VOOR ANDRE PIERETS, ALBERT- EN YVAN DE

COLVENAERE KWAM DE BEVRIJDING TE LAAT

Aan het woord is Micheline Pierets (dochter van André Pierets, nicht van Albert- en Yvan De

Colvenaere )

Andrét Pierets was schoonbroer van Albert De Colvenaere . Yvan was de zoon van Albert De

Colvenaere

Zelzaats familiedrama slechts enkele dagen voor de bevrijding !.

Van links naar rechts: André Pierets, Albert De Colvenaere en Yvan De Colvenaere

De winkel van van Irma Van Waes, weduwe André Pierets.

Aan de gevel van de winkel ziet men de gedenkplaat van drie gefusilleerden.

Micheline was toen 7 jaar, en haar zus Marie-Claire 3 jaar. In het midden staat Francine De

Colvenaere.

De Pool, vertelde aan de familie dat allen geboeid waren met prikkeldraad op weg naar de plaats

van hun executie. (Op de koop toe, moesten ze zelf hun graf delven).

Dit Nationaal document gaf aan Micheline (en Marie Claire) de toestemming en vrijgeleide naar het

buitenland.

Micheline en Marie Claire hadden ook beiden een speciaal paspoort

Dit bidprentje werd door de toenmalige Zelzaatse zwemvereniging ter beschikking gesteld.

De herdenkingsplaat, die was opgehangen in het oude openluchtzwembad is om of andere reden

niet meer terug te vinden !

Rouwplaats aan het ouderlijk huis van André Pierets

Familie foto van het gezin André Pierets, en de zusjes Micheline en Marie-Claire

De bevrijding van Zelzate kwam net iets te laat !

(Op 11 september 2014) is het reeds 70 jaar geleden.

Dit was het huis van Domien Pierets,. Boven woonde de familie De Colvenaere - Pierets. Op

het gelijkvloers woonde Pierets André, Irma en de beide dochters Micheline en Marie-Claire.

In de kelderverdieping woonde Domien Pierets met zijn echtgenote.

André Pierets baatte achteraan een autogarage uit.

Beide Engelse piloten, een Amerikaans piloot en een Nederlander werden door André

Pierets en Irma in hun woning opgenomen. Zij zaten in een ontsnappingsroute, maar

konden geen kant meer uit.

Op een bepaald moment kwam er een Duitser bij André een burgerkostuum vragen. André

weigerde dit, waardoor de misnoegde Duitser ongezien kogels had weggestoken in het

konijnenhok (dat voor iedereen toegankelijk was). De woedende Duitser alarmeerde

anderen om een huiszoeking te doen. Toen werden de kogels gevonden, wat aanleiding gaf

om gans het huis te doorzoeken. Er had op dit moment (in het huis van Albert) een

vergadering van de zwemclub Zelzate plaats. De leden van de zwemvereniging hadden allen

hun clubspeldje opgestoken, waardoor de Duitsers zeer sterke vermoedens hadden dat daar

een vergadering van het verzet plaats had.

Het ganse huis werd van boven tot onder grondig ondersteboven gehaald. Matrassen

werden opengeknipt, overal lagen er pluimen. Er werd toen ook van alles gestolen. De

verstekelingen: Een Amerikaan, de Engelse piloot (Brian) en de Nederlander konden

ontsnappen.

De andere Engelse piloot (Denis) deed geen pogingen om het huis te ontvluchten en bracht

zo iedereen die zich in de woning bevond in groot gevaar, Iedere inwoner en de leden van

de zwemvereniging moesten allen op de binnenkoer met de handen in de lucht en het

gezicht tegen de muur gaan staan. Een Duitse “feldwebel” (van Oostenrijkse afkomst) nam

terstond André, Albert en Yvan en ook de overgebleven Engelse piloot mee naar het

gemeentehuis in Zelzate.

De Engelsman verklaarde officier te zijn, waardoor hij de “dodendans” kon ontspringen en

als krijgsgevangene naar Duitsland werd afgevoerd

André, Yvan en Albert hebben nooit meer hun ouderlijk huis gezien, er was een schijnproces

in Middelburg en daarna werden de sukkelaars, geboeid met prikkeldraad om de handen,

direct naar de duinen in Nederland vervoerd, ze moesten zelf hun graf delven waarna ze

gefusilleerd werden !

Dit ganse drama had kunnen vermeden worden als de tweede Engelse piloot mee gevlucht

was en niet door zijn eigen vel te redden de ganse familie in diskrediet bracht !

Aanplakbrief welke aan het gemeentehuis van Zelzate werd opgehangen

André Pierets had ook nauwe banden met het Sint-Jan Baptist ziekenhuis (hij had immers

een auto). Regelmatig vervoerde hij patiënten van het “gesticht” naar Brussel.

Onder de patiënten bevonden zich regelmatig ook piloten, die dan via een of ander netwerk

naar Engeland terug gebracht werden. De verdere samenwerking met Sint-Jan Baptist komt

in een ander document uitvoerig ter sprake nadat we de kronieken van het instituut hebben

kunnen inkijken.

In de 2de

woning naast deze van de fam. Pierets zaten “De zwarthemdem” Bijna iedere

avond ging André (heel voorzichtig) meeluisteren wat daar verteld werd. Op die manier wist

hij zeer veel over de actuele- en komende plannen - troepenverplaatsingen enz. van de

Duitse bezetter.

Zo raakte André ook gemakkelijk aan een document om over de grens naar Nederland te

gaan waar zijn echtgenote haar moeder woonde. Verschillende keren werden er

levensmiddelen meebracht voor het gezin en voor de ondergedoken piloten.

Deze brief werd door de RAF naar de familie Pierets gestuurd na het overlijden van

“madame” Pierets – Van Waes.

Tevens werd bij deze brief een uniek gedenklaatje gevoegd

Na de oorlog werden Zowel mevrouw Pierets alsook Micheline en Marie-Claire uitgenodigd

In het paleis der schone kunsten (in Brussel). Ze werden er ontvangen door (de latere

president) Eisenhouwer en Montgomery, die beiden hun dank betuigden voor wat de familie

Pierets tijdens de oorlog gedaan had voor hun piloten enz. Allen werden ook gedecoreerd.

Foto van Brian Mill

Bij zijn 60e verjaardag werd de echtgenoot en de zoon van Micheline in Engeland door de

ganse familie van Brian uitermate goed ontvangen.

Tevens werden de oude oorlogs herinneringen opnieuw tot in de details besproken. (soms

met meer dan een “krop” in de keel).

De andere Engelse piloot (Denis), die de eigenlijke aanzet tot dit familiedrama was, werd na

de oorlog gedegradeerd, afgevoerd, God weet naar waar !

Ik ondervond ook dat de familie na al die Jaren, nog steeds met dit drama erg begaan is !

Micheline heeft haar bevindingen gedurende meerdere gesprekken gespreid over een aantal

dagen aan mij toevertrouwd.

Eigenlijk hoopt ze nu een streep te kunnen trekken over het hierboven besproken drama.

De familie staat erop, niet meer lastig gevallen te worden door anderen.

Alles is vertelt en hierbij moet het nu blijven. Ik ben Micheline en haar

echtgenoot ook zeer dankbaar dat ze dit alles aan mij wilden toevertrouwen.

Het is de Eerste- (en ook de laatste) keer dat eindelijk dit Zelzaats familie

drama zo diepgaand ter sprake kwam !

Graag zou ik hebben, dat wie dit ook leest, en op het Pierets – De Colvenaere

plein in Zelzate komt, even blijft stilstaan en terugdenkt aan wat deze

families is overkomen.

Van harte bedankt. (Ook van mijn echtgenote, die hilarisch ook Micheline

noemt).

Patrick, ON4CKZ