5/20/2018 Verzamelen: van hobby naar woede

1/3

Veel psychiaters worden in hun

praktijk vroeg of laat geconfron-

teerd met compulsive hoarding

of problematische verzamelwoede, vooral

dan bij ouderen. Maar ook al komt het fe-

nomeen relatief dikwijls voor de preva-

lentie bedraagt 2 5% van de volwassen

bevolking over de

aanpak is amper iets

geweten, vertelt psy-

chiater dr. Rob VanBuggenhout, voorzit-

ter van de sectie Oude-

renpsychiatrie van de

Vlaamse Veren iging

voor Psychiatrie (VVP). Dit symposium

dient dan ook om collega-psychiaters, maar

ook huisartsen, CRAs, sociaal werkers,...

die ermee in aanraking komen wat meer

houvast te geven.

Beperkte hoeveelheid literatuurEen deel van de verklaring voor het ge-

brek aan informatie over behandelmoge-

lijkheden moeten we zoeken in de voorals-

nog beperkte hoeveelheid literatuur over

dit onderwerp. Van Buggenhout: De eerste

grote referentiestudie dateert van 1966

(Macmillan & Shaw), maar pas de laatste

vier, vijf jaar is het wetenschappelijk onder-

zoek naar compulsive hoarding echt op

gang gekomen. Waarom net dan? Dat is

een interessante vraag waarop ik het ant-

woord jammer ge-

noeg schuldig moet

blijven. Misschien

speelt het steedsverder wegvallen

van sociale contro-

le en het verwate-

ren van familieban-

den wel een rol? Veel ouderen leven tegen-

woordig in eenzaamheid, waardoor hun

omgeving een probleem zoals verzamel-

woede pas opmerkt eens het te laat is om

bij te sturen. En dergelijke ontspoorde ge-

vallen trekken nu eenmaal meer aandacht.

Op zich is er niets verkeerd met verza-

melgedrag, gaat de Leuvense psychiater

verder. Maar als het extreme vormen be-

gint aan te nemen en het huis volgestouwd

geraakt, wordt het wel problematisch. Er

blijft geen ruimte over om te koken, te be-

wegen of zelfs te slapen, door de verloede-

ring treedt er ook dikwijls stankoverlast op,

er ontstaat brandgevaar, de hygine laat te

wensen over, enzovoort. Het gevolg is dat

er klachten van d

men, wat er uitei

kan leiden dat d

uit zijn of haar eig

wordt gezet.Ook al zien we

hoarding vooral b

de aanleg is veela

ge leeftijd aanwe

len die kunnen wi

verhoogd risico o

bij kinderen zijn

nisme, uitstelg

moeite om besl

nemen, aldus Va

hout. De aanleid

manifestatie op

tijd is vaak de co

met een stressvo

tenis, zoals een vring. Soms zijn er

factoren in het spe

senletsels, voora

tale kwabben. En

woede treedt ver

op als secundair

bijvoorbeeld bij p

heidsstoornisse

sociale angstst

depressie, alcoho

Gecombineerde aanpakDoordat problematische ve

weigerachtig staan tegenover e

ging van buitenaf, verloopt de b

Verzamelen: van hobby naar woedeVerzamelen, wie doet het niet? Eigenaars zijn niet zelden trots op hun zorgvuldiggeselecteerde collecties, van fotos en munten tot wijnen en schilderijen. Maarverzamelzucht kan ook uit de hand lopen: sommige mensen stapelen alles op

wat ze maar kunnen vinden, waardoor hun huis onbewoonbaar en zelfsonveilig wordt. Zeker bij ouderen is verzamelwoede een welbekend fenomeen.Reden genoeg voor de Vlaamse Vereniging voor Psychiatrie om een symposiumaan dit onderwerp te wijden.

22 ARTSENKRANT Vrijdag 12 september 2014 Nr. 2375

M E D I S C H N I E U W S

Voor patinten met gevorderdeparkinson, ernstige levodopa-

genduceerde motorfluctuaties en/of

dyskinsie, is diepe hersenstimulatie (DBS

deep brain stimulation) een effectieve

behandeling om de motorische sympto-

men in te perken en de levenskwaliteit op

te krikken. Bij DBS worden twee elektroden

in diep gelegen hersenstructuren inge-

bracht. De meest aangewezen plaats voor

stimulatie bij parkinsonpatinten is de

nucleus subthalamicus. De elektroden zijnverbonden met een neurostimulator een

soort pacemaker die onderhuids wordt

geplaatst.

Ouderen meer kwetsbaar?Recente klinische studies hebben

bovendien aangetoond dat DBS ook in een

vroeger stadium van parkinson nuttig kan

zijn: DBS plus conventionele medische

therapie scoort immers beter dan medische

therapie alleen. Maar net zoals met elke

andere chirurgische ingreep, zijn er ook

aan DBS postoperatieve complicaties

verbonden zoals hemorragie, wondinfectie

of pneumonie. De vraag is of oudere

patinten kwetsbaarder zijn voor deze

complicaties.

De Duke-onderzoekers namen retro-

spectief 1.757 DBS-ingrepen onder de loepdie werden uitgevoerd tussen 2000 en

2009. De leeftijd van de patinten varieerde

van 50 tot 90 jaar. Bij 132 van de 1.757

(7,5%) werd minstens n complicatie

vastgesteld in een periode van 90 dagen

na de ingreep. Het ging in de eerste plaats

om wond-infecties (3,6%), gevolgd door

longontsteking (2,3%), hersenbloeding of

hematoma (1,4%) en pulmonaire embolie

(0,6%).

De onderzoekers vonden ge

van de leeftijd op het voorkom

complicaties in het algemeen

een van de specifieke complic

bijzonder. Kortom, leeftijd allee

exclusiecriterium zijn om te

iemand in aanmerking komt

besluiten de onderzoekers

Neurology-artikel.

Toename indicatiesDoor de FDA werd DBS inmid

gekeurd voor de behandeling va

van Parkinson, dystonie, essent

en obsessief compulsieve stoo

aanwijzingen dat DBS ook effec

voor patinten met chroni

majeure depressie en de

Huntington. Maar ondanks de

Parkinsonpatinten ouder dan 75 jaar lopen evenveel risico op complicatiesbij diepe hersenstimulatie (DBS) dan jongere patinten. Dat blijkt uit eenretrospectieve cohortstudie van het Duke University Medical Center in Durham(VS). Aan het onderzoek namen 1.757 patinten deel. De resultaten werdenonlangs gepubliceerd in JAMA Neurology.

Veel bejaarden leven tegenwoordig in eenzaamheid, waardoor hunomgeving hun verzamelwoede pas opmerkt eens het te laat is.

BelgaImage

Problematische verzamelaars

staan weigerachtig tegenover elkeinmenging van buitenaf, waardoor de

behandeling erg moeizaam verloopt

DBS even veilig voor oudere parkinsonpatint

5/20/2018 Verzamelen: van hobby naar woede

2/3

M E D I S C H N I E

Escitalopram EG

10mg x 28 comp. pel.

10mg x 56 comp. pel.

10mg x 98 comp. pel.

20mg x 28 comp. pel.

20mg x 98 comp. pel.

en uw pat i nt s traal t opni e

18

12

1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Escitalopram EGmomhulde tabletten.2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE LINGElke tablet bevat respectievelijk 10 mg 20 mg escitalopra3. FARMACEUTISCHE VORM Filmomhulde tablet. 4. THERINDICATIESBehandeling van episoden van depressie in engere zvan paniekstoornis met of zonder agorafobie. Behandeling van socia(sociale fobie).Behandeling van gegeneraliseerde angststoornis.Been obsessieve compulsieve stoornis.5. DOSERING EN WIJZE NINGDe veiligheid van doses van meer dan 20 mg per dag werd nEscitalopram EGwordt toegediend als eenmalige dosis per dag zonder voedsel worden ingenomen. Majeure depressieve episoden:dosis is 10 mg eenmaal per dag. Afhankelijk van de individuele resptint, mag de dosering verhoogd worden tot maximum 20 mg per dzijn 2-4 weken nodig om de antidepressieve respons te bereiken. Nvan de symptomen, is nog een behandeling van minstens 6 maandconsolidatie van de respons. Paniekstoornis met of zonder agorafowordt om tijdens de 1ste week een aanvangsdosis van 5 mg toe dosering daarna op te voeren tot 10 mg per dag. Afhankelijk van depons van de patint, mag de dosis nog verder worden verhoogd tot per dag. De maximale doeltreffendheid wordt na ongeveer 3 maanbehandeling duurt meerdere maanden. Sociale angststoornis: De gis 10 mg eenmaal per dag. Gewoonlijk zijn 2-4 weken nodig om dverlichten. Afhankelijk van de individuele respons van de patint mdaarna worden verlaagd tot 5 mg of verhoogd tot maximaal 20 mg pangststoornis is een ziekte met een chronisch verloop en daarom wodeling gedurende 12 weken aanbevolen om de respons te consolidmijnbehandeling van patinten die reageren, werd onderzocht gedu

den en kan voor een patint individueel overwogen worden om het hervallen te vermijden; behandeling moet op regelmatige intervallen opnieuw gevalueerd worden. Sociale angststoornipaalde diagnostische term voor een specifieke aandoening, die niet mag worden verward met overdheid. Farmacotherapie is enkel aangewezen wanneer de aandoening de professionele en sociale accant bemoeilijkt. De plaats van deze behandeling vergeleken met cognitieve gedragstherapie werFarmacotherapie maakt deel uit van een algemene therapeutische strategie. Gegeneraliseerde anstartdosis is 10 mg eenmaal per dag. Afhankelijk van de individuele respons van de patint, mag drhoogd worden tot maximum 20 mg per dag. Langetermijnbehandeling bij patinten die reageren, wminstens 6 maanden onderzocht bij patinten die 20 mg/dag toegediend kregen. De voordelen van en de dosis moeten op regelmatige intervallen opnieuw gevalueerd worden. Obsessieve compulsiestartdosis is 10 mg eenmaal per dag. Afhankelijk van de individuele respons van de patint, mag de dosworden tot maximum 20 mg per dag. Aangezien OCD een chronische aandoening is, moeten patinten behandeld worden om te verzekeren dat ze symptoomvrij zijn. De voordelen van de behandeling en de dregelmatige tijdstippen opnieuw gevalueerd worden. Oudere patinten (> 65 jaar): De startdosis is 5 mdag. Afhankelijk van de individuele respons van de patint, mag de dosering verhoogd worden tot 10 mdoeltreffendheid van Escitalopram EGbij sociale angststoornis werd bij oudere patinten niet onderzocpatinten en adolescenten (< 18 jaar):Escitalopram EGdient niet gebruikt te worden bij de behandeling

adolescenten jonger dan 18 jaar. Verminderde nierfunctie: Er is geen aanpassing van de dosis nodig bij palicht tot matig verstoorde nierfunctie. Voorzichtigheid is geboden bij patinten met een ernstig verminderde nlager dan 30 ml/min). Verminderde leverfunctie: Bij patinten met een milde tot matige verminderde leve

startdosering van 5 mg per dag gedurende de eerste twee weken van behandeling aanbevolen. Afhankelijk vle respons van de patint, mag de dosering verhoogd worden tot 10 mg per dag. Voorzichtigheid en extra zorg

tratie wordt aanbevolen bij patinten met een ernstig verminderde leverfunctie. Trage CYP2C19-metaboliseetinten, bekend als trage metaboliseerders met betrekking tot CYP2C19, wordt gedurende de eerste twee

behandeling een startdosis van 5 mg per dag aanbevolen. Afhankelijk van de individuele respons van de patint, mverhoogd worden tot 10 mg per dag. Discontinueringssymptomen waargenomen bij stopzetting van de beha

stoppen moet vermeden worden. Bij het stoppen van de behandeling met escitalopram moet de dosis progressiefbouwd over een periode van minstens n tot twee weken, teneinde het risico op discontinueringssymptomen te ve

Bijwerkingen). Als onverdraaglijke symptomen optreden als gevolg van een dosisverlaging of van het stoppen van de bhet hervatten van de voorheen voorgeschreven dosis worden overwogen. Vervolgens kan de arts doorgaan met het verlage

maar in een geleidelijker tempo.6. CONTRA-INDICATIESOvergevoeligheid voor escitalopram of voor n van de hulpstobehandeling met niet-selectieve, irreversibele monoamineoxidase-inhibitoren (MAO- inhibitoren) is gecontra-indiceerd wegens h

serotoninesyndroom met agitatie, tremor, hyperthermie, enz. De combinatie van escitalopram met reversibele MAO-A-inhibitorenmide) of de reversibele niet-selectieve MAO-inhibitor, linezolid, is gecontra-indiceerd wegens het risico op het optreden van een sero

Escitalopram is gecontra-indiceerd bij patinten met een bekende verlenging van het QT-interval of met het aangeboren lange QT-synbruik van escitalopram met geneesmiddelen waarvan bekend is dat ze het QT-interval verlengen, is gecontra-indiceerd. 7. BIJWERKINGE

effecten zijn het frequentst tijdens de eerste of tweede week van de behandeling en nemen gewoonlijk in intensiteit en frequentie af bij het vobehandeling. De ongewenste effecten die bekend zijn voor de SSRIs en die ook werden gerapporteerd voor escitalopram zowel in placebklinische studies als onder de vorm van spontane postmarketingbijwerkingen worden hierna opgesomd volgens systeem/orgaanklasse en frequenties zijn overgenomen van de klinische studies; ze zijn niet placebogecorrigeerd. De frequenties worden gedefinieerd als volgt: zeer vaa(1/100,

5/20/2018 Verzamelen: van hobby naar woede

3/3