N° 1351 VAN 1 TOT 8 NOVEMBER 2012 ¦ WEEK 44: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VZW BRUSSEL DEZE WEEK, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-226.45.40, ABONNEMENTEN: 02-226.45.45, E-MAIL: [email protected], WWW.BDW.BE
Metropoortjes in het vizier
I n metrostation Stuyvenberg in Laken stonden de metropoortjes eind vorige week dagenlang open
en waren verschillende roltrappen buiten dienst. Geen ongewoon beeld op het Brusselse metronet. Maar deze situatie, die tot veel er-gernis leidt bij de gebruikers van het openbaar vervoer, zou over en-kele maanden gedeeltelijk verholpen moeten zijn, zegt MIVB-woordvoer-der Guy Sablon. “Het klopt dat de
poortjes in de 69 metrostations ge-regeld openstaan omdat iemand op de noodknop geduwd heeft. Het ene station heeft er meer last van dan het andere.” Hoe frequent het gebeurt, wordt nu niet geregistreerd. Dat zal wel gebeuren wanneer over enkele maanden de nieuwe software ge-installeerd wordt. “Met het nieuwe systeem zal de centrale dienst au-tomatisch gewaarschuwd worden
telkens als er ergens poortjes open-staan. Via extra camera’s zullen de dispatchers de situatie evalueren en de poortjes vanop afstand sluiten.”Hoe gebeurt het dan nu? Een Big Brother voor de poortjes is er niet. Sablon: “Alle metrostations zijn weliswaar uitgerust met camera’s, meer dan 1.200 in het totaal, maar die zijn niet continu op de poortjes gericht. Het zijn de zoneagenten of de poetsploegen die op hun ronde constateren dat de poortjes open-staan en ze manueel weer sluiten.”Voor de roltrappen is er nog geen oplossing. Ook die worden geblok-keerd doordat ‘grapjassen’ de nood-stop induwen. “Dat gebeurt dage-
lijks zo’n 200 keer,” zegt Sablon. “Om de roltrappen weer in werking te zetten, zal er wel nog steeds ie-mand ter plaatse moeten gaan.”Het frequent blokkeren van poortjes en roltrappen heeft natuurlijk ook te maken met het gebrek aan aanwe-zigheid in de metrostations en met het feit dat de preventiemedewer-kers geen vast toegewezen station hebben. Hun taakomschrijving is vaag. De aanwerving van preven-tiemedewerkers is dan ook een te-werkstellingsproject. Jaarlijks stelt de MIVB ongeveer 80 zulke medewerkers te werk. Vaak gaat het om jongeren die geen di-ploma hebben en uit de boot vallen
op de arbeidsmarkt. Slagen zij bij de MIVB, dan maken zij kans op een vast contract.De nieuwe software voor de poort-jes wordt vanaf eind dit jaar pro-gressief in de verschillende stations geïnstalleerd. Normaal gesproken zouden de metrogebruikers vanaf deze herfst ook bij het verlaten van de metro hun Mobib-vervoerkaart moeten valideren. Wanneer het ‘uitchecken’ daadwerkelijk zal be-ginnen, staat nog niet vast. “Het zal misschien niet meer voor dit jaar zijn,” zegt Sablon.�� Bettina�Hubo�� en�Christophe�Degreef
BRUSSEL – Vanaf eind dit jaar zal de MIVB de metro-poortjes uitrusten met een systeem dat automatisch waarschuwt als ze openstaan. Ze zullen dan ook vanop afstand gesloten kunnen worden.
Dagelijks duwen ‘grapjassen’ 200 keer op de nood-stop van de me-troroltrappen.
Mobiliteit > MIVB kan binnenkort poortjes openen en sluiten vanop afstand
‘ONZE DEMOCRATIE KWEEKT FATALISME’HET DIERLIJKE INSTINCT VAN GRIZZLY BEAREn ook: Big Bang, Sam Sparro en Jacob Jordaens.
AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153
01 1112
SINT-JOOST-TEN-NODE – De komende maanden ligt deze noodrotonde op de kruising van de Pacificatiestraat en de
Artisjokstraat er nog kaal en sober bij, niemand weet hoe ze er uiteindeliijk zal uitzien. Op veel andere plekken zijn de keuzes wel al gemaakt. Vanaf deze week analyseert de Nederlandse journalist-rotondoloog Tijs van den Boomen de rotondes van het Brussels gewest: wat zeggen ze over de gemeente waar ze liggen? Het Koningsplein bijt de spits af. LEES P. 13
RONDJE BRUSSEL
In de negentiende eeuw kenden Vorst en Ukkel een uitgestrekte zijderupskwekerij. BDW ging op zoek naar de Moerbeiboom en de laatste fysieke restanten.
ZIJDERUPSEN VAN BRUSSELSE BODEM
Onze vakantieartieste Oréli laat zich weer helemaal gaan: geraamtes die tot leven komen, wolven die hartverscheurend huilen, bomen om te verslinden...
LEES P. 24-25
ZAZIE VIERT HALLOWEEN
BDW SPRAK MET DIDIER CALUWAERTS, UITVINDER VAN DE MODERNE VOLKSVERGADERING. LEES P. 4-5
Duizenden flessen geuze van Cantillon liggen sinds vorig jaar te rijpen in enorme bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. BDW bezocht de kelders van de Brusselse champagne.
LEES P. 16-17
Ssst, hier rijpt de geuze...
LEES P. 6-7
© TIJS VA
N D
EN
BO
OM
EN
BDW 1351 PAGINA 2 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
Nog een beetje doder. © IVAN PUT
DE WEEK IN BEELD DOOR IVAN PUT
Brussel blijft koploper van Belgische economie
Uitgelicht > ‘Economie is gedifferentieerd en daardoor beter bestand tegen schokken’
T wee weken geleden verscheen een studie van Dun & Brad-street en Analytica Consul-
ting. Daarin werd de economische activiteit in meer dan duizend Bel-gische gemeenten en hun deelge-meenten (per postcode) gemeten aan de hand van de balansen die de bedrijven jaarlijks neerleggen. Zo-wel qua omzet als qua winst staat 1000 Brussel op nummer 1. In de vijfhoek draaiden de bedrijven in 2010 een omzet van bijna 50 miljard euro en maakten ze samen bijna 8 miljard euro winst.Brussel 1000 is lang niet de enige Brusselse gemeente die zo puik presteert. In de top 10 prijken ook Etterbeek, Evere, Elsene en Ander-lecht. En Molenbeek, Schaarbeek, Haren, Sint-Gillis, Sint-Lambrechts-Woluwe en Oudergem zitten bij de twintig beste. Alleen Koekelberg en Ganshoren doen het wat minder.
Vergelijk je het hele Brusselse ge-west met de andere arrondissemen-ten dan steekt Brussel er met kop en schouders bovenuit. Het Brussels gewest behaalde een omzet van 218 miljard euro, veel meer dan de num-mer 2, het arrondissement Ant-werpen, dat 120 miljard noteerde. “Maar liefst 33 procent van onze na-tionale omzet wordt gegenereerd in het Brussels gewest,” meldt de stu-die. Dat Brussel heel wat hoofdkan-toren van grote Belgische en inter-nationale ondernemingen telt, wat de omzetcijfers de hoogte in drijft, speelt natuurlijk mee. Maar zoals de auteurs stellen: hoge economische activiteit voedt het lokale ecosy-steem. Plaatselijke broodjeszaken, tavernes en winkels profiteren mee.
RisicospreidingIn een tweede studie, gemaakt door de Hogeschool-Universiteit Brussel
(HUB) in samenwerking met Gray-don en Unizo, werd nagegaan hoe gespecialiseerd de Brusselse eco-
nomie is in vergelijking met de cen-trumsteden Antwerpen, Gent, Luik en Charleroi. Blijkt dat de Brusselse economie veel gedifferentieerder is.
Dit komt doordat Brussel groter is, maar ook doordat het de Vlaamse, Belgische en Europese hoofdstad is. “Bedrijven uit alle sectoren zien een voordeel in hun aanwezigheid in de hoofdstad, enerzijds als promo-tie voor hun commerciële activiteit, anderzijds als toeleveranciers aan andere sectoren,” zo staat te lezen in de studie. Professor Jan Van Hove van de HUB noemt het een zegen en een vloek: “Voordeel is dat Brussel beter be-stand is tegen onverwachte eco-nomische schokken, risicosprei-ding dus. Als één sector verdwijnt, bijvoorbeeld door de sluiting van enkele ondernemingen, heeft dat minder consequenties voor de hele economie. Nadeel is dat het niet eenvoudig is om een gepast beleid uit te tekenen.”Het advies van de onderzoekers aan de Brusselse overheid is dan ook: richt u niet op één sector, maar neem brede maatregelen die gun-stig zijn voor alle type bedrijven. De verbetering van de mobiliteit is zo’n maatregel.Ongeveer de helft van al die aan-
BRUSSEL – Vaak worden de negatieve kanten van de Brusselse economie belicht, de vele faillissementen, de torenhoge werkloosheid, de afkalvende industrie. Nochtans blijkt uit twee recente studies dat de Brusselse economie het, in vergelijking met de rest van het land, behoorlijk goed doet. Maar alles kan beter.
Opmerkelijk is dat de recyclagesector, toch een prioriteit voor de Brusselse regering, ondermaats scoort.
JETTE KRIJGT ‘FRANSTALIGE’ GROEN-SCHEPEN
Annemie Maes (Groen) wordt geen schepen in Jette. Bij de ver-kiezingen behaalde Ecolo-Groen vier zetels, wat recht gaf op twee schepenzitjes. Vooraf was afge-sproken dat er dan één Ecolo-schepen en één Groen-schepen zou zijn. Verwacht werd dat het de Franstalige Bernard Van Nuf-fel en Annemie Maes van Groen zouden worden. Maes zou dan haar zitje in het Brussels parle-ment moeten opgeven want cu-mul kan niet bij de groenen.Ondanks het feit dat Ecolo-Groen de gewenste - behoorlijk zware - portefeuilles binnen-haalde, koos Maes voor het par-lement. Haar schepenstoel gaat niet naar Nathalie De Swaef, de andere verkozene voor Groen, maar naar de meer ervaren Christine Gallez, de huidige Ecolo-schepen. Na de gewest-verkiezingen van 2014 geeft Gallez de fakkel door aan Maes, De Swaef of nog iemand anders.Wie vertegenwoordigt er dan de komende twee jaar Groen in het college? Bernard Van Nuffel, die overigens behoorlijk Nederlands spreekt. “Ik ben lid van zowel Ecolo als Groen en zal alle bij-eenkomsten van de Groen-sche-penen in Brussel bijwonen,” zegt Van Nuffel.Vlaamse schepen in Jette wordt Brigitte Gooris van Open VLD. De huidige Vlaamse schepen, Brigitte De Pauw (CD&V), wordt voorzitster van het Jetse OCMW.� HUB
OPMERKELIJK
Ecolo-Groen en ProGanshoren hebben bezwaar aangetekend, zowel bij het rechtscollege als bij minister-president Charles Picqué, tegen de gang van zaken na de verkiezingen in Ganshoren. MR-lijsttrekker Hervé Gillard liet zich op verkiezingsavond eerst als burgemeester voordragen door een meerderheid bestaande uit ProGanshoren, Ecolo-Groen en MR. Waarna hij terugsnelde naar de Lijst van de Burgemees-ter om met huidig burgemeester Michèle Carthé (PS) alsnog een coalitie te sluiten. Omdat hij de voordrachtsakte al op zak had, moest Carthé slikken dat niet zij, maar Gillard burgemeester wordt.De nieuwe schepenen zijn aldus voorgedragen door een andere meerderheid dan de burgemees-ter. Ecolo-Groen en ProGansho-ren voelen zich zwaar bedrogen. “Hervé Gillard heeft ons onze handtekeningen ontfutseld om iets te verkrijgen wat hij anders niet gekregen zou hebben, na-melijk het burgemeesterschap. Dat is misbruik van vertrouwen en diefstal van handtekenin-gen,” zegt Alain Beeckmans van Groen. HUB
‘DIEFSTAL VAN HANDTEKENINGEN’
BDW 1351 PAGINA 3 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012 WEEKOVERZICHTWOENSDAG�24�OKTOBER
BRUSSEl�EcONOmiScH�STERK.�De Hogeschool-Universiteit Brussel (HUB), Graydon en Unizo publiceren een studie waaruit blijkt dat de Brusselse economie, in vergelijking met centrumsteden Antwer-pen, Gent, Luik en Charleroi, veel gedifferentieerder is. Hierdoor is Brussel volgens de auteur beter be-schermd tegen onverwachte economische schokken.
AUTOmOBiliST�KOmT�Om�Op�SOBiESKilAAN.�Een 21-ja-rige autobestuurder komt om bij een ongeval op de Jan Sobieskilaan in Laken. De hulpdiensten komen ter plaatste maar kunnen het slachtoffer niet meer redden. De precieze oorzaak is nog niet bekend. Wel is zeker dat er geen andere voertuigen bij het ongeval betrokken waren.
EUROpESE�ScHOOl�iN�lAKEN.�Koning Albert en Koningin Paola openen de vierde Europese school in Brussel officieel. De voormalige Koninklijke Kadettenschool van Laken doet voortaan dienst als een kleuter-, een lagere en een middelbare school. De school opende in september haar deuren al voor 1.200 leerlingen. Er wordt les gegeven in acht verschillende talen. De Regie der Gebou-wen pompte 88 miljoen om de kadettenschool om te bouwen tot een eigentijds onderwijsgebouw.
DONDERDAG�25�OKTOBERAcTiE�vOOR�BETAAlBAAR�vERvOER.�Studenten van de Nederlandstalige hogescholen in Brussel protesteren tegen de afschaffing van de Vlaamse korting op vervoersabonnementen voor studenten. Om 15 uur verzamelen ze aan het Centraal Station om zo naar het kabinet van minister van Vervoer Brigitte Grouwels (CD&V) te wandelen. De prijs die Nederlandstalige Brusselse studenten dit academiejaar moeten betalen, verdubbelt. Reden is een schrapping van de financiële tussenkomst van studentendienst Brik en van de Vlaamse overheid.
GROEpSAANKOOp�ENERGiE.�Greenpeace België en de Ligue des Familles roepen Brusselaars op om gezamenlijk energie aan te kopen. De organisaties hopen 20.000 deelnemers te vinden. 10.000 mensen schreven zich al in. De actie loopt nog tot 19 november. De bedoeling is om energieleveranciers onder druk te zetten om de prijs van energie te doen dalen en om te kiezen voor duurzame energie.
vRiJDAG�26�OKTOBERpROcES�KADiR�KiR�vAN�START. Het assisenproces tegen Kadir Kir is begonnen. Hij wordt ervan verdacht zijn hoogzwangere echtgenote te hebben vermoord eind mei 2009. Volgens de verdachte werden zijn vrouw en hij aangevallen door drie mannen. Nochtans zijn er verschillende bezwarende elementen tegen hem. Kader Kir is de neef van staatssecretaris Emir Kir (PS) .
ZATERDAG�27�OKTOBERTAxicHAUffEUR�OvERvAllEN�iN�EvERE. Op de Onze-Lieve-Vrouwlaan wordt een taxichauffeur ’s nachts overvallen. De verdachten worden even later gearresteerd in een café in de buurt. De buit, 350 euro, wordt teruggevonden in een microgolfoven. In de vuilnisbak van het café vinden de politieagenten een pistool. De twee verdachten, 28 en 25 jaar oud, worden ter beschikking gesteld van het parket.
ZONDAG�28�OKTOBERfiETSTOcHT�TEGEN�BESpARiNGEN. Een honderdtal mensen neemt deel aan de ‘Besparingstour’ in Brussel. Ze fietsen langs be-drijven en instellingen die een rol spelen in de Europese besparings-politiek. De fietstocht trekt vanaf het Jubelpark langs de zetel van de lobbygroep Business Europe, de Europese Commissie, de zetel van Electrabel en die van de MR en eindigt aan het hoofdkwartier van de PS. Met deze actie wil Dites 33 protesteren tegen de volgens hen onrechtvaardige besparingsmaatregelen in Europa.
mAANDAG�29�OKTOBERlA�TRiBUNE�STOpT. De redactie van La tribune de Bruxelles meldt dat de krant niet langer zal worden uitgegeven. Reden is de economi-sche crisis die zich overal laat voelen. Wel wordt beloofd dat er in de loop van 2013 een alternatief wordt aangeboden.
vlUcHTEN�NAAR�OOSTKUST�vS�GEScHRApT.�Op Brussels Airport zijn alle vluchten naar de oostkust van de Verenigde Staten geschrapt. Oorzaak is de orkaan Sandy. 2.000 passagiers kunnen niet vertrekken.� Samengesteld�door�Nick�vervaeck
Een derde van de nationale omzet wordt gegenereerd in het Brussels gewest.
wezige sectoren presteren sterk ten opzichte van het Belgische gemid-delde. Daarmee doet Brussel het
beter dan de andere centrumsteden. Nochtans blijkt het hoofdstedelijk gewest iets meer te lijden onder de
Ik verdien 3.500 euro netto. Gezien mijn verantwoorde-lijkheid is dat salaris niet aanvaardbaar. Gelukkig ben ik van huis uit rijk genoeg zodat ik geen geldproblemen ken.”
Jean-Claude Moureau, directeur-generaal van Mobiel Brussel in Références.
De partij was slecht voorbereid. Voor het eerst heeft een zeer lokale logica het gehaald op de partijlogica. Men zet niet straffeloos een vicepremier (Joëlle Milquet) aan de kant.”
Minister-president Charles Picqué (PS) haalt uit naar partijgenoot en Brussels burgemeester Freddy Thielemans die op de verkiezingsavond het CDH heeft laten vallen. Ook Brussels PS-voorzitter Rudi Vervoort krijgt kritiek (RTL-TVi).
De Vlaamse Gemeenschap en de VGC zullen samen 19,5 miljoen euro investeren in vier Brusselse basis-scholen. Dat maakten Vlaams minister van Onderwijs Pascal Smet (SP.A) en VGC-collegelid voor Onderwijs Guy Vanhengel (Open VLD) afgelopen vrijdag bekend. Het gaat om scholen in gemeenten waar de capaciteits-
19,5HETGETAL
© L
ILA
S59
“
“
MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP
SURF NAAR BRUSSELNIEUWS.BE EN SCHRIJF JE IN OP DE NIEUWSBRIEF
druk het hoogst is, namelijk Brussel-Stad, Neder-Over-Heembeek, Anderlecht en Molenbeek. Die laatste krijgt er een volledig nieuwe school bij met een capaciteit van 180 kinderen. In totaal komen er 735 nieuwe plaatsen bij in het basisonderwijs. Ook in het secundair onder-wijs zullen meer leerlingen terecht kunnen. De Vlaamse Gemeenschap legt 9,5 miljoen op tafel, de overige 10 miljoen wordt gefinancierd door de Vlaamse Gemeen-schapscommissie.
� Nv
crisis dan Antwerpen, Gent en Luik. Niet alleen bepaalde industriële ac-tiviteiten deden het sinds 2008 wat minder, ook sommige dienstensec-toren, zoals banken en verzekerin-gen, zakten in.
HorecabeleidsplanZwakke broertjes in Brussel zijn de bouwindustrie en de groothandel. Van Hove: “Dit heeft te maken met de mobiliteitsproblemen en met de schaarse, dure ruimte in Brussel.” Ook de voedingsindustrie slabakt. “Dat is problematisch, want het is een industrie die veel mensen te-werkstelt,” zegt Van Hove.Opmerkelijk is dat de recyclagesec-tor, toch een prioriteit voor de Brus-selse regering, ondermaats scoort. Eveneens verrassend zijn de tegen-vallende prestaties van typisch ste-delijke activiteiten als detailhandel en vrije beroepen – artsen, advoca-ten en architecten. De informatica-, reclame- en crea-tieve sector profiteren dan wel weer volop van de stadsbonus. Brussel scoort hiervoor ver boven het Bel-gisch gemiddelde.Ook de horeca boomt. Dat bevestigt Erik Baptist van Atrium, de organi-satie die onder meer starters helpt bij de oprichting van een handels-zaak. “Tachtig van de honderd aan-vragen betreffen horecazaken.” Hij vindt dat Brussel dringend nood heeft aan een horecabeleidsplan. “In sommige wijken is er een wild-groei aan cafés en restaurants en ontstaan er conflicten met de buurt-bewoners. Je kan je ook vragen stel-len bij de duurzaamheid. Veel van die zaken gaan snel over de kop. “�� Bettina�Hubo
BDW 1351 PAGINA 4 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
Politiek > Didier Caluwaerts vond de moderne volksvergadering uit
‘Onze democratie kweekt fatalisme’
I n zijn doctoraat onderzocht Di-dier Caluwaerts hoe gewone burgers met zeer uiteenlopende
opvattingen over de Belgische poli-tiek toch tot oplossingen kunnen komen en elkaars mening toch kunnen blijven respecteren. Een volksvergadering in minivorm, met andere woorden, die Caluwaerts zelf omschrijft als ‘deliberatieve democratie’. Schrijver David Van Reybrouck (bekend van onder meer ‘Congo’, red.) was geïnteresseerd. En dus werd het onderzoek in het groot nagedaan op Thurn&Taxis, nu een jaar geleden. Op resultaten is het nog altijd wachten. Caluwaerts zelf woont nu tijdelijk in Amsterdam. “De G1000 is niet dood, integendeel,” zegt hij van uit het noorden.
Vanwaar uw interesse in nieuwe vormen van demo-cratie? Didier Caluwaerts: “De bestaan-de kennis over ‘nieuwe vormen van democratie’ was nogal abstract en filosofisch. Voor ik met mijn docto-raat begon was er in België nauwe-lijks onderzoek over. Het jaar 2010 - in volle onderhandelingscrisis voor de vorming van een federale rege-ring - was een geschikt jaar om daar verandering in te brengen. België was diep verdeeld, het terrein onbe-slagen.” “En dus selecteerde ik met behulp van een onderzoeksbureau negen-tig mensen - Vlamingen, Walen en Brusselaars - met heel uiteenlopen-de meningen over complexe samen-levingsproblemen als BHV, de soci-
ale zekerheid, enzovoort. De meeste mensen waren van bij het begin heel enthousiast. En anders dan je zou denken waren ze ook bereid om hun opinies te herzien, om zich te laten overtuigen van het tegendeel van hun mening.”
Dat strookt niet met socio-logische theorieën die ons vertellen dat mensen zelden van standpunt veranderen en alles aanwenden om hun mening te bevestigen. Caluwaerts: “Inderdaad. Wat vooral opviel tijdens de debatten van mijn onderzoek was dat mensen vooral niet zo goed geïnformeerd zijn omdat ze zelf niet veel moeite doen. Ze vormen hun mening op een paar nieuwsfeiten en daar wijken ze
niet meer van af. Tenzij je ze samen zet, en mensen confronteert met andere gezichtspunten. Dat leidt tot wederzijds begrip. Als je mensen maar uit hun comfortzone haalt, zijn ze eigenlijk heel erg bereid zich rationeel te laten overhalen.” “Een voorbeeld uit mijn doctoraat: een Franstalige vrouw die niet over-tuigd was van het nut van een fede-rale kieskring. De rest van de groep was dat wel, in uiteenlopende mate, en om verschillende redenen. Op het einde van het proces bekende die vrouw dat haar mening aanvan-kelijk onwrikbaar was, maar dat zij rationeel overtuigd was omdat de anderen betere argumenten had-den. Dat zie je vaak bij deliberatieve democratie: de macht van het betere argument. Je moet als onderzoeker dan gewoon zachtjes modereren, en de groep vooral laten praten. Want hoe je het ook probeert, beladen the-ma’s als BHV of een federale kies-kring neutraal houden, dat lukt niet. Dat doen de mensen uiteindelijk zelf bij consensus.”
Natuurlijk zijn er culturele verschillen tussen Vlamingen en Franstaligen, waardoor er erg uiteenlopende visies zijn. Merkte u daar iets van? Caluwaerts: “Franstaligen zijn in hoofdzaak voor een federale kies-kring, bijvoorbeeld, om België te redden, terwijl Vlamingen zo’n kies-kring eerder nuttig zouden vinden om bestuurskundige redenen: zo
Didier Caluwaerts: “Beladen thema’s als BHV neutraal houden, dat lukt niet.”
© C
HR
ISTO
PH
E DE
GR
EE
F
“Als je mensen uit hun comfortzone haalt, zijn ze best bereid om hun mening te herzien”
AMSTERDAM/BRUSSEL – Op 11 november is het een jaar geleden dat de ‘G1000’ van auteur David Van Reybrouck onder veel mediabelangstelling plaatsvond op Thurn&Taxis. Een jaar later is het stil rond die volksvergadering. Voor de ene was het een flop, voor de andere een waardevol experiment in een nieuwe democratie. BDW vroeg de man die de G1000 brandstof leverde waarom de G1000 belangrijk blijft.
‘Onze democratie kweekt fatalisme’
Didier Caluwaerts (1983) is postdoctoraal onderzoeker van het Fonds Wetenschap-pelijk Onderzoek (FWO) aan de Vrije Universiteit Brussel, en tijdelijk als gastonderzoeker verbon-den aan de Universiteit van Amsterdam. Zijn docto-raatsonderzoek handelt over ‘deliberatieve demo-cratie’ en democratische vernieuwing en verschijnt volgende maand bij Peter Lang Publishers. Voor zijn werk mocht hij onlangs de Jean Blondel-prijs ontvangen, die jaarlijks wordt toegekend aan het beste Europese doctoraat in de politieke wetenschap-pen. Hoewel Caluwaerts de G1000 mogelijk maakte met zijn onderzoek, verkoos hij om grotendeels uit de media te blijven. Binnen-kort vertrekt hij naar de Amerikaanse Harvard-universiteit. CD
Wie is Didier Caluwaerts?
VGC SNOEIT IN SUBSIDIES VOOR SOCIO-CULTURELE VERENIGINGEN
De Vlaams-Brusselse socio-cul-turele verenigingen zullen het met minder middelen moeten stellen. Dat is het gevolg van een nieuwe VGC-verordening van col-legelid Bruno De Lille (Groen). De vorige regeling was financi-eel niet langer houdbaar, zegt De Lille. Steeds meer verenigingen deden er een beroep op, de subsi-dieuitgaven zwelden aan. De subsidies worden voortaan op
basis van een kwalitatieve evalu-atie toegekend. De verenigingen behouden wel het recht op een minimumbedrag. De socio-cul-turele verenigingen zijn erg on-tevreden met de verordening. Ze vrezen willekeur bij de subsidie-toekenning en vragen het behoud van een loonsubsidie. “Zonder betaalde krachten bloeden de ver-enigingen dood,” zo klinkt het. SVG
BDW 1351 PAGINA 5 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
maak je politici van aan de andere kant van de taalgrens ook verant-woordelijk voor de andere gemeen-schap. Ik zou dat trouwens niet zo-zeer een cultureel verschil noemen, maar een resultaat van verschil-lende vorming door de media. De media zijn soms te eenzijdig in hun informatie, vooral als die informatie van de andere kant van de taalgrens komt.”
U zegt dat België diep verdeeld was in 2008, en dat nu nog altijd is. Hoe los je dat dan concreet op met ‘deliberatieve democratie’? Caluwaerts: “Mensen willen ge-woon betrokken worden bij besluit-vorming. Nu leeft het gevoel bij de bevolking dat ze alleen goed zijn om om de zoveel jaar te stemmen, en niet meer dan dat. Dan kweek je vanzelf fatalisme in de zin van ‘mijn stem telt toch niet echt, wat maakt het dus uit’. Nee! Het volk wil er aan te pas komen. Zeker in België, waar het gevoel leeft dat er wel democra-tie is, maar dan alleen van en voor de elite. Ik zeg niet dat je mensen onmiddellijk verantwoordelijk moet maken voor alle grote thema’s, maar begin al eens bij het lokale niveau, waar zeer werkbare en duidelijke problemen opgelost dienen te wor-den. Een straat die moet heraange-legd worden, bijvoorbeeld.” “Kijk, sinds de jaren 1990 is hier een kloof ontstaan tussen publiek en politiek. Dat komt deels door de ontzuiling. De traditionele zuilen waren zelf bastions die zeer hiërar-chisch te werk gingen, met kaderfi-guren, middenkader, en onderaan de gewone mensen. Maar die voor-malige zuilorganisaties zijn nu ook op zoek naar nieuwe manieren om met hun basis om te gaan. Ook daar zijn de thema’s direct en duidelijk, en kan dialoog en deliberatie tot be-tere resultaten leiden.”
Goed, maar als je mensen alleen inspraak geeft op een laag niveau, dan blijft het gevoel dat de hogere beslis-singen toch onherroepe-lijk door een elite worden genomen. Caluwaerts: “Grote thema’s zijn dan ook erg complex. Ik ga er wel mee akkoord dat je mensen moet betrekken bij de grote thema’s, maar de mate waarin hangt af van het bestuurlijke niveau. Vlaande-ren is bijvoorbeeld klaar voor meer volksraadplegingen, het federale Belgische niveau minder. Dat komt omdat Vlaanderen minder verdeeld is dan het federale niveau, maar evenzeer omdat de bestuurscultuur er anders is. Eerder Nederlands.”
Op zoek naar ideeën voor een warme stadBRUSSEL - Het is niet altijd zichtbaar, maar de Vlaamse Gemeenschapscommissie voert in Brussel ook een stedelijk beleid. Ze vraagt de Vlaamse Brusselaar hoe het er verder mee moet.
De kerntaken van de Vlaams-Brusselse instelling zijn onder-wijs, welzijn en cultuur, maar al sinds half de jaren negentig kan de VGC via het Stedenfonds een beroep doen op royale Vlaamse middelen (vandaag 13 miljoen euro) om een stedelijk beleid te ontwikkelen.Dat gebeurde tot nu toe met val-len en opstaan. De VGC heeft een aantal hefbomen in handen, zo-als onderwijs, sport en armoede-bestrijding, maar heel wat andere liggen bij het Brussels Gewest en bij de gemeenten: huisvesting bijvoorbeeld, of tewerkstelling, of de OCMW’s.De VGC is de overgang van het eerste Stedenfonds (2003-2007) naar het tweede (2008-2013) ook niet zonder kleerscheuren door-gekomen. In de eerste periode werd veel aandacht besteed aan wijkwerking. Met de overgang naar Stedenfonds II besliste de VGC om zich terug te plooien op de kerntaken onderwijs, welzijn en cultuur. De gevolgen van de beslissing waren niet min: wijkwerking werd afgevoerd, de middenveld-koepel Stadskwadraat werd geli-quideerd, het Stedenfonds kwam in de greep van de VGC en zou er
meer en meer een verlengstuk van worden. De breuk tussen de VGC en de middenveldorganisa-ties was compleet.Het Stedenfonds II loopt op zijn laatste benen en de Vlaamse Ge-meenschapscommissie grijpt dit aan om in de aanloop naar Ste-denfonds III (2014-2019) de band met de middenveldorganisaties te herstellen. Zij krijgen inspraak via een groots opgezet participa-tieproject.VGC-Collegelid Bruno De Lille (Groen): “We willen de vereni-gingen betrekken vòòr we Ste-denfonds III uittekenen. De be-vraging gaat trouwens niet alleen over het Stedenfonds, maar over het hele stedelijk beleid dat de VGC moet voeren. We willen met een heel concreet plan naar de Vlaamse overheid trekken (die de plannen moet goedkeuren, red.).”De Lille erkent dat de VGC heel wat belangrijke hefbomen niet in handen heeft, “maar dat moet ons niet tegenhouden om in te zetten op stadsontwikkeling,” zegt De Lille.Een van de grote uitdagingen voor de VGC zal zijn om linken te leggen met andere overheden die ook met wijk- en stadsontwikke-ling bezig zijn.
Steven Van Garsse
Ook de Vlaamse Brusselaar krijgt inspraak in het Steden-fonds III. Op 12 november start een online bevraging op www.stadspiratie.be.
In IJsland is gebleken dat het volk zelfs een nieuwe grondwet kan schrijven. Van een groot thema gesproken. Caluwaerts: “IJsland is dan ook een erg homogene samenleving. Ze zijn maar met 300.000. Bovendien was er een kritisch moment: in 2008 is de helft van hun financiële sector in elkaar gestuikt. En natuurlijk was er ook een deel opportunisme van de politieke klasse mee gemoeid: als we nu niet naar het volk luisteren, worden we binnenkort niet verko-zen. Tja.”
Homogeniteit, u zegt het. En dan is er een stad als Brussel waar de bevolking uiterst divers is. Dat gaf tijdens de jongste verkiezingen problemen: in sommige gemeenten heeft twintig procent van de kiezers niet gestemd. Als dat zo doorgaat zullen de lokale besturen aan legitimiteit inboeten. Hoe pak je dat aan? Caluwaerts: “Goeie vraag (lacht).” “Laat het mij met een anekdote proberen. Ik heb een Amerikaanse vriend in Brussel die heel erg in onze
democratie is geïnteresseerd, maar zelf zegt nooit te zullen stemmen zolang die democratie zich beperkt tot alleen maar stemmen. Politiek is voor hem meer dan dat. Waar hij zich bijvoorbeeld wel voor wil enga-geren, is voor zogenaamde townhall meetings naar Amerikaans model, waar er over zaken die de burger aanbelangt openlijk wordt gedis-cussieerd en waar hij zijn ei kwijt kan. In New York werkt dat, dus waarom niet in Brussel?”
Begin er maar eens aan, in een meertalige stad. Caluwaerts: “Juist. En een de-mocratie met simultaanvertaling is praktisch gezien ook niet je dat, want elk voorstel wordt dan door de andere taalgroep met twee seconden vertraging gehoord. Een overvloed aan meningen. Maar toch zullen de democratische problemen van de toekomst in die zin moeten worden opgelost: rationeel en technisch.”
Kan er niet gewoon een stap terug worden gezet? Een terug-schroeving van het stemrecht voor niet-Belgen, bijvoorbeeld? Dat is toch ook een rationele optie. Caluwaerts: “Dat zou ingaan te-gen de richting van de geschiede-nis, vrees ik. In het beste geval zou dit thema aan de bevolking moeten worden voorgelegd.”
Hoe is het de G1000 nog vergaan, het experiment van de nieuwe democratie waar-over we al een tijdje niets meer hebben gehoord? Caluwaerts: “De G1000 werd na afloop opgedeeld in een zogenaam-de G32, een selectie van burgers die vorig jaar in november aan de bur-gertop deelnamen. Die G32 heeft zich drie weekends gebogen over het thema dat zij zelf het belangrijkste vond uit de G1000, namelijk ‘werk-gelegenheid’. Want daar liggen de mensen dus wakker van, en dat zien ze als noodzakelijke voorwaarde om het over de sociale zekerheid en mi-gratie te kunnen hebben.” “Meer kan ik nog niet zeggen over de uiteindelijke afloop. Maar we heb-ben onze stempel wel al gedrukt: het was het grootste evenement in zijn soort dat ooit heeft plaatsge-vonden in dit land, misschien wel in de wereld, en er zijn verschillende middenveldgroeperingen, ja zelfs politieke partijen die zeer geïnteres-seerd zijn in de nieuwe manier van democratie. Die verandering is het voornaamste.”
Christophe Degreef
Samenleving > VGC start online bevraging
Het Lemmensplein in Anderlecht. Een Vlaamse inbreng in de wijkontwikkeling is niet eenvoudig.
© S
AS
KIA
VA
ND
ER
STI
CH
EL
E
BDW 1351 PAGINA 6 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
V orst was in die tijd nog een landbouwgemeente, maar daar kwam stilaan veran-
dering in. Meer en meer stapte men over van landbouw naar tuinbouw en zelfs naar zijdeteelt. In 1834 was nog meer dan ‘zes ze-venden’ (zo werd dat uitgedrukt in 1949) van de grond bestemd voor de landbouw en de veeteelt, een tiende was bos, en nog maar een honderd-ste van de ruimte was volgebouwd. Om maar even de situatie te schet-sen als je tussen de rijhuizen en de hoogbouw van de Domeinlaan, de Zevenbunderlaan en de Roosen-daelstraat stapt, waar we ons de hagen van witte moerbei moeten voorstellen.Nog plaats zat dus, bijvoorbeeld voor een ‘modelhoeve’ van de Belgische regering, en vanaf 1833 ook voor een zijderupskwekerij op de hoogtes van het plateau Zevenbunders in Vorst, aan de grens met Ukkel. Het Zeven-bundersbos was tijdens de revolutie van 1830 verwoest (een bunder was een nogal arbitraire meeteenheid, in
Vorst kwam dat neer op 30 are en 65 centiare) en op een oppervlakte van 24 hectare werden er hagen aange-legd van wel 150.000 struiken van de witte moerbei. Dat gebeurde op een vernuftige manier, zonder de andere gewassen te hinderen. Het was een voortzetting van de, al-weer, ‘model’zijderupskwekerij die in 1826 werd opgericht in Meslin-l’Evêque (bij Ath) door Willem van Oranje, koning der Nederlanden.
StaatssubsidieToch werden hier al eerder rupsen van de zijdevlinder (Bombyx mori) gekweekt voor hun zijde, een aloude Chinese ontdekking. In de achttien-de eeuw, toen Brussel bij de Oosten-rijkse Nederlanden behoorde, had Prins Karel van Lotharingen, een man met een grote wetenschappe-lijke belangstelling, in zijn paleizen in Brussel en kastelen in Tervuren en Mariemont een zijderupsenkwe-kerij met weverij ondergebracht.Omdat baron Charles de Mévius zijn ervaring van Meslin-l’Evêque mee-
bracht, werd de zorg in Vorst vanaf 1846 aan hem toevertrouwd. Eind de jaren 1830 was bij een aantal parlementsleden de twijfel gegroeid of deze exotische teelt wel in Bel-gië kon gedijen en ze stelden voor de kwekerij van Meslin-l’Evêque te verkopen, en de veel te hoge subsi-dies in te perken, zo schrijft Maar-ten Van Dijck in De wetenschap van de wetgever. De klassieke politieke economie en het Belgische landbouw-beleid 1830-1884 (2008). Uiteinde-lijk werd in 1846 ook de Brusselse moerbeiboomkwekerij verkocht en in een pacht van dertig jaar aan De Mévius toegewezen.De plantages waren zo uitgestrekt dat men begon te hopen dat België er binnenkort een nieuwe industrie-tak bij zou hebben, de zijdeproduc-tie kwam immers tegemoet aan een stijgende vraag. Belangrijke afne-mers waren de textielfabrieken van Antwerpen en Lier.Na de dood van de baron werd de kwekerij in 1866 overgedragen aan de Brusselse industrieel Joseph
VORST/UKKEL – Wie weet in de buurt van het Domaine de la Magnanerie in de Minervalaan in Vorst of de Zijdeteeltstraat in Ukkel nog moerbeibomen staan? Hoe karaktervoller, hoe ouder. Het zouden wel eens de laatste fysieke getuigen kunnen zijn van een uitgestrekte zijderupskwekerij uit de negentiende eeuw.
Waar in de 19de eeuw een uitgestrekte zijderupsenkwekerij was, domineert nu het Domaine de la Magnanerie het straatbeeld. Hier en daar duiken nog verwijzingen op naar de ‘magnanerie’.
Geschiedenis > Uit de cocon: zijderupsen van Brusselse bodem
Vorstelijke zijde uit vervlogen tijdenZaman, maar na zijn faillissement werd de eigendom verkaveld. Louis Verniers heeft het in 1949 in Histoire de Forest lez Bruxelles over een kaart van Brussel uit 1880 waar bij de eigendom van een zekere Greindl nog magnanerie staat. Wel-licht was magnanerie (magnan = zijderups) toen al een toponiem ge-worden. Nelly De Roover van de Ge-schiedenis- en Patrimoniumkring van Vorst schreef in Vorstinfo over de kastelen waaronder ook dat van Jules Greindl, Belgisch diplomaat
en minister van Staat in 1907, op de plek waar begin de jaren 1960 Do-maine de la Magnanerie verrees. Dit appartementsblok van de archi-tect van de ‘Martinitoren’, Jacques Cuisinier, is met zijn 400 woningen een van de grootste complexen van mede-eigenaarschap van België. Met haar hoge en brede, gebogen wand beheerst deze magnanerie de hele buurt. In het driehoekige park op de hoek van de Domein- en Mi-nervalaan zijn nog stinkzwammen te vinden, een zeldzaamheid in de
De zijderups eet het liefst het blad van de witte moerbei.
© D
RA
MM
ATICO
© A
N D
EVR
OE
ADVERTENTIEBDW 1351 PAGINA 7 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
stad, een herinnering aan het plat-teland en het Zevenbundersbos.
Moerbeitoppen en toponiemenWanneer we in de Zijdeteeltstraat een foto van het straatnaambord willen nemen, komt een bewoner vertellen dat de vroegere eigenaar van zijn huis had meegeschreven aan het stratenboek over Ukkel van Raf Meurisse. Hij haalt Ontdek Uk-kel, zijn straten en pleinen (1985) erbij en toont de verwijzing naar de zijdekwekerij. Geen moerbeien meer in zijn tuin, hoewel hij zich kan voorstellen hoe de hellende tuinen daarvoor geschikt zullen geweest zijn. Net zoals druiven ge-dijen moerbeien tegen een heuvel, want ook moerbeien zijn (tja) vorst-gevoelig. Behalve de Zijdeteeltstraat (rue de la Magnanerie) en het Domaine de la Magnanerie recupereerden ook een boekhandel en een bankfiliaal de naam magnanerie. En ook een garage, maar daar is al een letter afgevallen, ze staat al vier jaar leeg.Volgens de industriële telling van 1846 werkten er in de zijderup-steelt van Vorst 51 personen, van wie maar liefst 20 jongens en 12 meisjes van 9 tot 12 jaar, en 2 jon-gens en 8 meisjes van 12 tot 16 jaar. Het is een voetnoot in het geschie-deniswerk uit 1949. Moesten zij de cocons doden, de soms tot 900 me-ter lange zijdedraad afwikkelen, de zijde verven?Een voetnoot en een handvol topo-niemen, maar misschien kan je hier ook nog, zoals de dichter Nicolaas Beets, horen hoe ‘De moerbeitoppen ruischten’.�� An�Devroe
P-PRAAT
CHIEN ÉCRASÉ
Twee edities geleden kwam de nieuwe Ecolo-burgemeester van Watermaal-Bosvoorde, Olivier Deleuze, voor een moeilijke opdracht te staan. Hij wilde burgemeester spelen, maar wist niet waar te beginnen in een gemeente waar zijn par-tij woordbreuk heeft gepleegd en het FDF heeft laten vallen. Hij zou er goed aan gedaan hebben Martine te bellen om advies. En ja, zeer zeker, Martine Payfa weet als aftredend burgemeester raad, maar gelukkig weet Deleuze nu (voor de camera’s van TvBrussel) dat “hij eerst kalmere tijden wil afwachten alvorens hij belt.” Ja, Oli-vier, als Martine kwaad is, is ze kwaad.
Niet kwaad, maar gelaten op zijn manier is dan weer Charles Picqué, die voor de camera’s van RTL-TVi vond dat de PS niet goed onderhandeld heeft. De Brusselse minister-president: “Voor de eerste keer heeft de PS de lokale, gemeentelijke logica laten voorgaan op de partijlogica,” wist Picqué. Lees: We zijn nog geen meter opge-schoven met de eenmaking van de 19 Brusselse gemeenten, en waren we dat wel, dan moest die eenmaking nog stroken met onze partijlogica. Kijk, dat is eerlijk.
Hoewel, partijlogica. Soms krijgt een mens er een punthoofd van. Van een gebrek aan logica dan. Waar iedereen rode baron Philippe Mou-reaux kent als een liefhebber van moslims, een marxist én een agnost, een ridder die de zwak-keren beschermt en in elke kritiek een rechts complot ziet om sociaal beleid (voor migranten, red.) terug te schroeven, duiken daar plots op papier gedrukte woorden uit 1988 op. Een veel jongere Moureaux stelde toen dat er maar eens een einde moest komen aan de migratie (hij eist ‘un arrêt EFFECTIF de l’immigration’, sic) en dat de wet maar eens moest worden toegepast om huwelijksmigratie een halt toe te roepen. De N-VA-eenmansfractie in Molenbeek houdt dat soort blaadjes blijkbaar bij. Ter inspiratie.
EVERE – De politiezone Brussel-Noord werft katten aan om op ratten te jagen. Echt waar. Volgens de geruchten zouden er in de paarden-stallen van het nieuwe commissariaat in de Carlistraat ratten rondlopen, en hoe kan je die beter te lijf gaan dan met een echte poes? Twee of drie stuks wil de zone aankopen.
LE ROI – Vorige week was het reclame voor lingerie die ophef veroorzaakte in Anderlecht, en volgens La Capitale veroorzaakt reclame nu ophef op de Waterloolaan in Brussel. Het gaat om de hoge affiche met Tony Blair, Albert II en Bill Clinton met daaronder “Wat hebben zij gemeenschappelijk?”. Even denken... Gelukkig helpt de krant ons: overspel. Dat Tony Blair en Bill Clinton er met hun tronie opstaan, tot daar aan toe, maar dat ook Le roi er tussen gezet wordt, dat is een brug te ver voor La Capitale. Zij zijn trouwens niet alleen; in de hele Frans-talige pers is het al een week onrustig omdat Le roi wordt aangevallen in een boek van een of andere bekende journalist - of een broer van een bekende journalist, we weten het eigenlijk niet zo goed. Die journalist is netjes gestraft voor zijn boek vol onwaarheden over het konings-huis. (Filip homo, hoe kom je er bij... een maand archiefwerk zal je leren). Zaak opgelost, Le roi gered. Maar na deze riooljournalistiek Le roi zomaar eventjes als schaatser afbeelden, dat gaat echt te ver. Het gaat om reclame voor een datingsite die overspel aanmoedigt. Eerder had adverteerder JCDecaux de reclame geweigerd. Wat zit daar achter? Gaat Le roi dan plots niet meer met de Villo op stap of zo?
ADVERTENTIE
TAKEN
n Tekstcorrectieenproeflezen;verbeterenvanfouten, stijl,lengte,structuureninformatienMedewerkersaanspreken;deleveringvanartikels opvolgennCreatiefomspringenmettitels,tussentitelsen foto-onderschriftenn Zorgenvoorhettijdigafleverenvandepagina’s
PROFIEL
nOpleidingtaal-enletterkunden Nauwkeurig,zinvoorverantwoordelijkheidn Stressbestendig,kunnenwerkentegendeadlinesn Zowelzelfstandigalsinteamfunctionerenn InteressehebbenvoorBrusselinalzijnfacettenn Minstensvijfjaarervaring
WIJ BIEDEN
n Eenboeiendebaanineendynamischeploegn Eenvoltijdscontractvanonbepaaldeduurn Eengoedsalarisenvoordelenpakket
Brussel Deze Week vzw is uitgever van de weekbladen Brussel Deze Week en Agenda en van de nieuwssite brusselnieuws.be. De bladen kennen een
ruime verspreiding in en om Brussel en in de grote Vlaamse steden.
VOOR HET WEEKBLAD BRUSSEL DEZE WEEK ZIJN WIJ OP ZOEK NAAR EEN VOLTIJDS
Eindredacteur (m/v)Geïnteresseerden
sturen voor woensdag 28 november 2012 een
brief met motivatie en cv naar Brussel Deze Week
vzw, hoofdredacteur Anne Brumagne,
E. Flageyplein 18, 1050 Brussel of mailen naar
[email protected], trefwoord
'eindredacteur'.
www.thewshopping.be
UITZONDERLIJK OPEN OP 4 NOVEMBER
EEN ZONDAGHELEMAAL VOOR MIJ
BDW 1351 PAGINA 8 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
Het beste van Brussel op de radioELSENE –Ook dit jaar stelt FM Brussel weer een Brusselse top 100 samen. De zender roept haar luisteraars op om vanaf 1 november hun favoriete Brusselse nummer in de top 100 te stemmen. Op 16 november wordt de stemronde stopgezet. Een dag later wordt de top 100 integraal uitgezonden op 98.8 fm. Op 16 oktober werd in studio 2 van het Flageygebouw live muziek opgenomen van vijf verschillende bands en muzikanten. Zo zakten De Fanfaar, de mannen en vrouw van La Chiva Gantiva, Sarah Carlier en Zap Mama-zangers Marie Daulne af naar Elsene. Als afsluiter kwam de nummer één van vorig jaar, Arno, samen met zijn pianist spelen. Die opnames zullen op 17 november samen met de top 100 uitgezonden worden. Breng zelf jouw stem uit op www.fmbrussel.be en maak kans op een jaar lang gratis toegang tot de AB en de Botanique.� NVArno en Zap Mama-zangeres Marie Daulne kwamen alvast naar het Flageygebouw voor liveopnames. © SASKIA VANDERSTICHELE
ADVERTENTIE
Naar dezelfde school als broer of zus?
Basisonderwijs - Broer/zusBasisonderwijs - Broer/zusBasisonderwijs - Broer/zus
LOP Brussel BaO
Heeft uw kind een broer of zus die al ingeschreven is in een school? Dan heeft uw kind voorrang in die school. U moet uw kind aanmelden op de school tussen 5 november (9 u.) en 16 november (14 u.).
NIEUW DIT JAAR: ook kinderen van personeelsleden melden zich tijdens deze periode aan op school.
Alle andere kinderen moeten aangemeld worden tussen 7 januari en 1 februari 2013 via www.inschrijveninbrussel.be.
TIP: Hebt u recht op een voorrangsplaats? Verzamel nu reeds de gevraagde documenten.
Via ‘Samen naar School in de Buurt’ kunt u kennismaken met andere ouders. Kijk op www.samennaarschoolindebuurt.be.
Secundair onderwijs: surf naar www.inschrijveninbrussel.be voor alle informatie.
Vragen over de inschrijvingsprocedure in het Nederlandstalig onderwijs voor het schooljaar 2013-2014? Alle info vindt u op www.inschrijveninbrussel.be.
Van 5 tot en met 16 november aanmelden op school
Ook voor
ALLE kinderen
geboren in
2011!
A70-006-00.vgc.adv.broerzus.bdw.255x178.250912.indd 1 10/10/12 15:44
BDW 1351 PAGINA 9 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
ADVERTENTIE
Mobiliteit > Nieuwe normen krijgen ten vroegste over vijftien jaar hun volle beslag
Regering snoeit in kantoorparkingsBRUSSEL – Brussels minister van Leefmilieu Evelyne Huytebroeck (Ecolo) heeft in het parlement meer uitleg gegeven bij de plannen om naar schatting 55.000 kantoor-parkeerplaatsen te schrappen.
De automobielfederatie en de So-ciaal Economische Raad plaatsen vraagtekens bij de plannen van mi-nister Huytebroeck om 55.000 kan-toorparkeerplaatsen te schrappen, een maatregel die deel uitmaakt van het nieuwe Brussels Wetboek Lucht-Klimaat-Energie. Ze vre-zen een negatieve weerslag op de economie, en zelfs delokalisatie. Parlementsleden Carla Dejonghe (Open VLD) en Philippe Pivin (MR) voelden de milieuminister hierover aan de tand. Volgens Huytebroeck is er weinig reden tot paniek. “We kunnen onmogelijk zeggen hoe-veel plaatsen er geschrapt worden. Wel zullen bedrijven de overtollige parkeerplaatsen ofwel moeten vrij-geven voor de buurtbewoners, of er een milieubelasting voor betalen.”De maatregel gaat geleidelijk van
kracht. Een milieuvergunning wordt toegekend voor een periode van vijf-tien jaar. Pas bij de vernieuwing van hun vergunning worden bedrijven ermee geconfronteerd. De impact
van de maatregel zal dus pas over vijftien jaar helemaal duidelijk zijn.Volgens Huytebroeck zijn de nieuwe normen een kwestie van gelijke be-handeling. “Vandaag moeten som-
mige bedrijven die normen al res-pecteren, andere niet. We trekken de normen nu gelijk voor iedereen.”Die normen hangen af van de bereik-baarheid met het openbaar vervoer. In zone A is één parkeerplaats toe-gestaan per 200m² kantooropper-vlakte. In zone B één per 100m² en in zone C één per 60m². Met andere woorden: hoe dichter in het cen-trum, hoe minder parkeerplaatsen.Er zijn naar schatting 225.000 kan-toorparkeerplaatsen in Brussel. Ongeveer 55.000 voldoen niet aan de normen. Als de kantoren de par-keerplaatsen toch willen behouden, en ze dus niet willen afstaan aan de buurt, betalen ze een milieube-lasting. Het gaat om 250 euro per plaats (in zone C) tot 450 euro per plaats (in zone A). Dat bedrag stijgt elk jaar met tien procent. In zone C gaat de maatregel pas in 2022 van kracht, als het Gewestelijk Express-net op kruissnelheid is. Er kunnen ook ad-hocuitzonderin-gen worden gemaakt bij het toe-kennen van nieuwe milieuvergun-ningen als het openbaar vervoer in
een bepaalde buurt ontoereikend is.Naar het waarom van de maatregel is het niet ver zoeken. Huytebroeck: “Uit studies over het woon-werkver-keer blijkt dat de keuze voor de auto sterk afhangt van de mogelijkheid om op de werkplek te parkeren.” Als de Brusselse regering het autover-keer wil terugdringen - en dat is de bedoeling van het Gewestelijk Ver-voersplan Iris2 – is het dus interes-sant om het aantal parkeerplaatsen op de werkplek aan banden te leg-gen.Bovendien kan zo het aantal onder-grondse parkeerplaatsen voor bewo-ners opgetrokken worden. Ook dat is een doelstelling van het Brussels Gewest. Wie economische redenen aanhaalt om tegen de maatregel te protesteren, heeft het volgens Huy-tebroeck verkeerd voor. “Meer auto’s in de stad betekent meer files. Daar zijn bedrijven niet mee gebaat. Fi-les zijn zelfs de voornaamste reden waarom bedrijven wegtrekken.”��
Steven�Van�Garsse
Minder parkeerplaatsen voor bedrijven, meer voor de buurtbewoners.
© (L
E)D
OO
(FR
AN
CIS)
Ook als je er niet meer bent, kan je nog meer betekenen dan je denkt.
NEEM EEN GOED DOEL OP IN JE TESTAMENT
Meer info op
KNIP DEZE BON UIT EN KOM MET TWEE GRATIS NAAR
MAANDAG 5 NOVEMBER 2012 van 10 tot 16 uurPALEIS VOOR SCHONE KUNSTEN (BOZAR) – BRUSSEL
Kosteloos, discreet en vrijblijvendeerstelijnsadvies van notarissen
Lezingen over het duolegaat en het erfrechtbinnen nieuw samengestelde gezinnen
Gratis boek “Goed geven”, gids over schenken en erven
Gratis hapje en drankje
Kennismaking met negentig goede doelen
Gratis toegang tentoonstelling “ConstantPermeke”
✂
GRATIS ADVIES VAN DE NOTARIS DISCREET EN VRIJBLIJVEND
BDW 1351 PAGINA 10 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
De studenten-radiomakers van XL Air in hun vernieuwde studio, klaar om muziek en informatie los te laten op jong Brussel.
© SASKIA VANDERSTICHELE
H et is bijna zes uur wanneer ik aankom in de studio van XL Air. Rutger Gaumann,
student radio aan het RITS, zit on-geduldig te wachten om de tune te starten en Take Away in te luiden. Het programma trapt elke XL Air-dag af met populaire muziek. “Ik vertel leuke weetjes over groepen of artiesten, maar geef evengoed alge-mene informatie zoals weersvoor-spellingen. Take Away kan je het best omschrijven als een ‘praatje-plaat-je-programma’,” zegt Rutger. De studio oogt professioneel, het enige wat ontbreekt is een zendmast. Maar aangezien bijna elke student een internetverbinding heeft en weinigen nog de tuner inschakelen om een radiosignaal te ontvangen,
is de keuze voor streamen niet ab-normaal. De zender biedt muziek aan op maat van de student. “Naast een gevarieerd aanbod aan muziek en uitgangstips, worden onze luiste-raars op de hoogte gehouden over de beslissingen van de Brusselse rege-ring”, vertelt Maarten Coosemans, student radio aan het RITS en chef-techniek bij XL Air.
FM BrusselIn 2000 kwamen enkele RITS-studenten op het idee om een echte Brusselse studentenradio te ma-ken. Ze besloten om FM Brussel op te richten: een radiozender voor de student, gepresenteerd door zijn of haar collega. Na verloop van tijd breidde de zender zo uit en kreeg
ondertussen ook al van tien jaar geleden, en dus was het tijd om de studio op de VUB-campus in Et-terbeek wat te upgraden. “In juni kregen we het idee om het lokaal te verbouwen. We besloten om de studio opnieuw te schilderen, maar al snel vielen andere mankementen op,” lacht Maarten. “Met enkele ‘retouchekes’ alleen kwamen we er niet vanaf.” Uiteindelijk duurde het tot vorige week vooraleer de studio opnieuw gebruiksklaar was.Het is bijna zeven uur en Rutger is klaar om af te ronden. Joke Sluyots, ook studente radio aan het RITS, is ondertussen aangekomen in de studio om 8ung! te presenteren, een cultuurprogramma met informatie over theater- en filmvoorstellingen, maar ook reportages over muzie-koptredens en tentoonstellingen. “Met 8ung! willen we cultuur toe-gankelijker maken voor jongeren. Maar we willen wel boven een be-paald niveau blijven. Een boekbe-spreking van 50 tinten grijs zal je bij ons niet horen,” verzekert Joke me.
Geen etiketXL Air een etiket opspelden is on-mogelijk, dat kan je evenmin bij ‘de student’. “Omdat onze radiozender het resultaat is van de samenwer-king tussen studenten met zoveel uiteenlopende interesses, is het vanzelfsprekend dat die verschei-denheid zich ook uit in ons muziek- en informatieaanbod. We spelen niet enkel alternatieve muziek zo-als Studio Brussel en we zijn ook geen MNM, maar we draaien wel Rihanna,” lacht Emi Catteew, stu-dente radio aan het RITS en zowel presentatrice als communicatiever-antwoordelijke bij XL Air.Alle studenten die behoren tot de Universitaire Associatie Brussel kunnen aansluiten bij het team. “Natuurlijk zijn het de studenten radio die instaan voor de technische aspecten van het radiomaken. Maar er moet ook inhoud zijn om die tech-niek op toe te passen,” verduidelijkt Maarten. Iedereen die wil meewer-ken aan dit project kan zich nog tot januari volgend jaar kandidaat stel-len op de website van XL Air.
�� Nick�Vervaeck
“We zijn geen MNM, maar we draaien wel Rihanna”
Deze week opnieuw in de ether > Studentenradio XL Air
XL Air: muziek voor en door studenten
BD
W R
EGIO
ELSENE – De studio van XL Air, de studentenradio op de VUB-campus in Etterbeek, kreeg de voorbije zomervakantie meer dan een nieuw likje verf. Sinds vorige week dinsdag is de internetradio voor en door studenten opnieuw op het web te beluisteren. Een melting pot aan muziek en informatie waarop geen etiket kan worden gekleefd. BDW ging donderdagavond een kijkje nemen in de studio.
XL Air is elke week, behalve tijdens de blokperiode, van maandag tot donderdag te beluisteren op de webstek van de zender. Tussen zes uur ’s avonds en middernacht verzorgen de studenten jouw radioavond. Uitzending gemist? Geen probleem: Je kan alle uitzendingen herbeluisteren op: radio.vub.ac.be/xlair.
hij ook steeds meer gehoor bij niet alleen de jonge, maar ook oudere Brusselaars en Brussel-gebruiker. Toen de oprichters wegtrokken, verliet ook FM Brussel het RITS en verhuisde naar het Flageyplein in Elsene. De studentenradio was vol-wassen geworden en klaar om zich op het professionele mediaterrein te begeven.“Meewerken aan XL Air maakt deel uit van onze radio-opleiding aan het RITS,” zegt Maarten. “Dat Tomas De Soete en Bram Vandendriessche het metier bij FM Brussel leerden,
toont toch aan dat zo’n studenten-radio belangrijk is binnen onze op-leiding. Je krijgt, meer dan tijdens de praktijklessen, voeling met hoe het er in de werkelijkheid aan toe gaat.”
Meer dan wat ‘retouchekes’De oprichting van XL Air dateert
BDW 1351 PAGINA 11 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
De stoelendans van zes LBR-schepenen voor drie zitjes in zes jaar tijd heeft zijn redenen. Eerste schepen Jean-Marie Colot, die de ze-ventig nadert, houdt het na drie jaar voor bekeken. In de traditie die werd ingezet door huidig burgemeester Joël Riguelle (LBR) zal Colot hoogstwaarschijnlijk ereschepen wor-den.“Colot zal nog het bouwdossier van het nieuwe OCMW-rusthuis en de nieuwe school opvolgen, maar wil dan de fakkel doorgeven,” aldus Riguelle over zijn partij-genoot. Colot wordt opgevolgd door Marie Kunsch. Waarom zij? Riguelle geeft drie redenen: “Omdat in het schepencollege een vrouw moet zetelen. Omdat de MR (die drie
schepenstoelen heeft, red.) geen vrouw naar voor schoof. En omdat Vlaams schepen voor Onderwijs en Cultuur, Agnes Vanden Bremt, na drie jaar haar zetel doorgeeft aan een man, Peter Decabooter. Op die manier zit er over drie jaar ook nog een vrouw in het col-lege. Oud-schepen Peter Decabooter moet dan wel wachten op zijn rechtmatige stoel en mist zo de opening van de nieuwbouw van gemeenschapscentrum De Kroon. “Dat Saïd Chibani de stoel van Marc Vande Weyer over drie jaar krijgt, was in een akkoord in onze lijst afgesproken,” zegt Riguelle. “Chi-bani haalde veel stemmen.”
JMB
Veel volk voor drie stoelenSint-Agatha-Berchem > LBR geeft stemmentrekkers een schepenstoel
Het Jetse gemeentebestuur is van plan om een hek rond het Jeugdpark te laten plaatsen zodat het park ’s nachts kan worden afge-sloten. Volgens het schepencollege zijn er klachten, onder meer van de tennisclub in het park, over rondhangende jongeren, alco-holgebruik en vandalisme. “De speeltuintjes en de minigolf hadden daar de afgelopen ja-ren zwaar onder te lijden,” zei Benoît Gos-selin (LBJ), schepen van Preventie, op de jongste gemeenteraad.LBJ-gemeenteraadslid Louis Vandenheede vroeg het college toch nog eens goed na te denken over het voornemen. “Je moet in
de gemeente ook nog plekken open laten,” zei hij. De twee andere gemeentelijke par-ken - het Huybrechtspark aan de Charles Woestelaan en het Garcetpark aan het Kar-dinaal Mercierplein - worden immers al lan-ger ’s nachts afgesloten. Ook Bernard Van Nuffel van Ecolo heeft bezwaren. “Door het park af te sluiten verplaats je het probleem, je lost het niet op. Bovendien zal het park nog toegankelijk blijven via het spoorweg-talud.” De omheining zou gesubsidieerd worden door het Brussels Gewest.� HUB
‘Te veel overlast en vandalisme’
Jette > Jeugdpark gaat ’s nachts dicht
© JILO
U
INZEGENING VAN DIEREN EN BROOD
JETTE - De pastorale eenheid van Jette organiseert op zondag 4 november voor de eerste keer een dierenzegening. Tevens wordt het hubertusbrood gezegend. Sint-Hubertus, wiens naamdag op 3 november wordt gevierd, is de patroonheilige van de jacht. De zegeningen vinden plaats na de eucharistieviering van 10 uur op het Kardinaal Mercierplein voor de Sint-Pieterskerk. HUB
‘MET OpGEhEVEN hOOFD’
GANSHOREN - Op de jongste gemeenteraad in Ganshoren werden de rekeningen van 2011, met een overschot van 610.000 euro, goedgekeurd. “We kunnen de legis-latuur met opgeheven hoofd afsluiten,” zei financiënschepen René Coppens (Open VLD). De oppositie, MR en Ecolo-Groen, benadrukte dat Ganshoren nog steeds on-der financiële voogdij van het gewest staat en jaarlijks steun krijgt. HUB
TELE
XREG
IO
ADVERTENTIE
VolwassenenonderwijsOok iets voor jou?
Op zoek naar een nieuwe uitdaging, een nieuwe job of wat vrije tijd over? Dan heeft CVO Elishout zeker wat voor jou. Bekijk het ruim aanbod aan praktische opleidingen op onze website en school je bij voor een nieuwe toekomst.
www.elishout.be02 526 51 00 - E. Gryzonlaan 1, 1070 AnderlechtVlakbij COOVI/CERIA
SECUNDAIRONDERWIJS
INTERNAAT
CENTRUMVOLWASSENONDERWIJS
InschrIjVIngenStart nieuweinschrijvingen: 13 december 2012
Infovoormiddag met ontbijt 19 januari 2013
AD volwassenenonderwijs 125x178.indd 2 22/10/12 12:08
ADVERTENTIE
DE BRUSSELSE TOP 100 MET chantal de smedt
zaterdag 17 november van 09:00 tot 17:00
EN WIN 1 JAAR GRATIS CONCERTEN in AB & BOTANIQUE
KIES JOUW FAVORIETE BRUSSELSE DRIE op FMBRUSSEL.BE
Xp@ Ad Brussel Top 100 125x178:Layout 3 10/24/12 3:30 PM Page 1
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
BDW 1351 PAGINA 13 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
‘C eci n’est pas un rond-point.’ Het is niet alleen het aan-grenzende Magritte Mu-
seum dat deze variatie op een van de beroemdste zinnen uit de moderne kunst bij me doet opwellen. De naam alleen al zegt genoeg: gewoon Koningsplein en niet Koningsroton-de. Maar belangrijker nog: het ziet er helemaal niet uit als een rotonde. Sterker nog, er is niets ronds te ont-dekken aan dit rechthoekige plein dat omgord wordt door paleizen en musea.Hier heerst het strenge classicisme van de late achttiende eeuw. Om nog eens extra te benadrukken dat hier de macht zetelt, zit een krijgs-haftige ridder midden op het plein
Rond Godfried van Bouillon.
© T
IJS
VAN
DE
N B
OO
ME
N
Grote verontwaardiging bij de handelaars van de Vredestraat: de werkzaamheden die er al en-kele maanden worden uitgevoerd, hebben vertraging opgelopen. “De Duitse onderaannemer maakte grove fouten,” zegt Pierre Lardot (PS), de schepen van Openbare werkzaamheden.
Wat�is�er�misgelopen?Pierre�Lardot: “Vivaqua - de be-heerder van het Brusselse riolen-net - voerde werkzaamheden uit onder de straat. Maar omdat zij een nieuwe techniek gebruiken, duurt het blijkbaar langer. Die techniek heet in het jargon ‘een kous’: in een oude betonnen riool wordt een nieuwe, grote rubberen slang ge-stopt die het beton vervangt.”“Na de hoofdwerkzaamheden bleek bovendien dat men vergeten was om afvoerleidingen te leggen tussen de huizen en de riool. Dit heeft men pas opgemerkt toen in de straat geurhinder was. Alle af-voer van de huizen ging immers rechtstreeks de grond in. Buurt-bewoners kregen het afvalwater gewoon terug binnen in de kelder.”
Dat�is�wel�een�grove�fout.Lardot: “Het is niet de fout van Vi-vaqua, maar van een van hun onder-aannemers. Het gaat om een Duits bedrijf dat in het wereldje bekend zou zijn voor zulke grove fouten. Men heeft dan ook beslist om nooit meer met hen samen te werken.”
Bij�Vivaqua�zeiden�ze�dat�een�deel�van�het�probleem�ook�aan�werkzaamheden�van�elektriciteitsnetbeheerder�Sibelga�te�wijten�was.�Klopt�dat?Lardot: “Bij Sibelga? Neen, dat kan niet. Sibelga heeft wel nog onlangs werkzaamheden uitgevoerd in de Vredestraat. Normaal worden eerst alle nutsbedrijven aangeschreven bij openbare wegwerkzaamheden, maar om een of andere reden is Sibelga daar dit keer niet op in ge-gaan. Zij hebben later zelf werken uitgevoerd om nieuwe kabels te leggen.”
Hoeveel�vertraging�hebben�de�werkzaamheden�opgelopen?Lardot: “Rond 20 november zou de hele straat klaar moeten zijn. Het grootste deel is nu al in orde, maar er moet nog worden gewerkt aan het Sint-Bonifaasplein. Eind november wordt de straat openge-steld voor eenrichtingsverkeer, een nieuwe situatie door de heraanleg van de Elsensesteenweg.
Wij vroegen Vivaqua telefonisch om een reactie, maar kregen nog geen antwoord bij het ter perse gaan. De gemeente Elsene over-weegt een klacht in te dienen en vraagt buurtbewoners om zich daar bij aan te sluiten.�
� Christophe�Degreef
Vergeetachtige aannemer nekt Vredestraat
Elsene > Buurtbewoners boos om verlate werf
ADVERTENTIE
ROND BRUSSEL (1): KONINGSPLEIN BRUSSEL
Guimard werd natuurlijk gespaard, maar helemaal ongeschonden kwam het toch niet uit de strijd. Er werden blauwe borden met witte pijlen neergezet om het verkeer te regelen. Formeel was het plein nu een rotonde en daarmee was het ge-degradeerd van stedenbouwkundig ensemble tot machine om het ver-keer af te wikkelen.Misschien moeten we niet rouwig zijn om dit verlies aan waardig-heid, want rotondes mogen dan wel enigszins banaal zijn, ze zijn ook democratisch en zelfregulerend: wie op het plein rijdt, heeft voorrang, de rest moet wachten. En iedereen komt aan de beurt.Misschien kan deze rotonde ter inspiratie dienen voor het op nummer 7 gevestigde Grondwet-telijk Hof, dat optreedt als scheids-rechter tussen de federatie, de ge-westen en de gemeenschappen. Stel je voor, een automatische regeling wie in België voorrang heeft. ‘Ceci n’est pas une fédération.’�� Tijs�van�den�Boomen
trots te paard. Het is Godfried van Bouillon, de man die Jeruzalem ver-overde tijdens de Eerste Kruistocht. Hij kwam hier kort na de Belgische onafhankelijkheid te staan, het land had behoefte aan heroïsche symbo-
len. Het was dan ook passend dat koning Albert I in 1875 aan dit plein het levenslicht zag.Het leek alsof dit plein voor eeuwig zo zou blijven, maar toen kwam de auto, het ontembare monster waar-
Vlaanderen heeft de reputatie dat de rotondes er vol staan met bespottelijke beelden. Maar hoe zit het in Brussel? Voor BDW onderneemt de Nederlandse rotondoloog Tijs van den Boomen de komende maanden een zoektocht naar de rotondes van de negentien Brusselse gemeenten. Welke spiegel houden ze ons voor?
ANDERLECHT – De huidige burge-meester van Anderlecht, Gaëtan Van Goidsenhoven (MR), heeft CD&V’er Walter Vandenbossche een flinke pad in de korf gezet. Vandenbossche stond op de Lijst van de Burgemees-ter, behaalde een fraai resultaat en werd aan de kant gezet. Vandenbossche, die nochtans al veel heeft meegemaakt in de poli-tiek, zegt diep geraakt te zijn. Hem was een schepenambt beloofd. Hij
ziet in zijn defenestratie de hand van toekomstig burgemeester Eric To-mas en Vlaams schepen Elke Roex. “Van Goidsenhoven maakt de natte droom van Tomas en Roex - een schepencollege zonder Vandenbos-sche - waar,” zegt Vandenbossche. Volgens Vandenbossche heeft Van Goidsenhoven hem misbruikt om zijn lijst een tweetalig aanzien te ge-ven. Hij en Anne Mertens scoorden goed, maar de lijst presteerde on-
dermaats. Vandenbossche: “De MR betaalde een zware prijs voor een veroordeelde schepen, een nalatige schepen, een dronken schepen en een overgelopen schepen.” Hij verwijt Van Goidsenhoven ook dat hij geen campagne voerde in Ku-regem en Scheut: “Hij deelde alleen pamfletjes uit in zijn stamcafé en aan het grootwarenhuis.” �� DV
Walter Vandenbossche genadeloos opzij
voor in Brussel complete wijken zijn gesloopt. Het prachtige ontwerp van de Parijse architect Barnabé
www.brusselnieuws.be/rondbrussel
TOK TOCKNOck
toktocknock17.11 > 02.12.2012
Modelwijk/ Cité Modèlelaken / laekentheater architectuur stadsactualiteitthéâtre architecture actualité urbainetheatre architecture urban topics
TREKT DE STAD IN INVESTÎT LA VILLE GOES OUT INTO THE CITY
02 210 11 12 WWW.KVS.BECITÉ CULTURE, LAKEN / LAEKENKNOckKNOckKNOckKNOckKNOckKNOck
121027 BDW.indd 1 22/10/12 11:47
BDW 1351 PAGINA 14 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
‘Als we maatregelen nemen tijdens een piek van dieselroet, zullen de concentraties fijn stof meteen dalen,’ zegt Piet Van Meerbeek.
© BRAL
Leefmilieu > “Focus op dieselroet om smogpieken te bestrijden”
Speerwerpen metje ogen dicht
Terwijl ik dit schrijf, lijkt de win-tersmog nog ver weg. Toch weten we dat binnenkort de zon niet meer genoeg kracht heeft om de onderste luchtlagen op te warmen. Dan stij-gen de uitlaatgassen niet en blijven ze hangen in de straat. Als er dan ook geen wind of regen is, hebben we het aan ons been: pollutiepieken. Hoge concentraties fijn stof, diesel-roet en stikstofoxiden. De oorzaak van al die vuiligheid ligt onder andere bij het teveel aan ver-keer en de overdaad aan bemesting in de landbouw. Om die uitstoot naar beneden te krijgen, hebben
we structurele maatregelen nodig op lange termijn. Maar dat niet al-leen. Als de vervuiling piekt, moet er meteen ingegrepen worden. Snelle maatregelen, die onmiddellijk effect hebben. De gezondheidsproblemen pieken immers ook: aandoeningen van de luchtwegen, hartziekten, sterftegevallen bij ouderen en hart-patiënten zijn acuut. In zo’n situa-ties kan de overheid onmogelijk bij de pakken blijven zitten.
Slecht rapportGelukkig heeft Brussel een urgen-tieplan tegen pollutiepieken. De eer-ste fase van dat plan treedt elk jaar enkele keren in werking, wanneer de drempel van 70 microgram fijn stof per kubieke meter overschreden
wordt. Alleen stellen de maatrege-len van die eerste fase niet veel voor. De snelheidslimiet daalt en de be-volking wordt geïnformeerd. Meer dan een sensibiliseringsmaatregel is het niet. Het is belangrijk dat we enkele keren per jaar herinnerd worden aan de vervuiling en aan de rol van de auto daarin, maar effect op de concentraties heeft het niet. Een groot deel van de dag is de ge-middelde rijsnelheid sowieso lager dan de maximum toegelaten snel-heid.De maatregel van fase 2 is krachti-ger. In die fase moet de helft van het wagenpark verplicht aan de kant. Eén dag mogen de even nummer-platen rijden; de volgende dag de oneven nummerplaten. Maar... deze fase 2 is nog nooit in werking ge-treden. Het kan alleen bij erg hoge concentraties en enkel als die ver-vuiling vooral afkomstig is van ons eigen verkeer. Over fase 3, algemeen rijverbod, spreken we zelfs niet.Even recapituleren: één maatregel
heeft geen onmiddellijk effect op de concentraties en de andere maatre-gel, die wel effect zou hebben, wordt niet toegepast. Je kunt alleen con-cluderen dat het eindrapport ergens in de buurt van nul ligt. De minis-ter van Leefmilieu beseft dat ook en heeft een evaluatie besteld. Wellicht komen er bijsturingen.
VolksgezondheidNu moeten we even technisch wor-den. Europa legt ons een drempel op van 50 microgram fijn stof per kubieke meter. Die mogen we maxi-maal 35 dagen per jaar overschrij-den. Onze overheid is verplicht om actie te ondernemen om de concen-traties onder deze grenswaarden te houden. Waarom – vragen wij ons af – voorziet ons urgentieplan dan pas informatie aan de bevol-king vanaf 70 microgram fijn stof? En waarom ondernemen we pas bij 100 microgram, het dubbele van de Europese norm, echt actie? Hiermee geeft de regering eigenlijk toe dat
de Europese verplichting voor haar geen betekenis heeft. De Brusselse drempels zijn evenmin gekozen in functie van de volksgezondheid; wel in functie van het aantal keer dat ze overschreden worden. Absurd vol-gens ons. Je kiest toch niet voor een bepaalde actie omdat je ze weinig of niet zal moeten toepassen? Wel om-dat ze nodig en nuttig is. Natuurlijk kan een afweging van die gezondheidsidealen tegen prakti-
sche en economische factoren no-dig zijn, maar we weten dat ook de Europese drempels tot stand zijn gekomen als een compromis tussen gezondheid en economie. Als alleen gezondheid telde, zouden de nor-men nog lager zijn. Al bij al lijkt het logisch om fase 1 van een Brussels urgentieplan in werking te stellen vanaf 40 microgram fijn stof, terwijl fase 2 kan ingaan vanaf 50 micro-gram.
Scherpschutter of blinde mol?Maar is er een draagvlak om die drempels te verlagen? Het grote pijnpunt van het huidige plan is het feit dat fijn stof een vuilbak is, een amalgaam van polluenten, met veel verschillende bronnen, in binnen- en buitenland. Sommige van die stoffen zijn erg schadelijk, andere minder. Die verscheidenheid onder-mijnt de actiebereidheid. Maar er is een alternatief: dieselroet. Roet is het onderdeel van fijn stof dat het meest schadelijk is voor de gezond-heid. Bovendien legt het geen verre afstanden af. Als de concentratie roet hoog is, komt dat door ons ei-gen verkeer. Als we maatregelen ne-men tijdens een piek van dieselroet, zullen de concentraties dus meteen dalen én zal de volksgezondheid aanzienlijk verbeteren.Op voorwaarde natuurlijk dat de maatregel goed gekozen is. En daar wringt de andere schoen. De helft van de auto’s lukraak aan de kant zetten, is als speerwerpen met een blinddoek om. Je hoopt dat je raakt wat je wil raken, maar waarschijn-lijk tref je iets heel anders. De maat-regel haalt immers wagens met rela-tief lage uitstoot van de weg terwijl sterk vervuilende wagens mogen blijven rijden. Absurd natuurlijk. Zolang het urgentieplan niet focust op de kern van het probleem, vooral de dieselwagens, zal het effect niet in verhouding staan tot de maatre-gel en dan zal het protest elke keer oplaaien.
Piet Van Meerbeek,Brusselse Raad voor het
Leefmilieu (vzw Bral)
“Roet legt geen verre afstanden af. Als de concentratie hoog is, komt dat door ons eigen verkeer”
BDWOPINIE
BRUSSEL – Wanneer de koude komt, duikt ook de smog weer op. Het urgentieplan tegen pollutiepieken moet ons beschermen tegen al te hoge luchtvervuiling. Maar werkt het plan wel? Piet Van Meerbeek van vzw Bral licht het door.
BDW 1351 PAGINA 15 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
BDWOPINIELeuven-Brusseldoor Danny Vileyn
Leuven is de rijkste centrumstad van het land, Charleroi de armste. En het Brus-sels Hoofdstedelijk Gewest bengelt ergens tussenin. Niets opziendbarends. Maar toch: uit cijfers van de FOD Economie blijkt dat nagenoeg alle centrumsteden - op Brugge, Oostende, Roeselare, Namen en La Louvrière na - er tussen 2000 en 2010 op achteruit-gingen. Ook het Leuven van Louis Tobback. En dat is wel een verrassing. Niet dat de Leuvenaars die in 2000 nog rijk waren, plots arm geworden zijn. De welstellende Leuve-
naars zijn uit de stad weggetrokken en er zijn slechtere verdieners in hun plaats gekomen. Maar we moeten eerlijk blijven: Leuven heeft nog altijd een welvaartsindex van 114, de gemiddelde Leuvenaar verdient veertien procent meer dan de gemiddelde Belg. De enige Brusselse gemeente die Leuven overtroeft is Watermaal-Bosvoorde. En de stad Brussel, hoofdstad van het land, moet het stellen met 71. Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest haalt 81.Jarenlang heerste in de media het beeld dat de Vlaamse centrumste-den er jaar na jaar op vooruitgingen. En wie af en toe in (het centrum van) Leuven, Antwerpen of Gent komt, kan niet anders dan enthousi-ast zijn. Maar de werkelijkheid die uit de cijfers blijkt is genuanceerder. Antwerpen stak in 2000 nog vier procent boven het landelijke gemid-delde uit, in 2010 is ’t stad tot negen procent onder het gemiddelde gezakt. En in Brussel is het niet anders. Alle gemeenten, ook de rijke, gingen er de voorbije tien jaar op achteruit. De enige gemeente die aan de trend ontsnapt is Sint-Gillis, de gemeente van minister-president Charles Picqué (PS). Het is merkwaardig dat Picqué er niet in slaagt om op gewestelijk niveau te realiseren wat in zijn gemeente wel lukt. Al blijft Sint-Gillis nog altijd in de top tien van de armste gemeenten van het land, samen met zes andere Brusselse.De relatieve verarming van het gros van de steden moet voor de federa-le overheid een signaal zijn om de fiscaliteit van de stedelingen te her-denken. Er wacht ons toch een belastinghervorming met een verschui-ving van lasten op arbeid naar lasten op vermogenswinst, consumptie en vervuiling. En laat het nu net de stedelingen zijn die ecologischer wonen. Partijen zoals de SP.A, CD&V en Open VLD hebben in het verleden al gepleit voor een stadskorting. Laat ze er werk van maken, ze maken alle drie deel uit van de federale regering. Een stadskorting kan wel degelijk het verschil maken: werkzoekenden - ook allochtone - die een baan vinden, verlaten nog te vaak Brussel om zich in de rand of verder te vestigen. De stad heeft hen nodig.
EVA HILHORST
BRIEVEN VAN LEZERS [email protected]
MIVB
Sinds enige tijd sluiten de toegangspoortjes van de me-tro sneller om zwartrijders tegen te houden. Maar die vonden een alternatief door het alarm in te drukken. In sommige stations (Simonis, Lemonnier) staan de poortjes vaker open dan dicht, zeker op zondag, als er onvoldoende personeel is om de toestand te normali-seren. Vorige zondag heeft de MIVB de grote middelen ingezet: twee potige MIVB-agenten hielden de wacht aan de poortjes van Lemonnier.Een ander probleem zijn de Mobib-kaarten. De kwali-teit laat blijkbaar te wensen over, want mijn kaart wei-gerde na twee jaar dienst. Dan moet je naar een Bootik, in de file gaan aanschuiven voor een nieuwe kaart.Vandaag was het de beurt aan mijn echtgenote: met haar kaart van iets meer dan twee jaar oud kon ze de poortjes niet openen. Ze heeft dan maar ‘zwart’ gere-den met mijn kaart. Jo Verwimp, Asse
Aalst-Molenbeek (1)
Een zekere Johan Heldenbergh start een actie tegen de Aalsterse schepen van ‘Vlaamse Zaken’. Deze held komt uiteraard uit het gild van de culturele sector.Hoewel ik enerzijds wat begrip kan opbrengen voor deze ludieke actie tegenover een inderdaad eerder bombastisch initiatief, moet de Vlaamse goegemeen-te, anderzijds, wel voor de zoveelste keer vaststellen dat onze ‘culturelen’ wel geraakt worden door ‘Vlaem-sche’ initiatieven, maar in hun kot kruipen bij Frans-talige grollen.Zo bestaat er in het Brusselse Sint-Lambrechts-Wolu-we een schepenambt voor steun aan de Franstaligen in Vlaams-Brabant. Naar aanleiding van de recente gemeenteraadsverkiezingen weigerde Madame Non, in de hoofdstad van het land dan nog, de toevoeging van het letterwoord CD&V aan de gemeenschappelijke christendemocratische lijst (hetzelfde gebeurde in de andere Brusselse gemeenten, met uitzondering van Molenbeek). De Brusselse gemeenten en OCMW’s pas-sen de taalwetgeving niet toe, waardoor politieagenten en openbaar verplegend personeel onvoldoende of niet tweetalig zijn. Enzovoorts, enzovoorts.Dit stoort cultureel Vlaanderen blijkbaar niet. Het doet denken aan die artiesten die de Christusfiguur en het christendom met overgave belasteren, maar de islam en krijgsheer Mohammed totaal onkritisch benaderen.Laf en artistiek dekken dikwijls eenzelfde lading. Guido Ghekiere, Brussel
Aalst-Molenbeek (2)
Alle sympathie en ook mijn gelukwensen voor Anna-lisa Gadaleta, maar haar ongenuanceerd en historisch onjuist stukje in BDW van donderdag 25 oktober heeft mij de wenkbrauwen doen fronsen. Ik wist niet dat de verfransing een nieuw woord in het politieke discours was. Ik verkeerde in de mening dat het minstens zou oud is als het bestaan van de Belgische staat. Ik vind het daarom een prima idee dat de nieuwe schepen voor Vlaams Beleid en Integratie uit Aalst een bezoekje komt brengen aan Molenbeek.Molenbeek is namelijk een schoolvoorbeeld van wat verfransing inhoudt. Sint-Jans-Molenbeek telde in 1884 84 procent eentalig Nederlandstaligen. In 1910 was het aantal Nederlandstaligen gezakt tot 61 pro-
cent en in 1947 bedroeg dat aantal nog 44 procent. Op dit ogenblik zijn de Nederlandstaligen in Molenbeek en elders in het Brussels gewest gekrompen tot een kleine minderheid, die nog steeds moet strijden voor het doen naleven van de wettelijke tweetaligheid van de openbare diensten in Brussel, terwijl de Franstalige politieke klasse de taalwetten ofwel saboteert, ofwel tracht uit te hollen. Dat bleek nog tijdens de voorbije federale regeringsonderhandelingen en uit het recente regeringsakkoord. Zo moet voortaan nog slechts een derde van de magistraten in Brussel tweetalig zijn, ter-wijl dat voordien twee derde was. Zo goed kunnen de Franstalige politici dus toch niet omgaan met diversi-teit. In een aantal gemeente is de enige reden dat er een Vlaams schepen is, trouwens het feit dat daar fors geld wordt voor neergeteld. Vlaanderen kan dus inderdaad veel van Brussel leren, maar jammer genoeg niet zoals mevrouw Gadaleta het bedoelt.
Rudi Coel, Overijse
Aalst-Molenbeek (3)
Ik had graag gereageerd op de lezersbrief van Annalisa Gadaleta, Vlaams schepen in Brussel, waarin zij de taalsituaties in Aalst en Molenbeek vergelijkt.Het is ongetwijfeld goed bedoeld van ‘mevrouw met de mooie woorden’, maar ik vrees toch dat ze de situatie in (en rond) Aalst helemaal niet aanvoelt, die is name-lijk totaal niet te vergelijken met de positie van de Vla-ming in Molenbeek. Ik leg uit.Stel, je woont al heel je leven en graag in Liedekerke (of Ninove, Geraardsbergen, Denderleeuw of dus Aalst), maar de laatste 5 à 10 jaar zie je toch ‘een en ander’ veranderen. Je ziet namelijk een opmerkelijke stijging van het aantal ‘Afro-Belgen’ in je gemeente. Ze komen oorspronkelijk uit (francofoon) Afrika, en via een ‘tus-senstop’ in Brussel komen ze in Vlaanderen wonen. Je merkt ook dat niemand hen in Brussel heeft at-tent gemaakt op het feit dat in Vlaanderen Neder-lands wordt gesproken. Meteen denken ze ook vlotjes in de winkels en horeca verder in het Frans bediend te worden, want “en belgique, on parle quand-même le français”. Van andere talen (of regio’s) is blijkbaar geen sprake. Sommigen onder hen, het moet gezegd, sturen hun kinderen toch naar de lokale scholen, waar ze dus vlot het Nederlands onder de knie krijgen, naast het Frans thuis. Ánderen echter kozen ervoor in Brussel te blijven wer-ken/studeren. Ze zijn totaal Brussel-gericht, blijven rustig eentalig francofoon, en zien blijkbaar geen gra-ten in hun Nederlandsonkundigheid in Vlaanderen.Ik ben het er helemaal mee eens dat het een verrijking is om elkaars taal te leren, mevrouw Gadaleta, maar moet zoiets niet een beetje van twee kanten komen? En niet minstens evenzeer van de ‘nieuweling’, die zich in een andere regio wenst te vestigen? Het gaat trouwens helemaal niet om zomaar ‘een’ andere taal zoals u het stelt, neen laat ons een kat ‘un chat’ noe-men, het gaat quasi àltijd om Frànstaligen (in Vlaan-deren). Men praat hier trouwens steevast over ‘anders-taligen’ enerzijds en ‘de franstaligen’ anderzijds. Hoe zou dat komen?Ik denk ook niet dat Vlamingen in Molenbeek mensen op straat toeroepen “hey sufferd, wij praten Neder-lands in deze straat,” als ze net in het Frans vriendelijk werden begroet.
Axel Dupont, Liedekerke
SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar [email protected]. Schrijven kan naar BDW-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via [email protected]. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.
BDW 1351 PAGINA 16 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
VADROUILLEDE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK
Culinair > Cantillon bewaart geuze als champagne in ondergrondse bunkers
Ssst, hier rijpt de geuze...
Jean Van Roy, de meesterbrouwer van de Anderlechtse lambiekbrouwerij Cantillon, tevens het Museum van de Geuze, heeftin principe nooit tijd. In de enige Brusselse
brouwerij waar nog bieren van spontane gis-ting (geuze, kriek, faro) gebrouwen worden, is het altijd druk. Terwijl hij zijn fiets tegen een boom plaatst en de toegang naar zijn nieuwe
heiligdom opent, staaft Jean dat nog even met cijfers: de kleine brouwerij krijgt elke maand tweeduizend toeristen over de vloer, en door de almaar toenemende vraag naar ambachte-lijke bieren zou Cantillon het tienvoud aan de man kunnen brengen van de 1.700 hectoliter die de brouwerij nu produceert. “Maar small is beautiful,” vindt Van Roy, die
Meesterbrouwer Jean Van Roy liet zich inspireren door de bewaarmethodes in de Champagnestreek.
© IVA
N P
UT
CANTA! LEERT LATINo’S ZINGEN VooR SoELAAS
ELSENE – Het Festival CANTA!, dat in Brussel gemaakte Latijns-Ame-rikaanse muziek in de kijker zet, schreef een wedstrijd uit waarbij groepen een originele compositie mochten insturen. Donderdag stel-len de geselecteerden hun nummer voor in La Tentation, zaterdag vindt de finale plaats.
“We willen bestaande latinogroepen in de kijker zetten en mensen die nog geen groep hebben aanzetten om eigen nummers te schrijven,” zegt Aymeric Lehembre van het Latijns-Amerikaans Huis dat voor de zevende keer het CANTA!-festival organiseert. “De wedstrijd is de ruggengraat van het festival en we sluiten af met een hoofdact om meer volk te trekken.”Dit jaar is Minino Garay de publieks-trekker. Een mooie keuze aangezien de Argentijnse percussionist in Pa-rijs woont en een brug slaat tussen culturen door samen te werken met allerhande muzikanten. “Hij werkt bijvoorbeeld met rappers, die zijn manier van zingen hebben beïnvloed, een soort slam, het ritmisch voordra-gen van teksten.”Enkel zelfgeschreven songs mogen deelnemen aan de wedstrijd, want het is voor Lehembre belangrijk dat de latino’s zich uitdrukken. “Zij leven soms in harde omstandigheden in Brussel. Ze zijn ver van huis, voelen nostalgie en gemis. Muziek maken zorgt voor soelaas.” De wedstrijd is niet exclusief voor latino’s. “Er is een Belgische groep die Argentijnse muziek brengt en een groep die uit Chileense en Belgische muzikanten bestaat. Ook die cultu-rele dialoog en de ontmoeting van continenten zijn voor ons belangrijk.”
BT
Festival CANTA! op donderdag 1 en zaterdag 3 november om 19 uur in La Tentation, Lakensestraat 28, te Brussel. Tickets kosten 8/10 euro voor donderdag, 13/15 euro voor zaterdag, 10/15 euro voor de twee dagen. www.america-latina.be
© C
AN
TA! F
ES
TIVAL
‘Ik wil er geen commerce van maken. Het is mijn doel om met deze kelder iets op te bouwen voor de lambiek’
ADVERTENTIE
BRUSSEL – Onder de begane grond tussen de Arduin- en de Hooikaai, de KVS en de ‘Betonmolen’ van Wim Delvoye, liggen sinds vorig jaar duizenden flessen bier van Cantillon te rijpen in enorme bunkers uit de Tweede Wereldoorlog. Wij mochten als eerste een kijkje gaan nemen in deze kelders van de Brusselse champagne.
Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs
te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor
personen met een handicap
Handicap & informatie
Bezoeken enkel op afspraak
0800-15045�alle werkdagen van 9 tot 12u30,
maandag, dinsdag en donderdag van 13 tot 15u30
BDW 1351 PAGINA 17 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
met dit nieuwe project vooral een droom wil realiseren. “Het begon met een bezoek in mei 2010 aan het champagnehuis Pommery in Reims. Het was schitterend om al die cham-pagneflessen daar te zien liggen. Ik wilde het-zelfde doen. Volgens mij bestaat het nog niet: een kelder met zo’n grote hoeveelheid bier.”Samen met de Stad Brussel ging Van Roy op zoek naar een locatie. “Ook onder het Vossen-plein zijn we een bunker gaan bekijken, maar die heeft alleen een ingang langs de riolen.”
MéthusalemWe dalen de trap af naar het keldercomplex. Nadat men de Brusselse binnenhaven had ge-dempt, werd dit waterbekken eerst een kelder, en later een bunker voor de Tweede Wereld-oorlog. Hij ziet er nog intact uit. Op de muren staan mooi gestileerde opschriften als ‘Verbo-den te rooken’ en ‘Verboden te urineren’. We houden ons aan de voorschriften en gaan naar de zeven kelderruimtes van elk 15 vierkante meter, die Van Roy inmiddels heeft klaarge-maakt voor het opslaan van zijn bieren. Het is er in ieder geval behoorlijk fris. “Vooraf ben ik regelmatig komen meten: 10 graden in de winter, en 21 graden toen het in de warme zomer van 2010 buiten 35 graden was. Dat is nog niet ideaal, maar juist genoeg.”Van Roy heeft een contract getekend voor 30 jaar, want dit is een project van lange adem. “Elk jaar willen we hier drie- tot vierduizend flessen plaatsen. Over twintig jaar kunnen er dus 80.000 liggen. We zijn vorig jaar begon-nen, dus nu liggen er al een achtduizendtal. Meestal geuze, maar ook wat lambiek (het basisbier voor geuze en kriek), en Lou Pepe Kriek die gemaakt is met echte Schaarbeekse krieken.” Eén lot geuze is al iets ouder en be-vat flessen die dateren uit 2002, en Cantillon produceert nu ook een aantal speciale flessen die exclusief voor de kelder bestemd zijn. Bij-voorbeeld een geuze van lambiekbrouwsels
Zo’n achtduizend flessen geuze liggen al te rijpen in de bunker onder de Arduin- en de Hooikaai.
Strikte voorschriften uit oorlogstijden.
© IVAN PUT
© IV
AN
PU
T
toastaroma’s, maar de smaak blijft ook na twintig of dertig jaar nog zuiver en vers.” Het alcoholpercentage blijft op vijf procent omdat de nagisting in de fles al na twee jaar stopt, wanneer de restsuiker van de jongste lambiek is omgezet. Daardoor is het risico op ontploffingen of springende kurken ook nage-noeg onbestaande. “Dat kan soms gebeuren met jonge bieren. Toen we nog geen kroon-kurken bovenop onze kurken zetten, gebeurde het vaker dat de kurken eraf sprongen. Over de warme zomer van 1949 gaat zelfs het verhaal dat toen een miljoen flessen geuze in Brussel en omgeving verloren gingen.”Dat was geschiedenis, nu is het wachten op de toekomst waarin Brussel misschien een beet-je de allure krijgt van de Champagnestreek. Even was er sprake van dat de kelders dit jaar al door het publiek zouden kunnen worden be-zocht in het kader van Brusselicious, maar dat is voorlopig niet het geval.
� Michaël�Bellon
Een flink uit de kluiten gewassen geuzefles van 3 liter: de Jéroboam.
© IV
AN
PU
T
die respectievelijk twee, drie en vier jaar oud zijn (in plaats van één, twee en drie). En, zoals in de Champagnestreek, ook een aantal fles-sen die veel meer inhoud hebben dan de ge-bruikelijke 75 centiliter. In de Jéroboam kan 3 liter, in de Méthusalem - die leeg al 40 euro per stuk kost - zelfs 6 liter.Je zou denken dat een aantal van deze flessen nu al gereserveerd is door kandidaat-kopers, maar dat is niet het geval. Jean Van Roy: “Ik weet niet wanneer ik ga verkopen. Misschien pas over vijftien jaar als er plaatstekort dreigt. Misschien zullen het pas mijn zonen Florian en Sylvain zijn die de flessen uiteindelijk ver-kopen. Ik wil er geen commerce van maken, en ik heb absoluut geen financieel plan. Het is mijn doel om iets op te bouwen. Niet voor Cantillon alleen, maar voor de lambiek in het algemeen. Het is een bier dat alleen maar hier in de Zennevallei bestaat, een bier van spon-tane gisting waarmee we dingen kunnen doen die we met andere bieren niet kunnen doen.”En zo komen we natuurlijk bij de kern van de zaak: de reden waarom Cantillon zijn bier zo lang wil bewaren, is de vaststelling dat de smaak ervan gedurende minstens twintig jaar kan evolueren. “Ik ben in 1996, het ge-boortejaar van Florian, flessen beginnen te bewaren. Toen meer dan 1.000. We hadden in onze brouwerij ook nog een aantal geuzefles-sen van de jaren zeventig liggen. Als je daar af en toe van proeft, dan merk je het verschil. De fameuze micro-organismen Brettanomyces bruxellensis en B. lambicus uit de Zennevallei werken jaren door en dat geeft meer karak-ter en structuur. Je krijgt zo ook de typische
Lambiek is het zure, platte basisbier waarmee andere typische Zenne-vallei-bieren zoals geuze, faro en kriek worden gemaakt. Lambiek is een bier van spontane gisting: wilde micro-organismen uit de buitenlucht zorgen ‘spontaan’ voor omzetting van de suikers uit de tarwe in alcohol en koolzuurgas (dat uit de houten vaten ontsnapt).Geuze ontstaat uit de vermenging van oude en jonge lambiek (meestal 60 procent lambiek van één jaar, 30 pro-cent van twee jaar en 10 procent van drie jaar), een methode die vergelijk-baar is met de productiemethode van champagne. Omdat de jonge lambiek nog even nagist op de fles, bevat geuze koolzuurgas. MB
LAMBiek & GeuZe
Openbrouwdag van Brouwerij Cantillon / Brussels Museum van de Geuze op zaterdag 10 november. Vanaf 6.30 tot 17 uur kunt u de verschillende productiefasen van de lambiek volgen. Vanaf 7 uur zijn er geleide bezoeken. Toegang, gidsbeurt en degustatie naar keuze: 6 euro per persoon (kaartje de hele dag geldig). in de Gheudestraat 56 in 1070 Anderlecht; meer info op 02-521.49.28, [email protected] en www.cantillon.be
BDW 1351 PAGINA 18 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
Ontspanning > Warwick Barsey Gourmet Jazz Evenings
Jazz om te degusteren
T e oordelen aan het groeiend aantal (inter)nationale stu-denten aan de jazzafdeling
van het Koninklijk Conservatorium is elk nieuw jazzpodium ten zeerste welkom. Sinds enkele maanden is er een gloednieuwe concertplek bij. Het Warwick Barsey hotel, gelegen aan het einde van de Louizalaan, mag dan wel geen traditionele jazz-club zijn, jazz krijgt er absoluut een plek. Sinds begin dit jaar is Marc Staelens er manager.“Het hotel dateert uit het einde van de jaren zestig en heette toen May-fair. In 2001 werd het verkocht en vijf jaar later werd het eigendom van de Warwick-keten die ook ves-tigingen heeft in Londen, New York, Singapore en de Fiji-eilanden. Het interieur werd volledig ontwor-pen door de Franse interieurar-chitect Jacques Garcia, de man achter het hotel Costes in Parijs.”“In ons hotel ontwierp hij alles, van decoratie tot stoelen en tapijten, van de bar tot de kamers en de ver-gaderzalen. En hij ging daarin heel ver. Ook de overdekte buiten- en binnentuin zijn van zijn hand. Die laatste richtte hij in als ‘fumoir’.
Ideaal voor ons want we hebben een uitgebreid assortiment sigaren.” En zo belanden we bij het centrale thema van het hotelconcept: genie-ten met alle zintuigen. “Dat leerde ik van een wijnboer in Frankrijk,” zegt Staelens. “Die man merkte te-recht op dat je moet eten en drinken met al je zintuigen, maar dat dik-wijls een belangrijk aspect uit het oog verloren wordt: genieten moet je met passie, in aangenaam gezel-schap en liefst op een plaats waar iedereen zich goed voelt. We krijgen hier heel wat zakenlui over de vloer, net als filmsterren en mensen uit de modewereld. Maar ook mensen uit totaal andere milieus stappen hier binnen.” Voortaan richt het hotel zijn pijlen ook op de jazzliefhebber. “Ik ben een man van vele muziekjes en hou van Chopin, Bach en zelfs Metal-lica, maar mijn voorliefde gaat uit naar Frank Zappa en Tom Waits. Daarnaast had ik altijd al een zwak voor jazz. Nu ik hier manager ben, wil ik mijn beroep combineren met mijn liefde voor jazz en lekker eten. Tijdens de concerten bieden we een menu aan, maar wie wil kan gratis
naar de muziek komen luisteren en enkel een drankje bestellen. We beginnen al om 18.30 uur, zodat je zelfs na twee sets nog op tijd naar huis kan. Al gebeurt het wel eens dat de muzikanten een derde set willen spelen omdat ze de sfeer zo goed vinden.”“Een gouden raad die ik kreeg van Henri Vandenberghe, de man die verantwoordelijk is voor het mu-zikale luik: respecteer steeds de muzikanten. Daarom staat hier ook een uitstekende piano want er zijn plannen om op vaste avonden live pianomuziek te brengen. De achter-grondmuziek wordt ook zorgvuldig geselecteerd. We draaien de be-tere lounge, zoals Buscemi en Marc Moulin. Ik wil de sfeer oproepen van de salons en zalen uit de oude films van Fred Astaire en Gene Kelly, waar mensen aan tafeltjes zaten te genieten van livemuziek en onder-tussen ook iets aten en/of dronken.”Belangrijk element in het hele opzet is het Belgische kwaliteitslabel. “In de keuken staan lokale producten centraal, telkens met een bijzon-der accent. Maar ook op muzikaal gebied trekken we de lijn door. Waarom buitenlandse acts vragen als we in eigen land genoeg talent hebben?”
Thema-avondenMomenteel is er elke laatste woens-dag van de maand een jazzavond
ELSENE – Genieten van lekker eten in een hip en stijlvol decor en ondertussen nog een jazzconcert meepikken, het kan in Brussel. De place to be: het Warwick Barsey hotel. “Het heeft allemaal te maken met passie,” aldus manager Marc Staelens.
Het Warwick Barsey hotel wil met zijn jazzavonden de sfeer van de ‘salons’ van weleer oproepen.
onder de naam ‘Gourmet Jazz’. Maar voor Staelens mocht het ge-rust wat meer zijn, dus organiseert hij tussendoor nog thema-avonden. Begin oktober was er nog een reeks van acht concerten in twee weken tijd waarbij vrouwelijke jazzvoca-listen in de kijker stonden. Bin-nenkort zal er elke twee weken een concert plaatsvinden. En uiteraard staan ook de eindejaarsfeesten bij Warwick Barsey in het teken van de jazz.Brussel heeft er dus een nieuwe in-teressante jazzplek bij.
“In de keuken staan lokale producten centraal en ook op muzikaal gebied kiezen we voor Belgisch”
ADVERTENTIE
MONIKA GINTERSDORFER& KNUT KLASSEN
APRÈS NOUSC’EST NOUS 9 & 10/1119:00!!! KAAISTUDIO’SCLASH TUSSEN AFRIKA EN EUROPA, IN 4 VOORSTELLINGEN OP 2 AVONDEN.
KAAITHEATER & DEBUREN STELLEN VOOR
HOLLANDSEBERGEN 22/11>8/12 KAAISTUDIO’SEEN FIJNE SELECTIE THEATER UIT NEDERLAND: LAURA VAN DOLRON, SCHWALBE,MAATSCHAPPIJ DISCORDIA EN DE VEERE.
JAN DECORTE/BLOET & DE ROOVERS
SCHILLER/TASTEN8, 9 & 10/1120:30 KAAITHEATERDECORTE PAKT FRIEDRICH SCHILLER AAN! WERELDPREMIÈRE
WWW.KAAITHEATER.BE
KAAITHEATER, DANSCENTRUM JETTE & JETHERFST FESTIVAL STELLEN VOOR
LES SLOVAKS
FRAGMENTS 16 & 17/11 20:30 + 18/11 15:00KAAITHEATEREEN EXPRESSIEVE & GRAPPIGE DANSVOORSTELLING OVER HET LEVEN DAT WE DENKEN TE LEVEN.
Kaaiad BDW 121031.indd 1 10/10/12 11:33
© MARC GYSENS
BDW 1351 PAGINA 19 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
In dit appel- en perenseizoen draaien de stroop-fabrieken op volle toeren. De stroop die wordt in-gekookt is een veelzijdig product, een oude vorm van ‘duurzaamheid’: hoe met weinig (gemengd fruit) véél maken.
Onze voorvaders keken met lede ogen naar zo-veel gevallen fruit uit de tuin. Valappels bewaren niet. De fruittelers in het Pajottenland spraken in een goed oogstjaar alle vrienden en familieleden aan met “hebben jullie geen appels nodig?”. Wie ze kende deed alsof hij niet thuis was, want van overal kwamen appels, peren en ander overtollig of beschadigd fruit. Na het inmaken van een winter-lading compote (voor bij de zwarte pensen), was de inspiratie op.“Niets slimmer dan een mens, maar hij moet le-ven”, zei mijn vader. Die overvloed aan zoet fruit was ideaal om zich voor te bereiden op een lange hongerige winter. Paleovoedingsspecialisten zien hierin de reden waarom we verdikken: vruchten-suiker of fructose. Door evolutie is ons lichaam aangepast aan die herfstovervloed van fruit. Ons lichaam kreeg een flinke dosis fruitsuiker te ver-werken, wat de rest van het jaar niet voorkwam. Dit was een signaal, zo zeggen die specialisten, om reserves op te slaan, want onbewust ‘begreep’ ons lichaam dat er een periode van tekort op komst was en werden de reserves opgeslagen als vet. Fructose is vandaag hét industriële zoetmiddel bij uitstek. Het wordt gewonnen uit Amerikaanse maïs en aldaar sterk gesubsidieerd. Fructosesiroop uit maïs (High Fructose Corn Sirop, HFCS) gaat vandaag zowat in alles, zo goedkoop is het. Het klopt de andere voedingssuikers, glucose en galac-tose, met lengtes. We eten dus het hele jaar door fructose en vaak nog in verborgen vorm. En dat zou dé reden zijn van de obesitasepidemie.Het mooie fruit werd vroeger te bewaren gelegd in appelkasten, het lelijke leverde appelmoes, van de rest werd nog heel wat gemaakt. Men kon er sap van trekken, zoals mijn oom deed. Hij had daarvoor een sapsteriliseerder. Sommigen lieten dat sap ver-gisten tot cider. Wie echt veel had, distilleerde van de cider ook calvados (al heette dat in onze streken
anders). Cider was ook niet al-leen voor slemppartijen, maar
voor allerhande huiselijke taken had men azijn nodig, die gemaakt
wordt van cider. En wie héél veel ap-pels en peren (en kweeën, en bessen en
wat nog al meer) had, die kookte dat in tot stroop. De pulp die daarbij overbleef, was ook
niet verloren: die ging naar de beesten. Eén van de redenen waarom boeren dieren hielden (varkens, kippen, konijnen koeien), was om over-schotten te laten omzetten in vlees. Bedenk dat ap-pels duurder zouden zijn (want minder renderend) als men daarmee niet ook dieren zou kweken. Het-zelfde geldt trouwens voor bier. Bij sommige olie-gewassen is het afgeleide beestenvoer (perskoek) waardevoller dan de olie zelf.Bij onze voorouders, voor de tijd van goedkope riet-suiker en Haspengouwse bietsuiker (sinds Napo-leon) was stroop het universele zoetmiddel, naast de duurdere honing. Stroop ging in alles waar een zoete toets bij nodig was.Bekijk de volgende keer dat u een pot stroop/gelei koopt het plakkende goedje eens met andere ogen. Ergens werden lelijke appels in hun geheel ge-stoomd en dan geperst of gecentrifugeerd. De even-tuele maden en wormen zorgden voor extra prote-ine, al beweren de huidige producenten allemaal dat zoiets niet meer gebeurt. En dan wordt alles in grote installaties ingedikt. En nog ingedikt. Het sap bevat niet alleen suiker, maar omdat het van ongeschild fruit wordt gemaakt, ook heel wat pectine. Dat is een lijmstof die heel handig is om voeding dik te maken. Stroop kan lopend zijn, en dan noemen wij het siroop. Aangelengd met water geeft dat een zoet drankje. Maar dat kan eigenlijk evengoed met dikke stroop. Kwestie van even warm maken en oplossen. Hoe verder men indikt, hoe steviger het resultaat. Tot je de zogenaamde ‘pâte de fruit’ krijgt, dat heer-lijke snoep.Er wordt gezegd dat stroop typisch is voor de Be-nelux. In Amerika (apple butter) wordt het product geassocieerd met de Pennsylvania Dutch, afstam-melingen van kolonisten uit onze streken. Maar ver-gelijkbare stropen komen ook wel elders voor. Zowel de Turken als de Zwitsers maken dikke, smeerbare stroop van druiven. Die laatsten noemen dat ‘vin cuit’.Goede stroop wordt uitsluitend van fruit gemaakt. Er zijn producenten die er suiker aan toevoegen, wat
in de grond belachelijk is. Stroop is immers van oor-sprong een alternatief voor suiker. Anderen spelen het subtieler en voegen tijdens het indampproces bietensap toe. Dat klinkt niet als suiker, maar is het natuurlijk wel. Waarvoor teelt men anders suiker-bieten? In sommige goedkope stropen zit bijna al-leen bietensap. En dan is er de Luikse stroop. Dat is een bereiding op basis van stroop, maar de produ-cent beweert nergens dat het om zuivere appel- en perenstroop gaat. Er zouden zelfs dadels in de be-reiding gaan.Maar de allerbeste appel- en perenstroop is de zui-vere. Zoals die van de tuinbouwschool Horteco in Vilvoorde. Ga maar eens proeven. Smakelijk.
De hele reeks nalezen?www.brusselnieuws.be/trachet
Stroop
BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT
Nick Trachet
ADVERTENTIE Er zijn producenten die suiker toevoegen aan stroop, wat in de grond belachelijk is. Stroop is immers van oorsprong een alternatief voor suiker
M�� �� ����� ��� ��� B������� H������������� G�����
www.fedsvk.be
02 412 72 44
Verhuur uw woning zorgeloos
Gegarandeerde huur elke maand
Verzekerd verhuurbeheer
Onderhoud van uw woning
Steun voor de renovatie
Fiscale voordelen
SOCIALE VERHUURKANTOREN
© N
ICK
TRA
CH
ET
Met het duo van vibrafonist Bart Quartier (Kris Defoort Dreamtime, Brussels Jazz Orchestra) en pianist Bart Van Caenegem (Frivole Fram-boos, Delvitagroup) heb je alvast een goede reden om de proef op de som te nemen. Hun muziek past perfect in dit kader. Het duo bracht vorig jaar de cd Profiles (W.E.R.F.) uit, opgenomen in de concertzaal van het Koninklijk Conservatorium in Brussel. De twee baseerden zich op ‘Children’s Songs’ van Chick Co-rea en creëerden voor de gelegen-heid vierentwintig miniatuurtjes,
van sfeervol ingetogen tot feestelijk huppelende deuntjes. Door hun er-varing bij diverse groepen weten ze live dit repertoire uit te bouwen tot een gevarieerd en toegankelijk pro-gramma met een dosis humor.
� Georges�Tonla�Briquet
Warwick Barsey Hotel, Louizalaan 381-383, 1050 Brusselwww.warwickbarsey.comBart Quartier & Bart Van Caenegem op 28-11 om 18u30.
BDW 1351 PAGINA 20 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
Georges Lebouc: “Ik hou zielsveel van het Brussels. Die rijkdom aan uitdrukkingen, waanzinnig.”
I n het halletje van Leboucs comfortabele appartement word ik begroet door een authentiek samoeraiharnas. En door een
kwispelstaartende viervoeter. Samou wil niets liever dan spelen met mij, ik wil niets liever dan luisteren naar Leboucs ontboeze-mingen.“Je suis l’echte Brusseleir par excellence. Ik ben niet alleen hier geboren, ik ben ook een Zinneke in de ware betekenis van het woord. Mijn vader was een Parisien die op zijn 19de naar Brussel is verkast, mijn moeder een ech-te Brusseles van Vlaamse afkomst. Ik ben ge-boren op twee passen van de Grote Markt. In de Spoormakersstraat, waar vroeger het luxe-hotel was dat in 1851 zijn deuren opende toen Napoleon III aan de macht kwam en dat als toevluchtsoord diende voor Franse ballingen.”“Ik draag dus twee verschillende culturen in mij en daar ben ik trots op, maar ik ben wel opgevoed in het Frans. Mijn vader, die op zijn 75ste gestorven is, heeft in de 56 jaren dat hij in Brussel heeft rondgelopen nooit een gebe-nedijd woord Nederlands geleerd. Wat wil je, een Fransman. Het enige dat hij kende was de zwette teif, de schoppendame in het kaartspel. Het belette hem echter niet wekelijks ‘Dialo-gue de la semaine par Virgile’ in het week-blad Pourquoi Pas? te verslinden. Een rubriek waaraan ik later zes boeken heb gewijd. Ge-sprekken in het Brussels, tussen Brusselaars. Uit het leven gegrepen, met alle beledigingen en zwans van dien. Mijn vader verslond ze en hij begreep ze zelfs omdat de context zo goed geschetst was. Maar voor de rest was het thuis al Frans wat de klok sloeg, er werd geen woord Nederlands gesproken, wat maakte dat ik al jong een echte francofoon ben geworden.”
VeelschrijverTaal, het is ook steeds een dada geweest. Tot aan zijn pensioen is Lebouc leraar Frans, Spaans en Italiaans geweest in een school
voor documentalisten. Spaans en Italiaans leerde hij op zijn vele reizen. “Wat ik daar ge-zaaid heb is nuttig gebleken in mijn tweede leven, dat van essayist. Overal in Brussel heb ik oud-studenten op interessante plaatsen. In de Koninklijke Nationale Bibliotheek, de ULB, het Europees Parlement... Als er researchwerk te doen is, volstaat een belletje om de rode lo-pen uitgerold te krijgen.” Leboucs eerste werk verscheen in 1990, nu, 22 jaar later staat de teller op 47. “Enkele ja-ren voor mijn pensioen heb ik van Les Editi-ons Marabout de vraag gekregen om een me-thode uit te schrijven om Italiaans te leren. Tot vandaag is het mijn bestseller gebleven, met 63.000 exemplaren. Het boek was uitge-komen kort voor de Schengen-akkoorden van
kracht werden (die het vrije verkeer van per-sonen in Europa mogelijk maakten, red.), de Fransen sprongen erop omdat ze met het ope-nen van de grenzen andere talen wilden leren, zich voorbereiden op ‘het ergste’.” “In totaal heb ik voor Marabout acht boeken geschreven over Spaans en Italiaans, daarna heb ik een onderkomen gevonden bij Les Edi-tions Labor. De FNAC had net de deuren ge-opend, een oud-studente die er als verkoop-
ELSENE – “Uit mijn pen komen geen romans, vloeit geen poëzie. Ik schrijf over taal, geschiedenis. Soms komisch, soms ernstig. Mensen kennen mijn boeken, maar ze kunnen er geen gezicht op kleven. Bij romanciers ligt dat net omgekeerd. Amelie Nothomb bijvoorbeeld, die hier haar vader nog geregeld komt bezoeken, vermomt zich omdat ze niet wil herkend worden op straat. Daar heb ik geen last van.” Georges Lebouc, taalleraar met pensioen, begon 22 jaar geleden aan een tweede leven als essayist.
‘Fiere Brusselaar, fiere Belg’
Georges Lebouc, essayist
“Brussel, het is eigenlijk mijn stad niet meer, het is mijn dorp geworden. Mijn dorp dat m’n hart heeft gestolen”
ster werkte zei me: ‘Weet u, mijnheer Lebouc, er bestaat een excellent Brussels woorden-boek, geschreven door Louis Quiévreux dat helaas niet meer verkrijgbaar is. Zou u er misschien een kunnen schrijven? ‘Dat kan ik niet,’ dacht ik bij mezelf, ‘maar waarom niet een cursus Brussels schrijven?’. Een beetje in Assimil-stijl (op basis van intuïtieve as-similatie, red.), maar dan op komische wijze. Les Editions Labor hapte toe, ik was opnieuw gelanceerd en werd — de mensen kleven nu eenmaal graag etiketten — ‘de Brusseleir’. Er volgden verschillende opdrachten.”Daarna schreef Lebouc nog voor twee an-dere uitgeverijen: Racine en Avant-Propos. “Bij Racine ben ik goed gevallen omdat ik daar onder meer mocht schrijven over de dialogen van Virgile. Zes boeken. Een an-thologie waarvoor ik de teksten koos en ver-taalde, vergezeld van commentaar en histo-rische duiding. Ik heb er ook een boek over de straatnamen van Brussel geschreven, Histoires anecdotiques des rues de Bruxelles. Een succes, waarop de uitgever verschillende boeken over Brussel heeft gecommandeerd. Toen een directeur bij Racine, met wie ik bevriend was geraakt, zijn eigen uitgeverij oprichtte, ben ik hem gevolgd. Voor Avant-Propos schrijf ik nu nog steeds. Onder meer een boek over de eigennamen die zelfstan-dige naamwoorden zijn geworden. 2.500 heb ik er gevonden, goed voor 650 pagina’s. Mijn jongste werk is dan weer een woor-
denboek van Franse dialecten. Met daarin enkel erotische woorden. Amusant dus”. “Schrijven, het is een droom die laat is uitge-komen. Maar ik was goed voorbereid. Van in mijn jeugd heb ik verwoed documentatie ver-zameld. Over van alles en nog wat. Beeld u in hoe blij ik was toen de pc zijn intrede deed, ik ben een van de eerste trouwe gebruikers. Zo-dra ik genoeg materiaal heb over iets voor een boek, dan schrijf ik het. Mijn boeken hebben zich dus gespreid over een leven lang geschre-ven”.
ZwanzersNog een van Leboucs werken: Comment engu-eler son prochain en Bruxellois, Hoe zijn naaste uitschelden in het Brussels. Een boek met ook honderd favoriete plekken in Brussel. Of nog, twee Robbedoes-albums in het Brussels. “Ik hou zielsveel van het Brussels. De rijkdom aan uitdrukkingen, waanzinnig. Ik spreek het niet, ik benader het als linguïst. Maar ik be-grijp alles, al kan ik niet alles uitleggen omdat er nooit een echte Academie is geweest zoals L’Academie Francaise, die al sedert 1635 be-staat. Die Robbedoezen, dat was iets helemaal anders dan wat ik gewoonlijk deed. En ik deed het met veel plezier, want ik hou van verande-ring, ik heb een hekel aan het opkleven van eti-ketten. ‘Monsieur dit’ zijn, ‘mijnheer dat’ zijn, het interesseert me geen zier”. “Ik hou ook van de zwans. Brusselaars zijn zwanzers. Dat heb ik pas echt goed begrepen
Samou, de hond van Lebouc, die zelf een Zinneke pur sang is.
© MARC GYSENS
BDW 1351 PAGINA 21 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
FREDDI SMEKENS
Fleereflooiter
B russelaars van den aave stempel, een beetje in de aard van ondergetekende en sommige van zijn lezers, zullen
ongetwijfeld nog gehoord hebben van het café Baa Wiske de Flooiter. Ik haal de naam van die afspanning hier even aan om erop te wijzen dat Wiske uiteraard een dame was en onze uitdrukking ne flooiter alleen in het mannelijk gebruikt wordt. Geen sprake van ’n flooitster dus. En dus al evenmin van ’n fleereflooitster. Vandaar misschien het mis-verstand dat alle fleereflooiters tot het man-nelijk geslacht behoren. Voor de dames onder mijn geachte lezers zou ik haast durven beweren dat het te-genovergestelde eerder waar is. Om het deze week over ne fleereflooiter te hebben, kan ik moeilijk anders dan de fleereflooiter even, zo niet wat uitgebreid aan het woord te laten. Het eerste wat ik daarbij wil opmer-ken, waarde lezer, is dat in elk van ons ne fleereflooiter schuilgaat. Bij de ene persoon komt die uiteraard meer aan bod dan bij de andere. Maar we zouden geen mensen zijn moesten we zelf kunnen beslissen wanneer daan fleereflooiter zaaien goesting of zaaien zin kan don. Alvorens het karakter en de psyche van die fleereflooiter verder te ontleden, staan we even stil bij de stoere beschrijving ervan. Sommigen zien er iemand in die door het leven gaat zonder veel nuttigs te doen. Ik zal hierna proberen uit te leggen waarom ik die omschrijving even pessimistisch als defaitistisch vind. Anderen daarentegen beschouwen hem of haar eerder als een in-dividu dat zonder zorg en zijn dagen invult. Deze definitie zou ik met wat meer overtui-ging kunnen en willen onderschrijven. Mas-scheen moot ik wel nek het gedacht vroege van de fleereflooiter ede mei on ‘t leize es wa ‘k op deize aaigeste moment on ‘t schraaive zaaien. Iets wat ik bij deze met gepaste soes ook doe. Die fleereflooiter stipt aan: “Ik verkees de beschraaiving ‘zonder zorg’ vier bauwen ‘helemaal zorgeloos’.” Wie zou ik zijn, waarde lezer om die fleeref-looiter zijn bedenking niet onvoorwaardelijk bij te treden. De vraag is en blijft natuurlijk
of de fleereflooiter woevan sproeke echt zon-der zeurge es. Een vraag die, althans volgens mij, velen van ons onbeantwoord zullen moeten laten. Waarmee ik ook niet wil be-weren dat ne fleereflooiter zaaien altijd een vorm van pose aannemen is of eventueel ci-nema speile. Het tegendeel zou ook hier wel eens waar kunnen zijn. Met beschrijvingen in de aard van ‘een nietsnut’, ‘een boeme-laar’, ‘een lapzwans’ of ‘een lanterfant’ ga ik helemaal niet akkoord. Ni da ’k hee ‘n lans wil breike vè de fleereflooiter in maa en daan in alle andere, mo doe zaaien grenzen ede we beider respecteire. Uiteraard laat ik het tra-ditiegetrouw aan de lezer over om zelf een gepaste beschrijving voor ne fleereflooiter op een schaaltje aan te bieden of eventueel uit zijn of haar mouw te schudden.Misschien een woordje over mijn eigen visie op die fleereflooiter. Persoonlijk beschouw ik hem of haar als een eerder sympathieke verschijning. Om het op zijn, of beter gezegd ons, Brussels uit te drukken, waarde lezer: “Eemand dee ieder comfortoebel in den oem-gang es”. Uiteraard sluit ik daarbij niet uit n betche vè maainen aaige winkel te spreike. Temeer omdat ik van oordeel ben dat in elke fleereflooiter oek ne serieuze mens zit. Het zal de lezer hoogstwaarschijnlijk niet verwon-deren dat ik opmerkingen in de zin van: “De fleereflooiter-psycholaug es waal goo beizig!” met een gerust geweten naast mij neerleg. Wat ik wel wil benadrukken is: Lot ons de fleereflooiter in ons ni mooikeurve of ‘n dwangbuis oendoon wanier daan zeulfde flee-reflooiter wakker weut en zaaie nek ooitstekt. En ik meen geen moralist te zijn wanneer ik beweer dat de fleereflooiter in ons, giene dictateur moot of mag weude. Dat laatste zou misschien niet onze ondergang betekenen, maar wel een vertekening van de dagelijkse werkelijkheid tot gevolg hebben. Ik hoor, bij alles wat voorafging, waarde le-zer, dat ik de fleereflooiter in maa ni al te veul de pen hem afgepakt. Want als er een ding is dat ik wil vermijden wat de fleereflooiter in mij en in het algemeen betreft, dan is het met hem in de clinch te gaan of er bool mei te hemme. Dit gezegd zijnde fluit ik hier af.
door het verhaal van een professor aan de VUB, een zekere Baetens. Die brave man had gedoctoreerd met een thesis over het Brussels. Een turf. Als je de thesis leest als Brusselaar die het dialect kent, lig je meer dan eens in een deuk. De mensen die de brave man had geïn-terviewd voor de thesis, hadden van bij woord één begrepen dat hij geen enkele binding had met zijn onderwerp. Wat maakte dat ze hem onbestaande dialectwoorden in de nek draai-den, met een compleet verzonnen uitleg. En dat is allemaal in die thesis terechtgekomen. Hilarisch.”“Brussel, het is eigenlijk mijn stad niet meer, het is mijn dorp geworden. Mijn dorp dat m’n hart heeft gestolen. Veel meer dan Parijs, waar mijn vrouw en ik een week per maand wonen, omdat onze dochter daar leeft en werkt, en onze twee kleinkinderen er opgroeien. Brussel is een stad die geen stress kent, de menselijke
ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: [email protected] (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).
REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Elsene, 02-226.45.40, fax 02-226.45.69, [email protected], www.bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer ([email protected]), 02-226.45.45, fax 02-226.45.69. Gratis binnen het Brussels hoofdstedelijk gewest. Rest van België 15 euro per jaar; IBAN: BE07424552982266, BIC: KREDBEBB van vzw Brussel Deze Week. Buiten België 25 euro per jaar. DISTRIBUTIE EN PROMOTIE Ute Otten ([email protected]), Paul De Weerdt. RECLAME IN BDW Rika Braeckman ([email protected]), 02-226.45.41, 0477-97.21.27, fax 02-226.45.69. OPLAGE 70.490 exemplaren. HOOFDREDACTIE Anne Brumagne ([email protected]). EINDREDACTIE Katrien Stroobants ([email protected]). REDACTIE Jean-Marie Binst ([email protected]), Christophe Degreef ([email protected]), Bettina Hubo ([email protected]), Patrick Jordens ([email protected]), Steven Van Garsse ([email protected]), Danny Vileyn ([email protected]). REDACTIE-SECRETARIAAT Isabelle De Vestele (isabelle. [email protected]), Gerd Hendrickx ([email protected]). MEDEWERKERS Michaël Bellon, Lieven Bulckaert, An Devroe, Eva Hilhorst, Ilah, Wauter Mannaert, Francis Marissens, Karolien Merchiers, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, Freddi Smekens, David Steegen, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Steven Vandenbergh, Tijs van den Boomen, Karel Van der Auwera, Matthias Vanheerentals. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Sander de Wilde, Anja Galicia, Marc Gysens, Ivan Put, Herman Ricour, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. VORMGEVING Peter Dhondt ([email protected]). FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh ([email protected]). VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Anne Brumagne, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Marijke Vandebuerie ([email protected]). Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.
warmte is onmiskenbaar. En dan België, de Belgen zijn dikwijls klagers, maar in het bui-tenland zijn ze vol lof over hun landje, en te-recht. Enkele dagen geleden heb ik nog een in-terview gehoord met Patrick Roegiers, die net een succesvol boek heeft uitgebracht. Roegiers zei – en hij heeft overschot van gelijk: “België is een land dat gemaakt is door kunstenaars en naar de knoppen is geholpen door de politici. Wij hebben zoveel grote namen voortgebracht in de wereld van kunst en cultuur, wij mogen ons met recht en reden de bakermat van het surrealisme noemen. Je hebt natuurlijk Dali, je hebt natuurlijk Breton, maar wie eerlijk is kan er niet naast dat Delvaux en Magritte huns ge-lijke niet kennen. Het zit in onze genen. Ook onze bescheidenheid spreekt voor ons. Een Fransman hoeft maar een pietluttigheid uit te vinden en het kot is te klein, dan moet de hele wereld het weten. Terwijl België meer dan zijn deel heeft gedaan, maar er niet mee te koop loopt. In het begin van de 20ste eeuw waren wij zelfs de tweede grootste industriële macht van de wereld. Wij hebben als piepklein landje heel grote schilders voortgebracht, musici, uitvinders. Wij hebben tien Nobelprijzen ge-kregen...” � Karel�Van�der�Auwera
www.georgeslebouc.be
De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/ingesprekmet
BDW 1351 PAGINA 22 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
BRUSSEL – Cédric Van Wassenhove (19) is een golfer met een plan. Op sportief vlak liet hij zich al opmerken met onder meer een Europese titel. Dit seizoen won hij zowel een belangrijk proftornooi als de Flanders Open, telkens met een baanrecord. Maar het leven is meer dan sporten alleen. Hij zet de komende jaren zijn studies voorop, maar zonder zijn ambitie te verliezen.
“Ik kreeg vrij snel te horen dat ik het potentieel had om Belgisch kampioen te worden,” vertelt Van Wassenhove. “Dat geeft wat druk, maar ik voelde het niet negatief aan. Het is wel leuk om te horen dat je talent hebt in de sport die jouw passie is. Die strijd met jezelf - het gaat alleen tussen jou en dat balletje - dat sprak me vooral aan. Ik heb ook wat getennist, maar toen ik be-gon met golfen was ik meteen verkocht.”Sinds zijn tiende is golfclub Ravenstein de thuisbasis van de jonge golfer. Na jaren hard werk begon hij op zijn veertiende met compe-tities, om amper een jaar later al de verwachte Belgische titel binnen te halen. Zijn doorbraak volgde in 2010 toen hij in Turkije het Europees kampioenschap voor landenteams won met onze nationale ploeg.“We stonden in de finale 3-3 gelijk met Noor-wegen en ik moest de beslissende partij spe-len. Vergelijk het met de penalty’s in het voet-bal, één hole besliste over de winnaar. Het was ongelooflijk spannend. Er rustte enorm veel druk op mijn schouders. Op zo’n moment is het belangrijk rustig te blijven en goed te ade-men om jezelf onder controle te krijgen. Toen die beslissende bal erin ging, volgde een grote vreugde-uitbarsting. Dat is bij uitstek mijn
Cédric Van Wassenhove: “Ik wil in de top 100 bij de amateurs geraken.” © MARC GYSENS
‘Je moet durven dromen’Golf > Talentvolle Cédric Van Wassenhove keert ontgoocheld terug van WK
de CLUB
Kilt niet verplichtBrussels Dance Scottish, traditie zonder show
BRUSSEL – De internationale gemeen-schap brengt haar gewoontes en tradities mee naar Brussel. Bij de Schotten hoort daar een typische countrydans bij. Brussels Dance Scottish organiseert die traditie al bijna veertig jaar.
“Tot vorig jaar gingen we door het leven als de, hou u klaar, Saint Andrew’s Church Scottish Country Dance Group in Brussels,” vertelt le-rares Anne Scobie (55). “We dansten tot dan in de kelder van de kerk aan de Vleurgatse-steenweg en dat al sinds 1973. De dame die alles organiseerde was 87 en besloot ermee te stoppen. Daar maakten we gebruik van om de naam te veranderen en naar de Pianofabriek te verhuizen. We hebben onze harde vloer in-geruild voor een echte dansstudio.”Brussels Dance Scottish is een pion in een web van Schotse dansclubs die over heel de wereld te vinden zijn. Zo telt onze hoofdstad ook de Caledonian Society, maar beide clubs hebben een ander doel. “Zij concentreren zich veeleer op bals en lokale evenementen, terwijl
wij vooral met grote evenementen bezig zijn. Elk jaar organiseert een Schotse dansclub uit België, Frankrijk, Nederland of Duitsland om de beurt een groot bal en daar zijn we stee-vast op aanwezig. Eigenlijk zijn onze lessen een voorbereiding op die bals, waar samen gedanst wordt en waar ook lessen plaatsvin-den.”“Schotse countrydans telt meer dan tiendui-zend dansen en het repertoire blijft groeien. Sommige van die dansen gaan terug tot de achttiende eeuw, anderen zijn nog maar een week oud. Er zijn drie verschillende snelheden (jig, reel en strathspey) en de koppels worden in verschillende combinaties opgesteld. Je kunt het wat vergelijken met een volksdans, maar het voetenwerk is zeer precies. Dansers zonder partner zijn ook welkom bij ons. Zij worden tijdens de les wel aan iemand gekop-peld.’
Geen RiverdanceIn de Pianofabriek is plaats voor beginnelin-gen tot gevorderden. Meestal stijgt het niveau Brussels Dance Scottish, countrydans met het fijnere voetenwerk.
© MARC GYSENS
BDW 1351 PAGINA 23 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
mooiste moment. Sindsdien zijn de verwach-tingen over mijn prestaties ook wel wat ge-groeid.”Die verwachtingen zette Van Wassenhove kracht bij toen hij na zijn secundaire studies één jaar lang voluit voor het golfen ging le-ven. Tot dan stonden wekelijks drie trainin-gen op het programma, maar als achttienja-rige werd hij plots elke dag ondergedompeld in het golfspel.“Na drie maanden training in Florida ben ik toen in heel Europa tornooien gaan spelen. Alles verliep goed en mijn niveau ging de hoogte in. Het was echt een prachtige peri-ode. Maar ik heb toch beslist om Economie te gaan studeren in Louvain-la-Neuve. Dat was een bewuste keuze. Zo heb ik iets om op te-rug te vallen, en trouwens, topgolfers van 45 zijn geen uitzondering.”“Na mijn studies beslis ik of ik voluit voor het golfen ga. Het is bemoedigend dat ik nog
altijd vooruitgang maak, maar ik besef dat ik nog in alle facetten van het spel moet ver-beteren. Het komt er nu op aan om hard te werken en dan zie ik wel waar ik uitkom. Ik ben nog maar negentien en de gooi naar een profstatuut is nog verre toekomstmuziek.’
Het Colsaerts-effectDe golfsport breekt ondertussen door in ons land, en dat vooral dankzij Nicolas Colsaerts.
De prestaties van de Brusselaar op de be-faamde Ryder Cup waren zelfs live op de tele-visie te zien. Het Colsaerts-effect zindert na. “Ik voel dat wel,” reageert Van Wassenhove. “Er wordt meer over onze sport gesproken, zelfs vrienden die er eigenlijk geen interesse in hebben, praten erover. Het is goed voor de sport, we bereiken een breder publiek. De fe-deratie probeert de sport ook toegankelijker te maken. De kritiek dat het geen echte sport is, lach ik weg. Probeer het zelf maar eens. Zowel fysiek als mentaal vraagt golf veel van je.”Onze nationale golfploeg hoopte de sterke prestaties van Colsaerts een Belgisch vervolg te geven tijdens het wereldkampioenschap voor amateurs begin oktober. 72 landen vaardigden er hun drie beste spelers af. Cé-dric Van Wassenhove reisde mee naar Tur-kije, maar blijft met een gemengd gevoel ach-ter na een 34ste plaats. “We hadden een zeer goed team, maar onze prestatie was er niet naar. We hadden gewoon een slechte week. Het niveau lag er ook wel hoog. Staar je niet blind op dat woord amateur, want dit zijn de beste spelers die (nog) niet professioneel zijn. Het is de stap voor het profstatuut. Al de bes-ten hebben er gespeeld, zelfs Tiger Woods.”Met het begin van de herfst schakelt Van Wassenhove de komende weken wat terug. Hij zal vooral in fitnessclub Aspria La Ra-sante te vinden zijn, waar hij onder meer aan krachttraining zal doen om zijn lang spel te verbeteren. Op dit moment is hij een week in Chicago aan het trainen.“Ik zou graag binnen afzienbare tijd in de top honderd bij de amateurs geraken. Momenteel bengel ik rond de vijfhonderdste plaats, maar dat klassement geeft de waardeverhoudingen niet goed weer. Je moet veel grote toernooien spelen, vaak in Amerika, om veel punten te verzamelen. Dat is niet gemakkelijk te com-bineren met mijn lessenprogramma. Maar ik ga toch proberen om de komende seizoenen aan meer grote toernooien deel te nemen. Ik ben dus wel ambitieus, maar ik besef dat het niet gemakkelijk wordt. En als ik moet kie-zen, dan kies ik voor mijn studies. Maar dat neemt niet weg dat je moet durven dromen. En dat doe ik.’
� Tim�Schoonjans
“Het was een bewuste keuze om te gaan studeren. Dan heb ik iets om op terug te vallen, en trouwens, topgolfers van 45 zijn geen uitzondering”
Oktober. De traditionele trainerscarrou-sel kan beginnen. Het eerste slachtoffer is de beminnelijke Ron Jans, de coach van Standard. RSC Anderlecht heeft hem een paar weken langer gegund door in Luik te gaan verliezen. De Luikse spelers betreuren zijn ontslag en hebben dat collectief laten weten, maar daar koopt hij niets voor. AA Gent heeft dezelfde dag gebroken met Trond Sollied. Gantoise streeft er al jaren naar om een blijvertje aan de top te worden. Ook het stadsbestuur helpt om de ambitie waar te maken. De burgemeester en de col-lega’s hebben groen licht gegeven om een nieuw stadion te bouwen. Dat zou in juli 2013 in gebruik genomen worden. AA Gent is de eerste club in België met een gloed-nieuw stadion. Een eeuwigheid geleden. Met dank aan het stadsbestuur, de grootste bondgenoot van de club. Nieuwe infrastruc-tuur betekent ook meer druk. Het nieuwe stadion zal gebruikt moeten worden. Daar-om moet AA Gent volgend seizoen zeker Eu-ropees gaan en dus zal het voortdurend top vier moeten spelen. Ook FC Brussels heeft zijn trainer ontsla-gen. De Brusselse club beleeft een zware sportieve crisis en staat laatste met vier punten na tien wedstrijden. Of de onervaren Nourredine Zaiour hier schuld aan heeft, is nog maar de vraag. Elke trainer moet roeien met de spelers waar hij over beschikt. Vraag het maar aan Ron Jans. Didier Beugnies, ex-profvoetballer van onder meer Sporting Charleroi, neemt voor enkele wedstrijden over. We hopen op een schokeffect, want FC Brussels mag niet naar derde.Aan de andere kant van de stad is het feest. White Star Woluwe leidt de tweede klasse.
Ze zijn alvast verzekerd van de eindronde. Alle gebeurtenissen zijn verbonden. Standard heeft een nieuwe coach nodig op het ogenblik dat White Star de periode-titel wint. Het bestuur neemt onmiddellijk contact op met de jonge en relatief onbe-kende Felice Mazzu. De Italo-Belg heeft al veel meegemaakt. Hij leidde de club van de derde naar de tweede klasse en is vandaag de trotse leider. Geen wonder dat het Luikse bestuur aan hem denkt. Zijn komst wordt door Woluwe-voorzitter Farin en zijn directieleden verhinderd. Be-grijpelijk. Misschien wordt White Star vol-gend seizoen de tweede Brusselse club in de hoogste klasse. De promotie naar de elite is niet onmogelijk en het Brussels voetbal zou er wel bij varen. White Star Woluwe kan ge-schiedenis schrijven. Het zou de eerste keer zijn dat de club in eerste speelt. De Oost-Brusselse club staat, bij promotie, echter voor problemen. White Star heeft geen stadion voor de Jupiler League. Het Fallonstadion is eigenlijk al te beperkt voor tweede klasse. Als White Star zou promo-veren, suggereren sommige Brusselse voet-balliefhebbers verschillende scenario’s. De dubbele verhuizing bijvoorbeeld. Indien FC Brussels degradeert zou White Star naar het Edmond Machtensstadion kunnen verhui-zen om er zijn thuiswedstrijden af te werken en FC Brussels zou naar Woluwe migreren. Brusselse zwans? In de hoofdstad is alles mogelijk.
www.brusselnieuws.be/steegen
David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht
David SteegenZwans
VERtiCALE LOOpWEDStRijD
BRUSSEL – 466 trappen en dertig ver-diepingen moeten overwonnen worden bij de tweede trappenloop van Sheraton Brussels.
Een hardloop-wedstrijd in het trappen-huis van een hoog gebouw heeft altijd iets unieks. Tegen-
woordig bestaat er zelfs een wedstrijdcircuit dat acht wolkenkrabbers in verschillende landen aandoet. Nu heeft ook Brussel zijn trappenloop. Op zondag 18 november wordt
met het Sheraton Hotel, een van de hoogste gebouwen van de hoofdstad, beklommen: 466 trappen en dertig verdiepingen (wat – eerlijk is eerlijk – enigszins verbleekt bij de International Towerthon, waarbij de 2.058 treden van het Maleisische Menara Kuala Lumpur beklommen moeten worden).Aan het Rogierplein is er vanaf ’s morgens om de vijf minuten een start, en we stel-len u meteen gerust: u mag met de lift naar beneden. Deelnemen kost vijftien euro; de opbrengst gaat naar Unicef. Er zijn een vijf-honderdtal startplaatsen beschikbaar. In-schrijven kan nog tot en met 8 november op www.bibtiming.be.� TS
BAttLE Op DE DANSVLOER
BRUSSEL – Sous pression zet de beste dansers tegenover elkaar in een regel-recht gevecht.
De stijlen popping, locking, house en hiphop worden op zaterdag 10 en zondag 11 no-vember op hoog niveau gedanst in Cultu-reel Centrum Jacques Franck. De dansers worden op zaterdag eerst nog wat warm ge-maakt met shows (vanaf 14 uur) van onder meer TDU en Breakidipop, om vervolgens zelf de dansvloer in te nemen. Een tegen een dwingen ze een plaatsje voor de finale af.
Wie liever eerst nog wat bijleert, kan zich inschrijven voor de stages. Op vrijdag geeft de Koreaanse Khan een locking-stage, en zondag is het de beurt aan Nelson (12-15 uur). Die twee lesgevers zitten ook in de in-ternationale jury. Zij zullen op zondag vanaf 15 uur de winnaars aanduiden in de grote finale.Voor één dag betaal je als toeschouwer 12 euro; een pasje voor de twee dagen kost twintig euro. Meer informatie en inschrijven op www.souspression.com.� TS
in de loop van de les (elke donderdag van 20.30 tot 22 uur). De club telt een 25-tal leden waarvan er verrassend genoeg maar enkele Schots zijn. “Denen, Hongaren, Roe-menen; noem maar op. We tellen een tiental nationaliteiten. Veel van onze leden reizen veel, dus het publiek verandert regelmatig. Zij komen vooral voor de levendigheid van de muziek en de uitdaging. Het is ook een sociale activiteit waarbij veel plezier ge-maakt wordt.” Door de luidsprekers galmt Schotse mu-ziek waarin piano en viool populair blijken te zijn, maar ook de accordeon en de bas ontbreken niet. Een kilt dragen mag, maar moet niet. Het is nu eenmaal een stevige investering en het wordt meestal na verloop van tijd wel aangekocht voor de bals.Volgend jaar op 4 mei zullen de kilts al-vast niet ontbreken. “We vieren dan veer-tig jaar Schotse countrydans in Brussel. Op de bovenste verdieping van het Belgische stripcentrum houden we dan een bal waar Schotse muzikanten en meer dan honderd dansers aan zullen deelnemen. We hopen zo meer dansers aan te trekken. Geïnteres-seerden zijn altijd welkom. Je komt terecht in een sociale club, waar het accent niet zozeer op shows ligt. Schotse dans is ook geen showdans, het is geen Riverdance. Het belangrijkste is dat we plezier hebben en de dans levend houden.”� Tim�Schoonjans
© j
AN
SL
AN
GE
N
BDW 1351 PAGINA 24 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
BDW V
OO
R IEDEREEN VAN
9 T
OT 13
JAAR •
ZIEza
Neem een groot stuk stevig zwart papier, minstens even groot als jezelf.Leg het blad op de grond, en maak het aan de vier hoeken vast
met plakband. Leg je met je rug neer op het blad en vraag nu een vriend, broer of zus om de omtrek van je lichaam met
een potlood te tekenen. Knip de vorm van je lichaam uit.Schilder met witte verf je skelet (schedel, ledematen, vingerkootjes, ribbenkast...) op dat blad. Je kan ook alle beenderen uit wit papier knippen, en ze nadien op je ‘zwarte’ lijf kleven. Misschien moet je er een boek bijnemen over het menselijk lichaam.Wat denk je van je Siamese tweelingbroer/zus in geraamtegedaante?
© O
RÉ
LI
DOOR PATRICK JORDENS
EN ORÉLI
Dat moet natuurlijk “Halloween met Oréli” zijn. Onze vakantieartieste laat zich weer helemaal
gaan: geraamtes die tot leven komen, wolven die hartverscheurend huilen, bomen om te
verslinden... op Oréli’s verbeelding staat geen rem.
EN OP DIE VAN JOU?
Halloli met Oréween ??Ga je gang met deze teken-en knutselopdrachten!
SKELET OP WARE GROOTTE 1
© O
RÉ
LI
BDW 1351 PAGINA 25 - DONDERDAG 1 NOVEMBER 2012
Heb je op je halloweenronde wat snoep kunnen buitmaken?
Dan is hier een tip om die snoepjes mooi bij mekaar te houden en aan je vrienden te presenteren.Zoek in de straat, een bos, je tuin naar afgevallen takken die een beetje de vorm hebben van een miniboompje. Maak in een gerecycleerde of nieuwe broodplank een gaatje met de hulp van een handige volwassene. Kleef dan je ‘boompje’ van takken met wat houtlijm in dat gaatje.Als het stevig vastzit, kan je er nu je marshmallows, lollies, en ander snoepgoed aanhangen.
Een fl ipboekje, dat is een boekje gemaakt van meerdere tekeningetjes die lijken te bewegen wanneer je snel door het boekje bladert. Een beetje zoals een tekenfi lm dus.Neem een wat steviger blad papier. Verknip het blad in kleine, maar gelijke blaadjes. Teken nu op die stukjes telkens hetzelfde skelet, maar altijd met een kleine verandering (zie tekening). Maak de veranderingen niet te ingewikkeld of te groot. Als je door het fl ipboekje bladert, zal je je skelet zien dansen. Of een vleermuis zien fl adderen. Of...Op www.fl ipbook.info/video ontdek je heel wat leuke voorbeelden.
De wolf huilt vol verlangen naar de volle maan. Vind jij het ontbrekende stuk?
DANSE MACABRE (FLIPBOEKJE)
Danse macabre (fl ipboekje)
PS: Je kan het best alle vignetten
langs de linkerzijde aan mekaar nieten, zo valt
het boekje niet uit elkaar.
SNOEPJESBOOM 4
Heb je op je halloweenronde wat snoep kunnen buitmaken?
Dan is hier een tip om die
3
2
© O
RÉ
LI
© O
RÉ
LI