Waar Moet Ik Op Letten Bij Alu in Zeewater

2
English MCB Blog Current Articles | RSS Feed Waarmoetikoplettenbijde toepassing van aluminium in zeewater? Posted by Edwin Vlems on Fri, Jul 04, 2014 Wanneer aluminium in contact komt met zeewater, dan biedt de oxidehuid enige bescherming. Dit zijn voornamelijk de 5xxx en de 6xxx kwaliteiten, waarbij de 6xxx in het algemeen iets minder presteren dan de 5xxx. De karakteristieke en beschermende aluminium-oxidehuid is flinterdun, zegge maximaal enkele honderdsten van microns dik. Deze dunne huid beschermt dus tegen de elementen van buitenaf. De chloriden in het zeewater breken deze huid langzaam af, waardoor corrosie kan optreden. Vandaar dat het juiste ontwerp en de juiste productiemethoden zeer belangrijk zijn om corrosie te voorkomen. Naast de juiste materiaalkeuze spelen ook zaken als oppervlaktegesteldheid, reinheid en reinigbaarheid, warmte-beïnvloede zones en vormgeving een belangrijke rol. Om aluminium op zee langdurig te kunnen gebruiken is het nodig om het te beschermen. Dit kan op verschillende manieren, zoals een poedercoat laag, natlak, ktl en kathodische bescherming. Natuurlijk bieden coatings alleen bescherming indien de laag volledig in tact is. Door scheuren e.d. kan toch snel corrosie ontstaan. We kunnen het aluminium ook beschermen door middel van een anodiseerlaag. Wanneer we gaan anodiseren, dan verdikken we in feite de natuurlijk gevormde en uiterst dunne oxidelaag tot zegge 5 tot 25 micrometer. We kunnen aluminium ook hardanodiseren, waarbij niet het oppervlak harder wordt dan een standaard anodiseerlaag, maar de oxidehuid wordt factoren dikker dan bij normaal anodiseren. Bij hardanodiseren worden lagen van zegge 50 tot 150 micrometer gevormd. Doordat de oxidehuid veel dikker is dan de natuurlijk gevormde oxidehuid zal een geanodiseerd oppervlak ook veel langer bescherming bieden tegen corrosieve elementen. dan een niet geanodiseerd aluminium. De anodiseerlaag heeft de eigenschappen van keramiek (aluminiumoxide) en is daardoor slijtvast en elektrisch isolerend. Afhankelijk van de aluminiumlegering en van het fabricageproces kan het geanodiseerde oppervlak tintverschillen vertonen of een vlekkerig uiterlijk vertonen. De anodiseerlaag is technisch wel in orde, maar visueel minder aantrekkelijk. We noemen dit technisch anodiseren. Wanneer er strenge eisen worden gesteld aan een meer aantrekkelijk uiterlijk, dan dient hiermee rekening te worden gehouden tijdens de materiaalkeuze (die aanzienlijk wordt beperkt door deze eis). Een anodiseerlaag is bijzonder bros. Het kan dan ook nauwelijks tot geen vervorming (b.v. buigen) opvangen. Doordat het onderliggende aluminium relatief zacht is en de anodiseerlaag bros, kan het geen puntbelasting aan (b.v. een scherpe punt of zandkorrels in het oppervlak drukken). Hierdoor breekt de oxidehuid en verliest het lokaal de extra corrosiebestendigheid. Sterker nog, in de scheuren kan de corrosiesnelheid zelfs toenemen (spleetcorrosie). Het anodiseren moet je dan ook als allerlaatste stap uitvoeren om de oxidehuid intact te houden (denk ook aan montage). Ook dient rekening te worden gehouden met nauwe spleten (zegge enkele tienden breed) en kleine holtes. Doordat deze niet goed gespoeld / ververst kunnen worden, kan het milieu lokaal zuurder worden, waardoor spleetcorrosie kan optreden. Indien van toepassing, dient ook rekening te worden gehouden met galvanische corrosie (metallisch/elektrisch contact tussen twee verschillende metalen). Een anodiseerlaag is niet elektrisch geleidend, waardoor er geen elektrisch contact kan ontstaan en galvanische corrosie niet kan optreden. Het is altijd aan te raden om materiaal regelmatig te reinigen (bijvoorbeeld door te spoelen met schoon water). Hierdoor hebben corrosieve elementen, zoals chloriden, onvoldoende tijd om schade aan te richten. Dit geldt niet alleen voor aluminium, maar voor alle metalen. Veel gebruikte aluminiumkwaliteiten in maritieme onstandigheden zijn 5754, 5454, 5086, 5383, 6082, 6106 en 6005A en worden beschreven in norm NEN-EN 13195-1:2002. Auteur: Wonnie van Beek Klik hier voorhetaluminiumassortimentvanMCBen hier omtebestellen. Tags: AluminiumBuizen, AluminiumPlaten, AluminiumProfielen Post Comment Name * Email * Website (optional) Comment Page 1 of 2 Waar moet ik op letten bij de toepassing van aluminium in zeewater? 24-2-2015 http://info.mcb.nl/blog-0/bid/390949/Waar-moet-ik-op-letten-bij-de-toepassing-van-al...

description

Alu in zeewater

Transcript of Waar Moet Ik Op Letten Bij Alu in Zeewater

  • EnglishMCB Blog

    Current Articles | RSS Feed

    Waar moet ik op letten bij de toepassing van aluminium in zeewater?

    Posted by Edwin Vlems on Fri, Jul 04, 2014

    Wanneer aluminium in contact komt met zeewater, dan biedt de oxidehuid enige bescherming. Dit zijn voornamelijk de 5xxx en de 6xxx kwaliteiten, waarbij de

    6xxx in het algemeen iets minder presteren dan de 5xxx. De karakteristieke en beschermende aluminium-oxidehuid is flinterdun, zegge maximaal enkele

    honderdsten van microns dik. Deze dunne huid beschermt dus tegen de elementen van buitenaf.

    De chloriden in het zeewater breken deze huid langzaam af, waardoor corrosie kan optreden.

    Vandaar dat het juiste ontwerp en de juiste productiemethoden zeer belangrijk zijn om corrosie te voorkomen. Naast de juiste materiaalkeuze spelen ook zaken

    als oppervlaktegesteldheid, reinheid en reinigbaarheid, warmte-benvloede zones en vormgeving een belangrijke rol.

    Om aluminium op zee langdurig te kunnen gebruiken is het nodig om het te beschermen.

    Dit kan op verschillende manieren, zoals een poedercoat laag, natlak, ktl en kathodische bescherming. Natuurlijk bieden coatings alleen bescherming indien de

    laag volledig in tact is.

    Door scheuren e.d. kan toch snel corrosie ontstaan.

    We kunnen het aluminium ook beschermen door middel van een anodiseerlaag. Wanneer we gaan anodiseren, dan

    verdikken we in feite de natuurlijk gevormde en uiterst dunne oxidelaag tot zegge 5 tot 25 micrometer. We kunnen aluminium ook hardanodiseren, waarbij niet

    het oppervlak harder wordt dan een standaard anodiseerlaag, maar de oxidehuid wordt factoren dikker dan bij normaal anodiseren. Bij hardanodiseren worden

    lagen van zegge 50 tot 150 micrometer gevormd.

    Doordat de oxidehuid veel dikker is dan de natuurlijk gevormde oxidehuid zal een geanodiseerd oppervlak ook veel langer bescherming bieden tegen

    corrosieve elementen. dan een niet geanodiseerd aluminium. De anodiseerlaag heeft de eigenschappen van keramiek (aluminiumoxide) en is daardoor slijtvast

    en elektrisch isolerend.

    Afhankelijk van de aluminiumlegering en van het fabricageproces kan het geanodiseerde oppervlak tintverschillen vertonen of een vlekkerig uiterlijk vertonen.

    De anodiseerlaag is technisch wel in orde, maar visueel minder aantrekkelijk. We noemen dit technisch anodiseren.

    Wanneer er strenge eisen worden gesteld aan een meer aantrekkelijk uiterlijk, dan dient hiermee rekening te worden gehouden tijdens de materiaalkeuze (die

    aanzienlijk wordt beperkt door deze eis).

    Een anodiseerlaag is bijzonder bros. Het kan dan ook nauwelijks tot geen vervorming (b.v. buigen) opvangen. Doordat het onderliggende aluminium relatief

    zacht is en de anodiseerlaag bros, kan het geen puntbelasting aan (b.v. een scherpe punt of zandkorrels in het oppervlak drukken). Hierdoor breekt de

    oxidehuid en verliest het lokaal de extra corrosiebestendigheid. Sterker nog, in de scheuren kan de corrosiesnelheid zelfs toenemen (spleetcorrosie). Het

    anodiseren moet je dan ook als allerlaatste stap uitvoeren om de oxidehuid intact te houden (denk ook aan montage).

    Ook dient rekening te worden gehouden met nauwe spleten (zegge enkele tienden breed) en kleine holtes. Doordat deze niet goed gespoeld / ververst kunnen

    worden, kan het milieu lokaal zuurder worden, waardoor spleetcorrosie kan optreden. Indien van toepassing, dient ook rekening te worden gehouden met

    galvanische corrosie (metallisch/elektrisch contact tussen twee verschillende metalen). Een anodiseerlaag is niet elektrisch geleidend, waardoor er geen

    elektrisch contact kan ontstaan en galvanische corrosie niet kan optreden.

    Het is altijd aan te raden om materiaal regelmatig te reinigen (bijvoorbeeld door te spoelen met schoon water). Hierdoor hebben corrosieve elementen, zoals

    chloriden, onvoldoende tijd om schade aan te richten. Dit geldt niet alleen voor aluminium, maar voor alle metalen.

    Veel gebruikte aluminiumkwaliteiten in maritieme onstandigheden zijn 5754, 5454, 5086, 5383, 6082, 6106 en 6005A en worden beschreven in norm NEN-EN

    13195-1:2002.

    Auteur: Wonnie van Beek

    Klik hier voor het aluminiumassortiment van MCB en hier om te bestellen.

    Tags: Aluminium Buizen, Aluminium Platen, Aluminium Profielen

    Post Comment

    Name

    *

    Email

    *

    Website (optional)

    Comment

    Page 1 of 2Waar moet ik op letten bij de toepassing van aluminium in zeewater?

    24-2-2015http://info.mcb.nl/blog-0/bid/390949/Waar-moet-ik-op-letten-bij-de-toepassing-van-al...

  • *

    Allowed tags: link, bold, italics

    Receive email when someone replies.

    Subscribe to this blog by email.

    Post Comment

    2015 www.mcb.nl

    Page 2 of 2Waar moet ik op letten bij de toepassing van aluminium in zeewater?

    24-2-2015http://info.mcb.nl/blog-0/bid/390949/Waar-moet-ik-op-letten-bij-de-toepassing-van-al...