sjardijn.files.wordpress.com  · Web view2010-01-27 · Maar na een wederzijdse kennismaking, een...

4
Hallo allemaal, Eindelijk reactie rechtstreeks van ons, na, gelukkig een paar tekens van leven via Ans. We hopen dat jullie na het lezen en zien van dit weer enigszins op de hoogte zijn van onze belevenissen. Heel veel plezier!!!! Bij de vorige aanvulling van onze weblog hadden we niet de mogelijkheid om er foto’s bij te voegen. Bij deze alsnog een paar. Boven, in het township van Magaliesburg, Marijke met één van de kinderen van dominee Anthony en daarnaast van links naar rechts Anthony, Myself en Frank van den Ham. Daaronder twee van de kinderen van Anthonny. Onder: Links twee neushoorns en rechts een verliefd zebra-paartje allen in Pilanusberg.

Transcript of sjardijn.files.wordpress.com  · Web view2010-01-27 · Maar na een wederzijdse kennismaking, een...

Hallo allemaal,

Eindelijk reactie rechtstreeks van ons, na, gelukkig een paar tekens van leven via Ans. We hopen dat jullie na het lezen en zien van dit weer enigszins op de hoogte zijn van onze belevenissen. Heel veel plezier!!!!

Bij de vorige aanvulling van onze weblog hadden we niet de mogelijkheid om er foto’s bij te voegen. Bij deze alsnog een paar.

Boven, in het township van Magaliesburg, Marijke met één van de kinderen van dominee Anthony en daarnaast van links naar rechts Anthony, Myself en Frank van den Ham. Daaronder twee van de kinderen van Anthonny.

Onder: Links twee neushoorns en rechts een verliefd zebra-paartje allen in Pilanusberg.

Woensdag, 13 januari

Na het ontbijt zijn we om ca. 09.15 uur vanuit Pilanusberg naar Hazyview. Dit was een trip van bijna 600 km en we hebben er 6 uur over gedaan om er te komen. Aangekomen bij de Gecko Lodge keken wij onze ogen uit. Het is er prachtig, helemaal midden in de natuur en ook de kamer zag er prima uit.

We hebben er heerlijk gedineerd en daarna zijn we naar bed gegaan.

(Marijke die een mooie roos kreeg van de dame van het restaurant)

Dinsdag 14 januari

Dit was voor ons een bijzondere dag, nl. de dag dat we samen met de olifanten op zouden trekken, ze zouden kunnen aanraken, te eten geven, met ze wandelen en op ze rijden om vervolgens samen met ze te dineren. Daarvoor moesten we naar de Olifant Sanctuary, ongeveer 3 km van onze lodge verwijderd.

Hier worden jonge olifanten opgevangen waarvan de moeder op de één of andere manier om het leven is gekomen. Deze jonge olifanten worden daar opgevangen en grootgebracht. Heel dicht bij de natuur worden ze opgevoed en geleerd om later als ze volwassen zijn weer naar één van de natuurreservaten te worden gebracht om daar de rest van hun leven in vrijheid door te brengen.

Er aangekomen kregen we al wandelend heel veel info over olifanten en uiteindelijk moesten we in heb bos ergens gaan zitten en kwamen de olifanten naar ons toe. In het begin was het best eng, wat enorm groot zijn deze dieren. Maar na een wederzijdse kennismaking, een zoen en wat over en weer praten gingen we aan elkaar wennen. Daarna hebben we ze op een ander plek te eten gegeven, zijn een eindje met ze gaan wandelen om vervolgens een eind op ze te gaan rijden. Marijke op Kitzo (ca. 1500 kg en 10 jaar oud) en ik op Casper (ca. 3500 kg en 20 jaar oud). Als je hoogtevrees hebt dan is het in het begin wel even de billen aan elkaar knijpen, want je zit toch zo.n 5 meter boven de grond. Maar na een tijdje went ook dat. Nadien hebben wij wat gegeten en een glaasje wijn gedronken, terwijl de beide olifanten dat ook deden. Zij waren een deel van het bos aan het vernielen om aan eten te komen.

Het was voor ons, met name voor Marijke een harte wens om nader met deze dieren kennis te maken, maar ik moet zeggen dat het voor ons beiden een zeer bijzondere ervaring was, die we nooit meer zullen vergeten.