het zomer-kamp welbekende Paraclub Mobiele Colon-nes te Hilversum.Hens den Besten, Willem van Dillen en on-dergetekende togen zaterdagmorgen in allevroegte op weg naar vliegveld Hilversum, on-dermeer gewapend met twee surfplankenmet toebehoren en goede zin. Aangekomenbij de PCMC stond de koffie bruin en LeoVerboom (+ Lies + hond) klaar om de eervan de club te verdedigen.Het weer was een beetje heiïg (maar daar zit-ten ze daar stukken minder mee dan opZestien hoven) en de Meteo gaf stormver-wachting. Er zou op zaterdag worden ge-surfd en op zondag gesprongen, maar be-sloten werd om eerst de spits van dewedstrijd af te bijten met' een sappig PA'tje.Gesprongen werd langs (soms in) één vande Maarseveense plassen alwaar het strand-je tussen het water en de bomen net zobreed bleek als de bak. De bak had eenstraal van 10 meter. Geen storm maar weleen konstant draaiende wind werd ons deel.Gelukkig was (waren) de windrichting(en) zó,dat je in ieder geval richting water moest lan-den. De zenuwen gierden door de keel bijmenig PCMC'er en ach, wij van de FD zijntenslotte de gigantische waterpartijen ge-wend van onze eigen DZ. Na het eerste kon-takt met het zand heeft dat ons de rest vanhet weekend niet meer losgelaten, overal zathet in: kist, chute, schoenen, helm,.overall,

sokken, goggle, slaapzak, tandenborstel,enz. enz.Toen, helemaal opgetuigd langs de toeristi-sche route (elke route is daar toeristisch,schitterend), naar de Loosdrechtse plassenom elkaar op de surfplank te bekampen.Proefrondjes varen met m'n antieke plank en(superklein) all-round zeiltje (ze verwachttentoch storm en verschrikkelijke onweers-buien!?!) met wind variërend van 0 tot 1 me-ter ... Maar ja ...De starts waren een verhaal apart. Als je jeeenmaal uit de kluwen scheldende en vallen-de para's had geworsteld, ging het wel maarvoordat het zover was ..Terwijl de achterhoede verbeten strijd voer-de om de surfplank onder zich te houden,werd er in de voorhoede argeloos verder ge-surfd, onkundig van het feit dat er wel eenseen 1ste, 2de of 3de plaats in zat! Het wasook zó volop de plas dat je het overzicht weleens verloor. Uiteindelijk werd de strijd nadrie manches beslist in het voordeel van dedeelnemende dames (die misschien wat lich-ter uitgevallen zijn dan de gemiddelde man-lijke deelnemer).'s Avonds kon iedereen moe maar voldaanheerlijk schransen van de uitstekend ver-zorgde barbecue. De delegatie uit Rotter-dam ging daarna vroeg naar bed (daar heb-ben ze het nu nóg over) om zich zondagweer fris en vrolijk in de strijd te kunnenwerpen.En met resultaat: er werd niet onwijs goedgescoord, maar de strijd was toch wel span-nend. Gehoord van een van de para-kinders:"Die (= L. V. te R.) springt nog beter danKees Tops, hoe kan dat nou?" Een niet na-der te noemen individu van de PCMC (uweet wel: Rinke Jillings van het overbekendeHitekteam) vond het nodig om, kompleet metbadmuts, Asterix-vleugeltjes en zwemband-jes een waterdemo te geven. Ach, hij zoutoch 10.00 meter gekregen hebben en hetwas zo warm ..Na een hoop gereken, gekwadrateer en ge-zucht (René Polak) en daarna een hoop bierwerd de precisie (wat heet precisie) beslist.De FD heeft zich dapper geweerd en we heb-ben een hoop prijzen mee naar huis kunnennemen: truien, plastieken, tasjes en t-shirts.Een aparte vermelding voor de organisatie(met name Jannie Brasik): voortreffelijk!!!Om maar wat te noemen: zeer verzorgdelunchpakketten, een gastronomische barbe-cue, zeilnummers (slim hè), originele prijzenvoor de luxe paarden, bloemen voor allewerkpaarden, keurig verzorgde reglementenzowel "surf" als "spring", enz. enz. en eenprima sfeer.Dames/heren van Nederland: volgend jaarmet veel meer mensen meedoen, het is echtde moeite waard en weer eens iets anders.Ik geloof dat dit kan worden gezegd medenamens Hens, Willem, Leo en Lies. Op naarde Parasurf '84!

Annet Gillebaard

Leo VerboomKees TopsAnnet GillebaardTrees van MierioSjors BuytendijkRob ReymersWillem van DillenHans den BestenPiet VlaarEef DekkerRinke Jillings

OVERALL

123456789

1011

SURF

3

SPORTPARACHUTIST 21

tros op teugeMaandag 25 juli waren er op Teuge opna-men voor het televisieprogramma "Eerstede Beste". Opzet was een acht man speed-star en een rekord vierman sequential neerte leggen.De voorbereidingen waren weer zoals nor-maal in de springwereld. Twéé mensen re-gelden wie er mochten meedoen, waardoorer eerst mensen wel en later weer niet mee-deden. Het weekend vóór de bewuste maan-dag was een trainingssprong gepland. Bij dehelft van de springers was dit bekend, de an-dere helft sliep echter nog even uit, zodat ergéén trainingssprongen werden gemaakt.De dag zelf begon prima, alles op rekeningvan de TROS. We hadden alleen nog geenvrije val cameraman. De TROS had HansKeiler geregeld, maar die bedankte voordeze korte termijn regeling. Later ontfermdeEd Wissink zich erover met een gezicht, zo-als alleen Ed dat kan trekken als hem ietsniet zint. Hoewel, een klein kereltje met eendikke nek en een loeizware 16 mm cameraop z'n hoofd ... dat moet kunnen! Als indika-tie: hij kon onder z'n koepel z'n hoofd bijnaniet naar links of naar rechts draaien. Decamera zat dus wel snor, alleen nog eenachtmans kist en dan kon het feest los-barsten. Nee dus. De Bock vloog de dagdaarvoor en had problemen met het syn-chroon lopen van de motoren. Hij startte zo,dat de gehele strip werd gebruikt en aan heteind daarvan de kist zo steil optrok, dat hijgelijk op 200 ft zat. Waarom~ Hij zei: "Als hijkuren krijgt, kan ik nog een circuitje draai-en". Ja ja. 's Maandags testte Koenegras dekist en bracht hem bij Airservice. Na eenlange zit werd besloten met de vierman tebeginnen.De vier waren van Magic Wave, hoewel tochniet allemaal. Als ik me niet vergis, was ereen indringer van Out of Money bij (ArnoldCollenteur voor Jos Wery). 's Zondags had-den de vier al een sprong gemaakt waarbijduidelijk werd dat Arnold een loodgordelnodig had. 's Maandags met loodgordel ginghet beter maar ik vraag me wel af hoe hetmet de rest van zijn lichaamsdelen ging. Hijsprong in de jurk van Jos en het leek dan ookalsof hij nog in de groei was en moedersgeen geld voor een nieuwe had; dus hoogwater op Scheveningen (Teuge).Er werd gevlogen met twee Cessna's. Devrije val cameraman (Ed) met een TROScameraman en een gluurder in de 172 enMagic Wave in de 182. Later op de grondvroeg ik aan Karel welke random ze spron-gen. Het bleek de vierde sprong van de Nati-onafs te zijn. Karel vond het echter niet meerzo leuk, omdat hij na drie keer dezelfdesprong niet meer hoefde na te denken! (Jaja, met 11 à 12 figuren ga je in een luie stoelzitten en zet je je hersens op non-aktief ... )Ze zijn drie keer omhoog geweest en precieszoals het een topploeg betaamt, was delaatste de beste ...De PAR had inmiddels de testvlucht goeddoorstaan en na negen rustige uurtjes kwamde achtman in aktie. De eerste sprong waseen trainingssprong. Een tijd van 24 secon-den was het gevolg.Ondergetekende maakte iets geks mee indeze sprong. Jan de Poot en ik verlieten alslaatsten de kist en zouden wel zien welk slotwe pakten. Eenmaal de kist verlaten, bleekde basis zo diep te liggen dat we aardig langop de kop moesten staan. Vlakbij het figuur

12 SPORTPARACHUTIST

friendshlpdernoRaamsdonksveer

Op zaterdag 20 augustus werd er eenFriendshipdemo gesprongen boven Raams-donksveer, waar meer dan 100 ballonvaar-ders van vele nationaliteiten aanwezig warenom het 200 jarig bestaan van de ballonvaartte vieren.Zo'n 35 skydivers uit verschillende delen vanhet land (leden van de ENPC, FD en enkeleindividuele leden) verzamelden zich al vroegin de middag op de vliegbasis te Soester-berg. Jumpmaster Charlie Schuilenburgzorgde voor een uiterst scherpe, maar kor-rekte papieren kontrole die nogal wat tijd inbeslag nam.Er zouden vier runs worden gemaakt: voorde eerste twee elf precisiespringers van deENPC vanaf 5000 ft, voor de derde twaalf re-latievers vanaf 12.000 ft en voor de vierdekoepelrelatievers voor het bouwen van eenoctoplane.Een minder leuk facet van de demo was hetverplicht dragen van een zwemvest, hetgeenmenig zweetdruppeltje veroorzaakte (tjongejonge, wat zijn die dingen warm!) bij de take-oft die precies 15.30 uur plaatsvond. Om16.00 uur verlieten de eerste ENPC'ers dekist, waarbij onze "cameraman" als een to-maat de deur werd uitgeblazen!Hangend aan je chute was de enorme men-senmassa toch wel een fraai schouwspel. Ikheb horen fluisteren dat er meer dan200.000 toeschouwers op de been waren.Pieter Bogaards was de enige die het lan-dingsdoel miste door een gebroken stuurlijn.Domweg pech hebben dus! De rest landdekeurig voor de eretribune waar MinisterBraks zojuist zijn openingsrede had afge-rond.Door het heiïge weer was van de 12-mans re-latief helaas weinig te zien, maar des temooier was het uitstekende CRW-werk vande Texelaren begeleid door veel en luid ge-roep van "Oh's en Ah's" van het laaiendenthousiaste publiek. De geslaagde octo-plane kwam steeds dichterbij en werd op± 3500 ft afgebroken.

Vervolgens werden diverse biplanes, hand-en footplanes opgebouwd.Nadat de laatste springer was geland, washet verzamelen geblazen voor de eretribunewaar de persmensen hun handen vol had-den aan ons door het een en ander op de ge-voelige plaat te willen vastleggen. Naar ikhoop leidt dit tot een grotere positieve be-kendheid van springend Nederland.Iedereen kon zich daarna te buiten gaan aaneen onbeperkt aantal aangeboden pintenvan een openluchtbar, waarna de helemeute met een tevreden en voldaan gevoelnaar huis terugkeerde.

Loek Strous, ENPC

uitgeflared (wat blijkbaar op zich al komischwas met twee vlerken van wings) en gelijk in-komen, zoals het hoort. Maar nee, 1112 meteronder mij pakte Scott in full speed het slot.Uit Arnolds reaktie bleek dat ik een gezichttrok waar hij op de grond nog om moestlachen. Ik heb hem maar uitgelegd dat ik datgezicht al jaren heb! Het gekke ervan was,dat ik niet op Scott viel maar nog kon weg-komen.De tweede sprong was een knaller. De basislag gelijk plat en Jan en ik hadden van tevoren afgesproken dat we ieder een slot aande zijkant zouden kiezen. Het ging als een"eitje" en dat bleek wel, want Ed vond datde ster er lang genoeg op stond en pikte aanvoor een 9-man.Bij de laatste sprong ging de cameramanvan de TROS met de PAR mee. Hij wou onzeafsprong filmen en kreeg dan ook een baby-

tuigje om voor de verankering aan de kist.Tijdens de klim werd er door ons fronsendnaar het tuigje gekeken. Later op de grondzeiden we tegen de man dat wij het voorgeen goud hadden overgenomen.Ach, reageerde de cameraman, het is m'nberoep ...De uitzendingen zijn gepland voor de eerste"Eerste de Beste" in 1984 waarvan de da-tum ons nog niet bekend is.De aktieven waren:cameraman: Ed Wissinkvierman: Karel Zee, Peter Looman, Joopvan Rijswijk en Arnold Collenteurachtman: Karel Zee, Arnold Collenteur, Adde Jong, Scott Deal, Rob Greven, Wout vanEmpelen, Jan de Poot en

Kees Debie

PARACENTRUM TEXELvraagt

gebruikte helmen en spring-schoenen.

Bel: 02225-464 of 436 envraag naar: Peter op de Beek,Ton Kap of Bob Rienks.

oktober, Nachtspringen, Nationaal Cen-trum Teuge.

1 en 2 oktober, Open CRW wedstrijd PCN.Inlichtingen: Postbus 567, 7900 AN Hooge-veen, tel.: 05280-68271.

7 en 8 oktober, Nachtspringen FD voor B-brevethouders op vliegveld Zestien hoven uitde BNI PH-PAR.

7·9 oktober, Kursus B-brevet, NationaalCentrum. Schriftelijk opgeven: De Zanden15,7395 PA Teuge.

7-9 oktober, Lang springweekend ENPC.

8 en 9 oktober, Uitwijkdata open CRWwedstrijd PCN.

14 en 15 oktober, Uitwijkdata nachtsprin-gen FD.

21 en 22 oktober, Uitwijkdata nachtsprin-gen FD.

28-30 oktober, Internationale 4-mans groepsPA wedstrijd in Locarno. Programma: 6 dag-en 4 nachtsprongen uit een Turbo-Porter eneen Do-27. Inlichtingen: Para-Centro SA,Locarno, Aeroporto Cantonale, CH 6596Gordola, tel.: 093672651.

9-19 december, WereldkampioenschappenRW Sun City. Zuid-Afrika.

26-30 december: CasGran Canaria. Springen vaset voor (waarschijnlijk) U15.000 ft. Overnachtingen, zw"twee tennisbanen op het vliegveld""liDC-6 als bunkhouse. Inlichtingen: ParacGran Canaria, Francisco "Paco" Romero,Mesa López, 15-60 C, Las Palmas de GranCanaria, tel.: 247393, telex: 96325 SPUBI95185 HELIO of t/m oktober Jupp Laurenz,Grünsteige 92A, 4432 Gronau, BRD, tel.:02562-24481. Na 1 november: Bungalow LaPerla 22, Morro Besudo, San Augustin - GranCanaria, tel.: 09 34 28- 763716.

Komplete springuitrusting: Harnas/container: Mini system.Main: Heavy weight Stratocloud (rood/wit/blauw). Reserve:24 ft bestuurbaar. Geldige jaarkeuring. Prijs: f 1.500,-.Inlichtingen: tel.: 03412-51055.

Komplete spring uitrusting: Harnas/containers (rood/zwart/geel). Main: heavy Cloud, gefingertrapped en getrimd.Reserve: 24' ripstop, bestuurbaar. Prijs: f 2.000,-. Inlich-tingen: Ton Kooymans, tel.: 04134-40143 (na 18.00 uur).

Harnas/container: Racer (zwart). Main: Pegasus (zwart).Reserve: Hobbit (square). Prijs: f 5.000,-. Main: Stratostar(zwart). Prijs: f 500,-. Inlichtingen: Charles von Sury,tel.: 02225-464 of 436.

Main: Parafoil 252. Reserve: 26' Lopo. Afzonderlijk ofkompleet. Inlichtingen: Jaques Slingerland, tel.: 03480-10675.

DYTTER metaparte luidspreker.

• afmetingen: 12mm x 42mm x 52mm .• gewicht: 50 gram.• gemakkelijke afstelling met één knop op de grond

,~ of in het vliegtuig ..ij • geeft geluidssignaal tijdens de klim op de afgestelde hoogte.

• kan op elke helm gemonteerd worden.• kan geleverd worden met ingebouwde of losse luidspreker

of een stekker-verbinding naar aparte luidspreker.• langlevende batterij schakelt zichzelf uit.• zeer nauwkeurig, afwijking max. 100 ft.• gegarandeerd shock proof.• bruikbaar voor CRW (werkingsgebied: 0 -10.000 ft. ).• speciaal ontworpen op verzoek van springers.

fabrikage en distributie door

Larsen &Bnlprd ApS

Mostwej :3 - 4010 Kirke Hyllinge • Denemarken

SPORTPARACHUTIST 23

• •

INT~ODUCINGEU~OPEAJ\JSI<Y~DiViNG FASHioNS

JAGUAR

A superb instrument designed with «topniveau» RW competition in mind. Comfor·table to carry, its profile allows for fastexits in total safety due to the completeprotection of the risers and the harness.The reserve container takes an S.O.S. orFeather·Lite and the main container willhold the TURBO, the MAGNUM or anyother canopy of equal bulk.

MARSOUIN

Why should beginners be pena-lized when they start sky·diving?We think that the days of lugginga heavy pack around should beover. The MARSO UIN systemoffers lightweight, comfort andsafety (3 rings). It can be imme-diatly changed trom static·lineto ripcord and quickly fittedwith FXC 12000 or KAP 3 AOOs.lts single point opening chestreserve container has been designedaround the FXC 12000 and itspatented risers can be placed intwo positio ns.

MAGNUM

According to the Style cham·pions, the best way to turn fast iswith the least possible inertia.That's why they need a light·weight canopy.But stylemen (andwomen) generally want to continuetheir style jump with an accuracyexercise. That's why they need areally efficient canopy able to opensoftly at high speed. As for theaccuracy specialists, they need acanopy with a good forward speedin addition to perfect stability,because the wind is not alwaysconciliating with slow canopies.In fact, Champs need a lot a things.That's probablv why so many ofthem have chosen a MAGNUM fornext year ... and they are not theonly ones !

TURBO

REQUIN

Bom in 1980 the REQUIN hasnow beco me a classic with over2000 in use today. In Europealone, 1500 have been sold toboth civilians and the military.Versatile, it can be used withall the main canopies availableon the market today thanks tothe three sizes of the maincontainer.

S.O.S.

The present generation of squarereserve canopies is fully achievedwith the S.O .S. Small as thesmallest round reserve cano pies,the S.O.S. is exactly five seventhof the MAG NUM. Same concept,same efficiency, same safety d eto the direct suspension lines.With a rate of descent as low as16 fpsat 40% braking, the S.O.S.shows evidence of the Europeantechnology value.

Contact your dealer

AII our canopies and harness/containers are approved by the French Ministry of Defence and the French Ministry of Sports.

ntlCJnnhnllnn }ln flCJnnnn SA BP. 247 - 95523 CERGY·PONTOISE CEDEX - FRANCEV~...,..~vU""",\JV'-"" Uv LJ...,..~I...IVV Téléphone: (3) 032-16-33 - Télex: PARCHUT 697061 F