december 201223ste jaargang nummer 4

Oude Kerk of Nieuwe KunstDe protestantse Oude Kerkgemeente is nog volop in discussiemet de directeur van de Oude Kerk. > 5

Een wonderbaarlijke reddingIn de Amsterdamse binnenstad dreigt een toerist de gripop zijn leven te verliezen. > 8/9

StadsdelenDe deelraden zullen worden opgeheven. Wie wordt daar beter van? > 11

Short stayAmsterdam gaat illegale verhuur van appartementen aanpakken. > 13

Hoewel Lodewijk Asscher voor eenperiode van vier jaar gekozen was alswethouder in Amsterdam en hij her-haaldelijk had ontkend tussentijdsnaar Den Haag te zullen vertrekken,heeft de Haagse actualiteit dat in-middels achterhaald. BurgemeesterEberhard van der Laan zal zich nuontfermen over het Project 1012.

Asscher profileerde zich als de trekkervan het Project 1012, de saneringsope-ratie van het Wallengebied. Zoals bijvelen bekend liet hij zich daarbij inspi-reren door de ideeën van de in 2010overleden Gerard Smink, actief buurt-bewoner en VVD-deelraadslid.Wethouder Asscher liet altijd duidelijkweten dat hij de wantoestanden in deprostitutie wilde aanpakken. Hij was er-van overtuigd dat vrouwen vaak onderdwang moeten werken en slachtofferzijn van uitbuiting en mishandeling.Daarom zocht hij naar middelen om decriminaliteit die zich achter de scher-men afspeelt te verminderen.Daarnaast was hij voorstander van eenkwaliteitsimpuls voor de oude binnen-stad en had hij oog en oor voor de be-langen van bewoners en bonafide on-dernemers. Zijn persoonlijke inzetdaarvoor was een hele verademing naeen lange periode van onachtzaamheidvan het gemeentebestuur.En dus rees even de bange vraag wie hetgat zou vullen dat Asscher achterliet als‘Wallenwethouder’. Kort na het Burg-wallenoverleg van medio november,waar burgemeester Van der Laan te gastwas, werd officieel bekend dat de burge-meester zelf zich over het Project 1012zal ontfermen. Dat maakt het vertrek

van Asscher een hanteerbaar verlies.

ProstitutieTijdens de buurtvergadering toondeVan der Laan dat het hem aan motivatieniet ontbreekt. Hij kent de buurt goedals voormalig bewoner en als vader diezijn kind regelmatig naar de crèche ophet Oudekerksplein bracht.Wat de prostitutie in het Wallengebiedbetreft, gaf hij aan dat langdurig onder-zoek heeft aangetoond dat van de 6000vrouwen in de prostitutie een groot deelonder dwang werkt. Dat de schattingendaarbij tussen de 10 en 90 procent be-dragen, geeft aan hoe moeilijk het isom achter de ramen te kijken. ‘Ook alzou het maar om 10 procent gaan, danzijn dat nog altijd 600 vrouwen en datkan de overheid niet op zijn beloop la-ten’, aldus Van der Laan.Jammer genoeg is een wetsvoorstelwaarin de leeftijd voor prostitueeswordt verhoogd naar 21 jaar, een regi-stratieplicht wordt ingesteld en exploi-tanten van bordelen worden aangepakt,helaas gesneuveld in de Eerste Kamer.Daarom wil de gemeente dit nu zelf viade APV (Algemene Plaatselijke Veror-dening) gaan regelen. Exploitanten wor-den verplicht tot een transparante ver-huuradministratie, dubbele shifts voorprostituees worden verboden en er moetaltijd een beheerder aanwezig zijn. Ookmoet er een regeling komen voor goedezorg en de positie van vertrouwensper-sonen moet worden versterkt.

ToerismeDe overlast door de groeiende toeris-tenstroom in de Wallenbuurt baart ook

de burgemeester zorgen: ‘Toeristen be-tekenen natuurlijk inkomsten voor Am-sterdam. Maar grote bezoekersaantal-len kunnen een stad ook kapot maken.’Om de bezoekersoverlast te verminde-ren wordt er gedacht aan gerichte hand-havingsacties door politie en gemeente-lijke diensten. ‘Daarmee willen we eenduidelijk signaal afgeven, dat hier nietalles kan wat je thuis wel uit je hoofd zoulaten. De openbare ruimte is van ieder-een en niet alleen van luidruchtige toe-risten onder invloed van drank en drugs.’

SleutelpandenHet Sint Annenkwartier zal wordenontwikkeld tot een voor iedereen aan-trekkelijk verblijfsgebied. Het aantalbordelen en coffeeshops zal verderworden teruggebracht en in de APV zalook een sluitingstijd voor bordelenworden opgenomen, net als voor de ho-reca, zodat dubbele shifts worden voor-komen en het ’s nachts ook op de Wal-len rustiger zal worden.De gemeente heeft ervoor gekozen omhet Project 1012 onder meer te realise-ren door het aankopen van sleutelpan-den in het gebied, vaak prostitutiepan-den. Dat gebeurt met belastinggeld ofgeld van woningbouwcorporaties. On-danks het risico dat de pandeigenarendaarbij oneigenlijke winsten proberente boeken, is het in ieder geval van be-lang dat dit geld goed wordt besteed.Dat pleit er ook voor om de ontwikke-ling, de exploitatie en het beheer van deaangekochte panden optimaal te latengebeuren.Het succes van de NV Zeedijk toont

Kwartaaluitgave van de samenwerkende bewoners en ondernemers in de Amsterdamse binnenstad. Gratis huis-aan-huis verspreid in de oude binnenstad.

>Lees verder op pagina 2

Van der Laan:‘We doen het samen met de buurt’

Project 1012 FietsenknipprojectFietswrakken en ‘weesfietsen’ vor-men reeds lange tijd een bron van er-gernis voor stadsdeel, ondernemersen bewoners. Hoewel het de verant-woordelijkheid van het stadsdeel isom verwaarloosde fietsen uit hetstraatbeeld te verwijderen, lukt hetnauwelijks om elke straat éénmaalper jaar op te schonen. Door eenvooruitstrevend Burgerparticipatie-project lijkt daar nu rondom de Wal-len een enorme verbetering in te ko-men.

Fietswrakken herkent iedereen. ‘Wees-fietsen’ zijn de laatste jaren een nieuwen hinderlijk fenomeen geworden. Hetzijn fietsen die soms maandenlang on-gebruikt op straat staan te verroesten.Uiteindelijk zullen het wrakken wor-den. Weinig bewoners weten wat zemoeten doen om van hun overbodigefiets af te komen. Gemakzucht speeltdaarbij ook een rol. Een enquête toontaan dat bewoners hun fiets vooral dichtbij huis achterlaten, en bezoekers inuitgaansgebieden. Daardoor slibbenbrugleuningen en ‘nietjes’ vol met fiet-sen die nog niet direct als wrak te boek

staan, maar wel de ruimte innemenvoor een bruikbaar rijwiel.Een opmerkelijk initiatief van bewo-ners in postcodegebied 1012 zorgt ech-ter voor een doorbraak. Bewoners heb-ben zich beschikbaar gesteld om vier-maal per jaar een ronde door de buurt temaken en fietsen die kennelijk in on-bruik zijn geraakt, te voorzien van eenfeloranje sticker. Als een verwaarloos-de fiets niet binnen twee weken door deeigenaar wordt weggehaald of opge-knapt, komt een stedelijke knipploeghem wegruimen. Zelfs bij het opladenwillen de bewoners de handen uit demouwen steken. Helaas laten op ditmoment de stedelijke opruimers nog tevaak verstek gaan.Het stadsdeel is erg blij met het initia-tief. Nadat de burgers bij ambtenarenvan de gemeentereiniging hebben ge-leerd hoe ze fietsen moeten beoorde-len, mogen ze nu zelfstandig de buurtschoonhouden. Dat getuigt van moedbij het stadsdeel, maar ook van vertrou-wen in de buurtbewoners.

Lees ook het interview met Kees Kroeseop pagina 2.

Burgemeester Van der Laan tijdens het Burgwallenoverleg

Het bizarre tafereel dateert van zo’ntwintig jaar geleden: een open graf inde Oude Kerk. Daaromheen een poli-tieman met pet (en veel goud op deschouders), een heer en een dame. Dediender klapt zijn opschrijfboekjeopen. Hij wijst met zijn potlood ophet gat in de grond. Bezoekende toe-risten kijken er verbaasd naar.

Inzoomend wordt het nog merkwaardi-ger. Boven de zerkenvloer bungelt eenspuitbuszilveren roos – hangend aaneen vissnoer, aan een balk, in de kapvan de kerk. Naast het gat staat eenbloemengietertje. In de kuil staat eenplasje water. Het is een kunsttentoon-stelling van de Rietveld Academie in dekerk.Argeloze bezoekers lopen langs. Ma-ken zij deel uit van een performance?

Waar is de camera? Is dit Baantjer enhet verdwenen lijk in de Oude Kerk?Nee, maar er was wél een strafbaar feiten het zou leiden tot een heus proces-verbaal. De man naast de kuil had ge-meend dat de kunst hier een grens hadoverschreden. Aan de overkant, in hettoenmalige Bureau Warmoesstraat, washij binnengestapt met de wat lastige be-ginzin: ‘Zou u vreemd opkijken als ikaangifte kwam doen van grafschennisin de Oude Kerk?’ De jonge agent aande balie had ongemakkelijk gekeken,maar de politieman met gouden schou-ders had toegehapt. ‘Zo zo, dat moestenwe dan maar eens gaan bekijken.’

Even later stonden ze dus aan de ge-opende groeve: de diender, de man ende dame. Zij was de toenmalige direc-trice van de kerk. De zerk werd terug-geplaatst. Case closed.

Grafschennis

d’Oude Binnenstad2 december 2012

Joep de Groot

Toen ik terug kwam hing er eenboze anonieme brief aan mijnfiets, waarin met de verdwijningvan de fiets werd gedreigd.

Onverdraagzaamheid

Een goed voorbeeld van onver-draagzaamheid was het incident bijeen voetbalwedstrijd in Almere,waarbij een grensrechter dusdanigwerd mishandeld dat hij het levenliet. Een stroom van reacties washet gevolg; zo ook de reactie vaneen misdaadjournalist (met dat ake-lige stemmetje), die stelde dat hetniveau van de scheids- en grens-rechters in het amateurvoetbal be-droevend is.Het merendeel van de reactieskwam erop neer dat de KNVB veelstrenger moet straffen. Maar ikhecht na de ervaring van een jeugdbij de Rijkswerkinrichting Veenhui-zen en vervolgens 41 jaar politieniet zoveel geloof aan strengerstraffen. Het is vaak handiger engoedkoper om langs andere weg on-aangepast gedrag te corrigeren.Kijk naar Amerika. Daar zijn zevenkeer zoveel mensen gedetineerd alsin Nederland, en dan vooral voorkleine drugsdelicten, maar de Ame-rikaanse oorlog tegen drugs heefttot nu toe weinig uitgehaald. Wist uoverigens dat een groot deel van hetgevangeniswezen daar geprivati-seerd is en wordt verzorgd doorbeursgenoteerde bedrijven? Datzorgt in ieder geval voor weinigleegstand. Hier in Nederland wordtbinnenkort twintig procent van degevangenisplekken opgeheven. Erwordt hier zelfs een hele gevangenisaan de Belgen verhuurd omdat zedaar een gebrek aan plaatsen heb-ben.

Het is duidelijk dat de jeugd nu eenstuk mondiger is dan toen ik jongwas. Ook wij waren het toen in veelgevallen niet eens met hoe het in hetgezin of in de maatschappij ging,maar je sprak dat toen veel minderuit. Toen mijn kinderen klein waren,kwam de merkkleding in zwang.Als ouders waren we niet van plandaaraan mee te doen en dat leverdeeen hoop ongenoegen op. Maar wijhielden onze poot stijf. Als ik nusoms ouders met hun kroost hooronderhandelen en vaak bakzeil ziehalen, terwijl ze dat niet van planwaren, denk ik dat zij veeleisende,ongeduldige en onverdraagzamekinderen krijgen.

In het begin van deze maand maakteik een klein gevalletje van onver-draagzaamheid mee.Ik moest bij de Oude Kerk mijn fietskwijt. Graag zet ik dat ding met eenketting aan iets degelijks vast. In eenvan de stegen ontdekte ik een stevi-ge regenpijp, ‘versierd’ met eenrode anti-fietssticker. Aan de pijpwas een plantenbak met klimopvastgeketend met een ketting. Dusik zet mijn fiets aan plantenbak enpijp. Toen ik een uurtje later mijnfiets losmaakte, werd ik haast be-sprongen door een boze bewoner.Hij kalmeerde toen bleek dat wij el-kaar wel eens ontmoet hadden.Drie dagen later moest ik mijn fietsweer kwijt. Dus maar weer aan diepijp, maar niet tegen zijn planten-bak. Toen ik terug kwam hing erboze anonieme brief aan mijn fiets,waarin met de verdwijning van defiets werd gedreigd. Aangezien ikniet van plan ben om me over zoietslulligs boos te maken, zal ik wel eenandere plek voor mijn fiets zoekenwaar hij wel verdragen wordt.

Colofon

d’Oude BinnenstadKwartaaluitgave van bewonersen ondernemers in deAmsterdamse binnenstad.

Postadres: Dr. Willem Dreesweg 211188 KA Amstelveentel: (020) 627 24 24fax: (020) 627 13 13E-mail: redactie@oudebinnenstad.nl

Coördinatie: Huub Michielsen

Redactie: Eddy Appels, Eveline Brilleman,Eveline van Dijck, Maaike de Graaff,Joep de Groot, Michiel van Haelst,Teun van Hellenberg Hubar, Wim de Jong, Wanda Nikkels, WillemOosterbeek, Edwin Schölvinck, Gerrit van de Veen, Frits Visser,Herman Vuijsje.

Fotografie: Marian van de Veen-Van Rijk

Secretariaat: HEM Automation

Eindredactie: Ewout van der Hoog, Huub Michielsen, Bert Nap

Vormgeving: (Parenthese:)

Drukker: drukkerij Atlantic

Het einde van het jaar nadert. Dat nodigt uit tot beschouwing.Wat is dit jaar goed gegaan en wat kan er nog beter?

Actieve buurtbewoners en ondernemers hebben in het kader van burgerparti-cipatie hun steentje bijgedragen aan de leefbaarheid van onze woonomgeving,en de burgemeester heeft het 1012-stokje van wethouder Asscher kunnenovernemen. Dat is goed gegaan.Inmiddels is ook de geslaagde vierde restauratiefase van het Blaauwlakenblokachter de rug. Het is alleen jammer dat bepaalde panden nog steeds leeg staan,terwijl er tegelijkertijd ondernemers van waarde voor de buurt betaalbareruimte zoeken. Daar moet toch over te onderhandelen zijn? Niemand wordtwijzer van leegstand. Het wachten is nog steeds op de NV waarin overheid enmarktpartijen samen onroerend goed ontwikkelen en beheren.

Door de vervroegde ophaaltijden is het huisvuil eerder van straat. De bestrij-ding van het toenemende zwerfvuil vraagt echter onverminderd aandacht. Ge-lukkig ruimt de reiniging de bekende afval-hotspots sinds kort voortvarenderop en mag men bij de handhaving op vuilnis nu ook camerabeelden gebrui-ken.Daartegenover heeft het stadsdeel afvalbakken weggehaald in het kader vanbezuinigingen, uitgerekend in de drukste toeristenstraten van de stad. Her-haaldelijk is ervoor gepleit om afvalbakken naar onze buurt te verplaatsenvanuit ‘stille’ delen van de binnenstad. En wat blijkt? Ze zijn daar wel wegge-haald, maar vervolgens domweg vernietigd. Zo schiet het lekker op! Schraletroost is dat er komend voorjaar grotere bakken bijgeplaatst gaan worden.Enthousiaste buurtbewoners hebben met succes een actie op touw gezet omde fietswrakken en weesfietsen zélf zorgvuldig te mogen stickeren en ze mas-saal van straat te krijgen. Dit oogst nu al grote waardering en vraagt om eenregelmatige herhaling.Ten slotte is ook de herrie op het water merkbaar afgenomen door het verbodop versterkte muziek aan boord van bootjes. Een betere bereikbaarheid van dehandhavers van Waternet blijft evenwel onverkort nodig.

De groeiende stroom toeristen die afkomt op de coffeeshops, de pubs en debordelen zorgt voor steeds meer lawaai op straat, vooral in de weekenden ende vakantieweken. Dat hier ook mensen wonen schijnt veel bezoekers volle-dig koud te laten; het zal wel een cultuurkwestie zijn dat uitgaan gepaard moetgaan met oergeluiden. Mogelijk zal verspreiding van flyers in vliegtuigen, bo-ten en touringcars met daarop de do’s and don’ts effect sorteren.Maar wat vooral zal helpen is handhaving door de politie en het stadsdeel,want als de overheid niet handhaaft is zij de facto afwezig en laat zij de boelaan zijn lot over. De aankondiging van de burgemeester om enkele malen perjaar gericht en massaal te gaan optreden tegen overlast en strafbaar gedragstemt voorzichtig hoopvol.Ondertussen kan er in de sfeer van vergunningen al ingegrepen worden tegencafés die structureel voor overlast zorgen. Het blijft daarom van belang datbuurtbewoners hun klachten melden via de horecaoverlastlijn en/of de politie.

Al met al zal de buurt zo volgend jaar weer beter worden!

Wat ging goed, wat kan beter?

Commentaar

‘Genadeloos naar de schroot’Kees Kroese is straatmanager vanDamrak, Beursplein, Nieuwendijk enDam. Het is voor een groot deel aanhem te danken dat het Burgerparti -cipatieproject Weesfietsen van degrond is gekomen. In de korte perio-de dat het project loopt heeft hij alveel leermomenten gehad.

Kroese: ‘Het is allemaal zo’n twee jaargeleden begonnen op een stadsdeelcon-ferentie in de Brakke Grond. Daar hebik in een werkgroepje geroepen dat het

bestrijden van het weesfietsenprobleembij uitstek geschikt is om daarbij bur-gers te betrekken. Vervolgens bleef heteen hele tijd stil. Maar toen ik op eenvervolgbijeenkomst opnieuw mijn muilopentrok, is het probleem opgepiktdoor stadsdeelvoorzitter Jeanine vanPinxteren en mochten we een experi-ment beginnen.’Naast Kroese was ook buurtregisseurRob Oosterbaan de fietsenbende meerdan zat. Hij organiseerde een slagvaar-dig groepje bewoners en een ambtenaarvan de gemeente om in een week tijdhet hele Wallengebied van stickers tevoorzien. Tijdens die actieweek in junistartte de groep al om zes uur ’s och-tends, omdat er dan nog weinig anderendoor de buurt lopen.Kroese: ‘Het was een geweldige erva-ring. Al stickerend zag je hoe erg hetprobleem werkelijk is. 1000 fietsenhebben we aangewezen als “knipfiets”.

Uiteindelijk hebben we twee weken la-ter ruim 800 fietsen op de gemeentela-der getild.’‘We hebben daarbij wel gemerkt hoeinefficiënt het gemeenteapparaat in fei-te werkt. Elke individuele fiets moestop een bon worden beschreven. Voorhet geval iemand hem terug zou clai-men. Ga toch weg, dat is allemaal ver-spilde moeite. Uiteindelijk is geen vande ruim 800 fietsen bij het fietsendepotAFAC teruggeclaimd. Dit is hét bewijsdat ze niet meer gebruikt werden. Enáls het al een keertje fout zou gaan, isdat collateral damage. Jammer, maarhelaas.’‘Nu zijn we begonnen aan de tweedefase en gaan we om de drie maandenstickeren. We beginnen de weesfietsenin de buurt inmiddels aardig te kennen,en als ze er over drie maanden nogstaan gaan ze genadeloos naar deschroot.’

Wilt u informatie over stadsdeel Centrum (zoals openingstijden loketten, digitaal loket, nieuwsberichten of projecten in de openbare ruimte)?Kijkt u dan op de website: www.centrum.amsterdam.nl U kunt het stadsdeel telefonisch bereiken op het informatienummer 14 020. Maar u kunt ook mailen naar: stadsdeel@centrum.amsterdam.nl Heeft u vragen over afval, grofvuil, bestrating of groenvoorziening, dan belt u met de Reiniging van het stadsdeel: tel. 020 551 9555. U kunt ook mailen naar: reiniging@centrum.amsterdam.nlMeer informatie vindt u op: www.centrum.amsterdam.nl/afval Bezoekadres van het stadsdeel:Stadhuis, Amstel 1, 1011 PN Postadres:Postbus 202, 1000 AE Amsterdam

www.centrum.amsterdam.nlVolg stadsdeel Centrum op Twitter: @020centrum en op onze Facebookpagina: Stadsdeel Centrum Amsterdam

Kees Kroese (r) met fietsenknippers

aan dat een samenwerking van publiekeen private partijen daarvoor een werk-bare constructie is. Voorkomen moetworden dat panden opnieuw verhuurdworden aan ondernemers die niets aande buurt toevoegen of zich niet betrok-ken voelen. De totstandkoming vanzo’n NV laat al lange tijd op zich wach-ten. Er moet voor worden gewaakt dathet momentum van de ontwikkelingvan het project voorbijgaat en privatepartijen zich terugtrekken.

BurgersTot genoegen van de buurtbewonerstoonde de burgemeester zich op debuurtvergadering een groot voorstandervan samenwerking met betrokken be-woners. Zij kennen de buurt immers en kunnen vaak bruikbare oplossingenaandragen. Buurtbewoners hebbennog al eens last van onbegrip of onwilbij gemeente en stadsdeel om iets vanhun suggesties ten uitvoer te leggen.Van der Laan signaleert niettemin eenhoopgevende trend waarbij professio-nals bij de overheid zich bewuster wor-den van de kracht van burgers.Steeds vaker maken overheden gebruikvan burgers die investeren in hun eigenbuurt – of het nu gaat om fietswrakkenopruimen, signalen over het afvalpro-bleem of klachten over luidruchtige ca-fés. Hopelijk leidt dat tot doelgerichterbeleid: meer afvalbakken plaatsen,vuilnishotspots aanpakken, boetes uit-delen en capaciteit van de reiniging ofhorecahandhaving gerichter en doel-treffender inzetten.Het aanpakken van de verhuur van wo-ningen als illegale hotels hoort nadruk-kelijk ook hierbij.

Het postcodegebied 1012 vereist per-manente aandacht om ervoor te zorgendat de behaalde winst niet weer alssneeuw voor de zon verdwijnt. Nu Lodewijk Asscher landelijk het roer terhand heeft genomen, gaan bewoners enondernemers ervan uit dat de burge-meester het Project 1012 de veilige haven in zal loodsen.

> Vervolg van pagina 1

d’Oude Binnenstad 3december 2012

Richter Roegholtprijsvoor Bert Nap

Hij is ‘best een beetje trots’. En terecht.Op 14 november ontving ons eindredac-tielid Bert Nap de Richter Roegholtprijs,een prijs die jaarlijks wordt uitgereiktdoor de PvdA-afdeling Amsterdam Centrum. Nap kreeg de prijs vanwegezijn ‘belangrijke bijdrage aan de socialecohesie van de stad Amsterdam’, aldushet juryrapport.Richter Roegholt (1925-2005) was eenNederlands geschiedkundige die al snelzijn hart verloor aan Amsterdam en zichontpopte als een bezield stadshistoricus.Hij schreef een twintigtal boeken, waar-onder Amsterdam in de 20e eeuw en Hetgoud van de wandelaar.

1000 vragenover Amsterdam

Waar ligt Rembrandt van Rijn begraven?Hoeveel fietsen zijn er in Amsterdam?Van wie is het Rijksmuseum?Wat is het Mirakel van Amsterdam?Op hoeveel palen staat Het Scheepvaart-museum?Het zijn vragen uit 1000 vragen over Am-sterdam, een fors waaierboekje, samenge-steld door buurtbewoner Henri van Poll.In de vragenwaaier is Amsterdam opge-deeld in zes delen, elk met een eigenkleur. Meer dan vijftig culturele instellin-gen zijn erin opgenomen.Op dinsdag 27 november werd het eersteexemplaar ten doop gehouden in de Zui-derkerk. Het valt te betwijfelen of de aan-wezigen op alle vragen het antwoord wis-ten. Maar wie de test zelf eens wil doenkan ervoor terecht in boekhandel of muse-umwinkel. En ook aan de Engelstaligegasten is gedacht, want wie de klapperomdraait heeft een volledige Engelse ver-taling in handen: 1000 questions aboutAmsterdam. Culturele triviant.

Was het zo moeilijk? We kunnen het ons nauwelijksvoorstellen. De vraag was:Hoeveel bedrijven die adverteren in deze kranthebben een X in hunnaam? Toch raadde niemand het goede ant-

woord en dat is toch echt: twee. De Havenvan Texel en Kaashandel Wout Arxhoek.

Dat kan beter! Onze nieuwe prijsvraagluidt daarom: Na de X komt de Y. Hoeveelbedrijven die adverteren in deze kranthebben een naam die begint met een Y?

Mail uw antwoord naar redactie@oudebinnenstad.nl. Onder de inzenders van het goede antwoord verloten we een cadeaubon van15 euro te besteden bij een adverteerder in deze krant, te kiezen door de winnaar.

Prijsvraag

Bodewes (1948) noemt zich etnograficus. Hijstudeerde grafiek aan de Academie voorKunst en Industrie (AKI) in Enschede enkwam er in aanraking met popart. ‘Van jongsaf wilde ik tekenaar voor de krant worden. Iktekende uitsluitend poppetjes en ben dat altijdblijven doen. Als 10-jarige raakte ik onder deindruk van karikaturen van sporthelden, gete-kend door Dik Bruynesteyn. Kijk – deze.’Hij bladert in het boekje 25 jaar sportkarika-turen van Abe tot Zoetemelk en zegt: ‘DikBruynesteyn is mijn goeroe.’

AtelierNa zijn opleiding tekende Bodewes strips encartoons voor undergroundbladen als Aloha,het stripblad Tante Leny Presenteert en Hit-week. Naast strips maakte hij, in een oplagevan maximaal 30 stuks, bijzondere veelkleuri-ge etsen.Zijn werk is helder, krachtig, kleurrijk en volhumor. Vaak opgebouwd uit basisvormen alsdriehoeken, kegels en bollen. Zijn gestileerdefiguren hebben raakvlakken met Afrikaansekunst en primitieve cultuuruitingen, hoewelhij zelf nooit in Afrika is geweest.‘Hierdoor ben ik bijvoorbeeld geïnspireerd’,zegt Bodewes als hij een langwerpig Afri-kaans kappersuithangbord met geschilderdehoofden aanwijst. ‘Hierdoor kwam ik op hetidee van deze panelen.’ Hij wijst naar eenlangwerpige plank aan de muur met uiterstgeestige, totaal verschillende koppen. Zijnatelier hangt vol met talloze hoofden met eenhumoristische uitdrukking. Allemaal schijn-baar moeiteloos getekend en met een perfectevlakverdeling. Hoe krijgt hij dit voor elkaar?‘Ach, ik begin gewoon. Meestal linksboven.En dan ontwikkelt het werk zich vanzelf.’Zijn atelier en de daaronder gelegen woon-ruimte zijn gevestigd in een groot pand waarvroeger een kinderwagenfabriek was. Bode-wes kwam er als kraker en is nooit meer weg-gegaan. Tijdens de ingrijpende renovatie vanhet Blaauwlakenblok, die vier jaar heeft ge-duurd, heeft hij gebivakkeerd in een wissel-woning. Sinds anderhalf jaar is hij weer terugop zijn oude stek.‘Het is prachtig geworden en heerlijk wonenen werken, maar ik moest wel even wennenaan het spic-en-span. De ziel was uit m’nwerkruimte. Verder is de woonkamer gehal-veerd. Gek, maar het heeft me negen maandenlang een wat geamputeerd gevoel gegeven.’Zijn werk heeft er niet onder geleden. Dage-lijks is Bodewes aan het tekenen en schilderenen loopt hij rond de ochtendklok van half tiende trap op naar zijn atelier. ‘Ik kan het gewoonniet laten.’

VerfstiftenHoewel de etspers aanvankelijk Bodewes’ be-ste vriend was, ging de bewerkelijkheid ervanhem allengs tegenstaan. Ook het sjouwen metde zware platen eiste zijn tol. De etspers raak-te in onbruik en is uiteindelijk met pijn in hethart verkocht.Toen hij eind jaren tachtig voor het jubileren-de Circus Elleboog grote wandschilderingenschilderde, kwam hij tot de conclusie dat het werken met verf wel zo eenvoudig was.Kwasten uitspoelen en de volgende morgenweer fris aan de gang.Bodewes werkt nu meest met verfstiften. Zijnwerk is veelvuldig geëxposeerd, te leen bij talloze kunstuitleencentra en opgenomen incollecties van onder meer de Gemeente Am-sterdam, instellingen, bedrijven en particulie-ren. Het heeft ook jarenlang de Amsterdamsemetro opgevrolijkt en wordt wel vergelekenmet dat van de Amerikaan Keith Haring.‘Ach, dat zegt men wel ja. Moeilijk te verge-lijken, maar als je dat per se wilt doen, vind ikhet zelf meer een kruising tussen Haring enDick Bruna.’Sinds kort verleent Bodewes hand- en span-diensten in galerie Amsterdam Outsider Art,waar werk van mensen met een verstandelijkebeperking of een psychiatrische achtergrondwordt getoond. Vaak verbluffend en bijzonderwerk. Van tijd tot tijd is in deze galerie ookwerk van Bodewes zelf te zien.

CondoompoppetjesSinds hij op de Wallen woont, is Bodewes bevriend met achterbuurman Theodoor vanBoven van de Condomerie in de Warmoes-straat. Van meet af aan maakte hij hiervoor tekeningen en ook een catalogus. Zijn illustra-ties sieren de website, en de winkel is opge-vrolijkt met zijn kleurige condoomkunst.Van Boven herinnert zich: ‘Bodewes tekendevoor Gezellig en Leuk, waar ook Kamagurkaen Herr Seele, en Windig en De Jong aan ver-bonden waren. We zijn toen met een groep opbezoek gegaan bij Kamagurka in Gent. Dievertrouwde ons toe dat hij door het werk vanBodewes bijzonder was getroffen en werdgeïnspireerd.’Samen met Marijke Vilijn en Thialda Straat isBodewes sinds een jaar bezig met het Condo-merie Art Merchandising Project (CAMP).Zijn werk siert T-shirts, ansichtkaarten, koel-kastmagneten, mokken en ga zo maar door.De tekeningen van Bodewes toveren al sneleen glimlach op de gezichten, vooral van degenen die zijn werk in de Condomerie zien.Bodewes glundert als hij vertelt hoe hij on-langs met zijn vriendin nog even een straatjeomliep, om te kijken hoe toeristen bij de Condomerie staan te lachen en te wijzen naarzijn felgekleurde glimlachende condoompop-petjes van karton.Op internet staat er een foto van, stiekem inde winkel gemaakt door een Amerikaan. Metals onderschrift: This is genius.

‘Ik begin gewoon.Meestal linksboven.’

Bill Bodewes:

Bill Bodewes woont en werkt sinds

1980 aan de Blaauwlakensteeg,

midden in het Blaauwlakenblok, de

oudste bebouwing van Amsterdam.

Wie langs de Condomerie in de

Warmoesstraat loopt, komt zijn

werk tegen. Zijn tekeningen sieren

de winkel en de catalogus.

Win 15 euro!

d’Oude Binnenstad4 december 2012

Open 7 dagen per week8 AM - 10 PM

The best value in town

www.houthandelschmidt.nl

Met eigen boot aanlegsteiger

Advies- enadministratiekantoortel: 06 54 71 70 70

DUTCH BUILDERS

CONSULTANCY

RESTAURANTE - TAPASBARPORTUGUÊS

De PortugeesZeedijk 39a

tel. (020)427 20 05info@deportugees.comwww.deportugees.com

joaquim da s ilvaSimply the fine� Portuguese food

O.Z. VOORBURGWAL 181, 1012 EW AMSTERDAMtel. 020-624 87 66, www.yucca.nu

KLEDING & SIERADEN

Rinus WilRob

uitvaartcentrum

eldersKruislaan 235Amsterdam

Rustig en intiem afscheid nemen in een kleinschalig rouwcentrum

t/o begraafplaats en crematorium

De Nieuwe Ooster

020 6252201(dag en nacht)

www.davidelders.nl

Huisgemaakt gelato en chocolade, van chocolatier Kees RaatWinnaar ‘Gouden Garde Publieksprijs’ met IJSTIJD, kookboek van het jaar 2011

Warmoesstraat 135, 1012 jb Amsterdam | 020/3301955www.metropolitandeli.nl | 7 dagen per week, 08:00 – 23:00

SAMRATIndian Restaurant

Bethaniëndwarsstraat 17, 1012 CB Amsterdamtel. 020 - 624 60 33

Iedere dag open van ± 17.00 tot ± 23.00

Ook afhalen

sinds 1984

restaurant

Oude Waal 111011 BZ Amsterdam 020 - 624 32 03 www.hemelsemodder.nl

(parenthese:)b u r e a u v o o r v o r m g e v i n g ,d t p e n d i g i t a l e m e d i a

huisstijlen, brochures,leaflets, affiches, catalogi, omslagen,boekproducties, folders,(digitale) formulieren,advertenties, websites etc.

www.parenthese.nl | info@parenthese.nl

d’Oude Binnenstad 5december 2012

Hoe denkt men bij de voornaamste gebruikervan de kerk, de protestantse Oude Kerkge-meente, over dit plan? d’Oude Binnenstadlegde deze vraag voor aan Eddy Reefhuis,predikant van de gemeente, en Jasper Klap-wijk, voorzitter van de kerkenraad.

‘Er is veel enthousiasme dat er nieuwe dingenzullen gebeuren die in de kerk passen en dater nieuwe groepen bezoekers zullen komen’,zegt Eddy Reefhuis. ‘Maar er zijn ook ge-meenteleden die er helemaal niks in zien omdat ze denken: wat gaat er met de kérk ge-beuren?’Jasper Klapwijk: ‘Een aantal gemeenteledenheeft bezwaar tegen de mogelijke aantastingvan het gebouw als religieus monument. Er isvan het masterplan een eerste versie naar bui-ten gekomen, waarin werd gesproken overdoorbraken maken en dingen weghalen uit dekerk. Dat heeft voor veel onrust gezorgd.’

d’Oude Binnenstad: Ook in het huidige planwordt nog gesproken van het weghalen vankerkbanken, omdat ze ‘obstakels zijn voor depresentatie’.Reefhuis: ‘De grote kerkbanken bij de toren-ingang staan ook mij in de weg, moet ik zeg-gen. Ik dacht dat ze er in de twintigste eeuwwaren neergezet. Maar nu blijkt dat ze veelouder zijn. Je ziet ze pontificaal staan opschilderijen uit de zeventiende eeuw. Dusweghalen, dat gaat zomaar niet. Daar gaan wehet met de directeur over hebben.’Klapwijk: ‘Er zijn overigens zeker dingen dieweg zouden kunnen. Naast dingen met histo-rische waarde staat er veel rommel in het ge-bouw. Als dat weg kan, zou dat ons een liefding waard zijn. Maar we hebben wel grotebezwaren tegen de voorgenomen aanpassin-gen aan de toogkamer en de spiegelkamer.Dat zijn zeventiende-eeuwse stijlkamers diebedoeld zijn voor het voorbereiden van deeredienst. Volgens het plan moet daar horecakomen.’

d’Oude Binnenstad: En modern meubilair,de zeventiende-eeuwse meubels moeten weg.Klapwijk: ‘Die stijlkamers zíjn zeventiende-eeuws, dat hoort bij het gebouw. Het is nieteen kwestie van: wat voor stijl zullen we daareens kiezen.’

d’Oude Binnenstad: Heeft de kerkgemeentedaar wel zeggenschap over?Reefhuis: ‘Niet rechtstreeks, maar wij hebbenals wijkgemeente van de Protestantse KerkAmsterdam wel een gebruikersovereenkomstmet de Stichting De Oude Kerk. Ik ben bangdat de Stichting op dit punt die overeenkomstniet goed heeft gelezen. Bovendien gaat hetom meer dan een overeenkomst. Dat er dien-sten zijn op zondag, is een doelstelling van deStichting, dat staat in de statuten. Het gebruikvan de stijlkamers is een van de oorspronkelij-ke functies van het gebouw. Dus waar die horeca moet komen, daar moeten we het metde Stichting nog eens over hebben.’Klapwijk: ‘Het idee om meer met kunst tedoen, is overigens wel in overeenstemmingmet onze eigen wensen. Het is ook een goedemanier om de kerk exploitabel te houden. Wehebben liever dat dat gebeurt door kunst dandoor verhuur voor houseparties. We hebbenop dat gebied al een aantal heel positieve er-varingen, zoals de Museumnacht, de tentoon-stelling van de Rietveld Academie en de expositie Art in Redlight.’Reefhuis: ‘Na zo’n expositie als Art in Red-light ben ik wel blij dat het na een week weerweg is, want dan staat de kerk vol. Iets metruimte doen vind ik spannend, maar als deruimte daarmee gevuld wordt, hebben we eenprobleem. De Oude Kerk is helemaal niet eenruimte die uitnodigt om jezelf groot in te ma-ken. Ik zou het vervelend vinden als de kerkgevuld wordt met statements van een of ande-re kunstenaar die zo nodig moet laten zienwie hij is. En het zou me helemaal niet verba-zen als dat misverstand toch een keer plaats-vindt.’

d’Oude Binnenstad: Het ‘masterplan’ staatvol met dat soort statements, het laat alsvoorbeeld een serie enorme ruimtelijke ob-jecten zien. Is dat niet diametraal tegenge-steld aan wat jullie bedoelen? Reefhuis: ‘Laten we eerst eens kijken wat ergebeurt. Nadenken over wat er in het gebouwgebeurt vinden we prima, dat is door de eeu-wen heen altijd zo geweest. En wat mij ergaanspreekt, is dat de nieuwe directeur veeloog heeft voor het reflectieve karakter van hetgebouw. Als zij over kunst spreekt, heeft zehet altijd over kunst die uitnodigt tot bezin-ning, die mensen boven zichzelf uit laat stij-gen. Ik ben het erg met haar eens dat het nieteen monopolie van de kerken is om daaroverna te denken.’

d’Oude Binnenstad: Wordt die sfeer van ver-stilling en reflectie juist niet verstoord door-dat er zo vaak tentoonstellingen zullen zijn? Klapwijk: ‘Daar kunnen we nu nog niks vanzeggen. Als religieus monument is de kerkvan internationaal belang. Dáár komen men-sen voor, het Hollandse zeventiende-eeuwsekerkinterieur, de plek waar Rembrandt is ge-trouwd. Wel moet ik bekennen dat ik van eenaantal zinsneden over die verhouding metcontemplatie en religie nogal ben geschrok-ken. Zo lees ik in het plan dat de kerk als reli-gieus monument geen betekenis meer heeft inde huidige atheïstische wereld. Ik snap datniet, want een heleboel buitenlandse bezoe-kers hebben die atheïstische overtuiging niet.En van de Nederlanders duidt maar veertienprocent zich als atheïst aan.Ook het onderwerp muziek vonden we in hetmasterplan stiefmoederlijk behandeld. OnzeSweelinckvesper en kerstnachtdienst wordenbijvoorbeeld heel goed bezocht. Dus de ge-dachte dat daar niemand op afkomt, klopt niet.Dat zijn voor ons punten om met de directieeen dialoog over aan te gaan. De directeur wildat ook. Wat ik dan wel weer raar vind, is datdat een dialoog zou moeten zijn "zonder reli-

gieuze of politieke invloeden". Nou, dat kanik niet. In een kerk een open dialoog hebbenzonder religieuze invloed, vind ik wel héél ingewikkeld.’

d’Oude Binnenstad: Het is in overeenstem-ming met het voornemen om van de kerk eenkunsthal te maken. Dat zie je ook aan devoorbeelden die in het plan worden ge-noemd: de Dominicanenkerk en de Kruis -herenkerk in Maastricht en de Sint-Pieters-abdij in Gent. Allemaal gebouwen die geenreligieuze functie meer hebben.Klapwijk: ‘Het is maar wat je met kunsthalbedoelt. Veel mensen zijn daarover gestrui-keld: de Oude Kerk is immers geen kunsthalmaar een kerk. Daar moeten we het over heb-ben. Maar daar hebben we vertrouwen in, wehebben met de nieuwe directie goed en openoverleg. Daarvoor is nu een drietal gesprek-ken gepland.Wel was het beter geweest als die gesprekkeneerder hadden plaatsgevonden. Qua procedu-re is het raar aangepakt. Het masterplan datnu op een persconferentie is gepresenteerd, isniet het definitieve plan. Het Stichtingsbe-stuur heeft het ook nog niet goedgekeurd. Hetwas handiger geweest van tevoren te overleg-gen met de kerkgemeente, Monumentenzorgen de buurt. Op deze manier creëer je node-loos een hoop weerstand.In het plan zien we ook nauwelijks iets over demanier waarop de Stichting omgaat met debuurt. Het belang van de relaties met de buiten-wereld wordt te weinig onderkend, vinden wij.’Reefhuis: ‘In onze gemeente leven dus op vierpunten bezwaren: de monumentale waarde,ons partnership, de rol van muziek, en hetcontact met de buurt en met andere stakehol-ders. Het gesprek daarover zien we met ver-trouwen tegemoet. Wat bij ons vooropstaat, isde ambitie die we in de nieuwe plannen zien.We kunnen eisen stellen aan wie we hier wil-len hebben. We stellen als Oude Kerk watvoor.’

‘Laten ze de statutennog eens nalezen’

Discussie Oude Kerk

In de Amsterdamse binnenstad is

commotie ontstaan over de plannen

met de Oude Kerk. Begin dit jaar is

een nieuwe directeur aangesteld,

Jacqueline Grandjean, die de kerk

in 2013 wil ‘heropenen’ als ‘kunst-

hal’. De plannen zijn neergelegd in

een ‘Masterplan’, dat in oktober is

gepresenteerd.

Eddy Reefhuis (l) en Jasper Klapwijk

d’Oude Binnenstad6 december 2012

Op 25 november is dominee Rosalie-ne Israël (35) tijdens een dienst in deOude Kerk als predikant van de Pro-testantse Kerk Amsterdam met bij-zondere opdracht verbonden aan deStichting Oudezijds 100.

Het predikantschap van Israël is eenonbetaalde baan: ze doet haar pastoralewerk binnen de gemeenschap van Ou-dezijds 100 als vrijwilliger.De christelijke gemeenschap op deAchterburgwal en de nieuwe domineezijn geen onbekenden voor elkaar. Is -raël: ‘In 2001, tijdens mijn theologie-studie in Utrecht, zochten mijn man enik woonruimte in Amsterdam. Toen wevan deze plek hoorden en kennismaak-ten met de leefgemeenschap voeldenwe ons hier snel thuis. We zijn nietmeer weggegaan.’Na vier jaar domineeschap in Lands-meer ging Israël op zoek naar hoe zijhaar predikantschap kon vormgevenbinnen en vanuit de leefgemeenschapwaarmee ze verbonden is. Israël: ‘Devorm die ik tijdens gesprekken met deProtestantse Kerk Amsterdam heb ge-

vonden vind ik uniek. Ik kan nu als pre-dikant in deze buurt aan de gang gaan,bijvoorbeeld met een pastoraal inloop-spreekuur. Dat sluit ook aan bij wensenuit de Oude Kerkgemeente, waar ik metenige regelmaat voorganger zal zijn.Dit kan de relatie tussen kerk en buurtversterken. We kunnen dat nu samengestalte geven. De drempel van eenkerk is soms hoog, hier is hij een stuklager.’‘Oudezijds 100 heeft altijd antwoordenwillen geven op de vragen vanuit deomgeving, die veranderen kunnen alsde samenstelling van de buurt zich wij-zigt. Hier komen steeds meer jongestarters wonen en werken veel creatie-velingen, elk met hun eigen vragen.Graag komen we met hen in contact omte kijken wat we voor elkaar kunnenbetekenen. Binnenlopen kan altijd. Inde kapel zijn er diensten van een hal-fuur, die om 8.45 en 19.30 uur begin-nen. En natuurlijk is er koffie, thee entijd voor een praatje.’website: www.oudezijds100.nle-mail: info@oudezijds100.nltwitter: @Oudezijds100 Rosaliene Israël in de Oude Kerk

Buurtpredikant

Op Zeedijk 67 is eind oktober eennieuwe winkel geopend van Patta(Surinaams voor ‘schoen’). Langdaarvoor was zijn komst echter alaangekondigd op Facebook en ande-re sociale media. Want Patta is hot.Het is een sneakerparadijs, waar jeals liefhebber terechtkunt voor unie-ke modellen van je favoriete merksportschoen.

Opluchting alom onder de doelgroep.Na de sluiting eind vorig jaar van tweewinkels elders in de stad leek het er im-mers op dat Patta, ondanks het grotesucces, voorgoed zijn deuren had ge-sloten. De drie jonge eigenaren vanPatta hebben echter nooit getwijfeldaan de doorstart van hun bedrijf.

Merksneakers‘We wisten gewoon dat we met ietsgoeds bezig waren’, vertelt Guillaume,die samen met Edson (beiden Suri-naamse roots) al in 2004 de eerste Pattaop de Nieuwezijds Voorburgwal hadgeopend. ‘We zaten daar op de eersteverdieping boven een galerie van eenvriend. Ik kende Edson uit de periodedat we samen in een platenzaak werk-ten. Muziek speelt een belangrijke rolin ons leven. Hiphop, R&B, dat werk.Later is Max erbij gekomen, deejay enafkomstig uit Italië.’‘Aanvankelijk hadden we ons gerichtop de doelgroep tussen twaalf en vier-entwintig jaar, maar we zagen dat ook oudere klanten belangstelling vooronze sneakers hadden. In 2009 beslotenwe daarom voor die groep een tweedezaak te openen. Dat werd Precinct 5 in

de Kalvertoren. Achteraf gezien is datgéén goede beslissing geweest. Hier opde Zeedijk zijn we weer helemaal te-rug. De Zeedijk is authentiek en datzijn wij ook. Leuke mensen, aardigeburen, dit voelt goed.’Het succes van Patta zit hem in de ver-koop van merksneakers zoals Nike,Adidas, Asics en Converse, maar voor-al in het aanbieden van exclusieve modellen zoals de Gel-Light-3: Patta’seigen versie van een Asicsmodel uit dejaren tachtig. Kleur, materialen en gra-phics zijn door henzelf ontworpen.Guillaumes favorieten zijn de Airmaxvan Nike, de nieuwe Fly Knit, licht enzonder naden, en het jaren-tachtigmo-del Adidas Gazelle. De afgelopen tweejaar hebben ze samen met KangeROOS– anders dan je zou vermoeden geenAustralisch, maar een Amerikaansmerk – oudere modellen uit de collectiegeselecteerd voor nieuwe uitvoeringen.

LifestylePatta is méér dan een verkooppunt vansportschoenen. Patta staat ook voor eenlifestyle en is uitgegroeid tot een plat-form waar mode, muziek en kunst bij-eenkomen. Een collectief van creatievegeesten, met goede ideeën die zij hieruitwerken.Guillaume: ‘Voor ons is de samenwer-king met al die jonge enthousiastemensen met of zonder kunstzinnigeachtergrond belangrijk. Maar het aller-belangrijkste is ambitie en gedreven-heid. Daar komen de mooiste dingenuit voort. We houden exposities, orga-niseren overal in het land hiphopfees-ten zoals elke maand hier in Paradiso,en werken samen met Red Light Radioop het Oudekerksplein.’Inmiddels heeft Patta ook een kleding-lijn: vesten, T-shirts, caps en lange enkorte broeken. Ze zijn ontworpen doorVincent van de Waal, kunstenaar en hetcreatieve geweten van Patta, net uitge-komen en nu al overal te koop in Euro-pa, zoals in Berlijn, Londen, Parijs enBarcelona – want hun naamsbekend-heid houdt niet op bij de Nederlandsegrens.Via Facebook worden alle activiteitenzoals feesten en exposities aangekon-digd, en op de website www.patta.nlstaat een overzicht van het aanbod datje online kunt bestellen. De winkel iszeven dagen per week open: doorgaansvan 12 tot 19 uur, maar op zondag van-af 13 uur en op donderdag tot 21 uur.

Patta is hot

Aan de gevels van de winkelpandenNieuwe Hoogstraat 12-16 zijn reliëfsmet treinsymboliek te zien van kun-stenaar Harald Schole (1953).

‘Ik mocht uitzoeken wat ik interessantvond. Dwalend over de opslagplaatsenvan Monumentenzorg zag ik grotebrokken graniet die grotendeels warenweggezakt in de modder.’ Harald Scho-le vertelt hoe architect Guido van Over-beek hem in 1981 vroeg om in de Nieu-we Hoogstraat oude gevelstenen te ver-werken in de moderne architectuur.‘Daar aan de rand van de stad vond iktwaalf stukken van dezelfde steensoort.Het leek werk van Hildo Krop. Maarhet bleken sculpturen van andere kun-stenaars, gemaakt voor viaducten in deringspoorbaan.’ Die ringspoorbaan iser nooit gekomen en de viaducten zijnmet dynamiet onzachtzinnig gesloopt.Schole ontdekte ook dat er in de reliëfssymbolen waren verwerkt ontleend aande thema’s spoorwegen en vooruit-gang. Zo had Jan Polet Nijverheid ver-beeld door een man met raderen en eenhamer. Jan Trapman had Energie gety-

peerd door een man, blazend boven eenfluitketel met stoom. Met een rennendpaar, een seinpost en een gebarendehand van de stationschef. En Mercu -rius, god van de handel.Schole: ‘Deze symbolen vond ik pas-send voor deze plek. In de Nieuwmarktwas er na een tumultueuze tijd sprakevan stadsherstel. De oorlog en de sloopvanwege de metro hadden de Hoog-straat als een treurige straat achterge -laten, met gaten door sloop en veel ver-waarloosde en dichtgetimmerde pan-den. Maar de bouw van woningen enwinkels blies nieuw leven in die buurt.’Hoewel de kunstenaar het resultaat bestgeslaagd vond, kwam er indertijdsnoeiharde kritiek op deze vervlechtingvan architectuur en kunst. Kunsthisto -ricus Baalman meende zelfs dat de re -liëfs volledig uit hun context waren ge-rukt en in een museum thuishoorden.Schole, tot slot: ‘Maar het toenmaligehoofd Monumentenzorg oordeelde datde stad zelf de beste bewaarplaats is.Deze kunst heeft immers altijd eenopenbare functie gehad.’

Guillaume en Edson

Harald Schole

Kunst aan huis

d’Oude Binnenstad 7december 2012

Jarenlang is er gesteggeld over hetautoluw maken van de Wallen. Uit-eindelijk is het stadsdeel in maart2006 begonnen met het plaatsen vanpalen, die de buurt ’s avonds en ’s nachts ontoegankelijk maken voorrondrijdende taxi’s en andere voer-tuigen. Maar het plaatsen van die pa-len heeft geleid tot het vérplaatsenvan de autodruk, eerst naar de Zee-dijk en uiteindelijk naar de Gelderse-kade – het nieuwste afvalputje.

De Zeedijk is indertijd niet opgenomenin het autoluwe plan en daardoor is ergebeurd wat velen in de buurt al had-den zien aankomen: het circus vanrondrijdende taxi’s verplaatste zich vande Wallen naar de Zeedijk. De overlastdoor toeterende, rondrijdende of statio-nair draaiende taxi’s en andere voertui-gen in de toch al drukke en vooralsmalle straat nam ernstige vormen aan.

Zeedijk afgeslotenGroot was dan ook de opluchting bij deZeedijkbewoners toen het dagelijks be-stuur van het stadsdeel op 11 september2007 besloot om ook de Zeedijk af tesluiten voor doorgaand verkeer. Hetzou nog jaren duren voor die afsluitingeen feit werd. In diezelfde periode namechter de onrust onder de bewoners aande Geldersekade toe. Immers: waargingen die taxi’s nu naartoe? Het ant-woord lag voor de hand. Naar hunkade, natuurlijk.Al in mei 2008, op een inspraakavondin het Bethaniënklooster over de herin-richting van de Zeedijk, voerden bewo-ners van de Geldersekade aan dat hetontbrak aan een deugdelijk verkeerscir-culatieplan voor hun kade en de omge-ving. Ze spraken hun zorgen uit over demogelijke toename van verkeer op dekade.En hun voorspelling kwam uit. De Zee-dijk werd vijf avonden in de week afge-sloten en de overlast op de Gelderseka-de werd ondraaglijk. Toen ook nog eensde rijrichting op de oneven zijde werdomgedraaid, bleef er vanaf de PrinsHendrikkade nog maar één toevoerrou-

te naar de Nieuwmarkt over: de Gelder-sekade.

Apart slag‘De Geldersekade is het echt het afval-putje van het centrum van Amsterdamgeworden’, zegt Mariken de Goede. ‘Erzijn verkeersopstoppingen door rijden-de of wachtende taxi’s, ruzies aan deene kant en stationair draaiende auto’svoor het stoplicht aan de andere kant.En toch woont iedereen hier heel erggraag. Dat kan: het is hier tof wonen,

maar de druk van al die auto’s is nuecht te groot aan het worden. Dat kaniedere sukkel zien.’De Goede is lid van de stichting Gel-dersekade.org, die ooit is opgericht omte protesteren tegen plannen voor eenparkeergarage onder het water daar.Die garage is er nooit gekomen. Nuvoert de stichting actie om de Gelderse-kade autoluw te maken. Op de websitekan men een petitie tekenen en er is eenposteractie op touw gezet.Achter de ramen van de kadebewoners,zoals zij zichzelf noemen, hangen tallo-

ze posters met het opschrift ‘Gelderse-kade Autoluw’. Ze maken geen onder-scheid in postcodegebieden (de onevenzijde is 1011 en de even zijde 1012),want ze vinden dat beide kanten van dekade bij elkaar horen. De Goede: ‘Wijzijn de kadebewoners. Een apart slagmensen.’De geluidsbelasting op de kade over-stijgt op drukke momenten 80 decibel,terwijl de Europese norm op 63 decibelligt. De omgeving daar, met name opde Prins Hendrikkade, is volgens me-tingen van het Milieu Centrum Amster-

dam uit 2009 de tweede meest vervuil-de plek van Nederland. Door de gewij-zigde verkeerssituatie op de Prins Hen-drikkade, het toevoegen van de ODE-brug en de gewijzigde rijrichting op deGeldersekade verslechtert de situatievolgens de stichting nog verder – metnog meer uitstoot van fijnstof en giftigegassen.

CO2-neutraal?Besprekingen met de gemeente zijn inmiddels gestart en die lijken redelijkvoorspoedig te verlopen. ‘Als de Gel-dersekade nu autoluw zou worden, zouer natuurlijk direct weer een nieuw pro-bleem ontstaan’, aldus de Goede.‘Want als we hier die binnenbanddichtknijpen, waar gaat dan die luchtnaar toe? Al die taxi’s rijden straks overde Oude Waal en over de Kalkmarkt endan begint men onmiddellijk dáár weerte piepen.’Hoewel zij blij is met de adequate reac-tie van het stadsdeel op de overlast,mist ze een goede regie. ‘We zijn tocheen beetje bezig met pappen en nathou-den. Eerst was de Zeedijk blij en deGeldersekade sip, nu zijn wij weer watblijer en wordt de Kalkmarkt sip. Dat isde makke van de politiek, het is alle-maal zo ad hoc. Er is geen enkele visie.Ik denk soms: zou het niet slim zijn omde bewoners zelf eens serieus bij zo’nverkeerscirculatieplan te betrekken?’De centrale vraag is volgens De Goededan ook: Wat willen wij nou eigenlijkmet elkaar in deze stad? Zelf is zijvoorstander van transferia, maar diemoeten dan wel aantrekkelijk zijn, metdisco’s en goede hippe kappers, en ver-volgens ‘alles elektrisch de stad in’.Door samen op te trekken met de on-dernemers is er volgens haar veel te be-reiken voor het verbeteren van de leef-baarheid en de luchtkwaliteit. ‘Ik hebmet Peter Mattie gesproken, straatma-nager voor de ondernemers van deNieuwmarkt. Daar is echt een slag temaken. Stel dat wij nou eens met elkaarbeslissen dat we het eerste CO2-neutra-le plein van Nederland worden? Gewel-dig toch?’

Herrie op de Geldersekade

Met zijn wereldberoemde muziek-boot Notendop was Reinier Sijpkensal een zeer bekende verschijning inde Amsterdamse grachten. Maar nukomt hij speciaal in de kersttijd zijnserenades brengen in een gloednieu-we Kerstklokkenboot.

’s Zomers vaart Sijpkens in de Noten-dop, waarin hij tegelijkertijd een kerk-orgeltje en trompetten bespeelt. In deOudezijds Voorburgwal aan de voet vande Oude Kerk concerteert hij dan elkedinsdag om vier uur met het carillon,bespeeld door stadsbeiaardier Boude-wijn Zwart, een telg uit de beroemdeorganistenfamilie en behorend tot dewereldtop van beiaardiers.Op hun veelzijdige programma staanonder meer een toegankelijk stukje vanSweelinck, die begraven ligt in deOude Kerk, en een stukje van Locatelli,de beroemde violist en componist diehier in achttiende eeuw over de grach-ten liep. In de adventstijd echter zullenvanuit de nieuwe Kerstklokkenboot enhet carillon louter bekende kerstliedjesten gehore worden gebracht.

Brons en koperSijpkens noemt zichzelf vooral een per-former. De gracht vormt het decor vanzijn immense theater – de mensen blij-ven staan om te luisteren en wordendaarmee acteurs in dit prachtige decor.‘Ik betrek ze bij de happening. Ik scho-tel ze geen zwaar gebak voor, maarlicht verteerbare koekjes. Ze krijgenvan mij een serenade, en het mooiste isals ze zich laten verleiden om te gaanwalsen op de Notenkraker van Tsjai-kovski. Zijn Bloemenwals gaat toeval-lig over kerstavond.’Duidelijk heeft de performer alles voorzijn passie over. Zo laat hij een baardstaan, omdat zijn wangen anders ver-krampen door de kou, en zijn ook detrompetten aangepast aan het winterseweer. Het koude koper is met leer om-wikkeld en het mondstuk van plastic.Op zijn Kerstklokkenboot zijn inmid-dels twintig bronzen klokken gemon-teerd, gegoten door klokkengieterijEijsbouts. En in het atelier achter zijnwoning in Soest werkt Sijpkens tot inde kleine uurtjes aan zijn polyester mu-ziekrollen. Langzaam ontstaat hier een

kerstklokkenserenade, want het is eenmonnikenwerk om alle gaatjes er hand-matig in te ponsen. Zijn kunstzinnigevrouw Cecilia heeft figuratieve schil-deringen aangebracht op de zijkant vanhet scheepje en de afdekplaat van deorgelblaasbalg. Overdag zullen er opde boot kaarsen branden achter glas en’s avonds wordt hij schitterend uitge-licht.Sijpkens: ‘Deze Kerstklokkenboot is deSteinway van het water – dit is hetmooiste instrument ter wereld!’

Op de dinsdagen voor Kerstmis speeltSijpkens met zijn nieuwe Kerstklokken-boot om 12.45 uur bij de Westerkerk,om 15 uur bij Zuiderkerk-Raamgrachten tot slot om 16 uur bij de Oude Kerk.Op tweede kerstdag geeft hij extra con-certen bij de Magere Brug om 13 uuren op de zuidpunt van de OudezijdsVoorburgwal (voor het voormaligeCrea) om ongeveer 15 uur.

Gevaarlijke situaties

Kerstserenade in een notendop

‘Hee maat! Wordt het geen tijd om naar je bed tegaan? English? Get up, go to your hotel.’ De woor-den klonken krachtig uit de mond van de geelgejas-te buurtregisseur, maar ze kwamen slechts vaag aanbij de stroperige hersens van de ongelukkige dron-ken toerist. Hij had zich genesteld op een wegge-gooide matras naast een grote berg vuilnis tegen deboom voor de toren van de Oude Kerk. Hij keekvanuit zijn verfomfaaide houding op naar tweeagenten. De kleinste van het stel had hem zojuistgemaand tot opstaan, de grote greep hem bij zijnkraag en zette hem rechtop. ‘Just keep on walking’,klonk het in de benevelde wereld van Hugh Voller,‘and Merry Christmas’. Het sarcasme drong niet tothem door.Alles tolde deze kerstavond om hem heen, de gelejassen, de rode lichten, de neonreclame van de cof-feeshop, de wijzers van het torenuurwerk. Boing!sloeg de torenklok. En nog eens. Drie hamerslagendeden hem ineenkrimpen. Hij probeerde houvast tevinden. Een brugleuning, een fietswrak, het gafniet wat. Wanhopig zocht hij naar een strohalm omzijn tollende hoofd tot rust te brengen. Wat deed hijhier in hemelsnaam? Op de hoek van de steeg gafzijn maag zich gewonnen en boog hij zich met eendiepe zucht voorover.

Gisteren was hij nog een dynamisch en gerespec-teerd museumdirecteur uit Milwaukee. Voor heteerst sinds vijf jaar met vakantie. De luxe CoralDuchess deed de haven van Amsterdam aan omvervolgens nog deze avond door te varen naar deScandinavische fjorden. Zijn vrouw had aange-drongen op een cruise naar Europa en daarmee zijnlot bezegeld. Hugh haatte schepen, hij ergerde zicheen beroerte aan zijn medepassagiers en het ko-mende kerstdiner van die avond leek hem een heltoe. Aan boord had Hugh zich in Amsterdam ver-diept. Hij was er ooit eens voor een symposium ge-weest, maar toen had hij geen kans gehad iets van

de stad te zien. Zijn vrouw, Anna, wilde niets vande stad weten. Ze kende het als het Sodom en Go-morra van Europa en dat kon niets dan slechts ople-veren. De bijna verplichte groepsexcursie naar dediamantfabriek was beklemmend. Dit was niet wathij wilde! Tegelijkertijd voelde hij zich als door eenmagneet aangetrokken tot de stad waarover hij ge-lezen had dat God er steevast een oogje toekneep.En dat bracht hem tot zijn fatale besluit op dezekerstavond.

Terwijl zijn vrouw volledig in beslag werd geno-men door wat ze die avond op het captain’s dinnerzou dragen, verliet Hugh het schip met de medede-ling dat zijn bezoek aan Amsterdam niet volledigzou zijn zonder een fles Original Dutch jenever inzijn koffer mee te nemen. Hij griste een dikke jasuit de suite en ging van boord. Verlost van hetschip, en beslist ook verlost van de beklemmendetochtgenoten, richtte hij zijn blik op de stad die zoveel geneugten beloofde, sprak de bevrijdendewoorden ‘It’s between you and me now!’ en gingop weg naar de Warmoesstraat. Als eerste uitdagingstapte hij een verlokkende coffeeshop binnen. Van-af dat moment ging Hugh op in de stad, en het werdzijn ondergang.

Wietdamp vulde de pijpenla waar in Amerika onge-twijfeld direct een grootschalige politie-inval zouhebben plaatsgevonden. Hij wees achter de bar degrootste joint aan die hij ooit in zijn leven gezienhad. Verbaasd over het gemak waarmee hij de ver-boden vrucht kreeg toegeschoven, stak hij er debrand in met zijn gouden aansteker en ging zittentegenover een stelletje giechelende Italiaanse meis-jes.Met regelmaat rookte Hugh thuis enorme havan-na’s, maar de trechtervormige pretsigaret was daarin niets mee te vergelijken. Gelukzaligheid door-stroomde hem. De coffeeshop werd groter en gro-

ter, de pijpenla kreeg de dimensies van de Taj Ma-hal. De Italiaanse giechelmeiden werden zijn prin-sessen. Alles was goed. Alles was eindelijk goed!

Hoe het daarna precies gegaan was, kon hij zichniet meer goed herinneren. Hij was met de meidenmeegegaan. Ze wilden naar een pub-crawl, eenkroegentocht met gids over de Wallen, maar ze hadden geen geld. Hugh zweefde in zijn roze wiet-droom en betaalde ruimhartig voor hen. Vanaf datmoment werd zijn herinnering steeds vager. Flar-den van cafés kon hij zich nog voor de geest halen.Ook de ontlading toen zijn groep een yell aanhief ineen smalle steeg met rondom verleidelijke prostitu-ees. Met bevrijdend geschreeuw gaf hij uiting aanzijn van alle schroom verloste ik.De prostituees hadden het trouwens fantastischhier. Man, hier kon de wereld nog wat van leren!Thuis in Milwaukee waren ook hoeren. Ze liepen inde achterbuurten op het trottoir en ze waren stukvoor stuk lelijk en kil. Maar dit...! Elke meid eenverwarmde kamer, geen gehannes op straat en ge-garandeerde inkomsten van al die toeristen. Bloed-mooi en glimlachend. Dit waren gelukkige hoeren.Dat zag je aan alles. Een lieve knipoog viel hem tendeel. Hugh pakte de deurknop en wilde haar kus-sen. Dat het er niet van kwam, lag aan de horde Engelse vrouwen die in roze rokjes en T-shirts doorde steeg deinde. Met hun roze gevederde hoedenhosten ze schaterend de polonaise langs de hoerenin de steeg. Het was kerstavond. Hadden ze het nietkoud? Hugh voelde nu niet veel meer, maar de koubegon toch langzaam binnen te sijpelen.Dat was het moment waarop een zware toon tothem doordrong. Als een daverende klaroenstootklonk de scheepshoorn over de stad. De Coral Du-chess! Zijn schip! Zijn vrouw! Het kerstdiner! ‘Callmy wife’, brulde hij dronken door de steeg. Maarde gids trok hem mee. Er waren nog meer shots tegaan in de volgende cafés. Hugh tastte onvast naarzijn iPhone, maar vond alleen zijn portemonnee.De troep lalde en joelde om nog een rondje. Hij be-taalde opnieuw en vergat de loop der dingen.

De rest was weg uit zijn herinnering. Lam en onge-lofelijk ongelukkig koerste hij aan op de grote kerkvoor hem. Onderweg kwam hij een aardige vriendtegen die hem innig omhelsde. Het bracht een me-lancholieke golf in hem teweeg. Hij was een lammezak, maar iedereen was hier aardig. Dat stond vast.De ramen van de kerk waren verlicht. Orgelmuzieken gemeentezang uit de kerstnachtdienst drongenlangzaam tot hem door. Een strijkkwartet zette hetplein plotseling in een gloedvolle sfeer, speelde enverdween daarna even snel als het gekomen was. InAmsterdam klopte gewoon alles!Zwalkend bereikte hij het plein naast de kerk. Daarkreeg hij de eerste grote schok van die avond te ver-werken. ANNA! De letters brandden in zijn bene-velde ogen. Anna! Zijn lieve vrouw. Wat moest zedenken? Zij, alleen op dat verdomde schip en hijtussen al die lieve Amsterdammers. Huilend zwiktehij naar de gevel van het restaurant dat haar naammet grote letters droeg en zag mensen aan smette-loos witte tafels dineren. Dit moest wel een van diegeweldige party’s zijn waar zijn lieve Anna zo goedin was. De tranen stroomden over zijn wangen toenhij zich, buitengesloten, ineen voelde storten. Opdat moment barstten de zware klokken in de torenuit in een groots feestgelui: Kerstmis.

Niet lang daarna, om drie uur in de nacht, werd hijruw op zijn voeten gezet door de buurtregisseurs.En nadat zijn maag zich had omgedraaid, leken denevels nu enigszins op te trekken. Hij had het koud,hij had honger en hij was schipbreukeling in Am-sterdam. Shit! Onder zijn voeten was de steeg be-zaaid met kleurig papier en kartonnen bordjes.Fastfood! Hugh sleepte zich naar de eerste eettentdie hij tegenkwam en wees een driehoekige pizzaslice aan. Zijn hand schoof in zijn jas, maar nog niethalverwege zijn beweging stokte hij. Waar hij ietshad moeten voelen was niets! Hij graaide als eendolle door zijn zakken, maar het was onmiskenbaar.Geen portefeuille, geen papieren meer, niets! Hierstond hij in een vreemde stad. Zonder onderdak,

d’Oude Binnenstad8 december 2012

De wonderbaarlijke red

zonder geld, zonder eten. De pizzaman drong aanen werd pissig. Hugh schaamde zich en veront-schuldigingen stamelend dook hij de gracht opwaarvan hij de naam nooit met enige mogelijkheidzou kunnen uitspreken, maar waar vredig slapendezwanen scherp contrasteerden met de vloek in zijnhoofd.

Nu de idylle uit was, schoten er duizend vragendoor zijn hoofd. Hij doolde door de buurt met dewarmbloedige prostituees. Na vannacht zou hetkerstdag worden. Hij keek schuins opzij naar eenvan de roodverlichte ramen. Lag het aan hem, ofmiste hij iets? Waar hij eerder door ontroerd werd,vervulde hem nu met een vreemd gevoel vanschaamte. Alsof hij keek naar de gestolen glimlachvan een jonge vrouw. Langzaam werd het licht.Mensen verlieten een huis aan de gracht. Het warenlandgenoten. Zijn hoofd bonkte, maar hij sprak zeaan. Woonden ze hier? Nee, maar ‘no problem’.Overal waren gewoon huizen en appartementen tehuur: short stay. Vier, vijf dagen en je vertrok weer.‘Betalen en je krijgt de code van een huis. Easy!’Hugh verlangde hevig naar een warm appartementen een heet bad. Nu pas vielen hem de huizen metcodesloten op. Hij stortte zich wanhopig op eendeur en liet alles op het codekastje los wat hij maarkon verzinnen: zijn verjaardag, die van zijn vrouw,hun trouwdatum, zijn pincode, 12345, 00000.

De dag was koud en lang. Hij schaamde zich te zeerom naar de politie te gaan. Overdag was het hiereen vreemde buurt. Een heer in zwarte jas zeuldetientallen vuilniszakken naar een hoek. Een groepjedegelijk uitziende mensen speurde langs de grachten plakte her en der feloranje stickers aan fiets -sturen. Toeristenstelletjes schuifelden hand in handlangs open seksshops en gesloten modeateliers.Taxi’s met ronkende motoren stonden op de brug-gen te wachten om hem naar een warm hotel te

brengen. Hugh had nog nooit gebrek gekend. Zelfseen fietstaxi kon hij zich nu niet meer veroorloven.‘Holy shit! This is wrong!’, hoorde hij zichzelf zeggen. Zijn vrouw was van hem weggevaren. Ofeigenlijk was het andersom! Hij realiseerde zichhoe snel het leven je ineens pootje kan lichten.Nooit meer zou hij in Milwaukee een zwerver zon-der tip in de kou laten staan. Als hij daar ooit weerkwam. Zijn maag was leeg. De honger knaagde ennaast een snackbar dook hij in een vuilniszak.Slecht afgekloven kipkluiven. Heaven! Al kluivendschaamde hij zich voor de mensen die naar hem ke-ken. Maar vooral schaamde hij zich voor zichzelf.

De avond viel en de verschrikking van opnieuw eennacht koude drong zich op. Langzaam slenterde hijde gracht af, toen zijn oog werd getrokken door eengrote groep kinderen die in optocht ergens naar opweg leken. Uitgedost met vrolijke warme winter-mutsen kwetterden ze aan hem voorbij. En hij be-sloot hen te volgen. Bij een haringkraam sloeg degroep linksaf en toen nogmaals links door eenpoort. Hij liep mee. Hield niemand hem tegen?Nee, een man met een hoge hoed knikte hem zelfsvriendelijk toe en heette hem welkom! Hugh be-keek de imposante gevel op de binnenplaats en lasboven de ingang ‘The Grand’. Maar... dit kende hij!Hier had hij al eens geslapen tijdens zijn studiereis!Een paar honderd dollar per nacht. Dat bedrag leekhem nu in zijn huidige situatie een miljoen!De kinderen klommen tot zijn verrassing op eenpodium. Een dirigente vroeg om aandacht en de hoteldirecteur heette iedereen welkom. Een pianistmet halve handschoenen die zijn vingers vrijlietennam plaats achter zijn instrument. En toen begonhet. Het engelenkoor zong carols die hij goed ken-de. De hemelse klanken voerden hem terug naarzijn jeugd, naar huis, waar alles ooit goed was. Ne-derlandse liedjes ontroerden hem zonder dat hij konbegrijpen waarom, de Engelse zong hij zachtjes

mee. De twee laatste dagen van zijn leven warenvals geweest, besefte hij maar al te goed. Een damevan het hotel kwam op hem af. Hij schrok. Werd hijnu weggestuurd? ‘Wilt u misschien ook een kopsnert?’ ‘Snurt?’ imiteerde Hugh en hij liep met dedame mee naar een rijk gevulde tafel. De kennis-making met de gratis erwtensoep uit de keuken vanhet gulle hotel was overweldigend. Drie kommendikke soep met worst maakten hem weer een beetjemens. Hij werd zich ervan bewust dat hij er tussende vrolijk zingende en klappende mensen bizar uit-zag in zijn vuile kleren. Toen er aan het concert vande kinderen een einde kwam, viel de realiteit hemrauw op het dak. Zijn hoofd tolde. Geen moedmeer. Zijn benen hielden hem niet. Iemand vroegwat er scheelde. Hij kon niet meer dan stamelen‘Ship gone, no home, no wife, cold.’ Toen werd alles zwart.

Het duurde even voordat tot hem doordrong dat hijzijn naam hoorde noemen. ‘Hugh dear! O poor dar-ling.’ Hij opende zijn ogen en keek op tegen degeelgejaste buurtregisseurs. De grote en de kleine.Toen vlogen er twee armen om hem heen. ‘Anna?!’Rillend van kou en vreugde klampte hij zich aanhaar vast en werd hij het hotel ingeloodst. Haar par-fum bedwelmde hem. De geur van een Engel. Annadoorzocht zijn diepe zakken. Tot zijn stomme ver-bazing viste ze de iPhone uit de voering op. ‘Thissaved us!’ zuchtte ze dankbaar. De Find my iPhone-app had ze herenigd: ‘God is in the iCloud’. Debuurtregisseurs zagen dat alles goed was en tiktenaan hun pet. ‘You are a lucky man, mister Voller’sprak de een; ‘Merry Christmas’ zei de ander. Dewarmte in die stem ontging Hugh niet. Tevredenliepen de gele jassen naar buiten. En toen begon hetzachtjes te sneeuwen...

9december 2012

dding van Hugh Voller

d’Oude Binnenstad10 december 2012

Zeedijk 471072 AR Amsterdam

+ 31 (0)20 625 84 67+ 31 (0)20 620 33 49

info@nvzeedijk.nl www.nvzeedijk.nl

Geels & Co

Warmoesstraat 155

achter de Bijenkorf (tijdelijk adres)

Het ruime assortiment koffie en thee,

en alles wat daarbij hoort, maken een

bezoekje aan de winkel meer dan waard.

beveelt aan:

NV Zeedijk: buurtverbetering door sociaal beheer

Advies- enadministratiekantoortel: 06 54 71 70 70

DUTCH BUILDERS

CONSULTANCY

Private Banking echt private maken. Dat is het idee.

Elk vermogen heeft zijn eigen verhaal.

Rabobank. Een bank met ideeën.

www.rabobank.nl/privatebanking

Dat verhaal is het vertrekpunt van alles wat wij doen. Wat uw doelen, persoonlijke ambities of idealen ook zijn, wij helpen u de keuze te maken die bij u past. Zo maken we Private Banking ook echt private.

Zeedijk 371012 AR Amsterdam020 489 80 00www.debakkerswinkel.nl

openingstijden:maandag: 10.00-17.30 uurdi-vrijdag: 8.00-17.30 uurza-zondag: 9.00-18.00 uur

De Bakkerswinkel MeenemenWarmoesstraat 1331012 JB Amsterdam020 320 64 36

Café-restaurant

Gezellig dineren of borrelen in het hart vanoud Amsterdam met uitzicht op de oudste

gracht van de stad en de Kolksluis.

Sint Olofssteeg 11, 1012 AK Amsterdam, tel: 020- 427 07 68 Geopend van 16.00 tot 01.00 uur (in de weekends tot 02.00 uur). ’s Maandags gesloten. De keuken is open tot 10.00 uur. www.havenvantexel.nl

Geels & Co bvWarmoesstraat 155, Amsterdamt 020 624 06 83, www.geels.nl

Geniet van het nieuwe De L’EuropeHoofdstad Brasserie Gelegen aan de Amstel met prachtig uitzicht op De Munt.3-gangen-menu voor € 35,- inclusief wijnarrangement voor € 48,-Dagelijks geopend van 07.00 – 23.00 uur

Freddy’s BarGeniet van het perfect getapte biertje ofeen mooie klassieke cocktail in de hotelbarwaar De L’Europe’s gasten en Amsterdammers graag samenkomen.Dagelijks geopend van 15.00 – 01.00 uur

De L’Europe Amsterdam, Nieuwe Doelenstraat 2-14Amsterdam, T: +31 (0)20 531 17 77 E: hotel@leurope.nl

Geniet van het nieuw

t van

dam,Amsterope ’EurDe L

+31::Tdam,Amstope

€

{ PODIUMKUNSTEN } MUZIEK } FILM } DEBAT }

speelt ‘Begeerte heeft ons aangeraakt’ & ‘De Presidentes’

FUNDERINGSTECHNIEKEN

• Plan ontwikkeling, constructeur en vergunning aanvraag.

• Trillingsarm heien en trillingsvrij persen Ø114 t/m Ø406 mm.

• Inpandig aanbrengen van stalen damwand.

• Heimachines met een doorrijdbreedte vanaf 63 cm.

• Minimale werkhoogte 1,35 meter.

• Funderingsherstel inclusief sloop en betonwerkzaamheden.

• Opvijzelen en rechtzetten van woning en gebouwen.

• Paaladvies en paal controleberekeningen.

Daam Schijfweg 22-24, 1507 BD ZaandamTel.: 075 - 616 39 04, Fax: 075 - 635 67 62info@decoogh.com / www.decoogh.com

FUNDERINGSSPECIALIST

d’Oude Binnenstad 11december 2012

De stadsdeelbesturen in hun huidigevorm zullen verdwijnen. Dat lotwacht dus ook het politieke bestuurvan Amsterdam Centrum. Waaromeigenlijk? Wat komt hiervoor in deplaats? En gaan de burgers er daar-mee op vooruit of achteruit? Tot nutoe zijn de landelijke discussies hier-over helaas over hun hoofden heengevoerd. Ze zijn het spoor dan ookbijster.

Nog net voor het zomerreces heeft hetvorige kabinet-Rutte met ruime meer-derheid een wetswijziging door deTweede Kamer geloodst om het stads-deelstelsel te herzien. De behandelingin de Eerste Kamer zal geen verrassingopleveren. Maar daarna moet de her-ziening wel in sneltreinvaart wordendoorgevoerd, want al in 2014 zijn erweer gemeenteraadsverkiezingen. Bij

vertraging zal het oude stelsel tot 2018blijven bestaan, en dat is niet wat deHaagse politiek wil.Aan de stelselwijziging liggen verschil-lende overwegingen ten grondslag. Be-zuiniging is het meest gehoorde motief.Er valt geld te verdienen als je op stads-deelniveau de politieke laag vervangtof althans uitdunt. Als tweede argu-ment wordt aangevoerd dat de stads de-len en de centrale stad te vaak ‘dubbelwerk’ doen.Derde drijfveer is de discussie onderlandelijke politici over hoeveel be -stuurs lagen wenselijk zijn. Naast pro-vincies, gemeenten en stadsprovinciesworden stadsdelen vaak nét een laag teveel gevonden. Ten vierde ergert poli-tiek en ambtelijk Amsterdam zich vaakaan de politieke zelfstandigheid van destadsdelen. Die laten zich maar moei-lijk overrulen. En tot slot – laten wij

daar eerlijk over zijn – maken sommigestadsdelen er regelmatig een potje van.

OnduidelijkhedenHoe vult Amsterdam de wijziging in?Duidelijk is dat in elk van de zevenstadsdelen het politieke bestuur wordtomgevormd tot een ‘bestuurscommis-sie’. Maar welke inhoud en verant-woordelijkheid deze precies krijgt,moet in 2013 nog worden uitgewerkt.Duidelijk is ook dat de leden van de bestuurscommissie, anders dan de hui-dige stadsdeelpolitici, geen eigen poli-tieke verantwoordelijkheid zullen heb-ben. Die komt te liggen bij de politicivan de centrale stad, die de bestuurlijkeverantwoordelijkheid vervolgens zul-len delegeren aan de commissie ledenin het stadsdeel.Zo houden de nieuwe stadsdeelpolitici

dus toch nog enige invloed, maar komtde eindverantwoordelijkheid – weer –te liggen bij de Amsterdamse politiek.Het uitwerken van de belangrijkste af-spraken zal nog veel hoofdbrekens kos-ten. Zeker als het gaat om het herverde-len van taken en bevoegdheden, bij-voorbeeld wie er uiteindelijk beslistover bezuinigingen. Ook dat moet nogworden uitgewerkt.Een bestuurscommissie zal bestaan uitveertien leden, rechtstreeks verkozenbij de gemeenteraadsverkiezingen.Binnen (of naast) de commissie wordtvervolgens een dagelijks bestuur geko-zen (of benoemd). En door wie danwel? Ook dat is allemaal nog onduide-lijk.Het ambtelijk advies aan het Collegevan B en W bevat zoveel volzinnen enabstracte begrippen, dat niemand na le-zing meer weet wát hij heeft gelezen.De discussie heeft zich vooral beperkttot het stedelijke politieke en ambtelij-ke circuit, dat daar zijn handen zo volaan heeft dat de burgers nog niet aanbod zijn gekomen. Hen goed informe-ren zal ook moeilijk zijn bij zoveel po-litieke en bestuurlijke onenigheid overde uitwerking van de stelselwijziging.Ook de stedelijke politici hebben dediscussie gevoerd buiten de burgersom, die zich daardoor buitengeslotenvoelen.

PositiefZijn burgers straks beter af met het‘stadsdeel nieuwe stijl’? Dat zou kun-nen, want in een slecht functionerendstadsdeel zijn burgers al snel blij metelke verandering. Zij zullen het toejui-chen als de politieke macht van door-gaans amateurpolitici overgaat naarvaak professionelere politici op cen-traal niveau, zeker als hun laagdrem -pelige toegang tot de dienstverleninggewaarborgd blijft.In een goed functionerend stadsdeelligt dat anders. Waar burgers een goedeomgang met de politiek hebben lerenwaarderen, zullen zij het betreuren alshet bestuur meer op afstand komt te

staan of minder toegankelijk wordt.Stadsdeel Centrum behoort zeker tot delaatste categorie. Ook al is er vaak kri-tiek geweest op, vooral, de stadsdeel-voorzitters. Maar zeker in het oudestadshart heeft de vorming van stads-deel Centrum geleid tot meer over-heidsaandacht voor de burgers. De po-litieke en ambtelijke kringen in hetstadsdeel zijn nu toegankelijker enlaagdrempeliger dan de stedelijke cir-cuits van vóór 2002.Stad en stadsdeel zijn ook steeds beteren intensiever gaan samenwerken. HetProject 1012 is daar een prachtig voor-beeld van. Er is nog een lange weg tegaan, maar het stadsdeel gaat vooruit.De balans is dus positief.

DaadkrachtBurgers zijn vooral geïnteresseerd indaadkracht en effectiviteit. Daaromvinden zij het vast ook best als die terealiseren zijn met een bestuurlijkecommissie en minder politieke inkleu-ring. Het grootste risico voor afbreukvormt misschien wel de kans op onte-vredenheid binnen het ambtelijk appa-raat. Dat risico is levensgroot aanwezigals men, door het sparen van de kool ende geit, verzuimt om duidelijke beslis-singen te nemen over de taken, be-voegdheden en verantwoordelijkheden.Een decentraal ambtelijk apparaat zon-der echt mandaat loopt kans te ver-schralen en dan zullen de beste ambte-naren vertrekken. Voor het Project1012 zou zoiets dodelijk zijn, want alsergens kwaliteit vereist is, dan wel daar.Veranderingen in een organisatie kos-ten veel geld en moeite. Ze leveren uiteraard gedoe op. Is zo’n stelselwijzi-ging dan wel nodig en kan die energieniet beter worden besteed aan het ‘ech-te werk’? Gedoe en onduidelijkheidover een nieuw stelsel zijn meestal debeste garantie voor inefficiëntie. Juistdaarom moeten de dames en heren po-litici bij het uitwerken van hun plannenvoor een nieuwe organisatie vooralstreven naar daadkracht en effectiviteit.

Burgers zijn spoor allang bijster

De sfeer op het Oudekerkspleinwordt meestal minder bepaald doortoeristen die komen om de prachtigekerk te bewonderen, dan door eenluidruchtige optocht van drankzuch-tige toeristen die hun aandacht rich-ten op de daar nog steeds aanwezigebordelen of zich lallend misdragen.Het dieptepunt was onlangs wel toener op het terras van restaurant Annain de glazen werd gepist...

Maar dat kan ook anders. Een verras-send voorbeeld was deze zomer het on-verwachte pop-upconcert van het Ric-ciotti ensemble. Op een warme zomer-avond in het weekend dook er plotse-ling een groep studenten van het con-servatorium op. Binnen tien minutenformeerden ze een staand orkest dateen gevarieerd repertoire ten beste gaf.Van klassiek tot hedendaags en jazz.Passanten en omwonenden waren ver-rast. Het was opmerkelijk wat dit optre-den teweegbracht. De liederlijke situa-tie rond de Oude Kerk was plotselingvolkomen verdwenen. De sfeer werdgemoedelijk en er werd hard geapplau-disseerd. Een unicum op het Oude-kerksplein! Na een uur vertrok het en-semble weer.Het Ricciotti ensemble is in Amster-

dam gevestigd en hun gratis pop-upop-tredens geven de openbare ruimte eengeweldig positieve impuls. Het is te ho-pen dat het ensemble het Oudekerks-plein opneemt op zijn lijst van vaste locaties voor meer van deze concerten.Initiatieven als dit zouden een aanmoe-diging kunnen zijn voor andere musicien artiesten om iets dergelijks te doen.In het kader van project 1012 willenoverheid en private partijen de infra-structuur van het Wallengebied verbe-teren. Dat verdient op zich alle lof.Maar het Ricciotti ensemble toont aandat er ook andere, soms minder voor dehand liggende middelen zijn om eenbijdrage te leveren aan de kwaliteitsim-puls voor de buurt.De Oude Kerk zelf heeft een prominen-te plaats in de geschiedenis van Am-sterdam en leent zich bij uitstek voorconcerten, bijvoorbeeld van muziekvan de hand van Sweelinck, die er im-mers organist was. De kerk en het pleinhebben veel te bieden aan een publiekdat op zoek is naar cultuur en de histo-rie van het gebied. Ze zouden zichmeer moeten profileren, zonder aan-sluiting te zoeken bij het niveau vanseks, drugs en rock-’n-roll. Daar heeftde buurt al meer dan genoeg van.

Structuur aanbrengen is een kunst (galerie W139)

Pop-up projectie voor Plan Nederland

Pop-up op het Oudekerksplein

Stadsdeel-nieuwe-stijl

d’Oude Binnenstad12 december 2012

Alle kerkklokken in de binnenstadhebben op zaterdag 8 december ge-luid ter ere van de St. Nicolaaskerk.In aanwezigheid van katholiekehoogwaardigheidsbekleders, de bur-gemeester en de CDA-fractievoorzit-ter Van Haersma Buma werd de kerkverheven tot basiliek.

‘Een basiliekstatus zou voor de kerk demeest denkbare eer zijn’, verklaardehaar diaken, Eugène Brussee, ooit indeze krant. Dat dit de parochie is ge-lukt, is geen vanzelfsprekendheid. Hetpredicaat basiliek verleent de Paus al-leen aan kerken die aan bepaalde voor-waarden voldoen. Het gebouw moet al-lereerst van historische waarde zijn,maar ook een vitale geloofsgemeen-schap herbergen die als voorbeeld kandienen voor de hele regio.Dat de kerk 125 jaar ‘jong’ is blijktgeen hindernis. De kerk speelt een belangrijke rol in de devotie van hetMirakel van Amsterdam uit de veer-tiende eeuw. Keizer Maximiliaan vanOostenrijk heeft bij de verering van hetMirakel symbolisch zijn kroon aanAmsterdam geschonken, die nu bovenhet tabernakel op het hoogaltaar is ge-plaatst.Met de verheffing tot Basiliek van deH. Nicolaas in Amsterdam krijgt de parochie een nieuw wapenschild, eenconopeum (een achtkantige parasol metrode en gele banen) en een tintinnabu-lum (een standaard met belletjes met deafbeelding van Sint Nicolaas). De ere-tekens zijn na het voorlezen van hetPauselijk decreet permanent opgesteldnaast het altaar.

De basiliek is een plaats van samen-komst voor veel parochianen, de ‘le-vende stenen’ in dit gebouw – een sym-bool van de turbulente stadsgeschiede-nis. Behalve kerkelijke activiteiten vin-

den hier ook concerten plaats en activi-teiten voor mensen uit de buurt, vooraluit ‘de marge van de samenleving’. Hetkerkbestuur ziet de verheffing tot basi-liek als inspiratie voor de weg naar de

toekomst. ‘Een weg die niet uit is oproem, maar waarbij de kerk de deurenwijd open zet’, aldus de bescheidenwoorden van het bestuur.

Basiliek met levende stenen

Decennialang heeft buurtbewonerConrad van de Weetering (83) optopniveau gedanst. Ook schreef hijchoreografieën en boeken over ballet– en nog steeds is hij actief bezig metfitness, de Rotary Club, het voorle-zen van eigen gedichten in de Open-bare Bibliotheek en zijn levensgezel-lin Elly.

Sinds 1969 woont Van de Weetering opeen steenworp afstand van de OudeKerk, in een klassiek pand dat StichtingDiogenes exclusief verhuurt aan talent-volle kunstenaars.Maar zijn leven met de dans begon inDen Haag. Hij herinnert zich: ‘Vlak bijons huis zat een balletschool waar zenog een jongen nodig hadden voor derol van Bacchus, in het Bacchanaal uitSamson et Delila. Die balletmeidenwaren voor mij als zestienjarige leuksnoepgoed! Dat dansen vond ik maarflauwekul. Maar toen de beroemdedanspedagoge Sonia Gaskell een gast-les kwam geven, veranderde dat opslag. Toen begreep ik ineens waar dansover gaat.’

SoniaTijdens de oorlog werkte zijn vader alsnachtwaker in de Haagse Bijenkorf.‘Hij was verantwoordelijk voor de daarondergedoken directie. Ons gezin teldezes kinderen en mijn moeder zat nood-gedwongen thuis, want op straat lopenmet een ster was al link, maar zónderster nog linker. De NSB’er aan de over-kant van de straat wist alles, maar ver-ried gelukkig niemand.’Na de kennismaking met Sonia Gaskellliftte de jonge Conrad talloze malen

vanuit Den Haag naar haar studio inAmsterdam. Daar mocht hij na eenhalfjaar blijven bivakkeren op een matras op de dansvloer. ‘Later volgdeik Sonia naar Parijs, en ik danste inHamburg en Zwitserland. Tot 1967 wasik solist en choreograaf bij Het Neder-

lands Ballet en Het Nationale Ballet.Na mijn laatste dansjaar kon ik op stu-diereis naar de VS, Peru en Mexico,van waaruit ik als cultureel correspon-dent schreef voor regionale kranten.’Uiteindelijk belandde Van de Weete -ring weer in Amsterdam. Bij zijn

terugkeer in Nederland werd hij ballet-redacteur van het Haarlems Dagblad,het Algemeen Dagblad en bij de NOS-radio/tv.

LiliNu woont hij dus in het kunstenaars -pand bij de Oude Kerk. Vanuit zijnwoonkamer heeft hij de Wallen zienveranderen. ‘Die heroïnehoertjes op debrug zijn gelukkig weg. Ze kwamen alsfrisse meisjes uit Duitsland, maar zeliepen er al na twee weken totaal ver-loederd bij. Vreselijk! Ook de drugs-verkopers op straat zijn niet meer zodominant aanwezig. Ze zijn terugge-drongen dankzij de coffeeshops. En ikben blij dat de Zeedijk zo prachtig isopgeknapt.’Hij heeft zijn piano in de huiskamerstaan. ‘Mijn danslerares Lili Green zei:als je danser wilt worden, moet je ookpiano kunnen spelen. De beste danserslezen partituren, kunnen dirigeren enspelen piano. Balanchine en Kylián de-den dat ook. Je danst niet op de gehoor-de nootjes, maar op de onderliggendeharmonie van de gelezen partituur. Jedanst op de melodie. Tellen is alleeneen technisch hulpmiddel.’

LouiseVan de Weetering heeft na zijn terug-komst uit het buitenland niet stilgeze-ten. Hij werkte als pedagoog en choreo-graaf bij een balletstudio en en gaf renaissance- en barokdansles aan ondermeer musici. Ook schreef hij boeken,zoals een herinnering aan Sonia Gas-kell en Brieven aan een jonge balleri-na.‘Ons land telt zevenhonderd ballet-

scholen met elk zo’n honderd leerlin-gen. Voor dat lezerspubliek heb ik datboek geschreven. In mijn dansklas zateen meisje, Louise, en tot die LieveLouise heb ik me in ruim dertig hoofd-stukken gericht. In briefvorm. Haarklasgenootjes waren mijn eerste kriti-sche meelezers.’Momenteel werkt hij aan een fors uit-gebreide editie van deze Brieven. An-dere speelse titels van zijn hand zijnMorgen dans ik beter, Mijn balletjufheeft een boerderij, Eerstejaars ballet-techniek en Kijk, een ballerina. Verdervertaalde hij uit het Duits een boekover de Joodse onderduiker Bock, uithet Italiaans Pirandello’s Vanavond im-proviseren wij en uit het Engels Eendanser en zijn gezondheid.‘Gezondheid? Ja, gezondheid is vooreen danser essentieel, want elk nieuwballet levert nieuwe pijntjes op. Ik fit-ness nu aan de Sint Antoniesbreestraaten ik wandel hele einden naar mijn ge-zonde bakker op de Elandsgracht. Hetliefst zou ik hier meer buurtwinkelshebben. Vroeger zat hier onze groente-boer Jacobs. Die mis ik, maar ik kangelukkig nog terecht op de Nieuw-markt bij die groentekraam tegenoverAlbert Heijn.’

Hoe word je goed oud?‘Het geheim is dat je je interesses blijfthouden. Zo bezoek ik de Rotary Clubin het Tolhuis. Ik schrijf gedichten dieik voorlees in de Openbare Biblio-theek. En vanavond ga ik naar het Nederlands Danstheater in Den Haag.Door de korting op subsidies hebben zedaar minder geld voor nieuw werk.Schandelijk! Dus dansen ze daar van-avond een oud ballet van Kylián. Fan-tastisch!’

Apostolisch nuntius Mgr. Dupuy leest het Pauselijk decreet voor

Conrad van de Weetering

‘Die balletmeiden waren snoepgoed,het dansen vond ik flauwekul’

Een dag, of zelfs uur zónder de melo-dieën die via de oude speeltrommel vanhet carillon in de toren van de OudeKerk over de buurt uitwaaieren. Dat isnauwelijks voorstelbaar. En wat speelter dan eigenlijk? Dit jaar klonk over deWallen bijvoorbeeld lange tijd eenTurks volksliedje: Üsküdar’a.

Tweemaal per jaar worden de melo-dieën door de Amsterdamse stadsbei-aardier Gideon Bodden en BoudewijnZwart ‘verstoken’. Dit insteken van destiftjes in de trommel doen zij in sa-menwerking met twee monteurs van defirma Eijsbouts uit Asten. Sinds no-vember klinken er weer verse wijsjesuit de toren.

Hier zijn de titels.

Heel uur: Wer nur den lieben Gott lässt walten(Georg Neumark, 1641).

Kwart over: Wat voor vijand durft ons naken?(Oud-Nederlands volksliedje).

Half uur:Psalm 8(Geneefse Psalter 1539-1562).

Kwart voor:Fuga-thema in oude stijl(Boudewijn Zwart).

De wekelijkse live-concerten zijn van16 tot 16.30 uur, op dinsdag door Boudewijn Zwart en op zaterdag door Gideon Bodden.

Wat hoor ik?

d’Oude Binnenstad 13december 2012

Stadsdeel Centrum is vastbeslotenom het probleem van de illegale ho-tels aan te pakken: afgelopen zomeris hiervoor 100.000 euro extra gere-serveerd. Het bestaande handha-vingsteam is uitgebreid, sinds novem-ber zijn er al vijftig adressen gecon-troleerd en er zijn negen illegale ho-tels gesloten vanwege onvoldoendebrandveiligheid – de meeste in post-codegebied 1012. Dit is een fractievan alle illegaal verhuurde woningen.Maar de aanpak is begonnen.

Met honderden tegelijk worden ze opinternet aangeboden: de ‘self catering’of ‘self serviced’ appartementen. Ide-aal voor een paar daagjes Amsterdam.Vaak goedkoper dan een hotelkamer,zeker met meerdere mensen; en boven-dien kun je je eigen potje koken en je-zelf Amsterdammer tussen de Amster-dammers voelen.Deze manier van toeristisch verblijf isin de afgelopen jaren enorm populairgeworden, niet alleen in Amsterdammaar ook in alle andere steden die ge-wild zijn bij weekendtoeristen. Maardeze vorm van verblijfsaccommodatieis in vrijwel alle gevallen illegaal.

WoningonttrekkingDe Woningwet en de Huisvestingsver-ordening zijn er duidelijk over: in eenwoning moet gewoond worden. Wo -ning en zijn immers een schaars goed inNederland en al helemaal in Amster-dam. Het kortstondig verhuren vanwoonruimte aan toeristen valt onderhotelmatige exploitatie en is dan ook instrijd met de bestemming Wonen. Ditvergrijp heet woningonttrekking.Hier staat een niet malse boete van18.500 euro op, maar dat weerhoudtveel ondernemers en vastgoedeigena-ren er niet van om in het Wallengebiedmassaal appartementen aan toeristen teverhuren. De pakkans is immers kleinen de winst groot – veel groter dan bij‘gewone’ verhuur.

InternetMeer dan 200 hotelappartementen inhet noordelijk Wallengebied worden opinternet aangeboden. Om het de hand-havers niet te makkelijk te maken, zijnde vitrages op veel foto’s dicht en blij-ven adressen onvermeld. Maar wie debuurt een beetje kent, kan ze al snel lo-kaliseren. Soms is een bijzonder glas-in-loodraampje of een streepje uitzichtal genoeg om het adres te achterhalen.‘De ambtenaren zien die sites ook’,zegt stadsdeelvoorzitter Jeanine VanPinxteren. ‘Maar alleen een internet-vermelding is niet genoeg. We moetenter plekke constateren.’ Hoe je illegalehotelappartementen kunt herkennen?Daarover kan ze niet al te veel kwijtomdat ze de exploitanten niet in dekaart wil spelen. Maar een tipje van desluier kan ze wel oplichten: ‘Een pandwaar alle appartementen dezelfde gor-dijnen hebben of waar de naambordjesontbreken. Ook een goeie: huurfietsenvoor de deur.’De politie speelt een rol in de signale-ring en ook bewoners doen meldingen.Van Pinxteren: ‘Die zien elk weekendweer nieuwe gezichten met rolkoffer-tjes in de straat.’ Steevast komt het the-ma illegale hotels aan de orde in bewo-nersoverleggen, want de overlast isgroot. In sommige straten zoals War-moesstraat, Spuistraat en Prins Hen-drikkade worden zoveel woningen aantoeristen verhuurd dat zelfs ontvolkingdreigt.Veel van het ontijdig aangeboden afvalis afkomstig uit de hotelappartementen,omdat toeristen geen flauw idee heb-

ben wanneer en waar ze hun vuil moe-ten aanbieden. Voor buurtgenoten bijwie een illegaal hotel aan hun trappen-huis grenst is het helemaal foute boel;zeker in het Wallengebied, waar de veleappartementen doorgaans niet aan keu-rige gezinnetjes worden verhuurd.

BrandgevaarIn de Warmoesstraat werden twee ap-partementen tot voor kort aan toeristenverhuurd, voornamelijk groepjes jon-geren. Die kwamen dan wel eens aan-bellen, met de vraag of die leuke stu-dente van daarboven zin had in eendrankje of een jointje.Maar vorig jaar rook deze bewoonsterin het trappenhuis een vreemde geur.Na enige aarzeling herkende ze ver-brand plastic als oorzaak en belde debrandweer. ‘Het bleek dat een gast zijntoilettas per ongeluk op een elektrischkookplaatje had gezet.’ De brand werdsnel geblust, maar sindsdien voelt zezich minder prettig in huis. ‘De ge-dachte dat ik alles kan verliezen dooreen stelletje toeristen die benedendronken en stoned zitten te zijn, zit meniet lekker.’Tot haar opluchting werden de apparte-menten een paar weken geleden doorhet stadsdeel gesloten wegens het ont-breken van allerlei brand- en vluchtvei-ligheidsmaatregelen.Brandveiligheid is dan ook de inzet vanhet stadsdeel bij de controle op illegalehotelappartementen. Voor de handha-vingsactie werden tweehonderd adres-sen geselecteerd waarover het vermoe-den van hotelmatige exploitatie be-stond. De helft daarvan bevindt zich inhet gebied met postcode 1012.Vijftig zijn inmiddels gecontroleerd.De controle op brandveiligheid verge-makkelijkt het handhaven. Een hotel,illegaal of niet, moet nu eenmaal aanveiligheidseisen voldoen. Als er bijcontrole toeristen aanwezig zijn, maar

niet aan de brandweereisen wordt vol-daan – dan is het simpel over en uit.

BewijslastDe overheid moet genoeg aanwijzingenvoor hotelmatige verhuur hebben omhet pand te mogen betreden. VolgensVan Pinxteren is er veel informatie uit-gewisseld met de stedelijke Dienst Wo-nen: ‘Die hebben allemaal geraffineer-de truukjes om ergens binnen te kun-nen komen en weten ook wanneer je degrootste kans hebt om toeristen aan tetreffen.’ Toeristen beseffen vaak totaalniet dat ze in een illegale accommoda-tie zitten en worden na sluiting ervanovergedragen aan de VVV, die vervol-gens op zoek gaat naar alternatief on-derdak.De belangrijkste les is wel: leg alles indetail vast. Hoe ver is het van de slaap-kamer tot de voordeur? Zit de kamerlinks of rechts?‘Het moet stand kunnen houden bij derechter’, zegt Van Pinxteren. Juist dienoodzaak van bewijslast maakt het ver-grijp woningonttrekking zo moeilijk tebestrijden. Vaak zijn de gasten geïn-strueerd om te zeggen dat ze ‘het neefjeuit Australië’ zijn.Daarom houdt het stadsdeel zich loutermet brandveiligheid bezig; of het ver-volgens om woningonttrekking gaat,mag de stedelijke Dienst Wonen beoor-delen. Ook de Belastingdienst wordtingelicht, want vaak wordt er geen be-lasting betaald.

Van Pinxteren maakt zich geen illusiedat de kwalijke praktijken volledig zijnuit te bannen. De vraag naar apparte-menten is groot, de winsten zijn hoogen handhaving kost tijd en geld. Maarwat telt is dat het stadsdeel een duide-lijk signaal afgeeft. ‘We hebben het telang op zijn beloop gelaten. We moetenovertreders laten voelen dat ze ietsstrafbaars doen.’

‘Je weet niet meer wie je buren zijn’Illegale hotels

Veel appartementen in postcode gebied 1012 worden illegaal verhuurd

Ook zij zijn illegaal bezigVoor dit artikel zijn de illegale hotels in kaart gebracht die in hetnoordelijk Wallengebied op internet worden aangeboden.• De Warmoesstraat heeft relatief veel illegale hotels. Ook de

Monnikenstraat, maar The Monk Apartments daar is legaal.• Ook reguliere hotels verhuren illegale hotelappartementen. Dat

blijkt niet uit de inhoud van hun websites, maar wel uit reviews(beoordelingen) op websites als TripAdvisor.

• Woningen die men op social traveling sites zoals Wimdu en Airbnbaanbiedt, worden als illegaal geteld indien de verhuur structureelis. Bijvoorbeeld ook als een verhuurder pas zeven maanden opAirbnb actief is, maar wel al twintig reviews heeft. Of als de ver-huurder permanent in het buitenland zegt te verblijven, valse aliassen gebruikt of meerdere woningen in de stad of zelfs over de grens verhuurt.

• Veel als Bed & Breakfast verhuurde ‘kamers’ blijken volgens de reviews op TripAdvisor zelfstandige appartementen te zijn. Daarwoont de hoofdbewoner zelf dus niet, hoewel dat wettelijk welhet geval zou moeten zijn.

• Opmerkelijk: in de categorie verhuurders met een maatschappe -lijke taak zoals de corporaties is Stadsherstel relatief vaak bij illegale verhuur betrokken.

www.meldpuntshortstay.nlIllegale bewoning tast het woon- en leefklimaat aan. Daarom heb-ben Huurdersvereniging Centrum, het Wijksteunpunt Wonen, de binnenstadswijkcentra en het meldpunt Ongewenst Verhuurgedraghet initiatief genomen tot een digitaal meldpunt (meldpuntshort-stay.nl ) waar u de adressen van illegale hotels en shortstay in uwomgeving kunt melden. Indien u dit aangeeft, komt uw melding ookterecht bij het loket Zoeklicht van de stedelijke Dienst Wonen. Dit isbelast met hand having.Er is een werkgroep van actieve bewoners opgericht die persoonlijkeverhalen over de negatieve invloed van shortstay op het woon- enleefklimaat zal bundelen in een Zwartboek.Dit zal voor de komende zomer worden aangeboden aan het stads-deelbestuur.

d’Oude Binnenstad14 december 2012

Advies- enadministratiekantoortel: 06 54 71 70 70

DUTCH BUILDERS

CONSULTANCYC A P S I C U M

N A T U U R S T O F F E NOude Hoogstraat 1

Amsterdam

www.capsicum.nl

020 6231016

voor uw ramen

GRAND CAFE MATHILDEDam 9

1012 JS Amsterdamt. +31 (0)20 - 554 6114

KONINKLIJK GENIETEN MET UITZICHT OP DE DAM

een verborgen schat

Oudezijds Voorburgwal 40 Amsterdamwww.opsolder.nl

Eetcafé de Brakke Grond

Dagelijks geopend voor koffie, lunch, borrel en diner.

d’Oude Binnenstad 15december 2012

Politie:Niet spoedeisend 0900-88 44

Wijkteam Beursstraat:Buurtregisseurs:Rob Oosterbaan 06 53 87 93 92Hermanjan Jansen 06 22 94 41 19

Brandweer:Alarmnummer 621 21 21Centraal Bureau 692 93 94

Gezondheidszorg:GG&GD (Ambulance) 555 55 55Eerste hulp (OLVG) 599 30 16Centr. Doktersdienst 088 00 30 600Kruispost 624 90 31Dierenambulance 626 21 21

Gemeente Amsterdam:Internet: www.amsterdam.nlStadhuis 552 91 11Horeca Overlastlijn 421 45 67Milieudienst 551 34 56Ombudsman 625 99 99

Stadsdeel Centrum:Internet: www.centrum.amsterdam.nlAlgemene informatie 14 020Meldpunt Zorg & Overlast 552 44 42Meldpunt Overlast water 0900-93 94Meldpunt Openb. Ruimte 551 95 55(Reiniging, bestrating, groen, etc.)Inspectie Bouwen en Wonenma/vrij 09:00-10:00 552 46 30

Nuon (Energie Noord West):Afdeling Binnenstad 597 16 16Openbare verlichting 597 26 26Storingen elektra 597 12 34Storingen gas 597 12 35

Dienst Stadstoezicht:Hoofdkantoor: 251 21 21Parkeerbeheer: 251 33 22Wegslepen: 251 33 23

Wijkcentrum:d’Oude Stadt 638 22 05

Taxi:TCA-Centrale 0900 677 77 77Taxi Direct 020 6 333 333Stadsmobiel 441 00 55

Alarm: 112

Vanaf 1464 werd in deze buurt het Min-derbroedersklooster gebouwd. Op zijnhoogtepunt heeft dit klooster de vier-hoek beslagen tussen de OudezijdsAchterburgwal, Molensteeg, Zeedijk-Nieuwmarkt-Kloveniersburgwal en deBarndesteeg. Het was toen het grootstemannenconvent van de stad.De minderbroeders, ook wel Observan-ten genoemd, waren een fanatieke af-splitsing van de franciscaner EersteOrde. Het stadsbestuur was niet erg in-genomen met deze orde en hield langetijd hun vestiging binnen de stadsmu-ren tegen. De orde werd echter be-schermd door de Bourgondische herto-gen en Filips de Goede gelastte de stadmet een bevelsbrief om de stichting vanhet klooster niet langer tegen te hou-den. Om de bevolking warm te makenvoor de vestiging ervan werd de hulpingeroepen van de befaamde predikeren redenaar Johannes Brugman (1400-1473). De uitdrukking ‘praten alsBrugman’ herinnert nog aan deze wel-bespraakte pater.De minderbroeders waren de motorachter de inquisitie die in het helenoordwesten van Europa veel slachtof-fers heeft gemaakt. Zij hebben een gro-te rol in de kettervervolging gespeeld;zo ook in Amsterdam. Toen de stad op26 september 1566 werd getroffen doorde Beeldenstorm, werd dan ook als eer-

ste het interieur van het klooster vandeze gehate orde geplunderd en ver-nield. Maar het jaar daarna nam hertogAlva zijn intrek in het Minderbroeders-klooster en stelde van hieruit zijn Raadvan Beroerten in, om eenieder te be-straffen die had deelgenomen aan deongeregeldheden.Na de onthoofding van gereformeerde

rebellen zouden de monniken geregeldgezamenlijk met Alva’s Bloedraad hun‘bloedmaal’ hebben genoten, in de eet-zaal aan de zuidzijde van het klooster.Zo is deze zijde waarschijnlijk geko-men aan haar naam Bloedstraat. Veelzuidelijker lag toen de operatiezaal vanhet klooster, de ‘bloetcamer’, waar dechirurgijns hun aderlatingen deden.Minder waarschijnlijk is de Bloedstraatdus hiernaar vernoemd.Aan de noordzijde binnen het klooster-terrein stond de gebruikelijke klooster-kerk. Dan was er een boomgaard, aanalle vier de kanten omgeven door eenkruisgang, waar nu de Monniken- enMonnikendwarsstraat liggen. In deoostvleugel bevond zich de sacristie diein verbinding stond met het monniken-koor. Ten noorden van het complex lagaan de Molensteeg het Cellezusters-klooster en ten zuiden ervan aan deBarndesteeg het Bethaniënklooster.Bij de Alteratie (Hervorming) in 1578is het klooster opnieuw geplunderd enzijn de kloosterlingen samen met hetstadsbestuur de stad uit gewerkt. Hetkloosterterrein verviel aan de stad enhet nieuwe stadsbestuur, maar de min-derbroeders keerden stilletjes terug. Zehebben in 1626 aan de Huidenvetter-sloot een schuilkerk gesticht die tot1668 is blijven bestaan.

BUURTHISTORIE

MinderbroederskloosterWillem de Jong van Poelgeest

Op zoek naar dat ene persoonlijke(kerst)cadeau? En u wilt niet stad enland hiervoor aflopen? Wij geven uzes aantrekkelijke winkeltips binneneen straal van amper 500 meter.

Sint Jansstraat 15:1pottenbakkerij J.C. HermanDeze straat vormt een onopvallendeverbinding tussen de Warmoesstraat ende Oudezijds Voorburgwal en heeftzich ontwikkeld tot een bijzonder am-bachtenstraatje.

In deze pottenbakkerij kozen wij eenkopje, gemaakt van klei uit de bouwputvan de Noord-Zuidlijn. Een heel Am-sterdams cadeau! Dit originele ideekomt van pottenbakker Herman Verha-gen en het kopje is te koop voor €7,95.Verder veel handgemaakt, dus uniekaardewerk en steengoed.Open: woensdag tot en met zaterdag12-19 uur; andere dagen soms.www.jcherman.org.

O.Z. Achterburgwal 145:2KOKO Coffee & DesignHier komt u in een prachtige ruimtewaar koffie en design samensmelten.Karlijn Timmermans weet alles vankoffie, Caroline Kruijssen van fashion,

en samen hebben ze hun passies gebun-deld.Bij KOKO kunt u koffie drinken, vanheerlijke taart genieten, lezen of inter-netten. Voor kunstliefhebbers is het déplek om geïnspireerd te raken doorjong creatief talent. Modeliefhebberskunnen hier terecht voor vernieuwenddesign uit het buitenland en van eigenbodem. Wij gaan voor een vest vanSanne Jansen. Prijs €249. Niet gratis,maar dan heb je wel iets draagbaars enmoois. De designcollectie bestaat bijKOKO niet alleen uit fashion, want uvindt er ook unieke betaalbare meubelsen fotografie.Open: 9-18.30 uur; in het weekend 10-18 uur.www.ilovekoko.com.

Langebrugsteeg 13:3kantoorvakhandel Van der Heijde / P.W. Akkerman

Na een lange en ingrijpende verbou-wing heeft kantoorvakhandel Van derHeijde hier, op de hoek van de Nes, zijndeuren heropend. Sinds 1893 is dit hetvertrouwde adres voor wie papierwerkbehoeft. Pennenspeciaalzaak P.W. Ak-kerman, ooit gevestigd in de Kalver-straat en door Van der Heijde overgeno-men, is erbij ingetrokken.Wie een origineel én bruikbaar cadeauzoekt op het gebied van schrijfartikelenof papierwaren, moet hier kunnen sla-gen. Verkoper Sven van Dieken ziet bijbinnenkomst vaak al of de klant eenVan der Heijde of Akkerman is. De eer-ste komt voor papierwaren en looptvaak joviaal en vlot de winkel binnen.De tweede oogt soms wat chiquer enneemt de tijd voor het bezichtigen vande pennenafdeling.Wij keken onze ogen uit bij de vitrinesmet speciale pennen uit de Mont BlancCollectie, vernoemd naar beroemdhe-den als Marlene Dietrich en ThomasMann. Een van duurste pennen uit decollectie is de Alfred Hitchcock endraagt een prijskaartje van € 2700.Voor de bescheidener beurs zijn er ookonder de €50 originele pennen te koop.

Wij kozen de speciale editie goudenCaran d’Ache 849 Goldbar pen in eenfraai blikje (€ 34,95). Voor wie zijn/haar boek niet zelf wil vasthouden is er de handige BamBoo boekensteun (€14,95).Open: 9-17.30 uur; zaterdag 10-17 uur,zondag 13-17 uur.www.vanderheijde.nl en www.pwak-kerman.nl.

Sint Annenstraat 18a:4atelier-boutiqueDowntown dress up

In het gerenoveerde Sint Annenkwar-tier is dit de plek waar je wordt meege-nomen in de artwork-, fashion- en sty-lingwereld van Daniela Larue.Sanne Gils verkoopt er haar zelfge-maakte schoenen, tassen en accessoi-res. Van leer, tijdloos, soms bijna klas-siek – en vaak met een twist. Hier kunje geheel gekleed worden en staan per-soonlijke aandacht en advies voorop.

De zeer draagbare ontwerpen wordenin kleine oplagen en met de hand ge-maakt. Alleen al het zien van de mooiespeciaal bedrukte leggings (vanaf € 59), of het kennismaken met leren‘pump-ups’, uiterst originele accessoi-res om saaie pumps meer allure te ge-ven (vanaf €49), maakt een bezoek de

moeite waard.Open 11-18 uur; maandag en dinsdaggesloten.www.downtowndressup.nl.

Sint Annenstraat 20a:5kledingaccessoires Lenny’sGenoemd naar eigenaresse Lenny, dievaak bijgestaan wordt door haar moe-der Lenny en haar dochter... Lenny.Bij de drie Lenny’s vindt u volopshawls, mutsen, handschoenen en an-dere kledingaccessoires, alles voor eenkleine prijs. De goed uitgevoerdeshawls kosten meestal slechts €5. Hetzijn toegankelijke en warme cadeausvoor de krimpende beurs.Open: 13-20 uur; dinsdag gesloten.

Sint Annenstraat 30:6Kunstboekenwinkel San SerriffeDeze boekwinkel wijdt zich aan kunst-en designpublicaties van voornamelijk

kleinschalige en onafhankelijke uitge-verijen. Pieter Verbeke en zijn vrouwElisabeth Klement, allebei verbondenaan de Gerrit Rietveld Academie, pro-grammeren rondom hun boeken ooktentoonstellingen en presentaties.Wij twijfelen tussen het kloeke Revolu-tion a Reader (€28), een bijzonder uit-gegeven boek met teksten over revolu-tie, tegenstribbelen en ageren tegen on-recht, en het fraaie boekje Werkstoelen(€12), vol foto’s van oudere stoelont-werpen voor beroepsgroepen als kap-pers en tandartsen. Ten slotte gaan wede deur uit met het uiterst geestige TheYoung Girl’s Handbook of Good Man-ners (€12,50).Open: donderdag tot en met zaterdag12-19 uur.www.san-serriffe.com.

(Kerst)cadeaus op loopafstand

Bewoners van de binnenstad zijn rede-lijk tevreden over hun woonomgeving,zo blijkt uit onderzoeken. Volgens deWerkgroep Ouderen Nieuwmarktbuurtis dit zelfs de ideale plek om oud te wor-den. ‘Kijk maar om je heen’, zegtwoordvoerder Piet Seijsener. ‘Alle voor-zieningen zijn hier op loopafstand. Win-kels in de buurt, op zaterdag de marktvoor de deur, genoeg huisartsen, eenapotheek en fysiotherapiepraktijken.Maar ook ouderencentrum De Flesse-man met zijn restaurant en maaltijdenaan huis, het gevarieerde aanbod vanhoreca en allerlei activiteiten in buurt-huis De Boomsspijker. Wil je verder vanhuis, dan heb je hier de taxistandplaatsen metro-ingang.’Je zou denken: beter kan het niet.Toch heeft de werkgroep grote zorg overde toekomst.‘Veel ouderen in de Nieuwmarktbuurt,de Waterloopleinbuurt en het Wallenge-bied wonen hier al heel lang. Soms bijnahun hele leven. Die willen graag blijven.Maar wat moet je, als je driehoog woonten al die trappen net even te veel zijn?Verhuizen binnen de buurt kan bijnaniet, want er zijn veel te weinig betaal-bare woningen voor ouderen’, zegt Seijsener. ‘Dat is jammer, want juistverhuizende ouderen laten meestal een

grotere woning achter.’Omdat het stadsdeel de gemeentelijkenota Wonen met zorg en dienstverleningheeft onderschreven, heeft het volgensde werkgroep ook verplichtingen. Creë-er voor ouderen bijvoorbeeld meer wo-ningen in hun eigen buurt, door die hiervoor hen te reserveren op de beganegrond of met een lift of traplift. Enschrap de bizarre regel dat een trapliftbij vertrek van de huurder weg moet.Zo’n woning kan immers worden toege-wezen aan een andere huurder die hemnodig heeft.Inmiddels hebben zich onder het motto‘Samen staan we sterker’ ook ouderenuit de Waterloopleinbuurt bij de werk-groep aangesloten. Seijsener: ‘En ookouderen uit het Wallengebied zijn vanharte welkom. Kom op onze volgendevergadering, dinsdag 15 januari om achtuur in wijkcentrum d’Oude Stadt. Dangaat het over betaalbare woningen voorouderen, de toegankelijkheid van deopenbare ruimte en over Stadsdorp Cen-trum. Via dit nieuwe netwerk kunnenouderen elkaar ondersteunen. We hopenop een grote opkomst.’

Tip:op Eerste en Tweede Kerstdag is ereen kerstdiner in De Flesseman. Infor-matie en reserveren aan de balie.

Nieuw netwerk ouderen

d’Oude Binnenstad16 december 2012

nieuws

overzichtSeptember19 De gemeente Amsterdam wacht met

het sluiten of verplaatsen van 26coffeeshops in het Wallengebied.Het stadsbestuur wil eerst meer duidelijkheid krijgen over het lande-lijke coffeeshopbeleid.

Oktober19 De Rode Loper, de veelbesproken

stadsboulevard die voor voetgan-gers en fietsers de toegang moetgaan vormen voor Amsterdam,wordt niet rood maar grijs.

23 Op de Wallen wonen/werken de gulste gevers aan de collecte van deDierenbescherming.

24 De politie in Amsterdam houdt 38voetbalfans aan rond de voetbal-wedstrijd Ajax-Manchester City.

27 De Oude Kerk wordt vanaf 2014een expositieruimte voor heden-daagse kunst. Dat is het plan van denieuwe directeur Jacqueline Grand-jean.

27 De exclusieve sneaker store Pattaopent een winkel op de Zeedijk.

30 De Warmoesstraat, de Spuistraat ende Prins Hendrikkade dreigen teontvolken door illegale verhuur vanwoningen aan toeristen. Dat consta-teert stadsdeel Centrum.

November5 Amsterdamse prostitutiepanden

krijgen steeds vaker controleursover de vloer. De gemeente heeft decontroles van raambordelen op deWallen en in het Singelgebied ver-dubbeld naar vier keer per jaar.

7 1012-wethouder Lodewijk Asscherneemt afscheid van het gemeente -bestuur. Hij wordt minister van Sociale Zaken in Den Haag.

14 Burgemeester Eberhard van derLaan is te gast op het Burgwallen-overleg.

14 De Richter Roegholtprijs, een prijsvoor het bevorderen van sociale cohesie in Amsterdam, wordt doorde PvdA uitgereikt aan Bert Nap.

27 Het eerste exemplaar van 1000 vragen over Amsterdam van Henrivan Poll wordt overhandigd in deZuiderkerk.

December1 Onder het trottoir op het Damrak is

asbest aangetroffen. In januari zullen deskundigen twaalf nachtensleuven in het trottoir maken enmonsters nemen om te onderzoekenof er meer asbest aanwezig is.

4 Zanger Chris Brown wordt gespotin coffeeshop The Green House opde Oudezijds Voorburgwal terwijlhij een jointje rookt.

5 Sinterklaas wordt door de buurt -kinderen ontvangen in ‘zijn’ OudeKerk (de oude Sint Nicolaaskerk).

7 De gemeente zal alsnog 26 coffee -shops op de Wallen sluiten. Nu deeffecten van het regeerakkoord ophet softdrugsbeleid duidelijk zijn,ziet burgemeester Eberhard van derLaan geen bezwaren meer. Coffee -shop The Old Church zal verhuizennaar de Amstel.

8 De Sint Nicolaaskerk wordt perpauselijk besluit verheven tot ‘basilica minor’ en heet voortaanBasiliek van de Heilige Nicolaas.

De Amstel ligt er aan je voeten, fi-guurlijk en letterlijk. Mooi is dat je,waar je ook zit, de rivier altijd ziet –ook al is het soms via een spiegel. DeHoofdstad Brasserie, want daar heb-ben we het over, is een onderdeel vanDe L’Europe. De locatie is superbe,met aan de overkant van de Amstelde oude Munttoren.

De entree van de brasserie loopt via dehotelingang, een tikkeltje hoogdrempe-lig, maar dat is snel vergeten. Wie doorde draaideur naar binnenstapt, komt uitin de Promenade: een statige hal metkroonluchters en replica’s van oud-Hollandse meesters aan de muur.Wat weinigen zullen weten is dat je inde Hoofdstad Brasserie voor 35 eurovan een uitstekend driegangenmenukunt genieten. Van 7 uur ’s morgens tot11 uur ’s avonds. De keukenbrigadezorgt er net zo makkelijk voor een heer-lijke bouillabaisse als voor een uiterstsmakelijk zuurkoolpotje.Speciaal is ook dat de brasserie werktmet veel open wijnen. Dat kan omdatze worden bewaard in een klimaatkast,wat de levensduur van de wijn aanzien-lijk verlengt. De zestig zitplaatsen tel-lende brasserie – in de zomer komendaar honderd zitplaatsen op het terrasbij – is onlangs onderscheiden met deBib Gourmand, een onderscheiding

voor restaurants met een mooi menu tegen een betaalbare prijs.Wie vooraf wat wil drinken kan datdoen in de Promenade of in Freddy’sBar. Inderdaad, genoemd naar FreddyHeineken die hier regelmatig een bier-tje kwam drinken. Foto’s aan de wandgetuigen daarvan. Bijzonder is dat menop deze locatie als enige buiten de Ver-enigde Staten ook Heineken Light optap kan verkrijgen.Wat de bierbrouwer als begeesterd ro-ker op prijs stelde, was dat er in Fred-dy’s Fumoir een prachtige rookruimteis gecreëerd waar als bijna vanzelfspre-kend The Times, The International Her-ald Tribune en The Wall Street Journalvoor het grijpen liggen.Overigens heeft het bedrijf, dat nu eensgeen onderdeel is van een grote inter-nationale keten, nog veel meer. Natuur-lijk: er zijn 111 kamers, waarvan 42suites. Er zijn prachtige vergaderruim-tes, elk met een geheel eigen sfeer.Maar laten we vooral het restaurant,Bord’eau, niet vergeten. Pas veertienmaanden in bedrijf en nu al een Miche-linster!

Met Kerstmis en Oud & Nieuw iets spe-ciaals doen? Neem contact op met dekerstcoördinator, (020) 5311619, ofmail naar restaurant@leurope.nl.

Hoofdstad Brasserie

Redacie,bebuuren bezorgers van

d’Oude Binnenstadwensen ufijne

feebdagenen een vreugdevol 2013!

Nicolaasbasiliek Prins Hendrikkade 7322 december 17.00 Festival of Lessons

and Carols24 december 18.00 Kinderkerstviering24 december 21.00 Kerstnachtmis met

Capella Nicolaï (kaarten gratis verkrijg-baar)

25 december 10.30 Kerstmis met CapellaNicolaï

26 december 10.30 Eucharistieviering

Oude Kerk Oudekerksplein 2324 december 22.00 Kerstnachtdienst met

de Sweelinckcantorij25 december 11.00 Kerstdienst

Ons’ Lieve Heer op Solder (museumAmstelkring, Oudezijds Voorburgwal)

24 december 20.00 en 22.00 Kerstnacht-mis (kaarten bestellen 15 euro)

Leger des Heils Oudezijds Achterburg-wal 45

23 december 18.00 dak- en thuislozendi-ner Koepelkerk

Waalse kerk Walenpleintje 15925 december 11.00 Dienst in Franse taal

De Papegaai Kalverstraat 5824 december 22.00 Latijnse Nachtmis met

Ensemble Rafaël (plaatsen reserverenaangeraden)

25 december 10.30 en 12.15 LatijnseHoogmis met Ensemble Rafaël

26 december 10.30 Latijnse Hoogmis

Begijnhofkapel Begijnhof 3024 december 19.00 Eucharistie in Franse

taal24 december 21.00 Eucharistie met orgel

en cello24 december 23.00 Eucharistie met ka-

merkoor, orgel en strijkers25 december 10.00 Eucharistie

25 december 11.15 Eucharistie in Fransetaal

26 december 10.00 Eucharistie26 december 15.00 Kindje wiegen (kerst-

spel voor kinderen)

English Reformed Church Begijnhof 4824 december 22.30 Christmas Eve Service25 december 10.30 Christmas Day Service

De Krijtberg Singel 446-44824 december 19.30 Liederen door Schola

cantorum en 20.00 Latijnse mis24 december 21.45 Liederen door Jubilate

Deo en 22.15 Nederlandse mis24 december 24.00 Nederlandse mis met

orgel en cantor/cellist25 december 9.30 Nederlandse mis met

zang van Jubilate Deo25 december 11.00 Latijnse mis met zang

van Schola cantorum25 december 12.30 Nederlandse mis25 december 17.15 Nederlandse mis met

orgel en cantor/cellist26 december 11.00 Latijnse mis met Scho-

la Cantorum

Singelkerk Doopsgezinde GemeenteSingel 462

23 december 10.30 Kinderkerstfeest23 december 17.00 Internationale oecu-

menische zangdienst (met anderebuurtkerken en kamerkoor Concertge-bouw)

24 december 22.00 Kerstavonddienst metSingelkoor

25 december 10.30 Eerste Kerstdagdienst

Oude Lutherse Kerk Singel 411/hoekSpui

22 december 16.30 Kinderkerstspel23 december 12.00 Kerstmarkt24 december 21.15 Kerstnachtviering met

Kerstnachtkoor25 december 10.30 Kerstviering

Kerstvieringen in de oudebinnenstad en directe omgeving (zie ook www.kerstamsterdam.nl)

Hotel De L’Europe

d’Oude Binnenstad is sinds kort onlinete vinden.

www.facebook.nl/OudebinnenstadZo heet onze Facebookpagina (waaroptrouwens ook niet-Facebookleden wel-

kom zijn). Like deze pagina, en u ont-vangt voortaan alle laatste nieuwtjes,verhalen en foto’s over/van de buurt.Heeft u zelf iets leuks of schandaligs te melden? Mail ons dit dan naar facebook@oudebinnenstad.nl.

Nu ook online!

Ook al zou ‘onze’ Sinterklaas onsland volgens traditie op 6 decemberhebben verlaten, in het museum Ons’Lieve Heer op Solder blijkt hij nogvolop aanwezig. Tot 6 januari is daarnamelijk de tentoonstelling De Heili-ge Nikolaas: Ikoon van Goedheid tezien.

Aan het eind derde eeuw werd in hetstadje Patara, in het toenmalige Oost-Romeinse Rijk, de jongen Nikolaas ge-boren. Door zijn welvarende ouders op-gevoed tot gelovig christen, verloor hijhen op heel jonge leeftijd, waarna hijvanuit de levenshouding Deel je rijk-dom met de armen heeft besloten omzijn forse erfenis te gebruiken om men-sen te helpen.Nikolaas is als bisschop van Myra ge-liefd geworden door zijn zorg voor kin-deren, zijn hulp aan mensen in nood enzijn steun aan zeelieden. Hij heeft zichzijn hele leven voor anderen ingezet.Zijn sterfdag op 6 december is de ker-kelijke feestdag om hem te eren.

Sinterklaas blijftmaand langer