Zondag 22 Heidelbergse Catechismus

Sheet 1 Vraag: Hoe vaak sta jij stil bij het eeuwige leven en wat betekent dit persoonlijk voor je?

Sheet 2 Hoeveel mensen geloven in de hemel?

Sheet 3 Hoeveel mensen geloven in de hel?

Sheet 4 Vraag: Wat zou jij antwoorden als iemand jou vraagt:

Waarom geloof jij als christen in het bestaan van de hemel en van de hel?

Sheet 5 Veel mensen kunnen de verleiding niet weerstaan om alles wat de bijbel over de hemel zegt, te vergeestelijken. Dan zegt een theoloog: “De hemel is zowel een plaats als een gesteldheid, maar in de eerste plaats een gesteldheid.” En een andere theoloog schrijft: “Paulus ziet de hemel meer als de aanwezigheid van God. ” Of: “De hemel is een geestelijke toestand, geen plaats.”

Maar Jezus zegt nergens dat de hemel een geestelijke toestand of gesteldheid is waar je de aanwezigheid van God ervaart. Hij heeft het over het huis van zijn Vader met veel kamers, waar Hij een plaats voor ons klaar maakt, en als het zover is, zegt Jezus: “kom Ik terug. Dan zal Ik jullie met Me meenemen, en dan zullen jullie zijn waar Ik ben.” Het staat allemaal in de eerste verzen van Joh. 14. Het woordje “waar” verwijst naar een plaats. En als Jezus terugkomt om ons mee te nemen, dan is de hemel geen toestand, maar een werkelijke bestemming. Tegen de moordenaar aan het kruis zegt Jezus, dat die vandaag nog samen met Hem in het hemels paradijs zal zijn. En volgens Paulus ben je als christen na je sterven meteen bij Christus en neem je je intrek bij de Heer in een eeuwige, niet door mensen gemaakte woning in de hemel. En als Jezus verwijst naar de hel, is dat voor Hem net zo’n werkelijke plaats. In een bekende gelijkenis beschrijft Jezus ze allebei. Net als bij elke gelijkenis gebruikt Jezus beelden die aan de werkelijkheid ontleend zijn. Laten we dat verhaal van onze Heer samen lezen uit Lukas 16:19-23. Laten we daarna zingen Psalm 16 : 3 + 4 in de berijming van de Levensliederen van Rene Barkema en David Heek.

Sheet 6 Lezen: Lukas 16:19-31

Sheet 7 + 8 Zingen: Psalm 16:3,4 (Levensliederen)

SHEET 9 Wat is nou het bijzonder aan de hemel? Nou, het is de plaats waar jij en ik, als gelovige, samen met Jezus leven. Blijven leven. Dat heeft Hij Zelf gezegd tegen Martha, toen Lazarus overleden was, want, zei Jezus: ‘Ik ben de opstanding en het leven. Wie in Mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft, en ieder die in Mij gelooft zal nooit sterven.’ Dat wordt nog duidelijker als je leest wat Paulus erover schrijft in de brief aan de christenen in Tessaloniki. Die hielden zich erg bezig met de vraag: waar gaan de gestorven gelovigen naar toe? Daar zegt Paulus dan dit over, in 1 Tess. 4:13-14: SHEET 10 Broeders en zusters, wij willen u niet in het ongewisse laten over de doden, zodat u niet hoeft te treuren, zoals zij die geen hoop hebben. Want als wij geloven dat

Jezus is gestorven en is opgestaan, moeten wij ook geloven dat God door Jezus de doden naar zich toe zal leiden, samen met Jezus zelf. Paulus gebruikt in het Grieks twee woorden voor ‘overlijden’. Helaas heeft de NBV die nuancering niet meer laten staan. In de oudere bijbelvertaling staat zegt Paulus 2x dat de gelovigen ‘ontslapen zijn' (vs. 13) en dat Jezus is ‘gestorven’ (vs. 14). Waarom maakt hij dit verschil, denk je? Nou, omdat als je als gelovige sterft, alleen je aardse lichaam sterft. Je ziel, je geest, leeft verder, want die wordt door God Zelf, via zijn engelen, naar de hemel gebracht, om daar samen met Jezus Zelf te zijn. Johannes noemt dat in Openbaring 20 de eerste opstanding en zegt daarvan: Gelukkig en heilig zijn zij die deel hebben aan de eerste opstanding. De tweede dood heeft geen macht over hen. Zij zullen priesters van God en van Christus zijn en duizend jaar lang samen met Hem heersen. Dus in de hemel ben je samen met Jezus Christus. Daar valt alle nadruk op. En tegelijk is de hemel niet je eindbestemming. Want eens komt Jezus terug. Hoe dat gaat, vertelt Paulus ook aan de Tessalonicenzen. Luister en lees maar mee, 1 Tess. 4:15-18.SHEET 11 Wij zeggen u met een woord van de Heer: wij, die in leven blijven tot de komst van de Heer, zullen de doden in geen geval voorgaan. Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan, en daarna zullen wij, die nog in leven zijn, samen met hen op de wolken weggevoerd worden en gaan we in de lucht de Heer tegemoet. Dan zullen we altijd bij Hem zijn. Troost elkaar met deze woorden.Begrijp je wat Paulus hier zegt? Hij schrijft aan christenen die nu nog op aarde leven. Aan ons dus. Tegen ons zegt hij: ‘Straks, als Jezus terug komt, zullen eerst de gestorven christenen opstaan. Er staat weer ‘de ontslapenen’, want hun dode lichaam wordt nu weer levend en nieuw. En samen met wie nog leven en ook in een oogwenk vernieuwd worden, zullen we samen de Heer ontmoeten en altijd bij Hem zijn. Dat is het grote einddoel! Wanneer dat moment komt, weet niemand. Want we weten allemaal, zegt Paulus in de verzen erna, dat de dag van de Heer komt als een dief in de nacht. Maar komen zal die dag! En hoe kun je er dan voor jezelf zeker van zijn, dat jij ook echt voor altijd samen met alle gelovigen voor altijd bij de Heer mag zijn? Nou, zegt Paulus dan in 1 Tess. 5:9-11: SHEET 12 Je weet toch wat Gods bedoeling met ons is? Gods bedoeling met ons is niet dat wij veroordeeld worden, maar dat wij gered worden door onze Heer Jezus Christus. Hij is voor ons gestorven opdat wij, of we nu op aarde zijn of gestorven zijn, samen met hem zullen leven. Dus troost elkaar en wees elkaar tot voorbeeld, zoals u trouwens al doet.SHEET 13 Kijk, dat vind ik zo mooi aan dit stukje. Gods bedoeling wordt zó duidelijk: Hij is op onze redding uit! Daar heeft Hij alles voor overgehad. Zijn eigen Zoon, onze Heer Jezus Christus. Die wil, na alles wat Hij voor ons gedaan heeft, o zo graag, dat wij ons leven met Hem delen. Dat wij samen met Hem leven.

Hier op aarde in geloof Na ons sterven in de hemel Bij zijn terugkomst op de nieuwe aarde

Dat mogen we elkaar voorhouden. Daarmee mogen we elkaar vertroosten. En daar zorgt Jezus Zelf voor door ons zijn Heilige Geest te geven, die door het Evangelie in ons hart werkt. Geen wonder dat in de Twaalf Artikelen ook deze twee geloofsartikelen staan, die in de Heidelbergse Catechismus wat breder worden uitgelegd. SHEET 14

22:57 Welke troost geeft u de opstanding van het vlees?Dat niet alleen mijn ziel na dit leven terstond tot haar Hoofd Christus opgenomen zal worden, maar dat ook dit mijn vlees, door de kracht van Christus opgewekt, weer met mijn ziel verenigd en aan het verheerlijkt lichaam van Christus gelijkvormig zal worden.SHEET 1522:58 Welke troost put u uit het artikel over het eeuwige leven?Evenals ik nu al het begin van de eeuwige vreugde in mijn hart voel, zal ik na dit leven volkomen heerlijkheid bezitten, die geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en die in geen mensenhart is opgekomen, en wel om God daarin eeuwig te prijzen.

Dit is wat wij geloven! Maar wanneer maak je dat nu mee, zulke hemelse momenten? SHEET 16 En dan wordt het spannend. Want soms vertellen mensen daar iets over. Dat ze echt die blijdschap van de eeuwige vreugde ervaren hebben. Vaak gebeurt dat in crisissituaties. Bv. vlak voor een operatie. Dat er een enorme rust over iemand komt. En het van binnen een en al vrede en rust en haast tastbaar licht wordt. Of dat iemand, of de grens van het sterven, duidelijk hoorbaar vertelt, dat daar aan de andere kant Jezus staat. En bekenden, medegelovigen, die je opwachten. Soms komen mensen terug en vertellen ze dat tijdens hun narcose, hun coma of hun hartstilstand een inkijkje in de hemel hebben gehad.Wat moet je daarvan vinden? Nou, veel mensen staan er behoorlijk kritisch tegenover. Ook in de film van ‘De jongen die in de hemel was’ is dat zo. Kijk maar naar dit fragment. Daarin gaat de vader van Colton naar een psychiater. Want wat zijn zoon vertelt over de hemel, dat is zo bijzonder! Hoe moet je dat verklaren?

SHEET 17 FILM 40:16 – 43:00 (zelf opzoeken/knippen/tonen)

In het boek van ‘De jongen die in de hemel was’ wordt veel geschreven over wat Colton gehoord en gezien heeft. In de film zie je daar niet zo heel veel van – gelukkig maar. SHEET 18 Eén of twee keer zie je de Heer Jezus als gestalte. En er is één heel kort fragment dat Colton zijn overleden zusje ontmoet. Die heeft hij nooit gekend, want ze was ouder dan hij en is voor haar geboorte al overleden.Kan dat waar zijn? SHEET 19 Ik vroeg in De Bouwsteen of iemand zulke ervaringen gehad had of er van gehoord had. Ik kreeg daar een paar reakties op. Met de nodige schroom. Want zulke dingen, die deel je maar liever in de familiekring of onder vrienden of in de kring of op bijbelstudie. Dus ik ga geen namen noemen. Maar wel dit: sommigen onder jullie hebben echt gehoord en gezien hoe je vader of moeder in het laatste uur veranderde. En zelfs begonnen te praten, duidelijk, hardop, maar ook heel duidelijk voorbij de mensen die er naast stonden. Die werden al niet meer opgemerkt. Andere personen wel. Namelijk daarboven. De Heer Jezus Zelf. Maar ook overleden familieleden. Ze werden bij hun naam genoemd. Er ontstond een heel gesprek. En het klonk niet verdrietig, maar heel blij. En terwijl vader langzaam weggleed, kwam er zo’n vrede op z’n gezicht. En moeder bleef maar praten, ook al was het niet meer verstaanbaar. Geestelijk was ze niet meer op aarde, maar voor de kinderen die aan het bed stonden was het duidelijk: de hemel bestaat echt en het is daar de Heer Jezus die je opwacht, samen met de eerder gestorven gelovigen, om voor altijd bij Hem te zijn.

Dat zijn levensverhalen rondom het sterven. Dan krijg je als nabestaanden een inkijkje in de hemelse heerlijkheid. Dan zie je, aan de grens, een begin van de hemelse vreugde die de ander op dat moment in mag gaan. Soms is het nog bijzonderder. Dan mag iemand zelf verder leven met die hemelse ervaring. Iemand vertelde mij, dat zijn tante hem ooit eens zelf verteld had, hoe zij, die tante dus, als jong meisje op haar eigen erf thuis was gevallen over een steen en op haar hoofd was terechtgekomen. Ze vertelde dat ze haar eigen lichaam zag liggen en er als het ware boven zweefde. Van het ene in het andere moment kwam ze in een lange tunnel terecht met aan het eind een geweldig licht. Ze hoorde de meest prachtige muziek en was volledig omgeven door het stralende licht, zowel het licht als de muziek waren onbeschrijfelijk zo mooi, er waren geen woorden voor. Het meest bijzondere was, vertelde ze, dat het allemaal echt was, ze liep daar zelf, ze beleefde alles, het was absoluut geen droom of visioen, toen ze volwassen werd kon ze dat onderscheid nog beter maken. Al snel werd duidelijk dat ze weer terug moest. Toen ze thuis weer bij bewustzijn kwam, kon ze ook absoluut niet zeggen hoelang het heeft geduurd. Wel dat ze het verschrikkelijk vond om daar weg te zijn. Ze is altijd in God blijven geloven en was ook altijd gerust op haar sterven, want ze wist dat het goed zou zijn. Meer heeft ze toen niet verteld.Deze medechristen heeft dit verhaal altijd onthouden. Toen hij jaren later tijdens een hele zware operatie uren aan de hart-long machine lag, echt op het randje van de dood, heeft hij zelf niet zo´n BDE gehad, maar wel een enorme rust in God. Ja, zei hij: ‘Ik kreeg een onwankelbaar vertrouwen en dat straalde ik uit naar zowel de doktoren toe alsook naar mijn vrouw en kinderen, terwijl ik elk moment kon sterven als de aneurysma zou barsten. Ik ben bewaard gebleven, en mijn vertrouwen in God is alleen maar toegenomen, hoewel ik volledig uit het arbeidsproces raakte. Diep in mijn hart vind ik het misschien jammer dat ik geen BDE heb gehad, maar nu kan ik bidden dat God mij aub geen BDE geeft maar blijvend geloof in Hem.’Hij vertelde ook, dat hij op de bijbelstudie er wel eens over gesproken had, maar daar toch ook wel heel veel tegengas en scepsis tegenkwam. En hij vond dat ook wel begrijpelijk, maar, zei hij erbij: ‘Ik wil God niet te kort doen door het als fictie te duiden als Hijzelf ons op zijn tijd en wijle een inkijkje geeft in zijn wereld.’

Wat denk jij als christen als iemand zo’n stervensverhaal vertelt of als je over zo’n Bijna-Dood-Ervaring hoort? Wat maakt dat bij je los?SHEET 20 Ik denk dan twee dingen.

1) In de Bijbel staat dat God behalve wonderen ook tekenen geeft aan mensen. Op heel veel verschillende manieren. Dat kun je wegzetten als allemaal toeval - gebeurtenissen in dit leven die je als Gods leiding ervaart. Of als inbeelding – als jijzelf of een ander regelmatig op precies het juiste moment de goede woorden spreekt of iets aanvoelt. Of als een proces in je hersenen – als je in alle helderheid iets van de hemel mag zien. In alle drie de gevallen is er veel kaf onder het koren. Maar moet je daarom op voorhand alles wegverklaren? Ik denk het niet. Als het om deze hemelse inkijkjes gaat, zoals iemand het noemde, moet ik denken aan wat de catechismus zegt: het is in geen mensenhart opgekomen. En dat is het ook niet! Het overkomt je altijd. Dan mag je God daar toch ook dankbaar voor zijn?

2) Tegelijk is dat laatste voor mij het controle-punt. Om wie gaat het bij zulke ervaringen? Als Stefanus moet sterven, ziet hij de hemel openstaan en de

heerlijkheid van God en Jezus als Mensenzoon aan Gods rechterhand staan. Dus in de hemel is de Heer. Is Jezus. Als die niet meer centraal staat, is heel zo’n verhaal ongeloofwaardig en zelfs erg riskant. Want dan gaan mensen op hun gevoel af. Terwijl, zegt Jezus in het verhaal van de arme Lazarus, de mensen op aarde aan de Bijbel genoeg hebben. En om Wie gaat het in de Bijbel? Om Jezus Christus. Of, zoals Colton een paar keer zegt in het boek (helaas niet in de film) als iemand overleden is: “Heeft die meneer Jezus gekend, papa? Dat moet, dat moet! Anders komt hij niet in de hemel.”

Want de hemel is de plaats waar God en Jezus voor iedereen alles zijn. Waar engelen hen ‘heilig heilig heilig’ toezingen. En alle mensen die daar nu zijn, in aanbidding voor hun Schepper en Verlosser neerknielen, en wel om God eeuwig te prijzen.En God als je Vader en Jezus als je Redder eeuwig prijzen, dat kun je alleen maar, als je daar in dit leven al mee begonnen bent. AMEN

Zondag 22 LITURGIE

Votum (gezongen) + ZegengroetZingen: Gezang 158 : 1, 2, 3, 4 (Als een hert - NL/EN)

1) Als een hert dat verlangt naar water,zo verlangt mijn ziel naar U.U alleen kunt mijn hart vervullen, mijn aanbidding is voor U.U alleen bent mijn kracht, mijn schild. Aan U alleen geef ik mij geheel.U alleen kunt mijn hart vervullen, mijn aanbidding is voor U.

2) I want You more than gold or silver, only You can satisfy.You alone are the real joy giver and the apple of my eye.You alone are my strengh, my shield.To You alone may my spirit yield.You alone are my hearts desire and I long to worship you.

3) You’re my friend and You are my brother, even though You are my kingI love you more than any other, so much more than anything.You alone are my strengh, my shield.To You alone may my spirit yield.You alone are my hearts desire and I long to worship you.

4) Heer, mijn Rots, slechts op U vertrouw ik en ik volg U elke dag.U aanbid ik, mijn Here Jezus, dank dat ik U prijzen mag.Vredevorst en Verlosser, Heer, voor U leg ik heel mijn leven neer.U aanbid ik, mijn Here Jezus, en ik loof U altijd weer.

WetZingen: Psalm 15 : 1, 2, 3, 4

GebedPreek inleidingSchriftlezing: Lukas 16:19-31 (Hebreeuws ‘Elazar’ of ‘Eleazar’ = God heeft geholpen)Zingen: Psalm 16 : 3 + 4 (Levensliederen – tekst in PPP)

6Lezing van de tekst: Zondag 22PreekZingen: Psalm 73 : 9, 10, 11

Geloofsbelijdenis: Twaalf Artikelen t/m ‘neergedaald in de hel’ Zingen: Gezang 123 : 4, 5 (= ‘opgestaan uit de dood’ t/m ‘en een eeuwig leven’)

DankgebedCollecte ‘In de hemel is de Heer’ in de Afrikaanse versie:

https://www.youtube.com/watch?v=MYYS4mzTHjwSlotzang: Gezang 73 : 1, 3, 4, 5Zegen