1

2

Koen Verheijden 17 jaar.

Eerstejaars MBO-4 Een hekel aan:

"Bejaarden die bijvoorbeeld voordringen."

"In deze The Project wordt er

voor het eerst gebruikt gemaakt van twéé modellen.

En zelf met een mannelijk model! Een primeur dus! Ik merkte wel het verschil, het

was moeilijker. Maar het resultaat mag er zijn!"

Marieke Graumans 18 jaar

Eindexamenjaar VWO Een hekel aan:

"Mensen die álles op zichzelf betrekken!"

Het was weer druk! Gelukkig

hadden we weer veel hulp met schrijven en kregen we veel tips! Ook de fotoshoot met

twee personen was een uitdaging, maar met een goed resultaat. En dat geldt voor de

hele The Project!

3

Met dank aan

De artikelen en reportages in The Project zijn geschreven, geproduceerd, gefotogra-

feerd, vormgegeven, etc. door Marieke Graumans en Koen Verheijden.

Maar dit hadden zij niet gekund zonder de hulp van:

Naam: Freek Martens

Leeftijd: 17 jaar.

Studie: Onderwijsassistent

Artikel: Fotoshoot

Naam: Susanne Overman

Leeftijd: 22 jaar

Studie: Onderwijsassistent

Artikel: Fotoshoot

Niets uit deze uitgave mag gekopieerd of gebruikt worden op wat voor wijze dan ook

zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie, maar vooral niet om

deze uitgave via alle mogelijke media te verspreiden.

4

Inhoud

Merken........

Ik ben Pandora........

Sprookjes uitgelicht: Blauwbaard........

Trouwen door de jaren heen........

Fotoshoot........

Wist je dat? ........

Die gekke Argentijnen........

Hygiëne........

Che Guevara........

Wist je dat? ........

Preppers........

Hangende tuinen van Babylon........

Ravenmeisje........

5

6

8

10

14

17

18

22

24

27

28

30

32

5

What’s in a name Heb je ook wel eens een Big Mac besteld bij de Burgerking? Smeer je wel eens vaseline of labello op je lippen? Jij drinkt toch ook gewoon chocomel en cola? En iedereen weet toch wat een Barbie of een jeep is? Sommige merknamen zijn zo bekend dat iedereen weet wat hiermee bedoeld wordt. Sterker nog: het product zelf noemen wij naar de naam van één van de producenten! Hier volgt een aantal van de sterkste merken. Coca-Cola Cola werd in 1886 uitgevonden door de apotheker John Pemperton, die het drankje verkocht als medicijn. De naam is afgeleid van de ingrediënten: cocaplant en kolanoten. De sierlijke letters waren een idee van een vriend van John. Het beroemde flesje is pas in 1915 ontwikkeld. De ontwerper kreeg de opdracht een icoon te ontwerpen: de fles moest zelfs in het donker herkenbaar zijn en ook in een gebroken fles moest men meteen Coca-Cola herkennen. De beroemde groeven zijn niet geïnspireerd op één van de echte ingrediënten van cola, maar op de groeven van cacaopeulen. Tegenwoordig zijn dus niet alleen de merknaam, maar ook het flesje geregistreerd als handelsmerk. De afgelopen jaren staat Coca-Cola steevast op nummer 1 van de lijst van de meeste waardevolle merknamen. Toch staat ook concurrent Pepsi in de top 20! Nike Eén van de bekendste sportmerken is Nike. Over deze naam is wel goed nagedacht. In 1962 werd het bedrijf opgericht met de naam ‘Blue Ribbon Sports’, maar in 1978 werd de naam veranderd in het succesvolle ‘Nike’ naar de Griekse godin voor de overwinning. Het logo van Nike is het bekendste en meest herkenbare logo ter wereld en wordt ook wel de ‘Swoosh’ genoemd. Deze Swoosh is ontworpen door een studente grafisch ontwerpen voor maar 35 dollar. Wel zo netjes: later heeft ze een gouden Swoosh en aandelen in Nike gekregen als dank. Disney De naam van dit miljardenbedrijf heeft ook niet veel denkwerk vereist. The Walt Disney Company is simpelweg vernoemd naar zijn oprichter: Walt Disney. Zijn naam is zo’n begrip geworden dat binnen het bedrijf wordt gesproken van een zogenaamde Walt Disneyficatie. Veel onderdelen van het bedrijf worden genoemd naar Disney om meer bekendheid bij het publiek te krijgen. Zo is Buena Vista het bedrijf dat de films op dvd uitbrengt, maar voor een betere verkoop staat nu steeds vaker ‘Walt Disney Home Entertainment’ op de dvd-hoesjes. Walt Disney sells! McDonald’s Ook McDonald’s staat in de top 10 van deze merknamenlijst. De grootste fastfoodketen ter wereld komt uit 1940. Over deze naam zijn ook al geen ellenlange denksessies gehouden: de broers Dick en Mac McDonald besloten hun hamburgerrestaurant simpelweg naar zichzelf te vernoemen. Een rijke zakenman kocht het restaurant en wist de keten uit te bouwen tot het succes dat het vandaag is. De Big Mac is zo bekend dat het in veel landen symbool staat voor het Amerikaanse consumptiemaatschappij en het hamburgerbroodje heeft zelfs een eigen Wikipedia-pagina!

6

Ik ben Pandora.

Ik ben Pandora. Mijn naam vertelt dat ik ‘de schenkster van alle gaven’ ben. Maar

wat ik heb geschonken, maakt niemand blij. Door mijn nieuwsgierigheid, die

verdomde vrouwelijke nieuwsgierigheid, heb ik de hele mensheid van rampen

voorzien. Het is geen overdreven weemoed, het is echt waar…

Door: Marieke Graumans

Aan mij, gaat een geschiedenis vooraf. Lang geleden, toen Zeus de wereld nog maar net

had geschapen, liepen er alleen maar mannen op de aarde. De mens was gemaakt uit

water en aarde, door de goddelijke Prometheus, de slimme zoon van een titaan. Hij had

alles over voor zijn schepsels, de mensen!

De mensen hadden het daar beneden, op de aarde van Zeus, niet gemakkelijk. Zeus was

er van overtuigd dat hij de mens in een paradijselijke wereld had geplaatst, maar door

het ontbreken van vuur, konden de mannen

zich niet ontwikkelen en bleven domme

schapen. Prometheus had medelijden met zíjn

mensen en om hen te helpen, stal hij een

brandende fakkel uit het goddelijk paleis op de

Olympus en gaf hem aan de mensen. Deze

leerden met het vuur koken en braden en

kleding drogen en zichzelf warmen en ijzer

smeden… Het leven werd zo een stuk aan-

genamer voor hen!

Zeus voelde zich verraden en wilde zich wreken

over de mens. De mannen hadden tot dan toe in

een bijna paradijselijke wereld geleefd, volgens

hem, maar moesten zo nodig meer hebben. De

mens moest boeten voor het geschenk van

Prometheus! En daar kom ik in beeld…

Hephaistos maakte uit water en aarde mij, de

vrouw, Pandora: de straf voor de mannen. Ik

kreeg een heleboel goede gaven van de goden

en godinnen. Van Athena bijvoorbeeld kreeg ik

intelligentie, talent, manieren en mooie kleding,

Aphrodite gaf me de schoonheid en door

andere goden werd ik overladen met goud en

bloemen. Alleen van de god Hermes kreeg ik

7

slechte eigenschappen: de spraak, de schaamteloze gedachten, een bedrieglijke aard en

de nieuwsgierigheid.

Zeus wilde mij aan Prometheus schenken, maar deze was zo slim mij te weigeren. Zijn

broertje Epimetheus was echter zo dom om – tegen het advies van Prometheus in – mij

tot zijn echtgenote te nemen.

Ik kreeg en kistje – de ware straf – met me mee van Zeus, wat ik onder geen beding

mocht openen om er in te kijken. In het kistje

zaten alle ongelukken en rampen. Zolang als de

doos dicht bleef, kon het ongeluk niemand

treffen, maar helaas… Ik was zo nieuwsgierig –

ik kon er echt niets aan doen, ik ben een vrouw

– en maakte de kist open. Onmiddellijk zag ik

wat ik had gedaan: Alle rampen, ziektes en zor-

gen verspreidde zich over de aarde. Het luxe

leventjes voor de mens, dat Prometheus had

bewerkstelligd met het vuur, was voorbij en de

mensen waren ongelukkiger dan ooit.

Gelukkig zat er onderin de doos nog de hoop,

die de mensen bijstaat bij al het leed. Ik kon de

doos op tijd dichtklappen en de hoop bleef

achter, om de mensen altijd bij te staan,

wanneer ze ongeluk moeten verdragen. Terwijl

rampen en leed over de aarden zwerven en je

soms tegen komen, blijft de hoop altijd bij je.

Ik heb de mensen verdriet gegeven, maar help

ze dus ook met de hoop... Tenminste, dit houd

ik mezelf voor. Het is verschrikkelijk ‘de straf voor de man’ te zijn. Ik ben prachtig, de

vrouw is prachtig… Maar juist door deze stomme daad, is de vrouw tot ongeluksbrenger

bestempeld. En ik kon er niets aan doen: het was de nieuwsgierigheid, die Hermes me

heeft gegeven. Het was geen daad uit slechtheid!

Ik heb ook echt wel goede dingen gedaan: ik heb mijn man Epimetheus kinderen

gegeven, zoals onze prachtige dochter Pyrrha… Maar niets van dit maakt natuurlijk mijn

domme daad uit nieuwsgierigheid goed… Iedereen zal mij voor altijd haten.

8

sprookjes UITGELICHT

Blauwbaard

Heb jij ooit gehoord van het sprookje Blauwbaard? Ik niet! Marieke tipte mij erover. Ze vertelde het verhaal van Blauwbaard aan mij en ik vond het een heel spannend en wreed sprookje. Het is geen typisch sprookje voor kinderen, maar meer iets voor volwassenen. Ik ben blij dat ik dit verhaal heb leren kennen, en ik hoop dat ik jullie hier ook blij mee kan maken! Door: Koen Verheijden

Er was eens een man die vele mooie huizen bezat, met in die huizen allemaal prachtige spullen. Hij had alleen geen vrouw, en dat had een reden. Die man had een blauwe baard en dat maakte hem zo ontzettend lelijk dat alle vrouwen van hem wegliepen. Een van de buren van Blauwbaard had twee prachtige dochters. Hij wilde met een van hen trouwen, het maakte hem niet uit welke. De meisjes wilden hem niet. Naast dat ze hem heel lelijk vonden, walgden ze van hem. Hij had al vele vrouwen gehad en die waren allemaal plotseling verdwenen. Om hun liefde toch nog te winnen, nodigde Blauwbaard hen uit in een van zijn huizen. Ze mochten daar een week lang logeren en ze mochten veel vrienden en vriendinnen meenemen. Een week lang hadden ze veel plezier, ze feestten en speelden spelletjes. Ze gingen niet één nacht naar bed. Het was zo fijn die week, dat de jongste dochter begon te denken dat Blauwbaard toch een goede man was. Zij trouwden meteen. Een maand na de bruiloft vertelde Blauwbaard aan zijn vrouw dat

hij voor zes werken op reis ging. Het meisje mocht in die weken al haar vrienden en vriendinnen uitnodigen. Hij gaf zijn vrouw de sleutels van het huis. Aan die sleutelbos hing een sleuteltje, dat niet gebruikt mocht worden. Blauwbaard verbood het meisje de kamer van het sleuteltje in te gaan. Vier weken waren er geen problemen in het huis. De jonge mensen waren vrolijk en genoten met volle teugen van alle rijkdom. Maar hoe kon het ook anders, het nieuwsgierige meisje ging de 'Verboden Kamer' binnen. In de kamer was het pikkedonker, maar langzamerhand kon het domme meisje de contouren van bebloede vrouwenlijken zien liggen op de grond. Het waren de vorige vrouwen van Blauwbaard. Het meisje schrok zich dood en liet het sleuteltje vallen. Toen ze het sleuteltje oppakte, zat het onder het bloed. Het meisje rende de kamer uit en ging naar haar kamer. Ze probeerde het

bloed van het sleuteltje te krijgen, maar dit lukte niet. Onverwachts kwam Blauwbaard die avond thuis. Hij vroeg zijn sleutels terug en werd woedend toen hij de bloedvlekken op het sleuteltje zag. Hij wilde het meisje

9

vermoorden. Het meisje smeekte Blauwbaard of zij nog een kwartiertje mocht bidden. En dit mocht. Haar zuster was nog in het huis en het meisje riep haar bij zich. Het meisje gaf haar zus de opdracht om in de hoogste toren uit te kijken naar hun broers. Die zouden die avond langskomen. En als haar zuster de broeders zou zien, zou zij een teken moet geven dat ze op moeten schieten, misschien dat die het meisje nog konden helpen. Het duurde Blauwbaard te lang, het bange kind moest naar hem toe komen. Zij wierp zich aan zijn voeten en tranen stroomden over haar wangen. Blauwbaard had echter geen medelijden en wilde haar met zijn zwaard onthoofden. Ineens stormden twee ruiters binnen, Blauwbaard schrok zo erg dat hij zijn zwaard liet vallen. De broers doorboorden Blauwbaard met hun zwaarden en lieten hem dood achter. Na de dood van Blauwbaard erfde de vrouw van Blauwbaard zijn rijkdommen. Ze trouwde van het geld van Blauwbaard met een eerlijke man. En ze leefden nog heel lang en gelukkig. Blauwbaard (La Barbe Bleue) is een Frans sprookje dat (uiteraard) is geschreven door Charles Perrault. Het is een van de eerste acht gepubliceerde sprookjes in ‘Histoires ou Contes du temps passé’. Charles Perrault (Parijs, 12 januari 1628 – 16 mei 1703) was een Frans schrijver, bekend vanwege zijn sprookjes. Waarschijnlijk is het sprookje gebaseerd op een historisch persoon, name-lijk Gilles de Rais, een seriemoordenaar uit de vijftiende eeuw. Een andere mogelijkheid waarop dit sprookje is gebaseerd is het verhaal van de Breton King en zijn vrouw Tryphine. Dit verhaal is bijna hetzelfde -met wel een aantal veranderingen- als Blauwbaard, maar dan duizend jaar eerder geschreven!

10

11

Trouwen door de jaren heen

Het is een veelvoorkomende meisjesdroom: een mooie witte jurk, een prachtige,

volle kerk en een schitterende ring. Trouwen! Het is romantisch, maar het is veel

meer dan dat! Door de geschiedenis is er veel aan het huwelijk veranderd… In de

vroegste tijden was er niets romantisch aan, het was een noodzaak!

Door: Marieke Graumans

Tegenwoordig beschouwen we het huwelijk als een wettelijk geregelde, formele samen-

levingsvorm voor het leven. Het vormt de basis van de meeste gezinnen. De trouwdag

wordt vaak gevierd met een feestelijke ceremonie en een receptie en daarop volgt een

mooie huwelijksnacht… Het hoort dus de mooiste dag van je leven te zijn! Binnen het

trouwen zijn ook een aantal (ongeschreven) regels als je bezit delen met je partner en

het verbod op seks buiten het huwelijk…

Bij de oude Grieken was dit alles wel anders! Huwe-

lijksontrouw was voor mannen heel gewoon, bij vrou-

wen was het echter verboden. Alles draaide om de

seksuele behoeften van de man. Dat een getrouwde

man in die tijd regelmatig de prostituees bezocht, was

absoluut geen schande, het was algemeen geaccep-

teerd en het maakte echt niet uit of je nu getrouwd

was of niet. Het huwelijk was alleen belangrijk om

kinderen te krijgen, niets romantiek dus! De man kon

zijn vrouw zonder excuus uit huis gooien en het

huwelijk verbreken. Het betrof jonge meisjes die met

oudere mannen trouwden. (Meisjes werden tussen

hun 12e en 14e jaar uitgehuwelijkt.) In de oudheid

was huwelijkspolitiek ook een belangrijk onderdeel

van de maatschappij. In Rome was deze erg ont-

wikkeld. De Romeinse familiae trouwden onderling

om deel te kunnen nemen aan de politiek.

In de middeleeuwen werd trouwen meer en meer een religieuze aangelegenheid. Met de

opkomst van het christendom, kwam ook de traditionele ceremonie waarbij je aan God

belooft trouw te zijn aan elkaar. De belofte is gebaseerd op de teksten van Paulus in het

Nieuwe Testament van de Bijbel, waarin hij sterk aandringt op een monogaam huwelijk.

12

'Boerenbruiloftsdans' van Pieter Breughel de Jonge

Ook ontstaat de visie, gebaseerd op de Tien Geboden, dat seksualiteit slechts binnen het

huwelijk mag plaatsvinden. Dit was natuurlijk in strijd met de opvattingen van de

klassieke wereld! Overigens bleven buitenechtelijke relaties en prostitutie bestaan, zoals

dat ook nu nog is. Het verschil met de oudheid was alleen, dat het over het algemeen niet

meer geaccepteerd werd. Het huwelijk had alsnog weinig met liefde of romantiek te

maken. Een bekende uitspraak uit het middeleeuwse Europa is: “Wie uit liefde trouwt

heeft goede nachten en slechte dagen”. Uithuwelijken was nog steeds de gewoonte en de

man was daarna de baas binnen het huwelijk. Er was nog steeds sprake van een

bruidschat, die de vrouw zekerheid bood. Deze bruidschat was waarschijnlijk meer

bindend voor een man, dan de belofte die hij aan God had gedaan.

Een andere reden om een vrouw te trouwen, was het land dat haar vader bezat – ook

een soort bruidschat dus. Ook hier weer huwelijkspolitiek dus: Als ik met vrouw A

trouw, krijg ik een stuk land met een grote stad, maar het land van de vader van vrouw B

is groter en vruchtbaarder… Of vrouw A of B nu mooi, aardig, gezellig of slim was: het

interesseerde niemand! Soms werden dochters al voor hun geboorte aan bepaalde

families beloofd, als in een politiek spelletje. Ook bij families van een lagere afkomst was

het zo dat de ouders bepaalden met wie hun kinderen trouwden.

Na de middeleeuwen veranderde er wat trouwen betreft niet erg veel. Ook de Renais-

sance was – net als voorgaande eeuwen – een mannenmaatschappij. Het huwelijk bleef

13

nog een zakelijke aangelegen-

heid en werd gesloten in het

huis van de vader van de

bruid. Tijdens de Gouden

Eeuw sprak men vrij en direct

over seksualiteit, maar res-

pect en trouw waren hierbij

niet belangrijk.

Pas vanaf de jaren twintig van

de vorige eeuw, werd de hu-

welijksdag zelf belangrijk.

Trouwen raakte in de mode!

Vanaf dan krijgen we ook de

tradities van echte trouw-

jurken en -feesten onder de

armere bevolking, hiervoor

was een bijeenkomst voor het huwelijk alleen een gewoonte onder de gegoede burgers.

En de hype rondom het trouwen nam alleen maar toe! De trouwdag zelf begon iets weg

te krijgen van de meisjesdromen van nu. Heel wat meisjes fantaseerden over hun trouw-

dag bij het zien van de lange Sissi-jurken die ieder wel kent van de films. (‘Sissi’ speelt

zich overigens al af halverwege de 19e eeuw, maar ja, zij was dan ook keizerin, die kre-

gen wel al een mooi feest!) Er werd meer getrouwd vanuit liefde. Langzaamaan kregen

de betreffende man en vrouw de keuze en lag die niet meer in de handen van de ouders.

Het uithuwelijken verdween en er kwam meer liefde, genegenheid en romantiek binnen

het huwelijk. De christelijke moraal bleef wel bestaan. Monogamie was een eis. Het

taboe op seks voor het huwelijk en de ondergeschiktheid van de vrouw namen wel af.

En zo zijn we waar we nu zijn. Vandaag de dag is het huwelijk nog steeds een liefdes-

verbintenis tussen man en vrouw, zonder andere liefdes- en seksrelaties daarbuiten. Je

trouwdag met de dag van je leven zijn, vaak gevolgd door een dure huwelijksreis. Door

emancipatie staan de man en vrouw nu gelijk aan elkaar, ook binnen het huwelijk.

Door de geschiedenis zijn er verschillende motieven geweest om te trouwen: geld,

macht, bezit of mogelijkheden tot politieke invloed. Tegenwoordig zijn dit andere

motieven als liefde of men trouwt “voor het gemak”, in verband met kinderen krijgen of

een huis kopen. Ook de trouwdag is veranderd: het betreft geen snelle religieuze

ceremonie meer, maar er is een groot feest… Een echte meisjesdroom!

14

Fotoshoot Dit thema van de foto is Moord. Koelbloedig, wreed en dodelijk. Dat is waar het omdraaide tijdens de Fotoshoot. Voor het eerst sinds The Project opgezet is hebben we gebruik gemaakt van twee modellen. En misschien nog bijzonderder is het feit dat we voor het eerst een man als model hebben! Hier zijn wij dus ontzettend blij mee! Modellen: Freek Martens/Susanne Overman.

15

16

17

Wist je dat… De aanval op Pearl Harbor een fiasco was? Wie de film Pearl Harbor heeft gezien, weet dat bij de Japanse aanval op deze Amerikaanse marinebasis honderden mensen om het leven kwamen. Bijna tweehonderd vliegtuigen raakten beschadigd en bijna twintig schepen werden tot zinken gebracht. Toch was de aanval niet het succes dat de Japanners beoogd hadden. Het belangrijkste doelwit waren de Amerikaanse vliegdekschepen, maar deze waren op dat moment niet op de basis. Ook werden de onderzeeërs niet geraakt en juist deze zouden later veel schade aanrichten bij de Japanners. De keuze om de Amerikaanse vloot in de haven aan te vallen, was ook geen goede: de haven was zo ondiep dat veel mensen zich uit het water wisten te redden en de gezonken schepen binnen een aantal maanden weer boven water konden worden gehaald. Japan heeft deze slag dus misschien wel gewonnen, maar heeft zelf de fouten gemaakt die Amerika uiteindelijk de overwinning bezorgden. De Chinese muur helemaal niet zichtbaar is vanaf de maan? De Chinese muur zou zo lang en groot zijn dat deze als enige door mensen vervaardigde

bouwwerk vanuit het heelal te zien zou zijn. Dit is één van de grootste mythes uit de ruimtevaart. Maar als je zelf goed nadenkt, is het lastig hierin te geloven. Denk eens aan de ruimtefoto’s van onze planeet, zoals je die wel eens op tv ziet. Zie je daarop ook maar een gebouw of überhaupt een stad? Nee, het enige wat je ziet zijn de omtrekken van de continenten, gebergten en oceanen. Als steden niet eens zichtbaar zijn, is zoiets smals als de Chinese muur dat al helemaal niet. Foto van de Chinese muur vanaf een ruimtestation dichtbij de aarde (gemaakt door de NASA). Hitler geobsedeerd was door de Heilige Graal? Hitler was geïntrigeerd door de status en macht die uitging van de beker die Jezus bij het laatste avondmaal zou hebben laten rondgaan onder zijn discipelen. Hitler geloofde dat het Arische ras

direct afstamde van Jezus en wilde de beker van zijn legendarische voorganger maar wat graag in zijn bezit hebben. Hitler stuurde daarom zijn vertrouwelingen de hele wereld over op zoek naar de Graal. Zij zochten aanwijzingen in opera’s en Middeleeuwse teksten, maar de missie van de Fuhrer is nooit geslaagd.

18

Die gekke Argentijnen 'Don't cry for me, Argentina, the truth is I never left you..' Goh, waar zou dit artikel nou overgaan? Volgens mij over de Duitse braadworsten en het Duitse bier. Of toch over Evita, de tango of Buenos Aires? Ik zou het dus écht niet weten. Kom er zelf maar achter! Door: Koen Verheijden Argentijns eten Argentijnen houden van barbecuevlees: ze staan bekend om hun biefstukken en de Asado (traditioneel Argentijns braadvlees). Dit eten Argentijnen vaak meerdere keren per week. Het aanbod in worsten is ook erg groot, ze hebben veel verschillende worsten, die vast heel veel vraagtekens zullen gaan oproepen als ik ze zou gaan benoemen! Ook heel populair in Argentinië zijn de Empanada's. Dit zijn gebakken of gebraden pasteitjes die met van alles gevuld kunnen zijn. Ik noem: kaas, ham, vlees, groente, maïs, kip. Tijdens het nuttigen van hun maaltijd drinken de Argentijnen graag een glaasje Argentijnse wijn. De Argentijnse tango De Argentijnse tango is een stijl in dans, muziek en poëzie die ruim honderd jaar geleden ontstond in de hoofdstad van Argentinië: Buenos Aires. Er zijn twee verschillende soorten tango's: de Argentijn-se en de Ballroomtango. De laatste is ontstaan uit de eer-ste. Deze twee dansen lijken op elkaar, maar verschillen onder andere in muziek. De tango is eind negentiende eeuw ontstaan in Buenos Aires. De dans is ontstaan door vermenging van verschillende dansen uit verschillende cul-turen. Die van de nakomeling-en van de zwarte slaven met die van de Europese immi-granten (vooral uit Italië, Spanje en Oost Europa) en als laatste met de Zuid-Amerikaanse cowboys. Toen in 1895 de eerste tangomuziek in Buenos Aires ontstond, gingen mensen in de avond de tango dansen in cafeetjes, zaaltjes, bordelen of gewoon op de hoek van de straat! In deze tijd waren het vooral de mannen die de tango dansten. Door gebrek aan vrouwen moesten ze deze sensuele dans met elkaar uitvoeren en bedenken. De tango is dus hoogstwaarschijnlijk bedacht door een groep mannen! Die mannen werden door niets meer begeleid dan een gitaar, fluit of een viool.

19

In het begin van de twintigste eeuw werd de Argentijnse tango pas écht populair. Buenos Aires groeide ontzettend hard en het aantal inwoners groeide met haar mee. Door die vergrootte bevolking werd de tango door meer mensen ontdekt. Dit leid-de tot danszalen waar de bewoners van Buenos Aires de tango konden dansen, dit kon ineens elke avond! In de Europese hoofdsteden werd de dans ook steeds populairder. Dit kwam omdat er veel Argentijnen vluchtten vanwege de

revolutie en in Europa kwamen wonen. Om hun band met het vaderland nog een beetje te houden, dansten ze de tango. De tango was echter niet toegestaan door de Franse bisschoppen. De dans mocht dus nergens gedanst worden. Ook werd de tango in de nette kringen gezien als een ordinaire dans. Helaas voor de bisschoppen werd de dans in 1924 toegestaan in Europa. Maar wel een gekuiste vorm van de tango! Daardoor ontstond de ballroom tango. Sinds midden jaren tachtig is de dans over heel de wereld heel populair geworden. En nu nog steeds kunnen wij genieten van deze prachtige dans! Het Parijs van het Zuiden

Buenos Aires is de hoofdstad van

Argentinië, de naam is Spaans en

betekent Gunstige Winden. De

stad heeft ongeveer drie miljoen

inwoners en is een van de grootste

steden van Zuid-Amerika. Buenos

Aires ligt aan de rivier Río de la

Plata. De wereldstad staat ook

bekend als het 'Parijs van het

Zuiden'. Dit komt omdat het ont-

zettend veel Europese invloeden

heeft. Denk hier bij aan de archite-

ctuur, de winkels, boetieks en de restaurants. Ook zie dit je ook aan de bevolking er zijn

veel mensen met een Italiaanse, Spaanse, Franse, Duitse, Engelse, Oost-Europese, Ara-

bische of Aziatische herkomst. De meeste van hen zijn gekomen tussen 1880 en 1920.

Dat was toen de Gouden Tijd van Buenos Aires. Argentinië behoorde toen tot een van de

welvarendste steden van de wereld. Daardoor was Buenos Aires een aantrekkelijk stad

voor de arme Europeanen, die daar probeerden een beter bestaan te vinden!

Buenos Aires is ook een heel culturele en educatieve stad. De metropool is in het bezit van 60 musea, 50 theaters, 250 bioscopen en 500 openbare bibliotheken. Nog een bijnaam van de stad is: De stad der Boeken. Naast de vele bibliotheken stikt het er namelijk van de boekenwinkels en is er een keer per jaar in april een groot boekenfestival! De universiteit van Buenos Aires is goed aan geschreven en erg bekend.

20

Het is de grootste van Argentinië. De universiteit heeft onder andere dertien faculteiten, zes ziekenhuizen, tien musea en ook nog eens drie middelbare scholen onder zijn hoede! De gaucho's De gaucho's zijn de Argentijnse variant van de Amerikaanse cowboys. Zij zijn ook net zo geromantiseerd als de Amerikaanse cowboys. De gaucho's waren over het algemeen nomaden, die leefden op de Pampa's. Pampa's zijn grasvlakten die veel in Zuid-Amerika voorkomen. Deze nomaden reden op paarden en ze jaagden vooral op wild vee. De afkomst van de gaucho's is erg gemixt, sommige zijn Spaans, Portugees of Amerikaans. Maar er zijn ook Afrikaanse gaucho's! Later settelde ze zich en kwamen hun inkomsten voornamelijk van het rundleer en het gedroogde vlees dat zij verkochten. Tegenwoordig worden Argentijnen ook wel gaucho's genoemd. Evita Misschien is dit wel de meest invloedrijke vrouw die Argentinië ooit gekend heeft: Eva Perón. Het arme burgermeisje dat uitgroeide tot First Lady, een machtige feministe die opkwam voor de rechten van de vrouw en een belangrijk symbool van Argentinië. Maria Eva Duarte wordt op zeven mei 1919 geboren in Los Lobos, een stad in de provincie Buenos Aires. Op zevenjarige verliest ze haar vader en verhuist haar gezin

naar de plaats Junin. Eva wordt onder armoedige omstandighed-en opgevoed. In haar vijftiende levensjaar gaat Eva Duarte op weg naar Buenos Aires, ze is van plan daar een acteercarrière op te bouwen. Ze werkt bij een paar toneelgezel-schappen en speelt kleine rolle-tjes. In 1937 heeft ze haar eerste grote rol in een film. In de jaren erna blijft ze werken als actrice en wordt daardoor wat bekender. Eva's leven kreeg een omme-zwaai, toen ze in 1944 Juan Perón ontmoette tijdens een inzamel-

actie voor slachtoffers van een aardbeving. De twee kregen een relatie. Perón was toen de minister van oorlog en werk. Eind 1945 werd Juan Perón gegijzeld door leden van de regering: zij wilden niet dat Juan Perón zich kandidaat stelde voor het presidentschap. Eva zette een massademonstratie op, die ervoor zorgde dat Juan na tien dagen vrij werd gelaten. Na zijn vrijlating stapten Eva en Juan Perón in het huwelijksbootje in 1946. Juan werd president en Eva uiteraard First Lady. Eva liet meteen haar stem horen ten voordele van de arme mensen van de maatschappij. De elitairdere klasse van de maatschappij - politici, het leger, enzovoorts - werden boos op Eva. Maar het voetvolk aanbad haar, ze was al bekend door haar filmcarrière en door

21

de massa ervan te overtuigen het normale volk hogere lonen en betere sociale omstandigheden te geven, werd de liefde van het volk alleen maar groter. Eva gaf zichzelf de naam Evita. Ze was een goede echtgenote, maar ook een goede feministe die opkwam voor de rechten van de vrouw. Door toedoen van Evita kregen vrouwen in 1947 eíndelijk stemrecht. Evita stichtte ook de 'Eva Perón Stichting' waarmee ze goede da-den deed voor minder bedeelde burgers. Scholen werden door haar gebouwd, maar ook wees-huizen en ziekenhuizen. Evita's gezondheid ging achter-uit, eind 1951 werd er baar-moederkanker bij haar gecon-stateerd. Ze onderging een ope-ratie, maar die was niet succes-vol verlopen. In 1952 werd Juan Perón herkozen als president, maar Evita was zo ziek dat ze zichzelf niet staande kon houd-en. Op 26 juli 1952 overleed Eva Duarte Perón tot grote vreugde van de elite, maar tot groot verdriet van het volk.

22

Schoon, schoner, schoonst Het is inmiddels algemeen bekend: je kan beter een gemiddeld toilet aflikken dan een toetsenbord. Ook mobiele telefoons en computermuizen zijn eigenlijk angstaanjagende ziekteverspreiders. Uit onderzoek is gebleken dat wij allemaal de nodige ziektekiemen onder onze vingers met ons meedragen en deze verspreiden via alles waar we aanzitten. Vooral computers kunnen we beter vermijden, want onze werkplek is uitgegroeid tot ontbijt-, lunch- en eettafel waardoor zich onder onze toetsen een broedplek van etensresten bevindt. Maar een beetje bacterie en ziektekiem kan toch geen kwaad? Bouwen we daar juist geen weerstand mee op?

Wij maken ons tegenwoordig veel meer

zorgen om onze hygiëne dan mensen

honderden jaren geleden. In de Middel-

eeuwen gingen mensen hoogstens één

keer per week in bad en dan deed de

hele familie samen met het badwater,

terwijl dat water eerst nog was gebruikt

bij het koken en voor de was. Dat bad-

deren gebeurde uiteraard niet met luxe

badoliën en shampoos, maar alleen met

lauw water. Voor het wassen van kleren

had men met geluk wel een blok stin-

kend dierenvet als zeep. Er was nog

geen riolering en mensen gooiden de in-

houd van hun po gewoon op straat of in

de grachten. Het water was in die tijd

daarom zo smerig dat mensen meestal

bier dronken, zelfs kinderen! Het water

dat werd gebruikt in een bierbrouwerij,

werd namelijk eerst gekookt en gefil-

terd. Het bier in die had overigens wel

een veel lager alcoholpercentage dan dat

van tegenwoordig. Natuurlijk had je in

die tijd veel nare ziektes – vooral de pest

eiste miljoenen levens – en leven we nu

gemiddeld langer. Dit is niet alleen het

gevolg van de ontwikkeling van de ge-

neeskunde, maar vooral van de toene-

mende hygiëne.

“In de Middeleeuwen was het water

zo vies dat iedereen bier dronk”

Hygiëne is natuurlijk van groot belang

bij het voorkomen van besmettelijke

ziektes, maar het lijkt alsof we hierin de

laatste decennia zijn doorgeslagen. Onze

huizen poetsen we met kleurige en geu-

rige schoonmaakmiddelen, maar met die

chemische troep kan je zo een heel leger

vergiftigen. Alle vitaminen uit onze

groenten worden dood gekookt, zodat er

23

vooral geen vieze boerderijbacteriën op

ons bord verschijnen. Eén van de eerste

dingen die kinderen leren, is handen

wassen: na het plassen, voor het eten, na

het buitenspelen, als je de hond aait, enz.

Schoon, schoner, schoonst en niemand

die ooit nog met een bacterie of schim-

mel in aanraking komt!

Met deze schoonmaakmanie zijn be-

smettelijke ziektes als pest vrijwel uitge-

bannen, maar daarvoor zijn weer vol-

doende aandoeningen in de plaats geko-

men. Vrijwel al de ziektes van deze tijd

hangen samen met een verlaagd afweer-

systeem. Door al die hygiëne wordt ons

lichaam namelijk vooral ontzettend lui!

Ons afweersysteem komt zo weinig in

aanraking met ziektekiemen, schimmels

en bacteriën dat het niet meer weet hoe

het zijn werk moet doen. Met als gevolg

dat ons lichaam extreem reageert op

stoffen die eigenlijk helemaal niet scha-

delijk voor ons zijn, zoals pollen (hooi-

koorts) of huisstofmijt. Kinderen die op

een boerderij opgroeien, hebben hier

veel minder last van. Zij rollen hele da-

gen door smerige stallen en ploeteren

door ranzige hooibergen, waardoor ze

een beresterk immuunsysteem hebben.

Allergieën en immuunziektes zoals ast-

ma komen dus veel minder bij deze kin-

deren voor.

Niet alleen ons afweersysteem is in ge-

vaar, ook onze huid kan slecht tegen alle

schone producten. Het gebruik van zeep,

shampoo en douchegel kan namelijk

schadelijk zijn! Veel van deze producten

bevat bijvoorbeeld alcohol, wat heel

slecht is voor de huid. Je huid verliest

daardoor veel vocht en wordt droog en

trekkerig. Daarnaast werken deze pro-

ducten ontvettend. Denk maar aan vet-

tige plakhanden die zo weer schoon

worden met een beetje zeep. Ideaal lijkt

het, maar zeep tast daarmee ook de be-

schermend vetlaag van onze huid aan!

Dat merk je aan die droge handen, die je

altijd na het wassen van je handen met

zeep hebt. Bij mensen die een extra

kwetsbare huid hebben, kan dit tot ern-

stige huidaandoeningen leiden, zoals ec-

zeem. Het zou dus geen kwaad kunnen

om bij het handen wassen of douchen de

zeep af en toe te laten staan en alleen

water te gebruiken. Of om de vetlaag op

je huid te herstellen door deze na het

wassen in te smeren met bodylotion.

“het gebruik van zeep, shampoo en

douchegel kan schadelijk zijn”

Over het waarheidsgehalte van deze hy-

giënetheorieën zijn de meningen ver-

deeld. En zelfs als te veel hygiëne inder-

daad slecht voor je gezondheid is, bete-

kent dat nog niet dat we de schoon-

maakspullen met luid gejuich bij het

afval moeten zetten. Want veel bacteriën

zijn wel echt schadelijk. Het is alleen

onvermijdelijk dat we bij het schoon-

maken niet alleen de schadelijke, maar

ook de minder schadelijke of zelfs goede

bacteriën weghalen. Dus draai af en toe

je toetsenbord om voor alle broodresten

en haal een doekje over je toetsen, maar

maak je vooral niet druk als het bij jou

thuis niet op en top schoon is. Laat kin-

deren gewoon hun eigen zandtaartjes

eten, misschien is het wel goed voor hun

weerstand.

24

Che Guevara

Zelfs als je nog nooit van deze wat vreemde naam hebt gehoord, zul je Che’s

gezicht wel kennen! De bekende zwart-witfoto van Che – compleet met vlassig

baardje en snorretje, halflang haar en een stoere pet – vind je op T-shirts, posters,

tassen, mutsen… Je kunt het zo gek niet bedenken! Che Guevara is een symbool

geworden, een symbool voor het communisme.

Door: Marieke Graumans

Ernesto Guevara werd geboren in Argentinië. Hij was overtuigd marxist (een bepaalde

stroming binnen het communisme van Karl Marx) en geloofde in de revolutie. Hij hielp

Fidel Castro, nu communistisch leider van Cuba, aan de macht en wilde daarna de revo-

lutie in andere landen brengen, maar dat ging niet helemaal van z’n leien dakje…

Opvallend is dat deze verstokte communist uit een zeer welgesteld gezin komt. Zijn

vader was architect en ze hadden het thuis goed. Che kreeg een goede opleiding, las veel

(ook Karl Marx!) en kon geneeskunde gaan studeren aan de universiteit van Buenos

Aires. Ook kon hij een jaartje stoppen met studeren om een motorrondreis door Latijns-

Amerika te maken. Hij deed dit met een vriend die politiek nogal radicaal was. Waar-

schijnlijk is toen zijn interesse voor politiek aangewakkerd.

Na zijn afstuderen onderneemt hij weer zo’n lange reis en eindigt hij in Guatamala. Hij

hoorde dat daar landhervormingen werden doorgevoerd en Ernesto werd hier door

aangetrokken. Hij ontmoet er Hilda Gadea Acosta, met wie hij later zou trouwen. Zij

heeft connecties binnen het politiek stelsel, door haar lidmaatschap van de socialistische

beweging en introduceert Ernesto bij een aantal vooraanstaande politici. Hij krijgt

steeds meer contacten, ook in Cuba. Van dichtbij ziet hij hoe de CIA een geslaagde staats-

greep pleegt tegen de socialistische regering in Guatamala. Hierna is Guevara ervan

overtuigd dat Amerika linkse regeringen altijd in de weg zal zitten.

De bijnaam ‘Che’ kreeg Ernesto tijdens zijn verblijf in Guatemala. In Latijns Amerika

wordt de kreet ‘Che!’ gebruikt om iemands aandacht te trekken. Het kan vertaald

worden als 'vriend' of 'maat'.

Che vertrok naar Mexico en sloot zich aan bij een aantal Cubaanse ballingen. Hij

ontmoette Fidel Castro en sloot zich aan bij diens guerrillabeweging. Deze groep

guerrilla’s vertrok naar Cuba om daar de revolutie te brengen, maar dit leek in de eerste

instantie te mislukken. Ze verloren veel mannen na een hinderlaag van het leger, maar

wisten zich te herpakken! Che ging rekruten in het land werven, boeren en in-

tellectuelen, en kreeg een belangrijke rol binnen de groep. Hij kreeg al snel de hoogste

rang, “Commandante”, en raakte gerespecteerd én gevreesd door de andere rebellen.

25

Ondanks dat hij een voorbeeld was voor velen, is niet te ontkennen dat hij verant-

woordelijk is voor een hoop moorden. Informanten, spionnen en deserteurs binnen het

leger werden genadeloos geëxecuteerd. De terechtstellingen waren erg bloederig en

allemaal publiekelijk. Hij liet de familie en vrienden van geëxecuteerden langs de

bebloede muren van de terechtstelling lopen.

Guevara behaalt successen en de revolutie lukt. Fidel Castro komt aan de macht en er

komt een communistisch bewind in Cuba. Che wordt Cubaan en krijgt een prominente

plek binnen de socialistische regering. In deze tijd scheidt hij van Hilda en hertrouwt

met Aleida March.

Later wordt hij commandant van een militaire gevangenis, waar veel leden van het

regime van Batista, de machthebber voor Castro, worden berecht en geëxecuteerd. Ook

hier staat hij dus weer aan het hoofd val talrijke executies!

Hierna stort Che zich op het hervormen van de landbouw. Hij krijgt de opdracht de

kapitalistische agrarische economie om te vormen naar een planeconomie, zoals het

communisme nastreeft. Hierbij wordt door de overheid bepaald hoeveel er moet

worden geproduceerd en zijn er geen prijsverschillen, zodat iedereen evenveel te eten

heeft. Che werkt hierbij samen met de communistische Sovjet-Unie.

Guevara treedt naar buiten als een felle communist, die afgeeft op het kapitalisme van

het Westen. Hij staat achter alle sociale en economische hervormingen van Castro.

Na een reis door verschillende landen,

verdwijnt Che Guevara spoorloos. Hij

werd gezien als de plaatsvervanger van

Castro en zijn mysterieuze verdwijning

zorgt dus ook voor veel speculaties.

Later openbaart Fidel Castro een brief

die door Che geschreven zou zijn. Che

vertelt hierin dat hij naar het bui-

tenland is gegaan om daar de revolutie

te brengen. Hij neemt hierbij ontslag

van alle posities die hij binnen de

Cubaanse regering, de partij en het

leger bekleed en doet afstand van het

Cubaanse burgerschap.

26

Che heeft in de tussentijd in Congo gestreden om daar een communistisch regime aan de

macht te brengen. Er is helaas niet genoeg animo voor en het rebellenleger verkrijgt er

nooit enige betekenisvolle macht. Che kan echt niet terug naar Cuba, wanneer hij zich

realiseert dat hij in Congo heeft gefaald als revolutionair leider, omdat Castro net de

afscheidsbrief heeft geopenbaard.

Na een korte rondreis door verschillende landen, keert Guevara in het geheim terug naar

Cuba, waar hij een revolutie in Bolivia voorbereidt. Wanneer hij in Bolivia is, richt hij in

een door de Boliviaanse communistische partij verworven stuk bos een trainingskamp

in. Helaas voor Che, lukt het hem niet in Bolivia voet aan de grond te krijgen. De

boerenbevolking is niet enthousiast genoeg, het leger werkt hem tegen en de Boliviaanse

communistische partij is niet erg behulpzaam.

Che wordt door het Boliviaanse leger, onder leiding van de Amerikaanse CIA die het

communisme wilde tegenhouden, opgepakt. De CIA had door ondervragingen en

martelingen informatie gekregen over waar Guevara kon zitten en vonden hem. Na een

kort gevecht met het Boliviaanse leger, raakt Che gewond.

Ondanks dat de CIA Che in leven had willen houden voor ondervragingen, werd hij de

volgende dag geëxecuteerd, op bevel van de Boliviaanse president. Ondertussen is zijn

stoffelijk overschot naar Cuba gebracht en is hem daar militaire eer toegekomen.

Ondanks zijn brute, soms

onmenselijke optredens is Che

een held voor veel mensen.

Het was een man die ergens in

geloofde, iemand die dromen

had en die koste wat kost

wilde verwezenlijken. Hij staat

voor de wilskracht, maar na-

tuurlijk ook voor het commun-

isme. Een ideologie waar hij

voor wilde sterven!

27

Wist je dat… Wist je dat Saturnus wordt gezien als de meest fotogenieke planeet? Saturnus is één van de grootste planeten in ons zonnestelsel en wordt gekenmerkt door zijn ringen. Om de gasbol liggen namelijk talloze, flinterdunne ringen die bestaan uit miljoenen glinsterende ijsdeeltjes. Deze ringen zorgen voor een buitengewoon gezicht, waar geen kunstenaar of fotoshoppen aan kan tippen. Experts noemen Saturnus daarom de mooiste planeet in ons zonnestelsel.

Foto gemaakt op 15 september 2006 door de NASA. De Engelse koning Hendrik VIII zich maar liefst zes keer op ongekende en vaak gruwelijke wijze van zijn echtgenotes heeft ontdaan? De grillige koning Hendrik VIII is de geschiedenis ingegaan vanwege zijn bizarre huwelijksleven. Zijn eerste vrouw was de veel oudere, Spaanse prinses Catharina. De paus stond een scheiding niet toe, dus begon Hendrik zijn eigen kerk om van haar te kunnen scheiden. Eindelijk kon hij trouwen met zijn geliefde Anna Boleyn, maar ook Anna kon Hendrik niet lang aan zich binden: hij liet haar na drie jaar huwelijk onthoofden! Zijn volgende vrouw, Jane Seymour, had het ‘geluk’ een natuurlijke dood te sterven. Zij stierf in het kraambed. Met vrouw nummer vier wist hij het nog geen jaar uit te houden. Na deze scheiding trouwde de bijna vijftigjarige koning de piepjonge Catharina Howard, die hij ook weer liet onthoofden. Zijn laatste huwelijk duurde maar vijf jaar: Catharina Parr wist de oude Hendrik te overleven. Geïnteresseerd? Laat je betoveren door de kostuums en het drama in de televisieserie ‘The Tudors’.

Holbewoners ook honden als huisdieren hadden? Wolven, de voorlopers van onze honden, woonden altijd in de buurt van mensen, zodat ze hun etensresten en afval konden eten. Als de mensen wegtrokken, trokken de wolven achter hen aan. Uiteindelijk raakten de twee zo aan elkaar gewend dat de wolven tam werden en als huisdieren werden gezien.

28

Een slimme meid is op

Preppers. Het klinkt raar… Is het een nieuw soort

diersoort? Nee, preppers zijn:

of vernietiging van de politieke of sociale orde".

De orde verstoord zou kunnen worden

verschillen

Door:

Als je denkt dat slechts een klein groepje gekken deze

voorbereidingen treffen, kun je je wel eens vergissen. Het

netwerk van de preppers is groter dan je denkt! Er zijn online

bijvoorbeeld enorm veel organisaties actief.

Deze internetportalen zijn ingedeeld per staat en regio. Je kunt

er met andere preppers over het einde der tijden kletsen op de

forums en men vindt er informatie over wat er in zijn omge-

ving te vinden is aan cursussen en activiteiten.

De inhoud van dit soort cursussen of activiteiten is

verschillend. Zo zijn er trainingen waar men met een wapen en munitie om leert om te gaan –

speciaal voor de preppers. Ook zijn er cursussen waar je verschillende basisvaardigheden leert om te

kunnen overleven, zoals groente verbouwen, smeden, naaien, bakken en koken, wol spinnen, kaarsen

maken… Alsof we terug in de tijd gaan! En wat dacht je van een workshop om te leren hoe je de

kwaliteit van drinkwater kunt verbeteren en het voor een langere tijd kunt opslaan? Lang niet zo gek!

Er kan zo veel mis gaan! Maar hoe wapenen

mensen zich er tegen? Iedereen doet dat op

zijn eigen manier…

Zo zijn er een hoop mensen die zweren bij

bunkers. Onder een onschuldig ogend heuveltje

in het plantsoen ligt een stevige schuilplaats

verborgen. Sommige preppers bouwen hele

gangenstelsels onder hun huis en tuin. Soms

zijn deze bunkers van alle gemakken voorzien.

Een badkamertje, toilet, of Play Station: alles

staat klaar voor als ‘het begint’. Maar meestal

zijn het vochtige kamertje die slechts het

overleven tot doel hebben. Ze zijn vol gestouwd

met alle primaire levensbehoeftes: eten, water,

medicijnen, stroomvoorziening en wapens.

(Handig voor de opslag van water: de ‘Water

Bob’. Dit is een stevige plastic zak waar wel 400

liter water bacterievrij in kan worden

opgeslagen! Het is een echte hit onder de

preppers!) Vaak legt men in de buurt van deze

bunkers een moestuintje aan, waar men

voedsel verbouwt om het nóg langer uit te

kunnen houden. In extreme gevallen houden de

preppers er ook nog een klein (ondergronds)

boerderijtje op na, waar ze dieren houden voor

de zuivel of het vlees.

Andere preppers willen juist mobiel

blijven en kiezen voor een veilig

voertuig. Ze kopen een vrachtwagen,

busje of camper waar ze van alles in

proppen om het een aantal maanden

uit te kunnen houden. Ze hopen zo op

tijd weg te kunnen komen als de

ramp – welke ze dan ook voor ogen

hebben – zich in hun woongebied

voordoet. Vaak zijn deze voertuigen

gepantserd en staan ze ergens

verscholen in een schuurtje. Niemand

mag weten dat zíj voorbereid zijn!

29

haar toekomst voorbereid

chips? Is het een drug? Is het een nieuw ontdekte

"mensen die zich voorbereiden op de verstoring

Ideeën over de manieren waarop de

en hoe men zich daarop moet voorbereiden,

nogal!

Marieke Graumans

Een ander topic op de sites is de dreiging van schadelijke

dieren en ziektes in hun pasaangelegde moestuintjes. Soms

lijken deze pagina’s wel op de hobbywebsite van een

tuinder: ze staan vol met informatie over hoe je een klein

stukje grond zo efficiënt mogelijk kunt benutten en over

welke planten en kruiden waar goed voor zijn! En voor de

echte beginnende boeren onder de preppers is er

informatie over het houden van konijnen of kippen, het

scheren van schapen en het slachten van al deze dieren…

Voor de arme preppers die niet het geluk hebben zich in

een boerderijtje op het platteland te kunnen verstoppen, is

er een speciale website voor Stadspreppers. Deze preppers

vormen natuurlijk een speciale groep in het preppers-

wereldje, omdat zij minder ruimte hebben voor hun

voorraden. Ook zullen ze misschien met ernstigere

gevolgen van de rampen te kampen hebben, omdat ze in

zo’n dichtbevolkt gebied wonen. De site van de

Stadspreppers focust zich dus naast het opslaan van

voedselvoorraden en stroomvoorziening, voornamelijk op

veiligheid en zelfverdediging.

Al is de groep preppers groter dan je misschien dacht, het betreft natuurlijk een

relatief kleine groep van de wereldbevolking die in deze doemgedachtes gelooft. Al

is het misschien helemaal nog niet zo slecht om eens stil te staan bij wat je zou

missen als er een dergelijke ramp zou gebeuren – al ik het maar om te realiseren

wat je nu hebt –, toch zullen de meesten aanraden niet te pessimistisch te zijn en

vooral te genieten van het nu.

Natuurlijk is het motto ‘een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’ prima,

maar als je niet precies weer wáár je je op voor moet bereiden, wordt het moeilijk…

De redenen waarom mensen denken dat ‘alles

misgaat’ zijn divers.

- zo zijn er een hoop mensen die verwachten

dat er een natuurramp komt.

- een ander soort natuurlijke ramp is een

wereldwijd verspreidde ziekte, een pandemie.

- Er zijn een hele hoop uitvindingen die ‘een

gevaar voor de mensheid' zijn . Denk dan aan

alles wat met chemicaliën, radioactiviteit en

nucleaire wapens te maken heeft.

- Door economische redenen: massaont-

slagen, gigantische werkloosheid en inflatie.

Het zal uitlopen op enorme strijd!

- Te kort aan water, eten of elektriciteit.

- Bovennatuurlijke krachten: de straf van God,

het einde der tijden, de Apocalyps… Of de

Maya-kalender die in 2012 afloopt!

30

De hangende tuinen van Babylon

Een hoogtepunt op het gebied van flora, architectuur en mysterie: de hangende

tuinen van Babylon. Iedereen kent ze, maar niemand weet zeker of ze werkelijk

bestaan hebben. En tóch zijn ze opgenomen in de lijst van de zeven klassieke

wereldwonderen.

Door: Koen Verheijden

Het verhaal van de Babylonische tuinen begint zo'n 600 jaar voor Christus in het land

Babylonië. Dit lag ongeveer op de plek waar nu Bagdad, de hoofdstad van Irak ligt. De

koning, genaamd Nebukadnezar, gaf de opdracht om dit groene kunstwerk te bouwen.

Dit deed hij voor een van zijn vrouwen, Amytes. Zij kwam uit een groene, bergachtige

omgeving en het was moeilijk voor haar om te wennen aan het drukke leven in de

hoofdstad Babylon. De tuinen moesten haar helpen om haar draai te vinden in de grote

stad Babylon.

De hangende tuinen hebben een vreemde naam, want ze hingen eigenlijk niet. Ze

werden zo genoemd, omdat het leek of ze zweefden, doordat ze boven op het dak van

het paleis waren gebouwd. De tuinen bestonden uit terrassen die omringd waren door

muren waarop bloemen, planten en bomen waren gepland. De planten groeiden over de

muren heen, waardoor ze boven de oevers van de rivier Eufraat hingen. Het hoogste

31

terras was 26 meter. Onder elk terras bevond zich een zuilengalerij met talloze pilaren

naast elkaar. Dezen dienden voor ondersteuning en konden het hele gewicht van de

tuinen dragen!

De tuinmuren waren vooral gemaakt van bakstenen. Deze waren versierd met kostbare

stenen. De terrassen waren waterdicht gemaakt met een soort teer (bitumen) en lood.

Daarin zat ook de aarde waar het flora in kon worden geplant. Er waren ook veel

fonteinen en beelden, bijvoorbeeld aan de randen van de grote trap die naar het laatste

terras leidde. Bovenaan die trap stonden twee gevleugelde leeuwen. Zij moesten de

kwade geesten verjagen.

Of de hangende tuinen ook echt hebben bestaan, is nog maar de vraag. Door Griekse

schrijvers zijn de tuinen uitvoerig beschreven, maar gek genoeg wordt er niets over de

hangende tuinen verteld in de Babylonische bronnen! De opgravingen van het Paleis van

Babylon - dat wel degelijk echt bestaan heeft - komen ook niet overeen met de misschien

ietwat overdreven beschrijvingen van de weelderige tuinen. Er zijn ook veel

verschillende omschrijvingen van de tuinen en ook dat draagt bij aan de twijfel over het

bestaan van de hangende tuinen. Toch is een constructie zoals de Babylonische tuinen,

bouwtechnisch gezien wel mogelijk! Helaas zullen we nooit te weten komen hoe de

constructie er werkelijk uit heeft gezien: de Babyloniërs hebben de ruines van het paleis

verwoest, omdat ze de prachtige bakstenen voor andere gebouwen wilden gebruiken.

Alleen de funderingen zijn overgebleven.

In vroegere tijden zijn mensen op onderzoek gegaan in het paleis - tenminste, van wat er

nog van over is. Ze vonden veel putten waarin bomen hebben kunnen gestaan, maar

helaas was er te weinig ruimte om hier de échte hangende tuinen in te kunnen zien. En

waarschijnlijk hadden de ruimtes waar de putten gevonden werden, gewoon als

gevangenis gediend. In 1899 vond een Duitse archeoloog op de plek van het oude

Babylon resten waarvan hij dacht dat het de hangende tuinen konden zijn geweest. Hij

vond funderingen en kamers, en ook hier waren er gaten in de vloeren van de kamers. In

die kamer vond hij ook een steensoort die toen gebruikt werd bij het bouwen van de

tuinen. Door deze vondsten dacht hij met zekerheid vast te kunnen stellen dat hij de

tuinen gevonden had. Maar er was een probleem: de afstand van die plek naar de rivier

was te groot, dus was het bijna onmogelijk om de tuinen water te geven. Het zou hebben

gekund, maar de locatie wordt als onwaarschijnlijk beschouwd.

De mogelijkheid is dus dat de hangende tuinen van Babylon nooit bestaan hebben, maar

dat ze door fantasierijke, Griekse dichters en schrijvers zijn bedacht. Misschien geven

nieuwe opgravingen ons het antwoord op de grote vraag of ze ooit bestaan hebben,

maar tot die tijd kunnen we enkel genieten van de mooie schilderijen en onze eigen

fantasie.

32

Ravenmeisje In de vorige “Ravenmeisje” las je hoe Morrigan geboren werd. Ze kwam uit een ei. Morrigan werd naar het plaatselijke weeshuis gebracht. Toen Morrigan een kleuter was, heeft ze de dood van de directeur van het weeshuis voorspeld. Deze voorspelling kwam uit. Op negenjarige leeftijd werd Morrigan in elkaar geslagen door een groep kinderen. Zij verjoeg hen met een aanval van raven. En je maakte voor het eerst kennis met haar vader, die haar later leerde vechten. Ter voorbereiding op een grote oorlog die zal komen. Maar tussen wie die oorlog zal zijn en wat er zal gaan gebeuren, dat is nog maar de vraag. Gehijg. De angstige vrouw rende met haar hoofdkap op door de straten van het dorp. Zij was het prooi, het prooi van een monster. De jonge, mooie vrouw dacht niet na. Haar huis was haar doel. Daar lagen wapens. Die heeft ze nodig om het vijftienjarige meisje dat haar achtervolgde te doden. Het was een van haar leerlingen. De vrouw was docent op de plaatselijke school. Zij wist altijd al dat het meisje dat haar achtervolgde vreemd was. Maar nu was ze monsterlijk. Ze kwamen elkaar tegen in een steegje. De vrouw begroette Morrigan als normaal. Maar het ravenmeisje greep haar bij de keel. Haar ogen waren rood en ze stamelden dingen dat zij zoveel mensen moest doden tot de oorlog begon. Weinig vijanden wilden ze. Ze zouden sowieso wel winnen. De lerares was sterker dan de leerling dacht. Ze worstelden en tijdje en kreeg toen de kans om te vluchten. Het huisje van de vrouw kwam inzicht. Snel rende zij de kleine een kamer woning binnen en deed de deur op slot. Morrigan ramde hard tegen de eikendeur. Ze schreeuwde en zette haar nagels in het hout. Morrigan had de opdracht gekregen van haar vader om zoveel mogelijk mensen te doden in het dorp. En niemand mocht weten dat zij het was, dus had ze de lerares gepakt. Zij was alleen. Wanneer Morrigans moordlust opkwam zetten, werden haar ogen rood en haar huid nog bleker. Ze was krachtig. Angstaanjagend krachtig en machtig. Ze was inmiddels vijftien. De docente haalde uit een keukenla een tweetal lange messen te voorschijn. Ze hield ze voor zich. Deze simpele voorwaarden konden haar redding zijn. Het lukte Morrigan om binnen te komen. Ze had de aanval van haar lerares niet verwacht en stond perplex toen zij ineens twee vlijmscherpe messen op zich af zag komen. De vrouw kon goed vechten en ze raakten Morrigan in haar buik. De lerares wist echter niet dat Morrigan geen mens was en dat dit haar niet zou doden, alleen veel pijn zou doen. De lerares zette de messen nog een keer in het lichaam van de verzwakte Morrigan. Een in haar been en de ander in haar schouder. Morrigan was geschrokken en vluchtte het huisje uit. De regen viel ineens met bakken uit de hemel. Daarboven wisten ze het duivelskind verloren had. De volgende dag hadden zich in de aula van de plaatselijke school bijna alle inwoners van het dorpje verzameld. Het verhaal van de achtervolging en het gevecht was snel de rondte in gegaan.

33

De dorpelingen hadden zich verzameld omdat ze antwoorden wilden. De vrouw die het verhaal had verteld was bij iedereen geliefd en daarom werd ze niet voor gek of ketter uitgemaakt. Nee, ze geloofden haar. De vrouw had verteld over het vreemde meisje die plotseling verdwenen was. Over dat het meisje praatte over een oorlog die zal komen. Tussen haar ras en de mensheid. En de oorlog zal plaatsvinden in hun dorp. Er waren de afgelopen jaren veel mensen vermoord. En nu wisten ze wie de dader was. En de dorpelingen waren woest. Iedereen die iets belangrijks had meegemaakt met Morrigan vertelde over hun ervaringen. De voedvrouw kwam als eerst aan het woord. Ze vertelde dat Morrigan uit een ei was geboren en dat maar moeder steeds het woord Ravenmeisje riep bij de geboorte. Daarna werd het dagboek van de vermoorde directeur van het weeshuis er bij gehaald. Daarin stond dat Morrigan zijn dood had voorspeld en dat ze die avond van zijn dood met Raven had gespeeld. Dat ze met hen kon praten. Als laatste kwam Beth, zij werd gedurende het verhaal gesteund door haar twee beste vrienden: Oliver en Richard. Beth was de vroegere vriendin van Morrigan. Zij vertelden over har avontuur in het bos, zes jaar geleden. Dat Morrigan een leger van Raven had opgeroepen en de kinderen van dorp hadden aangevallen, tot dan toe had niet niemand dat verhaal geloofd. Morrigan had haar toen verteld dat ze een Ravenmens was. Half raaf - half mens. Na de verhalen van de vier ongelukkige te hebben gehoord was de paniek in de aula losgebarsten. Er zouden Ravenmensen zijn, krachtige wezens, die hun, de mens, zouden willen vermoorden. Een oorlog zou er komen. En deze simpele dorpelingen wisten niets van vechten. Er werden snel beslissingen gemaakt. Elke vrouw en man boven de zestien jaar zou moeten leren vechten. Een grote inzamelingactie zou er voor zorgen dat íedere bewoner van het dorp een wapen had om mee te vechten. En er werden groepen gemaakt. Elke groep zou met elkaar moeten vechten. Die groepen mensen zouden niet van elkaars zijden wijken gedurende de oorlog. De strijd zou snel komen en hij zou er heftig aan toe gaan. Dat was een feit, die zeker was. Door: Koen Verheijden. Wordt vervolgd...

34

Happy End

En nu is alweer de vijfde editie van The Project uit… Laat ons weten wat je ervan vond in

het spiksplinternieuwe gastenboek! Of wat meer vertrouwd via Facebook of Hyves

natuurlijk! Ook kun je ons nog steeds mailen. Kortom: ideeën, tips, commentaar en

nieuwe freelancers zijn nog steeds welkom. Ook anoniem – dat zijn we in de vorige The

Project’s vergeten te zeggen!

Op naar de zesde, we bestaan alweer bijna een half jaar! Dat gaan we vieren met weer

een prachtige zesde editie!

Maar we willen meer te vieren hebben… We willen nog steeds doorbreken en al zijn we

blij met het grote aantal volgers in Brabant en de paar buiten de provincie: we willen

écht nationaal bekend worden. Zegt het voort, zegt het voort dus!

We denken dat ons blad het waard is, want we zijn telkens weer trots op ieder artikel!