Opdracht 4: Boek versus film

a.The Shining van Stephen King

b. Schrijver: Stephen KingTitel boek: De Shining – Het Tweede GezichtRegisseur: Stanley KubrickTitel film: The ShiningHet boek heb ik geleend van Meneer Van Der BiestDe film heb ik gedownload op mijn computer

Schema

POSITIEF NEGATIEFBOEK - Griezelige sfeer

- Goede opbouw van de karakters- Spannend- Klassieker

- Klein lettertype- Soms wat langdradig

FILM - Pakkende, enge sfeer- Onvoorspelbaar- Goed geacteerd- Mysterieus

- Soms wat langdradig- Verschilt veel van het boek- Lange speelduur

c1. de film

Bron: www.filmrecensies.net

The Shining

Toen bekend werd dat Stanley Kubrick van plan was om een roman van Stephen King te verfilmen, werden er alom wenkbrauwen gefronst. Kubrick werd (en wordt) immers gerekend tot de beste filmmakers van zijn generatie, terwijl Stephen King zeker in die dagen, eind jaren tachtig, gold als niet meer dan een bekwame auteur van horroromans. De reacties op de film waren verdeeld en de kritiek is het nooit helemaal eens geworden over Kubrick’s The Shining de film heeft nog altijd felle voor- en tegenstanders.

De schrijver Jack Torrance heeft gereageerd op een advertentiewaarin een huisbewaarder wordt gezocht voor een hotel hoog in de bergen, dat tijdens de barre wintermaanden leeg staat. Hij krijgt de waarschuwing dat de eenzaamheid beknellend kan zijn, en dat zijn voorganger gek is geworden en zijn gezin met een bijl heeft uitgemoord. Jack zegt dat hij geestelijk kerngezond is, en als schrijver juist op zoek is naar eenzaamheid. Al snel blijkt dat Jack niet zo evenwichtig is als hij liet uitschijnen: hij is een ex-alcoholist en heeft in het verleden zijn zoontje eens veel te

hard aangepakt toen die in zijn papieren snuffelde. Zoontje Danny beschikt over een bepaald vermogen, ‘the shining’, dat hem in staat stelt dingen te zien die nog moeten gebeuren, of die reeds hebben plaatsgevonden. Hij krijgt visioenen van de moorden die de voorganger van zijn vader heeft gepleegd, en hij vangt ook aanwijzingen op dat er boze geesten in het huis rondwaren. Ook Jack komt in aanraking met de boze geesten, en één van hen, uitgerekend die van zijn moorddadige voorganger, vertelt hem dat hij zich te veel op zijn kop laat zitten door zijn vrouw en kind …

Toen de film in première ging, maakte Kubrick de verwarring nog groter door te stellen dat hij niet van de roman van King hield. Kubrick zei dat hij enkel een paar ideeën uit het boek had gebruikt, maar deze anders had uitgewerkt. Het zou kunnen. De roman van King is niet groots, maar het is een vrij effectieve horrorvertelling. Kubricks film komt als horrorfilm amper uit de verf: de visioenen van het jongetje zijn angstaanjagend en verder zijn er een paar scènes die tot het collectieve geheugen van de mensheid zijn gaan behoren, met name de ‘redrum’-scène (lees dat maar eens in de spiegel) en het ‘bijlmoment’, met een angstige Shelley Duvall die gillend toekijkt hoe haar echtgenoot een bijl slaat door de deur van de badkamer waarin zij zich heeft verschanst. Grote delen van de film zijn ronduit saai, ook al omdat Jack Nicholson– vreselijk overacterend – eerder grappig dan griezelig is. 

Velen hebben verondersteld dat Kubrick een maatschappijkritische film heeft willen draaien. Vergelijkingen werden getrokken met de roman De Toverberg van Thomas Mann (over een man die een bezoek brengt aan een sanatorium hoog in de bergen en daar jaren blijft omdat hij gefascineerd raakt door de ‘gekken’ die er wonen) en de novelleAantekeningen uit het Ondergrondse van Dostojevski (over een man die zich uit het normale, bovengrondse leven heeft teruggetrokken). In deze lezing zou het labyrint waarin Nickolson uiteindelijk sterft, symbolisch model staan voor de moderne samenleving. Gelijkaardige doolhofmotieven komen doorheen de film voor (de gangenstructuur van het hotel, de motieven van sommige tapijten, een model in miniatuur van het echte doolhof etc.), maar het klinkt allemaal een beetje gezocht.

Al bij al lijkt The Shining lijkt gewoon een film over een gezin dat uiteenvalt doordat de vader ze niet allemaal op een rijtje heeft. Een horrorfilm met enkele grootse scènes, maar te weinig tempo en te veel quasi-grappige momenten om echt overtuigend te zijn. Ik behoor niet tot de bewonderaars van deze film.

c2. het boek

Bron: www.storyhunters.nl

Nu het langverwachte vervolg van Stephen King’s ‘ The Shining’ eindelijk op de markt verschenen is, leek het me beter om ‘The Shining’ dan toch nog maar eens te lezen. En om het hele verhaal compleet te maken heb ik de film ook nog eens bekeken. The Shining is wellicht een van King’s bekendste boeken. Het verhaal is geboren uit een nachtmerrie die King had terwijl hij in een hotel in Colorado verbleef, dat haar deuren sloot voor de winter.

De hoofdpersoon in dit verhaal, Jack Torrance (gespeeld door Jack Nicholson in de film) is een aan alcohol verslaafde leraar, die probeert zijn gezin te onderhouden door te schrijven. Ik vraag me af wanneer meneer King erachter kwam dat hij eigenlijk over zichzelf aan het schrijven was :) . Jack Torrance is de nachtmerrie van iedere schrijver. Hij heeft de gave om zich constant in de nesten te werken, vertelt wat grote verhalen maar kan deze niet waarmaken. Hij verspilt zijn geld aan drank, kickt af nadat hij bijna een kind dood rijd en hij kan z’n woede niet onder

controle houden, slaat een van zijn studenten en verliest daardoor zijn baan. Zijn redding is een baantje als huismeester van het Overlook Hotel. Jack, Wendy en Danny hebben het hele hotel voor hunzelf voor de winter. Jack’s takenpakket is niet bepaald zwaar te noemen. Hij moet zorgen dat het hotel op de juiste plaatsten en tijden verwarmd wordt en moet hier en daar wat reparaties uitvoeren. Genoeg tijd om te schrijven zou je denken…. Het hotel heeft echter andere plannen met Jack.

The Overlook Hotel

Als de Torrances aankomen in het hotel wordt een ding meteen duidelijk. Het is heel moeilijk om The Shining te lezen als je de film hebt gezien. De film en het boek verschillen van elkaar als dag en nacht, maar het is extreem lastig om niet het gezicht van Jack Nicholson voor je te zien als je aan het lezen bent. Het probleem hiervan is dat het valse verwachtingen creëert. De spanning is in het boek en in de film op andere momenten te vinden. Dus het boek lezen met de herinneringen van de film in je hoofd, zorgt af en toe voor flinke obstakels als lezer.

Danny leert in het begin van het boek Dick Hallorann kennen. Dick is de chef van het hotel en is een vriendelijke, oude man. Hij is daarnaast ook nog eens paranormaal begaafd. Zijn oma noemde deze gave ‘The Shine’. Hij ziet meteen dat Danny paranormale krachten heeft en waarschuwt hem dat huizen of bepaalde plaatsen ook paranormale krachten kunnen hebben. Het hotel heeft deze krachten ook en Dick schijnt al een aantal beangstigende dingen te hebben gezien. Hij verzekert Danny ervan dat niks in het hotel hem kwaad kan doen. Als Danny iets ziet wat hem bang maakt, moet hij gewoon de andere kant op kijken en dan is het weg. Aldus Dick.

Het is een heel donker verhaal en iedere volgende pagina wordt het enger en griezeliger in dat oude hotel. Brandslangen gaan een eigen leven leiden, er zijn onzichtbare gasten in de balzaal en een van de liften komt en gaat als hij er zelf zin in heeft. De dame in kamer 217 ligt lekker te badderen terwijl ze zich bezig houdt met haar eigen staat van ontbinding. Als ik een bepaalde passage uit het boek weer voor m’n netvlies haal waarin deze dame zich voor het eerst laat zien aan Danny, lopen de rillingen nog over mijn rug. Bah! Ik snap helemaal waarom Danny in shock raakte nadat hij haar zag

Dit is absoluut een van mijn favoriete verhalen, de basis van veel van mijn kinderangsten. Als je de film al hebt gezien is dit echt geen excuus om het boek niet te lezen. De twee verschillen teveel van elkaar en naar mijn mening doet de film het boek geen eer aan. Jack gaat ook dood in het boek, maar hij krijgt hier niet de kans om ‘s werelds grootste ijsje te worden. Je kunt erover discussiëren wie het echte slachtoffer in het boek is. Zijn Wendy en Danny het slachtoffer van het hotel en van Jack die hun probeert te vermoorden? Of is Jack het echte slachtoffer? Een man die wordt gebruikt en misbruikt door het hotel. Als de liefde voor zijn zoon de plannen van het hotel verstoort, wordt hij weggegooid als een oud paar schoenen. Eigenlijk is het een beetje triest.

Al met al is het echt een eng boek dat je gelezen moet hebben. Het verdient een plaats in iedere boekenkast en is een klassieker eerste klas. Nu maar eens zien hoe het Danny vergaat in het vervolg, Doctor Sleep…

d. eigen mening

De schrijver van deze filmrecensie is overwegend negatief over de film. Hij vindt dat er meer grappige momenten dan grootse momenten in voorkomen. Ik ben het hier niet mee eens. Het is een heel goed gevonden, enorm spannend en goed uitgewerkt verhaal met boeiende personages en een onvoorspelbaar enge sfeer. De hoofdrolspeler Jack Torrance, vader van Danny en man van Wendy, dacht ze allemaal goed op een rijtje te hebben toen hij introk in het hotel maar niets is minder waar. Je ziet hoe hij langzaamaan zijn zinnen verliest in het afgelegen, beklemmend hotel en dit maakt je nieuwsgierig en angstig naar wat komen zal. Dit is heel goed weergegeven in het boek én de film door de rare gezichtsuitdrukkingen en handelingen van Jack, die je grappig of beangstigend kan opnemen en trouwens goed geacteerd zijn. Ik vind de film dus helemaal niet saai zoals hij zegt. Natuurlijk zijn er mindere, rustigere momenten en wordt het spannender en spannender naar het einde toe maar dat zorgt ervoor dat je blijft kijken en nieuwsgierig blijft als lezer of kijker en dat vind ik wel belangrijk. De visioenen van zoontje Danny maken het verhaal soms voorspelbaar omdat je dan al weet dat er iets ergs zal gebeuren, maar dit stoort mij uiteindelijk niet echt want toch blijft het verhaal verrassen en boeien.Zoals de schrijfster van de boekrecensie vind ik ook dat het boek en de film veel van elkaar verschillen. Nu ik het boek gelezen heb en de film gezien heb vind ik over het algemeen het boek toch wel beter dan de film. Ik ben eigenlijk altijd van die mening omdat in het boek alles altijd zoveel beter en meer omschreven wordt. Er zijn veel meer details en je weet ook hoe het personage zich voelt. In de film kan dit niet en worden er vaak belangrijke stukken uit het verhaal weggelaten, en dat is jammer. In de verfilming van The Shining viel dit nog mee, al is er in het boek een betere opbouw van hoe Jack geleidelijk aan gek wordt. The Shining is naar mijn mening een erg goed verhaal, een klassieker die je moet gelezen of gezien hebben.