- 0 -

- 1 -

Koen Verheijden

18 jaar.

Eerstejaars MBO-4

Wat wilde je worden toen je

klein was?

"Of leraar, of acteur of schrijver!

Door mijn opleiding en hobby's,

heb ik het geluk dat ik het alle

drie een beetje ben

geworden!:D Al koester ik nog

wel de droom om professioneel

acteur of schrijver/journalist te

worden!"

Marieke Graumans

18 jaar

Eindexamenjaar VWO

Wat wilde je worden toen je

klein was?

"Ik heb altijd al schrijfster

willen worden! Ik stuurde op

mijn 10e al mijn eerste

manuscripten naar uitgeverijen.

Het was altijd een enorme

teleurstelling als ik na maanden

weer een briefje thuis kreeg

met de mededeling dat mijn

manuscript niet in het fonds

paste..."

- 2 -

MET DMET DANK AAN

De artikelen en reportages in The Project zijn geschreven, geproduceerd, gefotogra-feerd, vormgegeven, etc. door Marieke Graumans en Koen Verheijden. Maar dit hadden zij niet gekund zonder de hulp van:

Naam: Maartje Verheijden

Leeftijd: 22 jaar School: Rechten Erasmus Universiteit Breda

Freelancer Artikel:

Wist je dat/opmaak van artikelen.

Naam: Karin Tang Leeftijd: 18 jaar.

School: Olv Breda. Model

Artikel: Lost in the wild.

Niets uit deze uitgave mag gekopieerd of gebruikt worden op wat voor wijze dan

ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie, maar vooral

niet om deze uitgave via alle mogelijke media te verspreiden

- 3 -

A AANinhoud

Willem van Oranje p. 4

Heldinnen en Schurkinnen p. 7

De Heksenprocessen van Salem p. 9

Wist je dat…? p. 12

Made in Stockholm p. 13

Sceptisch over het broeikaseffect p. 15

Die gekke Egyptenaren p. 17

Ik ben Penelope p. 20

Andersom p. 23

Wist je dat…?

Sprookjes uitgelicht; Repelsteeltje

p. 25

p. 26

Fotoshoot: Lost in the wild p. 28

Happy end p. 35

- 4 -

Beroemde figuren

Willem van Oranje

Willem van Oranje. Ook wel Willem de Zwijger genoemd. De vader des vaderlands. Iedere

Nederlander heeft hem ooit in zijn of haar geschiedenisboekje voorbij zien komen: een

man met een zwartepietenkraag, een scherpe neus en een streng snorretje. Maar waarom

is hij zo belangrijk geweest voor Nederland?

Door: Marieke Graumans

Willem van Nassau werd in 1533 in een

vooraanstaande familie in Duitsland

geboren. Hij had er veel (half)broers en –

zussen, die alleen in de streng

protestante leer werden opgevoed.

Toen Willem elf was, overleed een neef

van hem die het prinsdom Orange bezat.

In het testament van deze neef stond dat

Willem het regeren van het staatje

mocht overnemen en zo werd Willem

van Nassau, Willem van Orange Nassau.

En naast dat hij prins werd van Orange,

kreeg hij hierbij ook belangrijke

voorrechten en bezittingen in de

Nederlanden.

Er was echter wel een voorwaarde aan

deze privileges verbonden: Willem

moest de rest van zijn opvoeding in

Brussel genieten, waar hij met het

rooms-katholieke geloof werd opgevoed.

Dit was een eis van de Spaanse koning

Karel, die het katholieke geloof aanhing

en haat koesterde tegen de protestanten.

Hij had een hof in Brussel, omdat hij ook

heer van De Nederlanden was, en dacht dat dit de goede plek was om Willem een degelijke

rooms-katholieke opvoeding te geven.

Zo geschiedde en Willem ontpopte zich in Brussel tot een geweldige diplomaat. Het was een

optimistische jongen, die erg zijn best deed. Hij kreeg zijn bijnaam ‘Willem de Zwijger’, omdat hij

precies wist wanneer hij moest spreken, maar ook wanneer hij moest zwijgen.

Willem bleef in deze tijd enorm trouw aan de Spaanse koning Karel en zijn zoon Philips. Karel

had ook een enorm vertrouwen in de jongeman en raadde zijn zoon aan, wanneer deze de troon

overnam, Willem in ere te houden en naar zijn raad en adviezen te luisteren.

- 5 -

Toen Philips aan de macht kwam, deed deze er alles aan de protestanten het leven onmogelijk te

maken. Hij was streng in de rooms-katholieke leer en wilde dat zijn rijk geheel katholiek was.

Hiervoor ging hij over lijken: Hij stelde een Inquisitie in, de kerkelijke rechtbank die alle ketters,

ongelovigen, moest vervolgen. Onder het

volk werd deze rechtbank ‘de Bloedraad’

genoemd.

Willem had echter, ondanks zijn geloof in

het rooms-katholicisme, wel waardering

voor de protestanten, bijvoorbeeld voor

Erasmus. Hij kreeg steeds meer weerzin

tegenover Philips, al deed deze er alles aan

Willem aan zich te binden: Hij maakte hem

tot een belangrijk raadsheer en benoemde

hem tot stadhouder van Holland, Zeeland en

Utrecht.

Toch verzette Willem zich tegen Philips,

toen hij zag hoe onmenselijk de

protestanten werden behandeld. Tot 1559

blijft Willem hem trouw, je weet wel, van

ons volkslied: ‘Den koning van Hispanje heb

ik altijd geëerd…’ Daarna verzette Willem

van Oranje zich tegen de Spaanse koning.

Na deze periode werd de relatie tussen

Philips en Willem steeds grilliger. Willem

stuurde Philips brieven waarin hij vroeg de

protestanten minder zwaar te behandelen

en De Nederlanden meer onafhankelijkheid

te geven. Philips werd erg achterdochtig tegenover Willem. Dit versterkte toen deze trouwde

met een protestantse Duitse, nadat zijn eerste (katholieke) vrouw was overleden. Met dit

huwelijk kreeg Willem meer sterke contacten met de protestante Duitse vorsten, die wellicht

eens tegen Philips op konden trekken.

De spanningen liepen hoop op en Philips stuurde Hertog van Alva, ook wel ‘de IJzeren Hertog’

genoemd, naar De Nederlanden om orde op zaken te stellen. Willem wachtte deze bloeddorstige

hertog niet af en vluchtte naar Duitsland.

Waar Philips voor gevreesd had, gebeurde. Willem trok met een leger van Duitse vorsten op

richting de Nederlanden. Hij streed samen met de geuzen voor meer zelfstandigheid voor de

Nederland. Er moest meer tolerantie komen tegenover de protestanten.

Er werd zwaar gevochten, waarbij aan beide kanten veel slachtoffers vielen.

- 6 -

Maar toen viel een belangrijk slachtoffer: Willem van Oranje! Hij liep in zijn huis, nadat hij een

maaltijd genuttigd had, van de trap af naar zijn werkkamer. De Franse Balthasar Gerards, die

daar ‘under cover’ was, schoot hem daar op

die trap dood.

Een legende vertelt dat Willem van Oranje

nog enkele woorden heeft uitgebracht: ‘Mijn

God, mijn God, heb medelijden met mij en

dit arme volk’. Recent onderzoek bewijst

echter dat Willem na het schot in zijn hart

onmiddellijk dood moet zijn geweest. Hij

kan deze woorden dus nooit uitgebracht

hebben.

Zijn moordenaar werd op een verschrik-

kelijke manier gemarteld en gedood. Hierna

werd Willem van Oranje Nassau een

legendarisch persoon voor Nederland en

door zijn geschiedenis en strijd voor vrijheid

van de Nederlanders kreeg hij – terecht – de

bijnaam ‘Vader des Vaderlands’.

- 7 -

Heldinnen en Schurkinnen

Schurkin? Ja, een vrouwelijke schurk. Er zijn vrijwel geen woorden voor een

vrouwelijke schurk of boef te vinden, alles is mannelijk! Emancipatie is een

belangrijk ideaal geworden in de wereld van vandaag, maar als we kijken

naar alle uitersten op de ladders, zullen we daar toch vaak mannen

aantreffen. Kan jij een vrouwelijke dictator noemen? Een vrouwelijke Ghandi?

Deze dames komen nog het dichtst in de buurt.

Moeder Theresa

Deze vrouw heeft zich haar gehele leven ingezet voor

het welzijn van de zieken en armen. Al op jonge leeftijd

ging ze aan het werk voor een kloosterorde. Door deze

orde werd ze als lerares naar India gestuurd, waar ze

een liefdadige, religieuze orde oprichtte: Zusters van de

Naastenliefde. Ze werd wereldberoemd met haar werk

voor de armen en ontving zelfs de Nobelprijs voor de

Vrede. Op het moment van haar overlijden was de orde

zo groot dat deze de duizenden leden over de hele

wereld talloze scholen, weeshuizen en opvanghuizen

draaiende hielden. Al zes jaar na haar dood werd

Moeder Theresa zalig verklaard, de eerste stap naar een

heiligverklaring.

Catharina de Grote

De Russische tsarina Catharina kan misschien wel worden gezien

als de enige vrouwelijke dictator uit onze wereldgeschiedenis.

De ambitieuze Catharina werd geboren als een onbeduidende

Duitse prinses en trouwde op jonge leeftijd met een ver

familielid: de Russische troonopvolger Peter. Het was een

ongelukkig huwelijk: de twee maakten elkaar het leven zuur en

hielden er talloze minnaars op na. Uiteindelijk trok Peter aan het

kortste eind: de tsaar werd vermoord, waarschijnlijk door één

van de minnaars van zijn vrouw. Catharina stond de troon niet af

aan haar zoon, maar besloot deze zelf in te nemen. Ze omringde

zich met knappe mannen en gaf haar – veel jongere! – minnaars

belangrijke posities in de regering.

- 8 -

Rosa Parks

Deze vrijheidsstrijdster – ook wel de ‘moeder van de vrijheids-

beweging’ genoemd – zou kunnen worden gezien als de

vrouwelijke Martin Luther King. Het is moeilijk voor te stellen,

maar in de jaren ’50 van de vorige eeuw kenden bepaalde delen

van Amerika nog een strikte rassenscheiding. Zwarten mochten

zelfs niet bij de blanken in de bus zitten: de blanken zaten voorin

en de zwarten achterin. De donkere Rosa Parks besloot hier niet

langer aan mee te werken: ze ging voorin de bus zitten en

weigerde op te staan voor haar blanke medepassagiers. Ze kreeg

een boete, weigerde te betalen en werd gearresteerd. Rosa zorgde

ervoor dat haar proces grote bekendheid kreeg en bleef tot het

einde toe doorprocederen. Uiteindelijk verklaarde de hoogste

rechter dat rassenscheiding tegen alle mensenrechten was! Rosa

werd vrijgesproken.

Imelda Marcos

De Filippijnse Imelda Marcos was de vrouw van president Ferdinand Marcos en was enorm populair

bij de burgerbevolking vanwege haar sympathie met de burgers. Haar populariteit was echter van

korte duur. Al snel ontdekte men dat de presidentsvrouw er een extravagante levensstijl op nahield.

Hoe ze dat betaalden? Het presidentspaar drukte grote hoeveelheden staatsgeld achterover. Terwijl

de bevolking in armoede leefde, bouwde Imelda een schoenencollectie op waar ze wereldberoemd

mee werd: ze had maar bijna 3000 paar schoenen in haar kasten staan!

Kenau Simonsdochter Hasselaer

Deze vrouw is de enige heldin die onze Hollandse

geschiedenis kent. Ze is beroemd geworden

vanwege haar rol bij de verdediging van Haarlem

tegen de Spanjaarden tijdens de Tachtigjarige

Oorlog. Vanwege haar felle optreden werd ze ook

door velen gevreesd en vandaag staat haar

voornaam dan ook in het woordenboek met de

omschrijving ‘bazige vrouw’.

- 9 -

De heksenprocessen van Salem

De heksenprocessen van Salem zijn misschien wel de bekendste processen uit de

Amerikaanse geschiedenis. Het begon in 1692 in Salem Town, een dorp in

Massachusetts. Dit was toen een Engelse kolonie. Deze processen leidden tot de

executies van ongeveer negentien mensen. Hoe deze processen tot stand zijn

gekomen, is een interessant verhaal.

Door: Koen Verheijden

De Europeanen waren net gearriveerd in Amerika. Ze waren druk bezig met het

opzetten van een nederzetting aan de rand van de wildernis, Salem Town. Deze

gemeenschap was nog jong, en de sfeer was er erg gespannen. Dit kwam onder andere

door ruzies tussen de pioniers en de oorspronkelijke bewoners. Naast deze ruzies,

waren er ook veel onenigheden tussen de pioniers zelf, bijvoorbeeld over de grond of

over armoede. Er was ook een sterke sociale controle en de bewoners werden erg

onderdrukt. Ze moesten bijvoorbeeld alleen maar werken, er was geen tijd voor

vermaak. De pioniers waren daarnaast ontzettend bang voor de Duivel, en alles wat daar

mee te maken had. Dit is een aanleiding tot de beroemde processen.

- 10 -

De winter van 1692. De nichtjes Elizabeth

Parris, negen jaar oud, en Abigail Williams,

elf jaar oud, hadden in het geheim contact

met de Indische slaaf Tituba Boyer. Zij was

meegenomen door een predikant. Zij ver-

telde de meisjes over Zwarte Magie, vooral

over voodoo. De meisjes waren erg jong,

maar wisten ondanks dat, dat dit soort

zaken verboden waren in hun gemeen-

schap. Na deze verhalen gehoord te heb-

ben, gedroegen ze zich vreemd. De meisjes

gilden uit het niets, gooiden met dingen,

kropen onder meubels en nog veel meer.

Dokters dachten aan epilepsie, maar zelf

zeiden de meisjes dat ze het gevoel hadden

dat ze werden gestoken door naalden (voodoo!) Andere jonge vrouwen in het dorp

kregen dezelfde klachten. Uiteindelijk werd vastgesteld dat de meisjes geen epilepsie

hadden, maar dat ze behekst waren! Deze vaststelling verspreidde zich als een lopend

vuurtje.

De nichtjes begonnen hun buren te beschuldigen van hekserij, en niemand twijfelde aan

die beschuldigen. De eerste drie vrouwen die gearresteerd werden, waren bedelares

Sarah Good, de dementerende, oude vrouw Sarah Osbourne en Tituba Boyer, de slaaf.

Dit waren sociale verschoppelingen, ze hadden niemand. En dus waren ze ook

makkelijke doelwitten, niemand nam het voor hen op! Ook gingen deze vrouwen nooit

naar de kerk, wat hen nog meer verdacht maakte! De vrouwen werden op 5 maart 1692

opgesloten in de gevangenis.

Na deze drie vrouwen volgden al snel

anderen. Zo hebben we Martha Corey en

Rebecca Nurse. Zij waren sceptisch

tegenover de beschuldigingen van de

meisjes. Dit maakte hen verdacht. En ze

werden opgepakt. Dit zorgde voor veel

opschudding, dit waren namelijk vrouwen

met een hoogaanzien in de kerk. Als zij al

heksen konden zijn, dan kon iedereen een

dat zijn! Een andere 'heks' was Dorothy

Good, de vierjarige dochter van Sarah

Good. Zij heeft zichzelf aangegeven als

heks, om bij haar moeder te zijn.

- 11 -

En zo werden er steeds meer mannen en vrouwen opgepakt. 150 mensen werden

opgepakt en in de gevangenis gegooid en twintig mensen geëxecuteerd. De lichamen van

de opgehangen mensen werden respectloos in ondiepe graven gegooid, zonder enige

vorm van een ceremonie. En dit allemaal door een groepje jonge meisjes dat raar gedrag

vertoonde!

De processen eindigden in januari 1693. Dit

kwam omdat de meisjes belangrijke mensen

beschuldigden, waaronder zelfs de vrouw

van een vooraanstaand predikant. Hij was

eerst voor de heksenjacht, maar na de

beschuldiging van zijn vrouw, was hij er op

tegen. Hij zei dat het beter was om tien

heksen te laten ontsnappen, dan één

onschuldige te veroordelen. Hiermee

eindigde de heksenjacht. Maar niet alle

"heksen" werden meteen vrijgelaten. Het

duurde tot mei 1693 voor iedereen weer op

vrije voeten liep.

Elizabeth Parris bleeft in Salem wonen en

trouwde. Maar Abigail Williams vluchtte naar

de Oostkust, op twaalfjarige leeftijd. Om daar

te overleven, werkte ze als prostituee. Ze

stierf toen ze zeventien was.

De familieleden van de mensen die

opgehangen waren, wilden gerechtigheid. Ze

wilden het niet zomaar vergeten. Er werd een

petitie gestart, en uiteindelijk kregen de

nabestaanden een bedrag van 578 pond en 12 shilling. Dit moesten zij verdelen.

- 12 -

Wist je dat…

Queen Victoria de langst regerende vorst uit de Britse geschiedenis is?

Toen koningin Victoria in 1837 de troon van het Verenigd Koninkrijk besteeg, was ze

pas achttien jaar oud. Omdat ze zo jong was, heeft ze heel wat jaren op de Engelse troon

kunnen zitten. Ze regeerde maar liefst 63 jaar lang! Dat is zo’n lange periode dat de

Engelsen die tijd ook wel de ‘Victorian age’ noemen. Victoria had een erg succesvolle

huwelijkspolitiek uitgevonden. Haar negen zonen en dochters huwelijkte ze uit aan de

belangrijkste vorstenhuizen in het buitenland. Op die manier was ze familie met het

Duitse, Spaanse, Zweedse, Russische, Griekse, Noorse en Roemeense koningshuis en

daardoor kwam oorlog tussen die landen een stuk minder vaak voor. Victoria werd

daarom ook wel1 de ‘grandmother of Europe’ genoemd!

De tulp ooit zijn gewicht in goud waard was?

In de zeventiende eeuw was de tulp zo populair dat een

levendige handel in deze bloemen ontstond. Hoe

zeldzamer, hoe beter! De tulp werd zo waardevol dat

mensen van 1634 tot 1637 in tulpen gingen handelen:

de bloemen werden gekocht om weer door te verkopen.

De tulp werd bijna een nieuw betaalmiddel! De vraag

naar tulpen bleef maar stijgen en daardoor kon hier ook

een hoge prijs voor worden gevraagd. Tot een moment

waarop een tulp zijn gewicht in goud waard was. Toen

niet veel later de tulpenmarkt instortte, ontstond een

financiële crisis en moest de overheid bijspringen.

De kostbare tulpenpracht werd natuurlijk ook

vastgelegd op honderden schilderijen, zoals links.

De das haar zwangerschap aanpast aan het seizoen?

De zwangerschap van een das duurt eigenlijk maar

zeven weken, maar kan worden opgerekt met soms wel

negen maanden! Hoe ze dat doen? Het bevruchte eitje

blijft ‘bewaard’ en komt pas rond december in de baarmoeder. Daar groeit het eitje in

zeven weken uit tot een babydas, zodat alle jongen worden geboren aan het begin van

het nieuwe kalenderjaar.

- 13 -

Made in Stockholm

Het Stockholm-syndroom. Nooit van gehoord? Dit is een 'ziekte' waarbij je

sympathie krijgt voor degene die je misbruikt, mishandelt of ontvoerd, en

waardoor je soms zelfs verliefd wordt op degene die al die slechte dingen met je

doet. Raar, maar waar!

Door: Koen Verheijden

De naam

Op 23 augustus 1973 liep Jan Olsson,

met verlof uit de gevangenis, de Kredit-

banken binnen, in het centrum van

Stockholm. De politie werd gewaar-

schuwd, en toen er twee agenten binnen

kwamen, opende Olsson het vuur.

Olsson nam vervolgens vier gijzelaars en

eiste dat zijn vriend Clark Olofsson naar

hem werd gebracht, samen met een

bedrag van drie miljoen Zweedse

Kronen, twee pistolen, kogelvrije vesten,

helmen en een snelle auto.

Olofsson werd met toestemming van de

regering naar Olsson gebracht. Een van

de gijzelaars, Kristin Ehnemark, voelde

zich op gemak tijdens de overal, vertelde

zij later. Het enige waar zij bang voor

was, was dat het uit de hand zou lopen

als de politie actie zou ondernemen.

Olofsson sprak met de premier, Olaf

Palme, en Olofsson dreigde de gijzelaars

te doden en liet een van de gijzelaars in

de telefoon gillen. De volgende dag belde

Kristin Ehnemark de premier op en ze

zei dat ze ontevreden was over zijn

houding en vroeg hem de overvallers te

laten gaan.

Op 28 augustus werden Olsson en

Olofsson gevangen genomen. Olofsson

werd vrijgesproken en Olsson kreeg tien

jaar gevangenis straf.

Na het drama waren alle gijzelaars

positief over de twee. Kristin Ehnemark

werd zelfs bevriend met Olofsson. goed

Dit vond de psycholoog Nils Bejerot, die

de politie bijstond tijdens de gijzeling,

erg bijzonder. Hij verzon de naam:

Stockholm-syndroom.

Het verschijnsel van het Stockholm-

syndroom was eigenlijk al langer

bekend bij psychologen en andere

hulpverleners. Maar dit onder de naam:

'Emotional of Traumatic Bonding'.

Meestal voelen slachtoffers sympathie

voor degenen die hen slecht behandel-

den. Het is een overlevingsmechanisme

voor slachtoffers van misbruik en

intimidatie.

Er zijn een aantal categorieën waarbij

het Stockholm-syndroom een rol kan

spelen. Je ziet bij deze situaties, dat een

partij in de relatie meer macht heeft.

misbruikte kinderen, mishandelde

vrouwen, slachtoffers van incest.

- 14 -

Symptomen

De slachtoffers hebben positieve

gevoelens ten opzichte van degene die

ze misbruikt en staan wel negatief over

degenen die hen willen helpen. Dit is een

opvallend verschijnsel dat vaak is bij

vrouwen die in de relatie mishandeld

worden. Ze doen geen aangifte bij de

politie, of trekken de aangifte in en

nemen hun partner in bescherming. Het

beschermen tegen de buitenwereld is

het meest typerende van het Stockholm-

syndroom. Vaak wordt de dader zelfs

geholpen door zijn slachtoffers. De

dader krijgt ook een band met zijn

slachtoffer. En als een slachtoffer kan

ontsnappen uit de situatie, doet deze het

meestal niet.

Omstandigheden

Er zijn een aantal omstandigheden

waaraan voldaan moet worden, voordat

van het Stockholm-syndroom gesproken

kan worden. Ten eerste moet er spraken

zijn van dreiging. Het slachtoffer moet

heel bang zijn. Het slachtoffer denkt dat

de dader hem/haar echt pijn zal doen.

Daarnaast zal de dader op heel kleine

manieren aardig doen tegen het

slachtoffer. Hierdoor krijgt het slacht-

offer minder het gevoel dat het eng is. En

voelt het slachtoffer zich meer op zijn

gemak. Het slachtoffer moet geïsoleerd

zijn van zijn omgeving, hij/zij heeft

vrijwel nog alleen maar contact met de

dader. Ze staan hierdoor niet meer open

voor andere meningen. Ook denken de

slachtoffers vaak dat ze niet meer

kunnen ontsnappen.

Bekende gevallen

In 1974 leed Patrica Hearst zo erg aan

het Stockholm-syndroom, dat ze met

haar ontvoerders een bankoverval

pleegden. Er werd tijdens de rechtszaak

een beroep gedaan op ontoerekenings-

vatbaarheid ten gevolge van het Stock-

holm-syndroom. Dit beroep slaagde

echter niet.

Een nog bekender geval is dat van

Natascha Kampusch. Zij is van haar

tiende tot haar achttiende ontvoerd

door Wolfgang Priklopil. Na haar vrij-

lating werd er vrijwel meteen geconsta-

teerd dat ze het stockholmsyndroom

had. Ze had zelfs (vrijwillig) seks met

haar ontvoerder gehad. Ze wilde

Priklopil beschermen, noemde hem haar

meester, en heeft erg gerouwd om het

feit dat hij zelfmoord had gepleegd..

- 15 -

Wat is het broeikaseffect nou precies? Het broeikaseffect is iets dat we heel hard nodig hebben!

Wanneer we berekeningen maken met de aardwarmte en de instraling van de zon, zouden we

verwachten dat het op aarde een stuk kouder is. Gelukkig zijn in onze atmosfeer gassen

aanwezig, broeikasgassen genaamd. Deze gassen houden de warmte vast die het aardoppervlak

in de eerste instantie afstoot – denk aan aardwarmte uit het binnenste van de aarde die vrij

komt of de warmte van zonnestralen die niet door de aarde wordt opgenomen. Wanneer dit

broeikaseffect er niet zou zijn, zou het gemiddeld zo’n -18 ⁰C zijn op aarde. Een groot deel van de

aarde zou dan onbewoonbaar zijn door al het ijs en de kou. Dankzij het broeikaseffect hebben

we een temperatuur van gemiddeld 15 ⁰C op aarde.

“Zonder het broeikaseffect zou de aarde deels onbewoonbaar zijn”

Slogans als ‘Weg met het broeikaseffect’ of ‘Geef het broeikaseffect geen kans meer’ zijn dus van

den zotte. Het broeikaseffect zorgt er juist voor dat wij omstandigheden op aarde hebben,

waarin we goed kunnen leven. Waar alle klimaat- en milieuactivisten bang voor zijn, is het

versterkt broeikaseffect. Hiermee wordt het proces bedoeld waarbij door menselijk toedoen

meer broeikasgassen (met name CO₂) in de atmosfeer komt, waardoor de aarde nog iets meer

opwarmt dan dat het natuurlijk zou doen.

Het versterkt broeikaseffect is een hype. Iedereen geeft CO₂ de schuld wanneer er weer een

natuurramp gebeurt, wanneer er geen regen valt of juist te veel, wanneer de krokusjes te vroeg

opkomen of de bijen te snel uit hun holletjes klimmen… Maar niemand weet eigenlijk hoe het zit.

We kijken allemaal ademloos naar de spotjes waarin we grote ijsblokken in zee zien storten en

roepen ‘aaaah’ bij de zielig kijkende ijsbeer die daarna wordt getoond. Heeft iemand er al wel

eens bij stil gestaan dat het smelten van ijs op de Noordpool niet meer dan normaal is? Dat

gebeurt ieder jaar, in de zomer! Net zoals dat bij ons gebeurt, wanneer het warmer wordt. In de

winter groeit al dit ijs weer aan. Vaak wordt geclaimd dat door het smelten van de ijskappen op

de Noordpool de zeespiegel stijgt. Dit is grote onzin. Denk maar eens aan een glas water met een

ijsklontje erin. Raakt het glas voller wanneer het ijsklontje smelt? Nee! Zo werkt dat nu eenmaal

Sceptisch over het

broeikaseffect

Wanneer men het over het klimaat heeft, brandt er

bij iedereen hetzelfde woord op de tong: het

broeikaseffect! O nee, o nee, de aarde warmt op en dit

betekent het einde van die lieve ijsbeertjes. Mensen

die dit roepen, hebben werkelijk geen idee waar ze

het over hebben en praten louter na wat ze in

sensatieprogramma’s op televisie zien. Lees hier de

feiten die de klimaatfatalisten ons niet vertellen!

Door: Marieke Graumans

- 16 -

wanneer het ijs in het water drijft, zoals op de Noordpool. Wanneer het landijs op de Zuidpool,

Antarctica, allemaal gaat smelten en in de winter niet meer aangroeit, dan pas hebben we een

probleem.

“Het smelten van het ijs op de Noordpool is niet meer dan normaal”

Als je werkelijk een goede mening wilt kunnen vormen over het klimaat en het versterkt

broeikaseffect, moet je je goed inlezen en objectief naar alle informatie kunnen kijken. De

klimaatfatalisten hebben een groot podium, omdat iedereen is geïndoctrineerd dat de aarde

door toedoen van de mens zo opwarmt dat het klimaat wordt aangetast.

Neem bijvoorbeeld de film van klimaatgoeroe Al Gore, ‘An Inconvenient Truth’. Daarin wordt

enorm gegooid met statistieken en wetenschappers en het wordt allemaal zo professioneel

verkondigd dat mensen meteen geloven dat wat Al Gore zegt waar is.

Tegenover ‘An Inconvenient Truth’ van Al Gore, staat de film ‘The Great Global Warming

Swindle’. Deze film is gemaakt door klimaatsceptici. Zij laten in deze documentaire zien dat heel

veel cijfers die Gore gebruikt niet kloppen of gemanipuleerd zijn, dat heel veel wetenschappers

waar Gore zich op beroept helemaal niet achter de in de film verkondigde theorie staan, dat er

ongelofelijk onlogische conclusies worden getrokken, en ga zo maar door… De belangrijkste

vraag die ‘The Great Global Swindle’ stelt, is de vraag of we er vanuit moeten gaan dat de mens

de oorzaak is van eventuele opwarming van de aarde – de film trekt die aangenomen opwarming

in twijfel –, of dat we veel verder moeten kijken. De klimaatsceptici denken dat het zoiets groots

als opwarming van de aarde, niet door nietige menselijke hand veroorzaakt kan worden. Ze

kijken naar vulkanen, naar zonnevlekken en zonneactiviteit, naar oceanen… Ze halen er heel

andere statistieken bij, bijvoorbeeld een statistiek die aangeeft dat er vlak voor een ijstijd ook

veel meer CO₂ in de atmosfeer was!

“De opwarming van de aarde is misschien helemaal geen mensenwerk”

Ik zeg niet dat je het broeikaseffect moet vergeten, dat je vooral heel veel CO₂ moet uitstoten en

schijt moet hebben aan het klimaat. Ik zeg alleen dat je heel erg kritisch moet zijn wanneer

iemand – of een televisieprogramma of -spotje – je iets wijs probeert te maken over het klimaat

en de opwarming van de aarde.

The Great Global Warming Swindle: http://www.youtube.com/watch?v=Ov0WwtPcALE

- 17 -

Die gekke Egyptenaren

Deze maand bekijken we de cultuur van de Egyptenaren! Bij Egypte denk je aan

piramides, farao’s, sarcofagen en eindeloze woestijnen… Maar ook denk je aan mooie

strandvakanties of aan de islam. We gaan al deze bekende aspecten van deze rijke cultuur

eens even op een rijtje zetten! Maak kennis met die gekke Egyptenaren.

Door: Marieke Graumans

Egypte is een bijzonder land. Het is ruim een miljoen vierkante kilometer groot en er leven zo’n

83 miljoen mensen. De bevolking woont echter niet echt goed verdeeld over het land. Het

grootste gedeelte van Egypte bestaat uit droog woestijnzand, waar niets groeit, dus woont men

liever in de vruchtbare Nijldelta. Deze delta omvat nog geen 6 procent van het hele

landoppervlak, maar bijna alle Egyptenaren wonen hier!

De Nijl

Die Nijl is dus heel erg belangrijk voor

Egypte! Deze mega-rivier, de langste

rivier ter wereld, is dat al vanaf het

begin van de Egyptische cultuur, die

heel erg oud is.

De oevers van de Nijl zijn on-gelofelijk

vruchtbaar. De klei op de bodem van

de rivier houdt veel voedingsstoffen

vast. Eens in de zoveel tijd treedt de

Nijl uit zijn oevers en overstroomt het

land langs de rivier. Het vruchtbare

slib blijft liggen en is uiterst geschikt

om voedsel op te verbouwen. Zo zijn

dus de eerste nederzettingen langs de

Nijl ontstaan: als groepjes boeren die er hun dorpen bouwden. Nu liggen dus ook alle belangrijke

steden aan de Nijloevers, zo ook de hoofdstad Caïro.

Farao’s

Als je aan Egypte denkt, zie je waarschijnlijk ook die ene gouden sarcofaag voor je van

Toetanchamon. Of je denkt meteen aan Cleopatra, de bekende koningin van Egypte.

Egypte is al vanaf de 15e eeuw voor Christus een machtige dynastie, die de meest prachtige een

weelderige architectuur en kunst heeft voortgebracht.

- 18 -

De farao’s waren übermachtig. Hij was opperbevelhebber van het leger, hoofd van de

administratie en financiën van het land en hogepriester van iedere tempel en opperrechter. Hij

was zo machtig dat hij beslisten over leven en dood van hun burgers. Ze hadden duizenden

slaven onder hun bevel, wier leven zij beïnvloedden.

De reden van deze macht, had alles met religie te maken. Het staatshoofd werd gezien als de

vertegenwoordiger van de goden, met dacht dat hij een reïncarnatie was van de god Horus. De

farao had dus niet alleen wereldlijke macht, maar ook geestelijke

macht.

Bij de dood van een koning, werden hordes bedienden gedood om hem

in zijn graf te begeleiden en na de dood te dienen. Zo ver ging dus het

geloof in de farao!

Piramides & mummies

Na zijn dood, werd een farao begraven in een speciaal graf, een

piramide. Je kent ze wel: de driehoekige, immense gebouwen in de

woestijn! Dit waren dus geen woningen, wat sommige mensen denken,

maar grafmonumenten.

De farao werd gemummificeerd en in de piramide in een – vaak mooi

versierde – sarcofaag gelegd. Hij kreeg in zijn graf massa’s

kostbaarheden mee, maar ook persoonlijke bezittingen. Bovendien

ging er voedsel mee of oliën om jezelf mee te verzorgen… Dit alles voor een goed leven na de

dood!

De piramides zijn tegenwoordig een enorme toeristische attractie. Het is natuurlijk ook

fantastisch zo’n gigantisch bouwwerk te zien, zeker wanneer je je bedenkt dat duizenden jaren

geleden de grote stenen met blote handen van honderden slaven zijn versjouwd!

Vakantie

De piramides in Egypte zijn dus een belangrijke trekpleister voor

toeristen. Het wemelt er van de Europeanen en Amerikanen, die

zich graag laten voorlichten over de geschiedenis van de

grafmonumenten. De piramides zijn dus een belangrijke

inkomstenbron voor veel Egyptenaren, ze verschaffen een grote

werkgelegenheid. Denk maar eens aan al die gidsen en

souvenirverkopers die je proberen te paaien!

Een ander vakantiedingetje dat je in Egypte kan doen, is natuurlijk

een ritje op een kameel! In ieder stadje zit wel een zakenmannetje

dat een paar kamelen bezit en je voor wat geld graag de woestijn

laat zien. Je wordt in een traditioneel nomadenpak gehesen, de

kameel gaat voor je op zijn knieën en gaan maar!

- 19 -

Ga je naar Egypte, maar wil je niet al je tijd daar in het stof van de woestijn doorbrengen, moet je

vooral een zeiljacht huren! Egypte is een zeil-Walhalla. Op de Nijl wemelt het van de

plezierzeilbootjes en ook aan de Middellandse Zee kun je je zeilhart ophalen. En als je zelf niet zo

graag aan het roer zit, kun je daar een Egyptenaar voor inhuren en zelf op het dek gaan liggen

zonnen!

Islam

Als toerist kun je jezelf wel in je badkleding op het dek vertonen, maar voor de autochtone

vrouwen in Egypte ligt dat wel anders… De islam is namelijk de belangrijkste godsdienst in het

land en deze religie schrijft voor dat vrouwen zich zedelijk moeten bedekken. Wanneer je in als

toerist in een moskee of andere heilige plaats komt, wordt je ook geacht je lichaam voldoende te

bedekken.

In Egypte is zo’n 90% van de bevolking moslim. De islam is zelfs de staatsgodsdienst van het

land! De overige 10% is overwegend

christelijk.

Eten

De Egyptische keuken heeft geen

uitgesproken eigen karakter en is geen

culinaire hoogstand, maar wel erg

voedzaam en best smakelijk.

Het is een enorme mengelmoes van

verschillende keukens:

Middenoosters, Frans, Grieks en

Italiaans. In het zuiden is het wel meer

Afrikaans, wat pittiger.

Veel groente krijg je niet op je bord in Egypte, hooguit wat komkommer en tomaat. Ook vlees is

schaars, aangezien dat zeer duur is. Vis vind je met name langs kusten.

Als drank krijg je meestal thee of water. Koffie wordt sterk gezet, op de Turkse manier.

Opstanden

Het zal je niet ontgaan zijn dat vorig jaar, in 2011, Egypte dagelijks op de televisie was. Er was

namelijk een enorme opstand in het land! De bevolking stond als één man op tegen de regering.

Ze waren vooral boos over het regime van de Egyptische president Moebarak.

De opstand begon met een Egyptenaar die zichzelf voor het parlementsgebouw in brand stak. Hij

wilde met deze zelfmoord aangeven dat hij door het corrupte bestuur een zodanig arm en zwaar

leven had moeten leven, dat hij liever dood was.

Dit heeft Egypte wakkergeschut: mensen gingen de straat op en stuurden de president en zijn

regering naar huis.

De hele wereld keek mee naar deze volksoplopen en men zag hoe een corrupt regime

ontmanteld werd.

- 20 -

Ik ben Penelope

Ik ben Penelope. De zeer verstandige dochter van Icarius en vrouw van Odysseus. En juist

die laatste, mijn schrandere, vindingrijke man, heeft mij zoveel pijn gedaan met zijn

afwezigheid. Zoveel jaren liet hij mij alleen, terwijl ik hier bezweek door het gemis… Het

voelde als liefdesverdriet, terwijl ik wist dat hij terug zou komen. Maar voor die tijd

moest ik me wapenen tegen alle mannen die naar mijn hand dongen.

Door: Marieke Graumans

Ik hou van mijn man Odysseus, vanaf het moment dat ik hem zag.

Toen ik nog jong was, kwam de dag dat ik moest trouwen. Omdat ik mooi was en bekend om

mijn verstandige geest, was mijn vader bang dat er strijd zou komen onder de mannen die mij

wilden huwen. Mijn vader organiseerde daarom spelen, waar alle welwillenden deel aan

moesten nemen.

Vanaf onze eerste ontmoeting, wisten Odysseus en ik dat we voor elkaar bestemd waren. Hij was

niet alleen net als ik knap, uitblinkend in schoonheid, maar we deelden de gave van het verstand.

Waar andere helden hun spierbundels en brute kracht gebruiken, gebruikt mijn Odysseus zijn

slimme geest. Zo handel ik ook, met

het brein.

Natuurlijk won Odysseus de

wedstrijden, dat was voorbestemd.

In de jaloezie van al die andere

mannen, vonden wij ons geluk.

Odysseus mocht mij zijn vrouw

noemen.

Toen sloeg het noodlot toe. De

Grieken hadden mijn Odysseus nodig

in Troje, waar een heftige oorlog

moest worden uitgevochten.

Natuurlijk wist mijn echtgenoot dat

zijn plicht daar lag, dus scheepte hij in en vertrok richting Troje.

Ik was nog maar net bevallen van onze zoon Telemachos en mijn man liet me alleen. Telemachos

was een baby en huilde veel. Ik denk dat hij een vaderfiguur miste. Natuurlijk gaf ik hem al mijn

moederliefde, maar het was niet genoeg. Gelukkig is hij er wel sterk vanaf gekomen. Het werd

een sterke jongen, die veel op zijn vader leek.

- 21 -

Iedere dag wachtte ik op nieuws uit Troje: Leefde mijn man nog wel? Was de oorlog al bijna

afgelopen? Doodsbang was ik, dat ik mijn man nooit meer terug zou zien, dat ik op zo’n jonge

leeftijd weduwe zou worden en dat er opnieuw honderden mannen naar een huwelijk met mij

zouden hunkeren. Ik zou van geen van die mannen evenveel houden als van ik van Odysseus

deed.

Eindelijk bereikte mij goed nieuws! Een bode vertelde mij dat de Trojaanse Oorlog gewonnen

was, dat de gevechten voorbij waren en dat de helden spoedig huiswaarts zouden keren. Ik

wachtte en wachtte, maar Odysseus kwam niet…

Ik hoorde van rondreizende kooplieden en van edelen van andere eilanden dat alle andere

overlevenden al thuis waren. Menelaos en Nestor bijvoorbeeld, hadden zich allang met hun

familie herenigd, terwijl ik nog zat te wachten op enig teken van mij man.

Ondertussen hadden zich in mijn

paleis honderd mannen verzameld, die

in de veronderstelling waren dat

Odysseus onderweg gestorven was en

ik weduwe en dus een huwbare vrouw

was.

Ik had de plicht gastvrij te zijn, dus

moest hen voedsel en een slaapplaats

verschaffen… Maar langzaam aten zij

al het eten van mij en mijn man op en

leefden ze onze woonplaats uit.

Op een gegeven moment eisten deze

mannen, de vrijers, van me dat ik één

van hen tot mijn echtgenoot koos.

Ik was gek van verdriet, wilde niet geloven dat mijn Odysseus dood was. Om de vrijers aan het

lijntje te houden, bedacht ik een list.

“Ik ben bezig een lijkkleed te weven voor Laërtes, de oude vader van Odysseus,” zei ik de

mannen. “Zodra dit kleed klaar is, zal ik een keuze maken.” Natuurlijk was ik niet van plan ooit

een keuze te maken en iedere nacht haalde ik iedere draad die ik overdag geweven had, weer

los.

Helaas werd ik verraden door één van mijn slavinnen. De mannen werd ontzettend boos en

eisten dat ik een echtgenoot koos. Gelukkig kon ik nog wat tijd rekken…

Ik vertelde de mannen hoe goed Odysseus boog kon schieten. “Odysseus spande met eigen

handen deze boog en schoot een pijl door de ringen van twaalf, in een lijn achter elkaar

geplaatste, bijlen. Wie deze proef met succes aflegt, zal mijn man zijn.”

Overmoedig begonnen de vrijers één voor één aan de opdracht, maar geen van allen lukte het.

De meesten wisten niet eens de boog te spannen.

- 22 -

Opeens stapte er een vieze zwerver uit de menigte die beweerde dat hij het wel kon. Ik liet hem

begaan en tot mijn verbazing ging er een enorme spiermassa onder de vodden verborgen. Met

enorme kracht spande hij de boog en met grote precisie schoot hij de pijl in één keer door de

twaalf ringen.

Toen hij zich weer oprichtte, herkende ik hem: het was mijn man, mijn Odysseus!

Boos stortte Odysseus zich op de honderd mannen die zich in zijn huis, met zijn vrouw hadden

opgehouden. Telemachos hielp zijn vader mee. Samen vermoordden ze alle mannen in de zaal en

straften de slavinnen die mij hadden verraden en de vrijers hadden pleziert.

Nu ben ik eindelijk, na twintig jaar, weer herenigd met mijn Odysseus. Na zoveel omzwervingen,

na zoveel leed dat hij op zijn reis heeft geleden, kan hij zich weer naast mij neervlijen in bed en

kunnen we weer man en vrouw zijn.

- 23 -

andersom

André staat voor de spiegel. Achter zich ziet hij de voet van Gerben onder de deken

vandaan komen. De mooie voet van mooie Gerben…

Hij zucht en kijkt in de ogen van de persoon in de spiegel. Hij daar, in de spiegel, die

homo. Nee, zo kan ik mezelf niet zien. Hij is niet die homo, hij is André. Nog steeds die André

uit dat kleine dorpje aan de IJssel, André die liever touwtje sprong dan voetbalde, terwijl

zijn zus Lieve liever voetbalde dan dat ze touwtje sprong, André die liever met zijn moeder

mee ging shoppen, dan dat zijn zus Lieve dat deed, André die niet is verandert, André die

niet opeens niet meer op meisjes viel, maar dat gewoon nooit heeft gedaan. Die André staat

nu voor de spiegel. André die gewoon op mannen valt, André met de zus die gewoon op

vrouwen valt.Hij draait zich om en loopt naar de badkamer. Hij stapt onder een ijskoude

douche. Mijn ouders geloven het nooit. Twee kinderen maar, een hele uitzondering in het

dorp, en allebei anders. Een zoon die van mannen houdt en een dochter die van vrouwen

houdt. Wie verzint dat nou? Niemand verzint dat, maar toch is het zo. Al zal niemand in het

dorp het geloven, men zal het afpoeieren als invloed van de grote stad.

Als Andrés hersenen pijn doen van de kou, draait hij abrupt de kraan uit en rent door de

slaapkamer heen naar de telefoon. Lieve bellen, zeggen dat ik niet meedoe, dat het niet

kan, dat het niet mag, dat ze ons toch niet geloven, dat we ze onnodig pijn doen.

Als hij het nummer al heeft ingetoetst en zijn vinger op de groene knop heeft, voelt hij

twee zachte lippen over zijn rug glijden, twee warme armen worden van achteren om

zijn middel geslagen en twee al even warme handen sluiten zich om zijn door de ijzige

kou verschrompelde lid. Een zucht ontsnapt hem. Een paar minuten staan ze daar zo:

André, met de telefoon nog in de hand, verlamd door de oase van liefde, Gerben, Andrés

lichaam opwarmend met het zijne. Heerlijk. André voelt echter achter zich Gerbens stijve

indringer… Nee, nu even niet. André draait zich om en kijkt Gerben gekwetst aan. ‘Ik

denk dat ik er vanaf zie, ik wil mijn ouders geen pijn doen.’

Gerbens handen, die nog steeds Andrés huid streelden, leken te verstenen ten hoogte

van Andrés heup. ‘Pijn doen? Hoezo pijn doen? Waarmee?’

‘Nou ja, gewoon, je weet wel,’ stamelt André. Ik heb het je proberen uit te leggen, ik heb

het je zó vaak proberen uit te leggen, maar je begrijpt het niet en je zal het ook nooit

begrijpen. Dat is de enige kloof tussen ons, dat ik uit het dorp kom en jij uit de stad.

‘Gewoon? Je wilt zeggen dat je ze pijn doet door gewoon jezelf te zijn, hè? Je doet ze pijn

doordat ik dit bij je mag doen?’ en hij legde zijn hand weer op mijn kruis ‘En dit?’ en hij

kuste me. Nu verwacht hij antwoord.

‘Je hebt gelijk,’ bibbert André.

‘Hè?’ vraagt Gerben.

‘Ik vertel het ze gewoon.’

- 24 -

‘Hállo, lieverds! Wat leuk dat jullie samen komen! Hallo André, hallo Lieve! O, en jij moet

Lieves vriend zijn, Gerben was het? En jij bent Andrés vriendin? Hoe? Shirley zei je?’

ratelt de moeder van André, nog voor de deur goed en wel geopend is. ‘Nou ja, kom

binnen, jongelui! Kom, kom, ik neem jullie jas aan, hé, wat staan jullie daar nou?’

O god, en nu komt mijn vader ook nog de gang in… Moet ik het nu al zeggen?

‘Ga maar alvast op de bank zitten, ik breng thee,’ roept de moeder, die alweer in de

keuken in is verdwenen. Papa zit natuurlijk weer in zijn grote fauteuil, alles gade te slaan.

De oude man kijkt bevreemd als de vriend van zijn dochter naast zijn zoon gaat zitten.

Lieve, zeg jij het maar. André knikt naar Lieve.

‘Mam,’ begint Lieve als iedereen van een kopje thee en een mariakaakje is voorzien, ‘het

is andersom. ’

Dit gaat fout, helemaal fout.

‘Hoe bedoel je, schatje?’ vraagt de moeder verbaasd.

‘Ehm… Shirley hoort bij mij,’ zegt Lieve.

‘En Gerben hoort bij mij,’ hoor ik mezelf zeggen.

‘Jullie zouden toch jullie, eh, partners meenemen?’

‘Nou, hier zijn ze dan,’ buldert de vader. Hij zucht. ‘Doe niet alsof we dat nog niet wisten,

Katrien.’

‘Nou ja zeg, Harold, het kon toch dat… Jullie doen zoiets dan tegelijk? Het zou toch

kunnen dat het gewoon…?’ stamelt Katrien.

‘Nee, dat kon niet, dat wisten we al lang. Jongelui, vertel eens, waar kennen jullie elkaar

van?’ zegt Harold.

‘Papa?’ vraag ik later op de bruiloft.

‘Hmm?’ bromt Harold.

‘Ben je niet boos?’

Mijn vader kijkt dwars door me heen. ‘Als hij maar goed voor je is.’

‘En mama?’

‘O, die kletst bij de bakker, de groenteman, de slager, bij alle gewillige slachtoffers de

oren van de kop over haar gelukkige zoon,’ zucht Harold. ‘Ben je gelukkig,’ vraagt hij dan

onverwachts.

Ja, ja, ja!!! schreeuw ik.

Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest.

Marieke Graumans

- 25 -

Wist je dat…

Klompen, tulpen en Delfts blauw helemaal niet zo Hollands zijn?

Op grote schaal worden klompen, tulpen en Delfts blauw als souvenir verkocht aan

Japanners en Amerikanen. Zij denken vaak dat iedereen hier op ‘wooden shoes’

rondloopt. Toch is dit schoeisel geen uitvinding van Hollandse bodem! De klomp komt

waarschijnlijk uit Frankrijk, waar de schoen in ooit eeuw door de arme bevolking werd

gedragen. Ook tulpen komen niet van Hollandse bodem: de bloemen komen uit het oude

Turkije en werden pas in de zestiende eeuw naar West-Europa gebracht. Sultans

droegen de tulp op hun tulband en daar kwam ook de naam vandaan: ‘tulipan’ is

Perzisch voor tulband. En het Delfts blauw dan? Uiteraard komt het typisch blauwwitte

aardewerk uit Delfts fabrieken, maar hier is heel wat spiek- en jatwerk bij komen kijken.

Want is het geen toeval dat de industrie in Delft opkwam, toen het blauwwitte porselein

uit China hier werd geïntroduceerd? En komt de techniek met tinglazuur niet uit België?

Homoseksualiteit en pedofilie bij onze voorouders heel gewoon was?

Het taboe op homoseksualiteit wordt steeds meer doorbroken, maar pedofilie blijft

ondanks alle pogingen van vereniging Martijn not done in onze Nederlandse

samenleving. Bij onze voorouders lag dit heel anders! Het eerste, bij ons bekende

homostel komt uit Egypte: Chnumhotep en Nianchchnum. Zij waren belangrijke

personen aan het hof van de farao en kregen daarom een eigen graf. De afbeeldingen in

het graf laten de twee veel samen zien, op één afbeelding zelfs zoenend. Pedofilie kennen

we vooral uit de Griekse maatschappij, een paar eeuwen later. Griekse jongens kregen

een mentor toegewezen die hen hielp in hun carrière en hen ook op seksueel gebied het

nodige bijbracht.

Toeristen in Nederland een fietspadenrondleiding

kunnen volgen?

Als je buitenlanders vraagt wat nou echt typisch

Nederlands is, krijgen we een bijzonder antwoord:

fietsen! Fietsen zien we natuurlijk over de hele

wereld, maar geen ander land kent zoveel fietsen als

in Nederland. Wij hebben zelfs de hoogste

fietsdichtheid ter wereld en er zijn zelfs meer fietsen

dan Nederlanders! Het is daarom ontzettend populair

om als Japanse toerist in Nederland een speciale

fietspadenrondleiding te volgen. Hoogtepunt daarbij

is de bijzondere constructie van de rotonde met al die

verwarrende rijstroken!

- 26 -

Sprookjes uitgelicht Repelsteeltje

"Niemand weet, niemand weet, dat ik Repelsteeltje heet". De woorden van een

klein, griezelig mannetje. Die ook wel bekend staat als een babyontvoerder. Je

hebt vast wel eens van hem gehoord! In dit artikel de geschiedenis van dit nare

sprookje!

Door: Koen Verheijden

Er was eens een heel arme molenaar, met een mooie dochter. Hij was in gesprek met de

koning en om zichzelf wat aanzien te geven, vertelde hij tegen de koning dat zijn dochter

van stro goud kon spinnen. De koning vond dit heel bijzonder en stelde de man op de

proef: zijn dochter moest in het paleis komen om het te bewijzen.

Het mooie meisje werd naar het paleis gebracht en werd opgesloten in een kamer vol

met stro. Zij kreeg van de koning een spinnewiel en een haspel. De koning zei dat als de

molenaarsdochter niet voor de

ochtend al het stro goud had

gesponnen, zij moest sterven. Het

meisje wist niet wat ze moest doen

en werd ontzettend bang en ze moest

huilen.

Ineens ging de deur open en kwam

er een klein mannetje naar binnen en

vroeg hij waarom het meisje zo

moest huilen. Het meisje legde het

probleem uit. Het mannetje zei dat

hij het goud zou spinnen als zij hem

haar halsketting gaf. Dit deed het

meisje.

De volgende morgen was het

mannetje verdwenen en de kamer

was vol goud. De koning was erg te-

vreden, maar hij wilde meer goud.

Hij beval haar nog een nacht goud te

spinnen als haar leven haar lief was.

Weer huilde het meisje, en weer

kwam het kleine mannetje. Dit keer

gaf zij het mannetje haar ring. En

- 27 -

weer lag de kamer vol goud en was de koning blij. En weer werd het arme meisje naar

een nieuwe kamer vol stro gebracht. En de koning beloofde haar met haar te trouwen als

zij weer goud zou spinnen.

En weer kwam het kleine mannetje. Maar de molenaarsdochter had niets meer te geven.

Toen zei het mannetje, dat hij haar eerst geborene koningskind wilden hebben. Het

onbenullige meisje stemde toe. De volgende morgen was de kamer weer vol met goud en

de koning trouwde met het mooie meisje.

Een jaar later beviel de koningin van een heel mooi kind. Het mannetje kwam haar

kamer binnen en wilde het kind hebben. De koningin werd wanhopig en wilde het kind

niet geven. Het meisje begon te huilen en te zeuren, net zolang tot het mannetje

medelijden kreeg. Hij gaf haar drie dagen te tijd om achter zijn naam te komen, als het

meisje de naam van het mannetje wist, dan mocht ze het kind houden.

De koning ging op onderzoek uit naar alle mannennamen in het land. En toen het

mannetje de eerste nacht langskwam, noemde ze al die namen op. Maar geen van die

namen klopten. De tweede nacht noemde ze weer vele namen op, ditmaal ook heel

ongewone. Maar alweer klopten de namen niet.

Toen brak de derde dag aan. De koningin werd wanhopig

en maakte een boswandeling om haar gedachten te

ordenen. In het bos zag ze een vuur en om dat vuur

danste het kleine mannetje heen. Tijdens zijn dans zong

hij de befaamde woorden: "Niemand weet, niemand

weet, dat ik Repelsteeltje heet!" De koningin was

ontzettend blij toen ze hierachter kwam en rende naar

het kasteel om op Repelsteeltje te wachten.

Repelsteeltje kwam vol goede moed binnen. Eerst vroeg

de koningin naar een paar namen. En Repelsteeltje zei

nee. Toen vroeg de koningin: "Is jouw naam soms

Repelsteeltje?"

Het mannetje werd woedend. Hij had verloren. En uit

woede scheurde hij zichzelf in tweeën. En dat was het

einde van Repelsteeltje..

Er zijn heel veel verschillende varianten op dit sprookje. Soms rijdt het mannetje op een

pollepel om het vuur, soms hoort het diensmeisje hem , een andere keer de koning.

Het belangrijkste onderwerp in dit sprookje is dat een demonisch wezen zijn naam

verraadt en daardoor zijn kracht verliest. In Duitsland en Scandinavië was dit een veel

voorkomend concept in hun sagen. De naam van Repelsteeltje is op een duistere manier

met hem verbonden. In het oude volksgeloof betekende het als je iemands naam

uitsprak, dat je macht over hem had. Dit komt ook in dit sprookje voor!

Waar dit sprookje vandaan komt, is best onduidelijk. Het is wel duidelijk dat Wilhelm

Grimm het heeft opgeschreven in 1808, maar het verhaal kwam uit Hessen. Het verhaal

is wel zes keer gewijzigd. En het zesde verhaal vertelt het verhaal, dat wij nu allemaal

kennen.

- 28 -

Lost in the wild

Je bent jong, mooi en modebewust. Én verdwaald in

de wildernis. Daar ging het deze fotoshoot om. Wij

zijn bijzonder trots op de foto's, mede dankzij de

prachtige lokatie: Het Cadettenkamp te Breda. En

uiteraard zijn wij Karin, het model, ontzettend

dankbaar voor deze ontzettend leuke shoot!

- 29 -

- 30 -

- 31 -

- 32 -

- 33 -

- 34 -

Happy End

Ons redactielid Marieke is terug! Na een kleine afwezigheid in de vorige uitgave, zorgt

ze weer voor leuke artikelen, zoals haar stuk over de vader des vaderlands Willem

van Oranje en het artikel waarin ze een kritische blik op het broekkaseffect werpt.

In deze The Project zie je weer veel verschillende onderwerpen. Wij zijn net als altijd

weer heel trots op The Project. Van de Heksenprocessen in Salem tot bijzondere

vrouwen die geschiedenis schreven in ‘Heldinnen en Schurkinnen’.

Graag zouden wij meer reacties willen van onze lezers! Wat vinden jullie van The

Project? Wat kan beter? Ideeën voor een mogelijke editie van The Project?

Of zou jij model willen zijn? Freelancer? Of heb jij iets interessant te vertellen aan

ons?

Laat dit allemaal weten!!!!!! infomagazinetheproject@gmail.com

Tot hoors!

Niets uit deze uitgave mag gekopieerd of gebruikt worden op wat voor wijze

dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie, maar

vooral niet om deze uitgave via alle mogelijke media te verspreiden.