1

Nieuws 33e jaargang no. 2 • Maart 2011

2

Van de redaktie

Verkiezingen Provinciale Staten

Jawel, u treft hierbij alweer het tweede nummer van dit jaar aan. Dat heeft alles te maken met de provinciale verkiezingen die dit keer ook van groot belang zijn voor de landelijke politiek.

Overigens, de rol van provincie zelf is belangrijk genoeg om te gaan stemmen op 2 maart. Die rol is namelijk geleidelijk aan het veranderen, tenminste volgens Erik van Merrienboer, die we op pagina 4 aan de tand voelen.

Een aantal van onze fractieleden nam dit keer zelf de pen ter hand om u op de hoogte te brengen van de actuele Eindhovense politiek.

Ward Overeem geeft op pagina 8 een verhelderend exposé over ‘social media’.

En last but not least: onze vaste columnisten Harm Hofman en Leo Steinhauzer zorgen weer voor de reflectie, distantie en enige diepgang.

In dit nummer:Politiek actueel 3

Interview met Erik van Merrienboer 4

Stadhuisplein 1 6

Social media 8

Ab’s cursief 9

Columns 10/11

Colofon 12

Woensdag 2 maart zijn de verkiezingen voor de Provinciale Staten. Het zijn belangrijke verkiezin-gen. Natuurlijk is de uitslag de eerste test voor het kabinet Rutte en dus ook voor de landelijke oppositiepartijen. Ook kiezen de leden van Pro-vinciale Staten de leden van de Eerste Kamer. Het rechtse kabinet kan een kritische waakhond ge-bruiken, zo is gebleken.

Ook de PvdA in Eindhoven is er alles aan gelegen om in onze stad de grootste te blijven. Er moet in de stad fors bezuinigd worden; harde keuzes over ingrijpende maatregelen liggen in het verschiet. Een goede uitslag voor de PvdA zal een steun in de rug zijn voor iedereen die ervoor wil zorgen dat de meest kwetsbaren hierbij buiten schot blijven.

Maar op 2 maart gaat het óók over onze provincie. Een provincie die de komende jaren voor onze regio in belang gaat toenemen. Met de invoering van de nieuwe Wet op de Ruimtelijke Ordening (nWRO) verschoven er al taken van het SRE naar de provincie. Nu het kabinet voornemens is om de ‘+ status’ af te schaffen (een bijzondere status voor stadsgewesten, zoals het SRE) zal de Brede

Doel Uitkering (BDU) voor verkeer en vervoer niet meer naar het SRE, maar naar de provincie gaan.

We worden in onze regio dus afhankelijker van Den Bosch, met name op het gebied van ruimte, mobiliteit en mobiliteitsoplossingen. Dus ook voor de wijze waarop deze oplossingen ingepast gaan worden in onze kwetsbare natuur. Reden te meer om ervoor te zorgen dat er straks niet alleen asfalttijgers aan het roer staan. Wij hebben op dat gebied echt een ander verhaal te vertellen dan het CDA en de VVD.

Datzelfde geldt als we het hebben over arbeidsmarktbeleid. “Voornamelijk geen taak van de provincie”, vinden die twee partijen. Wij zien dat anders. Natuurlijk ligt de eerste verantwoordelijkheid bij gemeenten, maar binnen het economische domein (en dat is een domein dat de provincie wél tot haar kerntaken rekent) is het onmogelijk om succesvol te zijn zonder je met de arbeidsmarkt te bemoeien. Een recent onderzoek naar het arbeidsmarktbeleid van de provincie, door de Radboud Universiteit, steunt ons hierin.

Daarbij gaat het niet alleen om het voeden van onze kenniseconomie met goed opgeleide bollebozen. De arbeidsmarkt in Brabant krimpt en zal in de toekomst alleen nog maar harder krimpen. Op alle niveaus zal er krapte ontstaan. Toch zien we hele groepen, bijvoorbeeld veel 45+ ers, die met 25 tot 30 jaar werkervaring toch niet meer aan de bak komen. Wij zullen de grenzen opzoeken om ervoor te zorgen dat er voor deze mensen perspectief ontstaat. Ook zullen we er voor zorgen dat het economische debat niet alleen over kenniswerkers gaat, maar ook over mensen aan de ‘onderkant’ van de arbeidsmarkt.We zullen er voor zorgen dat de gezondheid van Brabanders niet ondergeschikt is aan economische belangen, zoals bij de Q-koorts.

Het recente verbod op megastallen is daarbij een goed begin, maar er moet nog veel meer gebeuren om de landbouwsector in Brabant om te vormen.

Op 2 maart kunnen we in al deze zaken een volgende stap zetten. Met een stevige PvdA in de Brabantse Staten.

door Paul van Liempd

DRINGENDE STEMOPROEPZoals bij iedere verkiezing werd er ook in het kader van de Provinciale

Staten verkiezingen kiezersonderzoek gedaan. Hieruit bleek dat de opkomst van de eigen PvdA-leden en PvdA-sympathisanten van doorslaggevend belang kan zijn voor verkiezingssucces. Daarom

roepen we u en iedereen in uw omgeving op om op 2 maart uw stem te laten gelden. Kleine moeite, groot belang.

Voor vervoer naar de stembus zetten we weer ‘Rode Taxi vervoer’ in. Als u daar gebruik van wilt maken kunt u op 1 of 2 maart bellen met

telefoonnummer: 040 2414425

LEDENVERGADERINGOp zaterdag 2 april is er weer een ledenvergadering op het

Stadhuis.Aanvang 10 uur

Agenda volgt via de website

3

Zondagopenstelling leidt tot verschraling

Politiek actueel Maar liefst 44 insprekers meldden zich bij de hoorzitting inzake de bezuinigingen.

De verschillende fracties van de gemeenteraad betrekken alle ingebrachte reacties zorgvuldig bij de bespreking van de voorstellen van het college van burgemeester en wethouders. Deze besprekingen vonden plaats in februari 2011 in de raadscommissies. Later wordt duidelijk welke keuzes de diverse fracties maken en voor welke standpunten er een meerderheid is. De standpunten van de raad zijn een advies aan het college. In februari werden dus nog geen definitieve besluiten over bezuinigingen genomen.

Kadernota

Het college bestudeert in de maanden maart en april de standpunten van de fracties. In mei presenteert het college de definitieve bezuinigingen in de zogeheten Kadernota. De Kadernota is de basis voor de begroting van 2012 en de jaren daarna. Deze nota met de voorgestelde plannen wordt besproken in de raadscommissie van 21 juni 2011. De gemeenteraad stelt deze belangrijke nota uiteindelijk vast op 5 juli 2011.

door Arnold Raaijmakers en Frank Depla

Op initiatief van D66 sprak de raadscommissie Economie en Mobiliteit op 21 december weer over de zondagopenstelling van winkels in Eindhoven.Uitgangspunt van het initiatiefvoorstel is dat alle winkels in Eindhoven alle zondagen van het jaar open moeten kunnen zijn. Volledige vrijheid dus voor de winkeliers. Tegelijkertijd biedt deze perma-nente openstelling de consument de mogelijkheid om te allen tijde zijn of haar koopbehoefte te be-vredigen.

De gedachte achter dit standpunt is volledige zelfbeschikking, dat ieder individu helemaal vrij is om te kiezen. Dus moeten alle Eindhovense winkeliers zelf kunnen bepalen of ze op een zondag, of welke dag van de week ook, al dan niet open gaan. Maar zijn winkeliers wel vrij om te kiezen? Of is er sprake van de dictatuur van de consumptiemaatschappij en het grootwinkelbedrijf? Volgens de Partij van de Arbeid zijn er wel enkele stevige kanttekeningen te plaatsen.

Als deze vrijheid echt wordt doorgetrokken is de ultieme consequentie immers dat alle winkels in Eindhoven ook echt twentyfour/seven (24 uur 7 dagen in de week) open mogen zijn. Niet duidelijk is hoe in het geval van 24/7 omgegaan moet worden met veiligheids- (‘s nachts) en leefbaarheidsissues (wonen in winkelgebieden)? Wie weet kan D66 hier nog over nadenken. Of denkt men hier liever niet over na, omdat de consequentie dan is dat het enige argument voor de volledige zondagopenstelling, de totale vrijheid van het individu, toch begrensd moet worden?Opvallend was dat er voorafgaand aan het initiatiefvoorstel geen overleg is geweest met bijvoorbeeld het vertegenwoordigende orgaan van de winkeliers in de binnenstad, de Stichting Detailhandel Binnenstad Eindhoven. Het standpunt van de SDBE staat immers haaks op dit initiatief. De detaillisten in de binnenstad zijn tevreden met de huidige veertien koopzondagen en achten verdere oprekking dus overbodig. Onder andere omdat ze niet alle zondagen in de winkel kunnen en willen staan. De enige vraag die men heeft is meer en betere inspraak in de vaststelling van de data voor de veertien koopzondagen. De ‘vrijzinnige’ partijen in de gemeenteraad praten dus over de detaillisten en niet met de detaillisten. Jammer!Verder werd om de totale zondagsopening te ondersteunen de consument er bij gehaald. De

consument moet immers volgens sommige partijen, als de behoefte daar is, op alle (zon)dagen kunnen shoppen. Iedere zondag dat de winkels dicht zijn is een ‘ernstige’ beperking van de rechten en vrijheden van de consument. Het leek er in de commissievergadering echter op dat een aantal fracties niet op de hoogte is van het feit dat ook het Winkelcentrum Woensel één zondag in de maand open is. Dit betekent dus dat er minimaal twee zondagen in de maand twee volledig geoutilleerde grote winkelcentra open zijn.

Daarnaast zijn er ook nog de zondagopenstellingen in de kleinere winkelcentra en, je zou het bijna vergeten, internet! Kortom, aanbod en mogelijkheden genoeg. Maar het schijnt toch nog meer te moeten. Maar moet het altijd meer? Betekent meer ook altijd beter? Moet juist in deze tijd consumeren nog steeds als een god aanbeden worden, of is het tijd voor ‘consuminderen’ en bewuster leven?

Tot slot werd voorbijgegaan aan het feit dat als detaillisten de vrije keuze hebben, we misschien straks in een binnenstad lopen waar alleen de grootwinkelbedrijven alle zondagen open zijn en de lokale middenstand, met haar bijzondere en leuke winkelconcepten en persoonlijke benadering, de deuren dicht houdt en de rolluiken naar beneden. Hoe aantrekkelijk is dit? Is dit reclame voor de stad?

Ook dreigt door de onbeperkte openstelling een verdere teloorgang van de couleur locale. Deze trekt weg uit de binnenstad omdat de kosten te hoog worden en men ook niet in voldoende mate aan gekwalificeerde medewerkers kan komen. Hierdoor dreigt het aanbod in de binnenstad te verschralen en worden we overgeleverd aan de grootwinkelbedrijven. Koopgoten die door het gehele land identiek zijn, vervelend dus!

Kortom, weinig tot geen argumenten om de volledige zondagopenstelling te onderbouwen, integendeel. En nee, de PvdA wil niet terug naar de volledige zondagsrust. Daar zijn weer andere partijen voor. Maar we vinden, samen met de ondernemers in de binnenstad, veertien koopzondagen voldoende. We willen dus niet veranderen om het veranderen! Meer is immers niet altijd beter. En onbeperkte vrijheid van de een gaat vaak ten koste van de vrijheid en de rechten van de ander.

4

Erik van MerrienboerInterviewdoor Wildrik Burema

Je bent in 1999 bij de gemeente Eindhoven komen werken.

Ik ben begonnen als bestuursadviseur van toenmalig wethouder Nico van der Spek. Al vrij snel ben ik dat gaan combineren met het programmamanagement Grotestedenbeleid. Dat lag nogal voor de hand omdat ik van de SER kwam, waar ik tien jaar heb gewerkt, en als laatste een advies over het grotestedenbeleid had voorbereid. Dit beleid wilde fysieke herstructurering en sociale innovatie verbinden door de stadseconomie centraal te stellen. De stad als motor van de economie; dat kwam in de jaren negentig het meest sprekend tot uitdrukking in het Eindhoven van Rein Welschen, waar veel gaande was rondom economische structuurversterking en de Europese programma’s.

Klopte dat beeld toen je hier eenmaal werkte?De eerste opdracht die ik kreeg: ‘beschrijf de betekenis van de sector Kunst en Cultuur voor het Stadsdeelgericht werken’. Dat voelde wel een beetje als een ontgroening. Maar ik heb er geloof ik nog een redelijk verhaal van gemaakt en ik had dan ook al snel een klik met Nico. Ik werd al snel gevraagd de redactie op me te nemen van de stadsvisie 2010 en het stedelijk ontwikkelingsprogramma - een fantastische kans om veel mensen binnen en buiten de gemeentelijke organisatie te leren kennen.

In 2002 werd je hoofd van de Bestuursstaf.

Ja en al vrij snel kreeg ik een rol te spelen bij een college van B&W waar de PvdA niet inzat. Ik heb vier jaar bij die regenboogcoalitie mogen fungeren als strategisch adviseur. Na vier jaar kon ik degenen van wie ik de primaire adviseur was, namelijk Sakkers en Mittendorff, vertellen dat ik hun collega ging worden. Een opvallende wending die je niet van tevoren bedenkt.

En wat gebeurde er toen? Je had zeven jaar lang als beleidsadviseur dicht bij het vuur gezeten en zelfs vier jaar lang een ons niet welgevallig college geadviseerd hoe ze zich staande moesten houden tegenover onze oppositie...

Ehh.. dat ging in het begin nog wel aardig; later was er geen houden meer aan met vier vertrokken wethouders en - nog later - de VVD als ‘bijzit’. Toen kwam de uitdaging om zelf te ervaren hoe het is om te acteren in die politieke arena, dus gewoon in het domein van de raad en de commissies. En natuurlijk de zeepkist op in de stad. Een van mijn eerste klussen als wethouder was het verdedigen van de invoering van betaald parkeren bij winkelcentrum Woensel voor een zaal met burgers en ondernemers. Dit was natuurlijk

voor mij de echte rolwisseling van ambtenaar naar bestuurder. Maar het is me goed afgegaan denk ik, - de oppositie heeft me nog een trofee (met twee manchetknopen) gegeven voor beste wethouder - maar ik ben natuurlijk wel altijd meer bestuurder dan politicus gebleven. In die rol ben ik door Gaby van de Biggelaar en Frank Cools dan ook nadrukkelijk gecast. Voor de zorgvuldige wijze waarop die twee in 2006 te werk zijn gegaan, neem ik nog altijd m’n petje af.

Toch had je wel een paar politiek gevoelige dingen in je portefeuilleIk had de regioportefeuille met daarin mobiliteit. Kwetsbaar omdat het dossier rond de kleine ‘Ruit om Eindhoven’ (BOSE) een Achilleshiel voor de coalitie was. Er was voor de verkiezingen een krappe meerderheid voor het BOSE-tracébesluit en na de verkiezingen was er een krappe meerderheid tegen. PvdA en SP wilden dat besluit niet uitvoeren, het CDA wel. Ik voelde het als mijn taak om dat dossier ‘onschadelijk te maken’. Daarbij kon ik kiezen tussen pappen en nat houden of proberen te gaan voor het betere verhaal, waar we ons wel in konden vinden En ik ben voor dat betere verhaal gegaan. Een verhaal dat uit gaat van samenhang tussen mobiliteit, ruimte/natuur en economie, dus niet alleen infrastructuur maar ook allerlei andere maatregelen - een landelijke primeur.

Wat reken je tot je successen?

De omslag in het openbaar vervoer. Niet alleen met de succesvolle gratis OV proef maar vooral ook met een OV-aanbesteding die er toe geleid heeft dat er 30 procent meer busuren gereden worden in de regio. Daardoor is Eindhoven van een ‘lelijk eendje’ in het OV verandert in trendsettend. Trots ben ik ook op het Actieplan Fiets, de dynamische Groene Golf, de vernieuwde Tilburgseweg. Ook rond milieu kun je vaststellen dat Eindhoven in duurzame energieproductie landelijk koploper is geworden. Denk aan de Bio-energiecentrales bij de zwembaden en in Meerhoven. Ook met z’n milieuzone zit Eindhoven aan de positieve kant van de streep.

Het opbouwen van een sector economische zaken - die bestond in Eindhoven niet - en ondernemersdienstverlening is belangrijk geweest. Aan de groeiende betekenis van Brainport en Design voor onze stad heb ik een behoorlijk steentje mogen bijdragen. En ik heb hard getrokken aan de komst van de Fontys Sporthogeschool naar onze stad.

Wat is er niet gelukt?

Ik vind zelf dat de samenwerking in het stedelijk gebied achter is gebleven bij onze aanvankelijke ambities en ik ben bijvoorbeeld teleurgesteld dat zo’n Internationale school en de nieuwbouw van de VMBO’s zo lang duurt. Uiteindelijk komt het allemaal wel goed dus is er geen sprake van niet lukken, het is meer de onrust dat we er met z’n allen zo lang over moeten doen.

Het is niet gelukt een meer dan cosmetische verbetering te realiseren bij de maatschappelijke accommodaties. Als ambtenaar heb ik in 2001 een nota geschreven waarin ik een pleidooi hield om te komen tot één maatschappelijk accommodatiebedrijf, dus alle vrije tijds– sport–, cultuur- en onderwijsvoorzieningen in één bedrijf. Vervolgens heeft Ad Pastoor daar een vastgoedbedrijf van gemaakt, wat iets wezenlijk anders is. Bij een maatschappelijk accommodatiebedrijf kun je bijvoorbeeld de niet sluitende exploitatie van een functie/gebouw in een kwetsbare wijk opvangen met het resultaat in wijken waar de exploitatie een plus vertoont. En wat je nu ziet is dat alle maatschappelijke voorzieningen ieder voor zich zwarte cijfers moeten draaien en heb je dus geen vereveningsprincipe van sterkere naar zwakkere functies/wijken. De PvdA heeft altijd ingezet op multifunctionele accommodaties, een maakbaarheidsidee waarvan is gebleken dat deze heel moeilijk te realiseren is als je geen goede greep krijgt op exploitaties en beheer. Dat heeft er per saldo toe geleid dat we heel veel geld in Spilcentra hebben geïnvesteerd, maar eigenlijk alleen maar in onderwijs en peuterwerk en niet in de buurtfunctie van Spil.

Hoe kijk je terug op je inspanningen bij de burgerparticipatie?

Positief. Voor mij is het verhogen van burgerparticipatie overigens geen zaak waar gemakkelijke recepten voor zijn. Wantrouwen in de overheid gaat per kilo en vertrouwen komt per ons. Ik vind dat we bij burgerparticipatie echt stappen hebben gezet door de verordening samenspraak en inspraak. Niet dat de burgers er morgen meteen heel blij van worden maar het legt wel een basis voor de toekomst. En dan de buurtcontracten, daar mogen we echt trots op zijn. Volhouden is het devies! Als je zo’n concept na vier jaar weer zou weggooien, ben je verder van huis.

Regionaal bestuur had ook je interesse

5

In een half jaar van wethouder/SRE-bestuurder via gemeentesecretaris naar provinciedirecteur. Is Erik van Merreinboer een Jobhop-per of iemand die weet wat hij wil ? Een interview, met als rode draad de provincie..

De hele agenda van de regionalisering, de stadsprovincie en herindeling is toch altijd een beetje mijn terrein geweest. Indertijd heeft vooral Rein Welschen zich daar sterk voor gemaakt vanuit een analyse van het organiserend vermogen dat nodig is om het als regio ook in een ruimere, Europese context goed te kunnen blijven doen. De provincie was toen nog erg een passieve provincie van toelatingsplanologie en van toezicht. De stadsprovincie was een actief concept, dat je overigens in veel landen aantreft.

Inmiddels werk je zelf bij die provincie, is daar dan iets veranderd?Tot vier of vijf jaar geleden heb ik altijd gezegd dat ze mij op dat schaalniveau nooit zullen aantreffen. De provincie was toen het middenbestuur tussen rijk en gemeenten en er werd over gesproken in termen van overbodigheid. De provincie van nu kan - als we willen - zich ontpoppen van een vermolmd middenbestuur tot een internationaal opererende, ‘regional government’. Dat moet ook, want het SRE is niet in staat, of liever gezegd is niet staat gesteld om voldoende krachtig als regio te acteren. Eindhoven en het SRE-gebied zijn ook te klein om dat alleen goed te kunnen blijven doen. Ik geloof in een toekomst van Europese regio’s. Eindhoven heeft decennia lang een bijna niet Nederlandse dynamiek gekend als het gaat om ruimte en economie. Eindhoven had altijd de kracht en het draagvlak om dat soort

ontwikkelingen zelf te sturen. Maar nu zit de stad in een andere levensfase, zo komt de tijd van een uitbundig renderend grondbedrijf echt nooit meer terug. Eindhoven wordt wat dat betreft veel meer een gewone stad zoals Tilburg of Breda, die altijd al veel meer afhankelijk waren van hogere overheden. Het jarenlang bestaande beeld van de regio Zuidoost Brabant als een gebied dat met de rest van de provincie niet zo veel te maken heeft is overigens ook inhoudelijk aan het verschuiven. Kijk naar de bedrijven langs de A2, de grootste pendelstroom komt tegenwoordig uit Midden-Brabant en niet langer uit De Kempen of De Peel. Dat is ook logisch, bijvoorbeeld omdat steeds meer werknemers hun loopbaan moeten afstemmen

met hun partner. En vanuit Midden-Brabant is een combinatie met de Randstad veel makkelijker te maken.

De aanleg van de A50 naar Nijmegen heeft een kennisintensiteit tussen Zuidoost Brabant, noordoost Brabant en Nijmegen op gang gebracht. Ook dat veroorzaakt een schaalsprong in de arbeidsmarkt. Dus het beeld van de SRE als een zelfstandig gebied waar 500 000 inwoners economisch en sociaal met elkaar verbonden zijn is aan het verschuiven. De strategische keuze om in de driehoek Eindhoven-Leuven-Aken te gaan samenwerken is daarvan ook een erkenning. We weten inmiddels dat ‘verlengd lokaal bestuur’ geen weg aanlegt. We kunnen en moeten van bestuurders in Bergeijk niet verlangen de doorslaggevende stem te zijn in de besluitvorming over een weg rond Laarbeek.

Dat wilden we toch ook niet? Wij hebben juist daarom altijd ingezet op een stadsprovincie.

Inderdaad, de stadsprovincie leek daar heel lang het ideale model voor. Maar ik denk nu dat de schaal daarvan inmiddels ook te klein is, bijvoorbeeld rondom mobiliteit, natuur en sommige bedrijvenlocaties. Je ziet nu ook dat de meest complexe dossiers juist aan de randen van dat gebied spelen, denk aan de A58, Eindhoven Airport, de Noordoost-Corridor. Ik zie een provincie die meer erkenning gaat

geven aan de steden en niet langer alleen aan het landelijk gebied. Maar dit betekent ook dat stadsbestuurders de provincie in die rol ook schragen. Ik zie een - voorzichtig - toenemende aandacht vanuit de stedelijke politiek voor de Staten. Ik ben heel blij dat Paul van Liempd gaat voor een Statenzetel.

Bevalt je nieuwe baan bij de provincie?

Ja, het bevalt prima. Ik ben directeur Economie en Mobiliteit en daarbij ook verantwoordelijk voor Europa en voor BrabantStad. Dat vind ik leuke domeinen en het voelt ook als ‘mijn’ domeinen. De provincie heeft jaren geknokt tegen afschaffing en een heel bleek profiel. De provincie krijgt nu een nieuw profiel op het gebied van ruimte, economie, natuur en cultuur. Zo kan de provincie van een bleek middenbestuur uit het huis van Thorbecke samen met de steden een primaire overheid worden in de context van Europa van de regio’s. Het Rijk wordt zelf wordt nu veel meer het bleke middenbestuur - de taakuitholling van de nationale overheid richting internationaal en regionaal/lokaal gaat onverminderd voort. De nationale politiek krijgt steeds meer trekken van een achterhoede - bezig om ‘de nul’ vast te houden maar niet met de vraag hoe we wedstrijden winnen. Toen de provincie Brabant in de ’Agenda van Brabant’ de missie formuleerde om te behoren tot de top van de kennisregio’s heb ik tegen Rob van Gijzel gezegd: we kunnen de stadsprovincie nu eindelijk begraven want zij komt in Den Bosch. Een provincie die niet alleen de belangen van het landelijk gebied en de kleine gemeenten dient, maar ook en zelfs vooral het stedelijk netwerk wat Brabant is. Het commitment van de provincie met wat wij hier in Eindhoven al vijftien jaar doen is er eindelijk. Zo zorgt de provincie voor vestiging van kennisinstituten op het terrein van duurzame zonne-energie in Eindhoven en geven ze support aan de Dutch Design Week, de Internationale School, handelsmissies e.d. Ik geloof echt in een coalitie van de provincie met de grote steden in die internationale context.

In een half jaar van wethouder/SRE-bestuurder via gemeentesecretaris naar provinciedirecteur. Weet die man wel wat hij wil ?

Jazeker! Ik ben geen job-hopper. Na 22 jaar ben ik bij mijn derde werkgever begonnen. En net als 12 jaar geleden toen ik naar Eindhoven kwam, is sociaal-economische structuurversterking in een internationale context mijn drijfveer en de rode draad die ik in Den Bosch weer nadrukkelijk oppak.

6

Stadhuisplein 1

Sinds september hebben we het over de huisvesting van ambtenaren. Momenteel zijn ze tijdelijk gehuisvest in de Kennedytoren, voor de komende decennia moet een oplossing worden gezocht.In 2009 heeft de raad hiervoor kaders vastgesteld, nu is het tijd om de locatie te kiezen.

Het is van enorm belang dat wij als raad een weloverwogen keuze maken. Het gaat namelijk om heel veel maatschappelijk geld en we nemen een beslissing waar we zeker 50 jaar aan vast zitten. Voor onze fractie betekent dit, dat we dat geld op zo’n manier moeten inzetten, dat de stad er ook wat aan heeft. Dat we er een gebied mee ontwikkelen, of dat we het geld inzetten als aanjager voor andere ontwikkelingen (zoals in Utrecht of Hengelo), of dat we de leefbaarheid in de stad ermee vergroten.In ieder geval zó, dat de Eindhovenaar er ook wat aan heeft. Vergelijk de ontwikkeling van de Heuvelgalerie indertijd: de gemeente zette toen het Muziekcentrum en het Casino in als aanjager. En als gemeente hebben we maar enkele keren per eeuw de kans om een dergelijk bedrag in de stad te investeren.

Nu ligt er een plan voor waarin alle ambtenaren worden gehuisvest in het TD gebouw, dat daarvoor verbouwd wordt tot 2 keer zoveel m2 kantoorruimte. Voor de som van zo’n 60 miljoen euro. De publieksfuncties zoals het inwonersplein worden gehuisvest op het Stadhuisplein.

De keuze voor de TD is een keuze ingegeven door de crisis: we kunnen het gebouw niet verkocht krijgen, het is eigen bezit, dus kiezen we voor de pragmatische oplossing. Een keuze vanuit de armoe, in onze ogen, niet vanuit de kans. De crisis gaat tenslotte weer voorbij, de keuze voor de locatie blijft.

Sinds september hebben wij geprobeerd om er achter te komen of er nóg een motivering was voor deze keuze. Wij vonden deze wat mager, temeer omdat nog geen jaar geleden door de gemeente het TIO gebouw (toren achter het MO gebouw op het Begijnhof ) is aangekocht met de bedoeling alle ambtenaren aan het Stadhuisplein te huisvesten. Wat was er met die plannen gebeurd? Waren die in een jaar tijd helemaal van de baan? Enkel door de crisis? Wat was de

stedenbouwkundige visie achter dit voorstel? Hoe paste dit voorstel in de ontwikkelingsopgave die we als stad nog hebben?

Wij hebben er in alle discussies (en dat zijn er vele, we hebben het voorstel al twee keer van de agenda afgehaald) geen afdoende antwoord op gekregen. Inmiddels zijn we er wel achter dat het apparaat er flink druk achter zet. Heel belangrijk dat men weet waar men aan toe is. We begrijpen ook dat dit voor het college een zwaarwegende factor is. Maar voor de fractie is het geen reden om overhaast een keuze te maken. Alle bouwprojecten worden momenteel onder de loep genomen omdat de tijden veranderd zijn. VMBO scholen worden niet zomaar meer gebouwd, vergunningen voor kantoren worden niet meer afgegeven. Durven we dan ons eigen project niet ook door dezelfde bril te bekijken?

Ik kan nog niet uitleggen aan de stad waarom we voor 65 miljoen een kantoor bouwen voor ambtenaren op die plek waar het niets toevoegt aan een verdere ontwikkeling. Daarom proberen we, door een initiatiefvoorstel, een eigen onderzoek in te stellen. Een second opinion. We willen een commissie van onafhankelijke deskundigen instellen die bekijkt of we de goede keuze maken met dit plan. Zo ja, dan kunnen wij het uitleggen, zo nee, dan hebben we onszelf voor een grote miskoop behoed.

Dossier Huisvesting ambtenaren:

Waarom een onderzoek?door Mieke Verhees

De eerste concrete gevolgen van de crisis beginnen langzamerhand zichtbaar te worden. Zo heeft dit kabinet besloten om maatregelen in te voeren die Sociale Werkers (WSW’ers) en Wajongers hard gaan treffen. Ook heeft het kabinet een bezuiniging doorgevoerd op het participatiebudget.

Dit budget is erop gericht om mensen te ondersteunen zodat ze volwaardig mee kunnen doen in de samenleving. Het participatiebudget bestaat uit drie onderdelen:• Het werkdeel: is erop gericht om mensen die

in de bijstand zitten te reïntegreren naar (on)betaald werk.

• Volwasseneducatie: Is erop gericht om volwassenen hun diploma te laten halen.

• Inburgering: Is erop gericht om mensen te laten integreren door o.a. de Nederlandse taal te leren

De gemeente Eindhoven heeft de afgelopen jaren ruim in het jasje gezeten waardoor verschillende extra projecten uit het participatiebudget gefinancierd zijn. Een van de voorbeelden is het project voor ex-gedetineerden. Zij kregen een intensief en duur traject aangeboden zodat ze uiteindelijk een baan konden vinden. Door de crisis en het toenemend aantal bijstandsgerechtigden moet er wat minder uitgegeven worden. Daarom heeft het college ervoor gekozen om in 2011 voor de snelle winst. Dat zijn de mensen die binnen een jaar aan een baan geholpen kunnen worden. Dat betekent dat de mensen die langer dan een jaar nodig hebben, minder makkelijker op hulp van de gemeente kunnen rekenen. Voorbeelden daarvan zijn hoger opgeleide vluchtelingen, die een waardevolle bijdrage kunnen leveren aan het vervullen onze ambities op het gebied van kenniseconomie. Er vindt er als het ware een selectie aan de poort plaats. Daarmee laten we een hele grote groep Eindhovenaren in de steek waardoor zij steeds verder van de arbeidsmarkt komen te staan.

De fractie heeft bezwaar tegen deze selectie aan de poort. Wat ons betreft moet de focus liggen op arbeidsperspectief van een persoon. Dus als de kans reëel is dat een bijstandsgerechtigde op termijn aan een baan geholpen kan worden, zou die persoon geholpen moeten worden.

Terugkomend op het voorbeeld van de hoger opgeleide vluchteling zou dat betekenen dat hij of zij 2 jaar de tijd krijgt om klaar te zijn voor de arbeidsmarkt. Dinsdag 8 februari is hierover gediscussieerd tijdens de raadsvergadering. Wij hebben een amendement ingediend waarmee we het jaar als criterium eruit hebben geamendeerd. Met de steun van anderen hebben we een meerderheid gehaald waarmee deze essentiële verandering tot stand kwam.

door Yasin Torunuglu

Gevolgen Crisis

7

De lokale politiek krijgt zijn beslag in de collegekamer, fractie– en commissiekamers en... uiteindelijk in de raadszaal. In deze rubriek vertellen onze raadsleden zelf waar ze mee bezig zijn.

door Hifid BouteibiInburgering niet langer nodig?

door Yasin Torunuglu

Werkgroep woningsplitsing komt met rapport

Het kabinet gaat de komende jaren bijna tweederde van het budget voor de inburgering schrappen. Wij besteden hier jaarlijks ongeveer een half miljard euro aan. Er zullen dus honderden miljoenen euro’s bezuinigd worden op zaken waar wij in Nederland de afgelopen jaren verhitte discussies over hebben gevoerd. Namelijk integratie!

Inburgering dat als middel ongelooflijk belangrijk is om integratiedoelstellingen te bewerkstelligen wordt nu aan de kant geschoven. Het argument is dat deze groep de inburgering maar zelf moet gaan bekostigen. Echter, niet iedereen van wie wij vinden dat deze de mogelijkheid moeten krijgen om in te burgeren zijn ook daadwerkelijk inburgeringplichtig. Bijvoorbeeld omdat zij uit een ander EU-land komen. Deze groep zal dus geen inburgeringexamen volgen op het moment dat zij de kosten helemaal zelf moeten betalen.

Het wordt duidelijk dat deze bezuiniging een houding vertegenwoordigt waarin dit kabinet wijst naar de verantwoordelijkheid van

bepaalde groepen in de samenleving zonder deze gezamenlijk te willen delen. Nu terug naar Eindhoven. Want in de steden zullen deze bezuinigingen doorgevoerd moeten worden. Maar hoe doe je dat dan? Wij hebben een drietal scenario’s van het college voorgelegd gekregen:De gemeente beperkt zich tot doelgroepen waarvoor zij wettelijk verplicht een aanbod moet doen. De gemeente doet ook een aanbod aan verplichte inburgeraars uit de WWB of met een gezinsinkomen van maximaal het wettelijk minimum loon. Alle verplichte inburgeraars ontvangen een aanbod zonder de nieuwkomers (arbeidsmigranten en gezinsherenigers vanaf januari 2011)Het laatste scenario voorziet een aanbod voor alle verplichte inburgeraars. Waarschijnlijk vanuit het besef dat de gemeente Eindhoven altijd het beleid heeft gevoerd waarin de potentiële inburgeraars zelf het initiatief moesten nemen om een aanbod te vragen. Een goed beleid want Eindhoven heeft een enorm hoog slagingspercentage. Dat komt dus ook mede doordat mensen die intrinsiek gemotiveerd zijn zich melden. Tegelijkertijd

heeft dit beleid ervoor gezorgd dat Eindhoven een relatief groot bestand heeft met nog in te burgeren personen. Een onbedoeld gevolg van een bedoeld beleid. Het zou erg sneu zijn voor andere inburgeringplichtigen als zij nu geen aanbod zouden ontvangen van de gemeente.

Ons standpunt is dat niet zomaar iedereen die inburgeringplichtig is een aanbod zou moeten krijgen. Volgens ons zou inburgering betekenen dat je o.a. je kansen op de arbeidsmarkt vergroot. Echter, wij weten allemaal dat 60 plussers weinig kans hebben op de arbeidsmarkt. Ongeveer 180 personen boven de 60 jaar zouden een aanbod krijgen waar zij op in zouden moeten gaan. Ons voorstel is om deze groep geen duur inburgeringtraject te laten volgen maar de keuze te geven deel te nemen aan projecten waarin integratiedoelstellingen worden nagestreefd. Op deze manier besteed je geen gelden die de beoogde doelstelling niet gaan halen en tegelijkertijd onderken je het belang van integratie voor alle doelgroepen ongeacht de leeftijd.

De vele negatieve signalen die uit de stad worden ontvangen over misstanden en vervelende veelal schrijnende en gevaarlijke situaties voor eigenaren, huurders, bewoners en omwonenden vormden de aanleiding om een hoorzitting over woningsplitsing en kamerbewoning te organiseren door de gemeenteraad van Eindhoven. Het doel was om informatie te verkrijgen over de aanpak waardoor overlast verminderd of opgeheven kan worden

Een hoorzitting is een gesprek waarin raadsleden met burgers, organisaties of deskundigen om tafel zitten om zich (in dit geval) te laten informeren over kamerbewoning of woningsplitsing. Er is een advertentie geplaatst in Groot Eindhoven om bewoners op te roepen voor de hoorzitting. Dit heeft boven verwachting veel reacties opgeleverd. In totaal heeft de werkgroep 35 gesprekken met bewoners gevoerdAlle bewoners die de werkgroep gesproken heeft, ervaren overlast. Het gaat daarbij zowel om kamerbewoning als om woningsplitsing. Waarbij de meeste overlast werd ervaren door de arbeidsmigranten (MOE-landers). Zij zijn moeilijk aanspreekbaar. De verstoring van de sociale cohesie is een prominent punt van overlast. Als oorzaken worden genoemd: veel verschillende bewoners,

veel verloop onder de bewoners, taalproblemen, cultuurproblemen, verschillende leefpatronen. Ook worden veel panden overbewoond en zijn de mensen niet ingeschreven bij de gemeente. De geluidsoverlast wordt in een aantal gevallen veroorzaakt doordat de woningen niet geschikt zijn voor kamerbewoning. De woningen zijn erg gehorig. Als voorbeeld wordt het ‘jaren 30 huis met houten vloeren’ genoemd.

OorzakenEr is een economische vraag naar goedkope arbeid die arbeidsmigranten aantrekt. De huisvesting van deze arbeidsmigranten wordt vaak door de werkgever geregeld en is gekoppeld aan het arbeidscontract. Hierdoor ontstaat een afhankelijkheid van arbeidsmigranten ten opzichte van de werkgever. Via de ‘normale weg’ maken deze arbeidsmigranten nauwelijks kans op een huurwoning. Dit heeft te maken met de lange inschrijftermijn bij de woningcorporaties en er in de particuliere verhuur vaak een vast contract wordt gevraagd. Daarnaast wordt geconstateerd dat MOE-landers (mensen uit Midden– en Oosteuropa) een slecht imago hebben waardoor verhuurders hen niet wensen.Net als de bewoners, noemen de professionals oorzaken van de overlast die te maken hebben met cultuurverschillen en taalproblemen. Ook

overbewoning, alcoholgebruik, parkeeroverlast, geluidsoverlast, rotzooi in de tuinen en op straat, slecht onderhoud van de woningen en de verschillende werktijden en leefpatronen worden benoemd. Op dit moment heeft de kredietcrisis een negatieve invloed. Banken trekken zich terug en het is steeds moeilijker om een hypotheek te krijgen. De huizen dalen in waarde en staan steeds langer te koop. Daarnaast is er een toenemend aantal executieverkopen. De zogenoemde huisjesmelkers hebben hierdoor steeds meer mogelijkheden gekregen om huizen te verwerven. De werkgroep heeft van verschillende kanten gehoord dat in toenemende mate geld wordt witgewassen door de aankoop van een pand. Ook worden criminele activiteiten vermoed. De werkgroep heeft ook werkbezoeken afgelegd aan Rotterdam (Alijda aanpak) en aan Den Haag (De Pandjesbrigade) omdat in deze steden soortgelijke problemen zich voordoen. Het verschil tussen Eindhoven en de beide steden is dat daar een integrale aanpak en meer budget wordt vrijgemaakt om de problemen aan te pakken. Momenteel is de werkgroep bezig om de conclusies en aanbevelingen te schrijven. Begin maart zal het rapport aangeboden worden aan de raad.

8

door Ward Overeem

Social media en de PvdA-EindhovenAl meer dan een jaar, en in toenemende mate, voert de PvdA zowel landelijk als op lokaal ni-veau, met een relatief ‘nieuwe’ insteek campagne op straten en in de wijken. Niet langer wordt er slechts een flyer in de hand van elke voorbijgan-ger gedrukt, of gaan we huis-aan-huis aan men-sen vragen wat er goed gaat in hun wijk en wat beter kan in hun wijk.

De nieuwe canvasmethode sluit hier goed bij aan. In plaats van enkel te zenden en onze boodschap zoveel mogelijk over te brengen, geven we men-sen veel meer de ruimte om hun eigen verhaal te vertellen, communiceren we effectiever met ze en luisteren we naar ze. Maar zeer zeker het goed ge-bruik van online sociale netwerken sluit hier uit-stekend op aan. Ook daar zijn we niet alleen bezig met zenden, maar communiceer je ook terug en ga je zoveel mogelijk verbindingen aan.

Dit doen we met drie hoofddoelen in ons achter-hoofd: • Mensen en dus potentiële stemmers aan je

binden. • Nieuwe, via traditionele weg moeilijk te berei-

ken doelgroepen aanspreken. • Bewustmaking en informeren van aankomen-

de verkiezingen.

De PvdA-Eindhoven is sinds vorig jaar op vele fronten op het internet actief. Zo zijn er naast haar eigen website inmiddels een hyvespagina, een facebookpagina een linkedinpagina en een twitteraccount van de Pvda-Eindhoven te vinden op internet. Het gebruik en de effecten van social media wordt nog weleens door menig PvdA’er in twijfel getrok-ken. Dat is jammer omdat elke vorm van pr & mar-keting bijdraagt aan een grotere bekendheid van de activiteiten van de PvdA-Eindhoven. Welk nut heeft het gebruik maken van social media. Met deze sociale mediasites kan de PvdA-Eindhoven zich profileren, haar zichtbaarheid vergroten, de actualiteit in beeld brengen, discussies aanzwen-gelen en foto’s en verslagen van haar acties ken-baar maken. Uiteraard zijn bovengenoemde soci-ale netwerken niet alleen zaligmakend en zult u ook gewoon de PvdA-Eindhoven nieuwsbrieven, uitnodigingen per post en per mails blijven ont-

vangen zoals u dat van ons gewend bent.

Feiten en cijfers

De internetpopulatie is in Nederland inmiddels gegroeid tot ruim 11 miljoen gebruikers, zo zit hyves maandelijks op dik 5,5 miljoen gebruikers die samen zo’n 14 miljoen berichtjes naar elkaar sturen. Dat is 2,5 uur per maand per gebruiker. Eerlijk gezegd valt dat nog enigszins mee. Dat is namelijk maar zo’n 5 minuten per dag. De ge-bruikersgroep van facebook is met 19% een stuk kleiner, maar ze zijn wel een minuut langer per dag actief op facebook. Als PvdA-Eindhoven zou je hier dus gebruik van kunnen maken.

Opvallend is de toename van het linkedin en het twitter gebruik. Hier zullen we tijdens de campag-nes en als informatievoorziening in toenemende mate gebruik van maken.

Waar kunt u de PvdA-Eindhoven allemaal vinden?

Website PvdA-Eindhoven:www.pvda-eindhoven.nl

Onze reguliere website waar u onder meer de al-lerlaatste informatie over de lokale PvdA-fractie, haar activiteiten en het bestuur kunt vinden. Te-vens vindt u hier links naar persoonlijke blogs (websites) van actieve Eindhovense PvdA’ers en andere interessante PvdA websites.

HyvesHet vrienden netwerk hyves is sinds de start in oktober 2004 uitgegroeid tot Nederlands populairste site, met 10,6 miljoen leden en 6,5 miljard bezochte pagina’s. ook hier is de landelijke, provinciaal en

als PvdA-Eindhoven goed vertegenwoordigt met acties, foto’s filmpjes etc. U kunt ons vinden via: http://pvda-eindhoven.hyves.nl/

FacebookIs een sociale netwerksite voor onder anderen scholieren, studenten en werknemers. Het wordt

wereldwijd gebruikt en is zeer populair onder bovenstaande groepen. Ook Facebook geeft net als de andere sociale me-diasites de PvdA een platform om haar activiteiten bekend

maken. Mocht u een facebookaccount hebben dan kunt u bij de zoekfunctie: PvdA Eindhoven invullen en komt u bij de Pvda-Eindhovengroep terecht.

Linkedin

Linkedin is een professionele netwerkwebsite en wordt door een grote groep bezoekers gebruikt om enerzijds informatie uit te wisselen en ander-zijds om goed op de hoogte te blijven. Zo zijn LinkedIn profielen vrij hoog in Google zoekresul-taten te zien.

Dit gebruiken we om te beïnvloeden wat mensen zien als ze de PvdA-Eindhoven in Google intypen. Zo hebben we een publiek profiel gecreëerd. Lin-kedIn kent veel professionele groepen. Naast de landelijke en provinciale PvdA-groepen, zijn we ook een specifieke PvdA-Eindhoven groep ge-start. In de groepen kunt u discussiëren, nieuws delen. De groep is alleen te bekijken als je een linkedinprofiel hebt en bij de optie groups PvdA-Eindhoven intypt. U kunt zich aanmelden via: (www.linkedin.com/groups?most

Twitter.De PvdA-Eindhoven kan via korte tekstberichtjes snel rea-geren op de actualiteit. Maar kan twitter ook gebruiken om bijvoorbeeld haar acties

of vergaderingen kenbaar te maken. Het Twit-teraccount is http://twitter.com/#!/PVDAEindho-ven. Sinds 6 weken weer actief, resultaat ruim 110 nieuwe volgers.

In een ongedwongen sfeer samenkomen en de actuele en minder actuele politiek op een ontspannen manier bespreken. Dat is de bedoeling van de 'informele borrel' die elke eerste vrijdag van de maand wethouders, leden van fractie en bestuur en geïnteresseerde PvdA leden bij elkaar brengt.

Plaats van samenkomst: Café USINE, onderin de Lichttoren. Tijd: vanaf 17 uur. U bent van harte welkom !

9

Opmerkingen

Tijd versus efficiëntieKeuzes maken is van groot belang. U hoeft niet alles te doen en overal aanwezig te zijn als u daar geen tijd voor heeft. Kijk vooral welke online mid-delen u aanspreken en probeer die op een goede manier voor de PvdA-Eindhoven in te zetten. Want: beter een platform goed en uitgebreid ge-bruiken, dan drie waar na een maand niets meer gebeurt.

LaagdrempeligLeden van de PvdA die geen zin hebben om vrij-willig te flyeren of te canvassen, kunnenmisschien wel worden geënthousiasmeerd voor het bijdragen aan een krachtigeaanwezigheid van de lokale afdeling op internet. Sluit u daarom aan en volg de PvdA-Eindhoven.

Openbaar!Houdt u de volgende stelregel in uw achterhoofd: alles wat u op internet plaatst, isopenbaar. Kortom: schrijf niet zo maar alles op wat u denkt, een ongelukkig uitdrukking wordt zo overgenomen door andere media zoals televisie, kranten, Blogs en internetsites. Maar ook in cam-pagnetijd kunnen andere partijen hier misbruik van maken.

In de jaren zeventig, toen ik een poosje jour-nalist-af was, ben ik actief geweest in de Partij van de Arbeid.

Doordat ik, nog maar net inwoner van Eindho-ven, in een plaatselijke PvdA-ledenvergadering een partij-prominent (Anne Vondeling) dorst tegen te spreken werd ik binnen enkele weken voorzitter van de afdeling Eindhoven. Opmer-kelijk want ik had gloeiend de pest aan verga-deren. Tijdens mijn kortstondig bewind kwam een nieuweling in de partij, Bart Tromp , later zeer gewaardeerd als politiek commentator, met een snel geworven aanhang van studen-ten en artistiek-linkse figuren de vergaderin-gen overheersen met allerlei denkbeelden die toen, naar mijn idee, niet bespreekbaar waren zodat ik hem – Bart - verzocht de vergadering te verlaten ‘met medeneming van zijn stem-vee’. Waarna de procedure tot benoeming van

een andere afdelingsvoorzitter van start kon gaan. Bart en ik hebben later de vredespijp dik-wijls gerookt. Wat in de praktijk betekende dat hij mijn sigarendoos leegroofde. Bevrijd van de vergaderplichten stortte ik mij op andere werk-zaamheden zoals de acties voor de verkiezing van Provinciale Staten, waarvan de uitkomst bij traditie geldt als graadmeter voor de populari-teit van het zittende regering en dat was toen het kabinet Den Uyl (1973-‘77). Allerlei PvdA-prominenten, onder wie ome Joop zelf, kwamen bijeen in een door mijn Eef en mij verbouwde winkel vlak bij het PSV-stadion. Wim Duisenberg, Marcel van Dam, Eric Jurgens en vele anderen deden zich met afnemend wantrouwen tegoed aan de door mij bereide boerenkool met vleesjus en worst. Vandaar ging het met een gehuurde bus naar Tilburg waar het gezelschap in een arbeiders-wijk ging folderen. Ik reed er achteraan in een

rode Morris-Mini met een geluidsinstallatie op het dak en Joop den Uyl aan mijn zijde. Joop den Uyl koos, zoals gebruikelijk, zijn eigen rou-te en op zijn aanwijzingen stuurde ik de rode Morris een eindeloos lange doodsaaie straat in waar geen vorm van leven te bekennen was.

“Stop hier maar”, zei Joop. Ik zette het auto’tje aan de kant voor een huis met achter het ven-ster een bijna dode man, aan een tafeltje met een theepot op een waxinelichtje. Joop stapte uit, belde aan en werd binnengelaten. Ik zag ze zitten aan de thee en bedacht dat een politicus wel erg veel moeite moet doen om een stem te winnen. Na ruim twintig minuten kwam Joop naar buiten, stapte bij me in en zei: “Hij wil wel, maar hij mag niet.”“Mag niet?” “Mag niet van zichzelf. En niet van meneer pas-toor.“

Verkiezingen door Ab Klaaassens

Oud journalist Ab Klaassens schrijft voor ons korte cursiefjes waarbij hij met een knipoog herinneringen ophaalt uit het meer of minder recente verleden..

Ward Overeem is Campagnecoördinator van de PvdA-Eindhoven. Zie ook : http://www.wardovereem.nl en http://twitter.com/#!/WardOvereem

Oproep: geef uw emailadres door !Email als communicatiemiddel is ook voor de PvdA Eindhoven onmisbaar. Een uitnodiging per post kost al gauw meer dan een euro per stuk dus is mail alleen al belangrijk om kosten te besparen. Beschikt u over email maar ontvangt nog geen uitnodigingen per e-mail van ons? Mail dan even naar: info@pvda-eindhoven.nl dan zetten we ook u op de mailinglijst !

10

The medium is the message en small is beautifulTijd is altijd een probleem als je op stoom komt op een PvdA-borrel of afdelingsvergadering met (gelukkig) jongere mensen. De vraag was: “Wat is communiceren en wat is inhoud, gericht op de PvdA”. Het tekort aan tijd probeer ik hier wat te compenseren met verhalen uit de oude doos.

Communiceren is een veranderend fenomeen. McLuhan gaf dat aan in zijn one liner ‘The medium is the message’. Medium is bij hem een breed begrip. Het is de extensie (uitbreiding) van de zintuigen van de mens. Dus een wiel is een medium dat je zintuigen een stukje verlengt naar een paar dorpen verder. Maar media amputeren ook. Mijn voet kan alleen nog gas geven in de auto en ik ga niet lopend naar bv. Lourdes. Mijn voet is dus als medium min of meer geamputeerd. Schrijven en drukken vervingen avondvullende gesprekken op de boerenhoeve of reduceerde het tot een PvdA borrel. Schrijven amputeerde ruiken, voelen, sfeer opsnuiven etc. en we beperkten ons tot het lineaire en visuele leesmedium. Vanaf de Grieken schreven we bibliotheken vol over de filosofie van het goede, ware en schone. Daar werd over nagedacht en dat is een vermoeiende bezigheid. Twitter lost dat probleem op. Een kreet met de meeste tweets (inhoud doet er niet toe) is goed, waar en schoon. Amputeer het denken en het is End of history zou Fukuyama zeggen. Moeten we dan als PvdA ers hijgend en kwijlend achter Geert Wilders aan tweeten ? Dat werkt volgens mij niet.

Je moet een Mercedesverkoper geen commerciële functie geven op de sloop. Job is geen Geert. Maar als je Mercedes wilt verkopen, moet je zorgen voor nieuwe modellen die werken, anders gaat je merknaam naar de filistijnen. Het voorstel in de algemene ledenvergadering om jongeren de basisbegrippen van het Mercedesgevoel bij te brengen (PvdA-beginselen) lijkt me goed. Je kunt van daaruit een nieuw model maken. Maar blijf realist: een fractie van die tweetende meute doet mee 1). De amputerende effecten van nieuwe media moeten we niet onderschatten.De vraag is: “Hoe houd je de Mercedeskern in dat nieuwe model?”. Na WOII was de solidariteit groot om er met z’n allen wat van te maken en geloofden we in maakbaarheid. De kern zat in het samen zingen van de Internationale. Na Joop de Uyl viel de maakbaarheid wat tegen. De TV en immigranten lieten zien dat er internationaal wel erg veel mensen met andere denkbeelden zijn. Voor Kok reden om oude ideologische veren af te schudden. Alleen krijgt een kanarie na de rui nieuwe veren. De PvdA wilde liberale veren gebruiken (Derde Weg) wat een kanarie met opgeplakte struisvogelveren oplevert die niet van de grond komt. Dat werkt dus niet. De kern is je eigen basisuitgangspunt.

De essentie van de sociaal democratie zit in de organisatie van de samenleving. Schumacher stelde dat klein mooi is. Grootschalige zorg, onderwijs etc. bewezen m.i. zijn gelijk (PvdA-netwerken zijn debet aan de ravage). Klachten over de politie betreffen bureaucratie van boven en een centraal opgezet communicatiesysteem.

Rutte maakt de puinhoop compleet door de politie helemaal bureaucratisch los van de samenleving te organiseren. Bureaucratisering gaat dus gewoon door. En de markt? Hoe gaat het in de bouw, bijna 10 jaar na de Bouwfraude enquête? Hebben de burgers nu veel invloed en genieten kleine ondernemers van een markt met volledige mededinging? Brinkman, nog steeds voorzitter Bouwend Nederland met een machtig netwerk, had m.i. meer de bouw van kerncentrales en de belangen van grote projectontwikkelaars op zijn netvlies toen hij Verhagen verdedigde binnen het CDA. Dat kan aan mij liggen, maar voorlopig stel ik voor aan een PvdA er die iets wil doen voor ondernemers: “Laten we eerst eens leren hoe we moeten discrimineren”.

‘De ondernemer’ bestaat niet. Iemand die zich in de filosofie ‘small is beautifull’ wil ontwikkelen is welkom en verdient een fatsoenlijke de kans. Iemand die de indruk wekt zich snel op een slinkse manier te willen verrijken schoffelen we door naar Mark Rutte. Dat moeten we ook zeggen. Zo ziet ons nieuwe model Mercedes eruit; take it or leave it. Wilders stigmatiseert de Islam; wij doen dat met het neo liberalisme (graaiers terug naar eigen land) en hebben daarvoor betere papieren dan Wilders. We moeten net als Wilders oplossingen roepen, maar dan echte, die net zo duidelijk en praktisch zijn. Een heikel punt is dat we goede meetinstrumenten krijgen voor efficiëntie en effectiviteit in instellingen (zonder nieuwe bureaucratie) en acties ondernemen als iets aantoonbaar niet deugt. Beter organiseren op basis van sociaal democratische beginselen is de kern, waarbij soms de overheid en soms de markt de beste weg is, maar beide ingebed in effectiviteit en efficiëntie en het zo laag mogelijk neerleggen van verantwoordelijkheden op een zo klein mogelijke schaal.

Vrijheid van mensen met slechte leningen of die bij grote bedrijven werken ondervinden ook vrijheidsbeperking maar dan marktgedreven. Rutte ziet vrijheidsinperking eenzijdig bij de overheid. Maar goede regelgeving en controle bevrijden de burger van zowel een bureaucratische overheid en dominantie in de markt. Kijkend naar het individu en minder naar de relaties maakt liberaal gedachtegoed kwetsbaar (machtsverschuiving VS en China). Op de pof leven en graaiers met miljarden aan bonussen weg laten komen werkt

niet. Scandinavische landen bewijzen dat hoge goed bestede overheidsuitgaven niet per definitie slecht zijn voor de economie. Dat de PvdA pot verteert, zoals Wiegel (vice premier in van Agt I) roept is onzin. “Het kabinet-Kok I realiseert een relatief grote verbetering van de overheidsfinanciën, terwijl het kabinet-Van Agt I het uitzonderlijk slecht doet.” (issue voor twitteraars). Rutte leidt ons, zij het niet in een regeerperiode, naar Amerikaanse toestanden met grote ongelijkheid waarin veel individuen alleen de vrijheid hebben om te creperen.

Samengevat lijkt principieel links en rechts niet te werken maar omdat socialisme de groep (niet individu) als uitgangspunt neemt is nuanceren op schaalniveau mogelijk. Als bij Schumacher denkt men over markt en overheid genuanceerder dan bij de liberalen. Met dat als basis kun je een paar bijeenkomsten beleggen. Twitter kan mensen oproepen om mee te doen en Internet heeft weer andere kwaliteiten (per medium toegevoegde waarde zoeken). De bijeenkomst is dan niet ‘U vraagt wij draaien’, maar eerst het toelichten van Sociaal Democratie, Liberalisme etc. en dan het constructieproces van ons nieuwe Mercedesmodel. De volgende stap is met specifieke groepen typen construeren (transportbus voor ondernemer; ondernemer haakt af bij basismodel). Dan kunnen onze verkopers met een werkende en voor diverse groepen passende Mercedes op pad.

Kabinet Economische Mutatie groei EMU-saldo

Biesheuvel 4,2% +2,1%Kok I 3,5% +3,6%Den Uyl 3,4% -1,3%Lubbers II 3,3% -1,7%Balkenende III 3,2% +0,0%Kok II 2,9% -1,1%Lubbers III 2,8% +1,8%Lubbers I 2,0% +1,6%Balkenende II 1,8% +2,6%Van Agt I 1,6% -4,2%Balkenende I 0,2% -1,1%Van Agt II -0,8% -1,2%Van Agt III -1,2% n.v.t.

Het EMU-saldo heeft betrekking op het vorderingen-saldo van de overheid.Omdat het EMU-saldo betrekking heeft op de totale collectieve sector, is niet alleen het vorderingensaldo van het Rijk van belang, maar ook de vorderingensaldi van de sociale fondsen en de lokale overheid.

Bron: www.europa-nu.nl/id/vht7jba3jsy6/ historisch_over-zicht_cijfers_kabinetten

1) Rosa Leergang is voor deze doelgroep helemaal een paar

bruggen te ver

door Harm Hofman

11

Een ‘fatsoenlijke samenleving’ is nog geen maatschappijvisie Een spook waart door Europa - het spook van het communisme. Zo begon 158 jaar geleden het communistisch manifest van Karl Marx en Friedrich Engels. Het werd besloten met de oproep: “Proletariërs aller landen, verenigt u”.

De kracht van deze tekst wordt ontleend aan twee zaken: de toon wordt gezet door de positie van de beweging tegenover haar tegenstanders met kracht te bepalen (“Alle machten van het oude Europa hebben zich tot een heilige drijfjacht tegen dit spook verbonden, de paus en de tsaar, Metternich en Guizot, Franse radicalen en Duitse politiemannen”). En een samenbindende oproep tot slot motiveert de lezer die zich aangesproken voelt, want aangesloten bij een groep voelt de zwakke, enkele stem zich sterker.

Zijn het zulke zinnetjes die ik mis in het nieuwe beginselprogramma? Ik weet het; het gevaar van de retoriek schuilt erin dat de inhoud wordt verwaarloosd ten dienste van het machtsspel. Of is de inhoud wat mij betreft niet in orde? Ik heb argumenten voor beide. Positief wil ik beginnen te stellen, dat de PvdA en haar leider Wouter Bos zonder machtsvertoon en zonder populistische mannetjesmakerij hun weg gaan in het politieke spectrum. Ik vind dat een goede zaak en ik denk dat een deel van de winst van de PvdA is te danken aan het kalme en niet al te direct op politiek gewin uit zijnde optreden van Wouter Bos. Toch zit hierin de kern van mijn zaak: in de politiek gaat het bovenmate om twee dingen: inhoud en macht. Mijn zorg is dat die twee zaken te weinig expliciet worden beschouwd. Als het ware terloops (intuïtief ) gaat men ermee om. Maar zonder een duidelijke en helder visie op deze zaken zal men snel ten onder gaan in de problemen van alledag. Inhoud en Macht. Dat

is het strijdperk van de politiek. Het is doel en middel en speelt zich voortdurend, afwisselend en tegelijkertijd, vaak volslagen onhelder af. Het is niet voor niets dat politiek smerig wordt gevonden en dat er groot wantrouwen heerst tegen het politieke bedrijf. Dit zal zo blijven als het politieke bedrijf zelf niet wordt aangepakt. Dat is nog niet zo eenvoudig.

Roepen om transparant beleid, duidelijkheid, minder regels, handhaving, tegen achterkamertjespolitiek, dualisme en dergelijke lost op zichzelf niets op, want het politieke bedrijf is een brij van belangen, tegenstellingen, doelen, al dan niet verborgen agenda’s en de angst daarvoor, meningen en meningsverschillen, nuanceringen en persoonlijke tegenstellingen rivaliteit, teleurstellingen, gretigheid en noem maar op. Wat is de meerwaarde van de PvdA? Wat is de inbreng geweest van de PvdA in acht jaar paars kabinetsbeleid? Wat hebben we kunnen bereiken van onze idealen? Is er wel eens werkelijk geëvalueerd wat het effect van ons politieke handelen is?

Hoe tegenstrijdig het ook lijkt in deze tijd van fantastische peilingen en succes bij de raadsverkiezingen, ik maak mij grote zorgen over de PvdA. De partij heeft geen karakter meer. Het beginselprogramma van 1977 was natuurlijk een onding.

Geheel in de geest van die tijd een soort blauwdruk van de ideale samenleving, die we toen voor ogen hadden. Maar we wisten wél wat we wilden. Er was een visioen. Met het verlies van zijn ideologische veren is de partij een kleurloze geplukte kip geworden. Er moest natuurlijk wel iets veranderen, maar is er werkelijk geleerd van

de fouten van de jaren zeventig? Waarom is dat tweede kabinet-Den Uyl er niet gekomen? En waarom was er zo veel weerstand? Waren dat werkelijk de uit de hand lopende uitgaven? Het potverteren zoals de VVD sneerde? Waren het de persoonlijke tegenstellingen tussen Den Uyl en Van Agt? Of was er meer aan de hand? De cultuur van grove zelfoverschatting van het eigen gelijk? Het - als het mogelijk was - in naam van de democratie overrulen van bijna de helft van onze gemeenschap door het meerderheidsprincipe van de helft plus één? Een werkelijke evaluatie heeft nooit plaats gevonden. Met de val van de Berlijnse muur is ook de socialistische bodem uit de PvdA gevallen. Het socialisme was eerder toch min of meer het ijkpunt.

Weliswaar sociaal-democratisch, dus gematigd en langs de weg der geleidelijkheid, via de parlementaire democratie. Socialisme raakte uit de mode en er kwam niets voor in de plaats. Er ontstond het paarse alternatief: op zichzelf heel goed. Dit gaf ruimte in de politiek. En voor de PvdA de mogelijkheid andere invalshoeken te volgen. Maar is de liberale invloed niet heel groot geworden met alleen het staatsmanschap van Kok, maar zonder ideologische mantel? Paars was liberaal, getemperd door sociaal-democratische bestuurskracht. Dat is ons in 2002 opgebroken. De PvdA was een pluchepartij geworden.

Biedt het nieuwe beginselmanifest een alternatief? Het is niet allemaal verkeerd, maar het inspireert mij niet en het ontbreekt aan een visie op onze samenleving, een nieuw democratisch-socialisme, of een nieuwe sociaal-democratie. Het is in de lijn van het postmodernisme fragmentarisch. Bovenal stoort het me dat het reactief is. Het is geschreven naar aanleiding van de politieke gebeurtenissen van 2001 en 2002. De dingen die de idealen van de sociaal-democratie worden genoemd, zijn niet specifiek. Ze zouden ook voor christen-democraten en liberalen kunnen gelden. Er spreekt geen specifieke maatschappijvisie uit. Het kabinet-Den Uyl had als motto ‘spreiding van kennis, inkomen en macht’. Dat zou nu heel actueel kunnen zijn. Het eerste kabinet Kok deed het met ‘werk, werk, werk’. Ook dat zou het in deze tijd nog goed doen, hoewel daaruit al veel minder blijkt hoe we de samenleving zouden willen organiseren.

Nu loopt als rode draad ‘een fatsoenlijke samenleving’ door het beginselmanifest. Wat me dwars zit is niet de burgerlijke toon die aan dat woord kleeft, maar de betekenisloosheid of juist de vele betekenissen die eraan gegeven kunnen worden. Je kunt er alle kanten mee op.

door Leo Steinhauzer

12

Colofon PvdA Nieuws is een uitgave van de Afdeling Eindhoven van de Partij van de Arbeid en verschijnt vier maal per jaar.

Redactie, vormgeving en fotografie stadsfoto’s: Wildrik Burema Overige afbeeldingen: publieke bronnen.

Distributie: leden, belangstellenden, afdelingsbesturen in de regio.Internet: www.pvda-eindhoven.nl

Reacties en adreswijzigingen bij voorkeur per mail aan de redacteur/secretaris: secretaris@pvda-eindhoven.nl of per post: PvdA Eindhoven Postbus 190, 5600 AD Eindhoven

Bestuur Afdeling Eindhoven

Judith van de Belt Voorzitter 040-8480432 / 06-53258359 judith@pvda-eindhoven.nl.nlWildrik Burema Secretaris 040-2113289 wildrik@pvda-eindhoven.nlPeter van Dongen Penningmeester 040-2137227 peter@pvda-eindhoven.nl Frank Cools Bestuurslid 040-2575203 f.cools@pvda-eindhoven.nlJan Kleyn Bestuurslid 040-2414425 / 06-42852472 jan@pvda-eindhoven.nl Ward Overeem Bestuurslid 040-2116612 / 06-15015689 ward@pvda-eindhoven.nlLeo Steinhauzer Bestuurslid 040-2125023 leo@pvda-eindhoven.nl

Vertegenwoordigers namens afdeling Eindhoven:

Gewestelijk afgevaardigden: Paul Boel ,Eric Cols, Trix Effting, Ab Oosting , Yasin TorunogluCongres afgevaardigden: Marco Swart, Yasin Torunoglu (co-afgev.)Politieke ledenraad: Afke van Wirtum, John WillemseKascommissie: Marco Swart, Paul van Doorn

Onze wethouders:

Mary Fiers• Wonen• Wijkvernieuwing• Burgerparticipatie en stadsdeelgericht

werken• Ruimtelijke ordening• Stedelijke ontwikkeling (o.a. projecten

Meerhoven, Strijp S, Stationsgebied)• Vergunningverlening

Staf Depla • Financiën• Organisatie / personeel• Dienstverlening• Bedrijfsvoering / ICT• Minder regels / goed geregeld• Inkoop

Onze raads– en commissieleden

Mieke Verhees fractievoorzitter mieke@pvda-eindhoven.nl 040-2114113 Financiën & BestuurHafid Bouteibi hafid@pvda-eindhoven.nl 06-23707846 Maatschappij & CultuurFrank Depla plv. voorzitter frank@pvda-eindhoven.nl 040-2521386 Economie & MobiliteitErtan Isik ertan@pvda-eindhoven.nl 06-46244949 Maatschappij & CultuurPaul van Liempd paul@pvda-eindhoven.nl 040-2430862 Financiën & Bestuur , Vz. M& CLydia Lioe-Anjie lid fractiebestuur lydia@pvda-eindhoven.nl 06-18780338 Maatschappij & CultuurToon Meulensteen toon@pvda-eindhoven.nl 040-2426770 Ruimte & VastgoedArnold Raaijmakers arnold@pvda-eindhoven.nl 040-2065434 Economie & MobiliteitYasin Torunoglu yasin@pvda-eindhoven.nl 06-42132314 Economie & Mobiliteit, Vz. F& BAlbertien Schoots fractievolger albertien@pvda-eindhoven.nl Ruimte & Vastgoed