Zondag 24 juni was 'Nationale Open Tuinen Dag'. Op die dag konden belangstellenden opengestelde tuinen van particulieren of verenigingen bekijken. Ook Volkstuinvereniging Elden stelde zijn ruinen ter bezichtiging die dag. De weken hieraan voorafgaand, waren vrijwilligers bezig geweest om het hoofdpad in de tuin te vernieuwen zodat alles goed toegangkeiijk zou zijn. Niet alleen voor deze dag natuurlijk, maar ook voor iedereen die een tuin heeft in dit complex. De biologische Volkstuinvereniging in Elderveld deed ook mee aan deze dag. Tussen de tuinen van hen en die in Elden reed die dag een huifka1; zodat bezoekers beide tuinen aan kon doen. Er was voor deze gelegenheid in Elden een kleine markt opgezet met stands van medewerkers van de volkstuinen waar men over allerlei zaken kon worden voorgelicht. Zo was er bijvoorbeeld een kraam van de initiatiefnemers, de heren Arns, met hun Westerveld "~jn en een kraam van imker Theo Tolhuizen. Bij de officielc opening was wethouder Ceesjansen aanwezig. Voorzitter Frans Koster heette hem en de andere gasten

Open Tuinen Dag

welkom, waarna zij samen het nieuwe naambord onthulden. Na jaren heeft het Eldense volksruinencomplex dan een naam: 'De Westerveldse Tuinen'. Wethouder Jansen vertelde dat zijn vader vroeger een moesruin had en dat hij dat later ook wilde. Nu was hij wethouder geworden van Openbare

Ruimten waaronder o.a. bossen en parken vallen. Zijn wens was dus in vcrvulling gegaan. En hij hoefde zelf nooit te schoffelen! Na de onthulling werd op de naam, het niewc pad en de dag geklonken.

MJvK

De onthulling van het naambord door wethouder Cees Jansen en de voorzitter van de Volkstuinvereniging Frans Koster.

-34- Juli/Augustus 2007 - nr. 282

Reacties en oproepen Elden in Vogelvlucht Materiaal voor en reacties op Elden in Vogelvlucht en Vogelvlucht Uit de Oude Doos, aan: Hein Reusken, Haverstraat 12, 6842 CG Elden. E-mail: hein.reusken@zonnet.nl of tel. {026) 3814176.

Volkstuinverening Elden {VTE)

Op zondag 24 juni 2007 was voor de Volksruinvereniging Elden de opening van het gerenoveerde middenpad en de omhulling \'an het naambord 'De Westervcldse tuinen' door wethouder Cecs Jansen. De wethouder kreeg een rondleiding over het gehele complex in het Perenlaange. De foto is gemaakt op de uitweg langs de gracht en van 1-r: wethouder Cees Jansen, secretaris VTE Tom Arns en ,·oorliuer VTE Frans Kösters. Waarover spraken zij ... ? Onget\,~jfcld is er gesproken over de geopperde aanleg van een omsluitings,veg, over de volkstuinen, voor de huizen van De Tuin van Elden.

Verscheidenheid op de volkstuinen In het verleden werden op de volkstuinen overwegend groenten en aardappels verbouwd, maar tegenwoordig worden daarnaast steeds meer bloemen en struiken geplant. Iedereen plant wat hij leuk ~ndt en daarom is de \'erscheidenheid groot. Geert Visser heeft de laatste tuin bij de gracht en daarin staan veel bijzondere planten. Momenteel bloeien daar de artisjok en de kardoen. De prachtige paarse blocmen staan weken in een vaas of op een wijfschaaL Op de foto staat de grote kardoen, met een hoogte van 2.50 m. Om enig informatie te geven over deze bijzondere plam, de volgende tekst. De kardoen (Cynara cardunculus) is een distel die verwant is aan de artisjok. Het is een o,·erblijvende, tot t\vee meter hoge, distelachtige, wollig behaarde heester met dikke, vlezige, gegroefde stengels. De bladeren zijn tot 50 cm lang en 35 cm breed, ste,~g veervormig gelobd en in omtrek ei\'ormig rot lineair-lancet\•ormig. De toppen van de bladeren zijn bezet met I ,5 tot 3 cm lange, starre, gelige

doornen. De onderste bladeren zijn gesteeld en de bovenste bladeren zijn zittend, donkergoen, aan de bovenkant met een kort vilt bedekt en aan de onderkant wit\IÏ.Itig behaard. De wilde soort heeft stengels, die bezet zijn met veel stekels. Er zijn cultivars ont\vikkcld, die minder stekels hebben. De

kardoen bloeit van augustus tot september. De bloemen groeien met meerderen eindstandig aan de stengels. Ze zijn 4,5 tot 6 cm lang en 4 tot 5,5 cm breed en eivormig. De bloemkleur is blauw, lila of wittig. De schutbladen zijn eivormig-lancetvormig en aan de punten doornig. De vruchten zijn 6 tot 8 mm lange dopvruchten met 2,5 tot 4 mm lange, veerachtige pluimen. De kardoen heeft een lang, koel groeiseizoen (circa zes maanden) nodig, maar de plant is wel vorstgevoelig. De indi~duele planten moeten ver uit elkaar worden geplant, omdat ze veel ruimte nodig hebben om te groeien. Hierdoor is de plant minder economisch rendabel, waardoor hij vaak alleen in gebieden wordt geteeld waar hij ook veel wordt gegeten. Van de kardoen worden de bloemknoppen en vooral de vezelige bladstelen en middennerf gegeten. De beste bercidings\\~jze is blancheren omdat dan veel van de smaak blijft behouden. Hij smaakt biner en ook een beege zoet, de smaak doet denken aan de smaak van de artisjok. Vroeg geoogste planten smaken zoeter en later geoogste planten smaken bitterder. Een deel van de plant kan ook gebruikt worden als stremsel voor vegetarische kazen. De kardoen kan in België en Nederland vanaf apriJ onder glas worden gezaaid en vanaf mei in de voUegrond. De bladsteel wordt een paar weken voor de oogst Om\~kkeJd met zwart folie om hem te bleken. De bloemen kunnen als snijbloem in een vaas worden gezet De kardoen is afkomstig uit het Middellandse Zeegebied. De plant werd al vanaf de vierde eeuw voor Christus door de Romeinen en de Grieken gegeten. In Zuid-Europa wordt de plant \'andaag de dag nog steeds veel gegeten. De kardoen is verwilderd in veel landen, waar her een lastig onkruid vormt. Hij komt verwilderd voor op de Argentijnse pampa's, in Californië en Australië, waar hij door zijn aanpassing aan het droge klimaat goed gedijd.

- 15- Juli/Augustus 2007- nr. 282