rama.moh.gov.gerama.moh.gov.ge/res/docs/20181030165105terapiulist… · Web view1....
Transcript of rama.moh.gov.gerama.moh.gov.ge/res/docs/20181030165105terapiulist… · Web view1....
1. დასმულ კლინიკურ დიაგნოზზე პასუხისმგებლობა ეკისრება:
ა ) სტომატოლოგიური პოლიკლინიკის მთავარ ექიმს.
*ბ) ექიმ სტომატოლოგს;
გ ) სერტიფიკატის მქონე ექიმის თანაშემწეს;
დ ) ექიმის თანაშემწეს;
2. პაციენტის სანაციის ჩატარებაზე პასუხისმგებლობა ეკისრება:
ა ) სტომატოლოგიური პოლიკლინიკის მთავარ ექიმს.
*ბ) ექიმ-სტომატოლოგს;
გ ) სერთიფიკატის მქონე ექიმის თანაშემწეს;
დ ) ექიმის თანაშემწეს;
3. ვერტიკალური პერკუსია მტკივნეულია
ა ) ღრმა კარიესის დროს
ბ ) პულპის ჰიპერემიის დროს
*გ) მწვავე მწვერვალოვანი პერიოდონტიტის დროს
დ ) ქრონიკული პერიოდონტიტის დროს.
4. რენტგენოლოგიურ დანადგართან მუშაობისას, პერსონალის დასხივების მაქსიმალური დასაშვები დოზა არ უნდა აღემატებოდეს:
ა ) 6 ბერ წელიწადში;
*ბ) 5 ბერ წელიწადში;
გ ) 4 ბერ წელიწადში;
დ ) 3 ბერ წელიწადში.
5. რენტგენოლოგიური გამოკვლევა ინფორმატიულია :
ა ) დიფერენციული დიაგნოზის ჩატარებისას მწვავე ლოკალურ პულპიტსა და მწვავე დიფუზურ პულპიტს შორის.
*ბ) დიფერენციული დიაგნოზის ჩატარებისას საშუალო კარიესსა და ქრონიკულ პერიოდონტიტს შორის;
გ ) დიფერენციული დიაგნოზის ჩატარებისას ღრმა კარიესსა და პულპის ჰიოერემიას შორის;
დ ) დიფერენციული დიაგნოზის ჩატარებისას მწვავე serozul და მწვავე ჩირქოვან პერიოდონტიტს შორის;
6. მიზეზობრივი კბილის დასაზუსტებლად პერკუსიის ჩატარებისას გამოკვლევა უმჯობესია დავიწყოთ :
ა ) ნებისმიერი სხვა კბილით;
*ბ) მეზობელი კბილებით კბილთა რკალის იგივე მხარეს;
გ ) ანტაგონისტით;
დ ) მიზეზობრივი კბილით;
7. პაციენტის გამოკვლევის ძირითად მეთოდებს მიეკუთვნება:
ა ) ელექტრომეტრია
ბ ) რენტგენოდიაგნოსტიკა
*გ) პალპაცია
დ ) ბიოფსია
8. პაციენტის გამოკვლევის ძირითად მეთოდებს მიეკუთვნება:
ა ) რენტგენოდიაგნოსტიკა
ბ ) ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა
*გ) ანამნეზის შეგროვება
დ ) პოლაროგრაფია
9. პაციენტის გამოკვლევის დამატებითი მეთოდებია:
ა ) თანკბილვის განსაზღვრა
*ბ) რენტგენოდიაგნოსტიკა
გ ) პერკუსია
დ ) პალპაცია
10. პაციენტის გამოკვლევის დამატებითი მეთოდებია
ა ) პალპაცია
*ბ) აპექსლოკატორის გამოყენება
გ ) ანამნეზის შეგროვება
დ ) ზონდირება
11. ჰისტამინის სინჯი გამოიყენება
ა ) მიკოზური პათოლოგიების გამოსავლენად
*ბ) ალერგიული პათოლოგიების გამოსავლენად
გ ) ვირუსული პათოლოგიის გამოსავლენად
დ ) კოკური პათოლოგიის გამოსავლენად
12. სისხლის ბიოქიმიური გამოკვლევას ატარებენ:
*ა) გლუკოზის შემცველობის დასადგენად შაქრიანი დიაბეტის დროს;
ბ ) ჰემოგლობინის რაოდენობის დასადგენად;
გ ) ერიტროციტების და ლეიკოციტების რაოდენობის დასადგენად;
დ ) ფერადობის მაჩვენებლების დასადგენად.
13. სეროლოგიური გამოკვლევებით დაადგენენ:
ა ) მიკოზებით დაინფიცირებას;
ბ ) სიფილისურ, გონორეულ ინფექციებს;
*გ) იმუნოდეფიციტის ვირუსით დაინფიცირებას;
დ ) ტუბერკულოზურ პათოლოგიას.
14. ფუნქციური კვლევის მეთოდებს მიეკუთვნება:
ა ) პერკუსია
ბ ) რენტგენოდიაგნოსტიკა
გ ) ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა
*დ) ბიომიკროსკოპია
15. მეტალისა და მინის ინსტრუმენტების სტერილიზაციის რეჟიმი მშრალ სტერილიზატორში:
ა ) 120 გრადუსი - 30 წთ
ბ ) 120 გრადუსი - 60 წთ;
*გ) 180 გრადუსი - 60 წთ;
დ ) 180 გრადუსი - 20 წთ;
16. შესახვევი მასალისა და რეზინის ინსტრუმენტების გასტერილება წარმოებს:
*ა) ავტოკლავში წნევის ქვეშ.
ბ ) ქიმიური სტერილიზაციით;
გ ) მშრალ სტერილიზატორში;
დ ) გაყინვით
17. რას გულისხმობს სტერილიზაციის ერთ-ერთი ეტაპი-დეზინფექცია:
ა ) სტომატოლოგიური ინსტრუმენტების მოთავსება სარეცხ ხსნარში;
ბ ) ნახმარი ინსტრუმენტების დამუშავება მინის ბურთულებიან სტერილიზატორში;
*გ) ნახმარი ინსტრუმენტების დამუშავება ხსნარში – გაუვნებელყოფისათვის;
დ ) სტომატოლოგიური ინსტრუმენტების მოთავსება მშრალ სტერილიზატორში.
18. ინსტრუმენტების სტერილიზაციის ყველაზე საიმედო მეთოდია:
ა ) ქიმიური სტერილიზაცია
ბ ) დუღილი
გ ) გაყინვა
*დ) ავტოკლავირება
19. ინსტრუმენტების ავტოკლავირების ძირითადი ნაკლოვანებაა:
ა ) ინსტრუმენტების არასაკმარისი სტერილიზაცია
ბ ) არ ანადგურებს სპორებს
*გ) ბასრი ინსტრუმენტების დაზიანება
დ ) დროის დანაკარგი
20. მიკროორგანიზმების გამრავლების ყველაზე ხელსაყრელი ტემპერატურაა:
ა ) 38,5 გრადუსი
*ბ) 37,5 გრადუსი
გ ) 34,5 გრადუსი
დ ) 30 გრადუსი
21. ბაქტერიების ინფიცირებისაგან თავდაცვის ყველაზე საიმედო მეთოდია:
ა ) დეზინფექცია
*ბ) სტერილიზაცია
გ ) გაყინვა
დ ) დუღილი
22. ქიმიური დეზინფექციის შემდეგ ინსტრუმენტები უნდა მოთავსდეს:
*ა) გამდინარე წყალში
ბ ) წყლიან ჭურჭელში
გ ) მშრალ ჭურჭელში
დ ) მდუღარე წყლიან ჭურჭელში
23. უბისთეზინს აქვს შემდეგი თვისებები;
ა ) ანტიშოკური (შოკის საწინააღმდეგო) .
ბ ) ქავილის საწინააღმდეგო;
*გ) ადგილობრივი საანესთეზიო;
დ ) ანტიჰისტამინური;
24. ადგილობრივი ანესთეზიის ჩატარების უკუჩვენებას წარმოადგენს:
ა ) ორსულობა
ბ ) კომპენსირებული დიაბეტი
*გ) ალერგია
დ ) ხანდაზმული ასაკი
25. ყველაზე საიმედო (მისაღები) ანესთეტიკი პაციენტებისათვის გულ-სისხლძარღვთა პათოლოგიებით არის:
*ა) მეპივაკაინი
ბ ) ლიდოკაინი
გ ) ნოვოკაინი
დ ) ტრიმეკაინი
26. ადგილობრივი ანესთეტიკებიდან მოქმედების მეტი ხანგრძლივობით ხასიათდება:
ა ) მეპივოკაინი
*ბ) მარკაინი;
გ ) ლიდოკაინი;
დ ) ნოვოკაინი;
27. ლიდოკაინის გამოყენებისას უპირატესობა ენიჭება :
ა ) ინტრაპულპალურ ინექციას;
ბ ) ინტრალიგამენტურ ინექციას;
გ ) სპონგიოზურ ინექცია;
*დ) ინფილტრაციულ, გამტარებლობით ანესთეზიას ;
28. ინტრაპულპური ანესთეზია ეფექტურია
*ა) პულპიტების მკურნალობისას;
ბ ) პერიოდონტიტის მკურნალობისას;
გ ) ღრმა კარიესის მკურნალობისას;
დ ) ყველა ჩამოთვლილ შემთხვევაში.
29. ქვემოთ ჩამოთვლილ ანისთეტიკებიდან რომელია ყველაზე უფრო ალერგიული
ა ) ლიგნოკაინი;
ბ ) ოქტოკაინი;
გ ) უბისტეზინი;
დ ) ქსილოკაინი;
*ე) ნოვოკაინი;
30. ინფილტრაციული ანესთეზია განსაკუთრებით ეფექტურია:
*ა ) ზედა პრემოლარებში
ბ ) ზედა ეშვში;
გ ) ქვედა პირველ მოლარში;
დ ) ზედა მოლარებში;
31. ნორადრენალინი იწვევს:
*ა) არტერიების გარკვეული უბნების შევიწროებას.
ბ ) არტერიების და ვენების სპაზმს;
გ ) არტერიების და ვენების გაფართოებას;
დ ) არტერიების გაფართოებასა და ვენების სპაზმს;
32. ინფილტრაციული ანესთეზია განსაკუთრებით არაეფექტურია:
*ა) ქვედა ყბის მეორე მოლარში.
ბ ) ქვედა ყბის პირველ მოლარში.
გ ) ზედა პრემოლარებში;
დ ) ზედა მოლარებში;
33. ინფილტრაციული ანესთეზია არაეფექტურია:
*ა) ქვედა ყბის მოლარებში.
ბ ) ქვედა ყბის პრემოლარებში;
გ ) ზედა პრემოლარებში;
დ ) ზედა მოლარებში;
34. გამოხატული სისხლძარღვოვანი კოლაფსის დროს, არტერიული წნევა:
ა ) მომატებულია.
ბ ) ვარიაბილურია;
გ ) ქვეითდება, შემდეგ იმატებს;
*დ)ქვეითდება;
35. ადგილობრივ ანესთეტიკში ადრენალინის ოპტიმალური კონცენტრაცია:
ა ) 1 : 750000.
ბ ) 1 : 500000;
გ ) 1 : 50000;
*დ) 1 : 200000;
36. ადრენალინის გარეშე გამოიყენება ანესთეტიკები:
ა ) ლიდოკაინი;
ბ ) ულტრაკაინი;
*გ) მეპივაკაინი;
დ ) უბისთეზინი.
37. განსაკუთრებით დიდ სუნთქვით მოცულობას ქმნის ხელოვნური სუნთქვის შემდეგი მეთოდი:
*ა) ხელოვნური ვენტილაცია.
ბ ) ნიკაპი გადაგდებული და მხრების ქვეშ ლილვაკი;
გ ) მდებარეობა ზურგზე - გულმკერდზე ზეწოლა-ამოსუნთქვა, ხელების აწევა-ჩასუნთქვა;
დ ) მდებარეობა მუცელზე. ზურგის მხრიდან გულმკერდზე ზეწოლა-ამოსუნთქვა ხელების აწევა-ჩასუნთქვა;
38. პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის აპლიკაციური ანესთეზიისათვის ეფექტურია:
ა ) პროპოლისის მალამო;
ბ ) პლატონოვის ხსნარი;
გ ) ნოვოკაინის ხსნარი;
*დ) პირომეკაინის მალამო;
39. ადგილობრივი ანესთეტიკის დამატებითი ინექცია ვესტიბულარული ან სასისკენა მხრიდან აუცილებელია იმ შემთხვევაში:
ა ) ადრენალინის კონცენტრაცია 1 : 25000.
ბ ) როდესაც გამოხატულია ავადმყოფის ტიპოლოგიური სტატუსი;
გ ) როდესაც არასწორად არის შერჩეული ადგილობრივი ანესთეტიკი;
*დ) როდესაც ძირითადი ანესთეზია არაეფექტური აღმოჩნდა;
40. სუნთქვის სიხშირის მომატებას ეწოდება:
ა ) აპნოე.
*ბ) ტახიპნოე;
გ ) ჰიპერპნოე;
დ ) დისპნოე;
41. ქვემოთ ჩამოთვლილ მდგომარეობათაგან ტრახეოსტომიის ჩვენება არის:
ა ) უგონო მდგომარეობის დროს.
ბ ) ქალა-ტვინის ტრავმების დროს;
გ ) ყელის ტრამვული გადაჭრისას პროფილაქტიკური ტრახეოსტომია;
*დ) ხორხის შეშუპება;
42. ზედა ყბის ეშვის მწვავე დიფუზური პულპიტის მკურნალობისას ეფექტურია:
ა ) ტუბერული ანესთეზია.
ბ ) ტორუსური ანესთეზია;
*გ) ინფრაორბიტალური ანესთეზია;
დ ) პალატინური ანესთეზია.
43. ქვედა ყბის პირველი მოლარის მწვავე პერიოდონტიტის მკურნალობისას ეფექტურია:
ა ) ტუბერალური ანესთეზია.
*ბ) მანდიბულარული ანესთეზია;
გ ) მენთალური ანესთეზია;
დ ) ინფილტრაციული ანესთეზია.
44. გულის გაჩერებისას ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი შეჰყავთ იმიტომ რომ:
ა ) ამცირებს ქსოვილების მიერ ჟანგბადის მოხმარებას.
ბ ) კორექციას უკეთებს მეტაბოლურ აციდოზს;
გ ) აძლიერებს შეყვანილი სამკურნალო საშუალებების მოქმედების ეფექტურობას;
*დ) ხელს უშლის მეტაბოლური აციდოზის განვითარებას;
45. კლინიკური სიკვდილის დიაგნოზის დასმის შემდეგ მოქმედებების თანმიმდევრობა:
ა ) ადრენალინის ჰიდროქლორიდის კუნთებში შეყვანა.
ბ ) ნატრიუმის ჰიდროკარბონატის ინტრავენური ინიექცია;
*გ) ადრენალინის ჰიდროქლორიდის გულში შეყვანა;
დ ) რეანიმაციული ბრიგადის გამოძახება;
46. კლინიკური სიკვდილის შემდეგ აღდგა ცნობიერება, სპონტანური სუნთქვა და გულის მუშაობა. ავადმყოფი უნდა:
ა ) მოთავსდეს ინტენსიური თერაპიის პალატაში.
*ბ) ჰოსპიტალიზებულ იქნას რეანიმაციულ განყოფილებაში;
გ ) ჩაუტარდეს ჰოსპიტალიზაცია სომატურ განყოფილებაში;
დ ) გავაგზავნოთ სახლში;
47. სტომატოლოგიური დანადგარის ფუნქციური ელემენტებია:
ა ) ბორმანქანა, ექიმის სკამი, ასისტენტის სკამი,
ბ ) სტომატოლოგიური სავარძელი, ექიმის სკამი, ბორმანქანა,
*გ) სტომატოლოგიური სავარძელი, ბორმანქანა, კომპრესორი,
დ ) კომპრესორი, ელექტროძრავი, ექიმის სკამი,
48. სტომატოლოგიური კაბინეტის ორგანიზებისა და აღჭურვის პროცესში განსაკუთრებული ყურადღება ექცევა:
*ა) საოპერაციო ველის განათების სისტემას,
ბ ) სტომატოლოგიური დანადგარის ზომას,
გ ) სტომატოლოგიური დანადგარის ფორმას,
ე ) კომპრესორის ფორმას.
49. ტურბინული ბუნიკის ბრუნთა სიჩქარე წუთში არის:
ა ) 500 _ 100 ბრუნი,
*ბ) 100 000 _ 350 000 ბრუნი,
გ ) 100 000 _ 450 000 ბრუნი,
დ ) 400 _ 650 ბრუნი,
50. თუ სტომატოლოგიური სავარძლის საზურგე ჰორიზონტალურ მდგომარეობაშია მოყვანილი, ექიმი იკავებს:
*ა) “11 ან 12 საათის" შესაბამისი ორიენტირის პოზიციას,
ბ ) “9 საათის" შესაბამისი ორიენტირის პოზიციას,
გ ) “9 ან 6 საათის" შესაბამისი ორიენტირის პოზიციას,
დ ) “6 საათის" შესაბამისი ორიენტირის პოზიციას,
51. კნოპიან ბუნიკში ბორის ჩასმა _ გამოღება რეგულირებისთვის საჭიროა:
ა ) ბორის “მიმწოლი",
*ბ) ბუნიკის თავზე არსებული კნოპი,
გ ) ბორის სპეციალური გასაღები,
დ ) ბორის სპეციალური “მომჭერი",
52. რენტგენოლოგიური გამოკვლევის რომელი მეთოდი იძლევა დიდი სანერწყვე ჯირკვლების გამოსახულებას?
ა ) ორთოპანტომოგრაფია,
*ბ) სიალოგრაფია,
გ ) ტომოგრაფია,
დ ) ტელერენტგენოგრაფია.
53. აპექსლოკაციის ჩატარებისას პასიური ელექტროდი:
ა ) უმაგრდება ენდოდონტიური ინსტრუმენტის მეტალის ნაწილს,
ბ ) თავსდება პაციენტის კბილზე,
გ ) პაციენტს უჭირავს ხელში,
*დ) თავსდება პაციენტის ტუჩზე,
54. გრადუირებული ზონდის დანიშნულებაა:
*ა) პაროდონტალური ჯიბის ინსპექცია და სიღრმის განსაზღვრა,
ბ ) პირის ღრუს რბილი ქსოვილების ფიქსაცია,
გ ) ბამბის ლილვაკების პირის ღრუში დანიშნულებისამებრ შეტანა,
დ ) კბილბუდეში კბილის ფიქსაციის შემოწმება,
55. პირშიგნითა რენტგენოგრამებს ფირის მდებარეობის მიხედვით ყოფენ:
*ა) კონტაქტურ და ოკლუზიურ რენტგენოგრამებად,
ბ ) კონტაქტურ და პირგარეთა რენტგენოგრამებად,
გ ) ოკლუზიურ და პირგარეთა რენტგენოგრამებად,
დ ) მედიალურ და პირგარეთა რენტგენოგრამებად,
56. რომელი დაავადებისას არის ვერტიკალური პერკუსია მტკივნეული?
ა ) ღრმა კარიესი,
ბ ) პულპის ჰიპერემია,
*გ) მწვავე მწვერვალოვანი პერიოდონტიტი,
დ ) ქრონიკული პერიოდონტიტი,
57. პაციენტის გამოკვლევის დამატებით მეთოდებს მიეკუთვნება:
ა ) პერკუსია,
ბ ) თანკბილვის განსაზღვრა,
*გ) რენტგენოგრაფია,
დ ) ანამნეზის შეკრება.
58. პაციენტის გამოკვლევის დამატებით მეთოდებს მიეკუთვნება:
ა ) პალპაცია,
*ბ) რადიოვიზიოგრაფია
გ ) ანამნეზის შეკრება,
დ ) ზონდირება,
ე ) პერკუსია.
59. ჰისტამინის სინჯი გამოიყენება შემდეგი პათოლოგიების გამოსავლენად:
ა ) მიკოზური,
*ბ) ალერგიული,
გ ) ვირუსული,
დ ) კოკური,
60. სისხლის ბიოქიმიურ გამოკვლევას ატარებენ:
*ა) გლუკოზის შემცველობის დასადგენად შაქრიანი დიაბეტის დროს,
ბ ) ჰემოგლობინის რაოდენობის დასადგენად,
გ ) ერითროციტების და ლეიკოციტების რაოდენობის დასადგენად,
დ ) ფერადობის მაჩვენებლების დასადგენად,
61. პაციენტს სეროლოგიური გამოკვლევით უდგენენ:
ა ) მიკოზებით დაინფიცირებას,
ბ ) სიფილისურ ინფექციებს,
*გ) იმუნოდეფიციტურ ვირუსს,
დ ) ტუბერკულოზურ პათოლოგიას,
62. ფუნქციურ კვლევის მეთოდებს მიეკუთვნება:
ა ) პერკუსია,
ბ ) რენტგენოგრაფია,
გ ) ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა,
*დ) ბიომიკროსკოპია,
63. სტერილიზაცია მიზნად ისახავს:
*ა) პათოგენური და არაპათოგენური მიკროორგანიზმების და მათი სპორების განადგურებას,
ბ ) მხოლოდ არაპათოგენური მიკროორგანიზმების განადგურებას,
გ ) მხოლოდ აერობების განადგურებას,
დ ) პათოგენური და არაპათოგენური მიკროორგანიზმების და მათი სპორების გაუვნებელყოფას,
64. კონტაქტური ინფექციის პროფილაქტიკა გულისხმობს:
*ა) სტერილიზაციას,
ბ ) დეზინფექციას,
გ ) წინასასტერილიზაციო დამუშავებას,
დ ) გარეცხვას,
65. მკურნალობისას პაციენტის სისხლით ან სხვა რომელიმე ბიოლოგიური სითხით ექიმის კანის დაბინძურების შემთხვევაში აუცილებელია:
ა ) კანის დამუშავება იზოტონური ხსნარით,
*ბ) კანის დამუშავება სადეზინფექციო ხსნარით,
გ ) კანის დამუშავება წყლით,
დ ) კანის დამუშავება მჟავით,
66. მკურნალობის პროცესში გამოყენებული საანესთეზიო კარპულები და საინიექციო ნემსები აუცილებლად უნდა:
ა ) მოთავსდეს სადეზინფექციო ხსნარში უტილიზაციამდე
ბ ) გადაიყაროს სანაგვე ყუთში,
*გ) მოთავსდეს უტილიზატორში
დ ) უტილიზაციამდე მოთავსდეს გამოხდილ წყალში,
67. ორთქლის წნევის ქვეშ ორთქლით სტერილიზაციის (ავტოკლავირების) რეჟიმია:
ა ) 100°C-1.0 ბარი,
ბ ) 240°C–0.0 ბარი,
*გ) 134°C–2.2 ბარი,
დ ) 180°C–2.2 ბარი.
68. მიკრობული ინფიცირების რისკის შესამცირებლად, სტომატოლოგიური დანადგარის ის ფუნქციური უბნები, რომელსაც ექიმი ხშირად ეხება აუცილებელია ჩაუტარდეს:
*ა) დეზინფექცია
ბ ) სტერილიზაცია,
გ ) გამჭირვალე ცელულოიდის თვითწებვადი პროტექტორებით შეფუთვა,
დ ) წინასასტერილიზაციო დამუშავება
69. თანამედროვე სტომატოლოგიურ კლინიკებში ბუნიკების სტერილიზაცია ხდება:
ა ) დალბობით და გარეცხვით,
*ბ) ავტოკლავირებით,
გ ) მხოლოდ დეზინფექციით,
დ ) მხოლოდ სტერილიზაციით,
70. შესახვევი მასალის და რეზინის ინსტრუმენტების გასტერილება წარმოებს:
*ა) ავტოკლავში,
ბ ) ქიმიური სტერილიზაციით,
გ ) მშრალ სტერილიზატორში,
დ ) გლასპერლენის სტერილიზატორში,
71. სტერილიზაციის სწორი თანმიმდევრობაა:
ა ) წინასასტერილიზაციო დამუშავება, სტერილიზაცია, დეზინფექცია,
*ბ) დეზინფექცია, წინასასტერილიზაციო დამუშავება, სტერილიზაცია,
გ ) წინასასტერილიზაციო დამუშავება, დეზინფექცია, სტერილიზაცია,
დ ) სტერილიზაცია, წინასასტერილიზაციო დამუშავება, დეზინფექცია,
72. სტერილიზაციის ყველაზე საიმედო მეთოდია:
*ა) ავტოკლავირება.
ბ ) ქიმიური სტერილიზაცია,
გ ) ჰაერღუმელოვანი სტერილიზაცია,
დ ) მინის ბურთულებში სტერილიზაცია,
73. მაგარის სასის ლორწოვანი გარსის შემადგენლობაში არ გვხვდება
*ა) ლორწქვეშა შრე
ბ ) საკუთრივ ლორწოვანი გარსი
გ ) მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელიუმი
დ ) გარქოვანებული უჯრედების შრე
74. საჭრელი დვრილი მდებარეობს:
ა ) რბილი და მაგარი სასის საზღვარზე ორივე მხარეს;
ბ ) რბილ სასაზე;
გ ) მაგარ სასაზე, პირის ღრუს წინა მესამედში სიმეტრიულად;
*დ) მაგარ სასაზე, ცენტრალური საჭრელების უკან, ცენტრში.
75. რბილი სასის ლორწოვანი გარსის შემადგენლობაში არ გვხვდება
ა ) ლორწქვეშა შრე
ბ ) საკუთრივ ლორწოვანი გარსი
გ ) მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელიუმი
*დ) გარქოვანებული ეპითელიუმი
76. დენტინის მილაკებში ცირკულირებს
ა ) ქსოვილოვანი სითხე, რომელიც დენტინის კვების ფუნქციას ასრულებს
ბ ) დენტინის სითხე, რომელიც შეიცავს არაორგანულ ნივთიერებებს
გ ) ლიმფა და ცხოველქმედების პროდუქტები, რომლებიც გადადიან ლიმფურ კვანძებში
*დ) დენტნის სითხე, რომელიც შეიცავს ორგანულ და არაორგანულ ნივთიერებებს
77. როდის წარმოიქმნება მეორადი დენტინი
ა ) კბილის ჩანასახოვანი განვითარების დროს
ბ ) კარიესული პროცესის დროს
*გ) მთელი სიცოცხლის განმავლობაში
დ ) კბილების პათოლოგიური ცვეთის დროს
78. რომელი ჩანასახოვანი ორგანოდან ვითარდება დენტინი?
ა ) კბილის პარკიდან
*ბ) კბილის დვრილიდან
გ ) ეპითელური ორგანოდან
დ) კბილის ტაკვიდან
79. რომელი ჩანასახოვანი ორგანოდან ვითარდება დუღაბი?
*ა) კბილის პარკიდან
ბ ) კბილის დვრილიდან
გ ) ეპითელური ორგანოდან
დ ) ეპითელური ორგანოს შიგნითა შრის უჯრედებიდან
80. ლაქოვანი კარიესის დიფერენცირება ტარდება:
*ა) ფლუროზთან, ჰიპოპლაზიასთან
ბ ) ზედაპირულ კარიესთან, ფლუროზთან
გ ) მინანქრის ნეკროზთან
დ ) ეროზიასთან, ზედაპირულ კარიესთან
81. სავარაუდო მეოთხე არხი, ზედა ყბის მე-7 კბილში მდებარეობს:
ა ) დისტალურ ლოყისკენა ფესვში
*ბ) მედიალურ ლოყისკენა ფესვში
გ ) სასისკენა ფესვში
დ ) მედიალურ სასისკენა ფესვში
82. სავარაუდო მეოთხე არხი, ქვედა ყბის მე-6 კბილში მდებარეობს:
ა ) მედიალურ ფესვში
ბ ) მედიალურ ლოყისკენა ფესვში
გ ) დისტალურ ენისკენა ფესვში
*დ) დისტალურ ფესვში
83. სავარაუდო მეოთხე არხი ქვედა ყბის მე-7 კბილში მდებარეობს:
ა ) მედიალურ ფესვში
ბ ) მედიალურ ლოყისკენა ფესვში
*გ) დისტალურ ფესვში
დ ) დისტალურ ლოყისკენა ფესვში
84. პულპის ქსოვილის ჰისტოლოგიურ შემადგენლობაშია:
ა ) 6 შრე
ბ ) 5 შრე;
გ ) 4 შრე;
*დ) 3 შრე;
85. პულპის უჯრედოვანი შემადგენლობა შემდეგია:
ა ) ჰგავს ნევრულ ქსოვილს
ბ ) შემადგენლობის მიხედვით ახლოს არის ეპითელურ ქსოვილთან;
გ ) პულპის უჯრედოვანი შემადგენლობა წარმოდგენილია პლაზმოციტური უჯრედებისაგან;
*დ) პულპა, როგორც შემაერთებელი ქსოვილი მდიდარია მისთვის დამახასიათებელი უჯრედებით;
86. პულპის პერიფერიული შრე შედგება:
*ა) ოდონტობლასტებისაგან;
ბ ) ვარსკვლავისებური უჯრედებისაგან;
გ ) ლიმფოციტების და მონოციტებისაგან
დ ) პლაზმური უჯრედებისაგან;
87. რომელი ჩანასახოვანი ორგანოდან ვითარდება კბილის პულპა
ა ) კბილის პარკიდან
*ბ) კბილის დვრილიდან
გ ) ეპითელური მინანქრის ორგანოდან
დ ) კბილის პარკის პერიფერიული შრიდან
88. პულპის პერიფერიული შრე შედგება:
ა ) პლაზმოციტებისაგან
ბ ) ცემენტობლასტებისაგან
*გ) ოდონტობლასტებისაგან
დ ) ფიბრობლასტებისაგან
89. პულპის სუბოდონტობლასტური შრე შედგება;
ა ) ადვენტიციური უჯრედებისგან
*ბ) ვარსკვლავისებური უჯრედებისგან
გ ) ლიმფური უჯრედებისგან
დ ) პლაზმური უჯრედებისგან
90. რომელი სახის ბოჭკოები არ აღინიშნება პულპაში
ა ) კორფის რეტიკულური ბოჭკოები
ბ ) ოქსითალანური ბოჭკოები
გ ) კოლაგენური ბოჭკოები
*დ) ელასტიური ბოჭკოები
91. ოდონტობლასტების ძირითადი ფუნქციაა:
ა ) პულპის ინერვაცია
ბ ) ძირითადი ნივთიერების წარმოქმნა
გ ) დენტინის და მინანქრის კვება
*დ) დენტინის წარმოქმნა
92. პულპაში იმუნური სისტემის უჯრედებია
ა ) ფიბრობლასტები
*ბ) ჰისტოციტები და პლაზმური უჯრედები
გ ) ოდონტობლასტები
დ ) ვარსკვლავისებური უჯრედები
93. ოდონტობლასტები განლაგებულნი არიან
ა ) სუბ-ოდონტობლასტურ შრეში
ბ ) ცენტრალურ შრეში
*გ) პულპის პერიფერიულ შრეში
დ ) პრედენტინის შრეში
94. კბილის ჩანასახის რომელი ნაწილისაგან წარმოიქმნება პერიოდონტის ქსოვილი?
ა ) ე.წ. გერტვიგის საშოს უჯრედებისაგან.
ბ ) კბილის დვრილიდან;
გ ) ეპითელური ორგანოს პერიფერიული შრიდან
*დ) კბილის პარკიდან;
95. ზედა პირველი მოლარის რომელი ფესვის არხია ყველაზე ძნელად გამავალი?
ა ) სასისკენა.
ბ ) ლოყისკენა დისტალური
გ ) ლოყისკენა;
*დ) ლოყისკენა მეზიალური;
96. ზედა პირველი მოლარის ყველაზე კარგად გამავალი არხი:
ა ) სასისკენა დისტალური;
*ბ) სასისკენა;
გ ) ლოყისკენა მეზიალური;
დ ) ლოყისკენა დისტალური;
97. ქვედა ყბის მოლარის არხებიდან რომელია უფრო ძნელად გამავალი
ა ) დისტალური ლოყისკენა
ბ ) დისტალური ენისკენა
*გ) მედიალური ენისკენა
დ ) მედიალური ლოყისკენა
98. ზედა ყბის პირველი პრემოლარის არხებიდან რომელია ძნელად გამავალი
*ა) ლოყისკენა
ბ ) სასისკენა
გ ) ორივე ადვილად გამავალია
დ ) ორივე ძნელად გამავალია
99. ქვედა ყბის ნერვი ქალას ღრუდან გამოდის შემდეგი ხვრელის გავლით:
ა ) დვრილისებრი,
*ბ) ოვალური,
გ ) მრგვალი,
დ ) ნავისებრი,
100. გაიხსენეთ სტომატოლოგიურ პრაქტიკაში გამოყენებული საანესთეზიო საშუალების არტიკაინის პროცენტული შემცველობა:
ა ) 10%,
ბ ) 5%,
*გ) 4%,
დ ) 2%,
101. გულსისხლძარღვთა სისტემის იშემიური დაავადების მქონე პაციენტების მკურნალობის დროს საანესთეზიო ნივთიერებისა და ვაზოკონსტრიქტორის რეკომენდებული კონცენტრაციაა:
ა ) 1 : 50 000,
*ბ) 1 : 200 000,
გ ) 1 : 100 000,
დ ) 1 : 75 000,
102. ინტრალიგამენტური ანესთეზია გულისხმობს საანესთეზიო ხსნარის შეყვანას:
*ა) პეროიდონტალურ სივრცეში,
ბ ) გარდამავალ ნაოჭში,
გ ) სასის დიდ ხვრელთან,
დ ) პულპურ ღრუში,
103. ალერგიული რეაქციის ყველაზე მძიმე და საშიში გამოვლინება, რომელიც წარმოიქმნება ანტიგენის ნებადართული დოზის შეყვანის საპასუხოდ არის:
ა ) გულის წასვლა,
ბ ) კოლაფსი,
*გ) ანაფილაქსიური შოკი,
დ ) ჰიპერტონული კრიზის I ტიპი,
104. ცხვირ – სასის ნერვი გაუტკივარდება:
ა ) პალატინური ანესთეზიით,
*ბ) ინციზიური ანესთეზიით,
გ ) ინფრაორბიტული ანესთეზიით,
დ ) ტუბერული ანესთეზიით,
105. სასის დიდი ნერვი გაუტკივარდება:
*ა) პალატინური ანესთეზიით,
ბ ) ინფრაორბიტალური ანესთეზიით,
გ ) ინციზიური ანესთეზიით,
დ ) მენთალური ანესთეზიით,
106. ვაზოკონსტრიქტორებს მიეკუთვნება:
*ა) ადრენალინი, ეპინეფრინი, ლევონოდეფრინი,
ბ ) ადრენალინი, ეპინეფრინი, კოკაინი,
გ ) ადრენალინი, ეპინეფრინი, ანესთეზინი,
დ ) ადრენალინი, ეპინეფრინი, დიკაინი,
107. პაციენტი კლინიკაში შემოვიდა 26 მწვავე ტკივილით, კბილი საჭიროებს ენდოდონტიურ მკურნალობას, რომელ ანესთეზიას აირჩევდით?
*ა) ტუბერულს,
ბ ) მანდიბულურს,
გ ) ინციზიურს,
დ ) მენთალურს,
108. ორსულობის მეორე ტრიმესტრში 38 ექსტრაქციისთვის რომელი პრეპარატის უსაფრთხო გამოყენებაა რეკომენდებული?
ა ) ლიდოკაინი 1 : 50 000,
ბ ) ლიდოკაინი 1 : 100 000,
*გ) ულტრაკაინი 1 : 200 000,
დ ) სკანდონესტი, ვაზოკონსტრიქტორის გარეშე,
109. ლიდოკაინის გამოყენებისას ტოქსიური რეაქცია გამოიხატება:
*ა) გულის რევითა და პირღებინებით,
ბ ) კრუნჩხვებით,
გ ) ძილიანობით,
დ ) ციანოზით,
110. კოლაფსის დროს არტერიული წნევა:
ა ) იმატებს,
*ბ) ქვეითდება,
გ ) ვარიაბელურია,
დ ) რჩება უცვლელი,
111. სტომატოლოგიაში გამოყენებულ უადრენალინო საანესთეზიო საშუალებებს მიეკუთვნება:
ა ) ლიდოკაინი,
ბ ) ულტრაკაინი,
*გ) მეპივაკაინი,
დ ) უბისთეზინი,
112. აპლიკაციური ანესთეზიისთვის გამოიყენება:
*ა) ლიდოკაინის 10% აეროზოლი,
ბ ) ლიდოკაინის 20% აეროზოლი,
გ ) ბენზოკაინის 30% აეროზოლი,
დ ) მარკაინის 15% აეროზოლი,
113. ტრახეოსტომიის ჩვენება არის:
ა ) ქალა-ტვინის ტრავმების დროს,
*ბ) ხორხის შეშუპების დროს,
გ ) ბულბარული პოლიომიელიტის დროს,
დ ) კოლაფსის დროს,
114. ალერგიული რეაქციების დროს, უსაფრთხოების მიზნით ანტიჰისტამინური პრეპარატები შეყვანილი უნდა იქნან:
ა ) კანქვეშ,
ბ ) ვენაში,
*გ) კუნთში,
დ ) ინიექციის გაკეთების ადგილას,
115. ორგანიზმის სენსიბილიზაციის თავიდან აცილების მიზნით, ალერგიულ პაცინტებს ენიშნებათ:
ა ) ანტიაციდური საშუალებები,
*ბ) ანტიჰისტამინური საშუალებები,
გ ) ანტიარითმული საშუალებები,
დ ) სტეროიდული საშუალებები,
116. რეტზიუს-ის ხაზები სათავეს მინანქარ-დენტინის საზღვრიდან იღებენ და მინანქრის ზედაპირზე კარგად გამოხატულ ღარში ბოლოვდებიან. ამ ღარების სახელწოდებაა:
*ა) პერიკიმატები,
ბ ) მამელონები,
გ ) ლამელები,
დ ) მინანქრის თითისტარისებრი წანაზარდები,
117. რა ეწოდება დენტინს, რომელიც დენტინის მილაკის ირგვლივაა მოთავსებული:
*ა) პერიტუბულური დენტინი,
ბ ) ფიბროდენტინი,
გ ) ინტერტუბულური დენტინი,
დ ) რეაქტიული დენტინი,
118. პულპის ახლომდებარე დენტინი არის:
*ა) პრედენტი,
ბ ) რეაქტიული დენტინი,
გ ) ინტერტუბულური დენტინი,
დ ) ფიბროდენტინი,
119. ასაკობრივად სახეშეცვლილ დენტინს ეწოდება:
*ა) ალტერირებული დენტინი,
ბ ) მესამეული დენტინი,
გ ) ინფიცირებული დენტინი,
დ ) პერიტუბულური დენტინი,
120. რა ეწოდება უჯრედული ცემენტის იმ უბნებს, რომლებშიც ცემენტოციტები არიან განლაგებულნი:
*ა) ლაკუნები,
ბ ) პერიოდონტის ქსოვილი,
გ ) HHavers-ის არხები,
დ ) Volkman-ის არხები,
121. აცელულური ცემენტის სინონიმია:
*ა) უუჯრედო ცემენტი,
ბ ) მეორადი ცემენტი,
გ ) ცელულური ცემენტი,
დ ) უჯრედული ცემენტი,
122. ცელულური ცემენტის სტრუქტურა შემდეგში მდგომარეობს:
*ა) დენტინთან მიკავშირების საზღვარი მკვეთრად გამოხატულია,
ბ ) აქვს განვითარების დაბალი სიჩქარე,
გ ) შრეებს შორის მანძილი მცირეა,
დ ) არ შეიცავს უჯრედებს,
123. რამდენი ბორცვი აქვს ზედა მეორე მუდმივ პრემოლარს?
*ა) ორი,
ბ ) ოთხი,
გ ) სამი,
დ ) ერთი,
124. რამდენი ზედაპირი აქვთ მუდმივ მოლარებს?
*ა) ხუთი,
ბ ) ცხრა,
გ ) ოთხი,
დ ) ორი,
125. ქვედა პირველი, მუდმივი მოლარის რომელი ბორცვია ზომით ყველაზე დიდი?
ა ) დისტალური,
*ბ) ლოყისკენა მედიალური,
გ ) ლოყისკენა დისტალური,
დ ) ენისკენა მედიალური,
126. როგორი ფორმა აქვს ქვედა მეორე, მუდმივი მოლარის გვირგვინს?
*ა) მართკუთხა,
ბ ) პრიზმული,
გ ) რომბისებური,
დ ) სფერული,
127. რამდენი ფესვი აქვთ ზედა ყბის სარძევე მოლარებს და როგორია მათი განლაგება?
*ა) ერთი სასისკენა და ორი ლოყისკენა,
ბ ) ორი სასისკენა და ერთი ლოყისკენა,
გ ) ერთი სასისკენა და ერთი ლოყისკენა,
დ ) ორი სასისკენა და ორი ლოყისკენა,
128. რომელ მუდმივ კბილზე გვხვდება კარაბელას ბორცვი?
*ა) ზედა პირველი მოლარი,
ბ ) ზედა მეორე მოლარი,
გ ) ქვედა პირველი მოლარი,
დ ) ქვედა მეორე მოლარი,
129. ქვედა მეორე, მუდმივი პრემოლარის დამახასიათებელი ნიშანია:
*ა) სამბორცვიანია და აქვს სფერული ფორმა,
ბ ) ოთხბორცვიანია და აქვს სფერული ფორმა,
გ ) ერთბორცვიანია და აქვს სფერული ფორმა,
დ ) ხუთბორცვიანია და აქვს სფერული ფორმა,
130. რამდენი ენისკენა ბორცვი აქვს ქვედა პირველ მოლარს?
ა ) სამი,
ბ ) ოთხი,
*გ) ორი,
დ ) ერთი,
131. რა ეწოდება იმ ზედაპირს რომელიც შუა ხაზიდან უფრო დაშორებულია?
ა ) მედიალური,
ბ ) ლინგვალური,
გ ) საღეჭი,
*დ) ლატერალური,
132. რომელი კბილი აღინიშნება ციფრით 34?
*ა) ქვედა მარცხენა პირველი პრემოლარი,
ბ ) ქვედა მარჯვენა პირველი პრემოლარი,
გ ) ქვედა მარცხენა პირველი მოლარი,
დ ) ქვედა მარჯვენა პირველი მოლარი,
133. რომელი ციფრით აღინიშნება ქვედა მარცხენა სარძევე ცენტრალური საჭრელი?
ა ) 81,
*ბ) 71,
გ ) 51,
დ ) 41,
134. რომელი ციფრით აღინიშნება ქვედა მარცხენა მუდმივი ცენტრალური საჭრელი?
ა ) 51,
ბ ) 41,
გ ) 44,
*დ) 31,
135. საკუთრივ ლორწოვანი შრე წარმოდგენილია:
*ა) შემაერთებელი ქსოვილით,
ბ ) ხრტილოვანი ქსოვილით,
გ ) ეპითელური ქსოვილით,
დ ) ლიმფური ქსოვილით,
136. სად იხსნება ყბაყურა ჯირკვლის სადინარი?
ა ) მაგარ სასაზე,
ბ ) რბილ სასაზე,
გ ) პირის ღრუს ფსკერზე,
*დ) ლოყის ლორწოვან გარსზე ზედა ყბის მეორე მოლარის დონეზე,
137. რომელი შრეები გვხვდება მაგარი სასისა და ღრძილების მიდამოში?
ა ) ბაზალური და წვეტიანი,
*ბ) მარცვლოვანი და რქოვანი,
გ ) მარცვლოვანი და წვეტიანი,
დ ) მარცვლოვანი და ბაზალური,
138. საკუთრივ ლორწოვანი შრის უჯრედული ელემენტებია:
ა ) ოდონტობლასტები, ფიბრობლასტები, პოხიერი უჯრედები.
ბ ) პლაზმური უჯრედები, ოსტეობლასტები, პოხიერი უჯრედები,
*გ) ფიბრობლასტები, პოხიერი და პლაზმური უჯრედები,
დ ) მელანოციტები, ოდონტობლასტები, პოხიერი და პლაზმური უჯრედები,
139. შეარჩიე სწორი მოცემულობა:
ა ) ღრძილის მფარავი ეპითელური გარსი არ განიცდის გარქოვანებას,
*ბ) ღრძილის მფარავი ეპითელური გარსი განიცდის გარქოვანებას,
გ ) ღრძილის მფარავი ეპითელური გარსი ნაწილობრივ განიცდის გარქოვანებას,
დ ) ღრძილის მფარავი ეპითელური გარსი განიცდის გარქოვანებას ტრავმულ უბნებში,
140. რა რაოდენობით ნერწყვი გამოიყოფა საშუალოდ დღე-ღამის განმავლობაში პირის ღრუში?
ა ) 3ლ,
*ბ) 1,5ლ,
გ ) 0,5ლ,
დ ) 3,5ლ
141. რა ფარგლებში მერყეობს ნერწყვის pH ნორმალურ პირობებში?
*ა) 6.5-7.5,
ბ ) 7.5-7.8,
გ ) 2.3-4.5,
დ ) 4.5-6.5,
142. აღნიშნეთ კბილების არაკარიესული დაავადებები, რომლებიც ყალიბდება კბილების ჩანასახოვანი განვითარების დროს:
ა ) ჰიპერესთეზია, ტრავმა;
*ბ) ჰიპოპლაზია, ენდემური ფლუოროზი, მარმარილოს დაავადება;
გ ) კბილების მაგარი ქსოვილების ეროზია, ჰიპერესთეზია;
დ ) სოლისებრი დეფექტი, ტრავმა;
143. აღნიშნეთ კბილების მემკვიდრული წარმოშობის არაკარიესული დაავადებები, რომლებიც ყალიბდება კბილების ჩანასახოვანი განვითარების პერიოდში:
ა ) ჰიპერესთეზია, ტრავმა;
ბ ) კბილების ნეკროზი, სოლისებრი დეფექტი;
*გ) სტეინტონ-კაპდეპონის სინდრომი, მარმარილოს დაავადება;
დ ) ფლუოროზი, ჰიპოპლაზია;
144. ბავშვს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოშლილობა (დისპეპსია) დაემართა 5-6 თვის ასაკში, რომელი კბილებისა და კბილების რომელი უბნების ჰიპოპლაზიურ დაზიანებას ექნება ადგილი?
ა ) მუდმივი გვერდითი საჭრელების საჭრელი კიდე;
*ბ) მუდმივი ცენტრალური საჭრელების საჭრელი კიდე და მუდმივი პირველი მოლარების ბორცვები;
გ ) მუდმივი ეშვის ეკვატორი და მუდმივი მეორე პრემოლარის ბორცვები;
დ ) სარძევე მოლარების ყელი მიდამო;
145. ჰიპოპლაზიის დროს დეფექტები ყველაზე ხშირად ლოკალიზდება:
ა ) პრემოლარებისა და მოლარების ვესტიბულურ ზედაპირზე;
ბ ) პრემოლარების საღეჭ ზედაპირზე;
*გ) საჭრელებისა და ეშვების ვესტიბულურ ზედაპირსა და მოლარების ბორცვების მიდამოში;
დ ) საჭრელების, ეშვების და პრემოლარების ვესტიბულურ ზედაპირზე;
146. აღნიშნეთ კვლევის ის მეთოდები, რომლებიც საშუალებას გვაძლევს გავატაროთ დიფერენციული დიაგნოზი ჰიპოპლაზიასა და კარიესს შორის:
ა ) ელექტროოდონტოდიაგნოსტიკა, რენტგენოლოგიური გამოკვლევა;
*ბ) ანამნეზის შეკრება, ვიტალური შეღებვის მეთოდი;
გ ) პერკუსია, ზონდირება;
დ ) ანამნეზის შეკრება, სასმელ წყალში ფტორის კონცენტრაციის მომატება;
147. ფლუოროზის კლინიკური ფორმებია:
*ა) შტრიხოვანი, ლაქოვანი, ცარცისებრ-წინწკლებიანი, ეროზიული, დესტრუქციული;
ბ ) ტალღოვანი, წერტილოვანი, ღაროვანი, ეროზიული;
გ ) ლაქოვანი, ტალღოვანი, ღაროვანი, ეროზიული, დესტრუქციული;
დ ) წერტილოვანი, შტრიხოვანი, ცარცისებრ-წინწკლებიანი;
148. რა არის ჰიპერპლაზია?
*ა ) მინანქრის ზედმეტი განვითარება
ბ ) დენტინის სრული განუვითარებლობა;
გ ) მინანქრის სრული და დენტინის ნაწილობრივი განუვითარებლობა;
დ ) მინანქრის სრული განუვითარებლობა;
149. კბილების პირველი ხარისხის პათოლოგიური ცვეთის დროს აღინიშნება:
*ა) კბილების საჭრელი კიდეებისა და ბორცვების მფარავი მინანქრის უმნიშვნელო ცვეთა;
ბ ) დენტინის გაშიშვლება კბილების საჭრელი კიდეებისა და ბორცვების მფარავი მინანქრის ცვეთის გამო;
გ ) კბილის მინანქრისა და დენტინის ცვეთა კბილის ღრუს დონემდე;
დ ) კბილის მინანქრისა და დენტინის მნიშვნელოვანი ცვეთა კბილის ყელის დონემდე;
150. კბილების მეორე ხარისხის პათოლოგიური ცვეთის დროს აღინიშნება:
ა ) კბილების საჭრელი კიდეებისა და ბორცვების მფარავი მინანქრის უმნიშვნელო ცვეთა;
*ბ) დენტინის გაშიშვლება კბილების საჭრელი კიდეებისა და ბორცვების მფარავი მინანქრის ცვეთის გამო;
გ ) კბილის მინანქრისა და დენტინის ცვეთა კბილის ღრუს დონემდე;
დ ) კბილის მინანქრისა და დენტინის მნიშვნელოვანი ცვეთა კბილის ყელის დონემდე;
151. კბილების მესამე ხარისხის პათოლოგიური ცვეთის დროს აღინიშნება:
ა ) კბილების საჭრელი კიდეებისა და ბორცვების მფარავი მინანქრის უმნიშვნელო ცვეთა;
ბ ) დენტინის გაშიშვლება კბილების საჭრელი კიდეებისა და ბორცვების მფარავი მინანქრის ცვეთის გამო;
*გ) კბილის მინანქრისა და დენტინის ცვეთა კბილის ღრუს დონემდე;
დ ) კბილის მინანქრისა და დენტინის მნიშვნელოვანი ცვეთა კბილის ყელის დონემდე;
152. კბილის მაგარი ქსოვილების ჰიპერესთეზიის დიფერენციულ დიაგნოზს ატარებენ:
ა ) ჰიპერპლაზიასთან;
ბ ) ჰიპოპლაზიასთან;
*გ) მწვავე პულპიტთან;
დ ) დაწყებით კარიესთან;
153. ტერნერის კბილები ყალიბდება:
*ა) ადგილობრივი ჰიპოპლაზიის მძიმე ფორმის _ მინანქრის აპლაზიის დროს;
ბ ) ფლუოროზის დესტრუქციული ფორმის დროს;
გ ) თანდაყოლილი სიფილისის დროს;
დ ) მემკვიდრული პათოლოგიების დროს;
154. “ტეტრაციკლინის" კბილები არის:
ა ) ენდოკრინული დაავადება;
ბ ) მემკვიდრული დაავადება;
გ ) სისტემური ფლუოროზის ფორმა;
*დ) სისტემური ჰიპოპლაზიის ფორმა;
155. ღრძილის ქსოვილის შემადგენლობაშია:
ა ) საკუთრივ ლორწოვანი და ლორწქვეშა შრე
ბ ) მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელი და ლორწქვეშა შრე
*გ) მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელი და საკუთრივ ლორწოვანი გარსი
დ ) მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელი, საკუთრივ ლორწოვანი და ლორწქვეშა შრე
156. ზედა ყბაზე კორტიკალური ფირფიტა ყველაზე უფრო სქელია
*ა) ვესტიბულარულ ზედაპირზე მოლარების მიდამოში
ბ ) სასისკენა ზედაპირზე მოლარების მიდამოში
გ ) ვესტიბულარულ ზედაპირზე, პრემოლარების მიდამოში
დ ) ვესტიბულარულ ზედაპირზე, ფრონტალური კბილების მიდამოში
157. ქვედა ყბის ალვეოლური ნაწილის კორტიკალური ფირფიტა ყველაზე უფრო თხელია
ა ) ვესტიბულურ ზედაპირზე მოლარების მიდამოში
ბ ) ენისკენა ზედაპირზე მოლარების მიდამოში
გ ) ვისტიბულურ ზედაპირზე ფრონტალური კბილების მიდამოში
*დ) ენისკენა ზედაპირზე ფრონტალური კბილების მიდამოში
158. ქვედა ყბის ძვალს აქვს შემდეგი აგებულება
ა ) წვრილმარყუჟოვანი ბუდეები, რომლებიც ამოვსებულია ღრუბლისებრი ნივთიერებით, ტრაბეკულებს კი აქვთ ვერტიკალური მიმართულება
*ბ) წვრილმარყუჟოვანი ბუდეები, ჰორიზონტალურად მიმართული ტრაბეკულებით
გ ) მსხვილმარყუჟოვანი ბუდეები, ვერტიკალურად მიმართული ტრაბეკულებით
დ ) მსხვილმარყუჟოვანი ბუდეები, ჰორიზონტალურად მიმართული ტრაბეკულებით
159. ზედა ყბის ძვალს აქვს შემდეგი აგებულება
ა ) წვრილმარყუჟოვანი ბუდეები, ვერტიკალურად მიმართული ტრაბეკულებით
ბ ) წვრილმარყუჟოვანი ბუდეები ჰორიზონტალურად მიმართული ტრაბეკულებით
გ ) მსხვილბუდობრივი აგებულება, ჰორიზონტალურად მიმართული ტრაბეკულებით
*დ) მსხვილბუდობრივი აგებულება, ვერტიკალურად მიმართული ტრაბეკულებით
160. რომელი მტკიცებაა სწორი
ა ) ღრძილის მფარავი ეპითელური გარსი განიცდის გარქოვანებას მხოლოდ ტრავმულ უბნებში
*ბ) ღრძილის მფარავი ეპითელური გარსი განიცდის გარქოვანებას
გ ) ღრძილის მფარავი ეპითელური გარსი არ განიცდის გარქოვანებას
დ ) ღრძილის მფარავი ლორწოვანი გარსი არ შეიცავს ეპითელს
161. ფესვის რომელ ნაწილში გვხვდება არაუჯრედოვანი დუღაბი
ა ) ბიფურკაციის მიდამოში
*ბ) ფესვის გასწვრივ (კედლებზე)
გ ) ფესვის მწვერვალზე
დ ) ტრიფურკაციის მიდამოში
162. რამდენი შრისგან შედგება პირის ღრუს ლორწოვანი გარსი?
ა ) ხუთი.
ბ ) ოთხი;
*გ) სამი;
დ ) ორი;
163. მაგარი სასის ლორწოვანი გარსი შედგება:
ა ) საკუთრივ ლორწოვანი და ლორწქვეშა შრე.
ბ ) მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელი და ლორწქვეშა შრე.
გ ) მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელი, საკუთრივ ლორწოვანი გარსი და ლორწქვეშა შრე.
*დ) მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელი და საკუთრივ ლორწოვანი გარსი
164. ფოთლისებრი დვრილები განლაგებულია:
ა ) ენის ზურგზე.
*ბ) ენის უკანა ნაწილში გვერდით ზედაპირებზე.
გ ) ენის წვერზე.
დ ) ენის ზურგზე სხეულის და ძირის საზღვართან.
165. შემოსაზღვრული დვრილები განლაგებულია:
ა ) ენის ზურგზე, ფარავს მთელ ზედაპირს;
ბ ) ენის გვერდით ზედაპირის გასწვრივ, ძირიდან წვერამდე;
*გ) ენის ზურგზე სხეულის და ძირის საზღვართან.
დ ) ენის წვერზე, გვერდით ზედაპირებზე.
166. ძაფისებური დვრილები განლაგებულია:
*ა) ენის ზურგზე, ფარავს მთელ ზედაპირს;
ბ ) ენის გვერდით ზედაპირის გასწვრივ, ძირიდან წვერამდე;
გ ) ენის ზურგზე სხეულის და ძირის საზღვართან.
დ ) ენის წვერზე, გვერდით ზედაპირებზე.
167. სოკოსებური დვრილები განლაგებულია:
ა ) ენის ზურგზე, ფარავს მთელ ზედაპირს;
ბ ) ენის გვერდით ზედაპირის გასწვრივ, ძირიდან წვერამდე;
გ ) ენის ზურგზე სხეულის და ძირის საზღვართან;
*დ) ენის წვერზე და გვერდით ზედაპირებზე, მცირე რაოდენობით ენის ზურგზე.
168. სად იხსნება ყბისქვეშა ჯირკვლის სადინარი?
ა ) ლოყაზე ქვედა ყბის მეორე პრემოლარის დონეზე;
ბ ) ქვედა ყბის მეორე მოლარის ღრძილზე, ვესტიბულურ ზედაპირზე;
*გ) პირის ღრუს ფსკერზე, ენის ქვეშ, ენისქვეშა ჯირკვლის სადინართან ერთად;
დ ) ლოყაზე ზედა ყბის მეორე მოლარის დონეზე;
169. სად იხსნება ყბაყურა ჯირკვლის სადინარი?
ა ) მაგარ სასაზე.
ბ ) ლოყაზე ზედა ყბის მეორე პრემოლარის დონეზე;
*გ) ლოყაზე ზედა ყბის მეორე მოლარის დონეზე.
დ ) პირის ღრუს ფსკერზე, ენის ქვეშ;
170. ქვემოთ ჩამოთვლილი პათოლოგიებიდან, რომელი არ მიეკუთვნება კბილების არაკარიესულ დაავადებებს:
*ა) ბეხჩეტის სინდრომი.
ბ ) სტენტონ-კაპდეპონის სინდრომი;
გ ) არასრული ამელოგენეზი;
დ ) ფლუოროზი;
171. აღნიშნეთ კბილების არაკარიესული დაავადებები, რომლებიც ყალიბდება კბილების ჩანასახოვანი განვითარების დროს:
ა ) ჰიპერესთეზია, ტრავმა.
*ბ) ჰიპოპლაზია, ენდემიური ფლუოროზი, მარმარილოს დაავადება;
გ ) კბილების მაგარი ქსოვილების ეროზია, ჰიპერესთეზია;
დ ) თან, სოლისებრი დეფექტი;
172. აღნიშნეთ კბილების მემკვიდრული წარმოშობის არაკარიესული დაავადებები, რომლებიც ყალიბდება კბილების ჩანასახოვანი განვითარების პერიოდში:
ა ) ჰიპერესთეზია, ტრავმა;
ბ ) კბილების ნეკროზი, სოლისებრი დეფექტი;
*გ) სტენტონ-კაპდეპონის სინდრომი, მარმარილოს დაავადება;
დ ) ფლუოროზი, ჰიპოპლაზია.
173. კბილების განვითარების მემკვიდრულ დარღვევებს მიეკუთვნება:
ა ) კბილების მაგარი ქსოვილების ეროზია, კბილების მაგარი ქსოვილების ნეკროზი;
*ბ) არასრული ამელოგენეზი, არასრული დენტინოგენეზი;
გ ) კბილების მაგარი ქსოვილების პათოლოგიური ცვეთა. ჰიპერესთეზია;
დ ) ფლუოროზი, ჰიპოპლაზია, ჰიპერპლაზია;
174. აღნიშნეთ კბილების არაკარიესული დაავადებები, რომლებიც ყალიბდება კბილების ამოჭრის შემდეგ:
ა ) ენდემიური ფლუოროზი.
*ბ) კბილების მაგარი ქსოვილების ეროზია
გ ) ჰიპოპლაზია,
დ ) ჰიპერპლაზია;
175. რომელი უჯრედების ფუნქციის დარღვევა იწვევს ჰიპოპლაზიის განვითარებას?
ა ) ოსტეოკლასტების
ბ ) ოსტეობლასტების
გ ) ცემენტობლასტების
*დ) ენამელობლასტების
176. ჰიპოპლაზია უფრო ხშირად გვხვდება:
ა ) სარძევე კბილებში.
*ბ) მუდმივ კბილებში;
გ ) თანაბარი სიხშირით ორივე ჯგუფის კბილებში
დ) სიბრძნის კბილებში
177. ბავშვს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოშლილობა (დისპეპსია) დაემართა 5-6 თვის ასაკში, რომელი კბილებისა და კბილების რომელი უბნების ჰიპოპლაზიურ დაზიანებას ექნება ადგილი:
ა ) მუდმივი გვერდითი საჭრელების საჭრელი კიდე.
*ბ) მუდმივი ცენტრალური საჭრელების საჭრელი კიდე და მუდმივი პირველი მოლარის ბორცვები;
გ ) მუდმივი ეშვის ეკვატორი და მუდმივი მეორე პრემოლარის ბორცვები;
დ ) სარძევე მოლარების ყელის მიდამო;
178. ბავშვს ნივთიერებათა ცვლის მოშლა (დისპეპსია და სხვ.) დაემართა 8-9 თვის ასაკში, რომელი კბილების ჰიპოპლაზიურ დაზიანებას ექნება ადგილი:
ა ) ეშვების და პირველი პრემოლარების;
*ბ) გვერდითი საჭრელების და ეშვების;
გ ) ცენტრალური და გვერდითი საჭრელების;
დ ) პირველი და მეორე პრემოლარების.
179. გეტჩინსონისა და ფურნიეს კბილების ჩამოყალიბებისას ადგილი აქვს :
ა ) მინანქრისა და დუღაბის არასრულ განვითარებას.
*ბ) მინანქრის და დენტინის არასრულ განვითარებას;
გ ) დენტინისა და დუღაბის განუვითარებლობას;
დ ) მინანქრის არასრულ განვითარებას;
180. ჰიპოპლაზიის დროს პაციენტი უჩივის:
*ა) კბილების ფორმისა და ფერის დეფექტებს.
ბ ) უსიამოვნო სუნს პირის ღრუდან;
გ ) დისკომფორტს საკვების მიღების დროს;
დ ) მიზეზობრივი ხასიათის ტკივილს თერმულ და მექანიკურ გამღიზიანებელზე, რომელიც მიზეზის მოხსნისთანავე ქრება;
181. ჰიპოპლაზიის დროს დეფექტები ყველაზე უფრო ხშირად ლოკალიზდება:
ა ) პრემოლარებისა და მოლარების ვესტიბულურ ზედაპირზე.
ბ ) პრემოლარების საღეჭ ზედაპირზე;
*გ) საჭრელებისა და ეშვების ვესტიბულარულ ზედაპირსა და მოლარების ბორცვების მიდამოში:
დ ) საჭრელების, ეშვების და პრემოლარების ვესტიბულურ ზედაპირზე.
182. კვლევის მეთოდები, რომლებიც საშუალებას გვაძლევს გავატაროთ დიფერენციული დიაგნოზი ჰიპოპლაზიასა და კარიესს შორის:
ა ) ელექტროოდონტოდიაგნოსტიკა, რენტგენოლოგიური გამოკვლევა.
*ბ) ანამნეზი, ვიტალური შეღებვის მეთოდი;
გ ) პერკუსია, ზონდირება;
დ ) ანამნეზი, სასმელ წყალში ფტორის კონცენტრაციის მომატება;
183. როგორია წყალში ფტორის კონცენტაცია, რომელმაც შეიძლება გამოიწვიოს ცვლილებები უკვე ფორმირებულ კბილებში:
ა ) 4-5,7 მგ/ლ.
*ბ) 6,5-7 მგ/ლ;
გ ) 2-2,5 მგ/ლ;
დ ) 1,5-2 მგ/ლ;
184. ფლუოროზის კლინიკური ფორმები:
ა ) ტალღოვანი, დესტრუქციული.
*ბ) ლაქოვანი, ეროზიული, ცარცისებურ-წერტილოვანი, დესტრუქციული , შტრიხოვანი;
გ ) ლაქოვანი, ეროზიული, კიბისებური, წერტილოვანი;
დ ) ლაქოვანი, ტალღოვანი, კიბისებური, დესტრუქციული.
185. ფლუოროზის კლინიკური ფორმებია :
ა ) ტალღოვანი, დესტრუქციული, ეროზიული.
ბ ) ლაქოვანი, ცარცისებურ-წერტილოვანი, კიბისებური.
გ ) ლაქოვანი, კიბისებური, წერტილოვანი.
*დ) დესტრუქციული, შტრიხოვანი.
186. წყალში ფტორის კონცენტრაცია, რომელიც მოსახლეობის 80-90%-ში იწვევს ფლუორიზის განვითარებას:
*ა) 2,3-3,0 მგ/ლ.
ბ ) 1,5-2,0 მგ/ლ;
გ ) 0,1 მგ/ლ;
დ ) 1,5 მგ/ლ;
187. ფლუოროზის კლინიკური ფორმები, რომელთა დროსაც აღინიშნება კბილების მაგარი ქსოვილების დაკარგვა:
*ა) დესტრუქციული, ეროზიული.
ბ ) ტალღოვანი, დესტრუქციული;
გ ) ლაქოვანი, შტრიხოვანი;
დ ) ეროზიული, ნეკროზული;
188. ჰიპერპლაზია არის:
ა ) დენტინის ზედმეტი განვითარება;
ბ ) მინანქრის სრული და დენტინის ნაწილობივი განუვითარებლობა;
გ ) მინანქრის სრული განუვითარებლობა;
*დ) მინანქრის ზედმეტი განვითარება.
189. ჰიპოპლაზიის განვითარების ხელშემწყობ ფაქტორს წარმოადგენს:
ა ) ფტორის შემცველობის მომატება წყალში.
ბ ) ოდონტობლასტების განვითარების მოშლა ბავშვთა ადრეულ ასაკში.
გ ) არასრული ოსტეოგენეზი.
*დ) ნივთიერებათა ცვლის მოშლა, ბავშვთა ადრეულ ასაკში ავადმყოფობისას.
190. კბილების ფლუოროზის ჩამოყალიბების მიზეზი არის:
ა ) ფტორის ზედმეტი რაოდენობით მიღება საკვებთან ერთად.
ბ ) ნივთიერებათა ცვლის მოშლა;
გ ) სასმელ წყალში ფტორის კონცენტრაციის შემცირება;
*დ) სასმელ წყალში ფტორის კონცენტრაციის მომატება;
191. ქვემოთ ჩამოთვლილი პათოლოგიებიდან, რომელი არ მიეკუთვნება კბილების ტრავმულ დაზიანებას:
*ა) კბილების პათოლოგიური ცვეთა;
ბ ) კბილის ღრძობა
გ ) კბილის ამოვარდნილობა;
დ ) კბილის გვირგვინის მოტეხილობა;
192. კბილების პირველი ხარისხის პათოლოგიური ცვეთის დროს აღინიშნება:
*ა) კბილების საჭრელი კიდეებისა და ბორცვების მფარავი მინანქრის უმნიშვნელო ცვეთა;
ბ ) დენტინის გაშიშვლება კბილების საჭრელი კიდეებისა და ბორცვების მფარავი მინანქრის ცვეთის გამო;
გ ) კბილის მინანქრისა და დენტინის ცვეთა კბილის ღრუს დონემდე;
დ ) კბილის მინანქრისა და დენტინის მნიშვნელოვანი ცვეთა კბილის ყელის დონემდე.
193. კბილების მე-2 ხარისხის პათოლოგიური ცვეთის დროს აღინიშნება:
ა ) კბილების საჭრელი კიდეებისა და ბორცვების მფარავი მინანქრის უმნიშვნელო ცვეთა;
*ბ) დენტინის გაშიშვლება კბილების საჭრელი კიდეებისა და ბორცვების მფარავი მინანქრის ცვეთის გამო;
გ ) კბილის მინანქრისა და დენტინის ცვეთა კბილის ღრუს დონემდე;
დ ) კბილის მინანქრისა და დენტინის მნიშვნელოვანი ცვეთა კბილის ყელის დონემდე.
194. კბილების მე-3 ხარისხის პათოლოგიური ცვეთის დროს აღინიშნება:
ა ) კბილების საჭრელი კიდეებისა და ბორცვების მფარავი მინანქრის უმნიშვნელო ცვეთა;
ბ ) დენტინის გაშიშვლება კბილების საჭრელი კიდეებისა და ბორცვების მფარავი მინანქრის ცვეთის გამო;
*გ) კბილის მინანქრისა და დენტინის ცვეთა კბილის ღრუს დონემდე;
დ ) კბილის მინანქრისა და დენტინის მნიშვნელოვანი ცვეთა კბილის ყელის დონემდე.
195. ჰიპერესთეზია არის:
ა ) დენტინის ზედმეტად განვითარება.
ბ ) კბილის ქსოვილების მგრძნობელობის შემცირება მექანიკურ, ქიმიურ და ტემპერატურულ გამღიზიანებლებზე;
*გ) კბილის ქსოვილების მომატებული მგრძნობელობა მექანიკურ, ქიმიურ და ტემპერატურულ გამღიზიანებლებზე;
დ ) მინანქრის ზედმეტად განვითარება;
196. კბილის მაგარი ქსოვილების ჰიპერესთეზიის, დიფერენციულ დიაგნოზს ატარებენ:
ა ) ჰიპერპლაზიასთან.
ბ ) ჰიპოპლაზიასთან;
*გ) მწვავე პულპიტთან;
დ ) დაწყებით კარიესთან;
197. სოლისებური დეფექტის ჩამოყალიბებას, სავარაუდოდ იწვევს:
ა ) კბილების შერეული ფორმის ცვეთა;
ბ ) კბილის ფესვის გაშიშვლება პაროდონტის დაავადებების დროს;
გ ) ფარისებური ჯირკვლის დისფუნქცია;
*დ) მექანიკური ზემოქმედება.
198. სოლისებრი დეფექტის დროს აღინიშნება:
ა ) ღრძილის მიმდებარე უბანზე ღარის ფორმის დეფექტის არსებობა.
ბ ) კბილის ყელის მიდამოში ოვალური ფორმის დეფექტის არსებობა;
გ ) საჭრელი კიდისა და ბორცვების დეფექტები;
*დ) კბილის ყელის მიდამოში დამახასიათებელი ფორმის დეფექტის არსებობა;
199. დენტინის ჰიპერესთეზიის მკურნალობა, კბილების შერეული ფორმის ცვეთისას:
ა ) ვიტამინოთერაპია, ელექტროფორეზი, ლაზეროთერაპია.
*ბ) კომპლექსური (ზოგადი და ადგილობრივი), რემინერალიზაციური თერაპია ერთი თვის განმავლობაში;
გ ) ნატრიუმის ფტორიდის 1%-იანი ხსნარით ელექტროფორეზი;
დ ) ნატრიუმის ფტორიდის შეზელვა;
200. კბილების ჰიპერპლაზია უფრო ხშირად გვხვდება:
*ა) მუდმივ კბილებში
ბ ) ჩნდება მხოლოდ ხანდაზმულ ასაკში
გ ) სარძევე კბილებში
დ ) ერთნაირი სიხშირით სარძევეებში და მუდმივებში
201. ლოკალური ჰიპოპლაზია ყველაზე ხშირად გვხვდება:
ა ) ფრონტალურ კბილებში
ბ ) სარძევე მოლარებში
გ ) მუდმივ მოლარებში
*დ) პრემოლარებში
202. ტერნერის კბილები ყალიბდება:
*ა) ლოკალური ჰიპოპლაზიის მძიმე ფორმის ე.წ. მინანქრის აპლაზიის დროს.
ბ ) ფლუოროზის მძიმე ე.წ. დესტრუქციული ფორმის დროს.
გ ) თანდაყოლილი სიფილისის დროს, როგორც ტრიადის შემადგენელი ნიშანი.
დ ) მემკვიდრული პათოლოგიების დროს.
203. "ტეტრაციკლინის" კბილები არის :
ა ) ენდოკრინული დაავადება
ბ ) მემკვიდრული დაავადება
გ ) სისტემური ფლუოროზის ფორმა
*დ) სისტემური ჰიპოპლაზიის ფორმა
204. მინანქრის ჰიპერპლაზია ლოკალიზდება:
ა ) პულპაში
*ბ) მინანქარ-ცემენტის საზღვარზე
გ ) დენტინ-ცემენტის საზღვარზე
დ ) მინანქარ-დენტინის საზღვარზე
205. ფლუოროზი უფრო ხშირად გვხვდება:
ა ) სარძევე და მუდმივ კბილებში ერთნაირი სიხშირით
ბ ) სარძევე კბილებში
*გ) მუდმივ კბილებში
დ) სიბრძნის კბილებში
206. ფლუოროზის დროს პაციენტის ტიპიური ჩივილია:
ა ) რეგიონული ლიმფური კვანძების მტკივნეულობა
ბ ) კბილების მორყევა
*გ) კბილების ფერის შეცვლა (მრავლობითი ლაქები)
დ ) მომატებული მგრძნობელობა
207. კლინიკური ნიშნებით ჰიპოპლაზიას ყველაზე მეტად ემსგავსება;
ა ) ჰიპერპლაზია
ბ ) კბილების მაგარი ქსოვილების ნეკროზი
გ ) კბილების პათოლოგიური ცვეთა
*დ) ფლუოროზი, კარიესი ლაქის სტადიაში
208. მჟავური ნეკროზის დროს განსაკუთრებით ძლიერი დაზიანება მოდის
ა ) პრემოლარებზე და ეშვებზე
ბ ) მხოლოდ მოლარებზე
*გ) საჭრელებზე და ეშვებზე
დ ) მხოლოდ საჭრელებზე
209. კბილების ამოჭრის შემდეგ მათ პიგმენტაციაზე მოქმედებენ ისეთი ფაქტორები, როგორიცაა:
ა ) ანესთეტიკის ხშირად გამოყენება.
*ბ) საკვების პიგმენტები, თამბაქოს გამოყენება.
გ ) ანტიბიოტიკების მიღება.
დ ) ზოგადი ნარკოზის გამოყენება
210. კბილების ამოჭრის შემდეგ მათ პიგმენტაციაზე მოქმედებენ ისეთი ფაქტორები, როგორიცაა:
ა ) ანტიბიოტიკების მიღება
*ბ) ზოგიერთი საბჟენი მასალა (რეზორცინ-ფორმალინი,პარაცინი,იოდოფორმი)
გ ) ორთოდონტიული აპარატების გამოყენება
დ ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
211. კბილების ამოჭრის შემდეგ მათ პიგმენტაციაზე მოქმედებენ ისეთი ფაქტორები, როგორიცაა:
*ა) ვერცხლის პრეპარატების (ბჟენი,წკირი, ვერცხლის ნიტრატი) გამოყენება
ბ ) ორთოდონტიული აპარატების გამოყენება
გ ) ზოგადი ნარკოზის გამოყენება
დ ) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
212. ქვემოთ ჩამოთვლილი ნახშირწყლებიდან განსაკუთრებით კარიესოგენულია:
ა ) ფრუქტოზა.
ბ ) კრახმალი;
გ ) გლუკოზა;
*დ) საქაროზა;
213. ქვემოთ ჩამოთვლილი მიკროელემენტებიდან, რომელი ატარებს კარიესოგენულ ხასიათს?
*ა) სელენი.
ბ ) სტრონციუმი, რკინა;
გ ) კალიუმი, რკინა;
დ ) ფოსფორი, მარგანეცი;
214. კარიესის განვითარებისათვის განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება:
*ა) ნახშირწყლების მიღების სიხშირეს და მათი პირის ღრუში დაყოვნების ხანგრძლივობას.
ბ ) მიღებული ნახშირწყლების რაოდენობას;
გ ) ნახშირწყლების მიღების სიხშირეს და რაოდენობას;
დ ) საკვებთან ერთად მიღებული ცილების რაოდენობას;
ე ) ვიტამინების მიღების სიხშირეს;
215. კარიესოგენულ მიკროორგანიზმებს მიეკუთვნება:
*ა) Streptococus mutans Streptococus sanguisStreptococus salivarius.
ბ ) Peptostreptococus micros.Actinobacillus actinomycetemcomitans
გ ) Bact. Intermedius.Fusobacterium nucleatum
დ ) Staph.epidermidis . Staph. aureus
216. ქვემოთ ჩამოთვლილი მიკროორგანიზმებიდან, რომელს აქვს გლიკანის, ლევანისა და დექსტრანის სინთეზის უნარი:
*ა) Streptococus mutans.
ბ ) Staph. aureus;
გ ) Bact. Intermedius;
დ ) Herpes simplex
217. ძირითადი როლი კარიესის განვითარებაში ენიჭება:
*ა) ნახშირწყლებს, მიკროორგანიზმებს და მათ შეხებას კბილის ზედაპირთან.
ბ ) მიკროორგანიზმებს;
გ ) საცხოვრებელ პირობებს;
დ ) სხვადასხვა სისტემურ დაავადებას;
218. PH-ის კრიტიკული მაჩვენებელი, რომლის დროსაც იწყება მინანქრის დემინერალიზაცია:
ა ) 7,0-7,3.
*ბ) 4,5-5,0;
გ ) 6,7-7,2;
დ ) 5,9-6,1;
219. მინანქრის ზედაპირული შრის მომატებულ კარიესრეზისტენტობას განაპირობებს:
ა ) ქლორაპატიტებისა და კარბონატაპატიტების დიდი რაოდენობა.
ბ ) კარბონატაპატიტების დიდი რაოდენობა;
*გ) ფტორაპატიტების დიდი რაოდენობა და პირის ღრუს სითხიდან მინერალური კომპონენტებით მუდმივი გამდიდრება;
დ ) ჰიდროქსიაპატიტების დიდი რაოდენობა;
220. ბლეკის კლასიფიკაციის მიხედვით IV კლასის ღრუები ლოკალიზებულია:
ა ) ყველა კბილის ყელის მიდამოში;
*ბ) საჭრელების საკონტაქტო და საჭრელ ზედაპირზე;
გ ) საჭრელების საკონტაქტო ზედაპირზე;
დ ) მოლარებისა და პრემოლარების საკონტაქტო ზედაპირზე;
221. ბლეკის კლასიფიკაციის მიხედვით III კლასის ღრუები ლოკალიზებულია:
ა ) მოლარებისა და საჭრელების ბუნებრივ ხვრელებში.
ბ ) ფრონტალური კბილების ყელის მიდამოში;
*გ) საჭრელების საკონტაქტო ზედაპირზე;
დ ) მოლარებისა და პრემოლარების საკონტაქტო ზედაპირზე;
222. ბლეკის კლასიფიკაციის მიხედვით II კლასის ღრუები ლოკალიზებულია:
ა ) მოლარებისა და საჭრელების ბუნებრივ ხვრელებში.
ბ ) ფრონტალური კბილების ყელის მიდამოში;
გ ) საჭრელების საკონტაქტო ზედაპირზე;
*დ) მოლარებისა და პრემოლარების საკონტაქტო ზედაპირზე;
223. ბლეკის კლასიფიკაციის მიხედვით I კლასის ღრუები ლოკალიზებულია:
*ა) მოლარებისა და პრემოლარების საღეჭ ზედაპირებზე;
ბ ) ფრონტალური კბილების ყელის მიდამოში;
გ ) საჭრელების საკონტაქტო ზედაპირზე;
დ ) მოლარებისა და პრემოლარების საკონტაქტო ზედაპირზე;
224. ბლეკის კლასიფიკაციის მიხედვით V კლასის ღრუები ლოკალიზებულია:
*ა) ყველა კბილის ყელის მიდამოში;
ბ ) ფრონტალური კბილების ყელის მიდამოში;
გ ) საჭრელების საკონტაქტო ზედაპირზე;
დ ) მოლარებისა და პრემოლარების საკონტაქტო ზედაპირზე;
225. ბლეკის მიერ შემოთავაზებული კარიესული ღრუების ფორმირების პრინციპების გათვალისწინებით, დამატებითი მოედნის შექმნა აუცილებელია:
ა ) I და V კლასი.
*ბ) II და IV კლასი;
გ ) Vკლასი;
დ ) I კლასი;
226. ბლეკის მიერ შემოთავაზებული კარიესული ღრუების ფორმირების პრინციპების გათვალისწინებით, დამატებითი მოედნის შექმნა აუცილებელია:
ა ) I და II კლასი.
ბ ) I და IV კლასი;
გ ) III და Vკლასი;
*დ) II და III კლასი;
227. რომელი ელემენტი არ გააჩნია კარიესულ ღრუს:
ა ) კედლები.
ბ ) კუთხეები;
გ ) ფსკერი;
*დ ) თაღი;
228. კარიესული ღრუს გაფართოებაში იგულისხმება:
ა ) მინანქრის ბასრი კუთხეების მომრგვალება
ბ ) დარბილებული, პიგმენტირებული ქსოვილების ამოკვეთა;
გ ) სწორი ფსკერისა და სწორი კედლების ფორმირება;
*დ) მინანქრის გადმოკიდებული კიდეების მოკვეთა, რომელთაც არ აქვთ დენტინის საყრდენი;
229. დაწყებითი კარიესის დიფერენციულ დიაგნოსტიკას ატარებენ:
ა ) საშუალო კარიესთან.
ბ ) სოლისებურ დეფექტთან;
*გ) ჰიპოპლაზიასთან ;
დ ) კბილების მაგარი ქსოვილების ნეკროზთან;
230. დაწყებითი კარიესის დიფერენციულ დიაგნოსტიკას ატარებენ:
ა ) საშუალო კარიესთან;
ბ ) ჰიპოპლაზიასა და სოლისებურ დეფექტთან;
გ ) პათოლოგიურ ცვეთასთან;
*დ) ფლუოროზთან.
231. ნივთიერება, რომელიც გამოიყენება დაწყებით კარიესსა და სხვადასხვა არაკარიესულ დაავადებს შორის დიფერენციული დიაგნოზის გასატარებლად:
ა ) ლუგოლი.
ბ ) კალიიოდატი;
*გ) მეთილენის ლურჯი;
დ ) იოდის ხსნარი;
ე ) კალიუმის პერმანგანატი;
232. დაწყებით კარიესსა და ჰიპოპლაზიას შორის დიფერენციული დიაგნოზის გატარებისას მნიშვნელოვანი ფაქტორია:
ა ) დაზიანების სისტემური ხასიათი.
ბ ) დაზიანების სიმეტრიულობა;
გ ) დეფექტის ფორმა;
*დ) პროცესის პროგრესული ხასიათი
233. გადამწყვეტი მნიშვნელობა თეთრი ლაქის მკურნალობის დროს ენიჭება:
ა ) ვიტამინოთერაპიას ანტიბიოტიკოთერაპიასთან ერთად.
ბ ) ვიტამინოთერაპიას;
გ ) კალციუმის პრეპარატების აბების მიღებას;
*დ) სარემინერალიზაციო ხსნარებს ადგილობრივად გამოყენებას
234. საშუალო კარიესსა და ქრონიკულ პერიოდონტიტს შორის დიფერენციალური დიაგნოზის გატარებისას, ყველაზე ინფორმაციულია:
*ა) რენტგენოლოგიური გამოკვლევა.
ბ ) თერმოდიაგნოსტიკა;
გ ) პერკუსია;
დ ) ზონდირება, პალპაცია;
235. ფტორის შემცველი პრეპარატების ადგილობრივი აპლიკაცია იწვევს:
ა ) კბილის ნადების PH-ის შეცვლას;
ბ ) მინანქრის ცილოვანი მატრიცის გამყარებას, ფტორაპატიტების წარმოქმნას;
გ ) ფტორის ბაქტერიოციდული მოქმედების გაძლიერებას;
*დ) რემინერალიზაციის პროცესის გააქტიურებას, მინანქრის ხსნადობისა და განვლადობის შემცირებასა და ფტორაპატიტების წარმოქმნას;
236. სუბიექტური და ობიექტური გამოკვლევის შედეგი, რომელიც გვაძლევს საფუძველს დავსვათ პულპის ჰიპერემიის დიაგნოზი:
*ა) პაციენტი უჩივის მიზეზობრივი ხასიათის ტკივილს ქიმიურ, თერმულ და მექანიკურ გაღიზიანებაზე, რომელიც მიზეზის მოხსნის შემდეგ ქრება. აღინიშნება ღრმა კარიესული ღრუ. ზონდირებით მტკივნეულია მთელი ფსკერი.
ბ ) პაციენტი უჩივის უხერხულობას საკვების მიღებისას, რომელიც მისი ევაკუაციის შემდეგ ქრება. ზონდირება მკვეთრად მტკივნეულია ერთ წერტილში;
გ ) პაციენტი უჩივის უხერხულობას საკვების მიღებისას, რაც გამოიხატება საკვების ნარჩენების კარიესულ ღრუში ჩარჩენით. აღინიშნება ღრმა კარიესული ღრუ. ზონდირება მტკივნეულია მინანქარ-დენტინის საზღვარზე;
დ ) პაციენტი უჩივის მიზეზობრივი ხასიათის ტკივილს ქიმიურ გამღიზიანებელზე, რომელიც მიზეზის მოხსნისთანავე ქრება. აღინიშნება ღრმა კარიესული ღრუ, რომელიც ზონდირებით შერწყმულია კბილის ღრუსთან.
237. პულპის ჰიპერემიის დროს უმჯობესია გამოვიყენოთ სამკურნალო სარჩულები:
ა ) ჰორმონალური პრეპარატების საფუძველზე.
*ბ) ოდონტოტროპული;
გ ) ანტივირუსული მოქმედების;
დ ) ანთების საწინააღმდეგო;
238. პრეპარატები, რომელთაც აქვთ ოდონტოტროპული მოქმედება:
ა ) ტრიპსინი.
ბ ) ნატრიუმის ფტორიდი;
*გ) კალციუმის ჰიდროქსიდი;
დ ) გლუკოკორტიკოიდები;
239. შეიძლება თუ არა პულპის ჰიპერემიის ადგილობრივი მკურნალობისას ღრუში დავტოვოთ სამკურნალო სარჩულები ანტიბიოტიკების საფუძველზე?
ა ) არა, რადგან ისინი იწვევენ შემაერთებელი ქსოვილის გაღიზიანებას.
*ბ) არა, რადგან ისინი თრგუნავენ პულპის ფაგოციტურ აქტივობას, თრგუნავენ ოდონტობლასტების ფუნქციებს,
გ ) დიახ, რადგან ისინი ხელს უწყობენ დენტინოგენეზს;
დ ) დიახ, რადგან ისინი ამცირებენ პულპაში ანთებით მოვლენებს, რომლებიც თან ახლავს ღრმა კარიესს;
240. პულპის ჰიპერემიის დროს, კარიესული ღრუს ნეკრექტომიის ჩატარებისას განსაკუთრებული სიფრთხილე გვმართებს:
ა ) კარიესული ღრუს კიდეების არეში.
*ბ) კარიესული ღრუს კუთხეებში, პულპის რქების საპროექციო არეში;
გ ) კარიესული ღრუს ფსკერის ცენტრალურ ნაწილში;
დ ) მინანქარ-დენტინის მიდამოში, მომატებული მგრძნობელობის გამო.
241. სუბიექტური და ობიექტური გამოკვლევის შედეგად, პულპის ჰიპერემიის დროს:
ა ) პაციენტი უჩივის შეტევითი ხასიათის ტკივილს, რომლის დროსაც მტკივნეული პერიოდი გრძელდება 10-15 წუთს, ხოლო რემისია რამდენიმე საათს. კარიესული ღრუს ფსკერი ერთ წერტილში ძლიერ მტკივნეული.
ბ ) პაციენტი უჩივის ღამის ტკივილებს, თვითნებითი, შეტევითი ხასიათის ტკივილებს და აღნიშნავს, რომ ტკივილი უწყნარდება ცივზე. ზონდირებით კარიესული ღრუს ფსკერი მტკივნეულია;
*გ) პაციენტი უჩივის მიზეზობრივი ხასიათის ტკივილს თერმულ და ქიმიურ გამღიზიანებელზე, რომელიც მიზეზის მოხსნისთანავე ქრება. ზონდირებით კარიესული ღრუს ფსკერი არის მტკივნეული;
დ ) პაციენტი უჩივის შეტევითი ხასიათის ტკივილს. მიზეზობრივი ხასიათის ტკივილს თერმულ, ქიმიურ და მექანიკურ გამღიზიანებელზე, რომელიც მიზეზის მოხსნის შემდეგ არ ქრება. ზონდირებით მტკივნეულია კარიესული ღრუს ფსკერი ერთ წერტილში;
242. ეროზიას კარიესისაგან განასხვავებს:
ა ) გამღიზიანებელზე დაბალი მგრძნობელობა და მტკივნეულობა ღრუს ფსკერის ზონდირებისას.
ბ ) ქიმიურ და თერმულ გამღიზიანებელზე დაბალი მგრძნობელობა და ტკივილი ღრუს ფსკერის ზონდირებისას;
*გ) აწეული მგრძნობელობა სხვადასხვა სახის გამღიზიანებელზე, განსაკუთრებით ტემპერატურულსა და ქიმიურზე. გვირგვინის ვესტიბულურ ზედაპირზე ოვალური ფორმის დეფექტის არსებობა რომლის ფსკერი მკვრივი და მბრწყინავია;
დ ) ქიმიურ და თერმულ გამღიზიანებელზე მომატებული მგრძნობელობა და დაზიანებული ქსოვილების ძლიერი პიგმენტაცია;
ე ) ქიმიურ და თერმულ გამღიზიანებელზე მომატებული მგრძნობელობა და კბილის მაგარი ქსოვილების ძლიერი პიგმენტაცია;
243. კარიესის კომპლექსური პროფილაქტიკის ორგანიზაციის ძირითადი პრინციპები:
ა ) სასმელ წყალში ფტორის შემცველობის რაოდენობის გათვალისწინება.
*ბ) ადექვატური საშუალებების გამოყენება, რომლებიც მოქმედებს როგორც მთლიანად ორგანიზმზე, ასევე უშუალოდ კბილებზეც;
გ ) მოცემული რეგიონისთვის ანტიკარიესოგენული პრეპარატის სწორად შერჩევა;
დ ) ეფექტური ანტიკარიესოგენული პრეპარატის გამოყენება;
244. კარიესის გავრცელება გვიჩვენებს:
ა ) ერთი წლის განმავლობაში ახლად წარმოქმნილი კარიესების რაოდენობას
*ბ) კარიესით დაავადებულ ადამიანთა რაოდენობას 100 გამოკვლეულზე
გ ) კარიესული კბილების რაოდენობას ერთ გამოკვლეულზე
დ ) კარიესით დაავადებულ ადამიანთა რაოდენობას 1000 გამოკვლეულზე
245. კარიესის ინტენსივობა გვიჩვენებს:
ა ) ერთი წლის განმავლობაში ახლად წარმოქმნილი კარიესების რაოდენობას
ბ ) კარიესით დაავადებულ ადამიანთა რაოდენობას 100 გამოკვლეულზე
*გ) კარიესული კბილების რაოდენობას ერთ გამოკვლეულზე
დ ) კარიესული კბილების რაოდენობას 100 გამოკვლეულზე
246. კარიესის ნამატი გვიჩვენებს:
*ა) ერთი წლის განმავლობაში ახლად წარმოქმნილი კარიესების რაოდენობას
ბ ) კარიესით დაავადებულ ადამიანთა რაოდენობას 100 გამოკვლეულზე
გ ) კარიესული კბილების რაოდენობას ერთ გამოკვლეულზე
დ ) 1000 ახლად წარმოქმნილ კარიესს პროფილაქტიკურ ჯგუფში
247. რომელი ჩანასახოვანი ორგანოდან ვითარდება მინანქარი?
ა ) კბილის პარკიდან
ბ ) კბილის დვრილიდან
*გ) ეპითელური ორგანოდან
დ) კბილის მეზენქიმიდან
248. დენტინის კარიესის დროს დიფ. დიაგნოზი ტარდება შემდეგ დაავადებებთან:
*ა) სოლისებრი დეფექტი, ქრ. პერიოდონტიტი.
ბ ) ეროზია, ჰიპოპლაზია
გ ) ქრ. პერიოდონტიტი, ქრ. განგრენული პულპიტი
დ ) პულპის ჰიპერემია, ზედაპირული კარიესი
249. კარიესული ღრუს პრეპარირების პრინციპია:
ა ) პათოლოგიურად შეცვლილი ქსოვილების მაქსიმალური დაზოგვა, დახრილი კედლებისა და ძაბრისებრი ფსკერის ფორმირება
ბ ) პათოლოგიურად შეცვლილი ქსოვილების მოცილება, დახრილი კედლებისა და ამობურცული ფსკერის ფორმირება
გ ) ქსოვილთა მაქსიმალური დაზოგვა და კიდურა მინანქრის დატოვება
*დ) პათოლოგიურად შეცვლილი ქსოვილების მოცილება
250. დენტინის კარიესის დიფერენცირება ქრონიკულ პერიოდონტიტთან ტარდება შემდეგი გამოკვლევებით:
ა ) ანამნეზი, სუბიექტური ჩივილები
*ბ) ანამნეზი, რენტგენოლოგიური გამოკვლევა
გ ) თერმოდიაგნოსტიკა, ზონდირება
დ ) ვერტიკალური პერკუსია
251. ძირითადი პროცესები, რომლებიც მინანაქარში მიმდინარეობს ლაქოვანი კარიესის დროს:
ა ) მინანქრის რემინერალიზაცია
ბ ) მინანქრის რეზორბცია
გ ) მინანქრის ცილოვან და მინერალურ კომპონენტებს შორის კავშირის დარღვევა
*დ) მინანქრის დემინერალიზაცია
252. კარიესული ღრუების ყველაზე ხშირი ლოკალიზაციის ადგილია
ა ) მოლარების საღეჭი ბორცვები
ბ ) მოლარების ლოყისკენა ზედაპირები
*გ) მოლარების ფისურები, ბრმა ხვრელები
დ ) მოლარების ენისკენა ზედაპირები
253. კარიესის მკურნალობის შემდგომი გართულებებია:
ა ) კედლის პერფორაცია
ბ ) ფსკერის პერფორაცია
*გ) პულპის ანთება და ნეკროზი
დ ) ბორით ღრძილის დაზიანება
254. კარიესის მკურნალობის შემდგომი გართულებებია
*ა) მეორადი კარიესი
ბ ) ბორით ღრძილის კიდის დაზიანება
გ ) კედლის პერფორაცია
დ ) ფსკერის პერფორაცია
255. კარიესის მკურნალობის შემდგომი გართულებებია
ა ) ბორით ღრძილის დაზიანება
ბ ) ფსკერის პერფორაცია
*გ) გვირგვინის ფერის შეცვლა
დ ) კედლის პერფორაცია
256. დენტინის კვება ხორციელდება;
ა ) ნერწყვით
ბ ) პულპის ძირითადი ნივთიერებით
*გ) ოდონტობლასტების მორჩებით
დ) პერიოდონტის ბოჭკოებით
257. კარიესის წარმოშობის ქიმიო-პარაზიტული თეორიის დადებითი მხარეებია:
ა ) ოდონტობლასტებში მიმდინარე ცვლილებების როლი კარიესის წარმოშობაში
ბ ) პირის ღრუს სითხეში pH-ის ცვლილება კარიესის წარმოშობაში
*გ) მიკროორგანიზმებისა და ორგანული მჟავების მოქმედების როლი კარიესის წარმოშობაში
დ ) ორგანიზმის ზოგადი მდგომარეობის როლი კარიესის წარმოშობაში
258. კარიესის წარმოშობაში თანამედროვე კონცეფციით მნიშვნელობა ენიჭება
ა ) ოდონტობლასტებში მიმდინარე ცვლილებებს
ბ ) პირის ღრუს სითხეში pH-ის ცვლილებას და ცილების შემადგენლობას
*გ) პირის ღრუს მიკროფლორას, ნადებებისა და ქვების არსებობას, ნახშირწყლებს და მათ ზემოქმედებას კბილის მაგარ ქსოვილებზე
დ ) ორგანიზმის ზოგად მდგომარეობას
259. კბილის ნადების წარმოქმნაზე ზეგავლენას ახდენს შემდეგი ფაქტორები:
ა ) ეკოლოგიური ფაქტორები და კბილის პულპის მდგომარეობა
ბ ) პაციენტის ასაკი, ორგანიზმის ზოგადი მდგომარეობა
*გ) კბილთა დგომა თანკბილვაში, კბილის ზედაპირის სტრუქტურა, ნერწყვის შემადგენლობა, პირის ღრუს ჰიგიენა, კვების რაციონი
დ ) გენეტიკური განწყობილება
260. პათანატომიურად დენტინის კარიესის დროს სინთლის მიკროსკოპში გვაქვს შემდეგი ზონები:
ა ) დენტინის შრეში ცვლილებები არ შეიმჩნევა, პულპაში აღინიშნება მორფოლოგიური ცვლილებები
ბ ) დაშლის და დემინერალიზაციის ზონა, ცვლილებები პულპაში არ აღინიშნება
*გ) დაშლის და დემინერალიზაციის, გამჭირვალე და ინტაქტური დენტინის, მონაცვლე დენტინის ზონა და ცვლილებები პულპაში
დ ) დაშლის, ინტაქტური დენტინის ზონა, მორფოლოგიური ცვლილებები პულპაში.
261. ბლეკის V კლასის პრეპარირების დროს საყრდენი მოედნის როლში გამოდის:
ა ) კარიესული ღრუს ფსკერის მიმართ 90 გრადუსიანი კუთხით მდებარე კედელი
ბ ) კარიესული ღრუს ფსკერი
*გ) ღრძილთან ახლოს მდებარე კედელი, რომელიც ფორმირებულია პირდაპირი ან 45 გრადუსიანი კუთხით
დ ) ეკვატორისკენ მდებარე კედელი
262. ფალცი შექმნა ეს არის:
ა ) კარიესული ღრუს კედლის 90 გრადუსიანი კუთხით დგომა ფსკერის მიმართ
ბ ) მინანქრისა და დენტინის მოკვეთა 45 გრადუსით
*გ) მინანქრის მოკვეთა 45 გრადუსიანი კუთხით
დ) დუღაბის მოკვეთა 45 გრადუსიანი კუთხით
263. დენტინის "გაპოხილი" შრე წარმოიქმნება
*ა) კარიესული ღრუს პრეპარირების დროს
ბ ) პულპტების დროს
გ ) კბილის კარიესის დროს
დ ) მინანქრისა და დენტინის ცვეთის დროს
264. მატრიცის მთავარი დანიშნულებაა
ა ) ღრძილის კიდის დაცვა ბჟენის ზეწოლისაგან
*ბ) ბჟენის ანატომიური ფორმის აღგენა და კბილთაშორისი საყრდენი პუნქტის შექმნა
გ ) ბჟენის იზოლაცია მეზობელი კბილისაგან
დ ) კბილის ფსკერის ფორმირება
265. რა არის მეორადი კარიესი:
ა ) ბჟენის ამოვარდნა
ბ ) კარიესული ღრუს პრეპარირების დროს დაშვებული შეცდომა
გ ) კარიესული ღრუს განმეორებითი დაბჟენა
*დ) კარიესის გართულება
266. კბილის გვირგვინის ფერის შეცვლა ითვლება:
ა ) პრეპარირების დროს დაშვებულ შეცდომად
*ბ) კარიესის მკურნალობის შემდგომ გართულებად
გ ) მკურნალობის შემდგომ ჩვეულებრივ შედეგად
დ ) არ არის სწორი პასუხი
267. პრეპარირების დროს კარიესული ღრუს ფსკერის პერფორაცია ეს არის:
ა ) კარისული ღრუს მკურნალობის შედგომი გართულება
*ბ) კარიესული ღრუს პრეპარირების გართულება
გ ) სამკურნალო მანიპულაცია
დ ) პულპიტის პროფილაქტიკა
268. დენტინის ბონდები ( დენტინის ადჰეზიური სისტემა) დენტინში წარმოქმნის
ა ) ირეგულაციური დენტინის ზონას
*ბ) ჰიბრიდულ ზონას
გ ) "გაპოხილი" დენტინის ზონას
დ ) მონაცვლე დენტინს
269. ღრმა კარიესის დროს, რომელსაც თან ახლავს პულპის ჰიპერემია, მიზანშეწონილია:
ა ) დაზიანებული დენტინის მთლიანად გულმოდგინედ მოშორება და ექსუდატის დრენირებისათვის ღრუს ღიად დატოვება.
ბ ) არასრული ნეკრექტომიის ჩატარება და ანთების საწინააღმდეგო პასტის დადება;
გ ) დაზიანებული დენტინის მთლიანად გულმოდგინედ მოშორება და იგივე ნახვევის დადება პულპის გაშიშვლების ხარისხის მიუხედავად;
*დ) დაზიანებული დენტინის შეძლებისდაგვარად მთლიანად მოცილება პულპის გაშიშვლების აცილებით და რეპარაციის მასტიმულირებელი ნაერთის მოთავსება;
საბჟენი მასალები
270. რა მოთხოვნებს უნდა აკმაყოფილებდეს დროებითი საბჟენი მასალები:
*ა) კარიესული ღრუს კედლებთან უნდა ჰქონდეს კარგი ადჰეზიის უნარი. ადვილად შესატანი და ადვილად გამოსატანი უნდა იყოს ღრუდან. არ უნდა შედიოდეს რეაქციაში პირის ღრუს სითხესთან და ქიმიურ ნივთიერებებთან.
ბ ) ფერის მახასიათებლები უნდა ჰქონდეს მდგრადი. მექანიკურად და ქიმიურად უნდა იყოს მტკიცე;
გ ) უნდა ასრულებდეს სამკურნალო სარჩულის ფუნქციებს, არ უნდა შედიოდეს რეაქციაში პირის ღრუს სითხესთან და ქიმიურ ნივთიერებებთან.
დ ) უნდა იყოს რენტგენკონტრასტული;
271. დროებითი საბჟენი მასალები გამოიყენება შემდეგი მიზნით:
*ა) კბილის ღრუს პირის ღრუსაგან დროებით საიზოლაციოდ
ბ ) სამკურნალო სარჩულად;
გ ) ორთოპედიული კონსტრუქციების მუდმივი ფიქსაციისათვის;
დ ) არხების დასაბჟენად;
272. ცინკ-ფოსფატური ცემენტების დადებითი თვისებებია:
ა ) სხვადასხვა სამკურნალო ნივთიერების შემცველობის გამო კარგი სამკურნალო ეფექტი.
*ბ) ნაკლებად ტოქსიურობა
გ ) მექანიკური და ქიმიური მდგრადობა და ინდეფერენტულობა პირის ღრუს სითხის მიმართ;
დ ) ფერის შესაბამისობა მინანქრის ფერთან და ფტორიდების შემცველობა;
273. კარიესულ ღრუში ერთ პორციად უნდა შევიტანოთ და უმჯობესია გავამაგროთ პოლიეთილენის მატრიცის კონდენსაციის ქვეშ:
ა ) მინაიონომერული ცემენტები;
ბ ) აკრილოქსიდი;
გ ) სხივური ეფექტით გამყარებადი კომპოზიციური მასალები;
*დ) ქიმურად გამყარებადი კომპოზიციური მასალები;
274. იონომერული ცემენტები გამოიყენება:
ა ) I და II კლასის დასაბჟენად.
ბ ) III და IV კლასის დასაბჟენად;
*გ) III და V კლასის დასაბჟენად;
დ ) I კლასის დასაბჟენად;
275. მინაიონომერული ცემენტების უმნიშვნელოვანესი თვისებები:
ა ) კარგი მექანიკური მახასიათებლები.
ბ ) ფერის მახასიათებლების მდგრადობა;
გ ) არ ხდება მისი მოცულობაში შემცირება;
*დ) ფტორის სტაბილური კუმულირება კბილის მაგარ ქსოვილებში.
276. მინაიონომერული ცემენტების შემადგენლობა:
ა ) პოლიაკრილური მჟავა, ცინკ-ფოსფატური ცემენტების ფხვნილი.
ბ ) ორთოფოსფორმჟავა, თუთიის ჟანგი, თუთიის სულფატი, მინა;
გ ) პოლიაკრილური მჟავა, მინა, ვერცხლის, ოქროსა და პლატინის იონები;
*დ) პოლიაკრილური მჟავა, მინა, საღებავები;
277. რა შემთხვევაში ვიყენებთ მინაიონომერულ ცემენტებს:
ა ) მუდმივ კბილებში ყველა კლასის კარიესული ღრუების დასაბჟენად და სამკურნალო სარჩულებად.
*ბ) მუდმივ კბილებში III და V, სარძევე კბილებში ყველა კლასის დასაბჟენად, საიზოლაციო სარჩულად, ორთოპედიული კონსტრუქციების დასაფიქსირებლად;
გ ) მუდმივ კბილებში II კლასის დასაბჟენად, სარძევე კბილებში III და V კლასის დასაბჟენად და არხის საბჟენ მასალად;
დ ) მუდმივ კბილებში ყველა კლასის კარიესული ღრუების დროს და სარძევე კბილებში II კლასის შემთხვევაში;
278. მინაიონომერული ცემენტებით დაბჟენის წინ ღრუს ზედმეტი გაშრობა არ შეიძლება რადგან იწვევს
ა ) ადჰეზიის შემცირებას.
ბ ) ფერადი მახასიათებლების გაუარესებას;
*გ) დაბჟენის შემდეგ ტკივილის სინდრომის ჩამოყალიბებას;
დ ) ფტორიდების რაოდენობის და შესაბამისად ანტიკარიესოგენული მოქმედების დაქვეითებას;
279. ცემენტის ბჟენების კარიესულ ღრუში ფიქსაციის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია:
ა ) მასალის შემადგენლობაში სპეციალური ინგრედიენტების ჩართვაზე.
ბ ) მასალის ხარისხზე;
გ ) დაბჟენის ტექნიკაზე: მასალის 2-3 პორციად შეტანა, კარგი კონდენსაცია და ღრუს კედლებთან მიტკეპნა;
*დ) კარიესული ღრუსა და ცემენტის მომზადების სწორ ტექნოლოგიაზე, ღრუს გამოშრობის ხარისხზე, ბჟენის ნერწყვისაგან იზოლაციასა და დაბჟენის სწორ ტექნიკაზე;
280. ამალგამის ბჟენების ძირითად უარყოფით თვისებად ითვლება:
ა ) დაბალი მექანიკური და ესთეტიკური მახასიათებლები.
ბ ) პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის ალერგიული დაზიანების ალბათობა, ლორწოვანი გარსის მხრიდან პარესთეზია მიკროდენების წარმოქმნის გამო;
*გ) თბოგამტარობა და დაბალი კოსმეტიკური ღირებულება;
დ ) სინესტისადმი მომატებული მგრძნობელობა, მოცულობის შეცვლა;
281. ამალგამის ბჟენები შეიძლება გამოვიყენოთ:
ა ) I და II კლასში ღრმა კარიესის დროს საიზოლაციო სარჩულის გამოყენების გარეშე.
*ბ) I და II კლასში საშუალო კარიესის დროს საიზოლაციო სარჩულის გამოყენებით;
გ ) ზედაპირული კარიესის დროს III კლასის კარიესულ ღრუებში საიზოლაციო სარჩულის გარეშე;
დ ) საშუალო კარიესის დროს IV კლასის კარიესულ ღრუებში საიზოლაციო სარჩულის გარეშე;
282. ჰალოდენტის ძირითადი დადებითი თვისებებია:
ა ) კარგი კოსმეტიკური თვისებები.
*ბ) არ შეიცავს ვერცხლის წყალს;
გ ) მოცულობაში უმნიშვნელოდ შემცირება;
დ ) მცირედი კიდოვანი გამტარებლობა;
283. თანამედროვე კომპოზიციური მასალების ძირითადი დამახასიათებელი ნიშნებია:
*ა) აქვთ კარგი ესთეტიური, მექანიკური და ფიზიკური მახასიათებლები;
ბ ) აქვს კარგი ადჰეზიისა და პირის ღრუს სითხიდან და სხვადასხვა სამკურნალო საშუალებებიდან ფტორის აკუმულირებისა და კბილის მაგარი ქსოვილებისათვის გადაცემის უნარი;
გ ) არ არის ტოქსიკური, შეიცავს ფტორიდებს;
დ ) კარგი კოსმეტიკური თვისებები, ღრუს იზოლაცია ნერწყვისაგან;
284. შტრიპსები გამოიყენება:
ა ) დაბჟენის დროს ღრძილის დვრილის ზეწოლისაგან დასაცავად.
*ბ) საკონტაქტო ზედაპირებზე ბჟენის ფინირებისა და პოლირებისათვის;
გ ) ფერადი მახასიათებლების გასაუმჯობესებლად;
დ ) ბჟენის მონოლითურობისათვის;
285. ქვემოთ ჩამოთვლილი საბჟენი მასალებდან რომელი იწვევს ფიზიკურ პულპიტს
*ა) ამალგამები
ბ ) სხივური ეფექტით გამყარებადი კომპოზიციური მასალები
გ ) ქიმიურად გამყარებადი კომპოზიციური მასალები
დ ) სილიკატური ცემენტები
286. ამალგამით და კომპოზიციური მასალებით დაბჟენის დროს, ხის სოლები გამოიყენება შემდეგი მიზნით:
ა ) საბჟენი მასალის რაოდენობის შემცირება;
ბ ) მატრიცით ღრძილის დვრილის ტრამვირების თავიდან აცილება;
გ ) მასალის პოლიმერიზაციისათვის პირობების შექმნა ზეწოლის ქვეშ;
*დ) ბჟენის კიდეების ფორმირება საკონტაქტო პუნქტის კორექტული ფორმირება;
287. მიუთითეთ ყველაზე უფრო რაციონალური და თანამედროვე საბჟენი მასალა, მუდმივი ფრონტალური კბილების დასაბჟენად:
ა ) პოლიკარბოქსილატური ცემენტები.
ბ ) ქიმიურად გამყარებადი კომპოზიციური საბჟენი მასალა;
*გ) ფოტოპოლიმერიზაციული საბჟენი მასალა;
დ ) საბჟენი მასალა, აკრილური ფისების საფუძველზე;
288. მასალები, რომლებიც უნივერსალური თვისებების (ფერადი გამა, გამჭვირვალობა, გაუმჯობესებული მექანიკური, ფიზიკური და ქიმიური თვისებები) მატარებელია და გამოიყენება ნებისმიერი სახის რესტავრაციული სამუშაოს ჩასატარებლად:
ა ) იონომერული ცემენტები.
ბ ) მაკროშემავსებელი;
გ ) მინიშემავსებელი;
*დ ) ჰიბრიდები;
289. რესტავრაცია თანამედროვე კომპოზიციური მასალების გამოყენებით არის:
ა ) კბილების ესთეტიკური პარამეტრების კორექცია და აღდგენა
ბ ) სამკურნალო მანიპულაცია, რომელიც ითვალისწინებს კბილის ფუნქციის აღდგენას;
გ ) სამკურნალო მანიპულაცია, რომელიც ატარებს ანთების საწინააღმდეგო ხასიათს;
*დ) კბილების ესთეტიკური და ფუნქციური პარამეტრების კორექცია და აღდგენა
290. მოთხოვნები, რომლებიც წაეყენება სტომატოლოგიური კაბინეტისა და ექიმის სამუშაო ადგილის ორგანიზაციას, სადაც ტარდება რესტავრაცია:
ა ) კაბინეტი უზრუნველყოფილი უნდა იყოს ამალგამის შემრევით, გამწოვი კარადით, სტერილიზატორებით.
ბ ) სტომატოლოგიური დანადგარი უზრუნველყოფილი უნდა იყოს დიათერმოკოაგულატორით, ნერწყვის გამწოვით და ჰაერის პისტოლეტით;
*გ) სტომატოლოგიური დანადგარი უზრუნველყოფილი უნდა იყოს უზეთო კომპრესორით, მტვერსასრუტით, ნერწყვის გამწოვით; ტემპერატურა ოთახში უნდა იყოს 21-23°გრადუსი;
დ ) კაბინეტი უზრუნველყოფილი უნდა იყოს ბუნებრივი განათებით, ვენტილაციით, კვარცის ნათურებით;
291. მინანქრის გრავირება ითვალისწინებს:
*ა) მინანქარში მიკროფორების წარმოქმნას.
ბ ) მინანქრის ისეთი ნაწილების მოცილებას, რომელსაც ქვემოდან არა აქვს დენტინის საყრდენი;
გ ) დეკალცინირებული მინანქრის შრის მოცილებას;
დ ) მინანქარზე არსებული ორგანული ნადების მოცილებას;
292. დენტინის გრავირება აუცილებელია ისეთი კომპოზიციური მასალების გამოყენებისას:
ა ) რომელსაც კომპლექტში მოჰყვება მხოლოდ საბჟენი მასალა (ფხვნილი-სითხე).
ბ ) რომელსაც კომპლექტში მოჰყვება საბჟენი მასები და ადჰეზივი;
გ ) რომელსაც კომპლექტში მოჰყვება მხოლოდ საბჟენი მასები (პასტა-პასტა);
*დ) რომელსაც კომპლექტში მოჰყვება საბჟენი მასები, ადჰეზივი და პრაიმერი;
293. ჰიბრიდული ზონა:
ა ) სტრუქტურა დენტინის ზედაპირზე, რომელიც წარმოიქმნება პრეპარირების შედეგად. მის შემადგენლობაში შედის დენტინის მილაკების ნატეხები, პირის ღრუს მიკროფლორის უჯრედები, ჩამოფცქვნილი ეპითელიოციტები და სხვა.
*ბ) გარდამავალი ზონა ბჟენსა და კბილის დენტინის შორის, რომელიც წარმოიქმნება დენტინის გრავირებისა და პრაიმერის გამოყენებით;
გ ) მესამეული დენტინი;
დ ) ჟანგბადით ინჰიბირებული ინტერგლობულარული დენტინი;
294. რა შემთხვევაში გამოიყენება ადჰეზივი, საბჟენი მასალების შრეობრივად შეტანის დროს:
ა ) როდესაც ჟანგბადით ინჰიბირებული შრე არ არის დაზიანებული.
*ბ) როდესაც კომპოზიციური მასალა მაგრდება უჰაეროდ, მატრიცის კონდენსაციის ქვეშ, ან ადგილი აქვს ჟანგბადით ინჰიბირებული შრის მექანიკურ დაზიანებას;
გ ) თუ კომპოზიციური მასალა მყარდება ჰაერზე;
დ ) თუ კომპოზიციური მასალის ფირმა-მწარმოებელი გვთავაზობს, მასალის დაბალი ადჰეზიურობის გამო.
295. ფესვის არხების დასაბჟენად განკუთვნილი ქვემოთ ჩამოთვლილი მასალებიდან საუკეთესოა:
ა ) ტიტანის წკირებით;
ბ ) ვერცხლის წკირებით;
გ ) პლასტიკური გამყარებადი მასალები
*დ) გუტაპერჩის წკირები სილერებთან ერთად;
296. პულპის სრული ექსტირპაციის შემდეგ, კარგად გამავალი არხი უმჯობესია დავბჟინოთ:
ა ) ვერცხლის წკირებით.
ბ ) ევგედენტით;
გ ) ენდომეტაზონით;
*დ) თერმოფილის სისტემით;
297. რა მიზნით გამოიყენება საიზოლაციო სარჩულები:
ა ) კარიესულის ღრუს დროებითი იზოლაციისათვის პირის ღრუდან;
ბ ) მინანქრისა და დენტინის ერთმანეთისაგან საიზოლაციოდ;
*გ) პულპის დასაცავად მუდმივი ბჟენის ტოქსიკური ზემოქმედებისაგან;
დ ) I და II კლასის კარიესული ღრუების დასაბჟენად;
298. რა მიზნით გამოიყენება სამკურნალო სარჩულები:
ა ) პერიაპიკალურ ქსოვილებში არსებული ანთებითი პროცესის კუპირებისათვის.
ბ ) მინანქრის რემინერალიზაციისათვის;
გ ) პულპის დასაცავად მუდმივი ბჟენის ტოქსიკური ზემოქმედებისაგან;
*დ) დენტინოგენეზის სტიმულაციისათვის, პულპაში გამოხატული რეაქტიული პროცესებისა და ანთებითი მოვლენების კუპირებისათვის;
299. რა განსხვავებაა კომპოზიციურ მასალებსა და კომპომერებს შორის:
ა ) კომპომერს, იონომერული ცემენტის შემცველობის გამო აქვს ანთებითი მოვლენების კუპირების უნარი;
ბ ) კომპოზიციური მასალები შედგება მონომერული მატრიცა ბისგმა-სა და არაორგანული შემავსებლისაგან, რომელთა ნაწილაკების ზომა 18-20მკ-ია. კომპომერი
კი მონომერული მატრიცა UDMA-სა და არაორგანული შემავსებლისაგან, რომელთა ნაწილაკების ზომა 1-2მკ-ია;
გ ) კომპოზიციური მასალები გამოიყენება I და III კლასის, ხოლო კომპომერები II და IV კლასის კარიესული ღრუების დასაბჟენად;
*დ) კომპომერი, კომპოზიციური მასალებისაგან განსხვავებით შედგება ჰიბრიდისა და იონომერული ცემენტისაგან.
300. უნივერსალურად პოლირებადი (სარკის ეფექტი) მასალები
ა ) მიკროჰიბრიდული კომპოზიციური მასალები.
ბ ) მაკროჰიბრიდული კომპოზიციური მასალები;
გ ) მაკროშემავსებელი კომპოზიციური მასალები;
*დ) მიკროშემავსებელი კომპოზიციური მასალები;
301. შეიძლება თუ არა კალციუმის სამკურნალო სარჩულის შემდეგ ფოსფატის სარჩულის მოთავსება
ა ) აუცილებელია, რადგან სამკურნალო სარჩული შეიცავს კალციუმის ჰიდროქსიდს, რომელის ფოსფატცემენტის სარჩულის გარეშე რეაქციაში შედის მუდმივი საბჟენი მასალის ორთოფოსფორმჟავასთან და უკარგავს მას სამკურნალო თვისებებს
ბ ) არ შეიძლება, რადგან კალციუმის ჰიდროქსიდი ორთოფოსფომჟავასთან შეხებისას გადაიქცევა კალციუმის სულფატად და სამკურნალო სარჩულს უკარგავს აქტივობას
*გ) არ შეიძლება ვინაიდან კალციუმის ჰიდროქსიდი ორთოფოსფომჟავასთან შეხებისას გადაიქცევა კალციუმის ფოსფატად და უკარგავს სამკურნალო სარჩულს აქტივობას
დ ) შეიძლება და აუცილებელია მუდმივი საბჟენი მასალის ფიქსაციისათვის.
302. კომპოზიციური საბჟენი მასალით კბილის დაბჟენამდე საჭიროა კბილის გაპრიალება, რადგან:
ა ) უმჯობესდება ბჟენის ფიქსაციის ხარისხი
ბ ) უზრუნველყოფს მეორადი კარიესის განვითარების თავიდან აცილებას
*გ) გაწმენდა აცილებს ნადებს და აუმჯობესებს მჟავური გრავირების და კბილის ფერის შერჩევის ხარისხს
დ ) აღარ გამოჩნდება დემარკაციული ხაზი ბჟენსა და მინანქარს შორის.
303. რომელ ასაკშია ეფექტური პირველი მუდმივი მოლარების ჩაბეჭდვა
ა ) 12-14 წლის ასაკში
ბ ) 9-10 წლის ასაკში
გ ) 15-16 წლის ასაკში
*დ) 5,5-6,5 წლის ასაკში
304. რომელ ასაკშია ყველაზე ეფექტური პირველი პრემოლარების ჩაბეჭდვა
ა ) 12-14 წლის ასაკში
*ბ) 9-10 წლის ასაკში
გ ) 7-8 წლის ასაკში
დ ) 5,5-6,5 წლის ასაკში
305. რომელ ასაკშია ყველაზე ეფექტური მეორე პრემოლარების ჩაბეჭდვა
ა ) 14 წლის ასაკში
*ბ) 10-11 წლის ასაკში
გ ) 9-10 წლის ასაკში
დ ) 12-14 წლის ასაკში
306. რისთვის გამოიყენება პრაიმერი
ა ) აქვს სამკურნალო დანიშნულება
*ბ) წარმოქმნის ჰიბრიდულ შრეს და ახდენს დენტინის მილაკების ობტურაციას
გ ) წარმოქმნის მეორად დენტინს
დ ) ზრდის დენტინის მილაკების განვლადობას ადგეზიური სისტემებისათვის
307. სხივით გამაგრებადი კომპოზიციური საბჟენი მასალით კარიესული ღრუს დაბჟენისას რომელ ადგეზიურ სისტემას ენიჭება უპირატესობა:
ა ) სამკომპონენტიანს
ბ ) ორკომპონენტიანს
*გ) ერთკომპონენტიანს
დ ) ოთხკომპონენტიანს
308. მიუთითეთ სინათლეზე გამყარებადი კომპოზიტებით მუშაობისას კაბინეტში ოპტიმალური მუშაობის რეჟიმი
ა ) 25 გრადუსი
ბ ) 18-20 გრადუსი
გ ) 23-25 გრადუსი
*დ) 21-23 გრადუსი
309. მინანქრის გრავირების ხანგრძლივობა სარძევე კბილებში
*ა) 60 წმ
ბ ) 40 წმ
გ ) 30 წმ
დ ) 20წმ
310. მინანქრის გრავირების ხანგრძლივობა არაკარიესულ დაავადებით დაზიანებულ კბილებში
*ა) 60 წმ
ბ ) 35 წმ
გ ) 15 წმ
დ ) 45წმ
311. მაღალი გამჭირვალობის მქონე კბილებისათვის დამახასიათებელია
ა ) მოყვითალო ელფერის მინანქარი
ბ ) მოყვითალო-მონაცრიფრო ელფერის მინანქარი
*გ) მონაცრისფერო ელფერის მინანქარი
დ ) მოცრისფრო ელფერის მინანქარი
312. საშაუალო გამჭირვალეობის მქონე კბილებისათვის დამახასიათებელია:
ა ) მოყვითალო ელფერის მინანქარი
ბ ) მოცრისფრო ელფერის მინანქარი
გ ) მონაცისფრო ელფერის მინანქარი
*დ) მოყვითალო- მონაცრისფრო ელფერის მინანქარი
313. დაბალი გამჭირვალეობის მქონე კბილებისათვის დამახასიათებელია:
ა ) ყვითელი ფერის მინანქარი
ბ ) მოყვითალო-მონაცრიფრო ელფერის მინანქარი
გ ) მონაცისფრო ელფერის მინანქარი
*დ) მოყვითალო ელფერის მინანქარი
314. არაეფექტურად ჩატარებული ენდოდონტური მკურნალობის შემდეგ პიგმენტაციას განიცდის
ა ) მინანქარი და დენტინი
ბ ) არხის დენტინი
გ ) მინანქარი
*დ) დენტინი
315. რესტავრაციული სამუშაოს ჩატარებისას, საბჟენი მასალის ფერის შერჩევისას, განსაკუთრებული ყურადღება ექცევა:
ა ) გვირგვინის საჭრელი კიდის ფერს
ბ ) გვირგვინის ყელის ფერს
*გ) გვირგვინის სხეულის ფერს
დ ) პულპის ახლო დენტინის ფერს
316. ქვემოთ ჩამოთვლილი საბჟენი მასალებიდან, რომელთათვის არის დამახასიათებელი განსაკუთრებული სიმტკიცე
ა ) მინა შევსებული კომპოზიციური მასალები
*ბ) მაკროშევსებული კომპოზიციური მასალები
გ ) მიკროშევსებული კომპოზიციური მასალები
დ ) მინიშევსებული კომპოზიციური მასალები
317. მაკროშემავსებლიანი საბჟენი მასალების უარყოფით თვისებაა:
*ა) ფერის არამდგრადობა
ბ ) დაბალი მექანიკური მდგრადობა
გ ) ცუდი ადჰეზიის უნარი
დ ) ნაკლებტოქსიურობა
318. მიკროშემავსებელი საბჟენი მასალების უარყოფითი თვისებაა:
*ა) არასაკმარისი მექანიკური მდგრადობა
ბ ) დაბალი პოლირების უნარი
გ ) ცუდი ესთეტიკური მახასიათბლები
დ ) მაღალი ტოქსიურობა
319. ტოტალურ გრავირებაში იგულისხმება:
*ა) მინანქრისა და დენტინის გრავირება
ბ ) დენტინის მჟავური გრავირება
გ ) მინანქრის მჟავური გრავირება
დ ) ცემენტის მჟავური გრავირება
320. ჰიბრიდული შრე წარმოადგენს:
ა ) დენტინის ზედაპირზე არსებულ უსწორმასწორო ფორმის მქონე სტრუქტურას, რომელიც შეიცავს კბილის მაგარ ქსოვილთა ანაქლიბს, ჰიდროქსიაპატიტის კრისტალებს, მიკროორგანიზმებს, ნერწყვს, სისხლსა და სხვა
*ბ) დენტინის სისქეში დეკალციფიცირებულ კოლაგენურ ბოჭკოთა შორის სივრცეს, რომელიც ივსება პრაიმერით
გ ) მინანქრის ფუტკრის ფიჭის მსგავს პრიზმებს
დ ) მინანქრისა და დენტინის გრავირების შედეგად დეკალციფიცირებულ შრეს
321. ადჰეზიური ფისით ხდება:
ა ) მინანქრისა და დენტინის გრავირება
ბ ) დენტინის დამუშავება
გ ) მინანქრის დამუშავება
*დ) მინანქრისა და დენტინის დამუშვება
322. მინანქრის მჟავური გრავირების დროს მჟავას ოპტიმალური კონცენტრაციაა:
ა ) 50%-იანი ფოსფორმჟავა
*ბ) 35-40%-მდე ფოსფორმჟავა
გ ) დაბალკონცენტრაციის ფოსფორმჟავა ანუ 30%-მდე
დ ) 65-70% იანი ფოსფორმჟავა
323. წყლის ჩამორეცხვას საჭიროებს
ა ) ადჰეზიური ფისი
ბ ) დენტინის გრუნტი
*გ) მჟავა გრავირების შემდგომ
დ ) ჰიბრიდული შრე
324. იონომერული ცემენტი დაბოლოებით ფილლ გამოიყენება
ა ) სასარჩულოდ
*ბ) დასაბჟენად
გ ) ფიქსაციისთვის
დ ) დროებით ბჟენად
325. იონომერული ცემენტი დაბოლოებით ბონდ გამოიყენება
*ა) სასარჩულედ
ბ ) დასაბჟენად
გ ) ფიქსაციისთვის
დ ) დროებით ბჟენად
326. არხის საბჟენ მყარ მასალებს მიეკუთვნება:
*ა) გუტაპერჩის წკირები
ბ ) ენდომეტაზონი
გ ) კარიოსანი
დ ) სილერები
327. კომპოზიციური მასალით დაბჟენის ერთ-ერთი ეტაპზე დენტინის ზედმეტი გამოშრობა შემდგომში იწვევს
ა ) დენტინის გადაშრობას არა აქვს მნიშვნელობა თუ კარგადაა ჩატარებული კბილის რესტავრაციის შემდგომი ეტაპები
ბ ) უნებლიე კბილის ტკივილს ღამის საათებში
*გ) კბილის ხანმოკლე მიზეზობრივ ტკივილს ტემპერატურულ და ქიმიურ გამღიზიანებლებზე
დ ) არ იწვევს არანაირ ცვლილებებს
328. კომპოზიციური საბჟენი მასალებით კბილთა რესტავრაციის ბოლოს საჭიროა თუ არა ჟანგბადით ინჰიბირებული, დისპერსიული შრის მოშორება
ა ) არ არის საჭირო, რადგან ბჟენს ანიჭებს სიმტკიცეს
*ბ) აუცილებელია, რადგან შემდგომში იწვევს ბჟენის ფერის შეცვლას
გ ) არ არის საჭირო, რადგან ბჟენს ანიჭებს სიპრიალეს
დ ) აუცილებელია, რადგან შემდგომში იწვევს ხანმოკლე მიზეზობრივ ტკივილს
329. კომპოზიციური საბჟენი მასალით მუშაობის დროს, თუ ბჟენი არ არის თანკბილვაში მაღალი, საჭიროა თუ არა მისი ფინირება და პოლირება
ა ) არა არის საჭირო, რადგანაც ბჟენი შეიძლება დადაბლდეს
ბ ) არ არის საჭირო, რადგან ბჟენს მოარყევს; ან ვაპრიალებთ შემდეგ ვიზიტზე
გ ) არ არის საჭირო, რადგან ბჟენს სიპრიალეს დაუკარგავს
*დ) საჭიროა, რადგან უნდა მოშორდეს ჟანგბადით ინჰიბირებული, დისპერსიული შრე
330. სთეფ-ბექ მეთოდით არხების დამუშავებისას თანდათანობით ხდება:
ა ) ინსტრუმენტის სამუშაო სიგრძისა და დიამეტრის მომატება
ბ ) ინსტრუმენტის სამუშო სიგრძის მომატება და დიამეტრის შემცირება
გ ) ინსტრუმენტის სამუშაო სიგრძისა და დიამეტრის შემცირება
*დ) ინსტრუმენტის სამუშაო სიგრძის შემცირება და დიამეტრის მომატება
331. Crown down ტექნიკით არხის დამუშავებისას ხდება:
ა ) ინსტრუმენტის სამუშაო სიგრძისა და ზომის შემცირება
ბ ) ინსტრუმენტის სამუშაო სიგრის შემცირება და ზომის მომატება
*გ) ინსტრუმენტის სამუშაო სიგრძის მომატება და ზომის შემცირება
დ ) ინსტრუმენტის სამუშაო სიგრძისა და დიამეტრის მომატება
332. ელექტრონული მეთოდით არხის სიგრძის განსაზღვრის სავარაუდო უზუსტობების მიზეზი შეიძლება იყოს:
ა ) დამატებითი, გვერდითი განშტოებების არსებობა
ბ ) მშრალი არხის კედელზე პერფორაცია
*გ) არხში ელექტროობის გამტარი სითხის არსებობა
დ ) კბილის ფესვის პერფორაცია
333. რას ეწოდება კბილის ფესვის ფიზიოლოგიური მწვერვალი?
ა ) ფესვის რენტგენოლოგიური მწვერვალს;
ბ ) ფესვის დენტინ-ცემენტის საზღვარს;
*გ) არხის შევიწროვებულ ნაწილს, რომელიც წარმოქმნილია მეორადი დენტინის ჩალაგების შედეგად და წარმოადგენს არხის პულპისა და პერიოდონტის ქსოვილს შორის საზღვარს;
დ ) არხოვანი პულპის განშტოების მიდამოს ბიფურკაციებსა და ტრიფურკაციებში.
334. რა მანძილია ფესვის ფიზიოლოგიურ და ანატომიურ მწვერვალს შორის?
ა ) 2 - 3მმ.
ბ ) 1 - 2მმ;
*გ) 0,5 - 1მმ;
დ ) 2,5 - 3მმ;
335. როგორია ხარისხიანად ობტურირებული არხი რენტგენოგრამაზე?
ა ) არხი დაბჟენილია რენტგენოლოგიურ აპექსიდან 1მმ-გარეთ.
*ბ) არხი დაბჟენილია რენტგენოლოგიურ აპექსიდან 1მმ-ზემოთ;
გ ) არხი დაბჟენილია რენტგენოლოგიურ აპექსამდე;
დ ) არხი დაბჟენილია ანატომიურ აპექსამდე.
336. ფესვის არხისათვის მიღებული სამუშაო სიგრძე:
ა ) მანძილი კბილის გარეთა კიდიდან რენტგენოლოგიური აპექსის გარეთ.
ბ ) მანძილი კბილის გარეთა კიდიდან ანატომიურ აპექსამდე;
*გ) მანძილი კბილის გვირგვინის გარეთა კიდიდან ფიზიოლოგიურ აპექსამდე;
დ ) მანძილი კარიესული ღრუს ფსკერიდან ფიზიოლოგიურ აპექსამდე;
337. რომელი ენდოდონტური ინსტრუმენტი გამოიყენება არხის შესასვლელის გასაფართოვებლად?
ა ) რიმერი.
ბ ) K ფაილი;
*გ) გეითს გლიდენი;
დ ) H - ფაილი.
338. რომელი ენდოდონტური ინსტრუმენტი გამოიყენება არხის გამავლობის შესაქმნელად?
ა ) H - ფაილი.
ბ ) K - ფაილი;
გ ) არხის ნემსი;
*დ) რიმერი;
339. რომელი ენდოდონტური ინსტრუმენტი გამოიყენება არხის გასაფართოებლად?
ა ) ენდოდონტური ბორები.
ბ ) რიმერი;
*გ) K ფაილი;
დ ) გეითს გლიდენი;
340. რა ფერითაა კოდირებული 015, 045, 090 - ზომის ენდოდონტური ინსტრუმენტები?
ა ) მწვანე.
ბ ) ყვითელი.
გ ) წითელი;
*დ) თეთრი;
341. რა ფერითაა კოდირებული 020, 050, 100 ზომის ენდოდონტური ინსტრუმენტები?
ა ) ლურჯი;
ბ ) მწვანე;
გ ) წითელი;
*დ) ყვითელი.
342. რა ფერითაა არის კოდირებული 025, 055, 110 ზომის ენდოდონტური ინსტრუმენტები?
ა ) ყვითელი.
ბ ) თეთრი;
გ ) მწვანე;
*დ) წითელი;
343. რა ფერითაა კოდირებული 030, 060, 120 ზომის ენდოდონტური ინსტრუმენტები?
*ა) ლურჯი.
ბ ) თეთრი;
გ ) წითელი;
დ ) მწვანე;
344. რა ფერითაა კოდირებული 035, 070, 130 ზომის ენდოდონტური ინსტრუმენტები?
ა ) წითელი;
ბ ) ყვითელი;
*გ) მწვანე.
დ ) შავი;
345. რა ფერითაა კოდირებული 040, 080, 140 ზომის ენდოდონტური ინსტრუმენტი?
ა ) წითელი.
*ბ) შავი;
გ ) ყვითელი;
დ ) მწვანე;
346. რა ფერითაა კოდირებული ენდოდონტური ინსტრუმენტი ზომით 006?
ა ) თეთრი
*ბ) ჟოლოსფერი;
გ ) ნაცრისფერი;
დ ) მწვანე;
347. რა ფერითაა არის კოდირებული ენდოდონტური ინსტრუმენტი ზომით 008?
ა ) ჟოლოსფერი;
ბ ) იასამნისფერი;
*გ) ნაცრისფერი;
დ ) თეთრი
348. რა ფერითაა კოდირებული ენდოდონტური ინსტრუმენტი ზომით 010?
ა ) ნაცრისფერი
ბ ) თეთრი
*გ) იასამნისფერი
დ ) ჟოლოსფერი
349. ხელის რომელი ინსტრუმენტით ხდება გუტაპერჩის წკირის ვერტიკალური კონდენსაცია?
ა ) რიმერი;
ბ ) კონდენსორი;
*გ) პლაგერი;
დ ) სპრედერი.
350. ხელის რომელი ინსტრუმენტით ხდება გუტაპერჩის წკირის ლატერალური კონდენსაცია?
ა ) პლუგერი.
*ბ) სპრედერი;
გ ) კონდენსორი;
დ ) არხის ნემსი;
351. რამდენი გუტაპერჩის წკირი გამოიყენება არხის ლატერალური კონდენსაცით ობტურაციისას?
ა ) 1 გუტაპერჩის წკირი.
*ბ) რამდენიც საჭიროა არხის სრული ობტურაციისათვის;
გ ) 3 გუტაპერჩის წკირი;
დ ) 3-5 გუტაპერჩის წკირი;
352. რას გულისხმობს არხის ენდოდონტიური დამუშავების "step back" მეთოდი?
ა ) არხის გაფართოებას ერთი ზომის ინსტრუმენტებით ;
ბ ) არხის გაფართოებას შესასვლელიდან აპექსისაკენ, დიდი ზომის ინსტრუმენტებიდან მცირე ზომის ინსტრუმენტებისაკენ;
*გ) არხის გაფართოება არხის აპიკალური ნაწილიდან ზემოთ, მცირე ზომის ინსტრუმენტებიდან დიდი ზომის ინსტრუმენტებისკენ;
დ ) არხის გაფართოებას ინსტრუმენტის სამუშაო სიგრძისა და დიამეტრის მომატებით
353. რას გულისხმობს არხის ენდოდონტუიარი დამუშავების "crown down" მეთოდი?
ა ) არხის გაფართოვებას არხის აპიკალური ნაწილიდან ზემოთ, მცირე ზომის ინსტრუმენტებიდან დიდი ზომის ინსტრუმენტებისაკენ.
*ბ) არხის გაფართოებას არხის შესასვლელიდან აპექსისაკენ, დიდი ზომის ინსტრუმენტებიდან მცირე ზომის ინსტრუმენტებისაკენ;
გ ) არხის გაფართოებას ერთი ზომის ინსტრუმენტებით
დ ) არხის გაფართოებას ინსტრუმენტის სამუშაო სიგრძისა და დიამეტრის შემცირებით
354. რა თანმიმდევრობით ხდება არხის ენდოდონტური დამუშავება "step back" მეთოდით?
*ა) არხის მწვერვალოვანი ნაწილის გაფართოება, ცენტრალური ნაწილის გაფართოება, შესასვლელის გაფართოება.
ბ ) არხის შესასვლელის გაფართოება, მწვერვალოვანი ხვრელის გაფართოება, ცენტრალური ნაწილის გაფართოება;
გ ) არხის შესასვლელის გაგანიერება, არხის ცენტრალური ნაწილის გაფართოება, მწვერვალოვანი ხვრელის გაფართოება;
დ ) არხის ცენტრალური ნაწილის გაფართოება, მწვერვალოვანი ხვრელის გაფართოება;
355. პულპიტის დროს არხის ენდოდონტური დამუშავება და დაბჟენა ხდება:
*ა) ფიზიოლოგიურ აპექსამდე;
ბ ) ანატომიურ აპექსამდე;
გ ) რენტგენოლოგიურ აპექსამდე;
დ ) რენტგენოლოგიური აპექსიდან 1-2მმ გარეთ.
356. ენდოდონტური დამუშავების რომელი მეთოდია რეკომენდებული პერიოდონტიტების დროს?
ა ) ორივე მეთოდის ერთობლიობა.
*ბ) "crown down" მეთოდი;
გ ) "step back" მეთოდი;
დ ) დასაშვებია ორივე ვარიანტი.
357. რომელი ენდოდონტური ინსტრუმენტის ბრუნვა (რიმინგი) არ შეიძლება არხში?
ა ) K - ფლექსო ფაილი.
ბ ) K - ფაილი;
*გ) H - ფაილი;
დ ) რიმერი;
358. როგორი უნდა იყოს ფესვის არხის ფორმა ენდოდონტური დამუშავების შემდეგ?
ა ) არხს უნდა შეუნარჩუნდეს საწყისი ფორმა.
*ბ) კონუსური;
გ ) ცილინდრული;
დ ) პრიზმული.
359. რომელი ფაილები გამოიყენება მოხრილი არხების დასამუშავებლად?
ა ) H - ფაილი.
*ბ) Niti - ფაილები;
გ ) K - ფაილი;
დ ) ენდოფაილი.
360. არხის ობტურაციის საუკეთესო ვარიანტია :
*ა) ფილერები, სილერები ერთდროულად.
ბ ) სილერები;
გ ) ფილერები;
დ ) ცემენტები.
361. რომელი ჯგუფის სილერებს ახასიათებს ციტოტოქსიკური და მუტაგენური მოქმედება?
ა ) სილერები, რომლებიც დამზადებულია პოლიმერებისა და ფისის ფუძეზე.
ბ ) სილერები, რომლებიც დამზადებულია კალციუმის ჰიდროქსიდის ფუძეზე;
*გ) სილერები, რომლებიც შეიცავს ალდეჰიდებს;
დ ) თუთია-ევგენოლის ფუძეზე დამზადებული სილერები;
362. რომელი ჯგუფის სილერები ახდენენ ოსტეოგენურ ეფექტს ფესვის პერიაპიკალურ ძვალზე და ცემენტზე?
ა ) პოლიმერებისა და ფისის ფუძეზე დამზადებული სილერები.
*ბ) კალციუმის-ჰიდროქსიდის ფუძეზე დამზადებული სილერები;
გ ) თუთია-ევგენოლის ფუძეზე დამზადებული სილერები;
დ ) ალდეჰიდებზე დამზადებული სილერები;
363. რომელ ფაზაში იმყოფება გუტაპერჩის წკირი არხის ობტურაციის დროს თერმოფილის სისტემის გამოყენებისას?
ა ) ქლოროპერჩი.
*ბ) ალფა ფაზა;
გ ) ბეტაფაზა;
დ ) გამაფაზა.
364. რა ზომის გუტაპერჩის წკირი გამოიყენება არხის ერთი წკირით და სილერით ობტურაციისას?
ა ) წკირი ერთი ზომით მეტი უნდა იყოს ბოლო ფაილის ზომაზე.
ბ ) წკირი ერთი ზომით ნაკლები უნდა იყოს ბოლო ფაილის ზომაზე;
*გ) წკირი უნდა შეესაბამებოდეს ბოლო ფაილის ზომას (რომლითაც გაფართოვდა აპექსი);
დ ) წკირი ორი ზომით ნაკლები უნდა იყოს ბოლო ფაილის ზომაზე;
365. EDTA-ს ძირითადი თვისება:
*ა) დენტინის დეკალცინაცია ;
ბ ) მონაცვლე დენტინის ფორმირება;
გ ) აპექსის ობტურაცია;
დ ) არხის გამოშრობა.
366. რა ნაკლი აქვს არხის ობტურაციას ერთი წკირის მეთოდით და სილერით?
ა ) პერიაპიკალური ქსოვილების გაღიზიანება.
ბ ) ფესვის გადატეხვის საშიშროება ძლიერ ინტენსიური კონდესაციის გამო;
*გ) არ ხდება არხის მჭიდრო ობტურაცია, რის გამოც შესაძლებელია არხიდან სილერის გამორეცხვა;
დ ) არ ხდება აპექსის სრული ობტურაცია.
367. რა ნაკლი აქვს არხის ობტურაციას ლატერალური კონდესაციით?
*ა) არ ხდება დამატებითი და განშტოებული არხების ობტურაცია
ბ ) არ ხდება აპექსის ობტურაცია
გ ) არ ხდება ფესვის დუღაბის რემინერალიზაცია
დ ) პერიაპიკალური ქსოვილების გაღიზიანება.
368. რომელი მეთოდია შედარებით ზუსტი არხის ფესვის სიგრძის დასადგენად ?
ა ) ორთოპანტომოგრამა
ბ ) ყბის პანორამული რენტგენოგრაფია
*გ) არხში ფიქსირებული ენდოდონტური ინსტრუმენტით რენტგენოლოგიური მეთოდი და ელექტრონული მეთოდი (აპექსლოკატორით).
დ ) პაციენტის ტკივილის რეაქცია ენდოდონტური ინსტრუმენტით გაზომვისას.
369. რომელი ინსტრუმენტით შეიძლება არხში არამარტო ვერტიკალური მოძრაობის არამედ ბრუნვითი მოძრაობის განხორციელება?
ა ) H file
*ბ) S-File
გ ) K-File
დ ) პატჰფინდერ-ი
370. არხის K ფაილებით დამუშავების შემდეგ რა ზომის Hedstoem File-ს აირჩევთ
ა ) არჩეული H-File-ს ზომას არა აქვს მნიშვნელობა
ბ ) არჩეული H-File ერთი ზომით დიდია ბოლოს გამოყენებული K-File-ს ზომაზე
*გ) არჩეული Hedstrom file-ს ზომა უნდა ემთხვეოდეს ან უმჯობესია ერთი ზომით ნაკლები იყოს ბოლოს გამოყენებული K-File-ს ზომაზე
დ) რჩეული H-File ორი ზომით დიდია ბოლოს გამოყენებული K-File-ს ზომაზე
371. რა შემთხვევაში გამოიყენება K-Flexo File Golden Medium
*ა) როდესაც გაძნელებულია ერთი ზომის K-File-დან შემდგომი ზომის K-File-ზე გადასვლა
ბ ) არხის K-FlexoFile-თ დამუშავების შემდეგ
გ ) K-Flexoreamer Golden Medium-ით არხის გამავლობის შექმნის შემდეგ
დ ) არხის დამუშავების ბოლო ეტაპზე, არხის კედლების ფინირებისათვის
372. K-FlexoFile Golden Medium-ის ზომები გამოდის ISO სტანდარტით
ა ) 010; 015; 020; 025; 030; 045
*ბ) 012; 017; 022; 027; 032; 037
გ ) 014; 018; 022; 027; 034; 037
დ ) 015; 020; 025; 030; 035; 040
373. არხის გაშრობა სილერის შეტანამდე უმჯობესია
ა ) სპირტით და ეთერით
ბ ) ჰაერის ნაკადით
გ ) მშრალი ბამბის ტურუნდით
*დ) სტერილური ქაღალდის წკირით
374. ქვედა ყბის პრემოლარებში ორი არხის არსებობის შემთხვევაში არხების მდებარეობა არის:
ა ) მედიო-დისტალური
*ბ) ლოყისკენა-ენისკენა
გ ) დასაშვებია ორივე ვარიანტი
დ ) ქვედა ყბის პრემოლარებში ორი არხი არ არსებობს
375. სავარაუდო მეოთხე არხი, ზედა ყბის მე-6 კბილში მდებარეობს:
ა ) დისტალურ ლოყისკენა ფესვში
ბ ) სასისკენა ფესვში
*გ) მედიალურ ლოყისკენა ფესვში
დ ) მედიალურ ენისკენა ფესვში
376. GT Rotary ფაილების კონუსურობა
ა ) 2%-6%- მდე
ბ ) 4%-6%-მდე
გ ) 2%-4%-მდე
*დ) 6%-12%-მდე
377. არხის მედიკამენტური დამუშავებისთვის გამოყენებული პრეპარატებიდან, რომელი აკმაყოფილებს თანამედროვე მოთხოვნებს (ბაქტეროციდული მოქმედება, არ გააღიზიანოს პერიოდონტის ქსოვილი, არ გამოიწვიოს სენსიბილიზაცია, ღრმა დიფუზიის უნარი დენტინის მილაკებში, აქტიურობა შეინარჩუნოს შედარებით დიდხანს)
ა ) ნატრიუმის ჰიპოქლორიდის 13-15%-იანი ხსნარი
ბ ) ქლორჰექსიდინის 0,01%-იანი ხსნარი
გ ) წყალბადის ზეჟანგი 15%-იანი ხსნარი
*დ) ნატრიუმის ჰიპოქლორიდის 3-5%-იანი ხსნარი
378. პულპიტისა და მწვავე მწვერვალოვანი პერიოდონტიტის დროს წარმატებულ ენდოდონტურ მკურნალობაზე მიუთითებს:
ა ) მკურნალობიდან 3-12 თვის განმავლობაში პაციენტი არ აღნიშნავს ტკივილებს
ბ ) მკურნალობიდან 3-12 თვის შემდეგ არ აღინიშნება კბილის გვირგვინის დისკოლორიზაცია
*გ) მკურნალობიდან 3-12 თვის შემდეგ რენტგენოლოგიურ სურათზე ცვლილებები აპიკალურ ქსოვილებში არ აღინიშნება
დ ) მკურნალობიდან 3-12 თვის შემდეგ არ აღინიშნება მეორადი კარიესი
379. მრავალფესვიანი კბილების ერთ სეანსში დაბჟენისას საჭიროა:
ა ) ჯერ დაიბჟინოს კარგად გამავალი არხები, შემდგომ კი ძნელად გამავალი
*ბ) ჯერ დაიბჟინოს ძნელად გამავალი არხები (ზედა მოლარებში ლოყისკენა, ქვედაში-მედიალური), ხოლო შემდეგ კარდაგ გამავალი არხები
გ ) მისაღებია ნებისმიერი ვარიანტი
დ ) არ აქვს მნიშვნელობა რომელი არხიდან დაიწყებენ დაბჟენას
380. ადგილობრივი ანესთეზიისთვის ასაკოვან ადამიანებში და მოხუცებულებში მიზანშეწონილია გამოვიყენოთ:
ა ) მისაღებია ნებისმიერი ანესთეტიკი
*ბ) ანესთეტიკი მინიშნებით "ფორტე"-ს გარეშე
გ ) ანესთეტიკი მინიშნებით "ფორტე"
დ ) დაუშვებელია ყოველგვარი ანესთეტიკი
381. რენტგენოლოგიური გამოკვლევის რომელი მეთოდია უფრო მიზანშეწონილი ენდოდონტიური მკურნალობის ეტაპებზე
*ა) ციფრობრივი რენტგენოგრაფია (ვიზიოგრაფია)
ბ ) პაროდონტოგრაფია
გ ) პანორამული რენტგენოგრაფია
დ ) ორთოპანტომოგრაფია
382. რამდენი პოცენტით დაბალია იონიზირებული გამოსხივება ციფრობრივი რენტგენოგრაფიული გამოკვლევისას
ა ) 10%-ით
ბ ) 50%-ით
*გ) 80%-ით
დ ) 30%-ით
383. რომელი შენადნობისაგან არის დამზადებული Pro File
*ა) ნიკელ-ტიტანის შენადნობისაგან
ბ ) შვედური ლითონისაგან
გ ) ქრომ-ნიკელის შენადნობისაგან
დ ) უჟანგავი ფოლადისაგან
384. არხში გუტაპერჩის კონდენსაციისათვის მანქანის ინსტრუმენტია
ა ) პლეგერი
*ბ) კონდენსორი
გ ) საჭედარი
დ ) სპრედერი
385. მიუთითეთ კბილის მხატვრული რესტავრაციის პირველი აუცილებელი ეტაპი
*ა) კბილის მინანქრის გაწმენდა ორგანული ნივთიერებებისაგან
ბ ) გრავირება
გ ) ფალცის შექმნა
დ ) ფერის შერჩევა
386. რა დანიშნულება აქვს "Fლეხობანდ"-ს
ა ) წკირის მოსარგები მოწყობილობა
ბ ) მუშაობის პროცესში ენდო-ინსტრუმენტების ფიქსაცია
გ ) ენდო-ინსტრუმენტების სამუშაო სიგრძის დადგენა
*დ) ენდო-ინსტრუმენტების მწვერვალების მოსაღუნი მოწყობილობა
387. რას გულისხმობს ტერმინი “Master Files"
ა ) ბოლო ფაილი, რომლითაც დამთავრდა არხის დამუშავება
ბ ) ფაილს, რომლითაც მოხდა არხის გამავლობის დადგენა
*გ) ფაილს, რომლითაც დამთავრდა არხის აპიკალური ნაწილის დამუშავება არხის მთელი სამუშაოს სიგრძეზე
დ ) ფაილს, რომლითაც დაიწყო არხის დამუშავება
388. რას გულისხმობს სტანდარტი "BATT-Tip"
*ა) ენდო-ინსტრუმენტებს არა აგრესიული მწვერვალებით
ბ ) ენდო-ინსტრუმენტებს აგრესიული მწვერვალებით
გ ) ბოლო ფაილს, რომლითაც დამთავრდა არხის დამუშავება
დ ) ენდო-ინსტრუმენტების მწვერვალების მოსაღუნ მოწყობილობას
389. ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი გამოიყენება არხის დროებითი ობტურაციისთვის
ა ) პოლიმერულ ფუძეზე დამზადებული ჰერმეტიკები
ბ ) კალციუმის ფოსფატის ფუძეზე დამზადებული მასალები
*გ) კალციუმის ჰიდროქსიდის ფუძეზე დამზადებული პასტები
დ ) ცინკ ფოსფატის ფუძეზე დამზადებული მასალები
390. არხის დამუშავების რომელი მეთოდის გამოყენებაა მიზანშეწონილი საგრძნობლად მოხრილი არხის მექანიკური დამუშავებისათვის
ა ) Step down მეთოდი
ბ ) Step back მეთოდი
*გ) crowndown მეთოდი
დ ) down back მეთოდი
391. ქვემოთ ჩამოთვლილი ჰერმეტიკებიდან რომელს მიანიჭებთ უპირატესობას თერმოფილის სისტემით არხის ობტურაციის დროს
ა ) იონომერულ ცემენტებს
ბ ) ევგენატებს
*გ) ეპოქსიდური ფისების ფუძეზე დამზადებულ მასალებს
დ ) კალციუმის ფუძეზე დამზადებული პასტები
392. “Gutta condensor"-ის დანიშნულებაა
*ა) გუტაპერჩის თერმო-მექანიკური კონდესაცია
ბ ) გუტაპერჩის ლატერალური კონდესაცია
გ ) ცივი გუტაპერჩის გამოყენებისას ნებისმიერი მეთოდით
დ ) გუტაპერჩის ვერტიკალური კონდესაცია
393. არხოვანი და გვირგვინოვანი პულპის აგებულებაში არის განსხვავება:
*ა) გვირგვინოვანი პულპა უმნიშვნელოდ განსხვადება არხოვანისაგან.
ბ ) გვირგვინოვანი პულპა მნიშვნელოვნად განსხვავდება არხოვანი პულპისაგან აგებულებით, ვინაიდან წარმოადგენს შუალედურ რგოლს
გ ) არა, რადგან არხოვანი პულპა წარმოადგენს გვირგვინოვანი პულპის უწყვეტ გაგრძელებას;
დ ) გვირგვინოვანი პულპა მნიშვნელოვნად განსხვავდება არხოვანი პულპისაგან აგებულებით, ვინაიდან წარმოადგენს შუალედურ რგოლს გვირგვინოვან პულპასა და პა როდონტს შორის;
394. არხოვანი და გვირგვინოვანი პულპის აგებულების განსხვავება მდგომარეობს შემდეგში:
ა ) მიკრომომარაგების თავისებურებებში
ბ ) შემაერთებელი ქსოვილის აგებულებებში, მისი სისხლით მომარაგებაში და ინერვაციაში;
*გ) ბოჭკოების, უჯრედების და შუალედური ნივთიერების თანაფარდობაში;
დ ) ვასკულარიზაციის თავისებურებებში;
395. მწვავე პულპიტის დიაგნოსტიკაში გადამწყვეტს წარმოადგენს:
*ა) ტკივილის ინტენსივობისა და შეტევების სიხშირის მატება;
ბ ) დადებითი თერმული ტესტი;
გ ) პერკუტორული რეაქციების გაჩენა;
დ ) ნათელი პერიოდების შემცირება;
396. პულპის ჰიპერემიასა და მწვავე პულპიტის დიფერენციალურ დიაგნოსტიკაში გადამწყვეტს წარმოადგენს:
ა ) პერკუსია;
ბ ) ელექტროდიაგნოსტიკა
გ ) თერმოდიაგნოსტიკა;
*დ) ტკივილის ირადიაცია;
397. კლინიკური და ჰისტოლოგიური დიაგნოზების შეუსაბამობის დიდი პროცენტი აიხსნება:
ა ) ანთების ჰიპერერგიული ხასიათით;
ბ ) ავადმყოფების დაგვიანებული მომართვით;
*გ) პულპიტების დიაგნოსტიკის არასრულყოფილი მეთოდებით;
დ ) ანატომიური შენების თავისებურებებით
398. მწვავე პულპიტისა და სამწვერა ნერვის ნევრალგიის დიფერენციალურ დიაგნოსტიკას საზღვრავენ:
ა ) პალპაციით;
ბ ) პერკუსიით;
გ ) სხეულის ტემპერატურის ცვლილებით
*დ) ტკივილის ხასიათით;
399. პულპის ჰიპერემიის მკურნალობის დროს მრავალფესვიან კბილებში ქვემოთ ჩამოთვლილი მეთოდებიდან ყველაზე რაციონალურია გამოვიყენოთ:
ა ) დევიტალური ამპუტაცია;
ბ ) ვიტალური ამპუტაცია;
*გ) მთლიანი პულპის ცხოველმყოფელობის შენარჩუნება;
დ ) პულპის დევიტალიზაცია;
400. მწვავე პულპიტების მკურნალობისას უნდა მოხდეს:
*ა) ვიტალური ექსტრიპაცია
ბ ) ვიტალური ამპუტაცია;
გ ) მთლიანი პულპის ცხოველმყოფელობის შენარჩუნება;
დ ) პულპის დევიტალიზაცია;
401. ქრონიკული პულპიტების დროს ყველაზე რაციონალურია გამოვიყენოთ:
ა ) კბილის ექსტრაქცია
ბ ) დევიტალური ექსტირპაცია;
*გ) ვიტალური ექსტირპაცია;
დ ) ვიტალური ამპუტაცია;
402. ქრონიკული ჰიპერპლასტიური პულპიტების დროს ყველაზე რაციონალურია მკურნალობის შემდეგი მეთოდი:
ა ) კბილის ექსტრაქცია
*ბ) ვიტალური ექსტირპაცია;
გ ) მთლიანი პულპის ცხოველმყოფელობის შენარჩუნება;
დ ) ვიტალური ამპუტაცია;
403. პულპის განგრენის მკურნალობის დროს ყველაზე რაციონალურია მკურნალობის ისეთი მეთოდი, როგორიცაა:
ა ) იოდელექტროფორეზი
ბ ) ვიტალური ექსტირპაცია პულპის დიათერმოკუაგულაციით;
*გ) ვიტალური ექსტირპაცია;
დ ) ვიტალური ამპუტაცია;
404. პულპის ჰიპერემიასა და ქრონიკული პულპიტის დიფერენციალურ დიაგნოსტიკაში გადამწყვეტია:
ა ) პერკუსია;
*ბ) თერმომეტრია და დროის ფაქტორი;
გ ) ტკივილის ხასიათი;
დ ) ზონდირება;
405. განგრენული პულპიტისა და ქრონიკული პერიოდონტიტის დიფერენციალურ დიაგნოსტიკაში გადამწყვეტია:
*ა) ტკივილის ხასიათი;
ბ ) პალპაცია
გ ) ზონდირება;
დ ) პერკუსია;
406. ვიტალური ამპუტაციის შემდეგ უმჯობესია გამოვიყენოთ:
ა ) იოდი
ბ ) ევგენოლი;
გ ) კორტიკოსტეროიდები;
*დ) კალციუმის ჰიდროოქსიდი;
407. ვიტალური ამპუტაციის შემდგომ ყველაზე ხშირი გართულებებია:
ა ) სამწვერა ნერვის ნევრალგია
*ბ) რეციდიული პულპიტი;
გ ) რეციდიული კარიესი;
დ ) მწვერვალოვანი პერიოდონტიტი;
408. მწვავე პულპიტის კლინიკური სურათია:
ა ) ტკივილები კბილის კბილზე შეხებით (დაჭერით)
ბ ) მიზეზობრივი ხასიათის ტკივილები, განსაკუთრებით ტკბილზე;
გ ) ტკივილები ქიმიურ გამაღიზინებლებზე;
*დ) თვითნებითი ირადირებული ტკივილები სამწვერა ნერვის მიმართულებით;
409. ფესვის არხის მიღებული სამუშაო სიგრძე:
ა ) ზოგჯერ ტოლია სიღრმის საზომისა სიგრძეში (სუბიექტური მონაცემებით)
*ბ) 1-1,5 მმ-ით მოკლეა კბილის რენტგენოლოგიურ სიგრძეზე;
გ ) 1 სმ-ით გრძელია კბილის რენტგენოლოგიურ სიგრძეზე;
დ ) ზუსტად შეესაბამება კბილის ანატომიურ სიგრძეს;
410. ქრონიკული პულპიტის კლინიკაა:
ა ) დადებითი პერკუტორული რეაქცია
ბ ) ავადმყოფს კბილი არ აწუხებს;
გ ) თვითნებითი ტკივილები ირადირებული სამწვერა ნერვის მიმართულებით;
*დ) ტკივილი ტემპერატურულ გამაღიზიანებელზე, რომელიც მიზეზის მოხსნის მერე არ ქრება;
411. პირდაპირი დაფარვის მეთოდის ჩვენებაა (კბილის პულპის მთლიანობის შენარჩუნებით):
ა ) ქრონიკული პულპიტის გამწვავება
ბ ) ქრონიკული განგრენული პულპიტი;
*გ) პულპის რქის შემთხვევითი გახსნა;
დ ) მწვავე ჩირქოვანი დიფუზური პულპიტი;
412. პულპის პოლიპი ვითარდება:
ა ) ქრონიკული პერიაპიკალური დაზიანების დროს
ბ ) ქრონიკული პულპიტის დროს დახურული ღრუთი;
გ ) პულპის ნეკროზის დროს;
*დ) ქრონიკული პულპიტის დროს კბილის ღრუს გახსნის შემთვევაში;
413. ეშვის ღრუს გახსნა უნდა ჩატარდეს:
*ა) გვირგვინის ცენტრში სასისკენა ზედაპირიდან.
ბ ) გვირგვინის ზედა მესამედიდან;
გ ) გვირგვინის საჭრელი კიდის მხრიდან;
დ ) გვირგვინის დისტალური კიდის მხრიდან ;
414. ქრონიკული ჰიპერპლასტიური პულპიტის კლინიკა:
ა ) კბილის რქა გახსნილია, ზონდირებით მტკივნეულია
*ბ) კბილის ღრუ გახსნილია, ამოზრდილია ჰიპერტროფიული პულპა;
გ ) როგორც წესი გვხვდება პერიაპიკალური ცვლილებები;
დ ) მიმდინარეობს ყოველთვის კბილის დახურული ღრუს შემთხვევაში;
415. ქვედა პრემოლარების გვირგვინების ტრეპანაცია ტარდება:
*ა) საღეჭ ფისურაში კბილის მედიალურ და დისტალურ კიდეებს შორის შუა მანძილზე, ლოყისკენა ბორცვთან ახლოს
ბ ) საღეჭ ფისურაში მედიალურ კიდესთან ახლოს;
გ ) კბილის მედიალურ და დისტალურ კიდეებს შორის შუა მანძილზე საღეჭ ფისურაში;
დ ) საღეჭი ფისურის მხრიდან ბორის მიმართულებითენისკენა ბორცვის მხარეს;
416. ვიტალური ამპუტაციის ჩვენება:
*ა) შექცევადი პულპიტი
ბ ) ქრონიკული ჰიპერტროფიული პულპიტი;
გ ) ქრონიკული გამწვავებული პულპიტი;
დ ) მწვავე დიფუზური პულპიტი;
417. მწვავე პულპიტის კლინიკა:
ა ) პულპის ელექტროაღზნებადობის მომატება
*ბ) თვითნებითი ირადირებული ტკივილები;
გ ) ტკივილები კბილზე შეხების შემთხვევაში;
დ ) თვითნებითი ლოკალური ტკივილები დამნაშავე კბილის მიდამოში;
418. ექიმის ტაქტიკა დარიშხანოვანი მჟავის პასტით ლორწოვანი გარსის ნეკროზის შემთხვევაში:
*ა) ნეკროზული უბნის მოცილება და დამუშავება პროტეოლიზური ფერმენტებით, ანტიდოტებით.
ბ ) ნეკროზული უბნის მოცილება;
გ ) ნეკროზული უბნის დამუშავება ანტისეპტიკებითა და ანტიბიოტიკებით;
დ ) ნეკროზული უბნის დამუშავება ტკივილგამაყუჩებელი საშუალებებით;
419. მწვავე და ქრონიკული პულპიტების დიფერენციალურ დიაგნოსტიკაში გადამწყვეტია:
ა ) პულპის ელექტროაღგზნებადობის დაქვეითება.
ბ ) ტკივილები ტემპერატურლ გამაღიზიანებლებზე;
*გ) ანამნეზი;
დ ) შეტევითი ხასიათის ტკივილის ხანგრძლივობა;
420. პულპის ძირითადი ნივთიერების დეპოლიმერიზაციას იწვევს:
ა ) კოლაგენური ბოჭკოების რაოდენობა
ბ ) მუკოპოლისაქარიდების რაოდენობა
*გ) მასში ფერმენტ ჰიალურონიდაზას მომატება
დ ) მასში ფერმენტ კოლაგენაზას მომატება
421. როგორია ახალგაზრდა ადამიანის პულპის ქსოვილში კოლაგენური ბოჭკოების რაოდენობა
ა ) ასაკის მიხედვით კოლაგენური ბოჭკოების რაოდენობა არ იცვლება
*ბ) აღინიშნება კოლაგენური ბოჭკოების მცირე რაოდენობა
გ ) აღინიშნება კოლაგენური ბოჭკოების დიდი რაოდენობა
დ ) ასაკი არ მოქმედებს კოლაგენური ბოჭკოების რაოდენობაზე
422. მოხუცებულობის ასაკში პულპის ქსოვილში აღინიშნება შემდეგი სახის ცვლილებები
ა ) არხოვანი პულპის მოცულობა იზრდება, გვირგვინოვანის იგივე რჩება
*ბ) არხოვანი და გვირგვინოვანი პულპის მოცულობა მცირდება
გ ) არხოვანი და გვირგვინოვანი პულპის მოცულობა იზრდება
დ ) გვირგვინოვანი პულპის მოცულობა მცირდება, არხოვანი იგივე რჩება
423. ენდოდონტიური დამუშავების პროცესში ინსტრუმენტის გაჭედვის და ჩატეხვის რისკი იზრდება
ა ) არხის აპიკალურ კორონალური მეთოდით დამუშავებისას
ბ ) არხის კორონალურ აპიკალური მეთოდით დამუშავებისას
*გ) არხის მშრალი დამუშავებისას
დ ) არხის აპიკალური დამუშავებისას
424. პულპიტის ეტიოლოგიაში წამყვანი ადგილი უჭირავს:
ა ) გადატანილ ინფექციურ დაავადებებს
ბ ) მაკროორგანიზმის ზოგად მდგომარეობას
*გ) მიკროორგანიზმების და მათი დაშლის პროდუქტების პულპის ღრუში მოხვედრას კარიესული ღრუდან დენტინის მილაკების საშუალებით
დ) კარიესული ღრუს ფორმას
425. ვიწრო და მოხრილი არხების ზედმეტად გაფართოებამ შეიძლება გამოიწვიოს
ა ) აპიკალური პერფორაცია
ბ ) აპიკალური საფეხურის ჩამოყალიბება
*გ) არხის კედლის პერფორაცია
დ ) ბიფურკაციაში პერფორაცია
426. პულპის ქრონიკული ტრავმა შეიძლება გამოიწვიოს:
ა ) კბილის პრეპარირებამ ორთოპედიული გვირგვინისათვის
ბ ) პულპური ღრუს გახსნამ პრეპარირების დროს
*გ) კბილთა პათოლოგიურმა ცვეთამ
დ) ძლიერმა დარტყმამ
427. ანთებითი რეაქციის რომელი კომპონენტი ჭარბობს მწვავე ფორმის პულპიტების შემთხვევაში:
ა ) ჰიპერემია
ბ ) ალტერაცია
*გ) ექსუდაცის
დ ) პროლიფერაცია
428. ანთებითი რეაქციის რომელი კომპონენტი ჭარბობს ქრონიკული განგრენული პულპიტის შემთხვევაში
ა ) პროლიფერაცია
*ბ) ალტერაცია
გ ) ექსუდაცია
დ ) ჰიპერემია
429. ანთებითი რეაქციის რომელი კომპონენტი ჭარბობს ქრონიკული ჰიპერპლასტიური პულპიტის შემთხვევაში
ა ) ჰიპერემია
ბ ) ალტერაცია
გ ) ქსუდაცია
*დ) პროლიფერაცია
430. როგორ ტარდება კარიესული ღრუს ზონდირება პულპიტების დროს:
ა ) კბილის ანესთეზიის შემდეგ
ბ ) ანესთეზიამდე დარბილებული დენტინის ექსკავატორით მოშორებამდე
*გ) ანესთეზიამდე დარბილებული დენტინის ექსკავატორით მოშორების შემდეგ
დ ) ანესთეზიამდე, დარბილებული დენტინის ბორით მოცილების შემდეგ
431. რომელი ტემპერატურული რეაქცია მიუთითებს პულპაში მძიმე დესტრუქციულ ცვლილებებზე
ა ) არა აქვს მნიშვნელობა
ბ ) ცივი
*გ) ცხელი
დ ) თბილი
432. პულპიტის რომელი ფორმის დროს არის დევიტალური ექსტირპაციის მეთოდის უკუჩვენება:
ა ) ქრონიკული პულპიტის გამწვავების სტადია
ბ ) პულპის ჰიპერემია
*გ) განგრენოზული პულპიტი
დ ) მწვავე პულპიტი
433. ქრონიკული ჰიპერპლასტიური პულპიტისა და კბილს ღრუს ფსკერის პერფორაციის დიფდიაგნოსტიკაში გადამწყვეტია:
*ა) დენტალურ რენტგენოგრამაზე არ აღინიშნება პერიოდონტის ქსოვილის ცვლილებები
ბ ) ზონდირებით გრანულაციური ქსოვილი სისხლმდენია
გ ) კარიესული ღრუ სავსეა გრანულაციური ქსოვილით
დ ) დენტალურ რენტგენოგრამაზე აღინიშნება პერიოდონტის ქსოვილის ცვლილებები
434. რა პრინციპზეა დამყარებული კბილის სიგრძის განსაზღვრა აპიკალურ ხვრელამდე ელექტრონული მეთოდით:
ა ) მუდმივი დენის წინაღობის მნიშვნელობაზე კბილის მაგარ ქსოვილსა და პერიოდონტის ქსოვილს შორის
ბ ) მუდმივი დენის წინაღობის მნიშვნელობაზე ლორწოვან გარსსა და პულპის ქსოვილს შორის
*გ) ლორწოვანი გარსისა და კბილის მაგარი ქსოვილების წინაღობათა სხვაობაზე
დ ) წინაღობათა სხვაობაზე კბილის მაგარ ქსოვილებსა და პულპის ქსოვილს შორის
435. პულპის დამცველობით ფუნქციას განახორციელებს:
ა ) ოდონტობლასტები
ბ ) ცემენტოციტები
*გ) ჰისტიოციტები
დ ) ოსტეოციტები
436. პულპის დამცველობით ფუნქციას განახორციელებს:
ა ) ოსტეოციტები
*ბ) პლაზმური უჯრედები
გ ) ოდონტობლასტები
დ ) ცემენტობლასტები
437. პულპის დამცველობით ფუნქციას განახორციელებს:
*ა) ფიბრობლასტები
ბ ) ოდონტობლასტები
გ ) ცემენტობლასტები
დ ) ოსტეობლასტები
438. პულპის პლასტიური ფუნქცია გამოიხატება:
ა ) პერიოდონტის ქსოვილის განახლებაში
ბ ) მეორადი დუღაბის წარმოქმნაში
*გ) ოდონტობლასტების მიერ მონაცვლე დენტინის წარმოქმნაში
დ ) მინანქრის განახლებაში
439. როდის წარმოიქმნება მესამეული დენტინი
ა ) ასაკობრივი ცვლილებების დროს
ბ ) ჩანასახოვანი განვითარების დროს
*გ) პათოლოგიური ცვლილებების დროს
დ ) მთელი სიცოცხლის განმავლობაში
440. პულპიტის ეტიოლოგიური ფაქტორებიდან ყველაზე ხშირად ფიქსირდება
ა ) მედიკამენტური ფაქტორი
ბ ) ტრავმული ფაქტორი
*გ) ინფექციური ფაქტორი
დ ) ფიზიკური ფაქტორი
441. პულპის ფიზიკურ ტრავმას განაპირობებს:
ა ) სამკურნალო სარჩული, რომლის PH ტოლია 12-14-ის
ბ ) უსარჩულოდ მოთავსებული კომპოზიტი
*გ) იზოლაციის გარეშე მოთავსებული ამალგამის ბჟენი
დ ) გვირგვინის მოტეხილობა
442. პულპის ქიმიურ ტრავმას განაპირობებს:
ა ) უსარჩულოდ მოთავსებული ვერცხლის ბჟენი
*ბ) იზოლაციის გარეშე მოთავსებული ბჟენი - კომპოზიტი
გ ) კბილთა პათოლოგიური ცვეთა
დ ) პაროდონტის ანთების გამო მიკროორგანიზმების ტოქსინების მოქმედება
443. პულპიტის გამომწვევ ქრონიკულ ტრავმას მიეკუთვნება:
ა ) კბილის გვირგვინის მოტეხილობა
ბ ) პულპის თაღის პერფორაცია
*გ) კბილთა პათოლოგიური ცვეთა
დ ) ქრონიკული პერიოდონტიტი
444. პულპიტის გამომწვევ მწვავე ტრავმულ ფაქტორს მიეკუთვნება:
ა ) მაღალი ბჟენით გამოწვეული ტრავმა
ბ ) პათოლგიური ცვეთა
*გ) კბილის გვირგვინის ღრმა მოტეხილობა
დ ) უსარჩულოდ მოთავსებული ბჟენი
445. პულპიტის მკურნალობისას ვიტალური ამპუტაციის მეთოდით, სისხლდენის შემთხვევაში უმჯობესია:
ა ) იოდინოლი
ბ ) წყალბადის ზეჟანგი
*გ) რკინის სულფატი
დ ) ფოსფატცემენტის სითხეს
446. რითი განსხვავდება დენტიკლი პეტრიფიკატისაგან
ა ) როგორც დენტიკლს, ასევე პეტრიფიკატს აქვს დენტინის ქსოვილის მსგავსი შენება
*ბ) პეტრიფიკატისაგან განსხვავებით, დენტიკლს აქვს დენტინის ქსოვილის მსგავსი შენება
გ ) დენტინისაგან განსხვავებით პეტრიფიკატს აქვს დენტინის ქსოვილის მსგავსი შენება
დ ) არც დენტიკლი და არც პეტრიფიკატები არ წარმოადგენენ დენტინის ქსოვილის მსგავსი შენებისა, ისინი მინერალური მარილების კრისტალებს წარმოადგენენ.
447. ტემპერატურული სინჯებიდან პულპაში ღრმა დესტრუქციული ცვლილებებზე მიუთითებს:
ა ) ცივზე დადებითი რეაქცია
*ბ) ცხელზე დადებითი რეაქცია
გ ) თბილზე დადებითი რეაქცია
დ ) ასეთი პულპა არ რეაგირებს არანაირ ტემპერატურულ სინჯზე
448. პულპის კამერა წარმოადგენს
ა ) კბილის ფესვის ღრუს, რომელიც ამოვსებულია პულპის ქსოვილით
ბ ) კბილის გვირგვინოვანი ნაწილის ღრუს, რომელიც ამოვსებულია პულპის ქსოვილით
*გ) კბილის ღრუს, რომელიც ამოვსებულია პულპის ქსოვილით
დ ) ასეთი ღრუ არ არსებობს
449. დენტინის კარიესის დიაგნოზით ამალგამის ბჟენის უსარჩულოდ დადებამ შეიძლება გამოიწვიოს:
ა ) მწვავე მექანიკური ტრავმა
ბ ) პულპის ქრონიკული ქიმიური ტრავმა
*გ) პულპის ქრონიკული ფიზიკური ტრავმა
დ ) უარყოფითი მოქმედება არ გამოვლინდება
450. შექცევადი პულპიტისათვის კბილის ღრუს ფსკერზე ზონდირებით დამახასიათებელია:
ა ) კარიესულ ღრუსა და კბილის ღრუს შორის შენიღბული კავშირი
*ბ) კარიესულ ღრუსა და კბილის ღრუს შორის არ არის კავშირი
გ ) კარიესიული ღრუს კავშირი კბილის ღრუსთან
დ ) კარიესიული ღრუს ფსკერზე მტკივნეულობა მრავალ წერტილში
451. ქრონიკული პულპიტების დროს კბილის ღრუს ფსკერზე ზონდირებით ხშირად აღინიშნება
ა ) კარიესულ ღრუსა და კბილის ღრუს შორის კავშირი არ არის
*ბ) კარიესიული ღრუს კავშირი კბილის ღრუსთან
გ ) კარიესიული ღრუს კედელზე მტკივნეულობა ერთ წერტილში
დ ) უსიმპტომო ზონდირება
452. ვიტალური ამპუტაცია ეს არის:
ა ) სიცოცხლის უნარიანი პულპის სრული ამოკვეთა
ბ ) დარიშხანოვანი პასტის დადების შემდეგ პულპს ნაწილის ამოკვეთა
გ ) ანესთეზიის ქვეშ ნეკროზული პულპის ნაწილის ამოკვეთა
*დ) სოცოცხლისუნარიანი პულპის ნაწილობრივი ამოკვეთა ანესთეზიის ქვეშ
453. ფესვის რომელი აპექსის გახსნაა საჭიროა პულპიტების მკურნალობის დროს არხების ენდოდონტიური დამუშავებისას
ა ) ანატომიური აპექსიდან 2-3 მმ-ით გარეთ
ბ ) რენტგენოლოგიური აპექსის
*გ) ფიზიოლოგიური აპექსის
დ ) ანატომიური აპექსის
454. არაპირდაპირი მეთოდით მკურნალობის ჩვენებაა
ა ) მწვავე პულპიტი
*ბ) პულპის ჰიპერემია
გ ) დუღაბის კარიესი
დ ) ქრონიკული პულპიტები
455. რომელი ბოჭკოები არის პერიოდონტში დიდი რაოდენობით?
ა ) არგიროფილური
ბ ) ელასტიური
გ ) ოქსითალანური
*დ) კოლაგენური
456. პერიოდონტის კოლაგენურ ბოჭკოებს აქვთ შემდეგი ძირითადი თვისებები:
ა ) რეპარაციულ პროცესებში მონაწილეობის მიღება.
ბ ) კბილის ფიზიოლოგიური მოძრაობის უზრუნველყოფა;
გ ) ანთების დროს ფაგოციტოზისათვის ხელსაყრელი პირობების შექმნა;
*დ) კბილის ფიქსაცია კბილბუდეში ალვეოლის კედლებზე წნევის თანაბარი განაწილება;
457. პერიოდონტის უჯრედოვანი შემადგენლობა წარმოდგენილია:
ა ) პერიოდონტში არ არის ეპითელიუმის რომელიმე სპეციფიური უჯრედები.
*ბ) შემაერთებელ ქსოვილოვანი წარმოშობის ფიბრობლასტების, ღრუბლისებური უჯრედების, პისტიოციტების, პლაზმოციტების, ცემენტობლასტებისა და ოსტეობლასტების გარდა პერიოდონტიტის ქსოვილში არის ე.წ. ეპითელიალური ნარჩენები;
გ ) ყველა შემაერთებელი ქსოვილისათვის დამახასიათებელი უჯრედებით;
დ ) ცემენტოციტებისა და ოსტეოციტების, ეპითელიუმის სპეციფიური უჯრედებისაგან.
458. ანთების დროს აქტიურ დამცველებად გვევლინებიან პერიოდონტის შემდეგი უჯრედები:
ა ) ლეიკოციტები.
*ბ) ჰისტიოციტები;
გ ) ვაზოგენური წარმოშობის უჯრედები;
დ ) პლაზმური;
459. პულპიტის რომელ ფორმასთან ვახდენთ მწვავე პერიოდონტიტის დიფენცირებას?
ა ) განგრენულ პულპიტთან.
ბ ) ჰიპერპლასტიურ პულპიტთან;
*გ) მწვავე პულპიტთან;
დ ) შექცევად პულპიტთან;
460. არსებობს თუ არა ერთფესვიან კბილებში ქრონიკული პერიოდონტიტის მკურნალობის ჩვენება ერთ სეანსში?
ა ) დიახ, იბჟინება და გარდამავალ ნაოჭში კბილის ფესვის საპროექციო არეში ხდება 0,5 მლ ჰიდროკორტიზონის შეყვანა
*ბ) დიახ, იბჟინება ერთ სეანსში სრულფასოვანი ენდოდონტიური დამუშავების შემდეგ;
გ ) არა, რადგანაც ჯერ მიზანშეწონილია ანთებითი პროცესის კუპირება.
დ ) არა, ასეთი კბილი ექვემდებარება ამოღებას;
461. ქრონიკული პერიოდონტიტის მკურნალობის დროს არხის დაბჟენა არაგამყარებადი პასტებით:
*ა) არ შეიძლება, რადგან არაგამყარებადი პასტები არხის ჰერმეტიზაციას ვერ უზრუნველყოფს.
ბ ) უფრო მიზანშეწონილია, თუ არსებობს ხვრელარხი, ვინაიდან პასტის შემადგენლობაში შემავალი სამკურნალო ნივთიერებები ხელს შეუწყობს მის დახურვას;
გ ) შესაძლებელია და აუცილებელია, რადგანაც ყოველთვის არის დაბჟენის დეფექტის გამოსწორების შესაძლებლობა;
დ ) შეიძლება, რადგანაც ეს პასტები გაიწოვება გრანულაციური ქსოვილების ხარჯზე;
462. გრანულომისა და ცისტის ეპითელურ ჩანაფენს ქმნის:
*ა) მალასეს ეპითელური კუნძულები, რომლის უჯრედები ანთების გავლენის ქვეშ განიცდის პროლიფერაციას.
ბ ) ეს ხვრელარხის გასასვლელიდან ვეგეტირებული პირის ღრუს მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელიუმია;
გ ) ეს ღრძილის ჯიბიდან ვეგეტირებული პირის ღრუს მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელიუმია;
დ ) გრანულომასა და კისტას ეპითელური ჩანაფენი არ გააჩნია
463. რომელი თვისება არ უნდა ახასიათებდეს არხის საბჟენ მასალას?
ა ) ანტიმიკრობული და პერიოდონტიტის ქსოვილების რეგენერაციის მასტიმულირებელი მოქმედებანი.
ბ ) რენტგენოკონტრასტულობა;
*გ) მუტაგენურობა;
დ ) ჰერმეტიულობა;
464. გამართლებულია თუ არა ქრონიკული პერიოდონტიტების მკურნალობის დროს ფოსფატ-ცემენტის გადატანა პერიაპიკალურად:
ა ) არა, რადგან გვაძლევს პროცესის გამწვავებას.
*ბ) არა, რადგან ის უცხო სხეულია და ხელს უშლის პერიოდონტიტის ქსოვილების რეგენერაციას;
გ ) არა, რადგან არ იძლევა ფესვის არხების სრული ჰერმეტიზაციის საშუალებას;
დ ) დიახ, რადგან ფოსფატ-ცემენტი ასტიმულირებს ძვლოვანი ქსოვილის რეგენერაციას;
465. პერიოდონტიტის ქსოვილების აღდგენისათვის ძირითადია:
ა ) ექსუდატის დრენირება
*ბ) ქსოვილების რეგენერაციის უნარის მქონე პრეპარატების არხშიდა შეყვანა;
გ ) ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატები;
დ ) ანტიბიოტიკოთერაპია.
466. ენდოდონტიური დამუშავების დროს არხში ინსტრუმენტის ჩატეხვის შემთხვევაში, პირველ რიგში მიზანშეწონილია:
ა ) ნებისმიერ შემთხვევაში კბილის ამოღება.
ბ ) მეყსეულად ინსტრუმენტის ნაწილის ამოღების მცდელობა;
გ ) ხელში დარჩენილი ინსტრუმენტების ნაწილის გაზომვა;
*დ) კბილის რენტგენოგრაფია;
467. ენდოდონტიური ინსტრუმენტი, განკუთვნილი არხის გასაფართოვებლად და გასასადავებლად:
ა ) ლენტულო.
*ბ) H ფაილი;
გ ) ლარჯო;
დ ) პულპექსტრაქტორი;
468. არხის საბჟენი მასალა უნდა:
ა ) აღწევდეს დენტინ-ცემენტის შეერთების დონეს.
*ბ) რენტგენოლოგიური შეფასებით, იმყოფებოდეს 1 მმ-მდე ფესვის ხვრელიდან;
გ ) უნდა იყოს 1-2 მმ-ით გადასული ფესვის ხვრელიდან;
დ ) აღწევდეს არხის სიგრძის მესამედს;
469. ენდოდონტიური ინსტრუმენტი, რომელიც გამოიყენება ფესვის არხის კედლებიდან დარბილებული დენტინის მოსაცილებლად:
*ა) პროფაილი.
ბ ) პლაგერი;
გ ) K რიმერი;
დ ) პულპექსტრაქტორი;
470. ქრონიკული პერიოდონტიტის რომელ ფორმას, ახასიათებს მკვეთრად გამოხატული კლინიკური ჩივილები:
ა ) აპიკალური კისტა.
ბ ) მედიკამენტოზური პერიოდონტიტი;
*გ) მწვავე პერიოდონტიტი;
დ ) ქრონიკული პერიოდონტიტი;
471. ქრონიკული პერიოდონტიტის წამყვანი დიფერენციალური სადიაგნოსტიკო ნიშანია:
ა ) ხვრელ-არხის არსებობა.
*ბ) მწვერვალის ახლომდებარე ქსოვილების გაიშვიათებული რენტგენოლოგიური კერა შემოუფარგლავი საზღვრით;
გ ) კბილების გვირგვინების კონვერგენცია;
დ ) კბილის არეშე პერიოდულად წარმოშობილი ტკივილი;
472. რა გავლენას ახდენს ქრონიკული პერიოდონტიტის კერა ორგანიზმზე:
ა ) იწვევს ქრონიოსეპსისის განვითარებას.
*ბ) იწვევს ორგანიზმის სენსიბილიზაციას;
გ ) იწვევს ორგანიზმის ქსოვილების და ორგანოების ინფიცირებას;
დ ) არ ახდენს გავლენას;
473. წამლისმიერი (დარიშხანოვანი მჟავას ანჰიდრიდით გამოწვეული) პერიოდონტიტის მკურნალობა:
*ა) კარიესული ღრუს დამუშავება, ამპუტაციისა და ექსტირპაციის ჩატარება, არხში ანტიდოტის ჩატოვება დროებთი ბჟენის ქვეშ.
ბ ) ამპუტაციის და ექსტირპაციის ჩატარება, კბილის ღიად დატოვება;
გ ) კბილის ღრუს გახსნა, ანტიდოტიანი ტამპონის დატოვება;
დ ) ნახვევის მოხსნა, კბილის ღიად დატოვება;
474. ქრონიკული პერიოდონტიტის მკურნალობის შორეული შედეგების შეფასებისას წამყვანი კრიტერიუმები:
*ა) ფესვის მწვერვალის არეში ძვლოვანი ქსოვილების გაიშვიათებული რენტგენოლოგიური კერის არარსებობა.
ბ ) რენტგენოლოგიურად - ფესვის არხის ხარისხიანი დაბჟენა;
გ ) ხვრელარხის დახურვა;
დ ) ჩივილების არარსებობა;
475. ფესვის არხების დასაბჟენად ყველაზე მიზანშეწონილია შემდეგი საბჟენი მასალის გამოყენება:
*ა) გუტა-პერჩას წკირები
ბ ) ფორედენტი.
გ ) ენდამეტაზონი;
დ ) ფოსფატ-ცემენტი
476. ქრონიკული პერიოდონტიტების მკურნალობის პირველ ეტაპზე, რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი ტაქტიკაა მიზანშეწონილი:
ა ) კბილის ოკლუზიიდან გათიშვა.
*ბ) კბილის ღრუს გახსნა
გ ) რეტროგრადული დაბჟენა;
დ ) ფესვის მწვერვალის რეზექცია;
477. ენდოდონტიური მკურნალობისას არ გამოიყენება:
ა ) შპრიცი
*ბ) სატეხი;
გ ) ზონდი;
დ ) კოფერდამი;
478. რის ხარჯზე მოქმედებს არხში არსებულ დაშლის პროდუქტებზე წყალბადის ზეჟანგი?
ა ) მჟავას წარმოქმნის დაშლის პროდუქტებთან კონტაქტისას.
*ბ) აქტიური ჟანგბადის გამოთავისუფლების;
გ ) დენტინის დეკალცინაციის;
დ ) თერმული ეფექტის;
479. EDTA-ს ძირითადი თვისებებია:
ა ) ენდოდონტიური ხელსაწყოების მჭრელი თვისებების გაზრდა.
ბ ) არხის დატენიანება;
*გ) დენტინის დეკალცინაცია;
დ ) ანტისეპტიკური მოქმედება;
480. არხის შევსება საბჟენი მასალით (აპიკალური ხვრელის სრული ობტურაციის პირობით) ხდება:
ა ) არხის აპიკალურ მესამედამდე;
*ბ) მწვერვალიდან ფესვის არხების შესასვლელამდე;
გ ) კბილის ღრუს შევსება საბჟენი მასალით;
დ) მასალის პერიაპიკალურად გადატანა.
481. მოხრილი არხის მწვერვალოვანი ნაწილის პერფორაციის რისკი მინიმალურია თუ:
ა ) არხების გასაფართოებლად გამოყენებულ იქნას მხოლოდ ქიმიური საშუალებანი.
ბ ) უარის თქმა არხის გაფართოებაზე;
გ ) არხის დიამეტრის შესაბამისი ინსტრუმენტის შერჩევა;
*დ) გამოვიყენებთ H-ფაილის უსაფრთხო ვარიანტს A-ფაილს
482. ზედა საჭრელ კბილებზე კისტა-გრანულომის არსებობისას მკურნალობის რომელი მეთოდია მიზანშეწონილი:
ა ) არხის დაბჟენა რეზორცინ-ფორმალინის პასტით
ბ ) კბილის ექსტრაქცია
*გ) არხის დაბჟენა და ფესვის მწვერვალის რეზექცია
დ ) არხის დაბჟენა თუთია-ევგენოლის პასტით
483. რა პროცესები მიმდინარეობს პერიოდონტის ქსოვილში ადექვატური და დროულად ჩატარებული მკურნალობის შედეგად პერიოდონტის გამოჯანმრთელების შემდეგ:
ა ) პერიოდონტის ქსოვილი აღდგება ნორმალურ მდგომარეობამდე, იგი თავის ფუნქციას შეასრულებს
*ბ) პერიოდონტის ქსოვილები არ აღდგება ნორმალურ მდგომარეობამდე, მისი სტრუქტურა შეცვლილია უფრო უხეში ნაწიბუროვანი ქსოვილის წრმოქმნით, მაგრამ ასეთი პერიოდონტიტი თავის ფუნქციას მაინც ასრულებს
გ ) პერიოდონტის ქსოვილი არ აღდგება ნორმალურ მდგომარეობამდე და თავის ფუნქციას ვეღარ შეასრულებს
დ) მოხდება კბილის ანკილოზი
484. ფესვის მწვერვალის რეზექცია მიეკუთვნება მკურნალობის
*ა) კონსერვატიულ-ქირურგიულ მეთოდს
ბ ) ქირურგიულ მეთოდს
გ ) კონსერვატიულ მეთოდს
დ) პალიატიურ მეთოდს
485. რა ფუნქციას ასრულებენ პერიოდონტის ოსტეობლასტები
*ა) ძვლოვანი ქსოვილის აღდგენა
ბ ) პერიოდონტის ძირითადი ნივთიერებების განახლება
გ ) კოლაგენური ბოჭკოების რეგენერაცია
დ ) ინფექციასთან ბრძოლა
486. კბილის ფესვის რომელ მიდამოში გვხვდება პერიოდონტის ფაშარი შემაერთებელი ქსოვილი
ა ) ფესვის მთელ სიგრძეზე
*ბ) ფესვის მწვერვალის მიდამოში
გ ) ფესვის შუა მიდამოში
დ ) ყელის მიდამოში
487. სად გვხვდება ყველაზე უხეში კოლაგენური მოჭკოები
ა ) მთელი ფესვის სიგრძეზე
ბ ) ფესვის მწვერვალზე
გ ) ყელის მიდამოში
*დ) ალვეოლის კიდეზე
488. კბილის ირგვლივ იოგს ქმნის:
ა ) რადიალური ბოჭკოები
*ბ) ცირკულარული ბოჭკოები
გ ) ტრანსსეპტალური კოლაგენური ბოჭკოები
დ ) ირიბი კოლაგენური ბოჭკოები
489. პერიოდონტის რომელი ბოჭკოები უშლის ხელს კბილის კბილბუდიდან ამოვარდნას
ა ) ცირკულარული ბოჭკოები
ბ ) ელასტიური ანუ ოქსიტალანური ბოჭკოები
*გ) ვერტიკალური და ირიბი ბოჭკოები
დ ) ჰორიზონტალური ანუ ტრანსსეპტალური ბოჭკოები
490. სად გვხვდება ოქსიტალანური ბოჭკოები
ა ) ფესვის შუა მიდამოში
ბ ) მწვერვალთან
გ ) ყელის მიდამოში
*დ) პერიოდონტის კიდოვან ნაწილებში
491. რომელ კბილებში გვხვდება კარგად განვითარებული ტრანსსეპტალური და ცირკულარული ბოჭკოები
*ა) მოლარებში
ბ ) პრემოლარებში
გ ) ეშვებში
დ ) საჭრელებში
492. პერიოდონტის რომელი ბოჭკოები აკავშირებს მეზობელ კბილებს ერთმანეთთან
ა ) ყელის ცირკულარული ბოჭკოები
ბ ) ირიბი ანუ ვერტიკალური კოლაგენური ბოჭკოები
*გ) ტრანსსეპტალური ანუ ჰორიზონტალური ბოჭკოები
დ ) ოქსიტალანური ანუ ელასტიური ბოჭკოები
493. პერიოდონტის რომელი ბოჭკოები უშლის ხელს კბილის გვერდით გადანაცვლებას
ა ) ფესვის ყელის ცირკულარული ბოჭკოები
*ბ) რადიალური ბოჭკოები
გ ) ვერტიკალური ანუ ირიბი ბოჭკოები
დ ) ჰორიზონტალური ანუ ტრანსსეპტალური ბოჭკოები
494. რომელი უჯრედები განაპირობებენ პერიოდონტის პლასტიურ ფუნქციას
ა ) პლაზმური უჯრედები
ბ ) ფიბრობლასტები
*გ) ცემენტობლასტები და ოსტეობლასტები
დ ) პოხიერი უჯრედები
495. პერიოდონტის რომელი უჯრედოვანი ელემენტის შემადგენლობაშია ჰისტამინი და ჰეპარინი
ა ) ცემენტოციტებისა და ოსტეობლასტების
ბ ) პლაზმური უჯრედების
გ ) ფიბრობლასტების
*დ) პოხიერი უჯრედების
496. რა განაპირობებს პერიოდონტის ტროფიკულ ფუნქციას
ა ) ფესვის დენტინის მილაკები
ბ ) კარგად განვითარებული ბოჭკოვანი სისტემა
გ ) უჯრედოვანი ელემენტები
*დ) სისხლძარღვები და ნერვები
497. რა განაპირობებს პერიოდონტის წნევის გამანაწილებელ ფუნქციას
ა ) სისხლძარღვები და ნერვები
ბ ) ფესვის ცემენტი
გ ) უჯრედოვანი ელემენტები
*დ) ბოჭკოვანი სისტემა
498. ინფექციური პერიოდონტიტების პათოგენეზში წამყვანი როლი ენიჭება
ა ) გრამუარყოფითი ბაქტერიების ტოქსინის მოქმდებას
*ბ) მწვერვალის გარშემო არსებული გრამდადებითი ბაქტერიების ენდოტოქსინის მოქმედებას
გ ) მიკრობების ფლორის ვირულენტობას
დ ) ორგანიზმის ზოგად მდგომარეობას
499. მწვერვალოვანი პერიოდონტიტის დესტრუქციული პროცესის დროს ადგილი აქვს
ა ) დეგენერაციული პროცესების განვითარების შედეგად ცილოვანი და ცხიმოვანი დეტრიტის ჩალაგებას
ბ ) სისხლძარღვთა კედლების განვლადობის გაზრდას და ლეიკოციტარულ ინფილტრაციას
*გ) ოსტეოკლასტების მიერ ლიზოსომური ფერმენტების გამომუშავებას
დ ) ოსტეოკლასტების გამომუშავებას
500. მწვერვალოვანი პერიოდონტიტის პათოგენეზი
*ა) რძემჟავის დაგროვება და აციდოზის განვითარება
ბ ) უჯრედოვანი ელემენტების შემცირება და უხეშბოჭკოვანი ფიბროზული ქსოვილის განვითარება
გ ) ლიზოსომალური ფერმენტების აქტივაცია ოსტეობლასტების მოქმედებით
დ ) მაღალი ტუტოვანი გარემო
501. ქრონიკული პერიოდონტიტებისათვის პათანატომიური გამოკველევებით დამახასიათებელია:
ა ) ეპითელური ჭიმების შემცველობა
ბ ) დიდი რაოდენობით პლაზმური უჯრედების, ჰისტოგენური და ჰემატოგენური უჯრედების შემცველობა
გ ) დიდი რაოდენობით ფიბრობლასტების, პლაზმური უჯრედებისა და ლეიკოციტების შემცველობა
*დ) მცირე რაოდენობის უჯრედოვანი ელემენტების შემცველობა
502. მწვავე მწვერვალოვანი პერიოდონტიტის საწყისი ფაზისათვის დამახასიათებელია
ა ) უმნიშვნელო ტკივილები ან უსიმპტომო მიმდინარეობა
ბ ) უსიმპტომო მიმდინარეობა
*გ) ხანგრძლივი, ყრუ მუდმივი ხასიათის ტკივილის შეგრძნება
დ ) შეტევითი ხასიათის ტკივილის შეგრძნება
503. რადიკულური კისტისთვის რენტგენოლოგიურად დამახასიათებელია:
ა ) არაინტენსიური ჩრდილი
*ბ) სწორი კონტურები
გ ) ძვლის მკვეთრი სტრუქტურის არსებობა
დ ) ცვლილებები არ არის
504. ქრონიკული პერიოდონტიტის დროს ძირითადად დიაგნოზის დასმა ხდება
ა ) მორფოლოგიური მონაცემების საფუძველზე (პუნქციის გზით)
*ბ) რენტგენოლოგიური მონაცემების საფუძველზე
გ ) კლინიკური მონაცემების საფუძველზე
დ ) ანამნეზის საფუძველზე
505. პერიოდონტის ბოჭკოვან სტრუქტურებში ასაკობრივი დესტრუქციული ცვლილებები ვლინდება
ა ) ფესვის მწვერვალის ბოჭკოებში
ბ ) ალვეოლისა და ცემენტის შემაერთებელ ბოჭკოებში
*გ) პერიოდონტის ყელის მიდამოს ბოჭკოებში
დ ) პერიოდონტის ყველა მიდამოს ბოჭკოებში
506. პერიოდონტის ბოჭკოვანი სტრუქტურების მომწიფებას თან ახლავს
ა ) ჰიალურონიდაზას რაოდენობის გაზრდა
ბ ) ფერმენტების რაოდენობის შემცირება
*გ) ახალგაზრდა ფორმის ფიბრობლასტების რაოდენობის შემცირება
დ ) ახალგაზრდა ფორმის ფიბრობლასტების რაოდენობის გაზრდა
507. მწვავე მწვერვალოვანი პერიოდონტიტი წარმოადგენს:
*ა) პერიოდონტალური იოგისა და ძვლის ქსოვილის ლოკალურ ანთებას
ბ ) პერიაპიკალური მიდამოს ლოკალური ძვლის ოსტეოსკლეროზს
გ ) პერიაპიკალური ქსოვილების ინკაპსულირებულ ანთებას
დ ) კოლაგენური ბოჭკოების სკლეროზს
508. მკურნალობის რომელ მეთოდს მიმართავთ მწვავე ინფექციური პერიოდონტიტის დროს
ა ) ფერმენტის მოთავსება
ბ ) ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკის პასტის მოთავსება
გ ) იოდის ელექტროფორეზის ჩატარება
*დ) ინსტრუმენტული დამუშავების შემდეგ არხში სამკურნალო ნახვევის დატოვება
509. მწვავე მწვერვალოვანი პერიოდონტიტის მკურნალობისას სავალდებულოა
ა ) პერიაპიკალურად რეგენერაციის ხელშემწყობი ნივთიერების გადატანა
ბ ) ძლიერ მომქმედი მედიკამენტების გამოყენება
გ ) არ არის სავალდებულო მწვერვალოვანი ხვრელის გახსნა
*დ) მწვერვალოვანი ხვრელის გახსნა
510. ზედა ყბის მრავალფესვიან კბილებში პერიოდონტიტის მკურნალობისას, თუ მოხდა არხში ინსტრუმენტის ჩატეხვა საჭიროა:
ა ) კბილის ამოღება
*ბ) ფესვის ამპუტაცია
გ ) ჰემისექცია
დ ) არხის დაბჟენა ფორედენტით
511. პერიოდონტიტის დროს კბილის დაგრძელების შეგრძნებას იწვევს
ა ) პერიოდონტის ქსოვილების გასქელება
ბ ) ნერვული დაბოლოებების გაღიზიანება
გ ) ჰიპერცემენტოზი ფესვის მიდამოში
*დ) პერიოდონტის ქსოვილში ექსუდატის დაგროვება
512. პაროდონტის ცნება აერთანებს ქსოვილების კომპლექსს:
ა ) ღრძილი, ძვლისაზრდელა, დუღაბი.
ბ ) ღრძილი, კბილის ქსოვილი (დუღაბი);
*გ) პერიოდონტი, ღრძილი,ალvეოლური მორჩი, კბილის ქსოვილები;
დ ) ღრძილი და კბილის ირგვლივი იოგი;
513. ჩამოთვალეთ პაროდონტის ფუნქციები:
ა ) ამორტიზაციული
ბ ) რეფლექტორული;
გ ) ბარიერული, რეფლექტორული, პლასტიკური.
*დ) ბარიერული, ტროფიკული, რეფლექტორული, პლასტიკური; ამორტიზაციული;
514. პაროდონტის ბარიერული ფუნქცია ხორცილედება:
ა ) მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელიუმის გარქოვანებით.
ბ ) დიდი რაოდენობით რეცეპტორების არსებობით;
*გ) მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელიუმის გარქოვანებით, ღრძილის ტურგორით, მუკოპოლისაქარიდების მდგომარეობით, ღრძილოვანი ნაპრალის აღნაგობისა და ფუნქციის თავისებურებით, ნერწყვის ანტიბაქტერიული ფუნქციით (ლიზოციმის ხარჯზე), პოხიერი უჯრედების არსებობით;
დ ) ნერწყვის და ღრძილის სითხის ანტიბაქტერიული ფუნქციით;
515. ალვეოლის ძვლოვანი ქსოვილის აღნაგობა:
ა ) ალვეოლის ძვალი წარმოდგენილია კბილთაშორისი ძგიდით.
ბ ) ალვეოლის ძვალი წარმოდგენილია კორტიკალური ფირფიტით;
*გ) ალვეოლის ძვალი და კბილთაშორისი ძგიდე შედგება ძვლოვანი კომპაქტური ნივთიერებისაგან, რომელიც წარმოქმნის კორტიკალურ ფირფიტას, ალვეოლური მორჩის ძვალი წარმოდგენილია ღრუბლისებური ძვლოვანი ქსოვილით;
დ ) ალვეოლის ძვალი შედგება ღრუბლისებური ძვლოვანი ქსოვილისაგან;
516. პაროდონტის მიკროცირკულაციის სტრუქტურული წარმონაქმნებია:
ა ) ვენოზური სისხლძარღვები.
ბ ) პრეკაპილარები, კაპილარები, პოსტკაპილარები;
*გ) არტერიოლები, პერეკაპილარები, კაპილარები, პოსტკაპილარები, ვენულები;
დ ) არტერიოლები და ვენულები;
517. პაროდონტის ინერვაციას ახორციელებს:
ა ) სამწვერა ნერვის სამივე ტოტი.
ბ ) სამწვერა ნერვის პირველი ტოტი;
*გ) სამწვერა ნერვის მეორე და მესამე ტოტების კბილის წნულის ტოტები;
დ ) სამწვერა ნერვის მეორე ტოტი;
518. პაროდონტის დაავადების ეტიოლოგიაში ძირითადი ფაქტორებია:
ა ) ტრავმული ოკლუზია.
ბ ) მემკვიდრეობა;
*გ) კბილის ნადებში მიკროორგანიზმები და მათი ცვლის პროდუქტები, პირის ღრუს ის ფაქტორები, რომელთაც შეუძლიათ მიკროორგანიზმების გავლენის შესუსტება და გაძლიერება, ზოგადი ფაქტორები, რომლებიც არეგულირებენ პირის ღრუს ქსოვილების მეტაბოლიზმს;
დ ) კბილის ბალთის მიკროორგანიზმები;
519. კბილის ბალთის შემადგენლობა:
ა ) შედგება ნერწყვის კომპონენტებისაგან.
ბ ) წარმოდგება ორგანული კომპონენტებისაგან;
*გ) წარმოადგენს უჯრედშორის მატრიქსს, რომელიც შედგება პოლისაქარიდების, ლიპიდების, პროტეინების, არაორგანული კომპონენტებისაგან, რომელშიც შესულია მიკროორგანიზმები, ეპითელური უჯრედები, ლეიკოციტები, მაკროფაგები;
დ ) შედგება ნახშირწყლებისა და ლიპიდებისაგან;
520. პაროდონტის დაავადების განვითარებას ყველაზე მეტად ხელს უწყობს:
ა ) პირდაპირი თანკბილვა.
ბ ) დისტალური თანკბილვა;
გ ) ჯვარედინი თანკბილვა;
*დ) ღრმა თანკბილვა;
521. გინგივიტის კლინიკური ნიშნებია:
ა ) კბილის ყელის ჰიპერესთეზია;
ბ ) ღრძილებიდან სისხლდენა, კბილის ყელის ჰიპერესთეზია;
*გ) ღრძილოვანი კიდისა და კბილთაშორისი ღრძილოვანი დვრილების შეშუპება და ჰიპერემია, ღრძილებიდან სისხლდენა, პაროდონტალური ჯიბის არარსებობა;
დ ) კბილის ნადების არსებობა, დვრილების შეშუპება, ღრძილებიდან სისხლდენა;
ე ) ღრძილებიდან სისხლდენა, ჯიბის არსებობა;
522. მწვავე წყლულოვანი გინგივიტის დიფერენციული დიაგნოსტიკის უმნიშვნელოვანესი ნიშნებია:
ა ) ღრძილის დვრილებიდან სისხლდენა.
ბ ) ღრმა პაროდონტალური ჯიბეების არსებობა;
გ ) ღრძილის დვრილების მტკივნეულობა, ზეწოლისას სისხლდენა, დიდი რაოდენობით ღრძილზედა და ღრძილქვეშა ქვების არსებობა;
*დ) ღრძილოვანი კიდის გენერალიზებული დაწყლულება დვრილების მწვერვალების წაკვეთით, რომლებიც დაფარულია ფიბროზული ნადებით, ჰიპერემია, ღრძილის დვრილების შეშუპება პაროდონტალური ჯიბეების არარსებობა
523. როგორია რენტგენოლოგიური გამოკვლევის მონაცემები პაროდონტიტის მსუბუქი ფორმის დროს:
ა ) ალვეოლური მორჩის ძვლოვან ქსოვილში ცვლილებების არ არსებობა
ბ ) კბილბუდის კორტიკალური ფირფიტის შენარჩუნება;
გ ) ალვეოლურ ძვალში ოსტეოპოროზის კერების არსებობა;
*დ) კბილთაშორისი ძგიდეების მწვერვალის და კომპაქტური ფირფიტის რეზორბცია;
524. არის თუ არა კლინიკური მიმაგრების დარღვევა პაროდონტიტის მსუბუქი ფორმის დროს:
ა ) არსებობს ძვლოვანი ჯიბეები.
ბ ) არსებობს ცრუ ღრძილოვანი ჯიბეები;
*გ) არსებობს, 1-2 მმ-ის სიღრმით;
დ ) არსებობს, 6 მმ-ის სიღრმით;
525. საშუალო სიმძიმის პაროდონტიტის დროს კლინიკური მიმაგრების დარღვევის სიღრმეა:
ა ) არსებობს ცრუ ჯიბეები;
ბ ) 8 მმ-ზე მეტი;
*გ) 3-4 მმ;
დ ) ჯიბეები არ არის;
526. საშუალო სიმძიმის პაროდონტიტის დროს კბილების მორყევის ხარისხია:
ა ) არის, ტრავმული ოკლუზიის შემთხვევაში.
ბ ) II-III ხარისხის მორყევა;
*გ) I-II ხარისხის მორყევა;
დ ) არ არსებობს;
527. საშუალო სიმძიმის პაროდონტიტის დროს ჯიბეებიდან ჩირქოვანი გამონადენი:
ა ) გამოვლინდება ფორმალინის სინჯის შედეგად.
ბ ) გამოვლინდება მხოლოდ ბენზიდინის სინჯის ჩატარებისას;
*გ) გამოვლინდება ხშირად;
დ ) გამოვლინდება ძალიან იშვიათად;
528. როგორია ყბის ძვლების რენტგენოგრაფიული გამოკვლევის მონაცემები საშუალო სიმძიმის პაროდონტიტის დროს?
ა ) ოსტეოპოროზის მოვლენები ღრუბლოვან ძვალში.
ბ ) ძვლოვან ქსოვილში ცვლილებები არ არის;
გ ) კბილთაშორისი ძგიდეების მწვერვალების რეზორბცია, ოსტეოპოროზის კერების არსებობა ალვეოლური მორჩის ღრუბლისებრ ძვლოვან ქსოვილში;
*დ) კბილთაშორისი ძგიდეების რეზორბცია კბილის ფესვის სიგრძის 1/3-დან 1/2-მდე, ოსტეოპოროზის კერები ალვეოლური მორჩის ღრუბლისებრ ნივთიერებაში;
529. მძიმე ფორმის პაროდონტიტის დროს კლინიკური მიმაგრების დარღვევის სიღრმე შეადგენს:
ა ) 2,5 მმ-მდეა.
*ბ) 5-7 მმ-ზე მეტს;
გ ) 4-5 მმ-ს;
დ ) 3-4 მმ-ს;
530. მძიმე ფორმის პაროდონტიტის დროს კბილების მორყევის ხარისხია:
ა ) მორყევა მხოლოდ ყბის ზოგიერთ უბანში.
ბ ) მორყევა მხოლოდ ძლიერი დატვირთვისას;
*გ) II-III ხარისხის მორყევა;
დ ) არ არის მორყევა;
531. პაროდონტის იდიოპათიურ დაავადებებს შეიძლება მივაკუთვნოთ:
ა ) პაროდონტიტი, პაროდონტოზი.
ბ ) გინგივიტი, პაროდონტიტი;
გ ) ნეიტროპენია, X-ჰისტიოციტოზი, გინგივიტი, პაროდონტომა;
*დ) პაპიონ-ლეფევრის სინდრომი, X-ჰისტიოციტოზი, ნეიტროპენია, აგამაგლობულინემია;
532. მიუთითეთ ქრონიკული გენერალიზებული გინგივიტის ყველაზე ეფექტური მკურნალობის გეგმაზე:
ა ) კბილების დამუშავება ფტორშემცველი პრეპარატებით.
ბ ) ბიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებების ინიექცია ღრძილში;
გ ) პირის ღრუს ანტისეპტიკური დამუშავება, კბილების ქვების მოცილება, ფტორშემცველი პრეპარატებით კბილების დამუშავება, ღრძილების ანთების საწინააღმდეგო მკურნალობა, სკლეროზირების გამომწვევი მომწველი ნივთიერებების ჩართვით;
*დ) პირის ღრუს ანტისეპტიკური დამუშავება, კბილის ნადების მოცილება, კბილების ზედაპირის პოლირება, კბილების ფტორშემცველი პრეპარატებით დამუშავება,
ღრძილების ანთების საწინააღმდეგო თერაპია, კბილების ბჟენებისა და გვირგვინების შეცვლა ჩვენების მიხედვით, ჩვენების მიხედვით ორთოდონტთან მკურნალობა;
533. მიუთითეთ მწვავე წყლულოვანი გინგივიტის მკურნალობის გეგმა:
ა ) კბილის ნადებების მოცილება და ეპითელიზაციის გამაუმჯობესებელი პრეპარატებით ზემოქმედება
ბ ) ანტიბიოტიკების შეყვანა;
გ ) ანტისეპტიკური დამუშავება, ანთების საწინააღმდეგო თერაპია, კერატოლიზური პრეპარატებით ზემოქმედება;
*დ) გაუტკივარება, ანტისეპტიკური დამუშავება, ეპითელიზაციის გამაუმჯობესებელი პრეპარატების აპლიკაცია;
534. მწვავე წყლულოვანი გინგივიტის დროს პაციენტს ენიშნება:
ა ) ზოგადი მკურნალობა არ დაინიშნება.
ბ ) სულფანილამიდები, ანტიბიოტიკები, ვიტამინები;
*გ) მეტრონიდაზოლი, მადენსენსიბილიზებელი პრეპარატები, ვიტამინები;
დ ) ანტიბიოტიკები, ტკივილ გამაყუჩებლები, ვიტამინები;
535. ქლორჰექსიდინის ხსნარის კონცენტრაცია, რომელიც რეკომენდებულია პირის ღრუში გამოსავლებლად, შეადგენს:
*ა) 0,01%-ს.
ბ ) 1%-ს;
გ ) 10%-ს;
დ ) 5%-ს;
536. პაროდონტის დაავადების დროს კბილების შერჩევითი მოქლიბვის მიზანია:
ა ) ესთეტიკური ჩვენებები.
ბ ) ანთებითი პროცესების ჩაქრობა;
გ ) კბილების ანატომიური ფორმის აღდგენა;
*დ) ნაადრევი საოკლუზიო კონტაქტების აღმოფხვრა, რაც აგვაშორებს ოკლუზიით გამოწვეულ ტრავმას;
537. პაროდონტის დაავადებების პრიფილაქტიკის მიზნით კბილების გამოხეხვა აუცილებელია:
ა ) 4-5-ჯერ.
ბ ) სამჯერ;
გ ) მხოლოდ საღამოს;
*დ) დღეში ორჯერ - დილით და საღამოს;
538. კბილების გამოსახეხად აუცილებელია რეკომენდირებული იქნას შემდეგი ჯაგრისი:
ა ) რბილი.
ბ ) უხეში;
გ ) არა აქვს მნიშვნელობა;
*დ) საშუალო სიხისტისჯაგრისი;
539. კბილის ჯაგრისის შენახვა უმჯობესია:
ა ) სოდიან ხსნარში.
ბ ) შესაპნული ჯაგრით
გ ) მარილის ჰიპერტონულ ხსნარში
*დ) ბუდის გარეშე ვერტიკალურად თავით მაღლა
540. რა გზით იწვევს და ხელს უწყობს ღრძილის ანთებას კბილის ქვა:
ა ) ამცირებს ღრძილის კიდის სიმაღლეს.
ბ ) არ უწყობს ხელს
გ ) კბილის ზედაპირის ეროზირებით;
*დ) ღრძილის ტრავმებით და ამასთანავე ის წარმოადგენს ტროქსიული პროდუქტების მუდმივ წყაროს
541. პაროდონტის დაავადებების მკურნალობის ქირურგიული მეთოდები გამოიყენება:
ა ) იშვიათად.
*ბ) ჩვენების მიხედვით;
გ ) ძალზე იშვიათად;
დ ) ფართოდ;
542. კბილის ზედაპირის სქეილინგისა და ფესვის ზედაპირის ინსტრუმენტირებისას ვაცილებთ:
*ა) ღრძილქვეშა ქვას, დარბილებული ცემენტის უბნებს, ჯიბის შიგთავსს, გრანულაციურ ქსოვილს, ეპითელურ ქსოვილს.
ბ ) ღრძილქვეშა ქვას, გრანულაციურ ქსოვილს, ჩაზრდილ ეპითელს;
გ ) ღრძილქვეშა ქვას, კბილის დარბილებულ ცემენტს;
დ ) გრანულაციურ ქსოვილს;
543. საკუთრივ პერიოდონტის ქსოვილებს მიეკუთვნება:
ა ) შემაერთებელი ქსოვილისათვის დამახასიათებელი ელემენტები.
*ბ) კოლაგენური, ელასტიური, ოქსიტალანური ბოჭკოები, ლიმფო და სისხლძარღვები, ნერვები, უჯრედოვანი ელემენტები;
გ ) ლიმფური და სისხლძარღვები, ნერვები;
დ ) ელასტიური ბოჭკოები;
544. პაროდონტის ქსოვილების არტერიული სისხლმომარაგების წყაროა:
*ა) გარეთა საძილე არტერიის აუზი.
ბ ) ყბისქვეშა არტერია;
გ ) ფრთა-სასის არტერია;
დ ) ფრთისებური არტერიის ტოტები;
545. პათოლოგიური თანკბილვის სახეობა, რომელიც იწვევს განსაკუთრებით მძიმე ცვლილებებს პაროდონტში, არის:
ა ) პროგნათია.
ბ ) პროგენია;
*გ) ღრმა თანკბილვა;
დ ) ჯვარედინი თანკბილვა;
546. მიუთითეთ ღრძილში ანთებითი ცვლილებების ძირითად ნიშნებზე:
ა ) ჩირქდენა.
ბ ) ჰიპერემია, ჩირქდენა;
გ ) სისხლდენა;
*დ) დესქვამაცია, შეშუპება, სისხლდენა, ჰიპერემია;
547. მიუთითეთ ლოკალური გინგივიტის განვითარების ძირითადი მიზეზები:
ა ) ადგილობრივი იმუნიტეტის დაქვეითება
*ბ) ღრძილზედა კბილის ნადებები, ენისა და ტუჩის მოკლე ლაგამი, დაბჟენისა და პროთეზირების დეფექტები;
გ ) პირის ღრუს ცუდი მოვლა;
დ ) ღრძილქვეშა ქვა;
548. გენერალიზებული გინგივიტის განვითარების ძირითადი მიზეზებია:
ა ) კუჭ-ნაწლავისა და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებები.
*ბ) ადგილობრივი და ზოგადი იმუნიტეტის დაქვეითების ფონზე კბილის ცუდი მოვლის შედეგად კბილის ბალთის არსებობა;
გ ) პროთეზირებისა და კარიესული ღრუს დაბჟენისას დაშვებული შეცდომები;
დ ) ღრძილზედა და ღრძილქვეშა ქვები;
549. ღრძილის ჰიპერტროფიის განვითარების ძირითადი მიზეზები:
ა ) პირის ღრუს არასაკმარისი (არასრულფასოვანი) ჰიგიენა.
*ბ) ორგანიზმში ჰორმონული ცვლილებები, გარკვეული მედიკამენტური პრეპარატების მიღება (დიფენინი და სხვა), სისხლის დაავადება, C ვიტამინის დეფიციტი, არარაციონალური პროთეზირება;
გ ) არარაციონალური პროთეზირება;
დ ) თანკბილვის პათოლოგია;
550. ღრძილოვანი ქსოვილის ჰიპერტროფიის კლინიკური სურათი:
*ა) ღრძილის დვრილების გადიდება. მოლურჯო ელფერით, ჰიპერემია, სისხლდენა შეხებისას, ცრუ ჯიბეების არსებობა.
ბ ) ღრძილზედა და ღრძილქვეშა ნადებების არსებობა;
გ ) ღრძილის დვრილების გადიდება, ცრუ ჯიბეების წარმოქმნა;
დ ) ღრძილის დვრილების გადიდება, თანმხლები მოლურჯო ელფერით, ქსოვილების დაჭიმულობით;
551. წყლულოვანი გინგივიტის განვითარების ძირითადი მიზეზები:
ა ) იმუნიტეტის დარღვევის გამომწვევი მედიკამენტოზური პრეპარატების მიღება.
ბ ) ორგანიზმის ჰორმონული ცვლილებები;
გ ) ღრძილქვეშა და ღრძილზედა ქვების წარმოქმნა;
*დ) ზოგადი ინფექციური დაავადებების შემდეგ ორგანიზმის რეაქტიულობის შეცვლა, სტრესი, რომელიც იწვევს მონონუკლეალური მაკროფაგების სისტემის ბლოკადას;
552. მწვავე წყლულოვანი გინგივიტის კლინიკური სურათი:
ა ) საკვების მიღების დროს ღრძილებიდან სისხლდენა, კლინიკური მიმაგრების დარღვევის სიღრმეა 6-7 მმ;
ბ ) ღრძილებიდან ჩირქის დენა, ჰიპერემია, ტკივილი შეხებისას;
*გ) ღრძილოვანი კიდის დაწყლულება, დვრილების მწვერვალების წაკვეთით, ღრძილების ტკივილით, პირის ღრუდან ლპობის სუნით, დიდი რაოდენობით კბილის ნადები და ქვა, სხეულის ტემპერატურის მომატებით, მადის დაკარგვით;
დ ) ღრძილების შეშუპება, შეხებისას სისხლდენა;
553. პაროდონტიტის განვითარების ძირითადი მიზეზები:
ა ) პირის ღრუს მიკროორგანიზმები, რომლებიც იწვევს პაროდონტის ქსოვილების პროგრესირებად ანთებას.
ბ ) ორგანიზმის ადგილობრივი და ზოგადი იმუნიტეტის დაქვეითება;
გ ) დესტრუქციული ცვლილებები;
*დ) ორგანიზმის იმუნოლოგიური რეაქტიულობისა და პაროდონტის ბარიერული ფუნქციის დარღვევა, რის ფონზეც ადგილობრივი მიზეზები (მიკროორგანიზმები, ოკლუზიური ტრავმები) იწვევს პაროდონტში ანთებას;
554. პაროდონტიტის ძირითად დიფერენციულ-სადიაგნოსტიკო ნიშნებს წარმოადგენს:
ა ) ღრძილის დვრილების ჰიპერტროფია; ჰიპერემია, სილურჯე, სისხლდენა.
ბ ) კლინიკური მიმაგრების დარღვევის სიღრმე 5 მმ და მეტი;
გ ) ღრძილის დვრილებზე ზეწოლის დროს ღრძილებიდან სისხლის და ჩირქის დენა;
*დ) კბილის ირგვლივი იოგის დაზიანება და კლინიკური მიმაგრების დარღვევა;
555. პაროდონტიტის ძირითადი კლინიკური ნიშნებია:
ა ) ღრძილის დვრილების გადიდება, კბილის ყელის მგრძნობელობის მომატება.
*ბ) ღრძილებიდან სისხლდენა, ღრძილქვეშა ქვების დალექვა, კბილების მორყევა, ღრძილოვანი ჯიბიდან ჩირქოვანი ექსუდატის გამოყოფა, კლინიკური მიმაგრების დარღვევა;
გ ) ღრძილებიდან ჩირქოვანი ექსუდატის გამოყოფა, კბილის ყელის მგრძნობელობის მომატება;
დ ) კლინიკური მიმაგრების დარღვევის სიღრმე 5-7 მმ;
556. შერჩევითი მოქლიბვის ჩატარების ჩვენებებია:
ა ) პაროდონტიდან ჩირქის დენა, კბილების ყელის მოშიშვლება.
ბ ) კბილების მორყევა, კბილების დისტოპია;
*გ) ბრუქსიზმი, ქვედა ყბა - საფეთქლის სახსრების ტკივილი, კბილების მორყევა, კბილების მარაოსებური გაშლა (დაცილება) , ალვეოლური მორჩის ძვლის ქსოვილის არათანაბარი განლევა;
დ ) კბილების დისტოპია;
557. კბილების შერჩევითი მოქლიბვა ტარდება:
ა ) პაროდონტის დაავადებების სხვადასხვა ფორმების გამწვავების დროს
*ბ) ოკლუზიური ტრავმის არსებობისას, ნოზოლოგიური ფორმის მიუხედავად;
გ ) ჰიპერტროფიული გინგივიტის დროს;
დ ) მძიმე ფორმის პაროდონტიტის დროს;
558. მუდმივი შინირების ჩატარების ჩვენებებია:
ა ) ქირურგიული მკურნალობის შემდეგ.
ბ ) ქირურგიულ მკურნალობამდე;
გ ) მძიმე ფორმის პაროდონტოზი;
*დ) კბილების მორყევის II-III ხარისხი;
559. პაროდონტიტის დროს კბილების დეპულპირების ჩატარების ჩვენებებია:
*ა) პაროდონტიტის საშუალო ფორმის ქირურგიული მკურნალობის წინ, თუ კლინიკური მიმაგრების დარღვევის სიღრმე 5-მმ-მდე და კბილების მორყევა II ხარისხამდეა;
ბ ) კბილების მორყევის II-III ხარისხი;
გ ) 6 მმ-ის სიღრმის ღრძილის ჯიბეების არსებობა;
დ ) კბილების I ხარისხის მორყევა.
560. პაციენტთან, პირის ღრუს ჰიგიენის შესწავლის დროს, აუცილებელია აღინიშნოს კბილების გულმოდგინედ გაწმენდის შემდეგ რამდენ საათში ხდება ნადებების ზრდის განახლება და მათი მავნე ზემოქმედება კბილებსა და ღრძილებზე:
ა ) 24 სთ-ის შემდეგ
*ბ) 12 სთ-ის შემდეგ:
გ ) 3 სთ-ის შემდეგ;
დ ) 1 სთ-ის შემდეგ;
561. პირის ღრუს ჰიგიენის შენარჩუნებისათვის ყველაზე მთავარია:
ა ) ანტისეპტიკური სავლებების გამოყენება.
*ბ) ჯაგრისით კბილების გულმოდგინედ გაწმენდა და ფლოსების გამოყენება დღეში არანაკლებ 2-ჯერ;
გ ) კბილის ჰიგიენისტთან რეგულარული ვიზიტი;
დ ) ბევრი წყლის გამოყენება და პირის გულმოდგინედ გამორეცხვა;
562. პაროდონტის დაავადებების მწვავე ფაზის დროს კბილის ჯაგრისის ყველაზე შესაფერისი სიხისტეა:
ა ) ჯაგარი ბრტყელი ბოლოებით.
ბ ) ჯაგარი დამრგვალებული ბოლოებით;
გ ) რბილი ნატურალური ჯაგარით;
*დ) რბილი ნეილონის ჯაგარით, დამრგვალებული ბოლოებით;
563. ქვემოთ ჩამოთვლილი ანტისეპტიკებიდან რომელს აქვს სოკოსსაწინააღმდეგო მოქმედება
ა ) ნატრიუმის ჰიპოქლორიტი
ბ ) 3%-იანი წყალბადის ზეჟანგი
გ ) 5%-იანი იოდის ნაყენი
*დ) 0,05%-იანი ქლორჰექსიდინი
564. მეტრონიდაზოლი დამღუპველად მოქმედებს:
ა ) აერობულ ფლორაზე
ბ ) სოკოზე
*გ) ანაერობულ მიკროფლორაზე და ტრიქომონაზე
დ ) ვირუსულ მიკროფლორაზე
565. პროტეოლიზური ფერმენტები იწვევს:
ა ) ბაქტეროციდულ მოქმედებას
ბ ) ქვების დარბილებას
*გ) ნეკროზული მასების დაშლას
დ ) ნახშირწყლების დაშლას
566. რომელი ჯგუფის პრეპარატებს გამოიყენებთ პაროდონტალურ ჯიბეებში მიკროფლორის დასათრგუნად:
ა ) ანტიჰისტამინურ პრეპარატებს
*ბ) ანტიბიოტიკებს და ანტიფუნგურ პრეპარატებს
გ ) ქსოვილთა რეგენერაციის სტიმულატორებს
დ ) იმუნომოდულატორებს
567. რითაა განპირობებული ანტისეპტიკების ფართო გამოყენება პაროდონტოლოგიაში
ა ) ახდენენ ადგილობრივი იმუნური რეაქციების გაძლიერებას
ბ ) აქვთ ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტი
გ ) ხელს უწყობენ ქსოვილთა რეგენერაციას
*დ) მათ გააჩნიათ ანთების საწინააღმდეგო, მადეზინფიცირებელი მოქმედება
568. გლიკოგენი ძირითადად ლოკალიზდება ღრძილის ეპითელიუმის
ა ) ბაზალურ შრეში
*ბ) ეკლისებრ შრეში
გ ) მარცვლოვან შრეში
დ ) გარქოვანებული ბრტყელი უჯრედების შრეში
569. ალვეოლის ძვლოვანი ქსოვილის ფუნქციონირება განპირობებულია:
ა ) ფიბრობლასტებით, ოსტეობლასტებით, ოდონტობლასტებით
ბ ) ოსტეოციტებით და ცემენტოციტებით
*გ) ოსტეობლასტებით, ოსტეოციტებით და ოსტეოკლასტებით
დ ) ოსტეობლასტებით, ოსტეოციტებით, ცემენტოციტებით
570. პაროდონტიტის დროს ძვალში მიმდინარე პათოლოგიური პროცესების დასადგენად გამოიყენება:
ა ) ღრძილის ატროფიის ხარისხი
ბ ) კბილების მორყევის ხარისხის დადგენა
*გ) რენტგენოდიაგნოსტიკა
დ ) ბიომიკროსკოპია
571. პაროდონტის ანთებითი დაავადების დროს PH-ის მაჩვენებელი პირის ღრუში
ა ) არ იცვლება
ბ ) გადახრილია ტუტიანობისკენ
*გ) გადახრილია მჟავიანობისკენ
დ ) ნულამდე ეცემა
572. ლოკალური პაროდონტიტის მიზეზია
ა ) პირის ღრუს სტაფილოკოკური ინფექცია
ბ ) შაქრიანი დიაბეტი
*გ) ტრავმული ფაქტორი
დ ) კანდიდოზი
573. ლოკალური პაროდონტიტის მიზეზია
ა ) პირის ღრუს სტაფილოკოკური ინფექცია
ბ ) შაქრიანი დიაბეტი
გ ) კანდიდოზი
*დ) არასწორად დადებული ბჟენი
574. ლოკალური პაროდონტიტის მიზეზია
ა ) შაქრიანი დიაბეტი
ბ ) კანდიდოზი
*გ) არასწორად გაკეთებული ხელოვნური გვირგვინები
დ ) პირის ღრუს სტაფილოკოკური ინფექცია
575. გენერალიზირებული პაროდონტიტის მიზეზია
ა ) კბილების მკურნალობის დეფექტები
*ბ) ენდოკრინული დაავადებები
გ ) ტრავმული ფაქტორი
დ ) არასწორი პროთეზირება
576. გენერალიზირებული პაროდონტიტის მიზეზია
*ა) ავიტამინოზები
ბ ) კბილების მკურნალობის დეფექტები
გ ) ტრავმული ფაქტორი
დ ) კბილის მაგარი ნადები
577. შეარჩიეთ გენერალიზირებული პაროდონტიტის ყველაზე სარწმუნო მიზეზი:
ა) დროებითი ორთოპედიული კონსტრუქციები;
ბ) კბილების მკურნალობის დეფექტები;
*გ) სისხლის დაავადებები;
დ) ამალგამის ბჟენები.
578. ქვემოთ ჩამოთვლილი ფაქტორებიდან, რომელია უფრო აგრესიული პაროდონტიტის განვითარებაში:
ა) კბილის ხელოვნური გვირგვინი;
ბ) ბიგელისებური პროთეზი;
*გ) კბილის რბილი ნადები;
დ) კბილების მკურნალობის დეფექტები.
579. პარადონტოზისათვის ალვეოლარული მორჩის რა ტიპის განლევაა დამახასიათებელი:
ა) შერეული ტიპის განლევა;
ბ) ვერტიკალური განლევა;
*გ) ჰორიზონტალური განლევა;
დ) პარადონტოზის დროს ალვეოლური მორჩის განლევა არ აღინიშნება.
580. „ჰიპერტროფიული გინგივიტის დროს ღრძილი ფარავს გვირგვინის 1/2-ზე მეტს“ - ამოირჩიეთ დაავადების სიმძიმის ფორმა:
*ა) მძიმე;
ბ) საშუალო;
გ) მსუბუქი;
დ) ქვემძიმე.
581. ქვემოდასახელებულთაგან გამოყავით პაროდონტის დაავადების ხელშემწყობი ფაქტორებიდან ყველაზე ხშირი:
ა ) პირდაპირი თანკბილვა;
ბ ) ჯვარედინი თანკბილვა;
*გ) ღრმა თანკბილვა;
დ ) ღია თანკბილვა.
582. შილერ-პასარევის ხსნარით შესაძლებელია:
ა ) ღრძილოვან ჯიბეში ჩირქოვანი ექსუდატის აღმოჩენა;
ბ ) ღრძილოვანი ჯიბეების აღმოჩენა;
*გ) კბილების ჰიგიენური მდგომარეობის დადგენა;
დ ) ღრძილის ატროფიის ხარისხის დადგენა.
583. პაროდონტალური ინდექსი გამოიყენება:
ა ) სისხლძარღვოვან კედლების მდგრადობის განსაზღვრისათვის;
ბ ) ღრძილოვანი ჯიბის სიღრმის განსაზღვრისათვის;
გ ) კბილების ჰიგიენური მდგომარეობის შეფასებისთვის;
*დ) პაროდონტში ანთებითი ცვლილებების განსაზღვრისათვის.
584. ორალური კანდიდოზის მკურნალობის კომპლექსში გამოყენებული ანილინის საღებავია
ა ) მეთილენის ლურჯის 1%-იანი სპირტხსნარი;
ბ ) ბრილიანტის მწვანეს 1%-იანი წყალხსნარი;
*გ) მეთილენის ლურჯის 1%-იანი წყალხსნარი;
დ ) 2%- იანი სოდიანი წყალხსნარი.
585. გაიხსენეთ ფაგების უპირატესობა ანტიბიოტიკებთან შედარებით:
ა ) გამოიყენება მხოლოდ ბავშვებში;
ბ ) ადვილად ყალიბდება რეზისტენტული შტამები;
*გ) არ იწვევს ალერგიულ რეაქციებს;
დ) აქვს კარგი გემო და სუნი.
586. პაციენტი 60 წლის - უჩივის კბილების ფესვების გაშიშვლებას და მგრძნობელობის მომატებას. ობიექტურად-აღინიშნება ყველა კბილის ფესვების გაშიშვლება ½1/2 – მდე. ღრძილის შეფერილობა ღია ვარდისფერი, სისხლისდენა არ აღენიშნება, კბილები მორყეული არ არის. დასვით დიაგნოზი:
ა ) საშუალო სიმძიმის პაროდონტიტი;
ბ ) სწრაფად მიმდინარე პაროდონტიტი;
*გ) საშუალო სიმძიმის პაროდონტოზი;
დ ) მსუბუქი ფორმის პაროდონტიტი.
587. რომელი ქვემოჩამოთვლილი ცვლილება შეესაბამება საშუალო სიმძიმის პაროდონტიტს:
ა) ალვეოლური მორჩის ჰორიზონტალური განლევა;
*ბ ) ალვეოლური მორჩის ვერტიკალური განლევა;
გ ) ალვეოლური მორჩის შერეული ტიპის განლევა;
დ ) ალვეოლურ ძვალში განლევა არ არის.
588. ჩამოთვალეთ პაროდონტოზის დიაგნოზის შესაბამისი სამკურნალო ღონისძიებები:
ა ) პროფესიული ჰიგიენა, ანთებისსაწინააღმდეგო თერაპია, კერატოპლასტიკური საშუალებები;
ბ ) ანთებისსაწინააღმდეგო თერაპია, ღია კიურეტაჟი, რეგენერაციის დამაჩქარებელი საშუალებები;
*გ) რეგენერაციის დამაჩქარებელი საშუალებები, მასაჟი,ფიზიოთერაპია;
დ ) პროფესიული ჰიგიენა, ანთებისსაწინააღმდეგო თერაპია, კერატოპლასტიკური საშუალებები, მასაჟი, ფიზიოთერაპია.
589. პაციენტი 15 წლის – უჩივის ღრძილებიდან სისხლდენას, ჭამის დროს ტკივილს. ობიექტურად – აღინიშნება ღრძილების ჰიპერემია, შეშუპება, ღრძილები ფარავს კბილების გვირგვინის ნახევარს, შეხებაზე სისხლმდენი, ზონდი ღრძილის ქვეშ ჩადის 3 მმ-მდე სიღრმეში. დასვით სავარაუდო დიაგნოზი:
ა ) კატარული გინგივიტის საშუალო სიმძიმის;
*ბ) იუვენილური პაროდონტიტი;
გ ) მსუბუქი ფორმის პაროდონტიტი;
დ ) ჰიპერტროფიული გინგივიტის ფიბროზული ფორმა.
590. აირჩიეთ ჰიპერტროფიული გინგივიტის დიაგნოზის შესაბამისი მკურნალობა:
*ა) პროფესიული ჰიგიენა, ანთებისსაწინააღმდეგო თერაპია, შერჩევითი გინგივოტომია;
ბ ) კიურეტაჟი, ანთებისსაწინააღმდეგო თერაპია, კერატოპლასტიკური საშუალებები;
გ ) გინგივოტომია, სისხლისდენის შემაჩერებელი საშუალებები.
დ ) ინდივიდუალური ჰიგიენა, ანტიბიოტიკოთერაპია.
591. პაციენტი 30 წლის – უჩივის ღრძილებიდან სისხლდენას, ქავილის შეგრძნებას, ტკივილს საკვების მიღების დროს. ობიექტურად – აღინიშნება ჰიპერემია, შეშუპება, სისხლდენა, ზონდირებით პაროდონტული ჯიბე 3 მმ, კბილების მორყევა არ აღინიშნება. დასვით სავარაუდო დიაგნოზი:
ა ) ჰიპერტროფიული გინგივიტი საშუალო სიმძიმის;
ბ ) მძიმე ფორმის კატარული გინგივიტი;
*გ) მსუბუქი ფორმის პაროდონტიტი;
დ ) მძიმე პაროდონტიტი.
592. შეარჩიეთ მსუბუქი ფორმის პაროდონტიტის დროს ძვლის განლევის სწორი ვარიანტი:
*ა) ალვეოლური მორჩის ვერტიკალური განლევა 1/3 – ზე;
ბ ) ალვეოლური მორჩის ჰორიზონტალური განლევა 1/3 – ზე;
გ ) ვერტიკალური განლევა ნახევარზე, ოსტეოპოროზი;
დ ) ცვლილებები არ აღინიშნება.
593. შეარჩიეთ მსუბუქი ფორმის პაროდონტიტის მკურნალობის სწორი სქემა:
ა ) პროფესიული ჰიგიენა, ანთების საწინააღმდეგო თერაპია, ღია კიურეტაჟი, რეგენერაციის დამაჩქარებლები;
ბ ) კიურეტაჟი, ანტიბიოტიკოთერაპია, კორტიკოსტეროიდები (ადგილობრივი და ზოგადი), კერატოპლასტიური საშუალებები.
*გ) პროფესიული ჰიგიენა, ანტიმიკრობული თერაპია, ადგილობრივი გამღიზიანებლების მოხსნა;
დ) გინგივოტომია.
594. პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის რომელ უბანზე მიიჩნევა ეპითელიუმის გარქოვანება ნორმად:
ა ) რბილ სასაზე.
*ბ) მაგარ სასაზე;
გ ) გარდამავალ ნაოჭზე;
დ ) პირის ღრუს ფსკერზე.
595. ქვემოთ ჩამოთვლილი მორფოლოგიური ელემენტებიდან რომელი არ არის პირველადი?
ა ) პაპულა;
ბ ) კვანძი;
*გ) ეროზია;
დ ) ბუშტუკი.
596. რა არის პარაკერატოზი?
ა ) გარქოვანებული უჯრედების ჭარბი რაოდენობით არსებობა;
*ბ) წვეტიანი შრის ზედაპირული უჯრედების არასრული გარქოვანება;
გ ) წვეტიანი შრის უჯრედების გასქელება;
დ ) წვეტიანი შრის უჯრედების დეგენერაციული ცვლილება.
597. რა არის წყლული?
ა ) მხოლოდ საკუთრივ ლორწოვან გარსში ლოკალიზებული დეფექტი;
*ბ) დეფექტი, რომელიც მოიცავს ლორწოვანი გარსის თითქმის ყველა შრეს;
გ ) მხოლოდ ეპითელურ შრეში ლოკალიზებული ლორწოვანი გარსის დეფექტი;
დ ) დეფექტი, ლოკალიზებული ეპითელურ და საკუთრივ ლორწოვან გარსს შორის.
598. რა სახის დვრილები გვაქვს ენაზე ყველაზე დიდი რაოდენობით?
ა ) შემოსაზღვრული;
ბ ) ფოთლისებრი;
გ ) სოკოსებრი;
*დ) ძაფისებური.
599. ენაზე განლაგებული დვრილებიდან რომელია გარქოვანებული?
ა ) შემოსაზღვრული;
ბ ) ფოთლისებრი;
*გ) ძაფისებური;
დ ) სოკოსებური.
600. როგორია ლოყის ლორწოვანი გარსის აგებულება?
ა ) ეპითელიუმი, ლორწქვეშა შრე, კუნთოვანი შრე;
*ბ) ეპითელიუმი, საკუთრივ ლორწოვანი გარსი, ლორწქვეშა შრე;
გ ) ეპითელიუმი, საკუთრივ ლორწოვანი გარსი, ბაზალური მემბრანა;
დ ) ეპითელიუმი, კუნთოვანი ქსოვილი და ბოჭკოვანი შრე.
601. პირის ღრუს PH ნორმაში არის?
ა ) 7. 5 - 8. 0.
*ბ) 6. 8 - 7. 0;
გ ) 4. 5 - 5. 0;
დ ) 6.0 - 7. 5.
602. რა ტიპის ბიოქიმიური ბალანსია საჭირო პირის ღრუს ნორმალური ფუნქციობისთვის:
ა ) ნეიტრალური;
*ბ) სუსტი ტუტე;
გ ) სუსტი მჟავა;
დ ) ძლიერი მარილოვანი.
603. რა რაოდენობით ნერწყვი გამოეყოფა მოზრდილ ადამიანს პირის ღრუში დღე-ღამეში?
ა ) 2500-3000 მლ;
*ბ) 1500-2000 მლ;
გ ) 500-700 მლ;
დ ) 700-1500 მლ.
604. როგორ იცვლება ნერწყვის რაოდენობა ასაკის მატებასთან ერთად:
ა ) უცვლელი რჩება.
ბ ) მატულობს;
*გ) კლებულობს;
დ) იზრდება მისი ტუტიანობა.
605. რას ემყარება პირის ღრუს ლორწოვანი გარსისა და ტუჩის წითელი ყაეთნის დაავადებათა თანამედროვე კლასიფიკაცია?
*ა) ეტიოლოგიურ და პათოგენეტიკურ ფაქტორებს.
ბ ) კლინიკო-მორფოლოგიურ ნიშნებს;
გ ) დაავადების მიმდინარეობის ხასიათს;
დ ) გენეტიკურ ფაქტორებს.
606. ლორწოვანი გარსის დაავადებების დიაგნოსტიკის დროს გადამწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭება:
ა ) პირის ღრუს PH-ის მაჩვენებლის ცვლილებას.
ბ ) დაავადების მიმდინარეობის ხასიათს;
გ ) ლორწოვანი გარსის შეფერილობას;
*დ) პირველადი და მეორადი მორფოლოგიური ელემენტების არსებობას.
607. რა იწვევს მწვავე ჰერპესულ სტომატიტს?
ა ) ნაწლავის ჩხირი.
ბ ) ვირუსი-ვარიცელლა ზოსტერ;
*გ) მარტივი ჰერპესის ვირუსი;
დ ) მკრთალი ტრეპონემა.
608. რომელი მორფოლოგიური ელემენტის არსებობა სჭარბობს პირის ღრუში ჰერპესული სტომატიტის დროს?
ა ) პაპულის;
ბ ) ბალთის;
*გ) ბუშტუკის;
დ ) ლაქის.
609. გაიხსენეთ, რომელ ასაკშია მწვავე ჰერპესული სტომატიტის შემთხვევები უფრო ხშირი:
ა ) 50 წლის შემდეგ;
ბ ) 20-50 წლის ასაკში;
გ ) 15-20 წლის ასაკში;
*დ) 6 თვიდან-3 წლამდე ასაკში.
610. ქვემოჩამოთვლილ რომელ დაავადებასთან ტარდება ჰერპესული სტომატიტის დიფერენციული დიაგნოსტიკა?
ა ) ექსფოლიაციურ ჰეილიტთან;
*ბ) მრავალფორმიან ექსუდაციურ ერითემასთან;
გ ) ქრონიკულ რეციდიულ აფთოზურ სტომატიტთან;
დ ) წითელ ბრტყელ ლიქენთან.
611. როგორია მარტივი ჰერპესული სტომატიტის მიმდინარეობის ხარგრძლივობა:
ა ) 5-6 კვირა.
*ბ) 1-3 კვირა;
გ ) 2-4 დღე;
დ ) 4-6 დღე.
612. გაიხსენეთ მწვავე ჰერპესული სტომატიტის კლინიკური ნიშნები:
ა ) ერთეული წყლული ლოკალიზებული ტუჩის კუთხეში;
*ბ) ერთეული ან ჯგუფურად განლაგებული ბუშტუკები და ეროზიები ჰიპერემიულ შეშუპებულ ლორწოვან გარსზე;
გ ) დიდი ზომის ეროზიები დაფარული ფიბრინული ნადებით ლოკალიზებულ მაგარ სასასა და ენის ზურგზე;
დ ) ერთეული აფთები დაფარული ფიბრინული ნადებით.
613. გაიხსენეთ რეციდივული ჰერპესის დროს ეპითელიზაციის ხანგრძლივობა:
ა ) 1-2 დღე;
ბ ) 3-4 კვირა;
*გ) 5-10 დღე;
დ ) 2-3 კვირა.
614. როგორია რეციდივული ჰერპესის დროს ლორწოვანის მდგომარეობა ეროზიების შეხორცების შემდეგ:
ა ) ქერქის წარმოქმნა.
*ბ) ნაწიბური არ რჩება;
გ ) ნაწიბურის წარმოქმნა;
დ ) პიგმენტაცია.
615. რომელი ელემენტის არსებობაა ბრტყელი ლეიკოპლაკიისთვის დამახასიათებელი:
ა ) კვანძი;
ბ ) პაპულა;
*გ) ლაქა;
დ ) ბუშტუკი.
616. ლეიკოპლაკიის ეროზიული ფორმის მკურნალობა ტარდება:
ა ) ანტიმიკრობული პრეპარატებით;
ბ ) კორტიკოსტეროიდებით;
გ ) ანტიობიოტიკებით;
*დ) ქირურგიული ჩარევით.
617. ვერუკოზული ლეიკოპლაკიის დროს ობიექტურად აღინიშნება:
*ა) ლორწოვან გარსზე წამოწეული პათოლოგიური უბანი, დაფარული მოთეთრო გარქოვანებული მასით, პალპაციით შეიგრძნობა ზედაპირული გამკვრივება;
ბ ) უცვლელ ლორწოვან გარსზე მოთეთრო-მონაცრისფრო მბზინავი პათოლოგიური უბანი, პალპაციით სიმკვრივე არ შეიგრძნობა;
გ ) ლოყის ლორწოვან გარსზე ჰიპერემიული უბანი დაფარული ხაჭოსებური ნადებით;
დ ) ლოყის ლორწოვან გარსზე მტკივნეული ჰიპერემიული უბანი, პალპაციით შეიგრძნობა ზედაპირული გამკვრივება.
618. კიბოსწინარე დაავადებების რომელ ფორმას მიეკუთვნება ლეიკოპლაკია?
ა ) ობლიგატურს;
*ბ) ფაკულტატურს;
გ ) ლეიკოპლაკია არ წარმოადგენს კიბოსწინარე დაავადებას;
დ) ალტერნატიულს.
619. რომელი ქვემოჩამოთვლილი პათოლოგია მიეკუთვნება პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის ალერგიულ დაავადებებს?
ა ) წითელი მგლურა;
*ბ) მრავალფორმიანი ექსუდაციური ერითემა;
გ ) წითელი ბრტყელი ლიქენი;
დ ) ვენსანის წყლულოვან-ნეკროზული სტომატიტი.
620. გამოიცანით მრავალფორმიანი ექსუდაციური ერითემის კლინიკური ნიშნები:
ა ) ლორწოვან გარსზე აღინიშნება ჰიპერემიული უბნები ინფილტრაციითა და ჰიპერკერატოზით;
ბ ) ლორწოვანი გარსის უმნიშვნელო ჰიპერემიის და შეშუპების ფონზე ბუშტები და ეროზიები, ნიკოლსკის სიმპტომი დადებითია;
*გ) ლორწოვანი გარსის შეშუპების და ერითემის ფონზე სხვადასხვა ზომის ბუშტების არსებობა, ეროზიები დაფარული ყვითელი ნადებით, ნიკოლსკის სიმპტომი უარყოფითია;
დ ) ლორწოვანი გარსის უმნიშვნელო ჰიპერემიის და შეშუპების ფონზე აღინიშნება ძლიერი მტკივნეულობა.
621. დაავადებათა რომელ ჯგუფს მიეკუთვნება პემფიგუსი?
*ა) დერმატოზებს;
ბ ) ალერგიულ დაავადებებს;
გ ) სოკოვან დაავადებებს;
დ ) ვირუსულ დაავადებებს.
622. პემფიგუსის რამდენ კლინიკურ ფორმას არჩევენ?
ა ) 5-ს;
*ბ) 4-ს;
გ ) 3-ს;
დ ) 2-ს.
623. პემფიგუსის რომელი კლინიკური ფორმა გამოვლინდება ყველაზე ხშირად პირის ღრუში?
ა ) ერითემატოზული;
ბ ) ვეგეტატიური;
*გ) ვულგარული;
დ ) ექსფოლიაციური.
624. რომელ პრეპარატებს ენიჭება გადამწყვეტი მნიშვნელობა პემფიგუსის მკურნალობის დროს?
ა ) ანტისეპტიკებს;
*ბ) კორტიკოსტეროიდებს;
გ ) ანტიბიოტიკებს;
დ ) კერატოპლასტიურ საშუალებებს.
625. რომელ დაავადებასთან უნდა გატარდეს მედიკამენტური ბულოზური სტომატიტის დიფერენციული დიაგნოსტიკა:
ა ) ექსფოლიაციურ ჰეილიტთა;
ბ ) ქრონიკულ რეციდივულ აფთოზურ სტომატიტთან;
გ ) ლეიკოპლაკიასთან;
*დ) პემფიგუსთან.
626. რომელი მორფოლოგიური ელემენტია სპეციფიკური ქრონიკული რეციდივული აფთოზური სტომატიტის დროს?
ა ) ქერქი;
*ბ) აფთა;
გ ) ნახეთქი;
დ ) წყლული.
627. გაიხსენეთ წითელი ბრტყელი ლიქენის რამდენი კლინიკური ფორმა არსებობს:
ა ) 6;
*ბ) 5;
გ ) 4;
დ ) 3.
628. წითელი ბრტყელი ლიქენის რომელი ფორმა გვხვდება ყველაზე ხშირად?
ა ) ბულოზური;
ბ ) ეროზიულ-წყლულოვანი;
გ ) ექსუდაციურ-ჰიპერემიული;
*დ) ტიპიური.
629. რომელი მორფოლოგიური ელემენტია დამახასიათებელი წითელი ბრტყელი ლიქენისათვის?
ა ) ბუშტი;
ბ ) ბუშტუკი;
*გ) პაპულა;
დ ) ლაქა.
630. რომელი დიაგნოზის დროს აღინიშნება ენის ზურგზე, უკანა მესამედში ძაფისებრი დვრილების დაგრძელება, ჰიგმენტაცია, პირის ღრუში უცხო სხეულის არსებობის შეგრძნება?
ა ) ნაოჭიანი ენის,
*ბ) შავი თმიანი ენის;
გ ) გლოსალგიის;
დ ) რომბისებური გლოსიტის.
631. რომბისებური გლოსიტის რამდენ ფორმას არჩევენ?
*ა) 3-ს;
ბ ) 2-ს;
გ ) 1-ს;
დ ) 5- ს.
632. მაკროჰეილიტი, ნაოჭიანი ენა, სახის ნერვის ანთება აღინიშნება:
ა ) ბოუენის დაავადების დროს;
ბ ) მანგანოტის ჰეილიტის დროს;
*გ) მელკერსონ-როზენტალის სინდრომის დროს;
დ ) ლეიკოპლაკიის დროს.
633. ბოუენის დაავადება მიეკუთვნება:
ა ) ლორწოვანი გარსის კიბოსწინარე დაავადებების ფაკულტატურ ფორმას;
*ბ) ლორწოვანი გარსის კიბოსწინარე დაავადებების ობლიგატურ ფორმას;
გ ) დერმატოზებს
დ ) ლორწოვანი გარსის სიმსივნეებს.
634. გაიხსენეთ კანის რქის ლოკალიზდება:
ა ) ენაზე;
ბ ) მაგარ სასაზე;
*გ) ტუჩის წითელ ყაეთანზე;
დ ) ლოყის ლორწოვან გარსზე.
635. გამოიცანით ექსფოლიაციური ჰეილიტის ექსუდაციური ფორმისათვის დამახასიათებელია შემდეგი კლინიკური სურათი:
ა ) ტუჩის წითელი ყაეთანი მკვეთრი წითელი შეფერილობისაა, დაფარულია პატარა, მოვერცხლისფრო-მოთეთრო ქერქებით;
*ბ) შეშუპებულ, ჰიპერემიულ ტუჩზე აღინიშნება მონაცრისფრო-მოყვითალო, დიდი ზომის ქერქების არსებობა;
გ ) ტუჩის ლორწოვანი გარსის წითელ ყაეთანში გადასვლის ადგილას აღინიშნება გადიდებული სანერწყვე ჯირკვლების სადინარები ნერწყვის წვეთებით;
დ) ტუჩის წითელი ყაეთანი მელანინის პიგმენტებით იცვლება.
636. სიფილისის განვითარების რომელ პერიოდში წარმოიშობა პირის ღრუში მაგარი შანკრი?
ა ) მესამეული სიფილისის დროს;
ბ ) მეორადი სიფილისის დროს;
*გ) პირველადი სიფილისის დროს;
დ ) რეკონვალესცენციის პერიოდში.
637. მესამეული სიფილისის დროს პირის ღრუში ჩნდება:
ა ) ეროზიები;
ბ ) მკვრივი და რბილი ინფილტრატები;
გ ) პაპულები;
*დ) გუმა.
638. რა ტიპის გამოკვლევით ხდება კანდიდოზის საბოლოო დიაგნოზის დასმა:
ა ) ციტოლოგიური კვლევის საფუძველზე;
*ბ) ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევით;
გ ) კლინიკური სურათის მიხედვით;
დ ) სეროლოგიური გამოკვლევით.
639. კანდიდოზის მკურნალობის დროს ადგილობრივად იყენებენ:
ა ) თებროფენს, ფლორენალს, გოსსიპოლს;
ბ ) ქაცვის ზეთს, კაროტოლინს;
*გ) დეკამინის მალამოს, ამფოტერიცინ B-ს, მაკმირორის მალამოს;
დ ) დოქსიციკლინს, სოდიანი ხსნარს.
640. პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის დაავადებათა რომელ ჯგუფს მიეკუთვნება ჰერპესული სტომატიტი, მიკოზები, ტუბერკულოზი:
ა ) ეგზოგენურ ინტოქსიკაციებს;
ბ ) ალერგიულ დაავადებებს;
*გ) ინფექციურ დაავადებებს;
დ ) ტრავმულ დაავადებებს.
641. ტუბერკულოზური წყლულისთვის დამახასიათებელია:
ა ) მრგვალი ან ოვალური ფორმის წყლული, ამობურცული კიდეებით, რომლის ფუძეზე აღინიშნება მკვრივი ინფილტრატი, წყლული დაფარულია მონაცისფრო-ყვითელი ნადებით, მტკივნეულობა არ აღინიშნება;
ბ ) მტკივნეული წყლული, მონაცისფრო მყრალი ნადებით;
*გ) უსწორმასწორო კიდეები, ხორკლიანი ფსკერი, მოყვითალო ნადები, ძლიერი მტკივნეულობა;
დ ) მრგვალი ან ოვალური ფორმის წყლული, უმტკივნეულო, სადაფისებური პრიალა ზედაპირით.
642. პირველი დახმარებისთვის მჟავეებით დამწვრობისას გამოიყენება:
ა ) ლუგოლის ხსნარი, 50%-იანი ეთილის სპირტი;
ბ ) 0,5%-იანი ლიმონმჟავას ხსნარი, ძმარმჟავას ხსნარი, 0,1%-იანი ქლორწყალბადმჟავას ხსნარი;
*გ) საპნიანი ხსნარი, სოდიანი ხსნარი;
დ) კირის წყალხსნარი.
643. პირველი დახმარებისთვის ტუტეებით დამწვრობისას გამოიყენება:
ა ) ლუგოლის ხსნარი, 50%-იანი ეთილის სპირტი;
*ბ) 0,5%-იანი ლიმონმჟავას ხსნარი, 0,1%-იანი ქლორწყალბადმჟავას ხსნარი;
გ ) საპნიანი წყალი, სოდიანი ხსნარი, დამწვარი მაგნეზიის წყალხსნარი;
დ) კირის წყალხსნარი.
644. ორგანიზმის რა პათოლოგიისთვისაა დამახასიათებელი ენაზე ნადები, შელესილი ენა:
ა ) ენდოკრინული დაავადებებისთვის;
ბ ) გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებებისთვის;
*გ) საჭმლის მომნელებელი სისტემის დაავადებებისთვის;
დ ) ფილტვების დაავადებებისთვის.
645. ენის სიფერმკრთალე აღინიშნება:
ა ) ჰეპატიტის დროს;
ბ ) ფილტვების დაავადებების დროს;
*გ) ანემიების დროს;
დ ) გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებების დროს.
646. ენის მუქი წითელი შეფერილობა აღინიშნება:
ა ) ანემიების დროს;
ბ ) კუჭის წყლულს, კოლიტს;
*გ) გულ-სისხლძარღვთა და ფილტვების დაავადებებს;
დ ) შაქრიან დიაბეტს.
647. შაქრიანი დიაბეტის გამოვლინება პირის ღრუში შეიძლება იყოს:
ა ) ჰიპერსალივაცია, ტროფიკული წყლულები;
ბ ) პარესთეზია, გემოვნების დაქვეითება, "გეოგრაფიული ენა";
*გ) ქსეროსტომია, კატარული სტომატიტი, სოკოვანი დაავადებები;
დ ) პარესთეზია, ვირუსული დაავადებები.
648. ფაგების უპირატესობა ანტიბიოტიკებთან შედარებით განპირობებულია:
ა ) გამოიყენება მხოლოდ ბავშვებში;
ბ ) ადვილად ყალიბდება რეზისტენტული შტამები;
გ ) იწვევს ალერგიულ რეაქციებს;
*დ) მიკრობებზე არჩევითი მოქმედებით, ალერგიული რეაქციის არარსებობა.
649. მედიკამენტური სტომატიტის კლინიკაში წამყვანია:
ა ) ჰიპერემია შეშუპება, ეროზიები;
ბ ) პროდრომალური გამოვლინებების უქონლობა;
*გ) სამკურნალო პრეპარატების მიღების შემდეგ პირის ღრუში ცვლილება;
დ ) დიდი რაოდენობის ეროზიები და ბუშტუკები.
650. კონტაქტური სტომატიტის დიაგნოზის დასმა ხდება შემდეგი მონაცემების საფუძველზე:
ა ) გამოკვლევის დამხმარე მეთოდებით;
ბ ) ლაბორატორიული გამოკვლევით;
გ ) კლინიკური სიმპტომებით;
*დ) ანამნეზის შეფასებით.
651. კანდიდამიკოზის პროვოცირებას ახდენს:
ა ) ავადმყოფთან კონტაქტი;
*ბ) ანტიბიოტიკების მიღება;
გ ) ორგანიზმის გადაღლა;
დ ) ალერგიული რეაქციები.
652. გაიხსენეთ ტუჩის, ლოყის და რბილი სასის ლორწოვანი გარსის ეპითელიურ შრის შემადგენლობა:
ა ) ეკლისებური და რქოვანი შრეები;
ბ ) ბაზალური და გარქოვანებული შრეები;
*გ) ბაზალური, მარცვლოვანი და ეკლისებური შრეები;
დ ) ბაზალური, ეკლისებური, რქოვანი შრეები.
653. ენის ზედაპირის ეპითელურ შრეში აღინიშნება:
*ა) ბაზალური, ეკლისებური და რქოვანი შრეები;
ბ ) ბაზალური, მარცვლოვანი, რქოვანი შრეები;
გ ) ბაზალური და ეკლისებური შრეები;
დ) ფოთლოვანი და დვრილოვანი შრეები.
654. პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის დაავადების პირველადი მორფოლოგიური ელემენტებია:
*ა) ლაქა, ბუშტუკი, პაპულა;
ბ ) ნახეთქი, აფთა, წყლული;
გ ) პაპულა, ეროზია, ნახეთქი;
დ ) ლაქა, ბუშტუკი, ეროზია.
655. დაავადებები, რომელთაც ახასიათებთ პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის წვა:
ა ) პარესთეზია, სტომალგია, ნევრალგია;
*ბ) გლოსალგია, ორალური კანდიდოზი;
გ ) პარესთეზია, გლოსალგია, გლოსიტი;
დ ) ენის ნევროზი, დესქვამაციური გლოსიტი, პარესთეზია.
656. ჰერპესული ინფექციის გაქრონიკულებას განაპირობებს:
ა ) პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის ტრავმა;
*ბ) ბავშვის იმუნური სისტემის მდგომარეობა;
გ ) ბავშვის სქესი;
დ ) ბავშვის ასაკი.
657. რეციდიული ჰერპესული სტომატიტის სიმძიმის ფორმა განისაზღვრება
ა ) რეციდივის ხსნგრძლივობით;
ბ ) გამონაყრის ლოკალიზაციით;
გ ) ტემპერატურის მომატების დონით;
*დ) რეციდივების სიხშირის მიხედვით.
658. სისხლჩაქცევები ლორწოვან გარსში ვითარდება:
ა ) კეთილთვისებიანი ნეიტროპენიის დროს;
ბ ) ჰიპოპლასტიური ანემიის დროს;
*გ) სხვადასხვა წარმოშობის თრომბოციტოპენიის დროს;
დ ) დიათეზების დროს.
659. რომელი ინფექციური დაავადებისათვის არის დამახასიათებელი კოპლიკ-ფილატოვის ლაქები:
ა ) ქუნთრუშა;
ბ ) გრიპი;
გ ) ჩუტყვავილა;
*დ) წითელა.
660. რომელი ინფექციური დაავადებისათვის არის დამახასიათებელი ჟოლოსებური ენა:
*ა) ქუნთრუშა;
ბ ) გრიპი;
გ ) ჩუტყვავილა;
დ ) წითელა.
661. რეციდივული აფთების მძიმე ფორმის დროს გამონაყარი მეორდება:
*ა) პერმანენტულად;
ბ ) სამ თვეში ერთხელ;
გ ) წელიწადში ორჯერ;
დ ) რამდენიმე წელიწადში ერთხელ.
662. ვენსანის წყლულოვან-ნეკროზული სტომატიტის სამკურნალოდ მოწოდებულია:
ა ) ანტიმიკოზური პრეპარატები;
ბ ) კარბოქსითერაპია;
*გ) ოქსიგენოთერაპია;
დ ) ჰიდრომასაჟი.
663. ნერწყვის გამოყოფის მნიშვნელოვან დაქვეითებას ადგილი აქვს:
ა ) მრავალფორმიანი ექსუდაციური ერითემის დროს;
*ბ) სხივური ტრავმის შედეგად;
გ ) 6-8 თვის ბავშვებში;
დ ) გინგივიტისა და პარადონტიტის დროს.
664. პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის მექანიკური ტრავმის მკურნალობაში წამყვანია:
ა ) კბილების ჰიგიენური დამუშავება;
ბ ) მადესენსიბილიზებელი თერაპია;
*გ) კერატოპლასტიური საშუალებების გამოყენება;
დ ) ანტიმიკოზური თერაპია.
665. სხივური ზემოქმედების მიმართ ყველაზე ლაბილურია:
*ა) სანერწყვე ჯირკვლები;
ბ ) ენა;
გ ) კბილის ქსოვილები;
დ ) ლორწოვანი გარსის უბნები, რომლებიც არ განიცდიან გარქოვანებას.
666. ქსეროსტომიის დროს მდგომარეობის შესამსუბუქებლად უმჯობესია:
ა ) სასმელი წყლის სავლები;
ბ ) ტკივილგამაყუჩებლები;
გ ) ჰიპერტონული ხსნარების სავლები;
*დ) ზეთოვანი ხსნარების სავლები.
667. როგორია ეპითელიუმის უჯრედების მიტოზური აქტივობა კანის უჯრედებთან შედარებით:
ა ) ერთნაირია;
*ბ) მაღალია;
გ ) დაბალია;
დ) კანის უჯრედებს არ ახასიათებს მიტოზი.
668. ეკლისებური შრის უჯრედებს შორის სითხის დაგროვებას ეწოდება:
*ა) სპონგიოზი;
ბ ) პარაკერატოზი;
გ ) აკანტოლიზი;
დ ) აკანტოზი.
669. ლოყის ლორწოვან გარსზე დაზიანებულ 1.6 კბილთან აღინიშნება წყლული ჰიპერემიული კიდეებით, წყლულის ფსკერი დაფარულია მონაცრისფრო ნეკროზული ნადებით, პალპაციით მტკივნეული, რეგიონული ლიმფური ჯირკვლები გადიდებული, მოძრავი, პალპაციით მტკივნეული, დასვით დიაგნოზი:
*ა) ტრავმული წყლული;
ბ ) ტუბერკულოზური წყლული;
გ ) სიფილისური წყლული;
დ ) სიმსივნური წყლული.
670. ტაპეინერის ლეიკოპლაკიის დროს პათოლოგიური უბანი უპირატესად ლოკალიზებული:
ა ) ლოყის ლორწოვან გარსზე;
ბ ) ტუჩის წითელ ყაეთანზე;
*გ) მაგარ სასაზე;
დ ) ენაზე.
671. ვრცელდება თუ არა კონტაქტური გზით ვენსანის წყლულოვან-ნეკროზული სტომატიტი:
ა ) ვრცელდება 50% შემთხვევაში;
*ბ) არ ვრცელდება;
გ ) ვრცელდება ყოველთვის;
დ) ვრცელდება შემთხვევათა 10%.
672. ჰიპოსალივაცია და ნერწყვის წებოვანების მომატება აღინიშნება:
*ა) შეგრენის სინდრომის დროს;
ბ ) როზენტალ-მელკენსონის სინდრომის დროს;
გ ) ბეხჩეტის სინდრომის დროს;
დ ) გლანდულარული ჰეილიტის დროს.
673. პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის ინფექციურ დაავადებებს მიეკუთვნება:
ა ) ლეიკოპლაკია, პაპილომატოზი;
ბ ) სისტემური წიტელი მგლურა, პემფიგუსი;
*გ) ვენსენის წყლულოვან- ნეკროზული სტომატიტი, კანდიდოზი;
დ ) ქრონიკული რეციდიული აფთოზური სტომატიტი, მრგვალფორმიანი ექსუდაციური ერითემა.
674. ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი მიეკუთვნება სიმპტომურ ჰეილიტებს:
ა ) ექსფოლაციური ჰეილიტი;
*ბ) ატოპიური ჰეილიტი;
გ ) აქტინიური ჰეილიტი;
დ ) მეტეოროლოგიური ჰეილიტი.
675. ეგზემატოზური ჰეილიტის დიფერენციალური დიაგნოზი უნდა გატარდეს:
ა ) გლანდულარულ ჰეილიტთან;
ბ ) მაკროჰეილიტთან;
*გ) ატოპიურ ჰეილიტთან;
დ ) მიკროჰეილიტთან.
676. ექსფოლაციური ჰეილიტის რამდენი კლინიკური ფორმა არსებობს:
ა) 4;
ბ) 3;
*გ) 2;
დ) 1.
677. რომელ დაავადებას არ ახასიათებს პათოლოგიური პროცესის გავრცელება ტუჩის ირგვლივ კანზე:
*ა) ექსფოლაციური ჰეილიტს;
ბ ) ეგზემატოზური ჰეილიტს;
გ ) ატოპიური ჰეილიტს;
დ) ტუჩის ტრავმას.
678. რომელ დაავადებას არ ახასიათებს ლიქენიზაცია:
ა ) მეტეოროლოგიურ ჰეილიტს;
*ბ) გლანდულარულ ჰეილიტს;
გ ) ექსფოლაციურ ჰეილიტს;
დ ) ეკზემატოზურ ჰეილიტს.
679. რომელი კლინიკური ნიშანი იძლევა ატოპიურ და ექსფოლაციურ ჰეილიტებს შორის დიფერენციული დიაგნოზის გატარების საშუალებას:
ა ) გამოხატული შეშუპება;
ბ ) ტუჩის წითელი ყაეთნის შეფერილობის ცვლილება;
გ ) მორფოლოგიური ელემენტი;
*დ) პროცესის ლოკალიზაცია.
680. კონტაქტური ალერგიული ჰეილიტის დიფერენციალური დიაგნოზი უნდა გატარდეს:
ა ) ბოუენის დაავადებასთან;
ბ ) მანგანოტის ჰეილიტთან;
გ ) გლანდულარულ ჰეილიტთან;
*დ) ექსფოლაციურ ჰეილიტთან.
681. შიდსით დაავადებულ პაციენტებს პირის ღრუში უფრო ხშირად უვითარდებათ:
ა ) წითელი მგლურა, მრგალფორმიანი ექსუდაციური ერითემა, ატოპიური ჰეილიტი;
*ბ) წითელი მგლურა, წყლულოვან-ნეკროზული გინგივო-სტომატიტი, კანდიდოზი, ლეიკოპლაკია;
გ ) წითელი ბრტყელი ლიქენი, ექსფოლაციური ჰეილიტი, პემფიგუსი, დესქვამაციური გლოსიტი;
დ ) წითელი მგლურა, პემფიგუსი, ნაოჭიანი ენა.
682. დაავადებათა რომელ ჯგუფს მიეკუთვნება ნაოჭიანი ენა:
ა ) ინფექციურ დაავადებებს;
*ბ) თანდაყოლილ და გენეტიკურად განპირობებულ ანომალიებს;
გ ) დაავადებებს ავტოიმუნური პათოგენეზით;
დ ) ალერგიულ და ტოქსიკო-ალერგიულ დაავადებებს.
683. დესქვამაციური გლოსიტის დროს პათოლოგიური პროცესი ლოკალიზებულია:
*ა) ენის ზურგზე;
ბ ) ენის ქვედა ზედაპირზე;
გ ) ენის წვერზე;
დ ) ენის გვერდით ზედაპირზე.
684. ლორწოვან გარსზე აღინიშნება წყლული უსწორმასწორო, გამოთხრილი კიდეებით, ფსკერი მარცვლოვანი შესახედაობის, დაფარული მონაცრისფრო მოყვითალო ვაშლის ჟელეს მაგვარი ნადებით. დასვით დიაგნოზი:
ა ) დეკუბიტალური წყლული;
*ბ) ტუბერკულოზური წყლული;
გ ) სიფილისური წყლული;
დ) ტროფიკული წყლული.
685. პირის ღრუს ინფექციური დაავადებები ჩამოყალიბდება შემდეგი სამი ფაქტორის ურთიერთქმედებით:
ა ) მიკრობი, ზოგადი დაავადება, იმუნიტეტი;
ბ ) მაკროორგანიზმი, სქესი, მიკრობი;
*გ) მიკრობი, მაკროორგანიზმი, გარემო პირობები;
დ ) მიკრობი, სქესი, გენეტიკა.
686. პირის ღრუს ვირუსული დაავადებებია:
ა ) მარტივი ჰერპესი, წითელი ბრტყელი ლიქენი, შემოსარტყლული ლიქენი;
ბ ) წითელი ბრტყელი ლიქენი, კანდიდოზი, შემოსარტყლული ლიქენი;
*გ) მარტივი ჰერპესი, ჩუტყვავილა, შემოსარტყლული ლიქენი, ჰერპანგინა;
დ ) მარტივი ჰერპესი, ჩუტყვავილა, წითელი ბრტყელი ლიქენი.
687. წითელი ბრტყელი ლიქენის დროს ჰისტოლოგიური კვლევით აღინიშნება:
ა ) ჰიპერკერატოზი;
ბ ) აკანტოლიზი, პარაკერატოზი;
*გ) აკანტოზი, ჰიპერკერატოზი, პარაკერატოზი;
დ ) აკანტოლიზი, სპონგიოზი.
688. სისტემური წითელი მგლურა უმეტესად გამოვლინდება:
*ა) შუბლზე, ცხვირზე, ლოყებზე, ყურის ნიჟარებზე, თავის თმიან ნაწილზე, ტუჩის წითელ ყაეთანზე;
ბ ) შუბლზე, წინამხარზე, კისერზე, მუცელზე;
გ ) პირის ღრუს ლორწოვანზე;
დ ) შუბლზე, ცხვირზე, ლოყებზე, კისერზე, მუცელზე.
689. წითელი მგლურას ძირითადი კლინიკური ნიშნებია:
ა ) ციანოზი, ატროფია;
ბ ) ჰიპერკერატოზი, ჰიპერტროფია;
*გ) ერითემა, ჰიპერკერატოზი, ატროფია;
დ ) ერითემა, ჰიპოკერატოზი, ატროფია.
690. რითი განსხვავდება როზეოლა ერითემისაგან:
ა ) როზეოლა და ერითემა პრაქტიკულად არ განსხვავდება ერთმანეთისაგან;
ბ ) როზეოლა, ერითემასთან შედარებით არის დიდი ზომის შემოსაზღვრული ლაქა;
*გ) როზეოლა ერითემასთან შედარებით არის მცირე ზომის შემოსაზღვრული ლაქა;
დ ) როზეოლას ახასიათებს მტკივნეული ინფილტრატი, განსხვავებით ერითემისაგან.
691. ლორწოვანი გარსის დაზიანების პირველადი ელემენტებიდან რომლის ეპითელიზაცია მიმდინარეობს ნაწიბურის წარმოქმნით:
*ა) ბორცვაკი;
ბ ) კვანძულა;
გ ) ბუშტუკი;
დ ) ლაქა.
692. რომელია ლორწოვანი გარსის დაზიანების პირველადი ელემენტები:
*ა) კვანძულა;
ბ ) წყლული;
გ ) ქერქი;
დ ) ნახეთქი.
693. რომელია ლორწოვანი გარსის დაზიანების მეორადი ელემენტები:
*ა) ნახეთქი;
ბ ) ცისტა;
გ ) ლაქა;
დ ) ბუშტუკი.
694. აქტინიური ჰეილიტის მშრალი ფორმის დიფერენციალური დიაგნოსტიკა უნდა გატარდეს:
ა ) კონტაქტურ ალერგიულ ჰეილიტთან;
ბ ) ატოპიურ ჰეილიტთან;
*გ) წითელ მგლურასთან;
დ ) ჰიპოკერატოზთან.
695. აქტინიური ჰეილიტის ექსუდაციური ფორმის დიფერენციული დიაგნოსტიკა უნდა გატარდეს:
*ა) კონტაქტურ ალერგიულ ჰეილიტთან;
ბ ) ექსფოლიაციურ ჰეილიტთან;
გ ) წითელ მგლურასთან;
დ ) გლანდულარულ ჰეილიტთან.
696. შავი თმიანი ენის ადგილობრივი დამუშავებისთვის მოწოდებული საშუალებებია:
ა ) კერატოპლასტიური პრეპარატები;
*ბ) კერატოლიზური პრეპარატები;
გ ) კორტიკოსტეროიდები;
დ ) ანტიბიოტიკები.
697. წითელი მგლურას რომელ ფორმები გამოვლინდება პირის ღრუს ლორწოვან გარსზე:
ა ) ტიპიური, ექსუდაციურ ჰიპერემიული, ატროფიული, ღრმა;
ბ ) ტიპიური, ატროფიული, ღრმა;
*გ) ტიპიური, ექსუდაციურ-ჰიპერემიული, ეროზიულ-წყლულოვანი;
დ ) ატროფიული, ღრმა დანაწებურებადი, ეროზიულ-წყლულოვანი.
698. წითელი მგლურას დიფერენციალური დიაგნოსტიკა პროცესის ტუჩის წითელ ყაეთანზე ლოკალიზაციის შემთხვევაში უნდა გატარდეს:
ა ) ეგზემატოზურ ჰეილიტთან;
ბ ) გლანდულარულ ჰეილიტთან;
გ ) ექსფოლიაციურ ჰეილიტთან;
*დ) აქტინიურ ჰიელიტთან.
699. ბულოზური პემფიგოიდის მკურნალობა ეფექტურია:
ა ) ანტიმალარიული პრეპარატებით;
ბ ) ანტისეპტიკური პრეპარატებით;
*გ) კორტიკოსტეროიდებით;
დ ) ანტიბიოტიკებით.
700. დესქვამაციური გლოსიტის დროს პაციენტები აღნიშნავენ:
ა ) მუდმივი ხასიათის ყრუ ტკივილს;
*ბ) ტკივილი არ აღინიშნება, ერთეულ შემთხვევაში არის წვის შეგრძნება;
გ ) ძლიერ ტკივილს ლაპარაკის და საკვების მიღების დროს;
დ ) ეროზიულ გამონაყარს ენაზე.
701. მწვავე ჰერპესული სტომატიტის ადგილობრივი მკურნალობის დროს მოწოდებულია:
*ა) ზოვირაქსისა და ინტერფერონის მალამო;
ბ ) ჰიდროკორტიზონის 2%-იანი მალამო;
გ ) დეკამინის 0,5%-იანი მალამო,ამფოტერიცინ B-ს მალამო;
დ ) თებროფენის 2%-იანი მალამო, გოსიპოლის 3% მალამო.
702. ანტივირუსული პრეპარატებია:
ა ) ხინგამინი, დელაგილი;
ბ ) ოქტავეგინი, სოლკოსერილი;
*გ) მეტისაზონი, ბონაფტონი, აციკლოვირი;
დ ) მეზატონი, დიფლუკანი.
703. რომელი ვიტამინის ნაკლებობის დროს აღინიშნება პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის სიმშრალე, ჰიპერკერატოზი, ნერწყვის რაოდენობის შემცირება:
ა ) ნიკოტინის მჟავის;
ბ ) რიბოფლავინის;
*გ) რეტინოლის;
დ ) თიამინის.
704. რომელი ვიტამინის ნაკლებობის დროს აღინიშნება პირის ღრუს ლორწოვან გარსზე პეტექიები:
ა ) ციანკობალამინის;
ბ ) პირიდოქსინის;
*გ) ასკორბინის მჟავას;
დ ) ტოკოფეროლის.
705. როგორია A ვიტამინის დღეღამური დოზა?
ა ) 5-5,5 მგ;
ბ ) 3-3,5 მგ;
*გ) 1-1,5 მგ;
დ ) 1,5-3,5 მგ.
706. ლორწოვანი გარსის რომელ შრეებშია ლოკალიზებული ეროზია?
ა ) ეპითელიურ, საკუთრივ ლორწოვან გარსსა და ლორწოვან შრეში;
ბ ) ეპითელიურსა და საკუთრივ ლორწოვან გარსში;
*გ) ეპითელურში;
დ ) ეპითელიურსა და ლორწქვეშა შრეში.
707. პირის ღრუს რომელ უბანზეა ლორწოვანი გარსი უძრავად ფიქსირებული ქვეშმდებარე ქსოვილებთან:
ა ) რბილ სასაზე;
*ბ) ენაზე;
გ ) პირის ღრუს ფსკერზე;
დ ) ლოყაზე.
708. წითელი ბრტყელი ლიქენის რომელი ფორმები მიეკუთვნება ფაკულტატურ კიბოსწინარე დაავადებებს:
*ა) ეროზიულ-წყლულოვანი, ჰიპერკერატოზული;
ბ ) ექსუდაციურ-ჰიპერემიული;
გ ) ატიპიური ბულოზური;
დ ) წითელი ბრტყელი ლიქენი არ მიეკუთვნება კიბოსწინარე დაავადებებს.
709. რომელ დაავდებებთან უნდა გატარდეს ბრტყელი ლიქენის დიფერენციალური დიაგნოსტიკა?
ა ) ექსფოლაციურ ჰიელიტთან;
ბ ) ჰერპესულ სტომატიტთან;
*გ) პაპულოზურ სიფილისთან;
დ ) ქრონიკულ რეციდიულ აფთოზურ სტომატიტთან.
710. გაიხსენეთ პემფიგუსის კლინიკური ფორმები:
ა ) ბრტყელი, ვერუკოზული, ეროზიული;
ბ ) ტიპიური, ექსუდაციურ-ჰიპერემიული, ეროზიულ-წყლულოვანი, ბულოზური, ჰიპერკერატოზული;
*გ) ვულგალური, ვეგეტაციური, ფოთლისებური, ერითემატოზული;
დ ) ვულგალური, ვეგეტაციური, ბულოზური, ვერუკოზული.
711. როგორი მოქმედება აქვს ქაცვის ზეთს, კაროტოლინს?
ა ) ბაქტერიოციდული;
*ბ) კერატოპლასტიკური;
გ ) ანთების საწინააღმდეგო;
დ ) მასენსიბილიზირებელი.
712. რომელ დაავადებასთან ტარდება რბილი ლეიკოპლაკიის დიფერენციალური დიაგნოზი:
ა ) მრავალფორმიან ექსუდაციურ ერითემასთან;
*ბ) კანდიდოზთან;
გ ) წითელ მგლურასთან;
დ ) ქრონიკულ რეციდიულ აფთოზურ სტომატიტთან.
713. გაიხსენეთ სტივენს-ჯონსონის სინდრომის კლინიკური სურათი:
ა ) ღრძილები შეშუპებულია, ჰიპერემიული, სისხლმდენი, კბილთაშუა დვრილებზე აღინიშნება დანეკროზებული უბნები, საკვების მიღება მტკივნეულია;
ბ ) პირის ღრუს ლორწოვან გარსზე წარმოიშობა პაპულები, რომლებიც ერთიანდებიან და ქმნიან ბადისებრ ნახეთქს;
*გ) პირის ღრუს ლორწოვან გარსზე და კანზე ჩნდება ბუშტები, რომელთა ადგილზე წარმოიშობა სისხლმდენი ეროზიები, საკვები მიიღება და ლაპარაკი მტკივნეულია;
დ ) პირის ღრუს ლორწოვან გარსზე წარმოიშობა პაპულები, კბილთაშუა დვრილებზე აღინიშნება დანეკროზებული უბნები, საკვები მიიღება და ლაპარაკი მტკივნეულია.
714. კვინკეს შეშუპების დროს დიფერენციალური დიაგნოზი უნდა გატარდეს:
ა ) ექსფოლაციურ ჰეილიტთან;
ბ ) ეგზემატოზურ ჰეილიტთან;
*გ) მაკროჰეილიტთან;
დ ) გლანდულარულ ჰეილიტთან.
715. კვინკეს შეშუპების დროს შეშუპებული კანის და ლორწოვანი უბნების შეფერილობა:
*ა) უცვლელია;
ბ ) ანემიურია;
გ ) ჰიპერემიულია;
დ ) ციანოზურია.
716. რა მიზნით შეჰყავთ 0,1%-იანი ადრენალინის ხსნარი კვინკეს შეშუპების დროს:
ა ) დეზინტოქსიკაციისთვის;
*ბ) არტერიული წნევის ასაწევად;
გ ) სენსიბილიზაციისთვის;
დ ) პულსის გასაძლიერებლად.
717. ფენოლით დამწვრობის დროს პირის ღრუს ლორწოვან გარსს ამუშავებენ:
ა ) 0,1%-იანი ქლორჰექსიდინით;
ბ ) 1%-იანი იოდით;
*გ) 50%-იანი სპირტით;
დ ) 3%-იანი წყალბადის ზეჟანგით.
718. პაციენტი 26 წლის უჩივის ენაზე წყლულის არსებობას, ტკივილს არ აღნიშნავს, წყლულის არსებობა საკმაოდ გახანგრძლივებულია ( 3-4 კვირა ), რაც გახდა მომართვის მიზეზი. პაციენტის ზოგადი მდგომარეობა არ არის შეცვლილი; ადგილობრივად აღენიშნება მომრგვალო ფორმის წყლული ენაზე, ამობურცული კიდეებით, გლუვი ფსკერით. ფუძესთან მკვრივი ინფილტრატი, პალპაციით
უმტკივნეულო. რეგიონალური ლიმფური კვანძები გადიდებული, გამკვრივებული, უმტკივნეულო. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა ) ტრავმული წყლული;
ბ ) სიმსივნური წყლული;
*გ) სიფილისური წყლული;
დ ) ტროფიკული წყლული.
719. გაიხსენეთ ელექტრული დენის დეფინიცია:
ა ) უარყოფითი იონების გადაადგილება;
ბ ) დადებითი იონების გადაადგილება;
გ ) ელექტრონების ნაკადი;
*დ) ელექტრული მუხტების მოწესრიგებული მოძრაობა.
720. ელექტროდენს ყველაზე კარგად ატარებს:
ა ) ძვლოვანი ქსოვილი;
*ბ) ნერწყვი;
გ ) კბილის მაგარი ქსოვილები;
დ ) კანი.
721. ელექტროდენს ყველაზე ცუდად ატარებს:
ა ) ძვლოვანი ქსოვილი;
ბ ) ნერწყვი;
*გ) კბილის მაგარი ქსოვილები;
დ ) კანი.
722. ცოცხალი ქსოვილი ატარებს დენს, რადგან იგი შეიცავს:
ა ) შეიცავს უჯრედში ბიოპოტენციალებს;
ბ ) დადებით იონებს;
გ ) უარყოფით იონებს;
*დ) სითხეს.
723. ელექტროფორეზი არის:
ა ) ულტრაბგერის აპარატის საშუალებით ქსოვილში სამკურნალო პრეპარატის შეყვანა;
ბ ) ცვლადი დენის საშუალებით ქსოვილში სამკურნალო პრეპარატების შეყვანა;
*გ) მუდმივი დენის საშუალებით ქსოვილში სამკურნალო პრეპარატების შეყვანა;
დ ) მაღალი სიხშირის ელექტრული დენის სამკურნალო მიზნით გამოყენება.
724. გაიხსენეთ ელექტროფორეზის ხანგრძლივობა:
ა ) 2-4 წუთი;
ბ ) 20-60 წამი;
გ ) 6-8 წამი;
*დ) 20-30 წუთი.
725. გაიხსენეთ წარსულში ფესვის არხში დიათერმოკიაგულაციის ჩატარების ჩვენება:
ა ) ტკივილის გაყუჩება;
ბ ) დევიტალიზაცია;
*გ) პულპის ცილების კოაგულაცია;
დ) არხის სტერილიზაცია.
726. ელექტროდონტომეტრია არის:
ა ) პაროდონტიტის დიაგნოსტიკის საშუალება;
ბ ) პერიოდონტიტის დიაგნოსტიკის საშუალება;
გ ) კარიესის დიაგნოსტიკის საშუალება;
*დ ) კბილის ვიტალობის ტესტი.
727. პულპის ელექტროაღგზნებადობა ნორმის პირობებში ტოლია:
ა ) 50-100 მკა-მდე;
ბ ) 10-დან 50 მკა-მდე;
გ ) 0-დან 150 მკა-მდე;
*დ) 2-დან 8 მკა-მდე.
728. პულპის რეაქცია 15-დან 20 მკა-ზე შეესაბამება დიაგნოზს:
ა ) ქრონიკული პერიოდონტიტი;
ბ ) მწვავე პერიოდონტიტი;
გ ) პულპის ნეკროზი;
*დ) მწვავე პულპიტი.
729. პულპის რეაქცია 60 მკა-ზე შეესაბამება დიაგნოზს:
ა ) ქრონიკული პერიოდონტიტი.
ბ ) მწვავე პერიოდონტიტი;
*გ) წყლულოვანი პულპიტი;
დ ) ღრმა კარიესი.
730. პაროდონტის დაავადებების მკურნალობის დროს ელექტროკოაგულაციის გამოყენების ძირითადი მიზანია:
ა ) პაროდონტის ქსოვილზე ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება, ნივთიერებათა ცვლის პროცესის ნორმალიზაცია;
ბ ) სიხლძარღვების ტონუსის, პაროდონტის ქსოვილის ფუნქციის ნორმალიზაცია;
*გ) პათოლოგიური გრანულაციის და ჩაზრდილი ეპითელიუმის მოცილება, ღრძილის ჰიპერპლაზიური კიდის სკლეროზი;
დ ) სისხლმომარაგების ნორმალიზაცია და პაროდონტის ქსოვილების რეზისტენტობის გადიდება.
731. 200 მკა ელექტროოდონტოდიაგნოსტიკის მაჩვენებლი და მეტი მიუთითებს შემდეგ დაავადებებზე:
ა ) ღრმა კარიესი;
ბ ) განგრენოზული პულპიტი;
*გ) ქრონიკული პერიოდონტიტი;
დ ) ინტაქტური კბილი.
732. არაფორმირებულ კბილში პულპა პასუხობს დენის შემდეგ სიდიდეებზე:
ა ) საპასუხო რეაქცია არ არის.
ბ ) 80-90 მკა-ზე და ქვემოთ;
გ ) 15-20 მკა-ზე;
*დ) 2-3 მკა-ზე.
733. ელექტროფორეზის უკუჩვენებას წარმოადგენს:
*ა) სიმსივნური დაავადებები;
ბ ) გადატანილი ინფექციური დაავადებები;
გ ) ქოლეცისტიტი;
დ ) გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების კომპენსირებული ფორმები.
734. ქვედა ყბის ინტაქტური მოლარების ელექტროოდონტოდიაგნოსტიკა ტარდება:
ა ) ბორცვთაშუა ღარზე;
ბ ) დისტალურ ბორცვზე;
გ ) ენისკენა მეზიალურ ბორცვზე;
*დ) ლოყისკენა მეზიალურ ბორცვზე.
735. ზედა ყბის ინტაქტური მოლარების ელექტროოდონტოდიაგნოსტიკა ტარდება:
ა ) ბორცვთაშუა ღარზე;
*ბ) მეზიალურ ბორცვზე;
გ ) დიატალურ ბორცვზე;
დ ) სასისკენა ბორცვზე.
736. ინტაქტური პრემოლარების ელექტროოდონტოდიაგნოსტიკა ტარდება:
ა ) ბორცვთაშუა ფისურაზე;
ბ ) ენისკენა ბორცვზე;
*გ) ლოყისკენა ბორცვზე;
დ) კბილის ყელზე.
737. ბჟენის ამოღების ჩვენება დაბჟენილი კბილის ელექტროოდონტოდიაგნოსტიკისათვის:
ა ) ყველა ბჟენი უნდა იქნას ამორებული;
*ბ) ამალგამით დაბჟენის შემთხვევაში;
გ ) კომპოზიტით დაბჟენის შემთხვევაში;
დ ) ცემენტით დაბჟენის შემთხვევაში.
738. ინტაქტური საჭრელი კბილის ელექტროოდონტოდიაგნოსტიკა ტარდება:
ა ) საჭრელი კბილის ვესტიბულარული გვირგვინის შუა მიდამოდან;
ბ ) საჭრელი კბილის ენისკენა მიდამოდან;
გ ) საჭრელი კბილის ვესტიბულარული ყელის მიდამოდან;
*დ) საჭრელი კბილის საჭრელი კიდის შუა მიდამოდან.
739. ჩირქოვანი პულპიტის დროს პულპის ელექტროგაღიზიანებადობა ტოლია:
ა ) 15-20 მკა;
ბ ) 50-85 მკა;
*გ) 40-60 მკა;
დ ) 20-30 მკა.
740. სტომატოლოგიურ დაავადებათა განვითარების მაპროვოცირებელ რისკ-ფაქტორებს მიეკუთვნება შემდეგი:
*ა ) არასპეციფიკური;
ბ ) არარაციონალური;
გ ) არაენდემიური;
დ ) არაბიოლოგიური.
741. რომელ რისკ-ფაქტორს მიეკუთვნება წყლისა და ნიადაგის შემადგენლობა?
ა ) არასპეციფიკურს;
ბ ) სპეციფიკურს;
*გ) ეგზოგენურს;
დ ) ენდოგენურს.
742. რომელ რისკ-ფაქტორს მიეკუთვნება ბავშვის განვითარების ასაკობრივი ანატომიურ-ფიზიოლოგიური თავისებურებანი?
*ა) არამართვადს;
ბ ) მართვადს;
გ ) სპეციფიკურს;
დ ) ენდოგენურს.
743. რას ითვალისწინებს მეორადი პროფილაქტიკა?
*ა) დაავადებათა ადრეულ გამოვლინებასა და მათი გართულებების თავიდან აცილების უზრუნველყოფას;
ბ ) პირის ღრუს მოვლის ჰიგიენური ჩვევების სწავლებას;
გ ) ბავშვის რაციონალური კვების უზრუნველყოფას;
დ ) კბილის მაგარი ქსოვილების პირველად მინერალიზაციას.
744. CPITN ინდექსის განსაზღვრისას რამდენ ნაწილად (სექტანტად) იყოფა თითოეული ყბა?
ა ) 8;
ბ ) 6;
*გ) 3;
დ ) 2.
745. რა ღონისძიებებს მოიცავს მესამე რიგის პროფილაქტიკა?
*ა ) ორთოდონტულს;
ბ ) ორთოდოქსულს;
გ ) ოფთალმიგურს;
დ ) ეთნიკურს.
746. საერთო-სახელმწიფოებრივი პროფილაქტიკის ღონისძიებებია:
ა ) კბილების ჰიგიენური მოვლის დანერგვა;
ბ ) პროფილაქტიკის მეთოდებისა და საშუალებების ინდივიდუალური შერჩევა;
გ ) კარიესის პროფილაქტიკისათვის ენდოგენური საშუალებების დანიშვნა;
*დ) სასმელი წყლის, მარილისა და რძის ფტორირება.
747. კომპლექსური პაროდონტალური ინდექსით (კპი) პაროდონტის ქსოვილთა შესაფასებლად თითოეულ კბილთან განისაზღვრება:
*ა ) კბილის პათოლოგიური რყევა;
ბ ) კბილ-ღრძილის პათოლოგიური კონტური;
გ ) კბილის ფერი;
დ ) კბილის პათოლოგიური ზომა.
748. კომპლექსური პაროდონტალური ინდექსის (კპი) განსაზღვრისას რომელ ასაკში იკვლევენ 16, 11, 26, 36, 31, 46 ჯგუფის კბილებს?
ა ) 18 წლის;
ბ ) 15 წლის;
*გ) 7-14 წლის;
დ ) 3-4 წლის.
749. CPITN ინდექსის განსაზღვრისას რამდენი კბილის პაროდონტის მდგომარეობა ფიქსირდება თითოეულ სექტანტში?
ა ) ოთხი;
ბ ) სამი;
გ ) ორი;
*დ) ერთი.
750. ცენტრალიზებული გეგმიური სანაციის ჩატარებისას სტომატოლოგიური დახმარება ხორციელდება:
ა ) მოძრავ სტომატოლოგიურ კაბინეტებში;
ბ ) ორგანიზებული დაწესებულებების ექიმის კაბინეტში;
*გ) სტომატოლოგიურ პოლოკლინიკებში ან განყოფილებებში;
დ) საბავშვო ბაღებსა და სკოლებში.
751. ბავშვთა ჯანმრთელობის შესაფასებლად ჯანმრთელობის რამდენი ჯგუფია მოწოდებული?
*ა) 5;
ბ ) 4;
გ ) 3;
დ ) 2.
752. მზარდ ორგანიზმში მიმდინარე ცვლილებების თავისებურების და ინტენსიურობის მიხედვით ბავშვის რამდენ
ასაკობრივ პერიოდებს განასხვავებენ:
*ა) 6;
ბ ) 5;
გ ) 3;
დ ) 2.
753. რამდენ ასაკობრივ ჯგუფს მოიცავს სკოლის პერიოდი?
ა ) 4;
*ბ) 3;
გ ) 2;
დ ) 1.
754. რამდენი ნაწილისაგან შედგება პირის ღრუ?
ა ) 4;
ბ ) 3;
*გ) 2;
დ ) 1.
755. როდის მთავრდება მინანქრის მომწიფება?
*ა) კბილის ამოჭრის შემდეგ გარკვეული პერიოდის განმავლობაში;
ბ ) კბილის ამოჭრისთანავე;
გ ) კბილის ამოჭრამდე;
დ) მინანქარი მთელი ცხოვრების მანძილზე მწიფდება.
756. კბილების მინერალურ ფუძეს შეადგენს აპატიტების იზომორფული კრისტალები, რომელია ძირითადი კომპონენტები:
ა ) სილიკარბონატი;
ბ ) ფთორაპატიტი;
გ ) კარბონატაპატიტი;
*დ) ჰიდროქსიაპატიტი.
757. აქვს თუ არა მნიშვნელობა მინანქრის რეზისტენტულობის აწევისათვის მჟავების მოქმედების მიმართ მასში კალციმფოსფორის ბალანსის სიდიდეს:
ა ) აქვს ზოგიერთ შემთხვევაში;
ბ ) არა აქვს მნიშვნელობა;
*გ) აქვს დიდი მნიშვნელობა;
დ) ბალანსში უფრო მნიშვნელოვანია კალიუმის და ნატრიუმის კონცენტრაცია.
758. მინანქრის რა პროცენტს შეადგენს არაორგანული ნივთიერებები?
*ა) 95%-ს;
ბ ) 50%-ს;
გ ) 30%-ს;
დ ) 12%-ს.
759. მიუთითეთ, რა ფაქტორებით შეიძლება იყოს განპირობებული მინანქრის შეღწევადობის დონის შეცვლა?
*ა ) მინანქრის სტრუქტურით;
ბ ) კვების რეჟიმით;
გ ) პაციენტთა ასაკით;
დ) მნიშვნელობით.
760. მნიშვნელოვანია თუ არა ნერწყვის როლი კბილის მინანქარში ორგანული და არაორგანული ნივთიერებების შეღწევის პროცესისათვის:
ა ) აქვს მნიშვნელობა ზოგიერთ შემთხვევაში;
ბ ) არ არის მნიშვნელოვანი;
*გ) მნიშვნელოვანია;
დ) მხოლოდ არაორგანული ნივთიერებების შეღწევაში.
761. საშუალოდ ლეიკოციტების რა რაოდენობას შეიცავს ნორმაში 1 მლ ნერწყვი?
ა ) 10 000;
*ბ) 4 000;
გ ) 1 500;
დ ) 500.
762. გაიხსენეთ ღრძილის ღარის სიღრმე:
ა ) 5 მმ-ზე მეტია;
ბ ) 4 მმ-ია;
გ ) 2,5-3 მმ-ის ტოლია;
*დ) 0,5 მმ-ზე ნაკლებია.
763. რაზეა დამოკიდებული თავისუფალი და მიმაგრებული ღრძილის ფერი?
*ა) ლორწოვანის ვასკულარიზაციაზე;
ბ ) კბილების რაოდენობაზე;
გ ) პაციენტის ასაკზე;
დ ) კბილების ფერზე.
764. საკვებში პროტეინის დეფიციტი იწვევს:
*ა ) პერიოდონტალური იოგის ქსოვილთა დეგენერაციას;
ბ ) გემოვნების დაქვეითებას;
გ ) მგრძნობელობის დაქვეითებას;
დ) კბილთა ფერის შეცვლას.
765. კბილების განვითარების პერიოდში A ვიტამინის ხანგრძლივი უკმარისობა იწვევს:
ა ) მჟავაწარმომქმნელი მიკროფლორის განვითარებას;
ბ ) მიკროელემენტების დეფიციტს;
გ ) ამინომჟავების დეფიციტს;
*დ) მინანქრის ჰიპოპლაზიას.
766. როგორია კალციუმის დღიური დოზა საერთაშორისო სტანდარტების თანახმად?
ა ) 1100-2000 მგ;
*ბ) 400-1000 მგ;
გ ) 200-300 მგ;
დ ) 100-200 მგ.
767. რა რაოდენობის ნერწყვი გამოიყოფა მოსვენებულ მდგომარეობაში 1 წუთის განმავლობაში?
ა ) 3,5-4,0 მლ;
ბ ) 2,5-3,0 მლ;
გ ) 1,5-2,0 მლ;
*დ) 0,5-1,0 მლ.
768. სიცოცხლის რომელ პერიოდში გამოეყოფა ბავშვს ნერწყვი ყველაზე მცირე რაოდენობით?
ა ) 2 წლის ასაკში;
ბ ) 10-12 თვის ასაკში;
გ ) 6-8 თვის ასაკში;
*დ) სიცოცხლის პირველ კვირას.
769. ორგანული ნივთიერებებიდან ნერწყვი ყველაზე დიდი რაოდენობით შეიცავს:
ა ) პროტეოლიტურ ფერმენტებს;
ბ ) C, K და B ჯგუფის ვიტამინებს;
*გ) მუცინს;
დ ) ამინომჟავებს.
770. რა შემთხვევაში იზრდება რეფლექსურად ნერწყვის სეკრეცია?
ა ) დეპრესიისა და ციებ-ცხელების დროს;
ბ ) 14:00-17:00 საათის ფარგლებში;
*გ) პირის ღრუში მიმდინარე ანთებითი პროცესების დროს;
დ ) მრავლობითი კარიესის დროს.
771. როგორია ნერწყვში კოლაგენის ხსნადობის მაჩვენებელი კოლაგენაზას გააქტიურებისას:
ა ) 70-80%;
ბ ) 25-60%;
*გ) 10-25%;
დ ) 3-5%.
772. რა განაპირობებს მინანქრის მომწიფებას კბილის ამოჭრის შემდეგ?
ა ) ორგანიზმის საერთო მდგომარეობა;
*ბ) ნერწყვის საშუალებით განხორციელებული იონური ცვლა;
გ ) პირის ღრუს ჰიგიენა;
დ ) საკვების შემადგენლობა.
773. წყალბადის იონების კონცეტრაციის დაბალი მაჩვენებლის დროს პირის ღრუს სითხე:
*ა) არ არის გაჯერებული ჰიდროქსიაპატიტით და ფთორაპატიტით;
ბ ) გაჯერებულია ფთორაპატიტით;
გ ) გაჯერებულია ჰიდროქსიაპატიტით;
დ) ორივე ნაერთით თანაბრადაა გაჯერებული.
774. თუ ნერწყვი გაჯერებულია ფთორაპატიტით და არ არის გაჯერებული ჰიდროქსიაპატიტით, მიმდინარეობს:
ა ) მინანქრის როგორც ზედაპირქვეშა, ისე ზედაპირული დემინერალიზაცია;
ბ ) მინანქრის გალღობა,რომელიც იწყება ზედაპირიდან ეროზიის სახით;
*გ) მინანქრის ზედაპირქვეშა დემინერალიზაცია;
დ) მთავარია ფტორაპატიტით ნერწყვის გაჯერება, რაც უზრუნველყოფს მინანქრის ჯანმრთელობას.
775. ბავშვებში ნერწყვის სიბლანტის მაჩვენებელი ტოლია:
ა ) 8,5-10 პუაზი;
ბ ) 4-5,5 პუაზი;
*გ) 1,5-3,5 პუაზი;
დ ) 0,5-1,0 პუაზი.
776. რამდენი შრისაგან შედგება პელიკულა?
ა ) 5;
ბ ) 4;
*გ) 3;
დ ) 2.
777. რა ფუნქცია აკისრია პელიკულას?
ა ) ნუტრიციული;
ბ ) სხივის გარდატეხის;
გ ) ბჟენის ადჰეზიის;
*დ) მინანქრის ზედაპირული ფენის შეღწევადობის.
778. გაიხსენეთ როგორია მინანქრის აპატიტებს შორის ფტორაპატიტის კონცენტრატი:
ა ) 50%;
ბ ) 0,50%;
გ) 65%;
*დ) 0,65%.
779. რატომ თვლიან კბილის ბალთას კარიესისა და პაროდონტის დაავადებების განვითარების მნიშვნელოვან მიზეზად?
ა ) ბალთაში არსებული მიკრობების სპეციფიკურობის გამო;
*ბ) ბალთაში მიმდინარე მჟავაწარმომქმნელი პროცესების გამო;
გ ) კბილის ზედაპირზე მისი ლოკალიზაციის გამო;
დ) მისი სისქის გამო.
780. კბილების სრულფასოვანი გაწმენდიდან რამდენ ხანში წარმოიქმნება ბალთის ახალი ულუფა?
ა ) 24 საათში;
*ბ) 6 საათში;
გ ) 3 საათში;
დ ) 1 საათში.
781. გაიხსენეთ რა ეწოდება იმ ფაქტორებს, რომლებიც განსაზღვრავენ ბალთაში მიკროორგანიზმების შემადგენლობას:
ა ) დეტერმინირებული მარკერები;
ბ ) ეკოლოგიური ნიშნულები;
*გ) ეკოლოგიური დეტერმინანტები;
დ ) მიკრობული სპეციფიკატორები.
782. როგორია არაორგანული ნივთიერებების შემცველობა დენტინში:
ა ) 80-82%;
ბ ) 60-68%;
გ ) 50-55%;
*დ) 70-72%.
783. როგორია ორგანული ნივთიერებების შემცველობა დენტინში:
ა ) 20-32%;
ბ ) 60-68%;
გ ) 40-50%;
*დ) 28-30%.
784. როგორია არაორგანული ნივთიერებების შემცველობა დუღაბში:
ა ) 22%;
ბ ) 36%;
გ ) 48%;
*დ) 68%.
785. როგორია ორგანული ნივთიერებების შემცველობა დუღაბში:
ა ) 62%;
ბ ) 16%;
გ ) 42%;
*დ) 32%.
786. კბილების ჩანასახოვანი განვითარების რამდენი პერიოდი არსებობს:
ა ) 5;
ბ ) 4;
*გ) 3;
დ ) 2.
787. რა ეწოდება დენტინს კბილის ამოჭრის შემდეგ:
ა ) მესამეული დენტინი;
*ბ) მეორადი დენტინი;
გ ) პირველადი დენტინი;
დ) ლაბადისებური დენტინი.
788. რა ჰქვია დენტინს, რომელიც კბილების პათოლოგიური მდგომარეობის დროს ყალიბდება:
*ა) მესამეული დენტინი;
ბ ) მეორადი დენტინი;
გ ) პირველადი დენტინი;
დ) პარაპულპური დენტინი.
789. რომელი უჯრედებიდან წარმოიქმნება დენტინი:
ა ) ენამელობლასტებისაგან;
ბ ) ფიბრობლასტებისაგან;
*გ) ოდონტობლასტებისაგან;
დ ) ცემენტობლასტებისაგნ.
790. გაიხსენეთ ოდონტობლასტების ლოკალიზაცია:
ა ) პულპის ცენტრალურ შრეში;
ბ ) შუალედურ შრეში;
*გ) პულპის პერიფერიულ შრეში;
დ) უუჯრედო შრეში.
791. პულპაში ფაგოციტურ ფუნქციას ახორციელებს შემდეგი უჯრედები:
ა ) ფიბრობლასტები;
*ბ) ჰისტიოციტები;
გ ) ოდონტობლასტები;
დ) პოხიერი უჯრედები.
792. დენტინის წარმოქმნა მიმდინარეობს:
*ა) მთელი ცხოვრების მანძილზე;
ბ ) დაბადებიდან 1 წლამდე;
გ ) დაბადებიდან 6 თვემდე;
დ ) მუცლადყოფნის პერიოდში.
793. რომელ პათოლოგიას იწვევს კბილის მწვავე ტრავმა:
ა ) სოლისებრ დეფექტებს;
ბ ) კარიესულ დაზიანებას;
*გ) კბილის ღრძობას;
დ) კბილის ცვეთას.
794. მემკვიდრული ფაქტორებით გამოწვეულ კბილის არაკარიესულ დაავადებებს მიეკუთვნება:
ა ) კბილის მაგარი ქსოვილების ცვეთა;
ბ ) ფლუროზი;
*გ) არასრულყოფილი დენტინოგენეზი;
დ ) პირველადი ადენტია.
795. საჭიროა თუ არა კალციუმის ჰიდროქსიდის ფუძეზე დამზადებული სამკურნალო სარჩულის იზოლირება ფოსფატ-ცემენტის საიზოლაციო სარჩულისაგან:
ა ) სასურველია;
ბ ) არ არის საჭირო;
*გ) აუცილებლად;
დ) მხოლოდ პულპის რქის საპროექციოდ.
796. კბილის ტრავმის შემდეგ პულპის ცხოველმყოფელობას ადგენენ:
*ა) ელექტროოდონტოდიაგნოსტიკით;
ბ ) პალპაციით;
გ ) პერკუსიით;
დ) რენტგენოგრაფიით.
797. ბავშვებში კარიესის მკურნალობისას მუდმივი საბჟენი მასალის სწორად და რაციონალურად არჩევა დამოკიდებულია:
ა ) ბავშვის ასაკზე;
ბ ) საბჟენი მასალის ტოქსიურობაზე;
გ ) ღრუს მდებარეობაზე კბილის ზედაპირზე ( ბლეკის მიხედვით);
*დ) კარიესის აქტივობის ხარისხზე.
798. პულპის პლასტიკური ფუნქცია განპირობებულია:
ა ) ჭარბი სისხლძარღვოვანი ქსელით;
ბ ) ელასტიური ბოჭკოების თვისებებით;
*გ) ოდონტობლასტების მიერ დენტინის წარმოქმნით;
დ ) ნერვული ელემენტების გაღიზიანებადობით.
799. პულპიტის მკურნალობის რომელი მეთოდი ითვალისწინებს არხოვანი პულპის ცხოველმყოფელობის შენარჩუნებას:
ა ) კომბინირებული მეთოდი;
ბ ) დევიტალური ამპუტაციის მეთოდი;
*გ) ვიტალური ამპუტაციის მეთოდი;
დ ) ბიოლოგიური მეთოდი.
800. სარძევე კბილის მწვავე პულპიტის და პერიოდონტიტის სადიფერენციაციო სიმპტომია:
ა ) კბილის ღრუ დახურულია;
ბ ) კბილის ღრუ გახსნილია;
გ ) ტკივილი კბილზე შეხებაზე;
*დ) ტკივილი ტემპერატურულ გამღიზიანებელზე.
801. ბავშვებში ჩამოუყალიბებელი ფესვების მქონე მუდმივი კბილების პულპიტის მკურნალობის ყველაზე ეფექტური მეთოდია:
ა ) ვიტალური ექსტირპაციის მეთოდი;
ბ ) დევიტალური ამპუტაციის მეთოდი;
*გ) ღრმა ამპუტაციის მეთოდი;
დ ) დიათერმოკოაგულაციის მეთოდი.
802. სარძევე კბილების ფესვების პათოლოგიური რეზორბციის დროს წამყვანი რენტგენოლოგიური ნიშანია:
ა ) ყველა ფესვის თანაბარი რეზორბცია;
ბ ) ძვლოვანი ქსოვილის ოსტეოპოროზი;
*გ) ძვლოვანი ქსოვილის დესტრუქცია ფურკაციის მიდამოში ან ფესვების ირგვლივ;
დ ) პერიოდონტალური ნაპრალის დეფორმაცია.
803. როგორია პირველი დახმარება მწვავე და გამწვავებული პერიოდონტიტის დროს:
*ა) ფესვის არხებიდან ექსუდატის დრენირებისათვის პირობის შექმნა;
ბ ) არხების გაფართოება;
გ ) რეზორცინ-ფორმალინის მეთოდის ჩატარება;
დ ) არხის დაბჟენა.
804. ნატრიუმის ფტორიდის 2%-იანი ხსნარი გამოიყენება:
ა ) ზოგადად მისაღებად;
*ბ) აპლიკაციისთვის;
გ ) ირიგაციისთვის;
დ) სამკურნალო სარჩულად.
805. რამდენ ქულიანი სისტემით ფასდება ჰიგიენური ინდექსი გრინ-ვერმილიონის მიხედვით:
ა) 4;
*ბ) 3;
გ) 2;
დ) 1.
806. როგორ იცვლება სადინრებიდან გამოსვლის შემდეგ ნერწყვის სიბლანტე 1 სთ-ის განმავლობაში:
ა ) არ იცვლება;
ბ ) იმატებს;
*გ) იკლებს;
დ) ნერწყვი ბლანტი მხოლოდ 2 საათში ხდება.
807.რა ცვლილებები ხდება კბილებში ნერწყვის სიბლანტის მომატების დროს:
ა ) არ ახდენს არანაირ ზემოქმედებას;
ბ ) კბილის რეზისტენტობის გაძლიერებას;
გ ) კბილების კარიესით დაზიანების შემცირებას;
*დ) კბილების ინტერსტიცულ დაზიანებას კარიესით.
808. სოცოცხლის რომელ პერიოდში იწყება ნერწყვის ინტენსიური გამოყოფა:
ა ) 2 წლის ასაკში;
ბ ) 10-12 თვის ასაკში;
*გ) 6-8 თვის ასაკში;
დ ) სიცოცხლის პირველ კვირას.
809. გაიხსენეთ დისპანსერული დათვალიერების ვადები სკოლამდელი ასაკის ჯანმრთელი პირის ღრუს მქონე ბავშვისათვის:
ა ) დათვალიერება მომართვის მიხედვით;
ბ ) დათვალიერება წელიწადში 3-ჯერ;
გ ) დათვალიერება წელიწადში 2-ჯერ;
*დ) დათვალიერება წელიწადში ერთხელ.
810. ბავშვის ფსიქო-ემოციური დაძაბულობის მოსახსნელად პოლიკლინიკის პირობებში გამოიყენება:
ა ) საძილე საშუალებები;
*ბ) დიაზეპამის რიგის ტრანკვილიზატორები;
გ ) ნარკოტიკული პრეპარატები;
დ ) ანალგეტიკები.
811. რა ასაკში ხდება ბავშვთა ლიმფური სისტემის ბარიერული ფუნქციის სრულყოფა ხდება:
ა ) 10 წლის ასაკისათვის;
ბ ) 7 წლის ასაკისათვის;
*გ) 15 წლის შემდეგ;
დ ) ერთი წლის ასაკისათვის.
812. რომელი ქვემოჩამოთვლილი მაჩვენებელი წარმოადგენს 7 წლის ასაკის ბავშვებში კარიესის პირველადი პროფილაქტიკის ჩვენებას:
*ა) კბა-ს ნულოვანი მაჩვენებელი;
ბ ) კარიესის აქტივობის მესამე ხარისხი;
გ ) კარიესის აქტივობის მეორე ხარისხი;
დ ) კარიესის აქტივობის პირველი ხარისხი.
813. გაიხსენეთ როდის ხდება კბილების ფთორ-ლაქით დაფარვა სამკურნალო მიზნით:
ა ) დაუსრულებელი ამელოგენეზის დროს;
ბ ) ზედაპირული კარიესის დროს;
გ ) კეროვანი ჰიპოპლაზიის დროს;
*დ) კეროვანი დემინერალიზაციის დროს.
814. კბილის პროთეზის გარანტიის ვადა:
ა ) წელი;
ბ ) 3 წელი;
გ ) 2 წელი;
*დ) 1 წელი.
815. ორთოპედიული სტომატოლოგიის კლინიკაში ავადმყოფის გამოკვლევის ძირითადი მეთოდია:
ა ) ყბის დიაგნოსტიკური მეთოდური გაზომვა;
ბ ) რეოგრაფიული;
გ ) ბიომეტრიული;
*დ) კლინიკური.
816. ორთოპედიული სტომატოლოგიის კლინიკაში ავადმყოფის სუბიექტური გამოკვლევა მოიცავს შემდეგს:
ა ) რენტგენოლოგიურ გამოკვლევას;
*ბ) გამოკითხვას;
გ ) პალპაციას;
დ ) დათვალიერებას.
817. თუ ავადმყოფის პირის ღრუს დათვალიერებისას ექიმს დაებადა ეჭვი სიფილისის არსებობაზე:
*ა) დაამთავრებს დათვალიერებას, გაგზავნის პაციენტს სისხლის ანალიზზე;
ბ ) უარს ეტყვის პაციენტს სტომატოლოგიურ დახმარებაზე;
გ ) შეწყვეტს მიღებას და ამის შესახებ აცნობებს ავადმყოფს;
დ ) გააგრძელებს დათვალიერებას და დაიწყებს სტომატოლოგიური დაავადების მკურნალობას.
818. ზედა და ქვედა ყბის კბილების პერიაპიკულური ქსოვილების მდგომარეობაზე საჭირო ინფორმაციას ვღებულობთ გამოკვლევის შემდეგი მეთოდების გამოყენებით:
ა ) რენტგენოკინემატოგრაფია;
ბ ) ტელერენტგენოგრაფია;
*გ) ორთოპანტომოგრაფია;
დ ) სეოპლეტიზმოგრაფია.
819 . ზედა და ქვედა ყბის კბილების ფესვთა არხების დაბჟენის ხარისხის შესაფასებლად ყველაზე ინფორმაციულ რენტგენოლოგიური გამოკვლევის მეთოდად ითვლება:
ა ) ტელერენტგენოგრაფია;
ბ ) ორთოპანტომოგრაფია;
გ ) პანორამული რენტგენოგრაფია;
*დ) დენტალური რენტგენოგრაფია.
820. როგორია მუდმივ თანკბილვაში კბილთა მწკრივის ფორმა ზედა ყბაზე:
ა ) ტრაპეციის;
ბ ) პარაბოლას;
*გ) ნახევარელიფსის;
დ ) ნახევარწრის.
821. როგორია მუდმივ თანკბილვაში კბილთა მწკრივის ფორმა ქვედა ყბაზე:
ა ) ტრაპეციის;
*ბ) პარაბოლას;
გ ) ნახევარელიფსის;
დ ) ნახევარწრის.
822. კბილის ანატომიური ყელი შეესაბამება:
ა ) კბილის ღრძილზედა და ღრძილისქვეშა ნაწილებს შორის საზღვარს;
ბ ) კბილის ეკვატორს;
*გ) მინანქრისა და დუღაბის საზღვარს;
დ) კბილის სრული სიგრძის სახევარს.
823. კბილის კლინიკური ყელი შეესაბამება:
*ა) კბილის ღრძილზედა და ღრძილისქვეშა ნაწილებს შორის საზღვარს;
ბ ) კბილის ეკვატორს;
გ ) მინანქრისა და დუღაბის საზღვარს;
დ) კბილის სრული სიგრძის ნახევარს.
824. კბილის ანატომიური გვირგვინი - ეს არის:
ა ) კბილის ღრძილზედა ნაწილი;
ბ ) კბილის დუღაბით დაფარული ნაწილი;
*გ) მინანქრით დაფარული ნაწილი;
დ) ორთოპედიული კონსტრუქციით კბილის დაფარული ნაწილი.
825. კბილის კლინიკური გვირგვინი - ეს არის:
*ა) კბილის ღრძილზედა ნაწილი;
ბ ) კბილის დუღაბით დაფარული ნაწილი;
გ ) მინანქრით დაფარული ნაწილი;
დ) ორთოპედიული კონსტრუქციით კბილის დაფარული ნაწილი.
826. რომელ ორიენტირზე გაივლის კბილთა რკალი:
ა ) გაივლის ფესვთა მწვერვალებზე;
*ბ) გაივლის კბილების საჭრელ და საღეჭ ზედაპირებზე;
გ ) გაივლის ალვეოლური მორჩის ქედზე;
დ) გაივლის კბილების ეკვადორებზე.
827. რომელ ორიენტირზე გაივლის ალვეოლური რკალი:
ა ) გაივლის ფესვთა მწვერვალებზე;
ბ ) გაივლის კბილების საჭრელ და საღეჭ ზედაპირზე;
*გ) გაივლის ალვეოლური მორჩის ქედზე;
დ) გაივლის კბილების ეკვადორებზე.
828. რომელ ორიენტირზე გაივლის ბაზალური რკალი:
*ა) გაივლის ფესვთა მწვერვალებზე;
ბ ) გაივლის კბილების საჭრელ და საღეჭ ზედაპირზე;
გ ) გაივლის ალვეოლური მორჩის ქედზე;
დ) გაივლის კბილების ეკვადორებზე.
829. როგორია ბაზალური რკალის და კბილთა რკალის ცვლილებები ზედა და ქვედა ყბებზე:
ა ) ბაზალური რკალი ტოლია კბილთა რკალის;
ბ ) ზედა ყბაზე - დიდია, ვიდრე კბილთა რკალი;
*გ) ზედა ყბაზე - მცირეა, ვიდრე კბილთა რკალი;
დ) გააჩნია პაციენტის ასაკს.
830. გელმანის ღეჭვითი სინჯი გვიჩვენებს:
ა ) საკვების დაღეჭვის დროს;
ბ ) 0,8 გ. ნიგვზის დაქუცმაცების ხარისხს ყლაპვის რეფლექსის წარმოქმნამდე;
*გ) 5 გ. ნუშის დაქუცმაცების ხარისხს 50 წამის განმავლობაში;
დ ) 50 ღეჭვითი მოძრაობის აუცილებელ დროს.
831. აპარატი, რომელიც იმეორებს ქვედა ყბის ყველა სახის მოძრაობას:
*ა) არტიკულატირი;
ბ ) გნატოდინამომეტრი;
გ ) პარალელომეტრი;
დ ) ოკლუდატორი.
832. აპარატი, რომელიც იმეორებს ქვედა ყბის მხოლოდ ვერტიკალურ მოძრაობას:
ა ) არტიკულატირი;
ბ ) გნატოდინამომეტრი;
გ ) პარალელომეტრი;
*დ) ოკლუდატორი.
833. „კბილთა მწკრივების შეერთება, რომელიც ხასიათდება მრავლობითი კონტაქტით, სასახსრე თავის მდებარეობით სასახსრე ბორცვის სიმაღლეების ფუძესთან და ქვედა ყბის ამწევი კუნთების დაძაბვით“
გაიხსენეთ რა ტიპის ოკლუზიის ნიშნებია ჩამოთვლილი:
ა ) მარცხენა;
ბ ) მარჯვენა;
*გ) ცენტრალური;
დ ) წინა.
834. გაიხსენეთ თანკბილვის განმარტების სწორი ვარიანტი:
ა ) კბილის შეერთება გვერდით ოკლუზიაში;
ბ ) კბილის შეერთება წინა ოკლუზიაში;
*გ) კბილის შეერთება ცენტრალურ ოკლუზიაში;
დ ) ქვედა ყბის ნებისმიერი მოძრაობა ზედა ყბის მიმართ.
835. საპროთეზო ველის როგორი გამოსახულებაა ანაბეჭდი:
ა ) გადიდებული;
ბ ) შემცირებული;
*გ) ნეგატიური;
დ ) პოზიტიური.
836. საპროთეზო ველის როგორი გამოსახულებაა მოდელი:
ა ) შემცირებული;
ბ ) გადიდებული.
გ ) ნეგატიური;
*დ) პოზიტიური.
837. ელასტიკური საანაბეჭდო მასალების რომელ ქვეჯგუფს მიეკუთვნება სტომალგინი:
ა ) თუთიაევგენოლის;
*ბ) ალგინატურს;
გ ) თიოკოლურს;
დ ) სილიკონურს.
838. როგორია არხთა საობტურაციო თუთია-ევგენოლის პასტების გამყარების ტიპი:
ა ) თერმული;
*ბ) ქიმიური რეაქციით;
გ ) ნერწყვის ზეგავლენით;
დ ) წნევის ზეგავლენით.
839. როგორ შეიძლება ჩამოსხმის დროს მოდელის ხარისხის გაუმჯობესება:
ა ) თაბაშირის წინასწარი პოლიმერიზაციით;
ბ ) გამაგრების დროს თაბაშირის ჩადებით წყალში;
*გ) ჩამოსხმის დროს მექანიკური ვიბრატორის გამოყენებით;
დ ) ანაბეჭდის ჩადებით წყალში.
840. გაიხსენეთ ვის მიერაა მოწოდებული კბილის გვირგვინოვანი ნაწილის დეფექტის კლასიფიკაცია:
ა ) კურლიანდსკის;
ბ ) ბეთელმანის;
*გ) ბლეკის;
დ ) კენედის.
841. კბილის გვირგვინოვანი ნაწილის დეფექტების ბლეკის კლასიფიკაცია:
ა ) ოთხი კლასი;
ბ ) ექვსი კლასი;
*გ) ხუთი კლასი;
დ ) სამი კლასი.
842. კბილის პრეპარირება ლითონის, პლასტმასისა და ფაიფურის გვირგვინისათვის:
ა ) პრეპარირდება 4 ზედაპირი;
*ბ) პრეპარირდება 5 ზედაპირი;
გ ) პრეპარირდება 3 ზედაპირი;
დ) პრეპარირდება კბილის ყელი.
843. როგორი ფორმა ეძლევა კბილს თუ მასზე ლითონის გვირგვინი მზადდება:
ა ) კბილს ვაძლევთ წაკვეთილი კონუსის ფორმას;
ბ ) კბილს ვაძლევთ კონუსის ფორმას;
*გ) კბილს ვაძლევთ ცილინდრულ ფორმას;
დ) კბილს არ სჭირდება პრეპარირება.
844. როგორი ფორმა ეძლევა კბილს თუ მასზე ფაიფურის გვირგვინი მზადდება:
*ა) კბილს ვაძლევთ წაკვეთილი კონუსის ფორმას;
ბ ) კბილს ვაძლევთ კონუსის ფორმას;
გ ) კბილს ვაძლევთ ცილინდრულ ფორმას;
დ) კბილს არ სჭირდება პრეპარირება.
845. კლინიკაში ექიმი მოსარგებად გამზადებულ, დაშტამპულ გვირგვინს ღებულობს:
ა ) შტამპის გარეშე;
ბ ) ლითონის შტამპზე;
*გ) თაბაშირის შტამპზე;
დ ) თაბაშირის მოდელზე.
846. ხელოვნური გვირგვინის მომზადებისას მოდელს აფიქსირებენ:
ა ) გნატოდინამომეტრში;
ბ ) პარალელომეტრში;
გ ) არტიკულატორში;
*დ) ოკლუდატორში.
847. კონსტრუქციის მიხედვით გვირგვინები შეიძლება იყოს:
ა ) აღმდგენელი, საყრდენი, მაშინირებელი;
ბ ) ჩამოსხმული, დაშტამპული, პოლიმერიზებული;
გ ) კომბინირებული, ლითონის, პლასტმასის ფაიფურის;
*დ) გვირგვინი, ნახევარგვირგვინი, სამმეოთხედიანი, ტელესკოპური.
848. მასალის მიხედვით გვირგვინი შეიძლება იყოს:
ა ) აღმდგენელი, საყრდენი, მაშინირებელი;
ბ ) ჩამოსხმული, დაშტამპული, პოლიმერიზებული;
*გ) კომბინირებული, ლითონის, პლასტმასის ფაიფურის;
დ ) გვირგვინი, ნახევარგვირგვინი, ტელესკოპური.
849. დამზადების მეთოდის მიხედვით გვირგვინი შეიძლება იყოს:
ა ) აღმდგენელი, საყრდენი, მაშინირებელი;
*ბ) ჩამოსხმული, დაშტამპული, პოლიმერიზებული;
გ ) კომბინირებული, ლითონის, პლასტმასის ფაიფურის;
დ ) გვირგვინი, ნახევარგვირგვინი, ტელესკოპური.
850. დანიშნულების მიხედვით გვირგვინი შეიძლება იყოს:
*ა) აღმდგენელი, საყრდენი, მაშინირებელი;
ბ ) ჩამოსხმული, დაშტამპული, პოლიმერიზებული;
გ ) კომბინირებული, ლითონის, პლასტმასის ფაიფურის;
დ ) გვირგვინი, ნახევარგვირგვინი, ტელესკოპური.
851. საჭიროა თუ არა კბილზე საფეხურის ფორმირება პლასტმასის გვირგვინის დასამზადებლად:
ა ) თუ პაციენტს ღრმა თანკბილვა აქვს;
ბ ) თუ კბილი დეპულპირებულია;
გ ) არა;
*დ) დიახ.
852. პლასტმასის გვირგვინის მომზადებისას პოლიმერიზაციის რეჟიმის დარღვევამ შეიძლება გამოიწვიოს:
*ა) შიდა ფორების გაჩენა;
ბ ) გვირგვინის ზომის შემცირება;
გ ) გვირგვინის ზომის მომატება;
დ) გვირგვინის ფერის შეცვლა.
853. ფაიფურის გვირგვინის დასამზადებლად კბილის პრეპარირებისას, საფეხური უნდა იყოს:
ა ) საფეხურის ფორმას არა აქვს მნიშვნელობა;
ბ ) პირდაპირი, დაქანებული კიდით;
გ ) დამრეცი მწვერვალით;
*დ) პირდაპირი.
854. ღრძილის კიდის ქიმიურ-მექანიკური რეტრაქცია ხელს უწყობს:
ა ) ქსოვილების შეკუმშვას;
ბ ) კბილსა და ღრძილს შორის იოგის მთლიანობის დარღვევას;
გ ) ღრძილის აპიკალურ გადაადგილებას;
*დ) ღრძილის ლატერალურ გაწევას კბილიდან.
855. რაზე ათავსებენ ფაიფურის მასას გამოწვისას:
ა ) ვერცხლისპლადიუმის ფოლგის ხუფზე;
*ბ) პლატინის ფოლგის ხუფზე;
გ ) ოქროს ფოლგის ხუფზე;
დ ) ცეცხლგამძლე თაბაშირზე.
856. კბილის ყელის დონეზე კბილის გადატეხვის შემთხვევაში კბილს აღადგენენ:
ა ) მოსახსნელი პროთეზით;
*ბ) წკირიანი კბილით;
გ ) ხიდისებრი პროთეზით;
დ ) ხელოვნური გვირგვინით.
857. საღეჭი ძალის გადაცემის მიხედვით ხიდისებრი პროთეზი არის:
ა ) ნახევრადფიზიოლოგიური;
ბ ) არაფიზიოლოგიური;
*გ) ფიზიოლოგიური;
დ) ბალანსირებული.
858. გაიხსენეთ ხიდისებრი პროთეზის მაღალი ღეჭვითი ეფექტურობის მისაღწევად როგორ უნდა იყოს შუალედური ნაწილის დატვირთვა:
*ა) დატვირთვა აუცილებელია იყოს ისეთივე, როგორც ყველა კბილზე;
ბ ) დატვირთვა მიმართული უნდა იყოს მხოლოდ ორალურ ბორცვებზე;
გ ) დატვირთვა მიმართული უნდა იყოს მხოლოდ ვესტიბულურ ბორცვებზე;
დ ) უნდა გავათავისუფლოთ დატვირთვისაგან.
859. დაღეჭვითი ძალის გადაცემის მიხედვით ფირფიტოვანი პროთეზი (ნაწილობრივი და მთლიანი) არის:
ა ) ნახევრადფიზიოლოგიური;
*ბ) არაფიზიოლოგიური;
გ ) ფიზიოლოგიური;
დ) ბერკეტოვანი.
860. ცვილის ბაზისის დეფორმაციის თავიდან აცილების მიზნით მას ამაგრებენ:
ა ) ცვილის სისქის მომატებით;
*ბ) ლითონის მავთულით;
გ ) თაბაშირის ბლოკებით;
დ ) სწრაფმაგრი პლასტმასით.
861. ფირფიტოვანი პროთეზის მომზადების კლინიკური ეტაპია:
ა ) კბილების დაყენება;
ბ ) პოლიმერიზაცია;
გ ) მოდელების დათაბაშირება დარიჯაში;
*დ) ცენტრალური ოკლუზიის განსაზღვრა.
862. ფირფიტოვანი პროთეზის მომზადების ლაბორატორიული ეტაპები:
ა ) პროთეზის ჩაბარება;
ბ ) ცენტრალური ოკლუზიის განსაზღვრა;
*გ) მოდელის ჩამოსხმა, ცვილის ბაზისის მომზადება სათანაკბილვო მორგვებით;
დ ) ანაბეჭდის აღება.
863. შეარჩიეთ დარიჯაში ხელოვნური კბილების დათაბაშირების წესის სწორი ვარიანტი:
ა ) ჯვარედინი.
ბ ) დუბლირებული;
*გ) კომბინირებული;
დ) პოლიმერული.
864. დაასრულეთ წინადადება - „დარიჯაში პირდაპირი წესით დათაბაშირებისას, დარიჯის გახსნის შემდეგ ხელოვნური კბილები . . .“
ა ) ნაწილი გადადის ფუძეში, ნაწილი რჩება კონტრში;
ბ ) გადადის კონტრში;
*გ) რჩება დარიჯის ფუძეში მოდელთან ერთად;
დ) უცვლელად რჩება.
865. დარიჯაში დათაბაშირების კომბინირებულ წესს იყენებენ, როდესაც:
ა ) კბილები დაყენებულია ხელოვნურ ღრძილზე, ხოლო კლამერები-პროთეზის წინა ნაწილში;
ბ ) მთლიანი პროთეზის დამზადებისას;
*გ) წინა კბილები დაყენებულია მილესვის წესით, ხოლო გვედითი კბილები-ხელოვნურ ღრძილზე;
დ) იყენებენ ყველა კლინიკურ შემთხვევაში.
866. ორთოპედიული კონსტრუქციის დამზადებისას ცვილის პლასტმასით შეცვლის პირველი ეტაპია:
ა ) პოლიმერიზაცია;
ბ ) გამოდნობა;
*გ) დათაბაშირება;
დ ) შეფუთვა.
867. ორთოპედიული კონსტრუქციის დამზადებისას ცვილის პლასტმასით შეცვლის მეორე ეტაპია:
ა ) პოლიმერიზაცია;
*ბ) გამოდნობა;
გ ) დათაბაშირება;
დ ) შეფუთვა.
868. ორთოპედიული კონსტრუქციის დამზადებისას ცვილის პლასტმასით შეცვლის მესამე ეტაპია:
ა ) პოლიმერიზაცია;
ბ ) გამოდნობა;
გ ) დათაბაშირება;
*დ) შეფუთვა.
869. ორთოპედიული კონსტრუქციის დამზადებისას ცვილის პლასტმასით შეცვლის მეოთხე ეტაპია:
*ა) პოლიმერიზაცია;
ბ ) გამოდნობა;
გ ) დათაბაშირება;
დ ) შეფუთვა.
870. პოლიმერიზაციისათვის დარიჯას ათავსებენ:
ა ) მდუღარე წყალში, 50-60 წუთის შემდეგ აცივებენ ცივ წყალში;
ბ ) მდუღარე წყალში, ადუღებენ ერთი საათი, აცივებენ იმავე წყალში;
*გ) ოთახის ტემპერატურის წყალში, 50-60 წუთის განმავლობაში მიჰყავთ ადუღებამდე, შემდეგ ადუღებენ ერთი საათის განმავლობაში და აცივებენ იმავე წყალში;
დ) დარიჯა უნდა გაგრილდეს ჰაერის ტემპერატურაზე.
871.როგორ უნდა მოხდეს მოსახსნელი პროთეზის შენახვა:
ა ) კალიპერმანგანატის ხსნარში;
ბ ) მშრალად;
გ ) სპირტიან ხსნარში;
*დ) ანადუღარ წყალში.
872.გამოიცანით პროთეზისადმი ადაპტაციის პირველი ფაზა:
ა ) ნაწილობრივი შეკავება;
*ბ) გაღიზიანება;
გ ) სრული შეკავება;
დ) ფერთან შეგუება.
873.გამოიცანით პროთეზისადმი ადაპტაციის მეორე ფაზა:
*ა) ნაწილობრივი შეკავება;
ბ ) გაღიზიანება;
გ ) სრული შეკავება;
დ) ფერთან შეგუება.
874. გამოიცანით პროთეზისადმი ადაპტაციის მესამე ფაზა:
ა ) ნაწილობრივი შეკავება;
ბ ) გაღიზიანება;
*გ) სრული შეკავება;
დ) გემოვნების გაუმჯობესება.
875. ბიუგელისებრი პროთეზი საღეჭი ძალის გადაცემის მიხედვით არის:
*ა) ნახევრად ფიზიოლოგიური;
ბ ) არა ფიზიოლოგიური;
გ ) ფიზიოლოგიური;
დ) მიმმართველი.
876. თათისებრი კლამერის ფუნქცია:
*ა) ღეჭვითი დაწოლის ძალის გადაცემა კბილზე;
ბ ) პროთეზის ფიქსაცია;
გ ) კბილის მინირება;
დ) ესთეტიკური დეფექტის კორექცია.
877. ბიუგელისებრი პროთეზის კარკასის ჩამოსასმელად გამოიყენება:
ა ) ვერცხლ-პალადიუმის შენადნობი;
*ბ) ქრომ-კობალტის შენადნობი;
გ ) ქრომ-ნიკელის შენადნობი;
დ ) ოქროს შენადნობი.
878. ალვეოლური მორჩის ატროფია შეიძლება შევამციროთ:
ა ) ქირურგიული მეთოდით;
*ბ) პროთეზის ბაზისის მაქსიმალური გადიდებით- დატვირთვის თანაბრად განაწილების მიზნით;
გ ) პროთეზის საოკლუზიო ზედაპირების გადიდებით-დატვირთვის თანაბრად განაწილების მიზნით;
დ ) პროთეზის ბაზისის შემცირებით.
879. ინდივიდური კოვზი უკეთესია მომზადდეს:
ა ) კომპომერისგან;
*ბ) პლასტმასისგან;
გ ) ცვილისგან;
დ ) ლითონისგან.
880. რა საშუალებით ხდება ანაბეჭდის აღება კბილების სრული დაკარგვისას:
ა ) ინდივიდური კოვზით ქვედა ყბაზე;
ბ ) ინდივიდური კოვზით ალვეოლური მორჩის ატროფიის I I I ხარისხის დროს;
გ ) სტანდარტული კოვზით ალვეოლური მორჩის ატროფიის I ხარისხის დროს;
*დ) ინდივიდური კოვზით.
881. ლორწოვანი გარსის როგორი მდგომარეობა უზრუნველყოფს წარმატებულ პროთეზირებას:
ა ) თხელი და მოძრავი ლორწოვანი გარსის შერწყმა;
ბ ) მოძრავი ლორწოვანი გარსი;
გ ) ფაშარი, დამყოლი ლორწოვანი გარსი;
*დ) ზომიერად დამყოლი ლორწოვანი გარსი.
882. სახის ქვედა ნაწილის სიმაღლის განსაზღვრის ყველაზე ოპტიმალური მეთოდია:
*ა) ანატომიურფიზიოლოგიური;
ბ ) ანთროპომეტრიული;
გ ) ანატომიური;
დ) არითმეტიკული.
883. გაიხსენეთ როგორაა ჩაფიქსირებული ფაიფურის კბილები პროთეზის ბაზისში:
ა ) წებოს დახმარებით;
ბ ) ქიმიური გზით;
*გ) მექანიკურად;
დ) წინასწარი თერმული დამუშავებით.
884. გაიხსენეთ მაშინირებელი პროთეზის რკალის ფუნქციური დანიშნულება:
ა ) ალვეოლაში კბილის მდგრადობა;
ბ ) პაროდონტის ამტანიანობა;
გ ) ღეჭვითი დაწოლა;
*დ) ღეჭვითი ძალის გადანაწილება.
885. პაროდონტიტის დროს გადანაცვლებულ კბილებზე აღინიშნება:
ა ) გამოხატული ტრავმული კვანძი;
*ბ) პირდაპირი ტრავმული კვანძი;
გ) არაპირდაპირი ტრავმული კვანძი;
დ) ირიბი ტრავმული კვანძი.
886. მართებულია თუ არა პაროდონტიტის დროს კბილების გამოთიშვა ოკლუზიური კონტაქტიდან:
ა ) 40 წლის ზევით;
ბ ) მხოლოდ ახალგაზრდა ასაკში;
*გ) არ შეიძლება;
დ ) შეიძლება.
887. აუცილებელია თუ არა შერჩევითი მოქლიბვის შემდეგ კბილის გაპრიალება:
ა ) მხოლოდ ქვედა ყბაზე;
ბ ) მხოლოდ ზედა ყბაზე;
გ ) არ არის აუცილებელი;
*დ) აუცილებელია.
888. როგორია დროებითი არტაშნისათვის საყრდენი კბილების პრეპარირების საჭიროება:
*ა) არ არის საჭირო;
ბ ) აუციელბელია;
გ ) სასურველია;
დ ) შესაძლებელია.
889. კბილთა მწკრივზე დროებითი კაპა-არტაშანს აფიქსირებენ:
ა ) წებო MK-თი;
ბ ) თაბაშირით;
*გ) რეპინით;
დ ) ცემენტით.
890. არტაშანი ეს არის:
ა ) მოწყობილობა ქვედა ყბა საფეთქლის სახსრის დისფუნქციის სამკურნალოდ;
*ბ) საშუალება კბილთა ჯგუფის ან მთელი კბილთა მწკრივის იმობილიზაციისათვის;
გ ) ორთოდონტული აპარატი, რომელიც ხელს უწყობს ქვედა ყბის საგიტალურ გადაადგილებას;
დ) დაკარგული კბილის აღმდგენი მოწყობილობა.
891. მიუთითეთ ყბების მონატეხი ფრაგმენტების არასწორად შეხორცების მიზეზები:
ა ) სამკურნალო ვარჯიშის გამოყენება;
ბ ) პირის ღრუს ჰიგიენის დარღვევა;
გ ) მონატეხების არასაკმარისი ფიქსაცია;
*დ) მონატეხების არასწორი ჩაყენება.
892. როგორი უნდა იყოს ანაბეჭდის აღების სპეციფიკა სტომონაზალური დეფექტების დროს:
ა ) ანაბეჭდის აღება ინდივიდუური საშუალებებით;
ბ ) ანაბეჭდის აღება ტამპონების გარეშე;
გ ) ანაბეჭდის აღება დასაშლელ-ასაწყობი კოვზით;
*დ) აუცილებელია დეფექტის ტამპონირება.
893. ქვედა ყბაზე მონატეხების არასწორად შეხორცების ნიშნებია:
ა ) კბილების ანომალიური მდებარეობა;
*ბ) ზედა ყბის კბილებთან საოკლუზიო შეთანასოვნების დარღვევა;
გ ) პირის ნაპრალის დახურვის შეუძლებლობა;
დ ) საკვების გუნდის ფორმირების დარღვევა.
894. პირის ღრუს მომზადება პროთეზირებისათვის არის:
ა ) პირველადი და მეორადი;
ბ ) მარტივი და რთული;
*გ) ზოგადგამაჯანსაღებელი და სპეციალური;
დ ) უშუალო, უახლესი და შორეული.
895. პირის ღრუს ზოგადგამაჯანსაღებელი მომზადება პროთეზირებისათვის გულისხმობს:
ა ) ნაადრევი კონტაქტების შერჩევით მოქლიბვას;
ბ ) საოკლუზიო ზედაპირების გასწორებას;
*გ) პირის ღრუს სანაციას;
დ ) პირის ღრუს გამოკვლევას.
896. პირის ღრუს სპეციალური მომზადება პროთეზირებისათვის გულისხმობს:
ა ) თანკბილვის სახეობის დაგენას;
ბ ) სახის ქვედა მესამედის სიმაღლის განსაზღვრას;
*გ) თერაპიული, ქირურგიული და ორთოპედიული ღონისძიებების ჩატარებას;
დ ) პირის ღრუს სანაციას.
897. პირის ღრუს სპეციალური ორთოპედული მომზადება პროთეზირებისათვის გულისხმობს:
ა ) შერჩევით მოქლიბვას;
ბ ) შინირებას;
გ ) ხიდისებრი პროთეზების დამზადებას;
*დ) საოკლუზიო ზედაპირების გასწორებას ალვეოლათშორისი სიმაღლის გაზრდით.
898. დაასრულეთ წინადადება - „მოძრავია ლორწოვანი გარსი, თუ . . . “
ა ) არა აქვს ლორწქვეშა შრე;
ბ ) აქვს ლორწქვეშა შრე;
გ ) გადაადგილდება ზეწოლის შედეგად;
*დ) გადანაცვლდება მიმიკური კუნთების შეკუმშვის დროს.
899. უძრავია ლორწოვანი გარსი, თუ . . .
ა ) გადაინაცვლებს ზეწოლის შედეგად;
ბ ) აქვს ლორწქვეშა შრე;
*გ) რომელიც ფარავს ალვეოლურ მორჩებს და მაგარ სასას;
დ ) გადაინაცვლებს მიმიკური კუნთების შეკუმშვის დროს.
900. გარდამავალი ნაოჭი მდებარეობს:
ა ) ალვეულური ქედის მწვერვალზე;
ბ ) სასის ნაკერის გასწვრივ;
*გ) უძრავი და მოძრავი ლორწოვანი გარსის საზღვარზე;
დ ) მოძრავი ლორწოვანი გარსის შუა მიდამოში.
901. ოკლუზია არის:
ა ) ზედა და ქვედა ალვეოლური მორჩის შეთანასოვნება;
ბ ) ზედა და ქვედა ალვეოლური მორჩების შეხება;
გ ) ქვედა ყბის თავის მოძრაობა ქვედა ყბის ფოსოში;
*დ) ზედა და ქვედა კბილთა რკალების ან ანტაგონისტ კბილთა ჯგუფების შეხება.
902. არტიკულაცია არის:
ა ) ზედა და ქვედა ალვეოლური მორჩის შეთანასოვნება;
ბ ) ზედა და ქვედა ალვეოლური მორჩების შეხება;
გ ) ქვედა ყბის თავის მოძრაობა ქვედა ყბის ფოსოში;
*დ) ქვედა ყბის ყველა შესაძლო მდებარეობა და გადაადგილება ზედა ყბის მიმართ.
903. თანკბილვა არის:
ა ) კბილების შეხება დისტალური ოკლუზიის მდგომარეობაში;
ბ ) ქვედა ყბის ყველა შესაძლო მდებარეობა ზედა ყბის მიმართ;
გ ) ზედა და ქვედა ყბის ფრონტალური კბილების შეხება წინა ოკლუზიის მდგომარეობაში;
*დ) ზედა და ქვედა ყბის კბილთა რკალების შეხება ცენტრალური ოკლუზიის მდგომარეობაში.
904. ნორმალური თანკბილვა არის:
ა ) ჯვარედინი თანკბილვა;
ბ ) ღია თანკბილვა;
*გ) ორთოგნათიული თანკბილვა;
დ ) მეზიალური თანკბილვა.
905. ანომალური თანკბილვის სახეებია:
ა ) პირდაპირი თანკბილვა;
ბ ) ორთოგნათიული თანკბილვა წინა კბილების პროტრუზიით ან რეტრუზიით;
გ ) ორთოგნათიული თანკბილვა ღრმა გადმოკბილვით;
*დ) დისტალური თანკბილვა, მეზიალური თანკბილვა, ღრმა თანკბილვა, ღია თანკბილვა, ჯვარედინი თანკბილვა.
906. ორთოგნათიული თანკბილვა წინა კბილების პროტრუზიით ხასიათდება:
ა ) ქვედა ყბის ფრონტალური კბილები დახრილია უკანა მიმართულებით;
ბ ) ზედა ყბის ფრონტალური კბილები დახრილია უკანა მიმართულებით;
გ ) ზედა ყბის ფრონტალური კბილები დახრილია წინა მიმართულებით, ხოლო ქვედა ყბის ფრონტალური კბილები უკანა მიმართულებით;
*დ) ზედა და ქვედა ყბის ალვეოლური მორჩები და ფრონტალური კბილები დახრილია წინა მიმართულებით.
907. ორთოგნათიული თანკბილვა წინა კბილების რეტრუზიით ხასიათდება:
ა ) ქვედა ყბის ფრონტალური კბილები დახრილია წინა მიმართულებით;
ბ ) ზედა ყბის ფრონტალური კბილები დახრილია წინა მიმართულებით;
გ ) ზედა ყბის ფრონტალური კბილები დახრილია უკანა მიმართულებით, ხოლო ქვედა ყბის ფრონტალური კბილები წინა მიმართულებით;
*დ) ზედა და ქვედა ყბის ალვეოლური მორჩები და ფრონტალური კბილები დახრილია უკანა მიმართულებით.
908. გამოკვლევის ფუნქციური მეთოდებია
ა ) ტელერენტგენოგრაფია;
ბ ) ტომოგრაფია;
გ ) რენტგენოგრაფია;
*დ) მისტიკაციოგრაფია, გელმანის ღეჭვითი სინჯი, მიოტონომეტრია.
909. გამოკვლევის სტატიური მეთოდებია:
*ა) ნ.აგაპოვის მეთოდი, ი.ოქსმანის მეთოდი;
ბ ) ელექტრომიოგრაფია;
გ ) მიოტონომეტრია;
დ ) გელმანის ღეჭვითი სინჯი.
910. ს. გელმანის მეთოდი ღეჭვითი ეფექტურობის განსაზღვრის დროს ხორციელდება:
ა ) 5 გრ. ქოქოსის ნაყოფის დაქუცმაცება 50 ღეჭვითი მოძრაობის შესრულებით;
ბ ) 0.8 გრ. თხილის დაქუცმაცება ყლაპვის რეფლექსის წარმოქმნამდე;
*გ) 5 გრ. ნუშის დაქუცმაცება 50 წამის განმავლობაში;
დ ) 5 გრ. ტყის თხილის დაქუცმაცება 50 ღეჭვითი მოძრაობის შესრულებით.
911. ი.რუბინოვის მეთოდით ღეჭვითი ეფექტურობის განსაზღვრის დროს ხორციელდება:
ა ) 5 გრ. ქოქოსის ნაყოფის დაქუცმაცება 50 ღეჭვითი მოძრაობის შესრულებით;
*ბ) 0.8 გრ. თხილის დაქუცმაცება ყლაპვის რეფლექსის წარმოქმნამდე;
გ ) 5 გრ. ნუშის დაქუცმაცება 50 წამის განმავლობაში;
დ ) 5 გრ. ტყის თხილის დაქუცმაცება 50 ღეჭვითი მოძრაობის შესრულებით.
912. ორთოპედიულ სტომატოლოგლიაში გამოყენებული მასალები იყოფა:
ა ) ტოქსიური და არატოქსიური;
ბ ) პირველადი და მეორადი;
გ ) აუცილებელ და მეორეხარისხოვან მასალებად;
*დ) ძირითად და დამხმარე მასალებად.
913. ქვემოჩამოთვლილთაგან შეარჩიეთ ძირითადი ორთოპედიული მასალა:
ა ) სიელასტი;
ბ ) თაბაშირი;
გ ) სტომალგინი;
*დ) ფაიფური.
914. ქვემოჩამოთვლილთაგან შეარჩიეთ დამხმარე ორთოპედიული მასალა:
ა ) ოქრო;
ბ ) კობალტო-ქრომის შენადნობი;
გ ) ფოლადი;
*დ) სიელასტი.
915. ხელოვნური გვირგვინების დასამზადებლად გამოიყენება ოქრო:
ა ) 583,3 სინჯის;
ბ ) 666,6 სინჯის;
*გ) 900 სინჯის;
დ ) 750 სინჯის.
916. ორთოპედიულ სტომატოლოგიაში გამოყენებული უჟანგავი ფოლადის შენადნობის შემადგენლობაში არსებული რომელი კომპონენტი აძლევს მას კოროზიისადმი მდგრადობის უნარს:
ა ) ტიტანი;
ბ ) ნახშირბადი;
*გ) ქრომი;
დ ) ნიკელი.
917. ორთოპედიულ სტომატოლოგიაში პროთეზების დასამზადებლად გამოიყენება პლასტმასები:
ა ) პოლიკარბონატის ჯგუფის;
ბ ) ფტოროპლასტების ჯგუფის;
გ ) პოლიამიდების ჯგუფის;
*დ) აკრილის ჯგუფის.
918. ფაიფურის მასის შემადგენლობაში შედის:
ა ) ნატრიუმის ქლორიდი, კალციუმის სულფატი;
ბ ) ნატრიუმის სულფატი, კალციუმის კარბონატი;
*გ) მინდვრის შპატი, კვარცი, კაოლინი;
დ ) კალციუმის კარბონატი, კალიუმის ქლორიდი, კალციუმის სულფატი.
919. ალგინატური საანაბეჭდო მასა მიეკუთვნება ჯგუფს:
ა ) ჰიდროკოლოიდურს;
ბ ) ელექტრულს;
გ ) თერმოპლასტიურს;
*დ) ელასტიურს.
920. სილიკონური საანაბეჭდო მასები მიეკუთვნებიან ჯგუფს:
ა ) ჰიდროკოლოიდურს;
ბ ) თერმოპლასტიურს;
*გ) ელასტიურს;
დ ) კრისტალურს.
921. რომელი ქვემოჩამოთვლილი მიეკუთვნება ცხოველურ ცვილს:
ა ) ოზოკერიტი;
ბ ) პარაფინი;
გ ) იაპონური ცვილი;
*დ) ფუტკრის ცვილი.
922. რომელი ქვემოჩამოთვლილი მიეკუთვნება მცენარეულ ცვილს:
ა ) ოზოკერიტი;
ბ ) პარაფინი;
*გ) კარნაუბის ცვილი;
დ ) ფუტკრის ცვილი.
923. რომელი ქვემოჩამოთვლილი მიეკუთვნება მინერალურ ცვილს:
*ა) ოზოკერიტი;
ბ ) იაპონური ცვილი;
გ ) კარნაუბის ცვილი;
დ ) ფუტკრის ცვილი.
924. ჩანართი არის პროთეზი:
ა ) რომელიც აღადგენს კბილთა მწკრივის უწყვეტობას;
ბ ) რომელიც აღადგენს კბილთა რკალში არსებული დეფექტს;
გ ) რომელიც აღადგენს კბილის ფესვის მთლიანობას;
*დ) რომელიც აღადგენს კბილის გვიგვინის ანატომიურ ფორმას.
925. ჩანართის დასამზადებლად გამოიყენება:
ა ) ბისმუტი;
ბ ) კობალტო-ქრომის შენადნობი;
გ ) ოქრო-666,6 სინჯის, ტიტანი, ვერცხლი;
*დ) ვერცხლის და პალადიუმის შენადნობი, ფაიფური, ოქრო-900 სინჯის.
926. ჩანართი გამოიყენება:
ა ) არტაშნის საფიქსაციოდ;
ბ ) თანკბილვის სიმაღლის გასადიდებლად;
გ ) გახლეჩილი ფესვის აღსადგენად;
*დ) ხიდისებრი პროთეზის საყრდენად.
927. ხელოვნური გვირგვინის დამზადების ჩვენებაა:
ა ) როდესაც აღინიშნება პაროდონტის გადატვირთვა;
ბ ) როდესაც კბილის გვირგვინი საღია;
*გ) როდესაც კბილის გვირგვინი ნაწილობრივ არის დაშლილი, ისე რომ მისი აღდგენა ბჟენით ან ჩანართით ვერ ხერხდება;
დ ) როდესაც ბუნებრივი კბილის გვირგვინოვანი ნაწილი მთლიანად დაშლილია და არის მხოლოდ ფესვი.
928. დაასრულეთ წინადადება - „ხელოვნურ გვირგვინს ამზადებენ . . .“
ა ) როდესაც აღინიშნება პაროდონტის პათოლოგია;
*ბ) როდესაც საჭიროა ხიდისებრი პროთეზის საყრდენები;
გ ) როდესაც კბილის გვირგვინი საღია;
დ ) როდესაც ბუნებრივი კბილის გვირგვინოვანი ნაწილი მთლიანად დაშლილია და არის მხოლოდ ფესვი.
929. ლითონის ხელოვნური გვირგვინი მზადდება:
ა ) ვულკანიზაციით;
ბ ) გამოწვით;
*გ) გამოშტამპვით;
დ ) პოლიმერიზაციით.
930. პლასტმასის ხელოვნურ გვირგვინი მზადდება:
ა ) ვულკანიზაციით;
ბ ) გამოშტამპვით;
*გ) პოლიმერიზაციით;
დ ) ჩამოსხმით.
931. ფაიფურის ხელოვნური გვირგვინი მზადდება:
ა ) ვულკანიზაციით;
ბ ) ჩამოსხმით;
*გ) გამოწვით;
დ ) გამოშტამპვით.
932. ტუბერული ანისთეზიის დროს ბლოკირდება ზედა ალვეოლური ნერვის შემდეგი ტოტები:
ა ) წინა;
ბ ) შუა;
*გ) უკანა;
დ) გვერდითი.
933. ინფრაორბიტალური ანესთეზიის დროს ბლოკირდება ზედა ალვეოლური ნერვის შემდეგი ტოტები:
*ა) წინა და შუა;
ბ ) წინა და უკანა;
გ ) შუა და უკანა;
დ) ზედა და ქვედა.
934. სასის დიდი ხვრელის მიდამოს ანესთეზიის დროს იბლოკება:
ა ) შუა ზედა ყბის წნული;
*ბ) სასის დიდი ნერვი;
გ ) ცხვირ-სასის ნერვი;
დ) ნაქის ნერვი.
935. სასის დიდი ხვრელის მიდამოს ანესთეზიის დროს გაუტკივარების ზონაში შედის მაგარი სასის ლორწოვანი გარსი მესამე მოლარიდან და ვრცელდება . . .
ა ) პირველ პრემოლარამდე;
ბ ) პირველ საჭრელ კბილამდე;
*გ) ეშვამდე;
დ) პირველ მოლარამდე.
936. ქვედა ყბის ნერვი ქალას ღრუდან გამოდის შემდეგი ხვრელის საშუალებით:
ა ) ძვლოვანი;
*ბ) ოვალური;
გ ) მრგვალი;
დ ) საძილე.
937 . ტორუსალური ანესთეზიით ხდება შემდეგი ნერვების ბლოკადა:
ა ) ენის, ქვედა ალვეოლური და ნიკაპის;
*ბ) ენის, ლოყის და ქვედა ალვეოლური;
გ ) ენის და ქვედა ალვეოლური;
დ ) ენის და ლოყის.
938. ენის ანესთეზიის დროს ნემსის ჩხვლეტა ხორციელდება ყბა-ენის ღარის ლორწოვან გარსში შემდეგ დონეზე:
*ა) მესამე მოლარის;
ბ ) მეორე მოლარის;
გ ) პირველი მოლარის;
დ) პირველი პრემოლარის.
939. ქვედა ყბის ნერვის ღეროვანი ანესთეზია ტარდება:
ა ) მრგვალ ხვრელთან;
ბ ) ძვლოვან ხვრელთან;
*გ) ოვალურ ხვრელთან;
დ ) საძილე ხვრელთან.
940. რა მდგომარეობის დროს ხდება ქვედა ყბის ნერვის მამოძრავებელი ბოჭკოების გამოთიშვა:
*ა) ანთებადი კონტრაქტურის დროს;
ბ ) ყვრიმალის ძვლის ჩასწორებისას;
გ ) ნაწიბუროვანი კონტრაქტურის დროს;
დ) ქვედა მოლარების პულპიტის დროს.
941. ბერშეს მიხედვით ანესთეზიის ჩატარების მიზანს წარმოადგენს შემდეგი ნერვების ბლოკადა:
*ა) სამწვერა ნერვის მამოძრავებელი ტოტის;
ბ ) ენის, ლოყის და ქვედა ალვეოლური ნერვის;
გ ) ენის და ქვედა ალვეოლური ნერვის;
დ) სახის ნერვის.
942. ზედა ყბის ნერვის ღეროვანი ანესთეზია ტარდება:
*ა) მრგვალ ხვრელთან;
ბ ) ძვლოვან ხვრელთან;
გ ) ოვალურ ხვრელთან;
დ ) საძილე ხვრელთან.
943. სამწვერა ნერვის მეორე და მესამე ტოტის ღეროვანი ანესთეზიის ჩატარებისას ორიენტირს წარმოადგენს:
*ა) სოლისებრი ძვლის ფრთისებრი მორჩის გარეთა ფირფიტა;
ბ ) საღეჭი კუნთის წინა კიდე;
გ ) საფეთქელქვედა ქედი;
დ) ნიკაპის წვეტი.
944. ადგილობრივი ანესთეზიის უშუალო ზოგად გართულებას წარმოადგენს:
ა ) კონტრაქტურა;
ბ ) ჰემატომა;
*გ) გულის წასვლა;
დ) გემოვნების გაუმჯობესება.
945. გულის წასვლა, ესაა:
*ა) გონების დაკარგვა კუნთოვანი ატონიით;
ბ ) ანტიგენზე ალერგიული რეაქცია;
გ ) სისხლძარღვოვანი უკმარისობის გამოვლენა ცნობიერების შენახვით;
დ) გემოვნების გაუარესება.
946. კოლაფსისთვის დამახასიათებელია შემდეგი კლინიკური ნიშნები:
*ა) სისხლძარღვოვანი უკმარისობის გამოვლენა ცნობიერების შენახვით;
ბ ) ცნობიერების დაკარგვა კუნთოვანი ატონიით;
გ ) ალერგიული რეაქცია ანტიგენზე;
დ) ცნობიერების და რეფლექსების დაკარგვა.
947. პულსი კოლაფსის დროს:
ა ) ხშირია, კარგი ავსების;
ბ ) ძაფისებური, გაიშვიათებულია;
*გ) ხშირი, ძაფისებურია;
დ) გაიშვიათებული, მაგრამ კარგი ავსების.
948. ოსტეოგინგივოპლასტიკის ჩვენებაა:
ა ) ჰიპერტროფიული გინგივიტი;
*ბ) პაროდონტიტის მძიმე, საშუალო ფორმა;
გ ) ქრონიკული პერიოდონტიტი;
დ ) გინგივიტი.
949. პირდაპირი მაშით იღებენ:
ა ) ქვედა ყბის საჭრელ კბილებს;
*ბ) ზედა ყბის საჭრელებს;
გ ) სიბრძნის კბილებს;
დ ) პრემოლარებს.
950. S-ის მაგვარი სადა ლოყებიანი მაშებით იღებენ:
ა ) ქვედა ყბის მესამე მოლერებს;
*ბ) ზედა ყბის პრემოლარებს;
გ ) ზედა ყბის მოლარებს;
დ ) ქვედა ყბის მოლარებს.
951. კბილებიანი S-ის მაგვარი მაშით იღებენ:
ა ) ქვედა ყბის მესამე მოლარებს;
ბ ) ზედა ყბის პრემოლარებს;
*გ) ზედა ყბის მოლარებს;
დ ) ზედა ყბის მესამე მოლარებს.
952. ხიშტისებური მაშებით იღებენ:
*ა) ზედა ყბის ფესვებს და პრემოლარებს;
ბ ) ქვედა ყბის პრემოლარებს;
გ ) ზედა ყბის მოლარებს;
დ ) ქვედა ყბის საჭრელებს.
953. თანმხვედრი ლოყების მქონე ნისკარტის მაგვარი მაშებით იღებენ:
*ა) ქვედა ყბის კბილების ფესვებს;
ბ ) ზედა ყბის მესამე მოლარებს;
გ ) ზედა ყბის პრემოლარებს;
დ ) ქვედა ყბის მოლარებს.
954. ქვედა ყბაზე კუთხისქვეშა ელევატორით იღებენ:
*ა) კბილის ფესვებს;
ბ ) პრემოლარებს;
გ ) საჭრელებს;
დ ) ეშვებს.
955. ხიშტისებური ელევატორით (ლეკლუზეს გასაღები) იღებენ ქვედა ყბის შემდეგ კბილებს:
*ა) მესამე მოლარი;
ბ ) მეორე მოლარი;
გ ) პირველი მოლარი;
დ ) პრემოლარი.
956. გაიხსენეთ კბილის ამოღების ოპერაციის შემდგომი ხშირი გართულება:
*ა) გვირგვინის მოტეხვა, ფესვის მოტეხვა;
ბ ) სმენის დაქვეითება;
გ ) გემოვნების შეცვლა;
დ ) უგუნებობა.
957. გართულებას, რომელიც თან სდევს უშუალოდ კბილის ამოღების ოპერაციას, მიეკუთვნება:
ა ) საფეთქელ-ქვედა ყბის სახსრის ართრიტი;
ბ ) სამწვერა ნერვის ნევრალგია;
*გ) სისხლდენა;
დ ) პაროტიტი.
958. კბილის ამოღების ოპერაციის შესაძლო გართულებებს მიეკუთვნება:
ა ) საფეთქელ-ქვედა ყბის სახსრის ანკილოზი;
ბ ) საფეთქელ-ქვედა ყბის სახსრის ართრიტი;
*გ) ზედა ყბის წიაღის ფსკერის პერფორაცია;
დ ) სამწვერა ნერვის ნევრალგია.
959. ქვედა ყბის მესამე მოლარის ამოღების ოპერაციიის დროს შესაძლო გართულებებს მიეკუთვნება:
*ა) ქვედა ყბის მოტეხილობა;
ბ ) ოსტეომიელიტი;
გ ) პერიოსტიტი;
დ ) სინუსიტი.
960. კბილის ამოღების ოპერაციის დროს ზოგად გართულებებს მიეკუთვნება:
ა ) ოსტეომიელიტი;
ბ ) ალვეოლიტი;
*გ) გულის წასვლა;
დ ) სინუსიტი.
961. ზედა ყბის პრემოლარების ამოსაღებ მაშას ეწოდება:
*ა) S-ის მაგვარი არათანმხვედრი ლოყებით;
ბ ) სიბრტყეზე გაღუნული;
გ ) ფესვის ნისკარტისებური;
დ ) წვეტის მქონე S-ის მაგვარი.
962. ზედა ყბის მესამე მოლარის ამოსაღებ მაშას ეწოდება:
*ა) ხიშტისებური არათანმხვედრი და მომრგვალებული ლოყებით;
ბ ) ხიშტისებური და თანმხვედრი ლოყებით;
გ ) S-ის მაგვარი , თანმხვედრი ლოყებით;
დ ) S-ის მაგვარი, ლოყაზე წვეტით.
963. ზედა ყბის საჭრელი კბილების ფესვების ამოსაღებ მაშას ეწოდება:
ა ) S-ის მაგვარი არათანმხვედრი ლოყებით;
*ბ) S-ის მაგვარი თანმხვედრი ლოყებით;
გ ) ნისკარტისებური მაშა წვეტით;
დ ) ნისკარტისებური მაშა.
964. ქვედა ყბების კბილების ამოსაღებ მაშას ეწოდება:
ა ) ხიშტისებური მაშა თანმხვედრი ლოყებით;
ბ ) S- ის მაგვარი მაშა კბილით;
*გ) ნისკარტისაბური-არათანმხვედრი ლოყებით;
დ ) ნისკარტისებური-თანმხვედრი ლოყებით.
965. ქვედა ყბის პირველი და მეორე მოლარების ამოსაღებ მაშას ეწოდება:
ა ) ხიშტისაბური მაშა-თანმხვედრი ლოყებით;
*ბ) ნისკარტისებური წვეტიანი, არათანმხვედრი ლოყებით;
გ ) S-ის მაგვარი მაშა წვეტით;
დ ) ნისკარტისებური-თანმხვედრი ლოყებით.
966. ქვედა ყბის მესამე მოლარის ამოსაღებ ინსტრუმენტს ეწოდება:
ა ) S-ის მაგვარი მაშა არათანმხვედრი ლოყებით;
ბ ) S-ის მაგვარი მაშა თანმხვედრი ლოყებით;
*გ) ლეკლუზის ელევატორი;
დ ) პირდაპირი მაშა.
967. ქვედა ყბის კბილების ფესვების ამოსაღებ ინსტრუმენტს ეწოდება:
ა ) S-ის მაგვარი მაშა არათანმხვედრი ლოყებით;
*ბ) ნისკარტისებური მაშა თანმხვედრი ლოყებით;
გ ) ნისკარტისებური მაშა-წვეტით;
დ ) ნემსდამჭერი.
968. შეარჩიეთ ის დამატებითი ინსტრუმენტი, რომელიც გამოიყენება კბილის ფესვების ამოსაღებად ზედა და ქვედა ყბაზე:
ა ) კარაპეტიანის ელევატორი;
ბ ) ლიმბერგის კავი;
*გ ) სატეხი;
დ ) პირდაპირი მაშა.
969. ქვედა ყბის ამოვარდნილობის ძირითად მიზეზს წარმოადგენს:
*ა) სასახსრე კაფსულის,აგრეთვე საფეთქელ-ქვედა ყბების სახსრის იოგოვანი აპარატის სისუსტე;
ბ ) ღრმა თანკბილვა საჭრელი კბილების მიდამოში;
გ ) თანკბილვის სიმაღლის შემცირება;
დ ) ქვედა მაკროგნათია.
970. ქვედა ყბის ამოვარდნილობის ძირითად მიზეზს წარმოადგენს:
*ა) სასახსრე ბორცვის დადაბლება;
ბ ) ღრმა თანკბილვა საჭრელი კბილების მიდამოში;
გ ) თანკბილვის სიმაღლის შემცირება;
დ ) ქვედა მაკროგნათია.
971. ქვედა ყბის ამოვარდნილობის წამყვანი ნიშანია:
ა ) ქვედა ყბის უმოძრაობა;
*ბ) ცენტრალურ ოკლუზიაში თანკბილვის დაყენების შეუძლებლობა;
გ ) თანკბილვის სიმაღლის შემცირება;
დ ) ცრემლდენა.
972. ქვედა ყბის ამოვარდნილობის სამკურნალოდ უნდა მოხდეს:
*ა) სასახსრე თავის გასწორება სასახსრე ფოსოში;
ბ ) ქვედა ყბის როკისებრი მორჩის რეზექცია;
გ ) სასახსრე კაფსულის გაკერვა;
დ ) სასახსრე ბორცვის რეზექცია.
973. ქვედა ყბის ამოვარდნილობის ჩასწორების დროს ექიმი ცერა თითებს ათავსებას:
*ა) მარჯვენა და მარცხენა მოლარებზე ან ალვეოლურ მორჩებზე;
ბ ) ფრონტალური ჯგუფის კბილებზე ქვედა ყბის ამოვარდნილობის ჩასწორების დროს;
გ ) ქვედა ყბის კუთხეებზე;
დ) ნიკაპზე.
974. ქვედა ყბის ამოვარდნილობის ჩასწორების დროს ზეწოლა მოლარებზე ხდება შემდეგი მიმართულებით:
ა ) ფრონტალური ჯგუფის კბილებისაკენ;
ბ ) ქვემოდან ზემოთ;
გ ) ზემოთ;
*დ) ქვემოთ და უკან.
975. ქვედა ყბის ამოვარდნილობის ჩასწორების დროს ნარკოზის გამოყენების ჩვენებას წარმოადგენს:
*ა) საღეჭი კუნთების რეფლექტორული კონტრაქტურა;
ბ ) კუთხის ვენის თრომბოფლებიტზე ეჭვი;
გ ) გამოხატული ჰიპერსალივაცია;
დ ) ჩვეული ამოვარდნილობა.
976. საფეთქელ-ქვედა ყბის სახსრის მწვავე არასპეციფიკური ართრიტის მიზეზს წარმოადგენს:
ა ) სახსრის ქრონიკული ტრავმა ოკლუზიის ცვლილებების შედეგად;
ბ ) ყურის ირგვლივ მიდამოს ჰიპერჰიდროზი;
*გ) რევმატიული შეტევა;
დ ) აქტინომიკოზი.
977. საფეთქელ-ქვედა ყბის სახსრის ანკილოზის განვითარების ძირითად მიზეზს წარმოადგენს:
*ა) ქვედა ყბის როკისებრი მორის ტრავმა;
ბ ) ყბაყურა საღეჭი მიდამოს ცელულიტი;
გ ) ყურის მიდამოს ჰიპერჰიდროზი;
დ ) მასტოიდიტი.
978. საფეთქელ-ქვედა ყბის სახსრის ორმხრივი ძვლოვანი ანკილოზის დროს ავადმყოფის გარეგნული სახე ხასიათდება:
ა ) არასიმეტრიულად ჰიპერტროფიული საღეჭი კუნთებით;
*ბ) ჩიტისებრი სახით;
გ ) ზედა რეტროგნათიით;
დ ) ზედა მაკროგნათიით.
979. საფეთქელ-ქვედა ყბის სახსრის ანკილოზით დაავადებულთა მკურნალობის ძირითადი მეთოდია:
ა ) ორთოდონტიული;
ბ ) ორთოპედიული;
გ ) კონსერვატიული;
*დ) )ქირურგიული.
980. რადიკულური კისტის არაანთებადი პუნქტატი შეიცავს:
*ა) გამჭვირვალე სითხეს ქოლესტერინის კრისტალებით;
ბ ) ქოლესტეატომურ მასას;
გ ) მღვრიე სითხეს;
დ ) სისხლს.
981. მომცრო ზომის ოდონტოგენური კისტების მკურნალობის ძირითად მეთოდს წარმოადგენს:
ა ) ყბის ნახევრის რეზექცია;
ბ ) ყბის ნაწილობრივი რეზექცია;
გ ) სკლეროზირება;
*დ) ცისტექტომია.
982. ფიბრომატოზი მიეკუთვნება:
*ა) სიმსივნის მსგავს წარმონაქმნებს;
ბ ) ჭეშმარიტ სიმსივნეებს;
გ) კისტებს;
დ) ადენომებს.
983. ფიბრომატოზის მკურნალობის ძირითადი მეთოდია:
*ა) წარმონაქმნის ამოკვეთა ძვლისაზრდელასთან ერთად;
ბ ) კომბინირებული;
გ ) სხივური თერაპია;
დ ) ქიმიათერაპია.
984. ლიპომის მკურნალობის ძირითად მეთოდს წარმოადგენს:
*ა) ამოკვეთა კაფსულასთან ერთად;
ბ ) სხივური თერაპია;
გ ) კომბინირებული;
დ ) კრიოდესტრუქცია.
985. ფიბროზული ეპულსიის მკურნალობის ძირითად მეთოდს წარმოადგენს:
*ა) წარმონაქმნის ამოკვეთა;
ბ ) კომბინირებული;
გ ) სხივური თერაპია;
დ ) ქიმიათერაპია.
986. რბილი ოდონტომის მკურნალობის ძირითად მეთოდს წარმოადგენს:
ა ) წარმონაქმნის გარსის ამოფხეკა;
*ბ) ყბის რეზექცია;
გ ) სხივური თერაპია;
დ ) ქიმიათერაპია.
987. გაიხსენეთ ანთებითი ხასიათის გართულებები ყბის ძვლების მოტეხილობისას:
*ა) ძვლოვანი ქსოვილის დაჩირქება;
ბ ) წითელი ქარი;
გ ) ფურუნკულოზი;
დ ) პერიოსტიტი.
988. ეშვების არეში ქვედა ყბის ორმხრივი მოტეხილობის დროს ფრაგმენტის შეცილება ხდება:
ა ) ლატერალურად;
ბ ) მედიალურად;
გ ) მაღლა;
*დ) დაბლა.
989. ეპიდემიური პაროტიტის გამომწვევს წარმოადგენს:
*ა) ფილტრში გამავალი ვირუსი;
ბ ) ფუზობაქტერია;
გ ) სტაფილოკოკი;
დ ) სტრეპტოკოკი.
990. ეპიდემიური პაროტიტის დროს ზიანდება შემდეგი სანერწყვე ჯირკვლები:
ა ) ქვედაყბისქვეშა;
ბ ) ენისქვეშა;
*გ) ყბაყურა;
დ ) მცირე.
991. ყველაზე ხშირად ეპიდემიური პაროტიტით ავადდებიან:
ა ) ასაკოვანი ხალხი;
ბ ) მოზარდები;
გ ) მოზრდილები;
*დ) ბავშვები.
992. ეპიდემიური პაროტიტის ზოგად გართულებებს წარმოადგენს:
*ა) ორხიტი, პანკრეატიტი, მენინგიტი;
ბ ) დუოდენიტი, ილეიტი, პროქტიტი;
გ ) ოსტეომიელიტი, ნევრალგია;
დ ) გასტრიტი, ცისტიტი.
993. კალკულოზური სიალოადენიტის ძირითად კლინიკურ ნიშანს წარმოადგენს:
*ა) საკვების მიღების დროს ჯირკვლის შესივება;
ბ ) ჯირკვლის სადინრის შესართავის ანთება;
გ ) ჰიპერსალივაცია;
დ ) ჰიპოსალივაცია.
994. რანულა ეწოდება:
ა ) ქვედაყბისქვეშა სანერწყვე ჯირკვლის სიმსივნეს;
ბ ) ქვედაყბისქვეშა სანერწყვე ჯირკვლის კისტას;
გ ) ენისქვეშა სანერწყვე ჯირკვლის სიმსივნეს;
*დ) ენისქვეშა სანერწყვე ჯირკვლის კისტას.
995. თვალბუდის ქვედა მიდამოს ზედა საზღვარს წარმოადგენს:
ა ) ზედა ყბის ალვეოლური მორჩი;
ბ ) მსხლისებრი შესასვლის ქვედა კიდე;
*გ) თვალბუდის ქვედა კიდე;
დ ) ყვრიმალ-ყბის ნაკერი.
996. რომელი მიდამოს ფლეგმონის დროს აღინიშნება ყლაპვის გაძნელება:
ა ) ყბაყურა საღეჭი;
*ბ) პირის ღრუს ფსკერის;
გ ) ლოყის მიდამოს;
დ ) ყვრიმალის.
997. რომელი მიდამოს ფლეგმონის დროს არის მკვეთრად გაძნელებული პირის გაღება:
*ა) ყბაყურა-საღეჭი;
ბ ) ლოყის არის;
გ ) თვალბუდის ქვედა;
დ ) ყბისქვეშა.
998. რომელი მიდამოს ანთებითი პროცესი წარმოადგენს პირის ღრუს ფსკერის ფლეგმონის განვითარების მიზეზს?
ა ) ყბაყურა მიდამოს ლიმფური კვანძების;
ბ ) ლოყის არის ლიმფური კვანძების;
გ ) ზედა ყბის კბილები;
*დ) ქვედა ყბის კბილები.
999. ნიკაპქვეშა მიდამოს ფლეგმონის ტიპიურ კლინიკურ ნიშანს წარმოადგენს:
*ა) ნიკაპქვეშა არის ქსოვილების ჰიპერემია და ინფილტრაცია;
ბ ) ქვედა ტუჩის კანის ჰიპერემია;
გ ) ლოყის მიდამოს ჰიპერემია და შეშუპება;
დ ) ყბა-ფრთის ნაკეცის შეშუპება.
1000. ყბაყურა-საღეჭი მიდამოს ფლეგმონის ტიპიურ კლინიკურ ნიშანს წარმოადგენს:
ა ) კანის ჰიპერემია ქვედა ტუჩის არეში;
ბ ) ლოყის არის ჰიპერემია და შეშუპება;
გ ) ყბა-ფრთისებრი ნაოჭის შეშუპება;
*დ) მოძრაობის შეზღუდვა პირის გაღებისას.
1001. ლოყის მიდამოს ფლეგმონის განვითარების მიზეზს წარმოადგენს შემდეგი მიდამოს ანთებითი პროცესი:
ა ) ლოყის ლორწოვანი გარსის ტრავმები;
ბ ) ყბაყურა მიდამოს ლიმფური კვანძების;
გ ) კისრის მიდამოს ლიმფური კვანძების;
*დ) ზედა ყბის კბილების.
1002. ხახის ირგვლივი სივრცის აბსცესის განვითარების არაოდონტოგენურ მიზეზს წარმოადგენს:
ა ) ზედა ყბის მიდამოს მესამე მოლარის მწვავე პერიოდონტიტი;
ბ ) ყბაყურა მიდამოს ლიმფადენიტი;
გ ) ლოყის მიდამოს ლიმფადენიტი;
*დ) მწვავე ტონზილიტი.
1003. ხახის ირგვლივი აბსცესის განვითარების ოდონტოგენურ მიზეზს წარმოადგენს:
ა ) ზედა და ქვედა ყბის საჭრელი კბილების მწვავე პერიოდონტიტი;
*ბ) ზედა და ქვედა ყბების მოლარების მწვავე პერიოდონტიტი;
გ ) ყბაყურა მიდამოს ლიმფადენიტი;
დ ) ლოყის მიდამოს ლიმფადენიტი.
1004. ლუდვიგის ანგინის გამომწვევ მიკრობს წარმოადგენს:
*ა) ფაკულტატური ანაერობები, ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი;
ბ ) სხივური სოკოები, სტაფილოკოკები;
გ ) სტაფილოკოკები, სტრეპტოკოკები;
დ ) ტუბერკულოზური მიკობაქტერიები.
1005. ლუდვიგის ანგინის განვითარების ოდონტოგენურ მიზეზს წარმოადგენს შემდეგი მიდამოს ანთებითი პროცესი:
ა ) ყბაყურა მიდამოს ლიმფური კვანძების;
ბ ) ლოყის მიდამოს ლიმფური კვანძების;
*გ) ქვედა ყბის მოლარების;
დ ) ზედა ყბის მოლარების.
1006. პერიოსტიტის განვითარების მიზეზს წარმოადგენს:
ა ) ქვედა ყბის როკისებრი მორჩის მოტეხილობა;
*ბ) ქრონიკული პერიოდონტიტის გამწვავება;
გ ) ქრონიკული ჰაიმორიტის გამწვავება;
დ ) ალვეოლური მორჩის ფიბრომა.
1007. პერიოსტიტის დროს ჩირქოვანი პროცესი ლოკალიზებულია:
ა ) ალვეოლური მორჩის ლორწოვანი გარსის ქვეშ;
ბ ) ყბის გარე კორტიკალური ფირფიტის ქვეშ;
*გ) სუბპერიოსტალურად;
დ ) კუნთისქვეშ.
1008. პერიოსტიტის მკურნალობის დროს ტიპიურ ოპერაციულ მიდგომად ითვლება შემდეგი განაკვეთები:
ა ) სუბმანდიბულარულად, ქვედა ყბის კიდის გასწვრივ;
*ბ) გარდამავალი ნაოჭის გასწვრივ ლორწოვანის და პერიოსტეუმის გახსნით;
გ ) ლორწოვანი გარსის ყბა-ფრთისებრ ნაოჭზე;
დ ) ნიკაპქვედა არეში შუა ხაზზე.
1009. ყბის ძვლების მწვავე ოდონტოგენური ოსტეომიელიტის განვითარების მიზეზს წარმოადგენს:
*ა) ორგანიზმის დაქვეითებული რეაქტიულობის ფონზე ქრონიკული პერიოდონტიტის გამწვავება;
ბ ) ქრონიკული პერიოდონტიტის გამწვავება;
გ ) მწვავე ლიმფადენიტი;
დ ) ყბის ძვლების მოტეხილობა.
1010. მწვავე ოდონტოგენური ოსტეომიელიტის დროს აუცილებელია მიზეზობრივი კბილის:
ა ) რეპლანტირება;
ბ ) დაბჟენა;
გ ) გახსნა;
*დ) ამოღება.
1011. ყბის ძვლების მწვავე ოდონტოგენური ოსტეომიელიტის ოპერაციული მკურნალობა მდგომარეობს:
*ა) მიზეზობრივი კბილის ამოღებაში, ფართო ორმხრივ პერიოსტეოტომიაში, დრენირებაში;
ბ ) მიზეზობრივი კბილის ამოღებაში, ცალმხრივ ფართო პერიოსტეოტომიაში, დრენირებაში;
გ ) ყბის ძვლების ორმხრივ ფართო პერიოსტეოტომიაში;
დ ) მიზეზობრივი კბილის ამოღებაში.
1012.როდისაა ნაჩვენები ქრონიკული ოსტეომიელიტის დროს სეკვესტრექტომია:
ა ) ანტიბაქტერიული მკურნალობის შემდეგ;
ბ ) ფორმირებადი სეკვესტრის დროს;
*გ) სეკვესტრის ფორმირების შემდეგ;
დ ) ფიზიოთერაპიის შემდეგ.
1013. ყბის ძვლების ქრონიკული ოდონტოგენური ოსტეომიელიტის ადგილობრივ გართულებას წარმოადგენს:
ა ) სახის ნერვის დამბლა;
*ბ) პათოლოგიური მოტეხილობა;
გ ) ქსეროსტომია;
დ ) დიპლოპია.
1014. ყბის ძვლის ტრავმული ოსტეომიელიტის ადგილობრივი ხასიათის მოგვიანებითი გართულება შეიძლება იყოს:
ა ) სახის ნერვის პარეზი;
*ბ) ცრუ სახსარი;
გ ) პერიკორონარიტი;
დ ) ქსეროსტომია.
1015. მესამე მოლარის გაძნელებული ამოჭრის ადგილობრივ გართულებას წარმოადგენს:
ა ) ქვედა ყბის შვიწროვება;
ბ ) ქსეროსტომია;
გ ) მიკროსტომა;
*დ) ტრიზმი.
1016. მესამე მოლარის სწორი დგომის შემთხვევაში, თანხმლები პერიკორონარიტის დროს ქირურგი ახდენს:
ა ) განაკვეთს გარდამავალ ნაოჭზე;
*ბ) ქუდაკის მოკვეთას;
გ ) სეკვესტრექტომიას;
დ ) კბილის ექსტრაქციას.
1017. აქტინომიკოზის გამომწვევს წარმოადგენს:
ა ) ტუბერკულოზური მიკიბაქტერიები;
ბ ) ნაწლავური კლოსტრიდიები;
*გ) სხივური სოკოები;
დ ) სტრეპტოკოკები.
1018. აქტინომიკოზი წარმოადგენს:
ა ) არასპეციფიურ ანთებით დაავადებას;
*ბ) სპეციფიკურ ანთებით დაავადებას;
გ ) სიმსივნის მაგვარ პროცესს;
დ ) დისტროფიულ პროცესს.
1019. აქტინომიკოზის დიაგნოზი დასტურდება შემდეგი გამოკვლევებით:
ა ) ჰორმონალური;
ბ ) სეროლოგიური;
გ ) სისხლის კლინიკური ანალიზით;
*დ) ციტოლოგიური.
1020. ბაქტერიებს, რომელთა ზრდისთვის აუცილებელია ჟანგბადი, ეწოდებათ:
ა ) ფაკულტატური აერობები;
ბ ) ფაკულტატური ანაერობები;
*გ) ობლიგატური აერობები;
დ ) ანაერობები.
1021. მიკროორგანიზმები, რომლებიც ვერ ცოცხლობენ ჟანგბადის გარემოში ეწოდება:
ა ) ფაკულტატური ანაერობები;
ბ ) ფაკულტატური აერობები;
*გ) მკაცრი ანაერობები;
დ ) მკაცრი აერობები.
1022. პირველი ბარიერი, რომელიც იცავს ადამიანს სხეულს ინფექციისაგან, არის:
ა ) ანტისხეულები;
ბ ) ლიმფური სისტემა;
*გ) კანი;
დ ) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი.
1023. ინფილტრაციული ანესთეზია ყველაზე არაეფექტურია:
ა ) ცენტრალური ქვედა საჭრელებისთვის;
ბ ) ქვედა ეშვისთვის;
*გ) ქვედა პირველი მოლარისთვის;
დ ) ზედა პრემოლარებისთვის.
1024. ქვემოთ ჩამოთვლილი ნივთიერებებიდან, კარიესის დროს მინანქრის რემინერალიზაციას ყველაზე ეფექტურად ახორციელებს:
ა ) ჰორმონები;
ბ ) დექსტრანების შემცველი პრეპარატები;
*გ) ფტორი;
დ ) ვიტამინები.
1025. ადგილობრივი ფლუორიზაციის ეფექტი დამყარებულია:
ა ) კბილის ნადების PH-ის ცვლილებაზე;
ბ ) ფტორის ბაქტერიციდულ მოქმედებაზე;
გ ) კბილის ტროფიკის გაუმჯობესებაზე;
*დ) რემინერალიზაციის პროცესების აქტივობაზე, მინანქრის ხსნადობის და განვლადობის შემცირებაზე, ფტორაპატიტების წარმოქმნაზე.
1026. ღრმა კარიესის დროს რაციონალურია შემდეგი სარჩულები:
ა ) ინდიფერენტული;
*ბ) ოდონტოტროპული;
გ ) კორტიკოიდების საფუძველზე დამზადებული;
დ ) ანტიმიკრობული მოქმედების.
1027. პრეპარატები, რომელთაც ოდონტოტროპული თვისებები გააჩნია:
ა ) ევგენოლი;
ბ ) კორტიკოსტეროიდები;
გ ) ანტიბიოტიკები და ანტისეპტიკები;
*დ) კალციუმის ჰიდროჟანგი.
1028. შესაძლებელია თუ არა სამკურნალო სარჩულის სახით ღრმა კარიესის დროს კორტიკოსტეროიდზე დამზადებული პასტების გამოყენება?
ა ) არა, ისინი აღიზიანებენ შემაერთებელ ქსოვილს;
ბ ) არა, ეს ხელს უწყობს დისბაქტერიოზს, რითაც ასტიმულირებს კარიესული ღრუს ფლორის ზრდას;
*გ) არა, რადგანაც ისინი თრგუნავენ ოდონტოგენეზის პროცესს;
დ ) დიახ, ამით პულპაში მცირდება ანთებითი პროცესი, რომელსაც ადგილი აქვს ღრმა კარიესის დროს.
1029. ღრმა კარიესის დროს კალციუმის ჰიდროჟანგის გამოყენება ეფუძნება:
ა ) დასენსიბილიზაციის ეფექტს;
ბ ) ბაქტერიული ენზიმების დათრგუნვის თვისებას;
*გ) ოდონტოტროპულ და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას;
დ ) ანტიბაქტერიულ ეფექტს.
1030. დაწყებითი კარიესის მინანქრის ეროზიისაგან სადიფერენციაციო ნიშნებია:
ა ) დეფექტი მომრგვალებულია, გასწორებული კიდეებით, გლუვი ფსკერით.
ბ ) დენტინის ჰიპერესთეზია, რომელიც თბილი წყლის ზემოქმედებით მატულობს;
გ ) მეთილენის ლურჯით შეღებვისას ფერის უქონლობა, დეფექტის მაგარი ფსკერი;
*დ) დაზიანებული ადგილის მეთილენის ლურჯით შეღებვა.
1031. დაწყებითი კარიესის მკურნალობის რაციონალური მეთოდია:
ა ) არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი არაა სწორი;
*ბ) კბილის მინანქრის მინერალური შემადგენლობის აღდგენა-რემთერაპია;
გ ) დაზიანებული მინანქრის მოშორების შემდგომი დაბჟენა;
დ ) დაზიანებული მინანქრის პრეპარირება.
1032. ქრონიკული ფიბროზული და ჰიპერტროფიული პულპიტის დიფერენციულ დიაგნოსტიკაში გადამწყვეტია:
ა ) რენტგენოგრაფიული მონაცემები;
*ბ) ინსპექცია და ზონდირება;
გ ) თერმო და ელექტრომეტრია;
დ ) ტკივილების ხასიათი.
1033. საწყისი პულპიტის დროს მკურნალობის მეთოდებიდან ყველაზე დამზოგველია:
ა ) კბილის ამოღება;
ბ ) ვიტალური ამპუტაცია;
*გ) პულპის სიცოცხლისუნარიანობის შენარჩუნება;
დ ) პულპის დევიტალიზაცია.
1034. ჩირქოვანი პულპიტის დროს აუცილებელია მკურნალობის შემდეგი მეთოდების გამოყენება:
ა ) კბილის ამოღება;
*ბ) ვიტალური ექსტირპაცია;
გ ) ვიტალური ამპუტაცია;
დ ) მთლიანი პულპის სიცოცხლისუნარიანობის შენარჩუნება.
1035. ქრონიკული ფიბროზული პულპიტის შემთხვევაში მკურნალობის ხერხია:
ა ) კბილის ამოღება;
ბ ) დევიტალიზაცია;
*გ) ვიტალური ექსტირპაცია;
დ ) პულპის სიცოცხლისუნარიანობის შენარჩუნება.
1036. ჰიპერტროფილი პულპიტის მკურნალობის რაციონალური მეთოდია:
ა ) კბილის ამოღება;
*ბ) ვიტალური ექსტირპაცია;
გ ) პულპის სიცოცხლის უნარიანობის შენარჩუნება;
დ ) ვიტალური ამპუტაცია.
1037. წყლულოვანი პულპიტის მკურნალობის მეთოდებიდან ყველაზე რაციონალურია:
ა ) ვიტალური ექსტირპაცია პულპის დიათერმოკოაგულაციით;
*ბ) ვიტალური ექსტირპაცია არხების შემდგომი ანტისეპტიკური დამუშავებით;
გ ) ვიტალური ამპუტაცია;
დ ) დევიტალიზაცია.
1038. ღრმა კარიესისა და ქრონიკული პულპიტის დიფერენციულ დიაგნოსტიკაში გადამწყვეტია:
ა ) პერკუსია;
ბ ) კბილის ფერი;
გ ) ზონდირება;
*დ) ტკივილების ხასიათი.
1039. წყლულოვანი პულპიტის და ქრონიკული პერიოდონტიტის დიფერენციულ დიაგნოსტიკაში გადამწყვეტია:
ა ) კბილის ფერი;
ბ ) მიზეზობრივი ხასიათის ტკივილები, რომელიც მიზეზის მოხსნის შემდეგ ქრება;
*გ) ღრმა ზონდირება;
დ ) პერკუსია.
1040. ვიტალური ამპუტაციის შემდეგ პულპის ტაკვის სწრაფ მოშუშებას ხელს უწყობს:
ა ) იოდი;
ბ ) ევგენოლი;
გ ) კორტიკოსტეროიდები;
*დ) კალციუმის ჰიდროჟანგი.
1041. პულპის ექსტირპაციის შემდეგ სისხლდენის შეჩერება უმჯობესია:
ა ) ვაგოტილით;
ბ ) 1%-იანი იოდინოლით;
*გ) ამინოკაპრონის მჟავით ან კაპროფერით;
დ ) წყალბადის ზეჟანგით.
1042. პულპის ბიოლოგიური მეთოდით მკურნალობის ჩვენებები:
ა ) ქრონიკული გამწვავებული პულპიტი;
ბ ) ქრონიკული განგრენოზული პულპიტი;
*გ) შემთხვევით გახსნილი კბილის ღრუ;
დ ) მწვავე დიფუზური პულპიტი.
1043. პულპის პოლიპი წარმოიქმნება შემდეგი დაავადებისას:
ა ) ქრონიკული პულპიტისას პერიაპიკალური დაზიანებით;
ბ ) ქრონიკული პულპიტისას დახურული კბილის ღრუთი;
გ ) პულპის ნეკროზი;
*დ) ქრონიკული პულპიტისას ღია კბილის ღრუთი.
1044. ქრონიკული ჰიპერტროფული პულპიტის კლინიკა:
ა ) პულპის რქა გაშიშვლებულია, ზონდირება მტკივნეულია;
*ბ) კბილის ღრუ ღიაა, აღინიშნება ჰიპერტროფიული პულპის არსებობა;
გ ) როგორც წესი, ახლავს პერიაპიკალური ცვლილებები;
დ ) ყოველთვის მიმდინარეობს დახურული კბილის ღრუში.
1045. ჩირქოვანი დიფუზური პულპიტის კლინიკა:
ა ) პულპის ელექტროაგზნებადობა მომატებულია;
*ბ) ირადირებული ხასიათის თვითნებითი ტკივილი;
გ ) ტკივილი კბილის კბილზე დაჭერით;
დ ) თვითნებითი ლოკალიზებული ტკივილები კბილის არეში.
1046. ექიმის ტაქტიკა კბილის ირგვლივ ქსოვილებში დარიშხანის მჟავას ანჰიდრიდის დიფუზიის შემთხვევაში:
*ა) ნეკროტული უბნის მოცილება პროტეოლიტური ფერმენტებით და ანტიდოტებით დამუშავება;
ბ ) ნეკროტული უბნის მოცილება;
გ ) ნეკროტული უბნის დამუშავება ანტისეპტიკებით და ანტიბიოტიკებით;
დ ) ნეკროტული უბნის დამუშავება ტკივილგამაყუჩებლებით.
1047. მწვავე პერიოდონტიტის დიფერენცირება ხშირად ძნელდება პულპიტის შემდეგ ფორმებთან:
ა ) წყლულოვან პულპიტთან.
ბ ) ჰიპერტროფიულ პულპიტთან;
*გ) ჩირქოვან პულპიტთან;
დ ) მწვავე ლოკალურ პულპიტთან.
1048. მწვავე აპიკალური პერიოდონტიტისა და მწვავე ლოკალური პაროდონტიტის დიფერენციულ დიაგნოსტიკაში გადამწყვეტია:
ა ) პერკუსია;
*ბ) პულპის ელექტროაგზნებადობა, რენტგენოდიაგნოსტიკა, პერკუსია და თერმოდიაგნოსტიკა;
გ ) ტკივილების ხასიათი;
დ ) ზონდირება.
1049. გაიხსენეთ კისტის და გრანულომის ამომფენი ეპითელიუმის შენება:
ა ) წარმოდგენილია ერთშრიანი ეპითელიუმით;
*ბ) გრანულომის და კისტის ეპითელურ ჩანაფენს ქმნის მალასეს ეპითელური კუნძულები, რომლის უჯრედები განიცდის ანთებად პროლიფერაციას;
გ ) ხვრელარხის გასასვლელთან ვეგეტირებული, პირის ღრუს მრავალშრიანი ბრტელი ეპითელიუმია;
დ ) ღრძილის ჯიბიდან ვეგეტირებული, პირის ღრუს მრავალშრიანი ბრტელი ეპითელიუმია.
1050. შეიძლება თუ არა არხში EDTA-თი გაჟღენთილი ტურუნდის დატოვება?
ა ) არ შეიძლება, რადგანაც კბილი ვერ აიტანს ჰერმეტიულობას;
*ბ) არ შეიძლება, ძლიერი დეკალცინირების და არხის მექანიკური გაფართოებისას პერფორაციის საშიშროების გამო;
გ ) საჭიროა EDTA -ს ხანგრძლივი კონტაქტი არხის კედლებთან;
დ ) შესაძლებელია.
1051. პერიოდონტის ქსოვილების აღდგენისათვის ძირითადია:
ა ) ექსუდატის დრენირება;
*ბ) არხთა ირიგაცია და ობტურაცია;
გ ) ანთების საწინააღმდეგო თერაპია;
დ ) ფესვის არხების ანტიმიკრობული დამუშავება.
1052. საშუალო კარიესის დროს სარჩულის გარეშე კომპოზიციური საბჟენი მასალის დადებისას მოსალოდნელია:
ა ) გამჭვირვალე დენტინის წარმოქმნა;
ბ ) პერიაპიკალურ ქსოვილებში ცვლილებები;
*გ) პულპის ნეკროზი;
დ ) მონაცვლე დენტინის წარმოქმნა.
1053. ენდოდონტიური ინსტრუმენტი, რომელიც გამოიყენება ფესვის არხის გასაფართოებლად:
ა ) არხის სიგრძის მზომი;
*ბ) K ფაილი;
გ ) დრილბორი;
დ ) პულპექსტრაქტორი.
1054. ქვემოჩამოთვლილი ნაერთებიდან არხის საბჟენი მასალის შემადგენლობაში ყველაზე ხშირად შედის:
ა ) ეპოქსიდური პლასტმასები;
ბ ) თუთიის ჟანგი და ფორმოკრეოზოლი;
*გ) თუთიის ჟანგი და ევგენოლი;
დ ) თუთიის ჟანგი და ანტიბიოტიკები.
1055. იპოვეთ გუტაპერჩის წკირის უარყოფითი თვისებები:
*ა) ძნელად გასტერილება;
ბ ) რენტგენკონტრასტულია;
გ ) არ იკლებს მოცულობაში და არ იწოვება არხიდან;
დ ) ადვილია შესატანად და საჭიროების შემთხვევაში გამოსატანად.
1056. დარიშხანის მჟავას ანჰიდრიდით გამოწვეული მედიკამენტური პერიოდონტის მკურნალობის მეთოდებია:
*ა) ფესვის არხის კარგი ენდოდონტური დამუშავება, ანტიდოტის გამოყენება;
ბ ) კბილის ღიად დატოვება;
გ ) პროტეოლიზური ფერმენტებით ელექტროფორეზი;
დ ) ანტიბიოტიკის გამოყენება.
1057. მედიკამენტური (დარიშხანის მჟავას ანჰიდრიდის მოქმედებით) პერიოდონტიტის მკურნალობა:
*ა) კარიესული ღრუს დამუშავება, პულპის ექსტირპაცია, არხში ანტიდოტის ჩატოვება დენტინის ნახვევის ქვეშ;
ბ ) ამპუტაციის და ექსტირპაციის ჩატარება, კბილის ღიად დატოვება;
გ ) კბილის ღრუს გახსნა და მედიკამენტოზური დამუშავება;
დ ) ნახვევის მოხსნა, კბილის ღიად დატოვება.
1058. ქვედა ყბის საჭრელებს უმეტესწილად აქვთ:
ა ) ერთი ფესვი ორი არხით და ერთი აპექსით;
ბ ) ორი ფესვი ორი არხით;
გ ) ერთი ფესვით, ორი არხით და ორი აპექსით;
*დ) ერთი ფესვი ერთი არხით.
1059. ქვედა ყბის მოლარებს უმეტესწილად აქვთ:
ა ) სამი ფესვი სამი არხით;
ბ ) ორი ფესვი ოთხი არხით;
*გ) ორი ფესვი სამი არხით;
დ ) ორი ფესვი ორი არხით.
1060. ზედა მოლარებს უმეტესწილად აქვთ:
*ა) სამი ფესვი სამი არხით;
ბ ) ორი ფესვი სამი არხით;
გ ) ორი ფესვი ორი არხით;
დ ) სამი ფესვი ორი არხით.
1061. რა უდევს საფუძვლად არხში არსებულ ჩირქოვან პროცესზე წყალბადის ზეჟანგის მოქმედებას?
ა ) მჟავას წარმოქმნა დაშლის პროდუქტებთან კონტაქტისას;
*ბ) აქტიური ჟანგბადის გამოყოფა;
გ ) დენტინის დეკალცინაცია;
დ ) თერმული ეფექტი.
1062. EDTA-ს ძირითადი თვისებებია:
ა ) ენდოდონტური ინსტრუმენტების მჭრელი თვისებების გაზრდა;
ბ ) არხის გამოშრობა;
*გ) დენტინის დეკალცინაცია;
დ ) ანტისეპტიკური მოქმედება.
1063. პაროდონტის ინერვაციას ახორციელებს:
ა ) სამწვერა ნერვის სამივე ტოტი;
ბ ) სამწვერა ნერვის პირველი ტოტი;
*გ) სამწვერა ნერვის მეორე და მესამე ტოტების კბილის წნულის ტოტები;
დ ) სამწვერა ნერვის მეორე ტოტი.
1064. კბილის ბალთის შემადგენლობა:
ა ) შეიცავს ნერწყვის ელემენტებს;
ბ ) შეიცავს ორგანულ კომპონენტებს;
*გ) არის უჯრედებსშორისი მატრიქსი,რომელიც შედგება პოლისაქარიდების, ლიპიდების, პროტეინების, არაორგანული კომპონენტებისაგან; მასში შესულია მიკროორგანიზმები, ეპითელური ქსოვილები, ლეიკოციტები და მაკროფაგები;
დ ) შედგება ნახშირწყლებისა და ლიპიდებისაგან.
1065. არის თუ არა პაროდონტური ჯიბეები პაროდონტიტის მსუბუქი ფორმის დროს:
ა ) არსებობს ძვლოვანი ჯიბეები;
ბ ) არსებობს ცრუ ჯიბეები;
*გ) არსებობს-3-3,5 მმ სიღრმით;
დ ) არსებობს-6 მმ. სიღრმით.
1066. საშუალო სიმძიმის პაროდონტიტის დროს პაროდონტალური ჯიბეების სიღრმე:
ა ) არსებობს ცრუ ჯიბეები;
ბ ) 8 მმ. და მეტი სიღრმის;
*გ) 5 მმ.-მდე სიღრმის;
დ ) ჯიბეები არ არის.
1067. საშუალო სიმძიმის პაროდონტიტის დროს კბილების მორყევის ხარისხია:
ა ) არის მეორე-მესამე ხარისხის მორყევა;
*ბ) კბილების მორყევა პირველი ან მეორე ხარისხის;
გ ) არ არის;
დ ) მსუბუქი მორყევა, პირველი ხარისხის.
1068. საშუალო სიმძიმის პაროდონტიტის დროს პაროდონტალური ჯიბეებიდან ჩირქოვანი გამონადენი:
ა ) გამოვლინდება მხოლოდ კულაჟენკოს სინჯის შემდეგ;
*ბ) ხშირად შეიმჩნევა;
გ ) გამოვლინდება მხოლოდ ფორმალინის სინჯის შემდეგ;
დ ) არ არის.
1069. როგორია ყბის ძვლის ალვეოლური მორჩის რენტგენოგრაფიული გამოკვლევის მონაცემები საშუალო სიმძიმის პაროდონტიტის დროს?
ა ) ძვლოვან ქსოვილებში ცვლილებები არ არის;
ბ ) კბილთაშორის ძგიდეების მწვერვალის რეზორბცია, ალვეოლური მორჩის ღრუბლისებრ ნივთიერებაში ოსტეოპოროზის კერების არსებობა;
გ ) ძვლის ღრუბლისებრ ნივთიერებაში შეიმჩნევა ოსტეოპოროზული კერები;
*დ) კბილთაშორისი ძგიდეების რეზორბცია კბილის ფესვის სიგრძის 1/3-დან 1/2-მდე, ოსტეოპოროზის კერები ალვეოლური მორჩის ღრუბლისებრ ნივთიერებაში.
1070. მძიმე ფორმის პაროდონტიტის დროს პაროდონტური ჯიბეების სიღრმე:
ა ) 2,5 მმ.-მდე.
*ბ) 5-7 მმ. და მეტი;
გ ) 5-6 მმ.-მდე;
დ ) 3-4 მმ.
1071. მძიმე ფორმის პაროდონტიტის დროს კბილების მორყევის ხარისხია:
ა ) ყბის ზოგიერთ უბნებშია;
ბ ) მხოლოდ ძლიერი დატვირთვისას;
*გ) მეორე-მესამე ხარისხის;
დ ) არ არის მორყევა.
1072. პაროდონტის იდიოპათურ დაავადებებს მიეკუთვნება:
ა ) პაროდონტიტი, პაროდონტოზი;
ბ ) გინგივიტი,პაროდონტიტი;
გ ) ნეიტროპენია, ჰისტოციტოზი, გინგივიტი, პარადონტომა;
*დ) პაპოინ-ლეფევრის სინდრომი; X-ჰისტოციტოზი, ნეიტროპენია, აგამაგლობულინემია, დეკომპენსირებული შაქრიანი დიაბეტი.
1073. შეარჩიეთ ჰიპერტროფული გინგივიტის ფიბროზული ფორმის მკურნალობის ყველაზე ქმედითი ღონისძიება:
ა ) ბიოაქტიური ნივთიერებების შეყვანა;
*ბ) მასკლეროზირებელი თერაპიის ჩატარება, ელექტროკოაგულაცია, კრიოქირურგია;
გ ) ანტიბიოტიკების შეყვანა;
დ ) ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებისა და ფერმენტების აპლიკაცია.
1074. პაროდონტის დაავადების მკურნალობის დროს ნაფლეთოვანი ოპერაციების ჩატარების ჩვენებაა:
ა ) მძიმე ფორმის პაროდონტიტი კბილების მორყევის მესამე ხარისხის არსებობისას;
*ბ) 6-7 მმ. სიღრმის ჯიბეების არსებობისას საშუალო და მძიმე ფორმის პაროდონტიტი;
გ ) მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის პაროდონტიტი;
დ ) პაროდონტოზი.
1075. პაროდონტის დაავადების დროს კბილების შერჩევითი გაქლიბვის მიზანია:
*ა) ნაადრევი საოკლუზიო კონტაქტების აღმოფხვრა, რაც აგვაშორებს ოკლუზიით გამოწვეულ ტრავმას;
ბ ) ესთეტური ჩვენებები;
გ ) ანთებითი პროცესების ჩაქრობა;
დ ) კბილების ანატომიური ფორმების ნორმალიზება.
1076. როგორი სიხისტის ჯაგრისის გამოყენებაა რეკომენდებული პაროდონტიტის მქონე პაციენტების მიერ:
ა ) ძალიან მაგარი;
ბ ) საშუალო სიხისტის;
გ ) მაგარი;
*დ) რბილი.
1077. რა სტრუქტურების მოცილება უნდა მოხდეს კიურეტაჟის:
*ა) ღრძილქვეშა ქვა, დარბილებული ცემენტის ნაწილი, ჯიბის შიგთავსი, გრანულაციური ქსოვიული, ეპითელური ქსოვილი;
ბ ) ღრძილქვეშა ქვა, გრანულაციური ქსოვილი, ჩაზრდილი ეპითელი;
გ ) ღრძილქვეშა ქვა, დარბილებული ცემენტი;
დ ) გრანულაციური ქსოვილი.
1078. პაროდონტის ქსოვილების არტერიული სისხლმომარაგების წყაროა:
*ა) გარეთა საძილე არტერიის აუზი;
ბ ) ყბისქვეშა არტერია;
გ ) ფრთასასის არტერია;
დ ) ფრთისებრი არტერიის ტოტები.
1079. ჰიპერტროფიული გინგივიტების განვითარების ძირითადი მიზეზებია:
ა ) პირის ღრუს არასრულფასოვანი ჰიგიენა;
*ბ) ორგანიზმში ჰორმონული ცვლილებები, გარკვეული მედიკამენტოზური პრეპარატების მიღება (დიფენინი და სხვა), სისხლის დაავადება, ვიტამინ ჩ-ს დეფიციტი, არარაციონალური პროთეზირება;
გ ) არარაციონალური პროთეზირება;
დ ) თანკბილვის ანომალია.
1080. გამოიცანით პაროდონტომები:
ა ) ჰიპერტროფიული გინგივიტი, ღრძილების ფიბრომატოზი, პაროდონტული კისტა;
ბ ) პაროდონტალური კისტა,X-ჰისტიოციტოზი;
გ ) პაროდონტიტი, პაროდონტოზი;
*დ) ღრძილების ფიბრომატოზი, ეპულისი, პაროდონტული კისტა, ეოზინოფილური გრანულომა.
1081.კბილების შერჩევითი მოქლიბვის ჩატარების ჩვენებებია:
ა ) კბილების მორყევა და დისტოპია;
*ბ) ბრუქსიზმი, საფეთქლის-ქვედა ყბის სახსრების ტკივილი, კბილების მარაოსებრი გაშლა (დაცილება), ძვლის ქსოვილის ალვეოლური მორჩის არათანაბარი გაწოვა, კბილების მორყევა, ტრავმული ოკლუზია;
გ ) კბილების დისტოპია;
დ ) ღრძილის ჯიბეებიდან ჩირქის დენა, კბილების ყელის გაშიშვლება.
1082. პარადონტული ჯიბეების წარმოქმნის მიზეზია:
ა ) ღრძილის კიდის ქსოვილების ზრდა;
*ბ) კბილღრძილოვანი ნაპრალის ფსკერის მთლიანობის დარღვევა და ეპითელიუმის ზრდა კბილის ფესვის დუღაბის გასწვრივ;
გ ) გვერდითი კბილის დაკარგვა;
დ ) ღრძილის ატროფია, კბილის ფესვის გაშიშვლებით.
1083. პაროდონტული ჯიბე წარმოადგენს:
ა ) ალვეოლის კედელსა და კბილის ფესვს შორის სივრცე, რომელიც წარმოიშვება ძვლოვანი ქსოვილის რეზორბციის გამო;
ბ ) კბილის ზედაპირსა და ღრძილის თავისუფალ კიდეს შორის ნაპრალის სიღრმე 2-3 მმ., არ არის დარღვეული ეპითელიუმის მიმაგრების მთლიანობა;
*გ) კბილის ზედაპირსა და ღრძილის თავისუფალ კიდეს შორის ნაპრალის სიღრმე 2-3 მმ.-ზე მეტია, დარღვეულია ეპითელიუმის მიმაგრების მთლიანობა;
დ ) კბილის ზედაპირსა და მომიჯნავე ღრძილის თავისუფალ კიდეებს შორის ნაპრალის სივრცეს.
1084. ძვლოვანი ჯიბე წარმოადგენს:
ა ) კბილის ზედაპირსა და ღრძილის თავისუფალ კიდეს შორის ნაპრალის სიღრმე 2-3 მმ.-ზე მეტია, არ არის დარღვეული ეპითელიუმის მიმაგრების მთლიანობა;
ბ ) კბილისა და ღრძილის თავისუფალ კიდეს შორის სივრცის სიღრმე 2-3 მმ., არ არის დარღვეული ეპითელური მიმაგრების მთლიანობა;
*გ) ალვეოლის კედელსა და კბილის ფესვს შორის სივრცეს, რომელიც წარმოიშვება ძვლოვანი ქსოვილის რეზორბციის გამო;
დ ) კბილის ზედაპირსა და ღრძილის თავისუფალ კიდეს შორის ნაპრალს.
1085. ''ცრუ'' ჯიბე წარმოადგენს:
ა ) კბილის ზედაპირსა და ღრძილის თავისუფალ კიდეს შორის ნაპრალს;
ბ ) კბილის ზედაპირსა და ღრძილის ჰიპერტროფიულ კიდეს შორის ნაპრალს, როდესაც ღრძილოვანი ნაპრალის ფსკერის მთლიანობა არის დარღვეული;
*გ) კბილის ზედაპირსა და ღრძილის ჰიპერტროფიულ კიდეს შორის ნაპრალს, როდესაც ღრძილოვანი ნაპრალის ფსკერის მთლიანობა არ არის დარღვეული;
დ ) ალვეოლის კედელსა და კბილის ფესვს შორის სივრცეს, რომელიც წარმოიშვება ძვლოვანი ქსოვილის რეზორბციის გამო.
1086. ნაფლეთოვანი ოპერაციების ჩვენებებია:
ა ) ერთეული,4 მმ.-მდე სიღრმის პაროდონტალური ჯიბეები;
*ბ) პაროდონტული და ძვლოვანი ჯიბეების მრავალრიცხოვნება, ჯიბეთა სიღრმე3 მმ.-ზე მეტია, ძვლოვანი ქსოვილის რეზორბცია კბილის ფესვის სიგრძის ½-მდე;
გ ) ღრძილის დვრილების ჰიპერტროფია;
დ ) პაროდონტის ქსოვილებში ანთებითი პროცესების გამწვავება.
1087. რომელი ანტიბიოტიკის დანიშვნა არ შეიძლება კბილების ჩანასახების ფორმირების პერიოდში იმის გამო, რომ მისი მოქმედებით ხდება მინანქრის ფერის შეცვლა მუქი ყვითელი შეფერილობით?
ა ) ერითრომიცინი;
ბ ) ლინკომიცინი;
გ ) პენიცილინი;
*დ) ტეტრაციკლინი.
1088. რომელი მიკროორგანიზმების გამრავლებას უწყობს ხელს ანტიბიოტიკების დიდი დოზებით ან ხანგრძლივად გამოყენება?
ა ) რიკეტსიების;
ბ ) ვირუსების;
*გ) სოკოების;
დ ) ქლამიდიების.
1089. პროtეოლიზური ფერმენტების გამოყენება პაროდონტის დაავადებათა მკურნალობის კომპლექსში განპირობებულია იმით, რომ ისინი იწვევენ:
ა ) ბაქტერიოსტატიკურ მოქმედებას;
ბ ) ბაქტერიოციდულ მოქმედებას;
გ ) ქვების დარბილებას;
*დ) ნეკროზული მასების ლიზისს.
1090. მრავალფორმიან ექსუდაციურ ერითემას მიაკუთვნებენ:
ა ) გაურკვეველი ეტიოლოგიის დაავადებებს;
*ბ) ინფექციურ-ალერგიულ დაავადებებს;
გ ) ალერგიულ დაავადებებს;
დ ) ინფექციურ დაავადებებს.
1091. მრავალფორმიან ექსუდაციურ ერითემას ახასიათებს დაზიანების შემდეგი ელემენტი:
ა ) ეროზია;
*ბ) რამდენიმე ელემენტის არსებობა;
გ ) ბერბერა;
დ ) პაპულა.
1092. როგორია ექიმის ტაქტიკა დეკუბიტალური წყლულის დროს?
ა ) ბიოფსია;
ბ ) ონკოლოგის კონსულტაცია;
გ ) წყლულის მოწვა;
*დ) წყლულის გამოკვლევა.
1093. ანტივირუსული მოქმედების პრეპარატებია:
ა ) მეთილურაცილი, გასიპოლი;
ბ ) ქიმოპსინი,დეზოქსირიბონუკლეაზა;
*გ) ინტერფერონი, ოქსალინი, აციკლოვირი;
დ ) ბონოფტონი და ტეტრაციკლინი.
1094. ალერგიული სტომატიტის ადგილობრივი მკურნალობის დროს გამოიყენება პრეპარატები:
ა ) ტრიფსინის ხსნარი ტეტრაზოლო, დიმექსიდის ხსნარი;
ბ ) ფიზიოლოგოური ხსნარი, ინგალიპტი, ტრიფსინის ხსნარი;
*გ) ჰიდროკორტიზონის და გალასკორბინის ემულსიის ხსნარები;
დ ) ევკალიპტის და სალბის ფოთლების ნაყენი, გალასკორბინის ხსნარი.
1095. გაიხსენეთ პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის ალერგიული დაავადებების პათოგენეზის წამყვანი ფაქტორი:
ა ) დისბაქტერიოზის მდგომარეობა;
ბ ) მედიკამენტების ტოქსიკური მოქმედება;
გ ) მედიკამენტების დოზების გადაჭარბება;
*დ) ორგანიზმის სენსიბილიზაცია.
1096. ელექტროდენს ყველაზე კარგად ატარებს:
*ა) ნერწყვი;
ბ ) კბილის მაგარი ქსოვილი;
გ ) კანი;
დ ) ძვლოვანი ქსოვილი.
1097. ელექტროდენს ყველაზე ცუდად ატარებს:
ა ) ნერწყვი;
*ბ) კბილის მაგარი ქსოვილი;
გ ) კანი;
დ ) კუნთის ქსოვილი.
1098. მინანქრის პრიზმის სტრუქტურულ ერთეულს წარმოადგენს:
ა ) წყალი;
*ბ) აპატიტისმაგვარი კრისტალები;
გ ) ორგანული ნივთიერებები;
დ) კრისტები.
1099. დენტინის ძირითადი ნივთიერება დასერილია:
ა ) ოდონტობლასტებით;
ბ ) ფიბრობლასტებით;
*გ) დენტინის მილაკებით;
დ) სტრუქტურირებული ლამელებით.
1100. რა აქვს უარყოფითი ავტოკლავში მაღალი წნევის ქვეშ სტერილიზაციას:
ა ) დიდხანს გრძელდება სტერილიზაციის პროცესი;
*ბ) იწვევს ინსტრუმენტების კოროზიას და ფერის შეცვლას;
გ ) არ ხდება საიმედო სტერილიზაცია;
დ) მავნე ზემოქმედებას ახდენს პერსონალზე.
1101. სოლისებური დეფექტისათვის კლინიკურად დამახასიათებელია:
ა ) რბილი და მგრძნობიარე ფსკერი, კრიალა კედლები;
*ბ) გლუვი და კრიალა ფსკერისა და კედლების მქონე ფიალისებური ნაპრალი;
გ ) პიგმენტირებული, შტრიხოვანი ლაქები მინანქარ-ცემენტის საზღვარზე;
დ) დეფორმირებული ფესვი.
1102. ჰიპერესთეზიის სამკურნალოდ გამოიყენება შემდეგი პრეპარატები:
ა ) არაფტორირებული აბრაზიული პასტები;
*ბ) კალციუმისა და ფტორის შემცველი პრეპარატები;
გ ) სამკურნალო სარჩულები;
დ) ხელოვნური გვირგვინი.
1103. გაიხსენეთ მე-7 თაობის ადჰეზიური სისტემების ინგრედიენტთა რაოდენობა:
ა ) სამკომპონენტიანი;
*ბ) ერთკომპონენტიანი;
გ ) ოთხკომპონენტიანი;
დ) ორკომპონენტიანი.
1104. სწორად ჩატარებული მინანქრის გრავირების მაჩვენებელია:
ა ) ცისფერი მინანქარი;
*ბ) ცარცისებრი მინანქარი;
გ ) ბზინვარე მინანქარი;
დ) უცვლელი მინანქარი.
1105. VI კლასის კარიესულ ღრუებს მიეკუთვნება დაზიანების შემდეგი ლოკალიზაცია:
ა ) მოლარების და პრემოლარების დისტალური ზედაპირები საღეჭი ზედაპირების დაზიანების გარეშე;
ბ ) საჭრელებისა და ეშვების საკონტაქტო ზედაპირები;
*გ) საჭრელების და ეშვების საჭრელი კიდე, პრემოლარებისა და მოლარების ბორცვები;
დ) საჭრელი კბილების ყელის დაზიანებები.
1106. არხის რომელი საბჟენი მასალა გამოიყენება პერიოდონტიტების მკურნალობის დროს, კბილის დროებითი ჰერმეტიზაციისთვის?
ა ) მყარი;
ბ ) პლასტიური გამყარებადი;
*გ) პლასტიური არაგამყარებადი;
დ) კბილის არხის დროებითი ჰერმეტიზაცია დაუშვებელია.
1107. კბილის ირგვლივ იოგს ქმნის პერიოდონტის ბოჭკოების შემდეგი ჯგუფი:
ა ) რადიალური;
*ბ) ცირკლულარული;
გ ) ტრანსსეპტალური;
დ) აპიკალური.
1108. პაროდონტიტის დროს კბილთაშუა ძგიდის განლევის ხარისხი დამოკიდებულია:
ა ) კბილების მორყევის ხარისხზე;
ბ ) ირგვლივი იოგის დაზიანების ხარისხზე;
გ ) თანმხლები დაავადების არსებობაზე;
*დ) ანთებითი პროცესის ინტენსივობაზე.
1109. პაროდონტის ქსოვილის ინერვაცია ხდება:
ა ) ქვედა ალვეოლური ნერვით;
ბ ) ზედა ყბის ნერვის წინა და უკანა ტოტებით;
გ ) სახის ნერვით;
*დ) სამწვერა ნერვის მე-2 და მე-3 ტოტებით.
1110. პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის აპლიკაციური ანესთეზიით გაუტკივარებას ვახდენთ:
ა ) მეთილენის ლურჯის წყალხსნარით და ბენზოკაინის ჟელეთი;
ბ ) კალიუმის პერმანგანატით და ლიდოკაინის 20%-იანი აეროზოლით;
*გ) ბენზოკაინის ჟელეტი, ლიდოკაინის 20%-იანი აეროზოლით;
დ ) 3%-იანი წყალბადის ზეჟანგით, პირომეკაინის მალამოთი.
1111. ქრონიკული მორეციდივე და მწვავე ჰერპესულ სტომატიტებს იწვევს:
ა ) მკრთალი სპიროქეტა;
ბ ) კანდიდას გვარის სოკოები;
*გ) მარტივი ჰერპესის ვირუსი;
დ ) სტაფილოკოკები და სტრექტოკოკები.
1112. ორალური კანდიდოზის გამომწვევია:
ა ) მკრთალი სპიროქეტა;
*ბ) კანდიდას გვარის სოკოები;
გ ) სტრეფტოკოკები;
დ ) სტაფილოკოკები.
1113. ლეიკოპლაკია მიეკუთვნება:
ა ) ეგზოგენურ ინტოქსიკაციებს;
*ბ) ლორწოვანი გარსის ტრავმულ დაზიანებებს;
გ ) ალერგიულ დაავადებებს;
დ ) ინფექციურ დაავადებებს.
1114. თავისუფალი დიზაინით პრეპარირების პრინციპია:
ა ) მინანქრისა და დენტინის მოცილება;
*ბ) დატოვება მინანქრისა, რომელსაც არა აქვს დენტინის საყრდენი;
გ ) მოცილება მინანქრისა, რომელსაც არა აქვს დენტინის საყრდენი;
დ) პრეპარირება ნებისმიერ სიღრმეზე.
1115. თავისუფალი დიზაინით პრეპარირების პრინციპია:
ა ) პრეპარირების მინიმუმი, ინფილტრირების მინიმუმი;
*ბ) პრეპარირების მინიმუმი, ინფილტრირების მაქსიმუმი;
გ ) პრეპარირების მაქსიმუმი, ინფილტრირების მინიმუმი;
დ ) პრეპარირების მაქსიმუმი, ინფილტრირების მაქსიმუმი.
1116. გვირაბისებრი პრეპარირება გულისხმობს:
ა ) ოპერაციული მიდგომა საკონტაქტო ზედაპირთან კიდოვანი მინანქრის შენარჩუნებით;
ბ ) ოპერაციული მიდგომა საკონტაქტო ზედაპირთან კიდოვანი მინანქრის შეუნარჩუნებლად;
*გ) ოპერაციული მიდგომა საკონტაქტო ზედაპირთან, საღეჭი ზედაპირის გავლით, კიდოვანი მინანქრის შენარჩუნებით;
დ) გვირაბის ფორმის ნებისმიერი პრეპარირება.
1117. ნაპრალისებრი პრეპარირება გულისხმობს:
ა ) ნებისმიერი მდებარეობის მცირემისადგომიანი ღრუების შიდა პრეპარირებას და მინანქრის მაქსიმალურად შენარჩუნებას;
*ბ) გარეგან მიდგომას საკონტაქტო ზედაპირების დემინერალიზებულ კერებთან ვესტიბულური ან ორალური ზედაპირების გავლით;
გ ) საკონტაქტო ზედაპირებთან შიდა მიდგომას ტრიანგულური ფოსოს ან ვესტიბულური ზედაპირის გავლით, კიდოვანი მინანქრის შენარჩუნებით;
დ) ნებისმიერი ზედაპირის ძაფისებური პრეპარირება.
1118. მინიმალური ჩარევისა და თავისუფალი დიზაინით პრეპარირების დროს გამოიყენება:
ა ) მაგარშენადნობიანიFფრთიანი ბორები;
ბ ) მსხვილი მარცვლოვნობის ალმასის ბორები;
*გ) წვრილი მარცვლოვნობის ალმასის ბორები;
დ) ნებისმიერი ფოლადის ბორები.
თერაპიული სტომატოლოგია
literaturis nusxa:a) m. mamalaZe. n. korsantia, l. sanoZe – operaciuli odontologia I nawili, Tbilisi, 2011, 311 gv.b) Summit J., Robbins J., Hilton T. etal – Fundamentals of Operative Dentistry. A contemporary approach // Quintessence Publishing Co, Inc. 2006, 599 p.g) Ломиашвили Л. М., Аюпова Л. Г. – Художественное моделирование и реставрация зубов // М., `Медицинская книга~ 2005, 285 с.d) Руле Ж.Ф., Уилсон Н., Фицци М. – Передовые технологии в оперативной стоматологии. Современная клиническая практика // М., Издательский дом `Азбука стоматолога~, 2005, 255 с.
e) Ахмад И. – Стоматологическая эстетика: зубная перспектива // ДентАрт, 2008, 1,12-23.v) Cohen R., Razzano M. – Successful proximal management of the minimal class 2 direct composite restoration//Inside Dentistry, 2009, 5, 2, 70-73.z) Николав А.И., Ценов Л. М. – Практическая терапевтическая стоматология, учебное пособие // М., `МЕДпресс-инфорль~ 2007, 923 с.T) Маунт Г. – Стоматология минимального вмешательства: ДентАрт, 2006, №1, №2, №3.i) Маунт Г. – Новая парадигма для оперативной стоматологий//Парадигма Грина Блэка// ДентАрт, 2008, 1, 55-60.k) Боровский Е. В. – Кариесс Зубов: препарирование и пломбирование//М.,АО `стоматология~, 2001, 144 с.Биденко Н.В. – Стеклоиономерные Материалы и Их Применение в Стоматологии Москва ,, Книга плюс ,, 2003.Борисенко А.В., Неспрядько В.П. – Композиционные Пломбировачные и Облицовочние Материалыю Киев ,, Книга плюс ,, 2001.l) Avery J. K., Chiego D.J. – Essentials of oral histology and embriology (A clinical Approach)//third edition, by mosby Inc. 2006, 241 p.m) Powers J., Wataha J. – Dental Materials, Properties and Manipulation Ninth edition, by Mosby Inc. 2008, 373 p.n) Roberson Th., Heymann H., Swift E. – Artand Science of Operative Dentistry. Fifth edition by mosby, 2006, 1006 p.o) Robinson D., Bird D. – Essentials of Dental Assisting Fourth edition//by Sounders, 2007, 534 p.p) Walmsley D., Walsh T., Lumley P. etal – Restorative Dentistry Second edition//Elsevier Limited, 2007, 229 p.
a) endodontiis safuZvlebi – q. gogilaSvilis redaqciiT//Tssu gamomcemloba, 2009, 254 gv.b) Коэнс., Бернс Р. – Эндодонтия//Интерпаин, 2000, 691 стр.g) Бир Р., Баумани М., Ким С. – Эндодонтология//Москва, МЕДпресс – информ, 2004, 363 стр.d) Клиническая эндодонтия. Успех в эндодонтии с применением ротационного никель-титанового инструмента. Профаилы, протейпер//под редакцией Т. П. Скрипниковои, Полтава 2002, 38 стр.e) Гутман Д., Думша Т., Повдэл П. – Решение проблем в эндодонтии. Профилактика, диагностика и лечение//Москва, МЕДпресс – информ, 2008, 591 стр.v) Хюльсманн М., Шефер Э. – Проблемы эндодонии. Профилактика, выявление и устранение//Издательский дом `Азбука~ 2009, 585 стр.z) Hargreaves K., Goodis H. – Dental Pulp//Quintessence Publishing CO, Inc, 2002, 500 p.T) Троуп М., Дебелян Дж. – Руководство по эндодонтии для стомотологов обцей практики.// Издательский дом `Азбука~ 2005, 70 стр.i) Луцкая И. К. – Эндодонтия. Практическое Руководство.//Москва, Медицинская литература, 2009, 191 стр.k) Роудз Дж. – Повторное эндодонтическое лечение. Консервативные и хирургические методы.//Москва, МЕДпресс – информ, 2009, 212 стр.l) T. SiSniaSvili – bavSvTa asakis Terapiuli stomatologia//Tbilisi, `codna~ 2004, 414 gv.
m)Курякина Н.В. – Терапевтическая стоматология детского возраста//Москва, Медицинская Книга, 2001, 744 стр.n) Камерон А., Уидмер Р. – Справогник по детской стоматологии//Москва, МЕДпресс – информ, 2003, 287 стр. Рогацкин Д.В., Гинали М.Б. – Исскуство рентгенографии зубовo) Padiatric Dentistry. Infancy through Adolescence. Pinkman J., Casamassimo P., McTigue D., Fields H., Nowak A. Fourth edition//Elsevier Inc. 2005, 750 p.p) МакДональд Р., Эивери Д. – Стоматология детей и подростков//МИА, Москва, 2003, 765 стр.J) `bazisuri da klinikuri endodontia~ - q. gogilaSvili, s. samxaraZe, gamomcemloba Sps `siesta~, 2012, 405 gv.
a) m. iverieli, n. abaSiZe – parodontis daavadebaTa farmakoTerapia, Tbilisi 2009, 249 gv.b) Цимбалистов А.В., Шторина Г.Б., Михайлова Е.С. – Профессионалная гигиена полостерта.//Санкт Петербург, институт стоматологии, 2002, 47 стр.g) Феди П., Вернино А., Грей Дж. – Паролонтологическая азбука// Издательский дом `Азбука~ четвертое издание 2003, 287 стр.d) Ласкарис Дж. – Лечение заболеваний слизистой оболочка рта//МИА, Москва, 2006, 300 стр.e) Нюман М., Винкельхофф А. – Антимикробные препараты в стоматологической практике// Издательский дом `Азбука~ 2004, 328 стр.v) Н. Ф. Данилевский., Магид Е. А., Мухин Н. А. и др. – Заболевания пародонта//Москва, Медицина, 1999, 319 стр.z) Грудянов А. И., Ерохин А. И. – Хирургические методы лечения заболеваний пародонта//МИА, Москва, 2006, 127 стр.T) Вольф Г., Ратеицках Э., Ратеицках – Пародонтология,//Москва, МЕДпресс – информ. 2008, 547 стр.e) Ласкарис Дж., Скалли К. – Атлас по пародонтологии проявления местных и системных поражении//МИА 2005, 347 стр.v) Мюллер Х. П. – Пародонтология//ГапДент, Львов 2004, 256 стр.