The Project 11
-
Upload
koen-verheijden -
Category
Documents
-
view
213 -
download
0
description
Transcript of The Project 11
Koen Verheijden
18 jaar.
Eerstejaars MBO-4
Irritantste eigenschap van
jezelf?
"Ik heb een heel hoog
friemelgehalte. Ik kan nooit,
maar dan ook nooit stil
zitten! En als ik dan een zit,
heb ik altijd wel iets in mijn
handen!"
Marieke Graumans
18 jaar
Oude talen
Irritantste eigenschap van
jezelf?
“Ik ben best een
controlfreak en ik kan er
absoluut niet tegen als ik
iets graag wil en het lukt
niet – ik ben niet goed in
falen.”
MET DANK AAN
De artikelen en reportages in The Project zijn geschreven, geproduceerd, gefotogra-feerd, vormgegeven, etc. door Marieke Graumans en Koen Verheijden.
Naam: Irene de Waal
Leeftijd: 20 jaar Studie: Culturele Antropologie
en Ontwikkelingssociologie.
Die Gekke Himba
Naam: Jet Haan Leeftijd: 18 jaar
Studie: Academische Pabo, Rotterdam.
Organisator van de fotoshoot
Naam: Lize Schraepen
Leeftijd: 18 jaar Zonhoven, dichteres
Gedichten pagina
Crew van de fotoshoot:
Milou van Oorschot, Roelie de Jaeger, Jet Haan, S askia Breure, BoSaskia Breure, Boaz Peters
Inhoud
Religie door de jaren heen 5
Fotoshoot 8
Die gekke Himba 14
Wist je dat 17
Meisjes met rooie haren… 18
Audrey Hepburn vs. Marilyn Monroe 20
Catharina van Aragon 22
Gezellig of burgerlijk 24
Schilderijen van Kees van Dongen 26
Rise and fall of John Nash 28
Gedichten van Lize Schraepen 30
Wist je dat 32
Ik ben Aeneas 33
Kaarten 36
Sprookjes uitgelicht: Tristan en Isolde 38
Happy End 40
Religie door de jaren heen
Geloof, religie… Het lijkt te verdwijnen in onze maatschappij. Mensen die nog geloven in een god zijn zweverig of geïndoctrineerd. Maar dat is niet altijd zo geweest: eeuwen lang geloofde iedereen – men kon niet geloven dat er niets was. De verschillende geloven hebben zich door de jaren heen ontwikkeld, maar ook tegen elkaar verzet. Heel wat doden zijn gevallen door geloofskwesties, maar ook een heleboel goede daden zijn er door verricht… Een wereld vol tegenstellingen dus, die wereld van het geloof. Door Marieke Graumans.
Wat is religie precies? Onder het woord ‘religie’ of ‘geloof’ verstaan we zingeving. Deze zingeving wordt meestal gekoppeld aan een hogere macht, opperwezen of god. Door religie proberen we bepaalde gebeurtenissen te verklaren. Wanneer iemand iets vervelends overkomt, gaan we er vanuit dat een hogere macht hem heeft gestraft voor iets slechts dat hij heeft gedaan. Gelovigen proberen dan ook te leven naar de verlangens van hun god, zodat hen niets slechts overkomt. Daarentegen kun je als gewone sterveling nooit weten wat een god precies bedoelt met zijn daden: “Gods wegen zijn ondoorgrondelijk”, aldus het christendom.
De eerste vormen van religie kwamen al voor bij de jagers en verzamelaars. Dit was in de prehistorie, zo’n 500.000 tot 10.000 jaar voor Christus. Bij opgravingen vinden we beeldjes van gigantisch dikke vrouwfiguren. Deze voluptueuze, goed geboezemde dames zijn natuurgodinnen. Een soort ‘Moeder Aarde’. De beeldjes staan voor vruchtbaarheid. Op wandtekeningen vinden we andere goden: mannen met hertengeweien. Of dit nou afbeeldingen van goden moeten voorstellen of een soort religieus ritueel, is gissen. Ook graven en heilige plaatsen lijken op een prehistorische religieuze traditie te wijzen – hoe primitief deze ook moet zijn geweest.
Na de prehistorie begon de mens en daarmee de gedachte dat er iets hogers was, zich steeds meer te ontwikkelen. Dat zien we bijvoorbeeld bij de Egyptenaren (3300 – 332 v. Chr.). Bij hen werd al nagedacht over goed en slecht en leven en dood. Dit zien we terug in het geloof. De religie van de Egyptenaren was veel complexer en beter geordend dan bij eerdere volkeren. Er waren verschillende goden met eigen functies. Deze goden stelde men zich voor als vreemde dieren. Een belangrijk aspect binnen de religie van de oude Egyptenaren, is ook het geloof in een leven na de dood. Men geloofde dat je na je dood door zou leven en gaf de doden gebruiksvoorwerpen en eten mee voor in hun volgende leven. De farao’s kregen de grootste en prachtigste graven: de piramides. Men moest de goden op de juiste manier aanbidden en om dit allemaal in goede banen te leiden, werden er priesters aangesteld. De opperpriester was de farao.
Een andere polytheïstische religie tijdens en na die van de Egyptenaren, is die van de oude Grieken en later de Romeinen. De klassieke oudheid was tussen 700 v. Chr en 476 na Chr. Ondanks dat je de religie van de Grieken en die van de Romeinen niet exact aan elkaar gelijk kunt stellen, is het overduidelijk dat er ongelofelijk veel van elkaar mythologie gestolen is. Zo kun je tegenover iedere Griekse godheid een Romeinse tweeling zetten: Zeus-Jupiter, Hera-Juno, Aphrodite-Venus, Athena-Minerva… En zo kan ik nog wel even doorgaan! De Grieken en Romeinen vereerden namelijk een heleboel goden! Voor ieder verschijnsel was wel een god: voor het moederschap, de oorlog, de landbouw, de liefde, de kunst, etc. Om al die goden en hun functies bestaat een eindeloos boekwerk met verhalen die van alles en nog wat verklaren: mythologie. Aan de hand van de goden verklaarden de mensen in de Oudheid onder meer de wisseling van de seizoenen, het bestaan van bepaalde diersoorten, planten, rivieren, bergen, eilanden, de oorzaak van al het slechte op de wereld, het weer, het opkomen en zakken van de zon en nog veel meer. ok bij de Grieken en Romeinen waren er priesters en priesteressen. Deze voerden alle religieuze rituelen uit en stonden in contact met de goden. Via de orakelvertellingen kon men de wil van de goden te weten komen. Bij de Romeinen heette de opperpriester de ‘Pontifex Maximus’, in de latere keizertijd nam de keizer de functie van opperpriester over.
De Romeinen raakten in de clinch met een volk met een ander geloof dan zij: de joden. Het probleem was niet zozeer dat ze een ander geloof hadden – er waren meer veroverde volkeren die hun eigen geloof aanhielden –, maar voor de joden was er maar één god. Van de Romeinen mochten de mensen in de veroverde gebieden wel hun eigen geloof aanhouden, maar zij moesten óók de Romeinse keizer als god vereren. Dit was voor mensen uit eerder ingelijfde gebieden geen probleem, omdat hun religies al polytheïstisch waren: dan was het geen probleem er nog een god bij te vereren. Het Jodendom was echter de eerste monotheïstische religie en de Thora, hun heilige boek wat in het Hebreeuws is geschreven, schrijft voor dat zij enkel en alleen die ene god mogen vereren. Hier begint de echte bonje in de religieuze wereld dus. Er zijn veel oorlogen en gevechten. Vanaf dit moment zijn de joden de paria’s en dat blijft zo, de hele geschiedenis door, tot op de dag van vandaag. Deze Jodenhaat wordt antisemitisme genoemd. De joden werden beschuldigd de moordenaars van Jezus te zijn, in de middeleeuwen kregen zij de schuld van de pest, in de jaren dertig kregen zij de schuld van de crisis in Nazi-Duitsland – we weten allemaal waar dat laatste toe geleid heeft. Ondanks alle beschuldigingen, ballingen, razzia’s en haat tegen de joden, bestaat dit volk met deze religie nog steeds. En de joden die er zijn, blijven over het algemeen heel erg streng in de leer, vaak erg orthodox. Het Jodendom heeft zich in 4000 jaar enorm ontwikkeld: er zijn talloze wetten (bijvoorbeeld over eten), feesten en rituelen. Hun ‘tempel’ heet een synagoge en hun ‘priester’ noemen ze een rabbijn.
Dan was er (in het jaar 0, resp.) opeens een hele bijzondere jood: Jezus van Nazareth. De meesten kennen hem als de zoon van God, de stichter van het christendom… maar Jezus was een jood. Zelf geloofde hij dat hij een gewone sterveling was en het woord van God verspreidde – hij was een profeet. Pas later heeft men besloten dat hij de zoon van God moet zijn geweest. Een nieuwe religie ontstond: het christendom, wat later uitbloeide tot het onder andere het katholicisme. Helemaal nieuw was dit geloof natuurlijk niet: het borduurde voort op het Jodendom. Het heilige boek van de katholieken is de Bijbel. Het is in het Latijn geschreven. Het eerste deel van dit boek is de Thora, wat het Oude Testament wordt genoemd. Het tweede deel is het Nieuwe Testament en is door verschillende apostelen na Jezus’ dood geschreven – het gaat dan ook o.a. over Christus’ leven en gedachtegoed Maar zoals er conflicten ontstaan tussen religies, ontstond en ook een conflict binnen de christelijke Kerk. Binnen de rooms-katholieke Kerk waren door de jaren heen een hele hoop rituelen en feestdagen ontstaan: dit zijn zaken die helemaal niet in de Bijbel vernoemd zijn. Ook was er een ingewikkelde hiërarchie binnen de Kerk en leek geld en macht in veel gevallen belangrijker te zijn dan oprecht geloof. Op een gegeven moment ging een groep mensen zich daar tegen verzetten. Deze tijd wordt de Reformatie genoemd. Een groot aantal katholieken scheidde zich af van Rome en de paus, zij worden protestanten genoemd. Zij keerden terug naar de leer van de Bijbel en vormden op die manier een soort nieuw geloof. De katholieke Kerk heeft er van alles aan gedaan dit tegen te gaan: ontelbaar veel mensen werden vervolgd. Ondanks al dat bloedvergieten is het christendom tegenwoordig nog steeds de grootste religie van de wereld: zo’n twee miljard wereldburgers zijn christen. Wel zien we dat veel mensen in de westerse wereld van het geloof afvallen. Maar weinig mensen hier in Nederland zijn nog praktiserend christen. Wel een opkomende godsdienst is de islam. Bij het ontstaan van dit geloof zien we hetzelfde als bij het christendom: de islam borduurt voort op de bestaande grote monotheïstische religie. Het heilige boek de Koran, in het Arabisch geschreven, bevat ook het Oude Testament (het deel dat je dus ook bij de joden vindt) en het Nieuwe Testament. Het laatste deel is echt het belangrijkst: het deel dat de profeet Mohammed er aan toevoegde. De islam is ontstaan in de 7e eeuw. Mohammed schreef het laatste deel van het heilige boek en tegenwoordig zijn er nog talloze mensen die deze religie aanhangen. Door de jaren heen zijn er een heleboel oorlogen tussen de drie grootste godsdiensten, het Jodendom, het christendom en de islam, gevoerd. Tegenwoordig hoor je nog veel over agressie van islamitische kant, zoals bijvoorbeeld zelfmoordacties. Toch staat ook in deze religie, net als bij de joden en christenen, naastenliefde en genegenheid voor God, Allah, centraal. Religie gaat altijd uit van een bepaalde moraal.
Naast de drie laatst genoemde religies, zijn er nog twee andere grote wereldreligies die zeker vernoemd moeten worden. Ten eerste is dat het hindoeïsme. Dit is een polytheïstische religie die voornamelijk in India wordt aangehangen. Symbolen en mythologie zijn belangrijke aspecten van dit geloof. Ook zijn er veel feesten en rituelen. De hindoes zijn erg spirituele en filosofische mensen die goed willen leven. Zo zijn ze bijvoorbeeld vegetariër omdat ze respect hebben voor alles wat leeft. Ten tweede mogen we het boeddhisme niet vergeten. Het bijzondere aan deze religie is dat er geen goden zijn binnen het boeddhisme. Dit is een compleet filosofische leer van Boeddha. Boeddhisten willen ook zo goed mogelijk leven, ze geloven in karma. Ook reïncarnatie staat centraal binnen het boeddhisme. Ik zou nog pagina’s door kunnen gaan met uitweiden over genoemde religies en vertellen over andere geloven. Zolang als de mens bestaat, willen we dingen die we niet begrijpen verklaren met een hogere macht of we willen zin geven aan het leven. Je kunt er van denken wat je wilt: sommige mensen vinden het onzin – filosoof Marx noemde religie ‘opium voor het volk’ –, anderen vinden er hun heil in. Belangrijk is in ieder geval dat we iets van de religie weten, voor we er een oordeel over hebben.
Fotoshoot
Statig, ingetogen maar toch vol spanning. Een klassieke romance die opbloeit in de
kamers van een oud grachtenpand. Wij nodigen jullie uit een kijkje te nemen,
maar wees op je hoede. In deze verradelijk romantische omgeving spelen jaloezie,
hebzucht en egocentrisme een belangrijke rol. Je bent dus te gast, maar ben je ook
welkom?
- Jet Haan
Die gekke Himba
In het noorden van Namibië, zuidelijk Afrika, leven ongeveer 6000 Himba, een oud
nomadische herdersvolk, waarvan velen nog steeds leven en kleden volgens de
oude tradities. Hun opmerkelijke uiterlijk en verder ongewone tradities, maakt
het erg interessant om hier meer over te weten te komen.
Door Irene de Waal
Uiterlijk
Opvallend aan de Himba is hun uiterlijk. Een Himba
besteedt hier veel aandacht aan. Vooral voor vrouwen is
het uiterlijk erg belangrijk. Als bescherming voor de zon
smeren de vrouwen zich in met een mengsel van
geitenvet en oker, waardoor ze een rode huidskeur
krijgen.
Als ze tien jaar oud zijn, worden er bij de jongens en de
meisje hun twee voortanden uitgeslagen. Dit is een
traditie waarvan de herkomst onduidelijk is.
Een Himba meisje draagt haar haar in twee vlechten van
achter naar voren op het hoofd. In de pubertijd worden
deze vlechten vervangen door meerdere kleinere vlechten
die worden ingesmeerd met hetzelfde rode mengsel dat
ze op hun huid smeren. Wanneer ze trouwen komt daar
nog een kroon van geitenvel bovenop.
Hun uiterlijk is een statussymbool en bepaalt hun levensfase. Verder dragen ze enkele
dierenvellen die hun borsten in de meeste gevallen niet bedekken en vele sieraden,
gemaakt van schelpen, leer en koper.
Himba-dorp
In een Himba-dorp leven ongeveer 30 Himba. In het
midden van het dorp is de kraal, een cirkel van takken,
waar al het vee in opgesloten wordt. Om de kraal
worden hutjes gebouwd. De huizen worden gemaakt
van modder, koeienmest en takken. Hun huizen
worden voornamelijk gebruikt als slaapplek. Tegenover
de ingang van de kraal woont het hoofd van het dorp.
Hij bewaakt het heilig vuur, "Okoruwo". Met dit vuur
wordt er contact gelegd met hun voorouders. De Himba
geloven dat ze via de geesten van hun mannelijke
voorouders contact kunnen leggen met hun god.
Dagelijks leven
De rijkdom van een Himba-dorp kan worden afgeleid
aan het aantal koeien dat de Himba hebben. De Himba
leven van hun vee. De mannen van de stam zijn vrijwel
continu met het vee op pad, terwijl de vrouwen in de
dorpen achterblijven om voor de kinderen te zorgen.
Alle werkzaamheden in het dorp worden door de
vrouwen gedaan. De mannen houden zich naast het vee
met politieke zaken bezig. De vrouwen zorgen ook voor
de zware werk, zoals het halen van water, bouwen van
hutten, enzovoort. De kinderen helpen de vrouwen met
de taken.
Een Himba-dag begint vroeg. De vrouwen beginnen de
dag met het insmeren van hun huid met het rode
mengsel. Daarna worden de geiten door hen gemolken
en wanneer dit gedaan is brengen de mannen het vee
naar de weide.
Voedsel
Het eten van een Himba bestaat voornamelijk uit maïspap die ze maken van zure melk
en uiteraard maïs. Sommige Himba lukt het om nog wat groente te verbouwen. Het vee
slachten ze alleen bij speciale gelegenheden, zoals een bruiloft of wanneer iemand komt
te overlijden. Bij het slachten van een dier wordt het dier in stukken gesneden en wordt
het hele dier, met de hoofd en al, gekookt.
Huwelijk en dood
Meisjes worden bij hun geboorte uitge-
huwelijkt en trouwen wanneer ze tussen
de 14 en 18 jaar oud zijn. Als meisje
verhuis je dan naar het dorp van je man.
Mannen zijn niet monogaam, dit wil zeggen
dat een man meerdere vrouwen kan
hebben. Dit is toegestaan, mits de man in
staat is goed voor al zijn vrouwen te
zorgen.
Wanneer een Himba overlijdt, wordt het
lichaam ingewikkeld in dierenhuiden en
naast het heilig vuur geplaatst. De periode
van rouw duurt één dag en op deze dag
wordt het vee geslacht. De overledene wordt ver van het dorp begraven. Op het graf
worden horens van runderen geplaatst. Hoe groter de horens op het graf, hoe groter de
status van de overleden persoon.
Opvallend is wel dat een zoon niet het vee en de rijkdom van zijn vader erft, maar wel
die van de broer van zijn moeder.
De toekomst van de Himba
Tegenwoordig verdienen de Himba bij door zich te laten fotograferen en sieraden te
verkopen aan toeristen. De infrastructuur van het land is ook erg verbeterd waardoor de
Himba minder afzonderlijk leven dan voorheen. Vroeger liepen de Himba weg wanneer
ze een blanke zagen en nu houden ze toeristen aan om vervolgens zichzelf door hen te
laten fotograferen om zo wat geld te verdienen.
Himba-dorpen die dichtbij de steden liggen, worden steeds meer een toeristische
trekpleister en je ziet daar dan ook de Himba boodschappen doen in de supermarkt!
Hun traditionele levenswijze wordt meer en meer beïnvloed door andere culturen. Dit
wordt ook door de overheid bevorderd door de kinderen te verbieden in de traditionele
kleding naar school te gaan. Gelukkig zijn er ook nog Himba-dorpen waar dit niet het
geval is en hun eeuwenoude tradities gehandhaafd worden.
wist je dat...
Hiawatha naast een bekend stripfiguur van Disney ook een belangrijke
indianenleider was?
Hiawatha was de leider van de Vijf Naties van een inheems volk in Noord-Amerika, de
Haudenosaunee. Het volk leefde in wat nu het noordoosten is van de VS. Hij was een
spiritueel leider, een profeet en het "Opperhoofd van de hemelgoden".
Maar naast een echt bestaande Indiaan, is Hiawatha ook een (misschien bekender)
stripfiguurtje van Disney! Hij ziet zichzelf als een groot krijgsman, maar komt steeds
weer in de problemen terecht!
Kardinaal Richelieu eens 50.000 écu betaalde voor een nacht met de beroemde
hoer Ninon de Lencos, zij accepteerde het geld, maar stuurde in plaats daarvan
een vriendin?
Kardinaal Richelieu was een Franse geestelijke, edelman en staatsman. Volgens verhalen
zou deze kardinaal de bekende "courtisane" 50.000 écu zou hebben betaald voor een
nachtje met haar. Een courtisane was een hofdame, maar deze waren altijd minnaressen
van vorsten. In de lage klassen waren er hoeren, in de hogere klassen courtisanes. Ninon
de Lenclos was zo'n courtisane, een hele bekende wel te verstaan! Zij kreeg koningen
over de vloer en had zelfs een eigen salon waar deze kwamen! Maar in plaats van de
Lenclos, stuurde zij een vriendin naar de kardinaal!
Ierland soms ook wel het 'eiland van smaragd' wordt genoemd?
Ierland, het eiland in het uiterste westen van Europa, wordt ook wel het Eiland van
Smaragd genoemd. Dit vanwege de bijzondere natuur. In Ierland zouden er veertig
tinten groen zijn in de natuur. In het prachtige Ierland zijn erg maanlandschappen,
grottenstelsels, de Atlantische oceaan en heldere waterwegen. De meeste eilanden van
de Ierland kregen pas na 1970 elektriciteit! Daardoor zijn die eilanden veelal goed
bewaard gebleven!
Meisjes met rooie haren...
Rood haar, bleke huid en sproeten. Niet veel mensen hebben het, dus het valt op.
Mensen met rood haar vielen altijd op, of het positief was of negatief, dat is nog de
vraag. Rood haar hebben, is zeldzaam en dat wordt het steeds meer, als je de
onderzoekers mag geloven.
Door Koen Verheijden.
Oorsprong
Er bestaat de theorie dat rood haar afkomstig
is uit Ierland en Schotland. Dit waren
Keltische stammen. Deze Kelten stonden
bekend om hun gewelddadige krijgers.
Hierom is waarschijnlijk het vooroordeel
ontstaan dat 'Gingers' temperamentvol zijn
en vol passie zitten. Maar onderzoek heeft
aangetoond dat rood haar eigenlijk afkomstig
is uit Mesoptamië, het huidige Irak en Iran.
Zeldzaamheid
Rood haar is het meest zeldzame
haarkleur bij de mens. Slechts één
procent van de totale wereldbevolking
heeft rood haar. In Amerika hebben
twee tot vijf procent van de mensen
rood haar. Maar in Ierland en Schotland
hebben de meeste mensen rood haar; in
Ierland elf procent van de mensen en in
Schotland maar liefst dertien procent!
Roodharigedag
Sinds 2005 bestaat er een nieuw festival; Roodharigendag. Dit is een evenement in de
Nederlandse stad Breda, waar roodharige van over heel de wereld samen komen! Het
zijn twee dagen waarop van alles te doen is voor roodharigen. Omdat dit evenement
alleen in Breda is, komen er bezoekers van over heel de wereld!
Feitje
Mensen met rood haar hebben gemiddeld
90.000 haren, mensen met zwart haar
100.000, brunettes 110.000 en blondines
150.000. Rood haar is daarin tegen wel
voller en dikker dan haren in de andere
kleuren.
Feitje
Volgens onderzoeken zou er in 2060 geen
roodharige meer in leven zijn, omdat maar
één procent van de bevolking rood haar
heeft en dit gen recessief (ondergeschikt)
is, wordt het onderdrukt door de genen
van andere haarkleuren.
Positief of negatief?
Door de jaren heen is er op verschillend op roodharigen gereageerd.
- In de Romeinse tijd waren roodharige slaven en partners erg geliefd. De roodharige
slaven waren zelfs veel en veel duurder dan slaven met een andere haarkleur!
- In de middeleeuwen werden roodharigen vaak als heksen beschouwd. Ze zouden
demonen zijn. In 300 jaar zijn er ongeveer 45.000 roodharige vrouwen op de
brandstapel gegooid, verdronken of dood gefolterd.
- Roodharigen zijn heel onbetrouwbaar. Er wordt namelijk beweerd dat Judas rood haar
had!
- Roodharigen worden vaker gepest en geplaagd dan andere kinderen. Er is zelfs een
naam voor het pesten van een roodharige: Gingerisme.
- Mensen met rood haar voelen meer pijn en hebben bij een pijnlijke behandeling meer
verdoving nodig. (Dit feitje is niet officieel vastgelegd, er zijn tegenstrijdige
beweringen!)
- Als je rood haar hebt, heb je tevens een lichte huid die heel gevoelig is voor de zon.
Daarom is er een grotere kans om huidkanker te krijgen!
- Momenteel is er in de mode-industrie een grote vraag naar roodharige modellen!
- In Denemarken is het een eer om een kind met rood haar te hebben.
- In Corsica zijn ze niet zo blij met de beruchte gingers; zij spugen op de grond wanneer
ze er een tegenkomen!
- Poolse mensen geloven dat als je drie roodharigen op één dag tegenkomt, dat je de
loterij zult winnen.
- Roodharigen schijnen woeste seksbeesten te zijn, ze hebben meer seks en zijn ook veel
beter in bed!
Audrey
Hepburn
1929-1993
Deze Nederlands-
Britse, prachtige,
petite brunette
was model en
actrice en een goed
ballerina.
Ze heeft tientallen
filmrollen op haar
naam staan, maar
de beroemdste is
zonder meer in de
klassieker ‘Roman
Holiday’.
Naast haar acteer-
werk heeft ze de
wereld ook een
dienst bewezen
met haar inzet
voor kinderen in
oorlogsgebieden.
Marilyn
Monroe
1926-1962
Deze Amerikaanse,
prachtige, blondine
was actrice en
zangeres.
Ze werd hét seks-
symbool en icoon
van de jaren vijftig.
Bekende films van
haar zijn ‘How to
marry a millionaire’
en ‘Gentlemen pre-
fer blondes’.
Daarnaast kent ied-
ereen haar natuur-
lijk van de beroem-
de foto met de flad-
derende witte jurk.
Helaas is deze ge-
weldige vrouw op
mysterieuze, drama-
tische wijze dood
gevonden...
Zelfmoord?
Catherina van Aragon
Catharina van Aragon, de eerste vrouw van Koning Hendrik de achtste van
Engeland. Beroemd om haar uiterlijk, onverzettelijkheid, trotst, vroomheid en
intelligentie. Een vrouw die wist wat ze wilde; Koningin van Engeland zijn én
blijven.
Door Koen Verheijden.
Catharina van Aragon was de eerste
vrouw van Koning Hendrik de achtste van
Engeland. Zij was een dochter van het
Spaanse koningspaar. Haar opvoeding was
gericht op het katholieke geloof en op
vrouwelijke bezigheden. Ze werd onder-
wezen in breien, naaien en dat soort
dingen. Maar daarnaast kreeg ze ook les.
Ze kon onder andere goed Latijn en werd
gezien als een bijzonder intelligent meisje.
Zij trouwde met prins Arthur van Wales.
De oudste zoon van Hendrik de zevende
van Engeland. Hij stierf al snel aan een
ziekte. De vader van Catharina wilde de
bruidschat behouden en huwelijkte haar
toen uit aan de jongere broer van Arthur,
de latere Hendrik de Achtste. Zij werden
koning en koningin van Engeland.
In 1513 ging Hendrik een tijdje naar
Frankrijk om daar oorlog te voeren tegen dit land. Catharina had op dat moment het
gezag over Engeland. En zij had een macht die vrijwel nooit voorkwam bij een vrouw. Ze
leidde de raad die Engeland moest regeren en regelde onder andere de bevoorrading
van het leger.
Engeland was op dat moment ook in oorlog met Schotland en het schotse leger trok naar
het zuiden. Als reactie hierop ging het Engelse leger onder leiding van Catharina naar het
noorden. Catharina gaf orders aan de generaals. Zij voerde het leger aan en versloeg de
schotten en doodde hun belangrijkste man. Met deze triomf had ze meer bereikt dan
haar man, die maar een paar overwinningen had behaald!
Hendrik wilde heel graag een zoon,
om dynastieke redenen. Catharina
en Hendrik kregen twee kinderen:
een zoon, die al snel overleed en
een dochter, Marie. Hierna volgden
vele miskramen. Het lukte Catha-
rina maar niet om levende
kinderen (jongens!) te krijgen.
Hierdoor kreeg Hendrik al snel
genoeg van haar en werd verliefd
op Anna Boleyn. Hij wilde met
Anna trouwen. Hij moest echter
eerst geldige redenen hebben om te
scheiden van Catharina, die abso-
luut niet wilde scheiden!
Negen jaar lang duurde dit poli-
tieke spelletje tussen hen. Hendrik
zei dat ze moesten scheiden omdat
volgens de bijbel het incestueus
was om met je schoonzus te
trouwen. Een andere reden was dat Catharina niet als maagd het huwelijk was
ingetreden!
In 1533 werd het huwelijk tussen Hendrik de Achtste en Catharina van Aragon
ontbonden.
Catharina weigerde zich neer te leggen bij de scheiding. Zij bracht het voor de rechtbank.
Nadat ze had gesproken verliet ze de rechtszaal als protestvorm. Ze wist dat ze geen
kans meer had en zo vernederde ze Hendrik en de rechters. Het volk juichte haar toe, ze
waren dol op haar en iedereen zag haar als de enige koningin.
Catharina werd verbannen van het hof en de dochter van Hendrik en Catherina, Mary,
werd gezien als een onwettig kind, een bastaard. Catharina en Mary mochten geen
contact meer hebben. De vrouw moest haar leven doorbrengen in afgelegen kastelen,
hiermee probeerde Hendrik haar te breken. Maar dat lukte niet; tot aan haar dood bleef
ze zichzelf noemen als Catherina, koningin van Engeland, en hiermee onder tekende ze
ook al haar brieven!
Catharina stierf in 1536 aan een vorm van kanker. Hendrik kwam niet naar de
begrafenis en verbood zijn dochter aanwezig te zijn op de uitvaart.
Gezellig of burgerlijk
Gezellig iedere zondag bij je oma op de koffie, met de caravan op vakantie, kaas en worst
op feestjes, sinterklaasavonden … Sommige mensen vinden het heerlijk, anderen zuchten
en roepen neerbuigend: ‘burgerlijk!’ Maar wanneer is iets burgerlijk? En is het eigenlijk
wel zo erg om burgerlijk te zijn?
Door Marieke Graumans.
BURGERLIJK?!
Een duidelijke definitie van het woord ‘burgerlijkheid’ is er niet. Het betekent niet alleen dat je
niet tot de betere kringen van de
maatschappij behoort; mensen noemen
iemand ook burgerlijk wanneer deze een
slechte smaak heeft of bekrompen is. Over
het algemeen kunnen we wel zeggen dat
men het begrip ‘burgerlijk’ als iets negatiefs
opneemt. Niemand wil met dit woord
geassocieerd worden, niemand wil graag
burgerlijk genoemd worden!
"Niemand wil
burgerlijk zijn"
Maar wat voor zaken en acties zien we als
iets burgerlijks? Vroeger waren
huismoeders, breien en tupperware-party’s
echt burgerlijke bezigheden. Tegenwoordig
is breien juist hip – Beyoncé doet het ook!
Het is dus duidelijk dat de inhoud van
burgerlijkheid verandert. Waar vroeger de
werkende vrouwen het boegbeeld van de
samenleving waren, worden werkende
moeders nu vaak met een scheef hoofd
aangekeken: ‘Maar heb je dan wel genoeg
tijd voor je kinderen? Het is toch niet leuk
als ze iedere dag naar de buitenschoolse
opvang gaan?’
Hedendaagse burgertrutjes zijn zij die op de
o zo populaire bakfiets rijden, regelmatig
naar de woonboulevard gaan en zichzelf
heel experimenteel vinden wanneer ze zelf
sushi maken. Ook het drinken van een
glaasje witte wijn met je vriendinnetjes is to
ordinary.
Het verschil met vroeger is dat de grote
massa die deze dingen doet, zich er totaal
niet voor schaamt. Burgerlijk zijn is niet
langer iets negatiefs, het heeft iets gezelligs,
al dat kneuterige gedoe!
Een belangrijke factor bij het bepalen of we
iets als iets negatief-burgerlijks of iets
positief-burgerlijks zien, is de mate van
vrijheid waarin we handelen. Wanneer je
het leuk vindt om op kerstavond met je
ouders, zussen, broers, ooms, tantes, neefjes
en nichtjes te gaan gourmetten, is het geen
prob-leem. Als je echter eigenlijk al een
maand tegen zo’n familieaangelegenheid
opziet en je gaat tóch – omdat het zo hoort –
ben je een burgerlijke slaaf.
Wanneer je geen zin hebt in traditie, moet je
daar voor uit durven komen en lekker op
vakantie gaan, terwijl iedereen aan de
familietafel je mist – dát is pas gedurfd!
En juist omdat je moeder wil
dat je mee thee gaat drinken
bij je oma.. ga jij niet!
De meeste jongeren vinden hun ouders erg
saai en burgerlijk. (Overigens vond die
ouders dat ook van hun ouders en zo
verder.) Ondanks dat tegenwoordig het
woord burgerlijk niet per sé meer negatief
hoeft te zijn, proberen jongeren zich steeds
te profileren als not mainstream. Je doet niet
wat je ouders zeggen of willen – dat hebben
pubers nooit gedaan. En juist omdat je
moeder wil dat je mee thee gaat drinken bij
je oma – ongeacht of je moeder dat nou zelf
wil of niet –, ga jij niet… Dat gaat echt te ver!
Hoe ouder je ouders worden, hoe
burgerlijker ze worden!
Sommige dingen zullen nooit veranderen.
Burgerlijkheid bestaat en er zullen altijd
mensen zijn die daar op neer kijken. Er zijn
echter tegenwoordig dus ook mensen die
het helemaal niet erg lijken te vinden om
burgerlijk te zijn. Laat hun maar gaan dan,
als mensen maar niet denken dat ikzelf
burgerlijk ben!
Hier zie je twee schilderijen van schilder Kees van Dongen (1877-1968). Hij begon zijn werk met een aantal andere kunstenaars te exposeren in Parijs. Zij werden de Wilde Beesten genoemd, vanwege het gebruik van heldere kleuren. Van Dongen stond bekend om zijn schilderijen van het vrouwe-lijk naakt. Een beroemde uit-spraak van hem was: "De vrouw is het mooiste landschap". In zijn latere loopbaan maakte hij schil-derijen van de Parijse society.
Door Koen Verheijden.
Rise and fall of john nash en hoe hij daarna weer opkrabbelde
Genieën herken je meteen: ze zijn al vanaf jongs af aan bezig met dat waar ze goed in zijn.
Ook John Nash, geweldig wiskundige en econoom, was al toen hij nog heel klein
was, veel aan het lezen en aan het experimenteren op zijn kamertje. Maar niet alle
genieën hebben een fantastisch, glorieus leven, zoals veel mensen denken. Ook
hier is John Nash een goed voorbeeld van.
Door: Marieke Graumans
Vanaf zijn zeventiende studeerde John
aan de universiteit om net als zijn vader
elektrotechnicus te worden. Zijn liefde
voor wiskunde bloeide echter op en hij
ging zich interesseren voor de meest
ingewikkelde onderwerpen in de
wiskunde. Het mooiste aan de
wetenschap vond hij het oplossen van
problemen.
Ook was hij geïnteresseerd in economie.
Dat Nash zo goed was in economie
kwam niet door school: hij heeft slechts
een paar colleges internationale handel
gevolgd, de rest heeft hij allemaal
zichzelf geleerd.
De speltheorie was ‘zijn ding’. Dit is een
tak van de wiskunde waarin het nemen
van beslissingen centraal staat. Je past
het toe in de economie, sociologie en
biologie. Voor onderzoek naar deze
speltheorie ontving Nash ook (met nog
twee anderen) de Nobelprijs voor de
Economie.
Hij veranderde van universiteit: hij ging
naar Princeton! Hier behaalde hij zijn
doctoraat. Voor zijn proefschrift kreeg
Nash decennia na zijn dood nóg een
Nobelprijs!
Hij wilde zijn leven dus wijden aan de
wetenschap. Daarvoor wilde hij de
militaire dienst ontlopen, wat hem lukte.
Amerika was natuurlijk trots op dit
genie en wilde zijn wetenschappelijke
uitspattingen niet remmen door hem het
leger in te sturen. Dus bleef Nash
onderzoek doen en publiceren.
John ontmoette Alicia, een wiskunde-
studente, en ze werden verliefd. Hij
trouwde met haar en zoon John Charles
werd geboren.
Toen ging het mis. Rond zijn dertigste
ging het niet goed met John: er werd
paranoïde schizofrenie vastgesteld.
Hij vertelde zijn vrouw over personen
die hem in gevaar brachten, maar deze
mensen bestonden helemaal niet. Hij
ontwikkelde de theorie dat alle mannen
die een rode stropdas droegen,
deelgenoot waren van een commun-
istisch complot tegen hem. Hij meldde
zelfs bij de regering dat deze groep
mensen een eigen staat wilde oprichten!
Hij zag zichzelf als een ‘messenger’ met
een speciale missie. Hij zag als enige
gevaar en moest daar anderen van op de
hoogte brengen. In werkelijkheid had hij
waanbeelden en was niets
van wat hij dacht te weten
logisch of waar…
Hij verbleef twee maanden in
het ziekenhuis. Na zijn
ontslag uit het ziekenhuis,
vertrok hij naar Europa om er
politiek asiel aan te vragen in
Frankrijk en Duitsland –
zonder resultaat. Hij wilde
van zijn Amerikaans burger-
schap af, omdat Amerika hem
niet had geloofd toen hij hen
had verteld over het
gevaarlijke, communistische bondge-
nootschap. Het leven in Europa werd
hem niet makkelijk gemaakt en
uiteindelijk werd hij door de franse
politie opgepakt en terug naar de VS
gezonden.
Daar werd hij nog regelmatig
opgenomen in verschillende psychiat-
rische klinieken. Hij kreeg hier medi-
cijnen tegen psychoses, waarvan hij
later zij dat hij ze zelden, enkel wanneer
hij onder druk gezet werd, werkelijk
innam. Ook kreeg hij insuline-
shocktherapie, waarbij hij platgespoten
werd met grote doses insuline en dagen
in coma lag.
Dertig jaar lang was Nash niet in staat te
werken of te studeren. Wiskunde
interesseerde hem steeds minder. Hij
produceerde al die tijd niets van enig
wetenschappelijk belang, in tegen-
stelling tot voorgaande jaren.
Heel langzaam krabbelde hij weer op:
zijn belangstelling voor wiskundige
problemen en zijn logisch denk-
vermogen keerden terug.
Bovendien kwam er een nieuwe
interesse bij: computerprogrammering!
Ondanks dat hij zegt
altijd tegen zijn wil te
zijn opgenomen, kan hij
steeds beter omgaan
met de schizofrenie in
zijn verleden. Misschien
was het enkel een soort
grootheidswaanzin: hij
dacht dat hij de uit-
verkorene was die een
slecht bondgenootschap
zag en iedereen moest
naar hem luisteren en
hem geloven. Zelf zegt
hij erover, dat als hij maar een gewoon,
normaal brein had, hij waarschijnlijk
ook nooit tot de grote wetenschappelijke
ontdekkingen was gekomen.
Nu kan men Nash weer ‘geniaal’
noemen, in plaats van ‘gestoord’ – al
blijft zijn zwakke geest en ouderdom
hem parten spelen.
dronken romantiek
Altijd al wou ik snoeppapiertjes verzamelen in de hand van mijn geliefde
mijn roodgelakte nagels kleuren af tegen jouw zwarte trui
vaker dan ooit eenzaam in het park zitten met een fles wijn
omdat ik zo verliefd ben
sinds de dag van morgen wil enkel nog
lachen op jouw schouder en huilend op de tram wachten
Als een verkleedde prinses op de trampoline springen
op het ritme van een pianostuk geschreven door een overleden nietsnut
En jouw ’s nachts een verhaal van Shakespeare voorlezen in bed
Ik wil mezelf nog één keer verliezen ,
Van iemand houden zonder limieten of gedachten
De theelichtjes één voor één uitblazen in stilte
De sleutel nooit meer op de deur steken
Omdat ik weet dat je thuis komt
Op een moment in de mooiste dag van mijn leven.
Zoektocht
Ik heb mijn verstand wel eens verloren
Net zoals mijn portemonnee
Wanneer ik weer eens al mijn geld verbrand had
Om mij los te maken van de materialistische wereld om mij heen
Ik heb zo vaak mijn juwelen verborgen onder mijn kleren
Om te tonen dat ik nog besta zonder zilver vertier
Ik heb mij oneindig vaak opgetut
Om te zwerven door de stad zonder bestemming
Dat ik besta is mijn essentie
In welke vorm weet ik nog niet zo goed
Ik wil mijn onechtheid aanvechten met de maatschappij
Ik ben geen held die de wereld wil verbeteren
Ik ben een meisje op zoek naar
Aarde onder haar voeten
Onthullende fabel
Een tafel met daarop een laptop vult de kamer
Ik serveer mezelf een glaasje rode wijn
Wanneer ik mijn wachtwoord intoets
Lijkt het net of we bij elkaar
Aan tafel zitten
Een oppervlakkig luchtig gesprek
Met een paar schuine blikken
Die jij niet kan zien
En een dt-fout
Ik verdring mezelf met
Letters informatie
In het rood onderlijnd
En ik krijg foto’s voor beeld
Die een waarheid tonen
Die ik niet van mezelf wil kennen
Onthullend
Ik wou dat ik kon doseren
Onrust
als het laatste wierrook stokje is opgebrand
de wand van mijn wijnglas troebel ziet dan
kruip ik onder de lakens
waar alles overgoten zwart is
aan mijn gesloten ogen onttrekt daar jouw aangezicht
ik ken elke rimpel in jouw huid
ik kan jouw geur in elk detail beschrijven
maar de chaos in jouw hoofd
is mijn vijand die jou bezoedeld met twijfels
die jou zo onbereikbaar maakt
kijk in mijn ogen, raak mij aan
ik besta en vergeet de onwezenlijkheid in je gedachten
want ik vecht mee wanneer ik rust vind in mijn bed
die eenvoudige rust die jou nooit bereikt
Door Lize Schraepen
Onlangs werd The Project gemaild
door Lize Schraepen. Zij is een
meisje van 18 uit Zonhoven, België.
Haar grote passie is het schrijven
van poëzie en ze wil mensen op een
creatieve manier aanzetten tot het
lezen van gedichten. Ze heeft een
eigen site waar je haar gedichten op
kan lezen (www.poetry-place-
lize.com), haar gedichten zijn te
vinden in de poëzietuin in Zonhoven
en 13 juli is haar eerste bundel,
‘gekerfd’, gepubliceerd. Haar
gedichten zijn beeldend, ex-
perimenteel en erg toegankelijk
voor jongeren.
Lize vroeg ons een aantal van haar
gedichten te plaatsen in The Project
om zo nog meer jongeren haar
poëzie te laten lezen. Wij hebben een
paar gedichten voor jullie
uitgekozen, maar bezoek ook zeker
haar site voor meer werk!
Wist je dat..
De Spaanse griep meer slachtoffers eiste dan de Eerste Wereldoorlog?
De Spaanse Griep was een ziekte uit de jaren 1918-1919. Het was een wereldwijde
epidemie en eiste tussen de 20 tot 100 miljoen levens. Dit overtreft het dodenaantal van
de Eerste Wereldoorlog (1914-1918), waar er ongeveer negen miljoen doden vielen.
Hoewel het de Spaanse Griep wordt genoemd, ligt de oorsprong van de ziekte in de VS.
Het werd de Spaanse griep genoemd
omdat Spanje in de Eerste Wereldoorlog
neutraal was, en er in de Spaanse kranten
het eerst bericht was over deze epidemie!
De ziekte verspreidden ze zich doordat
soldaten aan het einde van de Oorlog
terugkeerden naar hun landen, waar ze
de ziekte overbrachten op hun familie. In
de VS stierven 675.000 mensen, in
Frankrijk 200.000, in Engeland 400.000,
in Nederland 27.000. In India en Rusland
overleden de meeste mensen; een paar
miljoen. Maar liefst 20% procent van de
wereldbevolking raakte besmet.
J.R.R Tolkien met tegenzin zijn bekende werk In de Ban van de Ring in drie delen
opsplitste?
Iedereen kent de serie van In de bang van de Ring als een trilogie, maar eerst was het
een geheel. Het was de bedoeling van Tolkien om het ook zo uit te geven. Maar door
economische redenen, het papier was heel duur in die tijd en dit zou een risico zijn voor
de uitgeverij, werd het er aangedrongen om het in meerdere delen te doen. Tolkien ging
met tegenzin akkoord met het voorstel. In 1954-1955 werden alle drie de boeken
uitgegeven.
Willem van Oranje zijn beroemde laatste woorden niet gezegd heeft kunnen
hebben?
Willem van Oranje ofwel Willem de Zwijger of Vader des Vaderlands werd op 10 juli
1584 in Delft vermoord. Volgens overlevering waren zijn laatste worden: Mon Dieu, mon
Dieu, ayez pitié de moi et de ce pauvre peuple. Dit betekent: "Mijn God, Mijn God, heb
medelijden met mij en met dit arme volk." Maar naar onderzoek in maart 2012 werd
geconcludeerd dat Willem van Oranje deze woorden helemaal niet heeft kunnen zeggen!
Zijn moordenaar loste drie kogels vrij, en één hiervan ging recht door het hart van
Oranje en was hij opslag dood!
Ik ben Aeneas
Ik ben Aeneas. Ik ben een halfgod en held, maar nu ben ik het beu om altijd maar dapper,
heldhaftig en inventief te zijn. Ik heb genoeg gedaan in mijn leven. Ik heb genoeg mensen
geleid, waardoor ik zelf heb geleden. Nu wil ik vooral rust…
Door Marieke Graumans.
Het begon met die verschrikkelijke oorlog tegen de Grieken. Tien jaar lang heeft mijn stad, Troje,
stand weten te houden tegen die verdomde Grieken. Tot zij met een vieze, sluwe list Troje
wisten binnen te dringen. Wij waren zo dom hen zelf binnen te halen. Al die Grieken, verstopt in
het Houten Paard.
We dachten dat ze de strijd hadden opgegeven toen we op een ochtend van de
verdedigingswallen op een verlaten vlakte keken. Het hele tentenkamp op het veld en alle
schepen aan de kustlijn waren verdwenen. Het enige wat er nog stond was een gigantisch
houten paard. Wij geloofden dat het een wijgeschenk van de Grieken was aan de goden, als
afscheid, om zich aan ons over te geven. Vol triomf trokken we het gevaarte binnen de
stadsmuren, geen idee hebbend welk onheil ons boven het hoofd hing.
Tot diep in de nacht vierden we feest, dansten we en dronken we. En toen iedereen bezopen, in
een roes, in slaap was gevallen, grepen de Grieken hun kans. In de buik van het paard ging een
luik open waar een touw uit werd geworpen en de dapperste en sterkste van de Grieken
kwamen uit het Houten Paard tevoorschijn.
Op dat moment lag ik te slapen, maar in mijn droom sprak de Trojaanse held Hektor, die in de
strijd om onze stad was gesneuveld, tot mij. Hij vertelde me wat er aan de hand was en wat ik
moest doen: ik moest vluchten met mijn familie en vrienden en elders een nieuw Troje
opbouwen. Ook bezwoer hij me de huisgoden, beeldjes, mee te nemen en deze in veiligheid te
brengen.
Toen ik wakker werd, zag ik Troje
al branden. De vlammen buiten
wierpen een heet schijnsel op mij.
In mijn razernij en plotselinge
energie dacht ik niet meteen aan
wat Hektor me had gezegd, maar
stormde naar buiten om mijn
mede-Trojanen te helpen met
vechten tegen de binnenge-
drongen Grieken. Maar al snel had
ik door dat dit geen zin had en gaf
ik de strijd op. Ik rende terug naar
huis, waarna ik mijn oude vader
Anchises en de huisgoden op mijn
schouders wierp, mijn zoontje Ascanius aan de hand nam en mijn vrouw Creusa zei me te
volgen.
Toen ik bij de tempel aankwam, waar ik met
andere vluchtelingen had afgesproken, miste ik
mijn Creusa. Ik keek om me heen, maar kon
haar nergens vinden. Snel rende ik terug naar
mijn huis, dat – zo zag ik toen ik daar bezweet
en moe aankwam – al bijna in de vlammen was
opgegaan. Ik wilde verder zoeken, maar zag
mijn vrouw al staan: ze was een geest
geworden en praatte zacht tegen me. Ze
vertelde dat ze was gedood en al in de Hel was.
Ik moest terug naar mijn familie en gezellen
om weg te trekken.
We waren met een enorme groep Trojanen en
begonnen onze tocht naar een nieuw bestaan.
Op verschillende plaatsen meerden we aan,
maar nergens leken de goden ons een
woonplaats te gunnen.
Nadat de vloot door een storm in tweeën werd
gescheurd en ik met mijn schepen in Noord-
Afrika belandde, trokken mijn vriend Achates
en ik het land in op zoek naar de andere
Trojanen.
We kwamen mijn moeder Venus tegen, die mij hielp bij mijn zoektocht. Ze hulde Achates en mij
in een wolk van onzichtbaarheid en zo liepen wij de poorten van Carthago, de stad van koningin
Dido, binnen. Daar zagen we de andere Trojanen, die op dat moment
Dido om hulp aan het smeken waren. Ik stapte uit mijn wolk en werd zichtbaar voor iedereen.
Nadat ik mijn verhaal aan Dido had verteld, was ze bereid ons te helpen. Eindelijk hadden ik en
mijn gezellen even rust!
Lang was mij die rust niet gegund, want na een tijdje stond Mercurius, de bode van de goden,
voor me om me te vertellen dat mijn reis niet ophield in Carthago. Ik moest mijn vader, die
inmiddels overleden was, opzoeken in de Onderwereld.
Ik vond het verschrikkelijk Dido achter te laten. Ik was inmiddels veel van haar gaan houden – in
een grot waar we tijdens het jagen hadden geschuild voor de regen, hadden we elkaars liefde
gevonden. Zij was stapelverliefd op mij en om haar geen pijn te willen doen, vertrok ik zonder
het te zeggen. Ze zag echter mijn schepen richting de horizon varen en al snel zag ik een
rookpluim van een heuvel omhoog komen: Dido had een brandstapel laten maken van alle
spullen die haar aan mij deden herinneren, doorboorde zichzelf met een zwaard en wierp zich
op de brandstapel.
Met pijn in het hart liet ik mijn stervende
geliefde achter en deed wat de goden me
hadden opgedragen.
Ik daalde af naar de Onderwereld. Een
priesteres met de Gouden Twijg, die nodig was
om veilig in de Hades te kunnen afdalen,
vergezelde mij. Ik ontmoette mijn vader en hij
vertelde mij over de roemrijke toekomst van
het volk van wie ik de stamvader zou zijn. Ook
voorspelde hij dat mijn strijd en lijden nog lang
niet voorbij zou zijn: ik zou nog heel wat
moeten doen om Latium, het land dat mij
toebehoorde, in handen te krijgen…
We trokken naar Latium, een gebied in Italië, waar we vriendelijk werden ontvangen door
koning Latinus. Deze koning deed zo vriendelijk tegen ons, vreemdelingen, omdat hij in vroegere
tijden had gehoord over een vreemd volk dat ooit zijn land zou betreden en er erg machtig zou
worden – hij wilde geen ruzie met ons.
Koning Latinus was zelfs zo gastvrij om mij, de leider van de Trojanen, zijn dochter Lavinia als
vrouw te geven. Hij vergat echter dat zij al beloofd was aan Turnus, een koning van een naburig
volk. Het komt tot eindeloze gevechten, maar als ik uiteindelijk Turnus versla en dood, komt er
eindelijk rust.
Nu ben ik dus heer van een machtige stad en ik ben in de wetenschap dat mijn nageslacht nog
veel groter en machtiger gaat worden dan ik. Het is een mooie gedachte en een zeer eervol
bestaan. Toch ben ik alleen maar blij dat ik nu de zekerheid heb dat ik gedaan heb wat ik moest
doen, dat geen god me meer zal oproepen voor een opdracht en ik geen leed meer zal lijden. Ik
heb al genoeg pijn gehad en genoeg mensen verloren van wie ik hield. Nu wil ik alleen nog maar
rust.
Wat een verschil in kaarten zeg! Op
de linkerkaart zie je Nederland hoe
het nu is, op de andere kaart zie je
hoe Nederland er vroeger uit zag!
Toen was Flevoland er niet, en
Limburg hoorde er ook al niet bij!
En de Oude Kaart is mooi
opgemaakt! Het is een plezier om
naar te kijken!
Sprookjes uitgelicht Tristan en isolde
Dit keer in Sprookjes Uitgelicht geen sprookje dat wordt uitgelegd, maar een
legende! En een hele bekende legende nog wel, het romantische verhaal van
Tristan en Isolde. De gedoemde geliefden.
Door Koen Verheijden
Isolde wordt per schip overgebracht van Ierland naar het
Engelse Cornwall, waar ze tegen haar zin moet trouwen
met koning Marke. Op het schip wordt Isolde
geëscorteerd door de jonge ridder Tristan. Isolde vraagt
haar vertrouwelinge Brangäne om aan Tristan te vragen
of hij haar wilt opzoeken, hij weigert en Isolde is boos en
beledigd.
Een keer op het schip had Tristan gevochten, hij had erge
wonden en vroeg aan Isolde om hem te verzorgen. Isolde
stond namelijk bekend om haar genezende kunsten.
Isolde wilde hem uit wraak vermoorden, maar werd toen
verliefd op hem.
Isolde vraagt aan Brangäne of ze een gif wil klaar maken
voor haar en Tristan, zodat ze dood zouden gaan. Tristan en Isolde drinken samen van
het gif, beide verliefd, en beide weten ze dat het tot hun dood leidt. Brangäne heeft
echter het gif verwisseld met een liefdesdrank en de twee vallen elkaar in de armen.
Eenmaal aangekomen in Cornwall worden de twee gescheiden. Wanneer koning Marke
een keer weg is, maakt Isolde een afspraak met Tristan. Een vriend van Tristan, Melot,
heeft het liefdespaar verraden aan de koning. De is onderweg naar het tweetal. Beide
willen ze vluchten maar Melot houdt Tristan tegen. Samen vechten ze, en Tristan raakt
zwaar gewond.
In zijn slaap wordt Tristan door zijn bediende, Kurwenal, naar het veilige Bretagne,
Frankrijk, gebracht. Hier komt Tristan vandaan. Tristan is ontroostbaar dat hij niet met
Isolde is, maar Kurwenal heeft een oproep gedaan in Engeland of Isolde naar Tristan wil
komen. Wanneer Isolde aankomt, is Tristan weer vol met leven. Tristan is echter nog te
zwak voor zoveel enthousiasme en sterft in Isoldes armen.
Koning Marke is Isolde achtervolgd naar Bretagne. In het kasteel waar Tristan verbleef
volgt een gevecht tussen Kurwenal en Melot, waar in Kurwenal wordt gedood. Isolde is
ontroostbaar en neemt alsnog het gif in, en sterft naast haar geliefde.
Waar deze legende vandaan komt is nog maar de vraag. Hoogstwaarschijnlijk is het een
Keltische legende. Maar er wordt ook beweerd dat het uit Perzië stamt. Het verhaal was
in de 12e eeuw geschreven, in het Frans. Het was over heel Europa bekend en werd
veelal als inspiratiebron gebruikt.
Het verhaal van Tristan en Isolde is zo bekend, dat het zo vaak is verteld dat er
ontzettend veel verschillen zijn in de verhalen. Dat zie je bijvoorbeeld terug in de
karakters. Neem nou het karakter van koning Mark. In veel verhalen wordt hij
afgeschilderd als een gemene, moordlustige man. Maar in andere verhalen wordt hij
verteld als een goedaardige, liefhebbende echtgenoot.
Er zijn ook verhalen waarin Tristan en Isolde als slecht worden beschreven. Dat ze
boosaardig zijn en blij zijn met het bedrog van de koning.
Happy End
Wow! Onze 11e The Project alweer! Nu gaat we écht naar het jaar bestaan toe!!!
En wat is het weer mooi geworden. Weer een tijdschrift om trots op te zijn. Goed gevuld
dit keer, met meer interessante artikelen, een uitgebreide fotoshoot en (nieuw!)
gedichten!
Om te vieren dat we straks een jaar bestaan, zijn wij na aan het denken over een
jaarboek, een écht gedrukt jaarboek, met daarin de leukste en interessantste artikelen
en mooiste fotoshoots van het afgelopen jaar en natuurlijk een exclusief interview met
jullie favoriete journalisten…
Helaas is hier geld voor nodig! We hebben gelukkig al een uitgeverij gevonden die ons
wil begeleiden, maar we moeten wel even een hoop sponsor geld ophalen…
Iemand ideeën? Voor tips en hulp: mail ons of laat een berichtje achter op Facebook of in
ons gastenboek.