file · Web viewAmbiguities of the third dimension. We zijn gewend om juist perspectief...

2
AMBIGUITIES OF THE THIRD DIMENSION We zijn gewend om juist perspectief te zien binnen de tweedimensionale kunst maar staan er nooit bij stil dat de kunstenaar er ook iets anders mee kan bedoelen, zoals een onmogelijke wereld, waar zwaartekracht geen rol speelt en bomen kunnen groeien tot het onmogelijke (Hogarth). Een kunstwerk kan een juist perspectief laten zien maar door omhoog, omlaag, links en rechts hun bedoeling te laten verdwijnen, creëer je een beeld wat niet realistisch is (M.C. Escher). Als het perspectief van een tweedimensionaal beeld lijkt te kloppen, maar het bekijkt als een driedimensionaal beeld en het bekijkt vanuit een andere positie, dan zie je dat het beeld niet klopt. (Piranesi; Carceri). Quadratisti: Schilderen met illusionistische effecten, als je de beschilderde ruimtes bekijkt vanuit een andere positie verdwijnt de illusie en zie je een tweedimensionaal beeld. De theorie van perspectief is geldig maar heeft de samenwerking met de mens nodig om te werken. Wij kunnen alleen in rechte lijnen kijken, we kunnen niet om een hoek kijken. We zien een object altijd maar van een kant en onze hersenen vullen in hoe de andere zijdes eruit zien. Je hersenen kunnen perspectief creëren in een tweedimensionaal beeld, omdat er een herinnering, beredenering van driedimensionaal beeld in je hersenen is opgeslagen. Dit perspectief wordt ook beïnvloed door de manieren hoe vormen in een schildering zijn opgedeeld of er kromme of rechte lijnen gebruikt worden en vanuit de positie waarnaar je naar een schildering kijkt. Paradox binnen de perspectief laat niet zien dat de regels binnen perspectief niet kloppen maar dat gewone resultaten van geometrische projectie ons kunnen verassen. Bijvoorbeeld als je ronde pilaren langs elkaar ziet, lijken de buitenste pilaren groter dan de middelste. Dit komt doordat je bij de buitenste pilaar meer van de zijdes kunt zien dan de pilaar recht voor je. Grootte- afstand relatie: Om te bepalen hoe groot een beeld is moet je weten hoe ver het van je afstaat. Doordat je hersenen herinnering heeft van bestaande objecten kun je spelen met de grootte-afstand relatie. Door een normaal formaat horloge en een hele grote horloge langs elkaar te houden, lijkt de grote horloge dichterbij.

Transcript of file · Web viewAmbiguities of the third dimension. We zijn gewend om juist perspectief...

Page 1: file · Web viewAmbiguities of the third dimension. We zijn gewend om juist perspectief te zien binnen de tweedimensionale kunst maar staan er nooit bij stil dat de kunstenaar er

AMBIGUITIES OF THE THIRD DIMENSIONWe zijn gewend om juist perspectief te zien binnen de tweedimensionale kunst maar staan er nooit bij stil dat de kunstenaar er ook iets anders mee kan bedoelen, zoals een onmogelijke wereld, waar zwaartekracht geen rol speelt en bomen kunnen groeien tot het onmogelijke (Hogarth). Een kunstwerk kan een juist perspectief laten zien maar door omhoog, omlaag, links en rechts hun bedoeling te laten verdwijnen, creëer je een beeld wat niet realistisch is (M.C. Escher).

Als het perspectief van een tweedimensionaal beeld lijkt te kloppen, maar het bekijkt als een driedimensionaal beeld en het bekijkt vanuit een andere positie, dan zie je dat het beeld niet klopt. (Piranesi; Carceri).

Quadratisti: Schilderen met illusionistische effecten, als je de beschilderde ruimtes bekijkt vanuit een andere positie verdwijnt de illusie en zie je een tweedimensionaal beeld.

De theorie van perspectief is geldig maar heeft de samenwerking met de mens nodig om te werken. Wij kunnen alleen in rechte lijnen kijken, we kunnen niet om een hoek kijken. We zien een object altijd maar van een kant en onze hersenen vullen in hoe de andere zijdes eruit zien.

Je hersenen kunnen perspectief creëren in een tweedimensionaal beeld, omdat er een herinnering, beredenering van driedimensionaal beeld in je hersenen is opgeslagen. Dit perspectief wordt ook beïnvloed door de manieren hoe vormen in een schildering zijn opgedeeld of er kromme of rechte lijnen gebruikt worden en vanuit de positie waarnaar je naar een schildering kijkt.

Paradox binnen de perspectief laat niet zien dat de regels binnen perspectief niet kloppen maar dat gewone resultaten van geometrische projectie ons kunnen verassen. Bijvoorbeeld als je ronde pilaren langs elkaar ziet, lijken de buitenste pilaren groter dan de middelste. Dit komt doordat je bij de buitenste pilaar meer van de zijdes kunt zien dan de pilaar recht voor je.

Grootte- afstand relatie: Om te bepalen hoe groot een beeld is moet je weten hoe ver het van je afstaat. Doordat je hersenen herinnering heeft van bestaande objecten kun je spelen met de grootte-afstand relatie. Door een normaal formaat horloge en een hele grote horloge langs elkaar te houden, lijkt de grote horloge dichterbij.