· Web viewHij wil geen handtekeningen uitdelen of op de foto, maar meteen naar een privékamer....

TekstboekVERSIE VOOR 11 SPELERS

HET VERHAALBioscoop Appelstroop, waarvan Appie Stroop de eigenaar is, gaat bijna failliet. De redding moet een prestigieus filmfestival worden en gelukkig krijgen ze veel publiciteit. De beroemde regisseur Stefan Speeldal wil zijn nieuwste film hier in première laten gaan en bekende gasten zullen aanwezig zijn, waaronder de wereldberoemde Amerikaanse acteur Fred Pit. Tenminste, dat denkt men!

Twee straatschoffies, waarvan er een veel op Fred Pit lijkt, hebben een plannetje bedacht. Op het festival zullen namelijk zogenaamde Gouden Appels worden uitgereikt. En op die filmprijzen hebben de twee het gemunt.

Het nieuws dat Fred Pit van de partij zal zijn laat menig vrouwenhart sneller kloppen, zoals dat van Klaartje van de kassa. En popcornverkoper Polle ontwikkelt speciaal voor het festival een ‘revolutionair’ popcornrecept.

Op het festival blijkt dat de filmrol van Stefan Speeldals nieuwe film nog in de Tisnie Filmstudio’s is blijven liggen. Hij gaat meteen bellen met zijn dochter Ruby die daar werkt. Ruby heeft net verteld aan collega Ruben dat haar vader maar weinig vertrouwen in haar heeft. Zij mag alleen de rotklusjes doen, terwijl ze ook graag films zou maken. Iets dat Ruben ook wel zou willen. Hij filmt sowieso al alles wat ze meemaken, met zijn smartphone.

Ruby en Ruben gaan in de studio’s op zoek naar de filmrol en komen zo per ongeluk in een aantal filmopnames terecht. Respectievelijk in een cowboyfilm, in de typische Tisnie-serie Hozen en in een slapstickfilm. Ruben filmt er zelf ook op los.

In de bioscoop raakt men lichtelijk in paniek. Sommige galagasten beginnen te morren. Waarom duurt het zo lang voordat de film er is? Bovendien stelt (de valse) Fred Pit iedereen teleur. Hij wil geen handtekeningen uitdelen of op de foto, maar meteen naar een privékamer. Klaartje zingt een verdrietige ballade, omdat Fred haar zo tegenvalt.

Net op het moment dat de straatschoffies er met de Gouden Appels vandoor willen gaan, komt onverwacht de echte Fred Pit binnen. Wie is nu wie? Gelukkig komt Tante van de Tisnie-Catering binnen met Freds lievelingsbroodje. Hij ruikt het al op afstand en zo is meteen duidelijk wie de echte Fred is. De schoffies worden ontmaskerd.

Even later zijn ook Ruby en Ruben ter plaatse. Ze zijn echter hun filmrol kwijtgeraakt aan een stel aliens. Aanvankelijk dachten ze dat ze te maken hadden met acteurs uit een sf-film, maar niets bleek minder waar. De filmrol is meegegaan naar de planeet Snarf. Om de boel te redden zegt Ruben dat de hele film op zijn smartphone staat, dus die film wordt afgespeeld. Het is onverwacht een overdonderend succes. De zure journalist Pedro, die van plan was om de film flink af te kraken, is helemaal om en vindt de ‘eerste smartphone-movie ooit gemaakt’ fantastisch.

Ruby en Ruben winnen de Gouden Appel voor beste film en voor het eerst is Stefan Speeldal echt trots op zijn dochter. De Gouden Appel voor beste acteur gaat vervolgens zeer verrassend naar de jongen van de straat die perfect Fred Pit kon nadoen.

DE PERSONAGES (11 spelers)

BIOSCOOPPERSONEEL:

1. Appie Stroop – dubbelrol met PlurkEigenaar van de bioscoop. Hij baalt dat de zaken slecht lopen en is vast van plan dat te veranderen. Kleding: blouse en nette broek. Vanaf scène 4 draagt hij galakleding. Heeft een smartphone (scène 1).

2. Polle van de popcornkraam – dubbelrol met cowboy SamWijdt zich met hart en ziel aan zijn popcorn. Polle staat bij zijn popcornkraam, maar heeft eventueel een mobiele popcornkraam voor zijn buik hangen. Kleding: een wit bakkersschort, misschien met koksmuts. Draagt net als het andere personeel bedrijfskleding: een (rood) gilet met een grote A op de achterkant en een kleine op de voorkant.

3. Klaartje van de kaartjes – dubbelrol met Dark ModderJong, meisjesachtig. Klaartje zit achter de kassa, maar kan eventueel ook rondlopen met een buideltasje waarin ze kaartjes en wisselgeld heeft zitten. Ze is idolaat van de acteur Fred Pit. Later komt ze erachter dat ze verliefd was op een ideaalbeeld in plaats van op een echt iemand.Omdat in deze versie de rol van Jantal Sjansen vervalt, neemt Klaartje die over… elke keer nadat Jantal op door de voice-over wordt aangekondigd. Ze mag de meeste teksten van Jantal gewoon voorlezen vanaf een kaart/kaartjes.Kleding: draagt net als het andere personeel bedrijfskleding: een (rood) gilet met een grote A op de achterkant en een kleine op de voorkant. Verder casual, bijvoorbeeld een T-shirt met een spijkerbroek eronder.Activiteit: zingt een solo.

GASTEN BIOSCOOP:

4. Pedro Paparazzo m/v - dubbelrol met TantePedro (of Petra) is journalist/recensent/paparazzo van de krant. Kraakt graag films af.Kleding: regenjas, gleufhoed, fotocamera om zijn nek. Hij heeft ook altijd een blocnote en een balpen bij zich.

5. Stefan Speeldal, filmregisseur - dubbelrol met DoxEen echte kunstenaar van de Gooische matras, die bekakt praat. Van opvoeding geen kaas heeft gegeten. Hij denkt dat zijn dochter nog niet zoveel kan. Kleding: kunstzinnig en kleurrijk. Hippe bril en hippe schoenen, heeft een smartphone.

6. 7. Lenny en Henny, premièregasten m/v - dubbelrollen met respectievelijk filmregisseur Mona en koningin Eliza. Een van hen neemt ook nog de rol van krantenmeisje op zichTwee premièregasten die zich ergeren aan het feit dat het allemaal zo lang duurt. Alles wat ze zeggen is op rijm!Kleding: galakleding.Activiteit: doen een rap met het publiek.

Niet te filmen! Tekstboek4

8. Fred Pit - dubbelrol met Filmregisseur Oerlewaps en Harry SnotterSympathieke, beroemde Amerikaanse acteur, die dol is op de broodjes van Tante. Praat met een Amerikaans accent.Kleding: nagenoeg dezelfde kleding als Donny: leren jas, cap, zonnebril.

OP STRAAT:

9. Krantenmeisje - dubbelrol met Lenny/Mona of Henny/ElizaCool meisje dat zich niet laat inpakken door Dox.Kleding: casual; grote schoudertas vol kranten.

10. 11. Donny en Dox – dubbelrollen met cowboy Jim en Stefan SpeeldalTwee stoere jonge gasten van de straat die straattaal spreken. Ze dromen ervan veel geld te hebben of beroemd te worden. Donny komt in scène 2 met een gettoblaster/boombox op en misschien heeft Dox wel een skateboard onder zijn arm.Kleding: hippe kleding en caps. Als Donny later als Fred Pit opkomt, heeft hij een zonnebril op en een leren jasje aan. De rest van zijn kleding moet hetzelfde blijven; anders kan het publiek denken dat het een dubbelrol is. Dox heeft zich dan als bodyguard verkleed, maar is nog herkenbaar als de oude Dox.

TISNIE FILMSTUDIO’S:

12. Ruby SpeeldalDe dochter van Stefan Speeldal die graag carrière wil maken in de filmwereld, en ervan baalt dat haar vader haar niet serieus neemt. Ze heeft t/m scène 10 een thermoskan bij zich.Kleding: draagt net als Ruben spijkerbroek en shirt (bijvoorbeeld blauw) met Tisnie-logo erop. Heeft een smartphone.

13. Ruben m/vCollega van Ruby die alles filmt wat los en vast zit. Als Ruben door een meisje gespeeld wordt heet ze Rachel.Kleding: draagt net als Ruby spijkerbroek en shirt (bijvoorbeeld blauw) met Tisnie-logo erop. Heeft een smartphone.

14. 15. Cowboys Jim en Sam - dubbelrollen met Donny en PolleGedragen zich zoals cowboys zich gedragen, kauwen kauwgom en praten met een Amerikaans accent.Kleding: cowboykleding, pistolen, stokpaarden.Activiteit: staan vooraan in het lied Cowboys zoals wij.

16. Filmregisseur Oerlewaps m/v - dubbelrol met Fred Pit en Harry SnotterFilmregisseur van de western. Meneer Oerlewaps (of mevrouw Van Ammelzooi) is een ervaren regisseur. Zit aan de zijkant van het toneel in regisseursstoel.Kleding: jeans gecombineerd met een colbertje. Later galakleding.

17. Koningin Eliza - dubbelrol Henny (en misschien ook het krantenmeisje)Musicalster die snipverkouden is. Het zingen lukt aanvankelijk niet best, maar later gaat het geweldig, dankzij Ruby. Kleding: prachtige blauwe koninginnenjurk met kroontje, zoals Elsa in Frozen. Ze heeft een boel zakdoeken in haar jurk verstopt.


Activiteit: verpest eerst haar solo door een hoestbui en zingt daarna goed in Na regen komt zonneschijn.

18. Harry Snotter - dubbelrol met Fred Pit en filmregisseur OerlewapsKleine bijrol van snipverkouden tovenaar. Kleding: outfit als die van Harry Potter, inclusief brilletje en toverstaf.

19. Filmregisseur Mona m/v - dubbelrol met Lenny (en misschien ook het krantenmeisje)Mona (of Martin) is regisseur van de film Hozen die zich enorm ergert en opwindt, maar later ontdooit. Zit aan de zijkant in regisseursstoel.Kleding: colbertje. Misschien een ‘zonneklep’, of anders gewoon een cap. Later galakleding.

20. Tante van de catering - dubbelrol met paparazzo Pedro/PetraSurinaamse dame van de catering. Praat met vrolijke harde stem, met Surinaamse tongval. (Kan ook prima gespeeld worden door een jongen! Zie bijvoorbeeld Jörgen Raymann.)Kleding: kleurige Koto-jurk met bijpassende doek om het hoofd. Twee kussens onder de kleding, een op haar buik, een op haar achterwerk.Activiteit: heeft opkomst met eigen muziekje, waarop ze swingend binnenkomt en iedereen uitbundig begroet.

21. Dark Modder - dubbelrol met KlaartjeDark Modder is een buitenaards wezen en afkomstig van de planeet Snarf en is op de aarde gestrand. Ze praat langzaam en laag. Dark Modder kan ook prima gespeeld worden door een jongen. Kleding: Zwarte kleding met zwarte cape. Een zwarte rok i.p.v. een broek om te benadrukken dat zij een vrouw is. Ze heeft een zwarte helm op en haar ogen zitten achter een zwart masker (dit alles met een knipoog naar Darth Vader uit Star Wars). Later galakleding.Activiteit: staat met Plurk vooraan bij het lied Voor jou een vraag.

22. Plurk m/v - dubbelrol met KlaartjePlurk is een buitenaards wezen afkomstig van de planeet Snarf en in dienst van Dark Modder. Hij of zij is enthousiast, maar vloekt nogal in het Snarfs. Kleding: bedenk zelf hoe Plurk eruit ziet. Heeft hij/zij futuristische glow-in-the-darkkleding aan of wordt het een soort robotkostuum, gemaakt van dozen en aluminiumfolie? Misschien heb je zelf nog een veel beter idee! Later galakleding.

23. 24. 25. 26. 27. Slapstickacteurs in scène 15Rollenverdeling naar eigen inzicht te verdelen. Bijvoorbeeld als volgt:

- Meisje met borden die ze goed zichtbaar omhoog houdt dubbelrol van Henny- Boef in boevenpak met juten zak dubbelrol van Polle- Politieagent met fluitje en eventueel gummiknuppel dubbelrol van Lenny- Man/vrouw met jas, hoed en krant dubbelrol van Stefan - Man/vrouw met banaan dubbelrol van Donny Kleding: allen in zwart-wit-grijze kleding

Extra rollen met een klein beetje tekst, naar keuze te verdelen:- Klant in scène 1 Casual kleding- Bioscoopbezoeker achter Stefan in scène 23 Galakleding


Extra rollen zonder tekst:De koorleden in Cowboys zoals wij in Na regen komt zonneschijn en in het lied Voor jou een vraag kunnen extra aangekleed worden met leuke accenten: cowboyhoeden etc., regenkleding etc., robotachtige pakken etc.

Als het toneel groot genoeg is, kan ervoor gekozen worden om tijdens de ‘showscènes’ 5, 6, 12 en 13 meer galagasten op te voeren. Een en ander betekent wel dat sommige acteurs zich vaker moeten omkleden.

*) Tante’s Woordenlijst:

Fawaka Hoe gaat het?Hopi VeelMi gudu Mijn schatTjappen EtenTata’s HollandersAdyosi Tot ziens


TEKSTBOEK♫ 1: LIED 1: Niet te filmen

Iedereen: Is het geluid klaar En is het licht klaarDan zijn we klaar voor het begin Iedereen binnenDe telefoons uitWe gaan van start ik heb zo’n zin

Je voelt je armenJe voelt je benenJe hele lijf is ervoor klaarJe moet nu spelenJe moet nu dansenJa het moment is eindelijk daar

Al gaat je hart tekeerWe doen het nog een keer, nog een keer

[Refrein:]Want dit is niet te filmen De camera’s gaan aanEn ze draaien en ze draaien Nu moet je d’r voor gaanOm te stralen als een sterJa, je weet wel hoe dat moetNiet te filmen Niet te filmen zo goed! [2x]

Kom in het licht staanWe zijn begonnenEn voor je ’t weet is het voorbijNeem maar de ruimteLoop maar naar vorenIk kijk naar jou, jij kijkt naar mij

Je hoort het ritmeJe blijft maar doorgaanDan komt je tekst je zegt hem opJe weet van binnenZo gaat het beterEn voor je ’t weet staat het erop

Al gaat je hart tekeerWe doen het nog een keer, nog een keer

[Refrein]

Ben je in het Wilde Westen, of in een donker bosBen je straks de held, hee, ben je straks de klos Zweef je door de ruimte, of in een andere tijdJe staat zo op het witte doek, tot in de eeuwigheid!

[Refrein 2x] Niet te filmen zo goed! [4x]

Iedereen af, behalve Klaartje.

Scène 1: Het planIn de bioscoopfoyer(Klaartje, Appie, Polle, Pedro, klant)

Klaartje zit achter haar loket. Iemand komt uit de denkbeeldige filmzaal en loopt langs het loket de bioscoop uit. Bioscoopdirecteur Appie Stroop komt ook op.

Klaartje: Dag mevrouw, tot de volgende keer!

Klant: Ja, dag hoor.

Appie: Was dat de laatste klant, Klaartje?

Klaartje: (komt achter haar kassa vandaan) De laatste? De énige, meneer Stroop! En zij had een vrijkaartje gewonnen.

Appie: (pakt de stoel van Klaartje en gaat moedeloos zitten) Als het zo door gaat zijn we binnen twee weken failliet!

Klaartje staat op met een enorme stapel paperassen in haar handen.

Klaartje: En kijk eens, meneer Stroop… Allemaal rekeningen! Waar dacht u die van te gaan betalen?

Ze kwakt ze op allemaal op zijn schoot.

Appie: (staat boos op. De paperassen vallen allemaal op de grond) Jaha, ik weet het! Bedenk liever een oplossing!

Dan komt Polle enthousiast oprennen, terwijl hij een bakje popcorn omhoog houdt.

Polle: Hoor ik daar het woord ‘oplossing’?! Hier is de oplossing! Ik heb compleet vernieuwde, revolutionaire popcorn uitgevonden! Deze popcorn is onweerstaanbaar lekker!

Klaartje: Revolutionaire popcorn? Geloof je het zelf, Polle?

Polle: Hiermee gaan we rijk worden! Proef maar!


Polle gaat rond en allebei nemen ze wat.

Klaartje: Huh? Dit smaakt helemaal niet naar popcorn! Maar het is inderdaad wel erg lekker!

Polle: Goed is-ie hè?

Klaartje: Hmmm! Wat zit erin?

Polle: Sorry, dat is geheim!

Appie: Ja heerlijk, hoor Polle! Maar of jouw popcorn onze bioscoop gaat redden?

Polle: Nou, misschien als we een popcornfestival houden?Met popcornuitvinders van over de hele wereld, die…

Appie: (onderbreekt hem) Nee joh, houd toch op!… Maar wacht eens! Festival, zei je? Ik heb vanmorgen nog iets gelezen over een festival…

Appie haalt zijn smartphone tevoorschijn en drukt er een paar keer op.

Kijk hier, op NU-EVEN-NIET-PUNT-NL: “Het filmfestival in Cannes [spreek uit: ‘Kan’] heeft opnieuw een recordaantal bezoekers getrokken”.

Klaartje: Wat zou ik daar graag bij willen zijn… en Fred Pit ontmoeten!

Polle: Kan die Fred Pit niet hierheen komen dan?

Appie: Ja! Waarom organiseren wij niet ons eigen Appelstroop Filmfestival?! Gewoon hier in ………………………. [plaatsnaam van de school]. Alleen de beste films en de beroemdste acteurs! Zoals inderdaad, de beroemde Fred Pit!

Klaartje: Oeee, dát zou wat zijn!

Polle: Een filmfestival… met echte filmprijzen?

Appie: Polle, wát een goed idee! Net als de Oscars, de Gouden Palmen en de Gouden Kalveren, reiken wij dan de Gouden… eh… eh… de Gouden Appels uit.

Klaartje: Dan moeten we reclame maken…

Polle: Posters laten drukken…

Klaartje: Radio, televisie…

Appie: Kranten…

Pedro: (komt opeens binnenvallen) Hoorde ik daar ‘kranten’?Daar ben ik al!… Ik heb een neus voor het nieuws!

Journalist Pedro heeft zijn blocnote al in de aanslag.


Appie: Pedro! Eindelijk komt de pers eens als geroepen!

Pedro: Aha, mag ik weer een film afkraken, Appie? Draait er weer iets héél slechts in dat antieke bioscoopje van je?

Appie: Nee, deze keer valt er niks voor je in de grond te boren, Pedro! Want nu hebben we geweldig nieuws!

Pedro: Laat me raden, je bent failliet!

Klaartje: Bijna!

Appie: Nee, nee, luister… binnenkort is deze bioscoop wereldberoemd. Hier gaat namelijk het Internationale Appelstroop Filmfestival plaatsvinden!

Pedro: Een filmfestival? Gewoon hier in ………… (plaatsnaam van de school)?

Appie: Precies.

Klaartje: Misschien wel met Fred Pit erbij!

Pedro: Ik geef het niet graag toe… maar dat klinkt bést als een goed plan!

Pedro begint meteen te schrijven in zijn blocnote.

Ik zal er een mooi stuk over in de krant zetten.

Appie: Dit festival wordt geweldig!

Pedro: (schrijft) Dit festival is… een leuk initiatief…

Klaartje: We gaan een boel kaartjes verkopen!

Pedro: (schrijft) De organisatie… hoopt op een redelijke opkomst…

Polle: En er is geheel vernieuwde popcorn!

Pedro: (schrijft) Het experiment… wordt niet geschuwd…

Appie: Nou, als jullie er ook allemaal in geloven… We gaan er gewoon voor!

De anderen: (enthousiast) Jaaaaa!

♫ 2: Lied 2: We gaan ervoor

Stoel wordt weer achter de kassa gezet, de andere spelers komen op.

Iedereen: Oe-ee-oo, oe-ee-oo, oe-ee-oo-oo!

[Refrein:]Kom, dan maken we een plan


Zodat je niet meer vast zit Zodat je nu weer verder kanKom, dan kunnen we weer doorZodat je niet meer vast zit Dan roepen wij in koor:

We gaan ervoor!

Blijf daar niet zo zitten Nee, dat heeft geen zinAlsmaar blijven piekeren En tobben evenmin

Handen uit de mouwenWe gaan aan de slagOns plannetje gaat lukkenWe hebben nog de hele dag

We zingen nu voluit:Samen komen wij eruit

[Refrein]

Oe-ee-oo! Oe-ee-oo-ooOe-ee-oo! Oe-ee-oo! Oe-ee-oo-oo!

We schrijven naar de krantEn komen in het nieuwsWe bellen naar de radioEn geven interviews

Zetten het op FacebookGaan van deur tot deurWe laten posters makenIn een hele felle kleur


[Refrein]

Iedereen af.

Scène 2: VriendenOp straat voor de bioscoopfoyer(Krantenmeisje, Dox, Donny)

Meteen na het lied loopt er een krantenmeisje door de zaal. Dox komt intussen het toneel op en gaat stoer staan ‘hangen’, voorop het toneel.


Krantenm.: Het laatste nieuws! Lees het laatste nieuws! Groot filmfestival in ………… (plaatsnaam van de school). Beroemde filmsterren worden verwacht! De allernieuwste films in première! Lees het laatste nieuws! Uitreiking van de Gouden Appel voor beste film! (etc. Ze mag improviseren)

Zodra het krantenmeisje op het toneel is komt Dox op haar af.

Dox: Hé meisje! Geef mij krant, wil je?

Krantenm.: (geeft krant) Dat is drie euro alstublieft.

Dox: Wat? Drie eurootjes? Ik heb niet zoveel doekoe, weet je? Maar wacht, zullen wij samen keertje uitgaan? Lekker dansen, weet je wel?

Krantenm.: Met jou? Ammenooitniet. Maar hou die krant maar… mijn dienst zit erop.

Dox: Echt, jij meent het? Thanks babe. Weet je, jij bent tofste verkoopster van de stad, erewoord. Respect!

Hij probeert haar een ‘boks’ of een ‘high five’ te geven.

Krantenm.: Jaja, doei!

Zij gaat af. Hij bladert en leest.

Dox: Kijk nou wat hier staat… ik moet vaker krant lezen, man. Gouden Appels? Wauw, cool!

Dan klinkt er muziek en slentert Donny vanuit de zaal op. Hij heeft een gettoblaster of boombox op zijn schouder waar harde hiphopmuziek uit klinkt en doet een paar swingende pasjes of misschien wel wat echte breakdancemoves. Dan ziet hij Dox staan die diep in zijn krant is verzonken. Donny zet zijn speaker uit en loopt op hem af.

Donny: Hey Dox, alles flex? (hij heft zijn hand op voor een high five, maar Dox reageert niet en blijft lezen)

Dox: Ha Donny… wacht effe…

Donny blijft zijn hand omhoog houden.

Donny: Wat is met jou, jongen? Lees jij krant?

Dox: Ja, wacht nou effe… (hij leest nog best lang door… Donny’s hand blijft in de lucht tot Dox enthousiast op de pagina slaat)

Donny, man! Ik lees hier iets heel vets… en heb geweldig plan!

Nu pas beantwoordt Dox Donny’s high five.

Donny: Hèhè, kreeg bijna lamme arm, man! Wat is dat met je plan? Ik wist niet dat jij kon lezen?!


Dox: Tuurlijk kan ik lezen, jongen. Respect! Luister… hoe vaak zeggen wij niet dat jij op Fred Pit lijkt?

Donny: Ja… knappe gozer ben ik, hè?

Dox: Met zonnebril op lijk je als twee druppels water op die gast, man. En nu heb ik plan! Heb je gehoord over dat filmfestival? Die Gouden Appels?

Donny: Ja, weet ik toch.

Dox: Nou luister, Donny. We gaan een goeie prank uithalen. En misschien worden we rijk.

Donny: O, wow mèn! Hoe dan?

Dox: We sturen een e-mail naar de bioscoop… dat Fred Pit komt. Maar dan kom jij!

Donny: Alsof ik Fred Pit ben?

Dox: Juist! En ik ga mee als jouw bodyguard. Kan ik mooi helpen met dragen van die peperdure Gouden Appels!

Donny: Ah! Jij denkt dat ik Appels ga winnen? Als Fred Pit zijnde?

Dox: Nee man! We stelen die Appels! We pikken ze… we gappen ze!

Donny: Aaah, we jatten ze! Dat soort lui heeft doekoe genoeg. En het is een goeie prank, man.

Dox: Bedoel ik.

Donny: Okay dan... Het wordt cool.

Dox: Übercool!

Weer een high five en dan gaan ze af, misschien met opnieuw harde muziek uit de boombox.

Scène 3: Wat een publiciteit!In de bioscoopfoyer(Appie, Polle, Klaartje, Stefan)

Polle komt op en gaat op de stoel bij de kassa zitten. Hij zet de radio die onder de kassa stond, op het tafeltje en zet hem zogenaamd aan. Terwijl hij luistert, eet hij wat van zijn eigen popcorn.

♫ 3: Radio

Radiostem: (op cd) Tot zo ver dit item over de bevertandarts in de Biesbosch. Dan schakelen we nu over naar het showblokje van Showniets. Showniets! Nét even meer showbizz… dat is niet niets! Nou ja, binnenkort vindt het grote Appelstroop Filmfestival plaats. Volgens filmkenners is dit festival precies wat ons land nodig heeft. Er worden belangrijke filmprijzen uitgereikt, de Gouden Appels. En dan gaan we nu naar het


laatste nieuws over de kat van Gerard Bowling. Die is namelijk van huis weggelopen… en nu zit de kat dus alleen thuis. En die zit… KLIK!

Polle zet precies op tijd de radio uit (timing!). Appie komt op met Stefan Speeldal.

Appie: Kijk eens wie ik bij me heb, Polle! De bekende regisseur Stefan Speeldal!

Stefan: Goedemiddag! Oooh, wát een inspirerende omgeving! (hij kijkt rond) Zo’n oud nostalgisch bioscoopje! Heerlijk provinciaal!

Polle: (staat op) Welkom, meneer Speeldal…

Stefan: Zeg maar gewoon Stefan, hoor.

Polle: Oei, volgens mij staat mijn popcorn aan te branden! (Polle rent af)

Appie: Haha, nou, meneer Speeldal… ik ben benieuwd wat u bij ons brengt.

Stefan: Zeg maar Stefan… Kijk, ik heb natuurlijk gehoord van uw kneuterige filmfestivalletje, zo schattig! Dus ik dacht: is het geen leuk plan als mijn nieuwe film bij ú in première zou gaan?

Appie: Bij ons in première? Dat is fantastisch, meneer Speeldal!

Stefan: Ja hè? Zeg maar Stefan trouwens.

Polle: (komt oplopen, wapperend met vellen papier) Meneer Stroop, kijk eens! Groot nieuws!

Appie: Heel snel dan, Polle.

Polle: Een hoop e-mails. Er komen een heleboel beroemde filmsterren naar ons festival!

Appie: Echt waar? Dat is geweldig!


Polle: En het mooiste is… Fred Pit is er ook bij!

Klaartje: (komt meteen oprennen) Wat hoor ik? Is het echt waar? Jaaaaa! Fred komt! Mijn idool komt! Joepieee!(dan gaat ze midden op het podium staan en roept een soort slagzin uit)Koe! Ka! Kikkerie kek! ‘t Festival… wordt te gek! Yihaaa, Freddieeeee!!! Woehoeee!

Tot ieders verbazing rent Klaartje gillend nog een rondje over het podium… en weg is ze weer.

Stefan: Wat was dat?

Appie: O, dat was Klaartje van de kaartjes.

Stefan: Wat een rare achternaam.

Appie: Maar… met uw nieuwe film en al die bekende acteurs erbij… Klaartje heeft gelijk! Koe! Ka! Kikkerie kek! ‘t Festival… wordt te gek! Yippieee, wat ben ik blij! Woehoeee!

Ook Appie huppelt van blijdschap over het podium, geeft Stefan nog een knuffel en weg is hij.

Polle: (schaamtevol) Oh, sorry daarvoor, meneer Speeldal! Mijn baas is een beetje door het dolle heen.

Stefan: Zeg maar Stefan. Gelukkig dat jij nog met beide benen op de grond staat. Nou, tot ziens op jullie charmante plattelands-festivalletje dan maar. (handen schudden) Ik ga gauw mijn film afmaken.

Polle: Veel succes! En bedankt, hoor. Dahag!

Hij kijkt hem na tot hij helemaal weg is.

Is ie weg? Ooooh, Fred Pit en al die anderen op ónze rode loper… Yesss! Ik ga nog beroemd worden met mijn superspeciale popcorn! Koe! Ka! Kikkerie kek! ‘t Festival… wordt te gek! Jahoeeeee! Yippieeeeee!

Ook Polle huppelt als een dolle over het podium. Als hij af is hoort het publiek hem nog joelen in de coulissen:

Yihaaaaa! Joepieee!!! Waar is dat feestje? Hier is dat feestje!

♫ 4: Overgangsmuziekje (cd: Rode loper-muziek)

Scène 4: De grote dagIn de bioscoopfoyer(Polle, Klaartje, Lenny, Henny en Appie)

Decorwissel: de tafel met drankjes wordt klaargezet en de filmfestivalposter wordt opgehangen. Klaartje is bij de kassa in slaap gesukkeld. Polle komt op


en laat aan het publiek de twee Gouden Appels zien. MUZIEK FADE-OUT.

Polle: Kijk eens, dames en heren, wat een prachtige gouden appels!

Polle houdt de appels omhoog. Misschien klinkt er applaus.

Polle: Geweldig hè? Ik zal de prijzen maar even veilig in het kantoortje opbergen.

Polle gaat met de appels af. Klaartje zit te slapen achter haar kassa, waar zich twee bezoekers melden.

Lenny: Hallo, wij hebben kaartjes gereserveerd.

Henny: Mevrouw! Hallo! We zijn toch niet verkeerd?

Lenny beweegt haar/zijn hand voor Klaartjes ogen, maar ze reageert niet. Polle komt snel weer op om te helpen.

Lenny: Wat krijgen we nou?!

Henny: Bent u wakker, mevrouw?

Polle: Wacht, ik doe het wel even… momentje…

Lenny: Heeft ze ’n slecht gehoor?

Henny: Ze slaapt gewoon door!

Polle: (rommelt in Klaartjes spullen) Nee hoor, maar sinds ze weet dat Fred Pit komt droomt ze steeds weg. Op welke naam staan de kaartjes?

Lenny: Fred Pit? Dat kan niet fouter!

Henny: Op naam van Karel Bouter.

Polle: Bouter zegt u? Even zoeken… ja! Kijk eens, twee kaarten op naam van K. Bouter. Veel plezier!

Lenny: Dank u zeer.

Henny: Tot kijk maar weer.

De gasten lopen verder en pakken wat popcorn. Polle schudt Klaartje wakker.

Polle: Klaartje, je moet nu wakker worden, hoor… Hallo, Klaartje!

Klaartje: (schrikt wakker) Wat? Fred! Wie… O, ben jij het? Ik droomde net zo heerlijk van Fred Pit.

Polle: Kan wel wezen, maar die Fred heeft niet van die heerlijke speciale popcorn zoals ik!

Klaartje: O ja, lekker!


Klaartje neemt wat popcorn.

Lenny: Zei u nou dat die popcorn speciaal is?

Henny: Ja, ik proef ook dat ie niet normaal is!

Lenny: Maar wat is ie lekker! Alles klopt!

Henny: Wat heeft u er toch ingestopt?

Polle: Sorry, dat is een groot geheim!

Appie komt op in galakleding.

Appie: Ah, ik zie dat de eerste gasten er al zijn! Nou Polle… de grote dag!

Polle: Ja meneer Stroop, ik hoop toch zo dat het een succes wordt!

Appie: Anders ik wel. Nou, dan zou ik zeggen… laat de show beginnen!!!

Meteen start de muziek.

Scène 5: Show 1In de bioscoopfoyer(Iedereen die al op het toneel stond - Polle, Klaartje, Lenny, Henny, Appie -, aangevuld met Pedro en eventueel extra galagasten)

♫ 5: Showtune met voice-over 1

Tijdens de tune komt Pedro op, eventueel aangevuld met extra galagasten.

Voice-over: (op cd) Goeoeeienavond dames en heren, hooggeëerd publiek! Welkom… bij het allereerste Appelstroop Filmfestival! Hier is uw presentatrice… Jantal Sjansen!!!

Tijdens het applaus kijkt iedereen verwachtingsvol opzij… maar er komt niemand op. Dan stapt Klaartje maar naarvoren en pakt de microfoon en haar kaart om vanaf te lezen.

Klaartje: Eh… Sorry dames en heren! Jantal Sjansen is helaas verhinderd. Ze heeft vast weer iets belangrijkers… een musical of zo. Daarom ben ik uw presentatrice van vanavond!

Klein applausje van de mensen op het toneel.

Dus goedenavond dames en heren! Leuk dat u er allemaal bent! Van harte welkom, hier in ……………………….[plaatsnaam school] Het belooft een prachtige avond te worden, maar allereerst vraag ik uw applaus voor onze gastheer… Appie Stroop! (voorstellend gebaar)

Appie maakt een lichte buiging richting het publiek.


Straks gaat de nieuwste film van Stefan Speeldal in première, getiteld Acht jaren vlogen voorbij. En ook worden de Gouden Appels uitgereikt. Maar eerst is het tijd voor muziek… want zoals wij altijd zeggen: There is no business…

Iedereen: (tegelijk) …like showbusiness!

♫ 6: LIED 3: Op de rode loper

[Refrein:]Iedereen: Alles schijnt, alles blinkt, alles glanst

Op de rode loperAlles flitst, alles straalt, alles glimtOp de rode loperAlles klapt, alles lachtIedereen is blijDit had je nooit gedacht, nee dit had je nooit verwacht wantAlles straalt, en hier sta jij

Je stapt vol glamour uit de limousineIn je smoking of je jurk van goudOveral gedrang rondom de loperOveral publiek dat van je houdt

In het volle licht een brede glimlach De paparazzi dansend om je heenDe fotografen roepen steeds je naam weerDe mensen noemen jou een fenomeen

[Refrein]

(poseren voor de camera, Pedro fotografeert)

De andere acteurs en de actricesJe hebt een onderonsje voor de geinDe regisseurs, de schrijvers, componistenJe groet ze of het oude vrienden zijn

Zorg dat je blijft stralen en blijft lachenOok al voel je je niet best misschienIs je konijn vandaag nog overledenZorg dan maar dat niemand het kan zien

[Refrein]Dit had je nooit gedacht, nee dit had je nooit verwacht wantAlles straalt, alles straalt, en hier sta jij

Iedereen blijft staan na het lied.

Scène 6: De film is er niet


In de bioscoopfoyer(Iedereen die al op het toneel stond - Polle, Klaartje, Lenny, Henny, Appie, Pedro en eventueel extra galagasten - aangevuld met Stefan)

Klaartje: Dames en heren, het duurt wel wat lang eer Fred Pit er is… vind ik zelf dan, hè? Maar we hebben natuurlijk nog een leuk programma voor de boeg. Straks de uitreiking van de Gouden Appels, maar nu eerst onze tweede hoofdgast. Geef hem een groot applaus, hier is filmmaker Stefan Speeldal!

Applaus en bewonderende blikken. Stefan komt op en zwaait even.

Nou, mensen, mag ik u dan nu verzoeken naar de bioscoopzaal te gaan voor de première van Stefans nieuwste film Acht jaren vlogen voorbij!

Terwijl iedereen afgaat richting de filmzaal, zijn Appie en Stefan in gesprek, vooraan, aan de zijkant van het toneel.

Appie: Meneer Speeldal, welkom!

Stefan: Zeg maar Stefan, hoor. Wat kan het toch gezellig knus zijn in de provincie… fijn om hier te zijn!

Appie: Wij zijn allemaal erg benieuwd!

Stefan: Nou, eerlijk gezegd, ik ook! Elke nieuwe film is weer spannend…

Hij wordt onderbroken door Polle die opkomt vanuit de filmzaal met een lege vierkante doos.

Polle: Meneer Stroop… kijk eens! Er zit geen filmrol in de doos!

Appie: Geen filmrol?

Stefan: (slaat zich op het voorhoofd en neemt de doos over) Ach, nee toch? Dan ligt de film nog bij de filmstudio’s van Tisnie. Hebben die sukkels een lege doosopgestuurd! Hoe blond kun je zijn!?

Appie: Maar meneer Speeldal, dit meent u toch niet?

Stefan: Helaas wel. Wacht, ik ga meteen bellen… Mijn dochter werkt in de filmstudio’s… zij moet hem zo snel mogelijk komen brengen!

Hij snelt af, terwijl hij zijn smartphone pakt.

Appie: Ja maar… al die mensen in de zaal dan? Dat gaat veel te lang duren! Polle, het is een ramp… onze toekomst hangt af van de première van deze film!

Polle: O, ik dacht van mijn speciale popcorn!

Appie: Nee, natuurlijk niet! Kom!

Zij rennen ook af, in dezelfde richting als Stefan.


♫ 7: Overgangsmuziek naar scène 7

Decorwissel naar Tisnie-studio’s.

Scène 7: Ruby en RubenIn de Tisnie Filmstudio’s(Ruby, Ruben, Stefan)

Ruby komt het toneel op en komt bij de tafel staan. MUZIEK FADE-OUT. Ze schroeft de dop van haar thermoskan af, schenkt er (zogenaamd) wat in en drinkt dat op. Dan komt Ruben op. Hij trekt een vies gezicht.

Ruben: Wow! Wat stinkt die thee, Ruby?!

Ruby: Dat komt omdat er knoflook in zit, tegen de verkoudheid. Een paardenmiddel, maar het helpt geweldig. Heb ik van mijn oma geleerd.

Ruben: (wappert met zijn hand voor zijn neus) Knoflookthee, beuh… dat hoef ik niet!

Ruby: Als jij verkouden wordt zal je me nog dankbaar zijn.

Haar telefoon gaat over.

♫ 8: Ringtone Ruby 1

Ruby: Telefoon!

Ze neemt op. TIMING GELUIDSTECHNICUS. Aan de andere kant van het podium zien we Stefan die haar belt. Het is belangrijk dat ze niet naar elkaar kijken; ze kijken allebei recht de zaal in. Intussen begint Ruben haar te filmen met zijn smartphone.

Tisnie Filmstudio’s, met Ruby Speeldal.

Stefan: Ruby, papa hier! Luister, je moet wat voor me doen en het heeft enorme haast!

Ruby: Ha pa, weer een stom klusje zeker?

Stefan: Nee, het is heel belangrijk! Je weet, ik ben bij die première in dat oude bioscoopje… maar ze hebben een lege doos opgestuurd!

Ruby: Een lege doos?

Stefan: Ja, zonder film! Kom hem zo snel mogelijk brengen.

Ruby: Zoals ik al zei: een stom klusje. Wanneer mogen Ruben en ik nou eens zelf een echte film maken, pa?

Stefan: (zucht) Meisje, films maken laat je maar aan mij over. Nou, hurry, hurry! De film heet Acht jaren vlogen voorbij en je vindt hem in hal 3, denk ik. En verpest het deze keer niet, zoals pas met die beverdocumentaire.


Ruby: Pap! Dat met die bevers was niet mijn schuld, dat heb ik je al gezegd!

Stefan: Ja ja, het zal wel. Schiet nou maar op!

Ruby: Ja, is goed… we gaan hem zoeken.

Stefan: Tot straks! (Stefan meteen af)

Ruby: Oké, doei! (zet telefoon uit) Nou Ruben, wij krijgen de stomme klusjes weer! We moeten zo snel mogelijk naar een filmfestival.

Ruben: Altijd hetzelfde. We mogen zeker weer niet zelf filmen…

Ruby: Mijn vader heeft gewoon geen vertrouwen in ons. Maar kom, we moeten nu eerst een filmrol halen in hal 3.

Ruben: Hal 3? Daar nemen ze nu een cowboyfilm op.

Ruby: (terwijl ze aflopen, Ruby neemt haar thermoskan mee) Een cowboyfilm??

Ruben: Ja, luister maar!

Ogenblikkelijk start de muziek. Ruby en Ruben zijn nog niet weg of de cowboys komen al op.


Decorwissel: de tafel wordt weggehaald, er worden een of twee cactussen neergezet en een regisseursstoel aan de zijkant van het toneel.

Scène 8: De WesternIn de Tisnie Filmstudio’sActeurs: Jim & Sam en regisseur Oerlewaps

Tijdens de decorwissel draven de cowboys al een paar rondjes over het toneel op hun stokpaarden, terwijl ze in de lucht schieten met hun klapperpistolen. Af


en toe slaan ze op de kont van hun paard. Al eerder zijn de cameramensen opgekomen die alles vanaf de zijkant en/of achterkant filmen.

Cowboy Jim: Yihaaa! Joehoeee! Etc.

Cowboy Sam: Whoehoeee! Yihaaa! Etc.

Ze komen tot stilstand en geven de paarden een klopje op de hals. Eentje steigert nog even. MUZIEK FADE-OUT.

Cowboy Jim: Ho maar, ho maar!

Cowboy Sam: Rrruuuustig maar!

Cowboy Jim: So Sam… Nou wij sijn hierrr in de prairie. Wij moeten prrraten.

Cowboy Sam: Ik heb te seggen jou niks, Jim! Helemaal niks!

Cowboy Jim: O nee, Sam? Ook niks overrr de geld dat wij samen hebben brrruidgemaakt en dat is verrdwenen somaarrr?!

Cowboy Sam: Nee, ook niks oferrr de brrruid, Jim! You denkt toch niet dat ik…

Regisseur O: (komt op) Stop! Stop maar! Jongens, hoe vaak moet ik het nog zeggen… oefen die teksten nou eens goed!

Cowboy Jim: Wat ging er fout dan?

Regisseur O: Je zei ‘brrruid’… in plaats van ‘buit’.

Cowboy Sam: O ja, dat zei ik ook fout!

Regisseur O: Nou ja, misschien kunnen we het nog gebruiken bij de ‘bloopers’. Weet je wat? We zullen eerst even de scène met de figuranten draaien! (wijst naar de zaal. Dan direct tegen de zaal:) We hebben u tenslotte niet voor niets laten komen, hè? Jullie kunnen nu allemaal meedoen in de indianenscène.Let op, één van deze cowboys zal een ‘cue’ (spreek uit: kjoe) geven.

Cowboy Sam: Ja, ik zal op een gegeven moment uitroepen: ‘Kijk daar, indianen!’


Regisseur O: En dat is het moment dat jullie je laten horen! Misschien kunnen we dat even oefenen? Ik geef de cue en dan doen jullie een indianenstam na, goed?

Cowboy Jim: Zo van: (hand voor de mond bewegen) Woewoewoewoewoewoewoeee!

Regisseur O: Ja, dank je wel, Jim.

Cowboy Sam: Leuk man! Nou, daar gaat ie. Kijk daar…

Regisseur O: Ho, Sam!!! Ik zei: IK geef nu de cue, niet jij. Komt ie, mensen! Kijk daar…

Sam, Jim +Regisseur O: INDIANEN!

Publiek maakt indianengeluiden; de acteurs op het podium doen mee.

Regisseur O: Goed, hoor… maar het mag nog iets harder, oké?

Cowboy Sam: Nog eens dus?

Regisseur: Ja, komt ie weer. Kijk daar…

Sam, Jim +Regisseur O: BAVIANEN!

Publiek maakt waarschijnlijk indianengeluiden.

Regisseur: Nee, nee, nee! Wel opletten hè?

Cowboy Jim: Indianen zijn geen bavianen, mensen!

Regisseur: Nou, daar gaan we…

Hij gaat in zijn stoel zitten.

Crew klaar? Acteurs klaar? Figuranten klaar? Camera klaar? Actie!!!

Meteen galopperen de cowboys weer een rondje over het toneel en houden halt. Een van de paarden steigert nog even. Dan ziet Sam zogenaamd iets in de verte (ergens boven het publiek)

Cowboy Sam: Kijk daarrr… bavi... nee… indianen!

Meteen begint het publiek te joelen.

Regisseur O: (komt meteen weer naar voren) Stop! Stop maar!Nou mensen, dat was érg goed hoor. Complimenten… Maar jij was veel te vroeg, Sam. In het script staat dat je eerst nog de duel-scène krijgt.

Cowboy Sam: Ach, stom ja! Helemaal vergeten. (hij slaat zich voor zijn kop)

Cowboy Jim: Er ging nóg iets mis, meneer Oerlewaps. De muziek was er niet.

Regisseur O: Dat is waar ook! Nou, opnieuw dan maar! Crew klaar? Acteurs klaar? Figuranten klaar? Camera klaar? Actie!!!


Scène 9: Ruben, Ruby en Tante op de setIn de Tisnie Filmstudio’s(Iedereen die al op het toneel stond - Jim & Sam, regisseur Oerlewaps -aangevuld met Ruby, Ruben en Tante)

De cowboys galopperen weer een rondje over het toneel en houden halt. Een van de paarden steigert nog even.

Cowboy Jim: Nou Sam, nu wij moeten uitprrraten het eens en for altijd.

Cowboy Sam: Ik heb al gesegd, Jim… ik heb te seggen jou helemaal niks!

Cowboy Jim: Wel, cowboy… dan rrrest mij nog maarrr één ding… Stap fan je horse, ik daag je uit for een duel!

Cowboy Sam: Okay dan…cowboy.

Ze stappen voorzichtig van hun stokpaarden die ze vervolgens lomp wegsmijten.

♫ 10: Spannende muziek duel

Beide cowboys gaan dreigend tegenover elkaar staan, op een behoorlijke afstand (en profile vanuit de zaal), handen aan de holsters. De muziek bouwt op naar een climax. Op dat moment komen Ruby en Ruben op. Ruby (met thermoskan) kijkt zoekend om zich heen maar let niet op de cowboys. Ruben filmt alles met zijn smartphone. Hij blijft wat achter, terwijl Ruby gewoon midden in de vuurlinie gaat staan. Zodra de cowboys schieten, stort Ruby ter aarde.

(op de cd:) PANG!!!

Ruby: Aaaaah!!!

Ruben: (schrikt hevig, maar filmt wel door) Ruby!

Regisseur O: (komt meteen oplopen) Stop de camera!

Ruby krabbelt overeind. Ruben buigt zich over haar heen.

Ruben: Ben je gewond?

Ruby: Nee joh, ze schieten met losse flodders. Ik schrok alleen… niet te filmen!

Ruben: Jawel hoor. Ik heb alles gefilmd!

Regisseur O: En of dat dat te filmen was! Geweldig, joh! Meisje, wat kun jíj acteren! Mensen, dit gaan we gewoon gebruiken, hoor.

Cowboy Jim: Het was echt overtuigend! Je kunt wel zien dat jij het talent van je vader hebt geërfd.


Regisseur O: Ah, ben jij de dochter van Stefan? Hij zal wel trots op je zijn.

Ruby: Was dat maar waar…

Cowboy Sam: Wat komen jullie eigenlijk doen?

Ruben: Wij zoeken de filmrol van Acht jaren vlogen voorbij.

Regisseur O: Die is niet hier. In hal 5 misschien?

♫ 11: Tante’s tune 1

Opeens komt Tante swingend op met een karretje (of eventueel een dienblad) vol koffiebekers en broodjes op servetjes.

Tante: Fawaka*, mijn skatjes! Hier is Tante van de catering… we hebben hopi* lekkere broodjes! En wie lust lekkere roti? Lekka lekka!

Cowboy Jim: Ja, graag!

Cowboy Sam: Hmmm, heerlijk!

Ook de cameramensen, de regisseur en de cowboys gaan rond Tante staan.

Tante: Wat wil jij, mi gudu*? Broodje pom zoals altijd? (deelt wat broodjes rond)

(tegen Ruby en Ruben) Beter tjappen* jullie ook wat? Lekka lekka, hoor!

Ruben: Nee, dank u. Wij hebben haast! We moeten een film naar de Appelstroop-bioscoop brengen.

Cowboy Jim: Ik heb gehoord dat Fred Pit ook komt.

Tante: Ooooh Fred, ik ken hem goed, weet je?! Hij heeft hier zooo dikwijls films opgenoom… En o, Fred is dól op mijn Broodje Appelstroop! Dat kennen ze niet hè, in Amerika. Weet je wat? Beter ik ga straks ook naar de festival… beter ik neem zo’n broodje voor hem mee! Lekka lekka!

Ruben: Nou, dan zien we je daar. Maar wij moeten eerst naar hal 5 dus.

Cowboy Sam: Precies! Die kant op. (wijst)

Ruby: Oké, bedankt, doei!

Ruby en Ruben rennen af.

Regisseur O: Ja, succes! …En blijf acteren, jij kunt het!(hij wacht even) Goed… waar waren wij eigenlijk?

Cowboy Sam: Bij scène 9. Om precies te zijn bij: ‘Kijk daar, indianen!’

Publiek moet nu onverwacht joelen; dat gaat waarschijnlijk niet meteen goed.


Regisseur O: Nou, dames en heren, dat ging net een stuk beter! Maar jullie krijgen een herkansing…. in een echt cowboylied! En hard joelen, hè?

Tante: Beter héél hard joelen!

Meteen start de muziek. Andere zangers/dansers komen op.

♫ 12: LIED 4: Cowboys zoals wij

Iedereen: Yee-ha! [2x]

Jim en Sam: Bij cowboys zoals wij Zit het zwerrven in het bloedWe houden van de prrairrieBuiten leven doet ons goed

Met ons trrouwe paarrdDeel je vrreugde en verrdrrietEn voel je je alleenDan zing je zacht een drroevig lied

Zit je in je zadelJezelf alleen te wanenSchrrik je zomaar opKijk daarr: Indianen!

(publiek maakt indianengeluiden)

[Refrein:]Iedereen: Yippie-a-hee, yippie-a-hoo

Indianen in ons liedYippie-a-hee, yippie-a-hooIk hoor m’n eigen banjo nietSta stil of ik schiet!Yee-ha! [2x]

Jim en Sam: Is een kalfje kwijtDan gaan wij d’rr achterraanIs het nodig gaan we Achterr koeiendieven aan

Zoeken naar een heel klein plukkieGrras in de woestijnEn ‘s avonds bij het kampvuurrSpeel je banjo voor de gein

Dan aai je lekkerr rrustigJe paarrdje door de manenMaar dan schrrik je opKijk daarr: Indianen!


(publiek maakt indianengeluiden)

Iedereen: [Refrein]

(cowboydans)

[Refrein]Yee-ha! [3x]

Iedereen af.

Scène 10: HozenIn de Tisnie Filmstudio’s(Eliza, regisseur Mona, Harry, Ruby en Ruben)

♫ 13: Hozen-trailer

De cactussen worden weggehaald. Regisseur Mona zit aan de zijkant van het toneel op de regisseursstoel. Koningin Eliza komt niezend op. Ze snuit haar neus (intussen klinkt de voice-over al).

Voice-over: (op cd) In het koninkrijk Novembrië heerst koningin Eliza, die over magische krachten beschikt. Als Eliza niest, en dat doet ze vaak want ze is chronisch verkouden, gaat het stormen en bliksemen. En vooral gaat het hard regenen. Héél hard regenen… nou ja, Hozen is een beter woord. Want Hozen doet het elke dag, de hele dag door, het hele jaar door, in Novembrië, het land van de eeuwige herfst. Geniet met volle teugen van de romantische Tisnie-serie… Hozen!

Eliza: Haaaaa… tsjie!!! Uche, uche… haaa… tsjoe!

De koningin niest en hoest en proest. Ze trekt ergens uit haar jurk een enorme zakdoek tevoorschijn waarin ze nog een paar keer niest.Hatsjoe! Haaaaa… tsjie! Uche, uch, uch!

♫ 14: LIED 5: Na regen komt zonneschijn (deel 1)

Intussen komen de andere spelers op met regenkleding en paraplu’s boven hun hoofd. Tijdens de eerste noten van het lied trekt de koningin zich terug, achter de zangers. Ze verspreiden zich over het podium.

Iedereen,behalve Eliza: In dit land

Waar het altijd hoostIn dit land Vind je nergens troost

Koud en guurAlles is hier natOveralPlassen in de stad

Koningin Eliza schrijdt van achteren het podium op.


Onze hoopOp een nieuw beginOnze hoopLigt bij de koningin

Koningin Eliza schrijdt tussen een haag van mensen met paraplu’s naar voren.

Zeg ons gauwHoe zetten we dit stopZeg ons gauwHoe houdt die regen op

Eliza staat vooraan, ademt diep in om te gaan zingen, spreidt haar armen, maar het gaat niet goed:

Eliza: (zingt:) Na regen…Uche, uche!

Regisseur M: (staat op uit haar stoel) Ja, stop maar! Ho maar! Dit wordt helemaal niks zo! Kappen maar!

Eliza: (hees) Ja, maar… ik... haaatsjoe! Uche, uche!

Regisseur M: Hoe kunnen we nu toch verder als jij zó goed in je rol zit… alsof je écht snipverkouden bent?!

Eliza: Ja, maar ik bén ook… uche! Uche, uch! Ik... ik kan er toch niks aan doe…oeeetsja! Uche, uche, dat ik echt… hatsjie!

Regisseur M: Daar ga je weer! Nou, laten we dan eerst die liefdesscène maar opnemen met dat tovenaartje. Waar is ie? Is Harry Snotter al op de set, mensen?

Harry komt hoestend en proestend op, eveneens met een hele grote zakdoek.

Harry: Uche, uche! Ja, hie….Uch! Uche… hatsjie! Hier.

Regisseur M: Nee hè? Harry Snotter zal weer eens niet óók snotverkouden zijn!? Mensen, zo kunnen we toch geen scène draaien? Sjonge jonge!

Ruben: (komt op met Ruby) Hallo! Dit is toch hal 5, hè? Weet u misschien waar wij…

Regisseur M: Wat nu weer? Ik word gek hier! Jullie verpesten de opnames van Hozen!

Eliza en Harry: (blijven maar snotteren, hoesten en niezen) Haaaaa… tsjoe! Uche, uche!

Ruby: Gezondheid! Ja sorry, hoor, maar het is echt héél dringend.

Regisseur M: Ach, nu zie ik het! Jij bent toch de dochter van Stefan Speeldal?

Ruby: Klopt. We zoeken een filmrol en die zou hier liggen.

Regisseur M: Alle nieuwe filmrollen liggen tegenwoordig in hal 8.


Ruben: Hal 8?

Regisseur M: (wijst) Ja, je kunt het beste via Studio 7 lopen… maar let op! Daar zijn ze nu een klassieke slapstickfilm aan het opnemen. Straks verstoren jullie de opnames… Nou ja, niemand zal boos worden op de dochter van Stefan Speeldal!

Ruby: (kijkt sip) Behalve hijzelf dan.

Regisseur M: O?

Net als de regisseur verder wil vragen, moeten Eliza en Harry weer heel erg niezen.

Eliza en Harry: Ha… haa… haaatsjieee! Uche, uch!

Ruben: Zo, jullie hebben het goed te pakken zeg.

Ruby: Ja, wacht even, hoor…

Ruby pakt haar thermoskan en schenkt een dopje in.

Regisseur M: Ja, het is hopeloos!

Ruby: Kijk eens, een wondermiddel tegen de verkoudheid.

Eliza neemt het aan en drinkt met een vies gezicht.

Het is een recept van mijn oma. Misschien niet zo lekker, maar…

Ze schenkt nog eens in voor Harry die ook drinkt.

Eliza: Ongelooflijk… het werkt meteen! Ik heb mijn stem terug!

Harry: Ik ook! En we hoeven niet meer te niezen… wauw! Dat lijkt wel tovenarij!

Regisseur M: Fantastisch!

Eliza: Niet echt lekker spul, maar ik voel me weer helemaal oké!

Harry: Ik ook!

Ruby: Niet te filmen goeie thee, hè?

Ruben: Jawel hoor, ik heb alles gefilmd! Maar het blijft smerig spul!

Ruby: Ach jij… kom! We moeten naar hal 8 via hal 7.

Regisseur M: Dus wij kunnen gewoon verder met de opnames? Geweldig, jullie kwamen precies op tijd… bedankt hoor!


Ruby: Graag gedaan, dahag!

Ruby en Ruben af.

Regisseur M: Daar gaan we weer, mensen… iedereen op zijn plaats! Crew klaar? Acteurs klaar? Camera klaar? En……. actie!!!

♫ 15: LIED 5: Na regen komt zonneschijn (deel 2)

Iedereen,behalve Eliza: Onze hoop

Op een nieuw beginOnze hoopLigt bij de koningin

Koningin Eliza schrijdt tussen een haag van mensen met paraplu’s naar voren.

Zeg ons gauwHoe zetten we dit stopZeg ons gauwHoe houdt die regen op

Eliza, evt. metmedezangers: Na regen komt zonneschijn

Ja, zo zal het altijd zijnEr is altijd wel een lichtje aan de horizon Na regen komt zonneschijnJa, zo zal het altijd zijnWees maar niet bedroefdWant het komt altijd goed Na regen komt: de zon, de zon, de zon

Iedereen af.


Scène 11: Het tweede telefoongesprekIn de Tisnie Filmstudio’s(Stefan, Ruby en Ruben)

Stefan Speeldal komt op en loopt naar de plek waar hij eerder ook telefoneerde en tikt op zijn mobiel.


Dan komen Ruby en Ruben opgerend. Ze houden halt omdat Ruby’s mobieltje afgaat. Ze neemt zuchtend op. TIMING GELUIDSTECHNICUS. Ruben filmt haar.

Ruby: Tisnie Filmstudio’s, met Ruby Speeldal.

Stefan: Ha, meisje! Zijn jullie al bijna hier?

Ruby: Eh… nee.

Stefan: Nee?! Maar iedereen wacht hier op die film!

Ruby: Ja pap, dat ligt niet aan mij, hoor. Jíj zei dat we in hal 3 moesten zijn… maar daar lag ie niet… en ook niet in hal 5.

Stefan: Hoe kan dat nou!? Ligt ie in hal 8 soms?

Ruby: Ja, daar gaan we nu dus zoeken.

Stefan: Maar waar wacht je dan nog op?!

Ruby: Nou, nergens op… tot er iemand belde! Dag pa! (drukt telefoon uit)

Stefan: Als je maar opschiet… hallo? Hallo? Opgehangen.

Ruby: Ik word gek van m’n vader, Ruben.

Stefan: Ik word gek van die meid! Pfff… (diepe zucht)

Iedereen af.

Decorwissel: Logo bioscoop komt weer in de plaats van dat van de filmstudio, tafel met champagneglazen op, kassa en popcornkraam

Scène 12: Show 2In de bioscoopfoyer(Klaartje, Polle, Pedro, Lenny, Henny, Appie, Donny en Dox, evt. extra galagasten)


Decorwissel: Logo bioscoop komt weer in de plaats van dat van de filmstudio, tafel met champagneglazen kassa en popcornkraam op.


Polle, Pedro, Henny en Lenny stellen zich weer op bij de dranktafel. PANTOMIMESPEL: sommige gasten eten wat popcorn en geven met gebaren aan Polle te kennen hoe lekker ze het vinden. Dan klinkt de voice-over.

Voice-over: (op cd) Goeoeoeienavond dames en heren, hooggeëerd publiek! Welkom terug bij het Appelstroop Filmfestival! Hier is uw presentatrice, geef haar een daverend applaus… Jantal Sjansen!!!

Tijdens het applaus komt Klaartje op, met microfoon.

Klaartje: Ja hoor, Jantal is er weer eens niet! Aan die BN’ers heb je ook niks… ik zal het wel weer doen! Sorry voor de vervelende onderbreking, dames en heren. Fred Pit is er nog altijd niet… dat vind ikzelf vooral hee vervelend… En we horen net van Stefan Speeldal dat het nog even kan duren voordat zijn film hier is...

Ze wordt onderbroken door Pedro, die lachend naar voren komt.

Pedro: Nou, ik vind het geweldig, hoor… haha, het zal eens NIET mis gaan hier. Kostelijk! Dat wordt weer een heerlijk zuur stukje in de krant! (schrijft)

Lenny: En hoe lang gaat dit nog duren?

Henny: We wachten nu al uren!

Lenny: Dit wordt ons te dol!

Henny: We houden het niet vol!

Klaartje: Zeg, kan ik verder gaan?

Pedro: (schrijft) Ooo, heerlijk! De spanning steeg… de premièregasten… roerden zich… Wat heb ik toch een mooi beroep!

Klaartje: (kijkt in de coulissen) Nou, dames en heren, ik krijg net goed nieuws door… Hij is gearriveerd, hoor!

Lenny: Echt? Is die film er nou?

Henny: Haha, da’s niet bepaald gauw!

Klaartje: Nee, niet de film… maar Fred Pit!

Lenny enHenny: (tegelijk) O, neee!

Applausje van de overige gasten. Donny komt op als Fred Pit, met zijn bodyguard Dox. Pedro fotografeert. Appie komt van de andere kant op. Snel pakt Klaartje de bloemen die ze al klaar had staan.

Donny: Hi there! Hello! Hello!

Appie: Mister Pit, welcome! Welcome hier op het Eppelstroep Festival!


Donny: Yeah, al good, al good! Ik wil grrraag please nu naar privé-kamer, ja? Ik kan niet blijfe bij de gewone people.

Appie: Huh? Wat bedoelt u precies?

Donny: Ik bedoel what ik seg! Ben you blond of zo?

Iedereen kijkt verbaasd. Klaartje stapt onzeker op Fred af.

Klaartje: Eh, Fred… mag ik wel geef you deze flowers?

Dox: No, thank you wel! Aan de kant, please!

Dox duwt Klaartje lomp aan de kant, zodat Donny erdoor kan. Polle springt meteen naar voren om Klaartje te ondersteunen.

Polle: Hé lomperik! Doe effe normaal!

Dox: Do self normaal! Respect for grote artiest, weet je?

Appie: Maar, maar… mister Pit! De mensen willen handtekeningen en zo.

Donny: O no, that can echt niet. Ik do not omgaan met de pleps.

Dox: Als you hebt niet privé-kamer, doe maar kamerrr met Gouden Apples. Je weet.

Appie: Nou, kom dan maar mee. Naar het kantoortje.

Donny en Dox lopen met hem mee af. Polle trekt Dox terug, terwijl de andere twee al doorlopen.

Polle: (heel boos) Hé, dat gaat zomaar niet! Kijk nou, ze is helemaal overstuur... ze wou alleen maar bloemen geven aan haar idool!

Dox: I’m sorry! Fred houdt not van flowers!

Dox loopt weer door en Klaartje slaat haar handen voor haar ogen en rent huilend af.

Polle: (roept Dox nog na) Nou, ik heb nog nooit iets ‘flauwers’ gezien!

Scène 13: De gasten worden boosIn de bioscoopfoyer(Lenny, Henny, Pedro, Appie, evt. extra galagasten)

Polle: Eh… excuses voor dit alles, dames en heren! Neem nog een drankje, als u wilt!

Lenny: (komt naar voren met Henny) Allemaal leuk en aardig, maar hebt u ons verstaan?

Henny: Waar blijft die film nu? Nog even en we gaan!

Pedro: Hihi, ik schrijf mee… heerlijk dit!


Lenny: (rappend, tegen het publiek) Dit festival is niet oké!

Henny: Vindt u dat ook? Doe dan maar mee!

Lenny enHenny: Een, twee, drie, vier, komt er nog wat van?

Vijf, zes, zeven… we wachten al zo langAcht, negen, tien… ik heb nog niks gezienElf, twaalf, het is gewoon schandalig!

Lenny: En dan nu met de hele zaal!

Henny: Doe maar mee allemaal!

De gasten ophet toneel: (de zaal opjuttend) Een, twee, drie, vier, komt er nog wat van?

Vijf, zes, zeven… we wachten al zo langAcht, negen, tien… ik heb nog niks gezienElf, twaalf, het is gewoon schandalig!

Na twee of drie rondjes komt Appie op en onderbreekt het nummer met wilde armgebaren.

Appie: Ho maar, ho maar! Stop!...

Ja, sorry mensen... we weten het, het duurt wat lang. Maarrr… in de tussentijd zullen we een korte voorfilm vertonen. Mag ik u allemaal verzoeken naar de filmzaal te gaan? Veel plezier met deze leuke documentaire over de bevertandarts in de Biesbosch!

Iedereen gaat mopperend en morrend af, de filmzaal in. Als iedereen af is, komt Klaartje weer op en treurig gaat zitten, haar bosje bloemen op schoot.

♫ 18: LIED 6: Een echt iemand

Klaartje: Ik had zo gehoopt…Ik had echt gedacht…Ik had zo graag gewild…Ik had echt verwacht…Ik was stapelgekMaar eigenlijk: op wie?Het stelt me zo teleur‘t Was enkel fantasie

Ik geloof dat het moment wel eens zal komenMaar misschien wel anders dan dat je zou dromen

Polle komt op, zonder dat Klaartje het ziet. Ook andere spelers druppelen op.

[Refrein:]


Ik hoef niet naar de sterren toe, naar de zon of naar de maanIk hoef niet over bergen heen, naar de top van een vulkaanOf naar al die verre plekken waar ik zoekHet geluk ligt soms gewoon hier om de hoek

De anderen: Ze had zo gehoopt…Ze had echt gedacht…Ze had zo graag gewild…Ze had echt verwacht…Waarom deed ze toch zo raarWat zag ze in die ventWaarom droomt ze van een manDie ze helemaal niet kent

Allen: Ik geloof dat het moment wel eens zal komenMaar misschien wel anders dan dat je zou dromen

[Refrein]

Er komt vast en zeker iemandEerlijk en oprechtMisschien wel wat gewoontjesMaar wel echt

Klaartje: Ik hoef niet naar de sterren toe, naar de zon of naar de maanIk hoef niet over bergen heen, naar de top van een vulkaan

Allen: Of naar al die verre plekken waar ik zoekHet geluk ligt soms gewoon hier om de hoek [2x]

Na het applaus iedereen af.

Scène 14: MottenjachtIn de bioscoopfoyer(Dox, Donny, Pedro en Polle)

♫ 19: Sluipmuziek

PANTOMIMESPEL. Dox en Donny sluipen het toneel op. Ze kijken schichtig naar links en rechts en zoeken duidelijk iets (de Gouden Appels). Na een tijdje pas tikt Donny opeens Dox op zijn schouder, die vreselijk schrikt. MUZIEK STOPT.

Donny: Hey Dox!

Dox: Whaah! Oe… jij laat mij schrikken, gozer! Maar… sst! Daar komt iemand aan… Vlug, verstop je!

De twee verbergen zich snel achter het kassaloket (of ergens anders). Dan komt Pedro opsluipen, met een schepnet. Even later sluipt ook Polle op. Zij zien Dox en Donny niet.


Polle: Hé, wat moet dat?!

Pedro: (baalt) Ja, hééé… nou is ie weg!

Polle: Wat is er weg?

Pedro: Een werkelijk prachtig exemplaar van de Monopis Imella, jaja!

Polle: Pardon?

Pedro: Een mot. Ik schrijf voor de krant ook de insectenrubriek. Dus nu ben ik even mottenjager.

Polle: O… sorry dat je mot weg is. Maar ik zag hier een paar vreemde figuren rondsluipen… die voeren iets in hun schild!

Pedro: Ja, zo’n mot heeft dan weer geen schild. Kevers wel, wist je dat? Gewéldige dieren, die kevers en… ah kijk! Daar is mijn mot weer!

Pedro rent achter een denkbeeldig insect aan en gaat af.

Polle: Nou ja… wat mot, dat mot!

Polle er achteraan, ook af. Dox en Donny komen weer tevoorschijn en sluipen behoedzaam over het toneel. Na een tijdje doorbreekt Donny de stilte.

Donny: Dox! (Dox schrikt weer) …en wat zoeken WIJ ook alweer?

Dox: De Gouden Appels natuurlijk! Kom, misschien daar!

Allebei af. Meteen start de slapstickmuziek.

Scène 15: SlapstickIn de Tisnie Filmstudio’s(Ruby, Ruben en slapstickacteurs)

♫ 20: Slapstickmuziek

De decorwissel naar de Tisnie Studio’s wordt in klassieke filmstijl uitgevoerd. Koddig en vlug bewegend. Er wordt een bankje middenvoor neer gezet.

PANTOMIME: In deze scène wordt gespeeld zonder te praten. De acteurs spelen een ouderwetse stomme filmscène, in de sfeer van Charlie Chaplin of Laurel & Hardy. Kijk op internet hoe de acteurs bewegen: ietwat houterig en vlug, met grote en overdreven gebaren. Neem de tijd om de gebaren goed te laten zien.

Een meisje staat aan de zijkant met een heel stel zwarte borden met witte ouderwetse letters. Ze laat het eerste bord zien:

Bord 1: Stomme film


Er komt een persoon met een krant en een met een banaan op. Ze gaan links en rechts op het bankje zitten. In het midden legt degene met de krant zijn jas en hoed en opent de krant. Je ziet op de voorpagina met grote letters staan: BOEF ONTSNAPT! De ander pelt ondertussen de banaan, eet hem op en gooit de schil op de grond (middenvoor op het podium). Achter hen rent een boef (gevangenispak, jutezak over zijn schouder) opeens heel hard van links naar rechts over het podium. Ze merken niets. Hetzelfde gebeurt even later met een agent. Hij/zij zit duidelijk achter de boef aan en blaast op een fluitje (dat je niet hoort). De boef komt weer oprennen, ziet de mensen op het bankje, doet de jas aan en de hoed op en gaat er tussenin zitten. Degenen die al zitten merken niets. De agent komt weer oprennen, komt erbij staan en vraagt (zonder geluid) of ze een boef voorbij hebben zien komen.

Bord 2: Heeft u een boef voorbij zien komen?

De drie, dus ook de verklede boef, gebaren beleefd van niet. De agent loopt verder en stopt net op tijd bij de bananenschil. Hij/zij waarschuwt de mensen op de stoelen:

Bord 3: Pas op! Hier ligt een bananenschil!

De drie bedanken beleefd. De boef neemt zelfs even zijn hoed af. Dan ziet de agent het boevenpetje eronder. De persoon met de krant ziet het ook, schrikt en springt op. Ze rennen achter de boef aan, rondjes makend om het bankje. De persoon van de banaan heeft het niet begrepen, maar gaat de krant lezen die is blijven liggen. Steeds als de hollende mensen bij de bananenschil komen stappen ze er voorzichtig overheen. Ondertussen komen Ruby en Ruben oplopen (in hun gewone kleren). Ruben filmt, Ruby vraagt wat (in stilte).

Bord 4: Hebben jullie soms een filmrol gezien?

Iedereen stopt met rennen, denkt even na en schudt nee. Dan kijkt de boef weer naar zijn achtervolgers en realiseert zich dat hij achterna gezeten wordt en iedereen begint weer te rennen. Ruby en Ruben kijken het even aan en lopen verder voor over het podium. Als ze vlak bij de bananenschil zijn, stoppen de drie rennende mensen weer en gebaren tegen Ruby en Ruben. (zorg ervoor dat ze stoppen op een plek waar ze niet worden afgedekt door Ruby en Ruben)

Bord 5: Pas op! Daar ligt een bananenschil!

Ruby en Ruben kijken naar de aangewezen plek, zien het en stappen er behoedzaam overheen. Iedereen rent weer verder. Daarna steken ze dankbaar hun duim op naar de rennende mensen, die ook hun duim opsteken, waarna ze weer verder rennen. Op een gegeven moment gooit de boef de juten zak weg, bijvoorbeeld net voor of juist op het bankje. Vervolgens rennen boef en achtervolgers af. Ruby en Ruben hebben toegekeken. Ruby pakt de zak en haalt er blij de filmrol uit. Ze steekt hem in de lucht.


Bord 6: Hoera! We hebben de filmrol!

Meteen komt er een tweede bord, en even later een derde bord, achteraan.

Bord 7: Dat is niet te filmen!

Blij lopen Ruby en Ruben af. Ruben lijkt nog iets te zeggen tegen Ruby.

Bord 8: Jawel hoor, ik heb alles gefilmd!

De persoon die de banaan at, heeft er niets van meegekregen. Kijkt op zijn/haar horloge, staat nu ook op om af te gaan en glijdt uit over zijn/haar eigen bananenschil. Hij/zij strompelt vervolgens met kromme rug, een hand in de zij en pijnlijk gezicht af.

Bord 8: The End

MUZIEK FADE-OUT.

Decorwissel: bankje en bananenschil weg.

Scène 16: Buitenaards bezoekIn de Tisnie Filmstudio’s(Dark Modder, Plurk, Ruby en Ruben)

♫ 21: LIED 7: Voor jou een vraag

Tijdens het intro komen de zangers en dansers van het lied op. Dark Modder en Plurk vooraan.

Wat sta je nou te kijkenWat sta je daar te staanJa, ben ik dan zo raar ofHeb ik iets van je aan

Weet jij soms wat mijn naam isWeet je hoe ik heetDa’s voor jou een vraag en voor mij een weet Voor jou een vraag en voor mij een weet [2x]

Ben je dan zo verbaasdWeet je het even nietJa, luister naar de klankenJa, luister naar dit lied

Zit je je af te vragenBen ik soms verkleedDa’s voor jou een vraag en voor mij een weetVoor jou een vraag en voor mij een weet [2x]

[Refrein:]Want je raadt het niet


Nee, je ziet het nietJullie zullen het nooit wetenNee, je raadt het niet Je verstaat me niet Wie wij zijn en hoe wij heten

Kom ik soms van VenusOf van Mars misschienIk kom niet van de aarde Dat kan je zo wel zien

En wil je zo graag weten Wat is mijn planeet Da’s voor jou een vraag en voor mij een weet Voor jou een vraag en voor mij een weet [2x]

[Refrein]

Misschien kan jij wel helpenWe willen hier vandaanWe kunnen zo niet langerNiet langer blijven staan

Misschien kan jij wel helpenWant het is hier echt niet pluisHeb jij een telefoon dan bellen we naar huis [5x]

Iedereen af. Alleen Dark Modder en Plurk blijven staan, aan de achterkant van het toneel. Ze zien het publiek zogenaamd nog niet.

Plurk: O Dark Modder, grote leidster, waar zijn we nu toch gestrand?

Dark Modder: Op een planeet die ‘aarde’ heet.

Plurk: Goeie Gnork nog aan toe! De vervuilde planeet! Help, komen we ooit weer terug op Snarf?

Dark Modder: Ik hoop het, Plurk. Maar als we hier moeten sterven, wil ik je graag nog iets zeggen…

Plurk: Wat dan, Dark Modder?

Dark Modder kijkt Plurk recht aan en wacht even voor ze spreekt.

Dark Modder: Plurk… ik ben je moeder.

Plurk: Gnarkie nog aan toe! Die zag ik niet aankomen… O mama!

Net als Plurk haar een knuffel wil geven schrikt Dark Modder, omdat ze het publiek heeft opgemerkt.

Dark Modder: (wijst) Oei Plurk, kijk! Aardbewoners!


Plurk: Gnorkiedorie! Is er dan tóch leven mogelijk op aarde?

Ze lopen wat dichter naar het publiek toe.

Dark Modder: Ja, dat had ik ook niet verwacht. Ze zien er gelukkig niet gevaarlijk uit.

Plurk: Nee, bijna aardig zelfs. Zouden ze wel kunnen lachen? En Snarfs verstaan?

Dark Modder: Zo te zien wel… (kuchje) Ahum! Beste aardbewoners, kunt u ons verstaan?

De zaal reageert vast positief. IMPROVISATIE.

Plurk: Jaaa! Gnurkieverdurkie, ze praten hier ook Snarfs!

Dark Modder: Plurk, wil je alsjeblieft wat minder vloeken? We zijn hier te gast.

Plurk: O, sorry mama.

Dark Modder: Beste aardbewoners, heeft u misschien een ‘cirkeltransporter’ voor ons, zodat wij ons terug kunnen ‘beamen’ naar onze eigen planeet? De zaal zal waarschijnlijk negatief reageren. Misschien vraagt iemand wat er bedoeld wordt. IMPROVISATIE.

Intussen komen Ruby en Ruben achter Dark Modder en Plurk op. Ruby draagt de filmrol en Ruben filmt alles. Ze kijken verbaasd naar de ruimtemensen.

Plurk: Helaas mammie, volgens mij hebben ze hier de cirkeltransporter nog niet uitgevonden.

Dark Modder: O nee? Kijk eens achter je… zij heeft er een! (wijst naar de filmrol)

Plurk: Ja hoor, gelukkig!

Ruben: (filmend) Nou, je kan wel zien dat jullie hier een sciencefictionfilm opnemen!

Ruby: Maar waar zijn de camera’s en zo?

Dark Modder: Echt een fijne cirkeltransporter. Mag ik even?

Dark Modder neemt de filmrol over van de verbaasde Ruby.

Plurk, mijn kind. We beamen ons meteen naar huis. En daar zal ik eens een fijne pot Ploenkestamp voor je maken!

Plurk: O, mijn Dark Moddertje… dat klinkt verrukkelijk!

Ruben: Weet jij wat dat is? Ploenkestamp?

Ruby: Geen flauw idee.

♫ 22: Ruimtemuziek

Er klinken plotseling aanzwellende ‘space’-geluiden. Dark Modder heft de filmrol boven haar hoofd. Ze kijken omhoog, steken hun armen in de lucht en gaan dansend af, waarbij ze trage rondjes draaien.


Ruby: (doet stapje terug) Oeps! We staan vast weer in beeld, Ruben… of is dit nog een repetitie?

Ruben: (filmend) Ik denk het, ja.

Ruby en Ruben kijken hen na… en blijven kijken, en profile, de coulissen in.

Scène 17: Filmrol kwijtIn de Tisnie Filmstudio’s(Ruby, Ruben en Tante)

De muziek eindigt met een laatste ‘woessssj’.

Ruby: Maar… maar… kijk nou, Ruben! Ze stijgen op! Ze vliegen weg!

Ruben: (filmend) Wauw! Door het raam naar buiten! Wat een gave special effects!

Ruby: Echt niet te filmen!

Ruben: Jawel hoor, ik heb alles gefilmd!

♫ 23: Tantes tune 2

Tante komt plotseling weer swingend op, met een ingepakt broodje.

Tante: Hééé, tata’s! Hier is Tante weer! Lekka, lekkaaa! De leven is mooi!…Maar, waar kijk jullie naar?

Ruben: (wijst) Naar die acteurs die net wegvlogen. Spectaculair!

Ruby: Ze waren een sciencefictionfilm aan het opnemen.

Tante: Hè? Ik snap niet waar jullie over spreek… Hier in hal 8 is al héél lang geen film opgenoom. En zeker geen ruimte-movie. Nou, beter ga ik nu Fred Pit zijn lievelingsbroodje brengen, in de bioscoop… ik zie jullie daar! Adyosi*!

Tante gaat af.

Ruben: Geen ruimte-movie? Maar dan…

Ze staren allebei zwijgend naar de lucht tot de ringtone van Ruby de stilte doorbreekt.


Ruby: O nee, mijn vader! Ik neem niet op, hoor… (ze drukt hem weg. TIMING GELUIDSTECHNICUS!) Wat moeten we nou? De film is voorgoed weg!

Ruben: Kom, we gaan gewoon naar die bioscoop toe. Ik heb een idee!

Ze rennen af.



Decorwissel naar de bioscoopfoyer.

Scène 18: Twee FredsIn de bioscoopfoyer(Dox, Donny, Fred, Tante en Appie)

Dox en Donny komen voorzichtig sluipend op, vanuit het denkbeeldige kantoor. Donny draagt een (boodschappen)tas met daarin de Gouden Appels. MUZIEK FADE-OUT.

Dox: Ze zitten allemaal in de filmzaal naar die bevers te kijken, weet je… we gaan wieberen!

Donny: That’s good! Then, we can zo vlug mogelijk disappear, you know?

Dox: Respect, man. Jij zit nog lekker in je rol van Fred Pit!

Onmiddellijk wordt hierop gereageerd door de echte Fred Pit, die nu opkomt. Hij heeft nagenoeg dezelfde kleding aan als Donny, inclusief zonnebril.

Fred: Hello! Who is calling my name? Ah, gentlemen!

Dox: Eh... hallo?

Fred: Is this the Filmfestival? (hij wijst naar Donny) Hey man… you look like me! That’s funny!

Donny: No… Ik denk YOU look like me.

Dox: Wat is deze, man!? De echte Fred Pit! Hij is hier gewoon! Kom Donny, we gaan er als een speer vandoor… met de buit!

Net op dat moment komen Polle en Appie op, vanuit de denkbeeldige filmzaal. Ze houden de schurken tegen.


Appie: Ho, stop! Welke buit?… Huh? Twee Fred Pits!? Hoe kan dat?

Polle: En wie is nou de echte?

Dox: Dit is echte Fred Pit, zeker weten! HIJ is de bedrieger! (wijst)

Donny: Yeah!

Fred: What are you talking about?

Appie: (enthousiast, naar de zaal toe) Wat geweldig, hè mensen! Twéé Fred Pits op ons festival, is dat niet fantastisch?!

♫ 26: Tantes tune 3

Tante komt plotseling weer swingend op.

Tante: Ha Fred, mi gudu!

De echte Fred doet enthousiast een stap naar voren.

Fred: Heeey, Tante! It’s you!

Tante: Good you te zien, Fred! Hier, for you. Lekka lekka!

Tante geeft haar broodje aan Fred. Polle stapt intussen op Dox af en pakt hem zijn tas af.

Fred: Hmmm, of course! Lekkerrr ‘Brroodje Applestroep’! Thank you!

Polle: Kijk, nu is helemaal duidelijk wie de echte Fred is! (hij haalt er een Gouden Appel uit) Wat gingen jullie met die gouden appels doen?

Dox: O, eh… niks. Kom Donny, we moeten pleitos!

Dox rent meteen het toneel af. (de acteur kan zich zo weer omkleden tot Stefan)


Appie: Donny? Ik dacht dat jij Fred heette?! Houd die valse Fred Pit maar goed vast, Polle!... Maar mister Pit, de echte… van harte welkom in bioscoop Appelstroop! Met uw assistente! (handen schudden)

Fred: (houdt zijn broodje omhoog) Thank you! It is lekkerrr to be here!

Tante: Assistente? Ik ben Tante van de catering… aangenaam, meneertje Stroop!

Scène 19: De gasten zijn het wachten zatIn de bioscoopfoyer(Het personeel en alle gasten)

Alle anderen (behalve Ruby en Ruben) komen weer op vanuit de filmzaal. Lenny en Henny voorop.

Appie: Kijk eens, dames en heren… (haalt Fred Pit naar voren) De echte Fred Pit is gearriveerd!

Iedereen: (tegelijk) De echte Fred Pit?!

Fred: Hi allemaal! Sorry ik ben een beetje late… maarrr beter laten dan never! Maarrr ik zag, daar was al een anderrre Fred! So funny!

Donny: Hé, het was gewoon een goeie grap! Een prank, weet je wel?

Lenny: (vooral tegen Appie) Maar wij hebben er nu genoeg van, hoor!

Henny: Waar blijft die film, daar kwamen we voor!

Lenny: We gaan gewoon weg, en wel heel vlug!

Henny: Maar willen nu eerst onze centen terug!

Appie: Ach nee… blijft u alstublieft nog even op ons filmfestival!

Lenny: Een filmfestival, dit?! Jaha, dat zál!

Henny: Het is gewoon een wáchtfestival!

♫ 27: LIED 8: Wachtlied

Gasten: Hoe lang gaat dit nog duren?We wachten nu al urenDit wordt ons echt te dol!We houden het niet vol!

Personeel: Het duurt nog maar heel evenZeer spoedig is het strevenZet u zich op een bankjeEn neemt u nog een drankje

Personeel: Het duurt nog maar heel evenGasten: Hoe lang gaat dit nog duren?


Personeel: Zeer spoedig is het strevenGasten: We wachten nu al urenPersoneel: Zet u zich op een bankjeGasten: Dit wordt ons echt te dol!Personeel: En neemt u nog een drankjeGasten: We houden het niet vol!

Personeel: U kunt een rondje lopenGasten: We hebben d’r genoeg van!Personeel: U kunt wat popcorn kopenGasten: Wat gaat u d’r aan doen dan?Personeel: Het kraampje is nog openGasten: Hebt u ons goed verstaan?Personeel: We hebben nog bij hopenGasten: Nog even en we gaan

[2x]

Scène 20: Ruby en Ruben gearriveerdIn de bioscoopfoyer(Iedereen)

Dan komen Ruby en Ruben op, aan de voorkant van het toneel, waar ook Stefan, Polle en Appie staan. Alle anderen staan dus achter hen en volgen aandachtig wat er gebeurt tot ze weer af gaan naar de filmzaal. Ruben filmt nu niet, maar zit steeds wat te tikken op zijn smartphone (later blijkt dat hij aan het monteren is).

Ruby: Hallo, zijn we hier goed?

Stefan: Ah! Daar ben je eindelijk! …Waar bleven jullie zo lang?

Ruby: Ha pa, dat is een heel verhaal, eh…

Stefan: Maakt nou niet meer uit! Ga maar gauw mee met meneer Stroop…

Ruby: Ja maar, eh…

Appie: (door de microfoon) Dames en heren, ik ben superblij dat ik jullie kan melden… dat de film is gearriveerd! Mag ik u opnieuw verzoeken naar de bioscoopzaal te gaan? Dank u wel! Eind goed al goed… ja, komt u maar!

Alle premièregasten lopen af, behalve Appie, Ruby en Ruben op de voorgrond en Klaartje, Polle en Fred op de achtergrond. Tante kleedt zich snel weer om als Pedro/Petra.

Appie: Zo jongelui, geef de film maar.

Ruby: Nou, eh… we hebben een klein probleempje, eh…

Ruben: Hier is de film! Alstublieft.


Ruben geeft haar smartphone aan Appie, die net zo verbaasd kijkt als Ruby (het is belangrijk dat Stefan Speeldal nu al weg is).

Appie: De film? Dit?

Ruben: Jazeker. Hij staat op m’n telefoon.

Appie: O, eh… oké. Wat ze tegenwoordig allemaal verzinnen… ik kan het niet meer bijhouden, hoor. In die goeie ouwe tijd was alles anders… kom, we gaan gauw die film draaien!

Hij draait zich om en loopt af met de smartphone. Ruby fluistert hard terwijl ze achter Appie aan afgaan.

Ruby: Ruben, ik snap er niks van!

Ruben: We moeten toch iets? Ik heb maar vlug zelf een film gemonteerd!

Ruby: Oooh, zo?!

Als Ruby en Ruben ook af zijn, stappen Klaartje en Polle op Fred af.

Scène 21: Klaartje, Polle en FredIn de bioscoopfoyer(Klaartje, Polle en Fred)

Klaartje: Eh… Fred, can ik geef you deze flowers?

Fred: Thank you, I love flowers! And do you want an autograph?

Hij pakt meteen een stift uit zijn jasje en schrijft Fred op haar hand.

Klaartje: O, graag ja! Een handtekening van de echte Fred Pit… wauw!

Polle: En ik heb lekkere special popcorn for you…

Fred: Hm, I like popcorn! (hij eet meteen wat)Wow, what’s this? This… this… this is amazing… só lekker!!!

Polle: O, eh… senk you!

Fred: It prrroeft als Tante’s Brrroodjes Applestroep! I like it!

Polle: Jaaa, Klaartje! Hij heeft het als eerste goed geraden! Ik heb namelijk de Appelstroop-popcorn uitgevonden!

Klaartje: O, dus dát was het!

Fred: (geeft de stift aan Polle) Can I get your autograph, please? Your handtekening? This popcorn must come to America!

Polle: Mijn eh… handtekening? Natuurlijk!


Klaartje kijkt met open mond hoe Polle op Freds hand schrijft. Daarna loopt Fred af richting de filmzaal.

Fred: Thank you so much! Lekka, lekka!

Klaartje: Wauw… jij wordt zelf beroemd, Polle! Ik ben er trots op dat ik jou ken… kom je een keer bij mij thuis film kijken?

Polle: Graag! Maar nu eerst die film van meneer Speeldal!

Klaartje: Ja!

Ze rennen samen af.

Scène 22: In de filmzaalIn de filmzaal(Iedereen)

♫ 28: Naar de filmzaal

Decorwissel: alle foyerattributen worden weggehaald. Het decorbord wordt omgedraaid en alle spelers komen op met stoelen en zetten die in rijen achter elkaar, met het gezicht naar de zaal, als in de bioscoopzaal. De eerste rij eventueel op de vloer of op de rand van het podium. Duidelijk in beeld zitten: Pedro met zijn blocnote naast Stefan Speeldal; Donny, Ruby en Ruben. MUZIEK FADE-OUT. Appie verwelkomt iedereen in de bioscoopzaal met de microfoon.

Appie: Sorry dat het een beetje is uitgelopen, maar nogmaals hartelijk welkom allemaal! Ik had het niet verwacht, maar ons filmfestival is een groot succes. Dankzij jullie allemaal!

Applaus en gejuich.

Appie: En nu gaan we eindelijk kijken naar de nieuwe film van meneer Speeldal.

Stefan: Zeg maar Stefan.

Pedro: Hihi, altijd leuk als ik weer wat af te kraken heb in de krant! (stoot Stefan aan) Ik zit er klaar voor, Stefan!

Stefan: Ho, ho! Zeg jij maar netjes ‘meneer Speeldal’, hoor!

Appie: O ja, dames en heren… Wist u al dat deze film écht iets heel bijzonders is? Het is de namelijk de allereerste bioscoopfilm die compleet met een smartphone is opgenomen!

Stefan: Hè? Wat?

Pedro: (kijkt opzij naar Stefan ) De eerste bioscoopfilm gemaakt met een smartphone? Wat origineel!

Stefan: Eh, ja… nee. Ik snap het niet… (kijkt heel verbaasd)


Ruby: Jazeker, gewoon met een telefoon. Echt heel speciaal!

Pedro: Nou, dat had ik niet achter je gezocht, Stefan! Ik ben benieuwd! (slaat hem hard op de schouder)

Stefan: Au!

Appie: Laten we dan maar gauw beginnen! Uw aandacht voor: Acht jaren vlogen voorbij!

Iedereen klapt. Appie gaat ook gauw zitten.

Scène 23: Film kijkenIn de filmzaal(Iedereen)

♫ 29: Filmmuziek

Als de filmmuziek begint, kijkt iedereen, sommigen popcorm etend, naar een plek boven het publiek, alsof zich daar het grote filmdoek bevindt. In deze scène komt het aan op goed PANTOMIMESPEL. Allereerst horen we de Tisnie-tune. Iedereen gaat verwachtingsvol klaarzitten. Dan volgt de spannende mondharmonicamuziek uit de cowboyscène. Stefan Speeldal staat verbaasd op.

Stefan: Ja maar, hé! Dat is… dat is niet…

De anderen: Ssst! Stil! Ssst!

Bioscoop-bezoeker: (achter Stefan) Zitten! Ik zie niks!

Stefan gaat gauw weer zitten en kijkt zenuwachtig om zich heen. Maar de anderen staren in spanning naar het denkbeeldige doek waarop de cowboyscène te zien is. De muziek zwelt aan. Het publiek houdt zijn adem in, kruipt tegen elkaar aan van spanning. Dan volgt een pistoolknal, waarop iedereen schrikt. Iemand valt letterlijk van zijn stoel. Dan klinkt een deel van het cowboylied. De kijkers worden enthousiast van wat ze zien en zingen mee.

Daarna verandert de sfeer weer, want we zien door de regen de mooie Eliza naar voren schrijden in de film Hozen. Als ze in een hoestbui uitbarst, reageert iedereen geschokt en meelevend. Dan horen we het geluid van het inschenken en slurpen van de knoflookthee. De muziek zwelt weer aan en iedereen zingt blij het refrein mee. De meisjes op het podium houden elkaar in verrukking vast of bewegen met hun armen sierlijk mee op de maat van de muziek. Eén of twee jongens gapen.

Vervolgens klinkt het slapstickmuziekje. Alle kijkers kijken meteen blij en dat houden ze het hele slapstickmuziekje vol. Iedereen moet twee keer heel hard lachen met uitbundige gebaren (volg de lachsalvo’s op de cd) Dan kijkt iedereen naar links (waar zogenaamd de boef opkomt) en dan bewegen


tegelijk alle hoofden naar rechts als de boef zogenaamd langs rent (volg het geluid in de muziek) Dit gebeurt nog een keer van rechts naar links. Dan kijken ze weer naar het midden en zien ze de man op de bananenschil aflopen. Er klinkt een valgeluid, iedereen schrikt; de man is erover uitgegleden. Iedereen lacht (lachsalvo). Iemand kan lachend naar het denkbeeldige filmdoek wijzen.

Vervolgens klinken de spacy geluiden uit de ruimtescène. Iedereen kijkt opeens heel gefascineerd. Er volgt een stuk uit het lied dat iedereen quasi gehypnotiseerd meezingt. Dan klinkt de muziek waarbij de buitenaardse wezens worden weggebeamd. De monden vallen open en iedereen volgt langzaam met zijn blik het opstijgen (volg de stijgende lijn in de muziek), tot de muziek verstomt.

Iedereen blijft in verwondering achter, kijkt elkaar aan en barst vervolgens in een enorm applaus en gejoel uit. Pedro slaat Stefan harder dan ooit op de schouder waardoor hij van zijn stoel valt.

Pedro: Wauw! Man! Stefan Speeldal, je hebt jezelf overtroffen!

Henny: Wat een mooie film, zo fijn!

Lenny: Ik ben blij dat we gebleven zijn!

Fred: (richting Stefan) Well done, boy! Good job!

Pedro: (gaat staan) Ik zeg het niet graag, maar dit wordt mijn beste recensie ooit! (hij maakt een gebaar van links naar rechts) Ik zie de krantenkop al voor me: “Eerste smartphone-movie daverend succes.”

Stefan: Nou eh… dank je. Maar wacht! (hij staat op en pakt de microfoon) Eerlijk is eerlijk… ik heb deze film niet zelf gemaakt. Nee, daarvoor moet je bij Ruben en mijn eigen dochter Ruby zijn. Knap werk, hoor!

Terwijl iedereen applaudisseert, klinkt de tune.

Scène 24: Show 3 - SlotIn de filmzaal(Iedereen)


Voice-over: (op cd) Dames en heren, hooggeëerd publiek! Dan is het nu tijd voor de uitreiking van de Gouden Appels! Hier is uw presentatrice… Jantal Sjansen!!!

KLaartje en Polle, die beide Appels vastheeft, stellen zich op aan de zijkant van het toneel.

Klaartje: (door de microfoon:) Ik zie u ook denken, gaan we die Jantal Sjansen nog zien? Ik vrees van niet… ze zit nu vast met een knappe acteur in een sjiek restaurant… en ik maar werken!


Maarrrr, wat spannend, dames en heren! We gaan beginnen met de Gouden Appel voor beste film! En die Gouden Appel gaat naar… Ruby en Ruben!

Ruben: O, echt? Dank u wel!

Iedereen op het toneel applaudisseert terwijl Polle de Appel aan Ruby geeft.

Stefan: (staat op) Ik bied jullie beide een contract aan. Jullie gaan nog meer films maken!

Ruby: Wauw! Bedankt pa!

Klaartje: Helemaal verdiend! En dan nu de Gouden Appel voor beste acteur… en ja, dat kan er maar één zijn… we stonken er namelijk allemaal in!

Polle: Alstublieft meneer!

Hij stapt op Donny af en geeft hem de Gouden Appel.

Donny: Nee? Je meent het! Vet cool!

Stefan: En jij krijgt ook een contract!

Donny: Wauw… dat is toch niet te filmen!?

Ruby: Hé, dat is mijn tekst!

(iedereen op het toneel lacht)

Appie: Weet je wat wel te filmen is? Dat we nu…

Polle, KlaartjeEn Appie: …feest gaan vieren!

♫ 31: LIED 9: We gaan ervoor – reprise

Iedereen springt op.

Allemaal: Ja!!! Joehoeee! Yihaaa! Hoera! Etc.

Terwijl de stoelen aan de kant gaan, sluit Klaartje het festival af, pratend over de muziek door haar microfoon.

Klaartje: Dames en heren, de Gouden Appels zijn uitgereikt! Fijn dat u erbij was en

graag tot het volgende Appelstroop Filmfestival!

Iedereen: Oe-ee-oo, oe-ee-oo, oe-ee-oo-oo!

[Refrein:]Kom, dan maken we een planZodat je niet meer vast zitZodat je nu weer verder kan


Kom, dan kunnen we weer doorZodat je niet meer vast zitDan roepen wij in koorWe gaan ervoor!

Het avontuur is klaarEn oh wat ging het vlugWe hebben het gedaanEn het komt nooit meer terug

‘t Kostte wel wat moeiteMaar het was het waardSamen met elkaar Hebben wij de klus geklaard


[Refrein 2x]

♫ 32: Applausmuziek

♫ 33: LIED 10: Niet te filmen – afscheidslied

Hoe wij zaten in de klasHoe het al die jaren wasHoe wij speelden op het pleinPropjes gooiden voor de geinAch wat hadden we plezierHoe zet je die acht jaren op papier

Hoe we glipten uit de klasDe geheimen in je tasVoetbal bij de overblijfKeet en ander tijdverdrijfHoe we hier hebben gespeeldHoe breng je die acht jaren ooit in beeld

Maar ik raak deze tijdVan binnen nooit meer kwijt, nooit meer kwijt

[Refrein:]Want dit is niet te filmenDe camera’s gaan aanEn ze draaien en ze draaien Nu moet je d’r voor gaanOm te stralen als een sterJa, je weet wel hoe dat moetNiet te filmen Niet te filmen zo goed! [2x]


Elke morgen er weer inMet zin of frisse tegenzinHoe we leerden meer en meerHoe we lachten keer op keerHoe we huilden in een hoekHoe breng je die acht jaren op het doek

Maar ik raak deze tijdVan binnen nooit meer kwijt, nooit meer kwijt

[Refrein]

Ben je in het Wilde Westen, of in een donker bosBen je straks de held, hee, ben je straks de klos Zweef je door de ruimte, of in een and’re tijdJe staat zo op het witte doek, tot in de eeuwigheid!

Groep 1: Groep 2:Niet te filmen, de camera’s gaan aan Niet te filmen, de camera’s

gaan aan Niet te filmen, de camera’s gaan aan Niet te filmen

[Refrein] Niet te filmen zo goed! [4x]

EINDE


Niet te filmen! is een uitgave van Rep en Roer Musicals©

Liedjes en dansjes thuis oefenen?

Download de app of ga naar het oefenlokaal op www.repenroer.nlDe liedjes zijn te beluisteren op Spotify en verkrijgbaar op Itunes

http://www.repenroer.nl/

· Web viewHij wil geen handtekeningen uitdelen of op de foto, maar meteen naar een privékamer....

Documents

Transcript of · Web viewHij wil geen handtekeningen uitdelen of op de foto, maar meteen naar een privékamer....