D O N D E R D A G 1 7 F E B R U A R I 2 0 1 1

FW: Ingezonden: Open brief aan Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden. Peter Siebelt en Graaien voor de Goede zaak.

From: kingkong1621@live.nlTo: almere@sp.nl; ben.bloem@digiwel.nl; bureau@nationaleombudsman.nl; cda.publieksvoorlichting@tweedekamer.nl; cdja.maastricht@gmail.com; christenunie@tweedekamer.nl; d66@tweedekamer.nl; cie.vws@tweedekamer.nl; denkmetkoosmee@gmail.com; denhaag@sp.nl; g.wilders@tweedekamer.nl; groenlinks@tweedekamer.nl; groephopzoetermeer@hans-zijlstra.nl; groningen@sp.nl; i.y.tan@chello.nl; info@devrijspreker.nl; info@laatjenietkisten.nl; info@zwerfjongeren.nl; k.vaartjes@amnesty.nl; kamer@sp.nl; l.hartings@tweedekamer.nl; leeuwarden@sp.nl; lelystad@sp.nl; maatschappelijkeopvang@loc.nl; nieuwsdienst@trouw.nl; no.reply@nos.nl; njcm@law.leidenuniv.nl; politiek@nd.nl; nrc@nrc.nl; postbus@eerstekamer.nl; pvda_voorlichting@tweedekamer.nl; pvv@tweedekamer.nl; redactie.elsevier@elsevier.nl; redactie@eenvandaag.nl; redactie@nd.nl; redactie@parool.nl; redactie@telegraaf.nl; redactie@volkskrant.nl; rotterdam@sp.nl; sdn@planet.nl; sgp@tweedekamer.nl; straatadvocaten@gmail.com; tip@at5.nl; tips@leeuwardercourant.nl; utrecht@sp.nl; voorlichting@minvws.nl; voorlichting@rekenkamer.nl; vvdvoorlichting@tweedekamer.nl; w.tonissen@tweedekamer.nl; zembla@vara.nl; zmag@xs4all.nl; zonde04@gmail.com; zorgvisie@reedbusiness.nlSubject: Ingezonden: Open brief aan Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden. Peter Siebelt en Graaien voor de Goede zaak.Date: Thu, 17 Feb 2011 16:45:17 +0100

De  Groene Amsterdammer,Graaien voor de goede zaak

Natuurlijk kent Nederland zijn schandalen. Maar ze missen de meeslependheid die ze elders hebben. Want Nederlanders sjoemelen in de marge, en doen dat vaak ook nog in het algemeen belang. Een geruststellend idee? Nou nee De ritselaars: Beknopte Nederlandse schandaalwijzer van Harm van den Berg wordt zondag 27 april gepresenteerd in de Balie te Amsterdam. ELK LAND krijgt de affaires dat het verdient. In het calvinistische Nederland zijn seksschandalen zeldzaam. Sinds minister Sydney van den Bergh in 1959 vanwege een scheiding moest aftreden, kunnen politici er zonder gevaar maîtresses op nahouden. Pieter Hilhorst

Het enige seksschandaaltje dat we kennen, was het hoerenbezoek van de burgemeesters Faber en Smallenbroek. En dat kwam alleen in het nieuws doordat de heren met omstanders op de vuist gingen.Nederland is ook geen land waar politici groots en meeslepend corrupt zijn. Het zijn 'kleine krabbelaars', zoals Lubbers de voormalige CDA-staatssecreataris Van Zeil noemde. Van Zeil liet de klusjesman van de woningbouwvereniging waar hij commissaris was, werken aan zijn huis zonder daarvoor te betalen. Het voordeel werd later op maar liefst 6500 gulden geschat. PvdA-kamerlid Harry van den Bergh handelde met voorkennis in aandelen Fokker. Zijn winst was 12.000 gulden.Alleen VVD'er Albert Jan Evenhuis en premier Lubbers pakten het groots aan. Evenhuis leende 225.000 gulden van zijn buurman, om deze vervolgens als staatssecretaris van Economische Zaken een investeringspremie van 6,3 miljoen te verstrekken. Lubbers schakelde de overheid in om te zorgen dat Koeweit een openstaande rekening van zijn familiebedrijf Hollandia Kloos alsnog betaalde. Voordeel: 12,5 miljoen.Nederland is het land van plichtsgetrouwe schuinsmarcheerders. Het grootste gevaar voor de publieke moraal schuilt in typen als Molkenboer, die als regeringscommissaris met de beste bedoelingen belastinggeld in de bodemloze put van RSV pompte. In vakbondsleiders die meewerken aan het lozen van werknemers in de WAO omdat dat beter is dan ontslag. Of in rechercheurs die tonnen hasj verhandelen om zo de georganiseerde criminaliteit een gevoelige klap toe te brengen.Dat wil niet zeggen dat Nederland geen zakkenvullers kent, maar uit De ritselaars, een door NRC Handelsblad-journalist Harm van den Berg

geschreven overzicht van de belangrijkste politieke schandalen van de afgelopen 25 jaar, blijkt dat de grootste zakkenvullers zich niet onder politici bevinden, maar in de kring daaromheen. De meeste ritselaars opereren in het schemergebied tussen publiek en privé. In Nederland is dat schemergebied groot. In het slotwoord van De ritselaars schrijft politicoloog Koen Koch dat de verzuiling een vruchtbare voedingsbodem is voor corruptie. De politieke controle op het maatschappelijk middenveld is klein en de scheiding tussen het publieke en het private domein is vaag.Door de terugtreding van de overheid is dat schermergebied de laatste jaren zelfs gegroeid. In veel organisaties wordt zonder effectieve politieke controle gewerkt met publieke middelen. De directeur van de staatsloterij, Leo van Gastel, had na de verzelfstandiging vrij spel. Hij profiteerde daar schaamteloos van door zijn eigen software-bedrijfje te verkopen aan automatiseringsbedrijf Getronics en vervolgens te regelen dat de Staatsloterij een grote klant werd van Getronics. Omdat de opbrengst van de verkoop afhankelijk was van de omzet van zijn bedrijf na vijf jaar, spekte Van Gastel indirect zijn eigen portemonnee.In Nederland blijkt soms te worden gegraaid in het algemeen belang. Om hun beleidsdoelstellingen te behalen, zijn politici bereid om fraude van zakelijke partners met de mantel der liefde te bedekken. In de enquête over de bouwsubsidies gaf Gruijters, voormalig minister van Volkshuisvesting, grif toe dat hij de woningbouwverenigingen had laten sjoemelen met de stichtingskosten van nieuwbouwwoningen omdat er anders onvoldoende zouden zijn gebouwd. Nog voor Neelie Kroes Tankcleaning Rotterdam van de gebroeders Langeberg een miljoenensubsidie verstrekte, was op haar ministerie reeds bekend dat de broers al eens waren veroordeeld voor illegale lozingen in de Amsterdamse haven. De minister verwachtte, zoals ze later zei, 'geen dominees in de haven'. De gebroeders Langeberg waren niet brandschoon, maar concurrent Booy Clean was nog erger. En dus konTankcleaning Rotterdam spoedig ook in Rotterdam beginnen met illegale lozingen.DE COMBINATIE van gebrek aan toezicht en dwang om resultaten te boeken is dodelijk. Het valt daarom niet te verwachten dat het geritsel de komende 25 jaar afneemt. Bestuurlijke modeverschijnselen als

contractmanagement, verzelfstandiging en uitbesteding zijn niet bevorderlijk voor de publieke moraal. Om bedrijven te lokken zullen creatieve gemeenteambtenaren de regels te ruim interpreteren.In het vorig jaar verschenen boek Het verhaal van de moraal schrijft Mark Bovens al dat de afschaffing van de gedwongen winkelnering bij het Rijksinkoopbureau de kans op geritsel groter maakt. Veel meer ambtenaren hebben iets te vergeven. En er zijn genoeg bedrijven die de nieuwe Sinterklazen willen fêteren.Nederland is een land waar ritselaars weinig te vrezen hebben. Masson, directeur beleggingen van het ABP, werd wegens gebrek aan bewijs vrijgesproken. Prins Bernard moest om de Lockheed-affaire zijn functies opgeven en mocht geen uniform meer dragen, maar strafrechtelijk vervolgd werd hij niet. Ironisch genoeg kregen de omkopers zelfs hun zin: de regering schafte de vliegtuigen aan waar het allemaal om begonnen was.Er bestaat een cultuur van straffeloosheid, met het Pikmeer-arrest als voorlopig hoogtepunt. Met dit arrest bepaalde de Hoge Raad dat lagere overheden niet kunnen worden gestraft voor overtredingen als ze 'binnen een overheidstaak' handelen.Ritselaars moeten in Nederland pas oppassen als ze liegen tegen de Tweede Kamer. Ruud Lubbers is voor zijn creatieve omgang met regels en verantwoordelijkheden nooit de laan uit gestuurd, terwijl Robin Linschoten voor minder moest vertrekken. Het verschil zit hem in de omgang met de Tweede Kamer. Linschoten had de exorbitante salarissen voor de bestuursleden en de ultiem korte sollicatieprocedure voor Dian van Leeuwen kunnen overleven als hij iets eerlijker was geweest. Dan had Paul Rosenmöller hem ook nooit Robin de Ritselaar kunnen noemen.DE BEKNOPTE Nederlandse schandaalwijzer van Harm van den Berg is ontluisterend voor wie meende dat echte schandalen in ons land niet voorkomen. Toch heeft het overzicht ook iets geruststellends. De geboekstaafde schendingen van de publieke moraal zijn tenslotte onthuld en daarmee is de morele orde een beetje hersteld. De vraag is alleen hoe groot de kans is dat misstanden boven tafel komen.Het is opvallend dat de meeste schandalen niet door journalisten zijn opgediept. Doorgaans doen zij hun naam als waakhond pas eer aan als justitie, de Rekenkamer of het parlement al in actie zijn gekomen. Soms

komt de overheid in actie door een ritselaar met wroeging, zoals wegenbouwer Baars die weigerde nog langer smeergelden te betalen aan Limburgse bestuurders. Soms door klokkeluiders die de politiek verantwoordelijken wijzen op de schandelijke gang van zaken.Maar vaak komt de overheid niet of laat in actie. Een ambtenaar kreeg, toen hij het gesjoemel met de stichtingskosten van nieuwbouwwoningen in Rotterdam meldde bij het ministerie, te horen dat hij niet geacht werd die kosten te controleren. De klachten van de bewoners van de gifwijk in Lekkerkerk werden in eerste instantie genegeerd. Pas toen monteurs van het waterleidingbedrijf meldden dat de waterleiding werd weggevreten, stelde de gemeente een onderzoek in. De ontdekking van veel misstanden is net te toevallig om er zeker van te zijn dat de Beknopte Nederlandse schandaalwijzer de hele ijsberg laat zien en niet het topje.Nederland is het land dat weinig van zijn fouten wil leren. Telkens opnieuw krijgt de boodschapper van het slechte nieuws eerst het deksel op de neus. Als tenslotte ontkenningen geen zin meer hebben, kibbelen politici over de vraag of de politiek verantwoordelijke moet vertrekken. Zelden proberen ze het schemergebied te verkleinen of de controle te versterken. Ze blijven praten in termen van markt en resultaat, waar ze zouden moeten denken over macht en tegenmacht. En dus zullen we nog vaak worden opgeschrikt door affaires die we stuk voor stuk verdienen.

zaterdag, 24 juli 2010 Doorsturen   Printen

Ingezonden: Open brief aan Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden. Dit is een ingezonden bijdrage bedoeld ter discussie. Vrijspreker.nlstaat niet per se achter de meningen die erin verkondigd worden.

Open brief aan Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden.…..Loosdrecht….. 23 juli….. 2010.Majesteit,Reeds bij de eerste formatiebesprekingen wees de grote verliezer van de verkiezingen, het CDA, bij monde van de fractievoorzitter Maxim Verhagen deelname af aan overleg om te komen tot een rechtse regering. In eerste instantie verwonderlijk maar bij nader onderzoek zéér verklaarbaar.De grote belemmering voor Verhagen om hieraan mee te werken wordt met grote waarschijnlijkheid gevormd door de linker CDA-vleugel, die zijn buitenparlementaire belangen en activiteiten in gevaar ziet komen door de aangekondigde bezuinigingsvoornemens van de VVD en PVV. Belangen en activiteiten die de Nederlandse Staat alleen al in 2009 miljarden euro's hebben gekost, om nog maar te zwijgen over de maatschappelijke en lastenverzwarende gevolgen voor onze samenleving.Activiteiten die voornamelijk plaatsvinden onder de thema's ontwikkelingshulp, milieu, klimaat en vluchtelingenhulp. Activiteiten die in nauwe samenwerking plaatsvinden met de linkse politieke elite en haar buitenparlementaire netwerken. Activiteiten die Nederland in de loop der jaren hebben opgezadeld met een enorme vaste en welhaast onomkeerbare kostenpost en die in belangrijke mate debet zijn aan de staatsschuld waarmee Nederland is opgezadeld (tot 2009 meer dan 347 miljard Euro en in 2010 oploopt met 100 miljoen euro per dag).Gezien het voorgaande is het dan ook niet vreemd dat de diverse formatiepogingen tot nu toe gestrand zijn op de wijze waarop de Staatsschuld moet worden teruggebracht want bezuinigen is thans sleutelwoord. Alleen de wijze waarop moet worden bezuinigd is het grote struikelblok en dit veroorzaakt grote verdeeldheid tussen mogelijke coalitiepartners. De linkse politiek wil niet tornen aan de voornoemde thema's en de VVD en de PVV willen dat juist wel. En ook de "linkse" angst voor deelname door de PVV in een nieuw Kabinet speelt een rol want ook deze politieke partij wil met name en bovenal drastisch bezuinigen op de thema's die ons land onverantwoordelijk financieel

belasten.Nu U in mijn ogen voor de tweede maal de stap heeft gezet om een nieuwe (in)formateur aan te stellen die bij voorbaat zal trachten een rechts Kabinet te voorkomen lijkt het mij van eminent belang om U aan een aantal zaken te herinneren en een breed Nederlands publiek nader hierover voor te lichten. Want Uw nieuwe informateur, Ruud Lubbers is besmet, is gevangen in en door zijn eigen belangen en behoort niet alleen tot de linkervleugel van het CDA maar is ook diepgaand betrokken bij de thema's die de linkse politieke elite onaangetast wil laten.Als voormalig premier was Ruud Lubbers verantwoordelijk voor de miljarden euro's die voor genoemde thema's uit onze staatskas werden getrokken en mede door de gevolgen daarvan een belangrijk aandeel hebben gehad – en nog steeds hebben – in het oplopen van onze staatsschuld. Lubbers bekleedt sinds zijn aftreden als premier posities binnen Niet Gouvernementele Organisaties (NGO's) die met miljoenen aan gemeenschapsgeld worden gesubsidieerd. De huidige formateur is bijvoorbeeld voorzitter van de Stichting voor Vluchteling Studenten (UAF) en kreeg deze organisatie alleen al in 2009 2.678.580 euro overheidsgeld. Hij is ook betrokken bij de Nationale Commissie voor internationale samenwerking en Duurzame Ontwikkeling (NCDO) die over de periode 2007-2010 128,4 miljoen euro overheidsgeld mag incasseren. In samenwerking met de NCDO heeft Lubbers het initiatief genomen tot de oprichting van 'Worldconnecters' een organisatie waarvan hij tevens voorzitter is. 'Worldconnecters' houdt zich onder meer bezig met de thema's klimaat, verbinding van culturen, mondiale machtsverschuivingen en Europa in de wereld.En zo zitten er binnen de linker CDA-vleugel meerdere personen wiens boordje gaat knellen bij de gedachten aan een rechtse regering.Neem een van Lubbers belangrijkste 'peetvaders' en collega's Jos van Gennip. De man die in de media meestal neergezet wordt als de partij-ideoloog van het CDA en de uitbreiding van de linkervleugel in belangrijke mate tot stand heeft gebracht. Hij wist een groot aantal CDA prominenten hiervoor te winnen. De in de aanhef genoemde thema's staan al jarenlang hoog op zijn politieke agenda. Niet de nationale thema's maar de internationale gebeurtenissen, het internationalisme, moeten volgens Van Gennip de politieke agenda bepalen. Zijn dubbele

petten zijn veelvoudig en vormen een lichtend voorbeeld voor de verstrengeling tussen politiek en de miljardenverslindende buitenparlementaire actiewereld. Een kleine greep uit zijn talrijke activiteiten:Van 1967 tot 1976 was Van Gennip directeur van het Centraal Missie Commissariaat (CMC). Een organisatie die aan de wieg stond van linkse christenen binnen de kerken en belast was met de belangenbehartiging van 8.000 Nederlandse missionarissen. Missionarissen die de marxistische bevrijdingstheologie omarmden en bloedige revoluties steunden in de Derde Wereld. Missionarissen die de andere kant opkeken wanneer hun 'cliënten' op afschuwelijke wijze de rechten van mens schonden of van ontwikkelingsgeld wapens kochten. Zo steunde een van hen, Jan Schrama, vergaand het verzet in de Filippijnen en behoorde hij tevens tot de adviesraad van de katholieke ontwikkelingshulporganisatie Cebemo.Lubbers was een regelmatige gast en spreker tijdens bijeenkomsten die door Cebemo werden georganiseerd. Sinds de oprichting van beide organisaties zijn er enorme bedragen aan gemeenschapsgeld naar toe gevloeid. Intussen is naam van CMC veranderd in 'Mensen met een Missie' (subsidies van overheden en anderen in 2009 €4.466.872) en de naam van Cebemo is veranderd in Cordaid (overheidssubsidie over de periode 2007 – 2010 421.830.126 euro).Deze organisaties zijn ontstaan rond 1967. De behoefte aan gemeenschapsgeld werd steeds groter en om meer subsidies binnen te halen en hun netwerk uit te breiden begon men stap voor stap met het oprichten van nieuwe organisaties. Zo stond Van Gennip in 1968 aan de wieg van de nationale commissie Justitia et Pax. Nederland behoorde daarmee tot de eerste landen die een eigen commissie oprichtten, nadat een jaar eerder in Rome de internationale commissie aan de slag was gegaan. Justitia et Pax wordt momenteel ondermeer gesubsidieerd door Mensen met een Missie, Solidaridad, religieuze instituten, het Ministerie van Buitenlandse zaken en de Mede Financierings Organisatie (MFO)Cordaid.Ook in Cordaid heeft Van Gennip zijn sporen nagelaten. In navolging van de MFO(S) NOVIB (momenteel de Stichting Oxfam Novib en over de periode 2007 – 2010 gesubsidieerd met 509 miljoen euro), die in 1956

werd opgericht door zijn christelijke geloofsgenoot Pater Simon Jelsma, stond Van Gennip in 1965 – vanuit het CMC – aan het wiegetouw van het Katholieke Cebemo. Een jaar daarvoor, in 1964, werd de protestantse ICCO opgericht. Ook daar is linkervleugel van het CDA rijkelijk vertegenwoordigd. CMC en Cebemo bleven nauw met elkaar verbonden. Als directeur van Cebemo gaf Van Gennip in 1973 aan zijn strijdmakker Jan Pronk, de toenmalige PvdA-minister van Ontwikkelingssamenwerking, advies over de wijze waarop ze geld naar het verzet in Chili konden sluizen.Later volgde een wederdienst en werd Van Gennip door Pronk aangesteld om berichten over misbruik van ontwikkelingshulp door het gewapende verzet in de Filippijnen te onderzoeken. Gezien zijn jarenlange ondersteuning van dit verzet laat het resultaat van zijn onderzoek zich bij voorbaat raden. Van Gennip bleef algemeen Cebemo-directeur tot 1984 (momenteel is Cebemo opgegaan in Cordaid). Wetenswaardig is ook nog dat de dochter van Van Gennip, CDA-politica Karien van Gennip momenteel in de Raad van Toezicht van Cordaid zit en daar vergezeld wordt door de CDA-prominenten Gerrit. H.O. van Maanen en Arie M. Oostlander.In 1984 werd Van Gennip als een kat op het spek gebonden. Hij verliet Cebemo om tot 1990 te gaan werken als plaatsvervangend directeur-generaal Internationale Samenwerking bij ministerie van Buitenlandse Zaken en werd belast met bilaterale Nederlandse Ontwikkelingshulp. Mede door zijn bemoeienis en samenwerking met Jan Pronk raakten de relaties van het ministerie en zijn ambtenaren met de NGO's innig verstrengeld. In 1986 werd Van Gennep tevens lid van de Raad van Toezicht bij de Rabobank in Den Haag. Zijn partijgenoot Herman Wijffels was lid van de directie Rabobank Nederland en sleutelde als informateur in 2006 een Kabinet CDA, PvdA en ChristenUnie in elkaar. Wijfels loodste de Rabobank voor ontwikkelingshulp binnen (in 2009 ruim 14,7 miljoen euro). Ter gelegenheid van zijn afscheid werd het Herman Wijfels Fonds opgericht.

Link: http://retro.nrc.nl/W2/Lab/Technolease/dossiertechnolease.html

Na zijn werkzaamheden bij het ministerie van Buitenlands Zaken werd Van Gennip van 1991 tot 1999 directeur van het Wetenschappelijk Instituut van het CDA. En ook hier opereerde hij onder dubbele pet. Vanaf juni 1997 werd hij voorzitter Society International Development (SID) Nederland en een maand later tot 16 januari 2008, vicepresident van SID International. Als voorzitter van de SID benadrukt Van Gennip dat deze organisatie 'één van de drijvende krachten' is in de promotie van alternatieve zienswijzen en acties met betrekking tot ontwikkelingssamenwerking en een unieke rol speelt 'in het overbruggen van de kloof tussen beleidsmakers en activisten aan de basis'. Momenteel heeft SID bijna 6000 leden in 115 landen en werkt het internationaal nauw samen met gelijkgezinde organisaties en netwerken van onder meer parlementariërs en studenten. SID wordt mede ondersteunt door het ministerie van Buitenlandse Zaken. Hoe SID aan deze ondersteuning komt is inmiddels duidelijk.Vanaf mei 2004 is Van Gennip voorzitter van de Nationale Commissie voor Internationale Samenwerking en Duurzame Ontwikkeling (NCDO). Voor de periode 2007-2010 ontving de NCDO een subsidie van 128,4 miljoen euro. Tijdens de periode vanaf 2004 tot 2007 was hij tevens lid van de Eerste Kamer. Ook hier hield hij zich bezig met ontwikkelingssamenwerking en was hij de woordvoerder Ontwikkelingssamenwerking en Buitenlandse Zaken van de CDA Eerste-Kamerfractie. Wetenswaardig is dat hij ook bestuurslid is van de het Netherlands Institute for Multiparty Democracy (NIMD) waarvan zijn CDA-collega Bernard Bot voorzitter is. NIMD ontving in 2008 bijna 10 miljoen euro van het ministerie van Buitenlandse Zaken.Zijn CDA-collega Sophie van Bijsterveld is lid van de Eerste Kamer en ook zij draagt een dubbele pet en is lid van de ledenraad van PaxChristi, een organisatie die over de periode 2007-2010 ruim 15 miljoen euro overheidsgeld ontvangt.In zijn rol als NCDO-voorzitter subsidieerde Van Gennep de SID (2004 €75.000, 2005 €75.000, 2006 €241.612, 2007 €211.120). En daar bleef het niet bij. Ook andere organisaties waarin hij bestuurlijk actief is verzorgde hij rijkelijk met NCDO-subsidies waaronder de Eduardo Frei Stichting (2004 €100.000, 2007 €90.000). Als voorzitter van het NCDO is hij ook actief binnen de Knowledge and Advisory Centres

http://www.worldconnectors.nl/index.php?id=45&c=10 waaraan onder meer zijn CDA-collega Doekle Terpstra en de zeer omstreden moslimfilosoof Tariq Ramadan deelnemen.Van Gennip is ook een groot voorstander van Gemeentelijke Samenwerking met Ontwikkelingslanden en zit daarvoor in de adviescommissie van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). Een organisatie die in dit kader mede verantwoordelijk is voor de enorme bedragen die via gemeenten naar het buitenland vloeien en nauw samenwerkt met en mede gesubsidieerd wordt  door het NCDO (meer dan 300.000 euro in 2009) http://www.vng.nl/smartsite.dws?id=35434.En dan hebben we ook nog het vice-voorzitterschap van Van Gennip bij Vluchtelingenwerk Nederland. De organisatie die niet alleen al jarenlang het indammen van de enorme asielzoekerstroom naar ons land saboteert, maar door haar activiteiten ook een aanzuigende werking heeft. Zo is Vluchtelingenwerk Nederland ondermeer verantwoordelijk voor het tot stand komen van het Generaal Pardon. Een pardon dat in gang werd gezet door een machtige lobby onder de naam '26.000 gezichten'. In deze lobby liep Van Gennip hand in hand met de zojuist door U aangestelde informateur Ruud Lubbers en Doekle Terpstra, de voorzitter van de HBO-raad en ICCO.ICCO is een Interkerkelijke organisatie, opgericht in 1964 en houdt zich ook bezig met ontwikkelingssamenwerking. Voor de periode 2007-2010 ontving ICCO 525.000.000 euro aan overheidsgeld. De organisatie was nauw betrokken bij het Filippijnse verzet en onderdeel van het laakbare onderzoek dat Van Gennip in opdracht van Jan Pronk uitvoerde. In een reactie lieten zij in De Volkskrant van 5 juni 1990 weten: "Steun aan gewapend verzet blijft voor ICCO mogelijk."De voorganger van Doekle Terpstra bij ICCO was het prominente CDA-lid Tineke Lodders. Zij was de voorzitter over de periode januari 1996 tot 1 januari 2006. Zij is tevens voorzitter van de Raad van toezicht Samenwerkende Hulp Organisaties en zit sinds september 2007 ook in het bestuur van de NCDO. Lodders is ook voorzitter van het Landelijk Beraad Stedenbanden Nederland-Nicaragua dat over de periode 2007-2010 €2.000.000 aan subsidies mag incasseren. Als lid van de CDA-fractie in de Eerste Kamer hield zij zich vooral bezig met ontwikkelingssamenwerking, ruimtelijke ordening en milieubeheer en

sociale zaken.Ook andere CDA'ers zijn in dit verband zeer noemenswaard:Gerrit Terpstra en Pieter Kooijmans, beiden onder meer lid van de Raad van Toezicht van de Stichting Vluchteling die voor de periode 2007-2010 6.419.725 euro subsidie ontvangt.Jan Schinkelshoek, de voormalige campagne-woordvoerder van lijsttrekker Lubbers in 1986 en 1989. Schinkelhoek is lid van het bestuur van de Nederlandse stichting 'Press Now', die voor de periode 2007-2010 9.966.144 euro aan subsidie ontvangt.En dan noem ik nog het recentelijk opgerichte 'Rights Forum', dat zich met het conflict tussen Israel en de Palestijnen bezighoud. Een forum waaraan de CDA'ers Dries van Agt, Hans van den Broek, Frans Andriessen, Pieter Kooijmans, Tinneke Lodders, Doekle Terpstra en Bert de Vries deelnemen. Een forum waarvan de subsidies nog niet bekend zijn, maar met grote waarschijnlijkheid uit de eerdere beschreven subsidiekanalen komen.Tja en zo kan ik nog wel een tiental pagina's vullen met vergelijkbare belangenverstrengelingen die onderhandelingen over een rechts Kabinet zo goed als onmogelijk maken.Ik sluit deze brief af aan U met het interessante gegeven dat uw zoon Constatijn voorzitter is bij de Stichting The Hague Process on Refugees and Migration. Een stichting waar zowel Jos van Gennip als de door u aangestelde nieuwe informateur via de afdeling 'Club of the Hague' lid van zijn, een stichting die nauw samenwerkt met SID en subsidie ontvangt van ondermeer de ministeries van Justitie en Buitenlandse Zaken, de gemeente Den Haag, Vluchtelingenwerk, ICCO, Novib en de NCDO.Hoogachtend,Peter Siebelt