Specialisatiecursus Homeopathie voor - SORAG-Akademie

SpecialisatiecursusHomeopathie voor Dieren

Demo

SORAG-Akademie

INLEIDING

Bij de SORAG-Akademie heb je de keuze uit een groot aantal opleidingen op medisch gebied. Op onze website www.sorag.nl lees je de nodige informatie over de inhoud van de verschillende cursussen, de studieduur en de mogelijkheden om het geleerde in de praktijk toe te passen.

Het maken van een keuze voor een bepaalde cursus is niet altijd even gemakkelijk. Voldoet de cursus wel aan mijn verwachtingen en hoe ziet de inhoud er uit? Welke onderwerpen komen aan de orde en wat kan ik er verder nog van verwach-ten?

Deze kosteloze proees geeft je in veel opzichten antwoord op deze vragen. Je zult merken dat we je via de lessen rechtstreeks aanspreken en je daarmee persoonlijk in het leerproces betrek-ken. Daardoor leer je via de opleiding van de SORAG-Akademie ook bepaalde aspecten van jezelf kennen, waardoor je later nog beter in staat zult zijn om het geleerde in praktijk te brengen.

Na het afronden van je studie en het insturen van het huiswerk (per post of het SORAG-internet huiswerkprogramma) ontvang je vanzelfspre-kend kosteloos een studieverklaring en bij de meeste opleidingen kun je ook kiezen voor het aeggen van een examen teneinde het diploma te behalen. De diploma´s worden door een aantal beroepsorganisaties erkend, waaronder de Stich-ting Gezondzorg. Verschillende zorgverzekeraars zijn in dat geval bereid om de consultkosten van behandelde patiënten te vergoeden.

DemoSpecialisatiecursus Homeopathie voor Dieren

DemoSpecialisatiecursus

Homeopathie voor Dieren

Schriftelijk studeren is afstandsonderwijs, maar

dat zegt nog niet dat thuis studeren een eenzame

bezigheid is. Via het huiswerk kun je contact

maken met je persoonlijke docent en via Stu-

diecontact van de SORAG-Plaza (www.sorag.nl/

plaza) maak je gemakkelijk contact met je mede-

cursisten. En voor alle andere vragen staat je stu-

diebegeleider voor je klaar. Ook zijn er voor een

aantal opleidingen praktijkdagen waaraan je des-

gewenst deel kunt nemen.

Voor het volgen van deze cursus heb je geen ver-

dere studieboeken nodig, en wanneer dat toch

het geval is krijg je deze bij de eerste les zonder

verdere kosten thuisgestuurd. Als cursist heb je

via de SORAG-Plaza toegang tot de uitgebreide

SORAG internetbibliotheek.

Wanneer je een complete les als proefl es wilt

ontvangen kun je deze tegen betaling aanvragen

via onze website. De kosten van deze proefl es

worden, wanneer je besluit om de betreffende

cursus te gaan volgen, in mindering gebracht op

het lesgeld.

Wij hopen je binnenkort als cursist van de SORAG-

Akademie welkom te mogen heten.

Met vriendelijke studiegroeten

Frits Groenestijn

directeur



Schematisch overzicht van de lever



LEVER EN GALBLAASDe lever (hepar) is de grootste klier van het

lichaam. In het embryo ontstaat hij als een zak-

vormig uitgroeisel uit de darm, waardoor je zou

verwachten dat een deel van zijn werkzaamheden

met de spijsvertering te maken heeft. Men neemt

aan dat bij de voorlopers van de ge wervelde

dieren de lever waarschijnlijk alleen producent is

geweest van spijsverteringsenzymen. Aangezien

de lever voor wat betreft het vormen van gal deze

taak voor een gedeelte heeft behouden zijn de

voornaamste functies het beheren van voedings-

stoffen (koolhydraten, eiwitten, vetten) door deze

op te slaan of om te zetten in specifi eke molecu-

len die de weefsels op dat moment nodig hebben.

Wordt er meer eiwit opgenomen dan het lichaam

nodig heeft, dan breekt de lever het teveel af

(desamineren), waarbij stikstof wordt omgezet

in ureum, dat vervolgens via het bloed naar de

nieren wordt ge transporteerd, waarna hetgeen er

nog overblijft wordt verbrand om energie te leve-

ren.

Een andere functie van de lever is het afbreken

van schadelijke en giftige stoffen die in het bloed

terecht zijn gekomen, zoals chemische toevoegin-

gen of bestand delen in diervoeding, medicijnen

en dergelijke. Ook de opslag van ijzer en koper en

het aanmaken van vita mine A behoren tot de taak

van de lever. Bij al deze processen komt warmte

vrij, die op haar beurt weer bij draagt aan het

behouden van de lichaamstemperatuur. Er zijn

speciale cellen die dode bacteriën en al dat soort

zaken uit het bloed verwijderen, de zogenaamde

Kupf fer-cellen. De lever heeft eveneens tot taak



om vitamine B12 op te slaan, dat nodig is voor

het maken van rode bloedlichaampjes. Ook slaat

de lever ijzer en koper op, haalt ijzer uit de voe-

ding en verzamelt tevens het ijzer dat bij de

afbraak van hemoglobine vrijkomt en slaat dit op.

Koper is onder andere nodig om het ijzer in de

he moglobinemoleculen in te kunnen bouwen en is

daarom onmisbaar voor het lichaam.

Het bloed dat via de poortader de lever binnen-

komt, stroomt door ruimten (sinusoïden) die iets

wijder zijn dan de bloedvaten die langs strengen

levercellen (le verbalkjes) naar de kleinste takken

van de leverader stromen. De kleinste tak van de

leverader is gelegen in het midden van een zoge-

heten leverlobje, dat op zijn beurt weer bestaat

uit leverbalkjes die straalsgewijs uit het midden

komen. Binnen dit systeem van bloedvaten en va-

tjes wordt een groot aantal stoffen uit het bloed

opgenomen of daaraan afgegeven. In de lever

bevindt zich tevens een systeem van kleine gal-

kanalen, dat de galvloeistof in staat stelt naar de

galgang af te vloeien.

Ook het darmstelsel heeft een uitgebreide

bloedvoor ziening waardoor het in staat is om

voedingsstoffen uit de verteerde spijsbrij op te

nemen. Het bloed dat rijk is aan voedingsstoffen

bereikt via de poortader de lever, waarna het zich

weer bij de grote bloedcirculatie voegt. De lever

lijkt sterk op een groot en vernuftig laborato rium

dat door middel van een groot aantal chemische

reacties het voedsel bewerkt, voordat het wordt

doorge geven aan de cellen die dit nodig hebben.

Op deze ma nier is het dus ook de lever die tevens



Leverlichaampje



de concentratie van deze stoffen in het bloed

bepaalt. De voedingsstof fen die de lever bereiken,

veranderen uiteraard van uur tot uur en van dag

tot dag, omdat dit afhankelijk is van wat het dier

eet.

Spieren hebben weinig brandstof nodig wanneer

ze in ruste zijn, maar bij harde arbeid hebben ze

grote hoe veelheden brandstof nodig om goed te

kunnen functio neren. Deze brandstof bestaat uit

glucose. In de lever ligt een zetmeelachtige ver-

binding opgeslagen (glyco geen) die helemaal is

opgebouwd uit glucosemoleculen. Als het spier-

weefsel meer glucose nodig heeft dan op dat

moment in het bloed aanwezig is, wordt het glyco-

geen omgezet in glucose. Wanneer het bloed meer

glu cose bevat dan de weefsels nodig hebben,

worden in de lever glucosemoleculen samenge-

voegd tot lange mole culen glycogeen en in deze

vorm opgeslagen. Dit ge beurt onder de invloed

van insuline dat in de alvleesklier wordt gemaakt,

iets waarover je in deze les reeds gele zen hebt. De

lever slaat ook vet op dat kan worden af gebroken

om energie voor chemische processen te le veren

of om warmte te produceren. De kleinere mole-

culen kunnen tot glycogeen worden samenge-

voegd, waardoor vetten in koolhydraten kunnen

worden omge zet. Op bijna dezelfde manier breken

levercellen amino zuren af en bouwen ze deze

weer op tot koolhydraten. De aminozuren die

hierbij overblijven worden in ureum moleculen tot

een afvalproduct verwerkt en via het bloed naar

de nieren getransporteerd om vervolgens met de

urine te worden uitgescheiden.



De lever scheidt ook gal af in de galkanaaltjes, die

op hun beurt weer samenkomen in grotere gal-

kanalen en vervolgens uitmonden in de galblaas

(vesica fellea), een zakvormig orgaantje waarin

de galvloeistof wordt opge slagen. Vanuit de gal-

blaas wordt de gal naar de dunne darm gevoerd.

De gal zelf is een alkalische substantie, die gal-

zouten, galpigmenten en stoffen als cholesterol

en lecithine bevat. De galzouten verminderen

de opper vlaktespanning van vetten in het voed-

sel, waardoor deze tot kleine druppels worden

afgebroken. Op deze manier ontstaat er een

veel grotere oppervlakte waarop de vetsplitsende

enzymen van de alvleesklier kunnen inwerken.

Galkleurstoffen of galpigmenten zijn afbraak-

producten van de rode bloedkleurstof (hemoglo-

bine). De specifi eke gele kleur van de huid en

het oogwit die je waar kunt nemen bij sommige

vormen van geelzucht ontstaan door een opho-

ping van deze galpigmenten in het bloed en de

weefsels. Heel vaak is dat een gevolg van een

afsluiting van de galgang. Geelzucht hoeft dus niet

altijd een leverziekte te zijn, maar kan ook ont-

staan doordat de gal niet afgevoerd kan worden

en daardoor in het bloed in de weefsels terecht-

komt.

LEVER- EN GALAANDOENINGENDe lever krijgt tijdens een dierenleven nogal wat

te ver werken. Het orgaan krijgt als eerste bloed

uit de darmen en is daarom het meeste van alle

organen blootgesteld aan diverse vergiften. We

hebben al in de Basiscursus kunnen lezen dat

er in fabrieksvoer nogal wat van deze stoffen

voorkomen, zoals conserveermiddelen, chemi sche



Verklaring van de cijfers uit het schema



antioxidanten, resten van landbouwvergiften, hor-

monen en dergelijke. Is er sprake van een storing

in de darmfunctie, dan zal de lever het nog zwaar-

der te ver duren krijgen, maar gelukkig beschikt

dit orgaan over een groot herstelvermogen (rege-

neratievermogen) en een zeer grote reserveca-

paciteit. Een zware belasting van de lever kan

natuurlijk niet onbeperkt doorgaan en wanneer

er uiterst giftige stoffen, zoals uitscheidings-

producten van bacteriën (toxinen) in het bloed

terecht komen, treedt er een acute leververgifti-

ging op. Chroni sche leververgiftiging ontstaat in

de meeste gevallen door slecht fabrieksvoer en

infecties van de lever wor den veelal veroorzaakt

door virussen, waarbij er zowel zwaardere als

lichtere vormen voorkomen.

Wanneer de lever vergiftigd of ontstoken (hepa-

titis) raakt, reageert deze hierop door te zwellen

als gevolg van het feit dat er levercellen kapot

gaan en er zich daardoor oedeem in de lever

vormt. Het leverweefsel zelf wordt hierdoor niet

gevoelig, maar wel het bind weefselkapsel van de

lever, dat door de zwelling wordt opgerekt en

pijnlijk wordt.

Bij veel leverziekten treedt er geelzucht (icterus)

op, iets wat een tweetal oorzaken kan hebben:

• De lever is wel in staat om de bloedkleurstof

te ver werken, maar doordat hij gezwollen is,

kan het eind product niet via de galvloeistof

afgevoerd worden naar de galblaas en de

darmen.



• Het verouderen van rode bloedlichaampjes die

ver volgens stuk gaan, waardoor hemoglobine

vrij komt en de bloedkleurstof wordt opgesta-

peld (deze twee stoffen zijn chemisch verwant

aan elkaar). De lever moet dit verwerken, maar

doordat deze niet goed kan functioneren, hoopt

de bloedkleurstof zich op, hetgeen te zien is

aan het geelgekleurde oogwit. Dit is voor het

dier een levensbedreigende situatie.

In beide gevallen komt er te weinig gal in de

darmen en wordt het vet niet voldoende verteerd

en dat is te zien aan de witte, vettige ontlasting.

Bij de eerstgenoemde soort geelzucht lijdt het

dier bovendien aan ondraaglijke jeuk.

Wanneer de lever zich niet voldoende kan herstel-

len, worden de kapotte levercellen niet meer door

lever weefsel, maar door littekenweefsel vervan-

gen waardoor een verharding van de lever (lever-

cirrose) optreedt. Het functioneren van de lever

gaat in zo’n geval steeds ver der achteruit en

het bloed uit de darmen kan de lever niet meer

goed passeren, doordat de vertakkingen van de

poortader dichtgedrukt worden. Hierdoor treedt

er vocht uit de bloedvaten en er ontstaat oedeem

in de vrije buikholte (ascites). Als de lever prak-

tisch is uitge schakeld, kan hij zijn ontgiftende

taak niet meer uitvoe ren, waardoor het lichaam

vol giftige stoffen raakt, het dier uiteindelijk in

coma raakt en sterft.

De galblaas vangt de gal uit de lever op en con-

centreert deze, waarna de ingedikte gal uitgestort

wordt in de darm op dezelfde plek waar de afvoer-



buis van de al vleesklier uitkomt. In geconcen-

treerde gal kunnen gal stenen gevormd worden,

die door hun aanwezigheid de galblaas prikkelen.

De toestand verergert, wanneer een galsteen

in de afvoerbuis terechtkomt en daar blijft ste-

ken, want dan raakt de galafvoer belemmerd.

Wanneer de galsteen op een plaats blijft steken

waardoor ook het alvleeskliersap niet meer kan

worden afgevoerd, kan dat de alvleesklier ernstig

en onherstelbaar beschadi gen. Wanneer een gal-

steen is blijven steken in de af voerbuis, kan dit

aanleiding zijn voor hevige pijnaanval len (gal-

steenkoliek).

DE LEVER BIJ HET PAARDOok bij paarden is de lever het grootste orgaan;

deze weegt ongeveer vijf kilo, en bij trekpaarden

kan dit wel acht tot negen kilo zijn. De vele lever-

functies van het paard houden verband met de

stofwisseling, terwijl de lever ook een grote rol

speelt bij de vorming van glu cose en het verwer-

ken van melkzuur uit de spieren en aminozuren

die door eiwitafbraak gevormd worden. De lagere

vetzuren (propion-, boter- en azijnzuur) die wor-

den geproduceerd in de dikke darm en de blin-

dedarm, worden eveneens in de lever verteerd.

In tegenstelling tot bij honden en katten, produ-

ceert de lever van een paard voortdurend grote

hoeveelheden gal, dat bestemd is om dieetvetten

op te lossen en te absorberen en cholesterol en

diverse afbraakproducten uit het bloed te verwij-

deren.

Voordat je kunt waarnemen dat een lever ziek

is, dient eerst zeker 75% van de totale leverfunc-

tie verloren te zijn gegaan. Dat is ook de reden



waarom de ziekte acuut aan het licht komt en

daarna chronisch kan wor den. Een acute lever-

ziekte is heel gevaarlijk en komt vooral in de

zomer en in de herfst voor als gevolg van het eten

van giftige planten in de wei of het binnen krij-

gen van giftige stoffen, zoals koper, lood, arseni-

cum en nitriet. Het paard wordt neerslachtig, laat

het hoofd han gen, gaapt veelvuldig en houdt de

ogen gedeeltelijk ge sloten. Het is net of het paard

blind is, het loopt dwang matig, half opgekauwd

hooi blijft in de mond zitten en er beginnen zich

nerveuze trekjes te openbaren. Dit komt doordat

het in de darmen geproduceerde ammonia, dat de

hersenen en het zenuwstelsel aantast, niet meer

op een normale manier door de zieke lever verwij-

derd wordt. De hoeveelheid glucose in het bloed

wordt door het slechte functioneren van de lever

eveneens geredu ceerd, waardoor de hersenen te

lijden hebben, omdat juist hersenweefsel aange-

wezen is op glucose.

Binnen 24 tot 48 uur kan geelzucht ontstaan als

gevolg van een toegenomen productie van pig-

ment door de af braak van rode bloedlichaampjes

of, wat vaker voor komt, ten gevolge van:

• de afname van de snelheid van de verwijdering

van pigment

• beschadiging van de levercellen

• een obstructie van de kanaaltjes waardoor de

gal stroomt als deze de lever verlaat

De urine is dan meestal donkergeel tot donker-

bruin ge kleurd vanwege het afgescheiden pig-

ment en er treden nogal eens vage buikklachten



of constipatie op. Op het laatst kan het paard

wankelend gaan lopen, drukt het zijn hoofd tegen

een muur, een schutting of iets derge lijks en raakt

vervolgens opgewonden, gevolgd door stuiptrek-

kingen, coma en uiteindelijk de dood. Geneest een

paard van een leverziekte, dan kan er hoefbevan-

genheid optreden, waardoor je het vermoeden

zou kun nen hebben dat het een vergiftigingsgeval

van laminitis is.

Ziekte van de lever kan ook lichtgevoeligheid

veroorza ken. Het groene pigment in planten (chlo-

rofyl) wordt normaliter in de darmen door bacte-

riën afgebroken tot een stof die phylloerythrine

heet en die op haar beurt weer door de lever

wordt verwijderd en afgescheiden in de gal. Wan-

neer de lever niet goed meer functioneert, komt

er phylloerythrine in het bloed terecht en circu-

leert dit door het lichaam. Op onbeschermde plek-

ken op de huid waar geen pigment aanwezig is,

absorbeert phyl loerythrine het ultraviolette zon-

licht, waardoor de aan grenzende weefsels worden

aangetast en gaan ontste ken.

In het begin is een chronische leverziekte ver-

raderlijk en kan een reactie zijn op chemische

of plantaardige ver giften. In de meeste gevallen

ontstaat de ziekte echter door het eten van plan-

ten, zoals het kruiskruid (Se necio) of paardestaart

(Equisetum). Vers worden deze planten door het

paard niet gegeten omdat ze dan bitter zijn, maar

gedroogd vinden ze ze wel heel smakelijk. Helaas

voor het paard kunnen zij levercirrose veroorza-

ken. De eerste symptomen van een chronische

lever ziekte zijn gewichtsverlies, geen eetlust, een



onzekere gang, soms vochtophoping langs de

buik onder de huid en constipatie. Net als bij

de acute vorm, kan het paard gapen, het hoofd

tegen iets hard aandrukken en eten in de mond

houden, maar geelzucht is meestal niet aan wezig

of slechts in geringe mate.

In sommige gevallen kan leverziekte ook veroor-

zaakt worden door de vorming van een chronisch

abces en zelfs een besmetting met leverbot

(parasitaire zuig worm) kan de oorzaak zijn.

Spoelwormen, horzellarven en leverbot kunnen

het galkanaal blokkeren, waardoor er een stu-

winggeelzucht ontstaat. Het vaststellen van een

leveraandoening geschiedt meestal door een bio-

chemisch bloedonderzoek of een leverbiopsie (het

met een soort dikke naald verwijderen van een

stukje lever en dat nader onderzoeken).

ACONITUM D6 - D30Er is sprake van een acute hepatitis die gepaard

gaat met een stekende, schietende, brandende

of drukkende pijn in de leverstreek die bijzonder

ge voelig is voor druk. De pijn komt onverwacht

opzet ten, waarbij er in de avonduren een oplo-

pende li chaamstemperatuur is waar te nemen.

Het dier is angstig, rusteloos en prikkelbaar. De

toestand ver betert in de frisse lucht en bij rust en

verslechtert bij beweging en in warme ruimten.

ARSENICUM ALBUM D6 - D30De lever en de milt zijn opgezet en het dier heeft

pijn. Na eten en drinken volgt er een stinkende

diar ree en is er sprake van erg grote dorst. Het

dier is mager, angstig, afgemat, onrustig en geïr-



riteerd. De toestand verslechtert in een koude

omgeving, door het eten of drinken van te koud

eten of te koud wa ter, door het liggen op de

pijnlijke zijde en door met het hoofd lager dan

het lichaam te liggen. Verbete ring treedt op bij

warmte.

BAPTISIA D4 - D12Er is sprake van zowel acute als chronische

pijn klachten in de lever- en galblaasstreek die

vererge ren tijdens het lopen. In de buik hoor je

het voortdu rend rommelen en de diarree alsmede

de lichaams uitscheidingen stinken behoorlijk. Op

de tong is een wit beslag waar te nemen, waarbij

er soms zwarte strepen over het midden lopen

en er rode verhe venheden te zien zijn. In een

acuut stadium van galblaasontsteking, waarbij er

eveneens gevaar is voor bloedvergiftiging, zal de

koorts snel stijgen, waardoor het dier erg onrustig

wordt en veel last heeft van koude rillingen.

BELLADONNA D6 - D30De lever is heel erg gevoelig voor druk als gevolg

van een zeer acute vorm van hepatitis. Het dier

voelt steken in het buikgebied en de buik is opge-

zet. De snel opkomende klachten uiten zich verder

in angst en onrust. Er treedt verslechtering op

door tril lingen, beweging laat in de middag, ‘s

nachts en in de zon. Verbetering ontstaat door

rust, zitten of staan en bij verblijf in een warme

ruimte.

BERBERIS VULGARIS D3 - D12Er ontstaat eerst een galsteenkoliek, waarbij het

dier erg veel pijn heeft en daarna manifesteert er

zich geelzucht. De ontlasting is vaak slap, wate-



rig, kleurloos of kleiachtig en na het ontlasten

voelt het dier een brandende en snijdende pijn in

de anus. De urine heeft een groenachtige glans

en bevat dik slijm of zelfs wat rood bezinksel. We

hebben hier vaak te doen met een dier dat aanleg

heeft voor reumatische en/of jichtige aandoenin-

gen en dat bo vendien lijdt aan niersteenvorming.

Opvallend is de droge mond en het spaarzame

speeksel is kleverig. De tong voelt aan alsof deze

verbrand is.

BRYONIA D6 - D30De leverstreek is pijnlijk opgezet en gespannen.

De pijn wordt bij de minste beweging erger. Het

dier heeft grote dorst, waardoor hij grote hoeveel-

heden tegelijk drinkt. De toestand verslechtert

door bewe gen, ademhalen, warmte en aanraking

en verbetert door druk of liggen op de pijnlijke

zijde, rust en koelte.



In de Specialisatiecursus Homeopathie voor Dieren

worden de volgende onderwerpen behandeld:

A

A Veterinary Materia Medica

Abrotanum

Achterhandzwakte

Acidose

Acidum benzoicum

Acidum fl uoricum

Acidum nitricum

Acidum sulfuricum

Aconitum

Addison, ziekte van

Ademhaling bij de hond

Ademhaling bij de kat

Ademhaling bij het paard

Adonis vernalis

Aesculus

Aethiops antimonialis

Agnus castus

Agressie bij katten

Allen , T.F.

Allergie behandelen

Allergie en kleurstoffen

Allergie en voeding

Allergiën

Allergische astma

Allergische inhalatiedermatitis

Alumina

Alvleesklier

Ampelopsis veitchii

Aminozuren

Anti-bacteriecomplex R87

Anti-oxidanten en allergie



Anti-viruscomplex R88

Antimonium crudum

Antimonium tartaricum

Aorta

Apis mellifi ca

Arcus aortae

Argentum nitricum

Aristolochia clematitis

Arnica montana

Arsenicum album

Arsenicum jodatum

Arteria coronaria

Arteria pulmonalis

Articulatio coxae

Artroplex

Artrose

Asa foetida

Ascites

Astma, allergische

Aurum jodatum

Aurum metallicum

Auto-immuunziekten

Auxcillin

Avena sativa

B

Baptisia

Barium carbonicum

Barium jodatum

Basedow, ziekte van

Beenbalkjes

Belladonna

Bellis perennis

Berberis vulgaris

Beroerte bij katten



Betula pubescens

Biochemie en homeopathie

Biochemie van het lichaam

Biochemische zouten

Biochemische zouten toepassen

Bloedsuikerspiegel, verhoogde

Bloedsuikerspiegel, verlaagde

Bloedvergiftiging

Boenninghausen, Clemens Franz Maria von

Boericke, William

Borax

Botcysten

Botten, kraken van

Bradycardie

Bromum

Bryonia

Buikwaterzucht

Bijschildklieren

C

C-potenties

Cactus grandifl orus

Calcium

Calcium carbonicum Hahnemanni

Calcium fl uoratum

Calcium jodatum

Calcium phosphoricum

Calcium sulfuratum

Calcium sulfuricum

Calculi biliarii

Calendula

Camphora

Cantharis

Carbo vegetabilis

Cardiomyopathie



Carduus marianus

Carduus marianus complex

Cartilago articulatio coxae

Causticum Hahnemanni

Cedrus libani

Celmembraan

Chamomilla

Chelidonium complex

Chelidonium majus

China

Chiroplexan

Chromosomen

Cimicifuga

Cina

Cinnabaris

Clarke, J.H.

Clematis

Cocculus

Coffea

Colchicum autumnale

Colocynthis

Complexmiddelen

Computerrepertorium

Conium maculatum

Conjunctivitis

Conserveermiddelen en allergie

Constitutiemiddelen

Contactallergenen

Convallaria majalis

Convallariae majalis herba

Cor

Cor dextra

Cor sinistra

Coronaire arteriën

Corpora nigra



Coxartrose

Crataegus complex

Crataegus oxyacantha

Crataegus plantaplex

Crepiteren

Cretinisme

Crotalus horridus

Croton tiglium

Ctenocephalum

Cuprum

Cuprum arsenicosum

Cyclamen

Cytisus laburnum

Cytoplasma

D

D-potenties

Damiana

Das therapeutische Taschenbuch

Degeneratieve myeolopathie

Dekweefsel

Desoxyribonucleïnezuur

Diabetes

Diabetes type I

Diabetes type II

Diasygine

Dier en zijn eenheid

Diergeneesmiddelen, fytotherapeutische

Diergeneesmiddelen, gemmotherapeutische

Diergeneesmiddelen, homeopathische

Digitalis purpurea

DNA

Dolichos pruriens

Dosering fytotherapeutica

Dosering gemmotherapeutica

Dulcamara



E

Echinacea angustifolia

Eeltgroei, overmatige

Eilandjes van Langerhans

Endocard

Engelse ziektetermen

Entropion

Enzymen

Epilepsie

Epileptisch coma

Epiphora

Equisetum

Escholtzia california

Euphrasia

Euphrasia stillidoses

F

Fading puppy syndroom

Ferrum phosphoricum

Filix mas

Flor de piedra

Fosfor

Fucus vesiculosus

Furunkel

Fytotherapeutica

Fytotherapeutica dosering

Fytotherapie

G

Galaandoeningen

Galblaas

Galstoffen

Gangreen

Gebruiksduur van homeopathische medicijnen

Gedrag van honden



Gedrag van katten

Gedragsproblemen bij honden

Geelzucht

Geelzucht bij paarden

Gehoorbeentjes

Gemalen koffi e

Gemmotherapeutica, dosering

Gemmotherapie

Gemmotoxin glycoplex

Gewichtseenheden

Gezin en hond

Gezin en kat

Ginkgo biloba

Glandula thyroidea

Glandulae parathyroïdeae

Glonoinum

Glucose

Glycogeen

Gonartrose

Grand mal

Graphietzalf

Graphites

Grasaartjes

Groenestijn, Frits

H

Hahnemann, Samuel

Hamamelis

Harpagophytum

Hartafwijkingen, aangeboren

Hartafwijkingen, verkregen

Hartfrequentie bij de hond

Hartfrequentie bij de kat

Hartfrequentie bij het paard

Hartgebreken



Hartinfarct

Hartklepfi brose

Hartkleppen, tweeslippige

Hartkleppen, drieslippige

Hartspier

Hartspier aandoeningen

Hartspierontsteking

Harttussenschot

Hartvergroting

Hartvlies

Hartwerking, te trage

Hartworm

Hartzakje

Hartzakje ontsteking

HD

Hekla lava

Hemoglobine

Hepar

Hepar sulfuris

Hepatitis

Hering, wet van

Hernia

Hersenbloeding bij katten

Heupdysplasie

Heupdysplasie oorzaken

Heupgewrichtartrose

Hoefbevangenheid

Homeopathie na vaccinatie

Homeopathisch onderzoek

Homeopathische diergeneesmiddelen

Hond en gezin

Hondengedrag

Hondengedragsproblemen

Hooikoorts

Hoornvliesontsteking



Hormonen

Houdbaarheid homeopathische geneesmiddelen

Huidsymptomen

Huidzwellingen

Hyoscyamus

Hyperglykemie

Hypericum

Hypofyse

Hypoglykemie

Hypothyroïdie

I

Icterus

Icterus bij paarden

Idiopathische epilepsie

Ignatia

Ilex

Indigestie complex R92

Inhalatieallergenen

Inhalatiedermatitis, allergische

Inhoudseenheden

Inprentingsperiode bij honden

Inprentingsperiode bij katten

Ipecacuanha

Irisvormen en problemen

Isotherapie

J

Jeuk

Jodiumtekort

Jodum

K

Kalium

Kalium arsenicosum



Kalium bichromicum

Kalium bromatum

Kalium carbonicum

Kalium jodatum

Kalium muriaticum

Kalium phosphoricum

Kalium sulfuricum

Kalium-aluminium sulfuricum

Kalmia latifolia

Kat en gezin

Kat en ouderdom

Kattengedrag

Kent, J.T.

Kernzuren

Klepfi brose

Kleurstoffen en allergie

Knieartrose

Kniegewrichtontsteking

Knipvlies problemen

Koliek bij paarden

Koolhydraten

Koolstof

Koorts

Koorts opnemen

Koper

Kransslagaders

Kreosotum

Krop

Kruipertjes

Kupfer-cellen

L

Lachesis

Lachnanthes tinctoria

Lactatieperiode en gemmotherapie



Laminae

Laminitis

Langerhans, eilandjes van

Lapis albus

Ledum

Legg-Calvé-Perthes, ziekte van

Leptandra

Lever

Lever van het paard

Leveraandoeningen

Leverbalkjes

Leverbot

Levercirrose

Leverontsteking

Leververharding

Lichaamscellen

Lichaamsslagader, grote

Lichaamstemperatuur bij de hond

Lichaamstemperatuur bij de kat

Lichaamstemperatuur bij het paard

Lichamelijk onderzoek

Ligamenta articulatio coxae

Likgranuloom

Lithium carbonicum

Lithium muriaticu

LM-potenties

Lobelicum complex

Longoedeem

Longslagader

Luchtweg-Allergiecomplex R84

Luffa complex

Luffa operculata

Lycopi virginici herba

Lycopodium



M

Macleod, George

Magnesium

Magnesium carbonicum

Magnesium muriaticum

Magnesium phosphoricum

Manganum sulfuricum

Maten en eenheden

Materia medica

Materia Medica with Repertory

MatMedi

Mercurius solubilis

Mezereum

Mezereum complex

Middenoorontsteking

Mitraalkleppen

Mitralisinsuffi ciëntie

Mok

Mummifi catie

Murex purpurea

Myelopathie, degeneratieve

Myocard

Myocarditis

Myristica sebifera

N

Nagelbreuk

Nash, E.V.

Natrium

Natrium bicarbonicum

Natrium muriaticum

Natrium phosphoricum

Natrium sulfuricum

Necrose

Nekhernia



Netelroos

Netvliesaandoeningen

Neuronen

Norbergwaarde

Nosoden

Nux moschata

Nux vomica

O

Oedeem in de buikholte

Oenanthe crocata

Ontvangsteiwit

Oogaandoeningen

Oogbindvliesontsteking

Oogdruppels toedienen

Ooglidaandoeningen

Ooglid omkrullen

Ooraandoeningen

Oordruppels toedienen

Oormijt

Oorschelpontsteking

Opium

Organellen

Organon der geneeskunde

Organotherapie

Organotherapie toepassingsmogelijkheden

Otitis externa

Otitis media

Otolithen

Ouderdom bij katten

Ovale venster

P

Paard en evolutie

Paard en gezondheid



Paard en homeopathie

Pancreas

Pankreas

Pankreas gastreu R72

Parathormoon

Pericard

Pericarditis

Petit mal

Pfl üger

Phaseolus vulgaris

Phosphorus

Phytolacca

Pigmentverlies

Pinus montana

Platinum

Plumbum metallicum

Pododermatitis

Podophyllum

Polsslag bij de hond

Polsslag bij de kat

Polsslag bij het paard

Populus nigra

Post vaccinaal syndroom

Potentiekeuze

Prunus L12 forte

Psorinum

Ptelea trifoliata

PTH

Pulsatilla

Pups en gedrag

PVS

Pijn

Pijn, oorzaken van

Pijnbestrijding

Pijndrempel



R

Rangordeperiode

Receptor

Redusal

Regenboogvliesontsteking

Registratie homeopathische geneesmiddelen

Reiki bij dieren

Repertorium

Repertorium op computer

Repertorium veterinaire homeopathie

Retina

Rhus toxicodendron

Rhus toxicodendron Complex

Ribes nigrum

Rode bloedkleurstof

Rubus fructicosus

Rughernia

Ruta graveolens

S

Sabal serrulatum

Sabina

Salicis cortex

Salix alba

Schildklier

Schildklier trage werking

Schüssler, Wilhelm Heinrich

Schüsslerzouten

Schijnagressie bij katten

Secale cornutum

Selenium metallicum

Senecio

Sepia

Sepsis

Septum



Serum anguillae

Signalement van het dier

Silicea

Sinapis alba

Slakkenhuis

Socialisatieperiode bij honden

Socialisatieperiode bij katten

Solidago virga aurea

Spat

Spierweefsel

Spigelia

Spondylose

Sporthart

Spijsvertering bij paarden

Staphisagria

Status epilepticus

Steenpuist

Steuncellen

Steunweefsel

Stikstof

Stramonium

Struma

Suikers

Suikerziekte

Sulfur

Sulfur jodatum

Symphytum

Symptomatische epilepsie

Symptoomlexicon

Synovia articulatio coxae

T

Tapetum lucidum

Tarantula

Tartarus emeticus



Teckelverlamming

Tellurium metallicum

Thuja occidentalis

Thyroïd stimulerend hormoon

Thyroxine

Toedienen van homeopathische geneesmiddelen

Toedienen herhalen

Toedienen potentiekeuze

Toedienen van geneesmiddelen bij honden

Toedienen van geneesmiddelen bij katten

Toedienen van geneesmiddelen bij paarden

Toedienen van oogdruppels

Toedienen van oordruppels

Totaalbeeld van het dier

Toxisch melksyndroom

Traanstreep

Tractus anamnese

Tranenvloed

Tricuspidale kleppen

TSH

Tussilago petasitis

U

Urtica urens

V

Vaccinatie

Vaccinatie en homeopathie

Vaccinatiepreventie

Vaccinatieproblemen

Valeriana ofi cinalis

Valse koliek bij paarden

Veratrum album

Verbascum oordruppels

Vesica fellea



Vetten

Viola tricolor

Vithoulkas, George

Vitis vinifera

Voeding en allergie

Voedingsgedrag bij katten

Voetzoolontsteking

Voortplantingsgedrag bij katten

W

Ware koliek bij paarden

Waterstof

Weefsels

Werking van homeopathische middelen

Wiegendood

IJ

IJzer

Z

Zenuwweefsel

Zetmeel

Zincum metallicum

Zincum muriaticum

Zindelijkheid bij katten

Zink

Zuurstof

Zwangerschap en gemmotherapie

Zwavel

Specialisatiecursus Homeopathie voor - SORAG-Akademie

Documents

Transcript of Specialisatiecursus Homeopathie voor - SORAG-Akademie