Behandelplan mw. A****

Hoofddoel: Binnen 8 tot 10 weken werkactiviteiten als bukken, tillen en draaien kunnen hervatten met een NPRS van maximaal 3/4. Hierbij is de interventie gericht op het gradueel opbouwen van het activiteiten niveau en het gedoseerd oefenen met een specifiek oefenprogramma.

Subdoel: Binnen 2 behandelingen de fysiek belemmerende activiteiten in kaart hebben gebracht middels de Quebec back pain and disability scale (QBPDS).

Subdoel: Binnen 4-6 weken ergonomisch verantwoorde manieren van tillen, bukken en draaien hebben aangeleerd middels functionele (huiswerk) oefeningen gericht op ADL- werk activiteiten.

Subdoel: Binnen 4-6 weken de mobiliteit van het SI-gewricht vergroten naar volledige nutatie en contranutatie middels mobiliserende oefeningen voor de lumbale wervelkolom en het SI-gewricht en passieve mobilisatie van het SI-gewricht. Gemeten middels de test van Gillet.

Subdoel: Binnen 8 tot 10 weken de stabiliserende rompmusculatuur trainen, middels de drie fases van stabiliteitstraining, met behulp van een op maat gemaakt trainingsprogramma gericht op rompstabiliteit, kracht en uithoudingsvermogen.

Mobiliserende oefeningen voor het SI gewricht/ lumbale wervelkolom:Uit onderzoek is gebleken dat fysiotherapie effectief is bij problematiek in het SI- gewricht. Oefeningen ter verbetering van de stabiliteit en mobiliteit zijn geïndiceerd. Oefeningen waarbij de patiënt zelf actief mobiliseert worden aangeraden in het artikel van Visser(2013). Voor de mobiliserende oefeningen wordt geen advies gegeven voor het aantal herhalingen en de intensiteit.

Oefening 1: lumbar tilt in lig

Hierbij wordt in ontspannen ruglig met de voeten op schouder breedte en de knieën geflecteerd, de lage rug opgetrokken van het matje omhoog. De rug wordt langzaam alternerend “hol” en “bolgemaakt”. Het bol en hol maken wisselt elkaar om de 5 seconden uit. Er wordt gelet op de ademhaling, de patiënt moet proberen rustig door te ademen .

Oefening 2: forced extension in buiklig

Hierbij wordt in buiklig de onderrug in extensie geforceerd door gebruik te maken van de armen als steun. De adem moet ontspannen en regelmatig zijn en de nek in extensie zodat de ogen niet gericht zijn op het matje. Deze positie moet 30 sec gehandhaafd worden, afgewisseld met 20 seconden ontspannen buiklig.

Oefening 3: Knee lift in ruglig

Hierbij worden de knieën alternerend naar de borst toe getrokken met de handen. Hierbij mag eindstandig de knie richting de borst worden geduwd om zo mobilisatie in het SI- gewricht te provoceren. Dit mag 10 sec. per been worden vastgehouden. Indien deze oefening pijn hevig provoceert is het verstandig om deze niet uit te voeren.

Oefening 4: Kneeling bridge in knie-zit.

Hierbij zit de patiënt op handen en knieën, en ademt deze rustig en ontspannen in en uit. De onderrug dient “hol” en “bol” gemaakt te worden in een rustig en alternerd ritme. Hierbij moet de holle en bolle stand beide 5 seconden worden vastgehouden. Bij het hol maken dient de navel te worden ingetrokken.

Oefeningen voor een ergonomisch verantwoorde houdingBinnen de fysiotherapie is er al een aantal jaar een discussie gaande over de effectiviteit van ergonomisch verantwoorde houdingen. Zo zijn er therapeuten die beweren dat de ergonomisch houding niet belangrijk is voor het correct functioneren van de wervelkolom. Recent onderzoek toont echter aan dan houdingscorrectie en oefeningen voor een ergonomische houding tijdens ADL- activiteiten zorgt voor een verbeterde houding, pijn vermindering en een kleinere kans op recidiverende klachten. ( Ribeiro, 2014) ( Brooks, 2012)

Oefening 1: Schouder tractie in zit.

Bij deze oefening wordt een rechte zithouding gesimuleerd. De patiënt trekt de schouder bladen naar elkaar toe in zit. Hierbij mag er geen “bolle” rug worden gemaakt, maar moet de rug recht zijn tijdens het zitten. Gedurende 5 seconden worden de schouderbladen naar elkaar toe getrokken, daarna worden deze weer ontspannen los gelaten.

Oefening 2: tilhouding

Bij deze oefening wordt er een “correcte” tilhouding gesimuleerd waarbij er gelet wordt op het goed zakken door de knieën en het behouden van een rechte rug. Deze oefening kan eerst geoefend worden zonder gewicht en later kan er eventueel gewicht worden toegevoegd om werksituaties te simuleren. Bij het bukken moet worden gelet op het plaatsen van de voeten, deze moeten op schouderbreedte geplaatst worden.

Oefeningen voor het versterken van de rompmusculatuur. De afgelopen jaren worden er steeds meer vraagtekens gezet bij “core stability” programma’s, zouden ze daadwerkelijk effectief zijn? Het ene na het andere kritische onderzoek werd gepubliceerd op Pubmed, is “core stability” daadwerkelijk nodig of heeft elke vorm van fysieke training gezondheidsvoordelen?( Stillwel, 2017) Vanuit de andere hoek van de wetenschap volgt echter een duidelijk tegengeluid, alhoewel generalistische oefeningen en stabiliteitsoefeningen beide positieve resultaten behalen gezien de kwaliteit van leven en pijnreductie zien we dat deze resultaten significant zijn bij specifieke stabiliteitsoefeningen.(Coulombe BJ, 2017). Het statement dat “core stability” wel degelijk effectief is wordt ondersteund door meerdere recente onderzoeken. ( Hoppes et al. 2016).

Oefening 1: Aanspannen transversus.

Bij deze oefening wordt de patiënt gevraagd om de buikspieren aan te spannen zonder een bolle of holle buik te maken. De handen van de therapeut kunnen manueel lijdend zijn. Indien dit makkelijk gaat kunnen dubbeltaken worden toegevoegd als het optillen van een arm of been of het opnoemen van het alfabet.

Oefening 2: hip bridge.

Tijdens deze oefening wordt de patiënt gevraagd om een bruggetje te maken door de buikspieren aan te spannen en het bekken naar het plafond te tillen. Om het krachtuithoudingsvermogen van de buikspieren te verbeteren worden de parameters 10-15x in 3-5 sets gebruikt met 45-90 seconden rust tussen elke set.

Oefening 3: donkey kick

Bij deze oefening zit de patiënt op handen en knieën en strekt deze een voor een de benen rustig uit, waarbij het bekken recht moet blijfen in het horizontale vlak. Om het krachtuithoudingsvermogen van de buik en rug spieren te verbeteren worden de parameters 10-15x in 3-5 sets gebruikt met 45-90 seconden rust tussen elke set.

Oefening 4: swimmer

Bij deze oefening ligt de patiënt op zijn of haar buik. De benen en de armen worden altererend opgeheven, het linkerbeen tergelijk met de rechter arm en vice versa. De bewegingen worden langzaam uitgevoerd (3 seconden per heffing). Om het krachtuithoudingsvermogen van de buik en rug spieren te verbeteren worden de parameters 10-15x in 3-5 sets gebruikt met 45-90 seconden rust tussen elke set.

Oefeningen voor algehele conditie, spierkracht en uithoudingsvermogen. Bij chronishe lage rugpijn wordt veel bewegen aanbevolen, zowel de Nederlandse richtlijn als de internationale richtlijnen claimen dat bewegen essentieel is voor het verbeteren van pijnbeleving en het opbouwen van fysieke activiteiten. Nieuw en recenter onderzoek blijft deze bewering ondersteunen. Meerdere reviews gericht op onderzoek naar interventies bij chronische rugpijn geven aan dat een beweegprogramma voor patiënten met chronische klachten zeer effectief is. ( Geneen et al.,2017)(Andronis et al.,2017)(Gordon, 2016).

Oefening 1: Fietsen

Elke bovengenoemde review beschrijft aerobe training als onderdeel van het behandelprogramma als effectief voor het verbeteren van algemene gezondheidsvoordelen. De duur van het fietsen en de wattage kan worden afgesteld op de fitheid van de patiënt, eventueel kan een fitheidstest worden afgenomen. Het fietsen kan worden geimplementeerd als warmingup of coolin gdown.

Oefening 2: lunge

De lunge is een oefening waarbij de patiënt een ruime stap naar voren zet en met het been dat achter staan naar de grond toe buigt. Hierbij moet de torso recht blijven en moeten de buikspieren worden aangespannen. Om het krachtuithoudingsvermogen van de spieren te verbeteren worden de parameters 10-15x in 3-5 sets gebruikt met 45-90 seconden rust tussen elke set.

Oefening 3: Lat pulldown

Bij deze oefening wordt het pulley apparaat gebruikt. Er wordt een inschatting gemaakt van het te gebruiken gewicht door het holtensdiagram, hierdoor wordt uitgerekend wat het gewicht moet zijn. . Om het krachtuithoudingsvermogen van de spieren te verbeteren worden de parameters 10-15x in 3-5 sets gebruikt met 45-90 seconden rust tussen elke set.

Oefening 4: Dumble row

Bij deze oefening worden dumbles gebruikt, niet alleen de schouderspieren worden getraind maar ook de rug en buikspieren door het handhaven van een loodrechte positie. De patiënt steunt met 1 knie op een bankje en trekt alternerend het gewicht van de dumbel richting de borst door de arm langs het lichaam omhoog te trekken en de schouderbladen naar elkaar toe te trekken. Om het

krachtuithoudingsvermogen van de spieren te verbeteren worden de parameters 10-15x in 3-5 sets gebruikt met 45-90 seconden rust tussen elke set.

Week: Mobiliteit stabiliteit ergonomie algeheel1 lumbar tilt in lig

2 minutenAanspannen transversus.5 minuten

Squat 3x10 (gewichtloos)

Lunge3x10 per been

2 forced extension in buiklig2 minuten

Aanspannen transversus.5 minuten

Squat 3x10 (gewichtloos)

Lat pulldown3x10x10kg

3 forced extension in buiklig2 minuten

Aanspannen transversus.+ dubbeltaken. 5 minuten

Squat 3x10 (gewichtloos)

Lat pulldown3x10x10kg

4 Knee lift in ruglig2 minuten

hip bridge.3x 10 hh

Squat 3x10x 5kilo

Dumble row 3x10x2kg

5 Knee lift in ruglig2 minuten

hip bridge.3x10hh

Squat 3x10x5 kg

Dumble row 3x10x2kg

6 Kneeling bridge in knie-zit.2 minuten

donkey kick3x10 hh

Squat 3x10x5 kg

Lunge 3x10 per been

7 Kneeling bridge in knie-zit.2 minuten

donkey kick3x10hh

Squat 3x10x7kg

Lat pulldown 3x10x10kg

8 Kneeling bridge in knie-zit.2 minuten

Swimmer 2 minuten non stop alternerend

Squat 3x10x7kg

Dumble row 3x10x2kg

Trainingsschema per week

Bronnen:-Visser LH, Woudenberg NP, de Bont J, van Eijs F, Verwer K et al. Treatment of the sacroiliac joint in patients without leg pain: a randomized-controlled trial. Eur Spine J. 2013 Oct;22(10):2310-7. doi: 10.1007/s00586-013-2833-2. Epub 2013 May 30.

- Ribeiro DC1, Sole G, Abbott JH, Milosavljevic S. The effectiveness of a lumbopelvic monitor and feedback to change postural behavior: a feasibility randomized controlled trial. J Orthop Sports Phys Ther. 2014 Sep;44(9):702-11. doi: 10.2519/jospt.2014.5009. Epub 2014 Aug 6.

- Brooks C1, Kennedy S, Marshall PW. Specific trunk and general exercise elicit similar changes in anticipatory postural adjustments in patients with chronic low back pain: a randomized controlled trial. Spine (Phila Pa 1976). 2012 Dec 1;37(25):E1543-50. doi: 10.1097/BRS.0b013e31826feac0.

-Stilwell P1, Harman K1. Contemporary biopsychosocial exercise prescription for chronic low back pain: questioning core stability programs and considering context. J Can Chiropr Assoc. 2017 Mar;61(1):6-17.

- Coulombe BJ1, Games KE2, Neil ER2, Eberman LE2. Core Stability Exercise Versus General Exercise for Chronic Low Back Pain. J Athl Train. 2017 Jan;52(1):71-72. doi: 10.4085/1062-6050-51.11.16. Epub 2016 Nov 16.

-Hoppes CW1, Sperier AD1, Hopkins CF1, Griffiths BD1, Principe MF. THE EFFICACY OF AN EIGHT-WEEK CORE STABILIZATION PROGRAM ON CORE MUSCLE FUNCTION AND ENDURANCE: A RANDOMIZED TRIAL. Int J Sports Phys Ther. 2016 Aug;11(4):507-19.

- Geneen LJ1, Moore RA2, Clarke C3, Martin D4, Colvin LA5, et al. Physical activity and exercise for chronic pain in adults: an overview of Cochrane Reviews. Cochrane Database Syst Rev. 2017 Jan 14;1:CD011279. doi: 10.1002/14651858.CD011279.pub2.

- Andronis L1, Kinghorn P2, Qiao S2, Whitehurst DG3,4,5, Durrell S6 et al. Cost-Effectiveness of Non-Invasive and Non-Pharmacological Interventions for Low Back Pain: a Systematic Literature Review. Appl Health Econ Health Policy. 2017 Apr;15(2):173-201. doi: 10.1007/s40258-016-0268-8.

- Gordon R1, Bloxham S2. A Systematic Review of the Effects of Exercise and Physical Activity on Non-Specific Chronic Low Back Pain. Healthcare (Basel). 2016 Apr 25;4(2). pii: E22. doi: 10.3390/healthcare4020022.