1    

             

Werkplan  voor  West-­‐Vlaanderen                    Verkiezingsprogramma  van  Open  Vld  West-­‐Vlaanderen  

 

2    

I.  DE  GROEI-­‐ECONOMIE    Het  5-­‐5-­‐5  Groeiplan  van  Open  Vld  is  een  plan  voor  meer  tewerkstelling  en  het  verzekeren  van  onze  welvaart.  Met  5  miljard  groeistimulerende  belastingverlagingen  voor  wie  werkt,  gewerkt  heeft  en  langer  werkt,  maken  we  werken  opnieuw  aantrekkelijk.  Hetzelfde  bedrag  wordt  ingezet  voor  wie  werkt  geeft,  om  op  die  manier  ondernemerschap,  ambitie  en  het  creëren  van  jobs  te  stimuleren.  De  middelen  hiervoor  halen  wij  uit  hervormingen  en  bezuinigingen  bij  de  overheid  ten  bedrage  van  5%  van  het  binnenlands  product.  Op  die  manier  realiseren  wij  groei  en  concurrentiekracht,  waarmee  we  onze  zorg  en  onze  pensioenen  voor  de  toekomst  veilig  stellen.  Met  het  5-­‐5-­‐5  Groeiplan  kiest  Open  Vld  voor  ambitie  zonder  pijn  met  maatregelen  die  vanaf  dag  één  ingezet  worden..    Vandaag  is  68%  van  de  bevolking  op  arbeidsleeftijd  (20-­‐64  jaar)  aan  het  werk.  Dat  zijn  4,5  miljoen  werkenden.  In  het  kader  van  de  Europa  2020  strategie  is  de  Belgische  doelstelling  73,2%.  Dat  betekent  dat  we  in  2020  met  ongeveer  300.000  personen  meer  aan  het  werk  moeten  zijn  dan  vandaag.  Op  basis  van  de  prognoses  van  het  Federale  Planbureau  zullen  er  tegen  2020  bij  constant  beleid  194.000  arbeidsplaatsen  bijkomen.  Open  Vld  wil  daar  bovenop  100.000  mensen  extra  aan  het  werk.    Ondernemen  zit  de  West-­‐Vlaming  in  het  bloed    Gelukkig  beschikt  West-­‐Vlaanderen  over  vele  KMO’s  die  blijk  geven  van  ondernemingszin,  durf  en  veerkracht,  want  de  provincie  kampt  met  enkele  structurele  economische  handicaps.    We  noemen  de  vijf  voornaamste  :    •   Een  te  laag  aantal  starters.  •   Een  schrijnend  tekort  aan  onmiddellijk  realiseerbare  bedrijfszones.  •   Een  dringende  nood  aan  gekwalificeerd  personeel.    Hoge  braindrain  en  vergrijzing.  •   Havens  en  luchthavens  die  hun  potentieel  moeilijk  waarmaken,  en  missing  links  in  het  

wegennet.  •   Te  weinig  budgetten  en  geen  universitair  centrum  voor  onderzoek  en  ontwikkeling.    Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    •   Open  Vld  West-­‐Vlaanderen  zet  zich  de  komende  vijf  jaar  maximaal  in  om  deze  handicaps  weg  te  werken.    De  maatregelen  uit  ons  algemeen  partijprogramma  zullen  ook  de  West-­‐Vlaamse  ondernemingen  een  flinke  boost  geven.    Bij  elk  hoofdstuk  geven  we  bovendien  aan  hoe  we  de  specifieke  problemen  in  onze  provincie  aanpakken.    Kiezen  voor  een  totaalaanpak    Om  die  doelstelling  te  bereiken,  zet  het  5-­‐5-­‐5  Groeiplan  in  op  5  hefbomen:    •  Activeren  van  werkzoekenden    •  Remmen  op  de  arbeidsmarkt  wegnemen    •  Combinatie  werk-­‐gezin  vereenvoudigen    •  Werkenden  iets  langer  aan  het  werk  houden    •  Meer  verdienen  voor  wie  werkt  of  gewerkt  heeft  en  minder  lasten  voor  wie  werk  geeft    We  realiseren  dit  plan  om  opnieuw  de  nodige  zuurstof  te  pompen  in  onze  economie.  Op  die  manier  maken  we  ons  land  weer  competitief  tegenover  onze  belangrijkste  buurlanden  en  motiveren  we  mensen  om  te  werken  door  werken  aantrekkelijker  te  maken.    Om  de  doelstelling  van  100.000  extra  jobs,  voornamelijk  in  de  private  sector,  te  bereiken  kiest  Open  Vld  voor  een  totaalaanpak.  We  nemen  maatregelen  zowel  op  het  federale  als  op  het  Vlaamse  niveau.  Met  de  Zesde  Staatshervorming  krijgt  Vlaanderen  heel  wat  economische  hefbomen  bij.  We  werken  de  zesde  staatshervorming  samen  met  de  gewesten  en  de  federale  overheid  verder  uit  en  we  sturen  bij  waar  nodig.  We  zorgen  ervoor  dat  Vlaamse  maatregelen  de  

3    

federale  versterken  en  omgekeerd.  Op  die  manier  halen  we  maximaal  effect  uit  de  beschikbare  middelen.  We  zetten  in  op  het  stimuleren  van  ondernemerschap,  het  activeren  van  werklozen,  het  wegnemen  van  remmen  op  de  arbeidsmarkt,  het  verbeteren  van  de  combinatie  werk-­‐gezin  en  iedereen  een  beetje  langer  aan  het  werk  te  houden.      

4    

We  financieren  dit  plan  door  de  groei  van  de  overheidsuitgaven  te  beperken  tot  de  gezondheidsindex.  De  uitgaven  worden  dus  wel  geïndexeerd,  maar  de  overheid  zal  zuiniger  met  haar  middelen  moeten  omspringen  dan  bij  ongewijzigd  beleid.  Door  dit  vol  te  houden,  daalt  het  overheidsbeslag  tegen  het  einde  van  de  legislatuur  onder  de  50%  van  het  BBP.  Hiermee  brengen  we  de  begroting  op  orde,  creëren  we  een  overschot  voor  de  vergrijzingskosten  én  verlagen  we  de  lasten  voor  de  burgers  en  de  werkgevers  met  telkens  5  miljard  euro.  Bovendien  starten  we  vanaf  dag  1  want  de  economie  van  ons  land  heeft  geen  dag  te  verliezen.  Waar  mogelijk  gebruiken  we  de  fiscaliteit  in  plaats  van  subsidies.  We  financieren  dit  plan  door  overheden  op  alle  niveaus  diepgaand  en  planmatig  af  te  slanken.    Werklozen  sneller  ondersteunen  en  activeren    Open  Vld  wil  zoveel  mogelijk  mensen  zonder  job  aan  het  werk  helpen.  Werk  maakt  mensen  gelukkiger  en  welvarender.  Daarbij  is  onze  filosofie  duidelijk:  we  ondersteunen  iedereen  die  zonder  werk  valt  en  wil  werken,  we  helpen  wie  geen  job  kan  vinden  en  zijn  streng  voor  de  minderheid  die  niet  wil  werken.  Om  die  filosofie  in  de  praktijk  te  brengen,  voorzien  we  een  drietrapsraket.    Werkloosheid  kan  iedereen  overkomen.  Dankzij  de  hervorming  van  de  werkloosheidsverzekering  door  de  huidige  regering  hebben  we  er  voor  gezorgd  dat  werklozen  de  eerste  3  maanden  een  hogere  uitkering  krijgen,  maar  vanaf  dan  begint  wel  de  degressiviteit  te  lopen.    In  het  1ste  jaar  werkloosheid  is  begeleiding  cruciaal.  We  voorzien  een  persoonlijke  jobcoach  voor  elke  werkzoekende,  maar  ook  voor  schoolverlaters  (gedurende  hun  12  maanden  beroepsinschakelingstijd).  We  zetten  dus  onmiddellijk  en  volop  in  op  vorming  en  opleiding.  Daarvoor  is  een  nauwe  samenwerking  tussen  onderwijs,  VDAB  en  bedrijfswereld  nodig  om  het  aantal  stageplaatsen  te  verhogen,  zeker  voor  jongeren  (cfr.  Europese  jeugdgarantie).  We  promoten  een  cursus  ondernemerschap  bij  werkzoekenden.    In  het  2de  en  3de  jaar  willen  we  wie  werkloos  is  strenger  opvolgen.  Voor  jongeren  onder  de  30  jaar  wordt  het  krijgen  van  een  inschakelingsuitkering  afhankelijk  gemaakt  van  studiehervatting,  opleiding  of  stage.  Het  begrip  ‘passende  dienstbetrekking’  wordt  afgeschaft.  Vanaf  het  derde  jaar  worden  werklozen  ook  gevraagd  om  een  activa-­‐job  op  te  nemen  waarbij  ze  2  halve  dagen  per  week  gemeenschapstaken  uitvoeren.    Vanaf  het  4de  jaar  wordt  de  werkloosheidsuitkering  stopgezet.  Maar  we  laten  mensen  niet  aan  hun  lot  over.  Er  zijn  nu  diverse  mogelijkheden.  Als  het  moeilijk  is  om  in  het  reguliere  arbeidscircuit  een  job  te  vinden,  moeten  we  inspanningen  doen  om  andere  oplossingen  te  vinden  (bvb.  in  de  sociale  economie).  Een  werkloze  die  een  leefloon  aanvraagt,  komt  bvb.  in  het  begeleidingstraject  van  art.  60  en  behoudt  zijn  sociale  vaardigheden  dankzij  een  activa-­‐job.      Uit  elke  bevraging  blijkt  dat  de  West-­‐Vlaamse  ondernemers  op  de  eerste  plaats  nood  hebben  aan  gekwalificeerd  personeel.    De  blijvende  braindrain  –  beter  opgeleide  West-­‐Vlamingen  vestigen  zich  in  andere  provincies  om  er  te  werken  en  te  wonen  –,  de  hogere  mate  waarin  de  West-­‐Vlaamse  bevolking  vergrijst,  en  de  krapte  op  de  arbeidsmarkt  in  onze  provincie,  vormen  de  grootste  bedreiging  maar  ook  de  grootste  uitdaging.    Het  rapport  van  West  Deal  bevat  enkele  frappante  cijfers  :    -­‐   17,1%  (44.960)  van  de  vacatures  die  VDAB  ontvangt  komen  uit  West-­‐Vlaanderen.  -­‐   In  2012  telde  West-­‐Vlaanderen  3,2  werkzoekenden  per  openstaande  vacature,  tegenover  4,1  gemiddeld  in  Vlaanderen.    Er  zijn  dus  minder  kandidaten  voor  openstaande  plaatsen.  -­‐   23,8%  van  de  West-­‐Vlaamse  vacatures  doen  zich  voor  in  knelpuntberoepen,  en  dat  is  het  hoogste  percentage  van  heel  Vlaanderen.  

5    

-­‐   De  hardnekkigste  knelpuntberoepen  vereisen  een  hoge  technische  kennis.    De  top  5  van  de  meeste  gezochte  beroepen  in  onze  provincie  zijn  tekenaar,  ingenieur,  technicus,  electricien  en  machinist/kraanman.    Bovendien  blijken  gewest-­‐  en  landsgrenzen  vaak  drempels  om  werknemers  in  naburige  streken  te  laten  werken.    Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen  :    •   Het  Vlaamse  arbeidsmarktbeleid  moet  mensen  stimuleren  om  werk  te  zoeken  in  andere  delen  van  de  provincie  waar  de  personeelskrapte  groter  is.    Bij  de  tewerkstellingspremies  moet  interregionale  mobiliteit  een  criterium  vormen.  •   Waalse  werknemers  moeten  gemotiveerd  worden  voor  jobs  in  West-­‐Vlaamse  bedrijven.  •   Er  moet  een  structurele  samenwerking  komen  tussen  de  Vlaamse  VDAB,  de  Waalse  Forem  en  de  Franse  Pôle-­‐Emploi.    Zo  kunnen  deze  bemiddelingsdiensten  zich  flexibel  opstellen  bij  het  matchen  van  werklozen  met  arbeidsplaatsen  uit  naburige  regio’s.    De  activa-­‐job  herstelt  sociale  vaardigheden    Wanneer  iemand  24  maanden  werkloos  is  vragen  we  dus  om  een  ‘activa-­‐job’  op  te  nemen,  wat  betekent  dat  men  twee  halve  dagen  per  week  werkt  voor  de  gemeenschap.  Meer  nog  dan  een  wederdienst  voor  de  gemeenschap  is  dit  een  manier  om  het  sociaal  netwerk  en  sociale  vaardigheden  op  peil  te  houden  om  zo  de  kansen  op  een  nieuwe  job  open  te  houden.  De  werkzoekende  kan  vrij  kiezen  welke  type  activa-­‐job,  gaande  van  bezoeken  van  senioren,  voorlezen  of  toezicht  in  scholen,  hulp  bij  het  verenigingsleven  en  andere  maatschappelijke  taken.  Een  werkzoekende  moet  uiteenlopende  keuzes  aangeboden  krijgen  om  een  activa-­‐job  te  vinden  die  aansluit  bij  zijn  vaardigheden  en  interesses.  Een  activa-­‐job  is  geen  pestjob  maar  een  nuttige  bijdrage  die  aansluit  bij  persoonlijke  ambities.  Activa-­‐jobs  worden  georganiseerd  door  gemeenten,  zorginstellingen,  onderwijs  en  verenigingsleven.  Het  huidige  systeem  van  individuele  beroepsopleiding  is  de  ideale  schakel  tussen  een  activa-­‐job  en  een  reguliere  baan.  Remmen  op  de  arbeidsmarkt  wegwerken    Wie  wil  werken,  moet  kunnen  werken.  We  maken  gelegenheidsarbeid  en  overuren  een  pak  aantrekkelijker  voor  werkgevers  én  werknemers.  Om  makkelijk  en  flexibel  te  kunnen  bijverdienen,  voeren  we  een  systeem  van  flexi-­‐jobs  in.  Wie  minstens  deeltijds  werkt,  kan  zo  fiscaal  vrijgesteld  iets  extra  bijverdienen.  Ook  wie  gepensioneerd  is,  mag  bijverdienen  zonder  dat  het  pensioen  wordt  ingekort.  Dat  opent  heel  wat  perspectieven  voor  bvb.  arbeidsintensieve  sectoren.  We  vereenvoudigen  het  systeem  van  toekennen  van  niet-­‐recurrente  resultaatsgebonden  bonussen.  Het  statuut  van  studentenarbeid  wordt  verder  versoepeld.  Dagen  worden  berekend  in  halve  dagen  of  uren  zodat  er  meer  gewerkt  mag  worden.  Het  contingent  van  50  dagen  wordt  verdubbeld  tot  100  dagen.    Omdat  de  noden  van  bedrijven  nooit  identiek  zijn,  wenst  Open  Vld  om  in  samenspraak  met  de  sociale  partners  een  hervorming  van  het  sociaal  overleg  richting  Scandinavisch  model  door  te  voeren.  Daarbij  krijgen  de  sociale  partners  op  bedrijfsniveau  veel  vrijheid  om  afspraken  te  maken,  zonder  een  opgelegd  dwingend  keurslijf  van  het  interprofessioneel  en  sectoraal  sociaal  overleg.    We  bevorderen  een  betere  aansluiting  van  het  onderwijs  op  de  volledige  arbeidsmarkt  door  o.a.  een  modernisering  van  het  stelsel  ‘deeltijds  leren’.  Verworven  competenties  moeten  makkelijker  kunnen  worden  gevaloriseerd.  De  overheid  heeft  hierin  een  duidelijke  voortrekkersrol  te  spelen.  Door  gerichte  vormings-­‐  en  opleidingsinitiatieven  en  screening  van  Vlaamse  werkzoekenden  worden  knelpuntvacatures  maximaal  ingevuld.  De  uitzendsector  wordt,  bij  voorkeur  via  tendering,  betrokken  bij  de  invulling  van  deze  knelpuntvacatures.        

6    

Combinatie  werk-­‐gezin  vereenvoudigen    Wij  zijn  voorstander  van  meer  individuele  vrijheid  voor  werknemers  om  hun  werkuren  te  bepalen,  in  overleg  met  de  werkgever.  Omwille  van  de  langere  loopbanen  maken  we  werk  van  ‘werkbaar  werk’  en  een  aangename  werkomgeving.  Werknemers  die  autonomie  hebben  over  hun  werk  en  arbeidsomstandigheden  (in  welke  functie  ook),  zijn  immers  meer  gemotiveerd  en  productiever.  We  willen  dan  ook  moderne  werkvormen  zoals  telewerk  en  schoolbelcontracten  stimuleren.    Gezinnen  ondervinden  dagelijks  hoe  moeilijk  het  is  om  een  job  te  combineren  met  de  zorg  voor  een  familie.  Met  het  5-­‐5-­‐5  Groeiplan  zetten  we  in  op  het  vereenvoudigen  van  deze  combinatie.  Daarom  vergroten  we  het  aanbod  kinderopvangplaatsen  door  de  private  kinderopvang  meer  ruimte  te  geven.  Door  een  ambitieuze  fileaanpak,  verminderen  we  het  aantal  verliesuren  in  de  file  ten  voordele  van  onze  gezinnen.  We  ondersteunen  onze  gezinnen  door  dienstencheques  fiscaal  te  blijven  aanmoedigen  en  we  ondersteunen  het  oprichten  van  dienstenplatformen  waardoor  klussen  tussen  particulieren  in  het  wit  gebeurt.  Werkenden  motiveren  om  aan  de  slag  te  blijven    Mensen  mogen  de  rol  met  de  arbeidsmarkt  niet  lossen,  want  hoe  langer  ze  inactief  zijn,  hoe  slechter  de  vooruitzichten  op  een  nieuwe  job.  Open  Vld  wil  daarom  een  activeringsbeleid  waarbij  alle  mensen  die  kunnen  werken  ook  gemotiveerd  worden  om  werk  te  vinden.  Het  Vlaams  activeringsbeleid  schiet  daarbij  momenteel  duidelijk  te  kort.  Met  amper  42%  behoort  de  activiteitsgraad  van  Vlaamse  55-­‐plussers  tot  de  laagste  van  Europa.  Open  Vld  wil  dit  percentage  omhoog.  55-­‐plussers  hebben  een  schat  aan  nuttige  ervaring  die  kan  worden  ingezet  op  de  arbeidsmarkt.  Door  (para)fiscale  maatregelen  zorgen  we  ervoor  dat  55-­‐plussers  aantrekkelijk  blijven  voor  werkgevers.  Lastenverlagingen  die  zorgen  voor  koopkracht  motiveren  55-­‐plussers  om  langer  aan  de  slag  te  blijven.  Personen  met  handicap  moeten  toegang  krijgen  tot  de  reguliere  arbeidsmarkt.    Momenteel  bestaan  er  tientallen  banenplannen,  die  hun  doel  veelal  voorbij  schieten.  Open  Vld  wil  gerichte  RSZ-­‐kortingen  waarbij  ingezet  wordt  op  twee  groepen:  jongeren  en  55-­‐plussers.  Daarenboven  laten  we  anciënniteit  minder  doorwegen  in  loonvorming  en  versterken  we  de  band  tussen  gewerkte  jaren  en  het  uiteindelijke  pensioenbedrag.  We  laten  het  systeem  van  werkloosheid  met  bedrijfstoeslag  (brugpensioen)  uitdoven  en  zetten  in  op  het  aanbieden  van  formules  waarbij  oudere  werknemers  ervoor  kunnen  kiezen  voor  een  lagere  werkdruk  tegen  een  aangepast  loon.  Bij  gedeeltelijke  arbeidsongeschiktheid  wil  Open  Vld  de  combinatie  met  werken  vergemakkelijken  en  aanmoedigen.    Levenslang  leren  is  essentieel  in  de  uitbouw  van  de  kennissamenleving.  Open  Vld  wil  dat  er  concrete  maatregelen  komen  om  de  2020-­‐doelstellingen  te  behalen.    Meer  verdienen  voor  wie  werkt  of  gewerkt  heeft  met  minder  lasten  voor  wie  werk  geeft    In  het  5-­‐5-­‐5  Groeiplan  nemen  we  verschillende  maatregelen  om  mensen  te  activeren.  Maar  er  moeten  natuurlijk  ook  voldoende  jobs  zijn.  Daarom  wil  Open  Vld  maatregelen  die  werkgevers  stimuleren  om  meer  mensen  aan  te  werven.  Dat  doen  we  door  de  loonlasten  met  5  miljard  euro  te  verminderen.  We  zetten  de  inspanningen  van  de  huidige  regering  verder  en  nemen  daar  bovenop  extra  maatregelen  om  onze  loonhandicap  tegen  het  einde  van  de  legislatuur  fors  te  verminderen.    Gelet  op  de  budgettaire  mogelijkheden,  vooral  dan  voor  de  periode  2015-­‐2016,  faseren  we  deze  maatregelen  gedurende  de  duur  van  de  legislatuur.  Open  Vld  gebruikt  daarbij  voluit  de  bevoegdheden  die  Vlaanderen  na  de  Zesde  Staatshervorming  zal  hebben  om  de  bestaande  maatregelen  te  versterken.    Verlaging  van  de  globale  loonlasten  op  federaal  vlak    In  het  competitiviteitspact  is  nu  al  beslist  om  tegen  het  einde  van  de  legislatuur  de  loonlasten  te  verminderen  met  1,35  miljard  euro.  Open  Vld  voert  dit  pact  volledig  uit  en  versterkt  het  vanaf  2017  door  jaarlijks  de  loonkost  bijkomend  te  verlagen.  Dit  doen  we  door  de  patronale  RSZ-­‐bijdragen  lineair  te  verminderen  met  1%  per  jaar  van  33%    naar  30%.  Dat  betekent  concreet  

7    

een  verlaging  van  jaarlijks  1  miljard  euro  per  jaar,  wat  aan  het  einde  van  de  legislatuur  een  bijkomende  loonkostvermindering  betekent  van  3  miljard  euro.  Verlaging  van  loonlasten  voor  jongeren  en  55-­‐plussers  op  Vlaams  vlak    Door  de  Zesde  Staatshervorming  worden  de  Gewesten  zelf  bevoegd  voor  het  arbeidsmarktbeleid,  inclusief  het  beheer  over  de  diverse  banenplannen  en  doelgroepmaatregelen.  De  meer  dan  30  bestaande  doelgroepmaatregelen  vormen  we  geleidelijk  om  naar  twee  eenvoudige  RSZ-­‐kortingen:  één  voor  jongeren  onder  de  30  jaar  en  één  voor  ouderen  boven  de  55  jaar.  We  trekken  voor  deze  twee  doelgroepen  bijkomend  650  miljoen  euro  uit  om  de  lasten  te  verlagen.    Naast  de  bijkomende  loonkostdaling  verminderen  we  ook  de  administratieve  lasten  voor  ondernemers.  De  RSZ-­‐kortingen  wil  Open  Vld  immers  rechtstreeks  verrekenen  via  de  Dimona-­‐aangifte  bij  de  RSZ  op  basis  van  de  leeftijd  en  het  bruto-­‐loon  van  de  werknemer.    Meer  koopkracht  voor  wie  werkt  en  gewerkt  heeft    Naast  verlaging  van  de  lasten  voor  wie  werk  geeft,  willen  we  ook  wie  werkt  en  gewerkt  heeft  minder  belastingen  laten  betalen.  Daarvoor  verhogen  wij  het  beschikbaar  inkomen.  Dat  geeft  mensen  extra  koopkracht  en  stimuleert  de  consumptie  en  private  investeringen,  belangrijke  motoren  van  onze  economie.    Ten  tweede  moedigen  we  mensen  aan  om  aan  de  slag  te  gaan  of  te  blijven  door  het  verschil  met  een  uitkering  groter  te  maken.  Daardoor  stijgt  de  tewerkstelling  wat  opnieuw  goed  is  voor  de  economie  en  voor  het  dragen  van  de  vergrijzingkost.    Op  federaal  vlak  verlaagt  en  vereenvoudigt  Open  Vld  de  personenfiscaliteit  door  de  afschaffing  van  3  tarieven  in  de  personenbelasting,  nl.  30%,  40%  en  50%.  Op  die  manier  realiseren  we  dat  niemand  meer  dan  de  helft  van  zijn  of  haar  verdiende  inkomen  aan  de  overheid  moet  afstaan.  Daardoor  zorgen  we  er  ook  voor  dat  mensen  meer  koopkracht  hebben,  wat  goed  is  voor  de  economie.  Federaal  willen  we  dus  slechts  2  tarieven  overhouden,  namelijk  25%  op  het  belastbaar  inkomen  tot  ongeveer  20  000  euro  en  45%  op  het  gedeelte  daarboven.    Gelet  op  de  budgettaire  mogelijkheden  is  de  afschaffing  van  de  3  tarieven  niet  in  één  stap  te  realiseren.  Daarom  opteren  we  voor  een  gefaseerde  afschaffing.  We  beginnen  onmiddellijk  in  2015  met  het  30%-­‐tarief  af  te  schaffen  en  verhogen  geleidelijk  de  minimumgrens  van  het  40%-­‐tarief.  Deze  maatregel  kost  4,1  miljard  euro  op  kruissnelheid  in  2019.    Op  Vlaams  vlak  beschikken  wij  na  de  Zesde  Staatshervorming  over  de  mogelijkheden  én  middelen  om  zelf  ook  lastenverlagingen  toe  te  kennen,  zowel  voor  burgers  als  werkgevers.  In  het  5-­‐5-­‐5  Groeiplan  gebruiken  we  dan  ook  deze  nieuwe  bevoegdheden  van  Vlaanderen  om  tegen  het  einde  van  de  legislatuur  1  miljard  euro  Vlaamse  lastenverlagingen  toe  te  kennen,  vooral  voor  wie  werkt  of  gewerkt  heeft.  We  doen  dat  via  het  verlagen  van  de  opcentiemen.    

8    

Werken  loont  ook  voor  je  pensioen    We  hervormen  het  pensioensysteem  verder  zodat  gepensioneerden  hun  levensstandaard  in  stand  kunnen  houden.  Daarbij  zullen  de  wettelijke  pensioenstelsels  van  werknemers,  zelfstandigen  en  ambtenaren  naar  elkaar  toegroeien  zodat  elke  gepensioneerde  van  een  gelijkwaardig  pensioen  kan  genieten.  De  pensioenrechten  worden  verder  geïndividualiseerd.  Het  onderscheid  tussen  gehuwden  en  wettelijk  samenwonenden  in  de  pensioenwetgeving  vervalt.  Wanneer  wettelijk  samenwonende  of  gehuwde  partners  uit  elkaar  gaan,  zal  het  pensioen  dat  zij  gezamenlijk  hebben  opgebouwd  onder  beide  partners  verdeeld  worden.    De  wettelijke  pensioenleeftijd  blijft  op  65  jaar.  De  effectieve  leeftijd  waarop  mensen  stoppen  met  werken  bedraagt  vandaag  ongeveer  59  jaar.  We  trekken  de  effectieve  pensioenleeftijd  stapsgewijs  verder  op  zodat  we  in  de  richting  van  de  wettelijke  pensioenleeftijd  evolueren.  Hoe  langer  een  persoon  werkt  en  hoe  meer  hij  bijdraagt  aan  het  systeem,  hoe  hoger  de  pensioenuitkering  zal  zijn.  Werken  moet  lonen,  ook  voor  het  pensioen.  Het  hervormde  pensioensysteem  zal  daarom  in  voldoende  mate  gebaseerd  zijn  op  het  verzekeringsprincipe  en  zal  activerend  werken.    De  opbouw  van  pensioenrechten  zonder  te  werken  wordt  verder  beperkt.  Wie  ziek  is,  voor  zieken  zorgt  of  zelf  zwangerschaps-­‐  of  ouderschapsverlof  geniet,  blijft  in  elk  geval  wel  pensioenrechten  opbouwen.  Voor  wie  er  vrij  voor  kiest  om  minder  te  werken  of  wie  langdurig  werkzoekend  is,  wordt  de  pensioenopbouw  afgeremd.  De  loopbaanduur  zal  ook  bepalender  worden  voor  de  startdatum  van  het  pensioen  en  kan  daarom  niet  los  worden  gezien  van  hoe  lang  we  leven.  Elke  loopbaankeuze  heeft  een  impact  op  het  pensioen,  zowel  op  het  wettelijk  als  op  het  aanvullend  pensioen.  Daarom  krijgen  burgers  daarom  de  mogelijkheid  om  bij  elke  loopbaankeuze  online  een  ‘pensioentoets’  te  doen.    Actieve  ouderen  zorgen  voor  meer  welvaart    Hoe  actiever  ouderen  zijn,  hoe  welvarender  een  land.  Economisch  onderzoek  en  buitenlandse  praktijken  tonen  aan  dat  een  hogere  tewerkstelling  van  ouderen  ook  leidt  tot  een  hogere  tewerkstelling  van  jongeren.  Routes  tot  vervroegde  uittreding  worden  afgebouwd  en  stimulansen  om  langer  actief  te  blijven  versterkt.  Eens  je  aan  de  voorwaarden  voor  een  volwaardig  wettelijk  pensioen  voldoet,  wordt  dat  pensioen  automatisch  uitgekeerd.  Het  staat  je  dan  vrij  om  van  je  pensioen  te  genieten,  om  te  blijven  werken  of  om  bij  te  verdienen.  Wie  niet  aan  de  voorwaarden  voor  een  volledig  wettelijk  pensioen  voldoet,  kan  bijkomende  pensioenrechten  opbouwen,  ook  na  de  wettelijke  pensioenleeftijd.    Het  stelsel  van  werkloosheid  met  bedrijfstoeslag  dooft  uit.  Bedrijven  in  herstructurering  kunnen  de  vrijgekomen  middelen  investeren  in  begeleiding  en  opleiding  naar  een  nieuwe  job.  Levenslang  leren  wordt  een  tweede  natuur.  In  plaats  van  in  te  zetten  op  uitkeringen  voor  mensen  die  thuis  zitten,  wordt  er  geïnvesteerd  in  werkbaar  werk.  Het  Vlaamse  ervaringsfonds  (ergonomische  aanpassingen  op  de  werkvloer  voor  45+)  wordt  vereenvoudigd  en  versterkt.  We  verwachten  van  werkgevers  dat  ze  oudere  werknemers  niet  afschrijven,  maar  er  blijven  in  investeren.  Een  duurzame  onderneming  is  een  onderneming  die  ook  oudere  werknemers  kansen  geeft.    Een  sterk  pensioenstelsel  heeft  een  sterke  tweede  pijler.  De  opbouw  van  deze  pijler  zal,  met  aandacht  voor  de  zwakkere  sectoren,  sterk  aangemoedigd  worden.  Bij  loononderhandelingen  zal  het  aanwenden  van  een  deel  van  de  loonmarge  voor  een  aanvullend  pensioen  worden  gestimuleerd,  met  opt-­‐out  mogelijkheid,  zodat  voor  alle  werkenden  een  voldoende  dekking  kan  worden  gerealiseerd.  De  opbouw  van  rechten  in  de  tweede  pensioenpijler  moet  kunnen  rekenen  op  een  gewaarborgd  rendement.  We  bouwen  het  aanvullend  pensioen  daarom  verder  uit  zoals  onder  meer  de  Europese  Commissie  en  de  OESO  aanbevelen.  Werknemers  moeten  de  kans  krijgen  om  een  deel  van  hun  inkomen  te  bestemmen  voor  de  versterking  van  hun  aanvullend  pensioen.  Via  een  cafetaria-­‐plan  zullen  ze  ook  kunnen  kiezen  voor  andere  aanvullende  sociale  zekerheidsdekkingen  zoals  een  hoger  gewaarborgd  inkomen  bij  ziekte  en  een  zorgverzekering.  Zelfstandigen  krijgen  dezelfde  mogelijkheden  als  werknemers  om  een  aanvullend  pensioen  uit  te  bouwen.  Het  pensioensparen  blijft  fiscaal  ondersteund.  Dit  geldt  ook  voor  de  verwerving  van  een  eigen  woning,  in  ons  land  de  vierde  pensioenpijler.  

9    

Het  eindresultaat  van  deze  hervorming  moet  zijn  dat  veel  meer  mensen  langer  aan  de  slag  blijven,  waardoor  de  pensioenen  betaalbaar  blijven  én  waardoor  ze  een  hoger  pensioen  zullen  opbouwen  dan  vandaag  het  geval  is.  Op  die  manier  bouwen  we  een  sociaal  en  financieel  duurzaam  pensioensysteem.      De  vergrijzing  verzilveren  in  West-­‐Vlaanderen      Liberalen  zouden  liberalen  niet  zijn  als  ze  geen  kansen  zagen  in  het  vergrijzingsvraagstuk.  Met  de  juiste,  liberale,  beleidskeuzes  kunnen  we  de  vergrijzing  verzilveren.  Neem  de  pensioenen.  Om  ze  betaalbaar  te  houden  heeft  Vincent  Van  Quickenborne  langer  werken  aantrekkelijker  gemaakt.    Ook  bijverdienen  na  je  pensioen  werd  makkelijker.  Mensen  met  een  lange  loopbaan  van  42  jaar  kunnen  na  hun  65ste  onbeperkt  bijverdienen,  voor  alle  anderen  werden  de  regels  versoepeld.  Zo  zie  je  maar:  door  de  pensioenen  te  hervormen  in  een  context  van  vergrijzing  biedt  de  overheid  de  mensen  nu  de  kans  meer  te  gaan  verdienen.      Ook  in  de  ouderenzorgsector  zitten  heel  wat  opportuniteiten  verborgen.  Wanneer  de  babyboomers  op  pensioen  gaan  en  aan  de  derde  leeftijd  beginnen  kunnen  mannen  gemiddeld  nog  rekenen  op  20  levensjaren  en  vrouwen  zelfs  op  25.  Een  groot  deel  van  hen  staat  een  lange,  welverdiende  gezonde  en  min-­‐of-­‐meer  onafhankelijke  periode  te  wachten  waarin  vormen  van  zorg  bijdragen  aan  comfort,  levenskwaliteit  en  later  geleidelijk  ook  steeds  meer  beantwoorden  aan  medische  noden.  Volgens  het  KCE  moeten  er  de  komende  10  jaar  45%  meer  rusthuisplaatsen  bijkomen  in  West-­‐Vlaanderen,  oftewel  zo’n  7000  extra  bedden.  Een  aantal  succesvolle  sociaal  voelende  ondernemers  speelden  hier  al  op  in.  Denk  aan  het  kleine,  onafhankelijke  woonzorgcentrum  Eigen  Tijd  in  Kuurne  dat  een  maximaal  geïndividualiseerd  vervangende  thuissituatie  wil  aanbieden,  met  aandacht  en  respect  voor  de  gepersonaliseerde  behoeftes  van  de  bewoners.  Daarnaast  werkten  sociale  ondernemers  zoals  De  Regenboog  in  Roeselare  succesvolle  en  flexibele  beleggingsformules  uit  om  een  deel  van  de  zorginfrastructuur  via  privégeld  te  financieren.  Dat  werkt  zo:  de  investeerder  koopt  vandaag  een  serviceflat  voor  de  toekomst  en  krijgt  daarvoor  een  obligatie  in  de  plaats.  Zolang  hij  niet  in  de  serviceflat  woont,  krijgt  hij  daarvoor    een  jaarlijkse  rente.  Wanneer  de  obligatiehouder  op  oudere  leeftijd  beslist  in  zijn  appartement  te  trekken,  heeft  hij  het  recht  deze  te  bewonen.  Een  belegging  die  kosteloos  overgaat  in  een  woonoplossing  op  maat  dus.    60-­‐plussers  zijn  nu  al  goed  voor  55%  van  de  roerende  inkomens,  35%  van  de  onroerende  inkomens  en  een  beschikbaar  inkomen  dat  13%  boven  het  nationale  gemiddelde  ligt.  Met  de  komst  van  de  babyboomers,  gemiddeld  genomen  de  rijkste  generatie  uit  de  vaderlandse  geschiedenis,  zal  deze  trend  zich  niet  alleen  verder  zetten,  maar  zelfs  worden  versterkt.  60-­‐plussers  geven  gemiddeld  17%  meer  uit  aan  Horeca,  12%  meer  aan  reizen  en  100%  meer  aan  wellness,  sectoren  waar  onze  mooie  provincie  een  voetje  voor  heeft.  West-­‐Vlaanderen  mag  dan  wel  de  oudste  provincie  zijn,  het  zijn  net  ook  de  kapitaalkrachtige  senioren  die  mee  aan  de  basis  zullen  liggen  van  onze  groei.  Open  Vld  wil  hierop  anticiperen  en  het  juiste  beleid  in  de  stijgers  zetten.    Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    •   Open  Vld  wil  het  privé-­‐initiatief  in  de  zorg  stimuleren  door  in  West-­‐Vlaanderen  de  nodige  ruimte  te  voorzien  en  sociale  ondernemers  fiscale  zekerheid  te  bieden.  Het  is  bijvoorbeeld  niet  logisch  dat  een  woonrechtobligatie  vandaag  fiscaal  identiek  behandeld  wordt  als  een  agressieve  aandelenportefeuille.  De  roerende  voorheffing  op  woonrechtobligaties  moet  naar  omlaag.  Daarnaast  moet  de  wetgeving  de  gebruiker/investeerder  de  nodige  bescherming  bieden  zodat  onze  West-­‐Vlaamse  senioren  de  best  kwaliteit  aangeboden  krijgen  en  tegen  risico’s  en  misbruiken  worden  beschermd.      

10    

•   Volgens  West  Deal,  het  strategisch  plan  gericht  op  de  economische  transformatie  in  West-­‐Vlaanderen,  is  de  zorgeconomie  zelfs  één  van  de  vier  West-­‐Vlaamse  kennisclusters  die  verder  dienen  te  worden  ontwikkeld.  Via  specifieke  zorginnovatieincubatoren  creëren  we  de  ruimte  om  te  ondernemen  en  wakkeren  we  de  ondernemersvonk  van  onze  studenten  aan.  Veel  belovende  niche-­‐opleidingen  zoals  de  Bachelor  Toegepaste  gezondheidswetenschappen  of  Digital  Arts  and  Entertainment,  absolute  top  inzake  zorggames,  van  de  Howest  Oostende  en  de  Bachelor  Zorgtechnologie  van  Vives  Kortrijk  verdienen  meer  aandacht  en  moeten  zich  op  termijn  inschrijven  in  een  West-­‐Vlaamse  zorgcluster.  Kijk  bijvoorbeeld  naar  wat  Haelvoet  en  Moments  Furniture,  twee  bedrijven  uit  Ingelmunster  die  handig  inspelen  op  de  verouderende  bevolking  door  aangepaste  meubelen  te  produceren.  Delta  Light  in  Wevelgem  levert  dan  weer  aangepaste  verlichting.  In-­‐Ham,  dat  Kortrijkse  roots  heeft,  begeleidt  bedrijven  bij  het  opstarten  en  implementeren  van  (zorg)  innovatieprojecten  en  assistieve  technologie.    Kortom,  paradoxaal  genoeg  worden  de  zorgsector  en  senioren  in  West-­‐Vlaanderen  één  van  de  innovatie    en  tewerkstellingsmotoren  bij  uitstek.    •   Vooral  in  het  zuiden  van  onze  provincie  vinden  werkgevers  niet  altijd  de  nodige  mensen.  Het  blijkt  gemakkelijker  grensarbeiders  uit  Frankrijk  te  laten  overkomen  dan  onze  eigen  mensen  aan  het  werk  te  zetten.  Een  aantal  West-­‐Vlaamse  bedrijven  besloten  er  iets  aan  te  doen  en  in  de  eerste  plaats  een  beroep  te  doen  op  ouderen  werknemers.  Barco  Kuurne/Kortrijk  heeft  met  steun  van  het  ervaringsfonds  de  werkposten  voor  45+  aangepast  en  ergonomischer  gemaakt.  Het  ervaringsfonds  dat  op  1  juli  14  in  het  kader  van  de  6e  staatshervorming  naar  Vlaanderen  komt  willen  we  vereenvoudigen  en  versterken  om  dergelijke  initiatieven  in  onze  provincie  te  blijven  aanmoedigen.  Het  Waregemse  Renson  haalde  in  2012  de  media  omdat  ze  specifiek  50-­‐plussers  wilden  aanwerven.  En  Daikin  Oostende  doet  in  de  zomer  en  bij  pieken  in  de  productie  beroep  op  50+  interim-­‐werkers,  omdat  zij  flexibel  en  loyaal  zijn.      Respect  en  ruimte  om  te  ondernemen    Wie  onderneemt,  creëert  meerwaarde  voor  zichzelf  en  voor  anderen.  Succesvol  ondernemen  moet  dus  lonen  en  verdient  respect.  De  overheid  moet  in  haar  regelgeving  en  contacten  uitgaan  van  vertrouwen  in  ondernemers.  Een  bedrijfsvriendelijke  overheid  geeft  zelf  het  goede  voorbeeld  en  betaalt  haar  facturen  op  tijd  en  in  elk  geval  binnen  de  30  dagen.    De  openingsuren  van  winkels  worden  versoepeld.  Het  verplichte  sluitingsuur  van  20u  wordt  verlengd  tot  22u  zodat  avondshoppen  wettelijk  mogelijk  wordt,  net  zoals  zondagshoppen.    We  maken  verder  werk  van  een  doorgedreven  administratieve  vereenvoudiging,  met  ondermeer  een  uniek  loket  voor  wat  alle  administratieve  procedures  betreft.    Het  heeft  geen  zin  om  werken  aantrekkelijk  te  maken  als  we  het  creëren  van  jobs  niet  stimuleren.  Dat  doen  we  door  de  lasten  op  arbeid  met  5  miljard  euro  te  verminderen.  Gelet  op  de  budgettaire  mogelijkheden  voeren  we  deze  maatregelen  geleidelijk  in  en  stemmen  we  de  nieuwe  bevoegdheden  van  Vlaanderen  en  de  federale  maatregelen  op  elkaar  af.    Ondernemers  en  zelfstandigen  verdienen  rechtszekerheid  en  een  stabiel  fiscaal  klimaat.  We  sluiten  een  fiscaal  pact  tussen  de  verschillende  overheden,  inclusief  de  gemeenten,  en  het  bedrijfsleven.  Het  pact  vertaalt  het  engagement  om  de  lasten  te  verlagen  en  de  loonhandicap  weg  te  werken.  Het  garandeert  een  stabiel  ondernemersklimaat  en  legt  in  een  charter  ook  de  contouren  vast  van  de  manier  waarop  de  fiscus  en  het  bedrijfsleven  met  elkaar  omgaan.  Ecocheques  e.d.  worden  afgeschaft,  evenwel  met  behoud  van  het  netto  voordeel  voor  de  werknemer.    De  fiscale  en  sociale  inspectiediensten  werken  volgens  een  charter  dat  wederzijds  respect  bij  inspecties  garandeert,  de  ondernemer  niet  benadert  als  een  potentiële  verdachte  en  waarbij  de  macht  en  de  middelen  die  men  mag  gebruiken  voor  inspecties  in  geen  geval  gebaseerd  kunnen  zijn  op  beslissingen  van  ambtswege  die  normaal  gezien  aan  de  onafhankelijke  rechterlijke  macht  toekomen,  zoals  huiszoekingen  of  beslag.      

11    

We  vergroten  de  rechtszekerheid  door  de  verdere  uitbouw  van  de  fiscale  rulingdienst  waar  evenwel  een  bindende  termijn  voor  antwoord  wordt  vastgesteld.  We  trekken  investeerders  aan  door  een  behoud  van  de  notionele  intrestaftrek.  We  garanderen  fiscale  stabiliteit  gedurende  een  vast  bepaalde  investeringsperiode.  Teneinde  holdings  en  hoofdkwartieren  in  België  te  behouden  en  nieuwe  aan  te  trekken,  trekken  we  de  DBI-­‐vrijstelling  op  van  95%  naar  100%.  Om  internationale  belastingsontwijking  tegen  te  gaan,  werkt  de  fiscus  een  actieprogramma  uit  tegen  misbruiken  op  het  vlak  van  zgn.  “transfer  pricing”.  Het  gebruik  van  de  algemene  anti-­‐misbruikbepaling  van  art.  344  WIB  92  dient  verduidelijkt  en  dient  in  fine  getoetst  door  de  rechterlijke  macht.    We  passen  de  faillissementswetgeving  aan  om  ondernemers  sneller  een  tweede  kans  te  kunnen  geven.    Open  Vld  onderzoekt  of  een  wettelijk  kader  kan  worden  gecreëerd  voor  de  geleidelijke  invoering  van  een  stelsel  van  fiscale  consolidatie.  Sedert  jaren  worden  systemen  inzake  fiscale  consolidatie  toegepast  in  nagenoeg  alle  geïndustrialiseerde  landen.  De  invoering  daarvan  in  België  moet  daarom  toelaten  de  Belgische  groepen  in  een  zelfde  concurrentiepositie  te  plaatsen  als  deze  van  de  buitenlandse  groepen.    Door  verstrengde  kapitaaleisen  van  banken  is  het  moeilijk  aan  langetermijn-­‐financiering  te  raken.  Open  Vld  wil  verder  gaan  op  de  weg  die  ze  vroeger  insloeg  op  zowel  federaal  (wet  financiering  KMO’s)  als  Vlaams  niveau  (bankenplan).  We  willen  het  fiscaal  voordeel  van  de  win-­‐win  lening  optrekken.  Deze  lening  is  een  succesvol  instrument  gebleken  om  ondernemingen  van  financiering  te  voorzien  via  familie  en  kennissen.  Daarnaast  willen  wij  van  crowdfunding  een  volwaardig  alternatief  financieringsmiddel  maken  voor  (startende)  ondernemingen.  Hiervoor  willen  wij  de  resterende  barrières  op  vlak  van  reglementering  van  financiële  producten  wegwerken.  We  voorzien  een  aparte  vrijstelling  van  roerende  voorheffing  op  interesten  van  aandelen  en  obligaties,  zonder  te  raken  aan  de  bevrijdende  roerende  voorheffing  en  de  vrijstelling  op  spaarboekjes.    We  onderzoeken  de  mogelijkheid  om  KMO’s  toe  te  laten  om  te  kiezen  voor  een  vereenvoudigde  vennootschapsbelasting.  Dat  is  een  simpel  en  verlaagd  KMO-­‐tarief  zonder  notionele  intrestaftrek  of  specifieke  aftrekmogelijkheden.    Open  Vld  wil  KMO’s  de  mogelijkheid  geven  om  winsten  die  in  de  vennootschap  blijven  gedeeltelijk  vrij  te  stellen  van  belastingen  tot  op  het  moment  dat  de  winst  wordt  uitgekeerd.    We  creëren  ook  de  mogelijkheid  om  jaarlijks  een  deel  van  de  gerealiseerde  winst  te  reserveren  op  een  afzonderlijke  rekening  mits  betaling  van  een  anticipatieve  heffing  van  10%.  Op  het  moment  van  liquidatie  zal  er  op  deze  reserves  bij  uitkering  aan  de  aandeelhouders  geen  roerende  voorheffing  meer  verschuldigd  zijn.    Bovendien  creëren  we  de  mogelijkheid  om  een  deel  van  de  op  deze  afzonderlijke  rekening  geboekte  reserve  –waarop  een  anticipatieve  heffing  van  10%  werd  betaald-­‐  uit  te  keren  als  dividend.  Voor  zover  dit  dividend  betrekking  heeft  op  reserves  welke  reeds  vijf  jaar  zijn  geboekt  (vastgeklikt)  op  een  afzonderlijke  rekening  zal  er  aanvullend  5%  roerende  voorheffing  verschuldigd  zijn  op  moment  van  uitkering.  Voor  zover  dit  dividend  betrekking  heeft  op  reserves  welke  minder  dan  vijf  jaar  zijn  geboekt  (vastgeklikt)  op  een  afzonderlijke  rekening  zal  er  aanvullend  15%  roerende  voorheffing  verschuldigd  zijn  op  moment  van  uitkering.    Ook  al  staan  we  bekend  om  onze  ondernemingszin,  toch  verdient  West-­‐Vlaanderen  meer  ruimte  en  respect  om  te  ondernemen.    Het  aantal  starters  is  te  laag,  er  zijn  bijna  geen  bedrijventerreinen  meer  beschikbaar,  en  we  hebben  vooral  een  maakeconomie  terwijl  de  kleinhandel  het  lastig  heeft.    Het  aantal  starters  in  onze  provincie  daalde  vorig  jaar  met  15%.    De  startersratio  (het  aantal  starters  t.o.v.  het  totaal  aantal  zelfstandigen)  bedraagt  in  West-­‐Vlaanderen  slechts  7,2%.    Dat  is  lager  dan  in  Vlaanderen  (8,4)  en  in  België  (9,3).    Gelukkig  zijn  76,2%  van  de  starters  is  na  5  jaar  nog  actief,  dat  is  op  één  na  het  hoogste  overlevingspercentage  in  het  Vlaamse  Gewest.    

12    

De  provincie  West-­‐Vlaanderen  kent  een  schrijnend  tekort  aan  onmiddellijk  realiseerbare  bedrijfszones.    In  de  regio’s  Kortrijk  en  Brugge  is  de  voorraad  bijna  nul.    Uit  het  rapport  West  Deal  blijkt  dat  op  1  januari  2013  West-­‐Vlaanderen  881  hectare  beschikbare  bedrijventerreinen  telde,  waarvan  slechts  207  hectare  bouwrijp  zijn.    Kenmerkend  voor  onze  provincie  is  bovendien  de  hoge  industrialisatiegraad.    Eind  2011  waren  7,9  personen  per  100  inwoners  tewerkgesteld  in  de  industrie.    In  geheel  Vlaanderen  is  dat  slechts  6,3.    Dat  is  een  troef  maar  vormt  ook  een  verhoogd  risico.    De  zelfstandige  kleinhandel  heeft  het  erg  moeilijk  in  onze  provincie.    -­‐   De  winkelleegstand  is  groot  in  de  kustgemeenten,  en  is  groter  bij  lokale  handelaars  dan  bij  ketenwinkels.  -­‐   De  leegstand  is  het  hoogst  in  de  centrumsteden  (9,76%).    Bovendien  is  de  leegstand  in  de  West-­‐Vlaamse  centrumsteden  hoger  dan  het  gemiddelde  in  Vlaanderen  (9,38%).    Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen  :    •   We  maken  meer  ruimte  vrij  om  te  ondernemen.  We  maken  werk  van  de  ijzeren  voorraad  in  de  provincie  met  aandacht  voor  voldoende  spreiding  over  de  sub-­‐regio’s  van  West-­‐Vlaanderen:  de  onmiddellijk  beschikbare  voorraad  bedrijfsruimte  wordt  de  komende  5  jaar  opgedreven  tot  1.400  hectare.    Reeds  bestemde  bedrijventerreinen  moeten  versneld  bouwrijp  gemaakt  worden,  en  er  moeten  nieuwe  zoekzones  vastgelegd  worden  voor  bedrijfsterreinen,  vooral  in  de  steden  waar  de  voorraad  aan  onmiddellijk  realiseerbare  ruimte  het  kleinst  is.  •   Er  wordt  gewerkt  aan  een  efficiënt  monitoringsysteem  om  beschikbare  gronden  op  te  volgen  en  leegstand  in  kaart  te  brengen,  een  snelle  oplossing  voor  zonevreemde  bedrijven,  en  zo  eenvoudig  en  uniforme  mogelijke  vestigingsvoorwaarden  op  de  bedrijventerreinen.  •   Administratieve  vereenvoudiging  moet  het  makkelijker  maken  voor  wie  goesting  heeft  om  te  beginnen  ondernemen.    Het  programma  van  Open  Vld  voorziet  concrete  stappen  hiervoor.  We  vereenvoudigen  de  plannings-­‐  en  vergunningsprocedures  en  stroomlijnen  de  maatschappelijke  inspraak  rond  grote  projecten.  •   Een  kernversterkend  beleid  moet  er  toe  bijdragen  dat  de  kleinhandel  in  de  binnenstad  terug  zuurstof  en  toekomstkansen  krijgt.  •   Open  Vld  voorziet  een  fiscaal  pact  dat  fiscale  rust  waarborgt  voor  de  bedrijven  tijdens  de  komende  vijf  jaar.  Zo  worden  ondernemingen  niet  bijkomend  belast.    

 Een  efficiënt  en  ondernemersvriendelijk  vergunningsbeleid    Het  tijdig  en  efficiënt  toekennen  van  vergunningen  aan  ondernemingen  en  burgers  is  een  kerntaak  van  een  overheid.  Vaak  stellen  we  vast  dat  activiteiten  of  projecten  niet  van  start  gaan  omdat  de  overheid  talmt  met  het  afleveren  van  de  ‘nodige’  vergunningen.  Open  Vld  pleit  daarom  voor  een  integrale  aanpak  van  het  vergunningenbeleid  waarbij  de  overheid  een  partner  moet  worden  van  burgers  en  ondernemers  in  plaats  van  een  hinderpaal.  Deze  integrale  aanpak  is  gestoeld  op  volgende  pijlers.    Lex  silencio  voor  eenvoudige  projecten    Als  burgers  een  huis  willen  bouwen,  moeten  ze  daarvoor  een  vergunning  krijgen  van  de  overheid.  De  overheid  heeft  een  wettelijk  bepaalde  tijd  (voor  bijvoorbeeld  stedenbouwkundige  vergunningen  is  dat  75  of  105  dagen)  om  een  beslissing  te  nemen:  positief  of  negatief.  Zolang  de  overheid  beslist  binnen  deze  termijn,  is  er  geen  probleem.  Indien  de  overheid  er  echter  niet  in  slaagt  om  binnen  deze  wettelijke  termijnen  een  beslissing  te  nemen,  om  welke  reden  dan  ook,  dan  wordt  de  vergunning  geweigerd.  Voor  Open  Vld  kan  het  niet  dat  als  de  overheid  haar  werk  niet  doet,  de  burger  en  de  bedrijven  hiervoor  het  gelag  betalen.  Open  Vld  wil  deze  redenering  omdraaien.  De  overheid  krijgt  de  nodige  tijd  om  een  weldoordachte  beslissing  te  nemen.  Maar  

13    

als  ze  er  niet  in  slaagt  om  dat  te  doen,  dan  wordt  de  vergunning  verondersteld  te  zijn  goedgekeurd.  Op  die  manier  zorgt  het  falen  van  de  overheid  niet  voor  extra  kosten  voor  de  burger  of  ondernemers.    Snelle  implementatie  omgevingsvergunning  voor  meer  complexe  projecten    Aanslepende  procedures  vertragen  al  te  vaak  nieuwe  projecten,  wat  schadelijk  is  voor  de  competitiviteit  van  de  Vlaamse  ondernemingen.  We  zijn  daarom  voorstander  van  een  snelle  implementatie  van  de  omgevingsvergunning,  die  milieu-­‐  en  bouwvergunning  integreert.  We  behouden  twee  vergunningverlenende  overheden  en  verdelen  de  bevoegdheden  op  coherente  manier.  Open  Vld  wil  de  Raad  voor  vergunningsbetwistingen  verder  uitbouwen  zodat  de  bestaande  achterstand  wordt  weggewerkt  en  nieuwe  dossiers  een  doorlooptijd  van  maximum  10  maanden  hebben.    Regelluwe  zones    Ondernemers  stuiten  te  vaak  op  complexe  regels  en  procedures  bij  het  opstarten  en/of  uitbreiden  van  hun  activiteiten.  Om  het  ondernemen  te  stimuleren,  kan  de  overheid  ‘regelluwe  zones’  instellen.  Dit  zijn  zones  (bijvoorbeeld  geografisch  gebied  of  bedrijfstypologie)  waar  bepaalde  regelgeving  en  procedures  -­‐  tijdelijk  –  versoepeld  worden  of  niet  van  kracht  zijn.  We  denken  hierbij  bijvoorbeeld  aan  economisch  zwaar  getroffen  regio’s  waar  snel  nieuwe  bedrijven  en  investeerders  moeten  aangetrokken  worden.    Maar  het  gaat  om  meer  dan  geografische  zones.  Overheden  moeten  vertrouwen  geven  aan  ondernemers.  Zo  moeten  bedrijven  die  reeds  een  vergunning  hebben,  vlotter  kunnen  uitbreiden.  De  overheid  maakt  hiervoor  gebruik  van  ex-­‐post  controles  in  plaats  van  extra  vergunningen  of  ze  versoepelt  bijvoorbeeld  de  socio-­‐economische  vergunning.  Bovendien  kan  naar  Nederlands  voorbeeld  gewerkt  worden  met  maatwerkzones,  waar  de  overheid  met  ondernemers  rond  de  tafel  gaat  zitten  om  samen  de  regelgeving  te  optimaliseren.  De  overheid  ondersteunt  hiermee  ondernemers  en  zal  samen  met  hen  de  vergunning  voorbereiden.  Zo  kunnen  ondernemers  zich  bezighouden  met  hun  kerntaken  (ondernemen,  produceren  en  innoveren),  niet  met  administratieve  verplichtingen.    Grote  infrastructuurprojecten  versnellen  door  te  vergunnen  via  decreet    We  stellen  vast  dat  de  voorbije  legislatuur  geen  enkel  groot  project  in  Vlaanderen  van  start  is  gegaan.  Dat  heeft  voor  een  groot  deel  te  maken  met  de  ingewikkelde  regelgeving  waarbij  het  hele  project  op  de  helling  komt  te  staan  als  er  ergens  een  klein  technisch  mankement  is.  Open  Vld  pleit  voor  een  ernstige  en  grote  inbreng  van  alle  betrokkenen,  zowel  burgers,  belangengroepen,  lokale  besturen,  ondernemingen,  …  voordat  de  voorkeursbeslissing  wordt  genomen.  De  overheid  moet  hierbij  rekening  houden  met  de  opmerkingen  van  deze  stakeholders.  Maar  eenmaal  een  voorkeursbeslissing  is  genomen,  wil  Open  Vld  dat  iedereen  zich  daaraan  ook  houdt.  Om  die  reden  stelt  Open  Vld  dat,  nadat  alle  inspraakmomenten  hebben  plaatsgehad  en  het  project  klaar  is  voor  een  definitieve  beslissing,  deze  beslissing  wordt  bekrachtigd  door  het  Vlaams  Parlement  zodat  deze  kracht  van  wet  krijgt  en  zeker  uitgevoerd  kan  worden.      De  West-­‐Vlaamse  logistieke  poorten,  havens  en  luchthavens,  kunnen  hun  potentieel  moeilijk  waarmaken.    Zeebrugge  kent  de  jongste  jaren  geen  groei  meer.    De  luchthavens  blijven  onderbenut.    En  er  is  een  tekort  aan  volwaardig  functionerende  multimodale  logistieke  platformen  in  onze  provincie.    -­‐   De  maritieme  trafiek  in  onze  West-­‐Vlaamse  havens  te  Oostende  en  Zeebrugge  nam  de  voorbije  vijf  jaar  af  met  6,6.    De  investeringen  in  Zeebrugge  gingen  in  dezelfde  periode  jaarlijks  gemiddeld  3,6%  achteruit.  -­‐   Het  aandeel  van  de  West-­‐Vlaamse  luchthavens  te  Oostende  en  Kortrijk  in  de  trafiek  van  de  Belgische  luchthavens  is  in  de  periode  2008-­‐2011  gradueel  afgenomen.    

14    

Tal  van  missing  links  in  ons  wegennet  zijn  nog  steeds  niet  voltooid,  zoals  de  R8  rond  Kortrijk,  de  ring  rond  Tielt  en  de  ring  rond  Diksmuide.    De  verbinding  Ieper-­‐Veurne  (de  A  19)  blijft  al  veel  te  lang  uit.    Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen  :      •   Met  Open  Vld  worden  de  genomen  beslissingen  uitgevoerd  (zoals  de  realisatie  van  de  A11),  maar  wordt  bovendien  niet  langer  gedraald  met  de  A19,  de  R8  rond  Kortrijk,  de  ring  rond  Tielt  en  de  ring  rond  Diksmuide.    Een  vlot  verkeer  is  essentieel  voor  bedrijven  en  jobs  in  eigen  provincie.  •   De  nieuwe  structuren  voor  onze  regionale  luchthavens  moeten  snel  operationeel  worden.  •   De  haven  van  Zeebrugge  dient  beter  ontsloten  te  worden,  voor  het  wegverkeer  en  de  binnenscheepvaart.    Het  binnenvaartnetwerk  in  West-­‐Vlaanderen  wordt  geoptimaliseerd.    Volwaardig  statuut  voor  zelfstandigen    Mensen  die  zelfstandig  ondernemen  steken  hun  nek  uit  en  moeten  daarvoor  beloond  worden.  Open  Vld  heeft  de  afgelopen  jaren  werk  gemaakt  van  sociale  verbeteringen  voor  zelfstandigen  en  ondernemers,  zoals  de  gelijkschakeling  met  werknemers  van  het  minimum  gezinspensioen,  de  kinderbijslag  en  de  uitbreiding  van  de  faillissementsverzekering  tot  bepaalde  gevallen  van  gedwongen  stopzetting  van  de  activiteiten.  We  willen  het  statuut  van  zelfstandigen  in  samenspraak  met  de  ondernemersverenigingen  en  individuele  ondernemers  verder  blijven  verbeteren  zodat  ze  meerwaarde  kunnen  blijven  bieden  aan  onze  economie.  Ook  de  zelfstandige  kersverse  moeder  dient  op  een  gelijkwaardige  manier  ondersteund  te  worden.  De  stiefmoederlijke  behandeling  die  zij  nu  krijgt  moet  stoppen.  Een  ondersteuning  op  maat  van  de  zelfstandige,  zonder  dat  ze  gedwongen  wordt  niet  te  werken!    Horeca  omvormen  tot  een  groeisector    Ons  land  telt  50.000  horecazaken  met  in  totaal  125.000  werknemers.  Met  de  invoering  van  de  geregistreerde  kassa  wordt  de  sector  geconfronteerd  met  transitieproblemen,  die  30.000  jobs  kunnen  kosten.  De  sector  is  kwalitatief  hoogstaand,  vormt  één  van  de  troeven  van  ons  land,  maar  is  helaas  ook  economisch  ongezond.  Fraude  kan  nooit  een  legitiem  economisch  systeem  zijn.  Voor  Open  Vld  moeten  de  horeca-­‐ondernemingen  gebruik  kunnen  maken  van  sectorversterkende  maatregelen.  Open  Vld  wil  in  de  horeca  flexi-­‐jobs  invoeren,  zoals  eerder  omschreven.  Daarnaast  moet  er  een  specifiek  voltijds  en  forfaitair  horeca-­‐statuut  komen  waarbij  de  horeca-­‐medewerker  onbeperkt  extra  loon,  toeslagen,  overuren  en  fooien  kan  ontvangen  tegen  een  bevrijdend  tarief  van  25%.  De  registratie  van  tewerkstelling  moet  geïntegreerd  worden  in  de  geregistreerde  kassa  om  de  administratieve  last  te  verlichten.  Bedrijven  moeten  voor  horeca-­‐kosten  kunnen  kiezen  voor  een  gemotiveerde  aftrek  van  100%  wanneer  alle  horeca-­‐uitgaven  gemotiveerd  worden  op  hun  professioneel  karakter.  Bedrijven  kunnen  ook  kiezen  voor  horeca-­‐kosten  die  slechts  voor  65%  aftrekbaar  zijn  indien  een  bedrijf  kiest  voor  het  systeem  zonder  motivatie  of  beperking.    De  vergunningen  en  basisvereisten  om  een  horecazaak  te  openen,  vallen  onder  het  principe  van  de  “lex  silencio  positivo”.  Dat  wil  zeggen  dat  als  de  overheid  de  termijnen  voor  een  aanvraag  van  een  vergunning  laat  verlopen  zonder  te  antwoorden,  de  horecazaak  in  orde  is.  Regelmatig  terugkerende  controles  worden  gebundeld  in  één  basisinspectie  die  op  éénzelfde  moment  gebeurt.  Ambtenaren  moeten  hun  controles  in  horecazaken  uitvoeren  met  respect  voor  de  bedrijfsvoering  en  de  klanten.  De  uitbaters  hebben  het  recht  om  tijdens  een  controle  eerst  alle  klanten  te  verzorgen.  Nieuwe  of  aangepaste  wetgeving  die  imapct  kan  hebben  op  de  horeca  moet  redelijk  en  proportioneel  zijn.    De  landbouw  liberaliseert    Boeren  zijn  ondernemers!  De  diversiteit  en  hoge  specialisatiegraad  van  de  Vlaamse  familiale  land-­‐  en  tuinbouw  maakt  de  sector  weerbaar  en  sterk.  We  waken  erover  dat  onze  land-­‐  en  

15    

tuinbouwers  kunnen  beschikken  over  voldoende  en  betaalbare  landbouwgrond  en  moedigen  investeringen  ter  bevordering  van  de  duurzaamheid  aan.  We  hechten  veel  belang  aan  dierenwelzijn,  maar  handhaven  in  ruil  investeringssteun  en  realistische  overgangsperiodes  met  het  oog  op  de  economische  haalbaarheid  van  de  gevraagde  aanpassingen.    Met  de  Zesde  Staatshervorming  wordt  Dierenwelzijn  een  Vlaamse  bevoegdheid.  Teneinde  het  welzijn  van  dieren  te  optimaliseren,  rekening  houdende  met  de  rechtmatige  belangen  van  eenieder,  willen  we  een  dubbele  aanpak  waarbij  de  uitoefening  van  het  beleid  inzake  Dierenwelzijn  wordt  ondergebracht  bij  het  departement  leefmilieu.  Voor  wat  de  nutsdieren  betreft  ressorteert  de  bevoegdheid  bij  het  departement  landbouw.    Om  landbouwers  te  verzekeren  van  een  eerlijk  inkomen  moeten  we  waken  over  een  eerlijke  prijszetting  voor  landbouwproducten,  bijvoorbeeld  via  ketenoverleg.  We  doen  aan  risicobeheersing  met  een  betaalbare  verzekering  tegen  noodweer  en  andere  natuurrampen  en  zorgen  voor  voldoende  fiscale  stimuli.  We  ondersteunen  de  verdere  uitbouw  van  biologische  landbouw  en  de  korte  keten.      Pro  landbouw  en  agrofood      West-­‐Vlaanderen  is  zonder  twijfel  dé  landbouwprovincie.  Uit  recente  studies  blijkt  dat  één  derde  van  de  Vlaamse  land-­‐  en  tuinbouwbedrijven  en  agrarische  arbeidskrachten  is  in  West-­‐Vlaanderen  gesitueerd.    Maar  ook  in  West-­‐Vlaanderen  daalt  –  zoals  elders  in  Vlaanderen  -­‐  het  totale  aantal  landbouwbedrijven.  De  trend  is  evenwel  dat  de  overblijvende  landbouwbedrijven  groter  worden,  het  risisco  is  dat  daardoor  de  landbouw  haar  traditionele  familiale  karakter  verliest.  Daarnaast  daalt  ook  het  aantal  werknemers  door  de  toenemende  mechanisatie  en  automatisering.  Positief  is  evenwel  dat  het  economisch  belang  (uitgedrukt  in  productiewaarde)  van  de  landbouwbedrijven,  de  toeleverende  en  de  verwerkende  industrie  nog  elk  jaar  stijgt.  Uit  een  studie  afgenomen  door  de  provincie  West-­‐Vlaanderen  (in  2008-­‐2009)  kunnen  we  volgende  zaken  afleiden:      • In  totaal  zijn  er  ongeveer  15.000  bedrijven  in  de  provincie  die  direct  of  indirect  verbonden  

zijn  met  de  landbouwsector.    • Bijna  46.000  mensen  werken  in  deze  bedrijven.  Dit  is  bijna  10%  van  de  West-­‐Vlaamse  

arbeidsbevolking.  • Deze  bedrijven  creëren  in  totaal  ongeveer  8  miljard  euro,  opnieuw  ongeveer  10%  van  de  

totale  omzet  in  West-­‐Vlaanderen.      Landbouwers  zijn  duurzame  ondernemers,  de  basisopdracht  –  het  voeden  van  de  wereldbevolking  –  wordt  nog  steeds  vervuld,  maar  daarnaast  is  een  landbouwer  ook  een  energieproducent,  leverancier  van  grondstoffen  voor  industrie,  en  helpt  hij  mee  aan  milieu-­‐  en  natuurbeleid.      Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    • De  pachtwetgeving  moderniseren  zodat  de  jonge  en  de  actieve  boeren  gedurende  hun  

loopbaan  rechts-­‐  en  bedrijfszekerheid  hebben;  • Administratieve  vereenvoudiging  verder  doorvoeren  in  de  landbouwsector,  het  aanhouden  

van  nutteloze  regels  en  decreten  fnuikt  ondernemerschap.  Het  doorvoeren  en  valoriseren  van  de  autocontrolesystemen  is  een  prioriteit;  

• Het  sociaal  statuut  van  landbouwers  (zelfstandigen)  geleidelijk  aan  op  gelijke  voet  brengen  als  dat  van  loontrekkenden;  

• De  bevoegdheid  over  dierenwelzijn  opsplitsen:  daar  waar  het  de  nutsdieren  betreft  om  dit  onder  te  brengen  bij  landbouw,  de  andere  dieren  vallen  onder  de  bevoegdheid  leefmilieu;  

16    

• Gedecentraliseerde  elektriciteitsproductie  op  het  platteland  sneller  mogelijk  maken:  dit  enerzijds  door  het  sneller  verlenen  van  een  vergunning  (windenergie  –  biomassa)  en  anderzijds  door  de  nodige  investeringen  in  het  net  te  voorzien.  Een  landbouwer  is  nu  eenmaal  een  ondernemer,  die  alles  in  zijn  bedrijf  integreert:  van  voedselproductie  over  de  aanlevering  van  grondstoffen  tot  energieproductie:  de  diversificatie  is  in  deze  van  groot  belang!;  

• Innovatie  binnen  de  landbouwsector  stimuleren,  innovatieve  projecten  op  bedrijfsniveau  ondersteunen  en  geleidelijk  laten  uitgroeien  tot  een  volwaardig  onderdeel  van  een  landbouwbedrijf;  

• Een  correcte  en  eerlijke  prijsvorming  voor  landbouwproducten  voorzien,  hiertoe  moet  het  Ketenoverleg  in  de  agro-­‐voedingsketen  initiatieven  kunnen  nemen  om  de  relaties  doorheen  de  keten  blijvend  te  verbeteren;  

• Het  plattelandsfonds  structureel  verankeren.  Er  wordt  afgestapt  van  de  projectmatige  aanpak  en  het  plattelandsfonds  wordt  een  structureel  financieringsinstrument  zodat  de  bestuurskracht  van  onze  plattelandsgemeenten  versterkt  wordt.  

 

17    

Respect  voor  onze  vissers    Onze  vissers  hebben  een  zwaar  en  onregelmatig  leven.  Hun  beroep  verdient  meer  respect.  We  moedigen  de  ontwikkeling  van  duurzame  en  selectieve  vangtechnieken  aan  om  de  gevolgen  van  de  verplichte  aanlanding  en  het  nakende  teruggooiverbod  het  hoofd  te  kunnen  bieden,  maar  ook  om  overbevissing  tegen  te  gaan.  We  bevorderen  onderzoek  naar  energiebesparende  maatregelen  om  de  productiekosten  te  verminderen.  We  scheppen  een  kader  om  de  ontwikkeling  van  aqua-­‐  en  maricultuur  in  Vlaanderen  vorm  te  geven.      De  creatieve  economie  als  motor  voor  innovatie    Innovatie  is  voor  Open  Vld  de  motor  voor  onze  toekomstige  werkgelegenheid  en  welvaart.  Om  te  groeien,  moeten  we  de  dingen  anders  durven  doen.  Enkel  de  ontwikkeling  van  nieuwe  producten,  diensten  en  productieprocessen  zorgen  voor  een  duurzame  economische  groei.  Regio’s  die  zich  het  best  en  het  snelst  aanpassen  aan  nieuwe  maatschappelijke  uitdagingen,  hebben  een  voorsprong  om  nieuwe  marktopportuniteiten  te  verzilveren.  De  Vlaamse  bevoegdheden  spelen  een  cruciale  rol  inzake  onderzoek  &  ontwikkeling  (O&O).  Vlaanderen  heeft  zich  aangesloten  bij  de  EU2020-­‐doelstelling  om  3%  van  het  BRP  te  besteden  aan  O&O,  waarvan  1%  wordt  gerealiseerd  door  de  Vlaamse  overheid  en  2%  door  de  private  sector.  De  3%-­‐norm  is  echter  slechts  een  middel,  geen  doel  op  zich.  We  willen  van  een  inputgericht  naar  een  outputgericht  innovatiebeleid  met  een  goed  evenwicht  tussen  gericht  en  niet-­‐gericht  onderzoek.  Omdat  de  voorbereiding  en  uitvoering  van  onderzoek  vaak  jaren  duurt,  dient  een  stabiel  groeipad  bij  aanvang  van  de  legislatuur  te  worden  vastgelegd  in  een  meerjarenbegroting.  Daarom  wordt  de  stapsgewijze  verhoging  van  de  Vlaamse  publieke  middelen  voor  wetenschap  en  innovatie  (1%  norm)  decretaal  verankerd,  waarbij  alle  vormen  van  kennisontwikkeling  en  –valorisatie  op  een  evenwichtige  manier  worden  uitgebouwd.  Tegelijkertijd  wordt  een  nieuw  innovatiepact  afgesloten  waarbij  de  in  Vlaanderen  gevestigde  bedrijven  zich  engageren  om  hun  R&D  uitgaven  verder  op  te  voeren  (2%  norm).    Wij  willen  een  verregaande  rationalisering,  waarbij  we  versnippering  tegengaan  en  initiatieven  worden  getoetst  op  hun  innovatievermogen.  Wat  goed  werkt,  kan  blijven  bestaan.  Wat  niet  goed  werkt,  wordt  bijgestuurd  of  dooft  uit.  Wij  vergemakkelijken  de  toegang  tot  de  O&O-­‐instrumenten  voor  bedrijven  en  kennisinstellingen  door  stroomlijning  van  de  instrumenten  en  integratie  van  de  front  offices  van  het  IWT,  het  Agentschap  Ondernemen,  FIT  en  PMV.  O&O  subsidies  moeten  veel  meer  toegankelijk  worden  voor  KMO's.  De  definitie  van  O&O-­‐project  wordt  versoepeld  en  de  administratieve  procedures  vereenvoudigd.    De  kennis  van  onze  excellente  kenniscentra  wordt  onvoldoende  omgezet  in  commerciële  toepassingen.  Wij  willen  deze  innovatieparadox  wegwerken  door  meer  samenwerking,  meer  vraaggedreven  basisonderzoek,  meer  innovatie  bij  kmo’s  (door  minder  administratieve  lasten,  meer  middelen  gericht  op  kmo’s).  Tevens  dienen  de  innovatiecentra  versterkt  te  worden.  Om  een  geïntegreerde  beleidsaanpak  te  bevorderen,  dienen  de  bevoegdheden  Economie,  Wetenschap  en  Innovatie,  en  Hoger  Onderwijs  te  worden  ondergebracht  bij  één  minister.  Om  spin-­‐offs  te  faciliteren,  hebben  bedrijvenzones  en  -­‐centra  de  nodige  voorzieningen  om  deze  een  startkans  te  geven  zonder  administratieve  overhead.      

18    

Het  bestaande  onevenwicht  aan  de  universiteiten  tussen  het  aantal  professoren  (ZAP)  enerzijds  en  het  aantal  doctoraatstudenten  en  post-­‐docs  anderzijds  moet  weggewerkt  worden  door  prioritair  het  aantal  ZAP-­‐posities  te  verhogen.  Het  financieringssysteem  van  de  universiteiten  wordt  herzien  waarbij  de  onderlinge  vergelijking  van  de  prestaties  van  Vlaamse  universiteiten  wordt  vervangen  door  het  vergelijken  van  de  evolutie  van  de  positie  van  elke  Vlaamse  universiteit  t.o.v.  een  referentiegroep  van  buitenlandse  universiteiten.    We  behouden  de  fiscale  maatregelen  voor  onderzoekers.  De  toegang  tot  deze  maatregel  wordt  vergemakkelijkt  voor  KMO’s  door  overheidstoelagen  niet  langer  te  laten  doorwegen  in  de  beoordeling.    Wij  willen  bedrijven  op  andere  manieren  stimuleren  om  samen  te  werken  met  publieke  kennisinstellingen  door  een  gunstige  fiscale  regeling  voor  de  uitgaven  die  ze  doen  om  (een  gedeelte  van)  onderzoeksprojecten  aan  deze  instellingen  te  laten  uitvoeren.    Wij  geloven  dat  de  maakindustrie  ook  in  ons  land  een  belangrijke  rol  kan  spelen.  Belgie  is  een  open  economie  en  85%  van  ons  nationaal  inkomen  verdienen  we  met  export.  Tegelijk  zorgt  een  dynamische  maakindustrie  voor  heel  wat  jobs.  Om  in  de  geglobaliseerde  economie  van  morgen  overeind  te  blijven  moet  ons  land  de  plek  zijn  waar  de  maakindustrie  inzet  op  innoverende  producten  met  hoge  toegevoegde  waarde.    Hoe  we  wonen,  ons  verplaatsen,  ons  werk  uitvoeren,  onze  vrije  tijd  invullen,…  door  te  innoveren  kan  de  maakindustrie  nieuwe  oplossingen  aanreiken.  Maar  dan  moeten  we  vandaag  in  Vlaanderen  wel  de  ingenieurs  en  technici  van  morgen  opleiden.  Dat  begint  bij  jongeren  warm  te  maken  voor  techniek  en  de  band  tussen  technisch  onderwijs  en  het  bedrijfsleven  te  versterken  met  bedrijfsstages  en  competentiecentra  waar  leerlingen  kunnen  leren  werken  met  de  nieuwste  machines  en  technologieën.    Competitieve  productie  is  het  verlengstuk  van  sterke  innovatie-­‐inspanningen.  De  verdere  verlaging  van  de  loonkosten  zoals  voorzien  in  ons  groeiplan  is  voor  de  toekomst  van  de  maakindustrie  in  ons  land  dan  ook  cruciaal.      Slechts  3%  van  het  Vlaamse  budget  voor  onderzoek  en  ontwikkelingen  gaat  naar  het  West-­‐Vlaams  hoger  onderwijs.    Het  ontbreken  van  een  universitair  onderzoekscentrum  in  West-­‐Vlaanderen  is  daar  niet  vreemd  aan.    Maar  het  gevolg  is  een  braindrain  richting  Gent  en  Leuven,  en  een  tekort  aan  technisch  geschoold  personeel  bij  de  West-­‐Vlaamse  bedrijven.    Met  9,3%  scoort  West-­‐Vlaanderen  het  laagst  voor  wat  betreft  tewerkstelling  in  de  hightechsector.    Slechts  11%  van  de  KMO’s  in  onze  provincie  werkt  samen  met  een  universiteit  en  13%  met  een  hogeschool.    West-­‐Vlaamse  KMO’s  vinden  ook  te  weinig  de  weg  naar  projecten  en  subsidies  voor  onderzoek  en  ontwikkeling.    Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen  :    •   Open  Vld  West-­‐Vlaanderen  zal  er  op  toezien  dat  méér  middelen  voor  onderzoek  en  ontwikkeling  toegewezen  worden  aan  de  instellingen  voor  hoger  onderwijs  in  onze  provincie.  •   Het  innovatiebeleid  van  de  Vlaamse  overheid  zal  meer  afgestemd  worden  op  de  noden  en  de  mogelijkheden  van  de  KMO’s.              

19    

Vlotte  en  veilige  mobiliteit  in  Vlaanderen    Mobiliteit  is  een  basisvoorwaarde  voor  de  ontplooiing  van  individu  en  economie.  Maar  we  staan  stil  in  Vlaanderen.  We  zijn  zelfs  filekampioenen,  zoals  blijkt  uit  internationale  cijfers.  Vlaanderen  is  momenteel  de  trieste  Europese  recordhouder  met  59  file-­‐uren  per  capita  per  jaar.  Al  dat  fileleed  kost  ons  miljarden  euro’s  aan  welvaart.  Het  zet  onze  logistieke  troeven  en  welvaart  onder  druk,  bezorgt  de  pendelaar  en  de  burger  in  het  algemeen  veel  tijdverlies  en  is  niet  alleen  nadelig  voor  onze  economie  maar  ook  voor  ons  leefmilieu  en  onze  gezondheid.  Vlaanderen  heeft  nood  aan  een  snelle  doorbraak  met  een  effectief  anti-­‐fileplan.  Daarom  kiest  Open  Vld  voor  een  totaalaanpak  met  maatregelen  langs  vraag-­‐  en  aanbodzijde.  Veiligheid  is  hierbij  een  belangrijk  aandachtspunt.    Verkeersveiligheid  is  een  prioriteit.  We  reduceren  het  aantal  verkeersdoden  tegen  2020  met  50%.  Verkeerscontroles  op  plaatsen  en  tijdstippen  met  een  verhoogd  veiligheidsrisico  zetten  aan  tot  een  veiliger  rijgedrag,  waarbij  de  opbrengst  van  verkeersboetes  integraal  geïnvesteerd  wordt  in  een  betere  verkeersveiligheid.  Bij  de  aanleg  van  nieuwe  wegen,  fiets-­‐  en  voetpaden,  evenals  het  onderhoud  ervan,  wordt  rekening  gehouden  met  de  veiligheidsimpact.  Innovatieve,  veiligheidsbevorderende  voertuigtoebehoren  (adaptive  cruise  control,  lane  departure  warning,  E-­‐call,  …)  worden  verder  aangemoedigd.  De  autoverzekering  moet  gemakkelijk  toegankelijk  blijven  voor  nieuwe  bestuurders.  Open  Vld  engageert  zich  om  het  SAVE-­‐Charter  van  de  vzw  Ouders  van  Verongelukte  Kinderen  in  alle  gemeenten  te  laten  ondertekenen.  Elk  ongeval  dat  vermeden  wordt,  bespaart  een  hoop  menselijke  miserie.    We  maken  van  Vlaanderen  een  fietsland  en  investeren  in  fietspaden  en  –infrastructuur.  Met  snelle  fietsverbindingen  en  het  stimuleren  van  elektrische  fietsen  wordt  fietsen  een  volwaardig  alternatief  voor  langere  afstanden  en  woon-­‐werkverkeer.    Om  ons  wegennet  aan  te  passen  aan  de  noden  van  vandaag,  zijn  doelgerichte  investeringen  nodig  in  missing  links,  maar  ook  in  extra  rijruimte,  nieuwe  wegen  en  spitsstroken.  Om  deze  investeringen  te  versnellen,  vindt  de  maatschappelijke  participatie  plaats  vòòr  de  voorkeursbeslissing.  Wij  versnellen  ook  de  investeringen  in  dynamische  verkeersmanagementsystemen  (met  o.a.  groene  golven  en  flexibele  wegrichtingen),  het  onderhoud  aan  onze  wegen,  de  afwikkeling  van  ongevallen  en  de  optimalisering  van  de  op-­‐  en  afritten.  In  Antwerpen,  die  de  grootste  Vlaamse  flessenhals  vormt,  wordt  snel  een  reeks  van  tijdelijke  maatregelen  genomen.      Om  het  economisch  weefsel  in  West-­‐Vlaanderen  te  versterken,  is  een  vlotte  bereikbaarheid  van  onze  havens,  economische  centra  en  industriezones  van  cruciaal  belang.  In  dit  kader  willen  we  een  aantal  missing  links  effectief  realiseren!  Hierbij  houden  we  rekening  met  verkeersveiligheid,  bereikbaarheid  en  de  leefbaarheid  van  de  omwonenden.    Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    •   We  realiseren  en  finaliseren  volgende  projecten:  -­‐   de  omvorming  van  de  N49  Westkapelle  –Zelzate  tot  autosnelweg  -­‐   het  optimaliseren  van  de  doortocht  van  de  N31door  Lissewege  -­‐   de  aanleg  van  de  A11  ten  zuiden  van  Zeebrugge  •   Ontsluiting  Westhoek  We  kiezen  resoluut  voor  het  doortrekken  van  de  A19.  Daartoe  worden  de  nodige  voorbereidingen  getroffen.  We  wachten  niet  met  de  verbeteringswerken  op  de  N8.  We  pakken  dit  prioritair  aan  om  de  leefbaarheid  langs  de  N8  en  de  verkeersveiligheid  te  verzekeren.  De  grensoverschrijdende  verbinding  tussen  Poperinge  en  de  Franse  industriesteden  Rijsel  en  Duinkerken  wordt  geoptimaliseerd.  •   Ringverkeer  We  kiezen  resoluut  voor  de  voltooiing    van  de  ring  rond  Tielt,  zodat  het  zwaar    verkeer  niet  langer  door  het  centrum  moet.  

20    

We  zorgen  voor  een  doorbraak  bij  de  aanleg  van  de  ring  rond  Diksmuide,  door  samenwerking  tussen  de  federale  regering  (bevoegd  voor  Infrabel)  ende  Vlaamse  regering  (bevoegd  voor  AWV)    •   Privatisering  luchthavens  Na  meer  dan  15  jaar  procedures,  is  het  tijd  voor  de  definitieve  privatisering  van  de  luchthaven  Oostende-­‐Brugge.  Alleen  door  de  luchthaven  door  zelfstandige  ondernemers  te  laten  uitbaten,  kan  opnieuw  een  stijgende  trafiek  gegenereerd  worden,  met  bijkomende  tewerkstelling  tot  gevolg.    Ook  de  exploitatie  van  de  luchthaven  van  Wevelgem  gebeurt  beter  via  een  private  onderneming.  We  willen  vanuit  de  Vlaamse  regering  hierover  in  overleg  treden  met  de  bevoegde  lokale  besturen.      •   Onderhoud  gewestwegen  We  hechten  voldoende  aandacht  aan  een  degelijk  onderhoud  van  alle  gewestwegen,  met  het  oog  op  verkeersveiligheid  en  leefbaarheid  voor  de  omwonenden.  

 Investeringen  in  een  efficiënt  wegennet    Om  de  druk  op  ons  wegennet  te  verlichten,  willen  wij  een  concurrentieel  en  een  vraaggericht  openbaar  vervoer.  De  overheid  stelt  een  duidelijk  kwalitatief  kader  op  voor  de  organisatie  van  openbaar  vervoer  en  houdt  zich  niet  bezig  met  het  uitvoeren  ervan..  Dit  moet  maximaal  aan  de  private  sector  uitbesteed  worden,  waarbij  zowel  op  financieel  als  servicevlak  de  concurrentie  speelt  binnen  servicenormen  die  de  overheid  definieert.  Daarbij  wordt  gefocust  op  de  uitbouw  van  het  aanbod  woon-­‐werkverkeer.  Lokale  besturen  krijgen  bovendien  meer  zeggenschap  over  het  aanbod  van  openbaar  vervoer  op  hun  grondgebied.  Openbaar  vervoer  moet  zoveel  mogelijk  geïntegreerd  en  op  regionale  basis  (per  stedelijke  kern)  worden  georganiseerd.    Het  beleid  rond  collectief  vervoer  is  te  lang  en  te  sterk  tariefgeoriënteerd  geweest.  Het  openbaar  vervoersbeleid  neemt  bijna  80%  van  de  mobiliteitsuitgaven  bij  de  overheid  voor  haar  rekening  terwijl  er  maar  10%  van  de  verplaatsingskilometers  worden  afgelegd  door  openbaar  vervoer.  De  klant  heeft  eerder  nood  aan  een  kwalitatief,  stipt,  betrouwbaar  en  comfortabel  alternatief  voor  een  autoverplaatsing.  We  hervormen  het  tariefbeleid  en  houden  rekening  met  mensen  die  het  nodig  hebben,  gerichte  derdebetalersystemen  en  variabele  tarifering.  Basismobiliteit  wordt  aangepast  zodat  het  meer  geënt  is  op  individuele  reizigers  dan  op  kwantitatieve  criteria.    Werkgevers  moeten  de  mobiliteitsopties  voor  hun  werknemers  kunnen  uitbreiden  door  hen  een  fiscaalvriendelijk  multimodaal  ‘mobiliteitsbudget’  aan  te  bieden,  eerder  dan  fiscale  voordelen  die  gericht  zijn  op  één  enkele  vervoersvorm.  Zo  bieden  wij  aan  werkenden  een  echte  keuze  tussen  een  bedrijfswagen  en  een  andere  vervoersmiddel.  Ook  het  telewerken  wordt  verder  gestimuleerd.      De  kusttram  is  in  onze  provincie  een  uniek  gegeven  aangezien  deze  tramlijn  een  zeventigtal  stopplaatsen  kent  in  alle  kustgemeenten  en  op  deze  manier  hét  vervoermiddel  langs  de  kust  is.      Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    •   de  modernisering  van  de  kusttramlijn,  dit  ook  in  functie  van  de  verkeersveiligheid.  De  nieuw  kusttram  moet  gekenmerkt  worden  door  een  hoger  comfortniveau  en  een  uitstraling  waardig  voor  de  21ste  eeuw.  Dit  alles  in  nauw  overleg  met  de  kustgemeenten.  •   het  promoten  en  bevorderen  van  het  gebruik  van  collectief  vervoer  zodat  onze  West-­‐Vlaamse  bedrijven  of  bedrijfszones  hiervan  maximaal  kunnen  meegenieten.  Er  is  vraag  naar  werknemers  in  de  regio  Kortrijk-­‐Roeselare,  terwijl  de  werkloosheid  aan  de  kust  vrij  hoog  is.  Via  efficiënte  en  nieuwe  mobiliteitsvormen  kunnen  beide  in  contact  worden  gebracht,  wat  belangrijke  voordelen  biedt  voor  de  economische  ontwikkeling  van  onze  provincie.      

21    

II.  DE  VRIJE  SAMENLEVING    Ieder  mens  is  uniek.  Vele  unieke  mensen  bij  elkaar  maken  een  diverse  samenleving.  Mensen  zijn  veel  belangrijker  dan  zuilen,  structuren  en  instellingen.  Wij  kiezen  er  daarom  voor  om  personen  centraal  te  stellen  in  alle  domeinen  van  het  leven.  Want  individuele  vrijheid  is  de  motor  van  een  samenleving  die  opnieuw  vooruitgaat.  Individuele  vrijheid  creëert  vertrouwen  en  engagement  tussen  burgers.  Inzetten  op  mensen  is  inzetten  op  onderwijs,  want  onderwijs  vormt  zelfredzame  mensen.    Inzetten  op  mensen  is  keuzevrijheid  in  welzijn  en  zorg  promoten.  Een  eigen  woonst  voor  zoveel  mogelijk  mensen  bereikbaar  maken.  Alle  gezinsvormen  gelijk  behandelen.  Het  recht  op  zelfbeschikking  garanderen.  En  de  meerwaarde  van  cultuur  en  diversiteit  valoriseren.    

Excellent  onderwijs  haalt  het  beste  uit  iedereen    Onderwijs  in  Vlaanderen  scoort  internationaal  nog  steeds  sterk.  Toch  verliezen  we  terrein,  aan  de  boven-­‐  en  de  onderkant.  We  laten  te  veel  talent  onbenut  en  maken  te  veel  eenheidsworst  van  onderwijs.  1  op  7  jongeren  verlaat  de  secundaire  schoolbanken  zonder  diploma,  in  steden  is  de  schoolse  achterstand  vaak  dubbel  zo  groot  dan  in  de  rest  van  Vlaanderen,  heel  wat  jongeren  kiezen  een  verkeerde  studierichting  en  de  socio-­‐economische  context  van  het  gezin  bepaalt  nog  steeds  te  sterk  de  schoolresultaten  en  doorstromingskansen  van  jongeren  in  het  secundair  onderwijs.  Onze  focus  ligt  op  het  groeiproces  van  elk  kind  .  Omgekeerd  halen  we  steeds  minder  de  top  en  laten  we  op  die  manier  kansen  liggen.  Zeker  in  de  moderne  tijd  zijn  hersenen  onze  belangrijkste  grondstof.  Daarom  is  onderwijs  voor  Open  Vld  een  topprioriteit  met  drie  hoofdlijnen  :  een  versterking  van  het  basisonderwijs  en  het  optimaliseren  van  de  overgang  tussen  basis-­‐  en  secundair  onderwijs,  een  focus  op  het  onderwijzend  personeel  en  op  structurele  investeringen  inzake  scholenbouw.  Kinderen  moeten  van  jongsaf  veilig  en  bewust  leren  omgaan  met  internet.  De  onderwijsreglementering  moet  ruimte  laten  aan  lokale  besturen  om  een  beleid  op  maat  te  kunnen  uitwerken  en  voldoende  middelen  voorzien  om  dat  beleid  lokaal  vorm  te  geven.  De  grootstedelijke  problematiek  benodigt  een  bijzonder  aandacht.    Open  Vld  stapt  in  het  basisonderwijs  af  van  de  omschrijving  ‘sterke’  en  ‘zwakke’  leerlingen.  Voor  ons  zijn  alle  kinderen  “sterk”,  ook  al  hebben  ze  allemaal  een  ander  specifieke  talent:  ‘abstraherend  sterk’,  ‘technisch  sterk’,  ‘creatief  sterk’  of  ‘sportief  sterk’,  zonder  hiërarchie  tussen  deze  talenten.  Het  is  in  het  basisonderwijs  dat  we  volop  kunnen  inzetten  op  talentherkenning,  talentontwikkeling  en  talentoriëntering.  Geen  hiërarchie  betekent  ook  geen  waterval.  Het  beste  uit  iedereen  halen  begint  bij  in  het  vroegste  stadium  iedereen  betrekken  en  gelijke  kansen  geven.  We  verlagen  de  leerplicht  tot  3  jaar  en  we  moeten  de  consequenties  daarvan  op  het  schoolpact  nationaal  pragmatisch  aankaarten  .  Op  die  manier  worden  kinderen  meteen  in  een  omgeving  gebracht  waarin  ze  de  Nederlandse  Taal  alsook  bepaalde  motorische  vaardigheden  kunnen  aanleren  en  bijgevolg  de  schoolse  achterstand  beperkt  wordt.      

22    

Ieder  kind  krijgt  tijdens  zijn  schoolloopbaan  een  eigen  studieportfolio.  Hierin  worden  de  competenties  en  de  realisaties  van  de  studieloopbaan  bijgehouden.  Voor  het  beheer  van  deze  portfolio  gelden  strikte  privacyregels.    Kinderen  en  jongeren  hebben  het  recht  op  ontdekken,  spelen  en  te  leren  mislukken.    Taalonderricht  moet  een  hoofdaccent  blijven  doorheen  het  basis-­‐  en  het  secundair  onderwijs.  Geen  enkel  kind  mag  de  basisschool  verlaten  zonder  Nederlands  te  kunnen  lezen  en  schrijven.  De  kennis  van  minimum  twee  moderne  vreemde  talen  moet  extra  gestimuleerd  worden.  We  starten  daarom  veel  vroeger  met  vreemde  talenonderwijs.  Het  gebruik  van  vreemde  talen  moet  sterker  in  de  verschillende  vakken  geïntegreerd  worden.  Daartoe  moeten  leerkrachten  zelf  ook  meer  ondersteund  worden  in  de  uitbreiding  van  hun  talenkennis.    Inclusief  onderwijs  kan  de  druk  op  het  buitengewoon  onderwijs  verlichten,  maar  vereist  financiële  middelen  en  tijd  om  capaciteitsdruk  en  vorming  leerkrachten  in  het  regulier  onderwijs  op  te  vangen.      Onderwijs  is  ontegensprekelijk  van  nationaal  belang,  maar  er  zijn  ook  regio  gebonden  aandachtspunten.      Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen  :    •   Het  onderwijs  wordt  beter  afgestemd  op  de  noden  van  de  West-­‐Vlaamse  bedrijven  door  

het  technisch  onderwijs  te  ondersteunen,  meer  middelen  voor  onderzoek  en  ontwikkeling  toe  te  kennen  aan  de  West-­‐Vlaamse  hoger  onderwijsinstellingen.  

•   De  masteropleidingen  in  de  industriële  wetenschappen  worden  definitief  verankerd  in  het  hoger  onderwijs  in  onze  provincie.  

•   Professionele  bachelors  en  HBO5-­‐opleidingen  die  afgestemd  zijn  op  de  noden  van  de  arbeidsmarkt  moeten  alle  kansen  krijgen  om  zich  ook  in  West-­‐Vlaanderen  te  ontwikkelen.  

•   Stimuleer  ondernemerschap  in  alle  opleidingen  in  het  middelbaar  onderwijs  door  het  verplicht  op  te  nemen  in  alle  curricula.  

 Slimme,  niet-­‐structuurgebonden  maatregelen  in  het  secundair  onderwijs    Open  Vld  wil  éérst  leerlingen  en  leerkrachten  versterken,  door  in  te  grijpen  in  het  basisonderwijs,  en  door  de  lerarenopleiding  en  de  lerarenloopbaan  te  versterken,  alvorens  de  secundaire  structuren  te  veranderen.    Structuurveranderingen  in  het  secundair  onderwijs  worden  niet  van  bovenaf  opgelegd  maar  zijn  er  op  gericht  om  meer  maatwerk  mogelijk  te  maken.  De  secundaire  hervorming  van  Open  Vld  is  dus  gericht  op  minder  sturing  en  minder  regels.  Wij  kiezen  voor  meer  onderwijsvrijheid  en  meer  maatwerk,  wat  ook  beter  aansluit  op  de  organisatie  van  het  Hoger  Onderwijs.  Daarom  willen  we  in  die  grootsteden  waar  schooluitval  en  schoolse  achterstand  zeer  groot  zijn,  een  specifiek  grootstedelijk  beleid  op  maat  van  de  noden,  in  samenwerking  met  de  onderwijsnetten  faciliteren.    We  willen  geen  eenheidsworst  in  het  onderwijs.  Wie  wil,  kan  zijn  studiekeuze  langer  uitstellen.  Omgekeerd  mag  wie  klaar  is  om  te  kiezen  onmiddellijk  aan  de  slag.    Naast  kennis  introduceren  we  ook  competenties  in  het  secundair  onderwijs.  Hieruit  kunnen  competentiegerichte  eindtermen  en  leerplandoelen  worden  afgeleid.    We  maken  het  mogelijk  om  het  algemeen  en  technisch  onderwijs  beter  op  elkaar  af  te  stemmen.  Concreet  zullen  leerlingen  kunnen  kiezen  tussen  theorie  of  techniek,  maar  ook  voor  opleidingen  die  elementen  van  de  huidige  richtingen  combineren.  Door  ze  beter  met  elkaar  te  verbinden,  versterken  we  een  totaalaanpak  en  stappen  we  af  van  de  vooroordelen  en  de  hiërarchie  die  onterecht  leeft.  De  vertaling  van  deze  aanpak  laten  we  aan  de  schoolgemeenschap  en  wordt  niet  door  “Brussel”  van  bovenaf  opgelegd.  In  het  ASO  blijft  abstracte  en  theoretische  kennis  de  prioriteit,  maar  we  geven  de  kans  aan  de  leerlingen  van  het  ASO  om  ook  meer  praktijkgerichte  

23    

opleidingen  te  volgen.  Omgekeerd  kunnen  leerlingen  uit  technische  richtingen  voor  bepaalde  interesses  hun  vaardigheden  aanvullen  met  meer  een  meer  theoretische  ondersteuning.  Leerlingen  die  de  ASO-­‐  of  TSO-­‐opleidingen  van  vandaag  willen  volgen,  zullen  dat  ook  in  de  toekomst  kunnen  doen.      

24    

Wie  een  beroep  wil  leren,  moet  dat  snel  en  hoog  kwalitatief  kunnen.  We  geven  het  beroepsonderwijs  een  volwaardige  plaats  in  het  onderwijs.  We  investeren  in  modern  lesmateriaal  en  verkleinen  de  afstand  tussen  de  school  en  de  werkplek  door  meer  samen  te  werken  met  de  private  sector.  Verder  wil  Open  Vld  leerkrachten  die  deels  op  de  werkvloer  staan,  deels  in  het  onderwijs.  Ook  is  er  nood  aan  kleinere  klasgroepen  voor  de  algemene  vakken  en  meer  samenwerking  in  de  hogere  jaren  met  de  VDAB,  Syntra  en  de  bedrijfswereld.  moet  beter  ondersteund  en  uitgewerkt  worden.  Het  leercontract  wordt  een  volwaardig  onderdeel  van  ons  onderwijssysteem  op  maat.  Met  deze  ingrepen  willen  we  van  de  keuze  voor  een  beroepsopleiding  een  positieve  keuze  maken.  Leerlingen  die  voor  een  arbeidsgerichte  opleiding  kiezen  moeten  meer  dan  vandaag  voelen  dat  de  samenleving  hen  nodig  heeft.    De  eindtermen  van  het  middelbaar  onderwijs,  zowel  in  ASO,  TSO  als  BSO  moeten  het  onderwerp  “herinneringseducatie  rond  de  Holocaust  en  mensenrechten”  bevatten.    Ons  onderwijs  is  performant  maar  brengt  te  weinig  ondernemers  voort.  We  zetten  in  op  participatie  en  ondernemerschap  in  het  onderwijs.  We  geven  scholen  de  vrijheid  dit  zelf  in  te  vullen  maar  voegen  stimuleren  van  ondernemerschap  toe  aan  de  doelstellingen  van  het  secundair  onderwijs.    Leerkrachten  maken  het  verschil    Open  Vld  investeert  liever  in  leerkrachten  dan  in  structuren.  Wij  kiezen  daarom  ook  voor  een  sterkere  lerarenopleiding  en  lerarenloopbaan.  Door  bijvoorbeeld  meer  praktijkervaring  én  meer  masters  in  het  lerarenteam  van  het  basisonderwijs.    We  bouwen  het  aspect  'omgaan  met  diversiteit'  mee  in  het  curriculum  van  de  lerarenopleiding  en  we  verhogen  het  aantal  praktijkgerichte  opdrachten.    De  vorming  en  navorming  van  leerkrachten  moet  versterkt  worden.  Er  moeten  meer  en  kwalitatief  betere  stageplaatsen  komen.  We  investeren  in  het  vermogen  tot  gedifferentieerd  lesgeven  en  aspecten  zoals  leren  leren,  sociale  vaardigheden  en  gelijke  kansen.  Om  dit  te  ondersteunen  moet  een  ‘Schools  of  Education’  gerealiseerd  worden  die  een  regionaal  verankerd  center  of  excellence  moet  worden  waar  praktijk  en  academische  kennis  gebundeld  worden.    Open  Vld  wil  meer  mensen  warm  maken  om  leerkracht  te  worden  als  een  uitbreiding  of  sluitstuk  van  hun  carrière  in  andere  sectoren.  Mensen  met  praktijkervaring  kunnen  het  onderwijs  en  het  beroep  verrijken.  Het  onderwijs  moet  zich  manifesteren  als  een  uitdagende  omgeving  voor  oudere  werknemers  op  zoek  naar  een  nieuwe  uitdaging.    Startende  leerkrachten  moeten  na  een  betere  basisopleiding,  goed  opgevangen  en  begeleid  worden  in  hun  eerste  jaren  in  het  onderwijs.  We  voeren  daarom  de  mentoruren  opnieuw  in,  zorgen  voor  een  blijvend  contact  met  de  lerarenopleiding  en  via  digitale  platformen  maken  we  het  mogelijk  voor  leerkrachten  om  nog  meer  dan  vandaag  materiaal  en  goede  praktijken  uit  te  wisselen.    Investeren  in  moderne  schoolgebouwen    Elk  kind  heeft  recht  op  een  plaats  in  een  school  naar  keuze  .  Daarom  zetten  we  prioritair  in  op  meer  capaciteit  in  het  onderwijs  en  geven  daarbij  bijzondere  aandacht  aan  de  noden  in  steden.  Er  is  nood  aan  een  meerjarenbegroting  scholeninfrastructuur.    Onderwijs  in  deze  nieuwe  tijd  vraagt  om  eigentijdse  instructuur  en  lesmateriaal.  We  investeren  daarom  fors  in  nieuwe  schoolgebouwen  en  ICT.  Samenwerking  met  de  private  sector  is  geen  taboe  maar  een  troef.  De  kindergolf  die  eerst  de  crèches  en  vandaag  de  basisscholen  bereikt,  zal  weldra  voelbaar  zijn  in  het  secundair  onderwijs.  We  anticiperen  op  die  verandering  door  ook  de  infrastructuur  in  het  secundair  onderwijs  bij  de  tijd  te  brengen.  Nog  meer  dan  vandaag  moeten  steden  en  gemeenten  kunnen  sturen  hoe  ze  de  bijkomende  capaciteit  willen  realiseren,  zodat  volop  kan  ingezet  worden  op  synergieën  met  andere  beleidsdomeinen.  We  pakken  de  verkokering  tussen  beleidsdomeinen  aan  en  stemmen  de  subsidieregelingen  in  verschillende  domeinen  beter  op  elkaar  af  zodat  projecten  op  maat  van  gemeente  of  stad  kunnen  gerealiseerd  worden.    We  grijpen  de  kans  om  scholenbouw  samen  met  andere  sectoren  te  bekijken.  Scholen  moeten  minder  ‘eilanden’  worden.  We  laten  sport-­‐  en  andere  activiteiten  beter  aansluiten  op  de  schoolinfrastructuur  en  bekijken  de  mogelijkheden  om  tussen  scholen  en  andere  voorzieningen  

25    

faciliteiten  zoals  parking  of  energievoorzieningen  te  delen.  Regelgeving  met  betrekking  tot  scholenbouw  moet  rekening  houden  met  de  ruimtelijke  beperkingen  in  steden    De  scholen  van  de  toekomst  zouden  ook  na  de  schooluren  toegankelijk  moeten  zijn  voor  de  gemeenschap.      Onderzoek  &  Valorisatie  in  West-­‐Vlaanderen:  een  oproep  tot  daadwerkelijke  samenwerking  met  alle  betrokken  stakeholders.    Sinds  een  vijftal  jaar  wordt  de  problematiek  rond  het  gebrek    en    de  te  lage  kritische  massa  aan  onderzoek  en  valorisatie  in  West-­‐Vlaanderen  aan  de  orde  gesteld.    Deze  regio  kent  een  zuigeffect  van  technologen  en  wetenschappers  naar  de  kennis-­‐  en  innovatiepolen  te  Gent  en  te  Leuven.  In  de  toekomstige  kennismaatschappij  waar  economische  welvaart  in  hoge  mate  zal  gebouwd  worden  op  innovatie  en  onderzoek  houdt  deze  situatie  belangrijke  risico’s  in.  Enkele  kenmerken  van  de  huidige  situatie  illustreren  dit:  •   Het  nagenoeg  volledig  ontbreken  van  spin-­‐offs;  zelfs  starters  die  uit  de  hogescholen  ontstaan  dreigen  zich  steeds  meer  te  installeren  bij  de  echte  groeipolen;      •   Onvoldoende  aanbod  tot  laagdrempelige  en  hoogwaardige  ondersteuning  en  stimulansen  tot  innovatie  voor  zowel  kleine,  middelgrote  als  grote  bedrijven    •   …  Onder  impuls  van  het  provinciebestuur  werd  een  actieplan  opgesteld  (WestDeal)  waarbij  opgeroepen  wordt  alle  krachten  te  bundelen  en  significante  investeringen  te  plannen  rond  een  aantal  economische  speerpunten    voor  de  regio:    in  eerste  instantie  voeding,  kunststoffen/textiel  en  nieuwe  materialen,  mechatronica,  en  “blue  energy”,  gevolgd  door  sectoren  als  ICT-­‐beeld-­‐gaming  en  zorg.      Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    •   dienstverlening  en  technologische  samenwerking  tussen  kenniscentra  en  industrie,      •   het  ontwikkelen  van  kernen  van  topexperts,    •   het  weldoordacht  inrichten  van  masteropleidingen    die  relevant  zijn  voor  het  socio-­‐economisch  weefsel  ,  •   het  stimuleren  van  lokale  stages  en  student-­‐ondernemersinitiatieven    (ook  voor  studenten  te  Leuven  en  Gent),      Een  noodzakelijke  voorwaarde  om  dit  plan  te  laten  slagen  bestaat  erin  dat  alle  stakeholders    het  competitiemodel  ombuigen  tot  een  alliantie  om  voldoende  hefbomen,  stimulansen  en  kritische  massa  te  genereren:  •   De  universiteiten  van  Gent  en  Leuven,  beiden  met  campussen  aanwezig  in  de  provincie,  én  de  beide  hogescholen  Vives  en  Howest;    •   Het  bedrijfsleven  met    belangrijke  bedrijven  uit  de  bedoelde  sectoren,  én  met  de  koepelorganisaties  VOKA  en  UNIZO;    •   De  politieke  verantwoordelijken,  over  alle  partijen  en  subregio’s  heen;  •   De  Vlaamse  gemeenschap  die  in  haar  innovatiebeleid  hefbomen  moet  bieden  aan  deze  speerpunten  Het  geschetste  alliantiemodel  is  een  hefboom  bij  het  zoeken  naar  excellentie  en  internationale  reputatie.  Dit  zal  echter  niet  volstaan:        verankering  van  de  inspanningen    met  de  ontwikkelingen    in  de  naburige  regio’s  (Eurometropool  Lille-­‐Kortrijk-­‐Tournai,  Zeeuws  Vlaanderen  en  Zuid  Engeland)  moeten    eveneens  bijdragen  tot  het  beoogde  doel.      

26    

Tijden  veranderen,  gezinnen  ook    Vrijheid  is  een  hol  begrip  als  je  niet  zelf  mag  kiezen  met  wie  je  samenleeft.  Voor  ons  is  geen  enkele  gezinsvorm  moreel  of  wettelijk  superieur.  Daarom  nemen  wij  in  de  fiscaliteit,  de  sociale  zekerheid  en  de  openbare  diensten  het  individu  als  maatstaf.  Onze  samenleving  kent  inmiddels  tal  van  gezinsvormen  naast  dat  van  het  klassieke  getrouwde  heterokoppel  met  twee  kinderen.  De  wetgeving  moet  de  rechten  en  plichten  van  alle  leden  van  een  gezin  waarborgen.  Wij  willen  onder  andere  een  wettelijk  statuut  voor  pleegouders,  dat  hen  bepaalde  rechten  en  plichten  ten  aanzien  van  het  pleegkind  toekent.    Alleenstaanden  in  België  zijn  op  dit  moment  de  zwaarst  belaste  categorie  van  de  hele  wereld.  Het  kan  niet  dat  mensen  die  vrijwillig  of  onvrijwillig  single  blijven  en  geen  kinderen  krijgen,  hiervoor  dubbel  en  dik  gestraft  worden.  De  overheid  mag  immers  noch  fiscaal  noch  sociaal  bepaalde  samenlevingsvormen  bestraffen.  Daarom  erkent  Open  Vld  ook  de  alleenstaanden  zonder  kinderen  als  een  moderne  gezinsvorm.  Open  Vld  zal  maatregelen  voorstellen  om  de  fiscale  lasten  van  alleenstaanden  te  verlagen.    Een  goed  evenwicht  tussen  werk  en  gezin    'Mama  of  papa  -­‐zijn'  is  de  beste  baan  die  er  bestaat.  Maar  wie  die  opdracht  vlot  wil  combineren  met  een  job,  moet  soms  kunnen  toveren.  Het  vinden  van  een  evenwicht  tussen  gezin  en  werk  is  een  enorme  uitdaging  voor  de  huidige  en  komende  generaties  mama’s  en  papa’s.  Wij  maken  daarom  voor  ouders  een  kader  waarin  het  zowel  financieel  als  organisatorisch  gemakkelijker  wordt  om  professioneel  en  privé  te  combineren.    Open  Vld  wil  een  kinderopvangplaats  voor  elk  kind.  Ouders  moeten  genieten  van  zwangerschap  en  geboorte,  in  plaats  van  met  kopzorgen  in  de  wachtrij  van  de  crèche  te  staan.  Om  dat  te  realiseren  geven  we  meer  kans  aan  vrij  initiatief.  We  stimuleren  opvanginitiatieven  van  piepklein  tot  professioneel,  met  regelmatige  of  flexibele  uren  en  met  een  inkomensgebonden  of  vrije  prijszetting,  zodat  ouders  de  vrije  keuze  hebben.  Kwaliteit  is  uiteraard  essentieel.  We  meten  die  op  een  eerlijke  manier,  met  gezond  verstand  en  zonder  overdreven  regeldrift  zodat  zelfstandige,  particuliere  initiatieven  niet  gefnuikt  worden.  Zo  zorgen  we  voor  meer  opvangplaatsen  en  werken  we  wachtlijsten  weg  waardoor  ouders  werkelijk  een  vrije  keuze  kunnen  maken  uit  het  opvangaanbod.    Het  Vlaamse  decreet  kinderopvang  is  op  dat  vlak  een  gemiste  kans.  Door  een  overdaad  aan  bijkomende  regels  en  voorschriften  dreigt  de  leefbaarheid  van  nog  meer  opvangvoorzieningen  in  het  gedrang  te  komen.  In  plaats  van  te  zorgen  voor  meer  plaatsen,  riskeren  we  er  net  heel  veel  te  verliezen.  Open  Vld  wil  het  decreet  on  hold  zetten  en  ervoor  zorgen  dat  zelfstandige  kinderopvanginitiatieven  betere  ondersteuning  genieten  in  hun  streven  naar  toegankelijke  en  kwaliteitsvolle  opvang,  al  dan  niet  via  het  systeem  van  inkomensgerelateerde  ouderbijdragen  (IKG).  Zo  behouden  we  de  bestaande  opvangplaatsen  en  creëren  we  er  ook  veel  meer  bij.    Meer  naschoolse  kinderopvang  in  scholen  moet  mogelijk  zijn.  Daarvoor  moeten  middelen  worden  voorzien.  De  regelgeving  met  betrekking  tot  kinderopvang  moet  rekening  houden  met  de  lokale  realiteit.                          

27    

Kindergeld  afgestemd  op  de  fase  van  je  behoeften    Kindergeld  is  een  financiële  premie  van  de  overheid  die  een  stukje  tegemoet  komt  aan  de  kosten  die  je  maakt  om  kinderen  groot  te  brengen.  Vandaag  stijgt  het  bedrag  per  kind  naarmate  er  meer  kinderen  zijn  in  een  gezin.  Wij  willen  dat  principe  voor  nieuwe  geboortes  omdraaien,  zodat  wie  de  stap  zet  om  kinderen  te  krijgen,  meer  ondersteuning  krijgt  dan  vandaag.  We  behouden  een  toeslag  voor  weeskinderen  en  kinderen  met  bijzondere  zorgen.  Het  bedrag  van  het  kindergeld  blijft  ook  stijgen  naarmate  kinderen  ouder  worden.  We  verminderen  het  aantal  uitbetalinginstellingen.    De  studietoelagen  zouden  als  gevolg  van  de  zesde  staatshervorming  moeten  geïntegreerd  worden  in  het  kindergeld.    Dienstencheques  en  een  klussenplatform    Dienstencheques  zijn  een  succesvol  systeem  waarmee  huishoudelijke  taken  zoals  poetsen,  wassen,  strijken  en  koken  kunnen  makkelijk  en  betaalbaar  uitbesteed  worden.  We  pleiten  voluit  voor  het  behoud  en  de  betaalbaarheid  voor  de  gebruiker  van  de  dienstencheques.  In  geen  geval  beperken  we  de  toegang  tot  het  systeem  voor  werkende  mensen.    We  organiseren  een  platform  waar  mensen  elkaar  kunnen  helpen  met  kleine  klussen.  We  laten  mensen  toe  om  maximum  voor  500  euro  per  maand  te  klussen  bij  iemand  anders,  of  om  voor  datzelfde  bedrag  kluswerk  thuis  te  laten  doen.  We  denken  daarbij  bijvoorbeeld  aan  licht  tuinwerk,  bijlessen  voor  schoolvakken  of  woensdagnamiddagopvang.  We  vertrekken  van  het  principe  van  helpende  handen  en  maken  van  het  klussenplatform  een  vrij  systeem  met  steekproefcontrole  in  plaats  van  verstikkende  regeltjes.    Zelf  kiezen  wie  van  je  erft    Vandaag  laat  het  erfrecht  bijzonder  weinig  keuzevrijheid  toe.  Open  Vld  wil  een  erfrecht  waarmee  iedereen  kan  bepalen  aan  wie  zijn  of  haar  erfenis  toekomt  en  wil  in  elk  geval  het  verbod  op  het  afsluiten  van  erfovereenkomsten  opheffen.  Als  dat  principe  de  norm  wordt,  kunnen  bestaande  dwingende  bepalingen  door  de  wetgever  tot  een  minimum  beperkt  worden.  Het  zal  ook  voor  de  nodige  transparantie  zorgen,  want  het  soms  ingewikkelde  systeem  van  de  voorbehouden  erfdelen  is  nu  net  de  aanleiding  voor  heel  wat  spanningen  en  ruzies  binnen  families.  Ouders  van  zorgenkinderen  moeten  meer  mogelijkheden  krijgen  om  regelingen  op  maat  van  hun  kind  uit  te  werken  in  hun  testament.    Een  vrij  erfrecht  betekent  ook  dat  de  successierechten  niet  onredelijk  hoog  mogen  zijn.  Daarom  stellen  we  voor  om  voor  de  categorieën  "broers  en  zussen"  en  "anderen"  (vandaag  tarieven  van  45%  tot  65%)  de  tarieven  te  verlagen.  Op  de  eerste  schijf  tot  50  000  euro  stellen  we  20%  voor,  op  de  volgende  schijf  tot  250  000  euro  willen  we  30%  en  op  het  gedeelte  boven  250  000  euro  40%.  Uit  alle  voorgaande  hervormingen  van  de  registratie-­‐,  schenkings-­‐  en  successierechten  is  gebleken  dat  de  opbrengsten  van  deze  belastingen  stijgen  als  de  tarieven  dalen.  De  overheid  brengt  alle  documenten,  nodig  na  een  overlijden,  binnen  een  redelijke  termijn  in  orde.    Uiteraard  houden  we  rekening  met  de  voorrang  die  echtgenoten  elkaar  willen  geven  om  wat  ze  samen  hebben  gespaard  te  delen  of  om  zelfs,  bij  overlijden  van  een  van  de  partners,  alles  aan  de  langstlevende  te  laten.  Een  paar  bouwt  samen  zijn  vermogen  op.  Echtgenoten  kunnen  daarom  beslissen  om  kosteloos  van  mekaar  te  erven,  waarbij  de  successierechten  pas  vergoed  moeten  worden  in  de  volgende  erffase.    Om  de  generatiewissel  in  de  landbouw  te  vergemakkelijken  worden  gronden  die  met  langlopende  pachtcontracten  verpacht  worden,  vrijgesteld  van  successierechten.      Een  kind  en  gezinsvriendelijke  provincie      Willen   werken   is   één   zaak,   kunnen   werken   een   andere.   Flexibele   werkuren   en   voldoende  kinderopvang  zijn  daarbij  doorslaggevende  elementen  om  werk  en  gezin  te  kunnen  combineren.  Volgens   onderzoek   van   WES   zijn   er   vandaag   3000   kinderopvangplaatsen   tekort   in   West-­‐Vlaanderen.   Als   er   niets   gebeurt   neemt   de   wachtlijst   met   100   kinderen   per   jaar   toe.   Ook  

28    

schoolkinderen  vinden  alsmaar  moeilijker  opvang  na  school  of  tijdens  de  vakantie.  En  het  ziet  er  niet  naar  uit  dat  de  situatie  er  in  de  toekomst  op  vooruit  zal  gaan.  Zelfstandige  uitbaters  vrezen  door   de   regeldrift   en   eenheidsworst   van   het   nieuwe   kinderopvangdecreet   van   Minister   van  welzijn   Vandeurzen   (CD&V)   te   worden   gewurgd.   Het   had   niet   veel   gescheeld   of  kinderdagverblijf   Baby   Belle   in   Roeselare   moest   haar   5   vestigingen   sluiten   waardoor   210  kinderen   plots   zonder   opvang   zouden   hebben   gezeten.   Dit   is   voor   Open   Vld   niet   de   juiste  aanpak.  Gelukkig  vochten  ouders  en  uitbaters  terug  en  kreeg  Baby  Belle  na  enkele  dagen  alsnog  een  vergunning  voor  een  merendeel  van  haar  plaatsen.      Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    •   We  zorgen  tegen  2016  voor  3000  bijkomende  plaatsen  in  de  West-­‐Vlaamse  crèches  om  de  desinvesteringspolitiek  van  de  voorbije  5   jaar   enigszins   goed   te  maken.  Ook  de  naschoolse  opvang  bouwen  we  verder  uit.  •   We   herzien   het   kinderopvangdecreet   en   geven   meer   kans   aan   het   vrij   initiatief.  Eenheidsworst  en  regulitis  zijn  geen  liberale  recepten.    •   Het  systeem  van  het  kindergeld  wordt  op  zijn  kop  gezet.  Het  eerste  kind  krijgt  het  meest.  Die   toegenomen   financiële   slagkracht   voor   jonge,   werkende   ouders   zal   het   privé-­‐initiatief  stimuleren  en  de  wachtlijsten  helpen  wegwerken.      •   Liberalen  investeren  liever  in  mensen  dan  in  structuren.  Daarom  bouwen  we  het  aantal  uitbetalinginstellingen  af  en  gebruiken  we  dat  geld  om  de  wachtlijsten  te  helpen  wegwerken.    •   Om   ouders   te   ontlasten   behouden   we   het   dienstenchequesysteem   en   bouwen   we   een  klusplatform  uit.  We  laten  mensen  toe  om  maximum  voor  500  euro  per  maand  bij  te  werken  bij  iemand   anders,   of   om   voor   datzelfde   bedrag   kluswerk   thuis   te   laten   doen.   We   denken  bijvoorbeeld  aan  licht  tuinwerk,  bijlessen  voor  schoolvakken  of  woensdagnamiddagopvang.          

29    

Een  eigen  woning,  een  eigen  thuis    Een  eigen  woning  betekent  vrijheid.  Wie  een  woning  kan  verwerven,  verwerft  meteen  ook  de  beste  sociale  bescherming  en  creëert  voor  zichzelf  een  vierde  pensioenpijler.  Daarom  kiezen  wij  voor  een  beleid  dat  mensen  stimuleert  om  eigenaar  te  worden  van  een  eigen  woning.  Renovatie-­‐  en  aanpassingswerken  aan  de  woning  van  ouderen  moeten  gestimuleerd,  begeleid  en  ondersteund  worden.  De  mogelijkheid  voor  alternatieve  formules  (actualisering  van  de  verkoop  op  lijfrente  en  de  invoering  van  een  omgekeerde  hypotheek)  zal  onderzocht  worden.    We  verlagen  daarom  het  verdeelrecht  terug  naar  1%  en  stellen  het  tarief  op  0%  voor  verdeling  bij  een  echtscheiding  of  beëindiging  van  een  wettelijke  samenwoning.    Wie  ervoor  kiest  te  huren  of  wie  huurt  omdat  kopen  buiten  de  mogelijkheden  ligt,  moet  meer  keuzevrijheid  krijgen.  Om  dat  mogelijk  te  maken,  hebben  we  een  sterkere  private  huurmarkt  nodig.    Sociale  huisvesting  is  en  zal  altijd  een  noodzakelijk  vangnet  blijven,  maar  wij  willen  dat  het  voor  zoveel  mogelijk  mensen  een  tijdelijk  karakter  krijgt.  Sociale  huisvesting  wordt  een  schakel  in  het  woonbeleid  die  mensen  helpt  vooruitgaan.    We  behouden  de  woonbonus    Als  burger  kun  je  kiezen  tussen  twee  systemen  :  de  woonbonus  of  de  verlaagde  registratierechten.  Je  kiest  het  systeem  dat  het  meest  aansluit  bij  je  behoeften  en  je  situatie.    De  woonbonus  voor  starters  en  jonge  gezinnen    Starters  en  jonge  gezinnen  hebben  het  steeds  moeilijker  een  huis  of  appartement  te  kopen.  Daarom  willen  wij  de  woonbonus,  het  fiscale  voordeel  gekoppeld  aan  de  hypotheek,  behouden.  De  woonbonus  blijft  dus  behouden  voor  nieuwbouw,  aankoop  én  renovatie.  We  wijzigen  bovendien  ook  niets  aan  de  bestaande  contracten.    De  verlaagde  registratierechten  met  afgeschafte  hypotheekrechten    De  registratierechten  van  10%  zijn  de  grootste  extra  kost  en  belemmering  bij  het  kopen  van  een  woning  (en  bouwgrond).  We  willen  mensen  die  een  woning  kopen,  die  hun  enige  en  eigen  woning  zal  zijn,  een  flinke  duw  in  de  rug  geven  door  deze  rechten  te  verlagen  naar  5%  voor  gewone  woningen  en  2,5%  voor  bescheiden  woningen.  We  bieden  mensen  die  hun  eerste  eigen  woning  aankopen,  de  kans  om  deze  rechten  gespreid  te  betalen  over  maximaal  tien  jaar.    Wie  vandaag  een  hypothecaire  lening  aangaat,  betaalt  daarop  een  belasting  van  in  totaal  1,3%.  Dat  is  een  asociale  maatregel,  want  wie  meer  moet  lenen  betaalt  dus  ook  meer.  Daarom  schaffen  we  deze  belastingen  op  hypotheken  af.  Daarnaast  maken  we  het  hypothecair  onderpand  mobiel,  zodat  het  wisselen  van  bank  niet  met  een  nieuwe  hypotheekvestiging  gepaard  gaat.      West-­‐Vlaanderen,  beste  provincie  om  te  wonen.      West-­‐Vlaanderen   is   de  meest   kwalitatieve   regio   om   te  wonen.   Er   is   veel   ruimte   en   groen,  we  hebben  leefbare  steden  en  een  frisse  zeebries  zorgt  voor  een  uitstekend  ondernemersklimaat  en  veel   jobs.     Afgezien   van  de   kustregio   is  West-­‐Vlaanderen  niet   de   goedkoopste  maar   zeker   ook  niet  de  duurste  regio  om  te  wonen.  Heel  wat  mensen  investeerden  hun  welverdiende  centen  in  hun  huis  of  in  een  tweede  verblijf  aan  de  kust.  De  prijzen  van  woningen  en  bouwgronden  mogen  niet  dalen,  want  dan  worden  vele  mensen  letterlijk  armer.  Tegelijk  willen  we  ervoor  zorgen  dat  jonge  mensen  de  mogelijkheid  hebben  om  een  woning  te  verwerven.  Op  die  manier  blijft  men  in  onze  provincie        Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:      •                           We   zorgen   tegen   2019   dat   50.000   starters   en   jonge   gezinnen   kunnen   rekenen   op   de  woonbonus  of  verlaagde  registratierechten  bij  de  aanschaf  van  hun  woning.  Een  woning  bezitten  is  de  beste  dam  tegen  armoede.    

30    

•                          Door  de  historische  ligging  of  een  iets  grotere  bouwoppervlakte  hebben  heel  wat  West-­‐Vlaamse  woningen   een   kadastraal   inkomen   dat   hoger   ligt   dan   745   euro.   Al  wie   vandaag   zo’n  woning   koopt   betaalt   10%   registratierechten.   Open   VLD   wil   dat   alle   mensen   die   een   enige  woning  kopen  kunnen  genieten  van  een  halvering  van  die  registratierechten,  namelijk  5%.  Deze  lasten   verminderen,   zorgt   voor   een   betere   arbeidsmobiliteit   en   geeft   meer   mensen   de  mogelijkheid  om  de  woning  van  hun  dromen  aan  te  schaffen.      •                           Open   Vld   wil   de   hypotheekrechten   afschaffen.   Zo   helpen   we  meer   dan   50   000  West-­‐Vlamingen   de   komende   jaren   een   hypotheek   afsluiten.  Wie   vandaag   een   hypothecaire   lening  aangaat,  betaalt  daarop  een  belasting  van  in  totaal  1,3%.  Dat  is  een  asociale  maatregel,  want  wie  meer  moet  lenen  betaalt  dus  ook  meer.  Daarnaast  maken  we  het  hypothecair  onderpand  mobiel,  zodat  het  wisselen  van  bank  niet  met  een  nieuwe  hypotheekvestiging  gepaard  gaat.      

31    

Een  sterke  private  huurmarkt  is  goed  voor  iedereen    Een  lawine  aan  regels  en  rechtsonzekerheid  hebben  van  de  private  huurmarkt  een  restsegment  gemaakt.  Maar  wie  geen  uitzicht  heeft  op  een  eerlijk  rendement  van  zijn  investering,  verhuurt  natuurlijk  niet.  Da’s  een  kwalijke  evolutie,  want  een  haperende  huurmarkt  zorgt  voor  een  dalend  aanbod  en  kwaliteit.    Wij  willen  een  huurbeleid  dat  stimuleert.  Daarom  zijn  we  tégen  een  belasting  op  reële  huurinkomsten  en  voor  meer  rechtszekerheid  voor  verhuurders  –  bijvoorbeeld  bij  voortdurende  wanbetalingen  door  de  huurder.  We  willen  de  huurpremie  voor  huurders  met  een  zwak  inkomensprofiel  geleidelijk  uitbreiden.  Het  doel  is  die  subsidie  toe  te  kennen  van  zodra  iemand  1  jaar  op  een  wachtlijst  voor  een  sociale  woning  staat.    Om  het  aanbod  op  de  private  huurmarkt  te  vergroten,  moedigen  we  meer  eigenaars  aan  om  de  stap  naar  de  huurmarkt  te  zetten.  We  verlagen  de  successie-­‐  en  schenkingsrechten  als  erfgenamen  of  begiftigden  ervoor  kiezen  het  verkregen  pand  voor  negen  jaar  te  verhuren.    Sociale  huisvesting  als  transit  naar  een  eigen  woning    Iedereen  heeft  recht  op  betaalbare  en  goede  huisvesting,  ook  wie  het  moeilijk  heeft.  Daarom  voorzien  we  kwaliteitsvollere  sociale  woningen.  Ook  een  sociaal  woonbeleid  kan  bijdragen  aan  de  sociale  mobiliteit.  Wij  willen  dat  mensen  vooruitgaan.  Daarom  maken  we  het  interessant  voor  sociale  huurders  om  hun  sociale  woning  aan  te  kopen.  Huurcontracten  organiseren  we  met  contracten  op  basis  van  de  3/6/9-­‐regel.  Door  te  kiezen  voor  een  rotatieprincipe  verkleinen  we  de  wachtlijsten.    Wie  in  een  sociale  woning  woont,  kan  rekenen  op  de  solidariteit  van  de  gemeenschap.  Tegenover  dat  recht  staan  ook  verplichtingen  op  het  vlak  van  samenleven,  onderhoud  en  het  correct  betalen  van  rekeningen.    Moderne  gezinnen  vragen  om  moderne  woonvormen    Het  demografische  gelaat  van  onze  samenleving  verandert.  Steeds  meer  mensen  leven  alleen,  maar  ook  samenleven  gebeurt  op  steeds  meer  verschillende  manieren.  Een  modern  woonbeleid  houdt  daar  rekening  mee  en  is  per  definitie  flexibel.  Daarom  willen  we  een  meegaand  en  eenvoudig  administratief  kader  voor  formules  zoals  meegroeiwoningen,  cohousing,  friendswonen  en  kangoeroewonen.          Meer  dan  130  000  mensen  staan  op  een  wachtlijst  voor  een  sociale  woning.  Zeventien  procent  van  die  kandidaat-­‐huurders  komt  uit  West-­‐Vlaanderen.  Het  beleid  van  de  huidige  Vlaamse  Regering  heeft  gefaald.  Ondanks  miljarden  extra  euro’s  worden  de  wachtlijsten    steeds  langer,  ook  in  onze  provincie.    Tegelijk  zorgt  een  lawine  aan  regels  en  rechtsonzekerheid  dat    de  private  huurmarkt  een  restsegment  werd.  Wie  geen  uitzicht  heeft  op  een  eerlijk  rendement  van  zijn  investering,  verhuurt  natuurlijk  niet.  Dat  is  een  kwalijke  evolutie,  want  een  haperende  huurmarkt  zorgt  voor  een  dalend  aanbod  en  dalende  kwaliteit.  Toch  heeft  elke  West-­‐Vlaming  recht  op  kwalitatief  wonen.  In  de  geest  van  de  West-­‐Vlaamse  werkersmentaliteit  willen  we  elke  sociale  huurder  aanmoedigen  om  zich  te  verbeteren.  Daarom  moet  het  sociale  huurbeleid  herzien  worden.      Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:      •  Open  Vld  zegt  heel  duidelijk  neen  aan  het  belasten  van  huurinkomsten.    Om  het  aanbod  op  de  huurmarkt  te  vergroten  moedigen  we  eigenaars  aan  om  de  stap  naar  de  huurmarkt  te  zetten.  We  willen  de  huurpremie  voor  huurders  met  een  zwak  inkomensprofiel  geleidelijk  uitbreiden.      •  Door  de  invoering  van  tijdelijke  contracten  (3/6/9-­‐regel)  kan  wie  zich  verbetert  z’n  sociale  woning  afstaan  aan  iemand  die  het  op  dat  moment  echt  nodig  heeft.      

32    

•  Wij  willen  dat  mensen  vooruitgaan.  Daarom  maken  we  het  interessant  voor  sociale  huurders  om  hun  sociale  woning  aan  te  kopen.  Dat  is  echte  sociale  mobiliteit.      •  Open  Vld  maakt  werk  van  kwalitatieve  sociale  huisvesting.  Net  zoals  de  ecologische  sociale  woonwijkproject  in  de  Venning  te  Kortrijk,  zorgen  we  dat  we  de  energiekost  voor  sociale  huurders  kunnen  terugdringen.  Dit  kan    door  meer    in  zetten  op  de  renovatie  van  sociale  woningpatrimonium,  in  plaats  van  blindelings  blijven  bijbouwen  zonder  de  fundamentele  problemen  aan  te  pakken.      •  In  West-­‐Vlaanderen  slaat  de  vergrijzing  het  hardst  toe.  Ook  op  vlak  van  wonen  moeten  we  ons  aanpassen.  Dit  kan  door  sensibilisering  en  gerichte  stimulansen  inzake    de  realisatie  van  meegroeiwoningen.                                            

33    

De  patiënt  als  spil  van  een  moderne  gezondheidszorg    We  hebben  in  ons  land  een  gezondheidszorg  die  internationaal  hoog  aangeschreven  staat.  Zowel  de  goede  kwaliteit  als  dat  internationaal  aanzien  kunnen  we  behouden  én  versterken  als  we  toekomstgericht  hervormen.  Door  de  verspillingen  en  misbruiken  weg  te  werken  kunnen  wij  innoverende  medicatie  en  technieken  sneller  terugbetalen.  Elke  beslissing  moet  wetenschappelijk  en  gezondheidseconomisch  onderbouwd  zijn.    Toegang  tot  gezondheidszorg  van  hoge  kwaliteit  voor  iedereen  is  voor  ons  altijd  de  prioriteit.  Daarom  willen  we  de  kansen  grijpen  die  het  koppelen  van  alle  digitale  gegevens  biedt.  We  kiezen  ook  voor  meer  samenwerking  in  de  zorg,  zodat  ons  systeem  nog  vele  jaren  lang  efficiënt  én  betaalbaar  blijft.  Om  die  reden  willen  we  ook  inzetten  op  het  economische  en  jobcreërende  potentieel  van  onze  gezondheidszorg.    Data  omzetten  in  toegevoegde  waarde    Meer  en  meer  informatie  is  digitaal,  ook  in  de  medische  wereld.  Als  we  die  gegevens  aan  elkaar  kunnen  koppelen,  en  de  data  uitwisselbaar  maken  effenen  we  het  pad  voor  meer  kwaliteit  en  medische  informatie.  Zorgverleners  kunnen  dan  gegevens  vlot  uitwisselen,  en  veel  kennis  creëren  voor  preventie  en  langdurig  onderzoek.  Het  overlegmodel  moet  dynamischer  worden  en  uitgebreid  worden  met  andere  betrokken  actoren  zoals  de  patiënten  en  de  medische  industrie.  De  'big  data'  van  de  ziekenfondsen  moeten  ontsloten  worden  voor  o.a.  de  overheid,  de  zorginstellingen,  onderzoeksinstellingen  en  medische  industrie,  binnen  de  grenzen  van  de  privacy  en  de  proportionaliteit.    De  spil  tot  die  digisprong  voorwaarts  is  de  patiënt  en  zijn  elektronisch  Globaal  Medisch  Dossier  (eGMD).  Het  eGMD  moet  verplicht  worden,  maar  de  patiënt  beslist  altijd  autonoom  over  de  toegang  ertoe.    Samenwerken  is  slimmer  verzorgen    We  morsen  soms  met  middelen,  en  elders  benutten  we  niet  altijd  de  volledige  capaciteit  van  onze  gezondheidszorg.  Dat  komt  omdat  die  nog  te  veel  in  hokjes  is  georganiseerd.  Die  willen  we  wegwerken,  zodat  zorgverleners  en  budgetten  meer  communiceren  en  de  krachten  bundelen.  Een  modernisering  van  de  ziekenhuisfinanciering  is  nodig  en  betaling  van  zorgverstrekkers  voor  meer  samenwerking  en  kwaliteit.  Private  initiatieven  en  ondernemerschap  kunnen  een  hefboom  vormen  in  de  gezondheidszorg.  We  spelen  daarnaast  in  op  de  evolutie  van  de  vraag.  We  leven  steeds  langer  en  dus  hebben  we  meer  zorg  nodig.  Patiënten,  bv.  bij  chronische  aandoeningen,  krijgen  de  mogelijkheid  om  een  eigen  zorgbudget  te  beheren  of  te  laten  beheren  door  een  zorgmanager.  Ook  een  betere  geestelijke  gezondheidszorg  moet  meer  ondersteuning  geven.                          

34    

De  mondige  patiënt  beslist  mee    De  structuren  in  onze  gezondheidszorg  kunnen  een  verjongingskuur  gebruiken.  De  besluitvorming  is  een  complex  kluwen  van  bestuursniveaus  en  belangengroepen  dat  niet  alle  maatschappelijke  evoluties  even  makkelijk  absorbeert  en  veel  versnippering  kent  en  daardoor  nogal  conservatief  met  die  evoluties  omgaat.  Wij  willen  de  sector  hervormen  door  te  kiezen  voor  transparantie,  eenvoud,  en  meer  democratie  –  meer  inspraak  voor  patiënten  en  patiëntenverenigingen.  De  huisarts  blijft  de  belangrijkste  speler  in  de  samenwerkingsverbanden;  hij/zij  staat  de  patiënt  bij  van  de  wieg  tot  het  graf.    Het  overlegmodel  moet  uitgebreid  worden  met  andere  betrokken  actoren  zoals  de  patiëntenverenigingen  en  de  medische  industrie.    Onze  knowhow  valoriseren  en  exporteren    Ons  land  staat  wereldwijd  aan  de  medische  top.  Innovatieve  gezondheidstechnologie  wordt  bij  ons  belichaamd  door  duizenden  KMO’s  en  instellingen  zoals  IMEC.  Zij  creëren  de  producten  en  behandelingen  van  morgen.  Daarom  willen  we  dat  het  beleid  inspeelt  op  ondernemerschap,  innovatie  en  de  internationale  dimensie  van  de  medische  sector.    

35    

Zorg  op  maat    Het  recht  om  vrije  keuzes  te  maken  stopt  niet  wanneer  we  zorgbehoevend  worden.  Ook  op  dat  moment  willen  we  als  individu  de  regie  over  ons  leven  zo  veel  mogelijk  in  eigen  handen  houden.  Elke  persoon  weet  immers  best  wat  hij  of  zij  wil.  De  overheid  dient  daarom  verder  de  omslag  te  maken  van  een  aanbodgestuurde  naar  een  vraaggestuurde  zorgsector.  Dat  kan  perfect  wanneer  mensen  zelf  de  middelen  in  handen  krijgen  om  hun  zorg  te  organiseren  en  te  financieren.  Via  een  persoonlijk  zorgbudget  belanden  de  middelen  niet  langer  rechtstreeks  bij  de  gesubsidieerde  structuren.  Zo  creëren  we  meer  keuzevrijheid  en  marktwerking  in  de  zorg.    We  hebben  alle  initiatief  nodig    Ondernemerschap  in  de  zorg  moet  dus  alle  kansen  krijgen.  We  hebben  alle  initiatief  nodig  om  de  vergrijzingsuitdaging  tot  een  goed  einde  te  brengen.  Het  mag  er  niet  toe  doen  of  een  voorziening  een  openbaar,  vzw-­‐  of  vennootschapsstatuut  heeft.  Wat  telt,  is  de  financiële  toegankelijkheid  en  de  kwaliteit  van  de  zorg.  Daarover  waken  is  de  taak  van  de  overheid.  Niet  zelf  voor  bouwheer  spelen  of  de  sector  verkavelen  om  machtsposities  van  dominante  spelers  veilig  te  stellen.    Een  tweede  argument  voor  de  zorgbehoevende  als  regisseur  van  de  zorg,  en  dus  voor  een  persoonlijk  zorgbudget,  is  dat  die  anticipeert  op  de  wensen  van  de  meeste  ouderen  én  op  de  toekomst.  Tijden  veranderen,  geesten  evolueren.  Mensen  willen  liefst  zo  lang  mogelijk  in  hun  eigen  omgeving  blijven  wonen.  Dankzij  de  vooruitgang  van  digitale  communicatie  en  technologie  zullen  de  mogelijkheden  daarvoor  toenemen.  Zorgbehoevenden  zélf  hun  zorg  op  maat  laten  inkopen  zal  deze  evolutie  alleen  maar  versnellen  en  nog  meer  zorgen  voor  een  match  tussen  vraag  en  aanbod.    Denken  voorbij  de  handicap    Meer  dan  20.000  personen  met  een  handicap  wachten  in  Vlaanderen  nog  steeds  op  gepaste  opvang  en  zorg.  In  een  zo  welvarende  regio  als  Vlaanderen  is  zoiets  eigenlijk  een  schande.  Het  aanpakken  van  deze  wachtlijsten  kan  evenwel  niet  alleen  een  zaak  zijn  van  extra  middelen.  We  moeten  het  roer  ook  drastisch  omgooien.  Onze  partij  stond  aan  de  wieg  van  het  Persoonlijk  Assistentiebudget  in  2001.  Dat  geeft  mensen  de  mogelijkheid  om  met  een  eigen  budget  zelf  assistentie  te  organiseren  en  betalen  en  biedt  een  alternatief  voor  opvang  in  een  voorziening  of  instelling.  We  zorgen  ervoor  dat  ook  inwonende  zorgverleners  voldoende  sociale  bescherming  genieten.    Na  meer  dan  tien  jaar  politiek  getalm  willen  we  daarom  een  grote  stap  verder  zetten  in  die  richting.  Via  een  persoonlijk  zorgbudget  willen  we  niet  alleen  assistentie,  maar  alle  zorg  en  ondersteuning  van  personen  met  een  handicap  gaan  financieren.  Zo’n  budget  wordt  bepaald  op  basis  van  een  zorgindicatiestelling  en  kan  cash  of  als  voucher  worden  toegekend.  Die  keuze  ligt  bij  de  zorgbehoevende  zelf.  Ook  hier  geldt  het  credo  dat  dergelijke  financiering  de  aanbodsturing  in  de  sector  ombuigt  naar  een  vraaggestuurde  zorg  op  maat  en  hierdoor  de  keuzevrijheid  alleen  maar  kan  toenemen.      

36    

Langer  thuis    Niet  alleen  de  zieke,  de  persoon  met  een  beperking,  of  de  oudere  verdienen  zorg.  Ook  de  mensen  die  voor  hen  zorgen  hebben  nood  aan  ondersteuning.  Professionals  helpen  we  via  administratieve  vereenvoudiging  en  loon  naar  werk.  We  geven  hen  meer  vrijheid  door  de  arbeidswetgeving  flexibeler  te  maken  en  door  ervoor  te  zorgen  dat  zij  zich  op  hun  kerntaken  kunnen  concentreren.  Dat  werkt  motiverend.    Mantelzorgers,  familie  en  vrienden  die  vrijwillig  een  zorgbehoefte  opvangen,  bouwen  via  hun  statuut  betaalde  rustperiodes  en  bijkomende  rechten  op,  ongeacht  het  arbeidsstatuut  waar  ze  inzitten.  Via  een  digitaal  netwerk  staan  ze  in  contact  met  alle  schakels  van  de  zorgvoorziening,  van  de  kruidenier  die  boodschappen  aan  huis  levert,  de  verpleegster  en  de  arts  die  regelmatig  binnenspringen,  tot  de  kleinkinderen  die  een  potje  willen  kaarten.  Voor  een  aantal  handelingen  worden  ze  wettelijk  beschermd  en  kunnen  ze  terugvallen  op  mobiele  teams  en  expertise  wanneer  het  allemaal  een  beetje  te  veel  wordt.    Zo  houden  we  mensen  langer  thuis  of  in  een  vertrouwde,  huiselijke  omgeving.  Via  persoonlijke  zorgbudgetten  laten  mensen  zorg  op  maat  thuis  afleveren.  Zorg  op  afstand  en  tele-­‐applicaties  en  technologie  worden  geleidelijk  aan  in  de  terugbetaling  opgenomen  wanneer  blijkt  dat  ze  doelmatig  zijn.  We  gaan  voor  leeftijdsvriendelijke  dorp-­‐  en  stadskernen  en  promoten  het  levenslang  bouwen.  Door  thuiszorg  te  faciliteren  spelen  we  in  op  een  sociologische  realiteit,  en  vangen  we  een  deel  van  de  vergrijzing  op.      De  zorg  centraal    Zoals  duidelijk  te  zien  is  in  onderstaande  kaart,  is  West-­‐Vlaanderen  de  oudste  provincie  van  het  land,  en  die  trend  zal  zich  in  de  toekomst  verder  zetten.  Tegen  2025  moeten  er  volgens  het  Kenniscentrum  voor  de  Gezondheidszorg  (KCE)  in  onze  provincie  7000  bijkomende  plaatsen  in  de  residentiële  zorg  komen,  een  stijging  met  45%  op  10  jaar  tijd!  De  zorgbehoevendheid  zal  in  West-­‐Vlaanderen  de  grootste  van  het  land  zijn.  Voor  onze  provincie  wordt  de  vergrijzing  dus  extra  uitdagend.  Hoe  financieren  we  de  zorginfrastructuur  van  morgen?  Hoe  vinden  we  voldoende  personeel  en  hoe  kunnen  we  beter  inspelen  op  de  behoeftes  en  verlangens  van  onze  senioren?  Zijn  onze  steden  en  gemeenten  wel  voldoende  voorbereid  op  een  verouderde  bevolking?  Een  nieuw  beleid  dringt  zich  op.    

         

37    

Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    •   Persoonsgebonden  budgetten:  het  recht  om  vrije  keuzes  te  maken  stopt  niet  wanneer  we  zorgbehoevend  worden.  Ook  op  dat  moment  willen  we  als  individu  de  regie  over  ons  leven  zo  veel  mogelijk  in  eigen  handen  houden.  De  overheid  dient  daarom  verder  de  omslag  te  maken  van  een  aanbodgestuurde  naar  een  vraaggestuurde  zorgsector.  Dat  kan  perfect  wanneer  mensen  zelf  de  middelen  in  handen  krijgen  om  hun  zorg  te  organiseren  en  te  financieren.  Via  een  persoonlijk  zorgbudget  belanden  de  middelen  niet  langer  rechtstreeks  bij  de  gesubsidieerde  structuren.  Zo  creëren  we  meer  keuzevrijheid  en  marktwerking  in  de  zorg.    •   De  200  miljoen  euro  subsidies  van  het  Vlaams  Investeringsfonds  voor  Persoonsgebonden  Aangelegenhedensubsidies  moeten  grondig  hervormd  worden:  we  investeren  niet  langer  in  bakstenen,  wel  in  de  meest  kwetsbare  senioren  om  hun  recht  op  kwaliteitsvolle  zorg  te  waarborgen.  Het  bedrag  kan  bovenop  het  persoonsgebonden  budget  komen  in  een  digitale  zorgrekening.  •   We  gaan  verder  op  de  ingeslagen  weg  van  kwaliteitsindicatoren  voor  ziekenhuizen  en  trekken  deze  door  naar  de  residentiële  ouderenzorg.  Transparantie  zal  de  kwaliteit  naar  boven  stuwen  en  de  informatiehonger  van  de  nieuwe  ouderen  stillen.    •   De  West-­‐Vlaamse  centrumsteden  moeten  door  de  Wereld  Gezondheidsorganisatie  van  de  Verenigde  Naties  (VN)  als  eerste  leeftijdsvriendelijke  steden  van  Vlaanderen  erkend  worden.  Bedoeling  is  niet  om  van  pakweg  Brugge,  Kortrijk,  Roeselare  of  Oostende  steden  voor  ouderen  te  maken,  maar  wel  om  senioren  een  gelijkwaardige  plaats  te  geven  in  de  bruisende  West-­‐Vlaamse  stadskernen.  De  erkenning  door  de  VN  duurt  vijf  jaar  en  iedereen  die  eraan  wil  meewerken  in  specifieke  werkgroepen  kan  dat,  in  het  bijzonder  de  ouderen.  We  werken  actieplannen  uit,    gaande  van  de  vlotte  toegang  tot  parken  en  gebouwen  over  aangepast  wonen  tot  de  nabijheid  van  zorgvoorzieningen.  Onze  steden  worden  zo  in  een  wereldwijd  netwerk  van  leeftijdsvriendelijke  steden  opgenomen  dat  hen  expertise,  ondersteuning  en  good  practices  biedt  .    •   We  zorgen  voor  voldoende  personeel  door  de  instroom  van  verzorgend  personeel  te  blijven  aanmoedigen.  Dat  doen  we  door  een  West-­‐Vlaamse  zorgambassadrice  aan  te  stellen  en  in  te  investeren  in  de  zorgopleidingen  aan  onze  hogescholen.  Daarnaast  nemen  we  maatregelen  om  de  beschikbare  zorghanden  optimaal  in  te  zetten.  De  arbeidswetgeving  moet  meer  flexibiliteit  toelaten,  de  personeelsnormen  moeten  worden  geactualiseerd  en  het  takenpakket  van  de  verschillende  zorgberoepen  wordt  uitgezuiverd.  De  zorgverstrekkers  zelf  ondersteunen  doen  we  door  in  te  zetten  op  technologie,  digitale  zelfroosters  die  hen  meer  inspraak  geven  in  het  combineren  van  werk  en  gezin,  en  administratieve  vereenvoudiging  via  eZorg.                    

38    

Geef  armoede  geen  kans    Het  wegwerken  van  onvrijheid  door  ongelijke  startkansen  is  de  beste  garantie  om  iedereen  de  kans  te  geven  om  uit  te  groeien  tot  een  zelfstandig  en  vrij  individu.  De  overheid  moet  investeren  in  het  bestrijden  van  kansarmoede  zonder  de  vrijheid  en  het  initiatief  van  mensen  te  beknotten.  De  essentie  van  armoedebeleid  moet  emancipatie  zijn.  Het  moet  dus  een  springplank  zijn,  niet  een  uitkeringsmodel  dat  mensen  verankert  in  de  armoede.  De  ministers  van  werk  en  onderwijs  zijn  eveneens  dé  ministers  van  de  strijd  tegen  armoede.    Kinderen  uit  hun  sociaal  isolement  halen    Het  fundament  van  kansarmoede  wordt  gelegd  in  de  wieg.  Open  Vld  wil  een  aanpak  en  programma’s  die  er  op  gericht  zijn  om  ouders  en  kinderen  uit  het  kansarm  isolement  te  halen  en  hen  te  laten  participeren  aan  sociale  netwerken  en  activiteiten  in  de  eigen  omgeving.  De  leeftijd  van  0  tot  3  is  hierbij  precair.  In  samenwerking  met  de  doelgroep,  de  gemeenten,  onderwijs  en  het  middenveld  wordt  ingezet  op  de  creatie  van  sociale  netwerken  en  contact,  het  geven  van  prikkels  voor  de  allerjongsten  en  hun  familie  en  het  tegengaan  van  stressvolle  omgevingen.    Op  jonge  leeftijd  moet  op  school  en  daarbuiten  geïnvesteerd  worden  in  communicatievaardigheden  als  alternatief  voor  negatieve  fysieke  reacties  zoals  agressie.  Daarom  pleit  Open  Vld  ervoor  om  een  snoezelklas  in  te  richten  op  elke  school  zodat  deze  kinderen  hun  emotioneel  gedrag  leren  benoemen,  herkennen,  erkennen  en  uiten.  Want  agressie  wijst  vaak  op  onderliggende  emoties  van  opgekropte  woede,  intens  verdriet  of  extreme  angsten.    Weerbaarder,  sterker  en  onafhankelijker  tegen  armoede    Ook  voor  andere  leeftijdsgroepen  zet  Open  Vld  in  op  sociale  emancipatie  om  kansengroepen  weerbaarder,  sterker  en  onafhankelijker  te  maken.  Het  stimuleren  van  participatie  aan  de  samenleving  om  isolement  te  doorbreken  gebeurt  in  eerste  instantie  door  tewerkstelling  en  anderzijds  door  socio-­‐culturele  buurtgebonden  netwerken  en  initiatieven.  Hierdoor  ontstaat  een  grotere  cohesie  tussen  de  mensen.  Ouderen  (65plussers)  kennen  een  hoger  armoedepercentage  dan  de  totale  bevolking.  We  moeten  hen  dus  zowel  naar  inkomen  (pensioen,  inkomensgarantie  voor  ouderen,  tegemoetkoming  voor  hulp  aan  bejaarden)  als  naar  duurzame  woonbehoeften  (zowel  individueel  als  collectief)  toe  doelgericht  benaderen.  De  beperkte  zichtbaarheid  van  achterstelling  en  armoede  op  het  platteland  (de  stille  armoede)  met  een  multidimensionaal  karakter  verdient  bijzondere  aandacht.    De  OCMW’s,  met  hun  jarenlang  opgebouwde  expertise,  moeten  door  de  overheid  ondersteund  worden  om  de  centrale  actor  te  zijn  in  het  aanpakken  van  de  economische  kant  van  kansarmoede.  Hun  administratieve  last  moet  verlicht  worden  en  ze  moeten  meer  autonomie  krijgen.  Vooral  de  stijgende  woonkosten  van  de  25%  Vlamingen  die  geen  eigen  woning  hebben  zijn  voor  Open  Vld  een  uitdaging.    

39    

Inzetten  op  werk,  onderwijs  en  een  thuis    Wie  een  job  heeft  beperkt  zijn  of  haar  armoederisico  tot  minder  dan  5%.  Ook  onderwijs  is  een  bijzonder  efficiënt  wapen  tegen  armoede.  Beide  hefbomen  spelen  namelijk  in  op  zelfredzaamheid,  en  daarom  zijn  activering  en  onderwijs  voor  ons  de  belangrijkste  instrumenten  van  een  geslaagd  armoedebeleid.    Armoede  is  complex,  en  niet  te  reduceren  tot  een  gebrek  aan  centen.  Maar  bijna  alle  facetten  van  armoede  nemen  de  bovenhand  wanneer  men  dak-­‐  of  thuisloos  is.  Daarom  willen  we  het  Housing  First-­‐experiment  verlengen  en  uitbreiden.  Met  dit  model  investeren  we  eerst  in  huisvesting  en  vervolgens  in  begeleiding  naar  een  regulier  leven.    Blijven  inspannen  voor  een  dekkend  leefloon    Ondanks  de  crisis  en  het  beperkte  overheidsbudget  verhoogden  we  in  2013  het  leefloon  met  2%.  We  beseffen  dat  ook  de  nieuwe  bedragen  niet  altijd  toereikend  zijn  en  dus  willen  we  nieuwe  inspanningen  altijd  bestuderen  in  het  kader  van  een  volledige  sociaaleconomische  beleidsstrategie.  We  willen  er  wel  over  waken  dat  we  geen  activiteitsvallen  creëren,  en  dus  willen  we  dat  er  voldoende  spanning  blijft  met  de  minimumlonen.  Maatschappelijke  integratie  bevorderen  is  een  gezamenlijke  taak  van  de  volgende  federale  en  Vlaamse  regering.  Er  moet  meer  aandacht  komen  voor  de  vaak  verborgen  armoedeproblemen  bij  zelfstandigen.        Het  was  confronterend  toen  het  nieuwe  Kortrijkse  bestuur  bij  het  begin  van  de  beleidsperiode  vernam  dat  de  kansarmoede  bij  kinderen  de  voorbije  jaren  gestegen  was  tot  18  procent.  Het  betekent  dat  in  de  stad  elk  jaar  ongeveer  130  kinderen  in  armoede  worden  geboren.  Op  basis  van  betrouwbare  gegevens  zijn  er  meer  dan  11.000  mensen  die  in  armoede  leven.  In  een  stad  die  gezien  wordt  als  een  rijke  stad  in  een  rijke  regio.      Open  Vld  heeft  er  van  meet  af  aan  voor  gekozen  om  hier  een  antwoord  op  te  bieden.  Armoedebestrijding  is  benoemd  als  beleidsdomein,  wordt  gecoördineerd  door  één  schepen  en  gedragen  door  alle  leden  van  het  college.  De  aanpak  van  armoede  bespeelt  vele  fronten  met  vaak  originele  initiatieven.    Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:      •   Opstart  van  ‘Zero  food  waste’  project  in  samenwerking  met  de  grootwarenhuizen.  

Dagelijks  halen  vrijwilligers  van  verschillende  organisaties  voedsel  op  bij  een  filiaal  van  Delhaize.  Hierdoor  wordt  nu  ook  verse  voeding  herverdeeld.  Het  gestarte  proefproject  biedt  intussen  genoeg  voor  zowat  150  verse  maaltijden  per  dag.    

•   We  investeren  in  de  brede  school  in  functie  van  armoedebestrijding.  We  subsidiëren  hiervoor  brugfiguren  in  scholen  die  een  hoog  percentage  leerlingen  uit  kwetsbare  gezinnen  hebben  en/of  in  een  aandachtsbuurt  liggen.  Brugfiguren  zijn  figuren  die  de  verbinding  maken  tussen  de  school,  de  leerling,  het  gezin  en  de  verschillende  dien-­‐  sten  die  kunnen  bijdragen  aan  betere  onderwijskansen  en  leefomstandigheden  voor  het  kind  en  het  gezin.    

•   We  werken  samen  met  alle  West-­‐Vlaamse  voetbalclubs  een  sterke  community  werking  uit.  Hierbij  willen  we  samen  met  de  club  verschillende  sociale  projecten  opzetten  en  ondersteunen.  Eén  van  de  acties  hierbij  zijn  de  sociale  tarieven,  zowel  om  zelf  te  voetballen,  als  om  naar  het  voetbal  te  gaan  kijken.  KV  Kortrijk  is  hierin  momenteel  de  meest  vooruitstrevende  club  uit  de  Belgische  competitie.  

   

40    

Diversiteit  en  inburgering    Het  wordt  hoog  tijd  om  de  feiten  van  de  cliché’s  te  scheiden  in  het  integratiedebat.  De  bril  waarmee  we  naar  migratie  en  inburgering  kijken,  is  aan  een  positieve  update  toe.  Want  het  integratiedebat  is  al  te  lang  in  handen  geweest  van  wie  ofwel  de  problemen  negeert,  ofwel  ze  uitvergroot.  En  dat  gaat  ten  koste  van  iedereen,  autochtoon  én  nieuwkomer.      Vooraleer  we  beleid  maken  of  analyseren,  moeten  we  ons  afvragen  waar  we  heen  willen.  Willen  we  de  kansen  die  een  diverse  samenleving  ons  biedt,  grijpen?  Of  willen  we  ze  uit  angst  afwijzen,  en  ze  net  daardoor  zelf  teniet  doen?  Ons  antwoord  is  duidelijk:  een  open  blik  op  diversiteit  is  de  beste  garantie  om  in  het  jaar  2064  niet  100  jaar  migratie  te  herdenken,  zoals  dit  jaar  het  geval  was,  maar  om  het  te  vieren.      Verplichte  inburgering  als  basis  van  zelfredzaamheid    Iedereen  die  in  Vlaanderen  zijn  toekomst  wil  uitbouwen  moet  zich  blijven  inspannen  (verplichte  inburgering)  om  zelfredzaam  te  worden:  Nederlands  leren,  werken,  participeren  aan  de  samenleving.      We  verwachten  van  nieuwkomers  dat  ze  de  hoofdwaarden  kennen,  respecteren  en  naleven  die  het  samenleven  in  diversiteit  in  Vlaanderen  mogelijk  maken:  vrijheid  (religie,  meningsuiting,  vereniging),  gelijkheid  (man  en  vrouw,  non-­‐discriminatie),  solidariteit,  respect  en  burgerschap  (pluralisme,  democratie).  We  verwachten  van  de  Vlamingen  dat  ze  open  staan  voor  (de  integratie  van)  nieuwkomers.  We  verwachten  van  de  overheid  dat  ze  een  beleid  voert  dat  nieuwkomers  helpt  inburgeren  en  integreren  en  dat  mensen  van  vreemde  origine  helpt  emanciperen  en  participeren  en  hen  gelijke  kansen  geeft.  We  verwachten  van  de  overheid  dat  ze  er  mee  over  waakt  dat  we  geen  duimbreed  toegeven  op  verworvenheden  als  de  gelijkheid  en  gelijkwaardigheid  van  man  en  vrouw  of  holebi-­‐rechten.      We  verzetten  ons  tegen  elke  vorm  van  discriminatie.  Nog  al  te  vaak  worden  mensen  omwille  van  huidskleur,  geslacht,  ras,  afkomst  gediscrimineerd  in  de  arbeidsmarkt  en  de  woningmarkt.  Daarom  maken  we  werk  van  zelfregulering:  we  zorgen  met  de  sectoren  voor  'mystery  tests'  waardoor  we  misbruiken  kunnen  identificeren  en  weg  kunnen  werken.    We  zetten  veel  meer  in  op  het  potentieel  van  ondernemerschap  door  allochtonen,  met  bijzondere  aandacht  voor  vrouwen.      West-­‐Vlaanderen  is  een  gastvrije  provincie.  We  ontvangen  bezoekers  met  open  armen  en  staan  open  voor  de  positieve  invloeden  die  ze  met  zich  mee  brengen.  Dat  geldt  ook  voor  bezoekers  op  lange  termijn,  voor  nieuwe  inwoners,  of  die  nu  van  binnen  of  van  buiten  de  landsgrenzen  komen.      Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:      •   Een  fair  inburgeringsbeleid,  met  respect  voor  iedereen.  •   De  West-­‐Vlaamse  ondernemer  die  een  nieuwe  Belg  als  werknemer  wil  inzetten,  mag  daarbij  niet  gehinderd  worden  door  klanten  die  de  werknemer  omwille  van  zijn  afkomst,  ras…  niet  bij  hen  binnen  willen  laten.  •   Iedereen  die  wil  werken  én  Nederlands  spreekt,  is  welkom.  Onze  regio  bestaat  niet  uit  ‘allochtone’  en  ‘autochtone’  inwoners,  maar  uit  authentieke  West-­‐Vlamingen.    

41    

Het  recht  op  zelfbeschikking    Mensen  hebben  de  vrijheid  om  zelf  de  keuzes  te  maken  die  de  route  van  hun  levenspad  bepalen.  Meer  dan  waar  ook  moet  deze  keuzevrijheid  gegarandeerd  zijn  bij  de  belangrijkste  beslissingen  in  het  leven.  Dan  hebben  we  het  over  het  begin  van  het  leven  en  het  einde  ervan.  Over  de  keuze  van  onderwijs.  Over  de  partner,  de  manier  van  samenleven  en  het  vormen  van  een  gezin.  In  de  ethische  vraagstukken  van  het  leven  moeten  de  mensen  zelf  hun  keuzes  kunnen  maken.  Omdat  niemand  zijn  of  haar  leven  beter  kan  invullen  dan  hem-­‐  of  haarzelf.    De  keuze  voor  holebi’s  om  een  gezin  te  stichten    We  realiseren  mee-­‐ouderschap.  Elf  jaar  nadat  het  mogelijk  is  voor  personen  van  hetzelfde  geslacht  om  te  huwen  en  zeven  jaar  nadat  hen  het  mogelijk  is  gemaakt  om  een  kind  te  adopteren,  is  dat  een  nieuwe  en  broodnodige  stap  in  de  strijd  tegen  de  discriminatie  van  holebikoppels.  Het  is  onaanvaardbaar  dat  twee  vrouwen  of  twee  mannen,  wanneer  ze  uit  liefde  de  beslissing  nemen  een  gezin  te  stichten,  een  slopende  adoptieprocedure  moeten  doorlopen.  Net  als  bij  heterokoppels  het  geval  is,  moet  het  ook  voor  hen  mogelijk  zijn  het  kind  dat  ze  met  hun  partner  wensen,  simpelweg  te  erkennen.  En  om  dit  niet  enkel  voor  lesbische  koppels,  maar  ook  voor  homoseksuele  koppels  mogelijk  te  maken,  moet  er  werk  gemaakt  worden  van  een  wetgevend  kader  voor  draagmoederschap.    Wensouders  en  de  rechten  van  het  kind    Wensouders  hebben  nood  aan  donoreicellen  en  -­‐zaad  om  hun  kinderwens  te  realiseren.  Net  als  bijvoorbeeld  bewust  ongehuwde  moeders.  In  tegenstelling  tot  andere  landen  zijn  donoren  bij  ons  daarom  anoniem.  Zo  garanderen  wij  dat  er  voldoende  donoreicellen  en  -­‐zaadcellen  voorhanden  zijn.  Anderzijds  moeten  we  de  rechten  van  het  kind  indachtig  houden.  Zij  willen  op  latere  leeftijd  vaak  hun  biologische  ouders  kennen.  Om  zowel  de  rechten  van  de  wensouders  als  de  wenskinderen  tegemoet  te  komen  moeten  we  daarom  naar  een  wetgeving  die  meer  vrijheid  en  flexibiliteit  toelaat.  Vijf  donorprofielen  toelaten,  waarbij  anonieme  donatie  mogelijk  blijft,  maar  donoren  er  tegelijk  voor  kunnen  kiezen  persoonlijke  kenmerken  vrij  te  geven  of  contact  toe  te  laten,  is  het  antwoord  op  dit  ethisch  vraagstuk.    Een  juiste  weerspiegeling  van  de  samenleving    Onderwijs  moet  de  samenleving  weerspiegelen.  Het  moet  onze  kinderen  voorbereiden  op  onze  samenleving  in  al  haar  facetten.  Daarom  moet  er  ook  in  de  godsdienst-­‐  of  zedenleerlessen  aandacht  zijn  voor  alle  culturen  aanwezig  in  onze  multiculturele  en  –religieuze  samenleving.  Zodat  kinderen  elkaars  achtergrond  leren  kennen  en  onwetendheid  plaats  ruimt  voor  begrip.  Religieuze  en  levensbeschouwelijke  vakken  willen  we  aanvullen  met  een  vak  LEF  (Levensbeschouwing,  Ethiek  en  Filosofie).  Daarin  worden  de  fundamentele  waarden  in  onze  samenleving  geduid,  zoals  de  scheiding  van  kerk  en  staat,  de  gelijkheid  van  man  en  vrouw  of  de  vrijheid  van  meningsuiting.  Vanuit  deze  universeel  erkende  waardesokkel  kan  onze  multiculturele  samenleving  bloeien  en  evolueren  we  naar  een  interculturele  samenleving.      

42    

Autonoom  en  vrij  beslissen  bij  het  eindelevensvraagstuk    Elke  persoon  in  onze  samenleving  moet  in  alle  vrijheid  zelf  een  antwoord  kunnen  geven  op  het  moeilijkste  vraagstuk  in  het  leven,  namelijk  het  eindelevensvraagstuk.  Om  deze  vrijheid  te  garanderen  moeten  we  enerzijds  de  palliatieve  zorgen  versterken  en  anderzijds  de  lacunes  in  de  huidige  euthanasiewetgeving  aanpakken.  We  moeten  af  van  de  beperkte  geldigheid  van  vijf  jaar  van  de  wilsbeschikking  en  de  ondertekenaar  hier  zelf  een  termijn  op  laten  plakken.  Geen  enkele  arts  mag  worden  verplicht,  noch  verhinderd  om  onder  wettelijke  voorwaarden  euthanasie  toe  te  passen.  Geen  enkele  medische  instelling  heeft  dan  ook  het  recht  haar  filosofie  aan  haar  artsen  op  te  leggen,  en  moet  de  keuzevrijheid  van  elke  patiënt  binnen  haar  instelling  garanderen.  Tenslotte  moet  ook  de  vraag  van  patiënten  met  een  ongeneeslijke  en  onomkeerbare  hersenaandoening  en  die  in  een  wilsverklaring  om  een  waardig  levenseinde  verzoeken,  gerespecteerd  worden.    We  garanderen  iedereen  een  leven  waarin  men  op  een  zelfstandige  manier  kan  functioneren  in  de  samenleving.  Personen  met  een  handicap  beschikken  ook  over  talenten  die  ze  ondanks  hun  beperking  perfect  kunnen  gebruiken.  We  nemen  daarom  alle  remmen  op  de  ontwikkeling  van  die  talenten  weg.  We  toetsen  infrastructuur  af  op  haar  toegankelijkheid  voor  blinden,  rolstoelpatiënten  en  personen  met  andere  beperkingen.  Dienstverlening  binnen  het  openbaar  vervoer  voor  mensen  met  een  beperking  wordt  geoptimaliseerd  zodat  die  tot  bij  de  beste  van  de  wereld  hoort.  We  stimuleren  werkgevers  om  mensen  met  een  beperking  aan  een  job  te  helpen.    

Cultuur  emancipeert    De  intrinsieke  waarde  van  cultuur  dient  opnieuw  centraal  gesteld  te  worden.  Het  is  een  bindmiddel  voor  burgerzin,  wakkert  het  gemeenschapsgevoel  aan,  stimuleert  kritische  zelfreflectie  en  draagt  bij  aan  de  levenskwaliteit.  Cultuur  is  de  motor  van  maatschappelijke  groei  en  veranderingCultuur  is  daarnaast,  net  zoals  innovatie,  een  hefboom  voor  de  uitstraling  van  Vlaanderen  in  het  buitenland.  Het  cultuurbeleid  moet  ook  de  focus  leggen  om  cultuuruitingen  uit  het  buitenland  naar  Vlaanderen  te  halen  zodat  door  een  kruisbestuiving  nieuwe  ideeën  en  investeringen  in  de  creatieve  sector  kunnen  plaats  vinden.    Cultuur  die  verschil  maakt    Vlaanderen  moet  ruimte  scheppen  voor  cultuur  die  op  Europees  niveau  verschil  maakt.  De  inspanningen  hiervoor  moeten  geëvalueerd  worden  op  hun  maatschappelijke  return  en  daardoor  hun  return  voor  onze  immateriële  en  materiële  welvaart.  Bij  het  beoordelen  van  deze  projecten  willen  wij  maximaal  gebruik  maken  van  de  inzichten  van  de  cultuursector,  maar  het  is  de  politiek  die  hier  finaal  de  verantwoordelijkheid  moet  dragen  voor  de  keuzes  die  gemaakt  worden.    Quasimonopolies  (bv.  SABAM)  worden  doorbroken  door  het  loskoppelen  van  de  gegevens  over  auteursrechten,  enerzijds,  en  het  beheer  ervan,  anderzijds,  via  een  Centraal  Kruispunt  Auteursrechten.    Vanuit  het  federale  niveau  moet  de  aandacht  en  het  budget  voor  de  federale  cultuurinstellingen  verhoogd  worden.  Ons  land  beschikt  over  een  prachtig  patrimonium  dat  helaas  vaak  in  slechte  omstandigheden  wordt  geconserveerd  en  tentoongesteld.  Samen  met  andere  federale  cultuurinstellingen  moet  hier  rond  een  actieplan  opgemaakt  worden  om  te  kunnen  functioneren  op  het  ambitieniveau  van  vergelijkbare  buitenlandse  instellingen,  zoals  bijvoorbeeld  het  vernieuwde  Rijksmuseum.  Voortdurende  vernieuwing  in  de  cultuursector    Open  Vld  wil  resoluut  inzetten  op  een  divers  en  kwaliteitsvol  cultuuraanbod  met  veel  ruimte  voor  experiment  en  artistieke  vernieuwing.  Nieuwe  dynamieken  worden  op  gang  gebracht  via  projectsubsidies.  Zij  creëren  meer  flexibiliteit  om  thema˙s  in  te  vullen,  geven  sneller  aansluiting  bij  nieuwe  tendensen  en  uitdagingen.  De  verhouding  tussen  de  structurele  en  projectsubsidies  dient  te  worden  aangepast  in  het  voordeel  van  de  projectsubsidies.      

43    

Alternatieve  financiering  en  een  aangepast  fiscaal  systeem    De  Belgische  filmsector  heeft  bewezen  dat  de  tax-­‐shelter  een  vruchtbaar  systeem  is  om  de  private  sector  een  rol  te  geven  in  het  stimuleren  van  cultureel-­‐commerciële  projecten.  Daarom  wil  Open  Vld  het  systeem  uitbreiden  naar  een  brede  waaier  van  andere  cultuurprojecten  zoals  tentoonstellingen,  theater,  opera,  musical,  concerten  en  andere.  Met  deze  uitbreiding  zullen  tezelfdertijd  remmen  ingebouwd  worden  om  projecten  te  vermijden  waar  de  Vlaamse  creatieve  inbreng  uiterst  minimaal  tot  symbolisch  is.  Wij  willen  een  wettelijk  kader  uitwerken  voor  het  bedrijfsmecenaat  (met  fiscale  incentives).    Open  Vld  wil  de  kunstensector  financieel  weerbaarder  maken.  Dit  kan  door  meer  in  te  zetten  op  managements-­‐  en  ondernemerschapsvaardigheden  en  een  klimaat  te  creëren  waardoor  culturele  spelers  zelf  meer  en  makkelijker  naar  eigen  inkomsten  gaan  zoeken  en  vinden.    Private  actoren  moeten  meer  aangemoedigd  worden  om  mee  te  investeren  in  de  culturele  sectoren.  Het  cultureel  samenwerkingsakkoord  tussen  de  Vlaamse  en  Franse  Gemeenschap  is  hiervoor  een  geschikt  platform  voor  overleg  met  het  federaal  niveau  omtrent  het  scheppen  van  een  fiscaal  gunstig  klimaat  en  het  constructief  op  zoek  gaan  naar  systemen  van  alternatieve  financiering.  Voorbeelden  zijn  stimuleren  van  het  mecenaat,  automatische  toepassing  van  belastingvermindering  van  giften,  crowdfunding,”    Open  Vld  pleit  er  tevens  voor  om  de  tax-­‐shelter  uit  te  breiden  naar  een  brede  waaier  van  andere  creatieve  producten  zoals  musical,  het  boekenvak,  muzieksector  en  andere.  Met  de  uitbreiding  van  de  tax-­‐shelter  naar  andere  sectoren  zullen  in  de  wetgeving  tegelijkertijd  remmen  worden  ingebouwd  om  projecten  te  vermijden  waar  de  Vlaamse  creatieve  inbreng  uiterst  minimaal  tot  symbolisch  is.    Verder  moeten  de  financieringsvormen  die  afwijken  van  de  traditionele  subsidiëring  uitgebreid  worden.  Zo  moeten  de  instrumenten  van  CultuurInvest  uitgebouwd  zodat  het  spoor  van  investeringen  voor  gesubsidieerde  organisaties  mogelijk  wordt  gemaakt.      

44    

Een  sportbeleid  dat  resultaten  haalt    Sport  maakt  vrij,  is  gezond  en  leert  attitude.  Daarom  investeren  we  in  sport  voor  allen  en  dit  in  goede  en  veilige  omstandigheden.  We  geven  kansen  aan  jong  talent  om  zich  ten  volle  te  kunnen  ontwikkelen  op  sportief  vlak  en  creëren  een  topsportklimaat  waarin  topsport  ten  volle  ondersteund  wordt.  Open  Vld  wil  dat  de  gemeenten  de  eigen  klemtonen  in  hun  sportbeleid  kunnen  leggen,  zonder  betutteling  van  bovenaf,  om  op  die  manier  een  duurzaam  sportaanbod  te  kunnen  aanbieden.  Om  de  bouw  van  sportinfrastructuur  te  ondersteunen  voeren  we  een  tax-­‐shelter  in.  Onze  topsporters  moeten  naar  best  vermogen  kunnen  presteren  en  mogen  niet  gehinderd  worden  door  onze  politieke  structuren.  Daarom  willen  we  de  samenwerking  tussen  de  Gemeenschappen  op  vlak  van  topsport  versterken,  zeker  waar  het  om  ploegsporten  gaat.      

45    

Veilig  samenleven    Burgers  hebben  recht  op  een  efficiënte  rechtsstaat,  die  rechtszekerheid  biedt,  snelle  procedures  voor  conflicten  en  bestraffing  van  misdrijven  en  misdaden,  en  maximale  waarborgen  inzake  veiligheid  in  het  dagelijkse  leven.    Veiligheid  als  gedeelde  verantwoordelijkheid    Veiligheid  is  een  basisbehoefte  en  de  sokkel  voor  onze  democratische  rechtstaat.  Zonder  veiligheid  is  er  geen  vrijheid  en  geldt  enkel  de  wet  van  de  sterkste.  Vrijheid  kan  ook  niet  zonder  verantwoordelijkheid,  solidariteit  en  rechtvaardigheid.    Veiligheid  is  een  gedeelde  verantwoordelijkheid  van  de  overheid,  de  burgers  en  de  private  sector.  De  veiligheid  garanderen  we  op  een  integrale  en  geïntegreerde  manier,  waarbij  andere  sectoren  zoals  welzijn,  onderwijs,  mobiliteit,  economische-­‐  en  sociale  inspectiediensten  worden  betrokken.  Een  goed  veiligheidsbeleid  werkt  op  vier  assen  –  preventie,  detectie,  repressie,  nazorg  -­‐  en  is  dus  niet  louter  sanctionerend.    Wijkwerking,  buurtinformatienetwerken,  sociale  controle  en  inzet  van  nieuwe  technologieën  zoals  vaste  en  mobiele  slimme  camera’s,  datamining  software,  sociale  media  en  andere  passen  in  die  evolutie.  Open  Vld  wil  een  duidelijk  wettelijk  kader  dat  op  soepele  wijze  de  recente  technologische  evoluties  kan  integreren  in  de  politiewerking.  Respect  voor  privacy  blijft  daarbij  een  basiswaarde  (zie  verder).      Op  federaal  niveau  kan  men  de  krijtlijnen  uitzetten  voor  een  nationaal  veiligheidsbeleid,  maar  ook  regionaal  kan  men  accenten  leggen.    Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:      •   West-­‐Vlaanderen  toont  aan  een  innoverende  regio  te  zijn.  Het  West-­‐Vlaamse  cameraschild  dat  de  grenscriminaliteit  de  kop  moet  indrukken,  werkt  met  gesofisticeerde  vaste  en  mobiele  ANPR-­‐camera's,  camera's  die  de  nummerplaat  van  een  voertuig  herkennen.  Dit  systeem  is  ook  efficiënt  en  kostenbesparend:  een  uur  een  ANPR-­‐camera  inzetten  is  gelijk  aan  bijna  33  manuren.  Het  cameraschild  verhoogt  de  veiligheid  zonder  een  exuberante  kost.  •   De  kleine  groep  hardleerse  delinquenten  die  steeds  hervallen,  wordt  intensief  aangepakt  in  overleg  met  alle  hulpverleners  en  het  parket.  •   Wanneer  jongeren  voor  overlast  of  onveiligheid  zorgen,  maken  we  werk  van  een  gestructureerde  en  kordate  aanpak.  Daarbij  wordt  de  ouders  aangesproken  en  bekijken  we  de  bredere  context  waarin  deze  jongere  opgroeit.  We  treden  sanctionerend  op,  waarbij  herstellen  van  de  schade  en  het  terug  op  het  rechte  spoor  brengen  ons  objectief  is.  •   Het  preventiewerk  wordt  ernstiger  genomen.  Stadswachten  dragen  bij  tot  het  aanpakken  en  oplossen  van  overlastfenomenen.  Een  beter  meet-­‐,  meld-­‐  en  opvolgsysteem  voor  stadswachten  verhoogt  hun  efficiëntie.  Buurtopbouwwerk  en  buurtbemiddeling  houden  naast  de  sociale  aspecten  ook  rekening  met  de  veiligheid.    Geïntegreerde  veiligheidsaanpak  voor  betere  resultaten    Alle  bestuursniveaus  dragen  bij  aan  de  veiligheid  van  de  burgers:  lokaal,  regionaal  en  federaal  maar  ook  Europa  en  internationaal.  De  Europese  Unie  moet  een  eigen  veiligheidsbeleid  uitbouwen  voor  onder  meer  grensoverschrijdende  georganiseerde  criminaliteit,  rondtrekkende  daderbendes,  wapen-­‐  en  drugssmokkelaars,  mensenhandelaars,  terrorisme  en  gewelddadig  radicalisme.  Een  harmonisering  van  de  Europese  wetgeving  is  daar  een  middel  toe,  maar  ook  en  vooral  operationele  samenwerking  over  de  grenzen  heen.      Criminaliteit  stopt  niet  aan  de  grens.  Het  is  een  boutade,  maar  in  onze  provincie  klopt  ze  als  een  bus.  In  West-­‐Vlaanderen  worden  we  nog  te  vaak  geconfronteerd  met  het  fenomeen  van  de  

46    

grenscriminaliteit.  Om  dit  te  bestrijden,  moeten  we  eveneens  inzetten  op  een  geïntegreerde  aanpak.    Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    •   Open  Vld  pleit  ervoor  de  door  Annemie  Turtelboom  ingestelde  snelrechtkamers  hier  een  rol  in  te  geven,  om  criminelen  zo  snel  mogelijk  na  de  feiten  te  bestraffen.  Daarbij  moet  men  niet  enkel  oog  hebben  voor  de  provinciehoofdsteden,  ook  kwetsbare  regio’s  zoals  de  grensstreek  verdienen  aandacht.  Daarnaast  willen  we  ook  andere  maatregelen  bekijken,  zoals  nog  meer  bevoegdheden  voor  de  Belgische  politie  om  over  de  Franse  grens  op  te  treden.  •   Wij  willen  harder  optreden  tegen  de  mensensmokkel  die  in  West-­‐Vlaanderen  nog  steeds  een  probleem  is.  Een  nauwere  samenwerking  met  Frankrijk  en  Groot-­‐Brittannië  is  daarbij  essentieel.  •   Momenteel  resideren  een  800-­‐tal  transitillegalen  net  over  de  Belgische  grens  in  zes  kampen.  Hoewel  de  ferrylijn  in  Oostende  in  2013  is  opgedoekt,  proberen  heel  wat  illegalen  nog  steeds  via  Zeebrugge  Groot-­‐Brittannië  te  bereiken.  Tijdens  een  recente  controleactie  werden  in  Jabbeke  nog  22  mensensmokkelaars  opgepakt.  Kleinere  ingrepen  zoals  de  bermbegroeiing  rond  parkings  verwijderen  kunnen  helpen,  maar  Open  Vld  wil  een  meer  structurele,  internationaal  overlegde,  oplossing.  

 Vlaamse  hefbomen  voor  een  geïntegreerd  veiligheidsbeleid    Vlaanderen  beschikt  over  heel  wat  hefbomen  inzake  een  integraal  en  geïntegreerd  veiligheidsbeleid  en  moet  die  dringend  gebruiken.  Dat  vereist  ook  samenwerking  met  het  lokale  niveau,  met  de  burgemeester  aan  het  hoofd.  Het  lokale  bestuur  moet  de  spil  zijn  in  het  netwerk  van  scholen,  huisvestingsmaatschappijen,  het  justitiehuis,  de  welzijnssector,  de  politie,...    Gemeentelijke  administratieve  sancties  blijven  een  nuttig  instrument  als  ze  dienen  om  asociaal  en  storend  gedrag  te  bestraffen.    

47    

Een  gemeenschapsgerichte  politiezorg  die  wordt  verzekerd  door  een  goed  uitgebouwde  nabijheidspolitie  staat  borg  voor  de  handhaving,  de  bevordering  en  het  herstel  van  onze  veiligheid.  Alle  vormen  van  criminaliteit  moeten  op  een  gepaste  wijze  worden  aangepakt.  Open  Vld  wil  ook  de  bestuurlijke  aanpak  van  (georganiseerde)  criminaliteit  verder  uitbouwen.  De  wijkagent  vervult  hierbij  een  essentiële  rol.  Een  terugkoppeling  naar  de  lokale  bevolking  is  noodzakelijk  en  er  zullen  op  regelmatige  basis  inspraakmomenten  voorzien  worden.    Een  doorgedreven  digitalisering  van  politietaken  en  een  verdere  administratieve  vereenvoudiging  moeten  ervoor  zorgen  dat  politieagenten  meer  aanwezig  zijn  op  straat  voor  veiligheidstoezicht,  aanspreekbaar  zijn  voor  de  burgers  en  paraat  voor  snelle  interventies.  Administratieve  taken  moeten  daarom  zoveel  mogelijk  worden  geautomatiseerd  of  door  anderen  verricht:  burgerpersoneel,  ander  overheidspersoneel  of  de  private  sector.    Open  Vld  pleit  voor  een  overheveling  van  sommige  politietaken  naar  derden,  in  het  bijzonder  de  private  sector.  Het  komt  er  op  aan  de  publieke  rol  van  de  private  veiligheid  te  definiëren.  De  private  bewaking  moet  worden  erkend  als  een  volwaardige  speler  in  het  veiligheidsbeleid.  Een  vereenvoudigd  personeelsstatuut,  functionele  verloning  en  een  soepel  evaluatie-­‐  en  tuchtrecht  zijn  de  aangewezen  instrumenten  om  tot  een  flexibele  en  wendbare  organisatie  te  komen.  Bovendien  moet  de  Interzonale  politiesamenwerking  en  schaalvergroting  voor  te  kleine  politiezones  worden  aangemoedigd  om  de  nodige  capaciteit  te  vrij  te  maken  zodat  een  gelijkwaardige  politiezorg  in  alle  politiezones  wordt  gerealiseerd.    Ook  brandweer  en  civiele  bescherming  dragen  bij  aan  de  veiligheidszorg  in  de  brede  betekenis  van  het  woord.  De  Civiele  Bescherming  wordt  in  de  brandweerstructuur  geïntegreerd.  De  vrijwilligers  blijven  een  centrale  rol  vervullen  in  de  brandweerhervorming  als  lokale  schakel  binnen  de  brandweerzones.  Het  kunstpatrimonium  van  onze  burgers  behoeft  een  specifieke  bescherming.  Wij  vragen  de  oprichting  van  een  voor  het  publiek  toegankelijke  databank  gestolen  kunst  en  dit  om  de  kunstdieven  te  ontmoedigen.      Respect  voor  rechtszekerheid  en  mensenrechten    Open  Vld  heeft  de  Justitiehervorming  doorgevoerd  waar  het  land  al  dertig  jaar  op  wachtte.  In  de  volgende  legislatuur  moeten  haar  doelstellingen  worden  waargemaakt:  efficiënter  beheer,  meer  specialisatie  van  magistraten,  een  klantgerichte  aanpak  met  meer  transparantie  en  communicatie,  kortere  termijnen  en  het  verdwijnen  van  de  gerechtelijke  achterstand.  Budget  en  personeel  worden,  via  recurrente  evaluatie,  voortaan  toegewezen  in  functie  van  de  resultaten  en  de  kwaliteit  van  de  dienstverlening.  In  2019  moet  Justitie  eindelijk  over  ICT  beschikken  die  op  het  niveau  staat  van  andere  maatschappelijke  sectoren.      Recht  spreken  gebeurt  onafhankelijk,  in  een  verstaanbare  taal  en  binnen  een  zo  kort  mogelijke  termijn.  Alternatieve  geschillenbeslechting  wordt  een  volwaardig  middel  om  conflicten  op  te  lossen.  Justitie  specialiseert  steeds  verder  en  bouwt  expertise  op  om  ook  complexe  criminaliteit  efficiënt  aan  te  pakken.  Informatiedoorstroming  naar  slachtoffers  moet  eenvoudig  en  transparant  verlopen.  Elke  burger  heeft  recht  op  een  efficiënte,  betaalbare  en  toegankelijke  rechtsbedeling  die  rechtszaken  binnen  een  redelijke  termijn  afhandelt.  Het  systeem  van  de  rechtsbijstand  moet  eenvoudig,  transparant  en  rechtvaardig  zijn.  De  hervorming  van  de  pro  Deo-­‐vergoedingen  is  noodzakelijk  zodat  het  systeem  financieel  draagbaar  blijft  en  de  toegang  tot  justitie  gegarandeerd  blijft  voor  zij  die  het  écht  nodig  hebben.      De  overbevolking  van  de  gevangenissen  daalt  sinds  vorig  jaar,  en  moet  tegen  2019  verdwenen  zijn.  Het  gebruik  van  de  gevangenis  van  Tilburg  eindigt  ten  laatste  in  2016.  De  aanpak  van  gedetineerden  wordt  maximaal  gericht  op  opsluiting  als  ultiem  middel,  op  herintegratie  na  de  straf  en  op  diversifiëring  van  de  sanctie,  zowel  binnen  en  tussen  de  penitentiaire  instellingen  als  inzake  methodes  (probatie,  werkstraf,  enkelband  …).  De  deelstaten  en  Volksgezondheid  zullen  gespreid  over  meerdere  jaren  de  kosten  en  de  verantwoordelijkheid  van  de  zorg  voor  gezondheid  en  psychische  bijstand  van  gedetineerden  overnemen.  Alle  door  rechters  uitgesproken  straffen  blijven  hoe  dan  ook  verder  effectief  uitgevoerd  worden.  De  overbrenging  

48    

van  gevangenen  van  vreemde  nationaliteit  naar  hun  land  van  herkomst  wordt  verder  opgedreven,  onder  meer  via  nieuwe  bilaterale  samenwerkingsakkoorden.      Het  nieuw  gerechtelijk  arrondissement  West-­‐Vlaanderen  is  gebaseerd  op  de  territoriale  omschrijvingen  van  de  provincies  (Brugge  –  Kortrijk  –  Veurne  –  Ieper).  Voor  de  West-­‐Vlaamse  burger  is  deze  hervorming  een  goede  zaak:  door  een  efficiëntere  organisatie  zal  de  dienstverlening  verbeteren  en  zal  het  vertrouwen  in  justitie  in  stijgende  lijn  gaan.      Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    •   We  dragen  er  zorg  voor  dat  de  nabijheid  van  justitie  niet  wijzigt,  per  provincie  blijven  er  evenveel  zittingsplaatsen.  Hoewel  het  actieterrein  van  de  magistraten  dus  groter  wordt,  hoeft  de  burger  zich  niet  verder  te  verplaatsen.  De  rechtszoekende  kan  nog  steeds  terecht  op  de  vertrouwde  adressen  in  de  nabije  omgeving.  •   De  gevangenissen  van  Brugge  en  Ieper  zullen  mee  voordeel  halen  uit  de  daling  van  de  overbevolking.  •   Een  nieuwe  gevangenis  in  Oostende  en  een  uitbreiding  van  de  Ieperse  gevangenis  komt  de  werkgelegenheid  in  onze  provincie  ten  goede.  Als  het  gewicht  wordt  beperkt,  dan  is  een  uitbreiding  van  de  Ieperse  gevangenis  mogelijk  op  de  bestaande  paalfundering.  Dat  blijkt  uit  het  stabiliteitsonderzoek.  Sinds  2005  zijn  er  grondige  verbouwings-­‐  en  uitbreidingswerken  aan  de  gang  in  de  gevangenis  van  Ieper.  De  federale  ministerraad  heeft  eind  februari  het  licht  op  groen  gezet  om  een  concessie  te  sluiten  met  de  Oostendse  haven  om  er  een  gevangenis  te  bouwen.  Oostende  krijgt  straks  op  Plassendale  een  klassieke  gevangenis  met  een  cellencapaciteit  voor  312  gedetineerden.  De  stad  Oostende  stelde  einde  2012  in  een  brief  aan  minister  van  Justitie  Annemie  Turtelboom  haar  kandidatuur  voor  om  een  gevangenis  te  bouwen  op  Plassendale  I.  De  regering  heeft  de  plannen  nu  geconcretiseerd.  De  gevangenis  moet  straks  zo'n  300  jobs  opleveren.    De  herziening  van  het  strafprocesrecht    De  herziening  van  het  strafprocesrecht,  waartoe  de  Europese  wetgeving  ons  land  noopt,  moet  gericht  zijn  op  minstens  een  halvering  van  de  behandelings-­‐  en  procestermijnen  en  –procedures.  Dat  is  de  essentiële  doelstelling,  die  –  als  redelijke  duurtijd  –  ook  als  mensenrecht  is  erkend  door  het  Europees  Hof.  Het  risico  –  door  het  kortwieken  van  vele  procedures  -­‐  op  een  vermindering  van  de  waarborgen  voor  de  verdediging  wordt  opgevangen  door  een  erkende  betrokkenheid  van  die  verdediging  in  alle  fases  van  de  procedure  en  door  het  creëren  van  evaluatie-­‐  en  sanctionerings-­‐instanties  post  factum  inzake  het  naleven  van  elementaire  mensenrechten.    Specifieke  aandacht  daarbij  is  vereist  voor  de  onderzoeks-­‐  en  vervolgingsprocedures  inzake  mogelijke  misdrijven  inzake  fiscaliteit.  De  onderzoeken  van  de  fiscus  moeten  efficiënter  worden,  door  ze  veel  meer  te  richten  op  fenomenen  met  een  maatschappij-­‐  of  concurrentie-­‐ontwrichtende  werking  in  plaats  van  op  de  naleving  van  de  reglementaire  procedures  bij  alle  burgers.  Tegelijk  moet  de  fiscus  over  een  wettelijk  kader  beschikken  dat  naar  analogie  met  het  strafrecht  een  erkende  betrokkenheid  van  de  verdediging  in  alle  fases  van  de  procedure  voorziet,  net  als  evaluatie-­‐  en  sanctionerings-­‐instanties  post  factum  inzake  het  naleven  van  elementaire  mensenrechten.    Zorg  voor  privacy  en  cybercriminaliteit    De  volgende  regering  moet,  in  het  licht  van  de  evolutie  van  de  Europese  regelgeving,  de  noden  en  toepassingen  van  de  privacy  en  de  desbetreffende  wetgeving  in  ons  land  aan  een  volledige  evaluatie  onderwerpen  en  bijsturen  in  functie  van  de  nieuwe  mogelijkheden  op  het  internet  en  in  de  gsm-­‐,  gps-­‐  en  ICT-­‐technologie.  De  bedoeling  is  tot  een  nieuwe,  maar  even  betrouwbare  gevoeligheid  inzake  privacy-­‐bescherming  te  komen.  De  verkoop  van  privé-­‐gegevens  van  klanten  aan  derden  kan  enkel  mits  uitdrukkelijke  toestemming  van  de  klant.  De  klant  kan  deze  toestemming  op  eender  welk  moment  weer  intrekken.    

49    

Daartoe  behoort  ook  de  strijd  tegen  cybercriminaliteit,  spionage  en  afluisterpraktijken,  die  verder  wordt  opgevoerd.  Het  aspect  cyberveiligheid  nemen  we  op  in  aanbestedingstrajecten  van  de  overheid.  Op  Europees  niveau  dient  gestreefd  te  worden  naar  een  geharmoniseerde  aanpak  en  informatiedeling  bij  risico’s  en  veiligheidslekken.  De  overheid  dient  bij  de  opmaak  van  haar  regelgeving  en  bij  de      

50    

uitbouw  van  haar  ICT-­‐infrastructuur  een  privacy  impactanalyse  uit  te  voeren  om  ongeoorloofde  inmenging  in  het  privéleven  uit  te  sluiten.  Om  de  groeiende  privacy-­‐problemen  aan  te  pakken  moet  er  een  staatssecretaris  komen  voor  privacy.  Niet  als  extra  functie  maar  als  vervanging  van  een  ander  staatssecretariaat.    

III.  EEN  MODERNE  OVERHEID    Open  Vld  ziet  de  overheid  als  partner,  die  meer  mogelijk  maakt  voor  mensen.  Bij  een  nieuwe  tijd,  hoort  een  moderne  overheid.  Een  overheid  als  partner,  die  meer  mogelijk  maakt  voor  mensen.  Wij  kiezen  voor  een  overheid  die  ruimte  geeft  aan  vrij  initiatief  van  burgers,  ondernemers,  verenigingen,  ouders  of  studenten.  Vandaag  zijn  complexe  overheidsstructuren  een  rem  voor  wie  vooruit  wil.  Er  zijn  te  veel  regels  en  in  plaats  van  vrij  initiatief  te  stimuleren,  zijn  wantrouwen  en  controledrift  het  uitgangspunt.  Een  doeltreffende  en  efficiënte  overheid  begint  bij  eenvoudige  en  afdwingbare  regelgeving.  Regelgeving  moet  vooraf  en  nadien  worden  geëvalueerd  op  vlak  van  zijn  coherentie  en  toegevoegde  waarde.    We  stellen  voor  om  iedereen  die  afstudeert  automatisch  een  ondernemingsnummer  te  geven  en  bij  uitbreiding  iedere  burger;  als  recht  om  te  ondernemen.    Overal  rondom  ons  wordt  dienstverlening  eenvoudig  en  gebruiksvriendelijk.  Klanten  zitten  aan  het  stuur.  Ze  willen  waar  voor  hun  geld,  leggen  fouten  en  tekortkomingen  genadeloos  bloot  en  beslissen  mee  over  dienstverlening  en  producten.  Die  standaard  mag  ook  voor  de  overheid  tellen,  want  ook  daar  willen  we  waar  voor  ons  (belasting)geld.    Communautaire  rust  en  samenwerking    Ons  land  heeft  communautaire  rust  nodig.  Daarom  beginnen  we  niet  aan  een  nieuwe  staatshervorming  maar  voeren  we  eerst  de  Zesde  Staatshervorming  uit.  De  komende  legislatuur  is  een  unieke  gelegenheid  voor  de  Vlaamse  én  de  federale  overheid  om  samen  de  focus  te  leggen  op  de  samenleving,  jobcreatie  en  de  economie.    Wij  kiezen  voor  samenwerkingsfederalisme.  We  herwaarderen  het  overleg  en  de  samenwerking  tussen  overheden,  zodat  Vlaamse,  federale  en  Europese  beleidskeuzes  elkaar  maximaal  versterken.  Door  problemen  gezamenlijk  aan  te  pakken,  boeken  we  betere  resultaten  en  besturen  we  efficiënt  en  zuiniger.  Overheden  denken  vanuit  het  standpunt  van  de  burger  en  organiseren  hun  dienstverlening  vanuit  een  klantgerichte  aanpak,  in  plaats  van  elkaar  tegen  te  werken.    Bij  samenwerkingsfederalisme  horen  samenwerkingsstructuren.  We  hervormen  het  overlegcomité  van  een  plaats  van  blokkering  naar  een  methode  om  te  beslissen.  De  Senaat  is  de  ontmoetingsruimte  voor  de  vertegenwoordigers  uit  de  deelstaten.  Omdat  de  federale  bevoegdheden  in  het  belang  van  alle  Belgen  worden  uitgeoefend,  kiezen  we  in  de  Kamer  van  Volksvertegenwoordigers  een  aantal  leden  in  een  federale  kieskring.  Samenvallende  verkiezingen  verhinderen  dat  het  beleid  aangetast  wordt  door  permanente  verkiezingskoorts.      

51    

Een  slanke  maar  daadkrachtige  overheid    De  overheid  treedt  in  de  markt  op  als  scheidsrechter,  niet  als  speler.  Ze  treedt  terug  uit  sectoren  zoals  telecom,  post  en  banken.  Ze  stimuleert  concurrentie  in  het  openbaar  vervoer.  De  minimale  dienstverlening  wordt  gegarandeerd.    Onze  overheden  zijn  keizer-­‐kosterziek.  De  vrijheid  van  burgers  en  ondernemers  wordt  te  veel  beknot  door  regel-­‐  en  controledrift.  De  Zesde  Staatshervorming  is  een  uitgelezen  kans  om  Vlaanderen  en  België  beter  te  organiseren.  Nieuwe  bevoegdheden  worden  niet  louter  geabsorbeerd,  maar  zijn  een  hefboom  om  de  regeldrift  en  organisatie  van  de  overheid  in  vraag  te  stellen.    Wij  kiezen  voor  een  andere  aanpak.  Met  een  interne  hervorming  maken  we  een  Vlaamse  overheid  die  past  bij  deze  nieuwe  tijd.  We  geven  meer  ruimte  aan  vrij  initiatief  van  burgers,  ondernemers,  verenigingen,  ouders  of  studenten.  Het  is  tijd  voor  minder  overheid,  en  meer  vrijheid.  Minder  regelgeving,  meer  samenleving.  In  het  nieuwe  Vlaanderen  zal  de  overheid  niet  langer  ‘zorgen  voor’  maar  ‘zorgen  dat’  bepaalde  maatschappelijke  doelstellingen  worden  gehaald.      In  West-­‐Vlaanderen  zijn  er  9  gemeenten  met  meer  dan  30.000  inwoners  .  Ze  vertegenwoordigen  42%  van  alle  West-­‐Vlamingen.  Wat  houdt  de  Vlaamse  overheid  tegen  om  meer  bevoegdheden  over  te  hevelen?      Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    •   De  Vlaamse  overheid  decentraliseert  veel  van  haar  bevoegdheden:  De  Lijn,  de  VDAB,  kinderopvang,  armoedebeleid,…    

Vereenvoudiging  van  de  Vlaamse  en  federale  administratie    De  liberale  aanpak  voor  een  slank  en  sterk  Vlaanderen  volgt  een  dubbel  spoor.  Op  korte  termijn  herorganiseren  we  het  vastgeroest  adviesmodel  en  schaffen  we  minstens  2/3e  van  de  193  instellingen  af.  Tegelijk  zetten  we  een  eenvoudige  en  burgervriendelijke  organisatie  op  het  spoor.  We  werken  klantgericht  en  maken  de  toegang  tot  de  Vlaamse  overheid  voor  mensen,  verenigingen,  investeerders  of  ondernemingen  simpel  en  helder.    We  hervormen  de  Vlaamse  organisatie  naar  5  grote  beleidsdomeinen,  die  telkens  overeenkomen  met  een  kerntaak  van  Vlaanderen:  zorgen  (welzijn),  vormen  (onderwijs  en  vorming),  vooruitgaan  (economie),  de  leefomgeving  organiseren  (ruimte)  en  de  centen  beheren  (financiën).  Deze  5  beleidsdomeinen  werken  niet  in  kokers  naast  elkaar,  maar  gedragen  zich  door  samen  te  werken  als  één  klantgerichte  overheid.    Naar  analogie  met  de  gestroomlijnde  Vlaamse  overheid  beperkt  ook  de  federale  regering  haar  organisatie  tot  5  beleidsdomeinen:  binnenland,  buitenland,  sociale  zekerheid,  gezondheid  en  financiën.  Een  burger,  onderneming  of  lokaal  bestuur  komt  op  die  manier  in  contact  met  maximaal  10  ministeries  of  overheidsdiensten  over  alle  niveaus  heen.  Ieder  beleidsdomein  wordt  geleid  door  een  competente  overheidsmanager  die  wordt  afgerekend  op  de  resultaten  die  zijn  afgesproken  met  het  politieke  niveau.  Ook  de  not-­‐for-­‐profit  organisaties  en  bedrijven  die  overheidsopdrachten  uitvoeren,  worden  geresponsabiliseerd  tot  een  meer  zuinige,  efficiënte  en  doeltreffende  dienstverlening.  Lineaire  besparingen  worden  vervangen  door  moderne,  responsabiliserende  technieken  voor  efficiëntieverbetering.  Overheidsorganisaties  mogen  de  gerealiseerde  efficiëntiewinsten  deels  herinvesteren.      

52    

Meer  beleidsruimte  voor  steden  en  gemeenten    Lokale  besturen  zijn  regisseur  van  het  beleid  op  hun  grondgebied.  Steden  en  gemeenten  krijgen  meer  vrijheid  en  zeggenschap.  Burgers  kunnen  met  inspraak  en  samenspraak  mee  bepalen  wat  er  in  hun  leven  en  in  hun  omgeving  gebeurt.    De  bestuurskracht  van  de  lokale  besturen  gaat  omhoog.  Open  Vld  wil  dat  de  beleidsruimte  voor  de  gemeenten  in  eerste  fase  met  minimum  50%  stijgt  door  overheveling  van  Vlaamse  en  provinciale  bevoegdheden  en  middelen.  De  huidige  steden  en  gemeenten  werken  daarom  samen  in  voldoende  grote  verbanden  waarbij  we  hen  aanmoedigen  om  op  termijn  tot  fusies  te  komen.  Dat  staat  een  wijk-­‐  en  burgergerichte  aanpak  niet  in  de  weg,  maar  laat  wel  een  hogere  professionalisering  toe.  OCMW’s  smelten  samen  met  de  gemeente  om  één  lokaal  sociaal  beleid  te  realiseren.  De  taken  van  provincies  worden  overgenomen  door  Vlaanderen  of  door  de  steden  en  gemeenten.  Tegelijk  slanken  we  ook  de  intermediaire  structuren  zoals  intercommunales  en  autonome  gemeentebedrijven  af.      Vandaag  werken  we  met  intercommunales  voor  elektriciteit,  gas,  water,  huisvuilverbranding,  medische  zorgen,…  De  lijst  is  lang,  te  lang.  Grotendeels  uit  noodzaak,  maar  de  politieke  legitimiteit  ontbreekt.  In  West-­‐Vlaanderen  bestaan  er  bijvoorbeeld  meer  dan  honderd  regionale  samenwerkingsverbanden.    Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    •   5  stadsgewesten  rond  Brugge,  Kortrijk,  Ieper,  Oostende  en  Roeselare  •   Fusie  van  de  huisvestingsmaatschappijen  en  één  unieke  inschrijvingslijst  •   Goede  samenwerkingsverbanden  (cf.  het  zwembad  van  Moorslede)    Een  leefbaar  platteland    Onze  ambitie  is  een  leefbaar  platteland  met  een  bereikbare  basisdienstverlening.  We  versterken  de  bestuurskracht  van  plattelandsgemeenten  door  een  hervorming  van  het  Plattelandsfonds  van  een  projectmatig  naar  een  structureel  financieringsinstrument.  We  maken  tevens  werk  van  een  duidelijk  concept  van  stadslandbouw.    Een  overheid  van  en  voor  mensen    Het  probleem  van  een  complexe  overheid  zijn  niet  de  mensen,  wèl  de  regels  en  structuren.  De  manier  waarop  we  werken  bij  de  overheid  organiseren,  komt  uit  de  vorige  eeuw.  We  hebben  een  andere  organisatie  nodig,  die  afstapt  van  frustrerende  gewoontes  of  regels  die  leiden  tot  verzuring  en  onefficiëntie.  Een  moderne  overheid  is  een  klant-­‐  en  resultaatgedreven  organisatie  waar  het  fijn  is  om  te  werken  en  je  meebouwt  aan  een  project  ten  dienste  van  samenleving  en  economie.    We  bekijken  het  werken  voor  de  overheid  daarom  op  een  andere  manier.  In  plaats  van  je  leven  lang  voor  de  staat  werken,  maken  we  het  mogelijk  om  je  competenties  meer  projectmatig  en  doelgericht  in  te  zetten.  Dat  betekent  dat  mensen  zonder  belemmering  kunnen  overstappen  van  de  private  naar  de  publieke  sector  en  omgekeerd.  Contractuele  afspraken  worden  de  regel,  het  apart  ambtenarenstatuut  is  de  uitzondering  en  wordt  meer  flexibel  en  modern.  Wanneer  de  werklast  piekt,  kan  ook  de  overheid  perfect  beroep  doen  op  interim-­‐arbeid.    We  herbekijken  de  loopbaan  en  carrièremogelijkheden  van  ambtenaren,  zodat  prestatiegerichte  verloning,  niet-­‐leeftijdsgebonden  carrièreontwikkeling  en  evaluatiebeleid  de  praktijk  van  de  privésector  evenaren.  We  stappen  dus  af  van  anciënniteit  als  basis  voor  verloning,  maar  gaan  op  zoek  naar  de  juiste  competentie  op  de  juiste  plaats.  Om  dezelfde  reden  geloven  we  niet  in  een  rigide  aanwezigheidspolitiek,  maar  maken  we  mensen  waar  mogelijk  regisseur  van  hun  eigen  werk.  We  laten  competentie  zwaarder  doorwegen  dan  anciënniteit  of  ervaring.  Zo  een  aanpak  spreekt  meer  talenten  aan,  en  geeft  ook  vrouwen  meer  kansen  op  leidinggevende  functies.    

53    

We  investeren  minder  in  bureaus  of  vierkante  meters  en  meer  in  digitalisering  en  een  aangename  werkomgeving.  We  maken  werken  voor  de  overheid  mobiel  en  projectgericht,  niet  alleen  binnen  eenzelfde  overheid  maar  ook  tussen  verschillende  bestuursniveaus.  We  maken  van  de  overheid  een  platform  waar  beschikbare  informatie  ook  voor  burgers  ter  beschikking  wordt  gesteld.  We  werken  -­‐  met  respect  voor  regels  van  privacy  -­‐  een  open-­‐data  strategie  uit  en  geven  op  die  manier  vrij  initiatief  meer  kansen  om  samenlevingsproblemen  op  te  lossen.    De  belangrijke  rol  van  Brussel    Brussel  gaat  ons  allemaal  aan.  Meer  dan  we  denken.  Het  is  samen  met  Waals  en  Vlaams  Brabant  een  belangrijke  motor  van  onze  Belgische  economie,  Brussel  is  het  grootste  tewerkstellingsbekken  voor  Brusselaars,  Vlamingen  en  Walen,  het  is  de  zetel  van  talloze  internationale  bedrijven,  het  is  een  belangrijk  internationaal  beslissingscentrum  met  wereldwijde  uitstraling,  een  belangrijke  culturele  stad  ook,  ook  voor  de  Nederlandse  taal  en  cultuur  …  Het  is  een  bruisende  stad  om  te  wonen,  te  komen  werken  of  van  te  genieten.    De  Brusselse  begroting  is  in  evenwicht  zonder  de  belastingen  te  verhogen  en  het  Nederlandstalig  onderwijs  in  de  hoofdstad  boomt  en  levert  jaarlijks  nieuwe  generaties  meertalige  ketjes  op  de  arbeidsmarkt  af.  De  mythes  over  de  Brusselse  bodemloze  putten  liggen  achter  ons.  Met  de  zesde  staatshervorming  willen  we  de  komende  jaren  extra  investeren  in  jobs,  in  onze  economie  en  in  de  mobiliteit  in  en  rond  Brussel:  het  Gewestelijke  Expressnet  van  de  NMBS,  Brabantnet  met  snelle  tramverbindingen  van  De  Lijn  en  extra  metro-­‐  en  tramlijnen  van  de  MIVB.  We  investeren  in  de  economische  groeimogelijkheden  die  de  hoofdstad  biedt.  We  moeten  hiervoor  samenwerken  met  wederzijds  respect  in  één  Brussels  Metropolitan  Region.    Als  liberalen  zetten  we  alles  op  alles  voor  de  verdere  uitbouw  van  het  (Nederlandstalig)  onderwijs  in  de  hoofdstad.  We  vangen  omwille  van  de  sterke  bevolkingsexplosie  de  behoefte  aan  nieuwe  en  goede  scholen  op.  Dit  is  het  eerstelijnsbeleid  tegen  jeugdwerkloosheid  en  samenlevingsproblemen.  We  investeren  de  komende  jaren  in  een  aantrekkelijke  hoofdstad  om  te  wonen,  te  ondernemen  en  te  bezoeken:  we  zetten  in  op  netheid  en  veiligheid  en  behouden  de  woonbonus.  We  schaffen  de  gewestbelasting  van  €89  af  en  maken  de  belastingdruk  van  gemeenten  en  gewest  doorzichtig  voor  alle  ondernemers.    Een  eeuw  van  inspraak  en  participatie    Als  eerste  en  sterk  signaal  van  ons  vertrouwen  in  de  vrijheid  en  de  verantwoordelijkheid  van  mondige  burgers  schaffen  we  de  opkomstplicht  af.  In  de  plaats  komt  het  recht  om  te  stemmen,  vanaf  16  jaar.    We  gaan  van  inspraak  naar  participatie.  Participeren  aan  het  beleid  levert  het  meest  op  als  mensen  goed  en  vlot  worden  geïnformeerd.  Daarom  willen  wij  dat  alle  overheden  de  schat  aan  gegevens  en  informatie  niet  langer  opsluit  in  vuistdikke  technische  dossiers  in  hermetische  taal,  maar  de  kansen  benut  die  online  en  sociale  media  en  grafische  technologie  bieden.  Daarom  willen  wij  in  de  volgende  legislatuur  experimenten  met  open  data  en  open  apps,  zodat  burgers  en  ondernemingen  zelf  kunnen  meebouwen  aan  toepassingen  die  het  leven  beter  maken.    

54    

Mensen  hebben  het  recht  te  weten  waar  hun  belastinggeld  heen  gaat.  Daarom  willen  we  dat  de  federale  en  de  Vlaamse  overheid  de  begroting  vertaalt  in  eenvoudige  en  visueel  aantrekkelijke  (digitale)  informatiefiches.  Die  vertaling  vertrekt  vanuit  de  leefwereld  van  de  burger  en  laat  zien  naar  welke  beleidssegmenten  elk  deel  van  zijn  of  haar  belastinggeld  gaat.    Mensen  informeren  is  niet  hetzelfde  als  mensen  laten  deelnemen  aan  het  beleid.  Daarom  willen  we,  naar  analogie  met  de  initiatieven  in  steden  zoals  Kortrijk  en  Mechelen  en  in  bepaalde  Antwerpse  districten,  gecontroleerde  experimenten  met  budget  games.  Dat  betekent  dat  burgers  mee  beslissen  waar  belastinggeld  aan  wordt  besteed  en  welke  beleidsdomeinen  meer  dan  wel  minder  middelen  moeten  krijgen.    Echte  participatie  vergt  steeds  een  goede  organisatie  en  afweging  tegenover  een  efficiënte  besluitvorming.  Schijnparticipatie,  een  ontransparant  kluwen  van  ondemocratische  adviesraden  en  eindeloos  rekbare  procedures  zijn  hinderpalen  en  zetten  de  samenleving  vast  in  besluiteloosheid.  Procedures  worden  daarom  dus  opnieuw  redelijk  en  we  leggen  de  eindverantwoordelijkheid  voor  het  beleid  steeds  bij  de  politiek.        Kortrijk  heeft  als  1e  Vlaamse  centrumstad  inspraak  tot  een  integraal  onderdeel  van  haar  wijze  van  besturen  gemaakt.  Onder  de  noemer  ‘Kortrijk  Spreekt’  betrok  het  bestuur  de  bevolking  van  alle  128  wijkcomités  in  de  deelgemeenten  en  de  binnenstad  bij  het  schrijven  van  het  bestuursakkoord  voor  de  legislatuur  2013-­‐2018.  En  ze  deden  dit  massaal.  Meer  dan  4.000  Kortrijkse  gezinnen  namen  deel  aan  dit  participatief  traject,  de  helft  daarvan  via  98  wijkcomités  die  deelnamen.  Dit  is  meer  dan  1  op  8  Kortrijkse  gezinnen.    De  resultaten  waren  verrassend.  Veilige  en  vlotte  fietsverbindingen,  inzetten  op  veiligheid  en  het  verlagen  van  armoede  werden  door  de  Kortrijkzaan  naar  voor  geschoven.  Alle  reacties  werden  gebundeld  en  vormden  inspiratie  voor  ‘Plan  Nieuw  Kortrijk’,  het  bestuursakkoord  van  de  nieuwe  ploeg.    Budget  Games    In  het  meerjarenplan  beslissen  de  inwoners  van  Kortrijk  mee  over  de  besteding  van  6  miljoen  euro.  In  Aalbeke  en  Heule,  twee  Kortrijkse  deelgemeenten,  wordt  dit  concept  nu  al  toegepast.  De  rest  volgt.    Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    •   We  nemen  Kortrijk  als  voorbeeld,  en  betrekken  in  heel  West-­‐Vlaanderen  de  bevolking  bij  het  bestuur.  We  geven  inspraak  aan  de  burger,  want  het  is  de  burger  die  concreet  weet  wat  er  leeft  in  zijn    of  haar  buurt,  wat  de  problemen  en  opportuniteiten  zijn.  De  regionale  overheid  moet  luisteren  naar  wat  de  inwoners  te  zeggen  hebben,  de  overheid  is  er  immers  voor  de  burger  en  niet  omgekeerd.    

55    

IV.  DE  WERELD    Het  is  hoog  tijd  om  anders  te  denken  over  energie  en  klimaat.  De  opwarming  van  de  aarde  is  een  wereldwijde  realiteit  en  een  uitdaging,  net  als  het  opdrogen  van  fossiele  energiebronnen.  Deze  bronnen  zijn  eindig,  vergen  steeds  grotere  kosten  om  te  ontginnen  en  zijn  vervuilend  voor  mens  en  milieu.    Maar  het  kan  anders.  Een  samenleving  zonder  vervuiling,  waarin  energie  betaalbaar  en  quasi  onuitputtelijk  is,  waarin  economische  groei  samen  gaat  met  een  schonere  omgeving  en  er  ruimte  ontstaat  voor  extra  jobs.  Dat  is  geen  vaag  droombeeld…  het  is  een  blauwe  economie.  Het  is  de  economie  van  morgen,  maar  de  bouwstenen  ervoor  leggen  we  vandaag.    Om  de  omwenteling  naar  een  blauwe  economie  mogelijk  te  maken  moeten  we  verder  inzetten  op  hernieuwbare  energie.    Europese  klimaatdoelstellingen  halen  in  een  ééngemaakte  energiemarkt    De  omwenteling  naar  een  blauwe  economie  realiseren  we  niet  alleen.  We  werken  hiervoor  samen  met  Europa.  Dat  doen  we  door  ambitieuze  Europese  doelstellingen  uit  te  voeren  om  CO2  uitstoot  te  reduceren  en  hernieuwbare  energieproductie  te  doen  stijgen.  Dat  doen  we  ook  door  werk  te  maken  van  een  geïntegreerde  energiemarkt.    Door  op  grotere  schaal  samen  te  werken  is  het  immers  mogelijk  om  schone  energie  efficiënter  en  aan  de  laagst  mogelijke  prijs  te  ontwikkelen.  Binnen  het  federale  België  maken  we  afspraken  tussen  de  verschillende  overheden  over  het  realiseren  van  de  doelstellingen.  Samenwerking  op  grote  schaal  betekent  samenwerking  en  verdeling  van  inspanningen  in  Onderzoek  en  Ontwikkeling  alsook  in  de  eigenlijke  productie  van  hernieuwbare  energie.    Doordat  hernieuwbare  energieproductie  geografisch  gespreid  wordt,  is  aandacht  voor  de  interconnectiecapaciteit  essentieel  in  een  ééngemaakte  energiemarkt.  Enkel  als  de  energie  ook  effectief  van  het  zonnige  zuiden  naar  het  winderige  noordwesten  getransporteerd  kan  worden  is  de  markt  echt  ééngemaakt.  Wij  zijn  daarom  voorstander  van  een  sterk  uitgebouwd  Noordzeenet,  dat  op  termijn  de  hoge  spanningstransmissie  van  elektriciteit  kan  verzorgen  langs  de  kusten  en  windmolenparken  van  Europa.    Een  sterke  ééngemaakte  vrije  markt  zorgt  voor  eerlijkere  en  lagere  prijzen.    Een  evenwichtige  energiemix  voor  de  toekomst    Momenteel  bevinden  we  ons  in  een  transitiefase  naar  een  blauwe  economie.  In  die  fase  blijft  een  evenwichtige  energiemix  nodig.  Daarin  koppelen  we  de  noodzaak  aan  meer  hernieuwbare  energie  aan  een  beperking  van  de  transitiekosten  en  aan  verzekering  van  de  energiebevoorrading.      

56    

We  vertrekken  daarbij  van  de  wettelijk  bepaalde  uitfasering  van  kernenergie.  Bestaande  hernieuwbare  energie  is  niet  constant  (wind,  zon,  …).  We  werken  daarom  met  alle  partners  in  de  energiesector  een  systeem  van  bevoorradingszekerheid  uit  gebaseerd  op  inter-­‐connectie  met  de  buurlanden,  flexibiliseren  van  de  vraag  en  kostenefficiënte  reservecapaciteit,  zolang  het  nodig  is.    De  opslag  van  elektriciteit  is  -­‐na  de  lokale  productie  en  het  vraagbeheer-­‐  de  ‘next  frontier’  in  de  evoluerende  energiemarkt.  Om  de  kosten  voor  energiegebruikers  verder  te  kunnen  doen  dalen  is  er  opslag  nodig  van  de  goedkope  elektriciteit  in  daluren  en  uren  met  overschot  aan  productie  via  wind  en  zon;  tevens  kan  opslag  de  flexibiliteit  bieden  om  het  net  in  evenwicht  te  houden.  Netbeheerders,  regulator  en  overheid  maken  hiervoor  een  kader  waarin  het  vrije  initiatief  zich  maximaal  kan  ontwikkelen.    Energieomwenteling  van  rationeel  verbruik  en  hergebruik  van  grondstoffen    Om  de  overgang  naar  een  blauwe  economie  te  maken  is  inzetten  op  rationeel  energieverbruik  belangrijk.  We  kunnen  de  omschakeling  immers  versnellen  door  afhankelijkheid  van  fossiele  brandstoffen  te  beperken  door  het  verbruik  ervan  te  beperken  maar  evenzeer  door  slimmer  te  verbruiken.    De  overheid  heeft  hier  een  belangrijke  taak  te  vervullen,  zowel  op  het  vlak  van  normering,  bvb.  bij  nieuwbouw  en  renovatie,  als  door  het  toekennen  van  fiscale  stimulansen  voor  energiebesparende  investeringen,  als  door  zelf  het  voorbeeld  te  geven  met  energiezuinige  overheidsgebouwen  en  voertuigen.  Deze  stimulansen  moeten  ertoe  leiden  dat  meer  gebouwen  energieneutraal  worden  en  zelfs  energie  produceren:  een  echte  opstart  van  decentrale  productie  waarbij  consumenten  Prosumenten  worden.    Maar  we  gaan  verder.  Door  uit  te  gaan  van  het  Cradle  to  Cradle-­‐  principe  willen  we  ernaar  streven  om  alle  gebruikte  materialen  in  een  bepaald  product  nuttig  om  te  zetten  in  een  ander  product,  voor  energie  en  alle  andere  producten.  Op  die  manier  wordt  het  afval  van  het  ene  product  een  grondstof  voor  het  volgende.    Bedrijventerreinen  en  woninggebieden  worden  zo  ingericht  dat  de  restwarmte  van  de  ene  als  energie  van  de  buur  dient  of  dat  het  afval  van  een  de  ander  als  grondstof  voor  nog  een  ander  dient.  Zo  zetten  we  bijvoorbeeld  in  op  slim  gebruik  van  energie  uit  biomassa,  waarbij  de  CO2  hergebruikt  wordt  als  meststof.    We  investeren  in  het  verder  herdenken  van  ons  energieverbruik.  De  overvloed  van  hernieuwbare  energie  manifesteert  zich  immers  eveneens  in  het  afstemmen  van  productie  en  verbruik.    Één  van  de  grote  uitdagingen  aan  hernieuwbare  energie  is  de  wisselvalligheid.  Meer  nog  dan  tijdelijke  tekorten  is  tijdelijke  overproductie  een  grote  bedreiging  voor  het  net.  We  versterken  de  stabiliteit  van  het  net  met  concepten  waarbij  overschotten  van  hernieuwbare  energie  gebruikt  worden.    Zo  kan  de  overschot  aan  windenergie  gebruikt  worden  in  serres  om  via  specifiek  led-­‐licht  groenten  te  kweken.  In  plaats  van  energie  op  te  slaan  in  vervuilende  batterijen  die  chemische  energie  omzetten  in  elektrische  energie,  en  in  plaats  van  serres  te      

57    

installeren  met  energieverslindende  UV  lampen,  zetten  we  elektrische  energie  om  in  (bio)chemische  energie:  voedsel  als  batterij.    Energiehandicap  terugdringen  door  daling  van  het  overheidsbeslag  op  energiefactuur    De  sterke  stijging  van  de  energiefactuur  de  laatste  jaren  is  voornamelijk  toe  te  schrijven  aan  het  overheidsbeslag,  waarbij  maatschappelijke  kosten  via  allerlei  heffingen  en  toeslagen  in  de  eindfactuur  terecht  komen.  Wij  pleiten  voor  het  hanteren  van  een  energienorm,  waarbij  het  doorrekenen  van  overheidsverplichtingen  in  de  elektriciteitsfactuur  transparant  wordt  gemaakt  en  beperkt  wordt  tot  een  bepaald  niveau.  Het  aanpakken  van  het  huidige  systeem  van  subsidiëring  van  groene  stroomcertificaten  in  Vlaanderen  is  hierbij  de  voornaamste  prioriteit.  Wij  pleiten  voor  een  beperking  van  de  doorrekening  van  certificaten  in  de  energiefactuur  en  een  verschuiving  naar  technologie-­‐neutrale  investeringssteun.    Verder  is  de  energiefactuur  niet  het  instrument  om  een  sociaal  beleid  te  voeren.  Iedereen  moet  weten  wat  zijn  energie  kost.  Energie-­‐  en  andere  armoede  wordt  bestreden  door  steun  voor  energiebesparende  maatregelen  en  sociale  ondersteuning  te  bieden  waar  nodig.  Sociaal  beleid  wordt  transparant  en  uit  de  eigen  middelen  van  de  overheid  gefinancierd.  Ook  dubbele  belastingen,  zoals  het  heffen  van  BTW  bovenop  accijnzen  wordt  aangepakt.  De  overheid  hoeft  geen  belasting  te  heffen  op  een  kost  die  ze  zelf  oplegt  en  waakt  erover  dat  de  lasten  op  energie  in  lijn  zijn  met  die  van  de  buurlanden  en  de  geïntegreerde  Europese  markt.  Hierdoor  wordt  de  energiehandicap  voor  mensen  en  bedrijven  teruggedrongen.    The  Grid  als  het  netwerk  van  de  toekomst    Elk  energiesysteem  is  maar  zo  sterk  als  zijn  netwerk.    Om  onze  doelstellingen  te  realiseren  is  een  sterk  en  decentraal  netwerk  nodig.  Niet  alleen  van  kabels  en  pijpen  maar  ook  van  data  verkeer.  Het  staat  vast  dat  een  modern  energiebeheer  slim  gestuurd  moet  kunnen  werken.  We  zetten  daarom  in  op  de  verdere  uitrol  van  slimme  meters  en  slimme  netwerken…  op  het  slim  gebruik  van  het  netwerk.    Om  een  dergelijk  performant  net  uit  te  bouwen  hebben  we  sterke  partners  nodig.  We  evalueren  de  werking  van  intercommunales  en  netbeheerders  en  zorgen  ervoor  dat  de  tariefmethodes  klaar  zijn  voor  de  omwenteling.  Zo  introduceren  we  een  capaciteitstarief:  wie  minder  hoge  vermogens  nodig  heeft  betaalt  minder,  wie  een  hoog  vermogen  slechts  enkele  keren  per  jaar  nodig  heeft  betaalt  een  vergoeding  voor  de  beschikbaarheid.  Dit  houdt  de  kosten  voor  het  ganse  net  betaalbaar  en  zorgt  ervoor  dat  netbeheerders  voluit  mee  kunnen  werken  aan  de  uitrol  van  een  hernieuwbaar  energiesysteem.    Om  de  netbeheerders  als  sterke  partner  te  hervormen  worden  ze  ‘verlost’  van  allerlei  taken  die  niet  echt  met  netbeheer  te  maken  hebben,  we  voeren  hierover  een  kerntakendebat.  Tegelijk  bekijken  we  hoe  we  de  opgebouwde  expertise  kunnen  valoriseren  door  private  partners  via  beursgang  te  laten  deel  uitmaken.      West-­‐Vlaanderen  als  duurzaam  energieknooppunt      De  opwarming  van  de  aarde  is  een  feit,  en  dit  gegeven  moeten  we  dan  ook  als  een  uitdaging  te  beschouwen.  De  oplossing  heeft  een  naam:  de  blauwe  economie.  De  blauwe  economie  heeft  als  doel  een  samenleving  zonder  vervuiling,  waarin  energie  betaalbaar  en  quasi  onuitputtelijk  is,  waarin  economische  groei  samen  gaat  met  een  schonere  omgeving  en  er  ruimte  ontstaat  voor  extra  jobs.  Het  is  de  economie  van  morgen,  maar  de  bouwstenen  ervoor  moeten  we  vandaag  leggen.    De  omwenteling  naar  een  blauwe  economie  realiseren  we  niet  alleen,  maar  we  beginnen  wel  in  West-­‐Vlaanderen!  De  Noordzee  is  een  troef  én  een  uitdaging.  De  Noordzee  biedt  een  zee  aan  mogelijkheden  om  hernieuwbare  energie  te  produceren:  van  offshore  windmolens  over  golfslag  tot  de  opslag  van  elektriciteit  in  een  atol.  De  uitdaging  is  om  deze  elektriciteit  aan  land  te  brengen  én  ervoor  te  zorgen  dat  we  ook  in  West-­‐Vlaanderen  nog  extra  hernieuwbare  energie  op  land  kunnen  produceren  (zonne-­‐energie,  onshore  windmolens,  biomassa,…).  Verder  is  onze  

58    

provincie  ook  de  plaats  waar  de  interconnectie  gemaakt  wordt  met  Frankrijk  en  nog  moet  maken  met  UK.    Het  is  onredelijk  dat  er  grote  verschillen  zijn  in  distributienettarieven:  in  het  zuiden  van  West-­‐Vlaanderen  zijn  de  distributienettarieven  de  duurste  zijn  in  Vlaanderen.  Een  bedrijf,  een  gezin  dat  zich  daar  wil  vestigen,  weet  dat  ze  een  grotere  hap  in  het  budget  moeten  voorzien  voor  de  energiekosten.    De  nood  aan  redelijke  energieprijzen  is  zeer  groot,  dit  zowel  voor  de  bedrijven  als  voor  de  gezinnen.  De  bedrijven  ondervinden  rechtstreeks  concurrentienadeel  bij  hoge  energiekosten:  als  een  bedrijf  met  eenzelfde  productiepatroon  net  over  de  grens  een  energiefactuur  heeft  die  20%  lager  ligt  dan  eenzelfde  bedrijf  in  West-­‐Vlaanderen,  dan  is  dit  wraakroepend.  Vandaar  dat  Open  Vld  pleit  om  naast  de  loonnorm  ook  een  energienorm  in  te  voeren.  Zo  zal  direct  een  knipperlicht  branden  als  de  norm  overschreden  wordt,  want  dan  betekent  dit  dat  er  een  concurrentienadeel  is  voor  onze  bedrijven.  Het  aanpakken  van  het  huidige  systeem  van  subsidiëring  van  groene  stroomcertificaten  in  Vlaanderen  is  hierbij  de  voornaamste  prioriteit.  Open  Vld  pleit  voor  een  beperking  van  de  doorrekening  van  certificaten  in  de  energiefactuur  en  een  verschuiving  naar  technologie-­‐neutrale  investeringssteun.    Bedrijventerreinen  en  woninggebieden  worden  zo  ingericht  dat  de  restwarmte  van  de  ene  als  energie  van  de  buur  dient  of  dat  het  afval  van  een  de  ander  als  grondstof  voor  nog  een  ander  dient.  Zo  zetten  we  bijvoorbeeld  in  op  slim  gebruik  van  energie  uit  biomassa,  waarbij  de  CO2  hergebruikt  wordt  als  meststof.    Door  het  uitblijven  van  het  Stevin-­‐project  (uitbreiding  van  het  hoogspanningsnet  tussen  Zomergem  en  Zeebrugge)  dat  de  energie  geproduceerd  door  de  offshore  windmolens  aan  land  moet  brengen,  dreigt  er  geen  enkele  energieproductie  op  het  West-­‐Vlaamse  land  bij  te  komen.  De  manier  waarop  vergunningen  voor  grote  infrastructuurwerken  afgeleverd  worden,  is  dringend  aan  herziening  toe.  Investeringen  aan  zowel  het  hoogspanningsnet  als  distributienet  is  van  cruciaal  belang  om  ons  net  te  optimaliseren  gezien  iedere  consument  en  prosument  (producent  van  eigen  energie)  wordt.    In  West-­‐Vlaanderen  zijn  er  heel  wat  diepvriesfabrikanten,  ook  deze  bedrijven  dragen  actief  hun  steentje  bij  in  de  bevoorradingszekerheid:  wanneer  er  problemen  zijn  op  het  net,  dan  schakelen  zij  een  aantal  uur  hun  energieverbruik  uit  tot  de  problemen  opgelost  zijn.  Deze  tool  –  demand  side  management  –  moet  verder  actief  ondersteund  worden.  Ook  de  bouwsector  speelt  een  actieve  rol  in  het  energievraagstuk,  door  energiebesparende  investeringen  zorgen  zij  immers  dat  een  gebouw  minder  energie  verbruikt  dan  vroeger.  Energiebesparing  is  dé  oplossing  bij  uitstek  om  de  energiefactuur  te  laten  dalen.    Hier  werken  liberalen  voor  West-­‐Vlaanderen:    • De  troeven  van  West-­‐Vlaanderen  als  blue  energy  –  provincie  (hernieuwbare  energie-­‐

provincie)  uit  te  spelen;  • Op  een  energie-­‐neutrale  manier  nieuwe  vormen  van  energieproductie  te  ondersteunen  via  

een  investeringssteun;  • Het  Stevin-­‐project  bovenaan  op  de  politieke  agenda  te  plaatsen,  zodat  er  geen  

bevoorradingsproblemen  zijn  in  West-­‐Vlaanderen;  • De  distributienettarieven  af  te  slanken,  enkel  de  net-­‐gerelateerde  kosten  doorrekenen  en  de  

kosten  gelieerd  aan  sociaal  en  ecologisch  energiebeleid  via  de  algemene  middelen  betalen;  • De  netbeheerders  als  sterke  partner  te  hervormen,  ze  worden  ‘verlost’  van  allerlei  taken  die  

niet  echt  met  netbeheer  te  maken  hebben,  we  voeren  hierover  een  kerntakendebat;  

59    

• Investeringen  in  het  hoogspannings-­‐  en  distributienet  actief  te  ondersteunen,  zodat  de  decentrale  productie  ook  in  West-­‐Vlaanderen  een  groter  aandeel  heeft  in  de  energiebevoorrading;  

• De  bedrijven  aan  te  moedigen  zich  in  te  schrijven  in  het  demand  side  management  en  dit  tegen  een  correcte  vergoeding;  

• Bedrijvenparken  en  woongebieden  CO2-­‐neutraal  in  te  richten,  waarbij  de  restwarmte  van  een  bedrijf  gebruikt  kan  worden  om  een  woongebied  of  een  zwembad  te  verwarmen.  

   

60    

 “Wij  in  de  wereld,  de  wereld  bij  ons”    Op  deze  planeet  zijn  mensen  met  elkaar  verbonden.  De  economie  gaat  van  lokaal  naar  globaal.  Geen  enkel  land  of  regio  kan  nog  geïsoleerd  alle  uitdagingen  aan.  Een  visie  over  de  grenzen  heen  is  daarom  van  wereldbelang.  Een  volwaardig  buitenlands  beleid  gaat  over  het  behartigen  van  materiële  belangen  maar  evenzeer  over  het  uitdragen  van  humane  waarden,  zoals  vrede  en  veiligheid,  mensenrechten  en  burgerlijke  vrijheden.  We  verdedigen  beide  met  evenveel  overtuiging.  Bovendien  staan  we  als  land  ook  open  voor  wie  onze  bescherming  nodig  heeft,  door  een  efficiënt  asielbeleid.  En  we  willen  economische  migratie  op  Europees  niveau  mogelijk  maken  voor  zij  die  willen  bijdragen  tot  onze  samenleving  en  onze  universele  waarden  delen.  Die  inbreng  kan  een  verrijking  betekenen.    Een  coherent  buitenlands  beleid    Om  de  belangen  van  onze  burgers  en  bedrijven  in  het  buitenland  te  verdedigen  dienen  alle  beleidsniveaus  optimaal  samen  te  werken.  Maximale  afstemming,  doelmatigheid  en  efficiëntie  zijn  daarbij  de  maatstaf  voor  het  beleid.  In  het  verleden  kwamen  het  regionale  en  federale  niveau  op  vlak  van  buitenlands  beleid  wel  eens  in  botsing.  Aan  dergelijk  haantjesgedrag  hebben  onze  burgers  en  bedrijven,  noch  onze  buitenlandse  partners,  een  boodschap.    We  maken  keuzes  in  de  plaatsen  waar  we  actief  zijn.  Dit  betekent  een  afgeslankt  netwerk  van  diplomatieke  posten:  maximaal  100  ambassades  tegenover  140  nu.  Die  posten  willen  we  dan  wel  beter  bestaffen,  zodat  we  onze  middelen  maximaal  inzetten  op  de  plaatsen  waar  we  de  grootste  belangen  hebben  en  waar  het  grootste  groeipotentieel  aanwezig  is.  Naar  Nederlands  en  Zwitsers  voorbeeld  pleiten  we  voor  geïntegreerde  ambassades,  waarbij  de  vertegenwoordigers  van  alle  federale  en  regionale  administraties  onder  één  dak  wonen  en  veel  beter  samenwerken,  in  plaats  van  nog  meer,  dure  en  aparte  Vlaamse  huizen.    Krachtige  economische  diplomatie    Het  internationaal  ondernemen  door  Vlaamse  bedrijven  verdient  maximale  ondersteuning.  Het  volstaat  daarbij  niet  dat  de  export  toeneemt,  maar  ook  dat  ons  marktaandeel  stijgt.  Dit  vergt  een  geconcentreerde  inspanning  en  doelgerichte  samenwerking  tussen  actoren.  We  willen  de  acties  van  de  verschillende  overheden,  op  federaal  en  regionaal  niveau,  beter  op  elkaar  afstemmen.  De  aandacht  gaat  in  eerste  instantie  naar  landen  buiten  West-­‐Europa.  Het  is  op  de  verre  en  moeilijke  markten  dat  ondernemers  de  grootste  toegevoegde  waarde  kunnen  vinden  en  waar  de  meeste  groeikansen  liggen  voor  onze  bedrijven.  De  twintig  belangrijkste  groeilanden  zijn  onze  prioriteit.    Concreet  betekent  dit  dat  de  regionale  exportpromotiediensten  onze  KMO’s  meer  strategisch  begeleiden  in  hun  business  development,  om  hen  te  helpen  nieuwe  kansen  te  identificeren.  Een  proactieve  opstelling  is  de  norm.  Brede  prinselijke  economische  missies  en  sectorale  regionale  zendingen  blijven  middelen  om  onze  economische  belangen  te  ondersteunen.  We  versterken  ook  onze  netwerken  rond  ambassades  en  in  internationale  fora,  zodat  niet  alleen  onze  grote  bedrijven,  maar  ook  KMO’s  met  een  goed  verhaal  contacten  kunnen  leggen  in  het  buitenland.    

61    

Verdediging  van  mensenrechten  en  burgerlijke  vrijheden    Mensenrechten  zijn  voor  liberalen  universele  rechten,  waarop  we  niets  afdingen.  Ze  zijn  dus  prominent  aanwezig  in  zowel  de  Europese  Unie  als  in  onze  bilaterale  en  multilaterale  acties.  We  verzetten  ons  met  klem  tegen  alle  vormen  van  discriminatie  op  basis  van  afkomst,  geslacht,  godsdienst,  levensbeschouwing  of  politieke  overtuiging.  We  blijven  discriminatie  tegen  holebi’s  en  transgender  fel  bestrijden.  Beperkingen  van  de  vrije  meningsuiting  en  politieke  intimidatie  zijn  uit  den  boze.  We  stellen  niet  alleen  misbruiken  aan  de  kaak,  maar  vergroten  ook  de  bewustwording  rond  deze  universele  rechten.  Zoals  we  dat  in  het  verleden  hebben  gedaan  met  onze  actie  tegen  landmijnen  of  clustermunitie,  willen  we  dat  ons  land  in  de  strijd  tegen  discriminatie  een  internationale  voortrekkersrol  speelt.  We  willen  ook  een  voortrekkersrol  spelen  wanneer  het  gaat  over  gelijk  loon  voor  gelijk  werk.  Het  is  niet  aanvaardbaar  dat  vrouwen  voor  eenzelfde  job  minder  betaald  worden  dan  hun  mannelijke  collega's.    Dienstverlening  aan  de  burger  in  het  buitenland    Belgen  in  het  buitenland  blijven  volwaardige  burgers  van  ons  land.  Onder  impuls  van  liberale  ministers  van  buitenlandse  zaken  zijn  op  dit  vlak  de  voorbije  vijftien  jaar  enorme  stappen  gezet.  Denken  we  maar  aan  de  paraatheid  bij  natuurrampen.  We  blijven  investeren  in  nieuwe  diensten  die  de  burger  in  het  buitenland  nodig  heeft.  Concreet  pleiten  we  voor  een  langere  geldigheidsduur  van  paspoorten,  het  gebruik  van  biometrie  en  een  doorgedreven  gebruik  van  e-­‐government,  zodat  Belgen  in  het  buitenland  zich  minder  naar  een  diplomatieke  post  hoeven  te  verplaatsen.  We  willen  ook  het  stemrecht  voor  Belgen  in  het  buitenland  vereenvoudigen  en  uitbreiden  naar  het  regionale  niveau.  We  zetten  hier  in  op  elektronisch  stemmen  via  beveiligde  internetsystemen.    Het  belang  van  de  trans-­‐Atlantische  relatie    Een  sterke  en  zelfbewuste  Europese  Unie  en  een  sterke  trans-­‐Atlantische  relatie  gaan  hand  in  hand.  Wij  delen  met  de  Verenigde  Staten  en  Canada  belangrijke  waarden  en  belangen.  Ook  economisch  blijven  wij  belangrijke  partners.  Het  is  in  ons  gemeenschappelijk  belang  om  in  deze  verhouding  te  investeren.  Deze  relatie  is  evenwel  gebaseerd  op  wederzijds  vertrouwen:  vrienden  bespieden  elkaar  niet.    Een  moderne  en  verantwoordelijke  Defensie    De  vrijheid  en  de  veiligheid  waarin  we  in  Europa  leven,  zijn  nooit  definitief  verworven,  maar  worden  elke  dag  verdiend.  De  verdediging  van  onze  waarden  en  onze  economische  belangen  heeft  steeds  een  militaire  pijler  nodig  om  geloofwaardig  te  zijn.    Als  klein  land  dragen  ook  wij  ons  steentje  bij  tot  een  vreedzame  en  veilige  wereld.  De  drie  D’s  van  ons  veiligheidsconcept  -­‐  Development,  Diplomacy  &  Defence  –  stemmen  we  op  elkaar  af.  Op  de  drie  domeinen  leveren  we  als  een  verantwoordelijke  partner  een  bijdrage,  ook  op  vlak  van  militaire  missies.  Bij  deze  operaties  krijgt  de  veiligheid  en  het  welzijn  van  de  ingezette  militairen  de  grootste  aandacht.  Deelname  aan  een  militaire  missie  volgt  pas  na  een  parlementair  debat  en  met  steun  van  de  Kamer  van      

62    

Volksvertegenwoordigers.  Daarbij  onderstrepen  we  de  primaire  rol  voor  de  internationale  rechtsorde.  Militaire  interventies  vinden  in  principe  plaats  binnen  het  kader  van  de  VN-­‐veiligheidsraad.  Enkel  bij  een  volledige  blokkering  binnen  de  Veiligheidsraad  kan  gekeken  worden  naar  alternatieven.  Maar  ook  dan  dient  elke  actie  gedragen  te  zijn  door  een  brede  internationale  coalitie.    Een  Defensie  afgestemd  op  de  toekomst    Om  een  geloofwaardige  partner  te  zijn  voor  onze  bondgenoten  in  EU-­‐  en  NAVO-­‐verband  neemt  ons  land  haar  verantwoordelijkheid  op  door  een  billijk  deel  van  de  budgettaire  lasten  en  risico’s  te  dragen.  Er  is  daarbij  een  beter  evenwicht  tussen  uitgaven  voor  personeel  enerzijds  en  voor  investeringen  en  werking  anderzijds.  De  volgende  regering  vervangt  de  F16’s  door  nieuwe  gevechtsvliegtuigen..  Dat  is  noodzakelijk  voor  onze  veiligheid  en  leidt  ertoe  dat  we  maximaal  kunnen  genieten  van  economische  terugverdieneffecten  voor  de  Vlaamse  een  Belgische  industrie.  Tot  slot  dient  Defensie  zich  verder  open  te  stellen  voor  de  samenleving  via  betere  samenwerking  met  het  onderwijs  en  (hoogtechnologische)  bedrijven.  We  investeren  in  de  aantrekkingskracht  van  Defensie  als  werkgever.    De  gemeenschappelijke,  militaire  aanpak  in  Benelux-­‐verband  dient  voor  ons  als  een  voorbeeld  voor  een  sterkere  samenwerking  binnen  de  Europese  Unie.  Dat  kan  uitmonden  in  een  echt  Europees  leger,  met  een  gemeenschappelijk  aankoopbeleid,  een  centrale  planning  en  één  operationeel  hoofdkwartier.  De  enorme  schaalvoordelen  die  daaruit  voortvloeien  laten  de  Europese  lidstaten  toe  om  in  tijden  van  krimpende  budgetten  toch  meer  toegevoegde  waarde  te  leveren.  Een  Europees  leger  is  geen  concurrent  van  de  NAVO,  maar  is  als  Europese  pijler  net  een  versterking  van  de  NAVO.    Ontwikkelen  door  samen  te  werken  en  te  handelen    Anders  dan  de  huidige  vormen  van  ontwikkelingssamenwerking  leidt  het  vrij  verkeer  van  kapitaal,  goederen,  diensten  en  ideeën  tot  meer  welvaart  en  welzijn  voor  steeds  meer  mensen.  Wereldwijde  vrijhandel  is  het  beste  recept  tegen  armoede.  Het  relatieve  belang  van  de  klassieke  ontwikkelingssamenwerking  in  de  totale  geldstroom  naar  het  Zuiden  daalt.  In  1970  bedroeg  die  70%;  in  2015  is  dat  minder  dan  10%.  Andere  geldstromen  zijn  belangrijker:  directe  investeringen,  handel,  leningen,  transferten  door  emigranten  en  fiscale  opbrengsten  in  de  partnerlanden.  Door  te  kiezen  voor  vrijhandel,  duurzame  menselijke  ontwikkeling,  veiligheid,  democratisering  en  investeringen  laten  we  het  betuttelend  paternalisme  van  het  verleden  los.    Afhankelijkheid  van  hulp  is  nefast  voor  zelfredzaamheid.  Het  beleid  rond  ontwikkelingssamenwerking  dient  de  economische  ambities  van  de  ontwikkelingslanden  te  flankeren  en  ondersteunen.  Daarom  ijveren  we  voor  democratische,  stabiele  rechtsstaten,  die  productieve  investeringen  in  handel  toelaten,  en  voor  een  sterke  privésector.  Beleidscoherentie  is  daarbij  fundamenteel.  De  ontwikkelingskansen  in  het  Zuiden  worden  steeds  meer  bepaald  door  andere  beleidsdomeinen,  zoals  handel,  landbouw,  fiscaliteit,  klimaat,  dan  enkel  door  ontwikkelingssamenwerking.    

63    

Efficiënte  hulp  onder  duidelijke  voorwaarden    We  stellen  kwaliteit  en  niet  kwantiteit  centraal.  Het  streefdoel  van  de  0,7%  stamt  uit  een  vorig  tijdperk,  toen  ontwikkelingshulp  nog  de  enige  financieringsbron  voor  het  Zuiden  was.  Resultaten,  kwaliteit  en  impact  zijn  nu  de  uitgangspunten,  niet  de  vraag  hoeveel  geld  wordt  uitgegeven.  Financiële  steun  via  ontwikkelingssamenwerking  is  daarom  gekoppeld  aan  resultaten.  Partners  die  goede  resultaten  kunnen  voorleggen,  krijgen  meer  middelen.  Mensenrechten,  democratische  basisprincipes  en  goed  financieel  beheer  zijn  steeds  de  voorwaarden  voor  financiële  hulp.    De  impact  van  onze  interventies  verhoogt  wanneer  we  ons  concentreren  op  15  partnerlanden  en  een  aantal  multilaterale  partnerorganisaties.  We  leggen  ons  toe  op  de  armste  en  fragiele  landen  en,  in  die  landen,  op  onderwijs,  vrouwen,  klimaat,  water,  voedselzekerheid  en  steun  aan  de  lokale  privésector.  Federale  en  regionale  overheden  coördineren  daarbij  hun  ontwikkelingsbeleid  zodat  hun  acties  elkaar  versterken.  Nu  kent  de  overheid  aan  de  Belgische  Technische  Coöperatie  (BTC)  het  monopolie  toe  op  de  uitvoering  van  de  gouvernementele  programma’s  en  projecten.  Dit  staat  haaks  op  de  noodzaak  om  de  kostprijs  van  de  interventies  te  verlagen,  de  kwaliteit  te  verhogen  en  de  uitvoeringsduur  te  verkorten.  Dat  monopolie  is  niet  meer  van  deze  tijd.    Kansen  voor  de  Belgische  economie    Net  zoals  onze  buurlanden  willen  we  in  functie  van  de  economische  troeven  van  ons  land  de  sectoren  kiezen  waarin  de  Belgische  ontwikkelingssamenwerking  actief  is.  Zo  ontstaat  een  band  met  onze  bedrijven.  Dat  betekent  evenwel  geen  terugkeer  naar  de  tijd  van  de  witte  olifanten,  waarbij  landen  en  partners  verplicht  werden  om  de  ontvangen  middelen  te  gebruiken  voor  de  aankoop  van  goederen  en  diensten  van  het  donorland.  Alles  dient  via  transparante  aanbestedingsprocedures  te  verlopen.    Een  hedendaagse  visie  op  migratie    Elke  mens,  waar  ook  ter  wereld  en  hoe  anders  ook,  verdient  vrijheid  en  respect  als  mens.  We  staan  dus  open  voor  wie  bescherming  zoekt  en  zien  migratie  in  de  eerste  plaats  als  een  positief  en  toekomstgericht  verhaal.  Globalisering  en  migratie  gaan  immers  hand  in  hand.  Toch  kan  geen  enkel  land  de  toevlucht  van  de  hele  wereld  aan.  Daarom  maken  we  regels  en  houden  we  ons  er  aan.  Onder  impuls  van  de  liberalen  is  er  eindelijk  een  streng,  maar  rechtvaardig  beleid  rond  asiel  en  migratie.  Die  aanpak  zetten  we  verder  en  willen  we  ook  uitdragen  op  Europees  niveau.    Wie  asiel  en  subsidiaire  bescherming  behoeft,  blijft  welkom  in  ons  land.  Wij  blijven  immers  uitermate  waakzaam  voor  de  vaak  extreme  discriminaties  die  wereldwijd  nog  bestaan.  Dat  kadert  ook  in  onze  strijd  tegen  elke  vorm  van  uithuwelijking,  eerwraak,  eremoord,  seksuele  uitbuiting,  gendercide,  geweld  op  vrouwen  en  genitale  verminking.  Het  asiel-­‐  en  opvangbeleid  hoort  zoals  nu  bij  één  minister  thuis.  Die  zorgt  voor  een  snelle  behandeling  van  de  aanvragen.  Aan  de  hand  van  een  lijst  van  veilige  landen,  aanpassingen  aan  de  procedures  en  via  gerichte  ontradingscampagnes,  kon  de  instroom  van  kansloze  asielzoekers  worden  beperkt.  Bij  een  negatieve  beslissing  is  terugkeer  de  volgende  stap:  vrijwillig  als  het  kan,  gedwongen  als  het  moet.  Het  terugkeertraject,  waarbij  gespecialiseerde  coaches  de  uitgewezen  asielzoekers  intensief  begeleiden,  wordt  verder  geïmplementeerd.      

64    

Regels  die  misbruik  tegengaan    Een  naïeve  politiek  van  open  grenzen,  zeker  in  combinatie  met  een  open  sociale  zekerheid,  leidt  tot  sociale  catastrofes  en  misbruiken.  Migratie  is  dus  aan  voorwaarden  verbonden.  We  verstrengden  reeds  de  voorwaarden  voor  gezinshereniging,  waarbij  we  vragen  dat  nieuwkomers  aantonen  over  voldoende  bestaansmiddelen  en  huisvesting  te  beschikken.  Schijnhuwelijk  en  schijnsamenwoonst  worden  strenger  aangepakt.  We  blijven  strijden  tegen  illegale  immigratie,  in  het  bijzonder  tegen  mensenhandel  en  –smokkel,  omdat  ze  mensonterend  is.    Een  sluitend  migratiebeleid  staat  of  valt  met  een  goede  uitvoering.  Daar  zijn  enorme  inspanningen  geleverd.  Dat  creëert  ook  perspectieven  voor  een  vorm  van  georganiseerde  economische  migratie  op  Europees  niveau.  Migratie  kan  immers  een  verrijking  zijn  en  zorgt  voor  economische,  creatieve,  sociale  en  culturele  kruisbestuivingen.  Wij  willen  nieuwkomers  de  kans  geven  op  een  beter  leven.  Hiervoor  creëren  we  een  systeem  van  volwaardige  “blue  cards”  dat  economische  migratie  toelaat  volgens  quota  en  met  criteria  zoals  opleidingsniveau.  Dit  naar  analogie  met  het  Amerikaanse  “green  card”-­‐systeem.    Welkom  aan  wie  deelneemt  aan  onze  samenleving    Migratie  is  geen  eenrichtingsverhaal.  We  vragen  ook  inspanningen  terug.  Wie  op  onze  hulp  wil  rekenen,  levert  ook  een  bijdrage  aan  onze  maatschappij.  We  verstrengden  daarom  reeds  onze  nationaliteitswetgeving.  We  vertrekken  daarbij  steeds  vanuit  een  universele  seculiere  waardensokkel  en  combineren  een  kordate  aanpak  inzake  taal,  werk  en  integratie  van  nieuwkomers  met  de  vaste  overtuiging  dat  veel  nieuwkomers  met  hun  ondernemingszin,  hun  wil  om  vooruit  te  komen  in  het  leven  en  de  talenten  die  ze  meebrengen  een  belangrijke  positieve  impuls  geven  aan  onze  samenleving.  Zo  versterken  we  eveneens  de  opwaartse  sociale  mobiliteit.  Wie  zich  vijandig  opstelt  tegenover  deze  waarden,  heeft  bij  ons  geen  plaats.  Daarom  versterken  we  de  mogelijkheden  om  de  Belgische  nationaliteit  terug  te  verliezen,  bijvoorbeeld  bij  een  veroordeling  wegens  terrorisme,  zware  criminaliteit,  mensenhandel-­‐  en  smokkel,  eerwraak,  genitale  verminking,  enz.      

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

65    

De  10  Werken  voor  West-­‐Vlaanderen  Open   Vld   heeft   een   West-­‐Vlaams   programma   op   maat   gemaakt.   We   nemen   concrete  maatregelen  -­‐‘werken’-­‐  om  onze  provincie  te  versterken,  verbeteren  en  vleugels  te  geven.  

Daarom  deze  “10  Werken  voor  West-­‐Vlaanderen”:  

 

1. We  zorgen  voor  ruimte  om  te  ondernemen  West-­‐Vlaanderen  heeft  nood  aan  een  ijzeren  voorraad  van  1.400  ha.  De  reeds  bestaande  bedrijventerreinen   maken   we   versneld   bouwrijp.   Vooral   regio   Brugge   is   het   grootste  zorgenkind.   De   afbakening   van   het   stedelijk   gebied   is   daar   een   absolute   prioriteit.    

2. We  maken  werk  van  het  West-­‐Vlaams  cameraschild  We  maken  werk  van  meer  (slimme)  veiligheidscamera's  zodat  we  een  echt  cameraschild  kunnen  bouwen  langs  de  grens  met  Frankrijk.  Zo  strijden  we  tegen  de  grenscriminaliteit.    

3. We  zorgen  ervoor  dat  wie  werk  heeft,  500  euro  kan  bijverdienen,  ook  in  de  horeca  Om  makkelijk  en  flexibel  te  kunnen  bijverdienen,  voeren  we  een  systeem  van  flexi-­‐jobs  in.  We  laten  iedereen  die  werkt  tot  500  euro  netto  bijverdienen  per  maand,  zeker  in  de  horeca.      

4. We  maken  werk  van  een  technisch-­‐universitaire  alliantie  (Kulak,  Howest,  Vives  en  UGent),   een   volwaardige   bachelor-­‐universiteit   en   meer   unieke   opleidingen   om  studenten  aan  onze  provincie  te  binden    Het  onderwijs  wordt  beter  afgestemd  op  de  noden  van  de  West-­‐Vlaamse  bedrijven  door  het   technisch   onderwijs   te   ondersteunen,   meer   middelen   voor   onderzoek   en  ontwikkeling  toe  te  kennen  aan  de  West-­‐Vlaamse  hogere  onderwijsinstellingen.    

5. We  maken  werk   van   de   doortrekking   van   de   A19   en   realiseren   andere  missing  links  We   trekken   de   A19   door,   we   verbeteren   de   N8,   we   voltooien   de   ring   rond   Tielt   en  Poperinge  én  we  zorgen  voor  een  doorbraak  bij  de  aanleg  van  de  ring  rond  Diksmuide.    We   realiseren   en   finaliseren     de   omvorming   van   de   N49   Westkapelle–Zelzate   tot  autosnelweg,   het   optimaliseren   van   de   doortocht   van   de   N31   door   Lissewege   en   de  aanleg  van  de  A11  ten  zuiden  van  Zeebrugge.    

6. We  maken  werk  van  betere  fietspaden  We   maken   van   West-­‐Vlaanderen   dé   fietsprovincie   bij   uitstek.   We   nemen   de   beste  fietspaden   uit   het   Fietspadenrapport   2013,   de   Provenseweg   in   Poperinge   en   het  Guldensporenpad  in  Kortrijk,  als  voorbeeld  en  streven  naar  dezelfde  kwaliteit  voor  alle  fietspaden  van  de  provincie.    

7. We   behouden   de   woonbonus,   maken   werk   van   de   fusie   van   de   huisvestigings-­‐maatschappijen  en  één  unieke  inschrijvingslijst  We   zorgen   in   West-­‐Vlaanderen   tegen   2019   dat   50.000   starters   en   jonge   gezinnen  kunnen   rekenen   op   de  woonbonus   of   verlaagde   registratierechten   bij   de   aanschaf   van  hun  woning.  Een  woning  bezitten,  is  de  beste  dam  tegen  armoede.  En   een   fusie   van   de   huisvestingsmaatschappijen   verhoogt   het   aanbod   en   één   unieke  inschrijvingslijst  verduidelijkt  de  reële  wachttijd.  

66    

 8. We   gaan   voor   VN-­‐erkenning   van   onze   centrumsteden   als   eerste   leeftijds-­‐

vriendelijke  steden    De  West-­‐Vlaamse   centrumsteden  moeten   door   de  Wereld   Gezondheidsorganisatie   van  de  Verenigde  Naties  (VN)  als  eerste   leeftijdsvriendelijke  steden  van  Vlaanderen  erkend  worden.  Bedoeling  is  niet  om  van  pakweg  Brugge,  Kortrijk,  Roeselare  of  Oostende  steden  voor  ouderen  te  maken,  maar  wel  om  senioren  een  gelijkwaardige  plaats  te  geven  in  de  bruisende  West-­‐Vlaamse  stadskernen.      

9. We  zetten  actief  in  op  armoedebestrijding  We  volgen  het  Kortrijkse  voorbeeld  waar  het  ‘Zero  food  waste’  project  werd  opgestart  in  samenwerking  met  de  grootwarenhuizen,  waardoor  verse  voeding  wordt  herverdeeld.    We  subsidiëren  brugfiguren  in  scholen  die  een  hoog  percentage  leerlingen  uit  kwetsbare  gezinnen  hebben  en/of  in  een  aandachtsbuurt  liggen.    We   werken   samen   met   alle   West-­‐Vlaamse   voetbalclubs   aan   een   sterke   community  werking  (sociale  projecten  opzetten  en  ondersteunen).      

10. We  stellen  voldoende  zwembadcapaciteit  en  sportinfrastructuur  beschikbaar  voor  gans  West-­‐Vlaanderen  We  maken  werk   van   de   bouw   van   zwembaden   in   heel   wat   steden   en   gemeenten.  We  verzekeren   de   leefbaarheid   van   kleine(re)   wielerwedstrijden   en   rekenen   geen  politiekosten  door.  We  voorzien  voldoende  sportterreinen  en  –infrastructuur  in  de  hele  provincie  en  ijveren  voor  een  beter  sportstatuut  voor  trainers  en  vrijwilligers.