14 April 9:30 Eucharistieviering Georgiuskoor In deze eucharistieviering bidden we voor al onze parochianen, dat ze Gods bijstand mogen ervaren in hun leven. We denken daarbij speciaal aan de gebedsintenties die in de afgelopen dagen werden geschreven in het intentieboek. Ook willen wij bidden voor de zieken en voor hen die verdriet met zich meedragen. Heer, wil hen tot troost en steun zijn.

Gedenk in uw liefdevolle barmhartigheid ook Johan Zonder Theo Poelhekke,

Henk Leus Rie Dijkers - Mistrate Haarhuis en Sien van den Bos -Rutgers die in de afgelopen tijd zijn overleden

Misintetie’s . Overleden ouders Marsman Dute, Rie Tiehuis Duchateau,

Gerad Peper en uit dankbaarheid

ST JORISPAROCHIE

W E E K B E R I C H T

S T . G E O R G I U S B A S I L I E K

Week I 13 t/m 21 April

Aflevering 2328

3E ZONDAG VAN PASEN JAAR C 2013

INTERESSANTE INFORMATIE:

> Onze Engel zegt .!?

>

INTERESSANTE INFORMATIE:

> Onze Enge l zegt . !?

> Ga Bot vissen

Gebedsdag vicariaat

Mijn Roeping Wouter de Pape

Noveen om roepingen

App voor Roepingenzondag

VIERINGEN St Georgiusbasiliek. Woensdag 17 Apr 9.00 uur: Eucharistieviering 19:00 Verper Vrijdag 19 Apr 8.45 uur: Lauden 9:00 uur Eucharistieviering Zondag 21 Apr: 9:30 uur: Eucharistieviering Kinderkoor 1e H Communie Jaargedachtenis is voor Lianne Stege Misintenties ouders Marsman Dute, Rie Tiehuis Duchateau, Opa Willy Ebbing Zondag 21 Apr: 15:30 uur: Muziek en Sfeer. VIERINGEN ST. JOZEFKERK Dinsdag 16 Apr.19.00uur: Eucharistieviering in de dagkapel. Donderdag 18 Apr 16:15 Eucharistieviering in Huize Friso Zaterdag 20 Apr 19.00uur : eucharistieviering Jozefkoor (Lat/ned) VIERINGEN ST. PAULUSKERK. Zondag 14 Apr 11.00 uur: Eucharistieviering Pauluskoor (ned Zondag 21 Apr 11:00 uur: Eucharistieviering The Lord’s Choir (ned)

Agenda pastorie Maandag 15 Apr:14:00 uur Biddende Moeders Woesdag 17 Apr: 19:00 uur Cursus geloven nu Donderdag 18Apr:19:30 uur Repetitie Georgiuskoor.

Gebedsdag in het vicariaat Deventer

Elk jaar wordt op de vierde zondag van Pasen wereldwijd stil gestaan bij roepingen tot het priesterschap en het diaconaat. In 2013 valt deze Roepingenzondag op 21 april. De Roepingenraad van het Aartsbisdom Utrecht organiseert op de zaterdag vóór Roepingenzondag, dus op zaterdag 20 april a.s. een gebedsdag in de drie vicariaten. Voor het vicariaat Arnhem zal deze gebedsdag plaatsvinden in de St. Lambertusbasiliek te Hengelo. De Roepingenraad nodigt de leden van de dioce-sane gebedskring en allen die het roepingenpastoraat een warm hart toedragen uit om op deze dag aanwezig te zijn. Het programma begint om 11.00 uur met een fees-telijke eucharistieviering en eindigt om 15.00 uur met een plechtig lof. In beide vierin-gen zal rector Kuipers van het Ariënsinstituut de hoofdcelebrant zijn. Voor nadere gegevens verwijzen wij u naar de website van het Aartsbisdom Utrecht.

Op zondag 28 april wordt

de St-Georgiusdag

gehouden. Na de viering van 9.30u. gaan we naar ’t Dok, Beatrixstraat . (slechts 200 meter van de basi-liek) Tijdens deze bijeenkomst zal ter gelegenheid van de in-huldiging van koning Willem-Alexander op 30 april a.s. een film worden vertoond uit 1937 waarop te zien is hoe Konin-ginnedag ( destijds 31 augus-tus) werd gevierd door allerlei groepen uit onze parochie. Uiteraard was er een optocht, maar ook sportief werden de krachten gemeten. Mogelijk herkent u op deze film uw opa, oma, vader of moeder of mis-schien bent u er zelf nog op te zien! U bent van harte welkom

Noveen om roepingen Goede God, Jezus heeft ons aangespoord te bidden om arbeiders voor de oogst. Op voorspraak van de H. Willibrord, de patroon van ons aartsbisdom, vragen wij U: roep ook in deze tijd mensen om Jezus als priester, diaken of religieus van meer nabij te volgen. Geef hen door uw Heilige Geest ook de kracht om aan hun roeping te beantwoorden. Door Christus onze Heer. Amen. De noveen zal op de laatste dag, zaterdag 20 april, worden besloten met een gebedsdag in Baarn, Renkum en Hengelo (Ov.) Klik hier voor meer informatie.

Onze Engel zegt .!?

Zoals het geruis van

de zee bestaat in het bruisen van de afzonderlijke golven, zo bestaat de heiligheid van jullie apostolaat in de per-

soonlijke deugden van ieder van jullie afzonderlijk

Bereikbaarheid Pastoraal Team Pastoor:

Mgr. A.J.J. Woolderink

824491 of 0653778595

Pastoraal Werkster:

Mevr.J.M van den Bosch - van Os

813298 of 06-22369161

Uitvaart via coördinator: H Kienhuis

St Jorisparochie 06-12662672

Ga Bot vissen Handelingen 5,27b-32.40b-41 Johannes 21,1-19

Petrus is een duidelijk geprofileerde figuur. Hij staat voor ons met zijn pro en zijn contra. Hij is zeker niet gecompli-ceerd. Wikken en we-gen, dat zijn niet zijn werkwoorden. Hij is on-behouwen zuiver en onzuiver. Een apostel van het zwart-witte type.

Hij toont ons zijn hoogten en zijn laagten.. Vandaag toont hij ons zijn frustratie. Petrus is de man die al onze liederen kan componeren. Hij kan dure eden zweren en ze verraden. Hij kan ook heel hard (van stapel) lopen, als we Johannes mogen geloven. Hij kan ook zwaar ontgoocheld zijn. Zo is hij dus vandaag in het evangelie dat we lezen. Pe-trus zegt: ik ga vissen. Vissen vangen, dat was zijn oude stiel, zijn oude stijl van leven. Hij wil dus terugkeren naar vroeger. Dat zwaar pessimistische woord spreekt hij uit op het moment dat ‘Jezus andermaal aan de leerlingen verscheen'. Allen rondom hem zingen alleluja, maar Petrus wil opnieuw gaan vissen. Hij reageert regressief. Voor hem is Jezus voorbij en over. Jezus heeft veel beloofd, maar Hij heeft niet gegeven wat Hij beloofde. Petrus had dus op het verkeerde paard ge-wed. Petrus kon dus niets beters doen dan terug te keren naar vroeger: Jezus was een poëet en een profeet die jammer genoeg niets meer kon doen dan mensen doen dromen om ze nadien des te pijnlijker te ontgoochelen. Dáárom werd Petrus

opnieuw visser. Daarmee zit hij echter in de nacht. Het is zwart donker. Ste-riele tijd. ‘Die nacht vingen ze niets.' Petrus zag het niet meer zitten. Hij ging de nacht in. Depressief. Psychologen leren ons vandaag dat een mens depressief wordt als alles waarin hij alles heeft geïnvesteerd, een ijdele illusie blijkt. Op dat punt is Petrus dus nu aangekomen. Zijn levensdroom spat uiteen. Hij zucht zoals de leerlingen van Emmaüs: ‘en wij die gehoopt hadden'... Jezus is een jammerlijke vergissing ge-weest. Sorry Jezus, ik keer terug. Ik wil opnieuw visser wor-den. Daarop komt het nieuwe woord, want Jezus is als God: Hij herbegint altijd. Hij herbegint hier nog eens. God kan het her-begin-nen niet laten. Jezus zegt nu tot Petrus: als je bevrijd wil worden van je steriliteit en je frustratie, gooi het dan eens resoluut over een andere boeg: ‘werp het net uit rechts van de boot'. Leef niet regressief maar progressief, waag je aan de toekomst. Petrus hield toch zo van zijn verleden. Het is de reflex, helaas, van ons, van zovele christenen. We willen zo graag blijven geloven ‘op grootmoeders wijze'. Dat is meteen de grote vermaning van dit stuk: blijf niet staan in de nacht, ga staan op de boorden van de dageraad. Dat alleen is vruchtbaar: leven voor morgen, leven voor toekomst, leven volgens het ritme van onze diepste dromen. Want deze dro-men zijn geen bedrog. Daarmee is het verhaal niet af. Petrus sprong in het water. Hij gaf zich gewonnen. In plaats van te vissen in de nacht, dook hijzelf in het water. Hij werd zelf als een vis. Zo flexibel als de graat van Vissen. Die na dat hij BOT gevangen had (veel vis-sen hebben graten) inzag dat hij botte mensen botten visser moest worden. Jezus mocht hem opnieuw vangen.

Resultaat vastenaktie

De vastenaktie van de

Radboudschool heeft ….

€ 290.= opgebracht

Pagina 2 WEEKBERICHT

Elk jaar op de vierde zondag van Pasen viert de Rooms-

Katholieke Kerk Wereldroepingendag – in 2013 is dat

op 21 april. Het thema dit jaar is ‘Ga uit - Ik ben met jullie’. In alle kerken en kloosters wordt die dag speciaal gebeden voor roepingen tot het priesterschap, het diaconaat en het godge-wijde leven.

Leefwereld van jongeren’ Rector Patrick Kuipers, voorzitter van de roepingenraad, lanceerde de app offici-eel enkele dagen voor vóór Roepingen-zondag. Dat was volgens hem geen toe-val: “Roepingenzondag is een bijzondere dag waarop de Kerk extra aandacht vraagt voor de roeping tot het priesterschap. Het is algemeen bekend dat het aantal priesters in onze streken snel daalt. Met name het Aartsbisdom Utrecht kan heel goed nieuwe kandidaten voor het priesterschap gebruiken. Met deze app willen we aanwezig zijn in de leefwereld van jongeren en hen zo interesseren voor een leven als priester.”

Pagina 3 WEEKBERICHT

Mijn roeping: Wouter de Paepe

Roeping en leven als priesterstudent (Wouter de Paepe is 29 mei 2010 priester gewijd)

Hét doel van de priesteropleiding is wellicht: je roeping helder krijgen. Moet ik wel of geen priester worden? Ongeveer dertig procent van de studenten besluit vroeg of laat van niet. Dat bevreemdt misschien. Want wie begint er nu aan zo’n oplei-ding zonder te weten of hij geroepen is? Maar zo eenvoudig ligt het niet.

Toen ik in 2004 op het Ariënskonvikt begon, wist ik mij geroe-pen. Zo zei ik dat ook: “ik weet mij geroepen”. Mijn natuurkun-destudie zat er op. Een studie die mij naast de enorme kracht ook de betrekkelijkheid had doen inzien van de wetenschap-pelijke methode. En die mij vooral ook gevoelig had gemaakt voor de wonderbaarlijkheid van onze wereld. Want hoe dieper de theorieën gingen, hoe meer de schoonheid van een ver-borgen orde opglanste. Daarnaast had ook een meer per-soonlijke zoektocht meegespeeld. Wat is mijn rol in deze we-reld, hoe doe ik het goede en wat betekent het om anderen lief te hebben? Vragen waar menig jong volwassene mee wor-stelt.

En God ging een rol spelen in het antwoord. Niet omdat ik dat

zo bedacht had. Ja, ik was katholiek opgevoed, maar het geloof zat niet bepaald voor in mijn gedachten. Het was omdat God zich bij mij aandiende. Nee, geen visioenen. God dient zich zelden aan als een storm, meer als een bries. Een bries die spreekt door andere mensen, door een gebeurtenis, door een tekst, of direct binnen in de eigen ziel. Het is vaak een kwestie van goed luisteren. En mis-schien kwam het doordat ik er met mijn eigen denken en proberen niet uit kwam, dat er ruimte ontstond om te luiste-ren naar Hem.

Mijn afstudeeronderzoek deed ik aan een Italiaanse uni-versiteit. Een andere cultuur, een andere wereld: ik werd losgetrokken uit vaste patronen en kwam open te staan voor nieuwe indrukken. De kerk heb ik daar heel intens meegemaakt. Ik heb haar daar écht leren kennen als de gemeenschap van God met de mensen. En die gemeen-schap, daar wilde ik aan bijdragen. Wat is er belangrijker in het leven dan dit?

En als priester. Waarom zo? Tja, dat is roeping. Ik geloof dat God ons allen leidt naar Hem toe. Langs welke weg, dat verschilt. Maar als je je door Hem laat leiden, dan toont Hij je die weg. Door mijn gebed, mijn leven in de kerk, mijn contact met andere christenen ontstond mij mij het besef: daar roept Hij mij toe, tot het priesterschap. En na het idee twee jaar te laten rijpen – ondertussen had ik mijn docen-tengraad gehaald – ben ik begonnen bij het Ariënskonvikt.

“Ik weet mij geroepen”, zei ik toen. En dat zeg ik nu nog, zes jaar later. Al is er in de tussentijd wel wat veranderd. Ik heb veel geleerd: over het geloof, de kerk en het priester-schap. Ik weet nu beter waar ik ‘ja’ tegen zeg. En ben ge-sterkt in mijn wil om dat ook te doen. Het is natuurlijk niet alleen leren: het is ook aan den lijve ondervinden. Het priesterleven wordt op het konvikt al ingeoefend. Ik leerde nieuwe kanten van mezelf kennen, en van anderen. Goe-de en kwade kanten. Een priester moet met beide uit de voeten. Ook Christus deed dat immers. Het konvikt is min-stens zozeer een geestelijke en menselijke leerschool als een intellectuele.

Weet ik het nu zekerder dan aan het begin? Ja en nee. Christenen blijven mensen van het geloof. Van het vertrou-wen. We slaan wegen in die we niet kunnen overzien. We vertrouwen erop dat God ons leidt. Niet in zeven sloten tegelijk, maar wie blijft treuzelen die komt ook nooit er-gens. Christus is onze weg.

Het priesterschap wordt vaak vergeleken met het huwelijk. Beide zijn keuzen voor het leven. De priesteropleiding is dan misschien wel als een verkering. Niemand stapt na één dag al het huwelijksbootje in: eerst wil je elkaar beter leren kennen. Het ‘ja’ kan dan een ‘nee’ worden. Of een definitief jawoord, voor goede en slechte tijden. Je weet niet wat het leven brengen zal. Maar je weet wel dat je het met die persoon wilt leven. En dat die ander dat ook wil.

Priesterschap is het dienen van God tot heil van de men-sen. Een leven met Christus. Daar durf ik in vol vertrouwen ja op te zeggen.