“Wow.” fluisteren Lynn en Nils tegelijk. Brooke en Nick zijn sprakeloos. Fons gaapt en Björn kan nog niet praten. De familie staat buiten op de stoep.

Ze staan voor hun huis. Dat wil zeggen, hun nieuwe huis. Ze zijn verhuisd naar en gemoderniseerde, bewoonbaar gemaakte, oude schuur. Het heeft niet eens lang geduurd. --------- Ja, het is dezelfde kavel, anders is het verboden, dit klinkt alleen logischer XD

Benedenverdieping

Bovenverdieping

De volgende dag

Lynn is die ochtend al vroeg wakker. Ze zit op haar nieuwe bed, in haar nieuwe kamer. Het is de eerste nacht in het nieuwe huis. Tevreden staart ze naar buiten. Het is mooi geworden. Nils en zij hebben gevraagd om een nieuwe kamer voor hun verjaardag, maar dat zouden ze niet krijgen, daarom is hun kamer nu al heel stoer. Voor hun verjaardag krijgen ze een hamster, dat wel.

Lynn kijkt door het glas van haar halve muurtje naar de rest van haar kamer. Het is echt al de kamer van een grote meid. Ze vraagt zich af of Nils al wakker is en springt van haar bed af.

Nils zit op zijn bed te lezen. “Nils?” fluistert ze. Nils kijkt op en loopt naar haar toe. “Hee.” glimlacht hij. “Hee.” antwoord Lynn. “Zullen we naar beneden gaan?” Nils knikt. Naar beneden is goed, het is zondag, ze zien we wat ze doen.

Voorzichtig lopen ze over de glazen treden van de trap naar beneden. Het glas is een beetje koud, merkt Lynn op. “Speelkamer?” vraagt Nils slaperig. Lynn knikt goedkeurend.

Nils haalt een grote stapel blokken uit de speelgoeddoos en legt ze in het midden van de tafel. Ze bouwen een reusachtig kasteel. Dat wil zeggen, het is nog niet zo veel, maar dat komt wel.

Boven worden ook Nick en Brooke wakker. “Goedemorgen schoonheid.” fluistert Nick. Brooke legt haar hoofd op zijn borst en maakt een protesterend geluidje. “Kom, Björn en Fons willen vast uit bed.”

Met een gaap stapt Brooke uit bed. Nick volgt haar voorbeeld. “Doe jij Fons, dan doe ik Björn, goed?” Brooke knikt en loopt over de koude vloer naar de kamer van Fons.

Fons is inderdaad al wakker. Hij brabbelt wat en komt omhoog. “Hee kereltje.” fluistert Brooke. “Hee.” brabbelt hij haar na. Brooke glimlacht, “Goed gedaan hoor, ons zomaar niet wakker gemaakt hebben he?” Fons kijkt trots.

Voorzichtig tilt ze Fons uit zijn wiegje. Hij glimlacht dankbaar. Brooke lacht. “Laten we eerst maar eens bij het potje gaan kijken.” Fons knikt begripvol.

Björn is, zoals Nick al voorspelde ook al wakker. In tegenstelling tot Fons, huilt hij wel zachtjes. “Dag manneke, laten we maar eens naar beneden gaan.” fluistert Nick. Björn brabbelt iets als antwoord.

Beneden zet Brooke Fons op het potje neer. Fons kijkt een beetje beduusd naar beneden. “Hij doet je niets hoor.” lacht Brooke, “Potje braaf.” vervolgt ze verduidelijkend.

Fons kijkt opnieuw naar benden en aait zachtjes over het potje. “Potje braaf.” herhaalt hij.

“Eten!” Nick’s stem klinkt luid door het huis. Nils en Lynn komen onmiddellijk aanrennen. Brooke kijkt alleen even om de hoek van de kamer. “Ik moet gaan, ik eet op het werk wel iets.” Nick knikt. “Doe dat wel he?” vraagt hij. Hij kent zijn vrouw, die doet gerust een dag zonder eten. Brooke lacht. “Ja hoor.”

Buiten klinkt ongeduldig de carpool en Brooke rent naar buiten. Vlug stapt ze de auto in. “Sorry dat ik zo laat ben.” verontschuldigt ze zich. Haar collega mompelt iets en drukt het gaspedaal diep in. De auto rijd de straat uit.

In alle ontbijtdrukte is de enige zonder bestek Fons. Een tijdje staart hij hulpeloos van zijn familie die rustig eten naar zijn bordje. Daarna besluit hij dat het niets uitmaakt, en lepelt hij met zijn vingers de pap naar binnen.

“Wat gaan jullie doen vandaag?” vraagt Nick nieuwsgierig aan zijn kinderen. Lynn glimlacht. “Ik wou eens proberen te schilderen.” “De toren is nog niet hoor genoeg.” herinnert Nils zijn zusje. Lynn haalt haar schouders op. “Ga jij maar verder dan.”

Ongeduldig trapt Fons (die al een tijdje klaar is met eten) met zijn benen heen en weer. Terwijl de tweeling de borden in de vaatwasser zet, haalt Nick Fons uit zijn stoeltje, en kleed hij hem aan, om hem vervolgens met wat speelgoed in de woonkamer neer te zetten.

Nils en Lynn zijn inmiddels ook aangekleed. Lynn vertrekt naar de hobbykamer, maar haar broer loopt geïnteresseerd naar zijn broertje. “Zal ik jou eens een liedje leren?” Fons knikt vrolijk. “Oke, doe mij maar na.” glimlacht Nils. Hij zal zijn kleine broertje eens iets leren. “Op een grote paddenstoel, rood met witte stippen,” zingt hij. Afwachtend kijkt Nils naar Fons, die hem met grote ogen aankijkt.

“Zing maar mee: Op een grote paddenstoel, rood met witte stippen,” tot zijn verbazing zingt Fons dit keer wel mee. Vrolijk zingen de broers het nummer door de kamer. Fons moet nog wel wat leren, maar het komt goed, vind Nils.

Nick, die langsloopt, lacht zachtjes om het geduld van Nils. Fons is niet echt een makkelijke leerling. Voorzichtig zet Nick Björn in het stoeltje in de kamer om daarna zich aan te gaan kleden.

Een tijd speelt Björn vrolijk met de knopjes, maar daarna valt hij in een diepe slaap, niet gestoord door het gezang van Nils en Fons.

Lynn laat haar kwast zachtjes over het doek gaan. Haar tong steekt een stukje tussen haar lippen uit. Dit schilderen is niet zoals tekenen, merkt ze, het is veel moeilijker.

Nick tikt met een hamer tegen het stuk baksteen dat voor zich ligt aan. Hij kijkt om naar zijn dochter die op haar tenen moet gaan staan om bij de bovenkant van het canvas te komen. Onwillekeurig glimlacht hij. “Wat schilder je?” vraagt hij nieuwsgierig. “Een tulp.” antwoord Lynn vastbesloten, zonder op te kijken van haar werk.

Trots kijkt Lynn naar de rode bloem die al tevoorschijn komt. Het is moeilijk, maar ze kan het wel.

Nick draagt ondertussen Fons naar zijn slaapkamer. Trots laat hij aan zijn vader horen hoe goed hij nu ‘op een grote paddenstoel’ kan zingen. “Dat klinkt heel mooi jongen!” prijst Nick. Fons glimlacht voldaan en gaapt. Nick grijpt dit teken aan. “Het is tijd voor jouw dutje.” grinnikt hij. Fons protesteert niet eens meer en krult op zijn matrasje ineen.

Nog even neuriet Fons door. Even later klinkt de melodie langzamer en al snel is het enige geluid Fons’ rustige ademhaling.

Buiten rijdt Brooke’s carpool de straat in. Voldaan stapt Brooke uit. Ze zijn weer een klein beetje rijker.

Lynn komt vrolijk naar buiten rennen, en vliegt haar moeder om de hals. “Mam, mam, mam!” roept ze. Brooke omhelst haar dochter lachend. “Dag meiske, wat hebben jullie vandaag gedaan?”

“Nou, Nils heeft Fons op een grote paddenstoel leren zingen, en ik heb een schilderij gemaakt mama! Er staat een grote tulp op, en papa heeft hem in de hobbykamer opgehangen!” vertelt ze enthousiast. “Kan ik nog iets doen?” Brooke grinnikt. “Ik ga meteen even naar je schilderij kijken, en als je echt iets wil doen, dan kun je de geldboom wel water geven.” Lynn knikt en huppelt naar de gang.

Uit de gangkast tovert ze een gieter tevoorschijn die ze vult in de keuken. Daarna wandelt Lynn neuriënd terug naar de gang om de geldboom water te geven. De boom neemt dit gebaar dankbaar aan.

Brooke is naar de hobbykamer gelopen en ziet dat Lynn’s schilderij inderdaad aan de muur pronkt. Trots kijkt ze naar het schilderwerk. Ze neemt zich voor om er een mooie lijst voor te kopen.

Voor ze naar bed gaat begint Lynn nog aan een nieuw schilderij. Ze wil dit keer een grote lama maken. Als ze eerder had geweten dat schilderen zo leuk was…

Nils daarentegen springt nog even onder de douche. Hij laat ze warme stralen over zijn gezicht stromen en word slaperig van de hitte. Daarna trekt hij zijn pyjama aan.

En zo duurt het niet lang meer voor alle kinderen op bed liggen.

Brooke en Nick blijven nog even beneden om Gooische Vrouwen af te kijken. Brooke staart aandachtig naar het beeldscherm, maar Nick heeft meer aandacht voor zijn vrouw. “Brooke?” begint hij.

“De kinderen slapen, we zijn allebei thuis… Hoe vaak komt dat nog voor?” Brooke grinnikt als ze doorheeft waar hij heen wil. “Niet zo vaak.” geeft ze dan toe. “Ik noem dat een situatie om gebruik van te maken.” vervolgt Nick.

Brooke drukt de tv uit en slaat haar armen om Nicks nek. Even staart ze diep in zijn ogen. “Daar ben ik het helemaal mee eens, Nick Montaq.” fluistert ze zwoel. Nick drukt een lange zoen op haar lippen en duwt haar achterover. Al snel tilt hij haar op zonder de zoen te verbreken om met haar in zijn armen naar boven te lopen.

Nick legt Brooke boven voorzichtig op het bed neer en duwt haar diep in het matras in een lange zoen. En zo duurt het nog lang na Gooische Vrouwen totdat ze in slaap vallen…

Tot de volgende keer!