�

Kop Henk Tuinman

�

Kop Henk Tuinman

�

Redactie-adres: DePapenacker t.a.v.HenkTuinman Meenteweg�4 804�AVZwolle Telefoon:0�8-4��854�E-mail: papenacker@hotmail.comWebsite: home.zonnet.nl/papenacker/Overige redactie: PierKarenbeld Telefoon:0�8-4��495� HannekevanVilsteren Telefoon:0�8-4����07 SabineWevers Telefoon:06-48964���Jeugdredactie: SuzanneTuinman Telefoon:0�8-4��854�Administratie: HermanNagelmaeker Telefoon:0�8-4��9�90Druk: Afd.repro,gem.ZwolleOplage: 450exemplarenVerschijning: �keerperjaarVerspreiding: Huis-aan-huisinSpoolde enviadiversepuntenin SpooldeenWestenholte.

De Papenacker, het wijkblad van Spoolde Elfde jaargang nr. 22 / april 2008

colofon

redactie

Waar een wijkblad al niet toe kan leiden“Aangestoken door het enthousiasme dat de “Papen-acker” uitstraalt heeft een groepje oudere Spooldena-ren besloten een poging te wagen een reünie te or-ganiseren voor soortgenoten (geboren tussen 19xx en 1945) of daaromtrent. Wie in deze periode geboren is en “oude” rakkers nog een keer wil zien en spreken op een gezellige en vrolijke tref wordt verzocht en hartelijk uitgenodigd zich te melden.” Welnu, de organisatoren van de reünie hebben het ge-weten. Maar liefst 180 mensen gaven gehoor aan de oproep en maakten er op 2 april een feestelijke dag van. Daarover in de volgende “Papenacker” meer.

“Special”Ook van de redactie werd m.b.t.die gebeurtenis een extra inspanning gevraagd. Aangezien een reünie altijd sterk in het teken staat van het verleden, besloot de redactie een speciale uitgave te maken voor het groot-ste gedeelte gevuld met artikelen, die weliswaar eerder gepubliceerd waren, maar die vanwege het historische karakter hierin heel goed zouden passen. Al met al kwam er een mooie bloemlezing tot stand aangevuld met een aantal zaken van hier en nu.Hoe een aantal verenigingen momenteel reilt en zeilt maar ook waar “Spoolderbelangen” zich zo al mee be-zig houdt.Elke deelnemer kreeg na afloop de special mee en voor zover we nu kunnen overzien leverde het ook nog een aantal nieuwe abonnees op.

Een nieuwe jasHet maken van de special had nog een aardig neven-effect. De voorraad voorgedrukte voorbladen was op. Voor Henk Tuinman was dat een mooie gelegenheid om te gaan experimenteren met de opmaak. Het resul-taat mag er zijn. Het nietje aan de voorkant is verdwe-nen, de Papenacker oogt nu als een echt tijdschrift en makkelijker te hanteren. Het voorblad oogt nog wel het-zelfde maar per keer kan er flexibeler mee omgegaan worden. Zo kunnen jaargang en nummering voortaan op het voorblad vermeld worden wat voor de bewaar-ders onder ons, en dat zijn er intussen nogal wat, een stuk eenvoudiger is.

Actief SpooldeVorm en inhoud behoren gelijke tred met elkaar te hou-den. We hebben goede hoop dat bij de nieuwe vorm de inhoud niet achtergebleven is.

Van de redactie

Kenmerkend verschil met bovengenoemde “special” is toch wel het bredere scala aan onderwerpen.Naast de onderhand vaste rubrieken krijgt ook de actu-aliteit weer volop aandacht. Het is verbazingwekkend wat zich in zo’n kleine ge-meenschap in een half jaar kan afspelen. Naast de vele activiteiten van de Oranjevereniging, een filmpremière, een reünie en een kerstmarkt met een indrukwekkende opbrengst voor een project op de Filippijnen. Lees hoe het geld daarvoor besteed werd. Lees ook hoe buurtgenoot Jan Zoer zich voorbereidt (inmiddels al vertrokken) op een fietsreis naar China. Deze keer eens extra aandacht voor de nieuwe be-woners van het Katerveerpark. De wijk is nu bijna vol-tooid en het is dan ook de hoogste tijd voor een nadere kennismaking met een aantal mensen, jong en oud, in deze nieuwe buurt.Laat u verder leiden door interesse en inhoudsopgave.Veel leesplezier!

4

Samenstelling CommissieAls eerste melden we dat de vaca-ture voor een vertegenwoordiger van de Oude Veerweg inmiddels is ingevuld. Mw. Greet van Dijk, Fokke Remmerstraat 8 (op het Katerveerpark), gaat Spoolderbe-langen versterken. Greet van harte welkom.Rest nog iemand die de belangen van de bewoners van de Ruiter-laan gaat behartigen en ons team aanvult. Belangstelling hiervoor…? Meld het ons.

WijkplatformTijdens de vergadering van het wijkplatform op 6 november 2007 zijn twee inleidingen gehouden. De eerste ging over de uitbreiding van de rioolwaterzuivering aan de Spoolderenkweg en de tweede over het verplaatsen van de water-winputten van Vitens in het Engel-se Werk in zuidelijke richting langs de dijk bij Schelle.Verder zijn als belangrijke punten naar voren gekomen:• de slechte staat van de asfaltver-hardingen op de Spoolderenkweg en de Zalkerveerweg;• de geconstateerde problemen in de 30 km/uur zones voornamelijk op de Oude Veerweg, de Ruiter-laan en de Hertsenbergweg. Het gaat hierbij om de hoge snelheden waarmee gereden wordt op deze wegen terwijl maar 30 km/uur is toegestaan. Ook zal het parkeren van auto’s, vrachtwagens en tou-ringcars op de Hertsenbergweg aan de orde worden gesteld;• het hinderlijke sluipverkeer over de carpoolplaats aan de Beukenal-lee.

AsfaltverhardingenIn januari 2008 is een overleg georganiseerd van de gemeente

Zwolle met Menno Post en Anton van Weeghel van Spoolderbelan-gen over de problemen met de asfaltverhardingen op de Spoolde-renkweg en de Zalkerveerweg. De gemeente is met ons van mening dat de bestaande verharding op deze wegen niet bestand is tegen het toenemende zware verkeer. Het gaat met name om gevaarlijke scheurvorming in de lengterichting van de weg en het plaatselijk zijde-lings verzakken van de bermen. De gemeente laat een adviesbureau een onderzoek uitvoeren en een advies uitbrengen hoe hier verder mee omgegaan zal worden.

30 km zones Tijdens het bovengenoemde wijk-platform zijn belangstellenden in de gelegenheid geweest zich te melden in een commissie die sa-men met de wijkmanager, de wijk-beheerder en Spoolderbelangen de problemen zullen inventarise-ren en naar een mogelijke oplos-sing zullen zoeken. In deze com-missie zitten bewoners van de Ruiterlaan, de Oude Veerweg en de Beukenallee. Inmiddels zijn op een bijeenkomst de belangrijkste punten geïnventariseerd en is in een vervolgbijeenkomst gesproken over eventuele oplossingen. De aangedragen oplossingen moeten eerst binnen de gemeente en met de politie worden besproken en getoetst worden aan allerlei wet-telijke bepalingen Een volgende keer hierover meer.

Uitbreiding rioolwaterzuiveringTwee vertegenwoordigers van het waterschap Groot Salland heb-ben een inleiding verzorgd over de noodzaak van de uitbreiding van de zuiveringsinstallatie , de omvang van de werkzaamheden

en de gevolgen voor de omwo-nenden. Voor het waterschap en de gemeente is de keus of de zui-veringsinstallatie te vergroten of in de gemeente plaatselijk berg-bezinkbassins (voor de tijdelijke opslag van overtollig rioolwater) te bouwen. De keus is gevallen op de eerste oplossing.Uit de vergadering kwam een aan-tal kritische opmerkingen over het composteren van maaisel op het terrein van de zuiveringsinstallatie. Dit werd door de vertegenwoordi-gers tegengesproken. Toegezegd is dat ze ons hierover zullen infor-meren. Tot nu toe hebben we niets gehoord.Vervolgens heeft het waterschap toegezegd dat er nog een informa-tie-avond wordt belegd voordat de werkzaamheden starten. Hiervoor hebben zich 26 aanwezigen ge-meld. We wachten nu op een uit-nodiging.

Verplaatsen waterwinputtenVervolgens is door mevr. van Vler-ken een uitgebreide uiteenzetting gegeven waarom, op welke manier en wanneer een deel van de wa-terwinputten van de Vitens in het Engelse Werk verplaatst worden in zuidelijke richting langs de dijk bij Schelle. Verder is aan de orde ge-weest wat de eventuele gevolgen kunnen zijn voor de hoogte van de grondwaterstanden in een deel van Spoolde dat valt onder het wa-terwingebied. Voor het verplaatsen van de putten is een vergunning nodig van Provinciale Staten. In het verslag van de wijkplatform-vergadering van 6 november 2007 wordt het geheel uitvoerig vermeld en wordt ook ingegaan op de ver-antwoordelijkheden van de provin-cie, het waterschap, de gemeente en de eigenaren van gronden met

Spoolderbelangen Aart Borst

spoolderbelangen

5

betrekking tot de hoogte van de grondwaterstanden. De concept vergunning van de provincie aan Vitens lag nog ter inzage tot eind december 2007.Op de door de Provincie georga-niseerde hoorzitting heeft Spool-derbelangen bij monde van Hessel Rienks en ondergetekende be-zwaren aangetekend tegen onder-delen van de vergunning. In een zienswijze (bezwaarschrift) van 18 december 2007 is duidelijk aange-geven dat wij na het verplaatsen van de waterwinputten in het ge-bied rond de Ruiterlaan, de Spool-derbergweg, het Katerveerpark en langs de Nilantsweg en de Meen-teweg een blijvende verhoging van de grondwaterstand verwachten omdat de wateronttrekking in dit gebied veel minder wordt. Een blij-vende verhoging van de grondwa-terstand, door het verplaatsen van de winputten kan schade veroorza-ken en het gebruik van eigendom-men beperken. Met andere woor-den wie draait in dit geval voor de schade op.Onze zienswijze staat op de web-site: www.spoolde.nl.

Dijkverlegging SpoolderenkHet ontwerpplan voor de dijkver-legging in de Spoolderenk is nu zover gevorderd dat een laatste consultatieronde is gehouden in februari jl. Iedereen die in de bege-leidingsgroep was vertegenwoor-digd en alle grondgebruikers en bewoners van het gebied hebben toen een laatste kans gehad om op het plan te reageren. Daar is veel gebruik van gemaakt, echter zag de provincie geen aanleiding op het plan te wijzigen op basis van deze reacties. Het plan zal nu ter goedkeuring worden voorgelegd aan de staatssecretaris.

Het is de bedoeling dat op het eerstvolgend wijkplatform op 16 april as. de projectleider van de Provincie iets zal vertellen over de achtergronden, de noodzaak, de procedures en de uitvoering van de plannen.

De Noordelijke StadsrandOp 6 februari heeft de gemeente de begeleidingsgroep voor de in-richting van de Noordelijke Stads-rand na een lange tijd weer bij el-kaar geroepen. Spoolderbelangen is hierin vertegenwoordigd evenals de wijkvereninging Westenholte en ’s Heerenbroek, het Nationaal Landschap en vertegenwoordi-gers van de Provincie Overijssel in verband met de plannen voor de dijkverlegging. Het gaat hierbij om de inrichting van het gebied rond de Spoolderenkweg, de Zal-kerveerweg, de Zalkerdijk tot de bebouwing van Westenholte. In de afgelopen jaren zijn voor dit gebied verschillende ideeën ontwikkeld die nu tot een geheel moeten wor-den samengevoegd.Op de eerstvolgende vergadering zal de gemeente met schetsen ko-men hoe een mogelijke inrichting gestalte kan krijgen, rekening hou-dend met wat in voorgaande ja-ren als beleidsuitgangspunten zijn geformuleerd. De dijkverlegging speelt hierin samen met de ge-plande woningbouw (IJsselvizier B) een belangrijke rol. Dit is ook aanleiding geweest voor Spool-derbelangen om een gesprek aan te vragen met wethouder Kenk-huis om onze zorgen over deze ontwikkelingen kenbaar te maken. Dit overleg heeft inmiddels op 14 maart plaatsgevonden. Voor de zienswijze van Spoolderbelangen over woningbouw op de locatie IJselvizier B.

Zie de website: www.spoolde .nl

Nieuw bestemmingsplan buiten-gebiedDe gemeente is gestart met een inventarisatie van wensen en idee-en die leven bij de mensen in het buitengebied. Het gaat om het ma-ken van een nieuw bestemmings-plan buitengebied voor de hele gemeente Zwolle. Hiertoe is op 18 maart een workshop georgani-seerd voor een visie op het buiten-gebied met de thema’s: landbouw natuur en landschap, water milieu en bodem, toerisme en verkeer en economie wonen en leefbaar-heid.Van deze bijeenkomst zal een ver-slag worden gemaakt waarover een volgende keer meer.

En verder• is Spoolderbelangen vertegen-woordigd in de begeleidingsgroep van het project Spoorzone Zwolle en in de adviesgroep voor het Nationaal Landschap IJsseldelta-noord;• heeft Spoolderbelangen als advi-seur zitting in het dagelijks bestuur van de Vereniging IJsselzone Zwolle;• zoeken we nog iemand uit Spool-de die ons wil vertegenwoordigen in het algemeen bestuur van de Vereniging IJsselzone Zwolle;• is het laatste gedeelte van het Hertsenbergpad voorzien van een semi-verhardeing;• is gestart met de aanleg van de Westenholterallee, de oprit-ten naar de nieuwe brug naast de Spooldersluis over het Zwolle-IJs-selkanaal;• zijn de volgende wijkplatformver-gaderingen gepland op 16 april en 12 november 2008.

spoolderbelangen

Oude Rijksweg 7497954 GT Rouveen

www.huismanbouw.nlinfo@huismanbouw.nl

Tel.: 0522-291249Fax: 0522-291534

Huisman Bouw staat al jaren

bekend als een vakkundig aan-

nemer voor zowel nieuwbouw,

verbouwingen, restauraties en

onderhoud in de woningbouw

en utiliteitsbouw. Wij beschikken

over gedegen kennis en vak-

manschap om vele soorten

opdrachten uit te voeren.Of het nu gaat om woningen,kantoor- of bedrijfspanden wijzijn uw houvast bij bouw- ofverbouwplannen.

UW HOUVAST BIJ BOUW- OF VERBOUWPLANNEN

Vos Pluim Makelaardij O.Z. is één van de NVM Ma-kelaars in de regio Zwolle.Wij hebben ruime ervaring en kennen de regionale markt als geen ander. Aankoop en verkoop van uw woning, alsook een ge-degen taxatie, zijn bij ons in goede handen. Met ons enthousiaste team staan wij garant voor een succesvolle afhandeling van uw belangen.

Vos Pluim Makelaardij O.Z. Oude Veerweg 80 8019 BH ZwolleTel.: 038 - 422 61 53 Fax: 038 - 422 55 51info@vospluim.nlwww.vospluim.nl

GeeninwonervanSpooldeentochdePapenackerlezen???

Hetismogelijkomeenabonnementtenemen.

NeemhiervoorkontaktopmetHermanNagelmaeker,0�8-4��9�90ofstuureene-mailnaarPapenacker@hotmail.com

Datkan....

http://home.zonnet.nl/papenacker/

7

Voor de bewoners van de wijken Westenholte, Spoolde en Voorst is er iedere tweede donderdag van de maand spreekuur in het wijkcentrum het Anker van 19.00 uur tot 20.00 uur. Naast dit spreekuur krijgen deze bewo-ners vanaf heden ook de gelegenheid elke woensdag tussen 13.00 uur en 14.00 uur naar het spreekuur van Stadshagen in het Cultuurhuis te Stadshagen te ko-men.

De wijkagent online op Hyves Jongeren brengen steeds meer uren door achter de computer, en niet alleen voor het maken van huiswerk... Uren worden er gevuld met het ‘chatten via MSN’ en het ‘krabbelen via Hyves’. En ook de wijkagenten zit-ten nu op Hyves, om zodoende voldoende feeling te houden met de jeugd.

Contact met jongeren via Hyves Via internet maken jongeren deel uit van dynamische netwerken die lopen via MSN, Hyves en/of andere webspaces. Sommigen hebben naast hun ‘echte’ le-ven een tweede leven dat zich geheel afspeelt in de virtuele wereld. In het contact met de jongeren is het van belang dat de politie inzicht heeft in deze netwer-ken en ze waar nodig weet te gebruiken. Vanuit de poli-

tieprofessie kan namelijk op diverse wijzen van internet gebruik worden gemaakt. Enerzijds is het een middel om je als wijk- of jeugdagent actief te profileren in het contact met jongeren/wijkbewoners en anderzijds kan het gebruikt worden ten behoeve van opsporing.

Met de tijd meegaan Het is van belang mee te gaan met de nieuwe media en niet op voorhand het gebruik ervan te beperken. We willen immers de aansluiting met de jeugd behouden. Een profielsite kan voor wijk- en jeugdagenten een goede manier zijn om contact te krijgen en te onder-houden met jongeren. Het aanmaken van een profes-sioneel profiel op dergelijke websites dient beschouwd te worden als een extra middel in de communicatie richting jongeren.

Ook als wijkagent ben ik op Hyves aanwezig (http://wijkagentengel.hyves.nl/). Veel wijkbewoners heb-ben mijn Hyve al gevonden en regelmatig worden er vragen gesteld en meldingen gedaan via Hyves.Mocht u ook op Hyves zitten, wees dan voorzichtig wel-ke privé-informatie u prijs geeft via het internet, want iedereen kan erbij en niet iedereen heeft daar goede intenties mee.

Wijkagenten houden spreekuur Michel Engel

wijkagent / van de vereniging

De Oranjevereniging kan weer terugzien op een super geslaagde toneelavond. Op vrijdagavond 8 maart j.l. zette de toneelgroep van de G.L.T.O en Vrouwen van Nu ( platte wieven! ) weer een prachtig blijspel op de planken van Eben Haezer. In een volle zaal en een sfeervol decor hebben we genoten van de romantische avonturen van de gebroeders Hoving. Toen de veekoopman hun advertentie voor een huishoudster in de erotische rubriek liet plaatsen, begrijpt u dat er van alles mis ging. Vooral in het tweede en derde bedrijf waren de lachsalvo’s niet van de lucht. Na afloop was er weer een grandioze verloting met prachtige prij-zen. Onder het genot van een hapje en drankje bleef het nog lang gezellig in het buurthuis. De foto’s zijn te bekijken op de site www.oranjeverenigingspoolde.nl.

‘ De verkeerde rubriek ‘ Alex Schilder

8

AanleidingIedereen kan wel op een achterna-middag zeggen dat het leuk lijkt om naar China te fietsen. Zulke uitspra-ken doen heel veel mensen maar het aantal mensen dat het doet is aanmerkelijk minder.Daar zijn vele redenen voor en de meeste zijn bekend bij Jan en zelf heeft en had hij daar ook mee te ma-ken.Tijdens ons gesprek vertelt Jan dat een broer ernstig ziek is. Hij weet het net en moet opnieuw een besluit ne-men over het wel of niet meefietsen.Jan zal in de Papenacker zelf ver-slag doen van zijn fietstocht maar dat de voorbereidingen bijna net zo vermeldenswaard zijn, had ik niet vermoed.Anderhalf jaar geleden zijn de voor-bereidingen al begonnen. Een paar politiemannen uit Zwolle namen het initiatief en hebben nu een groep van 14 mensen om zich heen uit het hele land.Jan Zoer is de enige die niet bij de politie werkt. Uiteindelijk gaat het om bike2play en niet om de politie.

Geld en tijdOm te kunnen fietsen moet je tijd en geld hebben. En daar heeft nu iedereen gebrek aan. Dus was het de eerst en zwaarste klus van de organisatie om dat voor elkaar te krijgen. Jan krijgt vier maanden vrij van zijn werkgever Delta Wonen. Niet zomaar. Het is wel een kwestie van sprokkelen en een toegift van de werkgever. Heel begrijpelijk want je kunt als organisatie geen preceden-ten scheppen. Iedereen wil wel vier maanden verlof voor een leuke klus.Jan heeft zich niet echt bemoeid met het binnen halen van sponsorgeld. Daar zijn anderen voor. Wel kost deze trip hem zo’n 5000 euro. Hij ziet dat door de media-aandacht de

sponsoren makkelijker met geld en goederen over de brug komen.

SponsorsHeel veel is mogelijk als het om spon-soring gaat. Toch is het niet zo dat je achterover leunend in je stoel kunt wachten tot de telefoon gaat. Het is gelukt om veel gesponsord te krijgen zoals de banden, de fietsbroeken en de begeleidende bus. De groep heeft zoveel banden aangeboden gekregen dat ze ze niet eens alle-maal mee kunnen nemen.Maar het sponsordoel waar ze voor fietsen is natuurlijk niet wat ze krij-gen maar wat ze zelf kunnen geven. De opbrengst van de fietstocht gaat naar een sportschool in Cambodja. De bouw van de school voor jonge-ren is al begonnen maar ze hebben nog dringend geld nodig om het pro-ject af te maken.

AfhakenOorspronkelijk bestond de groep uit 20 personen. Nu nog uit 14. Rede-nen om af te haken waren geld en conditie. Zoals hierboven al staat, kost deelname aan het fietsen Jan zo’n 5000 euro. Dat is niet niks. Hier-op hadden sommigen zich verkeken. Bovendien leek het aanvankelijk nog meer te kosten. Ook moet je een behoorlijke conditie hebben en over een goede gezondheid beschikken. Voorafgaand aan de fietstocht wor-den alle deelnemers intensief ge-keurd. Jan heeft deze keuring goed doorstaan.

Psychische drukMisschien wel het allerbelangrijkste is de psychische kant van de hele onderneming. Je zit 4 maanden met 14 mensen opgescheept onder soms moeilijke omstandigheden. Van te-voren heeft de groep al mentale trai-ningen gehad. De commandant van

politie heeft intervisietrainingen met de groep gedaan. Het is belangrijk dat er bij aanvang geen spanningen en geheimen zijn. Onderweg zal er ongetwijfeld wrevel en spanning ont-staan maar daar moet je niet mee beginnen.Zo had Jan gedacht dat je best met z’n vijven in een tent kon slapen om-dat dat makkelijker is met de bagage en zo. Dit werd meteen afgeraden omdat het belangrijk is dat je je af en toe terug moet kunnen trekken. Dus slaapt iedereen in zijn eigen tentje.

RouteplannerIedereen zit wel in een commissie. Jan is van de routes. Tot aan Moskou is dat goed te doen. Niet dat het tot daar over prachtige fietspaden gaat zoals in Nederland en in Duitsland maar er zijn goede kaarten die re-delijk betrouwbaar zijn. Er zijn over-nachtingsmogelijkheden die nu al te regelen zijn omdat er contacten zijn met de politie tot aan Moskou. Hier-na komen de problemen van slechte wegen, van wegen die niet goed op de kaart staan of niet lopen zoals ge-dacht werd dat ze zouden moeten lopen. Ook het overnachten wordt dan ingewikkelder. Om de onkosten zo laag mogelijk te houden zal de groep zoveel mogelijk kamperen.

VertrekDertien april vertrekt de groep van-uit het Olympisch stadion in Amster-dam. De avond eraan voorafgaand zijn alle deelnemers met hun hele familie uitgenodigd voor een groots afscheidsfeest en ze blijven allemaal slapen om de volgende ochtend het veertiental uit te zwaaien. Ze komen dan op 6 augustus in Beijing aan in het Olympisch stadion. In het najaar verwachten we van Jan Zoer een verslag van deze fietstocht, die al voordat hij begint spraakmakend is.

Jan Zoer fietst naar China Hanneke van Vilsteren

interview

9

Greet en Frits van Dijk wonen in het Spoolder-park.Frits is van geboorte Zwollenaar en Greet kwam op haar derde vanuit Friesland naar Zwolle.Greet groeide op de aan de Melkmarkt. Haar ou-ders hadden daar een rotanzaak. Levendig is nog de herinnering van Greet, hoe haar vader met drie rotanstoelen op de fiets , met haar meefietste naar de Parkschool aan de Westerlaan. Als blijkt dat we niet eens zoveel verschillen in leeftijd, ha-len we herinneringen op aan de binnenstad van Zwolle in de jaren vijftig en zestig. De dikke kas-tanjebomen op het Grote Kerkplein en de geuren van versgebrande koffie, versgebakken brood en de kruiden van ten Doeschate.

MiddenstipHet Spoolderpark was toen nog gewoon het voet-balveld van ZAC.Frits heeft nog gevoetbald tegen ZAC en nu woont hij ongeveer op de middenstip. Prachtig toch!Frits groeide op in de Zeeheldenbuurt en ging naar de Oosterenkschool. Het was nog de tijd van: “ Een klap gehad van de meester? Nou dan zal je het wel verdiend hebben.” De meisjes werden aan de kin getrokken of in de wang geknepen en streng dat ze waren die leerkrachten. Greet zit nu weer in het onderwijs en weet dat je met zulke dingen nu niet meer aan hoeft te ko-men. Ze legt wel eens een arm om een leerling omdat haar gevoel haar dat ingeeft. Ze weet ech-ter dat mannelijke collega’s dat echt niet durven en lichamelijk straffen al helemaal niet. Voor je het weet sta je voor de rechter. Het zal wel beter zijn zo maar wij hebben samen best een beetje last van dat “goeie ouwe tijdgevoel.“Frits ging naar de Rijks HBS aan de Bagijnesingel en daarna in militaire dienst.

ABN/ Amro torenNa zijn diensttijd kreeg hij een baan bij de ABN / Amro en daar werkt hij nu nog steeds. Hij is ver-zekeringsadviseur en werkt op de 18e verdieping van de toren. Hij ziet dus doordeweeks alle ver-richtingen van de Spooldenaren te bekijken vooral die van de bewoners van de Beukenallee! Grapje, zijn bureau staat aan de andere kant. Hij kijkt uit op de woonboulevard en Westenholte. Zijn werk is bovendien boeiend genoeg en veel tijd om naar

buiten staren is er niet. Wel kan hij lyrisch vertellen over de prachtige foto’s die gemaakt zijn vanaf de toren. Ik krijg er een aantal te zien. En het is waar, prachtige zonsondergangen, Scania die een heel klein stukje boven de mist uitkomt etc. Frits vertelt dat het soms net is als op de wintersport. Bene-den hangt er mist en boven zit je in de zon. Hij is erg blij met zijn werkgever de ABN/ Amro. In die tijd( de jaren zeventig) was de bank al erg vooruitstrevend in het begeleiden van het per-soneel, twintig procent van de werktijd mocht de werknemer besteden aan opleidingen. In de van Nagelstraat zat instituut Huisman waar hij veel pa-piertjes heeft gehaald.

Roerig arbeisverledenGreet heeft een roeriger arbeidsverleden. Na de mulo haalde ze het diploma’s steno en handels-correspondentie en werkte bij diverse werkge-vers o.a. bij de bouwbond. Dat was prachtig daar hebben Greet en Frits dansles gehad. Toen hun eerste kind werd geboren, stopte Greet met wer-ken. Na zes weken thuis met de baby, begon het bij Greet al weer te kriebelen. Hun zoon was een geweldige, leuke baby maar er moest toch meer in de wereld te doen zijn. In die tijd was het nog niet echt gewoon dat je als moeder ging werken. Greet heeft wat moeite moeten doen. Ze begon als docent. Samen met een vriendin startte ze een alfabetiseringsproject in Hattem. Toen ze daar pa-pieren voor moest hebben, gaf ze er de brui aan.

Hanneke van VilsterenFokke Remmerstraat 8

nieuwe buren

Greet en Frits

�0

Met een andere vriendin ging ze oude Engelse sieraden maken en verkopen. Daar kwam kleding bij. Ze ging de Detex opleiding doen. Dit is een textielwarenkennis opleiding.Vervolgens heeft ze welgeteld drie dagen bij de Coberco op de receptie gewerkt. Dit werd het dus niet!.. Daarna hetzelfde werk bij de Rabo bank. Dit werd wel een succes. Ze heeft ook nog als intercedent bij Randstad gewerkt. Op dit moment is ze al vele jaren werkzaam bij het Dieze College als stage- en leerlingbegeleidt.Het werk verandert wel. Er komen steeds meer moeilijke leerlingen. Je bent steeds meer bewaker en steeds minder met de inhoud van het lesgeven bezig.

De liefdeFrits en Greet hebben elkaar al heel jong ontmoet. Het kwam bij mij over alsof ik naar een oude film zat te kijken. De broer van Greet zat in de klas bij Frits. Toen ze beiden slaagden voor de HBS, mocht Greet als vijftienjarige op het fuifje van haar broer komen. Frits viel als een blok voor het mooie blonde ding en het is niet meer over gegaan. Nu zijn ze 36 jaar getrouwd en hebben drie kinderen, die allemaal het huis uit zijn.

WoongeschiedenisVoordat ze naar het Spoolderpark verhuisden woonden de van Dijks in Hattem. Ze kochten daar 36 jaar gelden een huis voor 69.000 gulden. Dat was toen een hoop geld. Haar broer zei nog: “Dat kunnen jullie nooit betalen.” Daarna hebben ze een huis gebouwd in Hattem. Toen dat huis aan een reuze opknapbeurt toe was, besloten nog één keer een nieuw huis te bouwen.Ze missen Hattem nauwelijks. Ze wonen dan ook erg mooi in het Spoolderpark en ze waren geori-enteerd op Zwolle. Hattem is zo dichtbij dat het niet moeilijk is om vriendschappen daar te onder-houden.In hun vrije tijd zitten ze ook niet stil. Ze houden beiden van fietsen, wandelen, tuinieren en van hun huisje in Noord Scharwoude. Ze hebben drie honden waar ze ook graag mee uitgaan.

Vrije tijd Frits is al 30 jaar in allerlei functies verbonden aan de voetbalclub WZC in Wapenveld. Eerst

voetbalde hij daar, op z’n veertigste kwam daar een eind aan door blessureleed en al jong is hij zich verdienstelijk gaan maken o.a. in het bestuur. Nu zit hij nog in de sponsorcommissie. Als ik op-per of het bestuur van het buurthuis niet wat voor hem is, kijkt hij bedenkelijk. Hij heeft jaren lang werkweken van 60 uur gemaakt zonder de tijd die erbij kwam voor de voetbal.Greet echter zit nu in allerlei besturen. Ze zit on-der meer in Spoolder Belangen. Greet zou wel willen dat het een beetje levendiger werd in het Spoolderpark maar het valt nog niet mee de me-debewoners er meer bij te betrekken. Lukt het niet, ook geen nood. Ze heeft schilderles en schildert graag. Boven de garage hebben ze een apparte-ment ingericht en daar zouden ze zo een bed en breakfast kunnen beginnen. Ook wil ze wel helpen bij de kerstmarkt in het buurthuis.Er wonen leuke nieuwe buurtbewoners in het Spoolderpark.

nieuwe buren

Lente

‘t is lente, ‘t is lentede knoppen springen los

‘t is lente ‘t is lente de koekoek roept in ’t bos

’t is lente ’t is lentenatuur gaat uit z’n bol

in Salland en in Twenteen extra bij Jan Knol

P.K.

��

Dag inwoners van Spoolde,Mijn naam is Jarno van Ettekoven. Sinds een jaar of 5 tevreden inwo-ner van Spoolde en er is mij ge-vraagd om een stukje te schrijven over mijn avonturen in Finland. In dit land heb ik 4 maanden ‘ge-woond’ in het kader van een uit-wisselingsproject van school. Dit was in de periode van eind augus-tus 2007 tot en met begin januari 2008.

Het hoe en waaromIk volg een opleiding Logistiek en Technische vervoerskunde aan het Windesheim in Zwolle. De op-leiding heeft te maken met het be-heersen van goederenstromen, op allerlei manieren. Te land, ter zee en in de lucht. Ik zal jullie er niet mee vermoeien. Gedurende de op-leiding krijgt een student meerdere mogelijkheden om uit vrije wil naar het buitenland te kunnen. Dit komt mede doordat de school een actief bemiddelingbureau heeft met vele contacten. Zij organiseren ook pre-sentaties van oud studenten die reeds een buitenlandervaring ach-ter de rug hebben en daar graag over willen vertellen. Het was op één dezer presentaties waarin ik toch wel over de streep getrokken ben om mijn laatste theoriesemes-ter van de opleiding in Finland te

gaan volgen. Doordat Finland een Europees land is, zijn er diverse mogelijkheden en is het niet eens zo moeilijk om de lessen daar te volgen. Daarnaast zijn de punten onderling uitwisselbaar. Er is een systeem in het leven geroepen tussen Europese scholen waarin men vakken heeft gewaardeerd aan de hand van punten, genaamd ECTS (European Credit Trans-fer System). 5 ECTS in Finland is evenveel waard als 5 ECTS in Nederland. Met andere woorden: de punten die ik daar heb gehaald kunnen direct overgenomen wor-den op mijn cijferlijst hier.

Waarom Finland en waarom in de winter?Dit is een vraag die ik regelmatig gesteld heb gekregen. Ten eer-ste was ik zeer benieuwd naar de Scandinavische manier van leven. Voorheen was ik nog nooit in een Scandinavisch land geweest; be-halve in Denemarken. Ik ben niet over één nacht ijs gegaan, maar tij-dens de research werd ik meer en meer enthousiast. De rust en ruim-te van het land en de gastvrijheid van de Finnen spraken mij erg aan. Daarnaast ben ik vernoemd naar een voormalig Fins motorcoureur, genaamd Jarno Saarinen. Ik wilde zijn voormalig natuurlijk habitat wel eens zien. Het was vaak amusant als ik mij voorstelde aan een Fin. In het begin hebben ze het niet in de gaten dat ik Jarno heet, wat toch een typisch Finse naam is. Dat komt omdat wij Nederlanders de ‘R’ compleet anders uitbrengen dan dat ze in Finland doen. Daarna vragen ze: “Hey, maar dat is toch een Finse naam?” Andere redenen om voor Finland te kiezen waren de mogelijkheden om daar activiteiten te onderne-

men. Denk aan wintersport en de uistekende strategische ligging om vanuit Finland buurlanden te vereren met een bezoek (wat we ook zeker gedaan hebben, maar daarover later meer). Daarnaast profileerde de school zich daar erg goed, wat zeker ook meespeelde.

Nadat ik de knoop had doorge-hakt belde een medestudent op. Hij had er ook zeker oren naar en vroeg of we niet met z’n tweeën konden gaan. Geen probleem, ik kon en kan goed met die jongen opschieten en dan kan het alleen maar een verrijking zijn.

Na maanden voorbereiding (niet fulltime natuurlijk) vlogen we op 31 augustus 2007 van Dusseldorp naar Helsinki. Daar aangekomen was het even zoeken en uitvoge-len welke bus we moesten nemen naar het centrum. Van de Finse taal konden we toen nog niets ma-ken. Gelukkig spreekt de jongere generatie Finnen Engels en zijn we in de goede bus gestapt. Na een hotelletje gepakt te hebben moesten we de volgende dag (31-08-07) vroeg uit de veren omdat we de trein naar Varkaus moesten halen. Het is toch 4 uur rijden met de trein. Na een keer overgestapt te zijn in Piëksämaki leren we voor de eerste keer kennis maken met het overmatig drankgebruik van de Finnen. Een arbeider in de bosbouw zit in de trein en is na 3 weken aaneengesloten arbeid op weg naar huis. Dit doet hij omdat hij anders voor zijn werk teveel moet reizen. Hij hoorde ons Ne-derlands praten en zei dat hij een tijdje in Nederland gewoond heeft. We raakten een beetje aan de praat; zo op het oog was het een aardige kerel. Zijn naam was Timo

Jarno van Ettekoven

reisverslag

Een Spooldenaar in het land van de duizend meren

��

(maar dan op zijn Fins) en hij kon goed babbelen. De reden waar-om werd ons al snel duidelijk. Hij bood ons Vodka aan (midden in de trein!) Na dit wijselijk afgeslagen te hebben (we moesten immers nog kennis maken met de mensen in Varkaus) hebben we afscheid ge-nomen omdat de trein in Varkaus aan was gekomen.

LosgeslagenHet rare is, nu ik er zo op terug kijk, dat we toen verwonderd waren. Maar het is nu eenmaal een onder-deel van de Finse cultuur. Gedu-rende de week zijn het erg harde werkers met een gedreven passie. Je kunt het zien aan de grote Finse internationals zoals Nokia en Stora Enso. Op technisch en industrieel vlak bevinden de Finnen zich op een erg hoog niveau. Maar in het weekend lijkt het wel of iedereen losgeslagen is. Zijn ze gedurende de week bescheiden en verlegen; in het weekend is daar niets van te merken. Dan willen ze allemaal een praatje maken, omdat ze toch wel heel erg nieuwsgierig zijn naar buitenlanders. Ik denk dat het komt omdat Finland relatief gezien maar weinig allochtonen kent.

InternationaalJe kunt met recht stellen dat het een internationale gemeenschap is. Van werkelijk iedere uithoek van de wereld studeren mensen in de kleine stad Varkaus. Met name veel mensen uit China, Bangla-desh, Pakistan, Ghana en Nigeria.

Deze mensen verblijven 4 (!) jaar in Finland, dus gedurende een vol-tallige opleiding. Dat komt omdat studeren in Finland (nog) gratis is; ook voor buitenlanders. Dat de Finnen wel open staan voor an-dere mensen blijkt wel uit het feit dat we werden uitgenodigd om een bijeenkomst mee te maken in het jeugdcentrum van Varkaus. Tijdens deze bijeenkomst werd gesproken over internationalisatie. We hebben er zelfs de krant mee gehaald!

Ik kwam daar voor een -als je het vergelijkt met de degree students- korte tijd van 4 maanden. Met mij en Peter waren er nog 12 zoge-naamde uitwisselingsstudenten. We maakten allemaal onderdeel uit van hetzelfde Erasmus pro-gramma. Zo was er een groepje van 6 uit België (Wallonië), 2 meisjes uit Litouwen, 2 meisjes uit Duits-land, een Française en een jongen uit Tsjechië. Qua huis-vesting hadden we niets te klagen. Het appartementencom-plex was op nog geen 250 meter afstand gesitueerd van school en er was permanent internet aanwezig; als het werkte. De eigenaar was een aardige kerel, maar hij had over-duidelijk alle kenmerken in zich van een zakenman.

Finse saunaWe konden het goed met hem

vinden. Dat kwam omdat hij regel-matig langs kwam voor een bakje koffie (we hebben direct een kof-fiezetapparaat gekocht) en hij nodigde ons zelfs uit voor een avondje authentieke Finse sauna. In het verleden heeft hij zakelijke successen gehad en hij kon zich een mooi huis veroorloven er-gens in ‘the middle of nowhere’ aan een prachtig meer. Ook de sauna grensde aan dit meer. Na een overheerlijke maaltijd werd het tijd om de reeds aangestoken, houtgestookte en dus hete sauna binnen te gaan. Zoals een goed Fin betaamt ging hij na de sauna het meer in; het water was zo rond de 4°. Ik wilde natuurlijk niet on-derdoen. In het begin viel het me mee, maar later werd ik overmoe-dig en deed mijn hoofd ook onder. Fout! Terug op de steiger werd ik licht in mijn hoofd en ben flauwge-vallen. Lag ik daar in mijn nakie op de steiger. Tja, je moet zulke din-gen ook trainen.

VisitieDe eigenaar was niet de enige die langs kwam. Met name in het be-gin werd de deur plat gelopen door werkelijk iedereen. Er waren altijd mensen en het was erg gezellig de hele avond. We waren de eni-

reisverslag

Ons appartement

De school

De sauna

��

ge Nederlanders en kregen direct al de naam van ’vrolijke gasten’. Dit was eigenlijk geheel tegen de verwachting in; we gingen immers naar Finland en wat is daar nu te beleven? We hadden zelfs al ex-tra voorzieningen getroffen om de tijd te doden, zoals het meenemen van films en het meebrengen van de playstation!

Buitenschoolse activiteiten Naast de schoolactiviteiten zijn er ook veel buitenschoolse activi-teiten ondernomen. Sporten was daar erg makkelijk op te pakken. Er werden genoeg mogelijkheden geboden. Zo hebben we veel ta-feltennis gespeeld (er was een tafel beschikbaar onder ons ap-partement). Om de week gingen we wel fitnessen, dan zwemmen en daarna de sauna in. Dit was tegen een all- in tarief van 3 euro (!). Daarnaast speelden we iedere vrijdagavond indoor- zaalvoetbal in de gymzaal van een school in de buurt. Het was altijd druk op die bijeenkomsten, werkelijk mul-ticultureel. Maar denk niet dat het alleen maar voor de gezelligheid was; voor veel jongens was het bittere ernst en zij waren (te) erg fanatiek. Met name de jongens uit Brazilië, Marokko, Ghana en Ni-geria konden er wat van. Kan ook niet anders, dit zijn echte voetbal-landen.

IJshockeyEigenlijk is het typisch Fins. De mensen hebben de mogelijkheden om te sporten, maar er wordt maar weinig gebruik van gemaakt. Dit had als gevolg dat we soms he-lemaal de faciliteiten voor ons al-leen hadden. Neem als voorbeeld nu de ijshockeyhal. Daar kon je zo gebruik van maken, geheel gratis.

Als we daar vroeg aankwamen, en er was een medewerker aanwezig, deed hij zelfs de lichten aan voor ons. Dit resulteerde weer dat we begonnen met ijshockey schaat-

sen te kopen en we de uitrusting steeds verder uitbreidden. Na ver-loop van tijd waren we zelfs vol-ledig uitgerust met alle persoonlijk beschermingsmiddelen die daarbij hoorden. Uiteraard wel allemaal 2e hands gekocht, want nieuw zou te duur worden! Soms speelden we wel 2 keer in de week ijshockey met alle mannelijke exchange stu-denten. Leuk om te zien was dat er daadwerkelijk progressie ge-maakt werd. In het begin ging het er redelijk voorzichtig aan toe. De enige die een beetje kon spelen was Miroslav, de Tsjechische jon-gen. Adi, een Marokkaanse jongen met wie we heel veel optrokken, kon in het begin nog niet eens nor-maal op de schaatsen staan! La-ter zou hij ons allemaal passeren en ging het best hard tegen hard. We noemden onszelf de Varkaus Pigeons; de tegenhanger van het professionele ijshockeyteam de Varkaus Eagles. In dit team speel-den alleen maar Amerikaanse en

Canadese gasten die een beurs hadden gekregen om hun kunsten in Finland te vertonen.

ReislustigGelukkig konden we ook veel rei-zen. We hebben diverse dagtripjes ondernomen en zo de meeste ste-den wel aangedaan in Finland. In Finland konden we reizen met een ‘Opiskelijankortti lipu’, de Finse va-riant van de ov- jaarkaart wat ons toch weer 50% korting opleverde op het reizen. Het enige wat we niet gezien hebben, is het westen van Finland. Maar ook de buur-landen werden niet geschuwd. We begonnen met een weekend-je Estland. Vanuit Helsinki kun je makkelijk met de Ferry naar Est-land. Het is maar 3,5 uur varen. Alle exchange studenten gingen mee. Dus we waren met een erg grote groep. We verbleven in een jeugdhostel, waar we wat gekke Australiërs en Amerikanen had-den ontmoet. Talinn, de hoofdstad is erg mooi en historisch.

ZwedenOp 7 november kregen we de mogelijkheid om naar Stockholm, Zweden te kunnen gaan. De trip werd georganiseerd door de stu-dentenvereniging van school. We konden al wel een beetje op onze Hollandse klompen aanvoelen dat de organisatie deze trip op poten had gezet om zelf maar zo goed-koop mogelijk te kunnen drinken. Immers op de boten is de drank goedkoper door het taxfree shop-pen. Wij vonden het een uitgele-zen kans om de prachtige stad met haar beschaafde, goed ge-klede inwoners te aanschouwen. De Zweden zijn heel andere men-sen dan de Finnen. Ze zijn een stuk opener en je ziet de mensen

reisverslag

�4

ook lachen op straat, iets wat je in Finland niet zo veel tegen komt. Na een leuke dag gehad te heb-ben in Stockholm en het maximale er uit gehaald te hebben wat er in die korte tijd in zat, was het weer tijd om naar de boot terug te ke-ren. De (Finse) medestudenten waren allemaal helemaal van de kaart omdat ze overdag naar een IJsbar waren geweest. Wij waren nog nuchter en dat was maar goed ook. De terugreis was in de be-faamde donderdagnacht, de nacht waarin hier in Nederland dijkbe-waking was ingesteld vanwege de harde storm. Het hele schip, van voor naar achter, danste werkelijk op de golven. De mensen op de dansvloer gingen van links naar rechts en zelfs de band had alle moeite om zich staande te hou-den. Het was wel heel spectaculair om mee te maken.

RuslandSpectaculair ook was de reis naar de federatie Rusland. Het liep al een beetje tegen het eind van ons verblijf en we begonnen hem toch wel te knijpen omdat we toch wel heel graag Sint Petersburg wilden bezoeken. Het probleem was een beetje dat we visa moesten aan-vragen en geen van de reisbu-

reaus in Varkaus ons kon helpen. Via de ei-genaar van de appar-tementen hebben we toch binnen een tijds-bestek van 14 dagen onze visa kunnen re-gelen. Hij kende een persoon die op een reisbureau werkte. Kostte toch nog 75 euro, maar dat had-den we er graag

voorover. Na zelf de internationale treinkaarten opgehaald te hebben in een naburige stad, omdat dat in Varkaus niet kon, stond niets ons meer in de weg om op 15 decem-ber te vertrekken naar Rusland. Gedrieën, samen met Peter en Mi-roslav, gingen we die kant op. In Kouvoula (laatste station voor de Russische grens) stapten we in de ‘Sibelius’, de trein die een vaste pendeldienst onderhoudt tussen Helsinki en Sint Petersburg.

Andere wereldHet leek wel of we direct in een andere wereld terecht waren ge-komen. Eerst was er Finse grens-bewaking in de trein. Daarna kwam de conducteur van de Finse maatschappij voor de kaartjes. Op de grens werd de trein stil gezet. De Finse locomotief verdween en werd overgenomen door Russi-sche tractie. In de tijd dat we stil-stonden op de grens hadden we een goed uitzicht op het rangeer-terrein. Het was een luguber ge-zicht; oude Russische tankwagens stonden opgesteld. Duidelijk zicht-baar waren de sporen van gelekte vloeistoffen aan de buitenkant van de wagens. Op de tanks stond ‘Methanol’ geschilderd. Na 10 mi-nuten gereden te hebben stopte de trein op een speciaal perron.

BurocratieNu was het tijd voor de douane-controle. Vanuit een oud en ver-vallen kantoortje kwam een groep-je mannen en vrouwen in uniform aangelopen in de richting van de trein. Allemaal erg formeel. Eigen-lijk net als in de film. Eerst werden de paspoorten gevraagd. Daarna moest er nog een zogenaamde ‘Migration card’ (Een papiertje waarin de bezoeker verklaart hoe lang hij/ zij verblijft in Rusland) in-gevuld worden. Het 2e deel van dit document wordt ingeleverd bij de instanties wanneer de bezoeker het land verlaat. Ik wist niet dat de 2e helft van de kaart direct ook al ingevuld moest worden. Dit moest nog even gebeuren en de beamb-te moest wachten, zichtbaar geër-gerd. Om het compleet te maken kwam er nog een derde beambte langs om te vragen of ik nog wat aan te geven had. Na deze for-maliteiten reed de trein verder in een stuk niemandsland tot aan de eerste stad, Vyborg. Tijdens deze rit reed de trein betrekkelijk lang-zaam en stonden er hier en daar camera’s opgesteld om de onder-kant en de bovenkant van de trein te controleren. In Vyborg gingen de douanebeambten van de trein af en kon ging de reis verder naar Sint Petersburg, het voormalige Leningrad. Onderweg maakte de aanblik van dit deel van Rusland een wat treurige indruk op mij. Er was al veel armoede te zien en het grijs- grauwe weer van die dag maakte het er niet beter op.

Sint PetersburgNa aankomst in de stad gingen we op zoek naar ons van tevoren gereserveerde hotel. We konden uiteraard direct met de taxi gaan, bij de uitgang stonden de chauf-

reisverslag

Stockholm

�5

feurs bijna te smeken om je mee te nemen, maar we besloten om te gaan lopen naar het centrum. Ei-genlijk wilden we onderweg kaart-jes kopen om een voorstelling bij te wonen in het beroemde Mari-inski theater. Ballet en Opera zijn in Rusland erg populair en staan op een torenhoog niveau. Maar dat viel toch niet mee. We hadden de stadsplattegrond uitgeprint, die natuurlijk van geen kanten klopte. Het theater hadden we van tevo-ren gemarkeerd maar we kwamen in een achterbuurtje terecht. Sint Petersburg is een stad van con-trasten. Is het op de brede hoofd-wegen (prospekt) allemaal pracht en praal, een paar meter achter de brede straten begint de armoede al weer.

ConcertGelukkig kon Miroslav een beetje Russisch en vroeg aan diverse voorbijgangers waar het theater zich bevond. We waren er van over-tuigd dat we in de goede straat wa-ren. Daarom sprak hij een chique vrouw aan van middelbare leeftijd. Ze kon ons precies uitleggen waar het theater zich bevond, maar ze vroeg waarom we niet een concert bezochten in het gebouw achter ons. Het bleek dat zij de manager was van het conservatorium en dat er net een concert van 11 virtuoze violisten op het programma stond.

Zij werden begeleid door een vrouw op de piano. Dat konden we natuurlijk niet afslaan. We kregen er wat te eten en te drinken en konden ons omkleden. Speciaal voor (een) concertbezoek hadden we van tevoren al nette blouses met bijhorende stropdas gekocht. Het concert was grandioos!Maar ja, na het concert moesten we nog steeds ons hotel zien te vinden. We keken op de stads-plattegrond. We werden aange-sproken door een man en hij pro-beerde ons de weg te wijzen naar het dichtstbijzijnde metrostation. Uiteindelijk liepen we samen op met een oude vrouw van 71. Ze had ook het concert bezocht en moest dezelfde kant op als wij. Zij ‘begeleidde’ ons door de stad naar het eerste metrostation. Ze sprak een beetje Duits (had ze zichzelf aangeleerd).

VodkaTijdens die paar dagen maakten we eigenlijk alleen maar gebruik van de metro. Het is een beziens-waardigheid op zich, mede door de prachtige stations. Het systeem werkt goed, je betaalt een muntje en kunt reizen door het hele me-trostelsel. We hebben veel gezien en de stad heeft veel indruk ge-maakt. Voor liefhebbers van kunst en cultuur is het een echte aanra-der. En de Russen zijn lang niet zo ‘eng’ als veel mensen denken. Eigenlijk is het een vriendelijk en hulpvaardig volk. We hadden nog wat roebels over en daarvan wil-den we wel wodka kopen. Omdat we in tijdnood zaten (we hadden nog een kwartier voordat de trein naar Finland vertrok) begreep de winkeljufvrouw ons niet zo goed.

We kregen hulp van een Russi-sche man. Hij sprak Engels en hij raadde ons diverse flessen aan. Hij bedoelde het goed maar later bleek dat de gekochte wodka een risico vormde. Op de flessen zat geen zegel, dus iedereen kon de flessen gevuld hebben. Misschien is het wel huisgemaakt?

Het afscheid naderde in Varkaus. Één voor één keerden de mensen terug naar huis. Maar voor mij was het nog niet afgelopen. Ik moest op doorreis want de vrienden uit Spoolde kwamen over naar Lap-land, in het noorden van Finland. Deze 10 dagen waren erg gezel-lig en we hebben heel veel spor-tieve dingen ondernomen zoals sneeuwscooterexcursie, rendiers-afari, skieën en een tochtje op een echte ijsbreker! Ook hebben we hier kerst en Oud & Nieuw gevierd. Zo terugkijkend was het een geweldige ervaring die ik voor geen goud had willen missen! Veel mensen hebben indruk ge-maakt op me. Als ik nu de landen op tv zie, waar zo veel problemen zijn zoals Pakistan, Iran en Kenia, moet ik direct denken aan respec-tievelijk Alam, Hussein en James. Deze jongens heb ik ontmoet in Varkaus. Ze komen uit deze lan-den en ik weet dat het voor hun ook hartverscheurend is hoe de situatie zich in hun thuisland ont-wikkelt.

Näkemiin! (Fins voor ‘tot ziens’)

reisverslag

Peter de Grote

Bezoek uit Spoolde

�7

ALGEMENE LEDENVERGADERING Mieke Grünewald

Tijdens de algemene ledenvergadering op 12 fe-bruari is afscheid genomen van Gerrit Kuper en Pier Karenbeld. Beide heren hebben de maximale termijn van 7 jaar in het bestuur gezeten. Het was daarom voor Gerrit Kuper erg teleurstellend dat er geen opvolger voor hem was. Gelukkig besloot, op de valreep, de heer Harm Huisjes de functie van Pier Karenbeld over te nemen zodat in die vacature kon worden voorzien. Harm heeft zich tijdens deze vergadering kort voorgesteld.Omdat er voor Gerrit Kuper geen opvolger was heeft het bestuur het mandaat gekregen om een nieuwe voorzitter te gaan zoeken en te benoemen.

Voor wie tijdens deze vergadering niet aanwezig was volgt hier nogmaals een korte introductie van de heer Harm Huisjes.Harm is getrouwd met Truida. Zij wonen al ruim 10 jaar aan de Beukenallee nummer 35. Harm heeft 35 jaar gewerkt bij de Koninklijke Marechaussee en is bijna drie jaar geleden met FLO (Functioneel Leeftijds Ontslag) gegaan. Harm heeft als hobby het houden en fokken van mini-shetlanders. Zijn pony’s lopen niet alleen naast zijn huis maar ook aan de andere kant van de Hertsenbergweg (naast de parkeerplaats van het Mercuremotel). Verder mag hij graag klussen.

Het programma na de pauze werd verzorgd door Karin Hutten en Wiebe Veerman. Zij gaven een overzicht van de werkzaamheden in de Filippij-nen. Het geld van de Kerstmarkt was duidelijk goed besteed.

Na de algemene ledenvergadering is door een aantal mensen nog lang nagepraat. M.n. het feit dat het bestuur zonder voorzitter is komen te zit-ten was voor een aantal mensen reden om nog-maals te kijken of er toch nog een oplossing te vinden zou zijn. Uiteindelijk kwam het volgende voorstel. Jeanette Saaze opteert naar de voorzit-tershamer en Mieke Grünewald zou dan kunnen opteren naar de functie van secretaris. Omdat echter eerder op de avond alleen mandaat was verstrekt voor een nieuwe voorzitter en niet voor een secretaris, moest er wel een extra Algemene Ledenvergadering worden uitgeschreven.Deze vergadering heeft inmiddels plaatsgevon-den op 26 maart jl.

HOERA !!!Het resultaat is weer een volledig Dagelijks Be-stuur. Het nieuwe Dagelijks Bestuur bestaat deze keer uit drie vrouwen. Opvallend nietwaar? Jeanette en Karin zijn bekend en Mieke Grüne-wald ( als vertegenwoordiger van de Ouderengym in het bestuur) wellicht wat minder en daarom volgt een korte introductie:Mieke Grünewald is getrouwd met Ed en sinds 4 jaar woonachtig in Spoolde aan de Beukenallee nr. 22-1. Zij hebben geen kinderen maar wel al ja-ren lang honden, een boxer voor Mieke en een la-brador voor Ed. Na het overlijden van de labrador rest alleen nog de boxer. Zowel Ed als Mieke zijn westerlingen, d.w.z. afkomstig uit de Randstad maar sedert 14 jaar woonachtig in Zwolle. Ed en Mieke zeggen: Het leven in Spoolde is waard om geleefd te worden maar we moeten wel proberen om het landelijke karakter van de Buurtschap te behouden.

Samenstelling van het bestuurJeanette van Saaze, Zalkerveerweg 7: voorzitterMieke Grünewald, Beukenallee 22-1: secretarisKarin Hutten, Meenteweg 2 : penningmeesterHarm Huisjes, Beukenallee 35: algemeen lidHans van Weeghel, Meenteweg 9-4: vertegen-woordiger van de OranjeverenigingSabine Wevers, Kastanjelaan 59: vertegenwoor-diger Stichting Instuif SpooldeAthur Koch, Nilantsweg 41: vertegenwoorder Ta-feltennisverenigingMartin Bredewold, Ruiterlaan 25: vertegenwoordi-ger KaartclubVacature: vertegenwoordiger Ouderengym

van het buurthuis

�8

Het is vrijdagmiddag, de Peperbus zal elk moment vier uur slaan. Voor menig Spooldenaar zit de werk-dag er bijna op. Er wordt uitgekeken naar het zuur-verdiende weekend. Voor Elles Hetebrij is the party just getting started. Ze opent met veel plezier de deuren van haar café. Lees en laat je meevoeren naar de wonderlijke we-reld van “Café de Hete Brij”!

Het brein achter het caféHet dorpsleven is Elles niet onbekend, ze is name-lijk geboren en getogen in Wijhe. Een cultuurschok bleef dus gelukkig uit toen ze 5 jaar geleden naar Spoolde verhuisde. Voordat ze Spoolde aandeed heeft Elles voor een studie in Nijmegen gewoond, maar dit hield ze na twee jaar voor gezien. Zwolle riep haar naam en hier woont ze dan ook alweer 15 jaar. Eerst betrok ze het pand boven haar café de Hete Brij in Zwolle en na hier jaren te hebben gewoond, woont ze nu samen met Freek Noordhuis aan de Oude Veerweg. Inmiddels zijn zij de trotse ouders van twee prachtige en lekker rebelse zoon-tjes.

De geboorte van de Hete BrijNa de middelbare school hebben voor Elles vele op-leidingen de revue gepasseerd. De eerste dag op de Hotelschool mondde uit in een ruzie. Journalistiek en de opleiding tot PR adviseur leek ook niet wat en na twee jaar CMV (culturele maatschappelijke vorming)

was ze wel klaar met de hogescholen en ging ze aan het werk. Ook dit bleek helaas geen rozengeur en maneschijn. Na maanden tot vervelens toe te hebben moeten in- en uitklokken bij de Sociale Ver-zekeringsbank, gooide Elles drastisch het roer om. Het werd tijd om haar dromen te verwezenlijken, het werd tijd voor Café de Hete Brij……..en zo gezegd zo gedaan. Deze droom kwam natuurlijk niet zomaar uit de lucht vallen, want je moet weten dat Elles al vanaf haar 13e in de horeca werkt. Met deze erva-ring, de nodige diploma’ s, behulpzame vrienden, familieleden en oud-collega’ s, een enorme dosis doorzettingsvermogen en haar ondernemingsdrive opende ze op vijfentwintig jarige leeftijd glunderend haar café en werd haar droom werkelijkheid!

KroegbaasZoals je hebt kunnen lezen is het Elles toch gelukt om heel wat diploma’s in haar zak te steken. Om een café te openen heb je in ieder geval je diploma Sociale Hygiëne & Café Bedrijf nodig. Daarnaast heeft ze ook haar EHBO-diploma gehaald en is ze een gecertificeerd portier. No worries dus, voor de gasten van de Hete Brij! Natuurlijk komt er bij een eigen kroeg wel een flink staaltje discipline kijken en moet je sociaal vaardig zijn en mensenkennis hebben, want met een contactgestoorde barvrouw trek je natuurlijk ook geen volle zalen. Zie je jezelf ook wel als kroegbaas lekker elke avond mee lallen met de gasten, forget it die zon gaat echt niet op. Je moet veiligheid en gezelligheid kunnen garanderen, dus misschien kan je dan toch maar beter aan de andere kant van de bar plaats nemen………

Het leukste van haar baan vindt Elles toch wel het ontmoeten van nieuwe mensen en de kennis die zij haar geven. Zo heeft ze in de afgelopen jaren veel geleerd over jazz, film en literatuur. Ze blijft op de hoogte van het laatste nieuws en heeft inmiddels de nodige drankenkennis. Ik heb het altijd al gezegd, van een bezoek aan de kroeg wordt je heus niet dommer, het is juist goed voor je ontwikkeling!

Hoe, wat en waarCafé de Hete Brij vind je tegenover het oude post-kantoor aan de Nieuwe Markt. Het is een gemoede-lijk en gezellig bruin café voor jong en oud dat zelfs wat dorpsachtig aandoet. Zodra je bij binnenkomst de gordijnen opendoet, wordt je omringd door gezel-

“Vrij en blij in de Hete Brij” Sabine Wevers

het beroep van

�9

ligheid en warmte. Elles heeft het leukste uit voor haar bekende kroegen meegenomen en het resul-taat mag er dan ook zijn.

Rookworsten aan een kroonluchter, spreuken op steunbalken, jeugdfoto’s van vaste klanten, groot-moeders tafelkleedjes, een stamtafel en als hoogte-punt misschien wel de door een kunstenaar beschil-derde toiletdeuren.

Regelmatig speelt er een leuk bandje of draait er een DJ in de Hete Brij en natuurlijk mag de nodige jazz ook niet ontbreken.

Maatjes en ADHD- CaféNaast dom ouwehoeren wordt er juist in de Hete Brij ook gepraat over de vermaatschappelijking. Samen met PaRT-Maatjeswerk wordt er op vrijwel iedere even dinsdagmiddag het “Maatjescafé” georgani-seerd. Dit Maatjeswerk koppelt mensen die psychi-sche of psychosociale problemen hebben, of heb-ben gehad, aan mensen die op vrijwillige basis met hen in contact willen komen. Op diezelfde dag is er ’s avonds het “ADHD-café”. Dit café is voor mensen met ADHD en/of PDD-NOS en aanverwante con-tactstoornissen. Het doel is elkaar ontmoeten, een praatje maken en informatie verkrijgen. Ook ieder-een zonder deze stoornis is van harte welkom. Tus-sen 19.00-22.00 uur kun je gewoon binnenlopen. Verwacht geen kroeg vol stuiterende ADHD-ers, maar gewoon je medemens die gezellig een praatje wil maken. Dus beste buurtgenoten, zet je vooroor-delen opzij en schuif gezellig aan!Het bijzondere aan dit verhaal is ook nog eens dat

Elles indertijd de enige caféhouder in het centrum van Zwolle was, die openstond voor bovenstaande projecten. Chapeau voor Elles, want dit soort initia-tieven is toch geweldig!

Rookverbod Ook Zwolle moet er aan geloven. Vanaf 1 juli mag er niet meer in de horecagelegenheden gerookt wor-den, tenzij daarvoor een aparte afgesloten ruimte wordt aangeboden. Lachend vertelt Elles mij dat ze het eigenlijk helemaal niet zo erg vindt, terwijl zij-zelf ook wel van sigaretje houdt…..”Het is inderdaad slecht voor je gezondheid en het rookverbod is voor mij mooi een stok achter de deur, om hierachter een leuk terras te maken”, aldus een enthousiaste Elles.

ToekomstJa, er mag dan één droom in vervulling zijn gegaan met haar eigen café, dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze is uitgedroomd! Ideeën over een mooi ter-ras en een soort van restaurant op de 1e verdieping worden al geopperd…….en wie weet opent ze ooit nog wel meer filialen. Misschien heeft Spoolde haar zelfs nog wel wat te bieden, nou Elles, you can count me in, mijn zegen heb je! Na deze vrijdagmiddag kan ik gewoon niet anders zeggen dan dat Café de Hete Brij echt een leuke en gezellige kroeg is. Daarbij moet ik misschien zeg-gen dat ik een fervent kroeggangster ben en dus de meeste Zwolse kroegen wel van binnen heb gezien. Eerlijk is eerlijk, ik moet toegeven dat ik eerst, net als meer van mijn leeftijdsgenoten, dacht dat het meer (zoals ze dat zeggen….) een “oude lullen” café zou zijn. Dit is eigenlijk helemaal niet waar, Café de Hete Brij is denk ik voor iedereen, zowel jong als oud(er) goed te doen! Het is gezellig, het is jazz, het is Hertog-Jan…. het is chill!

Kom dinsdagmiddag, donderdagavond of vrijdag-middag onze buurvrouw in actie aanschouwen en hef samen het glas op Spoolde, want zoals ook Elles zegt: “Spoolde is ’rijk’ en gemoedelijk.” Zo belooft Elles op haar beurt dit jaar naar het Spoolderfeest te komen om samen een biertje te drinken, want bier schept een band!

Tips:www.dehetebrij.nl; www.maatjesproject.nl.

het beroep van

�0

Bijna twee jaar ondergedoken Pier Karenbeld

Kom vanavond met verhalen hoe de oorlog is verdwenenen herhaal ze honderd malen:alle malen zal ik wenen(Leo Vroman)

In de vorige “Papenacker” konden we lezen met hoeveel zorg de nu 90-jarige Gerrit Jan (Gait) van den Brink het oorlogsmonument verzorgde in het Engelse Werk, een gedenkteken ter nagedachte-nis aan de mensen die daar in het najaar van 1944 gefusilleerd werden.“Ik had één van hen kunnen zijn” merkte hij des-tijds op. Voldoende aanleiding om daar nog eens op terug te komen.

De VenusMomenteel verblijft Gait in woonzorgcentrum “de Venus”. Zijn gezondheidstoestand laat het niet toe nog langer zelfstandig te wonen. Vanuit zijn kamer kan hij net nog een glimp opvangen van zijn vroegere huis, de helft van een dubbel woonhuis aan de Watermarsen, een zijweggetje van de Ruiterlaan en de enige straat die in de film “Spoolde onder Spanning” over het hoofd gezien is.Hij kwam er pas na de oorlog wonen, maar voor die tijd had zich al het één en ander in zijn leven afgespeeld.

OorlogGait is in 1918 in Westenholte geboren en wordt na z’n schooltijd buschauffeur bij De Vries in Zwol-le. Tijdens de mobilisatie (1939) moet hij zich mel-den in Haarlem. Enige militaire ervaring heeft hij dan niet want hij is buitengewoon dienstplichtig geweest. “Het was maar een primitief gedoe in ’t leger van toen”, herinnert hij zich nog heel goed. Zijn kennis van wapens was nihil. Praktijkervaring deden ze op door op een papieren vliegtuig te schieten dat aan een touw langs een draad voorbij getrokken werd. Als de Duitsers in 1940 ons land binnen vallen moeten ze naar Halfweg, kennelijk met de bedoe-ling om Schiphol te verdedigen maar tot gevechts-acties komt het niet, want de strijd is al opgege-ven. Terug in Zwolle wordt hij weer buschauffeur bij De Vries. Echter, de laatst binnengekomene vliegt er ook het eerst weer uit als de zaken daar wat min-der gaan. In Duitsland zitten ze verlegen om chauf-feurs en zo wordt hij gedwongen om over de grens te gaan werken. Hij komt in de buurt van Berlijn terecht en moet werk doen voor de posterijen. Met nog meer lotgenoten is hij ondergebracht in barak-ken, waar ze dagelijks de bommen horen vallen. Op een gegeven moment heeft Gait zich dusdanig aan z’n elleboog geblesseerd dat opereren nood-zakelijk is. De Duitsers zien die operatie in eigen land niet zitten en sturen hem eind 1943 daar voor naar Nederland. Na de operatie neemt Gait, die inmiddels in Frank-huis woont, zich voor niet meer naar Duitsland te-rug te gaan.

OndergedokenNa verloop van tijd zoeken de Duitsers hem op. Op een middag, als Gait met zijn buurman de fietsen-maker Bisschop, in diens zaak, een praatje maakt komt er een Duitse politieman op een motor aan-gereden. Deze vraagt nota bene aan hem of hij ook weet waar Van den Brink woont. Gait bedenkt zich geen moment en zegt: ”die woont hiernaast” en wijst naar ’t betreffende huis.Hij verbaast zich ook nu nog over het feit dat de politieman zijn aanwijzing zo maar opvolgt.Intussen weet hij wat hem te doen staat. Hij rent een trapje af en vlucht, langs de Hasselterdijk, de polder Mastenbroek in. Uiteindelijk verstopt hij

geschiedenis

Van den Brink in z’n kamer in de Venus

��

zich in een hooiberg om pas de volgende ochtend heel voorzichtig weer naar huis te gaan. Daar kan hij natuurlijk niet blijven maar met hulp van domi-nee Otto Veening uit Oldebroek komt hij terecht bij boer Harm Jansen aan de Rambonnetweg in Wezep. Overdag kan hij daar blijven maar onderdak voor de nacht is er voorlopig nog niet bij. Voor de nacht bouwt hij zelf in de nabijgelegen houtwal een onderdak van zinken golfplaten. Overdag helpt hij mee in het boerenbedrijf, terwijl hij de nachten doorbrengt in zijn schuilhut, waar hij meermalen gezelschap krijgt van een egel. Z’n schuilplaats is bij slechte weersomstandigheden niet ideaal, maar het ontbreekt hem verder aan niets, want er wordt goed voor hem gezorgd.Intussen werken de boerenzoons Berend en Hen-drik aan een betere oplossing.

Onder de steltenberg, een hooiberg met een ver-hoogd stuk voor het hooi, staan allerlei boerenwa-gens die een mooi opstapje vormen om bij ’t hooi-gedeelte te komen. In dat hooigedeelte hebben ze al vast een geraamte gemaakt van takken waar-door er een vierkant gat ontstaat waar Gait via de boerenwagens in kan klimmen. De inkruipopening wordt netjes afgedekt met hooi zodat het een on-opvallend geheel vormt met de rest van het hooi.Binnenin worden ook nog wat voorzieningen ge-troffen. Niet alleen komt er een beddenplank in om fatsoenlijk te kunnen slapen, maar ook kan hij met behulp van een oude accu en een lampje nog voor wat licht zorgen. Verder weet hij op een slimme manier nog wat verse luchttoevoer te regelen door van binnenuit een lange stalen pijp door het hooi te duwen en die in een gat van één van de roeden (houten palen) van de steltenberg te steken. Niet te ver natuurlijk want dat zou maar argwaan wek-ken.

Razzia’sDe Duitsers weten maar al te goed dat er onderduik adressen zijn en houden regelmatig razzia’s, ook overdag. Gelukkig werkt er iemand op de melkfa-briek die altijd op de hoogte is van een naderende razzia. Via dominee Veening worden de onderdui-kers dan vroegtijdig gewaarschuwd. De razzia’s verlopen meestal volgens een vast patroon.Om de 100 meter staan de militairen langs de Zui-

derzeestraatweg opgesteld. Op een fluitsignaal trekken ze in linie door weilanden en sloten om bij de rand van het bos stil te houden. Daar laten ze het meestal afweten. “Onbegrijpelijk”, volgens Van den Brink, “want soms stonden er een paar fietsen aan de rand, waardoor ze wel konden nagaan dat er mensen in het bos waren. Het enige wat ze dan deden was een paar keer door de banden schie-ten, maar het bos gingen ze niet in.” Een enkele keer moeten de onderduikers eens een roggeveld invluchten, niet de beste plek om onge-zien te blijven omdat de laatste vluchter meestal vergeet het platgetrapte koren weer overeind te zetten. Natuurlijk weten de Duitsers ook wel dat de hooi-berg een veel gebruikte schuilplaats is. Helaas zijn sommigen in de omgeving daar ook ontdekt. Gait ontspringt de dans al wordt het op een keer wel spannend als er een bajonet door het hooi om-hoog gestoken wordt. Toch heeft hij in die jaren nog heel wat boerenwerk kunnen verzetten. Je kunt ’t zo gek niet verzinnen of hij heeft het gedaan. “Alleen het ploegen ging me niet goed af”, zegt hij eerlijk. De mooie rechte streep zoals de boerenzoons die trekken is voor hem niet weggelegd. Veel plezier beleeft hij als de Duitsers op een dag één van de boerenwagens willen meenemen. Dat hebben ze bij boer Jansen ooit zien aankomen en uit voorzorg hebben ze de moeren maar vast losgedraaid. Als de Duitsers met hun prooi een eindje op weg zijn lopen de wie-len eraf en zit er niks anders op dan de kar achter te laten.

TevergeefsAls de oorlog ten einde is, heeft hij bijna twee jaar bij Harm Jansen ondergedoken gezeten. Hij wordt weer buschauffeur bij De Vries, een busbedrijf dat later met allerlei fusies te maken krijgt. Intussen blijven de oorlogsherinneringen nawerken. Zijn dank tegenover zijn weldoeners in de oorlogstijd is groot en bij diverse burgemeesters probeert hij het voor elkaar te krijgen dat deze mensen een lintje krijgen. “Als je van een lintjesregen spreekt, mag je deze mensen niet overslaan. Iedereen die een onderduiker heeft gehad heeft zelf gevaar ge-lopen”, zegt hij met nadruk. Het zit hem nog steeds dwars dat al zijn pogingen op niets uitliepen.

geschiedenis

Kleiland 15 IJsselmuidenTel. 038 - 3312238

www.deklokdranken.nlIJsselmuiden@deklokdranken.nl

Gelegen in een bosrijke omgevingmet prachtige wandelpaden en eenschitterend uitzicht op de IJssel.Tevens een ruime parkeergelegenheid.

De plaats voor al uw: BRUILOFTEN - PARTIJENDINERS - BARBECUESFONDUES - KOFFIETAFELSKOUDE BUFFETS - GOURMETS

Ook bij u thuis of aan bedrijf

Familie Bakker - KrismanUITSPANNING 'HET ENGELSE WERK'Het Engelse Werk 4 - Zwolle - Telefoon 038 - 4217593(bij de oude IJsselbrug Zwolle)

��

van de vereniging

Het seizoen is voor je het weet alweer ten einde en bij het rondbrengen van deze editie van de Pa-penacker kunnen we de punten weer bij elkaar tellen. Niets is nog zeker en alles is nog mogelijk bij de klaverjassers. Ook bij het hartenjagen rolt er waarschijndelijk een verrassende eindstand uit de bus.Er rest ons nog één kaartavond, dinsdag 29 april, waar tevens deze eindstanden van de competitie bekendgemaakt zullen worden.

Nieuwe deelnemersOm de vereniging te laten groeien, wil ik graag een ‘beginnerscursus’ klaverjassen en hartenja-gen voor jong en oud organiseren. Lijkt je dit een leuk idee, mail dan even een berichtje naar mij. We zouden u / jullie dan bijvoorbeeld in de zomer-maanden, of tijdens het nieuwe seizoen, de spel-regels van het klaverjassen en/of het hartenjagen bij kunnen brengen. Dit alles geheel kosteloos. Als leeftijdsgrens zit ik te denken aan 16 jaar en

ouder. Dus dames en heren, jong en wat ouder, aarzel niet en stuur even een bericht. Ik mag ho-pen dat mijn mailbox geheel volloopt. Belangstel-lenden kunnen reageren tot 29 april.

De kaartagenda voor het seizoen 2008 / 2009:

2008:Dinsdag�septemberopeningsavond;dinsdag��september, dinsdag �4 oktober, dinsdag 4 november,dinsdag�5november,dinsdag�6december(kerstkaar-ten).2009: Dinsdag �� januari �009, dinsdag � februari,dinsdag�4februari,dinsdag�7maart,dinsdag7april(Paaskaarten) en dinsdag �8 april �009 (afsluitings-avond),

Tot ziens op de laatste kaartavond van het lo-pende seizoen, dinsdag 29 april, en anders een prima Spoolderfeest en een goede vakantie toe-gewenst.

Kaartvereniging Spoolde Martin Bredewold

OUDERENGYMNASTIEK SPOOLDE Mieke Grünewald

Bij de ouderengymnastiek Spoolde is het niet al-leen belangrijk om aan je conditie te werken maar een heel belangrijk punt is ook het feit dat men elkaar weer ziet en/of met elkaar kan kletsen.

KippenhokAls u op woensdagochtend eens langs komt dan lijkt het vaak of je in een kippenhok belandt. Horen en zien vergaat je. Als u dacht dat het de vrouwen zijn die elkaar zoveel te vertellen dan heeft u het mis want ook de mannen hebben elkaar heel wat te vertellen. Dat “kippenhokgedoe” heeft er toe geleid dat onze trainer eens een keer een voetbalfluitje mee nam om de boel weer in het gareel te krijgen. Hij had succes want de club had meteen weer alle aan-dacht voor hem in plaats van voor elkaar en ging weer enthousiast aan het gymen.

FeestjesWe hebben met elkaar ook weer een aantal “feest-

jes” gehad. Zo was er het 50 jarig huwelijksfeest van Jan en Gerrie Knol van de Nilantsweg. Bijna iedereen was aanwezig op de receptie in restau-rant de Mol aan de Heinoseweg. Ook hebben we op een woensdag na de gymnastiek een feestje gehad om het 50 jarig huwelijk van Klaas en Geer-tje van der Kamp van de Zalkerveerweg te vieren en het nieuwe verenigingsjaar hebben we op 2 januari ingeluid met een nieuwjaarsbijeenkomst voor alle leden van de gymnastiek. Je ziet dus: gezelligheid is een heel belangrijk punt van de gymnastiek maar het allerbelangrijkste blijft toch het werken aan je conditie. Wat dat betreft lukt het onze trainer, de heer Roe-lofs, toch elke keer weer om ons te stimuleren en ons te laten steunen en kreunen als er weer eens een spiergroep speciale aandacht krijgt.

Daarom: Ouderengymnastiek :

GOED VOOR LIJF EN LEDEN!!

�4

Bekijken we de eerste kadastrale kaart (1832) van het zandpaadje dat later de Ruiterlaan gaat heten, dan zien we slechts twee bewo-ningen. aan de kant van de IJssel “De Venus”, toen nog boerderij, aan de kant van de IJssel en vlak bij de Willemsvaart herberg “Ach-ter den Berge”. Wanneer die her-berg gebouwd is weten we niet, maar wel is bekend dat in 1826 Gerrit Jan Thijssen er wel brood in ziet om daar een herberg in com-binatie met 6 ha. landbouwgrond te beginnen. Hij komt van Zalné (ook Zwollerkerspel) waar hij tap-per/landbouwer is geweest. De combinatie boer/herbergier wordt ook hier voortgezet. Tot eind 1937 zijn drie generaties Thijssen daar uitbater. Daarna wordt het van theetuin boerderij. Sinds enkele jaren staat op die plek het totaal vernieuwde, maar fraai in het landschap passende woonhuis van de familie Sloet.

Theetuin ThijssenEigenlijk heette de uitspanning “Achter den Berge” een toepasse-lijke naam voor een herberg aan de zuidkant van de Spoolderberg. De eerste Thijssen dacht als klan-ten jagers en “vetweiders” te trek-ken. Met vetweiders werden boe-ren bedoeld die hun koeien op andermans grond lieten grazen en die ze met het oog op de slacht het liefst zo vet mogelijk zagen worden.Is ’t tegenwoordig zo dat het uit-laten van de hond een goed mo-tief is om ergens een borreltje te pakken, in die tijd was “effen biesten kieken” een veel gebruikt argument. De jagers waren altijd in voor een sterk verhaal en ook de eigenaar, zelf eveneens een verwoede jager, blies zijn partijtje

stevig mee. Meestal eindigden zijn verhalen met: “mag ‘k barsten as ’t niet waor is.” Dat kwam hem na verloop van tijd op de bijnaam “Ma ‘k barsten” te staan.

Het “Thijssenbrugje”Vanaf de Oude Veerweg, die toen nog Veerallee heette kon je met een voetveer bij Thijssen komen. Dat veranderde in 1856, toen de Spoolderbergbrug werd aange-legd en er een vaste verbinding tot stand kwam. Initiatiefnemer was de rijke wijnkoper Nicolaas Prui-mers die in Spoolde veel grond bezat (o.a de Hertsenberg) en die nu ook “Achter den Berge” van Van Sandick gekocht had. Samen met eigenaar Meyerink van “de Venus” liet hij de Ruiterlaan verbreden tot een fraaie allee. Hij wil-de vanaf de Vee-rallee (nu Oude Veerweg) een vas-te verbinding naar de overkant, ook al omdat het talud bij

het in en uitstappen bij de veerpont nogal beschadigd werd. Zelf nam hij de helft van de kosten voor zijn rekening. Nog een aantal particulieren sprong financieel bij terwijl de stad Zwolle met een klein bedrag voor een dubbeltje op de eerste rang kwam te zitten.De Spoolderbergbrug kreeg al gauw de naam Thijssenbrugje omdat het de meest gangbare weg naar de herberg werd. Dat

leverde allengs meer bezoekers op, vooral ook ouders met kinderen. Gerrit Jan Thijssen had een fijne neus voor nieuwe mogelijkheden en maakte in het weiland naast zijn uitspanning een speeltuin. Bo-vendien liet hij vlak langs de Wil-lemsvaart een open schuur met vensters optrekken, een tweede theekoepel dus, want de eerste stond al boven op het heuveltje. Van daaruit konden de moeders hun kinderen in de gaten houden terwijl ze zelf van hun thee konden genieten en een mooi uitzicht had-den op de Willemsvaart. Ook ’s avonds was dat een geliefde plek. Je kon er ondermeer de avond-

Terug naar Theetuin Thijssen Pier Karenbeld

geschiedenis

Het Thijssenbrugje met links een theekoepel

Deel van de kadastrale kaart met rechts boven “Agter de Berg”.

�5

boot naar Amsterdam voorbij zien varen. Het eenvoudige brugje werd in 1871 vervangen door een modernere brug met een draaige-deelte en een brugwachtershuisje. Brugwachter Schaatsberg ver-richtte vanuit dit huisje zijn werk-zaamheden, waardoor de brug ook wel brug van Schaatsberg werd genoemd. Na 1880 moesten de avondbezoekers maken dat ze voor 23.00 uur aan de andere kant kwamen, want volgens een verordening uit dat jaar moest de brug de hele nacht open blijven. Inmiddels was de tweede genera-tie Thijssen aangetreden.

De paardentram.Theunis Thijssen verandert de opzet van zijn tuin als er in 1885 een paardentramverbinding vanuit de stad naar het Katerveerhuis tot stand komt. De tram stopt ook aan het begin van de Oude Veerweg. Dat leidt tot nog meer bezoekers bij de herberg. Theunis maakt er nu een echte familietuin van. Het weiland naast de uitspanning wordt veranderd in een speel-weide. Op de grens van speeltuin en speelweide worden nog een aantal koepels geplaatst. Op het speelveld verschijnen al gauw een paar doelpalen en langzamerhand verandert de speelweide in een echt voetbalveld, later bekend als

het Bleekien. Spoolder jongens trappen daar hun eerste balletje en spelen onder de naam Thijssen boys, maar ook Zwolse clubs vin-den daar onderdak.Als in 1910 de Zwolse voetbal-clubs EDN (Ende Despereert Niet) en PH fuseren tot PEC spelen ze hun wedstrijden het eerste compe-titiejaar in de 2e klasse KNVB op het voetbalterrein bij Thijssen. Dit voetbalterrein heeft kennelijk lang bestaan want ook Be-Quick’28 wijkt in 1929 uit naar Spoolde, eerst naar het ZAC-terrein (waar nu het Katerveerpark is), maar een jaar later spelen zij oop op het Bleekien. Ook RKSC Zwolle maakt op een gegeven moment gebruik van dit terrein. Verkleden doen ze zich in die jaren “bie de geute” en op de deele.Zelfs een korfbalclub, “Be-Quick”, vindt er onderdak, op een iets ver-der gelegen veld, daar waar later de tuinbouwschool (nu Ambelt-lo-catie) is gebouwd.

Aantrekkelijk voor jong en oudRond 1900 is de theetuin uitge-groeid tot een topattractie voor Zwolle en omstreken. Het is een echte familietuin geworden. Oud-Zwollenaar Verkouw schrijft in z’n “Herinneringen van een Zwolse jongen”:

“Een enkele keer werd bezoek ge-bracht aan de thee-tuin van Thijssen. Dat moest dan op een woensdagmid-dag gebeuren omdat het er ’s zaterdags en zondags veel te druk was. Al hadden we natuurlijk wel speel-tuinen met meer

mogelijkheden op onze lijstje staan, volgens je ouders zat je nergens fij-ner en rustiger dan bij Thijssen. En inderdaad er was een heel bijzondere sfeer. Niet in ’t minst door de fraaie theekoepeltjes waarvan er enkele iets hoger lagen. Begonnen werd in de regel met thee- waar kreeg je ze bui-tenshuis zo lekker op de waxinelicht-jes met de theestoof ernaast. Tussen schommel (talteren), wip en zweef-molen was er dan druk verkeer om toch vooral niks mis te lopen. Einde-lijk kwam dan de specialiteit van het huis op tafel. Schoteltjes dikke melk met kaneel en bruine suiker. In an-dere uitspanningen probeerden ze dit na te doen, maar iedere Zwollenaar was het erover eens dat Thijssen de kroon spande.”

Een bijzondere speeltuinactiviteit schijnt het wanspringen te zijn ge-weest. De bekende, in 1881 te Zwolle geboren schrijfster C.M. van Hille- Gaerthé, schrijft in haar boekje “Zwolse mijmeringen”: “een wan (in het boerenbedrijf gebruikt om het kaf van het koren te scheiden) was een wijde platte mand met een aflo-pend opstaand randje. Hij werd op het gras neergezet, een houten nap met water stond vooraan op de rand.Wij in een rij, moesten om beurt springen op de hoogste rand. De kunst was dan om te blijven staan, terwijl de wan om kieperde en de nap met water over je hoofd vloog.Je sprong dikwijls verkeerd, òf in de wan òf je holde weg als het ge-lukt was en je kreeg het water over je hoofd. Een spel van veel pret, veel gillen en natte kleren, maar het meest geliefde spel bij een buitenpartij.” Geen wonder dat de speeltuin met speelweide een trekpleister wordt voor scholen die een dagje uit

geschiedenis

�6

willen. Ook de zondagsschool uit Berkum gaat er in 1910 op boeren-wagens naar toe en volgens het krantenverslag “hielden de kinde-ren zich onledig met verschillende spelen waaraan prijzen verbonden waren. Hoogst voldaan keerden allen weer huiswaarts.”

Hennie ThijssenHennie Thijssen is de laatste uitba-ter van de theetuin. Hij is in 1977 overleden, maar via zijn zoon Joop die in Laag Soeren woont komt er toch nog het nodige over de laatste Thijssen in beeld. Niet dat Joop uit eigen ervaring kan spre-ken, daarvoor is hij nog te jong (geboren in1936) als zijn ouders een jaar later uit Spoolde ver-trekken. Toch bewaart hij goede herinnerin-

gen aan Spoolde omdat hij in zijn jeugdjaren diverse keren logeert bij zijn oom en tante, de familie Snel (zijn tante is een zuster van zijn vader) die op de Katerveerdijk wonen.Vader Hennie is in 1899 geboren, kan goed leren en is bezig zich in bouwkunde te bekwamen. Toch moet hij in 1915 al van school, omdat zijn oudere zus Rie het huis uit gaat.

Deze onverwachte ingreep maakt hem niet minder geschikt voor het horecavak, aldus zoon Joop. Hij karakteriseert zijn vader als een innemende man, met veel gevoel voor humor en weinig kapsones. Hennie groeit uit tot een talent-volle gastheer die elk feest tot een onvergete-lijke gebeurtenis weet te maken. Hij blijkt naast een goede dich-ter ook nog een goede acteur te zijn. Bij bruilof-ten en partijen neemt hij aan de hand van

een strak draaiboek vrijwel de hele avond voor zijn rekening. Ook bui-ten de deur kunnen ze vaak van zijn acteertalent genieten, wanneer hij samen met Hennie Zwakenberg als komisch duo optreedt.Hennie is door en door Spool-denaar. Zijn vader Teunis is hem daarin al voorgegaan en is in 1913 één van de oprichters van de “Oranjevereniging Spoolde” ge-weest.

Zoon Hennie is lid van de toenmalige Spoolder mu-ziekvereniging “Eendracht” en speelt met de Spoolder jongens regelmatig en heel verdienstelijk biljart. Schaat-sen kan hij ook heel goed. Wanneer er in z’n jonge jaren een strenge winter komt en er langdurig op de vijvers in het Engelse Werk geschaatst kan worden wordt er ijshoc-key van een heel hoog ni-veau gespeeld met zelfge-sneden stokken. Hij trouwt in 1929 met Heintje Ruitenberg

en in 1932 wordt dochter Rie ge-boren. De Spoolder jongens laten zich dan niet onbetuigd en komen op kraamvisite met een kanjer van een krentenbrood, gebruikelijk in die dagen.

geschiedenis

De Spoolder jongens op bezoek met krentenbroodHennie Thijssen en Hennie Zwakenberg

�7

Dochter Rie heeft dus wat langer dan haar broer in en om de thee-tuin gewoond en draagt zodoende wat meer herinneringen met zich mee. Helaas leeft ze niet meer, maar gelukkig heeft ze niet alleen prachtig plakboek achtergelaten, maar ook een aantal jeugdherin-neringen op papier gezet. een aantal jeugdherinneringen op pa-pier gezet, waarin ze ondermeer vertelt hoe ze zelf zo graag op de glijbaan speelde en steeds maar weer een plekje moest vinden om aan de beurt te komen als er weer een klas met schoolkinderen kwam.Ook maakt ze de bouw van de nieuwe Spoolderbergbrug mee. Heel mooi beschrijft ze aan de hand van een foto:“Hoe genoeglijk het kon zijn aan de theetafel, waar op een blad het glazen theelichtje stond, samen met de sui-kerpot en een kom waarin het melk-kannetje paste. Buiten de theepot kun je nog net een theezakje zien hangen. Op tafel ligt een kleedje, de kopjes staan rond het blad en op het bordje hebben biscuitjes gelegen.Onder de tafel zie je het hangsel van de theestoof. In zo’n stoof die aan een luxe emmer doet denken, stond een test met kooltjes vuur waarop een koperen waterketel stond. In die ketel werd kokend water gedaan en door het vuur bleef dat water warm. Zo

konden de gasten zelf thee zetten.Gasten die bestelden kregen op die manier de thee geserveerdMijn vader liep dan de tuin in met op zijn rechter hand het theeblad en in zijn linker hand de theestoof.”

De theekoepelsDe theekoepels vormen een ver-haal apart. Waar kwam die voor-liefde voor theekoepels vandaan? De eerder genoemde Hille-Gaerthé komt met de volgende verklaring:“Men was toen wat bang voor de zon en wist nog weinig van de genezende kracht, die het ook met zich mee kon brengen.Mevrouwen en jonge meisjes maar ook vele oudere heren wandelden met opgestoken parasols, terwijl men er in de huizen van alles aan deed om de zon niet binnen te laten schijnen.”We hebben het dan wel over de hogere kringen, waar een bruine tint absoluut niet bij hun stand pas-te. In de lagere kringen lag dat an-ders. Daar werd doorgaans zelfs in de zon gewerkt.De tweede koepel, waarvan nu nog een restant aan de Willems-vaart staat en die enkele jaren ge-leden een nieuw rieten dak kreeg, was ruim opgezet en had een heel ander uiterlijk dan de oorspronke-lijke koepel .Later zijn er op de grens van de speelweide en de speeltuin nog

meer koepels ge-bouwd maar die zijn na de sluiting van de theetuin al vrij snel afgebroken. Dit in te-genstelling tot de al-lereerste koepel die op de kadastrale kaart van 1832 al de vermel-ding kreeg “berg met koepel tot vermaak.” Een nogal gewaagde

omschrijving in het calvinistische Nederland van die tijd.Het vermaak gold zeker ook de kinderen. Hille- Gaerthé:“Als er een partijtje was bestond er geen heerlijker verstopplaats dan in en achter de andere koepel die aan het einde van de speeltuin op een heuvel-tje lag, maar je mocht er niet altijd komen. Soms stond bij de opgang naar de koepel een bordje verboden toegang. Volgens een vriendinnetje was er dan een partijtje van oudere meneren.““Deze meneren” vertoefden daar ’s zomers (’s winters vergaderden ze in de stad) onder de naam de Club en deden dat al sinds 1866. Het waren eerbiedwaardige man-nen met hoge maatschappelijke functies die daar allerlei onder-werpen aan de orde stelden. Deze club wordt als voorloper van de la-tere Rotary beschouwd. Tot in de dertiger jaren werden die bijeen-komsten daar gehouden. Ook de voetbalverenigingen gebruikten de koepel vaak als vergaderruimte.Toen de familie Sloet in 1997 het pand in eigendom kreeg trof het de allereerste koepel in zeer ver-vallen staat aan. Het was sinds 1990 al wel een gemeentelijk mo-nument, maar er was van alles mis mee. Veel houtwerk was verrot, al-leen de grenen ramen waren nog intact. De zo kenmerkende palen die het grote overstek van de koepel moesten ondersteunen waren al-lemaal verdwenen, maar werden weer in ere hersteld. Langzamer-hand kreeg de koepel weer zijn oorspronkelijke gezicht terug en werd het van binnen omgebouwd tot een bijzonder gastenverblijf. Na veel kap en snoeiwerk werd de koepel ook beter zichtbaar voor de voorbijganger.

geschiedenis

Genoeglijk aan de thee in de theetuin

�8

AfscheidDe gloriejaren van Theetuin Thijs-sen hebben vooral aan het begin van de 20e eeuw gelegen. Wan-neer de nieuwe IJsselbrug aan-gelegd is komt er vanuit de stad ook een nieuwe weg, de wat ho-ger gelegen Spoolderbergweg. Bij die weg past ook een nieuwe Spoolderbergbrug. Tegelijkertijd wordt de oude brug afgebroken. De theetuin ligt nu niet meer aan de doorgangsweg en dat scheelt nogal wat klandizie.Bovendien is er op dat moment een flinke economische crisis, waardoor de mensen ook wat min-der te besteden hebben. Er wordt beweerd dat deze beide zaken hebben geleid tot het opheffen van theetuin Thijssen. Wellicht is het een begrijpelijk besluit maar het brengt een enorme schok teweeg in en om Zwolle.

VVV- directeur Olland schrijft in de Zwolse krant:“Al weer een aantrekkingspunt min-der bij Zwolle. De eertijds mooie Veerallee is ontluisterd en tot een gewone kanaalweg geworden, die als wandeling alle bekoring mist. Eerst het Katerveerhuis. (ook al opgehou-den vanwege de nieuwe brug-PK). En nu gaat Thijssen ook verdwijnen.”Volgens Olland wekte de thee-tuin herinneringen op die je had als kind, als geliefden, als ouders maar ook als grootouders en al-tijd stond weer centraal de dikke melk:”Opgediend in een helder wit schaal-tje. Zo’n heuveltje van korrelig wit met een topje van bruine suiker en kaneel in een meertje van blanke room en verorberd met een helder geschuurde lepel. Want zindelijk, kraakzindelijk was het bij Thijssen. Voorbij!!”

Olland roept de bevolking op om zaterdag 2 oktober 1937 op fees-telijke wijze van de theetuin af-scheid te nemen. Honderden Zwollenaren geven gehoor aan de oproep en begeven zich voor de laatste keer naar de met lampions verlichte theetuin. Een verslaggever meldt een dag later hoe anders de toegang naar de theetuin geworden is:“De weg voert ons niet langer onder statige bomenrijen door. De Spool-derberg gaat nu gedeeltelijk schuil achter een breeden oprit en de oude smalle Spoolderbergbrug is vervan-gen door een machtige Spoolderberg-brug.” Gelukkig wordt er later ook weer een bescheiden Thijssenbrugje aangelegd.Het afscheidsfeest is er niet minder om. Spoolder muziekvereniging “Eendracht” zorgt voor feestelijke klanken en de heer Olland spreekt z’n gehoor in het dialect toe.Hij geeft toe dat de theetuin welis-waar in de gemeente Zwollerker-spel ligt, maar dat de plek in de loop der jaren voor veel Zwollena-ren een historisch stukje grond is geworden met dankbare herinne-ringen voor jong en oud. Hij biedt de familie een zilveren legpenning aan met de woorden “umdet u ‘ebt bie’j edragen an vremdelingen-

verkeer en an een stuk Zwolse ge-skiedenis!”De Theetuin heeft opgehouden te bestaan. De familie Thijssen ver-huist naar Eerbeek waar ze een pension begint.

Einde agrarische bestemmingNa het opheffen van de theetuin in 1937 komt er een nieuwe pachter op het perceel, dat dan nog ruim 6½ hectare groot is. De familie Van den Berg zet het bedrijf voort als boerderij, met nu en dan wat neveninkomsten. Oudere Spool-denaren zullen zich nog herinne-ren dat ze naar het erf van Van den Berg gingen om Koninginne-dag (31 augustus) te vieren. Ook is er enige tijd een buitenmanege op het terrein aanwezig. Er is een stal met twee paarden terwijl ‘s winters de veestapel op stal staat. Het bescheiden boerderijtje biedt dan niet alleen onderdak aan een gezin van acht personen, maar ook nog aan opoe en opa met een eigen woonafdeling. Bovendien woont er dan ook nog een gewe-zen onderduiker die na de oorlog is “blijven hangen.” In 2004 komt er een einde aan de agrarische bestemming.

Na het overlijden van de eerder ge-noemde heer Pruimers vervalt het perceel aan het eind van de 19e eeuw aan diens schoondochter, mevrouw van Muyden-Pruimers, die in 1950 in Lausanne overlijdt. Via vererving komt het perceel in dat jaar in handen van de familie Sloet, die het sinds 1997 in ge-bruik heeft.-leidraad bij dit artikel is geweest het

boekje “Neem nou Zwolle” van Bert

Evenboer

-met dank aan de heren F.H Sloet en

J.Thijssen voor de verstrekte gegevens

geschiedenis

Theekoepel nu

�9

Afgelopen 8 februari werd de dropping van Oran-jevereniging Spoolde (OV) gehouden.Dit jaar waren ook weer weinig mensen op de hoogte van de locatie van de dropping.Niemand wordt meer verteld dan strikt noodzake-lijk. Zodoende blijft het voor de meeste mensen een volslagen verrassing waar ze met de drop-ping zullen belanden.

We vertrokken als van vanouds om 19.00 uur met de dubbeldekker TOURBUS vanaf garage Wilde-man / Kok aan de Meenteweg. Het beloofde een heldere en droge nacht te wor-den (klein detail……. bij het uitzetten hadden we een beetje minder geluk…… kletsnat zijn we toen thuis gekomen).De dubbeldekker TOURBUS was redelijk gevuld, in totaal waren er 46 aanmeldingen.Deze enthousiastelingen vormden samen 7 fana-tieke teams, die geen van allen de eerste prijs wilden afstaan.Het bestuur van de OV was met acht begeleiders vertegenwoordigd.

Na een klein uur rijden ko-men we aan bij natuurpark “De Sallandse Heuvelrug” in Hellendoorn.Alle deelnemers wordt vriendelijk verzocht uit te stappen.De groepen krijgen van een begeleider van de OV een “korte uitleg”, een ko-pie van een landkaart en een kompas in de handen gedrukt. Hierna worden ze zo snel mogelijk het bos in “gejaagd”. Gedreven door het uit-zicht op de eerste prijs en de één jaar durende roem beginnen de groepen aan hun reis door de bossen en over de zandpaden.Deze “korte uitleg” is on-derdeel van een zorgvuldig

voorbereide valstrik. De ploegen wordt niets ver-teld over de volgorde waarin zij de posten moeten aandoen.Het is alleen duidelijk dat ze hun stempelkaart moeten laten aftekenen bij de posten.Sommige groepen doen “braaf” de posten aan in de volgorde: post 1, dan post 2 en als laatste post 3, zoals ook de posten op de kaart zijn vermeld. Hierdoor leggen ze toch aanzienlijk meer kilome-ters af dan de groepen die eerst post 1, dan post 3 en als laatste post 2 aandoen. Degenen die “een stukje omgelopen” hebben zijn ook overwegend minder enthousiast hierover…...tja….. it’s all in the game…

Na hun hoofd te hebben gebroken over de route en de werking van het kompas kwamen alle groe-pen toch bij post 1 aan. De volgorde was wel al heel anders dan bij het vertrek.

Aan sommigen was het te vernemen dat ze zich in het “donkere bos” toch wat moed hadden moeten indrinken. Ze hadden im-mers niet voor niets een flesje meegenomen.

Bij post 1 staat Arjan Snoeiink verdekt opge-steld. Arjan is dan de be-vestiging voor de groe-pen dat ze op het “juiste spoor” zitten. Ze laten hun stempelkaart door Arjan aftekenen en gaan snel verder.

Enkele groepen gaan door naar post 2 en an-deren eerst naar post 3. Deze keuze is het beslis-sende moment voor de meesten. Dit heeft name-lijk grote gevolgen voor de tijd die de groepen onder-weg zijn…En wie deze dropping de minste kilometers weet te maken…. het snelste

Dropping Oranjevereniging Spoolde 2008 Eelco Wevers

van de vereniging

�0

loopt… heeft de meeste kans op de 1e prijs! De snelste looptijd is hiervoor het criterium. Er zijn im-mers geen lastige vragen, waarmee je nog straf-minuten kan oplopen!

Bii post 3 staan Antoon en Nico, verscholen in een grote stalen buis, de deelnemers op te wachten met koffie en thee. Vanaf post 3 is het een recht en lang zandpad dat naar post 2 leid. Op dit pad is één groep de kaart verloren. Zonder kaart en waarschijnlijk alleen op kompas hebben zij alsnog het eindpunt gevonden. Op zich een hele presta-tie.

Vlakbij het eindpunt ligt post 2, bemant door Anita en Alex. De groepen die na post 1 eerst post 3 hadden aangedaan en als laatste post 2, hadden nu duidelijk een voorsprong op de andere groe-pen. Echter op 1 groep na……….Het eindpunt van de tocht is “Vakantiepark Hel-lendoorn”.

In het vakantiepark is een gezellig ingericht bruin café waar de begeleiders de aankomst van de groepen in de gaten houden. Op zich geen straf voor de begeleiding om dit vanuit een bruin café te verzorgen! Bij aankomst krijgen de deelnemers een kop heer-lijke soep.Omstreeks 23.15 uur zijn alle groepen hier aan-gekomen. De tijden van de groepen worden ge-inventariseerd en leiden tot een verassende win-naar. Een groep die er voor gekozen heeft de langere route te lopen heeft toch de snelste tijd en dus eerste prijs! Ook hadden we dit jaar een gedeelde derde plaats. Zie hieronder de uitslag:

Rangorde Team Looptijd (min)1 Herman Kamerman 1182 Harry Wevers 1193 Johny van de Kolk 1224 Erik Jan Jansen 122

Na bekendmaking van de uitslag kon er gezellig nagepraat worden over de dropping.…En door degenen die de meer toeristische route gelopen hadden werd er natuurlijk wat gemopperd over de volgorde waarin de posten gelopen had-den moeten worden…..

Sommige deelnemers en begeleiders konden van het napraten en borrelen niet genoeg krijgen en anderen wilden nu toch liever weer richting Spool-de. Om kwart voor één stapten we weer in de dub-beldekker TOURBUS en gingen we terug naar het vertrouwde Spoolde.

De OV kijkt terug op een geslaagde dropping en hoopt dat alle deelnemers er hetzelfde over den-ken. Volgend jaar zal er waarschijnlijk gewoon weer een dropping door de OV georganiseerd worden. Graag zien we alle deelnemers dan weer terug en hopen dat zij nog meer personen enthou-siast kunnen maken om mee te gaan.Mocht iemand nog een leuke locatie weten waar de OV een dropping kan organiseren dan hoort de OV dit graag. Dit kunt u dan doorgeven bij ons secretariaat.

van de vereniging

Tevens leveren wij alle soorten sierbestrating, beplanting en tuinhout.

Voorsterweg 408042 AD ZwolleTel/fax: 038-4231540Mobiel nr.: 06-21563344E-mailadres: vanderweerdhoveniers@kpnplanet.nl

J. ZwiersVOOR AL UW TIMMERWERK

Spoolderenkweg 68042 PK ZwolleTel.: 038 46 071 85Autotel.: 06 533 516 14

��

tig naar huis brengen en onder-weg aan de andere kinderen laten zien. Zo begon het dus. En in de volgende jaren was ik elk voorjaar, net als de andere jongens uit de buurt, druk met kievitseieren zoe-ken. Nu ik er over nadenk kom ik tot de conclusie dat er toen in het beschreven gebied minstens 100 broedparen waren. Kom daar nu nog eens om!. Kieviten waren niet de enige weidevogels, grutto’s, scholeksters en tureluurs kwa-men ook veel voor. Watersnippen kwam je ook tegen. Die hebben de gewoonte om heel lang stil te blij-ven zitten en dan vlak voor je voe-ten met veel kabaal op te vliegen. Ook grutto’s maken een geweldige drukte als ze eieren of jongen heb-ben. Het mannetje probeert jou, of andere indringers zoals kraaien, luid schetterend te verjagen. Het wijfje blijft op de eieren zitten en is soms zo broeds dat ze niet ver-trekt en je haar kunt beetpakken. Dat waren mooie tijden waar ik met plezier op terugkijk als ik nu weer eens over de IJsseldijk fiets en zie hoe klein de afstand tussen Spoolde en Westenholte nu is ge-worden.

Nieuwe natuurgebiedenJe wordt ouder, verlaat het ouder-lijke nest en begint voor je zelf. Je komt in de stad terecht, want een betaalbaar huis vinden in Spoolde of Westenholte was ook toen nau-welijks een optie. De aandacht voor het vogels kijken verdwijnt wat naar de achtergrond. Het ge-zin en andere bezigheden krijgen de overhand, maar als onze zoon op een bepaald moment thuiskomt met uilenballen (van ransuilen) en die begint te ontleden komt het weer boven. We trekken er soms samen, maar ook regelmatig met

Fietsend over de slingerwegge-tjes van Spoolde met een verre-kijker om je nek val je blijkbaar op. Verbaasd en verrast was ik in elk geval wel toen één van de re-dacteuren van dit blad bij mij op bezoek kwam en me o.a. vroeg of ik niet een stukje wilde schrij-ven over mijn hobby. Hij had ge-hoord dat ik er een “kenner” was. Nu is dat niet helemaal juist. Veel vogels herken ik, maar daarmee ben je nog niet direct een spe-cialist. Op mijn beurt vroeg ik dan ook wat er van mij verwacht werd. Ongeveer een A4-tje tekst was het antwoord en het zou kunnen gaan over de vraag hoe ik er toe gekomen was en wat er nu zo leuk is aan vogelen. Als u dit leest dan is mijn bijdrage op tijd afgekomen en geplaatst.

VroegerHoe ik aan die interesse voor vogels gekomen ben is niet zo moeilijk uit te leggen, hoop ik. Ik ben geboren in Westenholte aan de westenhol-terweg. Mijn ouders verhuisden in 1950 naar de Westenholterweg. In die tijd was Spoolde en met name de huidige Zalkerveerweg nog bij ons vanuit de slaapkamer te zien. Tussen Westenholte en Spoolde lagen niets anders dan weilanden. Aan de ene kant begrensd door de Zalkerdijk en aan de andere kant, voorbij de Turnhoutsweg, door de Riete. Wij betrokken ons nieuwe huis in het voorjaar en op een mooie dag was ik met mijn zusje de weilan-den in gelopen, rond de boerderij van Koersen om bloemen (ik denk dotterbloemen) te plukken. We vinden daar zomaar twee eieren. kievitseieren. Van verboden te ra-pen of zo, daar hadden we toen nog nooit van gehoord. Voorzich-

z’n beiden, op uit. Dat gebeurt nog wat vaker als we tijdens een va-kantie in Brabant in contact komen met een ‘echte’ vogelaar met een prachtige telescoop. Hij laat ons mooie dingen zien, zoals korhoen-ders. In die tijd verhuizen we ook naar de Beukenallee en dan zijn de ‘oude gebieden’ weer binnen handbereik. Als de uiterwaarden bij het Engelse Werk op de schop gaan en later de Vreugderijker-waard volgt dan zijn er binnen Spoolde een paar prachtige na-tuurgebieden, voor o.a. vogelaars, ontstaan. Veel standvogels, zo-mer- en wintergasten zijn op deze plekken te zien.

GenietenVoor veel vogelaars is ‘horen zien’. Dat wil zeggen dat het horen (zang) voldoende is om de vogel te (her)kennen. Zelf moet ik het meer van het echte zien hebben en dat vind ik ook het mooie aan vogels kijken. Zien hoe ze zich gedragen en hoe prachtig de kleuren soms zijn. Het voorjaar is met name een periode waarin er veel te genieten

VOGELEN VOGELS KIJKEN VOGELS VOGELEN Wim Hollander

��

valt. Al hoewel, terwijl ik dit zit te ty-pen op 2e paasdag laat maart zich van zijn roerige kant zien en komt er een dikke hagelbui langs. Als u dit leest liggen die winterse stuip-trekkingen al weer lang achter ons en is het echt lente. De zwaluwen zijn weer terug en scheuren door de sluiskolk onder de brug door op jacht naar insecten. Loop of fiets de dijk op en ze racen langs je heen en voor je langs. Op het eiland in de meestromende nevengeul van de Vreugderijkerwaard hebben de kluten hun opwachting gemaakt. Eén van de nieuwelingen in dit ge-bied. Als ze geluk hebben komen de jongen uit als ze pech hebben stijgt het water in de IJssel op het verkeerde moment en spoelt het legsel weg. Ook dat is de na-tuur, grillig en onvoorspelbaar. Dat maakt het ook weer spannend want je komt bijna altijd iets tegen wat je niet verwacht had. Dat geldt niet alleen voor vogels maar ook voor bloemen, vlinders, insecten, reeën, mede natuurliefhebbers, enz.. Mocht u willen weten wat er zo al in de omgeving aan vogels te zien is kijk dan eens op www.vwg-zwolle.nl, daar worden dagelijks waarnemingen gemeld. Als vogelaar word je haast van-zelf een scherpere waarnemer en zie je dingen waar anderen aan voorbij gaan. Ik geniet ervan om die dingen wel te zien en of dat nu gaat om de staartmezen in de tuin, die met zijn vieren aan één vetbal hangen, of een prachtige wolk spreeuwen wendend en ke-rend in de avondschemering, dat maakt voor mij niet uit. Hopelijk geniet u, net als ik, ook dit voorjaar bijvoorbeeld van de balts van de futen dansend op het water of van de roep en de duikvluchten van de kievit.

Wat niemand ooit voor mogelijk had gehouden maar wat, ach-teraf gezien, toch al vele jaren onderhuids gesluimerd moet hebben,is dan toch gebeurd: het dagelijks bestuur van de ver-eniging Buurthuis Eben-Haëzer wordt volledig bemenst (het woord bemand is nu volledig uit den boze) door vrouwen. Een ware cultuurschok, maar zeker geen reden tot ongerustheid.Na maanden van leuren om bestuursvacatures vervuld te krij-gen staat het nieuwe bestuur nu op de rails. Er was een extra ledenvergadering voor nodig om alles formeel rond te maken, maar met een welgemeend applaus gaven de aanwezigen te kennen vertrouwen te hebben in de nieuwe samenstelling.Karin Hutten en Jeanette van Saaze zaten al in het bestuur. Mieke Grünewald werd de lachende derde.Mieke vertegenwoordigde de seniorengymnastiek al in het be-stuur maar zoals dat vaker gaat betekende het een opstapje tot hogere regionen. Zij neemt het secretariaat over van Jeanette, die nu de voorzittershamer gaat hanteren. Karin blijft op de centen letten. Alle drie zijn ze van buiten Spoolde, weer een bewijs dat inburgering kan lukken. Het is zoals Mieke op de laatste vergadering zelf zei:”Je kunt zo’n mooie buurtschap toch niet in de steek laten?”Deze uitspraak is tegelijkertijd een mooie oproep aan alle Spooldenaren om met de hete adem van de oprukkende stad in de nek, de leefbaarheid te koesteren en te bewaken.Vrouwen staan hun mannetje!!

Vrouwen aan de macht Egbert de Man

Eenfotouitdeoudedoos

�4

Vorige zomer namen we de uitnodiging aan om mee te gaan op bouwreis naar de Filippijnen. Met als doel om als groep vrijwilligers een schoollokaal en een woning te bouwen. Om wat sponsorgeld binnen te halen voor de bouwmaterialen, plaatsten we in het najaar een oproep in de Papenacker. De kerst-marktcommissie wist er wel raad mee: zij schonken ons de opbrengst van de kerstmarkt! Wij waren erg verrast en natuurlijk heel blij met dit gebaar.

Met een flinke buidel met duiten op zak zijn we op pad gegaan, want de kerstmarkt had het lieve som-metje van € 2400.- opgebracht. Ook de andere leden van onze tien man sterke ploeg hadden het nodige aan donaties verzameld. Al dit geld hebben we goed weten te besteden.

Tijdens ons verblijf daar en op het werk en onderweg hebben we goed kunnen zien hoe welkom elke cent daar is. De bevolking is doorgaans straatarm en er is weinig werk. Voor velen is het de vraag of ze de volgende dag voldoende te eten hebben. Sommige huizen zijn niet meer dan bamboehutjes met rieten daken zonder vloer. Als het flink regent spoelt het water door het ‘huis’ heen. Elektriciteit is niet over-al beschikbaar net als leidingwater. Het drinkwater komt uit waterputten. Met een paar euro, een dag-loon voor een Filippino, kan je al gauw veel goeds doen op de Filippijnen.

Op twee januari stapten we nog een beetje duf (hoe zou dat nou komen?) in het vliegtuig. Twee dagen later kwamen we in Barugo (op het eiland Leyte) aan en werden welkom geheten door onze contact-persoon Joop. Hij deed de hele organisatie van het eerste bouwproject en heeft samen met zijn buren ons in huis genomen.

De volgende dag zijn we begonnen met ons eerste project, de bouw van een extra leslokaal op de plaat-selijke lagere school. De school en de ouders lever-den ook een bijdrage door een lokale bouwploeg aan ons team toe te voegen. Naar onze maatstaven verloopt het bouwproces er tamelijk primitief door het gebrek aan gereedschap en goed materiaal, kortom heel veel handwerk. Dat we een oude ce-mentmolen hadden was een gelukje. Na een week gezamenlijke arbeid was het lokaal op het laatste moment gereed en in vrolijke kleuren geschilderd en

ingericht met fleurige lessenaartjes (zie foto). Er was een heuse opleveringsceremonie georganiseerd met toespraakjes van plaatselijke bobo’s en zang en dans van de leerlingen. Tot slot werd feestelijk het lint voor het lokaal doorgeknipt.

Meteen de volgende dag zijn we doorgereisd naar Dumaquette (eiland Negros). Daar hadden we een ‘vrije’ zondag, die gevuld werd met bezoekjes aan oude bekenden en projecten van eerdere bouwrei-zen van onze metgezellen en aan het Internet-cafe om de website te updaten. Op de website www.skip-pi.waarbenjij.nu kan je trouwens nog steeds al onze reisverslagen en foto’s bekijken.

Na nog eens een halve dag reizen kwamen we aan bij ons tweede project in de omgeving van Mabinay (eiland Negros). De plaatselijke tak van de organi-satie Gawad Kalinga probeert daar een nieuw dorp te bouwen voor de ‘armsten der armen’ en probeert met hulp van aanvullende programma’s het voor deze mensen mogelijk te maken een nieuw leven op te bouwen. Vijf dagen zijn we aan het werk geweest samen met mensen uit het dorp en wat bouwlui. He-laas is het niet gelukt om de duplex woning gereed te krijgen; we zijn begonnen met de fundering en hebben de bakstenen muren (zgn. hollow blocks) tot aan de dakrand weten op te trekken (zie foto).

ONS VRIJWILLIGERSWERK OP DE FILIPPIJNEN Wiebe en Karin

ingezonden

�5

Inmiddels hebben we bericht gehad dat het huis is afgebouwd en wordt bewoond.

Na dit project zijn we doorgereisd naar Bacalod (ei-land Negros). Daar hebben we nog een weeshuis bezocht en een dorp dat Habitat voor een deel met hulp van het Nederlandse bedrijf Stiho heeft ge-bouwd.

Al met al hebben we als groep veel kunnen bete-kenen. Overal werden we hartelijk welkom geheten door de altijd goedlachse Filippinos (die lui zijn echt nooit chagrijnig). Het was hard werken met hoge temperaturen en weinig vrije tijd, maar het was zeer zeker de moeite waard. Het geld hebben we goed kunnen investeren op een manier die echt verschil maakt voor de mensen daar, niet voor eventjes maar voor langere tijd. Bovendien hebben we niet alleen onszelf maar ook onze Filippijnse metgezellen een onvergetelijke tijd bezorgd.

Op de jaarlijkse ledenvergadering van het buurt-huis Eben-Haëzer hebben we een fotopresentatie gegeven van onze bouwreis. Aan het einde hebben we de kerstmarktcommissie kunnen verblijden met “certificates of appreciation” (oorkonde van waarde-ring). Zowel de lagere school in Barugo als de or-ganisatie Gawad Kalinga heeft er één geschonken aan Spoolde als blijk van waardering voor wat we voor hun hebben kunnen betekenen. Ze hangen nu ingelijst in het buurthuis. De presentatie maakte een diepe indruk op het publiek. Zozeer zelfs dat de to-neelvereniging, die al 15 jaar in ruste is, besloot de laatste € 600.- die ze nog hadden aan de Filippijnen te schenken. We zullen zorgen dat dit geld goed te-recht komt.

We willen iedereen bedanken voor zijn of haar bij-drage!Karin Hutten en Wiebe Veerman

ingezonden

Ruim 27 jaar geleden leek het Henny Oosterlaar en Janny Borst een leuk idee om een toneelgroep te beginnen. Op 19 maart 1981 werd met een aantal enthousiaste buurtgenoten Toneelgroep “Spoolde” opgericht. De groep heeft bijna 10 jaar bestaan. In deze periode werden in totaal 8 stukken opgevoerd. Niet alleen in het Buurthuis maar ook in verschil-lende verzorgingshuizen. Na verloop van tijd werd het steeds moeilijker om voldoende, en met name mannelijke spelers, te vinden. Als laatste werd een kindervoorstelling gespeeld met een bezetting van alleen vrouwen. Toen vervolgens een aantal vaste leden, van het eerste uur, besloten om wat anders te gaan doen betekende dat het einde van de groep. Wat overbleef was een bankrekening met een klein bedrag, zorgvuldig beheerd door Henny Oosterlaar. Misschien zou de toneelgroep ooit weer opnieuw van start gaan, dan was er in ieder geval een klein startkapitaaltje. Maar het is er nooit meer van geko-men. In de loop der jaren is het bedragje toch nog aardig gegroeid. Begin dit jaar stond er € 580,86 op de rekening.

Tijdens de laatste vergadering van het Buurthuis zag Henny de dia’s die Karin Hutten en Wybe Veerman gemaakt hadden van hun projecten in de Filippij-nen. Ze was hiervan erg onder de indruk en bedacht dat dit een prachtig doel was om het geld van de toneelgroep, dat al zoveel jaren ongebruikt op een bankrekening stond, aan te schenken. De vroegere leden van “het bestuur” van de toneelgroep, Lieneke Zwakenberg en Janny Borst, waren meteen enthou-siast en vinden ook dat er een goede bestemming is gevonden voor het geld.

Wie wat bewaart, die heeft wat (weg te geven)

Bouw klaslokaal in Barugo € 2620,00Donatie aan Habitat voor bouw 1 huis € 1.700,00Donatie voor bouw kleuterschook in Mabinay € 2.336,00Donatie aan weeshuis voor diverse projecten € 1.000,00

€ 7.656,00

Opbrengst kerstmarkt € 2.403,97

Tel. 038-3333379 of 06-40 59 51 56email: bart_hoekstra@solcon.nlShowtuinadres: Bij Visscher BV,

Bisschopswetering 81, Mastenbroek.Sierbestrating Totaal

�7

Het is maart, de voorjaarscompetitie is in volle gang en oud&nieuw ligt alweer ver achter ons. Blik mee op de festiviteiten van de afgelopen pe-riode en lees wat het voorjaar jou te bieden heeft bij TTV Spoolde!

Pannenkoeken Dubbel ToernooiOp 8 december vond het Pannenkoeken Dubbel Toernooi plaats. Net als in 2006 waren ook dit jaar de dubbelpartners geen lid van onze ver-eniging. Hierdoor hebben partners, vrienden en familieleden op een leuke manier kennis kunnen maken met TTV Spoolde. Op donderdag trainden de teams samen en op zaterdag werd er voor de prijzen gespeeld. Maar liefst 11 teams deden hun uiterste best om de 1e plaats te behalen. Uiteindelijk gingen Hermen-Jan Borst en Marlies van Assen (Hermen-Jan zijn dubbelpartner viel uit) met de felbegeerde 1e prijs naar huis. Natuurlijk kregen de spelers enorme trek van alle inspannin-gen en werden er stapels pan-

nenkoeken verorberd. We kunnen terugkijken op een geslaagd toernooi!

Kerstmarkt Spoolde“Een Bal voor een Bal”. De kerstmarkt werd za-terdag 15 december in het Buurthuis gehouden. Onze vereniging gaf acte de presence met een duivels apparaat. Er werd een tafeltennisballetje in een buizenstelsel gestopt en wanneer het bal-letje uit de buis rolde moest men het proberen stuk te slaan. Een groot aantal mensen waagde

een poging, maar slechts een enkeling slaagde erin een bal kapot te slaan. Op een aantal van zo’n 150 mensen, die ieder 3 keer mochten slaan, zijn er slechts een bal of 10 vernield (net als op een doorsnee training). Het was een erg gezellige middag en de opbrengst van onze kraam is naar het goede doel gegaan.

JeugduitjeNadat het jeugduitje verscheidende malen ver-schoven was, konden op zaterdag 19 januari de schaatsen weer uit het vet worden gehaald en de sjaals uit de mottenballen. Ondanks het regenach-tige weer, waardoor er niet echt op de binnenbaan geschaatst kon worden, werd het een sportieve

middag. Enkelen waren zelfs niet van het ijs af te slaan. Met patat als afslui-ting en uitzicht op de warming-up van de selectiewedstrij-den voor het NK-allround, was het feest compleet.

Algemene Leden VergaderingOp 8 februari heeft onze Algemene Leden verga-dering plaatsgevonden. Zoals bekend waren er een aantal vacatures vrij, welke tijdens de ALV op onderstaande wijze zijn opgevuld en bekrachtigd: Voorzitter: Annemieke ZoerSecretaris: Sabine WeversWedstrijdsecretaris: Raymond Ramaker.

Tafeltennis Vereniging Spoolde

van de vereniging

Annemieke Zoer

�8

CompetitieDe strijd van de voorjaarscompetitie is alweer en-kele weken losgebarsten en tot nu toe gaan onze senioren aardig goed. Met een 3e plaats kunnen we natuurlijk niet klagen. Schroom niet om onze helden aan te moedigen en kom eens gezellig langs bij een thuis- of uitwedstrijd!

Training SeniorenWe zijn natuurlijk allemaal al erg goed, maar sinds enkele weken wordt er voor de senioren een extra training georganiseerd. Aansluitend aan de trai-ning van de jeugd (donderdag 18.30-19.30 uur) zal Cynthia Wevers of Erik de Kok van 19.30-20.00 uur deze training verzorgen. Na 20.00 uur is er natuurlijk volop de gelegenheid om vrij te spe-len en wellicht dat we de laddercompetitie weer eens van zolder halen. Heb je belangstelling kom gerust langs en speel mee. Want hoe meer zielen hoe meer vreugd natuurlijk!

TTV Spoolde HyvesJa, ook wij kunnen niet achter blijven! Surf snel naar http://ttvspoolde.hyves.nlen laat je krabbel achter……

Het is alweer vijf jaar geleden dat Oranjevereniging Spoolde haar 90 jarig bestaan vierde.Aangezien de vereniging elke vijf jaar jubileert, vie-ren we dus dit jaar het 95 jarig jubileum.Dit wordt nooit massaal gevierd, maar toch wil het bestuur het ook niet ongemerkt voorbij laten gaan. Deze keer is ervoor gekozen om tijdens het Spool-derfeest iets extra`s te doen. Zonder het program-ma helemaal prijs te geven, kan ik alvast melden dat er dit jaar weer een toneelstuk in de tent opge-voerd zal worden en dat er een activiteit voor het hele gezin komt.

De Oranjevereniging Spoolde heeft 95 jaar kunnen bestaan door inzet van actieve en creatieve be-stuursleden, en omdat er mensen zijn die lid van onze bloeiende vereniging willen zijn. Het betrekken van de jeugd bij onze vereniging was mijns inziens ook debet aan deze lange traditie.We mogen met blijdschap vaststellen dat we tot op heden op dit punt steeds weer de jeugd heb-ben kunnen boeien. Toch moeten de huidige en ko-mende besturen niet op hun lauweren rusten, maar moeten voortdurend op zoek zijn naar nieuwe uit-dagingen voor de jongeren.

Het bestuur wil dat de Oranjevereniging naast de jeugd, ook een vereniging is voor ouderen. Natuurlijk is de vereniging er niet alleen voor de ge-boren en getogen Spooldenaren, maar ook zijn wij er voor mensen die niet in Spoolde wonen. Boven-dien zijn er ook voor de mensen die nieuw in onze prachtige wijk zijn. Hierbij nodig ik de nieuwe inwoners van Spoolde van harte uit op lid te worden en onze activiteiten te komen bezoeken en/of er aan deel te nemen.Ook doe ik een oproep aan de inwoners van het Katerveerpark, om een team samen te stellen en deel te nemen aan het “Spoolderfeest”. Na deel-name aan de achtkamp en eventueel een optreden op het podium, zal dit jaarlijkse weidefeest een be-grip zijn.

Let wel: “onze vereniging is voor en door mensen”.

Oranjevereniging “Spoolde” op naar de honderd!

Voor informatie bezoek de website (www.oranjever-enigingspoolde.nl).

van de vereniging

- W a a r d e b o n - W a a r d e b o n -

TTV Spoolde, Buurthuis Eben-Haëzer, Nilantsweg 109, 8041 AR Zwolle

www.ttvspoolde.nl Geldig tot 1 juli 2008

Kom op donderdag vanaf 19.30 uur trainen…

Sla gezellig een balletje mee…

Verbaas ons met je talent…

En wij trakteren je na afloop op een drankje aan de bar!!

Oranjevereniging Spoolde 95 jaarJan van Assen

�9

Toen de filmploeg Spoolde op een gegeven moment genoeg beeld-materiaal voorhanden had, kwam de vraag op hoe al die beelden tot een boeiend en geordend ge-heel te maken. Gelukkig kon de ploeg rekenen op steun van Jan-ny Boot Garritsen, voorzitter van de videoclub Zwolle. Zij nam de montage met veel enthousiasme en inzet voor haar rekening. Aan-leiding voor een nadere kennis-making.

Janny werd in Hengelo geboren en groeide daar ook op. Kreeg werk bij Stork op de tekenkamer, waar ze ook haar toekomstige man Ger leerde kennen. Toen de tekenkamer naar Zwolle overgeplaatst werd verhuisden ze mee.Hoewel ze van jongs af aan haar creativiteit op vele manieren ge-stalte had gegeven, begon ze in 1980 pas met filmen.Het waren de laatste stuiptrek-kingen van het super 8 filmen, op dat moment een dure hobby: der-tig gulden voor drie minuten film. Er waren nieuwe ontwikkelingen. Janny kocht in 1995 een videoca-mera met een montagerecorder. Ze pakte haar nieuwe hobby se-rieus aan en sloot zich aan bij diverse videoclubs, niet alleen lo-caal maar ook daarbuiten.Tegelijkertijd volgde ze vrijwel alle cursussen die er gehouden wer-den onder het motto: “halen wat er te halen valt!” Terugkijkend op die periode moet ze wel zeggen dat het filmen met videocamera nog wel in de kinderschoenen stond.

DigitaalEigenlijk werd het pas echt se-rieus toen ze net voor de eeuw-

wisseling niet alleen een digi-tale camera kocht, maar ook een computer om mee te monteren.Gelukkig verscheen er in die tijd ook veel bijbehorende software, maar ja, wat doe je er mee als je nog vrijwel digibeet bent. Met hulp van een clubgenoot en het handboek “Windows voor dum-mies” ging de computer steeds meer voor haar leven en kreeg ze het monteren m.b.v. de computer steeds beter onder de knie. In eerste instantie koos ze familie-gebeurtenissen, waaronder haar opgroeiende kinderen, als onder-werp, maar langzamerhand kwa-men er andere thema’s in beeld. Opdrachten binnen de videoclub met thema’s als “lente” en “de bruggen van Zwolle” waren erg leerzaam. Een thematische film dwingt je ook om je in het onder-werp te verdiepen. Zo kreeg ze in alle opzichten een prachtig beeld van Elburg waar ze ooit een film over maakte.

Anders dan andersDatzelfde gold eigenlijk ook voor Spoolde. Toen ze de beelden voor het eerst onder ogen kreeg had ze absoluut geen idee waar dat dan wel was. Dat veranderde snel toen ze de plekken opzocht en zeker ook toen de interviews binnen de film een plek kregen. Graag wil ze benadrukken dat ze bij die interviews zo hartelijk en gastvrij ontvangen werd. “Het was een mooi project hoewel toch iets anders dan anders”, zegt ze terugkijkend op het Spoolder pro-ject. Ze stapte nu in een rijdende trein terwijl ze anders altijd zelf van begin tot eind de lijnen uit-zette.De meeste uren werden doorge-bracht op haar werkkamer.

Daar moesten de beelden ge-monteerd worden, beelden die soms met verschillende camera’s opgenomen waren maar die toch vloeiend naar elkaar toegebracht moesten worden. Haar perfecti-onisme was ongekend. Volgens Janny kon het altijd beter. Alles met elkaar investeerde ze 700 uren in de Spoolder film.

Nog niet uitgefilmdAl met al kijkt ze terug op een leuk project met een plezierige samenwerking. Leuke bijkomstig-heid is dat de filmcursus die ze momenteel geeft ook door twee Spooldenaren gevolgd wordt, Roel Walgien en Gerrit Zwaken-berg. Voorlopig is ze zelf nog niet uitgefilmd, want zegt ze : “er is niks mooier dan in beeld brengen van wat er gebeurt.”Momenteel is ze bezig met een film over de Weerribben en als al-les in orde komt volgt er misschien nog een project over de bouw van een Zwolse kaag (replica van een oud beurtschip in 1980 in het IJs-selmeer gevonden).Mede dankzij haar hulp is er een prachtig tijdsdocument over Spoolde tot stand gekomen.

Fascinatie voor filmen In gesprek met Janny Boot-Garritsen Pier Karenbeld

in gesprek met . . .

Voor al uwgewasbescherming

G.J. van WeeghelMeenteweg 7-28041 AT Zwolle

Tel: 038-4239200Mob: 06-25054717

Tegeninleveringvandezebonkuntueenkeerkomenwassenindeveiligsteautowas-straatvanZwollee.o.Uontvangtdanhet

Briljant polishprogrammasamenmet

super velgenvan€ 13,50 voor:

Wijbelovenudatuversteldzalstaanvanhetresultaat.

TotziensbijBasAutowas,MarswegZwolleZuid.0�8-4659�54ofkijkopwww.basautowas.nl

Dezebonisgeldigtot�juli�008

WAARDEBON

€ 7

4�

Steeds vaker trof mij het bericht dat Spoolde een aankomend racetalent rijk is. Je begrijpt dat ik hier meer van moest weten. Ik heb ontdekt dat men het niet had over auto- of motorracers, maar dat men sprak over een heuse fietscoureur. Dames en heren, mag ik aan u voorstellen: Niek Dunnink, de snelste Spoolder-naar op de fiets!

Wie is Niek Dunnink?Op 13 oktober 1990, kwam ons aanstormend talent ter wereld. De zoon van Eef en Zwaantje Dunnink, groeide op in Spoolde en kreeg later gezelschap van een zusje in hun mooie huis aan de Oude Veerweg. Met uitzicht op de Willemsvaart en de IJssel zou je denken dat hij interesse zou gaan krijgen in de scheepsvaart of in hobbyvis-sen. Niets blijkt nimmer waar, Niek blijkt een sportman te zijn! Zo was hij voor 4 jaar een actief lid van TTV Spoolde en heeft hij 7 jaar tegen een balletje getrapt bij WVF. Op een gegeven moment was hier de lol van af en ging hij op zoek naar iets anders. In eer-ste instanties keek hij uit naar een mountainbike club, welke hij nooit in Zwolle heeft ge-vonden. Dat is maar goed ook, anders had hij het plezier van het wielrennen misschien wel nooit ont-dekt. Inmiddels is Niek al weer 5 jaar verbonden met de Hanzerenners.Naast wielrennen gaat Niek natuurlijk ook naar school. Hij volgt nu het Oriënta-tie Jaar van de Koninklijke Landmacht (OJKL) aan het Deltion College. Volgend jaar moet hij examen doen

en daarna wil Niek als auto-/tank monteur aan de slag bij defen-sie.

WV de HanzerennersDit is voor Niek alweer het 5e sei-zoen bij WV de Hanzerenners. Deze wielervereniging is 21 fe-bruari 2003 opgericht en legt de nadruk op

het creëren van een hechte ver-eniging met als speerpunten de ontwikkeling van de jeugd en de amateurs.

Met de Hanzeren-ners doet Niek re-gelmatig mee aan wedstrijden. Zo heeft hij al verscheidene Klassiekers (1 of 2 grote rondes, van maximaal 130 km) en Criteriums (meer-dere rondes van 3 a 4 km, tot maximaal 70 km) achter zijn naam staan. Meestal rijdt Niek individueel, maar sporadisch wil het wel eens voor-komen dat hij in een groep met een kop-man meerijdt.

TrainingZoals een echt sportman betaamt, besteed Niek veel aandacht aan het trainen. Momenteel traint hij zo’n 20 uur in de week en om je een indruk te geven van hoe enorm veel dit is, volgt hier een weekoverzicht:

Jaaaa, petje af hoor…..ik (en menig Spooldenaar met mij) zou dat geloof ik nooit volhouden! De zelfstandige duurtrainingen van

Niek kan je grofweg in drie delen opdelen:D1: Extensieve duur-trainingD2: Normale duurtrai-ningD3: Intensieve duurtrai-ning.Eigenlijk is er ook nog een D4, maar dit betreft wedstrijdniveau, welke je niet snel in een trai-ning haalt. Iedere duurtraining heeft zijn eigen uitvoe-ring en effecten, wat

“I want to ride my bicycle” Sabine Wevers

Dag ActiviteitMaandag RustdagDinsdag-avond

Zelfstandigeduurtraining(bij-voorbeeld naar Elburg fietsen en terug

Woensdag-avond

WedstrijdoftrainingmetdeTop5(5verenigingenuitderegio,incl.WVdeHanzerenners)

Donderdag-avond

Zelfstandigeduurtraining

Vrijdag RustdagZaterdag WedstrijdZondag Zelfstandigeduurtraining

de hobby van

4�

voor een leek allemaal best inge-wikkeld is. Zo heeft de uitvoering van alles te maken met de hartslag en de cadans (aantal omwente-lingen per minuut) en kunnen de effecten o.a.: verbeteren van de vetverbranding, zuurstofopname, herstelvermogen, spierniveau en glycogeenstofwisseling zijn. De gemiddelde snelheid van een training ligt rond de 30 km/uur en Niek presteert het zelfs om in een sprint de 70 km/uur te halen! Ter vergelijking: volgens het CBS is de gemiddelde fietssnelheid van de Nederlandse bevolking 12 km/uur.

Zoals je hebt kunnen zien staan 5 dagen van de week in het te-ken van wielrennen en blijft er zo weinig van Niek’ s vrije tijd over. Gelukkig krijgt hij bijna al zijn schoolwerk op school af en hoeft hij zich daar thuis niet meer druk over te maken. Ook houdt men op het Deltion College rekening met Niek’ s wielercarrière en kan hij voor een belangrijke wedstrijd bijvoorbeeld een vrije dag krij-gen.

Uitrusting en voedingJe snapt vast wel dat je voor wiel-rennen iets anders als een stati-onsfiets nodig hebt, maar wist je ook dat je fiets zwaarder dan 6.8 kg moet wegen? Dit heeft alles te maken met de veiligheid van de coureur. Niek zijn fiets weegt slechts 7 kg en is gemaakt van Carbon, onvoorstelbaar toch…..dit zijn 7 pakken suiker! Verder is zijn fiets uitgerust met maarliefst 30 versnellingen en een fiets-computer. Op de fiets draagt hij een wieler-pak, wat strak om het lichaamzit om de luchtweerstand zo mini-

maal mogelijk te houden. Het dragen van handschoenen en een helm zijn verplicht en ontbre-ken dan ook niet in zijn wielergar-derobe. In principe volgt Niek niet een be-paald dieet, maar hij houdt voor en tijdens zijn trainingen en wed-strijden wel rekening met wat hij eet en drinkt. Zo is het belangrijk om dan koolhydraat rijke voeding te gebruiken als honing, bruin brood en bruine bananen (en wij ze altijd maar weggooien als de schil enigszins bruin begint te worden). Tijdens het wielrennen drinkt Niek per uur 700cc koolhy-dratendrank en neemt hij Iso Star Acti Food. Dit is een soort gel met alle voedingstoffen mineralen die je op dat moment nodig hebt.

Na de spraakmakende doping schandalen van de Tour de France, kon mijn vraag natuurlijk niet uitblijven…als zelfs de Rabo-ploeg aan doping doet, zouden de Hanzerenners dan dit voor-beeld volgen? Hard gelach en een grote NEE was hierop het antwoord. Natuurlijk gebruiken de Hanzerenners geen doping en Niek gelukkig al helemaal niet. Het is juist de kick van “het kunnen op eigen krachten” die er toe doet, dus waarom zou je dat faken?

ToekomstDat vijf dagen geploeter op de fiets de moeite loont, blijkt wel uit het feit dat Niek al meerdere prijzen in de wacht heeft weten te slepen. Zo is hij o.a. in de zomer-avondcompetitie van de junioren al twee maal op de 3e en zelfs twee maal op de 2e plaats geëin-digd. Wat de toekomst Niek gaat bren-

gen is onbekend, wel heeft hij hier zo zijn eigen ideeën over. Hij ziet zichzelf al bij de Belofte (hoger als amateur in de leeftijd van 19 t/m 23 jaar) rijden en zou daarna graag een contract aangeboden krijgen bij een club. Wanneer dit lukt hoort Niek bij de Elite of de Profs. Ook ziet hij een wielercar-rière bij defensie wel zitten, dus het kan nog alle kanten op.

Genoeg gedroomd, voor nu eerst de opperste concentratie voor het NK van 2008. Wanneer je voldoende punten haalt met het rijden van de Criteriums en Klas-siekers kan je jezelf hiervoor kwalificeren. Zoals het er nu naar uitziet, moet deze kwalificatie geen probleem zijn voor Niek. We maken ons meer zorgen over het NK zelf…….want welke idioot haalt het nu in zijn hoofd om het NK Wielrennen op de zondag na ons legendarische Spoolderfeest te organiseren??? Je begrijpt dat Niek alle zelfdiscipline uit de kast moet halen op de zaterdagavond, iets waar de rest van Spoolde over het algemeen veel moeite mee heeft. In Niek heb ik wel het volste ver-trouwen, want na een paar uur samen te hebben gepraat over het wielrennen snap ik dat het NK heel belangrijk voor hem is. Ik wil hem dan ook al het succes & geluk van de wereld wensen en hoop dat er een mooie plaats in het eindklassement voor hem is weggelegd! Wie weet mogen we hem ooit op de Alpe d’Huez be-wonderen….

”Bicycle races are coming your way,so forget all your duties, oh yeah!”

de hobby van

4�

Alhoewel het alweer lente is blikken we terug op de Kerstmarkt van 2007.

De vijfde op rij en wat voor één. Een goed be-zochte markt en dito opbrengst.Dit jaar was de kleine zaal ingericht als tapasbar met heuse signorita’s. Je kon weer genieten van heerlijke gerechten en als je die thuis een keer wilde uitproberen kon dat met een receptenboek-je.Boekenliefhebbers konden terecht in onze boe-kenkraam misschien zat er iets tussen van je ga-ding.Je huis opleuken met een kerststukje dit jaar, ook niet verkeerd. Onder deskundige leiding kwamen er de leukste kerststukjes uitrollen. Ware pronk-stukjes werden er gemaakt.

Mw. Deinema gaf een kijkje in haar eigen keuken door haar hobby aan de Kerstmarktbezoekers te tonen. Middels een demonstratie liet zij zien hoe je een glas-in-lood-raam maakt. De tafeltennisver-eniging liet zich dit jaar ook zien op de Kerstmarkt met een leuk spel voor jong en oud. Zij zoeken nog nieuwe leden, is er iemand in de zaal…..?Wat was er nog meer….. De kerstman, bierpul-schuiven, kinderknutselen, button’s maken, ver-koop kerstbrood, Rad van Fortuin, oliebollen, snert, chocolademelk, glühwein. Kortom alle in-grediënten waren aanwezig voor weer een zeer geslaagde kerstmarkt.De opbrengst was er ook naar: € 2.403,97 voor Wiebe en Karin. Zij konden hiermee naar de Fili-

Kerstmarkt 2007 De Kerstmarktcommissie

Kerstzangdienst

Op 16 december 2007 was het zover. Voor de tweede keer maakte ik als “inhuurkracht” bij Zanglust de Kerstuitvoering mee. Ik voelde me eindelijk een echte Spooldenaar. Vanaf 29 okto-ber werd het Kerstrepertoire nog eens flink opge-poetst, maar toen waren we er ook helemaal klaar voor. Onder de bezielende leiding van Hélène Vijver bereikten we grote hoogten. Nergens klinkt het gezang zo enthousiast als in Eben Haëzer, het dak knalt er bijna af. Ik kan het iedereen die een beetje bij stem is van harte aanraden. Doe mee en ontdek hoe leuk het is samen met je buurtgenoten het Kerstfeest te vieren.In 2008 ben ik weer van de partij.

pijnen om huizen te bouwen voor de armste men-sen daar. Het geld is goed besteed.

Maar de markt kan niet zonder de sponsors, be-zoekers, vrijwilligers en andere mensen die het ons mogelijk maken om een Kerstmarkt neer te zetten. Nogmaals onze dank hiervoor.Lijkt het u leuk om uw hobby, werk te laten zien op de kerstmarkt 2008 dan kunt u contact opnemen met de kerstmarktcommissie.En ehhhhh………zien we jullie weer in decem-ber??Ciska Esselink, Engelien van Assen, Herman van Assen, Sabine Wevers, Antoon Wevers, Pier Kar-renbeld en Henk Tuinman.

Margreet de Haan

ingezonden

44

November 2007. Eindelijk is het dan zover. Het filmproject zit er bijna op. Wat als idee drie jaar geleden begonnen is, nadert zijn voltooiingDe streefdatum is gehaald. Intussen is er voldoen-de ruchtbaarheid aan gegeven. De kaartverkoop kan beginnen. De voltallige filmploeg is op don-derdag 25 oktober in het buurthuis aanwezig en is op het ergste voorbereid. Stel je voor dat er meer vraag is dan aanbod. De zaterdagmiddag, als ex-tra filmvoorstelling, wordt zelfs achter de hand ge-houden. De filmmakers hebben de zaak lichtelijk overschat. De kaartverkoop verloopt maar matig en aan het eind van de avond is er bij de filmploeg zelfs sprake van een lichte teleurstelling.Nog meer reclame maken en vooral ook mensen aansporen om niet te lang te wachten met het kopen van een kaartje. De mond tot mond re-clame werkt, een artikel in de krant doet er nog een schepje boven op. Al met al twee volle zalen, een derde vertoningsavond zit er niet in. Gelukkig maar. Het is goed zo.

PremièreBeide avonden krijgen het karakter van een echte première.De rode loper ligt uitgelegd, de bezoekers worden door een echte portier ontvangen en bij binnen-komst wacht een feestelijk glas. Maar het draait uiteindelijk om de film. Hij slaat goed aan. Een uur lang kijken en horen de aanwe-zigen geboeid toe. Af en toe klinkt er een “oooh” of

“aah”, vooral als er iemand of iets uit het verleden in beeld komt. Na afloop klinkt er een luid applaus als blijk van waardering.Het doet de filmploeg zichtbaar goed. Een stuk spanning is duidelijk van hen afgevallen.Jan van Assen heeft het officiële gedeelte stijlvol afgesloten.Wat gehoopt is, gebeurt, de mensen blijven na af-lopen nog wat napraten. Opvallend is dat zoveel mensen van buiten Spoolde op de film zijn afge-komen. Geboortegrond trekt kennelijk.De thuisblijvers hebben weer eens ongelijk ge-had. Ze hebben echter een geluk, de film is op DVD verkrijgbaar. Boven verwachting veel men-sen schaffen de film aan. De bestellingen komen van heinde en verre. In de rust van de huiskamer kan alles nog eens opnieuw bekeken worden: het Spoolde van nu met alles wat er om heen gebeurt en gebeurde.

Historisch centrumGoed om het beeld te bewaren. Het HCO (Histo-risch Centrum Overijssel) draagt aan dat bewaren een steentje bij. De film is daar enkele maanden geleden al vertoond. En wie nog een DVD wil moet daar naar toe, want de gelegenheidscombi-natie vindt het welletjes.Voor de filmploeg is het doek gevallen, tenzij…

Terugblik op de film “Spoolde onder Spanning!” Pier Karenbeld

HCO direkteur A.G. de Vries ondertekent de overdrachtsovereen-komst.

45

de schrik waren bekomen, werd hen gevraagd of ze met de pieten mee zouden willen gaan om de Sint te verwelkomen. Dit leek iedereen een goed plan, waarop werd vertrokken richting de boot. Niet lang nadat de hele stoet was gearriveerd bij de aankomstplaats, kwam de boot in zicht. Voor-dat de Sint vaste wal onder de voeten had, werd hij door de kinderen uitbundig toegezongen. Dit

alles onder de bezielende leiding van accordeonist Nico Hooghuis. Eenmaal aangemeerd in Spoolde werden de Sint en zijn gevolg van harte welkom geheten door de voor-zitter Jan van Assen en uitgenodigd in het buurt-huis.

Omstreeks half vier kwam iedereen weer aan in.

Nadat de inwendige mens was voorzien van een kopje koffie of limonade, kon worden gestart met het ‘officiële’ gedeelte van de dag. De Sint had een drukke middag. Hij kreeg maar liefs 56 kinde-ren bij zijn troon, maar dit bleek voor een man van zijn leeftijd geen enkel probleem. Sterker nog, hij bleek er duidelijk zin in te hebben. Bijna iedereen kreeg van hem de gelegenheid om zijn of haar zangkunsten te laten horen. Opa’s en oma’s, moeders en zelfs de Oranjevereniging mochten hun vocale kunsten ten gehore brengen.

Nadat de Sint alle kinderen had toegesproken en verdere plichtplegingen waren afgehandeld, werd de schatkamer van Sinterklaas geopend, waarin de kado’s waren te liggen. Net als voorgaande jaren, bleken kosten nog moeite gespaard. Het één na het ander mooie kado werd door de pieten uitgedeeld. Toen uiteindelijk het ronddelen er op zat, bleek dat de Sint gauw weer verder moest, want ja, de Sinterklaastijd is een drukke tijd voor de Goedheiligman. Hij werd dan ook hartelijk be-dankt voor de geschenken en verzocht om vol-gend jaar ook zeker weer Spoolde aan te doen. Onder de toezegging van de Sint, dat dit zeker het geval zou zijn, werd hij uitbundig uitgezwaaid door de tevreden kinderen. Ook dit jaar was het weer een gezellig en geslaagd Sinterklaasfeest.

Net als voorgaande jaren, had de Oranjevereni-ging Spoolde ook dit jaar Sinterklaas weer uitge-nodigd. Zoals verwacht, gaf de Sint gehoor aan dit verzoek. Op 2 december was het dan eindelijk zover. Rond een uur of twaalf werden de eerste schermutselingen waargenomen, toen twee pie-ten werden gesignaleerd op een tandem. Zij wa-ren alvast vooruit gestuurd, om polshoogte te gaan nemen en de kinderen in de juiste stemming te laten komen. Er werd snoepgoed uitge-deeld en met een aantal kinderen werd ook nog gespeeld in de speeltuin aan de Meen-teweg. Nadat bleek dat de stemming er al goed in zat en alles en iedereen was voor-bereid op de komst van de Sint, vertrokken zij weer op hun tandem.

Om drie uur was het dan eindelijk zover. Alle kin-deren, vaders en moeders , opa’s en oma’s had-den zich verzameld in het buurthuis. Net op het moment, dat ze Sint wilden gaan op halen van de boot, verschenen de twee ‘tandempieten’ met fiets en al in het buurthuis. Nadat de kinderen van

Sint in Spoolde Hans van Weeghel

van de vereniging

Tot 18.00 uur speciale studententarieven.Tarieven op aanvraag.7 dagen per week geopend. Dinsdag en woensdag kinderopvang

Wij ontvangen u graag met een kopje koffie op deAssendorperstraat 70, 8012 CA Zwolle, tel. 038 - 4228015

Eigenaar: Rob Jacobs, Nilantsweg 97, 8041 AR Zwolle.

Het juiste adres voor:

* Fitness * Aerobic * Power Pump* Cardio-fitness * Step * Tae Bo* Bedrijfsfitness * Aerostep * City Combat* Callastetics * City 50+ * Karate* Pilates * Spinning * Zonnebank

Houthandel en zagerijG. van Dijk & Zn b.v.Voorsterweg 608042 AD ZwolleTel: 038-4215175Fax: 038-4216219 E-mail: info@dijkhout.nlInternet: www.dijkhout.nl

Eiken vloerdelen uit eigen zagerij• Uit o.a gecertifi ceerde bossen (Kroondomein en de Staatsbossen) • Rondom veer en groef.• Ook vloerdelen in o.a. Grenen, Jatoba, Basralo-cus etc.

• DROOG MEUBELHOUT in o.a.: Grenen, Eik, Beuk, Kers, Es en Esdoorn.• TUINHOUT in o.a.: Eik, Lariks en Douglas.

47

We hebben het allemaal kunnen lezen: het bedrijf Electrabel wil op de kop van de Grote Voort een tweede megagroot gebouw realiseren pal naast het ABN-AMRO gebouw (de IJsseltoren). Voor wat betreft dat laatste gebouw loopt er inmiddels een groot aantal schadeclaim gevallen omdat geble-ken is dat je een dergelijk gebouw niet zonder ern-stig nadelige gevolgen voor de bestaande bouw kunt neerzetten. Vanwege dat laatste feit heeft de werkgroep Beukenallee namens de commissie Spoolderbelangen gepeild bij de Gemeente of er van hun zijde even-tueel belang was om te bezien of er in overleg getreden zou kunnen worden. De bedoeling van dat overleg zou dan moeten zijn om te on-derzoeken of er via een overeenkomst met alle betrokkenen (Gemeente, bouwer en bewoners) een zo optimaal mogelijk resultaat zou kunnen worden geboekt. Een dergelijk resul-taat zou dan kunnen zijn dat de bewoners geen verzet tegen de bestemmingswijziging zouden voeren, dat ze daarvoor in overleg redelijk gecompenseerd zou-den worden en daarvoor geen afzonderlijke pro-cedures zouden hoeven te voeren, dat de bouwer geen extra vertraging of zelfs afzien van zijn plan-nen zou riskeren en dat de gemeente een hoop tijd en geld zou besparen met betrekking tot de te voeren procedures.

Helaas heeft de gemeente het niet nodig gevon-den om zelfs maar een antwoord op de gezonden brief te geven. Wat wij daarvan vinden, naast een gemiste kans, laten we maar even in het midden. Misschien dat de politiek zich eens met dit soort gedragingen zou kunnen bemoeien.

Dat betekent wel dat Spoolde de strijd tegen een nieuwe aantasting van het wonen in dit gebied ten

volle kan aangaan. Want dat de komst van een dergelijk gebouw een verdere stevige aantasting van het aanzicht van onze wijk betekent staat vast. Voor de bewoners van de Beukenallee zal de privacy door de blik van weer vele ruiten in de richting van de woningen weer een geduchte knauw krijgen, terwijl de beoogde gebruikers van het pand voor een vermoedelijk (te) sterke toena-me van de verkeers- en parkeerdruk in het gebied zullen zorgdragen, nu de “bewoners” van de ABN-AMRO toren al hebben laten zien dat zij alleen

al voor die overlast kunnen zorgen. En daar heeft straks heel Spoolde last van.

Inmiddels heeft Electrabel door een aantal losse initiatieven van be-woners al kunnen laten merken dat zij wel mogelijkheden zien voor voorover-leg, maar dat zij uiteraard ook ge-bonden zijn via de gemeente. Tussen de regels door heb-ben we begrepen

dat er zelfs sprake is van reeds gedane toezeg-gingen door de Gemeente, hetgeen te denken zou kunnen geven over de afweging die de gemeente maakt ten aanzien van de belangen die ze dienen te behartigen van de bestaande bewoners ten op-zichte van de mogelijke nieuwbouw. Want die toe-zeggingen zal de Gemeente natuurlijk koste wat het kost gestand moeten doen. We hopen maar dat we het verkeerd hebben begrepen.

Al met al blijft de druk op Spoolde als plaats om te wonen behoorlijk toenemen, zodat we op dit mo-ment niet anders kunnen doen dan een oproep om vooral alert te blijven op de mogelijkheden om je rechten te verdedigen via bezwaarprocedures, politieke vragen en eventuele schadevergoe-dingsclaims.

Aangekondigde komst nieuwe megabouwWerkgroep Beukenallee /

Commissie Spoolderbelangen

48

Papenviews Suzanne TuinmanKitty Schottert

jeugdpagina

Alweer drie jaar lang wonen deze drie meiden in Spoolde. Ze wonen in één van de nieuwste huizen, namelijk in het Katerveerpark. Hier wonen ze met veel plezier. Ik heb het nu over de mei-den van de familie van Heerde. Dit zijn Anouk, Noor en Finn.

AnoukMet haar dertien jaar is Anouk de oud-ste van de drie. Ze is een hele sportieve meid, zo houdt ze bijvoorbeeld van ten-nis en gym vindt ze het leukste vak op school! Het kan natuurlijk niet missen dat zo’n sportieve meid ook op een sport zit en dat is bij Anouk hockey. Dit doet ze alweer zeven jaar en in het veld is ze nu te vinden als middenspits. Dit houd in dat ze moet aanvallen en scoren. Buiten alle sportieve dingen moet ze natuurlijk ook ge-woon naar school. Anouk gaat naar het TAK centrum. Ze zit in het eerste jaar en doet havo atheneum. Ook nog eens een hele slimme meid dus! En dat komt goed uit want voor later heeft ze grootse plannen. Ze wil na-melijk binnenhuisarchitect worden of ze wil iets met sport gaan doen.

NoorDe middelste van de drie is Noor. Noor is zeven jaar oud. Ze zit in groep 3 op de parkschool. Hier is ze een ideale leerling want Noor vindt alle vakken op school

even leuk! Naast school zit ook Noor op hockey. In het veld kun je haar op elke plek vinden, lekker veelzijdig dus! In te-gen stelling tot haar grote zus zit Noor nog maar net op hockey maar ze vind het wel hartstikke leuk! Ook vindt ze het leuk om touwtje te sprin-gen. Dit doet ze alleen maar ook met meerdere mensen in een groot touw. Stoepkrijten is ook iets wat tot haar hob-by’s behoort. Dit doet ze, met toestem-ming van haar ouders, gewoon op de op-rit. Hier tekent ze telkens wat anders en ook tekent ze zo dat haar jongere zusje Finn er weer op kan spelen. Het is natuurlijk niet altijd mooi weer om

buiten te spelen. En als dat niet zo is vindt Noor het ook leuk om naar Nickelodeon te kijken. Ze vertelde ons dat ze daar wel een beetje een fan van is. De programma’s die erop komen vind ze bijna allemaal wel leuk maar ‘Het Huis Anubis’ is haar favoriet.

FinnFinn is met haar twee jaar de jongste van de drie. Vol-gens haar twee grote zussen is ze zo af en toe een ondeugende meid. Maar met vreemde mensen is ze soms wel wat verlegen. De kans dat je Finn een keer op haar kleine fietsje ziet fietsen is volop aanwezig want dit vindt ze heel leuk! Verder tekent ze graag en ze houdt van zingen. Zo zingt ze vaak tijdens het avondeten, dan zingt ze bij-voorbeeld ‘poesje mauw’ of ‘helikopter’. Dus wie weet hebben we met deze meid een nieuw zangtalent in Spoolde.

Deze drie meiden wonen nu alweer drie jaar in Spool-de. Voor Anouk en Noor geldt dan dat ze hiervoor ook nog in een ander huis hebben gewoond. Dit huis was stond in Zwolle Zuid. Bij de vraag wat ze nou eigenlijk leuker vonden was het even lastig. Aan het begin von-den ze het niet leuk om te verhuizen want alle vriend-jes en vriendinnetjes uit Zwolle Zuid gingen natuurlijk niet mee. Maar nu bevalt het ze hier toch wel goed. Er zijn nieuwe vriendjes en vriendinnetjes gemaakt en de oude contacten zijn er ook nog. Dus uiteindelijk zijn ze blij met het mooie nieuwe huis, de mooie tuin en de nieuwe wijk. Ze zeggen zelfs dat ze dit leuker vinden dan in Zwolle Zuid want hier is het rustiger.

49

Smurfen in Spoolde Suzanne Tuinman

Ze zijn slechts drie appels hoog en zijn altijd vrolijk en opgewekt. Ze hebben hun eigen taal en ook hun eigen dorp maar niemand weet waar dat ligt.

50 jaarZoals jullie nu misschien wel weten. Ik heb het over de smurfen! Zij vierden in februari hun vijftigste verjaardag.....Namens de Papenacker wilde ik graag alle smurfen feliciteren met hun vijftigste verjaardag. En ik heb natuurlijk ook wel trek in een stukje smurfentaart. Daarom ben ik op zoek gegaan naar het smur-fendorp.

Het smurfendorpik heb lang gezocht, maar het is mij niet gelukt om het smurfen-dorp te vinden. Toen ik op een dag langs de speeltuin liep zag ik wat raars. Er zat een klein blauw mannetje op de schommel. Ik dacht eerst dat het niet kon maar, toen ik er heen liep bleek het echt een smurf te zijn. Hij begroette mij vriendelijk en was totaal niet bang. Ik vroeg waar hij vandaan kwam en waar zijn familie was.Hij vertelde mij dat zijn familie gewoon in het smur-fendorp was. Hij had zin om even te spelen dus besloot hij om bij ons in de speeltuin te komen. Hij vond dat het een mooie speeltuin geworden was en hij vertelde mij dat hij er graag speelde.

FelicitatiesNatuurlijk heb ik deze lieve smurf ook gefelici-teerd met zijn vijftigste verjaardag. Dat vond hij heel leuk. Hij had een leuke verjaardag gehad. En ondanks zijn leeftijd voelt hij zich nog hartstikke jong! Ook heb ik gevraagd of hij de felicitaties door wou geven aan alle andere smurfen in het smurfen-dorp, en dat zou hij doen.

FotoNa de felicitaties heb ik de smurf ook nog op de foto gezet. Ik had toevallig mijn camera bij mij, en een smurf in Spoolde is wel heel speciaal dus dat

moest ik wel op de foto zetten. Ook dit vond de smurf leuk. Hij ging even lekker schommelen voor de foto.

Na de foto moest de smurf ook al snel weer weg. Hij zei dat hij terug moest naar het smurfendorp

om dat grote smurf anders onge-rust zou worden. En kort nadat hij dat zei was hij ook al verdwenen.

Dus als je de volgende keer bij de speeltuin in de buurt komt moet je maar eens goed opletten. Mis-schien zie je dan nog wel een klein blauw mannetje die daar lekker aan het spelen is. Maar pas wel op, doe rustig aan zodat je hem niet laat schrikken. En als je hem ziet, doe hem dan de groeten van mij!

jeugdpagina

50

jeugdpagina

Puzzel

Wij zoeken vakantiewerkers voor onze interieurzorg, algemene dienst en natuurlijk voor de verzorging, maar voor dat laatste moet je minimaal basiskennis bezitten voor verzorging van ouderen.

Ben je 15 jaar of ouder en lijkt het je wat? Stuur dan zo spoedig mogelijk een brief met vermelding van je naam, adres, telefoonnummer,e-mailadres en natuurlijk ook even geboortedatum, opleiding of werkervaring en niet te vergeten de weken waarin jij kunt werken naar:

Driezorgt.a.v.: Yvonne Schurink, afdeling P&O.

O ja, ons adres is: Postbus 658, 8000 AR Zwolle

en je kan natuurlijk ook mailen: y.schurink@driezorg.nl

Je kan werken in één van onze locaties,

Arcadia, Fermate, Havezate, Hof van Blom, Kievitsbloem, Rivierenhof of de Venus.

Help jij ons in de vakantie?Dan helpen wij jou aan vakantiegeld!

5�

Activiteitenkalender

Wekelijkse activiteiten in het buurthuiswoensdagmorgen �0.00uur Ouderengymdonderdagavond �8.00-�0.00uur Tafeltennisverenigingjeugdtrainingdonderdagavond vanaf�0.00uur Tafeltennisverenigingseniorentrainingdonderdagavond �0.00-�4.00uur

De blauwe container met oud papier wordt elke 4e vrijdag van de maand geleegd.

activiteiten

Inloopavond voor de buurtschap om de week door te nemen onder het genot van een drankje. Ook de avond om uw feest / gelegenheid te be-spreken met de beheerder die de hele avond aanwe-zig is.

Overige activiteiten in het Buurthuis (mits anders vermeld)

Kaartvereniging Spoolde, kaartavonden: Dinsdag�septemberopeningsavond;dinsdag��september,dinsdag�4oktober,dinsdag4november,dins-dag�5november,dinsdag�6december(kerstkaarten).Dinsdag��januari�009,dinsdag�februari,dinsdag�4februari,dinsdag�7maart,dinsdag7april(Paas-kaarten)endinsdag�8april�009(afsluitingsavond).

��april�008: Oranjevereniging-kindermiddagkinderen4t/m7jaarBallorigHattem�4mei�008: Oranjevereniging-survivalkinderen8t/m�5jaar��,��,��en�4juni�008: Oranjevereniging-Spoolderfeest...oktober�008: BuurthuisSpoolde,Oktoberfest.

Opbrengst oud papier

september(�0weken)‘07 8480kgoktober 8560kgnovember 5640kgdecember 80�0kgjanuari‘08 6660kgfebruari 5750kgmaart 9400kg

totaal 52510kg

rijwieloverkappingen

speciale overkappingen

bergingen

rokerskappen en jops

rijwiel-parkeervoorzieningen

sportproducten

tribunebouw

dug-outs

straatmeubilair

sportveldhekwerken

Respo BV NederlandKloosterdijk 627685 PX BeerzerveldTelefoon 0523 25 15 51Telefax 0523 25 20 03E-mail info@respo.nlHome page www.respo.com

Respo B.V. NederlandProduceert en levert een compleet

programma ”buiten” producten zoals:

rijwieloverkappingen, rijwielrekken,

sportproducten, tribunes, sporthekwerken,

straat- / parkmeubilair.

Respo staat garant voor hoge kwaliteit,

service, continuïteit en innovatief denken

en handelen

respo adv-zw/w_a4 14-06-2007 12:11 Pagina 1

54

Buurthuis Eben Haëzer: Nilantsweg 109, 8041 AR Zwolle, tel.: 038-4218295http://www.buurthuisspoolde.nl.Beheerder:FamilievanAssen,Spoolderenkweg��,804�PKZwolle,tel:0�8-4��4�9�Voorzitter:JeanettevanSaaze,Zalkerveerweg7,804�PLZwolle,tel.:0�8-4���500Secretaris:MiekeGrünewald,Beukenallee��-�,804�AWZwolle,tel.:0�8-4658�8�Penningmeester:KarinHutten,Meenteweg�6,804�AVZwolle,tel.:0�8-45468�7

SpoolderbelangenSpoolderbergweg: Mevr. B. van der Molen, Spoolderbergweg 6, 8019 BD, tel:038-4234328 (voorzitter)Secretariaat: A. Borst, Nilantsweg 73, 8041 AR Zwolle, tel:038-4220124Beukenallee: Dhr. W. Weggemans, Beukenallee 79, 8041 AZ Zwolle, tel: 038-4223810 enMevr. J. Braam, Beukenallee 38, 8041 AW Zwolle, tel:038-4221420Meenteweg: Mevr. T. Ettekoven, Meenteweg 6-1, 8041 AV Zwolle, Tel:4218165Nilantsweg: Dhr. H. Karenbeld, Nilantsweg 81, 8041 AR Zwolle, tel: 038-4224952Oude Veerweg: Mevr. G. van Dijk, Fokke Remmerstraat 8. 8019 BW Zwolle, tel. 06-49103421.Ruiterlaan: vacature.Spoolderenkweg: Dhr. J. van Assen, Spoolderenkweg 16, 8042 PK Zwolle, tel: 038 4212834 enDhr. M. Post, Spoolderenkweg 19, 8042 PK Zwolle, tel:038-4217924Turnhoutsweg: vacatureZalkerveerweg: Dhr. A.J. van Weeghel, Zalkerveerweg 9-1, 8042 PL Zwolle, tel: 038-4217742

Driezorg Zwolle locatie woonzorgcentrum “de Venus” Hoofd zorgzaken: Mw.B.W.J.Olde Bijvank, postadres: postbus 658, 8000AR Zwolle, Spoolderbergweg 19, 8019 BB Zwolle, tel.: 038-4218482.

Kaartvereniging SpooldeContactpersoon: Dhr. M. Bredewold, Ruiterlaan 25, 8019 BP, 038-4216437 (martinbredewold@home.nl)

Motorclub ZwolleSecretaris: Anita Keizer, Hoffmannsteeg 2-1, 7722 SC Dalfsen, 0529 435644 (secretariaat@mczwolle.nl).

Ouderen GymnastiekVoorzitter: Mevr. A. Lindeboom, Hogenkampsweg 172, 8022 DM Zwolle, tel.: 038-4217478 Secretaris: J. Knol, Nilantsweg 105, 8041 AR Zwolle, tel.: 038-4221348Penningmeester: Mevr. D. Eikenaar, Beukenallee 63, 8041 AZ Zwolle, tel.: 038-4220050

Oranjevereniging SpooldeVoorzitter: Dhr. J. van Assen, Spoolderenkweg 16, 8042 PK Zwolle, tel.: 038-7850016Secretaris: Dhr. J.R. Walgien, Nilantsweg 69, 8041 AP Zwolle, tel.: 038-4227729 (jrwalgien@hetnet.nl)Penningmeester: Dhr. G.J. Esselink, Meenteweg 13, 8041 AT Zwolle, tel.: 038-4233807

Oud PapieractieDhr. H. van Assen, Katerveerweg 15, 8019 BL Zwolle, tel.: 038-4217906

Tafeltennisvereniging SpooldeVoorzitter: Annemieke Zoer, Akeleiweg 4, 8042 CH Zwolle, tel.: 06-12515882Secretaris: Sabine Wevers, Kastanjestraat 59, 8021 XP Zwolle, tel.: 06-48964311Penningmeester: Jan van Zwolle, Beerninkstraat 8, 8012 XC Zwolle, tel.: 038-4540071

Vogelvereniging ‘De Goudvink’ Secretaris: Dhr. G. Donders, Anemoonstraat 29, 8012 XV Zwolle, tel: 038-4217517Penningmeester: Dhr. D. Beekman, De Kolonie 23, 7707 SB Balkbrug, tel.: 0523-612822

Wijkopzichter:Dhr. J. Stroomberg, Wijkcoordinator: Dhr. B. Michel. Klachten of vragen: Beheer Openbare Ruimte, Servicelijn Wijkbeheer: tel.:038-4983300.

adressen

55

Kop Henk Tuinman

inhoud

Inhoud Papenacker 22

56

Kop Henk Tuinman