Spreek mijn naam uit, zoals je altijd gedaan hebt,

zonder hem te benadrukken zonder zweem van droefheid;

Het leven is wat het altijd geweest is, de draad is niet gebroken.

Waarom zou ik uit je gedachten zijn?Omdat je mij niet meer ziet?

Neen ik ben niet ver weg,Juist aan de andere kant van de weg.

Tekst 1 B

Einde.

De laatste uren voor het einde, dan wordt die grote wereld klein,

is alles zo onbeduidend tot aan het laatste beetje pijn.

Wat wij zo indrukwekkend vonden, verliest zijn glans,

verliest zijn zin, maar achter de gesloten ogen,

glanst een gigantisch groot begin

Tekst 2 B

Voor ons leeft de herinnering aan je zachte glimlach,

je noeste handen, de liefde van de jaren.

Er leeft met ons, je minnende woorden,

je steeds gulle hart, je helpende gebaren.

Tekst 3 B

Een witte vlinder.Nergens vond ik de rust

tot plots een witte vlinder landde naast mijn stramme hand

Hij keek mij aan En net wanneer ik hem

wilde strelen vloog hij heen

Ik volgde hem maar naar waarEnkel witte vlinders leven

en ik rust vond bij hen die mij voorgingen naar daar waar altijd rust en vrede is.

(Edith Oeyen) Tekst 4 B

Of ik er ben of niet…wie heeft mij nodig?

Toch is er een mens die om je liefde verheugd zou zijn.

Er is een mens die door jouw vertrouwen zou kunnen gered worden.

Er is een mens die jouw bekwaamheid nodig heeft.

Er is een mens die jouw hand als een reddende hand

zoekt.Er is een mens

die naast je leeft.

Tekst 5 B

Als de zon ooit onderging dan is’t vandaag gebeurd,toen jij van ons wegging,

diep beweend, diep betreurd.Zo diep in ons hart getroffen,

Laat gij ons nu alleenen alles wat ons rest aan smart,

is slechts een kille steen.

Tekst 6 B

TEKSTEN ROUWPRENTJES

UITVAARTCENTRUM.be

Een goed mens is heengegaanzijn werklust, eerbaarheid

vaderlijke bezorgdheiden vooral zijn opgewektheid,

zullen voor allen die hem gekend hebben,een troostende herinnering

en een stichtend voorbeeld blijven.

Tekst 7 B

Als een innig goede vader is hij ons steeds voorgegaan.

Wij danken u Heer voor dit eenvoudige leven

en voor alle goedheid die van hem is uitgegaan.

zijn stille toewijding en liefdevolle bekommernis

zullen wij missen.

Dankbaar om alles wat hij voor ieder van ons

gedaan heeft, bidden wij; “ Heer, geef hem de eeuwige rust in uw

vrede en geef ons de moed en de kracht

om zijn heengaan te zien als een opgang naar U…”

Tekst 8 B

Wanneer je verdrietig bent, blik dan opnieuw in je hart en je zult zien dat je weent om wat je vreugde schonk.

Tekst 9 B

Het mooie is dat elk verdriet kan gedragen worden door liefde.

Dat elke pijn en elk gemis een weg kan zijn

om meer van elkaar te houden.

Tekst 10 B

Wij hebben afscheid genomen van jouw hart met ons hart.

We hebben onze handen gevouwen om de jouwe

om ze te warmen een laatste maal

We hebben afscheid genomen een laatste groet gebracht

onze gedachten bij jou die we liefhadden

en niet vergeten kunnen.

(Ugo Verbeke) Tekst 11 B

Zo ben ik doodmoe ingeslapen in een vreemd bed

met een traan in mijn ogen.

Maar ik zal thuis ontwaken dan zal ik lachen om mijn tranen

en wenen van vreugde.

Want zo ben ik.

Tekst 12 B

Gelovig sterven is afscheid nemen

van de tijd niet van het leven.

Is zichzelf blijven geven zoals men geworden is.

Is het ene mysterie verlaten om het andere

in te gaan.

Is op het woord van Jezus de hoop verwisselen

voor de zekerheid dat God liefde is…

Tekst 13 B

UITVAARTCENTRUM.be

De donkere winter heeft je stappen uitgevaagd.

Een mooie herinnering dekt ze dicht.Je bent de hobbelige weg gegaan van

plicht en liefdeen nooit heb je geweken of geklaagd.

Je ging ons voor naar het land van het licht.

(Mark Meesters) Tekst 14 B

Zo wil ik sterven:in een gezegende avond terwijl de kruin van de berk wiegt op de muziek en zon zichzelf te slapen legt in de adem van de

tijd.

(Edith Oeyen) Tekst 15 B

Gestrooid door de windstilte dwaal ik heel ver weg van de stad in de schaduw van witte bloemen

die een nachtengel voor mij plantte.

(Edith Oeyen) tekst 16 B

De winter gingde lente kwam

hij spitte de tuin en plantte rozen

nu bloeit onze bloementuin en doen de rozen mij denken

aan jou.

(Edith Oeyen) tekst 17 B

Voor een dag van morgen.

Wanneer ik morgen doodga, vertel dan aan de bomen

hoeveel ik van je hield. Vertel het aan de wind, die in de bomen klimt of uit de takken valt,

hoeveel ik van je hield.

Vertel het aan een kind dat jong genoeg is om het te begrijpen,

vertel het aan een dier, misschien door het alleen maar aan te

kijken. Vertel het aan de huizen van steen,

vertel het aan de stad, hoe lief ik je had.

Maar zeg het aan geen mens, ze zouden je niet geloven.

Ze zouden niet willen geloven, dat alleen maar een man, alleen maar een

vrouw,dat een mens een mens zo liefhad

als ik jou.

tekst 18 B

Er is zon aan de andere kant

van de tuin der wolken en lucht en licht.

Er is rust aan de andere kantvan de brug der zuchten

geen pijn geen verdriet

er is dageraadna de nacht

na het duister en de nevels

er is zonaan de andere kant

en Hij.

(Mireille Huygaert) tekst 20 B.

UITVAARTCENTRUM.be

Elke avond zal ik aan je denken en ’s morgens pluk ik bloemen

waar jij van houdt.

Het wachten tussen morgen en avond tussen avond en morgen

zal eindeloos zijn.

(Ina Stabergh) tekst 21 B.

D’ enige pijn dat je ons hebt aangedaan,

is dat je ongevraagd bent heengegaan.

Maar voorzichtig klopt vreugde bij ons aan: eens zullen we allen weer samen staan.

(Mark Meesters) tekst 22 B.

Het leven dat hij zoveel jaren droeg,drukte hem steeds zwaarder.

De dromen waar hij eens op joeg, naderden en werden klaarder.

Toen hij aan het einde van zijn ogen was, bijna vergat te zien, haast blind,

werd de wereld zo doorzichtig als glas,zag hij weer, wat hij reeds zag als kind.

Alles was in harmonie, in feest:de stilte, de leeuwerik, het gras

en Vader, die alle wonden genas.Het was of het leven was er nooit geweest.

(Mark meesters) tekst 23 B

UITVAARTCENTRUM.be

Als ik ooit doodga, begraaf mij dan niet,

verstik me dan niet onder een zware steen,

maar laat me de kans te gaan over de grenzen van de dood.

Strooi uit mijn as voor alle winden, dat wat mijn lichaam was,

de weg kan vinden, naar alles wat het eens beminde.

tekst 24 B

Mijn lichaam zul je wentelen in ’t vette zwarte dras

en dan gedenken dat ik slechts een kind van moeder aarde was.

Geen houten doos om mij te binden.Ik die zo droomde vrij te zijn.

Laat slijk zich om mijn leden winden en zwarte grond mijn slaapstee zijn.

Geen kerkhof zal me opbergen,alleen het wijde veld

waar bomen slechts de wake staan en waar slechts vrije ruimte geldt.

Leg op mijn graf geen chrysanthemen-die koude wintertuil-

Mijn leven moet naar het leven zwemmen

niet naar zo’n dooie dodenkuil.

want telkens weer als het juliland van rijpheid barsten gaat

wil ik dat op mijn stukje grond de zon een veldbloem bloeien laat.

Als dan de korenbloem gaat bloeien wees blij en lach en bedenk dat ik in haar wortels lig te snoeien

en ik me aan haar sap bezat.

Test 25 B.

Mijn naam zal hier nooit geschreven staan

geen kruis geen stenen engelen

op mijn graf voor mij geen bloemenkransen

of arduin

laat mij maar met de wind verijlen

ontstijgen aan mijn aards gedrag…

26 B

Zwaar werden de dagen en lang duurde de nacht.

Hoe moeilijk is het vechten bij het ontbreken aan de kracht.

Maar ondanks je verlies van de strijd om het leven

heb je ons een heel stuk geluk en ontzettend veel liefde gegeven

27 B

Je blik met ogen vol liefde je stille berusten,

het voelen van dat wat komen gaat, de zachte kracht van je laatste

handdruk, zo heb je gekozen om zacht en toch nog onverwacht,

stil weg te gaan naar de andere kant.

28 B

SELECTIE VOOR CREMATIE

UITVAARTCENTRUM.be

De avond is gekomen de deuren heb ik

achter mij gesloten . Door de luiken heen

kijken de ogen niet meer.De dag is om.

Ik zit hier te wachten zoek zacht

in mijn gedachten terug naar voorbije dromen en kom bij jullie terug

die lang met mij veel deelden

toen de tijden ons nog

samenhielden.

29 B

Afscheid nemen is met zachte vingers

wat voorbij is dichtdoen en verpakken

in goede gedachten der herinnering…

Afscheid nemen is met dankbare handen weemoedig meedragen

al wat waard is om niet te vergeten…

30 B

Niemand die het weten kan, hoeveel ik van je hou.

Niemand die mij troosten kan, om mijn verdriet om jou.

Niemand die begrijpen zal, hoe vreselijk ik je mis.

Niemand die beseffen zal, hoe erg die pijn wel is.

Jouw sterven is zo moeilijk te begrijpen,

afscheid nemen ging niet meer.

Te weten dat ik jou voorgoed moet missen,

dat doet zo verschrikkelijk zeer.

Ik had je nog zoveel te zeggen, nog zoveel dingen uit te leggen, maar ik weet, er komt een keer

dan zien we elkander weer.

31 B

Zo zal het zijn…. (Rob de Nijs)

Doof nu het licht en sluit de ogen en vergeet de strijd.

Jouw leven hier is omgevlogen, maar je liefde blijft.

En waar jij gaat zijn zon en maan gelijk,

de kleinste bloem is daar als de hoogste eik

en alle koningen en kinderen zijn daar gelijk.

Laat nu die laatste droom maar komen en wees niet meer bang.

Jouw nacht van vrede is gekomen, nu een leven lang.

En waar jij gaat daar is geen haat of pijn,

het heetste vuur wordt dan als van een kaars zo klein.

Zoals de zon schijnt na de regen, zo zal het zijn.

En waar jij gaatdaar zullen vriend en vijand

samengaan, wat stof is zal tot stof vergaan.

En elke storm komt weer tot rust daar, zo zal het gaan,

laat ik mijn hart en ziel met jou meegaan.

Jouw taak op aarde is voldaan, zoals jij was in alle liefde,

Zo zal het gaan, zo zal het gaan.

32 B

UITVAARTCENTRUM.be

Moeder, de dag dat je ons verlaat

hoop ik dat de regen zich vermengt

met onze tranen onze zielepijn zich stort

over de granen zodat jouw naam

voor ons voor altijd

in het wassen van de veldgewassen zal geschreven zijn.

33 B

Moeder mag ik een boom planten op je graf en de blaadjes plukken als ik beef?

Moeder mag ik je vragen stellen

als ik geen raad meer weet en wachten tot de stilte antwoord

geeft?

34 B

Moedertje je had me losgelaten

en ik weende je streelde me warm

terwijl ik zocht naar adem op de heuvel van jouw buik.

Nu weer breekt de navelstreng en ik ween

tot ik geen adem meer heb uw hand streelt niet meer

ze is koud.

35 B

Mama,

Waarom is de wereld zo onaardig,is het leven zo onrechtvaardig?Waarom ben je plots van ons

afgenomen, zonder dat daarvoor iets in de plaats is

gekomen?Je kan niet beschrijven wat ik nu mis,

maar als ik mij niet vergis speelde jij een grotere rol in ons leven

dan ik vroeger wou toegeven.Vaarwel.

36 B

Naar de avond van haar leven toe is zij de zachte en berustende vrouw

geworden die alles aanvaarde en nooit klaagde.

Zij sprak het ene woord niet hoger dan het andere,

steeds gelijkmoedig en alles vond zij goed.

Zij vond het tenslotte ook nog goed dat Hij haar tot zich riep,

tevreden is zij gestorven.

Moeder, wij danken u om uw voorbeeld van moed,

van diep geloof, van ijver en overgave aan Gods wil.

God we zij u dankbaar voor het leven van moeder.

Zij was een geschenk uit Uw handen.Neem haar nu op in Uw oneindige

liefde.

tekst 37 B

BIJ HET HEENGAAN VAN MOEDER

UITVAARTCENTRUM.be

Moederogen,

Die ogen…keken je zo liefelijk aan,

zo fier zo opgetogen. Van ’t begin van je bestaan

hebben je nooit belogen al had je hen verdriet gedaan

die ogen soms bedrogen, een andere richting uitgegaan.

Die ogen…volgden je door ’t leven, steeds tot offeren bereid

wilden je alles geven hebben je begeleid.

Had je soms een fout bedreven, zij scholden je die kwijt.

Die ogen…die steeds maar doffer blonken,

door ziekten overmand toch nog moederliefde schonken tot bij de grens van ’t dodenland,

waar ze tot as verzonken.

A.Duwel tekst 38 B

Moederken

‘t en is van u hiernederwaard

geschilderd of geschreven, mij moederken geen beeltenis

geen beeld van u gebleven.

Geen teekening geen lichtdrukmaal,

geen beitelwerk van steene.

’t en zij dat beeld in mij, dat gij gelaten hebt

alleene.

o moge ik, u onweerdig, nooit

die beeltenis bederven,

maar eerzaam laat ze leven in

mij, eerzaam in mij sterven.

(Guido Gezelle) 39 B

Het mooiste van de schepping, in de natuurlijke orde, is de moeder.Ik geloof dat je haar moet verloren

hebben om het helemaal te begrijpen.

Zolang zij leeft, zolang je als de doodgewoonste zaak

profiteert van haar goedheid en haar liefde,

zolang je nog dagelijks het geluk proeft van haar bijzijn,

overzie je de rijkdom niet van zo’n bezit.

Maar als zij is heengegaan…zie je de leemte die ze achterliet

en die nooit meer is in te vullen… door niemand.

40 B

UITVAARTCENTRUM.be

De bomen komen uit de grond

en uit hun stam de twijgen

en ied’reen vindt het heel gewoon

dat zij weer bladeren krijgen we zien ze vallen naar de grond

en dan opnieuw weer groeien zo heeft de aarde ons geleerd

dat al wat sterft zal bloeien

41 B

Nu ’t rouwrumoer rondom jou is verstomd

de stoet voorbij is, de schuifelende voeten

nu voel ik dat er een diepe stilte komt en in die stilte zal ik je opnieuw

ontmoeten en telkens weer zal ik je tegenkomen.

We zeggen veel te gauw: het is voorbij.Hij heeft alleen je lichaam

weggenomen niet wie je was en ook niet wat je zei.Ik zal nog altijd grapjes met je maken

we zullen samen door het stille landschap gaan.

Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken,

raak je mijn hart nog duidelijker aan.

42 B

Als een vale grijze spreiviel de schaduw over mij.

Ik heb gehuild, maar vatte toch weer moed.

De dagen waren leeg en grauw.Ik wist wel dat het komen zou.

Het gaat niet zo, dat je ineens de geest zult geven

bij elk verdriet verlies je kleine beetjes leven

er komt van lieverlee een leegte in de lijven

met net te weinig fut om hier te blijven en alle pijn en alle tranen die je schreit

ze zijn een duit in ’t zakje van de eeuwigheid.

43 B

Als je echt van iemand houdt iemand alles toevertrouwt

een die weet wie je bent ook je zwakke plekken kent die bij je staat en je vergeeft één die ‘naast’ en ‘in’ je leeft dan voel je pas wat leven is

en dat liefde geven is.

44 B

Een dag zonder jouis een tuin zonder bloemen

een dag zonder jou kun je geen dag meer noemen

een dag zonder jou is een dag zonder licht en daarom is zo’n dag

geen gezicht.

Het huis is zo leeg en koud als ik je stem niet meer hoor

de tafels, de stoelen en het bed het stelt geen moer meer voor

een boom zonder takken een hemel zonder blauw

m’n lief – dat is een dag zonder jou.

45 B

TEKSTEN TOON HERMANS

UITVAARTCENTRUM.be

Mama is het woord waar het leven mee begint.

Mama is het woord dat hoort bij ieder kind.

Een woord om zacht te zeggen niet om luid te schreeuwen.Het hoeft niets uit te leggen en gaat door alle eeuwen.

Mama is het woord waar de mensheid mee begint.

Mama is een ander woord voor liefde.

46 B

’n beetje sterven doe je niet ineens

maar af en toe een beetje en alle beetjes die je stierf

’t is vreemd maar die vergeet je het is je dikwijls zelfs ontgaan

je zegt ik ben wat moe maar op een keer dan ben je aan

je laatste beetje toe.

47 B

Rust

Te zijn, bij wie er niet meer zijn,Heel diep in je gedachten

en niet met woorden lang en luid,kan af en toe een stille pijn verzachten,er gaat een wonderlijke kracht van uit.

48 B

Er zijn geen woorden voor een ziekevan wie je weet zij redt het niet.

Je streelt haar wang, je ziet haar ogenje bent bevangen door verdriet.

Toch ben je dankbaar voor haar eindedat na zoveel moedig moedig strijden

kwamomdat het niet alleen haar levenmaar ook haar lijden overnam.

49 B

Het leven schenkt jelieve blije mooie dagen

soms sta je duidelijkbij het leven in de gunst.

Als het je goed gaathoor je zelden iemand klagen

maar met de droeve dagenomgaan – da’s de kunst.

50 B

Moeder

Haar ogen waren blauw, haar haren grijs

ze zei dat ze maar weinig dingen wistmaar wàt ze zei, was zo gerijpt…zo

wijswel duizendmaal heb ik gedacht: dat

is’t!

de hoog’re dingen speelden bij haar mee

zij zag het leven in een ander lichtzo stond ze ook te kijken naar de zee’n glimlach op haar nobele gezicht

Zo kunnen bomen in het landschap staan

in volle rust en helemaal compleetzo is ze ook die avond doodgegaanen nooit vergeet ik wat ze voor me

deed.

51 B

Het leven heeft mij dag aan dag,heel duidelijk laten blijken,

de mooiste dingen die je ziet,die zie je zonder te kijken.

Ze blijven bij je bovendien,je hebt ze met je hart gezien.

52 B

UITVAARTCENTRUM.be

Liefde

Ik kon niet zeggen wat ik voeldeik heb het ook niet uitgelegd

maar toch wist jij wat ik bedoeldede stilte had het al gezegd.

Als ik je kuste of griefdein blijheid of droefenis

de liefde is pas echt liefdeals stilte taal geworden is.

53 B

Dank u.

Ik heb gehuild,gelachen en gevochten.

Ik lag in warme bermenen in gladde bochten.

Ik hief het glas, het viel kapotin duizend scherven.

Ik wist die grijze hemeltoch weer blauw te verven.

Ben blijven pogen,Al verbrandden al mijn schepen.

Ik heb gefaald, gebaalden ik heb hem vaak geknepen.

Er was applausen ik werd heftig uitgefloten.Maar als ik ga, dan zeg ik:“Dank u, ‘k heb genoten.”

54 B

Wanneer ik sterf (vertaald uit ‘Pearls’ van E. Kübler Ross)

Als je moet huilen wanneer ik sterf,huil dan om de ander

die naast je op straat loopt.Als je me bitter nodig hebt,

sla dan de armen om iemand heenen geef hem wat je mij schenken wilde.

Ik wil je iets nalaten,iets beter dan woorden of klanken.Zoek mij in mensen die ik kende en

liefhad.En kun je dat niet, geef me dan weg

en laat me tenminste voortleven in je ogen,

niet in je gedachten.Je hebt me het meest lief,

door iemands hand vast te houden,iemands lichaam aan te raken,

door kinderen los te laten die vrij moeten zijn.

Liefde sterft niet, mensen wel.Dus als van mij niets is gebleven dan

liefde…Deel mij dan uit.

55 B

En als ik doodga huil maar nietIk ben niet echt dood moet je weten

’t is maar een lichaam dat ik achterlietDood ben ik pas als jij mij bent vergeten.

56 B

Liefje,

Laat mijn verdriet altijd groter wezendan het jouwe

zodat het eromheen kan liggenals armen.

Wees niet droef als ik zal heengaan,dan zal ik altijd aan je denken

en anders ook.

57 B

Kan je niet vliegen, loop-Kan je niet lopen, ga-

Kan je niet gaan, kruip-Maar blijf nimmer stilstaan

Nooit dalen, maar immer opgaan.Kan je niet lachen, glimlach-

Kan je niet glimlachen, wees toch blij-Kan je niet blij zijn, wees tevreden-

Maar nooit de moed opgevenEn immer voorwaarts streven.

58 B

UITVAARTCENTRUM.be

Heel mijn lange levenwas ik een spelend kindvader, wil mij vergeven,

want ik heb toch zoveel bemind…

vriendenwees blij met mij

en draag geen rouw!Jullie waren mij lief!

Ik leefEn blijf jullie trouw!

59 B

Kleine zorgen kun je delenmaar er is een soort verdriet

dat kunnen mensen niet meer helenen dat hoeft ook niet

60 B

Heb mij nodig. Kun mij niet missen.

Heb verdriet. Ik heb daar van alles tegen,

Levensbeschouwing, aforismen, groter verdriet:

het is familie. van geluk weet ik het niet.

Er is geluk waarmee je alleen moet zijn.

61 B

Te lang duurde de pijndie binnenin knaagde

en me langzaam verscheurde

te groot was de moeite om ze te verbijtente veel kostte het om ze te lenigen

vele jaren hield ik me sterkzong ik een vrolijk lied

naar neuriede het in mineurnu vind ik de rust die ik zocht

vaarwel mijn dierbarenhet ga jullie goed

62 B

Mooi kan de wereld zijnvoor wie het geluk heeft aan zijn zij.Wie minder verwend wordt, moet

incasserenen hopen dat de kansen zich keren.

Ik droomde van een zorgeloos levenmaar de wonden vielen niet te helen,

hoezeer ook mijn naasten zich inspandenen ik mij ogenschijnlijk vermande.

Ja, uiterlijk vond ik de krachtmaar vanbinnen verweerdede brandende pijn mijn hart

dat bloedend verteerdein twijfel en bittere smart.

Vandaag neem ik afscheiden verlaat deze wereld

geboeid vermoeid en gevangen

mijn liefste………wees sterk en goed

ik gaf je zoveel ik konwilde mild zijn en zoet

en nog vond ik het niet goed.

Aan de einder lonkt de vrijheidEen oceaan van stilte en rust

Daar zal ik worden gesustEn staken mijn ongelijke strijd.

63 B

God geef mij kalmte om te aanvaardenwat ik niet kan veranderen.

Moed om te aanvaarden watik kan veranderen.

Wijsheid om tussen deze twee onderscheid te maken.

64 B

UITVAARTCENTRUM.be

Wij kunnen vragen stellen maar geen vraag en zelfs geen antwoord

doet de pijn vergeten die we om haar heengaan leden en die zal blijven

schrijnen na vandaag.

Haar glimlach en haar zorgen zijn voorbij haar lieve aandacht voor de daagse

dingen die door haar hoofd en door haar vingers

gingenen alles wat zij was voor u en mij

65 B

’t is goed in ’t eigen hert te kijkennog even voor het slapengaan of ik van dageraad tot avond

geen enkel hert heb zeer gedaan

of ik geen ogen heb doen schreien geen weemoed op een wezen lei

of ik aan liefdeloze mensen een woordeke van liefde zei

en vind ik in het huis mijns herten dat ik droefenis genas

dat ik mijn handen heb gewonden rondom een hoofd, dat eenzaam was.

Dan voel ik op mijn jonge lippen die goedheid lijk een avondzoen ’t is goed in ’t eigen hert te kijken

en zo zijn ogen toe te doen.

(Alice Nahon) 66 B

Wat hoop ik vurig dat jij niet alleen zult zijn

aan de andere kant waar wij niet kunnen komen.

Wat hoop ik vurig dat engelen bestaan en jou opvangen

als koesterende moeders hun pasgeboren kind.

Wat hoop ik vurig dat zij je naar het land zullen dragen

van onze mensendromen, dat daar de anderen zijn die ons zijn voorgegaan

67 B

Ga nooit heen zonder te groeten, ga nooit heen zonder een zoen wie het noodlot zal ontmoeten

kan het morgen niet meer doen.

Ga noot weg zonder te praten, dat doet soms een hart zo’n pijn.Wat je ’s morgens hebt verlaten kan er s’ avonds niet meer zijn.

68 B

Alles is heimwee wolken en water Alles is heimwee

naar vroeger naar later Vroeger is over Later… een ster gisteren is oud

en morgen nog ver.

69 B

Waar je ook bent ik zou het niet weten

niet in afstand of tijd te meten maar ik heb je bij me,

diep in mij daarom ben je zo dichtbij.

70 B

UITVAARTCENTRUM.be

Omdat er liefde isbestaat er geen voorbij

in alle eeuwigheid ben jij

71 B

tijd is iets en tijd is niets’t is een vleugel of een fiets

tijd is net zoiets als weer.wie geen tijd heeft leeft niet meer

72 B

Ik misse u waar ik henevaar,of waar ik henekeer:

den morgenstond, de dagen ronden de avonden nog meer!

Wanneer ik tranen ween’t zij droevig, het zij blij

Ik misse u zo, o ik misse u zo,Ik misse u neffens mij.

(Guido Gezelle) 73 B

God geeft den tijd bij dag en jaar,ach neen, bij kleine tikskens maar,

en ’t laatste tikske komt aleermen ’t peinst of weet, helaas te zeer!

De wijzer wijst elk uur en tijd,Maar ’t uur niet dat ge schuldig zijt

te sterven! Wees dus voorbereid,de wijzer wijst naar de eeuwigheid!

(Guido Gezelle) 74 B

Hoe klaar en moet de ziel niet zijndie losgemergeld door de pijn.

Die uitgegleden, uitgeteerd,wordt eindelijk Gods aanschouwen

weerd!Zoo waart gij, vader, lijdend hier

Zachtmoediglijk uw vagevier,waardoor gij uw maat gevuld;

nu blinken en eeuwig blinken zult.

(Guido Gezelle) 75 B

Een dag ging als een bloem verslensenhaar laatste blad verbrandt.

De vrede nevelt over ’t land, de rustDauwt op de mensen.

Uit stilte en uit sterrenlicht.Wordt dan een altaar opgericht.

En luister nu, hoe alle dingen zingen,en alles zingend in elkaar vervliet,

de mensen en de dingen,de vreugd, het kwaad en het verdriet,

lijk duizend’schoon accoordenvan een en’t zelfde lied!

O zalig uur, waarop de ziel, gerijptVan zangen, zonder beeld of woorden

Gods wil begrijpt!

(Felix Timmermans) 76 B

God, als ik dan toch sterven moet,Zeg dan aan mijn goede vrienden,Dat men om mij niet treuren moet,Zeg hen God dat ik hen beminde,

Zeg hen God dat de dood geen einde is,Maar slechts een nieuw begin.

Zeg hen God hoe goed het bij u is,Geef hun leven zonder mij evenveel zin,

En God, ik weet wel, ze zullen toch huilen,Net zoals ik dat zo vaak voordien deed.

Iemand die hen troost in al hun leed.Zeg hen God dat gij dat zijt,

Dat gij hun zult bewarenIn deze voor hen zo droeve tijd

En hun van verder onheil zult sparen.

(Stijn Hemelrijck) 77 B

UITVAARTCENTRUM.be

Je schip was je leven regen of storm hield je niet tegen

je dag was zeker niet compleet als je geen uren bij hem sleet

moe gewerkt en toch de vaart erin zo had je het lekker naar je zin. Hij was je trots, je troetelkind

maar tevens ook je beste vriend. Je had hem nog tot ziens gezegd

en je toen stilletjes te ruste gelegd. je keek nog even over de railing heen

aleer je zachtjes aan de horizon verdween.

Vaarwel vadertje er is geen ommekeer die tijd van toen komt nimmer weer.

78 B

De laatste reis

Ik weet niet hoe het zijn zal in die dagenwanneer ik scheep ga voor de laatste reis.

Zal dan mijn schip de storm verdragen en landen in Gods eeuwig paradijs?

Want ik weet niet hoe lang de tocht zal duren

en welke haven ik voorgoed verlaat.Zal ik dan zwijgend in de verte turen en alles wat ik schreiend achterlaat

niet zachtjes langs de reling horen klagen?

Of zal de wind hoog gillend in de mast alleen de stem van en branding dragen

waarin mijn ziel zich van zijn angst ontlast?

Neem mij Heer God, het roer dan maar uit handen

en laat me zingend op het voorplecht staan,

dan zal mijn schip niet op de rotsen stranden.

maar veilig in uw haven voor anker gaan.

79 B

De laatste thuishaven is bereikt…In de avondgloed beseffen we nu best

wat je voor ons was en wat je voor ons blijft.

80 B

Samen varen samen op reis, samen een eenheid, samen eigenwijs

samen kwaad en samen goed samen verdriet en samen weer moedNu verder zonder jou, dat doet pijn

om te weten om nooit meer samen te zijn

81 B

Wanneer ik sterf… vertaald uit ’Pearls’ van E. Kübler Ross

Als je moet huilen wanneer ik sterf

huil dan om de ander die naast je op straat loopt.Als je me bitter nodig hebt

sla dan de armen om iemand heen en geef hem wat je mij schenken wilde.

Ik wil je iets nalaten iets beter dan woorden of klanken.

Zoek mij in de mensen die ik gekend en liefgehad heb.

En kun je dat niet, geef me dan weg. Laat me tenminste voortleven in je ogen

niet in je gedachten. Je hebt me het meest lief

door iemands hand vast te houden, iemands lichaam aan te raken,

door kinderen los te laten die vrij moeten zijn.

Liefde sterft niet, mensen wel dus als van mij niets is gebleven dan

liefde, deel mij dan uit.

82 B

SCHEEPVAART

UITVAARTCENTRUM.be

UITVAARTCENTRUM.be

Angst voor de dood?Nee, ik word als iets anders wakker

misschien lichaam, misschien continuïteit, misschien als nieuw,

maar ik zal wakker worden.Als atomen zelfs niet slapen,

waarom dan, zou ik als enige wel slapen?

Fernando Pessoa83 B

UITVAARTCENTRUM.be

Naam die gedroomd werd

Verlangen dat gekoesterd werd

Hoop die gedragen werd

Toekomst die verwacht werd

Vreugde die droefheid werd

Leven dat nooit leven werd

maar droom zal zijn in eeuwigheid

(Mientje Luiken) Tekst K1

Geef haar een wiegje aan de ochtendkant een troetelbeer en een konijntje

een poppenkasteen zandkasteel

en leer haar zeepbellen blazenvoor het mannetje op de maan.

Geef haar een glijbaan langs de regenboog

Een doosje voor de parels van de dauwEen elfenbank

Een hemelsbed in hemelsblauwEn leer haar veilig over de wolken lopen

Wij kunnen alleen danken en hopen.

(Mireille Huygaert) Tekst K2

………………… (naam kindje)

Ik weet niet waar je bentje bent zo ver wegen toch dichtbij.

Je leeft verder in mijin alles wat ik doe, denk of zeg.

Ik heb jou negen maanden gedragen, nu draag jij mij.

Ik ben gelukkig samen met ….papa en vele andere lieve mensen.

Hopelijk kan ik samen met hen nog een lange weg afleggen.

Maar weet je, ooit hoop ik weer bij jou te zijn,

voor altijd.

Tekst K3

Afscheid nemen doet zo’n pijn afscheid nemen doet zo zeer

om je blikjes zonder woorden om je warmte van weleer

om je oogjes om je handjes

om je glimlach keer op keer om de dagen om de uren

om eergister nog zeer teerom dit alles en nog meer

is vandaag nog slechts teer zeer.

Tekst K4

KINDJES