Ik heb mij lang geschaamd voor mijn familie, het is een familie van extremen.

Mijn helende handen heb ik van mijn overgroot opa. Hij was mijnwerker in Maastricht. Mijn vader is naar hem vernoemd.

Vader bomma oude hoef miljonair, maffia, doden politie bang.

Vader internaat

Moeder vanaf 14 jaar werken geen school

Mijn zoektocht vanaf mijn 18e naar mijn vader, gevonden identiteitsbevestiging, teleurstellingen, dankbaar dat hij me niet heeft opgevoed.

Herinneringen ouden hoef slapen, seksueel misbruik, slaan, mishandelen, dronken thuis komen.

Identificatie met je gedachten is je ego

We zien de dingen niet zoals ze zijn, maar zoals wij zijn

Ontwaken na een persoonlijke crisis.

Wat als een psychologische crisis wordt gezien als een potentiële mogelijkheid tot transformatie in plaats van een ziekte?

Iemand die pijn heeft, reageert uit pijn. Iemand die zelfliefde heeft ontwikkeld, kan zich gemakkelijker met anderen verbinden, ook in pijn, waardoor de ander niet als vijand wordt gezien. Dan kun je er bewuster voor kiezen om uit liefde te reageren. Deze keuze maakt je vrij. Dat wil niet zeggen dat je geen grenzen neer kan zetten, jezelf begrenzen is ook (zelf)liefde! Als er over je grenzen heen wordt gegaan, hoef je uit zelfliefde dat ook niet aanvaarden. Maar je vernietigd niet terug. Dat is het verschil.

We kunnen het denken niet opsluiten in de hersenen.Het denken bevindt zich in elke cel van ons lichaam.Het lichaam heeft ook een geheugen, op cel-niveau.Soms reageert het lichaam vanuit het geheugen, op vreugde of op pijn.Je merkt dat, als iets een grotere indruk op je maakt dan je had verwacht. je lichaam reageert er sterk op! Dat heeft met met òf een goede of een pijnlijke eerdere ervaring te maken. Sluit daarom je lichaam niet buiten. Het geeft je voortduren een stroom aan informatie in het NU. Als je er naar kunt luisteren èn handelen, ga je het lichaam (en dus jezelf) steeds meer vertrouwen. Je voelt aan je lichaam, of iets wel of niet klopt waar je mee bezig bent.Als je gaat luisteren, groeit hiermee jezelf vertrouwen. En dat is een groot goed.Want pas op het moment dat jij jezelf kunt vertrouwen. Dan krijg je ook het vertrouwen van andere mensen. Dan gaan zij jou ook vertrouwen. Dan voel je je ook nooit meer alleen, omdat je vanuit verbondenheid met jezelf kan leven, en daardoor dus ook met anderen......

Allemaal herschrijven in eigen woorden

HET VERSCHIL TUSSEN EGOISME EN EIGENLIEFDE 

De twee begrippen egoïsme en eigenliefde worden nogal eens met elkaar verward. Veel mensen denken dat het egoïstisch is om van jezelf te houden. Dat is een groot misverstand. Hoe kun je happy met jezelf zijn als je niet van jezelf mag houden omdat het in de maatschappelijke zienswijze als egoïsme afgedaan wordt? Egoïsme en eigenliefde zijn twee totaal verschillende formuleringen.

WAT IS EGOÏSME? 

In de Van Dale wordt egoïsme als volgt omschreven:de levenshouding van iemand die voortdurend het eigen belang en eigen welzijn op het oog heeft, dit staat gelijk aan zelfzucht en eigenbaat.

Andere definities uit Van Dale die het egoïsme betreft zijn:egocentrisch = met zichzelf als uitgangspunt van de gedachtenegocentrisme = het zien van alles vanuit zichzelfegoïstisch = zelfzuchtigegotisme = manie om voortdurend over zichzelf te spreken (zelfvergoding)egotrip = ver doorgevoerde fantasie waarin betrokkene de hoofdrol vervult

Ik zou egoïsme als volgt willen omschrijven: eigenbelang ten koste van anderen. Als egoïst denk je alleen aan jezelf, aan je eigen belangen hou je geen rekening houden met direct of indirect betrokken personen en objecten. Je hebt als het ware geen hinder ervan dat je een ander hindert of zelfs pijn doet met je woorden en daden.

WAT IS EIGENLIEFDE? 

Eigenliefde is onvoorwaardelijk van jezelf houden. Dat betekent dat je niet alleen van je sterke punten en je mooie kanten houdt maar ook van je zwakheden en van je zogenaamde 'lelijkheid' (in je vertekend zelfbeeld), kortom van al je tekortkomingen die je in je mind onnodig groter gemaakt hebt dan ze werkelijk zijn. Je mag er gewoon zijn, precies zoals je bent.

WANNEER JE OPRECHT VAN JEZELF HOUDT DAN: 

- heb je geleerd je innerlijke criticus (die in iedereen aanwezig is) de mond te snoeren- heb je geleerd om niet meer naar je negatieve ego te luisteren die net als je criticus nooit tevreden is- heb je geleerd naar je ziel te luisteren- heb je geleerd jezelf te waarderen en niet meer afhankelijk voor goedkeuring van anderen te zijn- heb je geleerd blij met jezelf te zijn- heb je geleerd geen rol meer te spelen maar te zijn wie je bent- heb je jezelf leren kennen en accepteren- ben je opgehouden om jezelf te bekritiseren- heb je vriendschap met jezelf gesloten

Eigenliefde heeft niets met egoïsme te maken en ook niet met toegeeflijkheid naar jezelf. Je mag jezelf best af en toe verwennen, eigenlijk is dat zelfs een must; zeker als je een verzorgend type bent die altijd maar voor anderen klaarstaat en zichzelf gauw vergeet. Maar liefde voor jezelf houdt niet in dat je eindeloos toegeeft aan zwakke momenten zoals verslavingen en andere kortstondige bevredigingen. Ook dit is een veelvoorkomend misverstand waar je uiteindelijk alleen maar ongelukkiger van wordt.

LEREN VAN JEZELF HOUDEN 

Als je nooit hebt geleerd om van jezelf te houden, weet dan, dat het mogelijk is dit alsnog te leren, ongeacht je leeftijd of levensomstandigheden. Eigenlijk heb je een 'verkeerd' zelfbeeld ontwikkelt met een daarbij horend foutief denkpatroon. Je hebt misschien geleerd, door welke mensen, ervaringen of omstandigheden dan ook, dat je minder waard bent dan je zou willen zijn. Dat je minder mooi, slank, sportief, onafhankelijk, zelfbewust en rijk bent, dan je in werkelijkheid zou willen.

Elke gedachte en elk waardeoordeel over jezelf heb je jezelf (bij vergissing) aangeleerd of als waarheid aangenomen. Als je b.v. als kind altijd te horen kreeg dat het toch nooit iets met je zal worden, dan ben je daar uiteindelijk zelf in gaan geloven en heb je het als volwassen persoon misschien waar gemaakt. Er treft jou geen blaam nog je opvoeders. Dit is belangrijk om te begrijpen. Mensen die jou de liefde en de aandacht die je nodig had niet konden geven, zaten/zitten zelf vast in negatieve denkpatronen. Ze reageren als het ware vanuit hun eigen pijn. Vergeving zou hier veel meer op z'n plaats zijn dan schuld geven.

INZICHT IN JEZELF 

Welnu, als jij geleerd hebt niet zo liefdevol over jezelf te denken en te oordelen, dan kun je dat ook weer afleren. Alles wat je geleerd is, is af te leren. Inzicht in hoe je over jezelf denkt, is wel nodig. Observeer gewoon een tijdje je gedachten omtrent jezelf, of wanneer je je rot voelt. Zet al deze negatieve waardeoordelen op papier, zo neutraal en eerlijk mogelijk. Want gedachten zijn energie, en energie wil stromen. Als je alles op papier zet wat in je leeft, laat je het stromen, laat je het naar buiten en kan het zich binnenin niet vastzetten (en naar buiten komen als ziekte). Oordeel niet over wat je geschreven hebt, maar verbrand het.

LIEFDEVOLLE AANDACHT VOOR JEZELF 

Dit is een eerste stap. Hier volgen nog enkele tips voor meer liefdevolle aandacht voor jezelf. Bedenk dat het een proces is; als je 20 of 30 jaar (of meer) met een negatief zelfbeeld hebt geleefd, is er misschien een tijdje voor nodig om het te transformeren. Maar als je met hart en ziel eraan werkt, is het mogelijk binnen 21 dagen merkbare effecten te bewerkstelligen.

TIPS 

- Elke stap is er een, voel je een kleine of grote overwinning in dit proces, beloon jezelf!- Maak een lijst met dingen waar je echt blij van wordt en doe wat met die lijst (afhankelijk van de uitvoerbaarheid: 1x per maand, 1x per week of dagelijks)

- Koop een mooi schrijft of notitieboekje en schrijf elke avond 1 tot 5 dingen in die je op die dag aan jezelf gewaardeerd hebt- Doe dit ook in een schrijft voor dankbaarheid. Waar was je vandaag bijzonder dankbaar voor; dankbaarheid creëert meer van het goede- Kijk elke dag in de spiegel en zeg: Ik hou van je (ongeacht hoe je je voelt)- Gun jezelf af en toe wat luxe (als je dat normaal gesproken verspilling vindt)- Lees inspirerende boeken die je zelfvertrouwen en eigenwaarde voeden- Ga eens iets geks doen, wat je anders nooit zou doen- Haal meer speelsheid in je leven (luister meer naar je innerlijke kind)

🧡 🍁 🧡

© Minga 

Bron: https://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/66108-het-verschil-tussen-egoisme-en-eigenliefde.html

De impact van zo'n ervaring gaat heel diep zoals Griet ook vertelde. Het is niet alleen aan je kleine lijfje zitten, het is over je grenzen gaan, je grenzen worden gewoon weggevaagd. Het gaat over machtspelletjes gekoppeld zijn aan bedreiging en angsten, die je voor de rest van je leven verankeren in angst en het gevoel van waardeloos te zijn. Het gaat over niet begrijpen. Het gaat over geen kind meer kunnen zijn en dit ontwikkelingsdeel sla je dus over in je jonge leven. Het gaat over interne en externe (on)veiligheid die een leven lang voelbaar blijft. Het gaat over geen verbinding meer voelen in en met je lichaam, ook niet als je volwassen wordt, wat voortdurende dissociatie kan blijven geven, het gaat over je mannelijkheid of je vrouwelijkheid wat aangetast wordt. Dit levert chronische depressies op, niet meer in je eigen licht durven staan, want dan wordt je nog zichtbaarder, dan blijf je in je schaduw staan. Het is meer zelfs, het gaat over een leven lang knokken om jezelf weer in het licht te zetten, uit het donker te komen, jezelf waardig te vinden en moed hebben om de donkere krochten van je ziel te durven aankijken en doorgronden om uiteindelijk weer in jezelf te durven geloven waardoor je je leert los te koppelen van dit verhaal. En dan eindelijk echt je leven kunt nemen. Iemand die pijn heeft, reageert uit pijn. Iemand die zelfliefde heeft ontwikkeld, kan zich gemakkelijker met anderen verbinden, ook in pijn, waardoor de ander niet als vijand wordt gezien. Dan kun je er bewuster voor kiezen om uit liefde te reageren. Deze keuze maakt je vrij. Dat wil niet zeggen dat je geen grenzen neer kan zetten, jezelf begrenzen is ook (zelf)liefde! Als er over je grenzen heen wordt gegaan, hoef je uit zelfliefde dat ook niet aanvaarden. Maar je vernietigd niet terug. Dat is het verschil.

Jan Bommerez4 uur · Elk nieuw inzicht betekent de 'dood' van een oude beperkende overtuiging. Je bevrijdt jezelf niet van beperkende overtuigingen door ze 'op te sporen en los te laten' (denken kan denken niet oplossen) maar door je inzicht te blijven vergroten. Dan vallen ze vanzelf weg. Daarom is wijsheid (en niet nog meer informatie) de parel om te zoeken. Wijsheid is 'weten' vanuit je diepere zelf. Je wordt wijs door stil te

worden zodat je beter kunt waarnemen en luisteren. Dan blijven de inzichten komen. Dat is hoe transformatie werkt.

Afsluiten van een bepaalde periode waarin jij jezelf altijd tekort hebt gedaan. Waarin jij jezelf altijd kleiner hebt gemaakt dan nodig was. Ja het zal zeker heel spannend worden omdat je niet precies weet wat er allemaal gaat komen.

Verhaal vertellen dronken vader vroeger

En nu dat mijn vader mij zou beschermen, mijn vader zou zijn en hij gooide me weer weg als vuilnis. Geen empathie, geen rekening houden met mijn gevoelens, alles draaide om hem.

Hondenliefde

Wat zijn het zuivere zielen die dag in dag uit je onvoorwaardelijk hun liefde, vriendschap en loyaliteit geven. Het zijn de grootste helers die er zijn. Dan kun je niets anders dan alles wat je hebt samen delen, je eten, je bed en je mooie bank.

Healing TraumaDid you know that every time you talk about an unhealed wound or trauma, you re-activate it in your emotional, spiritual and physical bodies? As you speak, or even think, about an old issue, you experience it as if it is happening right now. Since your subconscious mind does not know the difference between current experience and past memory, for all intents and purposes, the trauma or negative experience is happening now.When you re-activate old painful memori...Lees verderGenezing trauma

Wist je dat elke keer als je over een ongenezen wond of trauma praat, je het opnieuw activeert in je emotionele, spirituele en fysieke lichamen? Zoals u spreekt, of zelfs denkt, over een oude kwestie, ervaar je het alsof het nu gebeurt. Aangezien je onderbewustzijn niet weet wat het verschil is tussen de huidige ervaring en het verleden is het trauma of de negatieve ervaring nu.

Als je oude pijnlijke herinneringen opnieuw activeert, maken je gedachten, woorden en emoties een negatieve karmische energie die je onbewust projecteren in je toekomst. Deze karmische energie manifesteert zich in meer pijnlijke ervaringen, vergelijkbaar met het oorspronkelijke probleem. Met andere woorden, als er problemen komen zonder resolutie, ontwikkelt zich een karmische lus of patroon.

Elke keer dat dit karmische patroon manifesteert in real life situaties, ervaar je de originele wond en de stroom tegelijk. Als dit gebeurt, is het een krachtige kans om de laatste wond te genezen door de huidige te genezen.

Helaas, als een kwestie opnieuw wordt geactiveerd, in plaats van het als een genezing te gebruiken, reageren velen van ons door de wonden neer

te zetten met verdovende middelen zoals voedsel, drugs, internet, facebook, tv en een lange lijst met andere afleidingen.

Ongenezen problemen worden opgeslagen in het lichaam, totdat we ze laten gaan. Het lichaam verplicht zich als een opslagplaats voor emotionele wonden, maar het neemt wel zijn tol, vooral als er problemen zijn voor lange periodes. Het opslaan van wonden in het lichaam wordt uiteindelijk verzwakt door het lichaam en wordt een ziekte en ziekte, en veroorzaakt depressie, vermoeidheid, stress en gewicht. Het goede nieuws is dat het lichaam klaar is voor het vrijgeven van kwesties, het moment dat je bent.

Als een niet-ongenezen probleem opnieuw wordt geactiveerd, duw het dan niet naar beneden - neem de tijd om het eindelijk te genezen. Dit betekent het creëren van een opzettelijke ruimte om je emoties te voelen en de kwestie mogelijk te maken om door te gaan tot genezing. Als je jezelf toestaat om deze emoties te ervaren voor de eerste keer, zonder weerstand, zul je aangeboren weten welke weg naar genezing recht voor je is.

Wonden zijn bedoeld om genezen te worden. We zijn niet bedoeld om ons leven door te brengen met betrekking tot het verleden en doet pijn. Ongenezen problemen wegen ons af, houden ons in slaap en voorkomen dat we bewust worden gemaakt. Het is alleen onze persoonlijke problemen die ons weerhouden ons grootste potentieel te ervaren. Het houden van problemen houdt ons beperkt en niet in staat om die bergtop te bereiken.

Door de verschuivingen in het collectief bewustzijn en de hogere energie die nu op deze planeet beschikbaar is, is het nooit gemakkelijker geweest om oude problemen vrij te laten. In feite komen er nu problemen aan de oppervlakte. Daarom hebben velen van ons een bekende uitdaging. Wonden willen genezen en problemen willen worden vrijgelaten, maar je hebt het laatste woord. Dit kan niet gebeuren tot je klaar bent.

Je bent bedoeld om vrij en duidelijk te zijn van emotionele lasten. Je bent bedoeld om een eindeloos leven te leiden met een overvloed aan liefde en creativiteit. Je bent bedoeld om op de berg te staan met armen wijd uitgestrekt bereid om je grootste dromen te ontvangen. Het universum luistert...

Auteur: nanice ellis

peace

17409

Healing the Child WithinBy Thich Nhat Hanh on Wednesday April 5th, 2017

Hoe de wonden in je hart genezen

In elk van ons is er een jong, lijdend kind. We hebben allemaal moeilijkheden gehad als kinderen en veel van ons hebben trauma ervaren. Om onszelf tegen toekomstig lijden te beschermen en te verdedigen, proberen we vaak die pijnlijke tijden te vergeten. Elke keer dat we in contact zijn met de ervaring van lijden, geloven we dat we het niet kunnen dragen, en we voelen onze gevoelens en herinneringen diep in ons onbewuste geest. Het kan zijn dat we dit kind al vele decennia niet hebben gedacht.

Maar alleen omdat we het kind hebben genegeerd, betekent dat niet dat ze of hij er niet is. Het gewonde kind is er altijd, probeert ons aandacht te krijgen. Het kind zegt: 'Ik ben hier. Ik ben hier. Je kan me niet vermijden. Je kan niet van mij weglopen. 'We willen ons lijden beëindigen door het kind op een diepe plek binnen ons te sturen en zo ver mogelijk te blijven. Maar weglopen eindigt ons lijden niet; het verlengt het maar.

Het gewonde kind vraagt om zorg en liefde, maar we doen het tegenovergestelde. We lopen weg omdat we bang zijn om te lijden. Het blok van pijn en verdriet in ons voelt overweldigend. Zelfs als we tijd hebben, komen we niet naar onszelf. We proberen ons constant te vermaken - televisie of films kijken, socialiseren of alcohol of drugs gebruiken - omdat we dat lijden niet meer willen ervaren.

Het gewonde kind zit in elke cel van ons lichaam. Er is geen cel van ons lichaam dat dat gewond kind niet heeft. We hoeven niet zo ver naar het verleden te kijken voor dat kind. We moeten alleen maar diep kijken en we kunnen met hem in contact komen. Het lijden van dat gewonde kind ligt in ons, nu, in het tegenwoordige moment.

Verbind met je innerlijke kind We hebben elk een innerlijk kind in ons, die ik moet erkennen, omarmen en liefhebben.

Maar net als het lijden aanwezig is in elke cel van ons lichaam, worden ook de zaden van gewekt begrip en geluk van ons afgevaardigden afgeleverd. We moeten ze gewoon gebruiken. We hebben een lamp in ons, de lamp van mindfulness, die we altijd kunnen verlichten. De olie van die lamp is onze ademhaling, onze stappen en onze vreedzame glimlach. We moeten die lamp van mindfulness verlichten, zodat het licht zal schijnen en de duisternis zal verdwijnen. Onze praktijk is om de lamp op te lichten.

het luisteren

Als we spreken van medelijden, luisteren we meestal naar iemand anders te luisteren. Maar we moeten ook naar het gewonde kind in ons luisteren. Soms heeft het gewonde kind in ons al onze aandacht nodig. Dat kleine kind kan uit de diepte van je bewustzijn ontstaan en vragen om je aandacht. Als u goed bedacht bent, hoort u zijn of haar stem om hulp te vragen. Op dat moment, in plaats van aandacht te besteden aan wat er voor je heen is, ga je terug om het gewonde kind te omhelzen. U kunt met het taal van de liefde direct met het kind praten en zeggen: "In het verleden heb ik je alleen gelaten. Ik ging van je weg. Nu, het spijt me heel erg. Ik ga je omarmen. 'Je kunt zeggen,' Darling, ik ben hier voor jou. Ik zal je goed verzorgen. Ik weet dat je zoveel lijdt. Ik ben zo druk geweest. Ik heb u verwaarloosd, en nu heb ik een manier geleerd om terug te komen. 'Zo nodig moet je samen met dat kind huilen. Wanneer u dat nodig hebt, kunt u met het kind zitten en ademen. "Ademend, ik ga terug naar mijn gewonde kind; uitademen, ik zorg goed voor mijn gewonde kind. '

Als u weet hoe u terug moet gaan naar hem of haar en elke dag voorzichtig luisteren, zal er gedurende vijf of tien minuten een heling plaatsvinden. Wanneer u een prachtige berg beklimt, nodigen u uw kind uit om met u te klimmen. Als je de zonsondergang overwint, nodigen haar uit om het met je te genieten. Als u dat voor een paar weken of een paar maanden doet, zal het gewonde kind in u genezen.

Onze voorouders 'innerlijke kinderen

Met de praktijk zien we dat ons gewond kind niet alleen ons is. Ons gewond kind kan meerdere generaties vertegenwoordigen. Onze moeder heeft in haar hele leven geleden. Onze vader kan wellicht hebben geleden. Misschien waren onze ouders niet in staat om het gewonde kind zelf in de gaten te houden. Dus als we het gewonde kind in ons omarmden, sluiten we alle verwonde kinderen van onze afgelopen generaties aan. Deze praktijk is niet alleen voor onszelf, maar voor talloze generaties van voorouders en afstammelingen.

Generationeel gewond kindOften ons gewond kind vertegenwoordigt meerdere generaties voor ons.

Onze voorouders hebben misschien niet gekend hoe ze hun gewonde kind moeten verzorgen, zodat ze hun gewonden kind aan ons hebben doorgegeven. Onze praktijk is om deze cyclus te beëindigen. Als we ons gewond kind kunnen genezen, zullen we ons niet alleen bevrijden, maar helpen we ook bevrijden wie ons heeft gekwetst of mishandeld. De misbruiker kan ook het slachtoffer zijn van misbruik. Er zijn mensen die al lang lang met hun innerlijk beoefenen hebben, die hun lijden hebben verminderd en ervaren hebben

Google Translate voor bedrijven:Translator ToolkitWebsite Translator

Onze voorouders 'innerlijke kinderen

Met de praktijk zien we dat ons gewond kind niet alleen ons is. Ons gewond kind kan meerdere generaties vertegenwoordigen. Onze moeder heeft in haar hele leven geleden. Onze vader kan wellicht hebben geleden. Misschien waren onze ouders niet in staat om het gewonde kind zelf in de gaten te houden. Dus als we het gewonde kind in ons omarmden, sluiten we alle verwonde kinderen van onze afgelopen generaties aan. Deze praktijk is niet alleen voor onszelf, maar voor talloze generaties van voorouders en afstammelingen.

Vaak vertegenwoordigt ons gewonde kind meerdere generaties voor ons.Onze voorouders hebben misschien niet gekend hoe ze hun gewonde kind moeten verzorgen, zodat ze hun gewonden kind aan ons hebben doorgegeven. Onze praktijk is om deze cyclus te beëindigen. Als we ons gewond kind kunnen genezen, zullen we ons niet alleen bevrijden, maar helpen we ook bevrijden wie ons heeft gekwetst of mishandeld. De misbruiker kan ook het slachtoffer zijn van misbruik. Er zijn mensen die al lang met hun innerlijk beoefend hebben, die hun lijden verminderen en transformatie hebben ondergaan. Hun relaties met hun familie en vrienden zijn veel makkelijker geworden.

Het Belang van Mededogen en BegripWe lijden omdat we niet medelijden en begrip hebben gehad. Als we de energie van mindfulness, begrip en mededogen voor ons gewonde kind genereren, zullen we veel minder lijden. Wanneer we mindfulness genereren, worden mededogen en begrip mogelijk en kunnen we mensen toestaan om van ons te houden. Voordat we misschien verdacht zijn van alles en iedereen. Mededogen

helpt ons om anderen te betrekken en communicatie te herstellen.

De mensen rondom ons, onze familie en vrienden kunnen ook een ernstig gewond kind binnen hebben. Als we onszelf kunnen helpen, kunnen we hen ook helpen. Wanneer we onszelf hebben genezen, worden onze relaties met anderen veel makkelijker. Er is meer vrede en meer liefde in ons.GedachtenbewustzijnDe energie van mindfulness is de salve die het kind zal herkennen en genezen. Maar hoe cultiveren we deze energie?We kunnen het bewustzijn in twee delen verdelen. Een deel is geestbewustzijn en de andere is winkelbewustzijn. Mind bewustzijn is ons actieve bewustzijn. Westerse psychologie noemt het 'de bewuste geest'. Om de energie van mindfulness te cultiveren, proberen we ons actief bewust te maken in al onze activiteiten en echt aanwezig te zijn in wat we ook doen. We willen goed bedenken als we onze thee drinken of door de stad rijden. Als we lopen, willen we weten dat we lopen. Als we ademen, willen we ons ervan bewust zijn dat we ademen.Mind bewustzijn is actief bewust en aanwezig in elke activiteit.

Bewaar BewustzijnBewaarbewustzijn, ook wel wortelbewustzijn genoemd, is de basis van ons bewustzijn. In de westelijke psychologie heet het 'de onbewuste geest'. Daar worden al onze ervaringen in de verleden opgeslagen. Bewaarbewustzijn heeft de mogelijkheid om informatie te leren en te verwerken.Bewustzijn is als een huis waarin de kelder ons winkelbewustzijn is en de woonkamer ons geestbewustzijn is. Geestelijke formaties

zoals woede, verdriet of vreugde, rust in het winkelbewustzijn in de vorm van zaden. We hebben een zaad van woede, wanhoop, discriminatie, angst; een zaad van bewustzijn, mededogen; een zaad van verstand, enzovoort. Bewaarbewustzijn is gemaakt van de totale zaden, en het is ook de grond die alle zaden bewaard en onderhoudt. De zaden blijven daar totdat we horen, zien, lezen of denken aan iets dat een zaad raakt en ons de woede, vreugde of verdriet voelt. Dit is een zaad dat opkomt en manifesteert op het niveau van geestbewustzijn, in onze woonkamer. Nu noemen we het niet meer een zaad, maar een mentale vorming.De 'zaden' van onze gedachtenWanneer een zaad, zegt het zaad van woede, in onze woonkamer komt en manifesteert als een mentale vorming, is het eerste wat we kunnen doen, het zaad van bewustzijn aan te raken en het uit te nodigen om ook te komen.Onze praktijk is gebaseerd op het inzicht dat nonduality woede niet een vijand is. Zowel mindfulness als woede zijn onszelf. Mindfulness is er niet om woede te onderdrukken of te bestrijden, maar om het te herkennen en te verzorgen - zoals een grote broer die een jongere broer helpt. Dus de energie van woede wordt herkend en omarmd omarmd door de energie van aandacht.Elke keer als we de energie van mindfulness nodig hebben, raken we dat zaad alleen aan met onze gedachte ademhaling of gedachtenwandeling, glimlachen, en dan hebben we de energie klaar om het werk te doen van het herkennen, omarmen en later diep kijken en transformeren. Binnen het zaad van mindfulness is het zaad van concentratie. Met deze twee energieën kunnen we ons bevrijden van verdrukking.Mindfulness is als een zaad en kan, zoals woede, groeien als je het voedt.Bezetten in de woonkamerOnze blokken van pijn, verdriet, woede en wanhoop willen altijd in ons geestbewustzijn komen; in onze woonkamer, omdat ze groot zijn geworden en onze aandacht nodig hebben. Ze willen

opkomen, maar we willen niet dat deze ongenooide gasten opkomen omdat ze pijnlijk zijn om naar te kijken. Dus we proberen hun weg te blokkeren. We willen dat ze in de kelder in slaap gaan zitten. We willen ze niet tegenkomen, dus onze gewoonte is om de woonkamer met andere gasten te vullen. Wanneer we tien of vijftien minuten vrije tijd hebben, doen we alles wat we kunnen om onze woonkamer te bewaren. We bellen een vriend. We halen een boek op. We zetten de televisie aan. We gaan voor een ritje. Wij hopen dat, als de woonkamer bezet wordt, deze onaangename mentale formaties niet opkomen.Maar alle mentale formaties moeten circuleren. Als we hen niet laten opkomen, leidt het slechte omloop in onze psyche, en symptomen van geestelijke ziekte en depressie beginnen te manifesteren in onze geest en lichaam.Soms als we hoofdpijn hebben, dus nemen we aspirine, maar onze hoofdpijn gaat niet weg. Soms kan dit soort hoofdpijn een symptoom zijn van psychische aandoeningen. Misschien hebben we allergieën. We denken dat het een fysiek probleem is, maar allergieën kunnen ook een symptoom zijn van psychische aandoeningen. We worden geadviseerd door artsen om drugs te nemen, maar soms zullen deze onze interne formaties blijven onderdrukken, waardoor onze ziekte erger wordt.Demontage barrièresAls we kunnen leren om onze knopen van lijden niet te vrezen, beginnen we hen langzaam te laten circuleren in onze woonkamer. We beginnen te leren hoe ze hen te omarmen en hen te transformeren met de energie van mindfulness. Wanneer we de barrière tussen de kelder en de woonkamer ontmantelen, zullen er pijnblokken komen en we zullen een beetje moeten lijden. Ons innerlijke kind kan zoveel angst en boosheid hebben om zo lang in de kelder te zijn opgeslagen. Er is geen manier om het te vermijden.Hoofdpijn kan symptomen zijn van mentale formaties die niet zijn erkend.

vrede

Deel op FacebookTweet hierover op TwitterDeel op Google + E-mail dit naar iemand

17409

Het kind helen binnen

Door Thich Nhat Hanh op woensdag 5 april 2017

Stap 1: herken het innerlijke kind

De eerste functie van mindfulness is om te herkennen en niet te vechten. We kunnen op elk moment stoppen en zich bewust worden van het kind binnen ons. Als we het gewonde kind voor het eerst herkennen, moet alles wat we moeten doen zich bewust zijn van hem of haar en hallo zeggen. Dat is alles. Misschien is dit kind verdrietig. Als we dit zien, kunnen we gewoon inademen en tegen ons zeggen: "Adem in, ik weet dat verdriet in mij is geopenbaard. Hallo, mijn verdriet. Ademend, ik zal je goed verzorgen. '

Stap 2: Omarm het innerlijke kind

Zodra we ons innerlijke kind hebben herkend, is de tweede functie van mindfulness om hem of haar te omarmen. Dit is een zeer aangename oefening. In plaats van ons emoties te bestrijden, houden we ons goed in de gaten. Mindfulness brengt daarmee een bondgenoot-concentratie mee. De eerste paar minuten van het herkennen en omarmen van ons innerlijke kind met tederheid zullen een beetje opluchting brengen. De moeilijke emoties zullen er nog steeds zijn, maar we zullen niet meer zoveel lijden.

Stap 3: Het innerlijke kind verzachten en verlichten

Na het herkennen en omarmen van ons innerlijke kind, is de derde functie van mindfulness om onze moeilijke emoties te kalmeren en te verlichten. Alleen door dit kind zachtjes te houden, verzachten we onze moeilijke emoties en kunnen we zich op hun gemak voelen. Wanneer we onze sterke emoties omarmen met aandacht en concentratie, zullen we de wortels van deze mentale formaties kunnen zien. We zullen weten waar ons lijden vandaan komt. Als we de wortels van dingen zien, zal ons lijden verminderen. Zo herkent, begrijpt en verlicht

Als mindfulness er is, en we weten hoe we bewustzijn in leven houden, zal er ook concentratie zijn. En als we weten hoe we de concentratie in leven houden, zal ook inzicht komen. De energie van mindfulness stelt ons in staat om diep te kijken en het inzicht te krijgen dat we nodig hebben, zodat transformatie mogelijk is.

Aangepast uit Verzoening: Healing The Inner Child (2010) door Thich Nhat Hanh, met toestemming van Parallax Press, Berkeley, Californië.

Lees verder: Hoe zorgt Mindfulness ons

vrede

Deel op FacebookTweet hierover op TwitterDeel op Google + E-mail dit naar iemand

17409

Het soort helen binnen

Door Thich Nhat Hanh op woensdag 5 april 2017

Bovenstaande ook gebruiken voor training nov

Herschrijven!!! >

METHODEOnze methode gaat uit van datgene waar ieder mens in zijn diepste wezen naar verlangt:Liefde, aandacht en waardering.

We werken daarom veel met verschillende soorten aanraking, die horen bij verschillende stadia van ontwikkeling (baby, peuter, kleuter, kind, puber, volwassene). In een maximale staat van ontspanning, overgave en genieten focussen we op de gebieden van het normaal afgesloten en zichzelf versterkende kindbrein.Letterlijk 'aangeraakt' worden betekent dat ons hart opent voor de bron van liefde die ieder mens van oorsprong is. Het is ook de ingang naar ons volwassen zelf.

"Als het volwassen deel in onszelf in staat is liefde voor het beschadigde kinddeel in zichzelf toe te laten, gaan we inzien hoezeer we -meestal onbewust- het getraumatiseerde,  verwaarloosde, afgewezen, bange en hongerige kindje in onszelf hebben mishandeld. Structureel en vaak een groot deel van ons leven. In plaats van te luisteren naar ons innerlijk kind en het vanuit een volwassen modus te geven waar het om schreeuwt, leren we leven met ontkenning van onze behoeftes en zetten we een masker op om deze niet meer te laten zien. Zo leven we als volwassenen in een schuld en boeterealiteit van zelfdestructief gedrag, waar we vervolgens chronisch een schuldgevoel over hebben. Met dan weer zelfdestructief gedrag als gevolg. Terwijl het aan de buitenkant lijkt alsof er niets aan de hand is en het allemaal heel goed met ons lijkt te gaan, zijn we in feite allemaal gekwetste kleine kinderen in een volwassen verpakking die via een manipulatieve omweg alsnog proberen te krijgen wat we niet gekregen hebben".

Door ons volwassen deel bewust het roer over te laten nemen, verandert onze houding van (onbewust) negatief zelfoordeel naar die in een die van een liefdevolle, koesterende ouder, als van een pasgeboren of heel jong kindje.Als we de ruis op de lijn kunnen zien, kunnen we stappen nemen op het gebied van zelfvervulling. Door te voelen wat het is waar we echt naar verlangen en door de vervorming te zien van hoe we het proberen te krijgen, krijgen we steeds meer èchte bevestiging en creëren we vanuit ons volwassen zelf nieuwe imprints van ideeën over onszelf en de wereld die we zelf kiezen waarmee we onszelf vervolgens herprogrammeren.Wie wil je zijn? En wat wil je gaan doen? Wie ben je? En waar ben je mee bezig?

                                          WAT GAAN WE DOEN?

We focussen ons op ons eigen creatieve vermogen: Dit betekent het vermogen om 'het leven door je heen te laten leven'.En wat betekent dat? Dit betekent dat de vier elementen van het leven vrij de kans hebben door je heen te stromen, niet gehinderd door welke blokkades,  patronen of overtuigingen dan ook.                                            De vier elementen van het leven zijn:

      Als je deze elementen vrij kunt laten stromen in je leven, heb je balans, kracht, vreugde in je leven en ben jij altijd de autoriteit en 'volledig vrij'.Door te werken met adem, geluid en beweging, voel je nauwkeurig in hoeverre je 'volledig vrij' bent of niet.                                                                                                                Onze werkmethode:   

 Lichamelijk Contact

Verschillende soorten aanrakingen Ademhaling en meditatie Leren luisteren naar je lichaam als navigator Deblokkering in de diepte

Emotionele Detox 

Verslavende emoties/afhankelijkheid ontmaskeren en leren vervangen door constructieve focus

Emoties als dekmantel leren uitschakelen Het getraumatiseerde kindbewustzijn omzetten naar

volwassen bewustzijn Het verschil leren herkennen tussen zuiver gevoel en

geconditioneerde, beperkende emoties

 Mentale Focus 

Leren focussen op jouw levensplan en de stappen daarin Stappen leren maken vanuit je volwassen bewustzijn Verslavende gedachten, overtuigingen en patronen

ontmaskeren en leren vervangen Beperkende gedachten over jezelf om leren zetten in

succesvolle handelingen Spirituele Bliss 

Leren leven vanuit je Eigen Natuur en Eigen Waarde Meer Liefde en geluk gaan ervaren door de vier componenten

van het leven toe te laten Een blijvende verbinding maken met jouw Hoger Plan en je

creatiekracht leren volgen Levenskracht ervaren door de heilige seksualiteit in jezelf te

activeren https://www.duurzaamgeluk.nu/methode

Je zelfverzekerder voelen en minder slachtoffer van de omstandigheden

Op een directe, transparante en constructieve manier kunnen communiceren

1. Van het getraumatiseerde kind naar het onbevangen kind2. Vanuit het onbevangen kind als een volwassene keuzes maken en

verantwoordelijkheid nemen3. Vanuit de verantwoordelijkheid één worden met Bewustzijn.

KINDBEWUSTZIJNEen zichzelf versterkend mechanisme,  een voortdurend en steeds dichter wordende geestelijke 'box' op van basis geconditioneerde bewijzen die alleen het eigen gelijk versterken."Ik zie de wereld niet zoals deze is, maar zoals ik die zie op basis van vroege imprints."

VOLWASSEN BEWUSTZIJNDe daadkracht in ons die de discipline kan opbrengen om dóór te blijven gaan. "Ik zie dat ik een aandeel heb in deze wereld"

EENHEIDSBEWUSTZIJNHet vermogen om het eeuwig levende deel in ons zelf steeds weer te vinden en van daar uit te leven. Het overzicht."Ik ben de wereld."

Ons hart gaat juichen als iemand wakker wordt en kan zien dat de omstandigheden waarin hij zich nu bevindt de som is van zijn eigen delen, dat hij zelf de totaliteit van zijn leven is.Niets geeft meer voldoening voor ons als iemand 'thuiskomt' en het blije, onbevangen kind weer in zichzelf terugvindt en volledig toe kan laten als nieuwe leiding in zijn leven.Ons verlangen wordt vervuld als we zien hoe iemand vanuit deze nieuwe levenshouding in zijn kracht staat en, een vaak definitief vervullende richting zien geven aan zijn leven'.

 Als iemand daadwerkelijk stappen onderneemt omdat hij geen beperkingen meer ziet en definitief koers vaart naar een wereld waar zelfvervulling, zelfliefde, naastenliefde, liefde voor de aarde en de wereld waarin we leven, overvloed en vreugde centraal staan, dan hebben wij ons doel bereikt.

Dit pijnlijke 'gat' van op jonge leeftijd al kwijtgeraakte onvervulde behoeftes en verlangens bouwt zich steeds verder op, zodat we op volwassen leeftijd in een onbewuste maar permanente staat van onverzadigbare pijn terecht zijn gekomen, die we proberen in bedwang te houden als gerechtvaardigde verslavingen.Ons leven is gefixeerd op beeldschermen, suiker, processed-en fast food, genotsmiddelen, seks, overmatigheid, dwangmatigheid, strakke protocollen, stress, bevestiging, zekerheden en controle.

'Wij zien dat onze mensheid zichzelf massaal gevangen houdt in een 'slapende' toestand, omdat we de verbinding met onze Eigen Natuur en daarmee onze Eigen Waarde zijn kwijtgeraakt'De meeste mensen weten niet eens meer wat hun diepste verlangen is, of wat hun eigen behoeftes zijn.En het meest tragische: Wat hun mooiste talenten en kwaliteiten zijn.'

--

Als je bereid bent pijn van trauma in je lijf te voelen, kun je helen!Een belangrijk onderdeel van het herstel van trauma’s is het terugvinden van het contact met het lichaam. Dit is ongelooflijk spannend. We hebben het lichaam een lange tijd geleden verlaten, omdat het geen veilige plek was om te leven. Misschien zijn we uit ons lichaam gegaan, omdat we fysiek en seksueel misbruik ervoeren, waaraan we niet konden ontsnappen. Misschien zijn we eruit gegaan omdat we pijnlijke emoties ervoeren en we niet langer konden omgaan met deze werkelijkheid. Dus we hebben besloten de realiteit van het lichaam te verlaten en een nieuw verhaal in ons hoofd te creëren.

Maar we krijgen slecht nieuws tijdens ons herstel. We moeten terug gaan naar waar wij vandaan kwamen. Herstel gebeurt niet zomaar in het hoofd, het maakt niet uit hoeveel we er over praten, als we het trauma echt willen helen, zullen we naar het lichaam toe moeten. Er is wel een probleem. We weten niets over het lichaam. Misschien haten we het zelfs wel. Ons trauma heeft misschien uitgebreide problemen veroorzaakt in het lichaam. Misschien ervaren we chronische ziekte, of pijn. We

weten misschien niet hoe we het moeten verzorgen. Misschien zijn we zo losgekoppeld, dat we er bijvoorbeeld niet aan denken om te eten of naar het toilet te gaan of we vergiftigen ons lichaam te vaak met ongezond eten of alcohol.

Je lichaam is een kompasWanneer je in je lichaam gaat geeft dit veel signalen. Ten eerste laat je het lichaam weten dat je bereid bent jezelf en dus ook je lijf belangrijk te vinden. Het geeft een signaal aan onze binnenste delen dat wij bereid zijn om van hen te horen. En dat maakt onze overlevingsmechanismen die een heel leven bezig zijn geweest de werkelijkheid weg te duwen, bang. Met andere woorden, in onze eerste pogingen toegang te krijgen tot de wijsheid van het lichaam, stuiten we vaak op innerlijke chaos. En die chaos kan soms worden geïnterpreteerd als “een bezoek aan het lichaam is een slechte beslissing”. Toch is het belangrijk om door te zetten, omdat de langetermijneffecten opmerkelijk zullen zijn…

Wanneer we momenten hebben dat we ‘in ons lichaam blijven’, zullen we verbinding met onszelf gaan ervaren in de vorm van emoties, herinneringen en verdediging. En we weten niet wat wat is, omdat we het lichaam niet hebben leren kennen tijdens onze kindertijd. Vaak denken wij dat de verdedigingsmechanismes emoties zijn, omdat we het verschil niet kennen. We geloven wellicht zelfs dat we onze emoties niet aan kunnen wanneer we ze toelaten, aangezien we deze in onze kindertijd om die reden hebben weggestopt.

Dus ik ga sommige scenario’s verduidelijken die je mogelijk hebt ervaren en verkeerd hebt geïnterpreteerd:

Angst is niet altijd een emotieAngst kan een poging zijn om je te verdedigen tegen een emotie (afweer). We hebben een innerlijke verdediger die probeert tegen te houden dat we een emotie voelen, die aan de oppervlakte komt. Ik noem dit het “gevecht van de delen”. Twee delen van ons, de emotie zelf en de afweer, willen verschillende dingen. Wanneer we toelaten dat beide delen zich kunnen uiten, zal de angst afnemen.

Fysieke pijn is geen emotieWanneer we beginnen met het verkennen van emoties, zal het lichaam vaak met fysieke pijn reageren. Onze verdedigers creëren blokkades tegen de emoties door spierspanning en spasmen en om eerlijk te zijn, het doet pijn. Het is niet comfortabel. Maar verwar de pijn niet met emotie. Als wij ons kunnen permitteren om door de pijn heen te ademen en deze vrij te laten, kunnen de emoties volgen en daarna kan de pijn stoppen.

Emotie voelen veroorzaakt geen zenuwinzinkingIk begrijp waarom wij dit denken. Wij zijn doodsbang voor onze emoties. Dat is de reden waarom we ze zo lang weggestopt hebben. Maar inzinkingen worden niet veroorzaakt door emoties. Ze worden veroorzaakt door onze pogingen om ons te verdedigen tegen die emoties! De strijd tussen hen wordt te veel. Wij kunnen niet langer de twee werkelijkheden behouden.

Emotie kan je niet dodenWe hebben wellicht innerlijke delen die geloven dat we zullen sterven of verdrinken in emoties. Het voelt zo overweldigend. Maar emoties zijn een onderdeel van de menselijke ervaring en als we de verdediging loslaten en voelen, zullen we niet sterven. Het tegenovergestelde is waar, uitzichtloosheid door constante verdediging kan een persoon overtuigen dat zelfmoord het beste antwoord is. Het is belangrijk een goed begrip te ontwikkelen voor de bron van deze emotie, zodat we hier goed mee om kunnen gaan.

Emotie heeft een reden en geeft een signaal, zelfs wanneer het niet zo lijktAls we emotie voelen, is het niet zo willekeurig en onvoorspelbaar als wij misschien denken. Emotie komt vaak met herinneringen uit ons verleden of door triggers. Ons innerlijk kind wordt geraakt. Er zit vaak een duidelijke boodschap achter de emotie. Wanneer we deze boodschap begrijpen en uiten, kunnen wij de emotie helpen bevrijden. Een emotie wil gevoeld worden.

Ik suggereer niet dat het makkelijk is om emotie te uiten. Het brengt angsten met zich mee, die intens zijn. Het vergt veel moed om onszelf toe te laten weer te voelen, zeker als we dit lang geleden hebben afgeleerd. Maar met enige kennis over emotie, zullen we beter voorbereid zijn om te kunnen omgaan met de overgang terug in het lichaam. En het is cruciaal dat we dat doen. We vinden onze ware zelf niet zonder terug naar huis te gaan.

Bron: http://beatingtrauma.com

een continue zoektocht en evolutie van het beste exemplaar van jezelf vinden is de gouden sleutel.

Onze wonden zijn een uitnodiging tot transformatie.  Wanneer we onze diepe wonden Als brug zien om ons daar te brengen boven de pijn ... om ons te brengen tot de ware essentie die we zijn ... komt er een kracht vrij waarvan we het bestaan niet kenden.Vele malen stond ik op het punt van opgeven ... en toch kwam er telkens een grote vonk geloof hoop en moed om toch weer die brug over te steken. Ik ben dankbaar voor al die momenten dat hoop leven werd. Dat pijn transformatie werd. En dat ik telkens dieper en dieper in mijn ware essentie kon zakken.

Als je een brief kan schrijven naar je jongere zelf, welke drie woorden zou je dan vooral zeggen? Als je eeen brief zou schrijven vanuit je oudere wijze zelf naar wie je nu bent, wat zou je dan zeggen?

Burn-out door parentificatie. Omgekeerde ouder-kind relatie

Wat is parentificatie?Bij parentificatie wordt een onvolwassen kind verantwoordelijk (gemaakt) voor het welbevinden van één of beide ouders. Dat is een scheve situatie: Het kind ontwikkelt zich anders omdat het te vroeg een volwassen rol op zich neemt. Het kind wordt ook verantwoordelijk (gemaakt) voor iets waarvoor hij of zij niet verantwoordelijk zou moeten zijn. Het kind kan zich zo de ‘zorgende engel’ of een ‘superkind’ gaan voelen.

Als je dit mechanisme in je kindertijd ontwikkeld hebt is de kans groot dat je het doorzet in je volwassen leven. Eenmaal volwassen blijf je je overdreven verantwoordelijk voelen voor het welbevinden van anderen.

Als volwassene ben je natuurlijk wél verantwoordelijk voor het welzijn van je kinderen (en misschien ook voor het welzijn van volledig hulpbehoevende familieleden). Ook kun je als volwassene in een rol als werknemer, vrijwilliger of vriend allerlei verantwoordelijkheden op je nemen, maar het word ongezond als dat ten koste gaat van

jezelf. In dat geval trek je waarschijnlijk te veel verantwoordelijkheid naar je toe.

Verantwoordelijk ten koste van jezelfZorgzaam zijn ten koste van jezelf is een schadelijk mechanisme waar veel mensen met een parentificatie-verleden aan lijden. Dan vindt je de behoeftes van anderen steeds weer belangrijker dan je eigen behoeftes. Misschien neem je áltijd werk over van collega’s met problemen of neem je veel privé-verantwoordelijkheden op je, zonder rekening te houden met wat goed is voor jezelf. Het kan ook zijn dat je klanten, vrienden, cliënten of collega’s nooit laat wachten. Ook niet als je zelf behoefte hebt aan rust, ontspanning, variatie in werk of wat minder verantwoordelijkheden.

Je kunt je zelfs verantwoordelijk gaan voelen voor het gevoel van de mensen met wie of waarvoor je werkt en leeft. Dit terwijl ieder in eerste instantie natuurlijk verantwoordelijk is voor zijn of haar eigen gevoel. Anderen kunnen je daarmee ook (onbewust) gaan manipuleren.

Burn-out door parentificatieAls je aan bovenstaande mechanismes lijdt wordt je extra gevoelig voor burn-out. Je bent geneigd hard te werken om aan al je gevoelde

‘verantwoordelijkheden’ te voldoen. Je voelt direct spanning als er aan iemands behoeften niet wordt voldaan. Een stapje terug doen als je werk of privéleven te veel, te zwaar of te verantwoordelijk wordt lijkt geen optie. Je gaat áltijd door en kunt of wilt niet voelen dat het niet meer goed voor je is. Uiteindelijk kom je dan uit in stress, uitputting en burn-out.

Burn-out in de zorgIn de zorg werken veel mensen die burn-out raken als  gevolg van een parentificatie-verleden. De werkmotivatie van een deel van hen komt uitsluitend voort uit hun ingeslepen parentificatie-patronen in plaats van uit een intrinsieke motivatie. Vaak komen ze daar pas achter na de zelfreflectie die, hopelijk, volgt op een burn-out.

Oplossingen voor parentificatieParentificatie is doorgaans diep ingeslepen in je gedrag en in je gedachtenpatroon. Het is niet eenvoudig dat te doorbreken, maar wel de moeite waard. Als het je lukt win je aan kracht. Het is niet waarschijnlijk dat je onverschillig wordt voor de noden van anderen, maar je hebt meer keuze wie en wanneer je helpt. Doordat je meer energie overhoudt en bewustere keuzes maakt wordt je een gelukkiger en krachtiger persoon. En een krachtiger persoon kan beter helpen, áls hij of zij dat wil natuurlijk.

Neem jezelf serieusBesteed aandacht aan je eigen gevoel. Boos, Bang, Bedroefd, Blij en uitingen daarvan in jouw Body zijn de basisgevoelens, daarnaast zijn er vele afgeleide gevoelens.

Ga in een situatie na wat je gevoel je wil vertellen. Ga vervolgens na wat je dan normaal gesproken zou willen doen. Bedenk of dat wat jij normaal gesproken doet echt jouw verantwoordelijkheid is. Of doe je het omdat iemand anders het zegt (terwijl je al veel werk doet), omdat niemand het doet en het toch moet gebeuren, omdat de ander zo zielig is of doet.

Als het volgens jou toch niet (helemaal) jouw verantwoordelijkheid is kun je het bespreken met iemand die je vertrouwt. Zo scherp je jouw gedachten. Bespreek met die persoon ook wat je zou kunnen doen om jouw inzet in evenwicht te brengen te brengen met jouw verantwoordelijkheden en (gezonde) mogelijkheden. Spreek vervolgens de persoon(en) aan die jou kunnen helpen om de situatie te verbeteren.

Als je jezelf nog niet zo goed kunt voelen, probeer daar dan mee in contact te komen. Activiteiten die daarbij kunnen helpen zijn bijvoorbeeld dansen, creatieve hobby’s, boeken lezen, plezier maken met je kinderen, (sentimentele) films kijken, vele soorten workshops, enz. Momenten of activiteiten met een ‘verstilling’ en ruimte om te voelen zonder afleiding helpen je om niet te snel voorbij je gevoel te gaan.

Zorg goed voor

jezelf Maak van goed voor jezelf zorgen een basishouding. Zodra je dat beter doet, merk je het ook sneller wanneer je dingen voor anderen doet die ten koste gaan van jezelf.

Bouw rust-ontspanningsmomenten in elke dag en elke week. Mogelijkheden zijn rustig wandelen in de natuur, mooie muziek luisteren of op een bankje genieten van het uitzicht. Bouw ook enkel actieve-ontspanningsmomenten in elke de week zoals bijvoorbeeld sporten, dansen, andere activiteiten die je leuk vind.

Zoek dingen die belangrijk en fijn voor je zijn en doe ze regelmatig. Dat kan van alles zijn zoals dingen met vrienden en/of familie doen, hobby’s, lekker koken, gezond eten, ontspanningsmomenten inbouwen, je huis mooi of schoon maken of alles wat maar bij jou past.

Werk aan zelfinzicht en nieuw gedrag.Leer je patronen kennen, zoals hierboven beschreven is, en verander stap voor stap je gedrag ten gunste van jezelf. Je bent het waard!

Als je er alleen, en met hulp van familie en vrienden, niet uit komt kun je hulp zoeken middels coaching of therapie. Ga daarbij wel net iets dieper dan een assertiviteitstraining, want dat werkt te ondiep en je maakt kans in de, voor jou, moeilijkere situaties toch weer in oud gedrag te vervallen.

Willem Tijs https://ruudmeulenberg.nl/burnout/bur

n-out-door-parentificatie/