De luxemanier van overleven

Nr. 132 0 1 3

MAGAZINEde Luxe

SPECIALE 13E EDITIE RONDOM ONZE CROWDFUNDING

PULPDELUXEMAGAZINE WORDT STRAKS GIFGROEN GEDRUKT!

de Luxe de Luxe

Nr. 13 Een ander nummer dan je van ons gewend bent. Dat

komt omdat we ons magazine vanaf januari 2014 in druk

willen uitbrengen. Deze speciale editie is daarvan de

aankondiging. Maak je niet druk, er verandert verder niks.

Het enige verschil is dat je PulpdeLuxeMagazine straks

100% analoog in je handen kunt houden. En dat je straks

de luxe geniet om ruim 100 eco-papieren pagina’s te

kunnen doorbladeren.

Kijk voor onze crowdfundactie op:

www.oneplanetcrowd.nl/project/pulpdeluxeDOE OOK MEE MET ONZE CROWDFUND-CAMPAGNE!We blijven dus onbespoten, ongezouten en gepeperd naar de wereld kijken en jij kijkt en kickt mee. Als het goed is. Als het lukt. En als jij ook meedoet. We voeren namelijk een crowdfundcampagne, die het papieren PulpdeLuxeMagazine mogelijk moet maken.

JE BENT VAN HARTE UITGENODIGD OM OOK TE INVESTERENVanaf maar 20 euro maak je de kans weer een stukje groter dat PulpdeLuxeMagazine offline op je mat ploft.

Redactie: Erik Ros, Rolf van Olst, Job Boersma, Maria Steinebach, Marianne Antuma, Afke Jansen, Sien Vels

Vormgeving: AFontwerp

Fotografie: Job Boersma

Illustratie: AvierKoerier - Chiel te Bokkel en Folkert Nijholt.

Website: Ijgenweis

Tekst: Erik Ros, Bert Wagendorp, Jacq. Veldman

Modellen: Sophie Zomer

Marketing: Sien Vels

Dank aan: Paula Boguslu, Sheila Sitalsing, JB Meijers, Willem Alkema, Derk Moor, Ellen Willink, Saskia Paulissen, Siegfried Woldhek, Evert de Rooij.

de Luxe

Kijk voor onze crowdfundactie op:

www.oneplanetcrowd.nl/project/pulpdeluxeONGELUKSGETALDe meeste mensen vinden 13 een ongelukkig getal. Maar wij vinden dertien juist een inspirerend nummer. En wij niet alleen, want ook enkele van onze natuurlijke smaakversterkers (Pulps voor ambassadeurs) lieten zich speciaal voor deze editie door dit illustere getal inspireren.

RESULTAATHet resultaat zie je hier. De wereld is al #13 genoeg. Gelukkig bestaat De Luxe Manier van Overleven. Die kan blijven bestaan.

De redactie

de Luxede Luxe

Digitaal leven maakt ongelukkig

Maar diep in mijn hart blijf ik van papier. Dat heeft te maken, vermoed ik, met

tempo, met tijd, met traagheid. Er is veel te weinig traagheid in onze samenleving en de digitalisering heeft daaraan een belangrijke bijdrage geleverd. Een tijdje geleden raadde iemand mij via de telefoon een boek aan. Omdat een van de andere betreurenswaardige moderne ontwikkelingen het multitasken is, bestelde ik tijdens het gesprek het genoemde boek bij iTunes, zette het in mijn boekenkast en zei: ‘Mooie cover’. Mijn vriend, die het boek had meegenomen van een reis naar de VS, vond dat een teleurstellende mededeling. Zijn reis en de vondst in een grote New Yorkse boekhandel hadden het boek voor hem extra waarde gegeven, en die pakte ik hem nu achteloos af. ‘Te snel’, zei hij. ‘Te gemakkelijk. Waardeloos.’

Ik moest hem gelijk geven.Ik heb jarenlang een enorme stapel New Yorkers met me

meegesleept, uit de tijd dat ik dat tijdschrift nog los kocht in de boekwinkel. Soms

Bert Wagendorp zet op papier waarom

Ik ben een man van papier. Zeker niet uit conservatisme: ik breng meer tijd door achter beeldschermen dan me lief is. Ik lees boeken op mijn iPad, ik heb een internetabonnement op The New Yorker, ik lees Slate op scherm, en als ik even geen zin heb om vier trappen af te dalen om mijn eigen Volkskrant uit de brievenbus te halen, dan lees ik de krant ook digitaal. Dat gaat allemaal uitstekend, dankuwel.

bladerde ik daardoor even in een oud nummer en kwam dan een verrassing tegen. Het digitale magazine gooi ik vanwege ruimtebesparing na lezing van mijn iPad: ik weet dat ik altijd gratis een eenmaal gekochte versie kan ophalen in NY. Maar ik doe dat dus nooit.

Ik merk dat ik de digitale krant ongeveer twee keer zo snel uit heb als de papieren versie.

Ik sla gemakkelijker stukken over, sta meer in de scan- dan in de leesstand. Ik heb daar geen andere verklaring voor dan dat digitaal uitnodigt tot snelheid maken. Ons leven was voor het digitale tijdperk al zenuwslopend, maar het lezen op schermen heeft er nog eens een tandje bijgezet. Als ik in bed een boek lees, komt mijn geest tot rust – ook bij een onrustbarend boek. Lees ik op de iPad, dan begint mijn geest mee te jakkeren met de miljoenen puntjes voor mijn ogen.

Het is functioneel, het heeft veel voordelen en het zal onvermijdelijk verder oprukken.

Maar het zal het papier nooit helemaal vervangen. Laatst zat ik naast een openhaard op mijn scherm Stoner te lezen.

de Luxe

Digitaal leven maakt ongelukkig

Ik voelde dat er iets niet klopte. Ik dacht: die openhaard is het boek en de vloerverwarming is het ebook. De openhaard is een achterhaald fenomeen uit de middeleeuwen, vloerverwarming is efficient en gemakkelijk. Vlammen vertragen het leven en verlagen je tempo. Ik liep naar de boekenkast om een boek te pakken.

Bert Wagendorp zet op papier waarom

Ik ben een man van papier. Zeker niet uit conservatisme: ik breng meer tijd door achter beeldschermen dan me lief is. Ik lees boeken op mijn iPad, ik heb een internetabonnement op The New Yorker, ik lees Slate op scherm, en als ik even geen zin heb om vier trappen af te dalen om mijn eigen Volkskrant uit de brievenbus te halen, dan lees ik de krant ook digitaal. Dat gaat allemaal uitstekend, dankuwel.

Goedendag, ik ben Siegfried Woldhek. Meestal werk ik aan portretten, maar nu onderbreek ik dat even voor een kanttekening in dit nummer van PulpdeLuxeMagazine.

Wil je een tasje bij ons Magazine? Wil je een tasje bij ons Magazine? Moet je in de winkel van Ellen Willink zijn.Tassendesigner Ellen Willink is de oprichter van het ecofashion label ‘Tas met een boodschap’. De tassen en andere producten worden met de handgemaakt van afval. In oktober opende Ellen in Den Bosch een conceptstore voor ecologische en authentieke producten. Je vindt er kleding, wijn, tassen dus, servies en sieraden. En straks ook PulpdeLuxeMagazine. Ecologisch gedrukt.

de Luxede Luxe

Ik weet dat het plan is om voortaan als gedrukt magazine te verschijnen. Er zijn al 12 online nummers uitgebracht, dus de eerste gedrukte editie zou dan nummer 13 worden. Maar dat durven ze niet: om dat gevreesde getal te omzeilen verschijnen ze nog een keer online. Dat is anno 2013 toch niet te geloven?! De redactie loopt vast ook nooit onder ladders door. En steekt zelfs honderden meters van tevoren

over naar de andere kant van de straat. En gaat bij het zien van een zwarte kat zie meteen naar huis, 24 uur achter gesloten gordijnen. Ach, het is maar een kanttekening omdat ik dit nummer al gedrukt in handen had willen hebben. Dus al jij wel lef hebt, ga je voor de nummer 14 die eigenlijk nummer 13 had moeten zijn. Snel even investeren via Oneplanetcrowd.nl. Brengt geluk!Siegfried Woldhek

PULPDELUXESTORE

Ellen: “Opdrachtgevers als de VPRO,

Artis en Studio Kluif hebben ons al

gevonden en daar zijn we heel blij mee.

De filosofie van PulpdeLuxeMagazine

-groen, grappig, ethisch en esthetisch-

past prima bij ons duurzame concept.

Mijn idee om onze winkel PulpdeLuxe-

Store te noemen viel dan ook meteen

in groene aarde bij de redactie. Wie weet

ligt PulpdeLuxeMagazine straks

ook in onze winkel, want als alles goed

gaat verschijnt het in januari als gedrukt

magazine. Ik hoop dat de crowdfunding

bij Oneplanetcrowd.nl een succes wordt!”

Wil je een tasje bij ons Magazine?

de Luxe

de Luxe de Luxe

Ik was nog maar net twaalf en toen werd ik alweer Ik was nog maar net twaalf en toen werd ik alweer dertien. Als alles in deze snelheid voort zou gaan, dan was ik voor ik het wist volwassen. Het besef vervulde me met een vaag soort hoop maar ik kon me niet voorstellen dat ik ooit dit huis en deze vader en moeder zou verlaten.

Thuis huilde ik om wiskunde en mijn vader snapte het ook niet. Ik werd verliefd op een jongen omdat hij een sigaret rookte. Ik deed een typecursus tot mijn vingers bloedden. Ik kon heel slecht stoppen met lachen. Ik moest naar de conrector omdat ik zo slecht kon stoppen met lachen. Ik werd verliefd op een jongen omdat hij krullen had. Ik lakte mijn nagels zwart. Ik moest het eraf halen van mijn vader en moeder. Ik huilde om scheikunde tot mijn kussen doorweekt was. Mijn penvriendin schreef dat ze bang was dat ze pregnant was. Ik zocht het woord pregnant op in het woordenboek Engels-Nederlands. Het leek mijn vader en moeder beter dat ik

stopte met mijn penvriendin. Ik stopte met mijn penvriendin. Ik werd er met S. uitgestuurd wegens niet kunnen stoppen met lachen. Een jongen stak zijn tong in mijn mond. (Het was het stomste dat ik ooit had meegemaakt.) Ik werd verliefd op een jongen omdat hij zo droevig keek. Ik werd verliefd op een oude, dikke barman om de manier waarop hijcolaflesjes opende. Ik werd verliefd op een leraar omdat hij zoveel wist. Ik huilde omdat ik verliefd was op te veel mensen tegelijk, ik kon het gewoonniet meer aan. En toen werd ik veertien en niets werd minder erg.

Jacq. Veldman

de Luxede Luxe

DERTIEN

De luxemanier van

overleven

Nr. 132013

MAGAZINEde Luxe

SPECIALE 13E EDITIE RONDOM ONZE CROWDFUNDING

PULPDELUXEMAGAZINE WORDT STRAKS GIFGROEN GEDRUKT!