Onderricht geven en de dorstigen laven - Aartsbisdom...doen veel werken van barmhartigheid. Ik wil...
1
20 Op Tocht februari 2016 Op Tocht februari 2016 21 die in het licht van rituele bepalingen als onrein werden beschouwd. Als we het voorbeeld van Jezus willen navolgen dan is dat geen gemakkelijke weg om te gaan. Pastorale teams, Parochiële Caritas Instellingen, parochiebesturen en andere vrijwilligers doen veel werken van barmhartigheid. Ik wil enkele voorbeelden noemen van onderricht geven en de dorstigen laven. Een voorbeeld van dorstigen laven, vinden we bij Stichting Tuong Lai. Deze stichting deed in 2010 mee aan de Ariëns Prijs voor Diaconie en is opgenomen in de bundel Ga en doe evenzo waarin de voorgedragen projecten staan beschreven (te lezen of downloaden op www.dkci-utrecht.nl). Pastor Than Ta en de parochianen van de St. Lucasparochie liggen aan de basis van deze diaconale organisatie die wordt gesteund door verschillende Parochiële Caritas Instellingen. Deze stichting wil kansarme mensen in Vietnam, ongeacht geloof of politieke overtuiging, een kans geven op een betere toekomst. Onder andere door het slaan van waterputten. Een van de kernprojecten is schoon drinkwater en sanitaire voorzieningen. Schoon drinkwater is een belangrijke sleutel tot armoedevermindering. Stichting Tuong Lai maakt de aanleg mogelijk van waterpompen en/of waterleidingen en toiletvoorzieningen bij kansarme particuliere huishoudens en lokale gemeenschappen. Zo draagt de stichting bij aan hygiëne, gezondheid en welzijn. “Ontwikkelingshulp is het verheffen van het hele menselijk wezen, dat wil zeggen de mensen de mogelijkheid geven een leven te leiden dat menswaardig is” (aldus de Vietnamese kardinaal Nguyen Van Thuan, 1928-2002). Bent u benieuwd naar de Stichting Tuong Lai en wilt u lezen wat zij bijvoorbeeld doen aan onderricht geven, kijk dan op http://stichtingtuonglai.webklik.nl/page/home. Waar zien we nog meer plekken waar dorst gelenigd wordt? Denk bijvoorbeeld aan: Schuldhulpmaatjes om te voorkomen dat het water in de woning wordt afgesloten. Gaarkeukens voor daklozen. Gezamen- lijke maaltijden voor eenzamen. Bezoekwerkgroepen en inloophuizen die een bakkie troost bieden. Gast- vrijheid voor vluchtelingen die dorsten (verlangen) naar veiligheid en een samenleving waarin zij mee mogen doen. De stem van ons hart vertelt ons waar wij voldoening kunnen vinden in omzien naar elkaar, waar de zin van ons bestaan te vinden is. Een mooi voorbeeld waarin leren en doen elkaar versterken en opvolgen is DiaconAction. In 2014 hebben vormelingen veel opgestoken van het onderricht dat zij kregen in de interkerkelijke voedselbank Stichting Manna te Vriezenveen. Deze jongeren leerden dat in elke klas kinderen zitten die leven van noodzakelijke voedselpakketten. Zij werden zich ervan bewust dat het een bevoorrechte positie is als mensen hun eten kunnen kiezen. Die keuze hebben kinderen die in een kansarme situatie opgroeien helemaal niet. Zij zijn blij met groenten en zeuren niet over het merk van de chips. Tussen de 370 en 390 duizend kinderen jonger dan 18 jaar leven in Nederland onder de armoedegrens (bron CBS en SCP). Laat onze ogen hun pijn zien, onze oren hun nood horen, onze handen hen dragen en ons spreken hen goede moed geven. Als wij het talent hebben gekregen om onderricht te geven dan kunnen we dat op vele manieren inzetten. Bijvoorbeeld maatjes om de taal te leren. Een ‘formulieren brigade’ om mensen te leren opkomen voor zichzelf. Mensen helpen zoeken naar antwoorden op vragen over de zin van het bestaan. En laten we niet vergeten wat we zelf leren door het diaconale vrijwilligerswerk en van de mensen die we ontmoeten. Want door op te trekken met mensen die het moeilijk hebben of anders in het leven staan, gaat voor onszelf een nieuwe wereld open, we zien een andere werkelijkheid, we beleven iets van het heil dat komt van God, de heling van mensen. Het is onze vrije keuze om aan het onderricht van Jezus gehoor te geven en zo ons geloof handen en voeten te geven. Liefde doet wonderen, zo kunnen we samen water in wijn veranderen. Zo kunnen we werken aan een betere kwaliteit van samenleven. Zo kunnen we opkomen voor mensen die dorsten naar gerechtigheid. Dat is een manier van leven waar we geen bittere nasmaak of kater aan overhouden. door Bernanda van den Hengel, diocesaan diaconaal werker Het onderricht van Jezus wil ons bij de bron van het leven brengen. Die bron om van te leven hebben we nodig om de werken van barmhartigheid te kunnen doen. Als die bron opdroogt, dan gaat dat ten koste van de continuïteit en kwaliteit van diaconaal handelen. Ook al lijkt alles in kannen en kruiken, als we niet handelen vanuit navolging van Jezus Christus dan zou het weleens kunnen stranden in een papieren kwaliteit. Terwijl juist de caritas garant wil staan voor daadwerkelijke hulp aan mensen die tussen de wal en het schip vallen. Een treffende samenvatting van de boodschap van Jezus hoorde ik tijdens een afscheid van een caritasbestuurder. We hebben toen de volgende woorden gebeden: “Jezus at met zondaars en Hij vond de minste mens goed genoeg. Blinden zagen Zijn goedheid, doven hoorden Zijn hart. Verlamden kwamen door Hem in beweging, melaatsen voelden zich bij Hem rein en armen waren bij Hem rijk.” Ook wij kunnen een bron van erbarmen voor elkaar zijn en elkaar laven. Twee werken van barmhartigheid komen in dit artikel aan de orde, één van de lichamelijke werken en één van de geestelijke: de dorstigen laven en onderricht geven. Het is een goede combinatie, want leren en doen versterken elkaar en volgen elkaar op. Daarom gebruikte Jezus vaak wonderen om uit te leggen wat hij bedoelde. De wonderen laten iets zien van het heil dat komt van God, de reddende levenskracht die in Jezus werkt. Het eerste wonder dat Jezus verrichtte, gaat over de dorstigen laven. Hij veranderde het water in wijn tijdens een bruiloft in Kana (Joh. 2,1-11). De dorst van de bruiloftsgasten wordt door Jezus gelest met de beste wijn. Dit optreden van Jezus verwijst naar Gods grootheid. God is zichtbaar in wat Jezus doet en door Jezus leren wij God kennen. In het gesprek met een Samaritaanse vrouw vraagt Jezus zelf om wat te drinken. Uiteindelijk zegt Jezus “… wie het water drinkt dat Ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat Ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft” (Joh. 4,10-14). Verderop in dit Evangelie riep Jezus: “Laat wie dorst heeft bij Mij komen en drinken! Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in Mij gelooft” (Joh. 7,37-39). In het verhaal van Johannes wordt de uitdrukking ‘levend water’ ofwel ‘stromend water’ gebruikt voor een leven schenkende God. God schenkt aan ons, via Jezus, de Geest. We worden begeesterd, bezield om mee te werken aan de heelheid van mensen. Uit de Bijbelverhalen blijkt dat Jezus een Joodse leraar was. Hij trok vrijelijk op met lieden die in de toenmalige samenleving een marginale positie innamen (‘tollenaars en zondaars’) en deelde met hen zijn tafel. In Zijn onderricht gaf hij een nieuwe interpretatie van de zwaartepunten van de Thora: de liefde tot God en tot de naaste, maar hij verscherpte deze verplichtingen door ze ook van toepassing te verklaren op vreemdelingen en vijanden en op mensen nderricht geven O en de dorstigen laven
Transcript of Onderricht geven en de dorstigen laven - Aartsbisdom...doen veel werken van barmhartigheid. Ik wil...
20 Op Tocht februari 2016 Op Tocht februari 2016 21
die in het licht van rituele bepalingen als onrein werden beschouwd. Als we het voorbeeld van Jezus willen navolgen dan is dat geen gemakkelijke weg om te gaan. Pastorale teams, Parochiële Caritas Instellingen, parochiebesturen en andere vrijwilligers doen veel werken van barmhartigheid. Ik wil enkele voorbeelden noemen van onderricht geven en de dorstigen laven.Een voorbeeld van dorstigen laven, vinden we bij Stichting Tuong Lai. Deze stichting deed in 2010 mee aan de Ariëns Prijs voor Diaconie en is opgenomen in de bundel Ga en doe evenzo waarin de voorgedragen projecten staan beschreven (te lezen of downloaden op www.dkci-utrecht.nl). Pastor Than Ta en de parochianen van de St. Lucasparochie liggen aan de basis van deze diaconale organisatie die wordt gesteund door verschillende Parochiële Caritas Instellingen. Deze stichting wil kansarme mensen in Vietnam, ongeacht geloof of politieke overtuiging, een kans geven op een betere toekomst. Onder andere door het slaan van waterputten. Een van de kernprojecten is schoon drinkwater en sanitaire voorzieningen. Schoon drinkwater is een belangrijke sleutel tot armoedevermindering. Stichting Tuong Lai maakt de aanleg mogelijk van waterpompen en/of waterleidingen en toiletvoorzieningen bij kansarme particuliere huishoudens en lokale gemeenschappen. Zo draagt de stichting bij aan hygiëne, gezondheid en welzijn. “Ontwikkelingshulp is het verheffen van het hele menselijk wezen, dat wil zeggen de mensen de mogelijkheid geven een leven te leiden dat menswaardig is” (aldus de Vietnamese kardinaal Nguyen Van Thuan, 1928-2002). Bent u benieuwd naar de Stichting Tuong Lai en wilt u lezen wat zij bijvoorbeeld doen aan onderricht geven, kijk dan op http://stichtingtuonglai.webklik.nl/page/home.
Waar zien we nog meer plekken waar dorst gelenigd wordt? Denk bijvoorbeeld aan: Schuldhulpmaatjes om te voorkomen dat het water in de woning wordt afgesloten. Gaarkeukens voor daklozen. Gezamen-lijke maaltijden voor eenzamen. Bezoekwerkgroepen en inloophuizen die een bakkie troost bieden. Gast-vrijheid voor vluchtelingen die dorsten (verlangen) naar veiligheid en een samenleving waarin zij mee mogen doen. De stem van ons hart vertelt ons waar wij voldoening kunnen vinden in omzien naar elkaar, waar de zin van ons bestaan te vinden is.
Een mooi voorbeeld waarin leren en doen elkaar versterken en opvolgen is DiaconAction. In 2014 hebben vormelingen veel opgestoken van het onderricht dat zij kregen in de interkerkelijke voedselbank Stichting Manna te Vriezenveen. Deze jongeren leerden dat in elke klas kinderen zitten die leven van noodzakelijke voedselpakketten. Zij werden zich ervan bewust dat het een bevoorrechte positie is als mensen hun eten kunnen kiezen. Die keuze hebben kinderen die in een kansarme situatie opgroeien helemaal niet. Zij zijn blij met groenten en zeuren niet over het merk van de chips. Tussen de 370 en 390 duizend kinderen jonger dan 18 jaar leven in Nederland onder de armoedegrens (bron CBS en SCP). Laat onze ogen hun pijn zien, onze oren hun nood horen, onze handen hen dragen en ons spreken hen goede moed geven.Als wij het talent hebben gekregen om onderricht te geven dan kunnen we dat op vele manieren inzetten. Bijvoorbeeld maatjes om de taal te leren. Een ‘formulieren brigade’ om mensen te leren opkomen voor zichzelf. Mensen helpen zoeken naar antwoorden op vragen over de zin van het bestaan. En laten we niet vergeten wat we zelf leren door het diaconale vrijwilligerswerk en van de mensen die we ontmoeten. Want door op te trekken met mensen die het moeilijk hebben of anders in het leven staan, gaat voor onszelf een nieuwe wereld open, we zien een andere werkelijkheid, we beleven iets van het heil dat komt van God, de heling van mensen.Het is onze vrije keuze om aan het onderricht van Jezus gehoor te geven en zo ons geloof handen en voeten te geven. Liefde doet wonderen, zo kunnen we samen water in wijn veranderen. Zo kunnen we werken aan een betere kwaliteit van samenleven. Zo kunnen we opkomen voor mensen die dorsten naar gerechtigheid. Dat is een manier van leven waar we geen bittere nasmaak of kater aan overhouden.
door Bernanda van den Hengel,diocesaan diaconaal werker
Het onderricht van Jezus wil ons bij de bron van het leven brengen. Die bron om van te leven hebben we nodig om de werken van barmhartigheid te kunnen doen. Als die bron opdroogt, dan gaat dat ten koste van de continuïteit en kwaliteit van diaconaal handelen. Ook al lijkt alles in kannen en kruiken, als we niet handelen vanuit navolging van Jezus Christus dan zou het weleens kunnen stranden in een papieren kwaliteit. Terwijl juist de caritas garant wil staan voor daadwerkelijke hulp aan mensen die tussen de wal en het schip vallen.
Een treffende samenvatting van de boodschap van Jezus hoorde ik tijdens een afscheid van een caritasbestuurder. We hebben toen de volgende woorden gebeden: “Jezus at met zondaars en Hij vond de minste mens goed genoeg. Blinden zagen Zijn goedheid, doven hoorden Zijn hart. Verlamden kwamen door Hem in beweging, melaatsen voelden zich bij Hem rein en armen waren bij Hem rijk.” Ook wij kunnen een bron van erbarmen voor elkaar zijn en elkaar laven.Twee werken van barmhartigheid komen in dit artikel aan de orde, één van de lichamelijke werken en één van de geestelijke: de dorstigen laven en onderricht geven. Het is een goede combinatie, want
leren en doen versterken elkaar en volgen elkaar op. Daarom gebruikte Jezus vaak wonderen om uit te leggen wat hij bedoelde. De wonderen laten iets zien van het heil dat komt van God, de reddende levenskracht die in Jezus werkt.
Het eerste wonder dat Jezus verrichtte, gaat over de dorstigen laven. Hij veranderde het water in wijn tijdens een bruiloft in Kana (Joh. 2,1-11). De dorst van de bruiloftsgasten wordt door Jezus gelest met de beste wijn. Dit optreden van Jezus verwijst naar Gods grootheid. God is zichtbaar in wat Jezus doet en door Jezus leren wij God kennen. In het gesprek met een Samaritaanse vrouw vraagt Jezus zelf om wat te drinken. Uiteindelijk zegt Jezus “… wie het water drinkt dat Ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat Ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft” (Joh. 4,10-14). Verderop in dit Evangelie riep Jezus: “Laat wie dorst heeft bij Mij komen en drinken! Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in Mij gelooft” (Joh. 7,37-39). In het verhaal van Johannes wordt de uitdrukking ‘levend water’ ofwel ‘stromend water’ gebruikt voor een leven schenkende God. God schenkt aan ons, via Jezus, de Geest. We worden begeesterd, bezield
om mee te werken aan de heelheid van mensen.Uit de Bijbelverhalen blijkt dat Jezus een Joodse leraar was. Hij trok vrijelijk op met lieden die in de toenmalige samenleving een marginale positie innamen (‘tollenaars en zondaars’) en deelde met hen zijn tafel. In Zijn onderricht gaf hij een nieuwe interpretatie van de zwaartepunten van de Thora: de liefde tot God en tot de naaste, maar hij verscherpte deze verplichtingen door ze ook van toepassing te verklaren op vreemdelingen en vijanden en op mensen
nderricht gevenOen de dorstigen laven
