Bij het Stamgezin. <3

Het leventje gaat ondanks de kanker van Morgan wel gewoon door. Ze heeft al 2 chemo’s gehad en heeft inmiddels een pruikje. Al haar haar begint nu uit te vallen en ze slaapt heel veel…

Haar hele eetpatroon is verstoord en ze leeft voornamelijk op boterhammen en salades.

‘s Ochtends gaan haar twee lieve knullen naar hun werk & school. Thomas had haar aangeboden om wat meer vrije dagen te nemen, maar Morgan had dat niet gewild. Ze wou niet dat haar man ook zijn droombaan zou verliezen door haar. Of een deel ervan. Nee, dan vermaakte ze zichzelf liever.

Nadat ze Tim en Thomas had uitgezwaaid, waste ze af. Op naar een lekker warm bad!

Haar dagen verliepen meestal zo. Ze maakte wat borden van klei. Ze kon haar droevigheid verwerken naar creativiteit en ze maakte te mooiste borden.

En tegen de tijd dat Tim thuis kwam, lunchte ze terwijl Tim zijn huiswerk maakte.

Hij had nog wat achterstand, dus hij maakte nog snel wat geschiedenis. ‘Mam, ik eet en slaap vanavond bij Ivy, ik beloof echt dat we niks zullen doen. We willen gewoon samen zijn.’ zei Tim. ‘Oh lieverd, dat is goed hoor. Ik wil je niet in de weg staan, en kijk je wel goed uit dan? Geniet er maar lekker van, van je jeugd. Ik weet nog dat je vader met vrienden naar Engeland kwam. En ze gingen uit en toen ontmoette ik hem, ik weet het nog als de dag van gister.’ lachte Morgan met een traan in haar ooghoek, terwijl ze de keuken schoonmaakte.

Na haar middagdutje, en afscheid van Tim, die ging logeren. Maakte ze lekkere Chili klaar voor Thomas. Die had vast honger als hij thuis kwam. Ze zorgde maar al te graag voor hem en Tim zoveel ze kon. Nog kon. Ze was zo blij met haar man. Hij steunde haar altijd.. en verzorgde haar. De liefde was nog net zo puur als vroeger.

En nog geen 10 minuten later, zat ze tegen over hem. Hij probeerde haar op te vrolijker en praatte over leuke dingen en over het weer. En hij bedankte haar voor het eten. Waarom had die rot ziekte zijn vrouw moeten hebben?

Na een leuk gesprekje, ging Thomas in bad. Morgan rustte wat op de bank. Deze week weer een chemo. Ze werd er niet goed van.

Waarom was ze nou een kankerpatiënt. Liever zij dan iemand anders, dat wel. Maar ze werd er niet beter op, haar dat uitviel, en huid die achteruit ging. Een pruik..

Ze kroop dicht tegen haar man aan, maar kon niet slapen. Verpestte ze nu niet het leven van Thomas? Nee Morgan niet zo denken, Thomas is gek op je vanaf je jongere jaren, dacht ze zichzelf moed in. Ze moest niet twijfelen, kijk dan hoe hij daar lag. Zo lief. En dat was haar man. Hij hield van haar, ze wist het.

En uiteindelijk vielen de twee toch nog samen in slaap. <3

Die nacht, werd Thomas opgeroepen voor een noodoproep. Morgan werd middernacht niet goed en zag dat Thomas niet naast haar lag. Terwijl hij haar gewoon niet had willen wakker maken. Ze rende naar de deur en werd helemaal gek. Toen kreeg ze een aanval. Er ging een schok door haar lijf. Met een harde klap viel ze op de grond.

Thomas kwam net aanrijden en zag haar door de deur op de grond liggen. Hij rukte de auto deur open en sprintte naar binnen. Haar hart hoorde hij nog, gelukkig. Hij tilde haar van de grond en bracht haar naar de slaapkamer.

Een uurtje later lagen ze samen in bed, slapend. Ze hadden veel geluk gehad, Morgan was flauwgevallen omdat de chemo ook goede cellen vernielde. Ze hadden echt vreselijk veel geluk dat Thomas arts is. En dat hij net aan kwam rijden. Door de klap heeft ze ook nog een lichte hersenschudding opgelopen. Ze weet alleen niks meer van het ongeluk, en eerlijk gezegt, kwam dat Thomas goed uit. God, wat hield hij van die vrouw.

Bij de twee Diazjes. <3

Nick bellend met zijn liefje Sophie. =)

‘Nou.. pap, als je me hoort, ik mis je nog elke dag. En vanavond zal ik opgroeien tot volwassene. Ik wou dat je er bij kon zijn, ookal kan het niet. Ik weet dat je toch bij me bent. Ik hoop dat je Sophie hebt goedgekeurd. Want zij is de gene waarmee ik oud wil worden. Ze is een lieve meid en ik had geen betere kunnen krijgen. Pap ik mis je, ik hou van je papa.’ snikte hij.

Roos komt uit haar werk. Vandaag zal Nick opgroeien. Haar jongste kind, zal volwassen worden. Justin had hier graag bij geweest. Gelukkig heeft hij beloofd dat hij bij haar zou blijven wonen, als hij maar met Sophie mocht komen.

Niet veel later, stond hij voor de taart. ‘Mmm, blazen dan maar he mams!’ zei Nick en hij blies de kaarsen uit.

De kaarsjes gingen uit en hij werd goed aangemoedigd door zijn dochter. Sara kon niet komen, Goofy haar vriend, had gebeld dat ze niet kon ofzo.

Ze hadden niet gehoord dat Sara ondertussen op de achtergrond zat te huilen en schreeuwde dat Goofy moest ophangen. En dat er een klap volgde.

Even later stond er een volwassen kerel voor Roos haar neus. Het confetti viel om hem heen. ‘Jeetje! Wat ben ik groot! Meteen Sophie bellen!’ zei blij.

Hij rende naar de telefoon. ‘Hee schat, ja? Ben je al volwassen. Nou neem je koffertje maar mee, je kan komen! Totzo lieffie!’ zei hij enthousiast.

Roos ging in bad. Ze maakte zich zorgen om Sara, maar ze wist dat Sara niet in zeven sloten te gelijk zou lopen. Ze had telefonisch nog wel contact, en Sara zei dat het goed ging. Maar als moeder hoor je dat verdriet in je dochters stem. Ze moest maar een langs gaan. Aan de andere kant was ze blij dat haar zoon Nick zo gelukkig was en zo’n mooie volwassen vent was geworden.

Even later stond Sophie voor de deur. Nick rende op haar af. ‘Lieverdje! Jeetje, wat heb ik je gemist.’

Even later stonden ze zoenend. ‘Ik heb een kamer laten maken, helemaal naar onze smaak. Zien?’ zei Nick geheimzinnig en hij trok zijn wenkbrauwen op.

De kamer van Sophie en Nick. <3

Na een gebabbeld te hebben met Roos, lagen de twee op bed. Hun handen verstrengelde in elkaar. ‘Wat een prachtige kamer. Ik ben zo blij met je.’ zei Sophie. ‘Ik hou van je Sophie, en nu niks meer zeggen.’ zei hij, en drukte een kus op haar lippen.

En stil waren ze, en ze genoten van elkaar, en de liefde. Die twee stond nog een mooi leventje voor de boeg.

Even later vielen ze dicht tegen elkaar aan in slaap. (‘ll)

De volgende morgen werden ze wakker. ‘Je was geweldig lieverd, ik heb maar even een pyama aangedaan hoor. Ik kan niet in me ondergoed de woonkamer binnenstappen waar je moeder bij zit. Niet zo netjes.’ zei Sophie. ‘Ha, lief van je. Maar mijn moeder heeft er geen problemen mee hoor.’ stelde hij haar een soort gerust.

Roos was inmiddels bezig een heerlijk welkomstontbijt te maken. Pannenkoeken!

‘Goedemorgen! Wat ruikt dat lekker mevrouw Diaz!’ zei Sophie opgewekt. ‘Och meid, noem me maar gewoon Roos hoor. En dit is speciaal voor jou. Een welkomst ontbijtje.’ lachte Roos.

Even later zat iedereen aan een bord met pannenkoeken en er ontstond een leuk gesprek.

Jammer genoeg werd het leuke gesprek onderbroken door de carpool van Roos. Op naar haar werk!

En Sophie ruimde af. ‘Goh, je hebt echt een hele lieve moeder Nick.’ zei ze.

‘Leuk dat je haar mag. Dat is belangrijk, maar schat, we moeten echt ff naar het winkelcentrum, ik wil nieuwe kleding voor jou en mij kopen.’ zei Nick, en belde een taxi.

En die was er snel! Op naar H&M. <3

Eenmaal binnen paste Nick 3 setjes. Het setje met de geruite blouse, vond hij leuk, maar het was niet Nick. Het opben borst stoere pakkie, was ook niks voor hem, hij zonder borsthaar. Dus de keuze was snel gemaakt. En dat witte, stond ook nog leuk bij de pet/muts!

Ook Sophie paste aardig wat setjes. Een leuke jurk, die ze echt leuk vond, maar ze paste meer. Een zwart-witte jurk. Die vond ze echt te bloot. Vooral bij het decolleté. Toen een spijkerbroek met een roze hempje en een riem. Maar dat was het niet. En toen kwam het ultieme setje. Een witte broek met een leuk topje.

Ze pakte alles aan en rekende af. ‘Deze graag.’ zei Sophie en gaf het geld. ‘Leuke dingetjes mevrouw. Helemaal mee eens.’ zei de verkoopster.

Ze liepen naar buiten en nadat ze de taxi hadden gebeld, zoenden ze elkaar met passie. De taxi was er!

Thuis kleedde ieder zich om. En Nick begon aan wat broodjes. Wat was hij toch een heerlijke vriend.

‘Lekker schat, wat lief..’ ‘Oh dat doe ik graag hoor schat, trouwens, je make-up kleurt mooi bij je kleding.’ zei Nick en zag Sophie glimlachen.

Nadat Nick had afgeruimd. En hij was nog niet klaar of hij huppelde werkelijk naar Sophie toe en viel op zijn knieën. ‘Lieve Sophie, we kennen elkaar al een poos. En ik weet dat jij de ware voor me bent. Dus allerliefste, wil je mijn vrouw worden?’ vroeg hij teder.

Sophie kreeg een glimlach van oor tot oor en sprong in zijn armen. ‘JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!’gilde ze. ‘JAAA! HEEL GRAAG.’ tranen van geluk stroomde over haar wangen.

‘Mooi! Want ik houd heel veel van je. Jij bent het beste wat me ooit is overkomen.’ zei Nick, en drukte een kus op haar mond.

En inmiddels was Roos thuis, en Nick en Sophie vertelde haar dat ze waren verloofd. Roos was erg gelukkig en samen keken ze nog een filmpje!

Tot de volgende updateee! <3