FILM: ZELFPORTRET VIRTUELE WERELDONDERZOEKSVRAGENGebruik van internet en video’sLEONIE VAN DRUNEN 2VTAAcademie voor Beeldende KunstenFontys Hogeschool voor de Kunsten

Virtuele wereld: Zelfportret, vragenlijst film (onderzoekje)Leonie van Drunen 2VTA

Wat voor soort filmpjes kijk ik op internet? Entertainment: Film trailers, muziekvideoclips, thuisvideo’s (leed en vermaak), compilaties, gametrailers en walk throughs (op youtube), series en (speel)films op Netflix, Fox, downloaden van (speel)films, documentaires m.b.t. de massacultuur (POP), documentaires of promotie materiaal m.b.t. tot kunst, kunstwerken en kunstenaars (installaties en dergelijke bijv.) Informatief: nu.nl, documentaires met een maatschappelijke achtergrond (in de huidige tijd), m.b.t. geschiedenis of het nieuws (veel Netflix).

Om welke reden kijk ik deze filmpjes?De filmpjes binnen het entertainment genre is puur en alleen om de tijd te doden. Ik een (speel)film of televisieserie, soms wil je iets meenemen uit een film in je alledaagse leven om positiever in het leven te staan en je fantasie niet kwijt te raken. De informatieve filmpjes en documentaires kijk ik om een stukje wijzer te worden en mijn algemene kennis te verbreden. Maar inderdaad ook om mezelf op de hoogte te houden van de huidige ontwikkelingen binnen de maatschappij. Soms zijn de documentaires gebaseerd ook gebaseerd op wetenschappelijke onderzoeken; wat mensen eten/drinken (ongezonde gewoontes), mensen met een ‘stoornis’ (wat doet zo’n stoornis met een mens en wat voor invloed heeft dat om iemands leven), m.b.t. de reclame wereld (invloeden waar we dagelijks aan bloot worden gesteld en de manier waarop), drugs en de gevolgen ervan, culturen en achtergronden etc. kijk het om aan de alledaagse sleur te ontsnappen. Het is een manier om even niet aan verplichtingen te denken. Maar ook om te blijven dromen; ik ga vaak helemaal op in

Kan ik goed onderscheid maken in het soortmateriaal?Ja, ik denk zelf van wel. Ik zie wel wat tegenwoordig de ‘’hoge en lage kunst’’ zou kunnen zijn. Vooral de commerciële (main-stream) beelden kan ik onderscheiden van de beelden met inhoud. Maar ik denk wel dat in de huidige maatschappij deze onderwerpen dicht bij elkaar liggen; we zijn er teveel aan gewend geraakt en leven allemaal een beetje hetzelfde in deze economisch betere tijd.

Is er een genre wat mijn voorkeur heeft? Ja, dat valt vaak toch wel onder entertainment en dat zijn de films en series die mij even tot rust laten komen na alle verplichtingen op een dag. Dit zijn vaak speelfilms. Maar ik kijk ook weleens graag een documentaire; dat ligt aan de orde van de dag. Als mijn hoofd overuren heeft gemaakt vindt ik het moeilijk om nog naar een uitzending of iets dergelijks te kijken dat waarin diep op dingen in wordt gegaan. Dus informatieve documentaires zijn er voor de rustige mentale dagen. Ik vindt het belangrijk dat ik op zo’n moment ook de volle concentratie hebt om iets goed te kunnen volgen.

Hoeveel filmpjes heb ik zelf het afgelopen jaar geüpload? Geen idee, dat is ontelbaar… omdat het er zoveel zijn

Wat vind ik van de filmische kwaliteit? Nou eigenlijk herinnerde ik me het vorige artikel, wat klopte met mijn visie:

De scheidslijnen worden steeds vager. Films worden televisieseries, televisie krijgt filmkwaliteit. En kijkers maken zelf wel uit wanneer ze kijken.Argo wordt, net als True Detective en Breaking Bad, onder meer bejubeld om zijn filmische kwaliteit, waarbij vooral gedoeld wordt op het visuele aspect. En inderdaad, de tragische perikelen in de uitgestrekte sneeuwlandschappen van Minnesota, de felgekleurde decors van het moordonderzoek in Louisiana en de wervelende meth-avonturen van Walter White in het zongebleekte New Mexico zijn stuk voor stuk cinematografische hoogstandjes die niet misstaan op het grote doek. Iets waar bioscopen slim op inspelen door marathonsessies van deze titels te programmeren. Dat filmische aspect van televisie is niet per se iets van de laatste tijd: pioniers als David Lynch en Chris Carter brachten met Twin Peaks enThe X-Files (dit weet ik ook, mijn moeder keek deze en is deze kort geleden opnieuw helemaal gaan kijken omdat ze hier weer aan herinnert werd door alle nieuwe series) al eerder een beetje cinema naar de beeldbuis, maar het waren de uitzonderingen op de regels.http://www.cinema.nl/artikelen/11203311/het-einde-van-film-en-televisie

Heeft filmmateriaal op internet een grote aantrekkingskracht op me? In welke zin?Ja, in positieve zin. Ik kijk heel erg graag naar dingen; dat is moeilijk te verwoorden waarom precies maar natuurlijk ben ik bijna geobsedeerd door beelden want daarom zit ik op deze opleiding. ‘’Vroeger’’ konden we alleen video’s kijken en namen we alles op van televisie (ik ben bijna 25 jaar oud), de reclames tussen door moest je slikken voor zoete koek (tenzij je een opname had en het door kon spoelen). Een videoband kostte tevens altijd geld. Tegenwoordig kun je zelf beslissen waar je naar wilt kijken en het aanbod is vele malen groter. Natuurlijk zijn er steeds bedrijven die op de een of andere manier toch weer een slaatje willen slaan uit de kijker en filmpjes kijken blijft niet gratis zoals op youtube. Maar het is ook makkelijker te omzeilen omdat de technologie zo snel is, dat er steeds weer nieuw aanbod op de markt komt. Soms zijn het zelfs arme studenten die een programma of software ontwikkelen en er later pas rijk van worden, maar zolang het duurt kun je daar wel de vruchten van plukken.

Vind ik het enorme aanbod van bewegend beeld op internet een vooruitgang?Ja, ik denk dat dit meer voordelen als nadelen met zich mee brengt (tot nu toe). Dit is een typisch voorbeeld van massacultuur op zijn best. We hoeven zelfs misschien niet meer naar de andere kant van de wereld te reizen om iets te zien, alles ligt makkelijk voor het grijpen (ofwel het zien).Natuurlijk zitten er ook nadelen aan; het privé leven van de mensheid wordt flink geschaad. En mensen met kwaad in de zin (zoals terroristen) kunnen flinke schade aanrichten met de beelden die de wereld over gaan. We zien soms teveel, we weten daardoor ‘’teveel’’. Vroeger werd dit nog enigszins verzwegen of mensen wisten simpelweg niet beter (‘’zien is geloven’’).

Wat denk ik dat er de komende 25 jaar gaat veranderen?Teveel om te bevatten; het kan alle kanten op gaan. Mensen spreken ook van ciber-aanvallen. Maar de virtuele wereld gaat nog steeds als een trein vooruit. Als je ziet wat er in de afgelopen 10-15 jaar allemaal is verandert… dan vindt ik het moeilijk om daar voorspellingen over te doen. En heeft de vraag betrekking op alles? Want moet ik dan beginnen over de manieren van transport, boodschappen doen, de digitale apparaten binnenshuis (die je in de woonkamer, slaapkamer of keuken hebt), onze hele manier van leven? Of alleen m.b.t. het internet?

Vind ik dat jongeren beter moeten worden opgeleid/voorbereid om met het internet om te gaan?Ja, natuurlijk. Mensen hebben geen idee wat ze open en bloot op internet zetten voor de wereld om te zien (laat staan de jongeren generatie). Iedereen kan misbruik maken van privé gegevens. Er wordt te weinig aandacht aan besteed, het lijkt wel of niemand het kwaad nog van internet inziet of de noodzaak om mensen voor te lichten.

Waar zit voor mij het grote verschil tussen de reële wereld en de virtuele wereld? Dat vindt ik eigenlijk een moeilijke vraag… net had ik een ander antwoord omschreven. Maar toen bedacht ik me dat tegenwoordig de zintuigen ook kunnen worden gebruikt in de virtuele wereld; je kunt geuren om het reuk vermogen te laten werken gebruiken, je kunt mensen het idee geven dat ze ook daadwerkelijk lichamelijk iets voelen (aanraken bijv.), geluid wat onder beelden zit daar kun je naar luisteren, je kunt mensen zelfs iets laten proeven met eten of drinken terwijl ze beelden aanschouwen. Het begon met geluidloze films in de wereld van het bewegend beeld maar tegenwoordig kun je met de middelen en technieken van nu eigenlijk alles bereiken. Je kunt ook sociaal zijn, je karakter zichtbaar maken in de virtuele wereld en contacten leggen (chatten en dergelijke) of zelfs in deze wereld werken.

Kun je makkelijk vinden waar je naar opzoek bent?Nee, eigenlijk niet. Soms via google wel. Maar ik raak ook makkelijk afgeleid onderweg naar het geen waar ik naar zoek. Er komt zoveel op je af als je op internet zit. Zo zocht ik net een documentaire; Het beste voor Kees. En toen kon ik die documentaire niet meer vinden, maar wel nieuwe beelden die met deze hoofdpersoon in de documentaire te maken hebben. Dat sprak me natuurlijk onmiddellijk aan en ben ik gaan bekijken. Terwijl ik deze vragenlijst moest invullen kwamen er allerlei fragmenten en dergelijke op mijn pad en andere beelden die ik me herinnerde.

Zie ik een gevaar van het aanbod van media op internet? Ja, zoals ik eigenlijk al had benoemd in mijn andere antwoorden (zie de antwoorden m.b.t. voorlichting over internet).

Wat vindt ik de voordelen van internet wat betreft audio-visuele media?Alles is vindbaar, je kunt veel dingen terug vinden (ook van lang geleden). Maar ook audio-visuele media aan de andere kant van de wereld is makkelijk te delen.

Vind ik dat ik genoeg begeleiding heb gehad van mijn ouders of de opleiding om effectief om te gaan met de virtuele wereld?Nee, ook mijn ouders weten niet precies wat de gevolgen kunnen zijn. Mijn vader houdt wel meer van de natuurlijke en biologische wereld en het buiten leven. Hij laat zich daar ook niet zomaar door beïnvloeden want hij heeft het te druk met ‘’het echte leven’’. Zij zijn niet opgegroeid met internet (wel met televisie) en dan zou ik er nog meer van kunnen weten dan zij zelf. Mijn moeder gaat ook op in de televisie en films. Zij is ook niet te stoppen wat dat betreft, dit was in haar tijd ook de nieuwe jongerencultuur (stripcomics, subculturen en POP waren in volle gang). Die zag in haar pubertijd de consequenties van deze beïnvloedbare wereld niet in (en is hierin toch blijven hangen). Maar vanaf mijn 13e was internet beschikbaar, toen was ik aan het puberen waarbij ik juist grenzen opzocht. Voor de scholen was het toen ook nieuw, er waren toen gelukkig nog geen smartphones met internet. Je ging dan snel naar huis om daar op het internet te ‘’surfen’’

of om MSN aan te zetten en daar met je vriendinnen en vrienden te chatten die je eigenlijk elke dag kon opzoeken. Maar ook dit is tegenwoordige een storende factor, want de jongeren hebben het internet bij de hand op hun smartphone; de virtuele wereld is overal. En als je de winkel in loopt wordt je ook altijd geconfronteerd met geluiden zoals de radio (zelfs op straat in het centrum).