Beneden zitten Lisa en Alex gezellig hun taart op te smikkelen. ‘’Alex, heb je wat tegen nog een kindje erbij?’’ vraagt Lisa opeens. Ze duikt een beetje in elkaar en wordt rood. Meteen schudt Alex zijn hoofd.

Boven is Linte bezig met haar kleren. Het is wel tijd om een pyjama aan te trekken.

Wanneer ze die aan heeft, schuift ze de lade van haar kledingkast weer dicht.

Beneden is Alex met Daan bezig. ‘’Zo grote jongen.’’ zegt hij. ‘’Jij krijgt er een broertje of zusje bij.’’ De lach van Alex wordt steeds groter hoe vaker hij er aan denkt.

Ook Lisa is bezig met één van de tweeling. Ze trekt de pyjama bij Ruth aan. ‘’Hoe vind je het als peutertje?’’ vraagt Lisa. Ruth begrijpt nog niet wat ze bedoelt dus schud ze haar hoofd maar.

Lachend bukt Lisa voorover en legt Ruth zachtjes in haar bedje. ‘’Voortaan moet je nog even in de hal slapen, maar we hebben geen ruimte meer.’’

Lisa zucht eens diep. ‘’We gaan weer eens verhuizen door de ruimte die we nodig hebben.’’ Ze ziet hoe Ruth haar hand probeert vast te houden.

‘’Ja lieverd, welterusten.’’ fluistert Lisa die langzaam weg loopt als ze ziet hoe Ruth in slaap doezelt.

Als Lisa zich omdraait ziet ze Linte recht voor haar staan. ‘’Mam, wil je me een verhaaltje voorlezen?’’ vraagt Linte zacht. Lisa knikt, en samen lopen ze naar de slaapkamer van Lisa en Alex.

Daar in de kamer stopt Alex net Daan toe. Daan zwaait nog even terug naar zijn grote vader en valt daarna meteen in slaap. Dat opgroeien kost energie.

Ondertussen leest Lisa zachtjes voor aan Linte. ‘’Er was eens….. en ze leefden nog lang en gelukkig. Nou nu maar naar bed toe meid.’’

Meteen gaat Linte braaf naar haar kamer. Maar daar gaat ze niet haar bed in maar pakt ze een boek uit de kast en leest langzaam de bladzijden door.

Als Lisa naar beneden wil gaan ziet ze door de ruiten sneeuw van buiten uit de lucht vallen. Het is duidelijk winter aan het worden.

De volgende morgen is Alex alweer vroeg op omdat hij naar zijn werk moet, maar ook omdat Ruth en Daan er vroeg aan zijn hoofd schreeuwen om speelgoed.

Alex haalt voorzichtig de tweeling uit hun bedjes en gaat ze beiden eventjes nog voor het werk proberen wat stapjes te zetten.

Al snel verschijnt er in de straat een toeterende carpool. Snel neemt Alex afscheidt en rent het huis uit.

Een half uur later verschijnt de schoolbus voor Linte. Vrolijk stapt ze weer in de school bus en zwaait vrolijk naar haar moeder.

Maar toch is ze niet helemaal bij de les. Haar gedachten denken de hele tijd alleen maar aan één persoon.

Binnen geven Ruth en Daan een knuffel aan elkaar.

Ze proberen tegen elkaar te praten en woorden goed uit te spreken. Maar dat gaat nog niet zo goed. ‘’Jij ben lif.’’ zegt Ruth. ‘’Ju ook.’’ antwoord Daan.

En daarna knuffelt de tweeling elkaar natuurlijk weer. Ondertussen komt Lisa net boven en ziet de twee lachen.

Ze neemt de twee mee naar beneden en zet Daan als eerst op het potje. ‘’Toe maar, het lukt je wel.’’ moedigt ze de kleine aan.

Wanneer het Daan gelukt is, is het tijd voor Ruth. Ook zij doet het perfect en gaat netjes van het potje af als Lisa dat zegt.

Meteen staat Lisa op en loopt naar de keuken. ‘’Ik moet nog ergens dat speciale goedje hebben.’’ roept ze. Ze vindt het snel en zet de machine aan.

‘’Eens kijken of het help.’’ En Lisa pakt een flesje en geeft het aan Ruth. ‘’Drink maar op Ruth.’’ Ruth knikt en drinkt gulzig haar felsje leeg.

Om drie uur komt weer een schoolbus voor het huis staan waar een vrolijke Linte uit springt.

Eindelijk heeft ze de foto te bemachtigen van de jongen die ze zo leuk vindt.

Op de foto stond hij: Thomas.

Wanneer Linte tussen haar boeken kijkt, vindt ze haar toets van biologie. Met daarop als cijfer een tien!

Snel rent ze naar binnen en laat trots haar toets zien aan Lisa.

Ook vandaag heeft Linte weer iemand meegenomen uit school. Het is een aardige jongen waar ze al goed mee kan opschieten.

Hij heet Rick. Zodra Rick op de bank ploft komen Ruth en Daan naar hem toe. ‘’Ikke ook kijk.’’ roept Ruth. Rick begint te lachen en geeft Ruth een zachte aai over haar hoofd.

Lachend komt Lisa de woonkamer binnen stappen. ‘’Zo, dus je kan het wel goed vinden met Ruth zie ik.’’ zegt Lisa en ze pakt Ruth op en leert haar een paar woordjes.

Op dat zelfde moment komt Alex blij van zijn werk terug. Zijn lach is aanstekelijk want de chauffeur is er vandaag erg blij van geworden.

Alex sluit de deur met een vriendelijke lach en loopt dan meteen naar de brievenbus. ‘’Bah, weer rekeningen.’’ mompelt hij. Snel betaalt hij de rekeningen, dit moet zijn dag niet verpesten.

Binnen is Lisa alweer gestopt met woordjes leren. Ze pakt de krant en kijkt weer naar een geschikte baan, maar helaas.

Langzaam staat ze op. En veegt wat stof weg van de kamerplant naast haar. Zuchtend mikt ze de krant in de papierbak. ‘’Zo dat lucht best wel op.’’ zegt ze dan.

In de woonkamer hoort ze gelach van Ruth. Rick kietelt haar zachtjes waardoor Ruth het uitgiert van het lachen.

Maar Rick kan niet lang blijven en neemt afscheid van Linte als ze net de kamer in loopt. Voor dat ze hem uitgezwaaid heeft is hij al weg. Linte loopt naar de keuken waar ze Alex met Daan bezig ziet.

‘Die laat ik maar even.’ lacht ze. Ze loopt naar de woonkamer waar Ruth nog steeds een grote glimlach op haar gezicht heeft van het kietelen. Linte buigt zich voorover en probeert samen met Ruth een liedje te zingen.

Al gauw wordt het donker buiten en verlicht de maan de tuin. Lisa pakt Daan op en zet hem voorzichtig op het potje. ‘Doe maar jongen, je kunt het wel zelf.’ moedigt ze hem aan.

Lisa kijkt verbaasd naar Daan als hij zijn plasje doet en dan zijn volledig Nederlandse zin spreekt. ‘Mam, ik ben klaar.’ ‘Goed zo Daan.’ antwoordt Lisa en ze knuffelt Daan.

Hij probeert zich een beetje eruit te wroeten waardoor Lisa hem maar op de grond zet. ‘Ga maar fijn spelen.’ Daan kruip naar de speeltafel, hoewel hij af en toe probeert te staan en dan te lopen.

En dan is het de beurt aan Ruth. Ook voorzichtig zet Alex haar neer op het potje. ‘Doe maar Ruth.’ zegt hij zacht, maar bij Ruth gaat het niet meteen goed.

Meteen wanneer Alex haar los laat, valt ze van het potje af en komt hard op de grond terecht. ‘Pappie, auw!’ snikt Ruth en ze bijt van schrik op haar handje. Meteen pakt Alex haar op en troost haar.

‘Geeft niet lieverd, een andere keer dan maar weer eens proberen hè?’ antwoord hij. Ruth knikt en zachtjes en nog een beetje verschrikt loopt ze naar de speeltafel toe.

Meteen verandert ze in een andere bui en begint te lachen. ‘Daan spelen?’ vraagt ze aan Daan. Daan knikt en begint ook te lachen.

Samen proberen ze een hoge toren te bouwen van allerlei gekleurde blokjes. Soms helpt Lisa beiden een beetje waardoor de toren niet omvalt.

Als Lisa daar klaar mee is gaat ze tegenover haar man zitten aan de schaaktafel. ‘Denk je soms dat je van mij kunt winnen?’ lacht Alex. ‘Jazeker.’ antwoord Lisa.

Boven zit Linte hard te leren uit haar boeken. Ze praat hardop tegen zichzelf zodat ze alles beter begrijpt. ‘Het skelet wordt ook wel…’ enzo gaat ze maar door.

Beneden komt een harde schreeuw van Lisa als ze gewonnen heeft. ‘Goed gespeeld.’lacht ze naar Alex die tevreden een boek uit de kast pakt.

Ook Lisa besluit een boek te pakken maar dan een kinderboekje. Ze pakt het boek en gaat zitten op de grond voor Daan waar ze begint voor te lezen. ‘Er was eens een jong lelijk eendje die…’ Het hele verhaal luistert Daan geduldig en stelt soms vragen.

De nacht gaat snel voorbij waarneer Lisa, Alex en de kinderen in bed liggen te slapen. De volgende dag is al snel aangebroken en Lisa staat vroeg op. Al snel voelt ze hoe haar buik groeit en er iemand tegenaan schopt.

Linte is al lang naar school wanneer Ruth en Daan uit hun bedjes worden gehaald. Lisa mist Alex wel maar probeert er niet aan te denken. Ze neemt Ruth mee naar de keuken en zet haar daar neer.

Ze begint haar weer een paar woordjes te leren wat Ruth nu wel aardig onder de knie heeft. ‘Zeg eens muziek?’ vraagt Lisa. Ruth denkt even na maar zegt dan: ‘Muziek.’

‘Ja, goed zo!’ herhaalt Lisa. Ze staat op en zucht eens diep. ‘Ik denk dat jij en Daan al snel een broertje of zusje erbij hebben. Mijn buik is al zwaar.’

Die morgen gaat snel voorbij en Linte komt dus vroeg de tuin in stappen met alweer een jongen! Vrolijk stapt ze uit en haar buik geeft een paar kriebels aan.

De jongen die ook uitstapt zit ook bij Linte in de klas. Met hem kon Linte nog het best opschieten. ‘Wwwil je wat drinken?’ stamelt Linte terwijl haar hoofd rood gloeit.

‘Hmm, ja lekker.’ antwoord de jongen en hij kijkt haar wat bezorgd aan. ‘Is er iets?’ vraagt hij meteen er achterna.

‘Nee hoor, het is gewoon weer fijn om thuis te zijn en de dag op school me euh, uitgeput.’ Linte kijkt de jongen een beetje te lang aan en schrikt dan wakker.

‘Sorry, ikkk was even de wwwweg kwwwijt. Ik vroeg mmme namelijk af of we vrienden zijn.’ stamelt Linte alweer. De jongen knikt en slaat een hand om haar heen.

‘We zijn de beste vrienden die er bestaan.’ fluistert hij. Linte’s gezicht wordt langzaam maar zeker nog roder en lacht.

Als de jongen Linte weer los laat vraagt Linte meteen: ‘Heb je een grote familie?’ verbaad kijkt de jongen haar aan maar antwoord toch.

‘Ik heb geen grote familie, ik ken families die wel acht kinderen hebben. Wij hebben helaas niet zo’n grote familie. Ik heb een broer die ongeveer net zo oud is als mij, maar het verschilt wel wat hoor. Hij heeft Noah.

Ik heb ook een broertje en een zusje die een tweeling zijn. Ze zijn echt vet schattig en zijn altijd bij elkaar. Zij heten Jimmy en Amy.

Mijn ouders zijn ook heel erg lief trouwens. Ik ben de oudste thuis en ik weet wat ze meegemaakt hebben. Ze zijn echt de beste ouders die je kan hebben.

Oja, ik heb ook nog een klein zusje dat nog maar vijf maanden oud is ofzo. Ze heeft van die lieve oogjes en ik vind haar echt een lief zusje. Ik speel dan ook vaak met haar. Ze heet Anne.’

‘Oh, jouw familie lijkt me echt gezellig.’ zegt Linte na het hele verhaal. ‘Dat is ook zo.’ antwoordt Thomas. ‘Je mag best een keer langskomen als je wilt hoor.’ mompelt hij snel. Linte ziet hoe ook hij wat rood kleurt.