Vriendenbrief december

DE VRIENDEN VAN HETPALEIS

Vriendenbrief

12/’14Elk kind heeft recht op cultuur

“De afwezigen hadden meer dan ongelijk...” Iedereen kent dit wereldberoemde spreekwoord, dat voor 200% van toepassing is voor de OpScène avond van 6 november ll. Het werd een fantas-tische avond met één voor één fijne gasten en een resem grandioze muzikanten, acteurs en actrices, aangevuld met een heerlijke menu en een magni-fieke ambiance. Veel aanwezigen zullen zich deze avond nog jaren herinneren.

Het was bijna 2 decennia geleden dat onze organisatie nog een dergelijk groot initiatief had genomen. In de beginjaren van mijn bestuurs-mandaat (toen nog bij het KJT), zijn er nog derge-lijke grote evenementen (twee galabals in het atrium van HETPALEIS en 3 balletvoorstellingen in de grote schouwburg) doorgegaan om extra inkomsten te verwerven. Toen wij begin dit jaar met de financiële cel deze avond aan het voorbereiden waren, hoopten wij stiekem op 80 aanwezigen en

zou 100 personen een grandioos succes zijn. Wat moeten we nu dan besluiten met een aanwezigheid van 157 deelnemers en 15 artiesten? Daar zijn geen woorden voor...

Maar meer dan met het financiële succes zijn wij nog meer tevreden met de magische sfeer die op de bühne was waar te nemen. De drive die wij een klein 2 jaar geleden hebben gelanceerd met de vernieuwde Raad van Bestuur, heeft een eerste hoogtepunt bereikt met deze avond. Voor onze organisatie was het fijn om onze nobele doelstel-lingen op zo’n groot forum met zoveel genodigden te kunnen delen. Velen onder hen waren nog maar zelden met HETPALEIS in contact gekomen.

Onze VZW heeft nooit beter in de kijker gestaan. Wij mogen zelfs concluderen dat 6 november 2014 als een hoogtepunt onze geschiedenis in zal gaan. Het is nu belangrijk om de hoogte van dit elan te

handhaven. Daarvoor reken ik op iedereen die de Vrienden van HETPALEIS een warm hart toedraagt.

Bij deze wil ik iedereen die tot het schitterend succes heeft bijgedragen van harte bedanken. Ik wil mij niet wagen aan het persoonlijk bedanken van alle betrok-kenen, want dan zou ik er veel te veel vergeten, maar toch wil ik in bijzonder Eveline Reusens, als hoofd van onze cel evenementen , een “bloemetje toewerpen”, omdat zij meer dan 6 maanden voor de gebeurtenis al volop in de weer was om de organisatie op punt te stellen. Wegens beroepsverplichtingen kon zij het onvergetelijke resultaat van haar inspanningen helaas zelf niet mee beleven.

Wij wensen jullie allen schitterend eindejaars-feesten toe en graag tot bij een volgende happening in HETPALEIS.

Luc Allaerts, voorzitter

Beste leden,

Luc Allaerts en Barbara Wyckmans

De sfeervol ingerichte scène

AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE: Luc Allaerts, Anja Geuns, Annie Poelmans, Cien Schelkens, Barbara Wyckmans / REDACTIE: Dominique Piedfort / EINDREDACTIE: Dirk Vandervelden / VORMGEVING: Yellow Submarine / INFO: [email protected] / RAAD VAN BESTUUR: Luc Allaerts (voorzitter), Anja Geuns, Rita Huijsmans, Lieve Mariën, Annie Poelmans, Eveline Reusens, Marco Schoups, Dirk Vandervelden (secretaris), Jan Van Sande (penningmeester), Bart Verhelst, Wendy Willems, Barbara Wyckmans

De Vriendenbrief is een initiatief van de Vrienden van HETPALEIS vzw met als doel de huidige leden en alle geïnteresseerden te informeren over de werking van de Vrienden. Met de HETPALEISrevolutie willen wij de cultuurparticipatie van kansarmen en minder kapitaalkrachtigen bevorderen.

2

VRIENDENBRIEF DECEMBER ‘14

Het betreden van de Grote zaal was voor iedereen een streling voor het oog en het oor: de lege rijen stoelen, enkel gevuld met muzikanten, die de mensen

verwelkomden met de muziek van Sam Vloemans en in de verte, op het podium, de feestelijk gedekte en gezellig belichtte ronde tafels, die wachtten op de hoofdrolspelers van die avond.

Luc Allaerts, de voorzitter van de Vrienden, en Cathy Berx, de gouverneur van de provincie Antwerpen, belichtten allebei met veel overtui-gingskracht hoe noodzakelijk het is dat er voor wordt gezorgd dat alle kinderen kunnen genieten van cultuur. Vervolgens konden de talrijk

OPSCÈNE AVOND

Op donderdag 6 november zakten 157 (sommige toekomstige) ‘Vrienden’ af naar HETPALEIS voor de eerste OpScène avond van de Vrienden van HETPALEIS. Een warme ontvangst met bubbels en hapjes zette de sfeer: omhelzingen, klinkende glazen, gezellig geroezemoes, gelach,… waarna de aanwezigen het genoegen hadden om door gastheer Warre Borgmans aan tafel uitgenodigd te worden.

opgekomen deelnemers aan deze benefiet-avond zelf genieten van lekkere, gesofisticeerde gerechten, die door Warre telkens in rijmvorm (en in het thema van de vier elementen) vurig werden ingeleid, en van het aangename gezel-schap van de aanwezige artiesten, die na elke gang van tafel wisselden.

De natuurelementen water, aarde, lucht en vuur, die de muzen waren voor de 1ste CD van Sam Vloemans, waren op geraffineerde manier verwerkt in de verschillende gerechten. Gearo-matiseerd water in het voorgerecht, de aarde in de soep van aardperen, de lucht veroverde elke tafel in de vorm van rook tijdens het hoofdge-recht en het vuur brandde op de crème brûlée. Dit alles in perfecte harmonie met de sfeervolle

“Het was een avond om nooit te vergeten”

muziekintermezzo’s van de huismuzikanten van HETPALEIS. Graaf Paul Buysse, mede-stichter van de Vrienden van het Jeugdtheater (de vroegere benaming van HETPALEIS) kon er zelf niet bij zijn, maar sprak de genodigden toch toe via een vooraf opgenomen interview. Toen na enkele boeiende uren het doek over de ‘OpScène avond’ viel, keerden de aanwezige ‘Vrienden’ tevreden naar huis, met de CD van de trilogie van Sam Vloemans als bedanking voor hun aanwezigheid in de hand.

‘Het was een avond om nooit te vergeten’, zei één van de aanwezigen. Een mooier compliment kan ik zo direct niet bedenken...”

Annie Poelmans

Gastheer Warre Borgmans

Sam Vloemans en zijn muzikanten

3


Het is onze plicht“Kan je tegen het recht op cultuur voor iedereen zijn? Nee. Einde interview! (lacht) Gelukkig kom ik zelf niet uit een kansarm milieu. Ik heb altijd veel deugd beleefd aan vertellingen, de poppenkast of aan jeugdtheater. Rond mij zag ik de andere kinderen ook altijd erin opgaan, spanning en plezier beleven. Voor sommige kinderen moeten we die drempel naar kunst en cultuur lager maken. Dat is onze verdomde plicht. En het kost niet eens veel moeite.”

Goede voorbereiding“Ik heb wel eens in een kansarme buurt gespeeld

WARRE BORGMANS

“ Er is veel veranderd. En maar goed ook.”

Warre Borgmans denkt met veel genoegen terug aan de eerste OpScène-avond ten voordele van de Vrienden van HETPALEIS. Hij was de gastheer van de avond en dat werd een echte meevaller. “Ik vond die avond erg geslaagd. Het was goed dat het in HETPALEIS zelf plaatshad. De sfeer was steeds ontspannen, veel mensen waren aangenaam verrast. En ik ook!” Warre staat voor ons naar aanleiding van deze benefietavond graag even stil bij het recht op cultuur.

in Nederland. Maar dat was niet voor kinderen. De hele aanpak was toen niet goed. Ik speelde mee in De Minnaar van Harold Pinter. Er kwamen mensen binnen die terug van de markt kwamen. Die begonnen luid te vertellen wat ze allemaal gekocht hadden. Er kwamen ook mensen op het podium zitten, anderen begonnen ‘Er staat een paard in de gang’ te zingen. Die voorstelling hebben we na een kwartier moeten afbreken. Ik heb ook dingen gezien die niet door de beugel konden toen we met onze school een film of een voorstelling gingen bekijken waarmee we geen voeling hadden. Nu is dat allemaal anders

natuurlijk. De scholen zijn goed voorbereid, dat verloopt nu allemaal zo goed als rimpelloos. Er is veel veranderd. En maar goed ook. Want kinderen bekijken voorstellingen met een ander oog. Ze leggen andere verbanden. Ze zien dingen die wij niet zien omdat we misschien al wat afgestompt zijn.”

Taal verrijkenWarre staat vaak op het podium met Dimitri Leue. Die kreeg vorig jaar de Wablieft-prijs omdat hij met een heldere taal een breed publiek bereikt. “Zelf ben ik niet zo’n taalpurist. Maar verrijking van taal en beeld, daar ben ik natuurlijk voor. Dat moet in beweging blijven. Zeker voor jonge kinderen die opgroeien in een milieu waar taal weinig aandacht krijgt. Je moet bij een voorstelling wel wegblijven van het educatieve. Het spelelement en de fantasie moeten blijven primeren.”

Dominique Piedfort

© Jimmy Kets

4


Nu met een tijdafstand van bijna zeventien jaar lijkt deze ommekeer iets van zelfsprekend. Maar weet dat het wenteljaar enorm veel energie

heeft geëist. En altijd was er de troostende en enthousiasmerende Eric die zei: Op het einde komt alles goed! Ja maar Eric, wat als dat niet zo is? Dan ben je nog niet op het einde.

In 1979 werd Eric intendant van het Internationaal Jaar van het Kind. Het typeert Eric dat hij het kind altijd au serieux heeft genomen en het kind nooit heeft beschouwd als een tijdelijke noodzakelijke fase richting volwassenheid. Elke leeftijd heeft recht op kwaliteit en cultuurparticipatie begint niet bij een stemgerechtigde leeftijd.

Als kersverse directeur kreeg Barbara Wyckmans op een avond in 1997 heel onverwacht bezoek van Eric. Hij droeg twee papieren Delhaizezakken propvol gevuld met brieven van kinderen. Bij het leegmaken van de kantoren van Het jaar van het kind had Erik toentertijd deze brieven van de papiercontainer gered vanuit de idee ‘je weet maar nooit’. Het is deze verzameling die aan de basis ligt van de toekomende voorjaarsproductie met de prachtige titel Het gaat over… In overleg met de regisseur Lucas Vandervost dragen we deze productie op aan Eric.

Zonder twijfel zullen straks nog andere initiatieven gerealiseerd worden waarvoor Eric de steen heeft verlegd in de rivier. Eric heeft ons een enorme erfenis overgemaakt. Aan ons om deze erfenis te koesteren, te beheren, te verrijken en te bewaren, ook dat is het recht van erfenissen. (Barbara Wyckmans)

In 2008 maakte Cien Schelkens een mooi portret van Eric Antonis voor het boek Uitgelicht van HETPALEIS. Een impressie … “Als beginnende jonge schepen van cultuur nam ik de uitdaging aan om de twee grote huizen

KNS en KJT om te vormen tot structuren met meer autonomie (…) Als ik nieuw leven wou geven aan KNS en KJT moesten er fundamentele dingen veranderen (…) Barbara Wyckmans nam de uitdaging aan om het KJT om te toveren tot een productiehuis zonder vaste acteurs-ploeg (…) Ik vind het geweldig dat regisseurs die weinig plaatsen vinden om voorstellingen te maken in grote huizen met een vaste structuur in HETPALEIS kunnen dialogeren met hun ideeën …”

“(…) Zowel een jongerenvoorstelling als een volwas-senenvoorstelling moet zo authentiek mogelijk zijn. Voor mij mag een theater verschillende profielen

hebben. Ik ga veel kijken met mijn kleinkinderen. Volwassenen denken vaak dat een voorstelling te hermetisch is voor hen. Maar als Luna mij na afloop vertelt wat ze ervan vond, duidt ze mij op een aantal pointes die ik niet opgepikt heb…”

(…) Ooit speelde hij Moeke en de Dwaas in de Warande in Turnhout. Van den Berg slaagde erin om een verlegen kind op het podium te krijgen en hem te laten dialogeren met Manneke Pluim, het hoofdpersonage uit de voorstelling. De juf van de school belde mij na afloop op om te zeggen dat het timide jongetje plots een held was in de klas. Als theater dat kan, dan is theater fantastisch.”

“Als theater dat kan, dan is theater fantastisch”Op vrijdag 14 november overleed Eric Antonis. Zonder Eric Antonis zou HETPALEIS niet het huidige theaterhuis zijn wat het vandaag is. Onder zijn bewind als jonge cultuur-schepen van Antwerpen hervormde hij het KJT in 1997 tot HETPALEIS en kreeg de organisatie een autonome structuur.

ERIC ANTONIS IN UITGELICHT

© Filip Van Roe

5


In de periode 2012-2014 steeg het ledenaantal van de Vrienden van HETPALEIS van 97 naar 140 oftewel een stijging met 44.33%. Door het toegenomen aantal Vrienden kon er voor een deel tegemoet gekomen worden aan de gestegen vraag naar ondersteuning. Het aantal tickets dat mee door de Vrienden werd gefinancierd, steeg

van 3877 in 2012 naar 5777, oftewel meer dan 10 volle Grote zalen van HETPALEIS! Op drie jaar tijd konden we op 15.224 kindergezichten een vleugje verwondering toveren dankzij jullie steun. Dat mogen we op zijn minst fantastisch noemen. Een hartelijke en welgemeende dankjewel is hier dan ook meer dan op zijn plaats. Dankjewel!

AGENDAMAANDAG

22 DECEMBER - 19Uavant-première

‘Het vertrek van de mier’vanaf 8 jaar

VRIJDAG13 MAART - 19U

avant-première ‘Ans en Wilma gestrand’

vanaf 6 jaar

WOENSDAG29 APRIL - 19U

avant-première ‘Het gaat over’

vanaf 11 jaar

Avant-premières zijn gratis toegankelijk voor leden van de Vrienden van HETPALEIS.

Vergeet niet om je plaatsen tijdig te resereven via de ticketbalie van

HETPALEIS op het nummer 03/202 83 60 of via

[email protected]

VOLG ONS OP FACEBOOK!De Vrienden van HETPALEIS zijn voortaan

ook op Facebook terug te vinden. Op onze pagina serveren wij je naast

interessante achtergrondinformatie rond kinderarmoede en cultuurparticipatie in de stad ook cijfers en statistieken over

onze werking, foto’s, herinneringen aan de nakende avant-premières,… op een digitaal

presenteerblaadje. Je kan ons volgen op www.facebook.com/

devriendenvanhetpaleis.

15224 maal bedankt!OVERZICHT VRIENDENTICKETS

JAARAANTAL TICKETS

AANTALSCHOLEN OF

GROEPEN

AANTALPRODUCTIES

AANTALLEDEN DE VRIENDEN

2012 3.877 15 17 97

2013 5.570 19 17 118

2014 5.777 18 13 140

TOTAAL 15.224

De voornaamste activiteit van De Vrienden van HETPALEIS is de HETPALEISrevolutie. Deze revolutie creëert op financieel vlak ruimte voor kansarme kinderen, jongeren en hun ouders opdat zij kunnen participeren aan het cultuur-aanbod. Concreet betekent dit het volgende:Leerkrachten en directies van scholen met een kansarm publiek reserveren tickets voor school-voorstellingen. Socio-culturele organisaties met een kansarm publiek reserveren tickets voor vrije voorstellingen. De Vrienden van HETPALEIS betaalt 30% van de ticketprijs, het overige deel van de ticketprijs wordt betaald door de indivi-duele kinderen, jongeren en hun ouders.

Revolutie in HETPALEISDe Tuin en De Stal van HETPALEIS verzorgen wekelijks ateliers voor kinderen en jongeren. In deze ateliers werken en spelen de deelnemers onder begeleiding van ervaren kunstdocenten en leren zo theater van binnenuit kennen. De Vrienden van HETPALEIS zorgt voor een tegemoetkoming van de toegangsprijs voor De Tuin en De Stal, zodat ook kansarme kinderen en jongeren de kans krijgen hun cultuurcompetentie te ontwikkelen en aan te scherpen.De Vrienden van HETPALEIS ondersteunt finan-cieel de ‘HETPALEISbus’. In deze bus worden theatervoorstellingen aangeboden aan kleuter-klasjes die moeilijk HETPALEIS kunnen bereiken.

© Kurt Van der Elst

6



“Kansarmen in contact brengen met het theater ligt in het hart van deze voorstelling verborgen. Niet eens

verborgen, het is een kwestie van open en bloot. Dat heeft zeker te maken met de samenwerking met kunstZ (een sociaal-artistieke organisatie die migranten en nieuwkomers een kans geeft in het theater). Mensen die minder geneigd zijn om de weg naar het theater op te zoeken, hebben jammer genoeg meestal een andere kleur. Al hoop ik wel dat die uitspraak vandaag de dag politiek correct is.

In elk geval, mensen die je meestal niet op onze scène ziet, moeten de ambassadeurs zijn waarmee we een nieuw publiek kunnen vinden. Iedereen moet recht hebben op theater. Op het podium zie je hier nu mensen staan die het Nederlands niet allemaal even goed beheersen. Maar allemaal hebben ze een sterk uitge-sproken interesse in theater. Daarin willen ze zich ook ontwikkelen. Zo kunnen ze een dialoog aangaan met een nieuw publiek, hun vertrouwen winnen en samen een traject afleggen. Pas op, deze voorstelling is voor mij geen sociaal project. Het is een samenwerking tussen het Toneelhuis, HETPALEIS en kunstZ waarbij de kwaliteit voor mij voorop moet staan. Dit moet een volwaardige voorstelling worden die naast de rest van het programma van HETPALEIS moet kunnen staan. De mensen die erin spelen, zijn wel de mensen die je jammer genoeg te weinig op onze podia vindt. Als we die mensen op de scène centraal gaan zetten, kan dat een drijfveer voor anderen betekenen: misschien is dit ook wel iets voor ons …”

Wat was uw persoonlijk drijfveer om in dit project te stappen?“Ik moet altijd zelf een noodzaak vinden. Voor mij is dat om de zoveel jaar Toon Tellegen willen tegenkomen. Ik grijp regelmatig terug naar zijn werk. Ik vind het ook belangrijk om weer voor jongeren te spelen. Zo ben ik ooit begonnen. Ik zette mijn eerste professionele stappen in het jeugdtheater bij Oud Huis Stekelbees in het Gentse, dat is later Victoria geworden. Voor mij

GUY CASSIERS

Het vertrek van de mier heeft alles in huis om een gedenkwaardige voorstelling te worden. Een regie van Guy Cassiers naar een tekst van Toon Tellegen en een decor- en kostuum-ontwerp door Tim Van Steenbergen zijn maar twee aspecten. Bovendien past dit stuk perfect in de filosofie van de vrienden van HETPALEIS. Zo bevestigt Guy Cassiers graag.

Het vertrek van de mier, première op 23 december in HETPALEIS. De volledige speellijst via www.hetpaleis.be

Het vertrek van de mier

is dit daarom nu een herbronning. Kinderen zijn niet alleen het meest eerlijke publiek, ze zijn ook het meest kritisch. En ze staan meer open voor het onbekende dan volwassenen. Die openheid zoek ik bij een volwassen publiek nog altijd op. Maar vaak kom je daar iets anders tegen. Dat volwassen publiek wil meestal bevestigd worden in iets wat het zelf denkt te weten. De wereld van een kind is nog onaf. Een kind is ambitieus, elk moment kan nog gevoed worden. Dat is een erg gezond standpunt om mee in het theater te gaan zitten. Je moet ze dan wel kunnen bedienen. En dat is natuurlijk niet gemakkelijk. Die uitdaging wil ik om de zoveel jaar graag aangaan.”

Deze keer gebeurt dat via Het vertrek van de mier. Waarom?In het stuk staat verlies centraal. Ik wil niet te persoonlijk worden, daar heeft het publiek ook niets aan. Voor mij heeft het wel te maken met

wat ikzelf de afgelopen jaren heb meegemaakt. Daarom wil ik dat thema verder uitwerken. Het vertrek van de mier is daarvoor ideaal. Om te leren hoe je met verlies kan omgaan, vooral vanuit het standpunt van degene die achterblijft. Hoe ga je om met de leegte die dan ontstaat?

En daar zijn kinderen mee bezig, toch? Waar is bijvoorbeeld die hemel waar grootvader naartoe is?Toon Tellegen kan daar via heel simpele zinnetjes veel over vertellen. Hij steekt daarbij nooit het wijsvingertje op. Alle fases komen mooi aan bod: de verwarring, het inzien, de reactie, het accep-teren en tot slot: het verlies vergeten.

Dominique Piedfort

© Frieke Janssens

7


Elk kind heeft recht op cultuur

word lid van de vrienden van hetpaleiswww.devriendenvanhetpaleis.be

Vriendenbrief december

Documents

Transcript of Vriendenbrief december