Verslag van de Brug tot Brug zwemtocht Vinkeveense Plassen op 27 juni 2013

De “Knoeperds van De Amstel” (Charl en Irma sloten zich later hierbij aan)

Na weken van onzekerheid of het buitenwater in de Vinkeveense Plassen voldoende zou zijn opgewarmd om de Tocht der Tochten te kunnen zwemmen, werd op dinsdagavond 25 juni tegen schrijver dezes dan toch door Karel Keers, de woordvoerder van het comité Karel, Pim en Rosanne, de verlossende woorden uitgesproken:

Donderdag 27 juni was dan de dag van de waarheid. Om 18.00 uur hadden 16 stoere zwemm(st)ers, de KNOEPERDS VAN DE AMSTEL , zich verzameld in het clubschip van de Watersportvereniging Vinkeveen en Abcoude (WVA) op Zandeiland 4 te Vinkeveen. Het was bewolkt, de luchttemperatuur ongeveer 16 graden en het water 18 graden. Er stond een stevig briesje die het water van plassen stevig liet golven en de zwemmers het moeilijk zou gaan maken. Maar dat kon onze Diehards niet afschrikken. Dit waren namelijk de Amstelzwemmers met karakter die zich hadden voorgenomen hun grenzen te verleggen. . . . en dat ook daadwerkelijk deden. Hiermee hadden ze al bij voorbaat respect bij het voltallige publiek afgedwongen nog voordat ze aan hun zwemprestatie waren begonnen.

Om 18.15 uur was het dan zover, de uitleg door Karel, die zelf ook mee zou zwemmen, werd aandachtig gevolgd omdat niemand natuurlijk verkeerd wilde zwemmen of zichzelf in de problemen brengen.

Naast het sportieve aspect staat veiligheid voor de deelnemers natuurlijk altijd voorop dus waren er maar liefs 7 begeleidingsboten geregeld die met de zwemmers zouden meevaren in hun strijd tegen de elementen. Ook waren alle zwemmers verplicht onze opvallende gele Amstelbadmuts te dragen, zodat ze goed zichtbaar zouden zijn. Paul liet m nog s goed aan iedereen zien.

Na de introductie van Karel stapten alle zwemmers aan boord van de boten en vertrok de stoet boten vanuit het haventje achter het clubschip vanaf de Noordplas via de openstaande brug bij Klinkhamer naar de Zuidplas richting de overkant, 1800 meter verderop bij de brug in de Provinciale weg N201. Vanaf daar zouden alle zwemmers op het startsignaal te water gaan en via de gele boeienlijn van de waterskibaan naar de brug bij Klinkhamer terugzwemmen om uiteindelijk naast het clubschip op de Noordplas uit het water te klimmen.

Bar-deskundige Jan Visser en chef-kok Sander zouden in het clubschip achterblijven

om met achterblijvende vrijwilligers alles alvast verder klaar te maken voor het gezellige feest en de overheerlijke BBQ na de zwemtocht.

Ik kreeg de eer (had toevallig een scheepshoorn bij me) om het startsignaal te geven en om precies 18.35 blies ik mijn longen op de toeter leeg: De Tocht der Tochten was begonnen. Door de stevige wind waren de bootjes wat uiteen geblazen en sprongen de diverse groepjes zwemmers in het begin al wat verspreid het water in. De één wat vlotter als de ander maar uiteindelijk waren alle 15 deelnemers door de eerste koudegolf heen en probeerden zo snel mogelijk in hun ritme te komen. Het bleek in het water warmer te zijn dan boven water dus na een paar slagen en het “pikken” van een oriëntatiepunt had iedereen koers gezet naar de warme douches van het clubschip.

Het zwemmen in open water vergt een andere zwemtechniek dan in een zwembad. Steeds weer om de 5 of 6 slagen even opkijken om te zien of je nog op koers ligt en waar je medezwemmers zijn. De ademhaling wat hoger uit het water inzetten met je gezicht wind afwaarts zodat onverwachte golven niet je keel inspoelen, af en toe wat waterplanten van je badmuts trekken en natuurlijk blijven lachen als deze schrijver met zijn bootje langsvaart om een paar fotootjes voor dit verslag te schieten. Dat laatste viel overigens niet mee met de harde wind en de spreiding van alle zwemmers. Vanwege de veiligheid moest ik me wel zo’n beetje bij dezelfde groep zwemmers ophouden. Ik kon helaas niet iedereen in het water vereeuwigen.

Al spoedig had Nick Sijmons zich afgescheiden van de rest van het zwemmersveld en in een schijnbaar moeiteloze slag wist hij als eerste de kop van Eiland 4 aan de Noordplas (“De Kop van Noord”) te ronden en begon hij aan de laatste, tevens zwaarste, 150 meter woelige baren van de onstuimige Noordplas. Om precies 19.03 uur, 28 minuten na de start, klom Nick de trap op en wandelde vermoeid maar voldaan naar de heerlijke warme douches van het Clubschip en een lekker koel tapbiertje.

Inmiddels hadden de andere zwemmers ook al het grootste deel van de tocht afgelegd en had iedereen zo zijn eigen zwemtechniek.

Zo hadden de dames Romy en Iris vdM van de wedstrijdzwemploeg het synchroon rugslagzwemmen in open water geïntroduceerd. Op deze manier kreeg je die vervelende golven tenminste niet in je gezicht en kon je nog s gezellig kletsen onderweg.

Het koppel Niké en Vince zwommen vlak achter elkaar in een treintje en konden zo van elkaars ritme profiteren.

Charl sloot bij hen aan om vervolgens Vince en Niké te verrassen en er vandoor te gaan in een soepele slag.

Rico en Mike zwommen gezamenlijk op maar zwommen uiteindelijk in eigen tempo de tocht uit. Kwam bij dat Mike iets minder last van de koude had door zijn groen-witte wetshirt dus hij had kennelijk niet zo’n haast als Rico, die aan het eind toch spijt had dat hij zijn wollen muts en handschoenen niet had aangetrokken.

Een lang en slank postuur is nu eenmaal erg onvoordelig als het om warmte-isolatie gaat. Na 45 minuten was het voor Rico welletjes en klom hij gekoeld maar voldaan het water uit bij het eindpunt even later gevolgd door Mike.

Onze voorzitter Paul zwom zoals gebruikelijk met zijn bekende tegendraadse slag en daagde de golven uit om het hem moeilijk te maken. Hij stak tijdens het zwemmen gewoon zijn tong uit en bewees daarmee zich gewoon als een walrus in het water thuis te voelen. Ook zwom moeiteloos door de laatste woelige baren om de kop van Eiland 4 en bereikte de zwemtrap van het eindpunt.

Karel behield ook tijdens de race het overzicht over zijn deelnemersveld, zoals een goede organisator betaamd, door aan de rechterzijde van het zwemmersveld te blijven zwemmen terwijl Pim zich in zijn warme wetsuit tussen de zwemmers door bewoog om een oogje in het zeil te houden.

Uiteindelijk slaagden alle zwemmers er in, onder grote belangstelling van het vele publiek op de brug, om op eigen kracht deze brug bij Klinkhamer te bereiken.

Binnen ongeveer 45 minuten was door alle zwemmers de afstand afgelegd tot het clubschip en kon de zwemtrap bij het eindpunt worden beklommen. Een uitstekende prestatie waar ze trots op mogen zijn!!

Op het clubschip had chef-kok Sander voor de Après-Swim inmiddels de BBQ opgestookt en was met de bereiding van een overheerlijke BBQ schotel begonnen terwijl barspecialist Jan de gekoelde drankjes klaar had staan. Een uitstekende en beregezellig begin van de avond en een lekkere afsluiting van een goedbezocht conditiezwemseizoen!!

Alle zwemmers vonden de tocht, ondanks de koude wind, toch goed te doen en de warme douches met daarna een overheerlijke BBQ-schotel maakte dat de Tocht der Tochten 2013 als een succes in de boeken kon worden opgetekend. Hopelijk krijgen we volgend jaar nog meer zwemmers enthousiast om de eigen grenzen eens te verleggen en blijft het niet bij mooie woorden alleen, maar doe je mee met de

“Van Brug tot Brug zwemtocht!!”

Rick