Woord Woord van van

LevenLeven

Februari 2010Februari 2010

“Ik ben de deur: wanneer

iemand door Mij binnenkomtzal hij gered

worden; hij zal in en uit lopen,

en hij zal weidegrond

vinden.” Johannes 10,9.

Jezus presenteert zichzelf hier als degene die de

beloften van God vervult. Hij is het die

de verwachtingen verwezenlijkt van

een volk waarvan de geschiedenis

helemaal in het teken staat van het

verbond met zijn God, een verbond

dat nooit werd herroepen.

Het beeld van de deur doet denken aan een ander beeld dat Jezus heeft gebruikt: “Ik ben de weg…

Niemand kan bij de Vader komen dan door Mij”. Hij is dus werkelijk een weg, een deur die toegang

geeft tot de Vader, tot God zelf.

“Ik ben de deur: wanneer

iemand door Mij binnenkomtzal hij gered

worden; hij zal in en uit lopen,

en hij zal weidegrond

vinden.” Johannes 10,9.

Er zijn meer zinnen in het evangelie met dezelfde strekking als deze tekst van Johannes, maar we hebben nu gekozen voor deze passage

van de ‘nauwe poort’. Een deur dus, waar we niet zonder

moeite doorheen kunnen om het leven

binnen te gaan.

Waarom deze keuze? Omdat dit beeld van de ‘nauwe poort’ ons

misschien wel het dichtst bij de

waarheid brengt die Jezus over zichzelf

zegt. Bovendien kan het ons in het leven

van alledag heel concreet helpen.

Waartoe geeft Jezus toegang? Hij

opent de deur naar de

Drieeenheid. Op het moment dat Hij aan het kruis hangt en het lijkt

alsof de hemel zich voor Hem sluit, wordt Hij

voor ieder van ons de deur naar de

Vader in de hemel.

In zijn verlatenheid op het kruis is Jezus de

poort die de ontmoeting tussen God en de

mensheid mogelijk maakt. Jezus ‘verdwijnt’

helemaal en verenigt daardoor de kinderen

met de Vader. Hij is die leegte, die opening waardoor de mens

opnieuw verbonden wordt met God en God

met de mens.Hij is dus tegelijk de

nauwe poort en de deur die wijd open staat. En dat kunnen ook wij in

ons leven ervaren.

“Ik ben de deur: wanneer

iemand door Mij binnenkomt zal

hij gered worden; hij zal

in en uit lopen,en hij zal

weidegrond vinden.”

Johannes 10,9.

Voor ons is Jezus in zijn verlatenheid de toegang geworden tot de Vader. Zijn deel heeft Hij gedaan. Nu is

het ook aan ieder van ons om zijn of haar kleine deel doen. En dat bestaat erin om die deur op te zoeken en

daar doorheen te gaan.Maar hoe doe je dat?

Wanneer we worden overvallen door een teleurstelling of een onverwachte tegenslag, wanneer we lijden onder een

trauma of getroffen worden door een ziekte: in al deze gevallen kunnen we denken aan het lijden van Jezus. Hij verenigt al deze beproevingen – en nog duizend andere –

in zich.

Hij is aanwezig in alles wat met lijden te maken heeft.

Elk lijden dat ons raakt, draagt zijn naam.

Probeer Jezus dus te herkennen in alle momenten van angst, in de problemen

van het leven, in elke duisternis, in de persoonlijke tragedies van onszelf en van anderen, in het lijden van de mensen om ons heen. In al

deze dingen vinden we Hem, omdat Hij ze op zich heeft

genomen.

We hoeven Hem alleen maar met geloof te zeggen: “U, Heer, bent mijn enig goed”. Het is voldoende om dan

door te gaan met liefhebben en ‘zijn’ lijden te verlichten in arme en ongelukkige mensen. Dan gaan we door die

deur en vinden we aan de andere kant zijn ‘weidegrond’, een vreugde die we nog nooit eerder hebben ervaren,

een nieuwe volheid van leven.

“Woord van Leven”, uitgegeven door de Focolarebeweging.Tekst van Chiara Lubich, Maart 1999.

Grafica di Anna Lollo in collaborazione con don Placido D’Omina (Sicilia - Italia)

“Ik ben de deur: wanneer iemand door

Mij binnenkomtzal hij gered worden; hij zal in en uit lopen, en hij zal weidegrond vinden.”

Johannes 10,9.