Schoolkrant, 32ste jaargang n°3, augustus 2010

VROMAN-BOURGEOIS BANK EN VERZEKERINGEN www.vromanbourgeois.be Moeskroenstraat 527 – 8930 Menen

Pagina | 2 Schoolkrant Gemeenteschool Rekkem 32ste jaargang, nummer 3


Schoolkrant Gemeenteschool Rekkem 32ste jaargang, nummer 3 3 | P a g i n a



Divino Fashion for kids and women

kids: van 0 tot 14 jaar

women: van maat 32 tot 44

OPENINGSUREN

van dinsdag tot zaterdag

10.00 u. -12.30 u.

14.00 u. -18.30 u.

Moeskroenstraat 732/1

8930 Rekkem 056 / 42 55 20



Diëtiste Ann Devos ● Voedings- en dieetadvies bij: → overgewicht

→ hart- en vaatziekten

→ hoge bloeddruk

→ diabetes

→ spijsverteringsproblemen

→ zwangerschap

→ …

kinderdiëtiek !

● Wat mag u verwachten ? → individueel advies

→ berekening v.h. lichaamsvet

→ didactisch materiaal

→ productinformatie

→ receptuur

● Wanneer op afspraak (ook huisbezoeken)

Moeskroenstraat 838

8930 Lauwe

Tel: 056/42 04 55 of

0479/83 95 26 email: [email protected]

dames - heren - kinderen

Vagevuurstraat 22

8930 REKKEM Tel. 056 41 87 93

mailto:[email protected]



Garage - Carrosserie DEVOS WILLIAM

Moeskroenstraat 687 - 689

8930 REKKEM Tel. 056 41 24 93 [email protected] Fax. 056 42 46 89 www.autodeal.be

Schelpenstraat 93

8930 REKKEM

T&F 056 - 41 27 56

dinsdag-zaterdag

7.00 u. - 12.30 u.

13.45 u. - 19.00 u.

zondag

7.00 u. - 16.00 u.

maandag en donderdag gesloten



Colofon Gemeenteschool Rekkem

Moeskroenstraat 525, 8930 Rekkem

Tel. 056 / 41 47 88 Fax. 056 /42 61 45

www.gbs-rekkem.be [email protected]

32ste jaargang, nummer 3

In deze schoolkrant

De eerste schooldag

De laatste loodjes

BBQ zesde leerjaar

Schoolreis zesde leerjaar

Doe-aan-sportbeurs

Sportapotheose

Schoolreizen

Proclamatie en receptie zesde leerjaar

Slotviering

Schoolkamp 2010

Barthel heet je welkom!

Word jij een Bartheliaan?

Kleuter je mee?

Wat is er nieuw op 1 september 2010?

Nieuwe schoolsite!

De eerste schooldag! Spannend toch… die eerste schooldag! Na twee maanden onbezonnen genieten van vrije tijd, plots weer terecht komen in de dagelijkse planning van de school. Aan het begin van de vakantie trokken we met 57 leerlingen naar Altenmarkt in Pongau, in Oostenrijk. Het werd alweer een kamp om nooit te vergeten. Elke dag kregen de ouders, de grootouders en vele vrienden berichten vanuit ons hotel. Via de themasite en het intussen beroemde en beruchte facebook was het thuisfront perfect op de hoogte van het reilen en zeilen op kamp. Intussen gonsde het op de school al terug van de bedrijvigheid. Het vierde leerjaar is verhuisd naar boven en juf Eveline nam haar intrek in de vorige klas van juf Isa-belle. Juf Severine huist voorlopig naast het derde leerjaar, tot de werken in die lokalen beginnen. Ook juf Marleen blijft voorlopig in haar klas. We zullen iedereen op de hoogte houden van de plannen, van zodra ook wij daarover nieuws krijgen. Juf Lies start dit nieuwe schooljaar in een andere school. Zij koos ervoor om dichter bij huis te werken. We wensen haar alle succes! We houden eraan om juf Lies op-recht te bedanken voor het vele werk dat ze in deze school deed. Juf Elien Vergote wordt een nieuw gezicht dit jaar. Zij zal de uren zorg en GOK opnemen in de lagere school. Wanneer Nele van haar tweede kindje bevalt, wordt zij vervangen door Katrien Vanhonacker. We heten beide dames welkom op onze school! Onze ICT-Coördinator Katrien kan voorlopig het werk nog niet hervatten. We blijven duimen voor haar gezondheid. Glenn Vanthournout zal voorlopig verder haar taak invullen. De taken zijn verdeeld… wij zijn dus alvast klaar om er opnieuw een schitterend jaar van te maken. We wensen dat dan ook van harte aan iedereen toe! Tom Vandamme directeur

Barthel heet je welkom!

Groeten vanuit Oostenrijk.

Je leest er alles over in

deze krant!

http://www.gbs-rekkem.be/

mailto:[email protected]



De laatste loodjes Aan het einde van een schooljaar is het op school altijd heel erg druk. Er is zoveel te doen en toch zo weinig tijd. Deze schoolkrant willen we dan ook graag starten met een aantal sfeerbeelden van de laatste schoolweken. Circustechnieken in het tweede kleuter Het tweede kleuter mocht zich even uitleven als echt circusartiesten. De aanvang was wat moeilijk, maar al gauw zag je de ene acrobaat na de andere.

BBQ Zesde leerjaar Nu defensie bespaart en het zesde niet meer naar Leopoldsburg mag, moeten we wel op zoek gaan naar alternatieven. En waar men mee op de proppen kwam, was niet van de poes. Een keileuk idee: een avondje voor de leerlingen van het zesde, die mag starten met een gezellige BBQ met de leerkrachten. Na het overigens heel lekkere eten was er tijd voor een spel. Er heerste heel wat animo in de groepen. Wat later mochten de leerkrachten naar huis, maar voor de leer-lingen zat het er nog niet op. Zij mochten met de zaklamp op tocht. Meester Tom vertelde het verhaal van de Muris-sonmoorden. De spanning was te snijden. Het was dan ook niet moeilijk om de kinderen te doen schrikken. Ook mees-ter Rik mocht in die vreugde delen. Eens terug op school was het bedtijd. De tenten hadden we al klaargezet. Iedereen kroop naar binnen. De ritssluitingen gingen dicht en een mooie avond ging over in een rustige nacht.



Schoolreis zesde leerjaar Aansluitend op hun feestavond, trokken onze oudste jongens en meisjes naar de legerbasis in Doornik. Ze beleefden er een keileuke dag. De begeleidende leerkrachten waren opgetogen over de goede organisatie. Enkele sfeerbeelden:

DOE-AAN-SPORT-BEURS Die laatste week kon het gewoon niet op voor onze laatstejaars. Na twee drukke dagen, mochten zij ook nog eens een voormiddag gaan sporten in de Expo in Kortrijk. Maar liefst zo’n honderd verschillende sporten kwamen aan bod. Doel van de voormiddag: een gouden, zilveren of bronzen medaille halen, maar vooral: plezier beleven.

SPORTAPOTHEOSE Reeds vele, vele jaren wordt er op onze school tijd vrijgemaakt om aan sport te doen. Een gezonde geest in een gezond lichaam. Het is meer dan een loze spreuk. Het is een waar engagement van onze school. Niet dat je ons een sport-school kan noemen, of dat ons palmares overvol staat met kampioenstitels. Bij ons is deelnemen dan ook echt belang-rijker dan winnen. Of je nu de eerste of de laatste bent, we blijven even enthousiast. De kinderen worden aangemoedigd met de sportkaart. Voor elke sportactiviteit waaraan ze deelnemen, worden ze beloond met sportpunten. Op het einde van het schooljaar is er dan de sportapotheose: zwembrevetten worden uitge-deeld, de prijzen van de spaaractie van schoolsport, …

De laatste week kon gewoon niet op voor onze laatstejaars! Meester Tom



Slaag je er bovendien in om een volle sportkaart te bekomen, dan krijg je van ons de titel “Sportkrak van het jaar”. En zoals het in een sportapotheose past, worden de laureaten bekroond met een medaille. Daarna mogen alle leerlingen hun sportpunten gaan inwisselen in onze sportwinkel. Op die manier wordt iedereen voor zijn inzet beloond. Zo zijn we jaar na jaar de sportiefste lagere school van onze stad. Hopelijk kunnen we die prestatie blijven behouden!

De sportkraks 2010 zijn, van links naar rechts, Op de eerste rij: Hanne Vansteenkiste, Pauline Vandoorne, Gill Vervaeke, Pieter Beaucarne, Arno Croisier, Justin Coussement, Stef Beaucarne Op de tweede rij: Eliza Bogaert, Valentine Dumon, Laura Morel, Aäron Declercq, Sander Claeys en Jaron Dewitte

Schoolreizen Op maandag 28 juni trokken alle kinderen, behalve het zesde leerjaar op schoolreis. De kleinste kleuters trokken naar Heusden, terwijl het derde kleuter samen met het eerste leerjaar de natuur ging proeven in De Panne. De klassen van juf Kathleen en meester Hein trokken met meester Tom en Nadine, per lijnbus, naar het Bellewaerde Park. Ze leerden er over de carnivoren en mochten toen in het park spelen. Het vierde en vijfde leerjaar ging het verst op stap: in de mijnen van Blegny zochten zij verkoeling op deze zomerse dag.



Proclamatie en receptie zesde leerjaar Op het einde van de lagere school ontvangen de leerlingen het getuigschrift lager onderwijs. Het is de pluim op het werk van de vele leerkrachten en het geduld van de ouders. Het is ook meteen een belangrijke halte in het leven van deze jongelui. Ze trekken voorgoed de klasdeur achter zich dicht. Wanneer ze een volgende keer hier binnenkomen, dan is dat als oud-leerling. En we nodigen ze zeker uit om dat te doen… altijd welkom op onze school. De laatste dinsdagavond was er dan ook een heel verzorgde receptie waar nog eens goed over de voorbije tijd werd gemijmerd. Bedankt aan de ouders van de ouderraad die deze avond zo goed hebben verzorgd.

Slotviering Het is een mooie traditie om met de leerlingen Rooms-Katholieke Godsdienst het jaar af te sluiten zoals we het hebben ingezet. De slotviering dit jaar was er één met vele boodschappen. Boodschappen van geluk en liefde. Wensen om dat geluk en die liefde te mogen ontmoeten, maar ook om beter te doen, anders te doen, … Het werd een mooie dienst.



SCHOOLKAMP 2010 Op 1 juli barstte in alle hevigheid de zomervakantie los. Weg met de boeken, weg die zware boekentas. Geen schoolbel, geen huiswerk, geen proefjes. Zalig toch… twee maanden verlost van de ellende van school? Neen hoor, niet op deze school. Want op 2 juli mochten we op kamp vertrekken. Wie het via internet volgde, kreeg elke dag een verslag… We nemen deze nu hier over en laten u genieten van een kleine greep uit de beelden van onze avonturen. Wie alle beelden wil zien, kan surfen naar schoolkamp2010.gbs-rekkem.be. Bedankt alvast aan iedereen die heeft bijgedragen tot alweer een geslaagd schoolkamp! VRIJDAG 2 JULI – HEENREIS REKKEM - ALTENMARKT

Om 4.30 u., als ik aan school aankom, is de bus van de firma Heidebloem er reeds. Chauffeur Michel is om 1.30 u. vertrokken in Lanaken. Hij zal ons een stuk tot in Duitsland rijden. We kunnen om 5 u., met de hulp van heel wat ouders, de bus beginnen laden. In het begin kan alles er gemakkelijk in, maar naarmate de beschikbare laadruimte verkleind, blijkt dat we het er moeilijk allemaal zullen inkrijgen. Ook de skibak wordt gevuld en al de rest moet op de zetels beneden in de dubbeldekbus. Ondertussen worden de leerlingen per klas opgesteld en geteld en… blijkt dat Jaron Dewitte er nog niet is. Even later is hij ook op de afspraak. Zo kunnen we de prachtige bus opstappen, wordt de laatste bagage erin ge-perst en kunnen we vertrekken. Start: km-stand van de bus 405361 km 139 km: 7.30 u. - 7.45 u.: Spy, korte plashalte. 253 km: grens Duitsland. De firma heeft een andere reisweg uitgetekend voor hun chauffeurs dan de onze. Niet over Luxemburg, maar over Aachen,

Keulen, Frankfurt… Achteraf blijkt dat wel geen goede keuze, hun afstand is 50 km langer.

341 km: 10.00 u. - 10.30 u.: Köningsforst (D.) - we kunnen een eerste hapje naar binnen werken. 10.45 u. Siegburg. Chauffeur Patrick is er aangekomen met de auto. Om zeker niet over zijn reistijd te gaan zal Michel nog een stukje verder rijden en volgt Patrick verder met de auto.

484 km: 12.15 u.: Medenburg. We nemen afscheid van chauffeur Michel en Patrick neemt het stuur van zijn bus over.

580 km: 13.45 u. - 14.15 u.: halte aan de Hockenheimring, een bekende Duitse autorenbaan waar de Formule 1 wedstrijden worden gereden. Er ligt naast de parking een mooi stuk bos. We wandelen een stuk in het bos. Gezeten op gevelde bomen genieten we van een hapje. Van de stilte ma-ken we gebruik om Chloé, die vandaag 9 jaar wordt, te feliciteren met haar verjaardag. We zingen uit volle borst.

835 km: 17.30 u. - 18.05 u. De rijtijd van de chauffeur is opgebruikt. We moeten kost wat kost op de eerste parking die we tegen komen een half uur stoppen. Het verkeer was de laatste uren zeer druk, zodat we af en toe stil stonden in de file. We vorderen niet goed en we zijn nu nog 82 km van München, nog 300 km van onze eindbestemming. We beseffen al dat het laat zal worden wanneer we zullen aankomen. We bellen naar Altenmarkt



ZATERDAG 3 JULI – ECHO’S VAN DE DAG

om hen op de hoogte te brengen van onze laattijdigheid. We schatten omstreeks 21.00 u. aan te komen.

Het is 18.45 u. als we de omgeving van München bereiken. De avondspits is voorbij en we vorderen heel vlot. Rechts van de weg zien we het prachtige Alianz-stadion waar Bayern München voetbalt. In de omgeving van Rosenheim stokt het verkeer opnieuw. 19.45 u. volledige stilstand, wat is er nu weer aan de hand. Het hoeveelste ongeval is het nu reeds vandaag? 20.15 u. Nogmaals stilstand, nog een ongeval. Deze keer is er een motorrijder bij betrokken. Ge-lukkig verliezen we telkens niet te heel veel tijd.

1062 km: 20.40 u. We bereiken de grens met Oostenrijk. Nog een 60 km te gaan. Het is precies 21.30 u. wanneer we de uitrit Altenmarkt bereiken. Precies om 21.40 u. bereiken we onze eindbestemming. (Ik vergat de km. bij aankomst te noteren. De juiste afstand zal voor morgen zijn.) Het personeel wacht ons op aan de deur en begroet om hartelijk.

We laten alles op de bus liggen, stellen ons op per klas en nemen plaats in de refters. De kinderen worden verwend: ze kunnen kiezen tussen fruitsap, appelsap of water… Ze mogen telkens hun glas vullen aan een automaat. De spirel-li’s zijn heerlijk. Ze kunnen ook een bordje vullen met sla, tomaat, komkommer… Na zo’n lange dagtocht laat ieder-een het zich smaken.

Na het avondeten worden de valiezen uitgeladen. Iedereen kan zijn kamer betrekken. Bedden opmaken. Ondertus-sen wordt het overige materiaal naar binnen gebracht. We kunnen een frigo helemaal opvullen met de vele drankjes die we van de ouders hebben meegekregen. En.. het was vandaag de verjaardag van Chloé. We zetten drank koel en zullen morgen verder vieren. We maken er een tweedaags verjaardagsfeest van. Het is ondertussen middernacht geworden wanneer de laatste kamers klaar zijn. Slaapwel. Morgen wacht een eerste boeiende dag.

Eric

Misschien een ietwat rare titel zou je denken maar hij is ingegeven door de “echo’s uit de bergen” die Valentine Dumont hoorde of de echo onder de brug over de autosnelweg die we als groep meenden op te vangen. Ook in de diverse refterdeeltjes van de kampplaats hoorde je vaak wat echo’s van de kinderen want aan de akoestiek valt er hier nog wat te werken.

Niet tegenstaande het late uur van nachtrust gisterenavond (na de lan-ge busrit) waren er deze morgen toch enkele “vroege vogels” te be-speuren. Reeds vanaf 6.30 uur waren er al enkele “ochtendmensen” te horen in de kamers. Buiten was de zon reeds volop aan het aandringen om er een zonovergoten dag van te maken en daarin slaagde ze ook want na de middag haalde ze zomaar eventjes 31 graden Celsius. We konden de dag inzetten met een overheerlijk ontbijt met diverse soor-ten cornflakes, broodjes met diverse vleessoorten, kaas, confituur, pa-té,choco enz… Het eerste kampdagprogramma mocht niet te zwaar uitvallen en traditi-oneel werd een fotozoektocht gehouden in het dorpscentrum van Al-tenmarkt. In de voormiddag diende a.d.h.v. foto’s de juiste weg af te leggen, bepaalde vragen op te lossen en opdrachten uit te voeren. Dat deze zoektocht niet zo eenvoudig was wisten al gauw een paar groepen want tegen de middag kwamen ze met ruime achterstand (om het in tourtermen te zeggen) aan op de eindbestemming nl. het prachtig ge-meentelijk speelterrein “Atomic Vital park”. Tijdens de zoektocht kon-den we o.a. ervaren dat eredirecteur Eric zeer handig is in het maken van een bootje uit papier (één van de opdrachten tijdens de zoektocht). Opmerkelijk waren de ervaringen van één van onze kampdeelnemers nl. Thibaut Snauwaert. Op een houten brugje over een riviertje zat hij op de houten brugleuning (eveneens een af te leggen proef. ) Deze brak



door en Thibaut belande in het water.) Al gauw werd in een nabijgele-gen hotel naar een handdoek gevraagd om hem af te drogen, wat ook lukte. De kledij van Thibaut was door en door nat maar deze droogde al snel in de blakende zon. (deze hele historie was wel een grapje! nvdr) Wat verderop stond een kapel ter ere van O.L.Vrouw van Loudes. Om wat te bekomen van de emoties ging Thibaut er wat bidden maar ach-teraf blies hij alle kaarsen uit….Bij de vraag waarom, antwoordde hij dat van mening was dat men na het bidden de kaarsen diende te doven… Na de picknick werd het tweede deel van de zoektocht aangevat. Deze keer waren er geen vragen en opdrachten meer, maar via foto’s diende men de juiste weg te vinden naar de “Reidecksee”. Het werd een zware trip want de tocht werd bezwaard door de immer brandende zon. Niet getreurd want bij aankomst aan het meer kon ie-dereen genieten van een verfrissende duik in het zalige en klaar helder bergwater. De kinderen ontdekten al gauw dat er veel kikkervisjes rond-zwommen. Margo, Guinevere, Aude en Marie Derocq wisten er talrijke te vangen, wat ook anderen hen nadeden. Intussen werd het tijd om per bus terug naar de kampplaats te rijden, want daar wachtte ons een heuse verrassing. Gisteren was Chloë Dezit-ter jarig en zij had gezorgd voor de nodige kinderchampagne en chips voor haar kampgenoten en voor een lekkere Cava voor de begeleiders. Ook het personeel van de kampplaats werd niet vergeten want ook zij werden door de schooldirecteur bedacht met een attentie. Nadien volg-de het avondmaal en je kunt het raden of niet….maar onze Belgische frietjes kwamen op tafel met gehaktbrood en diverse groenten en na-tuurlijk mocht de ketchup niet ontbreken. De kampdag werd afgesloten met diverse buitenspelen want ook de zon liet zich verder van haar beste kant zien. Frans



ZONDAG 4 JULI - SALZKAMMERGUT

Vandaag konden we weer genieten van een prachtige dag, dank zij het puike voorbereidingswerk van ons directeursduo Eric en Tom. Het weer: deze morgen werden we gewekt door een onweer, doch al gauw verdwenen de donkere regenwolken. Ook ’s middags kregen we tijdens onze picknick nog een bui, maar gelukkig konden we schuilen en kwam de zon er weer vlug door. Het eten: bij onze picknick kregen we een eigenaardig worstje: een vierkante salami.

Onze uitstappen: Eerst trokken we naar De Vorderer Gosausee met de bus. We wandelden er rond dit prachtige bergmeer met zijn on-gerepte natuur. We zagen er veel wilde orchideeën, kabbelende bergriviertjes, een slang (of was het een hazelworm?) , en bergkoe-tjes die je best niet bij de horens nam.(zie foto’s) Het landschap was indrukwekkend. Tijdens de wandeling dachten we dat Betty van Big Brother ook in Oostenrijk was, maar het was Lize Denijs die over een identiek lachkanon beschikt. Langs het wandelpad stonden heel wat waterspelletjes opgesteld: leuk en verfrissend. Oostenrijkers hebben echt wel iets met water. Overal waar je komt vind je wel een fontein, drinkwaterkraan, waterbak. Bij dit warme weer komt dit telkens weer van pas. Onze schepen van onderwijs, Bernice, had enkele euromuntjes over voor een plaatselijk souvenir. Ze liet het hoofd van onze koning platwalsen in een automaat. Re-sultaat: een medaillon met een afbeelding van het gebergte rond het meer. Daarna trokken we met de bus naar Hallstatt. Chauffeur Patrick bezorgde ons een discosfeertje in de bus: swin-gende muziek en knipperende lichtjes. Verschillende kinderen kre-gen het moeilijk om stil te blijven zitten. Hallstatt is een merkwaar-dig stadje . Na onze picknick in het park kregen we een korte stads-wandeling met uitleg van Eric . Voor de kinderen die het zagen zit-

ten, namen we een kijkje in het ‘Beinhaus’ waar 1200 schedels van plaatselijke inwoners bewaard worden. Meester Tom heeft een nieuwe look. Hij schafte zich een Tirolerhoedje aan en loopt er fier als een gieter mee rond. Maar ook onze kinderen vielen in het oog. In Hallstatt verbroederden ze met een groep Braziliaanse toeristen. Misschien dachten zij dat wij (met onze oranje sjaaltjes) Nederlanders waren. (Nederland speelde gisteren tegen Brazilië in de wereldbeker voetbal) Ten slotte reden we met de bus naar St. Wolfgang. Zoals je op de foto’s zult merken gebruikten een aantal kinderen de reistijd om een dutje te doen. In St. Wolfgang waren we net op tijd om de boot te halen. We genoten van het zonnetje op het dek van het schip en juf Gudrun waande zich op de Titanic (zie foto) Moe maar tevreden kwamen we ’s avonds terug op onze verblijf-plaats aan. We mochten meteen onze voetjes onder tafel steken. De kinderen zijn al wat meer vertrouwd met de Oostenrijkse keu-ken: soep met reepjes pannenkoek, soep met stukjes??



MAANDAG 5 JULI – NA REGEN KOMT ZONNESCHIJN

Maar het smaakte! ’s Avonds mochten de kinderen voor het eerst de speelkelder verkennen. Morgen wacht ons weer een heel drukke dag. We stuurden de kinderen daarom iets vroeger dan gisteren naar bed. Beste ouders, je merkt het ; we stellen het opperbest. Bekijk de vele foto’s die we namen. Die spreken voor zichzelf! Veel groetjes van ons allen!

Om half acht werden we zoals gewoonlijk gewekt met de ochtendmuziek. Wie de muziek niet gehoord had, ongeacht de hoge decibels, is ofwel dood ofwel niet aanwezig. In een mum van tijd is iedereen dus uit bed en op de benen. Bij het openen van het kamervenster konden we direct zien dat het aan het regenen was. Na het ontbijt besliste de kamplei-ding om over te gaan op een alternatief binnenprogramma. In de sporthal werd gestart met een aantal kringspelen, terwijl meester Ghislain, Luc, Gudrun en Frans een ren-je-rot samenstelden. Tussen de twee spelen door werd wat ge-danst. Om 12.15 uur, nadat de leerlingen nog een uitdaging van de leerkrachten verloren, werd aangeschoven voor het

middagmaal. Soep met deegballetjes, schnitzel met aardappe-len en groenten en voor dessert een stukje watermeloen. We begonnen de namiddag met een uurtje platte rust. Om 14 uur was het verzamelen geblazen in de speelkelder. De kin-deren hadden om een film gevraagd. Zo gezegd zo gedaan keken we samen naar Firehousedog. Deze komedie kon de kinderen terug doen lachen en het gure weer doen vergeten. Als bij wonder, toen we de kelder verlieten na de film, was het speelplein overgoten met een stralende zon. Het was toen hoog tijd voor een ijsje… dankzij de gulle bijdragen van de vele ouders. Even later was men op en top klaar voor het aanvaar-



den van de ultieme uitdaging. De leiding tegen de kinderen. Maar liefst 25 opdrachten moesten binnen het uur worden afgewerkt. Van het masseren van onze schouders, over het drinken van water met een lepel, het zoeken van levende dieren en het vlechten van maar liefst 100 vlechtjes bij meisjes en bij jongens. Het werd een heus karwei maar de leer-lingen slaagden er wonderwel in om ons te verslaan. Als tegenprestatie hadden ze drie voorstellen: het brengen van een nummertje op de bonte avond, een dag hun slaafje spelen in het restaurant of één uurtje later slapen. Een allesbe-halve geheime stemming moest soelaas brengen. Morgen worden de kinderen bij het ontbijt, middagmaal en avond-

maal eens door ons bediend. Sommigen gaven hun bestellingen al door. Dat belooft! Deze avond was er dan ons intus-sen gerenommeerde casino. Iedereen was piekfijn uitgedost en de euro’s werden gretig ingezet. Lieze wint door haar 25 euro startkapitaal om te zetten in 275 euro. Maar dat zal ze pas morgen horen. Dus sssssst! Om 21 uur mochten de kinderen gaan slapen. Dat ging zonder al te veel moeite. Als het plezant is, dan amuseer je je rot, maar raak je ook stil-aan vermoeid. De voorbije dagen eisen al een beetje hun tol, en onze engeltjes zijn al heel snel in dromenland. Tot morgen! Luc



DINSDAG 6 JULI – MINIGOLF en GAMSKÖGEL

Na alweer een rustige nacht worden we gewekt met luide muziek. Sommigen proberen het moment van opstaan te verlengen door hun donsdeken tot over hun oren te trekken maar de begeleiders zijn onverbiddelijk; iedereen moet op-staan. Als we allemaal klaar zijn verzamelen we zoals ge-woonlijk buiten voor het gebouw. Vandaag is een beetje een speciale dag want onze Frans is jarig; er wordt gezongen en een groepsknuffel sluit het moment af. Frans wordt er zo-waar emotioneel van. Zoals jullie gisteren konden lezen heb-ben de kinderen de uitdaging van de begeleiders gewonnen, als tegenzet moeten wij hen vandaag aan tafel bedienen. Ze waren het niet vergeten en lieten ons al het werk doen! Maar we deden het met plezier. Hun picknick voor de mid-

dag mochten ze zelf maken want daar zagen wij geen be-ginnen aan. De weergoden waren ons vanmorgen gunstig gezind. We hebben het programma van deze week wat door elkaar ge-gooid om zoveel mogelijk van onze vooropgestelde uitstap-pen te kunnen doen. Vandaag begonnen we met minigolf. Een klein stukje wandelen en onze bestemming was bereikt. Na een professionele uitleg van Tom en Eric konden we er aan beginnen. De kinderen werden in groepjes ingedeeld. Per 5 mochten ze aan het parcours beginnen. Het werd een spannende strijd waar sommigen al bij van bij het begin wis-ten dat ze de eerste plaats niet zouden halen. Maar het ple-zier maken primeerde. We werden daar door Frans al een eerste keer verwend met een lekkere snoep. We konden ons dan ook nog wat uitleven op de speeltuin. Na een korte busrit kwamen we aan aan de Zauchensee. De regen viel ondertussen weer met bakken uit de lucht. Geluk-kig konden we in een mooi skicomplex onze picknick nutti-gen. Er was enige discussie of we nu wel dan niet de telelift zouden nemen naar boven. Met enige tegenzin van een paar enkelingen werd uiteindelijk beslist dat we naar boven zou-den gaan om dan te voet terug te keren. Sommigen stapten, met een bang hartje op de lift maar algauw konden ze er van

Morgen worden de kinderen bij het ontbijt, middag- en avond-

maal door ons bediend! Luc



genieten. We zagen niet veel want de wolken gingen zeer laag maar dat was niet erg. Boven aangekomen stonden de hemelsluizen nog steeds open maar al zingend stapten we naar beneden. Kletsnat kwamen we op onze bestemming aan. Gelukkig had de buschauffeur de bus al voorverwarmd en konden we ons daar opwarmen. Schlagermuziek bracht weer wat sfeer op de bus want door de kou en enkele valpartijen was die bij momenten ver te zoeken. Eric stelde voor om toch nog eventjes in de Zauchensee te zwemmen, we waren nu immers toch nat? Maar dat viel niet in goede aarde. De meesten wilden een warme douche en een beetje rust. Aangekomen in het hotel renden de meesten naar de kamers om zich snel te douchen en om te kleden. Ondertus-sen vonden de leerkrachten een skiraum waar verwarmde buizen de natte kledij vlug konden drogen. Met etiketten

maakten we nummers om de kledij per kamer te hangen zodat alles weer de juiste bestemmeling zou vinden. Een traktatie van Aron Demuynck die op 15 juli verjaart maar ons toch al wou verwennen was welgekomen. Een zakje chips en een brikje fruitsap kon onze maagjes weer wat vullen. De kinderen kregen dan wat tijd om hun dansje, to-neeltje, zang voor de bonte avond voor te bereiden. De mensen van de keuken deden alweer hun uiterste best om voor ons een lekker maal te toveren. Deze avond zorgden ze voor een lekkere Belgische maaltijd: soep met noedels, kip met frietjes, groentjes en als kers op de taart

een lekkere taart voor onze jarige Frans!!! we moesten zelfs niet vragen of het gesmaakt had. Alle borden waren leeg!! En de kinderen genoten nog maar een keer van onze op-ruimdiensten. Morgen nog een keertje, we moeten ze niet te veel verwennen of het wordt een gewoonte voor hen!! Als afsluiter van de avond hadden we nog een heuse pyja-mafuif en zongen we ook nog enkele karaokeliedjes (de meisjes tegen de jongens). En of ze zich amuseerden. De foto’s spreken boekdelen!! Vele groetjes aan jullie allemaal van kinderen en begelei-ders Juf Gudrun

We moesten zelfs niet vragen of het gesmaakt had.

Alle borden waren leeg! Juf Gudrun



WOENSDAG 7 JULI – DAGTOCHT ZAUCHENSEE

Het is pas half zeven als ik mijn ogen terug open. Verder op de gang hoor ik al weer geroezemoes bij de jongens van het derde leerjaar. Die gasten zijn er elke morgen weer veel te vroeg bij. Ik open de gordijnen en werp een blik op de ber-gen. Oef! Vandaag geen regen maar stralende zon. Eindelijk! Na twee dagen vol regen is het een welgekomen afwisseling. Bij het verzamelen voor het ontbijt krijgt iedereen sowieso een koebelletje voor de goede medewerking in de voorbije dagen. Mijn koebelletje geef ik aan Gilles Pareyt omdat hij toch zo goed meewerkt. Elke dag delen de begeleiders koe-belletjes uit aan die kinderen die zich positief laten horen in de groep. Het is een fijne start van de dag. Tijdens het ontbijt worden de kinderen voor de laatste maal door de leerkrach-ten bediend. Vanavond is het weer hun beurt. We maken onze picknick en bereiden ons voor op de eerste zwarte tocht van het kamp. Om half tien vertrekt de bus en om tien uur vatten we onze wandeling aan. De eerste 3,3 km gaan heel vlot, tenzij voor Chloé Dezitter die last heeft van haar voet. Of moet ik Zoé zeggen, want deze jongedame veranderde voor de gelegen-heid van het kamp van naam. Na 3 km is het even zoeken naar verbinding met de gsm. Alleen zo kunnen we Patrick

verwittigen die de eerste afvallers komt oppikken. Nogal wat kinderen stappen op de bus. Ik vind dat jammer, want niet iedereen stapt op omdat het te moeilijk is. Er zijn er ook heel wat die kiezen voor het makkelijkste. Maar niet getreurd, de bende die overblijft is meer dan gemotiveerd. Zingend worden de volgende vijf kilometer aangevat. Het wordt een heuse klim. Het is echt nodig om nu en dan te pauzeren. Ryan en Troy trekken de kop en Silke is het jong-ste meisje in de groep. Het is bijna twee uur wanneer we de Zauchensee bereiken. Moe maar supertevreden.



Het water is een beetje koud in het meer, maar de speeltuigen kunnen de kinderen voldoende bekoren. Alleen krij-gen heel wat jongelui splinters in hun handen op de piratenboot. Veel prutswerk dus voor de verplegers van dienst. Cedric Indekeu geniet volop van het spektakel van vallen dennenbomen. Aan de overzijde van het meer is men de oude bomen aan het rooien. Het is na vier uur wanneer we vertrekken naar de grillplatz. We gaan er niet grillen, want volgens mevrouw Manuela is het er te nat.

We stoppen er toch want Frans en ik zijn er op gevierd om dam-men te bouwen. We krijgen heel wat hulp en een uurtje later hebben we een dam van ruim vijf meter breed, bijna 80 cm hoog. We plaatsen onze namen op een steen en leggen die als pronk-stuk bovenaan. Intussen hadden ze op de grillplatz een vuurtje gestookt wat ik als volleerd pompier mocht blussen. Het was half zes toen we terug aan het sportheim waren. De barbecueset stond al buiten. Op het menu stonden gegrilde worstjes, kip en varkensvlees. Echte carnivoren zijn het onze kinderen… de groentjes bleven bij vele kindjes alleen achter. Vanavond mochten ze verder voorbereiden aan de bonte avond. Enkelen kozen voor een spelletje Kubb of een partijtje Uno, ter-wijl weer anderen in de kelder gingen zingen met Singstar. Nu is het bijna tien over negen en zitten de meeste in hun bed. We moeten er morgen namelijk uit om zeven uur. De jongens van het zesde die dat willen mogen nog even gaan koekeloeren naar de halve finale van het voetbal, maar om half tien moeten zij ook gaan slapen. Ik hoop stilletjes dat Eric snel klaar is met de foto’s, dan kan ik er eindelijk ook eens wat vroeger in. Tot mor-gen! Tom.

Een half uurtje later hadden een dam van ruim vijf meter breed en zeker 80 cm hoog!

Meester Tom



DONDERDAG 8 JULI – LIECHTENSTEINKLAMM, EISRIESENWELT en BONTE AVOND

Goeiemorgen… deze dag staat volledig in het teken van de natuur. ‘De kracht van de natuur’. Deze dag werd meermaals aangekon-digd als bijzonder, enig maar lastig. Om prachtige dingen te zien moet je er nu eenmaal heel wat voor over hebben. Dat begon al deze morgen vroeg, toen men om zeven uur uit de veren moest. Om half acht was er het ontbijt en het klaarmaken van de picknick. Maar eerst werd de groepsfoto genomen met de nieuwe kamptruitjes. Piekfijn in uniform: zo zien we het graag! Allemaal gelijk: zo vallen we positief op! Om kwart voor negen werd verzameld. Zo konden we stipt om negen uur vertrekken naar de Liechtensteinklamm. Deze kloof werd doorheen miljoenen jaren gevormd door moeder natuur. Via kleine paadjes en hangbruggen wandelen we langs- maar ook doorheen verschillende rotsformaties. Onder ons kronkelt zich een krachtige rivier waarvan de bedding steeds wisselt in een natuur- en kleurenpracht die je moeilijk kan beschrijven. Op het einde word je onthaald met een pracht van een waterval waar we allen gaan poseren. Via dezelfde weg mochten we terugwandelen. De doortochten zijn smal en er is veel volk. Half Europa is vertegen-woordigd in de kloof, maar onze vreugde kan niet op als we op een groep Zottegemse wandelaars botsen. Ze zijn vol bewondering voor de vriendelijkheid, de discipline en de uniformiteit die onze

groep uitstraalt. Intussen is het middag en we mogen picknicken in een prachtige speeltuin in Sankt-Johann im Pongau. Terwijl wij gezellig onder de bomen zitten flaneren een aantal mooie schoolmeisjes in lokale klederkracht voor de lens van Eric. Je kan wel raden dat de Frauleins heel snel op de gevoelige plaat werden vastgelegd. Na een korte busrit naar Werfen, stapten we over op een Oosten-rijkse bus. Onze bus kon namelijk de pas niet in. Een oude, over-verhitte rammelkar met een superchauffeur bracht ons veilig naar boven en terug. Van aan de busparking was het twintig mi-nuten stappen tot aan de gondelbaan. Deze bracht ons per zes-tien in een kabine in minder dan drie minuten naar hogere sfe-ren. Letterlijk dan, want daar kunnen we de laatste meters, we-derom twintig minuten, aanvatten tot de ingang van de grot. Iedereen mocht zich warm kleden, want in de grot heersen vries-temperaturen. De gids vergezelde onze groep en gaf uitleg in het Engels. Mees-ter Tom trad op als vertaler-tolk. Vooraleer je de grot binnen-komt moet je door een windtunnel waar de wind snelheden haalt van negentig kilometer per uur. Ondanks onze waarschuwingen vloog de pet van Baptise toch weer naar buiten. Er heerste een gezellige paniek, maar iedereen raakte vlot binnen. De Eisrie-senwelt is het grootste grottensysteem op de wereld waar het smeltwater van op de flanken onmiddellijk binnen in de grot ver-vriest. Een tweeënveertig kilometer lange grot, waarvan de eer-

Bijzonder enig, maar lastig Berenice Bogaert



ste kilometer gevuld is met tal van ijssculpturen zoals alleen het toe-val van de natuur ze kan vormen. De kinderen en begeleiders geno-ten met volle teugen van dit bijzonder spektakel. Mag ik nog ver-melden dat de hele rondleiding gebeurde over een parcours met 1400 trappen waarvan 700 op en 700 neer. Zo werd een hoogtever-schil van meer dan 130 meter overbrugd. Maar je hoorde niemand klagen… het enthousiasme was enorm. Na de wandeling waren er alleen tevreden gezichten. Terug in Werfen werden de leerlingen getrakteerd op een lekker waterijsje. In de schaduw van de bomen op de marktplaats konden we weer wat op temperatuur komen. Terug aan de kampplaats werd nog even wat geaperitiefd in de voorbereiding van de bonte avond. Net voor het avondmaal maakten we even tijd voor bezinning. In de sporthal was er voor het eerst geen uitgelaten bende, maar heerste een heel ingetogen sfeer. We zouden Jaron steunen en samen met hem dag zeggen aan zijn pas overleden opa. Er werd een tekst voor-gelezen. Lichtjes werden aangestoken en een lied werd beluisterd. Iedereen was het er over eens: het was een sterk moment en we zijn fier op onze kinderen dat ze dat kunnen! Na het avondmaal was het dan eindelijk tijd voor de bonte avond. De kinderen hadden er heel wat werk ingestoken. Onder de deskun-dige leiding van dj Arne en de presentatie van Jack verliep de show wonderwel prima. Bij het schrijven van dit verslag leven de kinderen zich nog uit op enkele dansen vooraleer we ze mooi gaan onderstop-pen. De dag was heel leerzaam, maar ook wonderschoon in al zijn facet-ten: de natuur, de samenwerking, de bezinning, … een hoogdag van het kamp. Morgen de laatste dag… nog even de kuiten spannen en daarna in het water afkoelen… maar daar leest u morgen meer over! Berenice.



VRIJDAG 9 JULI – DAGTOCHT ROSSBRAND en ERLEBNISBADESEE

Vandaag mochten de kinderen eens ‘uitslapen’. Ze werden om 8 uur gewekt met het traditionele liedje ‘Ik word altijd wakker met een meisje in mijn hoofd’ of was het toch wijsje? Iedereen maakte zich klaar. Tussen al het douchen en aankleden door werden al de eerste momenten gevonden om de sjaaltjes te voorzien van namen. Na het verzamelen werd er gegeten. Na het eten maakten we ons klaar om te vertrekken naar Ross-brand. Deze keer werden we niet gevoerd door Patrick en ook niet met zijn moderne bus. Het was een andere bus en een andere chauffeur. Toen we aankwamen op de Rossbrand moesten we nog een kwartiertje klimmen. In de verte zagen we al het kruis op de top van de berg. Tijdens de wandeling naar het kruis werden we verge-zeld door enkele koeien. Het was wel alsof ze de weg toonden naar de top. Aangekomen op de top hadden we een zéér mooi uitzicht. Langs alle kanten zag je mooie bergen. Nog even een groepsfoto bij het kruis en dan konden we verder. Enkele leerlingen haakten af voor de drie uur lange afdaling. Die leerlingen gingen weer terug naar het hotel. Na een uur wandelen vonden we toch dat we meester Tom eens mochten terugpakken met zijn grap dat Thibaut in het water geval-

len was. We hadden meester Tom via de walkie –talkie wijsge-maakt dat er iemand gevallen was en verzorging nodig had. Meester Tom liep er natuurlijk in en hij kwam al lopend af. Hij had al bijna het verbandkistje uit zijn rugzak gehaald. En toen werd er verteld dat het een grap was. We zetten onze tocht verder en na een halfuurtje was het wel menens. Ludivine werd geprikt of gebeten door een voorlopig nog onbekend beest. Maar geen paniek, het werd goed verzorgd door dokter Tom en assistent Luc. Daarna was het Frans zijn beurt, hij werd door een wesp gestoken. Enkele tijd later konden we Altenmartkt al zien van in de verte. We wisten het, het was niet ver meer. De tocht verliep verder zonder ongelukken en we kwamen veilig aan. Zoals beloofd gingen we na de stevige wandeling ons nog gaan uitleven in Erlebnisbadesee in Eben. Dit deden we met de bus. Er werd afgesproken met de chauffeur en we konden naar de in-gang stappen. Directeur Eric betaalde de entree en we waren binnen. Niet veel later hadden we een plaatsje in de schaduw gevonden en waren de kinderen al in het water. Er stond een grote oranje glijbaan die eindigde in het water. De aandacht van de kinderen werd al snel aangetrokken erdoor. Na twee uurtjes was het weer tijd om terug te keren naar het hotel. De twee chauffeurs stonden ons al op te wachten op de parking en in een mum van tijd waren we terug aan het hotel.

We wilden meester Tom terugpakken! Arne Hanssens



ZATERDAG 10 JULI – TERUGREIS NAAR REKKEM Half vier was het, die laatste zaterdagmorgen... toen we de kinderen mochten wekken. Zonder muziek, maar door zachtjes hun naam te fluisteren. De één reageert al een stuk vlotter dan de ander, maar al bij al komt het snel in or-de. De lakens worden verzameld en de rugzakken gegespt. We trekken de deur van onze kamer achter ons dicht en gaan naar de eetzaal. Zelf mocht ik even panikeren. Nergens vond ik mijn portefeuille terug. Gelukkig maar dat Patrick bereid is om even in de koffers te kijken. Algauw vinden we mijn zwemtas terug met daarin... de portefeuille.

Het ontbijt zo vroeg valt me wat zwaar. Negen dagen kamp eist toch wat zijn tol... ik ben heel tevreden maar verschrik-kelijk moe. Toch nog snel even die picknick maken. Let op: voor de hele dag... We moeten Pieter toch wat afremmen als die er aan denkt om vijftien broodjes mee te nemen... Een gezonde eetlust, dat wel, maar er zijn toch grenzen.

Kwart voor zes is het hoog tijd om te vertrekken. Het doemscenario van de heenreis in onze gedachten, vrezen we al voor een late thuiskomst. Het keukenpersoneel zegt ons flink gedag. Manuela geeft mij een dikke knuffel. Het gevoel is wederzijds... dit was een pracht van een verblijf. Ook de hoteluitbaters hebben er blijkbaar van genoten. "Een prachtige groep," weet zij mij nog te vertellen.

De bus sluit haar deuren. De motor verhoogt in toeren, en we zetten ons in beweging. Het duurt niet lang of ik word in een diepe slaap gewiegd. Even later zitten we al met een eerste pauze. Snel nog een hapje tussendoor... het lukt me al beter dan daarnet. Meester Ghislain twijfelt of we al een film zouden opleggen. Waarom niet denken we... dan zijn ze braaf.

Aan de overzijde, of de andere rijrichting, zien we kilometerslang een file voorbijschuiven. Bij ons gaat het verbazend vlot. Eerste raming: thuis om 21.30 uur. Maar al gauw zou blijken dat het sneller zou lukken. Het volgende afscheid

Aangekomen in het hotel mochten de kinderen beginnen aan hun valies. Na drie kwartier was het tijd om te eten. Frietjes met fish-sticks en als dessert een donut met meloen. Het werd geappreci-eerd door de kinderen. Na het eten was er nog wat tijd om de valiezen klaar te maken en in de bus te steken. Er werd ook nog wat tijd uitgetrokken om de sjaaltjes te voorzien van de namen. Vandaag gingen de kinderen vroeg slapen. Arne



was van onze chauffeur Patrick. Zichtbaar ontroerd krijgt hij van de kinderen een groepsknuffel. Ik bedank hem en spreek de wens uit dat we ooit nog mogen samenwerken.

We bollen verder op de weg... van gebergten is nu al geen sprake meer. Michel rijdt ook vlot, en een nieuwe raming voorziet in een aankomst om kwart voor acht 's avonds. We rijden België binnen en via Facebook verwittig ik de ouders van onze komst. Gek toch, die moderne techniek... in een mum van tijd heb ik de eerste reacties.

Het weerzien is dan ook enorm warm en gezellig. Zelfs een spandoek voor Fiora. Het was de kers op de taart. Het valt ons op hoe vele kinderen dankuwel komen zeggen en ons een prettige vakantie wensen. Dat was niet altijd zo... het doet mij beseffen, eens te meer, hoe bijzonder goed we het hier hebben.

Even later, nadat ik mijn ouders en meester Ghislain heb thuisgebracht, kom ik ook mijn huisje binnen. De koffer laat ik voor wat hij is. Ik trek snel een pyjama aan en laat mij op mijn bed vallen. Een beetje triest omdat het voorbij is, maar dolgelukkig om de ervaring die we weer rijker zijn. En voor mijn ogen zich sluiten en ik het dromenland binnentreed, schiet mij de gedachte door het hoofd: "Waar gaan we de volgende keer op kamp?"

Wordt vervolgd... in 2012!

Tom.

BARTHEL HEET JE WELKOM! Afspraken kan je schrijven in ellenlange brochures, met daar-in het ene regeltje na het andere. Dat hebben wij ook, maar soms is het toch zo moeilijk om dat allemaal te onthou-den. Daarom maken we het ons even wat makkelijker. Onze huistekenaar Stijn Vandamme, tekende onze nieuwe grote vriend hier. Barthel is een echte leerling van onze school: hij houdt van de schoolkleuren en gedraagt zich voorbeel-dig. Elke letter van zijn naam staat dan ook voor een flinke houding.

WORD JIJ EEN BARTHELIAAN? Wie zich houdt aan deze afspraken wordt een echte model-leerling van onze school. Een echte Bartheliaan. Op de eerste schooldag zullen we alle kinderen aanmoedigen om flink hun best te doen!



Kleuter je mee?

Vorig schooljaar pakte het kleuteronderwijs te

Menen uit met een sensibiliseringscampagne die

erop gericht was om de deelname aan het kleu-

teronderwijs te verhogen en te versterken. Omdat wij er van overtuigd zijn dat:

o goed kleuteronderwijs voor elke kleuter maximale ontwikkelingskansen biedt,

o de taalverwerving van elke kleuter stimuleert, o kleuters via deze taalverrijking spelenderwijs de standaardtaal vlot leren gebruiken, o de kleuters sociaal en communicatief vaardig maakt, o kleuters graag naar de klas komen, o kleuters zich snel integreren en kleine netwerkjes binnen hun klasgroep uitbouwen, o via deze netwerkjes de kleuters leren omgaan met diversiteit

willen wij dat elke kleuter daar maximaal aan deelneemt. Dat kan door zeer regelmatig naar de klas te komen en ook het dagprogramma volledig te volgen.

De campagne wierp haar vruchten af: bijna 3% meer instapgerechtigde, niet-leerplichtige kinderen (= leeftijdsgroep 2,5-

tot 6-jarigen) namen aan het kleuteronderwijs deel.

Het LOP BaO Menen verzamelde ook gegevens over aan- en afwezigheden in het kleuteronderwijs. Slechts 3,6% van de

kleuters was ‘problematisch afwezig’ en slechts 1,5% kwam frequent of systematisch te laat op school aan. Scholen zien

hierin een duidelijke invloed van de aandacht die ze tijdens het voorbije schooljaar besteedden aan het belang van tijdi-

ge (vanaf 2,5-jarige leeftijd) en regelmatige deelname aan het kleuteronderwijs. Dit jaar breit het LOP BaO Menen een vervolg aan de Kleuter je mee?-actie. Er wordt blijvende aandacht gevraagd voor ‘elke dag op tijd in de klas’.

Op de eerste dag van het nieuwe schooljaar werd in alle basisscholen te Menen een klokbord onthuld. Dit bord geeft

aan wanneer de schooldag aanvangt, wanneer de middagpauze plaatsvindt en wanneer de schooldag eindigt. Ouders

worden aangespoord om de voorziene startmomenten te respecteren; in het belang van het kind en in het belang van

de schoolorganisatie.

Tijdens het onthaalmoment op 1 september worden alle leerlingen bedacht met een Op-tijd-op-school-badge.Tijdens de

tweede schoolweek van januari 2011 wordt er een heuse Op-tijd-op-school-week georganiseerd. De voorbereidingen

hiervan zijn momenteel aan de gang. Deze sensibiliseringscampagne geniet de steun van het stadsbestuur van Menen.

Juf Sophie Ameye, kleuterparticipatie

Wat is er nieuw op 1 september 2010? (bron: klasse.be)

Een nieuw schooljaar is altijd synoniem van nieuwe initiatieven en maatregelen. De belangrijkste niveauoverschrij-dende gewijzigde items: de engagementsverklaring, de aanmeldingsprocedure, voorrang 'thuistaal Nederlands' in Brussel en de taalexamencommissie. Daarnaast zijn er ook niveauspecifieke wijzigingen.

Wijzigingen op meer dan één niveau

- In elk schoolreglement voor het basis- en secundair onderwijs staat een engagementsverklaring. Die moet ou-ders meer betrekken bij de school van hun kind, wat meteen ook de leerkansen vergroot.



- basis- en secundaire scholen kunnen voor de inschrijvingen voor het schooljaar 2011-2012 nog een schooljaar langer experimenteren met de aanmeldingsprocedure.

- Wie in de Brusselse basis- en secundaire scholen gebruik wil maken van de voorrang 'thuistaal Nederlands' moet de kennis van het Nederlands voortaan bewijzen.

- Er komt in elke provincie één taalexamencommissie. Enkele Centra voor Volwassenenonderwijs staan in voor de organisatie.

Wijzigingen in het basisonderwijs

- Wie op vijf of zes jaar naar het gewoon lager onderwijs gaat, moet het schooljaar ervoor voldoende aanwezig geweest zijn in het Nederlandstalige kleuteronderwijs. Is dat niet zo, dan moet de leerling slagen voor een taal-proef.

- In gemeenten met meer dan 1500 inwoners per km² kan een nieuwe school voor gewoon basisonderwijs opge-richt worden, als ze op minimaal 250 m ligt van elke andere kleuter-, lagere of basisschool of vestigingsplaats van dezelfde groep.

- Gewone lagere scholen in Anderlecht, Antwerpen, Beersel, Brussel, Dilbeek, Gent, Grimbergen, Halle, Vilvoorde en Wemmel krijgen bijkomende lestijden zodra het aantal leerlingen op de eerste schooldag van oktober 2010 stijgt met minimaal twaalf ten opzichte van de teldag voor het schooljaar 2010-2011. - In het lager onderwijs zijn de eindtermen Nederlands taalbeschouwing, strategieën en (inter)culturele gericht-heid en de eindtermen Frans geactualiseerd.

- In het basisonderwijs zijn de ontwikkelingsdoelen en eindtermen techniek en natuur (wereldoriëntatie) geactua-liseerd.

Nieuwe schoolsite! We hadden het vorig jaar al aangekondigd en na een korte test met de schoolkampsite zijn we nu definitief overgestapt op een joomlasite. Joomla is een gratis webapplicatie om je website mee te beheren. Het heeft tal van mogelijkheden. Eén van de belangrijkste mogelijkheden is het laten registreren van gebruikers. De kracht van het programma zit er in dat we met veel minder werk, heel wat meer online kunnen plaatsen. Zo zouden leerkrachten nu zelf heel gemakkelijk een beetje kunnen vertellen over de klas. In een paar klikken kan de directeur een mail sturen naar alle geregistreerde gebruikers. Els kan het laatste nieuws uit het secretariaat zo online gooien. Het kan niet op! Wil je meegenieten van dit alles? Surf dan zo snel mogelijk naar www.gbs-rekkem.be en registreer je vandaag nog!

http://www.gbs-rekkem.be/



____________________________________________

Hogeweg 239 - 8930 MENEN fax 056/42 29 21 - gsm 0473/71 03 71

email: [email protected]



textirita

Kledij dames – heren – kinderen – baby’s – Ondergoed – Linnengoed

GANS HET JAAR, DISCOUNT PRIJZEN

ruime keus

Roland Vanoverscheldestraat 19-17 7700 Moeskroen

Plan : menenstraat,voor het station shell rechts, 3de kruispunt. Tél: 056/33.46.31 http://textirita.skyrock.com

Open van 8 u 45 tot 12 u 15 en van 13 u 30 tot 18 u 30

Gesloten op zondag en maandag voormiddag

Wij doen ook de grote maten

Merken: eskimo (ondergoed en slaapkledij), birgini (jeans strech),

outfitter en cocodream, montecatini, bulk (werkkledij), tricky tracks (baby),

sandsoil (jongens), efratis (meisjes), emonite (dames) en earthbound (heren), GCM...



EVS BOGAERT Bogaert David

Neuvillestraat 5 8930 REKKEM

Tel. 0476/77 10 00 BTW nr 0890 69 455 Fax 056/49 42 84 [email protected]

ELECTRICITEIT

VERWARMING

SANITAIR

ZONNEBOILERS

Schoolkrant, 32ste jaargang n°3, augustus 2010

Documents

Transcript of Schoolkrant, 32ste jaargang n°3, augustus 2010