Dadaalaawuugaaraa
Jij als lezer zult misschien deze
zin wel kunnen lezen, maar of
je dan ook de betekenis ervan
kunt begrijpen… dat is niet ze-
ker. Letterlijk betekent dat
vreemde zinnetje “ degene die
zijn best doet, bereikt iets”. Er
zit immers een verhaal achter:
mijn verhaal! Lees maar.
Stel je eens voor: je bent een
tiener met een donkere huids-
kleur. Geboren in een stad,
Mogadishu, in een land,
Somalië, voor de hele wereld
bekend als de meest gevaarlijke
plek op aarde.
Het woord vrede is je onbe-
kend, gewoon omdat je de echte
betekenis ervan nog nooit hebt
meegemaakt, er nog niet van
hebt kunnen genieten. Gelukkig
heb je wel de kans gekregen om
iedere dag naar school te gaan.
Iedere dag neem je dan afscheid
van je familie, omdat je gewoon
niet zeker weet of je ’s middags
weer veilig thuis zult komen. In
deze omstandigheden heb je
gelukkig wel je school kunnen
afmaken. Maar erg jammer dat
je vader daar niet bij is geweest.
Hij is dan al omgekomen door
de oorlog.
Dat je familie je niet kan be-
schermen, veiligheid bieden, dat
was de grote nachtmerrie in je
leven. Zij zijn voortdurend bang
om opnieuw te horen te krijgen
dat er weer een geliefd iemand
uit de familie is omgekomen in
het oorlogsgeweld. En wat zou
jouw familie dan doen?
Er doet zich een kans voor om
jou naar een veilig land te
brengen, waar een betere toe-
komst misschien binnen bereik
ligt. En dan opeens ben je in dat
land: Nederland! Een volkomen
nieuwe wereld voor jou, omdat
het allemaal zo anders is dan
waar je vandaan komt: de taal,
de cultuur, de mensen.
Die eerste nacht in dat nieuwe
land kun je niet slapen. Je mist
de geluiden van geweerschoten.
Je moet aan alles wennen. Niet
lang daarna is er nieuwjaars-
nacht en dan opeens hoor je
weer die geluiden die je héél
goed kent. “Niet schrikken, niet
schrikken!”, zeggen je nieuwe
ouders (lees: voogden).”Het is
Januari 2014 GEEDI 1
Colofon
Geedi
Nieuwsbrief Somalië is een zelf-
standige uitgave, niet gebonden
aan een bestaande organisatie.
Geedi
is een stichting in oprichting.
Voor informatie:
Gerard de Bondtstraat 25
5017 GS Tilburg
013-5357041 (na 19.00 uur)
www.nieuwsbriefsomalie.nl
Medewerkers:
Abdillatif, Abshir, Mohamed,
Coen (lay-out) en Gijs
Met speciale dank aan:
KAAH EXPRESS BV
Nummer 4 Gratis Januari 2014
Deze Geedi is ook bestemd
voor de brievenbus van je
buren, vrienden en familie.
Geedi is voor iedereen, dus
verspreidt Geedi.
nieuwjaar”. Twee dagen daarna
word je 18 jaar. Dat betekent in
je nieuwe land dat je volwassen
bent en dus alles zelf moet gaan
doen. Je krijgt eigen huisves-
ting. Je spreekt de taal van dat
nieuwe land nog niet goed. En
in plaats van te gaan studeren
aan een universiteit -jouw
droom- ga je de inburgerings-
cursus doen. Je hebt niemand!
Dat is de stand van zaken.
Binnen één jaar spreek je de
taal, de Nederlandse. Je zit op
MBO-niveau. Nog een paar jaar
verder en je hebt je diploma. Je
hebt intussen ook nog werk-
ervaring opgedaan.
Je kijkt terug naar die tijd, toen
je in Nederland aankwam, zo’n
viereneenhalf jaar geleden. Wat
een korte en prachtige tijd! Tijd
die zo ontzettend snel voorbij
vloog!
Je hebt je land verlaten, maar
dat land, mijn land, is nooit ook
maar één moment uit mijn hart
weg geweest!
Mohamed Midnimo
Politieke situatie in Somalië
In grote lijnen willen we onderstaand een overzicht geven van de ontwikkelingen inSomalië van het afgelopen anderhalf jaar.
Met de komst van een nieuwe
grondwet wordt er een nieuwe
start gemaakt in Somalië. Een
nieuw tijdperk breekt aan.
Stamoudsten gaven op 1 augus-
tus 2012 vrijwel unaniem hun
goedkeuring aan deze nieuwe
grondwet, die verkiezingen mo-
gelijk maakt. De grondwet is
gebaseerd op islamitische
grondslag, de sharia, en is toch
nogal liberaal.
OpmerkelijkIedereen, ongeacht van welke
clan, is gelijk. Er zal een com-
missie van waarheid en verzoe-
ning ingesteld worden voor
slachtoffers én voor daders van
de burgeroorlog. Er is het recht
van abortus in opgenomen om
het leven van de moeder te red-
den. Bovendien is -héél opmer-
kelijk- een verbod aanwezig om
vrouwen te besnijden. Op basis
van deze nieuwe grondwet
hoopt men op meer legitimiteit
en op een breder draagvlak voor
de toekomstige regering.
ParlementMedio augustus 2012 wordt er
een nieuw parlement beëdigd.
Een zeer belangrijke taak voor
het parlement ligt te wachten:
het aannemen van de nieuwe
grondwet. Daarmee kan er een
nieuwe regering alsook een
nieuwe president worden geko-
zen. Er komt dan een einde aan
de interim-regeringen over een
periode die acht jaar heeft ge-
duurd. In september 2012 wor-
den er verkiezingen gehouden.
Sheikh Shariff Ahmed van de
laatste interim-regering verliest
daarbij van Hassan Sheikh
Mahmoud, die door het kersver-
se parlement verkozen wordt tot
president van Somalië. Het par-
lement dat meer dan tweehon-
derd zetels telt is de
vertegenwoordiger van de be-
volking. Maar het is zelf niet
gekozen door de burgers. Het is
samengesteld door een commis-
sie waarin alle Somalische clans
en stammen vertegenwoordigd
zijn.
Einde maken aanAl-Shabaab, de islamitische ter-
reurorganisatie die actief is in
zowel Somalië als daarbuiten,
wordt verdreven uit Mogadishu.
Daarnaast worden belangrijke
plaatsen zoals Kismaayo, ha-
venstad in het zuiden, heroverd
door pro regeringstroepen. De
nieuwe president benoemt een
nieuwe premier. Dit wordt de
zakenman Abdi Farah Shirdon,
die tevens partijgenoot is van de
president. Aan de premier komt
de taak toe om nationale cohe-
sie te promoten, corruptie te be-
strijden en een einde te maken
aan nepotisme, het almaar be-
voordelen van eigen familiele-
den, clangenoten, vriendjes.
Veel Somaliërs wantrouwen re-
2 GEEDI Januari 2014
geringshoofden. Op 4 november
2012 benoemt de nieuwe pre-
mier zijn kabinet bestaande uit
tien ministers waaronder twee
vrouwelijke. De eerste minister
van Buitenlandse Zaken wordt
mevrouw Fausia Yusuf Haji
Aden, die tevens ook vicepre-
mier is. Zij is afkomstig uit So-
maliland en heeft lange tijd in
Groot-Brittannië en Duitsland
gewoond.
VerzoeningKort na de benoeming van dit
kabinet wordt de Somalische re-
gering erkend door de Verenig-
de Staten, de Europese Unie en
de Verenigde Naties. Deze
erkenning werd gevolgd door
instemming van de Veiligheids-
raad van de VN met het gedeel-
telijk opheffen van het
wapenembargo.
De Somalische regering had
twintig jaar lang geen wapens
kunnen kopen. De opheffing
geldt voor een periode van 12
maanden. De Somalische rege-
ring voert nog altijd strijd met
Al-Shabaab en om de veiligheid
te waarborgen is de Somalische
regering gedwongen zich te be-
wapenen. Daarnaast is het land
ruim twintig jaar in oorlog
geweest. Er zijn verschillende
milities die macht willen. De
macht van de huidige regering
reikt op dit moment niet veel
verder dan Mogadishu en om-
geving. Ook in het noorden is er
verzet, met name in Puntland en
Somaliland. Al in 1991, na de
val van Siad Barre, heeft Soma-
liland zich afgesplitst van de
rest van Somalië. Er wordt ge-
streefd naar erkenning door de
internationale gemeenschap als
een aparte en onafhankelijke
staat. Het land voert al jaren-
lang een strijd voor deze onaf-
hankelijkheid. De huidige rege-
ring zoekt verzoening met So-
maliland, maar is daar nog altijd
niet in geslaagd. Somaliland
kent een meerpartijen democra-
tie. Er worden verkiezingen ge-
houden en anders dan in
Somalië is het de bevolking die
stemt in plaats van de clanoud-
sten.
Puntland is een semi-autonome
regio die graag deel wil uitma-
ken van de rest van Somalië.
Ook in Puntland worden verkie-
zingen gehouden, maar anders
dan in Somaliland zijn het de
stamhoofden die de president of
leider kunnen kiezen.
Vooralsnog kent Somalië geen
goed bestuur of eenduidige
richting. De huidige regering
wordt dag en nacht bewaakt
door AMISOM, de vredesmacht
van de Afrikaanse Unie.
De troepen van AMISOM tellen
ongeveer 18.000 man en met
een mandaat van de VN voeren
zij oorlog tegen Al-Shabaab en
beschermen zij de president.
De regering staat voor enorme
uitdagingen, maar haar macht is
in feite zeer beperkt. Men heeft
de focus gelegd op zes pilaren:
stabiliteit, veiligheid, econo-
misch herstel,vredesopbouw,
opbouw van basisvoorziening-
en, investeren in internationale
partnerschappen. De internatio-
nale gemeenschap heeft beloofd
om op drie beleidsterreinen
steun te bieden: veiligheid en
stabiliteit, rechtvaardigheid en
beheer van overheidsfinanciën .
Deze belofte is gedaan tijdens
de grote Conferentie in Londen
in mei 2013,waarbij veel wes-
terse landen aanwezig waren,
alsook naties die voor Somalië
zelf van groot belang zijn: buur-
landen en landen die hun bijdra-
ge leveren aan de AMISOM
missie.
Er is zonder enige twijfel een
periode van hoop en optimisme.
Er wordt beroep gedaan op
Somaliërs elders in de wereld
om terug te keren naar Somalië
en veel mensen uit de diaspora
doen dat ook inderdaad. Velen
beginnen er hun eigen zaak en
nemen actief deel aan de weder-
opbouw.
Er is mede door ingrijpen van
met name Westerse landen dui-
delijk sprake van een afnemen
van piraterij. Het wegvallen van
steun van het thuisfront speelt
Januari 2014 GEEDI 3
daarbij ook een rol. Onderhan-
delingen over losgeld verlopen
uitermate traag en geringe op-
brengsten maken de piraterij
momenteel minder aantrekke-
lijk.
StrijdDe veiligheid in het land is per-
tinent aanzienlijk verbeterd,
maar blijft toch altijd nog fra-
giel. Al-Shabaab is weliswaar
verdreven uit een aantal belang-
rijke steden, maar zij hebben
hun strategie aangepast en
plegen op talrijke plaatsen zelf-
moordaanslagen. Ook in het
buitenland is Al-Shabaab op
soortgelijke wijze actief en wor-
den er aanslagen gepleegd. De
bezetting van winkelcentrum
West Gate in de Keniaanse
hoofdstad Nairobi, eind septem-
ber 2013, mag als een voor-
beeld zijn van wraak op het
buurland vanwege zijn deelna-
me aan de internationale troe-
penmacht die in Somalië actief
is. Keniaanse troepen hebben
een groot aandeel gehad in de
herovering van Kismaayo, dat
lange tijd in handen van
Al-Shabaab is geweest. Bij deze
grote aanslag in Nairobi vielen
zeker 67 doden en er worden
nog altijd tientallen mensen ver-
mist. Een poging van Ameri-
kaanse commando’s -begin
oktober 2013- om kopstukken
van Al-Shabaab te arresteren in
Baraawe, stad aan de kust in het
zuiden van Somalië, liep uit op
een groot fiasco. Er vielen
doden, maar het beoogde doel
werd niet bereikt: de militaire
commando’s moesten zich on-
verrichterzake terugtrekken.
SteunDoor voortdurende bedreiging-
en en extreme aanvallen op of
ontvoeringen van buitenlandse
hulpverleners wordt bewerkstel-
ligd dat Artsen zonder Grenzen
(AzG) zich in augustus 2013
heeft teruggetrokken uit Soma-
lië. 22 jaar is deze medische
hulporganisatie daar dan actief
geweest; 16 medewerkers von-
den er in die periode de dood.
Met deze terugtrekking zijn alle
medische noodhulpprogram-
ma’s stilgevallen. “Gewapende
milities en civiele leiders onder-
steunen, tolereren of keuren het
doden, aanvallen of ontvoeren
van medewerkers steeds vaker
goed”, zo valt te lezen in een
verklaring van de voorzitter van
AzG. De organisatie blijft wel
steun verlenen aan Somalische
vluchtelingen die in groten
getale verblijven in immense
kampen in de buurlanden Kenia
en Ethiopië.
Er is ook nog altijd veel onenig-
heid over de onderlinge samen-
werking om te komen tot een
federatieve staat, waarbij er
meer autonomie zou kunnen
zijn voor de diverse delen van
het land: Somaliland, Puntland,
Zuidwest-Somalië en andere
regio’s.
Hoewel er groeiende steun is
van de internationale gemeen-
schap, is vooralsnog de weg die
Somalië zal moeten belopen een
lange. Tenslotte is dit allemaal
een gigantische uitdaging waar-
voor het Somalische volk
momenteel en in de nabije
toekomst staat.
Abdi & Gijs
PS
Op het moment van de afron-
ding van deze Geedi -december
2013- is daar het bericht dat het
parlement van Somalië de mi-
nister-president en met hem zijn
kabinet naar huis heeft ge-
stuurd. Onenigheid en verschil
van mening tussen parlement
aan de ene kant en de regering
anderzijds over interpretatie van
de grondwet met betrekking tot
de federatieve gedachte ligt
-naar het schijnt- hieraan ten
grondslag.
4 GEEDI Januari 2014
Stichting Himilo
In deze Geedi is er aandacht voor Stichting Himilo, een Somalische organisatie vanvrijwilligers, die zich sinds 2006 inzet voor de verbetering van de leefomstandighe-den van de allerarmsten in Somalië.
Himilo is met name actief in
Zuid- en Centraal-Somalië, een
gebied dat ook naar Somalische
maatstaven een zeer arme streek
is. Door de oorlog en het lang-
durig ontbreken van een centra-
le overheid zijn er nauwelijks
voorzieningen aanwezig op het
gebied van onderwijs, water en
gezondheidszorg.
In een helder geschreven jaar-
verslag over 2012 -op te vragen
bij de stichting- staan de doel-
stellingen van Himilo geformu-
leerd. Wederopbouw en
zelfredzaamheid zijn daarin be-
langrijke kernbegrippen. Uiter-
aard helpt de stichting waar
nodig ook de in Nederland wo-
nende achterban om volwaardig
te kunnen functioneren in de
Nederlandse samenleving.
Somaliërs hier worden gestimu-
leerd hulp te bieden bij de we-
deropbouw van het land van
herkomst.
Eén bijzonder project van Stich-
ting Himilo, dat onder de naam
“ICT-Centrum Somalië” wordt
uitgevoerd, vraagt om meer
aandacht.
In 2012 werd de voorzitter van
de stichting, op bezoek in Mo-
gadishu, geconfronteerd met de
werkeloosheid van veel mensen
die op hoog niveau waren afge-
studeerd. Een van de redenen
daarvoor is dat er nauwelijks of
geen basiskennis aanwezig was
van het werken met computers.
Het bestuur van de Salaam Uni-
versiteit (lees HBO) gaf als ver-
klaring dat er geen of toch on-
voldoende middelen daarvoor
aanwezig waren. Om basiscom-
puterkennis te kunnen volgen in
Mogadishu is men aangewezen
op privé-scholen. Een uiterst
kostbare en dure aangelegen-
heid, die maar voor weinigen
binnen bereik is.
ExpertiseStichting Himilo is in nauwe
samenwerking met de Salaam
Universiteit erg actief van start
gegaan met de opzet van een
open-leer-centrum. Daar zullen
de studenten tijdens hun studie
een basiscomputer cursus kun-
nen volgen. Als dit project ge-
realiseerd is, zal de universiteit
twee docenten beschikbaar stel-
len die de betreffende cursussen
kunnen geven. Daarnaast zal er
vanuit Himilo ondersteuning
geboden worden in mogelijke
vervolgcursussen en toepas-
singsmogelijkheden. De stich-
ting is hiertoe in staat, omdat zij
beschikt over een uitgebreide
expertise op het gebied van ICT.
Himilo reflecteert de doelstel-
lingen van dit project aan de
Millenniumdoelen:
• Armoedebestrijding: De
studenten van de Salaam
Universiteit behoren tot de
onderkant van de
maatschappij. De geboden
mogelijkheden vergroten hun
kansen op de arbeidsmarkt.
• Verbetering
onderwijskwaliteit: de
studenten zullen naast
computerkennis ook toegang
krijgen tot internet, waardoor
ook deze informatie binnen
bereik gaat komen.
• Verbetering positie van
vrouwen: vrouwelijke
studenten, toch al op
achterstand op de
arbeidsmarkt, zullen
voorrang krijgen tot de
computerlessen.
Speciaal voor dit artikel heeft
een tweetal personen van het
project “ICT-centrum Somalië”
vanuit Mogadishu een bijdrage
geleverd. Zij waren bereid tot
een kort interview.
Isak Ali is docent en geeft basis
computerkennis. Isak is 44 jaar
en vader van vijf kinderen. Hij
heeft in India Computersciences
gestudeerd en is sinds 2010
weer terug in Mogadishu. Hij is
één van de initiatiefnemers van
dit project. Hij is van mening
dat de toegang voor informatie
op internet een recht is, dat voor
iedere student beschikbaar moet
zijn.
Januari 2014 GEEDI 5
Zijn verwachtingen van dit pro-
ject: “Ik ben blij dat we in
samenwerking met Stichting
Himilo dit project kunnen reali-
seren. Mijn verwachtingen zijn
best wel groot in aantal.”
Kwaliteitsverbetering van het
onderwijs van studenten. Zij
zullen toegang krijgen tot inter-
net, waardoor ze meer informa-
tie naar zich toe kunnen halen.
Dit zal hun kijk op de wereld
vergroten. Studenten zullen via
de basiskennis van de computer
alle werkstukken die ze op dit
moment met pen en papier
schrijven, op de computer kun-
nen maken. Dit zal het proces
van leren versnellen en verge-
makkelijken
Vergroting van kansen op werk
voor studenten. Het zal niet ver-
bazen dat ook vrijwel alle werk-
gevers in Somalië kennis
vereisen van computer en inter-
net. Ik zag afgelopen jaren veel
studenten die met een hoger
diploma geen baan konden
vinden, omdat ze die kennis
gewoon niet bezaten. Sommige
studenten moesten ze zich scho-
len om die kennis alsnog te ver-
krijgen, maar dit is uiteraard
niet voor alle studenten wegge-
legd. Het is onze bedoeling om
met behulp van dit project dit
probleem tijdens studieperiode
aan te pakken.
Gelijke kansenMisschien is het bekend dat mo-
menteel het gemiddelde Somali-
sche gezin onder de
armoedegrens leeft. Dit bete-
kent dat veel studenten van ons
uit die gezinnen komen. Ze heb-
ben nog nooit een computer
aangeraakt, laat staan van inter-
net gebruik kunnen maken. We
kunnen niet alle problemen
oplossen, maar we doen ons
best om die studenten voorrang
te geven.”
Mohamed Geedi -wat een
mooie achternaam!- is student.
Mohamed is 21 jaar, heeft drie
broers en vier zussen. Zijn va-
der is tijdens de oorlog om het
leven gekomen door een ver-
dwaalde kogel. Zijn moeder
leeft nog. Mohamed studeert
economie. Hij is de enige van
het gezin die studeert, omdat er
simpelweg geen geld is om de
studiekosten voor de andere
kinderen te betalen. De hoop
van de andere gezinsleden is op
hem gevestigd. Hij probeert zijn
best te doen om er wat van te
maken. Hij wil graag bij een
bank gaan werken of bij een
financieel dienstverlenend
bedrijf.
Over het project en zijn ver-
wachtingen zegt Mohamed: “Ik
ben blij om te horen dat er drie
computerlokalen gaan komen,
waarin we toegang tot internet
zullen krijgen. Ik heb een klas-
genote die met een laptop mij
heeft geleerd hoe ik kan inter-
netten. Ik heb zelf geen compu-
ter. Ik verwacht veel van meer
lessen over basiskennis van
computer. Ik wil graag leren
hoe ik met Excel kan werken. Ik
zou heel graag willen zien dat
alle kinderen dezelfde rechten
krijgen en dat ze een school
kunnen bezoeken. Aan de ene
kant ben ik blij dat ik de kans
heb gekregen om te studeren,
aan de andere kant vind ik het
erg triest dat mijn broers en zus-
sen niet naar school kunnen.”
Tot zover het project “ICT-cen-
trum Somalië” van Stichting
Himilo, dat gesteund wordt
door Wilde Ganzen.
Voor méér informatie:
Stichting Himilo
Postbus 4443
2003 EK Haarlem
www.himilo.org
6 GEEDI Januari 2014
Lampedusa 3 oktober 2013
366 doden, 156 mensen gered, onbekend aantal
vermisten!
Laten we nog een keer even denken aan hen die uit pure
wanhoop op de vlucht waren voor oorlog, honger, geweld,
Al Ihsaan Community College
Al Ihsaan Community College is een onafhankelijke islamitische middelbareschool in Leicester in Engeland. Meer dan 50% van de leerlingen komt oorspron-kelijk uit Nederland en heeft de Nederlandse nationaliteit. De meeste leraren in deschool zijn Nederlands, evenals de oprichter en tevens hoofd van de school Maha-med Farah (M. Shukri). Hij heeft tien jaar in het onderwijs gewerkt en dan vooralbij het 2College Wandelbos in Tilburg.
Wij als leraren, deel uitmakend
van de Somalische gemeen-
schap, hebben besloten om een
onafhankelijke islamitische
middelbare school op te richten.
Daarmee kunnen we voorzien
in de culturele en academische
behoeften van onze kinderen.
We streven ernaar de beste edu-
catieve kansen te bieden in een
vriendelijke omgeving.
Veel ouders in Leicester hebben
een sterke interesse getoond in
Al Ihsaan College; allereerst
voor hun kinderen als leerling,
maar ook omdat ze achter dit
initiatief staan. Onze school
heeft een duidelijk ethische vi-
sie op een evenwichtig en uitge-
breid onderwijsaanbod, dat het
nationale onderwijsplan combi-
neert met islamitische kennis en
het behoud van de islamitische
identiteit. We bieden een relaxte
en vriendelijke omgeving waar-
in alle kinderen:
• voortdurend aangemoedigd
worden om hoge resultaten te
behalen in alle aspecten van
het leren;
• wekelijks bij elkaar komen
voor maatschappijleer en het
bestuderen van de Koran en
de Sunnah;
• daardoor ook een positieve
relatie kunnen ervaren tussen
de school en de ouders.
Het doel van de school is elke
leerling als persoon zo volledig
mogelijk te ontwikkelen door
het aanbieden van de beste edu-
catieve kansen voor onze lokale
gemeenschap. Wij moedigen
aan en concentreren ons op de
volgende aspecten:
Moreel & SociaalDe waardigheid van ieder jong
persoon door zelfrespect, res-
pect voor ouders, ouderen en
anderen, door de ontwikkeling
van individuele verantwoorde-
lijkheid. De hulp die wordt
geboden aan jonge mensen,
zodat zij de complexiteit van de
wereld waarin zij leven leren
begrijpen en dat daarin hun
eigen welzijn heel nauw
verbonden is met het welzijn
van anderen.
SpiritueelVerwerving van de juiste more-
le houding door gewetensvol
bewustzijn en het gebruik van
goddelijke leiding in alle zaken
en handelingen.
Educatie & Vaardighe-denAanbod van een breed en even-
wichtig onderwijsplan dat in de
behoeften en wensen van de
leerlingen voorziet en aanmoe-
digt tot het op zoek gaan naar
en het verkrijgen van algemene
kennis en vaardigheden.
PlezierEen waarborg dat jonge mensen
plezier hebben in hun leven op
school en dat zij een liefde voor
leren ontwikkelen en een sterke
drang om hun educatie voort te
zetten als een levenslange
ervaring.
Januari 2014 GEEDI 7
Aansluiting op de ge-meenschapBevordering van nauwe relatie
met de eigen gemeenschap door
nevenactiviteiten op school en
aanbod van uitgebreide diensten
vanuit de school.
Tenslotte streven wij ernaar
elke leerling zo te onderwijzen
dat zij succesvolle leerlingen
worden, die in alle oprechtheid
hard willen werken, plezier
hebben in het leren, naar per-
fectie streven en hun leven lang
willen blijven leren en hiermee
alle mogelijkheden daartoe zul-
len benutten. Zelfverzekerde in-
dividuen die samenwerken met
anderen om veilige, gezonde en
betekenisvolle levens te leiden.
De vakken die wij aanbieden
zijn: Engels, wiskunde, natuur-
wetenschappen, islamitische
les, Arabisch en/of Somalisch,
geschiedenis, aardrijkskunde,
maatschappijleer, handvaardig-
heid en gym.
Mahamed Ali Farah
Hoofd van Al-Ihsaan Commu-
nity College
Mijn hartelijke groet voor alle
medewerkers van 2College
Wandelbos en 2College Cob-
benhagen vanuit Leicester, UK.
Mahamed Ali Farah
Een impressie van Mogadishu, toen en nu
Voor het eerst ben ik weer terug geweest in Mogadishu. In 2003-2004 heb ik eenpaar keer kort na elkaar de stad bezocht. De verschillende wijken waren toen voorelkaar afgesloten. Ze waren verdeeld tussen diverse clans of waren in handen vanmilities, of soms van mensen die eigenlijk heel erg voor hun eigen belangen aanhet werk waren.
In die periode was het heel ge-
woon dat je, wanneer je naar de
stad wilde gaan, vooraf eerst
naar de radio luisterde over hoe
de situatie daar was. Het kon
immers zo zijn dat door de clan
waartoe jezelf behoorde mensen
gedood waren van een andere
clan. Om die reden zou je dan
gezocht kunnen worden door le-
den van de clan die schade had
geleden. Kwestie van revanche
nemen, van wraak! Dat jij de
persoon die gemoord heeft zelf
zou kennen, of de slachtoffers,
of mogelijkerwijs achter deze
moorden zou kunnen staan, dat
alles is dan gewoon niet van
belang.
GekidnaptEr werden in die tijd in de
hoofdstad regelmatig mensen
gekidnapt. Om deze mensen
weer vrij te krijgen moesten er
dan achteraf grote bedragen
betaald worden.
Voor de kidnappers was het
zaak dat er bij de kidnapping
voldaan moest worden aan een
aantal voorwaarden. Zo moest
de gekidnapte bij voorkeur geld
bezitten, of moest zijn familie
geld kunnen verkrijgen, bij-
voorbeeld vanuit het buitenland.
De gekidnapte persoon moest
eveneens tot een andere clan
behoren dan die van de ontvoer-
ders. Maar die andere clan
moest dan weer niet zelf in de
stad aanwezig zijn en over
wapens beschikken, want dat
zou immers kunnen leiden tot
een groot onderling conflict.
8 GEEDI Januari 2014
Het kwam ook geregeld voor
dat er een auto afhandig werd
gemaakt, simpelweg door de
chauffeur met een pistool te be-
dreigen. Die auto werd dan ver-
volgens overgebracht naar een
ander deel van de stad, waar de
clan waartoe de chauffeur be-
hoorde niet aanwezig was en
ook niet kon komen. Om nu die
gestolen auto weer terug te krij-
gen werden er gangs ingezet.
Aan deze gangs werden geldbe-
dragen gegeven om de auto
weer vrij te kopen. Maar veelal
waren dan de spullen van enige
waarde, zoals telefoons, radio,
reservewiel, verdwenen.
Gemakshalve werd daar maar
niet meer over gesproken.
Zelfs de kinderenZo rond 2004 had Mogadishu
de primeur de stad te zijn met
de meeste wapens in de gehele
wereld. Het was dan heel nor-
maal dat je op ieder moment
van allerlei soorten wapens de
schoten kon horen. Zelfs de
kinderen spraken onderling
over het soort wapen dat was
afgevuurd. Zij wisten vaak
exact te vertellen waar dat be-
treffende wapen vandaan kwam,
waarvandaan er geschoten werd
en welke plaats het beoogde
doel was van de schutters.
De stad die om al dat soort
zaken wereldwijd bekend stond
heb ik in 2004 verlaten. In
november 2011 ben ik er weer
teruggekeerd. Een paar dagen
voor mijn aankomst heeft
Al-Shabaab bekend gemaakt dat
het zich terug zouden trekken
uit Mogadishu. Die dagen ston-
den erom bekend dat in de stra-
ten van Mogadishu kogels
vlogen, waarvan niemand exact
kon vertellen waar ze precies
vandaan kwamen, laat staan
voor wie ze bestemd waren.
Niemand wist hoe daar een eind
aan gemaakt kon worden. Zij
die de schoten afvuurden
behoorden niet tot het gewone
volk, maar waren mensen in
uniform. Zij droegen kleding
die normaliter bij het Somali-
sche leger hoorde. Het kwam
veelvuldig voor dat gewone
burgers door het leger werden
gedood. Een chauffeur van een
bus voor personenvervoer bij-
voorbeeld. Ofwel wilden de
soldaten geld zien van die
chauffeur, ofwel was er sprake
van intimidatie, omdat de bus
op dat moment op een verkeer-
de plaats of weg reed -aldus de
militairen- wat dan uiteindelijk
een fatale afloop betekende
voor de buschauffeur.
Toch vielen de meeste slachtof-
fers bij het leger zelf door on-
derlinge conflicten. Dat was
dagelijks aan de orde. Een
belangrijke reden daarvoor was
dat het leger bestond uit leden
van allerlei splintergroepering-
en, die eigenlijk nog nooit werk
hadden verricht waarvoor ze
zelf verantwoording hadden
moeten afleggen. Bovendien
waren ze slecht op de hoogte
van wet- en regelgeving binnen
het leger. Fouten die werden
gemaakt hadden nauwelijks of
geen daadwerkelijke conse-
quenties.
Ik verbleef daar in Hotel Safari,
dat gelegen is in district KM5
tegenover Soobe. Het was daar
compleet oorlogsgebied, waar
vierentwintig uur per dag en ze-
ven dagen in de week geschoten
werd. Het kwam niet in je hoofd
op om het hotel te verlaten.
Sterker nog: voortdurend was er
de gedachte dat het hotel
misschien wel zou worden
aangevallen.
BeterBegin januari 2012 ben ik op-
nieuw teruggegaan naar Moga-
dishu. En opnieuw verbleef ik
in Hotel Safari. Hoewel je con-
stant in de omgeving nog scho-
ten hoorde, was de situatie er
Januari 2014 GEEDI 9
Reisadvies naar Somalië
2013 inclusief Somaliland
Nog alle reizen worden
dringend ontraden!
Laatst gewijzigd op 25 juni
2013. Nog altijd van
kracht op 15 december.
beter dan een paar maanden
daarvoor, eind 2011. Steeds
weer hoorde je op de radio be-
richten over aanslagen, waarbij
chauffeur “Jan, Kees of Piet”
was omgekomen op deze route
of die weg. Van regeringswege
kwam er nieuwe wetgeving met
betrekking tot het leger. Zo is er
bijvoorbeeld een wet in werking
getreden op grond waarvan
militairen tot de doodstraf wor-
den veroordeeld wanneer zij
zelf iemand vermoord hebben.
Gevolg ervan was dat de agres-
sie zich binnen het leger zelf
ging uiten en gingen militairen
elkaar uitmoorden. In die perio-
de heeft de regering maatrege-
len genomen, die betrekking
hadden op de opleidingen
binnen het leger. Zo worden er
nu soldaten opgeleid in binnen-
en buitenland, met name in de
buurlanden Djibouti, Kenia,
Ethiopië en Oeganda.
Veel geluidVergeleken met mijn eerdere
bezoeken aan Mogadishu was
de stad tijdens mijn laatste ver-
blijf een andere plek. Er was
volop straatverlichting en er re-
den ontzettend veel auto’s,
waarvoor er op de wegen nau-
welijks plaats genoeg was. Er
was voortdurend heel veel
geluid van toeterende claxons.
Het geluid van schoten is enorm
verminderd; dat hoorde niet
meer tot het dagelijkse leven
van de gewone burgers in
Mogadishu. Verbaasd vroeg
men zich af wanneer er schoten
werden gehoord, waar die dan
vandaan kwamen.
BeleefdHet was erg indrukwekkend om
te zien en te ervaren dat de
Somalische militairen van nu
beter zijn opgeleid. Het verschil
is enorm en dat mag beschouwd
worden als een stevige vooruit-
gang. Tientallen soldaten hou-
den zich bezig met dagelijkse
controles op de wegen. Ze zijn
correct in gedrag, vragen be-
leefd bij aanhouding naar iden-
titeitspapieren (“Beste meneer,
heeft u enige vorm van identifi-
catie bij zich?”). Bij afwezig-
heid daarvan wordt beleefd
gemeld dat ze dan de auto gaan
doorzoeken. Personeel van de
wegenpolitie vraagt uitdrukke-
lijk naar de autopapieren. Er
bestaat geen wegenbelasting in
Somalië. De wegenpolitie zelf
is duidelijk herkenbaar aan het
uniform, dat verschilt van de
legerkleding. Soldaten dragen
niet allemaal hetzelfde uniform.
Structureel is er intussen veel
veranderd in Mogadishu en wat
betreft de veiligheid is dat een
goede ontwikkeling. Het cre-
ëren van werkgelegenheid, het
ontwikkelen van het staatsappa-
raat, het stimuleren van de ver-
schillende clans, regulering van
de visserij, hebben eraan bijdra-
gen, hoewel de Somalische
overheid deze taken nog onvol-
doende kan vervullen. Dat is
dan geen kwestie van onwil,
maar heeft als voornaamste oor-
zaak het gebrek aan voldoende
financiën.
De enige bronnen van inkom-
sten voor de Somalische over-
heid komen momenteel van de
haven en het vliegveld van Mo-
gadishu, alsook vanuit donaties
van met name de Golfstaten.
Deze inkomsten dekken amper
de dagelijkse uitgaven, zoals de
lonen voor het leger en de poli-
tie en andere werknemers van
de overheid. Doordat niet altijd
tijdige betaling van de lonen
kan plaats vinden, is dat weer
voortdurend een potentiële basis
dat mensen zich niet langer aan
de wet zullen houden of hun
werkzaamheden naar behoren
zullen uitvoeren.
De huidige regering, waarvan
Hassan Sheikh de president is,
gaat ervan uit dat ze veel steun
zal krijgen van de internationale
gemeenschap. Dit omdat het de
eerste Somalische regering is
die door diezelfde internationale
gemeenschap erkend is. Boven-
dien bestaat deze regering uit
personen die gestudeerd heb-
ben, dus met een academische
achtergrond. Zij hebben niet
deelgenomen aan de burgeroor-
log en sommigen, onder wie de
10 GEEDI Januari 2014
president zelf, hebben samen-
gewerkt met internationale
organisaties.
EigenbelangVerschillende westerse landen
beloven dat ze hulp zullen ver-
strekken aan Somalië. Maar dit
gaat vrijwel altijd gepaard met
eigenbelang. Zij streven ernaar
contracten binnen te halen be-
treffende de vele natuurlijke
grondstoffen die er in Somalië
aanwezig zijn (olie, uranium),
maar ook wat betreft de visserij
in Somalische wateren. De So-
malische overheid doet bewust
weinig tot geen zaken met oos-
terse landen. De machtspositie
van de westerse landen speelt
hierbij een belangrijke rol. Men
is bang dat er opnieuw onrust in
Somalië veroorzaakt gaat wor-
den, zoals dat voorheen ook
heeft plaats gevonden.
Samenvattend wil ik vaststellen
dat met de veiligheid in de
hoofdstad Mogadishu aanzien-
lijke vooruitgang is geboekt.
Dat blijft steun nodig hebben
van mensen die zich in de stad
gaan vestigen, maar ook van de
diaspora. Deze grote verande-
ring is met name te danken aan
de mensen van de stad zelf,
hoewel de overheid en meerde-
re staatshoofden beweren dat
het hun verdiensten zijn
geweest. Duidelijk is dat de
Somalische overheid dringend
financiële steun nodig heeft om
de grote problemen van van-
daag te kunnen aanpakken:
hoge werkeloosheid, veiligheid
en niet te vergeten de zorg voor
gezondheid.
Abdinasir M. Halane
Januari 2014 GEEDI 11
Somalische soep of … soep van een Somalische
Ingrediënten:
100 gram kipfilet
1 grote aardappel
1 grote wortel
kopje (diepvries)erwten
paar maggiblokjes
3 teentjes knoflook
2 eetlepels boter
2 eetlepels witte bloem
beetje zwarte peper
Doe de kipfilet, de aardappel en de wortel in stukjes en samen met de erwtjes in een pan met 2-3 glazen
water en daarbij de maggiblokjes. Breng alles aan de kook, totdat de kipfilet voldoende gaar is. Verhit de
boter in een pannetje en doe daar de bloem bij. Goed blijven roeren!
Voeg het toe aan de soep en laat alles gedurende 5 minuten goed mengen. Vervolgens alles in een blender
of staafmixer malen en dan nog een paar minuten op het vuur. De peper als allerlaatste toevoegen. En
klaar is deze voortreffelijke soep die kortgeleden in Leicester UK werd opgediend!
Echt verrukkelijk!
Geld naar huis
Het is een algemeen bekend fenomeen dat de diaspora geld naar huis, naar familiestuurt. Dit geldt ook voor de Somalische gemeenschap. Veelal gebeurt dit via eenbijzondere vorm, namelijk het hawala systeem.
Wikipedia geeft de volgende
omschrijving van hawala
bankieren:
“Hawala werkt op een systeem
van vertrouwen. Het geld wordt
contant op tafel gelegd in een
steunpunt, en via een contact
(telefonisch, per fax of e-mail)
kan overal ter wereld in een an-
der steunpunt dezelfde som af-
gehaald worden. Lidmaatschap
of rekeningen zijn niet nodig.”
De hawala is een zuiver infor-
meel systeem, vooral gesitueerd
in het Midden-Oosten, waarbij
er geen afschriften of verreke-
ningen plaatsvinden. Het is dan
ook niet te verwonderen dat het
aan populariteit wint in het mis-
daadmilieu, omdat de opspo-
ringsautoriteiten geen inzicht
hebben in de transacties. Het
systeem leent zich uitstekend
voor overboekingen van zwart
geld. De hawala is vaak ouder
dan het officiële banksysteem.
Om in Nederland (en de rest
van Europa) legaal geld
overmaken aan te kunnen bie-
den, moet je een vergunning
hebben of agent zijn van een
bedrijf met een vergunning die
in Nederland geldig is. Dit kan
ook een vergunning in een
ander Europees land zijn.
In Nederland zijn verschillende
van deze bedrijven actief, waar-
bij een onderscheid kan worden
gemaakt tussen bedrijven die le-
gaal actief zijn en bedrijven die
illegaal actief zijn. Het hawala
bankieren leent zich uitstekend
voor de illegaal opererende be-
drijven.
Het grootste verschil tussen de
legale en illegale bedrijven zijn
niet de kosten van een transac-
tie, die bestaan uit een combi-
natie van de wisselkoers en de
commissie, maar de informatie
die verstrekt moet worden om
een transactie te kunnen maken.
Je moet daarbij denken aan het
tonen van een geldig ID-bewijs.
Bij veel mensen is er vooral
veel weerstand tegen het ver-
strekken van deze informatie,
omdat men bang is dat deze in-
formatie bij de overheid (bij-
voorbeeld belastingdienst)
terechtkomt.
Dit is echter een groot misver-
stand. De informatie wordt
beschermd door de Wet
Bescherming Persoonsgegevens
12 GEEDI Januari 2014
Wareerhow, een tempospel
Dit spel kom je veel tegen op het platteland. Het kan alleen gespeeld
worden met een heleboel personen tegelijk. De kinderen gaan achter
elkaar staan en ieder kind pakt het shirt vast van degene die voor
hem staat. Op die manier kan een grote, gesloten kring gevormd
worden.
Vervolgens begint men in het rond te lopen, waarbij men de voor-
gaande persoon niet mag loslaten. De snelheid wordt dan langzaam
aan opgevoerd. Degene die er niet in slaagt vast te houden, valt uit
het spel. De kring wordt op die manier langzaam maar zeker kleiner.
De drie personen die uiteindelijk overblijven, worden als de sterk-
sten, de overwinnaars beschouwd. Wareerhow stoelt -dat moge dui-
delijk zijn- op snelheid en op het duizelig maken van de
deelnemende kinderen.
en mag niet zomaar aan ieder-
een verstrekt worden. Daarnaast
hebben de legale bedrijven het
voordeel dat de transacties val-
len binnen een garantieregeling
en kunnen de transacties ge-
bruikt worden om bij een ver-
zoek tot gezinshereniging aan te
tonen dat de familie in het bui-
tenland wordt onderhouden.
Ook leveren de legale bedrijven
een bijdrage aan de gemeen-
schap door bijvoorbeeld het bie-
den van werkgelegenheid en de
mogelijkheid voor jongeren om
werkervaring op te doen.
Als je kijkt naar de toekomst is
er nog een ander element dat
voor de Somalische gemeen-
schap belangrijk zou moeten
zijn. De dreiging van terrorisme
wereldwijd en Somalië in het
bijzonder -denk hierbij aan de
dreiging van Al-Shaabab en aan
de piraterij- maakt het steeds
moeilijker om geld te sturen.
Dat dit een reëel probleem is
blijkt uit de recente sluiting van
de bankrekeningen van onder
andere Somalische geld
overmakingsbedrijven door
Barclays bank in Engeland, die
een grote impact heeft op deze
bedrijven én de Somalische ge-
meenschap. Deze geldtransac-
ties zijn voor heel veel mensen
in Somalië noodzakelijk om te
kunnen overleven en het stop-
pen van deze geldstroom zou
een humanitaire ramp beteke-
nen.
Om het versturen van geld naar
huis ook in de toekomst moge-
lijk te houden, is het daarom
van belang dat deze bedrijven
zich houden aan de regels en
daarmee laten zien dat ze oog
hebben voor wat er in de wereld
speelt. Door te kiezen voor een
bedrijf dat zich hieraan houdt,
kan de Somalische gemeen-
schap dit ondersteunen.
P. M.
Onschuldige slachtoffers van
oorlogsmisdaden
Tijdens de oorlog gaat, hoe gek het ook klinkt, het gewone leven door, inclusiefvlinders in de buik. Maar laat ik hier één van de gruwelijkste aspecten van de oor-log naar voren brengen: oorlogsmisdaden waar onschuldige burgers slachtoffervan worden.
We hoeven onszelf maar één
vraag te stellen: was het de be-
doeling om deze burgers te doden
of probeerde men burgerdoden te
voorkomen en ging dat tragisch
genoeg niet helemaal goed?
Uiteindelijk is dat niet altijd
goed aan te geven, maar in So-
malië vielen er tijdens conflic-
ten zeer veel slachtoffers onder
de burgerbevolking. Veel man-
nen zijn gedood omdat ze
bewust ten onrechte geïden-
tificeerd werden als soldaat en
nadat het moorden eenmaal was
begonnen, werden er willekeu-
rig mensen vermoord. Hier wer-
den ook talloze vrouwen en
Januari 2014 GEEDI 13
Kleine ontmoeting met een Somalische jongeman, opge-
groeid in Nederland, maar al zo’n jaar of tien in Leicester
woonachtig. Hij zegt veel van Nederland vergeten te zijn,
maar op de vraag wat hij zich nog wel herinneren kan, be-
gint hij onmiddellijk te zingen: “Sinterklaas Kapoentje,
gooi wat in mijn schoentje…”. In Nederland wordt op het-
zelfde moment in alle hevigheid de discussie gevoerd rond-
om Zwarte Piet …
kinderen het slachtoffers van.
Het is waar dat er in de strijd
tégen terreur ook onschuldige
burgerslachtoffers vielen.
KinderenOnderwijs in Somalië heeft erg
te lijden door de vernietiging of
beschadiging van scholen tij-
dens de aanvallen in stedelijke
gebieden. In de hoofdstad Mo-
gadishu zijn bovendien veel
scholen gesloten omdat de weg
naar school voor kinderen en
leerkrachten niet veilig was en
zij gevaar liepen te worden ge-
dood. Kinderen hebben er geen
toegang tot onderwijs; ze lopen
veel kans te worden gerekru-
teerd als kindsoldaten of ze
worden gewond of gedood tij-
dens aanvallen in dichtbevolkte
buurten waarbij onvoldoende
onderscheid wordt gemaakt tus-
sen burgers en strijders. Soma-
lië heeft momenteel niet alleen
af te rekenen met hongersnood,
het land wordt ook geteisterd
door een ware mensenrechten-
crisis waar vooral kinderen het
slachtoffers van zijn. Zij kunnen
zomaar vermoord worden of
naar het front gestuurd.
Rebellen gebruiken bovendien
steeds vaker gewelddadige
rekruteringsmethoden en er
worden nu meer en meer scho-
len overvallen of kinderen ont-
voerd op publieke plaatsen.
Kinderen kunnen niet voor
zichzelf zorgen en de kinderen
van wie de ouders verdwenen of
gestorven zijn (omdat ze ver-
moord zijn, of simpelweg geen
toegang hadden tot adequate ge-
zondheidszorg) belanden uitein-
delijk als weeskinderen in
weeshuizen.
Veel van de Somalische vluch-
telingen, waaronder kinderen,
zijn erg getraumatiseerd door de
mensenrechtenschendingen die
ze hebben gezien of zelf hebben
ondergaan: de verwoestende
impact van het voortdurende
gewapende conflict in het zui-
den van Somalië. Heel wat kin-
deren waren getuige van de
meest vreselijke mensenrech-
tenschendingen, waaronder ste-
niging, amputaties en publieke
executies, uitgevoerd door ge-
wapende rebellen of groepe-
ringen. Ook waren sommigen
zelf het slachtoffer van geseling
en sommige kinderen moesten
toekijken hoe familie en vrien-
den werden gefolterd en ver-
moord. Dit is een nachtmerrie
zonder einde waarin kinderen
dag na dag ondenkbare gruwel-
daden meemaken. Deze kinde-
ren riskeren een verloren
generatie te worden als de we-
reld de oorlogsmisdaden waar
zo veel van hen het slachtoffers
van zijn -krankzinnig genoeg-
blijft negeren.
VrouwenVerkrachting tijdens oorlogs-
situaties is zo oud als oorlog
zelf; het wordt ‘een gebruikelijk
kwaad’ genoemd. Voor militai-
14 GEEDI Januari 2014
Op dit moment zijn er in Somalië zo’n 200.000 kinderen
onder de vijf jaar die lijden aan ernstige ondervoeding.
Steeds vaker gaan zij met honger naar bed. Zonder specia-
listische medische zorg dreigt hun situatie alleen nog
maar te verslechteren. Snelle hulp is daarom van groot be-
lang. Ondervoede kinderen kunnen we laten aansterken
door middel van een kindermenu.
ren wordt het al sinds lang
beschouwd als ‘oorlogsbuit’.
Verkrachting wordt vaak ge-
pleegd door ongedisciplineerde
soldaten, maar er zijn ook voor-
beelden in de geschiedenis dat
verkrachting strategisch werd
ingezet om te vernederen en te
terroriseren. Verkrachting is een
middel om de vijand te onder-
werpen zonder deel te nemen
aan het riskante deel van de
strijd. Geconfronteerd met ver-
krachting ontvluchten burgers
hun land en laten onroerend
goed aan hun aanvallers. In het
ergste geval is verkrachting een
instrument van etnische zuive-
ring en genocide. Verkrachting
wordt inmiddels ook in Somalië
herkend als een wapen in de
oorlog.
‘Liefde’Juist met een dreigende dood op
de achtergrond wordt de liefde
intenser beleefd dan ooit. Ook
de liefde voor ‘foute’ mannen.
Maar dat recht-
vaardigt niet
dat mannen ‘de
liefde bedrij-
ven’ met vrou-
wen tegen hun
zin; het
verkrachten
van vrouwen is
nooit goed te praten.
Oorlogen zijn verhuisd van
slagvelden naar dorpen en
hierdoor zijn vrouwen en meis-
jes kwetsbaarder geworden.
Voor velen is het thuisfront niet
meer veilig, elk huis staat nu op
de frontlinie.
In gebieden waar gevechten het
felst zijn, moeten vrouwen vaak
honderden kilometers lopen om
hulp te vinden nadat ze zijn
aangevallen. Zelfs als zij hulp
kunnen krijgen, kan dat maan-
den of jaren na de aanval zijn.
Velen melden de verkrachting
echter niet vanwege het stigma.
De meesten zijn terughoudend
om het te melden omdat ze
bang zijn dat hun familie het
hen kwalijk zal nemen en de ge-
meenschap hen af zal wijzen, of
omdat ze te beschaamd zijn om
erover te praten. Zo blijft veel
geweld tegen vrouwen verbor-
gen.
SchrijnendMoe, zwak en ondervoed, stro-
men dagelijks vrouwen en kin-
deren de vluchtelingenkampen
binnen. De reis ernaar toe is
voor veel van de vrouwen erg
moeilijk. Het is nog schrijnen-
der als je ziet hoe ze de effecten
van verkrachting moeten
verduren.
De omvang van seksueel ge-
weld tijdens oorlog is duidelijk:
ontvoering van vrouwen als
seksslaven, marteling en ver-
minking van vrouwen en ver-
krachting in
het openbaar.
Jaren van
gevechten
hebben in
Somalië geleid
tot een cultuur
van verkrach-
ting en geweld.
Het is dieptriest dat ook veel
burgers zo om het leven zijn ge-
komen bij recente gevechten,
maar helaas is het niet anders.
Er is nog altijd een oorlog
gaande die niet vergeten mag
worden!
A. Ahmed
Januari 2014 GEEDI 15
Vrede is niet de afwezigheid van een conflict, van oorlog,
maar de aanwezigheid van gerechtigheid
Maarten Luther King
Zwarte Mamba
“Ik vertel je dit verhaal over oorlog en over mijn vaderen over mijn geliefde Somalië, omdat niemand andershet zal vertellen”.
Nadifa Mohamed woont sinds
haar jeugd in Londen. Zij stu-
deerde geschiedenis en politico-
logie in Oxford en werkte na
haar afstuderen als film re-
searcher. Zwarte Mamba is haar
debuutroman en voor onderzoek
hiervoor reisde zij naar Eritrea,
Somalië en Djibouti.
Jemen, 1935. Jama is een straat-
schoffie dat met zijn vriendjes
de stoffige markten van Aden
afstruint. Wanneer zijn moeder
sterft, staat Jama er alleen voor.
De oorlog nadert en de fascisti-
sche Italiaanse troepen, die de-
len van Oost-Afrika in handen
hebben, bereiden zich voor op
de strijd. Toch besluit Jama op
zoek te gaan naar zijn vader, die
-volgens de geruchten die hem
via clangenoten bereiken-
ergens in het noorden als
chauffeur voor de Britten
werkt.
En zo begint Jama’s opzienba-
rende reis. Een tocht van ruim
1500 kilometer die hij per
kameel, vrachtwagen en trein
maar vooral te voet aflegt, en
die hem door Somalië,
Djibouti en het door oorlog
verscheurde Eritrea en Soedan
naar het noorden zal brengen.
Jama trekt van de ene gevaar-
lijke stad naar de andere,
vertrouwend op zijn grote net-
werk aan clangenoten om hem
onderdak te bieden en de weg
te wijzen naar zijn vader, die al-
tijd net een dag of twee reizen
buiten zijn bereik lijkt te blij-
ven. Op zijn tocht ondervindt
Jama zowel warme menselijk-
heid als grote wreedheid, wan-
neer hij belandt in de
onverschillige, alles vermalende
oorlogsmachine.
Deze roman over een jongen en
zijn lange tocht naar de vrijheid
is een afwisselend grappig,
schokkend en hartverscheurend
verhaal over ontworteling en
familiebanden. Zwarte Mamba
laat tegelijkertijd zien hoe
Afrika heeft geleden onder de
Tweede Wereldoorlog.
Nadifa Mohamed: Zwarte
Mamba
Verschenen in 2010 bij Orlan-
do Uitgevers, Utrecht
ISBN 978.90.229.5974.9
Vertaling van Josephine
Ruitenberg
”Een ongelooflijk mooi
debuut.” The Times
“Een fascinerende roman over
overleven, koste wat kost.”
Metro
“Een indrukwekkend verhaal
over vaders en zonen, en de
banden van liefde en verplich-
ting die er tussen hen bestaan.”
The Independent
”Nadifa Mohamed schrijft beel-
dend en vol gevoel. Ze schrikt
niet terug voor het weergeven
van de schokkende werkelijk-
heid in een onbarmhartig chao-
tisch deel van de wereld. Dit is
een vijfsterrenboek dat een ver-
gelijkbaar succes als De vliege-
raar verdient.” Amazon
16 GEEDI Januari 2014
Web-site
Wij willen de lezer van deze
nieuwsbrief wijzen op de
web-site die we aan het ontwik-
kelen zijn. Daar is meer infor-
matie te vinden over de
achtergronden van Geedi,
Nieuwsbrief Somalië.
De lezer kan via de web-site
reageren en die reacties zien wij
graag tegemoet!
U vindt de web-site op
www.nieuwsbriefsomalie.nl
En verspreidt deze Geedi in uw
eigen omgeving.
Top Related