Cirque du Freak

Cirque du medique

#49Freakshow Verslag Studiereis Moskou Jubileum Symposium KNMG Fotowedstrijd ‘MFVN around the world’

Het leven zit vol tegenstrijdigheden. Je gaat studeren om te leren dat we het allemaal nog niet weten, pindakaas is lekker en toch ook weer vies en je moeder zegt dat je minder moet drinken om vervolgens een fles jenever cadeau te doen op je constitutieborrel…Een opvallend grote tegenstrijdigheid echter zie je in de politiek. Van mensen die de wereld leiden zou je toch verwachten dat ze weten wat ze doen. Stel ze echter de vraag hoe zij hun hoofdtaak uit moeten voeren, namelijk hoe je het volk tevreden moet houden en zij zullen niet komen met een goed beleid maar met antwoorden als ‘Geef het volk brood en spelen ’ en ‘een dooie houdt ze wel even bezig’. Stel ze vervolgens de vraag wat het volk dan juist van het rechte pad afhoudt en diezelfde mensen zullen met afkeer spreken over dat barbaarse, volkse vermaak waar men zich meer mee bezig houdt dan met hard werken. Hersenloos rondjes draaien in een draaimolen, kinderlijk klappen en lachen om een beer op kolen en over de grond rollen van het lachen om een clown die een scéne uit klassieke stomme film verkracht. Je hoort het, ik ben geen fan van het circus en draag dan ook, ondanks dat ik zeker geen politicus ben, zeker mijn steentje bij aan deze tegenstrijdigheid in de denk-wijze over volksvermaak. Waar ik echter wel vrolijk van wordt, is als men een dergelijk dom concept neemt en het op zo’n manier naar zijn eigen hand zet dat het een succesnummer wordt. Combineer het vrolijke en het toegankelijke van het circus met de diepte en scherpte van de medische wereld en voilà: Cirque du Médique! Laat je in deze Lustrumprik verrassen door een uithoek van de medische wereld die je nog nooit bezocht had, gemixt in een luchtig beslag van gedichten, verhalen en plaatjes. Met trots bied ik u aan: Panem et circenses! Ayla Turan Bestuurslid Intern

19 Festival du Médique

20 Mythbusters Wilde kinderen

23 Dokter Prik

24 Thuis bij de decaan Paul Smits

4 Freakshow Mensen met rare

aandoeningen

6 From Russia with love Een verslag van de studiereis

8 Jubileum Symposium KNMG Cardiofysiologie onder extreme omstandig- heden

10 In het medische nieuws korte nieuwsberichten

11 How to... ...be a circusartist

12 Fotocollage

14 Gedicht

16 MFVN around the world fotowedstrijd

18 Recept Cupcakes

2 3

Charla Nash

Niet alle mensen die met alle respect freaks genoemd zoudenkunnen worden hebben een aangeborenaandoening. Iedereen kan er één worden. Dit over-kwam Charla Nash, nadatze aangevallen werd door de ‘tamme’ 100-kilo wegende chimpansee van een vriendin. Deze primaat flipte hem helemaal, ironisch genoeg nadat de eigenaar hem rust-pillen gegeven had, waardoor zij zich geroepen zag hulp in te schakelen. Charla probeerde het beest af te leiden met één van zijn speeltjes, waarna het dier zich op haar wierp, haar han-den afrukte en haar gezicht begon op te eten. Wonder boven wonder overleefde ze dit en nadat de chirurgen de plukken haar uit de wond gehaald hadden en de tanden van de aap uit Charla’s schedel getrokken hadden, bleek dat er niet veel meer van haar overwas. Haar gezicht, zowel huid als kraakbeen, was helemaal weg en het enige wat ze konden red-den was een enkele duim aan haar linkerhand. De wond bleef nog ruim een week lang een ‘dierentuinachtige’ geur afscheiden. Ze bleef blind, gemutileerd en half-dood achter. Later

Elephant-man

Misschien wel een van de bekendste rariteiten die een circus u kan bieden is de Elephant-man. De naam moge duidelijk zijn: door misvormingen gaan mensen (deels) op een olifant lijken. Is het jullie echter wel eens opgevallen dat het altijd om een ‘elephant-MAN’ gaat? Waarschijnlijk niet. Het is namelijk zo dat elefantiase, zoals de aandoening heet waar je dit verschijnsel bij ziet, zorgt voor ver-dikking van huid en onderliggend weefsel, vooral in de benen en mannelijke genitaliën. Het scrotum kan wel zo groot als een basketbal worden! In het circus verkoopt dat echter niet zo goed, dus geluk-kig hebben we ook gevallen waar ook andere li-chaamsdelen zijn aangetast.Spreekt dit onderdeel van de show je wel aan? Pas maar op: een parasitaire infectie met een tropische draadworm Wuchereria bancrofti kunnen je lymfe-vaten vol gaan zitten met deze wormen en kan je zelf ook elefantiase krijgen!

De zeven dwergen

We hebben ze in verschillende soorten, maar in vooral korte maten. Dwerggroei kan zich op een aantal manieren presenteren. Zo hebben we een paar dwergen rondlopen waarbij sprake is van achondroplasie, de meest voorkomende vorm van dwerggroei. Bij deze aandoening is de vorming van kraakbeen in lange pijpbeenderen gestoord, waar-door de ledematen klein blijven, maar de romp een normale grootte heeft. Vaak hebben deze mensen een waterhoofd en een scheefstand in hun rug-genwervels. Er zijn er ook bij die ‘gewoon’ klein zijn, zoals de dwergen met hypopituïtarisme, die groeihormonen missen. Anderen waarbij de lede-maten van normale grootte zijn, hebben primor-diale dwerggroei. Met deze vorm van dwerggroei kun je niet groter dan een meter worden en kun-nen botmisvormingen optreden. Buiten dat deze mensen een zeer hoge piepstem hebben, zijn hun lichaamsverhoudingen over het algemeen nor-maal. Sommige vrouwen met het syndroom van Turner, een chromosomale afwijking waarbij de chromosomen zich niet eerlijk verdelen tijdens meiose- of mitosedeling, kunnen zich ook presen-teren met dwerggroei. Tot slot hebben we ook nog speciale dwergen uit Italië rondlopen in ons circus die de afwijking cretinisme hebben. Als de moed-er tijdens de zwangerschap, of kind in de vroege jaren, te weinig jodium binnenkrijgt via het voed-sel kan een hypothyreoïdie ontwikkelen, waardoor dwerggroei met typisch gelaat en een mentale re-tardatie ontstaat.

Weerwolven

Dacht jij dat weerwol-ven niet bestonden? Ons circus zal u het tegendeel bewijzen. Mensen met hyper-trichose hebben niet zomaar overbeharing, maar kunnen werkelijk

Treabeard

Misschien heb je de Indonesische Dede Koswara wel een keer op TV gezien. Hij is één van de bekendste patiënten die lijdt aan Epidermodysplasia verruciformis. Deze aandoening wordt veroorzaakt door een dysfunctie in het afweersys-teem, waardoor bepaalde varianten van het humaan papillomavirus niet betreden kunnen worden en door een infectie boomschorsachtige wratten en korsten vormen. Op de handen ziet dit eruit als wortelen van een boom. De ‘schors’ groeit ook nog eens zo’n vijf

overal haar hebben, waardoor het lijkt of zij een wolvenvacht hebben. Zowel man-nen als vrouwen kunnen hiermee geboren worden of dit later ontwikkelen. Vooral bij schildklieraandoeningen en als bijwerkin-gen van medicijnen kan deze extreme overbeharing ontstaan. Bij vrouwen kan de lichaamsbeharing samenhangen met de menstruatiecyclus, maar hier vertellen wij liever dat het samenhangt met de volle maan, zoals de verhalen over weerwolven altijd gaan.Lanugo, een term voor lichaamshaar dat als beschermingslaag groeit bij een tekort aan vet in het lichaam, zoals bij foetussen en mensen met anorexia nervosa, kan ook gezien worden als vacht. Dit haar is extra dik en kan ook overal op het lichaam groeien.

Wie gaat er niet naar het circus in de verwachting om rare mindblowing dingen, dieren en mensen te zullen aanschouwen? Niemand. Het circus zorgt dat de uitgestotene zich thuis voelt en dat er voor één keer eens naar iets anders gestaard wordt: nog bizardere dingen! Graag presenteer ik u de Freakshow!

millimeter per dag. Zeer regelmatig moeten patiënten gesnoeid of gevijld worden. De aandoening is zeer zeldzaam én erfelijk. Ook bestaat de kans dat in de wratten die veel zon vangen maligne carcinomen ontstaan.

4 5

Wie is die Rus? De meeste Russen zijn slank of normaal gebouwd. Dikke Russen kwam je bijna niet tegen op straat, en dat terwijl er genoeg fastfood-ketens zijn met altijd lange rijen voor de kassa. Wel werd ons in één van de ziekenhuizen die wehebben bezocht verteld dat obesitas een groot probleem in Rusland is, maar hier hebben wij op straat in Moskou niets van gemerkt. Het grootste pluspunt van het Russische volk Moskou is hun infra-structuur. Wegen zijn goed begaanbaar en ze hebben een fantastisch metronetwerk. Iets waar buiten de steden, waar Rus-land gekenmerkt wordt door uitgestrekte onbevolkte gebieden met verafgelegen pittoreske dorpjes, weinig van wordt ge-merkt. Daarbij zijn Russen erg netjes. Er ligt nog geen kauwgompje op straat en ’s avonds worden de straten met water-kanonnen schoon gespoten. (Dat wij in Moskou waren in de aanloop van het grote overwinningsfeest op 9 mei kan misschien wat bias geven in dit verhaal.). Als laatste (plus)punt is opgevallen dat er zeer weinig werkeloosheid is in Moskou. Dit lijkt gun-stig, maar dit resulteert in banen waarvan het nut soms niet helemaal duidelijk is. Zo zit er onderaan elke roltrap in elk metrosta-tion een vrouw in een hokje naar die rol-trap te staren, in afwachting tot er iemand afvalt zodat ze op de stopknop kan druk-ken.Toch zijn er ook wat punten waar de Rus-sen minder goed op scoren. Met stip op nummer 1 staat de beheersing van de En-gelse taal. De engelssprekende Russen die wij deze week zijn tegen gekomen zijn op 1 hand te tellen en er is geen moeite gedaan ook maar iets in het Engels aan te geven.

Cultureel MoskouNu genoeg over de Rus, terug naar de reis. Deze week in Moskou stond in het teken van medische en culturele ac-tiviteiten, feesten en ontspanning. Op zondag begonnen we de dag met een van de bekendste toeristische attrac-ties van Moskou, namelijk het Kremlim. Hier hebben we onder leiding van een gids de prachtige religieuze en politieke gebouwen bekeken om vervolgens onze tour te vervolgen naar het Rode Plein. Helaas voor ons konden we dit plein niet op. Op 9 mei vieren de Russen namelijk de overwinning op Nazi-Duitsland en de voorbereidingen waren al in volle gang. Dit hebben we niet alleen gemerkt in het afsluiten van toeristische attracties, maar ook in het blokkeren van de hoofd-straten van de stad om daar vervolgens met honderden legertanks te gaan rijden om te oefenen voor de grote parade op 9 mei. En dat bleef niet bij 1 keer die week. Het Kremlin was niet ons enige culturele uitstapje van deze week. We bezochten onder andere het VDNKh, wat een soort openlucht propagandapark uit de Sov-jettijd is, de Christus de Verlosserkathe-draal, het Novodevitsjiklooster, verschil-lende musea varierend van moderne kunst tot de geschiedenis van Rusland en we hebben een dagtrip gemaakt naar Sergjev Posad. Dit is een klooster buiten Moskou en hier zijn we met de lokale stoptrein naar toe gegaan. Eenmaal daar aangekomen bleek dat we niet zonder gids naar binnen mochten dus kregen we een klein, oud, enkel Russisch sprekend vrouwtje toegewezen. Gelukkig hadden wij Albert Lemmens bij ons, die wel een woordje Russisch kon, zodat we uitein-delijk de uitleg van de gids toch konden begrijpen. Na nog even wat Matroes-jkapoppen ingeslagen te hebben, namen

Op zaterdag 28 april verzamelde een groep van 39 studenten en 2 docenten al vroeg op de Wedren. Om half 9 ’s ochtends verlieten we het regenachtige Nijmegen om die avond om zes uur te landen in het zonnige Moskou. Dat Rusland het land van bontmutsen, sneeuw en kou is, klopt voor de wintermaanden zeker. Maar in de lente en zomer stijgt het kwik flink en wij hebben dan ook de hele week temperaturen rond de 20 graden gehad met elke dag zon! Een week lang hebben wij met 41 man Moskou (MOCKBA voor intimi) onveilig gemaakt, maar wat voor land is dat nou? Zijn Russen echt zo anders dan Nederlanders?

De Russische gezondheidszorgOp een studiereis kunnen medische activ-iteiten natuurlijk niet ontbreken. We heb-ben een bezoek gebracht aan een privé-kliniek, een perifeer ziekenhuis (die ook verdacht veel van een privékliniek weg had), een academisch ziekenhuis en de universiteit. Hoewel er veel geld in de zorg gestoken wordt en iedereen in Rusland een soort basisverzekering moet hebben, zorgt cor-ruptie ervoor dat het geld blijft hangen in de organisatorische bovenlagen, zodat het niet ten goede komt aan de patiënt. De directeur van een privékliniek kon ons vertellen dat de basisverzekering zo weinig dekt dat in de praktijk alleen het ambu-lanceritje gratis is. De zorg is voor de ge-wone rus, die niet het geld heeft voor een dure privékliniek, vaak onbetaalbaar. Optie voor hen? Proefkonijn worden in onzekere onderzoeken naar een nieuw medicijn voor een ziekte, in ruil waarvoor ze de be-handeling vergoed krijgen. Waar Rusland op veel punten zeer voortvarend is, is het zorgsysteem verrot door corruptie.

PrivékliniekVooraf hadden we contact gelegd met een Russische student, die met ons mee zou gaan. Helaas toen puntje bij paaltje kwam, was zijn telefoon opeens ‘kapot’ dus heb-ben we het onderzoeksinstituut niet kun-nen bezoeken. De ziekenhuizen die we gezien hebben, waren erg verschillend. De privékliniek was erg luxe en een groot deel van de patiënten kwam hier uit het buitenland. Opvallend was dat, hoewel de out-patient-care zeer goed geregeld was, de In-patient-care hier een stuk minder benadrukt werd. Kleine ingrepen werden wel uitgevoerd, maar voor de meeste op-eraties wordt de patiënt doorgestuurd naar een ziekenhuis elders.

Academisch ziekenhuisIn het academische ziekenhuis waren de hygiëne en de veiligheid niet om over naar huis te schrijven, maar de arts die ons rondleidde was erg aardig en vriendelijk.

Het academisch ziekenhuis had duidelijk

En met een Cyrillisch alfabet is het nog best een uitdaging om de juiste metro te nemen of de menukaart te lezen.

GeloofDe meeste Russen zijn, ondanks dat atheïsme in Sovjet-Rusland verplicht was, Orthodox Christelijk. Hun kerken kun je herkennen aan de typische ui-vor-mige koepels, een bouwstijl die veel or-thodoxe kerken buiten Rusland ook aan-houden. In Moskou zelf merk je hier niet veel van, maar buiten de grote steden zijn veel kleine dorpjes die zich om een kerk of klooster hebben gevormd. Hier zie je veel mensen in typische orthodoxe klederdracht.

twee kanten. Zo waren er afdelingen waar ze erg goed op gespecialiseerd waren, zo-als die voor patiënten met slaapstoornis-sen en voor interne geneeskunde. Deze afdelingen hadden ook zeer moderne ap-paratuur. Daartegenover stonden afdelin-gen die de helft van het jaar leegstonden, zoals de cardiologie-afdeling, niet vanwe-ge een gebrek aan patïenten, maar eerder vanwege een gebrek aan apparatuur en specialisten. Hier werd nog gewerkt met metingsapparatuur uit 1970! Een enorm contrast.

De UniversiteitDe universiteit is heel anders dan bij ons. Het gebouw is honderd keer mooier dan dat van onze medische faculteit en je kunt niet zomaar naar binnen. Je moet een speciaal pasje hebben en studenten die er studeren wordt meerdere malen per dag gevraagd zich te legitimeren. Ook ziet de opleiding geneeskunde er daar heel anders uit. In principe krijg je zes jaar lang theorie-onderwijs en ons werd verteld dat de meeste studenten pas in hun derde jaar een lijk te zien krijgen. Co-schappen kennen ze

competitief systeem, waarin een af-gestudeerde een soort één- of –twee-jarige inturnship loopt, waarbij al als volwaardig arts gefunctioneerd mag worden en waarbij uiteindelijk gest-reden wordt om de positie.

De EconomieTijdens een presentatie op de Neder-landse ambassade in Moskou, welke gevestigd is in een prachtig gebouw waar ooit de beroemde Molotov-Von Ribbentrop-pact gesloten is, werd ons verteld dat Rusland in vele opzichten afhankelijk is van Nederland. Niet alleen profiteren veel Russische bedrijven van onze voordelige belastingregeling, ook maken ze zeer veel gebruik van onze Rotterdamse haven. Wat opvallend is, is dat het land vooral ruwe grondstof-fen exporteert, om er uiteindelijk pro-ducten en halffabricaten voor terug te halen. Nederland en Rusland hebben niet alleen een nauwe handelsrelatie, ook had ons koningshuis familiebanden met de vroegere tsarendynastie.

CommunismeIn 1917 kwam officieel een einde aan de tsarendynastie en was het de beurt aan het communisme. Hoewel het communistische bewind met de val van het ijzeren gordijn tot haar eind kwam, merk je overal op straat nog de greep die het heeft/gehad heeft op het land en haar volk. De gebouwen zijn alle-maal enorm groot en overweldigend, de boulevards zijn groot en uitermate geschikt voor parades (wat we ook heb-ben gemerkt deze week) en de mensen zijn erg op zichzelf. verder lopen er overal soldaten rond en elk metrosta-tion is een klein museumpje voor de oude USSR. Bijna alle toeristische trek-pleisters zijn oude, maar nog mooie en goed onderhouden, sovjet-gebouwen en monumenten, en de Sovjet-emble-men van de hamer en de sikkel en de vijfpuntige ster zie je nog overal terug-komen, van parkhek tot windvaantjes en pieken op gebouwen.Elk jaar op 1 mei wordt de Dag van de Arbeid groot gevierd met een soort mars van arbeiders met spandoeken en een soort Big-Brother voice-over die de mars door een megafoon voorziet van leuzen en commentaar.Ook wordt op 9 mei op de Dag van de Overwinning een grote parade ge-houden ter ere van de overwinning van het Rode Leger op de Nazi’s.

Door: Sophie Lecluse en Ayla Turan

From Russia With Love

6 7

Vervolg: From Russia With Love

OntspanningTenslotte hebben we ook nog een aantal ontspannende activiteiten gedaan. We zijn naar een voorstelling in het conservatori-um en naar een circusshow geweest. Terwijl wij Nederlanders vaak even moes-ten slikken als er weer een beertje of aapje de ring in werd gestuurd om koprollen of radslagen te maken, gingen de Russen he-lemaal uit hun dak. Gelukkig waren er ook wat goede acrobaten en zelfs een redelijk grappige clown, zodat de dierenvrienden onder ons weer even adem konden halen. En er was nog meer te doen ’s avonds, namelijk het nachtleven van Moskou ont-dekken! Dit heeft ons geleid naar kroegen met de typisch Russische namen als Te-quillabar, Chesterfield en Pappa’s place. Het voor-oordeel over Russen en Wodka werd hier wel bevestigd. Bier drinken doen ze hier niet dus als veertig studenten dit vervolgens bestellen zeggen ze gewoon dat het ‘op’ is. Er zijn deze week veel ver-jaardagen gevierd van deelnemers die ja-rig waren maar ook de verjaardag van de koningin werd niet vergeten. Samen met nog drie andere Nederlandse faculteiten hebben we er een mooi oranje feestje van gemaakt waar de Russen toch wel van onder de indruk waren. Na een week vol met nieuwe indrukken en nieuwe vrienden, was het op zondag 6 mei weer tijd om terug naar Nederland te gaan. We kregen een passend afscheid door nog even te stranden in (weer) een optocht van legertanks en uiteindelijk kwamen we na een lange reisdag aan in het regenachtig Nijmegen en zat de studiereis van 2012 er helaas weer op.

Legerparade van tanks met het Kremlin op de achtergrond.

De Reiscommissie

Monument in het VDNKh ter ere van de

eerste Russische raket in de ruimte.

In het medische nieuws ‘Alcohol verkleint te kans op reuma’Het drinken van alcohol lijkt de kans op het krijgen van reumatoïde ar-tritis (RA) te verkleinen. Dat is een eerste conclusie uit een nog lopend onderzoek van Reade, ontstaan uit een fusie tussen Revalidatiecentrum Amsterdam en het Jan van Bree-meninstituut.

‘Ziekte van Chagas “nieuwe aids”’De ziekte van Chagas, afkomstig uit Latijns-Amerika, komt steeds vaker voor in Europa. De parasiet kan het hart of de ingewanden doen zwellen tot ze ontploffen. Experts vergelijken de situatie met de beginjaren van de hiv/aids-epidemie.De grootste oorzaak van deze expan-sie is migratie, vanuit Zuid-Ameri-ka eerst naar de VS en Canada, en nu ook via Zuid-Europa. ‘In Spanje en Portugal is het echt een probl-eem aan het worden’, zegt Philippe Büscher van het Belgische Instituut voor Tropische Geneeskunde (ITG)

‘Mannenbureau bron van bacteriën’Een standaard werkplek barst van de bacteriën. Mannen blijken daarbij viezer dan vrouwen: hun werkplek is de grootste broedplaats.Onderzoekers van de San Diego State University vonden meer dan 500 ver-schillende bacteriën op 90 verschil-lende kantoren. Hierbij keken ze naar de aanwezigheid van bacteriën op stoelen, telefoons, bureaus, compu-termuizen en toetsenborden. Op bi-jna elk onderzocht oppervlak vonden de onderzoekers bacteriën.

‘Oranjefans lak aan mazelenprik’Hoewel er duizenden vaccins tegen de mazelen klaarliggen, hebben zich tot nu toe slechts enkele tientallen Oranjefans gemeld. Zo zag de or-ganisatie Reisprik, een netwerk van huisartsenpraktijken, maar 20 fans langskomen, terwijl er 1500 vaccins waren ingekocht.Om supporters nu toch over de streep te halen, worden per prik 25 vaccins gedoneerd aan kinderen in ontwikkelingslanden.

door Laura Schipper

Heb jij altijd al eens willen weten hoe een fakir zich niet bezeerd bij het liggen op een spijkerbed, of hoe een degen slikker een zwaard in zijn keel steekt zonder zich te bezeren? We hebben het voor je uitgezocht.

Degen slikken Degen slikken is een zeer gevaarlijke circusact. Bij deze act steekt de degenslikker een zwaard in zijn mond, door de oesophagus in de maag. Hierbij wordt het zwaard echter niet echt ingeslikt. Er mag zelfs geen slikreflex plaats vinden, omdat er dan juist weefsel- en orgaanschade op kan treden. Wil je leren degen slikken? Dan moet je eerst de slik- en kokhalsreflex afleren. Dit doet men door herhaaldelijk andere voorwerpen in de keel te steken, zoals lepels en breinaalden, en hierbij het lichaam proberen te doen ont-spannen en de reflexen tegen te houden.

Om uiteindelijk de act uit te voeren is een bepaalde houding nodig met hyperextensie van de nek, relaxatie van de bovenste oesophagale sfincter en het liefst een zo verticaal mogelijke stand van de maag. Deze stand van de maag kan bereikt kan worden door voor het degen slikken een goede maaltijd te eten.

Zelfs wanneer optimale training en voorbereiding heeft plaatsgevonden is het degen slikken nog steeds heel gevaarlijk en vraagt het een staat van opperste concentratie en lichamelijke ontspanning.

Liggen op spijkerbed

Het spijkerbed wordt veelal gebruikt door zogenaamde fakirs. Je zou denken dat iemand verwondingen oploopt door op een bed met spijkers te gaan liggen. Maar als er een juiste verhouding tussen het aantal spijkers en het lichaamsgewicht is, is dit niet het geval. Op hoe meer spijkers iemand ligt, des te beter het gewicht verdeeld word.

Bij het opstaan van en gaan liggen op een spijkerbed wordt het gewicht kort verdeeld over een kleiner aantal spijk-ers en is het waarschijnlijker dat de huid door de spijkers doorboord wordt. Voor het opstaan en gaan liggen zijn daarom speciale technieken nodig. Er bestaan ook spijkerbedden met spijkers die geleidelijk uit het bed komen bij het gaan liggen en in het bed verdwijnen bij het opstaan.

Vuurspuwen

Vuurspuwen is vaak de afsluiter van de circusvoorstelling, uitgevoerd door een echte waaghals. Bij deze act neemt de artiest een olie-achtige brandstof in zijn mond, deze sproeit hij over een fakkel of vuurbron waardoor een spec-taculaire steekvlam ontstaat.

Vuurspuwen mag je nooit met spiritus, alcohol, benzine of dergelijke stoffen proberen. Deze stoffen branden namelijk vele malen beter dan lampolie en speciale vuurspuwolie. Hiermee zou je direct je gezicht kunnen verminken.

Als je nog niet afgeschrikt bent kun je de kunst van het vuurspuwen leren bij de vuurspuwcursus op 12 juni tijdens het lustrum van de MFVN!

be a circusartistHow to...

8 9

Jubileum Symposium KNMGCardiofysiologie onder extreme omstandigheden

mensen met diabetes mellitus een duwtje in de rug te geven zodat ook zij gaan sport-en. Want dit is belangrijk, beweging zorgt voor een hogere kwaliteit van leven en niet geheel onbelangrijk, een betere instelling op de insuline.

De Rode draad door het symposium waren de Challenges die de Bas van De Goor Foun-dation heeft opgezet. Dit zijn uitdagingen waaraan een groepmensen met diabetes mellitus aan mee doen om zo boven zichzelf uit te stijgen. Omdat een grote droom van Bas zelf het beklimmen van de Kilimanjaro was is gekozen voor het beklimmen van grote bergen. In totaal zin er 5 van dit soort Challenges geweest, welke allemaal suc-cesvol waren. Bas wilde hiermee duidelijk maken dat het leveren van een topprestatie wel degelijk mogelijk is bij mensen met Dia-betes Mellitus (en in het specifiek insuline afhankelijke diabetes mellitus).

Bas spitste zijn verhaal voornamelijk op mensen met diabetes type I, het insulineaf-hankelijke type. Voor deze mensen is het lastig een topprestatie te leveren aangezien zij constant met een insulinepompje rond-lopen, afgestemd op hun dieet en activit-eiten. Willen zij gaan sporten zullen zij hun pomp anders moeten afstellen om niet in een hypo te geraken en onderuit te gaan. Hier zit een van de uitdagingen van de Chal-lenges in. Hoe krijg je een patiënt met dia-betes type I naar de top van de Kilimanjaro? Deze inspanning kost namelijk veel energie. Dit heeft weer gevolgen voor de insulinebe-hoefte. Ook krijgen de deelnemers te

Na een mooi ontvangst in het Musis Sa-crum te Arnhem (jawel, de locatie van het grootse MFVN Gala!) met een hapje en een drankje werden wij uitgenodigd plaats te nemen aan enkele keurig ge-dekte tafels. Blijkbaar zat er ook een diner vast aan dit symposium. Na een uitstek-end verzorgde maaltijd kwam verrassing nummer twee. De spreker van de avond was niemand minder dan Bas van de Goor. Voor de sportliefhebbers onder ons; Bas van de Goor is voormalig Olympisch kampioen Volleybal (1996). Het ‘leuke’ aan deze boomlange kerel is dat hij lijdt aan Diabetes Mellitus type I en dus afhan-kelijk is van insuline. Ook is hij voorzitter van de Bas van de Goor foundation en ambassadeur van het Diabetes Fonds.

Tijdens het symposium wist Bas van de Goor, bijgestaan door een cardiologe voor de medische kant van het verhaal, ons met groot enthousiasme uiteen te zetten hoe goed lichamelijke inspanning is voor mensen met diabetes mellitus. De Bas van De Goor Foundation is een fonds voor mensen met diabetes mellitus. Het wil een duidelijke boodschap uitdragen naar deze mensen met diabetes: Een ho-gere kwaliteit van leven voor mensen met diabetes door sport of, zoals Bas het mooi wist te verwoorden, wij proberen door middel van voorlichting en onze verhalen

maken met de hoogte. Verminderde eetlust en toch veel moeten eten, hoogteziekte met bijhorende klachten. Normaliter is het al een uitdaging de berg op te lopen, laat staan met diabetes. Maar de top(prestatie) hebben ze allen gehaald!

Bij de Challenges gingen niet alleen met met diabetes mee. Ook een scala aan artsen en onderzoekers ging mee om te waken over de deelnemers en testen af te nemen om in kaart te brengen hoe de fysiologische ve-randeringen waren in mensen met diabetes op hoogte. Ook deze resultaten en impro-visorische meetmethoden (op de berg was geen stroom, veel wind etc.) werden gepre-senteerd tussen de enthousiaste verhalen van Bas door. Deze uitslagen waren echter weinig schokkend of afwijkend van de ge-zonde populatie en derhalve ook enigsins oninteressant in vergelijking met het verhaal van Bas. Na afloop van het symposium was er de gelegenheid Bas van de Goor even zelf te spreken. Van deze gelegenheid hebben wij gebruik gemaakt om enkele vragen aan hem te stellen. Voor we dat konden doen moes-ten we eerst de aandacht trekken van een man die slechts 3 koppen groter was als de meesten onder ons. We vroegen hem wat de belangrijkste boodschap in zijn verhaal was naar de mensen toe. Dit gaf meteen aanleiding tot een half uur durend gesprek. Bas begon meteen zijn verhaal met: De Bas van de Goor Foundation wil mensen niet aanhet sporten helpen

Door: Tijko Schook

met middelen of aanbieden van sportgelegenheden, maar het wil de mensen met diabetes net even een duwtje in de rug geven tot sporten. Dit doet hij door het geven van lezingen, symposia en andere praatjes voor groepen mensen (voornamelijk zijn doelgroep, mensen met diabetes) zodat deze enthousiast worden van zijn verhaal. Hij hoopt op deze ma-nier mensen met diabetes aan het sporten te krijgen.

Ook maakte hij duidelijk dat het hebben van diabetes en sporten wel samen kunnen gaan, met goede begeleiding. Hijzelf heeft namelijk enkele jaren op topniveau gevolleybalt met deze ziekte, hetgeen zeer goed ging. Dit ver-haalt draagt hij ook uit naar de mensen, zodat zij zien dat hun aandoening geen belemmering hoeft te zijn voor het bedrijven van sport.

Na nog enkele minuten gesproken te hebben met Bas van de Goor over zijn omgaan met dia-betes en insulinepompen was het tijd om huis-waarts te keren. Na Bas van de Goor de hand geschud te hebben, konden wij terugkijken op een geslaagd symposium.

10 11

Jouw studieverenigingwil het je zo voordelig en makkelijk mogelijk maken. Dus hebben ze eenboekenleverancierdie daarbij past.

Jouw studievereniging werktnauw samen met studystore.En dat heeft zo z’n voordelen.Doordat we snugger te werk gaan, kunnen we jouwcomplete boekenpakketsnel aanbieden tegen een scherpe prijs.

Cirque du mediqueCircusring in een rood-geel zijden zaalOp volle banken, applaudisseert men allemaalWijzend naar het midden, naar de rariteit die men zietJa mensen, dit is echt, trucage is het niet

Acrobaten zijn van gisteren, dansen op het koord is passéAlleen met extra ledematen, daar win je centen mee

De vrouw met de baard, de olifantenmanGeen kunstjes geleerd, maar toch iets wat niemand kan Men zal lachen, wijzen, fluisterenWat een sensatie, moet je luisteren!

Circusring in een witgestucte zaalMet popcorn op de bank, kijkt men allemaal

Naar de man met groene dasDie vertelt hoe barbaars het circus vroeger was

Gelukkig is dat vroeger en leven we nuToch vergeet men even, de situatie is nog even cru

Het circus wisselt alleen van locatieEn is op tv nog steeds een bron van inspiratie

Huiverde je bij al die bizarre beelden Van ziektebeelden die daarin een rol speelden

De dokter vertelt, u bekijktVind je ook niet dat dit op een rariteitenshow lijkt?

Gut, wat is dit bijzonder en oh wat is dit uniekNeen mijn beste, dit is het cirque du médique

14

MFVN around the world

Kees van der WulpChristus de Verlosserkerk - Moskou - Rusland

Marten DamsmaTaj Mahal - Agra - India

Sharon KesselsKoalabeer - Adelaide - Australië

De

1e p

laat

s, v

oor

het l

ef o

m in

het

sch

one

en s

tren

g be

waa

kte

Mos

kou

de

MFV

N-s

ticke

r op

een

lant

aarn

paal

de

plak

ken,

gaa

t na

ar K

ees

van

der

Wul

p!

Zij w

int d

e di

gita

le fo

tolij

st!

Nr 2: Cadeaubon voor eigen fotoboek Nr 3: onderwatercamera

Aangezien er zulke leuke foto’s inge-stuurd zijn besteden we hier toch nog even aandacht aan een aantal leuke

inzendingen van almost-winners!

Linda van Ooijen - Moskou

Svenja Mennens - Nederlandse ambassade in Moskou

Simon Hemelaar - M&M-museum in Londen

MFVN-bestuur - Topkapi-paleis in Istanbul

Vele foto’s heeft de fotocommissie binnengekregen op de fotowedstrijd ‘MFVN around the world’ met als opdracht: leg het MFVN-logo (trui, stropdas, sticker etc.) op een leuke manier op de gevoelige plaat vast op jouw vakantie.

Het was moeilijk, maar het is hen gelukt er een top 3 uit samen te stellen. Hieronder de winnaars!

16 17

Cupcakes Door: Laura Schipper

IngrediëntenVoor 12 cupcakes- 125 gram zelfrijzend bakmeel- 125 gram roomboter op kamertemperatuur- 125 gram suiker- 2 el melk- 2 eieren

Overige benodigdheden- Cupcake bakblik- Papieren bakvormpjes - Beslagkom- Mixer

BereidingswijzeVerwarm de oven voor op 170°CMeng met mixer de boter en suiker in een beslagkom tot een egaal beslag. Voeg vervolgens de eieren toe en meng het beslag opnieuw met de mixer. Voeg tenslotte het zelfrijzend bakmeel en de melk toe terwijl je met de mixer het beslag mengt. Mix het beslag tot het egaal en luchtig is. Verdeel het beslag over de bakvormpjes. Vul hierbij elk vormpje on-geveer tot de helft. Bak de cupcakes 20 minuten in de voorverwarmde oven. Laat de cupcakes even afkoelen voor je ze gaat versieren!

versiertips:Versier de cupcakes met een laag glazuur of slagroom met daarop decoraties. Dit kan simpel in de vorm van hagelslag of andere kleine eetbare versiersels, maar je kunt er ook voor kiezen om zelf marse-peinen creaties te maken en die op de cupcake te zetten. Zo kun je van marsepein roosjes maken. Snijd hiervoor twee klaver-vormen uit marsepein. Zet op één klavervorm in het midden een anjervormig marsepeinen staafje en vouw klaverbladen siervol om het staafje heen. Leg hieronder het tweede klavervormpje en vouw vervolgens de blaadjes hiervan om de blaadjes van het eerste klaver-vormpje.

FestivalseizoenHaal je nette schoenen uit de kast en gooi ze uit het raam want je moet je teenslippers aan! Zorg dat je je vanaf nu niet meer gaat wassen of naar de kapper gaat. Scheur de gordijnen af en drapeer ze om je heen. Je raadt het al (vast niet). Het festivalseizoen is weer begonnen! Nu is het inmiddels niet meer zo dat elk festival een hippieor-gie is. Je hebt ook andere stereotype festivals. Voor de mensen die wat meer hardcore hun stem naar de klote willen grunten zijn er de metalfestivals met de altijd vrolijke namen als Maryland Deathfest. Ben je iemand die liever comfortabel op een bankje lu-istert naar mellowmuziek? (oftewel: ben je oud?) Dan is een jazzfestival jouw ding!Maar misschien wil je helemaal niet zo ver reizen om bij een festival te komen. Jij bent iemand die liever in het weiland van boer Krelis in een partytent met bier loopt te hossen. Geen paniek! Er zijn voldoende redneck ‘fes-tivals’ te vinden in het Texas van Nederland (achterhoek en twente). Voel je je door het bovenstaande allemaal niet aang-esproken maar vind je dat je toch wel een die-hard fes-tivalganger bent? Gefeliciteerd! Jij bent 1 van 99% par-typoopers die naar de grote mainstream festivals gaat zoals Lowlands en Sziget. Niet echt een muziekvoorkeur maar gewoon mee willen doen met de massa. Óf heb jij net een nieuw klein festivalletje lokaal ergens ontdekt dat je helemaal geweldig vindt. Leg je iedereen uit dat het logisch is dat zij het nog niet kennen omdat het zo klein maar toch zo awesome is? Dan heb je dat festival vast op je iPad gevonden, goed gedaan. Hipster.

Cirque du MédiqueZalig geëerd publiek, ga rustig zitten op uw satijnen bont-gekleurde kussen. De kwastjes die aan elke hoek zitten zijn bedoeld voor doeleinden die u later bekend gemaakt zul-len worden. Neemt u de zoete geur van paardenzweet en de bittere odeur van clownstranen op. In de schittering van licht zijn luchtpluisjes te zien die vredig omlaag dwarrelen en geaccepteerd hebben dat ze geen levensdoel hebben anders dan het bevruchten van stofnesten om zo nieuwe luchtpluisjes voort te brengen. We dimmen het licht en het enige dat u herinnert aan deze wereld is de diepe, haast piepende ademhaling in uw nek van de persoon achter u. Het licht springt aan en twee clowns staan in de piste. De één waanzinnig uitbundig aan het dansen en maniakaal lachend, terwijl de ander droef met ingezakte schouders staat te treuren. Een bescheiden glimlach siert uw gezicht. U gaapt! Vindt u het niet vermakelijk? Het licht vervaagt en verandert in een diepe kleur rood. Voor u staat het rarit-eitenkabinet. Een enorme man met handen als kolenschop-pen stapt de piste in. Hij loop toe op een groene kist met gouden ornamenten in de vorm van bloemen en vogels. Naar uw idee zal hij daar een ring van vuur uithalen maar tot uw ontsteltenis trekt hij een volwassen persoon uit de kist ter grootte van een 8 jarige! Wordt de spanning u mis-schien teveel, u begint zo te transpireren? Tot nu toe heb-ben we u gespaard en rustig aan gedaan! De jongeman in een met bruin afgezette rijbroek in de ring trekt zijn onder-lip tot over zijn neus en buigt zich in hoeken die u niet voor mogelijk achtte. Het applaus vult de grote rood met geel gestreepte circustent. Nu was u hier echter niet alleen ter vermaak, uw rol als medisch specialist is ook gewenst. Hebt u goed opgelet en hebt u alle diagnoses kunnen stellen? Hehehe… We bedanken u voor uw enthousiasme en zien u graag terug bij het volgende Cirque Du Medique!

Festival du MediqueDoor: Sjef Stribos

18 19

Nou ben ik me ervan bewust dat een tekenfilm een slechte basis vormt voor mijn visie op de realiteit. Mow-gli wordt opgevoed door een hele dier-entuin maar kan aan het eind van de film gewoon babbelen met iedereen in het dorp. WAAR heeft hij dat geleerd en HOE kan het dat iedereen altijd alle danspasjes weet? Maar deze lev-ensvragen terzijde.

‘Feral children’ of ‘wild kind’ is een kind dat vanaf jonge leeftijd apart is opgegroeid, geïsoleerd van humaan contact en die weinig contact hebben gehad met taal, sociale gebruiken en menselijke zorg. Een andere term voor om deze kinderen aan te duiden is met het ‘Mowgli syndrome’, en ref-ereert natuurlijk naar Mowgli uit het boek van Richard Kipling. Deze term is echter maar weinig in gebruik en wordt ook niet als psychologische of fysiologische aandoening erkend.

Er bestaan voldoende legendes over kinderen die leven in het wild. Naast Mowgli zijn er bijvoorbeeld ook Tar-zan en Romulus en Remus. Wat bij-zonder is aan al deze kinderen is dat ze allemaal zeer intelligent zijn en dat ze zich snel aanpassen aan de civilisa-tie en soms zelfs uitgroeien tot helden.

De realiteit is echter minder waar. De echte wilde kinderen die herop-genomen werden in de moderne ciliv-ilisatie blijken zich lang niet zo goed aan te kunnen passen als hun legend-arische lotgenoten. Ze missen sociale vaardigheden en hebben moeite met het aanleren van menselijke gebrui-ken als rechtop lopen en het gebruik van een toilet, het interesseert ze ook niet. Veel kinderen proberen weer te ontsnappen en verdwijnenn vervol-gens de wildernis weer in. Ook het aanleren van een taal is voor hun am-per te doen. Dit onderbouwt de theorie dat er voor mensen een kritische peri-ode bestaat voor het aanleren van de menselijke taal. Vergelijk het met de inprentingperiode van ganzen, maar dan wat langer. Er is maar weinig gevallen bekend van een volledige intellectuele rehabilita-tie: het wilde meisje van Champagne. Zij werd gevonden op 19-jarige leeftijd en had 10 jaar in de wildernis geleefd. Zij leerde uiteindelijk zowel lezen als schrijven en is daarmee een uitzonder-ing op de regel.

Dat de wilde kinderen ook vaak men-taal beperkt zijn, kan komen door het gebrek aan stimulatie als gevolg van hun verblijf.

Het kan natuurlijk ook dat deze kin-deren vaker door ouders aan hun lot worden overgelaten omdat zij tekenen van een handicap tonen. Ook mishan-deling of een trauma kan de drijfveer zijn voor het weglopen van kinderen de wildernis in.

Door de eeuwen heen zijn hele lijsten opgesteld van wilde kinderen. Van som-migen is het bestaan ook onderbouwd, terwijl andere verhalen pure fictie zijn. Een voorbeeld hiervan is de tweeling Amala en Kamala. In de jaren ’20 be-weerden dominee Singh dat ze gevonden waren in de wildernis van India en dat ze opgevoed waren door wolven. Echter, later blijkt dat dit bedrog is geweest van Singh om geld op te halen voor zijn wee-shuis. Hij had hele dagboeken over de meisjes bijgehouden. De meisjes waren mentaal en fysiek gehandicapt, maar ze waren geen echte wilde kinderen.

Echt of niet, vroeger werd er nog wel eens een wild kind tentoongesteld om er geld aan te verdienen. En ook nu worden er nog wel eens wilde kinderen gevonden, zoals het Russische meisje Natasha. Zij werd gevonden in 2009 en was toen 5 jaar oud. Haar hele leven was ze opges-loten geweest samen met katten en hon-den. Toen ze werd gevonden blafte ze en sprong ze naar haar verzorgers. En ver-toonde duidelijk dierlijk gedrag.

Conclusie: de wilde kinderen besta-an echt. Maar de praktijk is een stuk minder gezellig dan Jungleboek mij al-tijd heeft wijsgemaakt. Misschien kan je toch minder leren van slimme beren dan Baloe vertelt.

Was jij vroeger ook zo’n buitenkind, een bengeltje, wildebras? Verzuchtte je moeder regelmatig wanhopig dat je eerder je opvoeding genoten leek te hebben van een stel wolven? Waarschi-jnlijk niet, aangezien je nu dagelijks netjes aangekleed en rustig (nouja ‘rustig’…) in de Lammerszaal zit. Hoe gaaf wolven ook zijn, een studie staat waarschijnlijk niet al te hoog bij ze in het vaandel. Dat is meer het domein van mam en paps.

Desondanks was Jungleboek een film die ik in mijn prille beginjaren menig-maal aanschouwd heb. Mowgli, het wolvenkind, dat ver-volgens ophokt met een beer en een panter, heeft mij geleerd wat je van beren leren kan.

Mythbusters en het Mowgli mysterie

Bestaan er echt wilde kinderen? Mythbusters zocht het uit.

20 21

Prik,Dokter

Lieve

Heb jij een probleem? (medisch of minder medisch)

Mail naar Dokter Prik en je ergste perikelen zullen

verleden tijd zijn.(Prik@mfvn.nl)

RedactieJoëlla BomgaarsKim van UlsenLaura SchipperTijko SchookSjef Stribos

OpmaakAyla TuranEsther SimonsKirsten van HeugtenTalitha KunnemanEline Kooijmans

SponsorsABN AMROVvAASelexyz

Contact Intern@mfvn.umcn.nltel: 024-3613626

ColofonAlgemene informatie11e jaargang 2011-2012De Prik is een uitgave van de Medische Faculteits Vereniging Nijmegen. De Prik komt vijf keer per jaar uit in een oplage van 750 exemplaren. Het blad wordt verspreid onder studenten geneeskunde en biomedische wetenschappen en onder de co-assistenden en stagelopers. Tevens is het gratis te verkrijgen in de pre-kliniek.

Lieve Dr. Prik,

Ik loop al een tijdje met een probleem. Steeds wanneer ik naar een leuk feestje ga, begin ik toch zo te zweten!Het loopt in straaltjes van mij rug en nog voor ik mezelf door de helft van de avond heen gedanst heb is mijn mooie roze shirtje rood geworden.Geen enkele leuke jongen durft nog naar me toe te komen, want pas gleedt een dappere durfal die het probeerde uit in mijn plasje en moest naar de eerte hulp gebracht worden!Help me toch alsjeblieft.

Met afwachtende groet,

Een radeloze Weegschaal

Beste Weegschaal,

Als arts heb ik dit soort gevallen natuurlijk al vele malen langs zien komen. De symptomen die je noemt duiden duidelijk op een gebrek aan deodorant, een stof met een remmende werking op de zweetproductie. Maar er is geen man over boord. Ook veel bekende mensen zoals Kate Winslet, Leonardo DiCaprio, Orlando Bloom of Johnny Depp hebben hier last van gehad. Zij hebben op mijn advies deodorant gekocht en varen hier zeer wel bij. Wat betreft de jongens; als je mijn advies opvolgt komen die vanzelf. Tenslotte, als er één schaap over de dam is, volgen er meer. Toch is het misschien verstandig om nog even de tijd te nemen op ze goed op te laten drogen. Geloof me, het is het wachten meestal waard!

Dr. Prik

Nu en straks.Met VvAA haal je meer uit je studie, je werk en de rest van je leven: nu en straks. VvAA is namelijk dé dienst-verlener voor de (para)medisch student. Bij VvAA kun je als student niet alleen terecht voor bijvoorbeeld een doorlopende reisverzekering. We helpen je ook bij je verdere ontwikkeling met verschillende workshops en lezingen. Tenminste, als je lid bent van VvAA. En laat dat voor studenten - tot je dertigste - nu eens gratis zijn. Kijk op vvaa.nl/studeren.

Met VvAA haal je meer uit je studentenleven.

23

Door: Iris Klaver, Vivian Schreur en David Wolthuis

Na een kort ritje op de fiets worden we gastvrij onthaald door

de spiksplinternieuwe decaan zelf. Omdat het weer het gelukkig toelaat, begeleidt hij ons direct via de ruime keuken naar de tuin die een prachtige gelegenheid biedt voor een ontspannen gesprek. Nadat we allemaal rustig zitten, beginnen we onder het genot van een drankje aan ons interview met Paul Smits.

Kunt u ons iets vertellen over uw studententijd?Al vanaf vroeg op de middelbare school wist ik dat ik arts wilde worden, gestimuleerd door de aansporingen van mijn moeder. Vroeger kwam je met een 8 als gemid-delde niet rechtstreeks de opleiding binnen en het eerste jaar werd ik helaas ook niet ingeloot. Daardoor heb ik eerst een jaar Biologie gestudeerd in Nijmegen, maar het jaar daarna kon ik gelukkig gaan studeren aan de andere kant van de Heyendaalseweg, op de Medische Faculteit. Ik woonde in een studentenhuis aan de Stijn Buysstraat in een huis met 11 studenten. Studeren is echt een geweldige levensfase, waar ik ook met volle teugen van heb genoten.

Was u ook lid van de MFVN?Jazeker. In die tijd was het ook gewoon om hier lid van te zijn en ik was ook regelmatig te vinden op de MFV-feesten. Er was ook al een soort Aesculaaf vroeger; iedere donderdagmiddag na de practica werden er op de eer-ste verdieping een aantal stoelen bij elkaar gezet in een hoekje, afgeschermd door schotten en met een kratje bier daarbij was het altijd heel gezellig. Hier was ik dan ook regelmatig te vinden.

Hoe bevalt uw nieuwe functie van decaan?Als decaan ben je ook vice-voorzitter van de Raad van Bestuur van het gehelde Radboud Ziekenhuis, een or-ganisatie met 10.000 werknemers. Dit brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee, maar tot nu toe vind ik het heel erg leuk. Als directeur van het onder-

zoeksinstituut NCEBP was ik altijd al veel bezig met onderwijs en onderzoek en daar kan ik me nu over de breedte van de gehele faculteit en het UMCN mee bezig houden. Ziet u nog valkuilen in uw taken als decaan?Als decaan zit je in een bestuur en zul je gezamenlijk beslissingen moeten maken. Ook als je het ergens niet 100% mee eens bent, moet je achter de beslissing blijven staan en dat is soms wel moeilijk. Ook zie ik het als een uitdaging om aan mijn eigen principes vast te houden, zonder beïnvloed te worden door anderen. Hoe heeft u uw vrouw ontmoet?Tijdens mijn tijd op de middelbare school had ik een vriendinnetje, maar dat ging op een gegeven moment uit. Gelukkig bleven we nog wel vrienden, dus ik bezocht haar nog wel voor haar verjaardag. Toen ik een keer op deze verjaardag kwam, zag ik een prachtig huisgenote van haar en ik was op slag verliefd. Helaas had zij op dat moment nog een vriend, maar toen dat uit was, was de weg voor ons vrij. We kennen elkaar dus al 34 jaar en we zijn inmiddels ook al jaren getrouwd en we hebben twee zoons. Hoe besteedt u uw vrije tijd?In de weinige vrije tijd die ik heb, probeer ik regelmatig te sporten, hoewel dit er de laatste tijd vaak bij inschiet. Verder houd ik van reizen tijdens de vakantie. Dan blij-ven we vaak een paar dagen op een locatie en vervol-gens gaan we weer door naar de volgende. Op die ma-nier zien we zoveel mogelijk verschillende aspecten van het land of gebied waar we op vakantie zijn. Ook koken doe ik graag, vooral als er gasten komen.

Thuis bij de decaan

Paul Smits

24