We are family (Sister Sledge)

Donderdag

We zijn alweer op weg naar het einde. Bij het doen van de boodschappen klinkt

steeds minder vaak “dat komt wel op”, we horen steeds minder “gaan we nog

[naam van een spel] doen?” omdat we al zoveel gedaan hebben en ook de

kreet “komt er nog winkeltje” horen we steeds minder. Het laatste winkeltje is ook al geweest, de kinderen

krijgen morgen hun overgebleven geld alweer terug. Maar niet getreurd. Het leukste moet nog komen.

Vandaag was een “normale” kampdag (als zoiets al bestaat). Spelletjes rond het kampgebouw en in het bos.

Beetje keten. Beetje eten. Beetje uitbreken. U kent het wel. Er is eigenlijk altijd maar één speciaal aspect aan de

donderdag. Om de één of andere reden is dit min of meer de vaste dag voor kinderen van kampleiding om even

langs te komen. Door de bank genomen worden wij niet zo enthousiast van bezoek van familie. Het stoort toch

altijd, het bezoek gaat nooit deel uitmaken van de ‘kampfamilie’ en kinderen die gevoelig zijn voor heimwee

missen papa en mama toch nog even een graatje erger. Maar partners van kampleiders met kinderen op bezoek

maken het vaak wel leuk. Leuk voor de ouder op kamp om de kinderen weer even te zien, leuk voor de ouder

thuis omdat die er even niet alleen voorstaat, leuk voor de kinderen in kwestie omdat ze alvast warm kunnen

draaien voor kamp (vaak gaan ze mokkend weg omdat ze nog willen blijven) en leuk voor de overige leiding en

voor de kampkinderen omdat een paar peuters in de groep toch altijd voor een andere dynamiek zorgen. Ook

deze keer was het weer heel gezellig. Dus als u op de foto’s kinderen tegenkomt die wel erg jong zijn dan weet u

hoe dat komt!

Even iets anders, we krijgen veel reacties van ouders op de foto’s. Eigenlijk allemaal positief maar de meeste

ouders doen waarvoor zij geprogrammeerd zijn: Ze zoeken hun eigen kinderen op. En wees maar niet bang, ook

de ouders van oudere kinderen, (twintigers) doen dat, dus u hoeft zich nergens voor te schamen. Sterker nog we

houden er rekening mee; we proberen alle kinderen elke dag op een foto te laten verschijnen. Lukt niet altijd

maar echt, we doen ons best. Mocht uw kind onverhoopt een keer niet voorkomen op de gemailde selectie,

bedenk dan dat er elke dag nog meer foto’s gemaakt worden, daar staat hij/zij vast wel op. Ook als hij 22 is!

Tot morgen!

De leiding

HKZ got talent special – Kamp A