De luxemanier van overleven

de Luxe

Nr. 92 0 1 3

MOORDWIJVEN OP WIELEN:BASHIN’ BLUE FINGERS

ETEN UIT DE AFVALBAK

JB MEIJERSDe Di jk van een gitar ist

HONDEN OP DE CATWALK

VAGEBONT: nieuwe mode uit de oude doos

Y o u b r e a k i t Y o u b o u g h t i t

de Luxe de Luxede Luxe

De één heeft een visitekaartje, de ander een etalage. Wij hebben PulpdeLuxe Magazine

PulpdeLuxe Magazine wordt gemaakt door vrijdenkers uit verschillende hoeken,

wormgaten en vakdisciplines. Denk aan fotografen, vormgevers, tekstschrijvers,

reclamemakers, maar ook filosofen en kappers.

PulpdeLuxe is het platform, de denktank, het netwerk dat we delen.

Het magazine van PulpdeLuxe kun je zien als ons gezamenlijke visitekaartje.

Valt je in dit nummer iets op qua vormgeving, redactie, beeld, content, copywriting

of iets anders? De zelfstandige makers van het magazine zijn allemaal afzonderlijk

of in een willekeurige combinatie beschikbaar.

Redactie: Afke Jansen, Job Boersma, Erik Ros, Marianne Mengerink Rolf van Olst, Maria Steinebach, Marianne Antuma

Vormgeving: AFontwerp

Fotografie: Job Boersma

Tekst: Sheila Sitalsing, Erik Ros, Job Boersma, Hanneke Postma Marjolein Scherphuis, Willem Alkema, Gerben Hoetink

Modellen: Marianne Antuma, Jade Scheltis

Mua: Fiene Buijs

Styling: Marianne Antuma, Jade Scheltis

Dank aan: Focus op Kleding, Bashin’ Blue Fingers

Druk: Veldhuis Media

De ambassadeurs van PuldeLuxeMagazine zijn :- Paula Boguslu- Sheila Sitalsing- Willem Alkema- Derk Moor- Saskia Paulissen- JB Meijers

PulpdeLuxe: www.pulpdeluxe.com / info@pulpdeluxe.com 06-22498775 (Job Boersma) / 06-17948550 (Afke Jansen)

PorscheArchitecture a la creme

de Luxede Luxe de Luxe

I N H O U D S O P G A V E

I N H O U D S O P G A V EPijlers van de samenleving

The Waiting is the Hardest Part

objet trouvé Voordeliger Voordeliger

PorscheArchitecture a la creme

de Luxe de Luxe de Luxe

I N H O U D S O P G A V E

I N H O U D S O P G A V EPijlers van de samenleving

The Waiting is the Hardest Part

JB MEIJERSAutomaat

MaginotCATWALKobjet trouvé

We won’t get fooled again !!!!!!!!!*

Voordeliger Voordeliger

de Luxede Luxe

ForwardIn In uw handen ligt de eerste 3D realtime uitgave van PulpdeLuxeMagazine.

In een tijd van verpixeling van foto’s en tekst en staren naar glanzende beeldschermen gaan wij van online naar print magazine. Lekker gek. Of toch niet.

Wij dragen de wereld namelijk een warm hart toe. En drukken is vriendelijker voor het milieu dan digitaal. Uw PulpdeLuxeMagazine is een limited edition, dus wees er zuinig op. Het is meteen bij de release al een collecter’s item van formaat, waarvan de prijzen op eBay u binnenkort de crisis doen ontstijgen.

Leg PdLM op de koffietafel en geef zo blijk van uw verfijnde smaeck. Loop er pontificaal mee de stad door, lees het op een flexibele werkplek of in een deelstoel. Daarmee heeft u meteen de juiste gebruiksaanwijzing -de mode d’emploi- van PulpdeLuxeMagazine. Het blad waarvan de lezers elkaar herkennen aan die luxeblik in de ogen, die hen een voorsprong verschaft op het grauw. Nu is het smullen geblazen en vergeet niet uw eigen leven in te kleuren.

Mode d’emploi

de Luxe

5

Toen het brandalarm afging, was Shima Akhter Pakhi (24), naaister te Bangladesh, op de derde verdieping van het fabrieksgebouw van Tazreen Fashions bezig met het vaststikken van capuchons aan fleece jacks voor de firma C&A. Ze rende naar de trap. Daar stonden twee leidinggevenden iedereen tegen te houden. Vals alarm, hup, terug aan het werk. Dat deed ze.Shima doet negentig seconden over het vastnaaien van een capuchon. Ze bevestigde nog zes. Toen rolden rookwolken de derde verdieping op en klonk alom gegil. De trappen leidden naar de vuurzee onder haar, voor de ramen zat dievenijzer.Op die derde verdieping, waar C&A 220 duizend kledingstukken liet naaien, zou de brandweer later 69 lichamen vinden. In totaal lieten 112 fabrieksarbeiders het leven in de brand op 25 november. Shima overleefde door uit het raam te springen nadat het iemand gelukt was het dievenijzer los te trappen. Afgelopen week viel haar relaas te lezen in The New York Times. Een verslaggever sprak tientallen overlevenden, familieleden van

Voordeligerslachtoffers, brandweerlieden, fabriekseigenaren en andere betrokkenen, en puzzelde zo een minutieuze, bloedstollende reconstructie bij elkaar. (Hij bewijst en passant ook dat topjournalistiek bestaat, en duur, tijdrovend en onmisbaar is.)Achteraf bleek het allang bekend te zijn: het Tazreengebouw had geen nooduitgangen en geen sprinklerinstallatie. De textielvoorraad lag niet in een afgesloten brandveilige opslagruimte, zoals voorgeschreven, maar los op de begane grond. Sinds juni al had Tazreen geen veiligheidscertificaat meer. De Bengaalse overheid liet evenwel na sluiting te verordonneren. De brand is geen incident.

Sinds 2006 kwamen volgens de

Schone Kleren Campage 700

mensen om in fabrieksbranden

in Bangladesh – hét naaitatelier van de

wereld. De export bestaat voor 75 procent

uit kleding. Vooral voor vrouwen biedt een

baan in de textielindustrie ontsnapping uit

de Luxe de Luxe

Column door : Sheila Sitalsing

Voordeliger

de Luxe

de armoede van het platteland; Shima

verdiende er 40 euro per maand.

Uit de asresten diepten activisten

kledinglabels op van Disney en van

warenhuizen als Wal-Mart en Sears.

Die beriepen zich op de favoriete smoes

van warenhuizen wier kledinglabels

worden gevonden naast de verkoolde

lijken van naaisters die het afleggen

tegen misdadige fabriekseigenaren,

falende controleurs, lakse overheden,

inhalige multinationals en consumenten

die geen cent te veel willen betalen:

we hebben het niet geweten. Iets met

onderaannemers die stiekem de wet

ontdoken.

C&A had niet eens zo’n smoes.

Ging rechtstreeks een contract aan

met Tazreen. Keek niet naar de

nooduitgangen, stom, stom, stom.

Uiteraard is C&A geschokt en gaat het er

heus van alles doen om voortaan reuze

streng te controleren.

De Schone Kleren Campagne zegt

evenwel dat C&A schandalig weinig

doet en liet afgelopen donderdag uit

verdriet ‘een zee van kaarsen’ branden

op de stoep van een Amsterdams filiaal.

Ik heb er niets over terug gezien op de

journaals of in de kranten. Maar er zijn

ook zo veel zorgen, niet alles kan even

breed worden uitgemeten.

In The New York Times legde Richard

Locke, conrector van M.I.T. Sloan

School of Management, uit dat wij

consumenten eraan gewend zijn geraakt

dat we almaar grotere hoeveelheden

kunnen kopen van almaar goedkopere

spullen, jaar in, jaar uit. Iemand betaalt

dat: de collega’s van Shima die het

niet hebben gered bijvoorbeeld.

Dat willen we liever niet weten. Want

het moet natuurlijk wel voordeliger.

de Luxe de Luxe

WOONGENOT

de Luxe

WOONGENOT

de Luxe de Luxede Luxede Luxe

de Luxede Luxe

de Luxe de Luxe

32

Pijlers van de samenleving

de Luxe

33

In een wereld die geteisterd wordt door vergrijzing, kredietcrises, malafide politici, grijpgrage woekeraars, naieve hypotheekslaven en the voice of holland is het fijn om zo hier en daar ook nog eens een - zij het - miniscuul lichtpuntje te zien. Veel mensen slaan de handen in een en gaan aan de slag. Gedreven door verantwoordelijkheidsgevoel, nabaorschap, idealisme, gezelligheid of anderszins gaan zij vrijwillig aan het werk bij hun club, buurthuis, vereniging of instelling. Deze mensen doen heel veel zinvol werk en eigenlijk kun je gerust stellen dat zonder hen de wereld al helemaal in elkaar zou zijn gezakt. Zonder graaien en zelfverrijking staan zij voor de menselijke maat en zijn zo toch de pijlers van de samenleving.Een voorbeeld voor ons allen.

Pijlers van de samenleving

de Luxede Luxe

Ik zit op de trap van mijn verder nog lege huis, de enige plek waar het niet galmt. De verhuizing is aanstaande

en er wordt driftig geschilderd. Er zit verf in mijn haar, op mijn handen en inmiddels dus ook op de iPhone aan mijn oor. Ik hang in de wacht voor een telefonisch radio-interview, aangaande een muziekprogramma. Eerst mocht ik plaatjes opgeven en nu is het de bedoeling dat ik er iets over vertel. Ik hoor via de lijn David Bowie This Is Not America zingen en zie onderwijl op Twitter dat mijn vrienden er eens goed voor gaan zitten: @ScherphuisM op de radio, ze hebben er zin in. Ik wacht tot de mevrouw van de radio doorkomt met het voorgesprekje. Any time now. Ineens denk ik aan de dag dat ik in de uitzending was bij Jack Spijkerman, ooit, toen die nog leuk was en dat gekke wensenprogramma op de radio had. Ik durf het bijna niet te zeggen (jaja, oud!) maar ik had in die dagen zo’n retro bakelieten telefoon, aan een draadje… Kom daar nu nog maar eens om. Allang vergeten dat ik me had opgegeven stond ik te douchen toen Spijkerman belde. Ik woonde driehoog in die jaren en stapte naakt de woonkamer in om de telefoon aan te nemen. Spijkerman kraaide mijn naam in de loodzware hoorn en vroeg wat ik aan het doen was. Ik glimlach. Naakt op de radio. Never a dull moment, toen al. De mevrouw komt door in mijn oor. Na dit nummer, zegt ze, we gaan beginnen. Ik geniet van de lekkerige spanning die nu opbouwt. Live is leuk, live is alles of niets, live is nu of nooit. Live is, de naam zegt het, als het leven zelf, je kunt het niet overdoen. Pats,

No shit Sherlock – Marjolein Scherphuis

Hair | I got life | #snoeihard

I got life, motherI got laughs, sisterI got freedom, brotherI got good times, man

I got crazy ways, daughterI got million-dollar charm, cousinI got headaches and toothachesAnd bad times tooLike you

I got my hairI got my headI got my brains I got my earsI got my eyesI got my noseI got my mouthI got my teeth

I got my tongueI got my chinI got my neckI got my titsI got my heartI got my soulI got my backI got my ass

I got my armsI got my handsI got my fingersGot my legsI got my feetI got my toes I got my liverGot my blood

I got my guts (I got my guts)I got my muscles (muscles)I got life (life)Life (life)Life (life)LIFE!

de Luxe

de eerste vraag, en daar gaan we, praterdepraat. Dan gebeurt het. De mevrouw van de radio vraagt middenin mijn vlammende betoog op obligate wijze of ik van muziek houd. Op de dm zie ik realtime het commentaar van een vriend binnenrollen, in kapitalen: WTF, OF JE VAN MUZIEK HOUDT? NO SHIT SHERLOCK… Ik schiet in de lach, met mijn hand voor mijn mond, waardoor er verf op mijn wang komt. Ik verslik me bijkans van het lachen. Er tikken drie seconden weg waarin ik hard op mijn tong bijt. Ik wil NEE, IK VIND ER GEEN REET AAN! zeggen, maar dit is een keurige zender en de mevrouw is aardig en mijn vrienden zijn vilein en ik ben weliswaar een kreng maar wel een lief kreng dus antwoord ik uiteindelijk zedig dat ik, ja inderdaad, van muziek houd. Er is een hoop dat radiomakers niet zien of weten over de mensen die ze aan de lijn hebben. Zou een leuk format zijn: de beelden laten zien bij de stem die je hoort. Maar ja, dan is het geen radio meer, dan is het televisie en dat concept bestaat al, geloof ik. We eindigen met I Got Life uit de musical Hair. Mijn lijfliedje, over Het Betere Kroonluchterhangen. Opnieuw denk ik aan vroeger, toen ik jong was, en naakt op de radio verscheen. Ook toen beet ik op mijn tong. Want denk maar niet dat ik die Spijkerman heb geïnformeerd over mijn ontklede staat. Neen, sommige dingen houd je beter voor jezelf. Ja toch?

de Luxede Luxe

de Luxe

de Luxe de Luxe

de Luxe

De klanken van De Dijk zijn een traktatie voor het oor en passen in het summiere rijtje van serieus te nemen Nederlandse muziek. Vergezeld door namen als Herman Brood, Skik en Sweet d ‘Buster.

Pulpeluxe ging op bezoek bij JB Meijers, de vingervlugge linksbui-ten van De Dijk. Een begenadigd gitarist met een vileine techniek. De beste, maar ook meest gastvrije muzikant van de Lage Landen. Hij trad met zijn echte vrienden op voor zijn Facebook vrienden.

Tijdens dit concert in de Rode Bioscoop werden we met het ene na het andere muzikale hoogstandje om te oren geslagen. JB had aardig wat geniale noten op zijn zang. En dat is in een tijd dat pro-gramma’s als TVOH uit de krochten en riolen der samenleving nog wat ‘ talent’ weet te vissen, een ware verademing.

Nee, JB is zoveel meer dan dat. De man met de karakteristieke hoed. Hij is een -isme, een passie, een manier van leven. Niet alleen voor PulpdeLuxe, maar zeker ook voor al zijn andere Facebookvrienden.

Ook al raakt een gemiddeld mens niet echt opgewonden van Nederlandse muziek, voor De Dijk maakt PulpdeLuxe graag een uitzondering

JB MEIJERS

Porsche

de Luxe de Luxe

Porsche

de Luxe

Porsches zijn mooie auto’s om keihard mee over straat te scheuren.

Zo maar een beetje doelloos over de Autobahn maar beter nog naar een plek waar je je medemens de ogen uit kunt steken met jouw speeltje.

Vaak ben je al wat ouder en zit er naast jou ook een speeltje waar je gezellig mee gaat eten op een terras voordat je je overgeeft aan het minnespel waar het natuurlijk allemaal om begonnen was.

Je wilt niet jaloers zijn en je wilt geen Porsche willen hebben maar je wilt het toch; Porsches zijn zo mooi.

Behalve dan die 4 deurs onzin en de Cayenne en de Porsches uit

de Luxe de Luxe

de jaren 80 die er helemaal niet uitzagen als Porsche.

Je troost je dan maar met de gedachte dat een Porsche zo onpraktisch is; geen baga-geruimte, oncomfortabel, milieuonvriendelijk en slechts geschikt voor 2 personen die dan heel knus en intiem naar een dure uitspatting rijden.

Niets voor jou; al die poenerig-heid en dat gedoe met mooie vrouwen.

Gelukkig heb je een auto waar je al je Gamma laminaat in kwijt kan want dat ga je dit weekend toch maar zelf leggen in je in waarde snel dalende Vinexwoning.

Terrassen, ik moet er niet aan denken.

de Luxe

de Luxede Luxe

de Luxe

de Luxe de Luxe

Luik is een van de meest verguisde steden op aarde. Iedereen loopt er met een grote boog omheen. Dit maakt de stad juist heerlijk authentiek; gevrijwaard van toeristen

hoeft zij zich niet anders voor te doen.

De schoonheid van de geboortestad van Maigret is ongerept en hier en daar tamelijk woest. Een van de nieuwste parels is het in 2009 in gebruik genomen station.

Ontworpen door Santiago Calatrava die ook al furore maakte in Lissabon, New York en Lyon staat zij te stralen als een diva in een lege zaal.

de Luxe

Luik is een van de meest verguisde steden op aarde. Iedereen loopt er met een grote boog omheen. Dit maakt de stad juist heerlijk authentiek; gevrijwaard van toeristen

hoeft zij zich niet anders voor te doen.

De schoonheid van de geboortestad van Maigret is ongerept en hier en daar tamelijk woest. Een van de nieuwste parels is het in 2009 in gebruik genomen station.

Ontworpen door Santiago Calatrava die ook al furore maakte in Lissabon, New York en Lyon staat zij te stralen als een diva in een lege zaal.

de Luxe de Luxe

Alle aandacht is opgeëist door het vernieuwde station van Antwerpen wat uiteraard ook geweldig mooi is.Toch is de schoonheid van dit vermetele spel van staal,

glas en wit beton zo subtiel en overweldigend dat je je pas later realiseert dat je voor even kosmopoliet was.Maar toch, allemaal vooral naar Berlijn blijven hollen en daar hip doen. Luik moet vooral Luik blijven; met of zonder parel van Santiago Calatrava.

de Luxe

de Luxede Luxe

AutomaatDaar hang je dan Mooi te wezen aan de muurKleurend in de lentezonAchtergelaten en vergetenOoit modern en technisch vernuftJe inhoud zo verderfelijk en slechtMaar ooit zo fijn en vol genotGemarginaliseerd en weggestoptJe dagen zijn geteld En komen nooit weer omOpgegaan in rook

de Luxe

de Luxe de Luxe

Afval hoort in de prullenbak. Logisch. Of toch niet? Jente (25) en Lisanne (23), twee net afgestudeerde wereldverbeteraars uit Rotterdam, beweren het tegendeel. Wat we momenteel als afval beschouwen heeft nog veel meer waarde dan je zou verwachten. We verspillen wereldwijd zo’n 1,3 miljard ton aan voedsel. Dat is ruim een derde van de totale voedselproductie. Op het zelfde moment lijdt bijna een miljard mensen honger en ziet het er naar uit dat we over niet al te lange tijd met 9 miljard mensen onze zo geliefde aardbol zullen bewonen. Hoe gaan we al die monden voeden? Tijd voor actie!

Toen we voor het eerst gingen dumpster-diven was dat wel een hele ervaring, vertelt Lisanne. Normaal pak je de producten die je wilt lekker bij de supermarkt uit het schap, maar nu gingen we de markt en andere plekken af,

op zoek naar eten dat zou worden weggegooid als wij het niet zouden meenemen. Jente zou er een foto-essay van maken voor haar master. Na een middag struinen hadden ze tassen vol met zoete mango’s, knapperige komkommers en kraakverse courgettes. Ook al voelde dat dumpster-diven in het begin misschien wat ongemakkelijk, het was voor de meiden wel een eye-opener: hoe kan het dat er zoveel smakelijk, sappig, kleurrijk en voedzaam voedsel verspild wordt? Het idee voor Kromkommer was geboren!

Komkommer? Nee, KROMkommer! Want het zijn alle gekke en net iets anders uitziende exemplaren van groente en fruit waar Jente en Lisanne zich op richten. Normaal wordt zo’n 5 tot 10% van al het groente en fruit afgekeurd

vanwege hun vorm, kleur of grootte. Kromkommer brengt die kronkelige courgettes, tweebenige wortels en bobbelige tomaten alsnóg bij de consument. “Op deze manier leveren we direct een positieve bijdrage aan het tegengaan van voedselverspilling”, legt Jente uit. “Het heeft geen zin om met een wijzend vingertje te verkondigen dat het zo niet langer kan. Je moet gewoon zélf actie ondernemen en laten zien dat het anders kan.”

Sinds de zomer van 2012 timmeren de twee Kromkommeraars hard aan de weg om hun initiatief op de kaart te zetten. Onder andere door het winnen van de ‘Syntens Innovatieprijs’ op Duurzame Dinsdag (september) en de ‘Best of

FoodGuerrilla’-prijs in november, is Kromkommer in een stroomversnelling gekomen. “In korte tijd hebben we met zoveel mensen gesproken, telersbedrijven gezien en hard

Kromis het nieuwe recht

de

Krom gewerkt aan een business plan, dat het echt voelt alsof we in een achtbaan zitten”, vertelt Lisanne enthousiast. “Met elke stap ga je weer nieuwe, kritische, vragen stellen en stap voor stap krijgt onze beweging vorm”. Die beweging wordt de Krommunity genoemd: iedereen die het initiatief ondersteunt, kan zich daar bij aansluiten, bijvoorbeeld via social media of door partner te worden.

Het einddoel van Kromkommer? “Tja”, zegt Jente, “eigenlijk hebben we ons doel bereikt als wij niet meer nodig zijn, dus als alle gekke groente en fruit gewoon meegaan in de ‘normale’ ketenstromen. Door mensen bewuster

en kritischer te laten kijken naar de producten om ons heen, willen we ook de consument dichter bij de oorsprong van hun eten brengen. Als je in je eigen moestuin komkommers teelt, dan gooi je die kromme toch ook niet weg?” De meiden laten ook zélf zien dat het anders kan: in januari gaan zij een maand lang zoveel mogelijk leven van het afval van restaurants, supermarkten, cateraars en kantines. “Daarmee laten we de waarde zien van producten die momenteel waardeloos worden afgeschreven. Als er in de hele voedselketen zo naar groente en fruit wordt gekeken, dan zijn we naar het voeden van die 9 miljard monden goed op weg!”

Meer weten over Kromkommer? Check www.kromkommer.com, www.facebook.com/kromkommer, @Krommunity (Twitter) en sluit je aan bij de Krommunity!

Krom is het nieuwe recht!

de Luxe de Luxe

objet trouvé

de Luxe

objet trouvé

We won’t get fooled again !!!!!!!!!*Wij zijn 99%.En staan aan de kant.Vissen in troebel water.Dag en nacht in touw.Wippen heen en weerSchommelen op een paddestoel,prinsessen bewaken,slepen met kruiwagens en ga zo door.Maar we worden niet gezien.de bomen groeien tot in de luchtmaar daar kunnen wij niets mee.

We zijn het zat en willen eerlijke verdeling van welvaart en welzijn.Op elk gebied op alle fronten.Weg graaicultuur en egocentrische zakkenvullers.Geen misbruik van macht maar verantwoord leiderschap.Liefde voor geld en compassie voor kanonnen.

Wij hebben elfjes nodig die ons kunnen betoverenGeen nieuwe leiders die gaan lijken op de vorige.

Meet the new boss, same as the old bossWon’t get fooled again

*Uit: Who’s Next 1970 The Who

de Luxe de Luxe

de Luxe

MaginotStil in het landStaan ze dik en grijsGroen, gruis, gaten, grauwStaal, gewapend en kapotgeschoten voor een deelEn toch nog altijd daarOnneembaar en genomenDoemen op tussen de bomenals schepen uit de mist.De soldaten zijn gevlogengevallen en geblevenhet geluid is nu verstomdeen landschap duurzaam en groen.Vreemd hoe de mens zijn omgeving vormt.En de natuur keert altijd weer.

de Luxe de Luxe

De Maginotlinie stamt uit de jaren ’30 en bestond uit een serie bunkers die de Franse grenzen moesten beschermen tegen buitenlandse invallen.

de Luxe

de Luxede Luxe

de Luxe

de Luxe de Luxede Luxede Luxe

CATWALK

de Luxede Luxe

DIt DoE jE jE honD nIEt aan

de Luxe de Luxe

Thess von Tease

Loose Lee

Reckless Rosie

Bloody Mallory

Psy Moon

Messy Lionel

Hairy Debby

Sush Squatch

Shockwave Suzer

de Luxe

Johnnie Stalker

Mir Fijth

Bombshell Babooshka

Selfish Presley

Flash Mobster

Mean Mientje

Roller derby,

Een full contact women only sport gespeeld op old school rolschaatsen, wordt wereldwijd super trending. Roller derby wordt gespeeld door girls die zin hebben om te beuken. Meiden die menige machoman tot nietig mietje degraderen. Mannen? Die mogen niet eens meedoen, hooguit scheidsrechteren. PulpdeLuxe Magazine is gaan checken bij the Bashin’ Blue Fingers.

de Luxede Luxe

#Check roller derby de moordwijvensport

NodigEen zaaltje en spelersmateriaal: een stuk of 10 nergens voor terugdeinzende dames op rollerskates met nicknames als Mean Mientje, Bashing Betty Bombshell Ba-Boo-shka en Helga the Machine . Allemaal in superfeminine outfits.

Hoe je het speelt Bouts (wedstrijden) bestaan uit 2 perioden van 30 minuten op een ovale baan, een ‘track’. Elk team heeft per jam 5 spelers en 1 “jammer”, die punten scoort door de speelsters van het andere team te passeren. De andere skaters zijn de “pack”. Ze helpen hun jammer langs (dwars door) de tegenpartij heen.

Retro sportRoller derby werd in de jaren 20 in Amerika gespeeld door vrouwen die zich kapot verveelden als manlief naar het werk was.

HypeNa negentig jaar buiten beeld is roller derby weer helemaal hot. De sport is nog underground genoeg voor een hoog rockbitchgehalte.

De repoPulpdeLuxe Magazine mocht een avondje meelopen met een beginnend team.We begepen er nog niet veel van, maar wilden je deze sport die opnieuw uit de kast komt niet onthouden.

In the pictureDe mannelijke PDL fotoreporter waagde zich heel even tussen de derby dolls in de kleedkamer en maakte zich na gedane arbeid rap uit de voeten.

de Luxe

#Check roller derby de moordwijvensport

VAGEBONT

de Luxe

Dat je met 2e hands kleding jezelf en de wereld en grote dienst bewijst is pas onlangs ontdekt.Kochten we ons in de afgelopen decennia nog suf aan merkkleding, anno 2013 zijn we wijzer geworden.Hip ben je en we bepalen zelf wat fijn zit en mooi staat.Daarnaast willen we - mede ingegeven door de crisis - graag groen doen.Dus we trekken kleurige ensembles aan die we opduikelen in 2e kans winkels.Spannende zoektochten en verzekerd van unieke items.Durf anders te zijn en “GO YOUR OWN WAY”.Maar wel duurzaam.

Fotografie : Job BoersmaModellen : Jade Scheltis en Marianne AntumaMUA : Fiene BuijsKleding Focus op Kleding, Zwolle

VAGEBONT

de Luxe de Luxe

de Luxe

de Luxede Luxe

Wanneer ik het kantorencomplex van Willem Alkema binnenloop valt mijn mond open van verbazing: middenin de vergaderzaal staat een chocoladefontein, eromheen liggen talloze grapefruits.Op de vloer ligt kunstgras. Een lieveheersbeest van 2 meter hoog staart me aan. Een lilliputer schiet weg achter een deur. Een blonde jonge vrouw met onwerkelijk grote ogen vraagt of ik een glas grapefruitsap wil. Ik durf het niet af te slaan.Achter mij is griekse man gaan staan, hij draagt een kind op zijn arm. Ik groet vriendelijk, hij zegt niet veel terug.Het wachten is begonnen. De vrouw brengt mij het bitterzoete drankje en kijkt me indringend aan. “Heeft u de tijd?” Ik zeg dat het niet erg is om even te wachten. Ik voel me opgelaten maar ben ook nieuwsgierig, alles ademt de sfeer van avontuur.Het is alsof je een schilderij van Godfried Bomans binnenwandelt. Dat is vreemd, die schilderde namelijk niet. Aan de muur hangen foto’s van het werk van Willem Alkema. Dr Phil grijnst vermomt als zeehond naar de toeschouwer, Sly Stone kijkt wat van zich af. Her en der staan kostuums. De piano staat in een hoek.Ik ben benieuwd wat ik kan verwachten. Over Alkema gaat het gerucht dat hij zich in zijn vrije tijd uitdost in uniformen. Hij komt binnen. Z’n haar zit in de war, de bril ietwat scheef op de neus en hij draagt... een gewoon t-shirt. Ik kijk verbaasd. “Wat?” zegt de man die tafelde met Michael Palin en John Irvin. “Niks” zeg ik schuchter. Zonder dat ik iets vraag ontrafelt hij een theorie waarmee de armoede in de derde wereldlanden door ondernemen kan worden opgelost. Hij rekent voor dat de betrokken bedrijven enorme winsten gaan draaien en besluit dat dit ook de oplossing voor onze eigen economische crisis kan brengen. Ik probeer een goede vraag te stellen:

Willem Alkema maakt tv programma’s voor landelijke en regionale zenders. Internatio-naal werd zijn documentaire over Sly Stone (frontman van de legendarische funkband

Sly&The Family Stone) be-kroond en krijgt dit najaar een release in Japan.In eigen land werkte hij aan programma’s voor KRO, VPRO, Vara en RTL Samen met Maxim Hartman maakte hij het absurdistische pro-gramma Omroep Maxim.

Pindakaas en Willem AlkemaMijn motor loopt opverwarring.

Wat is je lievelings kleur?Alkema: “Ik merk dat je interesse toont of veinst”. Wat gebeurt er als je de antwoorden van de gein-terviewde in twijffel trekt, suggestieve opmerking-en plaatst, insinueert etc. Je creeert dan een nieuwe laag in het gesprek.

Ik doe een tweede poging:

Hoe oud ben je?Alkema: “5 jaar jong! ik stel me iedere dag meerdere keren de vraag: Waarom. Aannemen dat iets is zoals het is of hoort zoals het hoort, het zal wel. Ik draai de boel liever om en ga op onderzoek naar het onbekende. De reden is het willen mijden van cliche’s of cliche gedrag. Het aanvaarden van cliche’s zorgt voor volgzaamheid en dat kan destructieve vormen aannemen”.

Ik weet niet of we ergens komen op deze manier. Plotseling springt een hagel-witte kat op mijn schoot. Is dit uw lieve-lingsdier? De kat zet zijn nagels in mijn bovenbeen, ik hoor niet precies wat hij zegt:

Alkema: “Het lastige van deze werkwijze is wel dat er verwarring ontstaat, niet alleen bij anderen maar ook bij mezelf. Ik vraag me bijvoorbeeld al tijden af of pindakaas nu bruin is of beige of toch

kaki. Dat is iets wat ik graag tot de bodem zou uit-zoeken, met deskundigen erbij, naar India vliegen

de Luxe

Pindakaas en Willem Alkema

de Luxede Luxe

de Luxe

om er een paar uur met een goeroe over te bak-keleien en er zo een grote documentaire over mak-en. Ik snap eigenlijk niet dat John de Mol daar zelf niet op gekomen is”.

De vrouw komt binnen. Ze vraagt of we versge-zette capuchino willen met een cacao uit de Dominikaanse Repub-liek.

Alkema blijft haar het antwoord schuldig;“Het fijne van de staat van verwarring is dat je beslis-singen uit-stelt. Daardoor ontstaat er ruimte om nieuwe formats te bedenken, benaderingen maar ook beelden. De video-shoot die we deden met Delain werd gedraaid in een ruimte bekleed met A4 papier. Ik weet zelf niet waar dat beeld vandaan komt maar wel dat het

ontstaat door associatief denken. Als ik kijk naar mijn leven is alles met elkaar verbonden: liefde, dood, leven en gebeurtenissen grijpen inelkaar. As-sociatief denken werkt hetzelfde. Wanneer het gaat om de zakelijke markt werk ik met een geweldig team van filmers en animators. Het bedrijf is net van de grond: FamousMouse. Niet de zoveelste loot aan de boom van gelikte mediabedrijfjes die alle-maal hetzelfde doen. Het gaat uiteindelijk om het maken van onderscheid en daar zijn we goed in. Kijk dat is ook een cliche dus daar moet ik es over nadenken hoe daar me om te gaan. Verwarrend”.

Dan staat hij op en zegt: “kom we gaan een foto maken in de plee, die is niet bedoeld als studio, dat levert vast wat op”.

ChiantiHackers koken niet, maar bestellen. Pizza is favoriet. Wat past het beste bij een pizza? Chianti natuurlijk. Uiteraard in een mandfles van 1,5 liter.

wE DAAR EIGENLIJK

HAcKEN... wAT DRINKEN

KoffieSloten koffie uiteraard. Op cafeïnevrije koffie staat de doodstraf en Senseokoffie wordt ‘uilenzeik’ genoemd. Favoriet bij hackers: Douwe Egberts Aroma Rood uit een ouderwets koffiezetapparaat.

Vandaar onze vraag: wat drinken die hackers eigen-lijk bij het hacken? PulpdeLuxe gooide die vraag, heel toepasselijk, op enkele internet-fora bevolkt door horden hackers. Hier de energie- opwekkende Top 5.

de Luxe de Luxe

de Luxe

ChiantiHackers koken niet, maar bestellen. Pizza is favoriet. Wat past het beste bij een pizza? Chianti natuurlijk. Uiteraard in een mandfles van 1,5 liter.

JägerbommetjesEen explosieve ‘bomb shot’ cocktail. Oorspronkelijk werd een shotje Jägermeister in een glas bier gedropt. Tegenwoordig drijft het shotje in een Amsterdammertje gevuld met Red Bull. Vooruit-gang heet dat.

Worst Case ScenarioEen cocktail van bastaardsuiker, Worchestershire saus en gin. Volgens één van de hackers een favoriet van WikiLeaks oprichter Julian Assange. Eén glaasje en je gaat drie dagen lang als een brandweer.

Red BullEnergiedrankjes. De toothkillers als Red Bull en Golden Power. Logisch eigenlijk als je nachten doortrekt achter je PC om die Chinese firewalls te doorbreken.

wE DAAR EIGENLIJK

BIJ?Bij de term hacken denkt iedereen aan groepjes be-brilde computernerds die op anarchistische grondslag de gevestigde orde met software bommetjes bestoken. Vreemd genoeg vindt de term hacken zijn oorsprong bij het modeltreinbouwen. De eerste hackers studeerden, in een pre-digitaal tijdperk, aan het toonaan-gevende Massachusetts Institute of Technology (MIT) en speelden met treintjes. In stoffige hokjes, volgestouwd met treincircuits en dienstregelingen die de NS tot wanhoop zouden drijven, hielden de studenten wedstrijdjes in het verbeteren van elkaars treincir-cuits. Elke nieuwe verbinding of verbetering werd een hack genoemd. Pas jaren later, toen de eerste computers op het MIT verschenen, werd deze term overgenomen door de programmeurs. Aldus de evolutie van de hacker in een notendop: van modeltreinbouwer naar programmeur. Maar sociaal onaangepaste muur-bloempjes blijven het..

de Luxede Luxe

W a i t i n g f o r t h e s u n

de Luxe

W a i t i n g f o r t h e s u n

Koffietest

Koffie is sinds jaar en dag genotsmiddel par excellence. Er is veel veranderd in koffieland de laatste jaren. Nieuwe machines, nieuwe clichés en nieuwe niches. PulpdeLuxe ging het veld in en proefde random van het gouden nat. De meeste koffie is dus niet te beuken. En juist dat is dus ook haar kracht. Krijg je nu eindelijk je welverdiende bakje troost of is het toch weer het gebruikelijke slootwater?

Conclusie : de meeste koffie is smerig en slechts een enkele koffie is in orde.Drinktip : voeg een weinig siroop toe en geniet daarna van het zwarte goud.

Doppio 11

PulpdeLuxe studio 10-

Illy 9,0

4 Jaargetijden Deventer 7,5

Opium 6,3

Senseo 4,7

MacDonalds 3,9

Shell 2,1

Subway 1,4

de Luxe de Luxe

Koffietest

Koffie is sinds jaar en dag genotsmiddel par excellence. Er is veel veranderd in koffieland de laatste jaren. Nieuwe machines, nieuwe clichés en nieuwe niches. PulpdeLuxe ging het veld in en proefde random van het gouden nat. De meeste koffie is dus niet te beuken. En juist dat is dus ook haar kracht. Krijg je nu eindelijk je welverdiende bakje troost of is het toch weer het gebruikelijke slootwater?

Conclusie : de meeste koffie is smerig en slechts een enkele koffie is in orde.Drinktip : voeg een weinig siroop toe en geniet daarna van het zwarte goud.

de Luxe

de Luxe de Luxe

De dierencornerIn de natuur is altijd wat te doen!

Groen drukken met 5 kleuren

Veldhuis Media b.v.Kanaaldijk OZ 38102 HL RaaltePostbus 28100 AA Raalte

T. 0572 - 34 97 00F. 0572 - 34 97 99info@veldhuis.nlwww.veldhuis.nl

S C G M I S O 1 2 6 4 7

G

R A F I M ED I A

G

E C E R T I F I C E E RD

De luxemanier van

overleven

de Luxe

Nr.92013

MOORDWIJVEN OP WIELEN:BASHIN’ BLUE FINGERS

ETEN UIT DE AFVALBAK

JB MEIJERSDe Dijk van een gitarist

HONDEN OP DE CATWALK

VAGEBONT: nieuwe mode uit de oude doos