Mijn Fictiedossier

Naam: Amber BruggertKlas: 3T3Leraar: Mw. Owelhttp://www.scholieren.com/boekverslag/69565

1. Zakelijke gegevens

A: De titel van het boek is Boy 7. De ondertitel is “Toen ik mijn ogen opendeed, wist ik niets meer… Zelfs mijn eigen naam niet”.

B: Het boek is geschreven door Mirjam Mous.

C: De uitgever is Van Holkema & Warendorf. Het jaar van verschijning is 2009 en ik heb de 6e druk gelezen. Het boek heeft 284 bladzijden.

2. Samenvatting

Een jongen komt bij op een snikhete, kale grasvlakte. Hij weet niet wie hij is, hoe hij daar is terechtgekomen en wat hij daar doet. Vlakbij hem vindt hij een rugzak met daarin een mobiele telefoon en een bonnetje van een pizza hut. Als hij het alarmnummer wil intoetsen ziet hij dat hij een voicemailbericht heeft ontvangen. Als hij het bericht afluistert hoort hij zijn eigen stem: 'wat er ook gebeurt, bel in geen geval de politie'. Hij hoort een auto aankomen en mag meeliften met een vrouw die Lara heet. Hij vertelt maar dat hij hier is afgezet en dat hij op zoek is naar zijn ouders, en dat de rest een lang verhaal is. Als Lara vraagt hoe hij heet, kijkt hij naar een merkje op zijn tas waarop staat: Boy 7. Boy Seven zegt hij. Samen gaan ze naar het bed and breakfast van Lara 's tante. Als hij daar in de spiegel kijkt, schrikt hij zich een ongeluk. Hij herkent zichzelf helemaal niet, maar toch geeft het hem iets vertrouwds. Wie hij nou echt is en waar hij vandaan komt, weet hij niet. De volgende dag gaat hij op onderzoek uit. Hij mag met Lara meerijden in een vrachtwagen naar Flatstaff. Lara moet daar iets afleveren, en hij kan daar zijn zoektocht beginnen. Op de bestellijst van de Pizza Hut vond hij namelijk een adres in Flatstaff. Eenmaal in de Pizza Hut wordt hij opeens herkend door een serveerster. Ze zegt dat ze hem en Lara hier al vaker heeft gezien, maar volgens Lara heeft ze zich gewoon vergist. Een dag later vindt hij nog iets in het zijvakje van zijn tas: een sleutel met nummer 31 erop. Na zonder succes alle banken in Flatstaff langs te zijn geweest met Lara (met de smoes dat zijn ouders waar hij zogenaamd naar op zoek is, de sleutel hadden achtergelaten), komt hij er opeens achter dat dit een sleuteltje van een kluisje bij een bowlingbaan kan zijn. Hij vergelijkt het nummer van het voicemailbericht met die van een bowlingbaan en het klopt. De volgende ochtend gaat hij daar met Lara heen. Als hij het juiste kluisje heeft opgezocht opent hij het. Het kluisje bevat een notebook en een USB-stick. Even denkt hij dat Lara de USB-stick in haar zak laat glijden, maar de USB-stick is nog gewoon in het kluisje. Als hij even later op zijn kamer zit, opent hij eerst het notebook waar nog een andere USB -stick in zit. In de notebook staat alle informatie die alles duidelijk maakt. Het wordt hem duidelijk dat zijn plan- wat dat dan ook mocht zijn- geslaagd is. Het hele raadsel van wie hij is en hoe hij op die kale vlakte terecht was gekomen, staat in het notebook. Hij blijkt een hacker te zijn die een aantal cijfers van zichzelf heeft verhoogd door in te breken in het computersysteem van school. Als straf is hij in een soort inrichting opgenomen waar kinderen heen moeten die iets hebben gedaan. In die inrichting, CooperationX, worden de jongens Boys genoemd. Hij dus Boy 7. Langzamerhand komt hij samen met zijn kamergenoot Louis erachter dat het niet goed is wat er allemaal in dat gebouw gebeurt. De andere Boys worden plotseling heel braaf en doen alles wat de ‘witpakken’ (zo noemen ze de mensen die daar werken) zeggen. Louis en hij weten een manier te vinden om ‘s nachts uit hun kamer te komen. Zo ontdekken ze veel dingen die gedaan worden met de Boys. Elke boy wordt op een nacht uit zijn cel gehaald en hij ondergaat dan een soort van operatie waarbij er een chip in hem wordt geplaatst. Die chip zorgt ervoor dat je alles doet wat de witpakken zeggen en dat je alles van een bepaalde periode vergeet. Uiteindelijk gebeurt die operatie ook bij Louis en hem, maar voordat ze gechipt worden en alles vergeten hebben, hebben ze alles opschreven in het stiekem meegesmokkelde notebook en een gevonden opnamerecorder. Nu weet hij nu wat er werkelijk is gebeurd. De witpakken hersenspoelen niet alleen de Boys, ze laten ze ook illegale opdrachten uitvoeren. Na een opdracht drukken ze op een knop en is de boy alles vergeten. Maar Louis en hij zijn daar achter gekomen

doordat ze bij zo’n opdracht een opnamerecordertje in hun zak stopten zodat ze achteraf konden horen wat er was gebeurd. Ze weten dat ze deze illegale praktijken naar buiten moeten brengen. De eerste keer ontsnappen lukt niet, maar de tweede keer weet Sam het notebook en de stick met informatie tijdens een uitstapje bowlen met de witpakken, naar buiten te brengen. Hier stopt het verhaal in het notebook. Eenmaal klaar met lezen, stopt hij de USB-stick in de PC van Lara die hij van haar geleend heeft. Als hij aangesloten is, staat er alleen een bestand van Lara op. Op dat moment komen Lara en een andere man genaamd Jones, de kamer binnen. Hij weet ze te overmeesteren. Het blijkt dat Lara ook in het complot zit en haar ouders CooperationX hebben opgericht. Ze had echt de USB-stick in haar zak laten glijden. En ze was dus echt eerder met Sam in de Pizza Hut geweest. Maar Sam was zo slim geweest om op het moment dat hij de stick en het notebook ging opbergen, de echte stick met belangrijke informatie in het notebook op te bergen. Maar als hij aan het praten is met Lara, pakt Jones zijn mobieltje en stuurt een signaal naar het grijze gebouw waar alle boys zitten, zodat het over 90 minuten wordt opgeblazen. Sam komt meteen in actie en rijdt naar het grijze gebouw. Hij wordt achternagezeten, maar weet zijn belagers af te schudden door de chip zelf van zijn oor te snijden. Vanaf dat moment weet hij alles weer. Niet alleen de geschreven dingen in het notebook, maar ook wat voor een goede band hij had met Louis, en hoe hij probeerde te ontsnappen. Hij werd achtervolgd. Maar omdat de witpakken weten dat hij iets naar buiten had gebracht, lieten ze hem achter op de hete, kale grasvlakte. Zo konden ze hem volgen en kijken waar hij de USB-stick had verstopt. Hij gooit de chip op een auto en de achtervolgers gaan achter die auto aan in plaats van hem.Als hij bij het gebouw aankomt ontploft het. Hij schreeuwt het uit en valt flauw. Maar als hij bijkomt ziet hij de andere Boys om zich heen. Hij is dolgelukkig dat iedereen nog leeft. Er was sprake van een bommelding en het gebouw was een uur geleden al ontruimd. Eenmaal in het ziekenhuis worden de chips bij alle boys weggehaald, de leden van de CooperationX worden opgepakt en Sam ziet zijn familie weer. Alles komt goed!

De oorspronkelijke site is: http://tomordelmans.jouwweb.nl/boek-4-boy-7Ik heb deze aanpassingen gedaan omdat er belangrijke informatie ontbrak.

3. Over de auteur

Mirjam Mous is geboren op 7 november 1963 en is een Nederlandse auteur. Haar vader is een kunstschilder en haar moeder een slagersdochter. Voordat Mous begon met schrijven, werkte ze op de Berkenhof, een school voor Speciaal Onderwijs in Breda. Sinds 2005 schrijft zij fulltime. Naast jeugd- en jongerenboeken schrijft ze verhalen voor lesmethoden en tijdschriften waaronder de Tina, Rompompom, Maan Roos Vis, Roetsj! en Okki.Mirjam Mous schrijft voor verschillende leeftijden. Voor beginnende lezer (5+) tot en met boeken die geschikt zijn voor kinderen van 12 jaar en ouder.In 2006 kreeg ze Tip van de Jonge Jury voor “Doorgeschoten” en in 2011 Tip van de Jonge Jury voor “Boy 7”.

Bron: Wikipedia

4. Over het boek

De illustratie op het boekOp de voorkant van het boek staat een jongen die een grijs vest aan heeft dat moet Boy 7 zijn. Hij heeft ook een capuchon op waardoor je het gezicht niet kan zien. Dit maakt het al spannend en word je nieuwsgierig. Op de achtergrond zie je een kale grasvlakte waar hij wakker werd .

Aan wie is het boek opgedragen?Het boek is aan niemand opgedragen.

De hoofdpersonenDe hoofdpersoon is Sam Walters. Je merkt dat hij de hoofdpersoon is omdat je uitgebreid over zijn gedachtes en gevoelens leest. Karakter eigenschappen van Sam: Doorzettend en slim en verder is hij agressief en een leugenaar.Doorzettend, omdat zijn eerste zoektocht mislukte en toch doorzette om verder te zoeken naar de sleutel.Slim, omdat hij wat hij meemaakte in een notebook heeft opgeslagen en hij heeft de USB-stick in de notebook verstopt.Agressief, omdat hij Lara naar de keel greep en verder in het verhaal een glas kapot gooit.Verder is hij een leugenaar. Hij heeft gelogen tegen Lara over de sleutel en over zijn aanwezigheid op de kale grasvlakte.

Plaatsen in het boek

- Het B&B van de tante van Lara: daar overnacht Sam een paar dagen.- Het CooperationX gebouw: daar worden de boys vastgehouden.- De Pizzahut: daar worden Lara en Sam herkend.- De bowlingbaan: hier legt hij de notebook en zijn USB in het bowlingbaankluisje.- Het tankstation: hij snijdt op de wc zijn chip achter zijn oor weg.- De stad Flatstaff: hier begint zijn zoektocht.

Tijden in het boek

Het verhaal wordt niet chronologisch verteld. Het boek is in twee delen geschreven. Het heden en het deel in het notebook. In het notebook worden eigenlijk allemaal flashbacks gegeven. Het notebook is dus eigenlijk een soort dagboek. Er worden ook tijdsversnellingen gebruikt in het verhaal.Het verhaal is spannend gemaakt door de flashbacks, de tijdversnelling en de notebook.Een voorbeeld uit het boek van de flashbacks is dat hij weer weet wie zijn moeder, zusje en Louis zijn.Een voorbeeld uit het boek van een tijdversnelling is de tijdsprong van 5 jaar. Een voorbeeld uit de notebook is dat je helemaal terug gaat naar het begin van het verhaal.

PerspectiefHet verhaal speelt vanuit twee verschillende perspectieven af. De eerste is dat Sam’s geheugen is gewist en niks meer weet en probeert uit te zoeken wie hij is. En het andere perspectief is vanuit het notebook wanneer Sam nog alles weet.

Het eindeHet boek heeft een gesloten einde want uiteindelijk komt alles weer goed en wordt hij weer herenigd met zijn familie en de boys.

5. Leeservaringen

OnderwerpHet verhaal sprak me aan omdat ik wel van een mysterieus boek houd.Ik heb geen nieuwe kanten ontdekt door het onderwerp omdat het boek grotendeels fictie is.Het verhaal heeft me niet aan het denken gezet. Wat ik had verwacht van het boek is niet uitgekomen. Ik had een ander eind voorspeld. Ik ben niet door het verhaal ergens anders over gaan denken. Het onderwerp wordt duidelijk en uitgebreid besproken en verteld. Het is verrassend uitgewerkt. Ik vond dat alle kanten van het onderwerp uitvoerig besproken zijn. Ik heb nog nooit een ander verhaal gelezen over dit onderwerp.

GebeurtenissenHet boek bleef boeien omdat er vele gebeurtenissen plaatsvonden. Het tempo in het verhaal is precies goed. Het verhaal gaat vooral over de gebeurtenissen omdat hij probeert uit te zoeken wie hij is. Ik vind de nadruk daarop leuk want zo werd het verhaal nooit saai. Een gebeurtenis heeft wel indruk gemaakt omdat hij niet weet wie hij is en niet de moed opgeeft als het tegenzit. De gebeurtenissen zijn soms geloofwaardig . Ik vind de gebeurtenissen niet herkenbaar en zijn verrassend. Sommige gebeurtenissen had ik niet verwacht. Ik heb nog nooit een gebeurtenis meegemaakt die in het verhaal voorkwam. Ik zou geen één gebeurtenis mee willen mee maken omdat zijn geheugen gewist wordt en een experiment op hem wordt uitgevoerd.

PersonagesSam is iemand die voor je gaat leven want je kunt over zijn gevoelens en gedachtes lezen. De gedachtes en gevoelens van Lara zijn niet duidelijk. Ik kan me goed verplaatsen in de problemen en gedachtewereld van de verhaalpersoon. Ik vind Sam een held omdat hij probeert de boys te redden van de witpakken. Het meeste wat me bij hem aanspreekt is zijn doorzettingsvermogen. Sam’s ideeën zijn goed en slim, zijn gedrag is normaal zoals het hoort omdat hij geen rare dingen doet. Hij reageert verrassend. Sommige acties had ik niet verwacht. De verhaalpersoon heeft me niet beïnvloed. In het begin snapte ik hem niet zo goed omdat hij zelf niet wist wie hij was. Later in het verhaal begon ik hem beter te begrijpen. Ik hoefde niet veel in te vullen over het innerlijk van de personages want alles werd langzamerhand duidelijk. Sam verandert als hij erachter komt hoe hij op de kale grasvlakte terecht is gekomen. Ik vind het erg begrijpelijk.De beslissingen van de personages vind ik niet vreemd maar helder.

BouwDe gebeurtenissen volgen logisch op elkaar. Het verhaal is ook spannend opgebouwd omdat hij steeds meer te weten komt over zichzelf en hoe hij bij de gras vlakte terecht is gekomen. Het heeft geen ingewikkelde opbouw omdat alles logisch op elkaar volgt. Er is maar één verhaallijn en dat is het deel van de notebook. Het verhaal bevat tijdsprongen en terugblikken en dat maakte het boek extra interessant en spannend. Het slot past goed bij de beschreven gebeurtenissen. Ik vond het een plezierig slot omdat alles toch goed is gekomen.

TaalgebruikHet verhaal was makkelijk te lezen. Het taalgebruik had er zeker mee te maken. Er werden soms Engelse woorden gebruikt omdat een gedeelte van het verhaal in Amerika afspeelt. De zinnen in het boek waren niet echt lang , maar ook niet kort.Het verhaal bevatte veel beschrijvingen dit vond ik wel prettig omdat het daar duidelijker van werd. Het had geen gevolg voor het verteltempo.

RecensieIk heb erg genoten van het boek te herontdekken, enkele jaren geleden had ik het al eens gelezen maar nu ik het terug heb vastgenomen, ontdekte ik nieuwe details die me ervoor niet waren opgevallen. De zoektocht blijft spannend, en keer op keer neemt Mirjam Mous de lezer mee op een zoektocht naar antwoorden. Het verhaal wordt gedomineerd door de ‘wie ben ik?’-vraag van Sam, dit zorgt voor een onzekere sfeer vol raadsels en aanwijzingen die uiteindelijk worden opgelost. De spanning is constant aanwezig, en dit maakt het boek zo goed als thriller; de lezer wordt meegenomen en wordt pas losgelaten op het einde, wanneer het mysterie is opgelost. Zowel de opbouw als het thema van het boek (technologie, mysterie en zoektocht) maken dat Boy 7 een plezier is om te lezen voor jong en oud.Over het algemeen is het boek realistisch geschreven, maar er zijn ook aspecten die minder geloofwaardig zijn, zoals het feit dat een puberende jongen een hele illegale organisatie kan ontmaskeren of de hoge technologie die gebruikt wordt. Dit doet een beetje afbreuk aan de spanning naar mijn gevoel. Wel is deze opmerking het enige minpuntje aan het boek.

Bron: Crimezone

Spannend: Ik vind dat wel bij het boek passen omdat het ook spannend is omdat hij niet weet wie hij is.Mysterie: ik ben het er mee eens dat het een mysterie is omdat je je afvraagt wat er allemaal gebeurd kan zijn.Realistisch: Daarmee ben ik het niet eens omdat sommige dingen fictie zijn zoals die chip achter het oor.Geloofwaardig: Het verhaal is soms wel geloofwaardig maar ook weer niet. De achtervolging is geloofwaardig maar de missies bij CoorporationX waren niet geloofwaardig.

Mijn meningIk vond het een spannend en mysterieus boek. Ik heb het in een keer uitgelezen. Het verhaal bleef me tot de laatste bladzijde boeien. Ik zou dit boek zeker aan leeftijdsgenoten willen aanraden.