ONDERNEMEN MET HART EN ZIEL

Jan Eltink (68) wist als middelste van drie broers het gelijknamige familiebedrijf levensvatbaar te houden. De

hartstocht waarmee de Brabantse ondernemer zich op de zaak stortte is ‘overgeslagen’ op zoon Bas. Die leidt

nu succesvol de Service Partner-vestiging in Vianen (Cuijk).

TEKST: Mirjam Vanlaer FOTOGRAFIE: Ruben Schumacher

ERM - f eb rua r i 201530

ERM1502P30-33.indd 30ERM1502P30-33.indd 30 19-01-15 13:3919-01-15 13:39

DE VISIE VAN?????? ?????????????????????

Het Noord-Brabantse dorp telt slechts 1200 inwoners, een bevol-

kingsaantal dat op termijn meestal geen vetpot belooft voor ondernemers. Toch is de familie Eltink al 78 jaar actief in het plaatsje in het land van Cuijk. In het centrum van het dorp is het karakte-ristieke jaren-dertig-pand inmiddels de enig overgebleven winkel. Waar in de nabije omgeving grotere zaken ‘sneu-velden’, wist Eltink met hard werken de zaak draaiende te houden.

BoerensmidBedrijfsopvolger en zoon Bas (41) combineert een zakelijke, onafhanke-lijke houding met een aangeboren werk-lust. Hij kan terugvallen op de support van zijn beide ouders die in het winkel-pand wonen en gewend zijn het belang van klanten tot laat in de avond te laten prevaleren boven hun eigen rust. Vader Eltink begon in 1936 als boeren-smid in het dorp. De monden van de zes kinderen (waaronder drie zonen) werden gevoed door tevens als verkooppunt te dienen van alles wat de dorpsbewoners nodig hadden. Van pannen tot fi etsen en in toenemende mate elektrische appa-raten: een scala aan artikelen passeerde de kassa van het familiebedrijf. Twintig jaar lang had de familie ook een tank-station naast de elektroretailactiviteiten.

“Meeschakelen”, zo herinnert Jan’s meewerkende echtgenote Mieke zich het overlevingsrecept uit die dagen.

“Op een gegeven moment werden er zelfs tuinmeubels en grasmaaiers verkocht.”De oudste zoon Eltink koos er in die dagen voor zelf een Eltink Electroworld-

vestiging in het grotere, nabijgelegen Cuijk te beginnen. Diens opvolger had een harde dobber in de jongste crisis-jaren en draaide in november 2013 de deur van de Cuijkse vestiging op slot.

WerkplaatsIn Vianen was het de jongste broer

Eltink die de door de ouders gestartte zaak had overgenomen. De formule ‘verkopen wat je verkopen kunt’ begon midden jaren tachtig slijtage te vertonen. Naast wit- en bruingoed kende de zaak een assortiment neven- en seizoensarti-kelen. “Maar voor kerstspul, servies en cadeau-artikelen kwamen de mensen

“Je werk moet je hobby zijn, anders red je het niet.” Deze mentaliteit, gecombineerd met een sterk gevoel voor onder-nemerschap, heeft ervoor gezorgd dat de familie Eltink haar elektrozaak draaiende weet te houden. Van benzine tot tuin-maaiers, alles heeft Eltink verkocht. Maar nu ligt de nadruk op witgoed en klein huishoudelijk. Met succes, want een paar jaar geleden werd een extra werknemer aangenomen.

31ERM - f eb rua r i 2015

Ondernemersvisie

ERM1502P30-33.indd 31ERM1502P30-33.indd 31 19-01-15 13:3919-01-15 13:39

niet meer naar het dorp”, schetst Mieke Eltink het effect van de toenmalige concurrentie van de warenhuizen.De jongste mannelijke telg Eltink telde zijn zegeningen en besloot zo rond de periode van het 50-jarig bestaan, over te stappen op een eigen onder-neming in draad en kabel. Pas op dat moment kwam middelste zoon Jan Eltink (die sinds zijn twaalfde altijd op de achtergrond had meegewerkt) duidelijker in beeld. Hij nam in 1990 de werkplaats van de winkel in Vianen over van zijn broer.

Vanuit die werkplaats werd namelijk ook gerepareerd voor de vestiging van de broer in Cuijk. Het was een bijzondere start. De winkel stond, op een assorti-ment onderdelen na, leeg. Jan Eltink:

“We hadden een goede boterham aan de reparaties, maar je kreeg ook vaak de vervelendste klusjes.”

V&DTwee kwesties speelden de onderne-

mers in Vianen door het hoofd. “Het was eigenlijk toch een te mooi pand voor alleen onderdelen en wat als de zaak in Cuijk een keer zou stoppen?”Warenhuis V&D kwam in Jan’s begin-dagen van het zelfstandig ondernemer-

schap met een antwoord. De fi rma, die destijds ook witgoed

verkocht, had iemand nodig om in een straal van zestig kilometer de reparaties te verrichten. Jan Eltink had de exper-tise in huis en nam de klus graag aan. De eigen ‘winkel’ stond in die dagen een beetje op het tweede plan.Jan : “Vier dagen in de week waren wij voor V&D in de weer in het rayon Eind-hoven, Den Bosch, Arnhem, Utrecht. We hebben dat een jaar of vier gedaan en hebben daar echt klanten aan over-gehouden. De eigen ‘winkel’ deden we toen in twee dagen.”Het waren lange dagen. Jan: “Je begon om zeven uur ’s ochtends, op weg naar bijvoorbeeld Utrecht. ’s Avonds om acht

uur was je thuis.” Mieke Eltink: “Het kwam er op neer dat we een tijdlang de winkel van vier uur ’s middags tot tien uur ’s avonds deden.”

ServicepartnerZoon Bas kwam in 1994 in de zaak. Met een studie aan de Middelbare Detail-handel School als achtergrond heeft hij oog voor zakelijke kansen. De focus lag eerst vooral op reparaties. Bas was voorstander van verbreding van het aanbod. “Verkopen, dat kunnen wij ook”, meldde hij zijn ouders.Jan: “Alleen aan de reparaties was een goede boterham te verdienen. Maar: als je goed met de vertegenwoordigers overweg kunt, kun je een goede inkoop-prijs bedingen en dan kun je ook met de internetprijzen mee.” Dankzij de zakelijke insteek van Bas, die energie steekt in het contact met de vertegen-woordigers en het vinden van de goede inkoopprijs, is er volgens Eltink senior een situatie ontstaan die wederzijds goed werkt.Belangrijk voor het voortbestaan was

ONDERNEMEN MET HART EN ZIEL

‘Van vier uur ‘s middags tot tien uur ‘s avondsdeden we de winkel’

ERM - f eb rua r i 201532

ERM1502P30-33.indd 32ERM1502P30-33.indd 32 19-01-15 13:3919-01-15 13:39

ook de beslissing om niet alles te willen verkopen. “Wij moesten kiezen voor witgoed en klein huishoudelijke appara-tuur en geen bruingoed meer.” Eltink voert apparatuur van ondermeer AEG, Siemens, Miele en Bosch en Beko. Midden jaren negentig zocht Eltink om de inkoopkracht verder te vergroten aansluiting bij Servicepartner, die in Europa 5000 aangesloten winkels heeft. “Die formule gaf meer vrijheid om de zaak naar eigen inzicht aan te kleden. Je hoeft ook geen tweehonderd apparaten op voorraad te hebben staan.”

Extra werknemerDe openingstijden hebben de onderne-mers aangepast aan het consumenten-gedrag. Alle doordeweekse dagen is de winkel (150 vierkante meter) geopend tot zeven uur ’s avonds. “Die laatste anderhalf uur is erg populair. Later open op vrijdag hebben wij afgebouwd en aan koopzondag doen wij ook niet. Wij vinden: laat die zondag maar aan ons.”Sinds een paar jaar heeft Eltink een extra werknemer in dienst om het reparatie- en serviceniveau op peil te houden. “We hebben gekozen voor een jonge dertiger: iemand die we zelf helemaal hebben opgeleid. Hij komt uit de logistieke branche.” Dat de onderne-mers daarmee niet de makkelijkste weg gekozen hebben, erkennen ze graag.

“Maar we hebben een eigen manier van met klanten omgaan. Beleefdheid, rustig en netjes blijven tegen klanten is belangrijk. Deze man kan goed met de klanten overweg en met ons.”

OverlevenDe bouw van een nieuwe wijk met veertig woningen in het kader van het dorpsvernieuwingsplan was de afge-lopen vijf jaar zeker een opsteker voor het klantenbestand van de Brabantse zaak. “Wij hebben ook een beetje geluk gehad dat alles goed gegaan is. Mensen kunnen nu eenmaal niet zonder wasma-chines. Hierdoor kunnen wij overleven”, realiseren de Eltinks zich.Andere ondernemers in het dorp

moesten noodgedwongen het veld ruimen: de kruidenier bleek geen bestaansrecht meer te hebben, voor twee bakkers gold hetzelfde verhaal en ook de boerderijwinkel, fournitu-renzaak, fi etsenzaak en frituur konden

de deuren sluiten. “Je kunt moeilijk de hele dag openblijven voor een pak suiker”, erkent Eltink de problematiek van deze

ondernemers. Aan de andere kant is Eltink ervan overtuigd dat voor onderne-merschap meer vereist is dan sturen op fi nanciële resultaten. Aan het woord is dan een man die al op zijn twaalfde bij weer en ontij op de fi ets naar de klanten reed voor reparaties.

Jan: “Het is voorgekomen dat de paters van school belden dat ik vanwege de sneeuw niet naar de les hoefde te komen. Even later zaten wij wel bij diezelfde paters op het dak om antennes te plaatsen.”Hij kan er wel om lachen tegenwoordig maar toch blijft het een les ‘werkhou-ding’. “Je moet met hart en ziel onder-nemen, anders red je het niet. Je werk moet je hobby zijn. Het blijft altijd hard werken. Tegenwoordig werkt de jeugd geen tachtig uur per week meer. Je moet die werkuren ook niet willen omrekenen naar wat je uiteindelijk per uur verdient want dan doet niemand het meer.”

‘Met diezelfdepaters op het dak’

33ERM - f eb rua r i 2015

ERM1502P30-33.indd 33ERM1502P30-33.indd 33 19-01-15 13:3919-01-15 13:39