PRODUCTIE 9

'Acasa schiet door' - UI' Nieuws - weekblad van de Universiteit Twente http: //www.utnieuws.utwente.nl/new/printversie.php?id=73568

10f3

Donderdag, 5 Februari 2009 - (Jaargang: 44, Nr. 5)

'Acasa schiet door' CAMPINGIMAGO CALSLAAN TOT IN DEN TREURE AANGEPAKT

Sandra Pool

Ze zijn teleurgesteld, gefrustreerd en vinden dat Acasa nu echt doorslaat. Bewoner Martijn verstopt zich zelfs wanneer de deurbel gaat. 'Je wilt niet weten hoe vaak de complexbeheerder hier voor de deur staat.' Waar het dan om gaat? Een kast voor het raam, theedoeken over de verwarming en krijtborden voor het raam. Geen mooie uitstraling, vindt Acasa. Overdreven of niet, de woningcorporatie zeurt in de ogen van de Calslaanbewoners maar door. Opmerkelijk genoeg doet ze dat alleen daar. Andere locaties blijven buiten schot.

foto's: Frans van der Veeken

Bij binnenkomst oogt Calslaan 6 opgeruimd. De gangen zijn leeg. Geen wasgoed, kratje bier, fiets of koelkast meer te zien. Oud-papier wordt keurig verzameld in rode kratten. Allemaal vanwege de brandveiligheid. Het gevolg is wel dat de koelkast en de vriezer in de woonkamer zijn te vinden . 'We hebben geen gemeenschappelijke opslagruimte, dus moet het maar zo,' vertelt bewoner Peter. 'Gezellig is anders, maar het is voor onze veiligheid.' Daar is nog wel begrip voor op te brengen, Maar dat geldt niet voor het nieuwe huurbeleid dat over de Calslaan neerdaalt.

De gebouwenbeheerder staat bijna dagelijks voor de deur met op- en aanmerkingen. 'De theedoeken over de verwarming ogen niet netjes. Deze kast voor het raam staat slordig. En als we het zelf niet opruimen, worden we bedreigd met de schoonmaakkosten waarvoor we moeten opdraaien of met een advocaat', zegt Peter. 'Ze schieten door. Wij zijn studenten, mogen we?'

Een deurtje verderop bij Calslaan 10 is het ook raak. ' Ik zie geen enkele wet of regelgeving die Acasa kan aanvoeren om zich te bemoeien met de inrichting van deze gemeenschappelijke woonkamer,' oppert bewoner Martijn . ' Ze blijven maar jammeren', zucht hij. ' Zie je die borden daar op de verwarming? Geen mooie uitstraling noemt men dat. De inrichting is een groepszaak en die mogen wij als huurders zelf bepalen. Juist dat campingachtige maakt het zo leuk hier. Maar we worden onder druk gezet en geïntimideerd om het naar de smaak van Acasa in te richten. Van' rustig huurgenot', zoals verzekerd in artikel 5, lid 1, is hier geen sprake. De complexbeheerder trekt dagelijks aan de bel.'

Calslaan 2A heeft expres wat spandoeken voor het raam gehangen. ' Bedoeld om Acasa uit te nodigen, maar we hebben nog geen reactie gehad', vertelt bewoner Jalmar. ' Het is hier vrij netjes, maar de barbecueroosters achter de verwarming moesten wel weg. Dat zag er , rommelig' uit. Toch hoort dat studentikoze er bij. Dit zijn geen flats voor bejaarden met gordijntjes en geraniums.' Bewoners aan de Matenweg, Campuslaan en Witbreuksweg worden minder lastig gevallen door de complexbeheerder. ' Dit is wel het maximale', zegt een bewoner de Campuslaan, een complex verderop.

De oogst voor het huis? Twee dranghekken, drie fietsbanden in een boom, een fiets op de kop, twee kapotte voetbalgoaltjes, een barbecue en kratten bier, zes hoog, voor het raam. Van een heel andere orde dan wat theedoeken over een verwarming, maar kennelijk geen probleem .

Onderschriften

28-11-20090:00

'Acasa schiet door' - UT Nieuws - weekblad van de Universiteit Twente http://www.utnieuws.utwente.n1/new/printversie.php?id=73568

Brandveiligheid? Deze bewoner kan niet door de gang van 1,64 m. hoog.

De vriezer en koelkast staan in de woonkamer.

Krijtborden voor het raam is volgens Acasa niet mooi.

2 of3 28-11-20090:00

'Acasa schiet door' - UT Nieuws - weekblad van de Universiteit Twente http: //www.utnieuws.utwente.nl/new/printversie.php?id=73568

300 28-11-20090:00

ingezonden: Campus is geen ordelijke burgerwijk - UT Nieuws - weekb ... http: //www.utnieuws.utwente.n1/new/printversie.php?id=74584

lof!

Donderdag, 3 September 2009 - (Jaargang: 44, Nr. 24)

ingezonden: Campus is geen ordelijke burgerwijk

UReka Fractie

Uit algemeen belang voor de studenten willen wij als universiteitsraadspartij UReka graag nog even stil staan bij het UT-Nieuws van 20 augustus 2009. Hierin meldt woningstichting De Veste (in een advertentie, red.) dat zij, volgens onafhankelijk onderzoek, maatschappelijk boven de norm presteren. Het hieraan gekoppelde cijfer is een 7,5. Dit is natuurlijk een heel mooie prestatie, maar het schept ook vragen.

Hoe kan het dan toch zo zijn dat deze woonstichting op het punt staat een geschil aan te gaan met de Centrale Bewonersraad? En hoe is het mogelijk dat veel campusbewoners het gevoel hebben dat zij in hun vrijheden worden aangetast door De Veste?

WaarschUnlijk presteert De Veste maatschappelijk boven de norm, maar is zij niet geheel geschikt voor studentenhuisvesting . Dat vergt immers andere kwaliteiten en inzichten dan hun gebruikelijke werkgebied. De Veste heeft Acasa in het verleden aangekocht om te kunnen voldoen aan de wettelijke hoeveelheid ' sociale woningbouw' . Maar blijkbaar wil de Veste de sociale norm van de gebruikelijke huurder extrapoleren op de studenten. We vragen ons ten zeerste af waarom de Veste dit stuk presenteert in het UT-Nieuws. Wil men bewijzen dat ze wél goed zUn? Hoeveel studenten hebben ze op de man af gevraagd hoe tevreden men is over de verhuurder?

Wij zien de campus niet als nieuwbouwwijk, maar als een leefomgeving voor studenten. Men moet niet streven naar een ordelijke perfecte burgerwijk. Hier wonen studenten die nagenoeg allemaal snappen dat je er geen zootje van moet maken. De studenten zien niet graag dat AcasajDe Veste hen kleineert en vertelt hoe zij hun huizen moeten inrichten. Er worden veel regels gesteld die studenten beperken in hun vrijheid van wonen op de campus. Daar spreekt niet direct ' feeling ' met de bewoners uit.

Er is echter hoop. De Veste schijnt namelijk erg goed te kunnen presteren naar het oordeel van belanghebbenden. Dat lijkt een prima competentie om in te zetten op deze campus. Hopelijk kunnen zij de relatie tussen met de campusbewoners sterk verbeteren.

UReka zal zich dit j aar in ieder geval inzetten voor beleid dat het leven op de campus aangenaam beïnvloedt. Daarnaast nemen we al deel aan de klankbordgroep studentenhuisvesting. We hopen dat De Veste ons niet teleur zal stellen en we binnenkort geluiden van studenten mogen horen over positieve ervaringen met De Veste.

28-11-20090:09

Campusbewoners boos over nieuwe huisregels - UT Nieuws - weekbla ... http: //www.utnieuws.utwente.nl/new/printversie.php?id=73569

10f1

Donderdag, 5 Februari 2009 - (Jaargang: 44/ Nr. 5)

Campusbewoners boos over nieuwe huisregels ACASA HANTEERT NIEUWE REGELS VOOR ORDE EN NETHEID

Frans van der Vee ken

Onder studenten op de campus groeit de irritatie over de nieuwe woon- en leefregels die zijn opgelegd door woningbouwcorporatie De Veste in Ommen, de eigenaar van de woningen. Orde en netheid is het nieuwe credo en dat zullen de studenten weten ook. Die voelen zich betutteld en vinden dat de verhuurder zich met belangrijker zaken bezig moet houden dan het interieur van de flats. Zoals deugdelijke aansluitingen voor wasmachines en gasfornuizen.

Net na de brandbrief - eind vorig jaar - over het zerotolerancebeleid rond het stoken van vuren ontvingen alle campusbewoners een schrijven over nieuwe huurvoorwaarden. Daarin wordt de studenten bijvoorbeeld verboden om huisdieren door gemeenschappelijke ruimten te laten lopen of meubilair buiten te zetten op zomerse dagen. Op de online discussiegroepen wordt al weken geklaagd over de kwestie. Men is vooral gepikeerd omdat de voorwaarden op ' slinkse wijze' zijn opgelegd. Zo heeft de centrale bewonersraad, die officieel de belangen van huurders vertegenwoordigt, de voorwaarden goedgekeurd zonder overleg met de bewoners. Daardoor konden ze geen bezwaar aantekenen.

Om de nieuwe orde te handhaven treedt complexbeheerder Acasa (het filiaal van de Veste op de campus) dagelijks hard op tegen ' zichtbederf, zoals theedoeken die over de verwarming hangen, een kast die voor het raam staat of een krijtbord dat schuin staat. Vooral de flats van het net gerenoveerde Calslaan-complex moeten het ontgelden. Volgens de verhuurder wordt daarmee de leefbaarheid verhoogd, maar de bewoners zien dat heel anders. ' De gezelligheid moet blijkbaar plaats maken voor steriliteit. Alles moet kaal, strak en leeg alsof we in een bejaardencomplex wonen ', aldus een student.

Onder druk van Acasa en De Veste geven de meeste studentenhuizen uiteindelijk toch wel gehoor aan de eisen. ' De beheerder zei dat we maar beter konden voorkomen dat Acasa, net als bij een ander huis, een advocaat op ons af zou sturen, en toen kozen we eieren voor ons geld,' vertelt een Calslaan-bewoner. Een andere huurder laat zich niet intimideren. ' Er staat hier bijna dagelijks iemand van Acasa aan de deur om van alles te eisen. Ik doe niet meer open. Als ze een redelijk verzoek per brief bij ons indienen dan willen we best meewerken maar ik laat mijn woongenot niet langer bederven omdat zij menen te moeten bepalen hoe wij onze woonkamer inrichten.'

De bewoners zeggen het belachelijk te vinden dat zij de uitstraling van hun huis moeten verbeteren terw ijl Acasa daar in hun ogen al tijdens de Calslaanrenovatie voor had moeten zorgen. ' Onze flats moeten blijkbaar als voorbeeld dienen, maar als Acasa gewoon dat smerige beton had aangepakt en had gezorgd voor nette gordijnen had het er meteen een stuk beter uitgezien.' De Calslaanbewoners zijn extra gepikeerd door de strenge eisen van Acasa omdat hun woningen naar hun idee helemaal niet goed zijn opgeleverd . ' Tegels zitten schuin en los, verwarmingen werken niet, gas- en wateraansluitingen ontbreken, noem maar op. En dan moeten wij zogenaamd zorgen dat er geen rommel achter de verwarming ligt?'

28-11-20090:06

Studenten in de clinch met Acasa - ur Nieuws - weekblad van de Unive ... http: //www.utnieuws.utwente.nl/new/printversie.php?id=70139

10f2

Donderdag, 26 April 2007 - (Jaargang: 42, Nr. 14)

Studenten in de clinch met Acasa PILOT CALSLAAN-OUD MOET VEILIGHEIDSPROBLEEM OPLOSSEN

Frans van der Veeken

De ongeveer tweehonderd studenten die in flats aan de Calslaan-oud wonen, zijn sinds enkele weken fanatiek in verweer tegen huisvester Acasa. Eind vorige maand hoorden ze dat ze de gangen van hun studentenwoningen dienden te onruimen, in verband met verscherpte brandveiligheidsregels.

'Onmogelijk,' reageerden de huurders, 'we kunnen bijvoorbeeld diepvriezers en oud-papier nergens anders kwijt.' Inmiddels bereidt Acasa een ' pilot' voor, waarmee in één huis naar mogelijke oplossingen zal worden gezocht.

Vijfdejaars TCW-student Samuel Sweelssen (26) is één van de initiatiefnemers van de actie. , Eind maart ontvingen we een brief waarin stond dat de gangen allemaal leeg moesten worden gemaakt,' vertelt hij . ' Vervolgens kwam iemand van Acasa met ons bespreken hoe dit zou moeten. In eerste instantie leek het erop dat zaken zoals diepvriezers zouden mogen blijven staan. Later trok de verhuurder deze toezegging weer in .'

AI snel sloegen vertegenwoordigers van meerdere flats de handen ineen en doken in de de regelgeving. 'Iedereen zit iminers met hetzelfde probleem . Deze huizen zijn er op gebouwd dat je in de hal spullen kwijt kunt. Verder is er nauwelijks opbergruimte. Het gaat veel te ver om alles weg te moeten halen,' vindt Samuel.

Na enig onderzoek ontdekten de bewoners dat de verhuurder zelf ook niet precies weet wat wel en niet mag. 'Uiteindelijk hebben we een gesprek gehad met Acasa. Daar werd ons verteld dat de corporatie graag een pilot wil houden bij een van de flats, om op die manier bij één woongroep vast te stellen wat de mogelijkheden zijn.' Mogelijke oplossingen zijn bijvoorbeeld het plaatsen van branddichte kasten of het ombouwen van een studentenkamer tot opberghok.

Op de Campuslaan speelde enige tijd geleden een vergelijkbaar probleem. 'Daar hebben de bewoners uiteindelijk maar besloten geen oud-papier meer te verzamelen, omdat ze dat nergens meer kwijt konden. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?' vraagt Sweelssen zich af.

Momenteel overleggen de Calslaan-oudbewoners welke flat de pilot zal moeten ondergaan. ' We willen namelijk wel dat dit echt goed gebeurt. Er moeten geen halve oplossingen uitkomen die maar bij een paar flats hun doel bereiken.'

Tot er een goede oplossing is, overheerst bij Samuel en zijn medestrijders een' groot gevoel van onrechtvaardigheid ' . 'We hebben hier een normaal huishouden, maar in de regelgeving worden we gezien als een stel losse kamers. Dat slaat echt nergens op.'

Jan Sinke, directeur van de Veste (waar Acasa onder ressorteert) ziet het allemaal een stuk minder somber in. ' In de academische wereld is men eraan gewend om met allerlei goedgeformuleerde argumenten de ander te overtuigen, maar zo werkt het niet in dit soort zaken. De regels spreken voor zich en daar hebben wd ons aan te houden.' Toch denkt Sinke niet dat de gangen per definitie honderd procent leeg moeten zijn. 'De bewoners moeten over het gevoel heenstappen dat de gangen altijd vol hebben gestaan en dat dat dus ook moet mogen. Als wij vervolgens aan de brandweer laten zien dat we er alles aan hebben gedaan om de zaken veilig te maken, dan komt het allemaal best goed. Op de Campuslaan hebben we hetzelfde probleem gehad, en toen zijn de problemen op basis van een pilot naar ieders tevredenheid opgelost.'

De gangen in de flats van Calslaan-oud zijn volgens de studenten niet te ontruimen.

28-11-20090:52

Ingezonden: Wat doet een yuppenbedrijf op de campus? - ur Nieuws -... http: //www.utnieuws.utwente.nl/new/printversie.php?id=74206

lof!

Woensdag, 20 Mei 2009 - (Jaargang: 44, Nr. 17)

Ingezonden : Wat doet een yuppenbedrijf op de campus?

Veranderingen op de campus: iedereen die er woont of het UT-Nieuws leest heeft ervan gehoord of het aan den lijve ondervonden. De veranderingen sluipen er langzaam in en zijn slechts met een scherp oog waar te nemen. De boosdoener? Ik doel op woningbouwstichting De Veste.

Is De Veste ongeschikt voor Twentse Campus? De Veste is een nationaal opererend bedrijf, met de reputatie van een verhuurder van keurige doorzonwoningen aan zogenaamde young urban professionals of ouderen die hun woonhuis verkocht hebben. Enkele hooggeplaatsten binnen deze corporatie, mannen met jarenlange ervaring in het verhuren van doorzonwoningen aan yuppen en bejaarden, hebben vastgesteld dat een studentencampus eigenlijk helemaal niet in het assortiment van De Veste past. Als oplossing besloten deze mannen de campus simpelweg te veranderen in een plaats die lijkt op datgene waar zij wel verstand van hebben : een groep huurhuizen voor bejaarden of yuppen die niet gestoord willen worden.

Wil De Veste wel een leefbare campus? Wie het UT-Nieuws wekelijks leest heeft er ongetwijfeld al van gehoord; De Veste wil de campus 'leefbaarder' maken. Hiervoor hebben zij enige tijd geleden enkele vreemde regels opgesteld, waaraan bewoners van de campus zich tegenwoordig moeten houden. Het is bijvoorbeeld sinds kort ten strengste verboden om theedoeken over de verwarming te hangen. Daar heeft De Veste mijns inziens eindelijk een punt. Stel je voor: theedoeken over de verwarming! We wonen toch zeker niet in een Vogelaarwijk. Niets geeft de verloedering van een wijk beter aan dan het aantal theedoeken dat over verwarmingen is heen gehangen. Een heet hangijzer, waar de dappere woningcorporatie eindelijk tegen heeft durven optreden.

Naast het langverwachte theedoekenverbod zijn ook kampvuren in alle soorten en maten, huisdieren in algemene ruimten, kasten die tegen het raam zijn geplaatst (al biedt de huidige verbouwingspolitiek van De Veste soms weinig alternatief) en buitenstaand meubilair op zonnige dagen, taboe. Voor het ouderwets huren van een ladder is trouwens tegenwoordig ook een handtekening van de manager noodzakelijk.

'Studentjes' doorn in het oog van De Veste. Op recente bijeenkomsten over de brandveiligheidsproblemen op de begane grond van de campuspiramides werd de insteek van De Veste ten opzichte van studenten wederom duidelijk. Het probleem op zich is geen voorbeeld van betuttelingspolitiek vanuit De Veste maar een gevolg van brandweergezeur. De manier waarop meneer de hoge manager van De Veste (niet) naar de studenten luisterde op de bijeenkomsten gaf wel het een en ander aan. Tijdens de eerste, waardeloos aangekondigde, bijeenkomst maakte hij duidelijk dat 'wij dan wel studentjes waren, maar dat dat niet wilde zeggen dat we ook meteen gelijk hadden'. Na veel getouwtrek kon de oorspronkelijk als vaststaand feit aangekondigde verbouwing worden tegengehouden en zou er een nieuwe bijeenkomst worden georganiseerd.

Nadat die 'studentjes' vervolgens uren werk in onderzoek hadden gestoken (een dergelijk onderzoek had De Veste zelf duizenden euro 's gekost), wilde meneer niet praten over alternatieven anders dan de zijne. Hij kwam op de proppen met drie alternatieven die de algemene ruimte net zo klein of kleiner zouden maken dan het voorstel van de eerste vergadering. Hoewel men in het begin van de presentatie bezwoer dat men niet was gegaan voor de goedkoopste alternatieven, bleek dat stiekem toch het geval. Er werd een vals en gemanipuleerd beeld van de keuzes gepresenteerd terwijl alleen het laatste alternatief (een keuken waar je ook daadwerkelijk in kon koken) iets voorstelde. Kritiek mocht niet worden geleverd, want De Veste was met de drie alternatieven al heel ver gegaan. De arrogantie van de presentator liet geen ruimte voor twijfel : deze man wilde niets liever dan terug naar zijn yuppen en bejaarden.

Het einde van de campus zoals wij die kennen? Alles bij elkaar wordt duidelijk dat de de campus langzaam maar zeker afglijdt naar iets dat het midden houdt tussen een legerbasis en een bejaardentehuis. En in haar val zal zij de gehele UT met zich meeslepen. Deze universiteit onderscheidt zich op landelijk niveau vanwege haar groene campus. De Center Parksachtige uitstraling lokte tot nu toe menig student, waaronder ook ondergetekende, naar het Twentse Land. Moeten we nu maar lijdzaam afwachten of een campus met de uitstraling van een bejaardentehuis een even grote groep studenten zal aantrekken?

lob Kantelberg, campusstudent

[De campus vanuit de lucht (25 april 2009). Foto: Jan Nijkrake. 1

28-11-20090:14