Nuweetjehet 1 2015

NUMMER 1 I JAARGANG 2015

Personeelsmagazine voor en door UHasselt-personeelsleden

Nu weet je het!

Ruben Evens, in de ban van de nachtzwaluw

Q&A

2

OLOFON

Hoofdredactie Koen SantermansRedactie Arne Biesmans& eindredactie Birgit LeenVormgeving Dave Bosmans Mayte Gomez SanchezFotografie Liesbeth Driessen Marc Withofs Dave BosmansDruk ProfeelingVerantwoordelijke uitgever Marie-Paule Jacobs beheerder UHasselt Universiteit Hasselt campus Hasselt Martelarenlaan 42 BE-3500 Hasselt

Inhoud03 Instellingsreview: acht vragen, acht antwoorden 04 Ruben Evens over zijn zoektocht naar de Nechisar nachtzwaluw 09 Facts, nieuws uit de faculteiten en onderzoeksinstituten 13 Dienst Onderzoekscoördinatie in de kijker 18 Nieuwjaarsreceptie in beeld 20 VLUP met ons mee 22 Voor u bezocht 25 Weet je dit nog? – foto uit de oude doos 26 Agenda 27 Personeelsweetjes 28 De ‘position switch’ van Manu Villé 30 Herkenrode ‘sneak peek’ 32 UHasselt goes Oscars: Promofilmpjesinpremière 34 #UHasselt 35 P.O Werpoint 36 Paul Smith zegt ‘hello’

C1. WAT IS DAT, DE INSTELLINGSREVIEW?De instellingsreview is een periodieke toetsing van de kwaliteit van het onderwijsbeleid van een universiteit of hogeschool. Ze vertrekt vanuit vier vragen: wat is de visie van de instelling op de kwa-liteit van haar onderwijs? Hoe wil ze deze visie re-aliseren? Hoe meet de instelling in hoeverre deze visie op kwaliteit gerealiseerd wordt? En hoe werkt ze aan verbetering? Een reviewcommissie focust dus op vier onderwerpen: visie en beleid, beleids-uitvoering, monitoring en verbeterbeleid.

Alle beleidsterreinen ter ondersteuning van de kwaliteit van het onderwijs maken deel uit van de review, dus ook het beleid op vlak van on-derzoek en (maatschappelijke en wetenschap-pelijke) dienstverlening. De kwaliteit op zich van het onderzoek en de dienstverlening wordt ech-ter niet beoordeeld.

2. WIE ZIT IN DIE REVIEWCOMMISSIE?De reviewcommissie bestaat telkens uit vijf

Q&A

3

VOORAAN

INSTELLINGSREVIEWNet als alle andere Vlaamse universiteiten moet ook de UHasselt een instellingsreview ondergaan. Maar wat betekent dit nu eigenlijk? Hoe werkt zo’n instellingsreview precies? Acht vragen, acht antwoorden!

leden, onder wie één student. Alle leden worden aangeduid door de NVAO.

3. HOE VERLOOPT DE INSTELLINGSREVIEW PRECIES?De instellingsreview verloopt in vijf stappen. Eerst is er een bestuurlijk overleg tussen de in-stelling en de NVAO. Daarbij komen onder meer deorganisatiestructuur,profileringvandeinstel-ling, recente ontwikkelingen, samenstelling van de commissie, tijdspad… aan bod.

Daarna stelt de instelling een ‘kritischereflectie’ op, die de vraag beantwoordt hoe zij de kwali-teitvanhaaronderwijsgarandeert.Dereflectiegeeft een duidelijk beeld van het voorbije en hui-dige onderwijsbeleid en van behaalde resultaten op dit vlak.

In een derde fase volgt een locatiebezoek van twee tot vijf dagen. Na het eerste bezoek van de commissie volgt – twee tot vier weken later –

een tweede bezoek. Daarbij gaat de commissie bijenkelespecifiekeopleidingennaofdevisieen het beleid effectief worden uitgevoerd. Daar-naast onderzoekt ze instellingsbreed een be-paald thema of accent, bijvoorbeeld employabi-lity skills, de internationale dimensie…

Als vierde stap gaat de commissie aan de slag met haar bevindingen. Ze zal per onderwerp alle positieve en kritische elementen wegen en haar oordelen (voldoet, voldoet ten dele, vol-doet niet) motiveren. Op basis daarvan formu-leert de commissie haar eindoordeel (positief, positief onder voorwaarden of negatief).

Tot slot stelt de commissie haar evaluatierap-port op. Dat bestaat uit een samenvattend advies, een uitgebreide rapportage en een al-gemene afweging van haar finaal oordeel. Inhet rapport staan overigens niet alleen feitelijk onderbouwde bevindingen, maar ook overwe-gingen en eventuele aanbevelingen.

4. WAT ZIJN DE MOGELIJKE GEVOLGEN?De eerste ronde instellingsreviews (periode 2015-2017) is eigenlijk een ‘nulmeting’. Aan die review worden dan ook géén rechtsgevol-gen verbonden. De resultaten worden wél pu-bliek bekendgemaakt, dus een minder goede instellingsreview zou zich kunnen laten voelen op vlak van bijvoorbeeld rekrutering. Vanaf de tweede ronde instellingsreviews (dus vanaf 2020) zijn er wél rechtsgevolgen.

5. WANNEER VINDT DE INSTELLINGSREVIEW VAN DE UHASSELT PLAATS?In 2017 (de aanvraag gebeurt overigens al in april 2015). De UHasselt is daarmee als laatste Vlaamse universiteit aan de beurt. De VUB en UAntwerpen volgen dit najaar al. De instellings-reviews verlopen dus niet gelijktijdig.

6. HOE VER STAAN WE AL?De UHasselt is momenteel bezig met de voor-bereidingen van de proefaudit op 26 mei. Con-crete acties die ze daarbij onderneemt, zijn: een zelfevaluatie van het organisatiemodel van de UHasselt, het optimaliseren van kernprocessen, bevoegdheden scherpstellen…

7. EN WAT IS DE VOLGENDE STAP?Over de resultaten van de proefaudit wordt ge-communiceerd tijdens de Onderwijsdag (17 no-vember 2015). Tegelijk wordt een verbeterplan op-gesteldeneenkritischezelfreflectiegeschreventervoorbereiding van de instellingsreview begin 2017.

8. TOT SLOT: VERVANGT DE INSTELLINGS-REVIEW DE VISITATIES?De Vlaamse regering heeft universiteiten en ho-gescholen de mogelijkheid geboden om zich – via een zogenaamde ‘pilot’ – te laten beoor-delen op de mate waarin de instelling de be-waking van de kwaliteit van haar opleidingen in eigen regie aankan. In het geval van zo’n ‘derde review trail’ worden de opleidingsvisitaties op-geschort. De UHasselt heeft voor deze optie (instellingsreview+) gekozen.

Opleidingsvisitaties blijven echter wél bestaan voor o.a. opleidingen in een hersteltraject, nieu-we opleidingen…

4

“AL SINDS MIJN TWAALFDE GEFASCINEERD DOOR

NACHTZWALUWEN”

RUBEN EVENS (CMK) SPEURDE IN ETHIOPIË NAAR DE ‘NECHISAR NACHTZWALUW’

xpedition solala, het zou de titel kunnen zijn van een film gebaseerd op de fantasie van Jules Verne. Maar het is pure wetenschap: de zoektocht naar ‘Camprimulgus solala’, een nachtzwaluwsoort die 25 jaar geleden werd ontdekt maar sindsdien niet meer is gezien. Zowat de heilige graal van de ornithologie. Doctoraatsstudent Ruben Evens (CMK) trok naar Nechisar National Park in Ethiopië, in de hoop als eerste wetenschapper de mysterieuze vogel te ontdekken.E

5

GECOVERD

6

Eerst een lesje geschiedenis: in 1990 stootten enkele Britse wetenschappers in het Nechisar National Park op een doodgereden nachtzwa-luw. Het enige wat overbleef, was een vleugel – even groot als die van de Europese nacht-zwaluw, maar donkerder (en wat rossig) van kleur en met opvallend grote, witte vlekken op de pennen. “Haast bij toeval hadden de weten-schappers dus een nieuwe soort ontdekt die vandaag in de boeken staat als de Nechisar nachtzwaluw of Camprimulgus solala (sol be-tekent één, ala vleugel)”, zegt Ruben Evens. “Sinds die ontdekking is er echter geen spoor meer van deze nachtzwaluwsoort teruggevon-den. Zes jaar geleden zou een groepje in het-zelfde gebied eenNechisar nachtzwaluw gespot

hebben, maar hun beschrijving is zó vaag dat ik het erg onwaarschijnlijk acht.”

Hoe kom je erbij om aan die zoektocht naar de, zeg maar, ‘Bigfoot onder de vogels’ te beginnen? Toen ik vorig jaar aan mijn doctoraatsonderzoek (over de Europese nachtzwaluw in Limburg, red.) begon, leek het ons interessant om ooit op zoek te gaan naar een onbekende nachtzwa-luwsoort. Ik nam contact op met BirdLife Inter-national en binnen letterlijk vijf minuten kreeg ik een mailtje. Of ik geen zin had om in Ethiopië onderzoek te doen naar de Nechisar nachtzwa-luw, liefst nog dit jaar? Zo’n buitenkans kon ik niet laten liggen. Vier januari zijn we dan naar Ethiopië gevlogen.

Je bent met een heus onderzoeksteam naar Nechisar National Park getrokken…Ik en nog zes anderen. Eddy Ulenaers van het Agentschap Natuur en Bos, Frederik Thoelen en Michiel Aerts van het Natuurhulpcentrum, UHasselt-studente Doortje Theunissen, KU Leuven-doctoraatsstudent Matthias De Been-houwereneenHongaarsebiologe,ZsofiaGal-lai. Ieder met een eigen specialiteit en achter-grond, want de expeditie draaide niet louter om die nachtzwaluw. We hebben ook insecten, am-fibieënenzoogdierengeobserveerdeninkaartgebracht.

Nechisar National Park is 514 vierkante kilome-ter groot. Hoe begin je in hemelsnaam aan die zoektocht naar de spreekwoordelijke naald in de hooiberg?We hebben deze expeditie een jaar voorbe-reid. In november nog ben ik in Tring, 48 kilo-meter ten noordwesten van Londen, die ene vleugel gaan bestuderen. Ik heb er eveneens gesproken met de ontdekkers. We wisten ook dat één vierde van het Nationaal Park inge-palmd is door de lokale bevolking en zó gede-gradeerd is dat er geen wild life meer zit. En dan is er nog ons materiaal en onze uitrusting: we zijn naar Ethiopië vertrokken met zes kof-fers vol radiozenders, verrekijkers, camera’s, lenzen, maatbekers, voedsel… Een deel had-den we al, een deel hebben we van sponsors gekregen.

LEEUWENDan maar de belangrijkste vraag: en?Geen Nechisar nachtzwaluw gevonden. We hebben 95 procent van nachtzwaluwen in Nechisar kunnen vangen, ringen, fotografen en opmeten, maar er zat géén Nechisar nachtzwa-luw tussen.

Ben je zeker dat je ‘m niet over het hoofd gezien hebt?Wetenschappers kunnen zich natuurlijk vergis-sen, maar we zijn honderd procent zeker van onze zaak. We hebben drie vierde van het park uitgekamd. Als de Nechisar nachtzwaluw er was, dan hadden we ‘m gezien. Van alle vleu-gels die we hebben gemeten, kwam er geen enkele in de buurt van die ene grote vleugel uit 1990.

Beschouw je de expeditie dan als geslaagd of niet?Absoluut. Onze expeditie toont namelijk aan dat de Nechisar nachtzwaluw ofwel uitgestor-ven is ofwel een trekvogel is – en dus geen vogel die uitsluitend in Nechisar voorkomt, zoals verondersteld werd. Ook verschilden de

77

nachtzwaluwsoorten die we vingen van die in voorgaande expedities. Maar ook op andere vlakken boekten we succes. De meeste grote zoogdieren die in het park voorkomen, hebben we op camera kunnen vastleggen. Dat is cru-ciaal voor de bescherming van het gebied. Zo hebben we beelden kunnen maken van een leeuwin. Opmerkelijk, want volgens een rap-port uit 2009 was de laatste leeuwin in het park doodgeschoten. We hebben ook bewijs voor de aanwezigheid van een mannetjesleeuw: luid gebrul én pootafdrukken.

Gaan jullie nu concrete aanbevelingen op vlak van natuurbeheer en bescherming formuleren?Dat is de bedoeling. Het Nechisar National Park staat erg onder druk door overbegra-zing, houtkap en illegale jacht. De wegen zijn ook zeer slecht onderhouden. Eigenlijk zou het beter zijn om het deel van het park dat al gedegradeerd is, terug te geven aan de lokale bevolking. Maar de rest – het grootste gedeelte – zou hermetisch afgesloten en be-schermd moeten worden. De bevolking hoort dat natuurlijk niet graag, want zo verliezen ze een bron van inkomsten. In Ethiopië is eten dé prioriteit, niet natuurbehoud.

Hoe viel het contact met de lokale bevolking overigens mee?Dat contact verliep heel vlot, met dank aan de zes scouts die ons overal begeleidden. In som-mige dorpjes hadden ze nog nooit een blanke gezien, dus we waren een grote curiositeit. Een vader heeft me zijn dochter zelfs aangeboden als vrouw, voor 1,5 euro. Ik kreeg er ook vijftig koeien bovenop. Een ongemakkelijk moment-je…

KALASJNIKOVHoe zag een gemiddelde expeditiedag er eigen-lijk uit?Gewoonlijk stonden we ’s morgens tegen zes-sen op en trokken naar de rivier om er insecten te vangen en vogels te ringen. We speurden dan naar nestplaatsen, plaatsten camera’s en inventariseerdenzoogdieren, insectenenamfi-bieën. Tegen 10 uur werd het meestal bloed-heet en zochten we de schaduw van ons kamp op. Daar bekeken en verwerkten we alle data, aten of rustten wat. Rond 18 uur vertrokken we richting de vlakten, om er nachtzwaluwen te onderzoeken. Om een uur of 2, 3 kropen we in bed. Dat zijn lange, intense dagen, ja. Maar op zulke expedities leef je nu eenmaal op het

bioritme van de dieren.

Zijn jullie ooit in gevaar geweest?Onze scouts, gewapend met kalasjnikovs, gingen elke dag met ons mee op pad. Die kalasjnikovs waren wel behoorlijk oud en de scouts hadden elk slechts twee kogels op zak. Honderd procent veilig voel je je dan toch niet (lacht). We hebben enkele spannende momen-ten beleefd, maar vaak waren we ons daar pas achteraf van bewust. Zo is een luipaard tot twee meter van ons gepasseerd. Wij waren vogels aan het kijken en hadden dat niet in de gaten, tot we de verse afdrukken zagen. En de luid brullende leeuw waarover ik het eerder had? Die bleek op minder dan één meter van onze camouflagetentgeweesttezijn.

Ook frustraties en teleurstellingen gekend?Onze reptielen-expert Michiel moest na enkele dagen weer naar België omdat hij was gebeten door een vleermuis. Het was de verstandigste optie – hij had vaccinaties nodig – maar alles-behalve leuk. En dat de Ketnet-reportage in het water viel door een misverstand, vonden we ook jammer. De parkautoriteiten dachten dat de crewleden onderzoekers waren en als je ►

8

GECOVERD

onderzoek wil doen in het park, moet je je re-gistreren. Ik heb u-ren-lang proberen duidelijk te maken dat de Ketnet-crew niet aan onderzoek kwam doen. Tevergeefs. Opmerkelijk genoeg was de cameraman drie dagen eerder wél bin-nengeraakt.

Zo’n expeditie lijkt me ook behoorlijk back to basics. Was dat moeilijk?Wel, de dames uit het team waren erg teleur-gesteld door de hot springs. Ze hadden zich daarbij toch iets lichtjes anders voorgesteld dan een betonnen bak waardoor een centimeter stinkend water stroomde…

Maar elke dag douchen bijvoorbeeld…Neen, dat was er niet bij. En die voedselzakjes word je na verloop van tijd ook beu. Een keer hebben we trouwens een geit gekocht en be-reid. Ik heb ondervonden dat je van twee dagen geit eten erg ziek kan worden. Ach, alles voor de wetenschap.

WEG VAN DE WERELDJe schreef al je masterthesis over de nacht-zwaluw, nu is er dus je doctoraatsonderzoek en deze vrijwillige expeditie… Waar komt die fas-cinatie voor nachtzwaluwen eigenlijk vandaan?Vanaf mijn twaalfde staat mijn leven in het teken van deze vogels. Nachtzwaluwen zie je bijna nooit, ze zijn nogal schuw. Waar slapen ze? Waar broeden ze? Je moet echt op zoek... Ook als het gaat om beheermaatregelen zijn de nachtzwalu-wen trouwens ondervertegenwoordigd. Er is op

dat vlak nog wel wat werk te verrichten. Al die aspecten spreken me enorm aan.

Maar kom jij uit een familie van ornithologen?Neen hoor. Toen ik klein was, ging ik op zondag wel eens samen met mijn ouders wandelen. Zo herinner ik me nog dat ik een pluim van een Vlaamse gaai vond, ik heb ‘m bijgehouden. En hoe gaat dat dan? Je leest vogelboeken, komt de verkeerde vrienden tegen en, hup, je bent vertrokken (lacht).

Intussen ben je weer een tijdje in België. Hoe viel die sprong van de natuur naar de campus mee?De expeditie was een life changing experience: we waren constant bezig met de natuur en ons onderzoek, ver weg van Facebook en andere sociale media. Zo afstand kunnen nemen, was fantastisch. En het is een cliché, maar door al die contacten met de lokale bevolking besef je hoe goed wij het wel hebben. Dat zijn toch heel wat goede dingen om mee naar huis te nemen. En hier ligt er genoeg werk op de plank, zoals mijn doctoraat en veldonderzoek in Limburg. Bovendien gaan we met de Ethiopische autori-teiten verder praten over hoe we Nechisar Nati-onal Park kunnen redden.

Ga je nog terug?Ik zou ooit in het broedseizoen willen terugkeren naar Nechisar National Park. De bedoeling is dan om nóg intenser te gaan zoeken en het mysterie van de Nechisar nachtzwaluw te ontrafelen.■

FACTS

9

Voor het ITP (‘Road Safety in Low and Middle Income Countries: Challenges and Strategies for Improvement’) zakten deelnemers uit alle uithoeken van de wereld (Ghana, Zimbabwe, Nepal, Oeganda, Ethiopië, Kenia, Bangladesh, Rwanda, Indonesië en Bolivië) voor een perio-de van drie maanden af naar de UHasselt. De focus van het programma ligt op infrastructuur, gedrag en beleid. Het lesprogramma werd aan-gevuld met uitstappen, om good practices op het gebied van verkeersveiligheid te ervaren. Zo bracht het internationaal gezelschap een bezoek aan Maastricht (foto) – dat met zijn ver-keersbeleid een voorbeeldfunctie vervult – en aan het Vlaams Verkeerscentrum in Antwerpen.

Het International Training Programme wordt medegefinancierddoorVLIR-UOS.Inseptem-ber start een nieuwe editie.

Gebouw D heeft zowaar de cartoonpagina van ‘The Mint’ – de tweede grootste zakenkrant van India – gehaald. Gokul Gopalakrishnan nam in 2013 deel aan de Road Safety Training voor Professionals (KOI) van IMOB (mede gefinan-cierd door VLIR-UOS). Hij werkt voor de Indiase wegpolitie, maar is ook tekenaar. In zijn cartoons wil hij kinderen sensibiliseren rond verkeersvei-ligheid. Daarvoor doet Gokul onder meer een beroep op de training die hij tijdens KOI kreeg. Hij heeft het in zijn cartoon over de “minimalist splendour” van campus Diepenbeek.

Voor haar International Training Program-me (ITP) verwelkomde IMOB voor het tweede jaar op rij twaalf onderzoekers uit tien landen. De deelnemers – met een aca-demische achtergrond in verkeersveilig-heid – trokken onder meer naar Maastricht.

IMOB ONTVANGT STUDENTEN UIT DRIE CONTINENTEN

GEBOUW D VEREEUWIGD IN… INDIASE KRANT

10

BIOTECHDAGOp 19 oktober nam BIOMED – samen met Life-TechLimburg en Hogeschool PXL – deel aan de Biotechdag in Gent. Thema van het evenement was ‘Ontstekings- en infectieziekten en immu-niteit’. BIOMED liet het grote publiek er kennismaken met de witte bloedcellen en immuun- cellen.

I-BRAIN FESTIVALOp het I-Brain Festival in Leuven ging de BIO-MED-aanwezigheid evenmin onopgemerkt voorbij. Zo liet onderzoeker Bert Brône ske-letspieren van de vingers bewegen met elek-trostimulatie. Samen met de collega’s van EDM stelde BIOMED ook het succesvolle

Rector Luc De Schepper beet de spits af met een korte toespraak over het groeiende aantal doctoraatsstudenten en het belang van com-municatie op zowel wetenschappelijk als soci-aal vlak. Nele Nivelle en Ilse Van Damme (DOC) gingen daarna onder meer even in op de oprich-ting van een ‘feestcomité’ (dat zal instaan voor de organisatie van allerhande sociale activitei-ten voor PhD’s) en op een nieuw project waarin

Ook in de laatste dagen van het ‘Jaar van het Brein (2014)’ toonde onderzoeksinstituut BIOMED zich van zijn actiefste kant.

De doctoral schools organiseerden op 21 november (voor het eerst) ‘PhDrinks’. “Doctorandi werken hard. We willen hen niet alleen cursussen en workshops bieden, maar ook bijdragen aan de sociale cohesie. In tijden van stress is het altijd mooi meegenomen om mensen te ontmoeten die in hetzelfde schuitje zitten en kunnen fungeren als klankbord.”

BIOMED IN ACTIE

DOCTORAL SCHOOLS SERVEREN ‘PhDRINKS’

I-TRAVLE-project voor, dat de arm-revalidatie van patiënten met MS en CVA via trainingsoefeningen en –games moet verbeteren.

BIOMED-DAGHet kalenderjaar van BIOMED werd afgesloten met de traditionele BIOMED-dag, waarop onder meer nieuw onderzoek wordt voorgesteld, belangrijke samenwerkingsverbanden toegelicht en de out-put besproken. “Niet alleen afgelegde doctora-ten en publicaties zijn belangrijk voor de verdere groei van het instituut. Ook samenwerking met bedrijven via contractonderzoek, onze foren-sische afdeling bijvoorbeeld, zijn één van de

succesfactoren in het BIOMED-verhaal waarop we moeten blijven inzetten”, aldus vicedirecteur Niels Hellings. De BIOMED-dag werd afgeslo-ten met een quiz én kerstfeest.

NIEUWE PhDRINK OP 24 APRIL!Graag nodigen de doctoral schools alle UHasselt-doctorandi uit voor de tweede editie van PhDrinks op 24 april om 15 uur. Op het programma staat een ludieke (maar informatieve) workshop ‘How to Sell Myself During a Job Interview’. Daarna volgt er – uiteraard – een receptie.

gevorderde doctorandi als mentor kunnen fun-geren voor beginnende collega’s. Daarna werd er dan eindelijk geklonken, waarbij de docto-raatsstudenten nieuwe contacten konden leg-gen en bestaande versterken. “Het feit dat een aantal onder hen met geen stokken buiten te krijgenwarennaafloopvandereceptie,iseenmooie uiting van de positieve evaluatie die het evenement kreeg.”

11

IN DE PRIJZEN

Bart Kuijpers (Theoretische informatica) en co-auteurs Joos Heintz en Andrés Rojas Pa-redes hebben tijdens de Foundations of Com-putational Mathematics conferentie in Mon-tevideo (Uruguay) de ‘Best Paper Award’ gekregen. De prijs wordt uitgereikt door het

Tinne Lommelen (SEE) en Katelijn Quartier (ARK) hebben op het International Colloquium on Design, Branding and Marketing (ICDBM) in Nottingham een ‘Best Research Paper Award’ in de wacht gesleept. ‘Retailing & Design: Combining the Best of Both Worlds’ – over de opzet en het doel van de Masterclass

TOPTIJDSCHRIFT BEKROONT PAPER BART KUIJPERS (WET)

VICERECTOR ONDERWIJS IN VIETNAM

BEST PAPER AWARD VOOR SEE MASTERCLASS ADVANCED RETAIL

FACTS

internationale toptijdschrift Journal of Complexi-ty en bekroont “uitzonderlijke onderzoeksresul-taten”. De jury loofde het bewuste artikel (‘Soft-ware Engineering And Complexity in Effective Algebraic Geometry’) omwille van de “originali-teit en robuuste wiskundige onderbouw”.

Advanced retail design – werd in het bijzonder gewaardeerd omwille van de aanpak van de cur-sus. Daarnaast had de jury ook lovende woorden voor de bijzondere samenwerking tussen de op-leidingen marketing en interieurarchitectuur, die de cursus mogelijk gemaakt hebben.

“Vietnam is één van de vier strategische landen waar we als UHasselt projecten willen ontwik-kelen”, zegt vicerector Rigo. Op het programma

Prof. dr. Jean-Michel Rigo bezocht in januari Vietnam. Daar nam de vicerector Onderwijs onder meer deel aan een conferentie in het kader van een VLIR-UOS-programma.

Prof. dr. Niels Hellings (BIOMED) heeft van de Belgische Charcot Stichting een subsidie van 16.000 euro ontvangen. Het Fonds maakt elk jaar 200.000 euro vrij voor fundamentele en klinische onderzoeksprojecten rond de behan-deling van MS (Multiple Sclerose). “In ons on-derzoek gaan we na of een bepaald type stam-cellen, dat uit het beenmerg van volwassenen kan geïsoleerd worden, hersenherstel kan be-vorderen.” De beschikbare MS-medicatie is erg succesvol in het remmen van ziekte-opstoten, maar verandert niets aan de hersenschade die optreedt. Vooral voor patiënten met een pro-gressief ziekteverloop, die nauwelijks reageren op de bestaande geneesmiddelen, is dit een groot probleem”, aldus professor Hellings.

Prof. dr. Sven Hendrix (GLW) is verkozen tot voorzitter van de Nederlandse Anatomen Vereniging (NAV). Het is de eerste keer dat een Vlaamse hoogleraar de voorzittershamer mag hanteren. Daarnaast werden ook nieuwe NAV-bestuursleden gekozen. Namens de facul-teit GLW zal Pieter Van Noten (kinesitherapie) ze-telen in het bestuur van de NAV. Samen met Evie Vereecke (KU Leuven-Kortrijk) brengt dat het aantal Vlamingen in het bestuursorgaan op drie.

Meer nieuws lees je op www.uhasselt.be/intranet, onder de rubriek ‘Opmerkelijk’.

NIELS HELLINGS (BIOMED) LAUREAAT CHARCOT STICHTING

SVEN HENDRIX VERKOZEN TOT VOORZITTER NEDERLANDSE ANATOMENVERENIGING

van zijn prospectiebezoek stond een conferen-tie in Hué en gesprekken met potentiële part-ners in Ho Chi Minh en Hanoi.

FACTS

12

Voor de gelegenheid kwam de internationaal bekende architect Juul Vanleysen getuigen over de pijnpunten in het beroep. Zijn kantoor Holistic Architecture moest in september 2014 – tot ver-bazing van velen – de boeken neerleggen. Van-leysen sprak onder meer over de “schrijnende wedstrijdcultuur” in België en ging dieper in op ‘emotie, ecologie en economie’. Docent Danny Windmolders: “Zijn verhaal zorgde voor een gro-ter bewustzijn bij de aanwezigen over de rol van de architect in de huidige maatschappij. Het gaf achteraf aanleiding tot veel gespreksstof.”

“We organiseren zo’n drie keer per jaar een Ar-chitectenhuiskamer, telkens op een onbekende, onmogelijke of tijdelijke locatie. Zo ging het eer-der al naar het CIAP-gebouw op de Gelatinesite en naar het tijdelijke paviljoen aan het kanaal van Hasselt. Het oude gouvernementsgebouw, een uniek historisch pand in de binnenstad, vormde dan weer het decor voor de derde editie”, zegt Danny Windmolders. “Het initiatief heeft de no-dige vruchten afgeworpen, zoals het vinden van een stageplek of juryleden en de uitwisseling van kennis.”

Docenten (en alumni) van de faculteit Architectuur en kunst organiseerden eind 2014 een nieuwe editie van de ‘Architectenhuiskamer’. Het initiatief brengt architecten, interieur- architecten en studenten samen rond een actueel thema.

‘ARCHITECTENHUISKAMER’ BRENGT STUDENT, ALUMNUS EN PROFESSIONAL ONDER ÉÉN DAK

DIENST IN DE KIJKER

13

In 2006 telde de Dienst Onderzoekscoördinatie (DOC) twee personeelsleden: Ann Peters en Martien Braekers zijn er al bij van in het begin. Sindsdien is de dienst stevig gegroeid en ondertussen is ze vijftien vrouwen en één man sterk. Directeur Ann Peters: “Er reageer-den ook altijd enkele mannen op onze vacatures hoor, maar zij kwamen nooit verder dan de schriftelijke proef. We hebben natuurlijk altijd de sterkste kandidaat gekozen, ook al zagen de foto’s bij de CV’s er soms veelbelovend uit (lacht).” Nu weet je het! bracht een bezoek aan DOC.

WHAT’S UP, DOC? DIENST ONDERZOEKSCOÖRDINATIE

14

Hebben jullie zelf ook een doctoraat behaald?Ann: De meerderheid van de stafmedewerkers wel, ja.

Leen: Een doctoraat is geen vereiste om voor deze dienst te werken. Maar ik kan me voorstel-len dat het net iets makkelijker werken is als je die achtergrond mee hebt.

Sadia: Als je zo’n onderzoekstraject doorloopt, leer je een aantal skills die nuttig zijn in deze job. Niet alleen de onderzoeks- en analytische vaardigheden, maar ook het schrijven van we-tenschappelijke publicaties of het geven van le-zingen op internationale congressen.

Ilse VD: Toch hebben we inhoudelijk heel uit-eenlopende achtergronden.

Als we vragen wie welk diploma gehaald heeft, zijn de antwoorden inderdaad heel uiteenlo-pend: “Biomedische wetenschappen, taal- en

letterkunde, communicatiewetenschappen, scheikunde, vertaler, logistiek en marketing, be-drijfscommunicatie,financiënenverzekeringen,secretariaat, biologie en bio-ingenieur en licha-melijke opvoeding.”

Ilse H: We houden wel allemaal van afwisseling inonzejobenzijnbijgevolgookheelflexibel.Erlopen dagelijks nogal wat ad hoc vragen bin-nen, waardoor je je oorspronkelijke plannen aan de kant moet kunnen schuiven.

Leen: Je komt ook met veel mensen in contact: niet alleen binnen de UHasselt, maar ook met collega’s aan de andere universiteiten.

De perceptie leeft dat jullie dienst de onderzoe-kers veel administratie oplegt. Klopt dat?Sadia: Niet iedereen beseft dat die administra-tiedruk voortvloeit vanuit het Vlaamse niveau, waar we aan moeten rapporteren. We wijzen onderzoekers er op dat dit wel in orde moet zijn.

DOC bestaat uit drie cellen en telt twee projec-ten. “In vergelijking met diensten zoals de onze aan andere universiteiten zijn wij net iets anders georganiseerd. Terwijl bij andere uniefs het per-soneel vaak verdeeld wordt volgens financie-ringsbron, vertrekken wij onder andere vanuit de onderzoekerdieopzoek isnaarfinancieringofopleiding. De cel ‘Doctoraten & onderzoekscar-rières’bestaat uitNeleNivelle,Martien,SophieIndestege, Stefanie Kerkhofs, Lieve Tulleneers en Ilse Van Damme. Daarnaast is er de cel ‘Pro-jecten, mobiliteit & data-analyse’, die zich richt op onderzoekers die financiering zoeken voorprojecten of mobiliteit. Dat zijn dan Ilse Hael-dermans, Leen Lambrechts, Helen Cheng en Annelies Stockmans”, licht Ann toe. Daphné Ver-min, Chris Bleus en Annemie Hermans vormen de derde cel: ‘Contractregistratie en -beheer’. Daphné: “Wij registreren projectaanvragen in de databank in functie van contractbeheer en rap-portering. Ook het handtekeningenproces wordt door ons opgevolgd. Dan gaat het niet alleen over onderzoeksprojecten, maar ook over de contracten met de beheerder.”

Geert Jan Bex en Sadia Vancauwenbergh wer-ken, onder DOC, elk aan een interuniversitair project. Geert Jan werkt aan een project over High Performance Computing – ook wel ‘de su-percomputer’. Hij verdeelt zijn tijd over Leuven en Diepenbeek, waar hij onderzoekers leert om de supercomputer te gebruiken. Ten slotte is er het ECOOM-project (Expertisecentrum Onder-zoek en Ontwikkelingsmonitoring, red.). Sadia: “Met dit project willen we ervoor zorgen dat on-derzoeksinformatie in heel Vlaanderen op een uniforme manier wordt beheerd, maar ook in lijn ligt met de nationale en internationale trends. Daardoor zullen onderzoekers minder tijd moe-ten investeren in de administratie en meer in het onderzoek zelf. Dat kan op Vlaams niveau een gigantische winst aan onderzoek opleveren.”

Cel Doctoraten en onderzoekscarrières: Ilse Van Damme, Sophie Indestege, Nele Nivelle, Lieve Tulleneers en Stefanie Kerkhofs.

“We merken dat onderzoekers nu meer vertrouwen hebben wanneer ze een projectaanvraag indienen”

15

Ilse H: We proberen daarom zoveel mogelijk te automatiseren, bijvoorbeeld door middel van databanken. Op dat vlak is er de laatste jaren alleszins een verbetering. We mogen ook niet vergeten dat onderzoekers naast hun kerntaak ook nog onderwijs- of dienst-verlenende taken uitvoeren. Om die combina-tie mogelijk te maken, willen we hen zo goed mogelijk ondersteunen bij het onderzoeksas-pect van hun job.

SERVICEMaar jullie krijgen wél het onderzoeksgeld los?Sadia: Het onderzoeksproject zelf is natuurlijk afkomstig van de onderzoekers, maar wij kun-nen hen tips geven om het op een bepaalde manier te schrijven. Zo verhogen we de slaag-kans van een project.

Ann: Dat is onze rol natuurlijk. Van alle finan-cieringsprogramma’s kennis opbouwen over de reglementering en de bijhorende administratie,

zodat wij een eerstelijnsservice kunnen bieden aan onze onderzoekers.

Hebben jullie een hoog success rate?Leen: Dat is moeilijk te beoordelen. Je kan al-leszins niet meten wat de success rate geweest zou zijn als het project ingediend was zonder onze ondersteuning.

Ann: De slaagkans van het binnenhalen van projecten aan de UHasselt is alleszins wel ge-stegen. Acht jaar geleden hadden we een of twee FWO-mandaten (Fonds Wetenschappelijk Onderzoek, red.) per jaar. Voor IWT-mandaten

(Innovatie door Wetenschap en Techniek, red.) was dat gelijkaardig. Vorig jaar hadden we ne-gen IWT-mandaten. Maar vergeet niet dat de concurrentie van andere universiteiten groot is, ook zij benen bij op dat vlak, natuurlijk.

Ilse H: We merken wel dat onderzoekers nu meer vertrouwen hebben wanneer ze een aan-vraag indienen. Vroeger leefde de gedachte ‘We zijn verbonden aan een kleine universiteit, dus zullen we maar geen Europees onderzoeksgeld aanvragen’of‘VoorFWO-financieringisonson-derzoek niet goed genoeg’. Maar nu kennen ze onze sterktes en zien ze ook dat er steeds meer

Ann Peeters, vicerector Onderzoek Paul JanssenDOC-projecten: Sadia Vancauwenbergh en Geert Jan Bex.

16

aanvragen worden goedgekeurd. Dat heeft toch een omslag teweeggebracht.

Nele: We werken nu ook steeds meer met getuigenissen van onderzoekers die succes geboekt hebben en dat spreekt anderen aan om hun kans te wagen. Vroeger was er nog veel meer onduidelijkheid – en dus onzeker-heid – over de rechten en plichten van onder andere doctoraatsstudenten. Ondertussen hebben we veel meer duidelijkheid geschept door middel van doctoraatsreglementeringen en daarnaast bieden we ook meer omkade-ring, onder andere via de doctoral schools.

Ervaren jullie zelf ook teleurstelling als een aan-vraag niet wordt goedgekeurd?Ilse H: Zeker weten. Maar we zijn er ons ook wel van bewust dat de slaagkansen laag zijn. Soms lezen we heel sterke voorstellen die goed gerangschikt staan, maar die het dan toch niet

halen. Dat geeft de motivatie wel een deuk, ze-ker bij onderzoekers die aan het begin van hun ZAP-carrièrestaan.Hetissomsgewoonbrutepech.

Er zijn waarschijnlijk ook heel wat hoogtepunten in jullie job?In koor: Ja hoor! Als je een project binnenhaalt of als onderzoekers feedback geven bijvoor-beeld.

Stefanie: Doctoraatsstudenten bedanken ons al eens voor de ondersteuning of ze spreken ons spontaan aan om hun enthousiasme over een training te laten blijken.

Ann: Ze sturen soms de avond voor hun ver-dediging nog een mailtje om te vertellen dat ze zenuwachtig zijn. En als ze erin slagen om een project binnen te halen, laten ze weten dat ze heel blij zijn.

Cel Projecten, mobiliteit en data-analyse: Helen Cheng, Annelies Stockmans, Leen Lambrechts en Ilse Haeldermans.

“We moeten vechten tegen de vooroordelen van de administratiedruk, maar er is ook erkenning voor ons werk”

17

Cel Contractregistratie en -beheer: Chris Bleus, Daphné Vermin en Annemie Hermans.

Jullie dienst stapelt de dozen pralines op?In koor: Nee hoor, maar we eten ze wel heel graag! Enkel Nele krijgt af en toe chocolaatjes.

Nele:Datzaldanmijnnatuurlijkeflairzijn(lacht). We moeten inderdaad vechten tegen de voor-oordelen van de administratiedruk, maar er is toch ook regelmatig erkenning als je bijvoor-beeld een stap verder zet in een automatise-ringsproces, als je een contract afsluit of als je helpt om moeilijke onderhandelingen weer op de rails te zetten.

FULBRIGHTJullie staan in contact met heel wat andere diensten en faculteiten. Hoe ervaren jullie die samenwerking?Ilse H: Goed natuurlijk! Sinds de integratie van de nieuwe opleidingen waait er trouwens weer een hele nieuwe wind. De output van de kun-stenopleidingen is voor ons bijvoorbeeld nieuwe

materie en een hele uitdaging.

Leen: We komen nu in contact met hele andere topics. Dat is boeiend.

Ann: De faculteit Rechten heeft ook een hele nieuwe wereld geopend, onder andere door de samenwerking met de rechtbank en de Rechts-Bibliotheek. Maar ook de contracten die we af-sluiten met de onderzoekers in de ziekenhuizen hebben onze blik verruimd.

Welke dromen heeft een dienst Onderzoeks- coördinatie nog voor de toekomst?Ann: We willen nog meer inzetten op interna-tionale programma’s, zoals bijvoorbeeld Hori-zon2020 en Fulbright. Zo kunnen onderzoekers inspiratie opdoen in het buitenland en aan de UHasselt nieuwe ideeën lanceren.

Ilse H: We zien dat er steeds meer toegepast

onderzoek wordt gevoerd, daar kunnen we nog meer op inzetten.

Sadia: En onze visibiliteit – ook op internatio-naal vlak – vergroten. Rankings van universitei-ten spelen daar onder andere een belangrijke rol in.

Als we het interview afronden, krijgen we nog snel het aantal ‘DOC-baby’s’ mee. Ilse Van Damme verduidelijkt: “Een snelle optelsom leert ons dat op acht jaar tijd negen kinderen het le-venslicht zagen bij iemand van DOC en dat de tiende onderweg is. En allemaal mooi na elkaar. Da’s toch goed gepland hé!”■

IN BEELD

18

WERKJAAR 2015 INGEZET MET NIEUWJAARSRECEPTIE

De eerste werkdag na de kerstvakantie werd ook in 2015 ingezet met de tradi-tionele nieuwjaarsreceptie. Rector Luc De Schepper maakte van de gelegenheid ge-bruik om alle collega’s te bedanken voor de ambassadeursrol die ze opnamen tijdens de talloze infomomenten, symposia, con-gressen, workshops, coachingsdagen, de-batten en andere initiatieven voor het grote publiek. “Uw inzet maakt oud én – vooral – jong warm voor wetenschap en technolo-gie. Uw engagement draagt ook bij aan het maatschappelijk draagvlak voor de UHasselt en haar verdere groei”, aldus de rector.

19

EEN KIJKJE IN HET SINTPALEIS De VLUP nodigt Sinterklaas elk jaar niet alleen uit naar de UHasselt, maar brengt met de kleinsten ook steeds een bezoek aan het stekje van de sint in Alden Biesen.

20

Toen we arriveerden, stonden heel wat Pa-leisbewoners ons op te wachten. We wer-den door onder meer Marsepina, Melodia, de Sintoloog en de bakker getrakteerd op een mooie show vol verhalen en liedjes. Ook de kapitein die Sinterklaas en zijn Pie-ten veilig van Spanje naar België vervoert in zijn stoomboot, was van de partij.

ToverstofDaarna begeleidde ‘El Ambassador’ ons naar de verschillende kamers van Sinter-klaas. Zo kregen we de plek te zien waar Meneer Cappuccino alle liedjes schrijft. We hielden halt op zolder, waar broers Willy en Wilhelm ons entertainden met hun fratsen. De deugnieten hadden in een nieuwchocoladenfiguurtjegebeten–dateigenlijk voor Sinterklaas bestemd was.

We trokken ook naar de sorteerkamer, waar de Pakjespieten en de Hoofdpiet wenslijstjes van de brave kindjes uitplui-zen. Voor de kinderen die geen lijstje of brief gestuurd hadden, was er professor Lumière.Alshij toverstofoverhetnacht-lampje gooide, kon hij via de dromen van de kindjes ontdekken wat ze graag wilden. Verder kregen we te zien hoe een Piet te veel speculaas had gegeten en vast kwam te zitten in een schoorsteen.

De spectaculaire show waarin alle bewo-ners van het Sintpaleis hun opwachting maakten, vormde het hoogtepunt van ons bezoek. Als afsluiter werden we door Sinterklaas ontvangen in de Grote Pakjes-schuur. Alle kinderen kregen een snoepzak mee naar huis en mochten met Sinterklaas

en de Hoofdpiet op de foto.

Het was een geslaagde namiddag! De kin-deren – en toegegeven: ook de mama’s en papa’s – hebben de hele namiddag met open mond en verbazing mee beleefd.

Ine Hermans

VLUP

VLUP MET ONS MEE!WORDT VERWACHT

• 29 maart 2015 Mountainbiketocht • 4 april 2015 Bezoek aan kazerne Dossin en Fort van Breendonk• 12 juni 2015 Zomeropera• 30 augustus 2015 Bezoek aan Pairi Daiza• September/oktober Bezoek Straatsburg• 30 oktober 2015 VLUP-Quiz• November 2015 Bezoek Sintpaleis• 29 november 2015 Sinterklaasfeest

IDEEËNBUSHeb je ook nog een idee, laat het ons dan weten via onze ideeënbox!

VLUP MET ONS MEE!Voor een overzicht van alle activiteiten, updates en inschrijvingen kan je terecht op www.uhasselt.be/VLUP.

KERSTSFEER OPSNUIVEN IN ONDERGRONDS VALKENBURG

VLUP ging in november de kerstsfeer opsnuiven in Valkenburg. Collega Lydie Grosemans trok mee.

21

Op 11 februari nodigde de VLUP de vrouwelijke UHasselt-personeelsleden (en vriendinnen/zussen/dochters…) uit voor de Ladies’ Night Deluxe – een ex-clusief filmavondje in C-Mine. De 138dames keken er in première naar Fifty Shades of Grey, de langverwachte ver-filming van het eerste boek uit de Fifty Shades-trilogie. Naast de nodige eye

138 VROUWELIJKE UHASSELT-COLLEGA’S OP DE SCHOOT BIJ MR. GREY

candy serveerde de Ladies’ Night ook bubbels én een ‘goodiebag’ (met onder meer frisdrank, chocolade, pralines en massagegel). Er vielen ook heel wat prij-zen te winnen (handtassen, reischeques, eetbonnen…). Voor de Ladies’ Night Deluxe in Euroscoop Genk, Lanaken en Maasmechelen werden meer dan 5.000 (!) tickets verkocht.

Valkenburg is een kleine, idyllische stad. Maar wat een stemming! Je wordt als het ware omarmd met veel – héél véél – mooie verlichting. In alle winkels is er kerstde-coratie, op de straat is er animatie (onze Noorderburen kennen er echt wel wat van!). De talrijke cafeetjes, brasseries, res-taurants en – niet te vergeten – lekkere glühwein, hotdog en andere eetkrampjes zorgden voor een avontuur vol genot.We trokken onder meer naar de kerst-markt Fluweelengrot, in een sprookjes-

achtige omgeving. Naast de gebruikelijke kerstattributen was er ook kunst, textiel en tijdsgebonden tafeldecoraties. Natuurlijk vond je er her en der ook een brasserietje. Een gelijkaardig aangenaam sfeertje trof-fen we ook in de Gemeentegrot aan. De tijd vloog voorbij – en uiteraard konden we het niet laten om een aardigheidje te ko-pen… Op naar de volgende kerstuitstap in het laatste weekend van november 2015!

Lydie Grosemans

22

VOOR U BEZOCHT

Hoe werkt een raket eigenlijk? Waarom valt een raket op weg naar de uiteinden van ons zonnestelsel niet stil? Speelt de vorm van de raket een cruciale rol? En waarmee moet je rekening houden als je een raket wil bouwen? Tijdens een inter-actief college ging professor Bart Cleuren,

Makerspace is een multidisciplinair tech-nologisch ‘maaklabo’ voor het grote publiek: kinderen lager en secundair on-derwijs, leerkrachten, technische en crea-tieve studenten, de doe-het-zelfhobbyist, startende ondernemers, bedrijven… In het technologisch ‘maaklabo’ kunnen ze (samen) experimenteren met een 3D-prin-ter en lasercutter of een technologiework-shop of bijscholing bijwonen.“Vlaanderen kampt met een tekort aan wetenschappelijke en technische pro-fielen. Met initiatieven zoals Makerspacewillen we méér jongeren warm maken voor de zogenaamde STEM-opleidingen

MAKERSPACE OPENT DEUREN OP TECHNOLOGIECAMPUS

Leerlingen uit het lager en middelbaar onderwijs namen op 21 februari deel aan een nieuwe editie van Rocket Science, een samenwerking tussen de UHasselt en Cosmodrome Genk.

Een zwierige ‘switch’ door o.m. rector Luc De Schepper, algemeen directeur Ben Lambrechts (Hogeschool PXL) en AUHL-voorzitter Willy Claes markeerde de officiële start van Makerspace op 21 januari.

(Science, Technology, Engineering, Ma-thematics, red.), en zo onze Vlaamse ken-niseconomie helpen versterken”, aldus rector De Schepper tijdens de opening.

ROCKET SCIENCE: SUPERSNEL, SUPERLEUK

samen met de deelnemertjes, op zoek naar de antwoorden. Daarna mochten de jonge rocket scientists zélf aan de slag. Het resultaat? Een heel arsenaal aan ori-ginele, kleurrijke en supersnelle (water)ra-ketten die aan het eind netjes de lucht in schoten.

23

Experten uit binnen- en buitenland – onder wie Peter Laureys, Inez de Beaufort en John Dick – probeerden een licht te werpen op de mysteries van het menselijk brein. Aan bod kwamen onder meer het taboe op psychologische ziekten, de vraag of de hersenen van patiënten met bewustzijnsproblemen anders werken en de verantwoor-delijkheid van elk individu voor zijn/haar gezondheid. Ook onderwerpen als brain-washing en fundamentalisme passeerden de revue.

In de openingslezing schetste Christine Van Broeckhoven – een wereldautoriteit als het gaat om neurodegeneratieve hersenziekten – een beeld van het geheugen en het verouderingsproces. Ook ging ze dieper in op nieuwe therapieën.

Meer info via www.uhasselt.be/knapen2015

HET CIJFER

153

LEERSTOEL ‘MEDISCHE ETHIEK’ SCANT MENSELIJK BREINOp 22 januari trok Christine Van Broeckhoven (UAntwerpen en VIB) de 18de editie van de leerstoel ‘Medische Ethiek dr. Jules Knapen’ op gang. De lezingenreeks focuste dit jaar op het menselijk brein.

Het aantal collega’s dat de UHasselt dit jaar ‘uitgezonden’ heeft naar de vijf Vlaamse SID-IN’s. Genk (26-27-28 februari) sloot het rijtje.

VOOR U BEZOCHT

VOOR U BEZOCHT

24

De teams kregen welgeteld zes minuten om hun (onderzoeks)passie met het brede publiek te delen. Uiteindelijk kaapte Martijn Peters (onderzoeksgroep Organische en bio-polymere chemie) zowel de ‘Prijs van de Jury’ als de ‘Publieksprijs’ weg met een presentatie waarin hij hersenonderzoek en nanotechnologie vergeleek met een be-zoekje aan de discotheek. “Martijn was de kandidaat die de drie criteria het best verenigde: hij presenteerde zijn onderzoek op een bevattelijke en originele manier en kreeg ook de lachers op de hand met zijn humor”, aldus juryvoorzitster prof. dr. San-dra Streukens.

UHASSELT (SCIENCE) SLAMT

Op 4 december kruisten twintig jonge onderzoekers (acht teams) de spreekwoordelijke degens voor de allereerste UHasselt Science Slam. Eén minuscule piano, enkele legoblokjes én een rist versiertrucs stalen de show.

Trotse coachDe UHasselt-slammers werden niet on-voorbereid ‘voor de leeuwen’ gegooid. In de aanloop naar de Science Slam kregen ze van de Nederlandse stand-upcome-dian Bas Birker een doorgedreven work-shop. Daar leerden ze onder meer hoe ze in zes minuten hun onderzoek op leken-maat kunnen versnijden en hoe ze daarbij ook de nodige humor kunnen gebruiken.Ook in 2015 organiseert de UHasselt een Science Slam. Meer info over deze tweede editie volgt.

25

Nu weet je het! grasduint in het grote fotoar-chief van de UHasselt. Deze editie: Up With People geeft een optreden op de agora. En dat trok aardig wat volk…

WEET JE DIT NOG?

16 NOVEMBER

AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA

AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA AGENDA


























































AGENDA

26

11 maartWereldavond 2015Campus Diepenbeek – Gebouw D, agora – 17-22 uur

12-13 maartSymposium ‘The Immune-Brain Axis: From Molecules to Behavior’Campus Diepenbeek – Gebouw D

16 maartLimburg Lezing: Geert MakCampus Hasselt – Oude Gevangenis, auditorium Louis Verhaegen – 18 uur

16 maartGastlezing federaal minister Koen GeensLocatie nog te bepalen – 19.30 uur

22 april Vlaamse Olympiade van het Frans (Olyfran): Mondelinge selectieproevenCampus Diepenbeek – Gebouw D, agora – 13-19 uur

‘PAASVAKANTIEKAMP’ VOOR KINDEREN

23 april Actualia Overheid en EigendomKatholieke Hogeschool VIVES – Xaverianenstraat 10 (Brug-ge) – 13.30 uur

23 april Actualia Overheid en EigendomCampus Hasselt – Oude Gevangenis, auditorium Louis Roppe – 13.30 uur

12 mei Vlaamse Olympiade van het Frans (Olyfran): Proclamatie en prijsuitreikingDepartement Onderwijs – Consciencegebouw (Hadewi-jchzaal), Koning Albert II-laan 15 (Brussel)

28 mei Dies NatalisCampus Hasselt – Oude Gevangenis, auditorium Louis Verhaegen

2-3 juni Biomedica – European Life Sciences Summit 2015C-Mine - Evence Coppéelaan 91 (Genk)

Net zoals in de afgelopen jaren organiseert de sportdienst van de UHasselt ook deze paasvakantie weer opvang voor kinderen (2,5 tot 12 jaar) van per-soneelsleden.

De opvang – tijdens de tweede week van de paasvakantie (13 t.e.m. 17 april) – vindt plaats op campus Diepenbeek. Voor de kinderen van het lager onder-wijs wordt het een echt ‘sportkamp’ waarbij ze kennismaken met een waaier van sporttakken. Ook de kleuters doen, op een speelse manier, aan sport – al worden er op regelmatige tijdstippen ook rustige activiteiten ingebouwd. De bege-leiding is in handen van afgestudeerden en studenten kleuteronderwijs en licha-melijke opvoeding.

De opvang start vanaf 8 uur, met om 12 uur een begeleide middagpauze (ouders

die dat wensen, kunnen samen met hun kinderen lunchen). Een uurtje later, om 13 uur, start het namiddagprogramma. Om 16.30 uur begint de avondopvang (die du-urt tot 17.30 uur).

Inschrijven?Kostprijs bedraagt 45 euro voor een hele week (het inschrijvingsbedrag wordt niet opgesplitst per dag omwille van algemene kosten). Je kan je kind(eren) nog t.e.m. 20 maart inschrijven via het onlineformulier dat je terugvindt op het intranet.

ZomeropvangOok de data voor de opvang tijdens de

zomervakantie 2015 zijn al bekend: van woensdag 1 juli tot en met vrijdag 10 juli en van maandag 17 tot en met vrijdag 28 augustus.




























































27

PERSONEEL

HUWELIJKEN• Peggy Winkels, faculteit ARK, met Dirk VANREPPELEN 6/12/2014• Wendy HANSEN, faculteit GLW, met Ruben MEISTERS 20/12/2014 • Inge VERBOVEN, faculteit IIW, met Antoine SARR 22/12/2014• Koen PARDON, faculteit BEW, met Sarah VANCAUTEREN 1/1/2015

GEBOORTES• Hizkiah, kindje van George KALEMA, CenStat 26/10/2014• Elina, dochtertje van Lieve CREEMERS, School voor Mobiliteitswetenschappen 18/11/2014• Ella, dochtertje van Astrid WATERINCKX, faculteit GLW 7/12/2014• Victor, zoontje van Annelies STOCKMANS, dienst Onderzoekscoördinatie 12/12/2014• Jeanne, dochtertje van Jelle LANGMANS, faculteit IIW 14/12/2014• An, dochtertje van Kris GABRIELS, EDM en Raf NULENS, 18/12/2014 School voor Mobiliteitswetenschappen • Lucas, zoontje van Caroline JUTTEN, faculteit GLW 1/01/2015•Sofie,dochtertjevanNikiCAUBERG,faculteitIIW 5/01/2015• Eleonore, dochtertje van Andrew HENNUY, dienst Onderwijs 15/01/2015• Felix, zoontje van Katrien RAEDTS, faculteit ARK 23/01/2015• Emme-Liene, dochtertje van Steven DUCHATEAU, dienst Financiën 29/01/2015

MET PENSIOENDanny SMETS, coördinator dienst Studentensecretariaat en pedel UHasseltMark SMEYERS, jurist-beleidsadviseur, dienst RectoraatFrans POELMANS, dienst MAT-LOA

JUBILARISSEN (JANUARI-FEBRUARI-MAART)30 jaar dienstChristian VAN DEN BROECK, vakgroep Fysica in dienst sinds 01/01/1985Martine VLEUGELS, dienst Studentensecretariaat in dienst sinds 08/01/1985

35 jaar dienstGreet CLERX, CMK in dienst sinds 16/01/1980Yvo FEYTONGS, imo-imomec in dienst sinds 01/02/1980Marina LENAERS, dienst MAT in dienst sinds 01/03/1980Brigitte VANACKEN, CMK in dienst sinds 01/01/1980

40 jaar dienstRoland VALCKE, faculteit WET in dienst sinds 01/01/1975

En ook nog…In het overzicht van de jubilarissen van 2013 en 2014 hebben we nog twee collega’s over het hoofd gezien:

Rita STALMANS, vakgroep Chemie in dienst sinds 08/11/1988Willy BREPOELS, dienst MAT in dienst sinds 01/01/1989

PERSONEELSWEETJES

Voortaan vind je alle berichten rond geboortes, huwelijken en overlijdens ook op www.uhasselt.be/intranet

29

PERSONEEL

POSITION SWITCH MANU VILLÉ RUILT FACULTEIT ARK IN VOOR JOB ALS UHASSELT-‘TAALTRAINER’

Anderhalf jaar geleden maakte Manu Villé, samen met heel wat andere collega’s, de overstap van de toenmalige PHL naar de UHasselt. Aan de faculteit ARK puzzelde hij mee aan de uurroosters, intussen organiseert Manu lessen Neder-lands en Engels voor Erasmusstudenten. Nu weet je het! vroeg hem hoe die ‘position switch’ hem is bevallen.

en positief gevoel. Manu Villé zal die drie woorden tijdens het gesprek meer dan een keer uitspreken. Samen met honderden anderen maakte hij in

september 2013 de oversteek naar de UHasselt. “Zo’n grote verandering was of is natuurlijk niet voor iedereen even ge-makkelijk, maar ik heb steeds met open blik naar die hele integratie gekeken.”

Manu zat jarenlang op de studentenadmi-nistratie van het departement Architectuur en Beeldende Kunst van PHL. “Ik werkte daar al toen er nog sprake was van het PHAI (spreek uit als ‘fai’, red.). Van PHAI naar departement Architectuur naar fa-culteit ARK: ik heb het allemaal meege-maakt”, zegt hij. “Ik was er voornamelijk betrokken bij het opstellen van uurroosters en examenregelingen. Een boeiende job: veel gepuzzel én leuke contacten met stu-denten.”

Praten, praten, pratenIn mei vorig jaar volgde dan opnieuw een changement de décor: van zijn vertrouw-de stekje in gebouw E op campus Diepen-beek trok Manu naar de dienst Onderwijs, in het rectoraatgebouw in Hasselt. “Ik ben bijna de oudste van de dienst, en slechts één van de twee mannelijke medewer-kers. Of ik dat erg vind? Helemaal niet”, glimlacht hij. Met die overstap volgde ook een ander takenpakket. “In september vorig jaar mocht ik, voor het eerst, het taalbad Nederlands voor binnenkomen-de Erasmusstudenten organiseren. Ik ben opgeleid tot regent Frans-Engels en heb jarenlange ervaring in taalonderwijs. Zo geef ik avondlessen Frans aan Vlamingen en Nederlands aan Franstaligen. Toen ze

mij hier voorstelden om Nederlands te ge-ven aan buitenlandse studenten, twijfelde ik dus geen moment.” Manu stak de cur-sus zelf in elkaar. “Ik moest van nul begin-nen, maar dat deerde me niet. Dat maakt het net boeiend.”

Het taalbad is bijzonder pittig. “Zestig uren verspreid over twee weken”, knikt Manu. “Het is niet verplicht, maar een blik op de inschrijvingen toont dat toch zo’n 80 procent van de Erasmusstuden-ten komt opdagen. Wat ze het moeilijkste vinden aan onze taal? De zinsstructuren, zoals de plek van het onderwerp en werk-woord. Het Engels of Frans is op dat vlak logischer. Hoe je sommige woorden uit-spreekt, blijkt ook geen sinecure. Ik pro-beer hen tijdens de les wat theorie mee te geven, maar de nadruk ligt toch op de praktijk, op het doen. Ik laat hen praten, praten en nog eens praten. Zichzelf voor-stellen is het eerste wat ze kunnen. Wan-neer de twee lesweken voorbij zijn, heb-ben ze voldoende basiskennis om hun plan te trekken. Tijdens de laatste les zijn we trouwens ook de stad in getrokken. Ze moesten wat opdrachten uitvoeren in winkels, in de bibliotheek en bij Toerisme Hasselt. (Lacht) En afgesloten hebben we met een pintje, natuurlijk.”

GeduldTwee keer per week ‘zit’ Manu ook de conversatieklassen Engels voor. “Die werden vorig jaar voor het eerst georga-niseerd, in eerste instantie voor Erasmus-studenten, maar ook jonge onderzoekers sluiten vaak aan. Het opzet is doodeen-voudig: twee uur per week praten ze, in het Engels, over uiteenlopende zaken. Dat kan over de actualiteit zijn, maar ook over dingen die ze in het weekend

beleefd hebben of de dromen die ze nog hebben. Ik stuur wat bij, wijs hen op fou-ten of verkeerde uitspraak.”

Ook in het tweede semester staan er trou-wens taaltrainingen gepland. “Voor Neder-lands hebben zich toch al 83 geïnteres-seerden ingeschreven, voor Engels 28.”

‘Geduld’ is het toverwoord in Manu’s job. “Klopt. Die buitenlandse studenten kennen geen letter Nederlands. Ze hebben geen referentiekader. Ook op dat vlak is het van nul beginnen. Maar als Erasmusstudenten kine me komen zeggen dat ze tijdens hun stage al wat beter kunnen praten met hun patiënten, dan ben ik enorm blij.”

E “De nadruk ligt op de praktijk, het doen. Ik laat hen praten, praten, praten”

30

SNEAK PEEK!

Op 2 februari ondertekenden de UHasselt, Stad Hasselt en het Autonoom Gemeen-tebedrijf Hasselt (AGB) de ‘Herkenrode’- samenwerkingsovereenkomst. Daarmee komen zowel het zestiende-eeuwse Poort-gebouw (het oudste burgerlijke gebouw in de stad) als de Witte Kazerne in handen van de UHasselt. Nu weet je het! kreeg al-vast een ‘sneak peek’.

In de gebouwen op de Herkenrodesite zullen kantoren en vergaderruimtes voor de admi-nistratie, (een deel van) de staf van de faculteit BEW en/of een onderzoeksinstituut worden on-dergebracht. “Het is de bedoeling dat de facul-teit BEW, inclusief de opleiding handelsweten-schappen (waarmee de UHasselt in september 2015 start, red.), vanaf september 2017 haar intrek in de nieuwbouw op de uitgebreide Oude Gevangenis-site zal nemen”, zegt beheerder Marie-Paule Jacobs. De faculteit BEW zal voor haar onderwijs én onderzoek dus nog zowel in academiejaar 2015-2016 als in academiejaar 2016-2017 in Diepenbeek blijven.

EEN BLIK ACHTER DE POORTEN VAN HERKENRODE

31

WIST JE DIT OOK?

SNEAK PEEK!

32

In twee maanden tijd werden 30 studenten en evenveel docenten geïnterviewd en werd er vele uren aan beeldmateriaal geschoten in de auditoria, labo’s, bibliotheken, onderzoeksin-stituten en tal van andere plekjes op en nabij de campussen. Benieuwd naar het resultaat? Je kan de filmpjes bekijken via onzewebsiteof het YouTube-kanaal van de UHasselt. Aarzel niet om ze te delen via Facebook, Twitter of andere sociale media!

WATCH & SHAREwww.uhasselt.be/videos www.youtube.com/universiteithasselt

Op dinsdag 24 februari verzamelden 100 studenten en personeelsleden in Kinepolis Hasselt voor de premièrevoorstelling van de gloednieuwe UHasselt-promofilmpjes. In de nieuwe wervingscampagne trekt de UHasselt met vijftien filmpjes naar de stu-diekiezers om de bacheloropleidingen te promoten.

UHASSELT-PROMOFILMPJES IN PREMIÈRE

33

The Imitation Game vertelt het verhaal van het leven en werk van de Britse wetenschapper Alan Turing. Turing was onder meer betrokken bij het kraken van de zogenaamde Enigma-co-de die Duitsers tijdens de Tweede Wereldoor-log voor hun communicatie gebruikten.

Docenten, assistenten en studenten van de opleiding informatica zijn de nodige inspiratie gaan halen in… de bioscoop. Op 12 februari organiseerden ze een screening van ‘The Imitation Game’ in Kinepolis.

VAKGROEP INFORMATICA NAAR

‘THE IMITATION GAME’

“DetitelvandefilmverwijstnaareentestdieTuring ontwikkelde voor kunstmatige intelli-gentie”, zegt Jan Van den Bussche, hoogle-raar Databases en Theoretische Informatica. “Omdat Turing de uitvinder is van de informa-tica hebben we een screening georganiseerd in Kinepolis. Het idee voor de vertoning kwam trouwens van de studenten.”

WIST JE DIT OOK?

34

#UHasselt Een overzicht van de populairste posts op onze sociale media-kanalen

Volg nóg meer UHasselt-nieuws via:

facebook.com/uhasselt

twitter.com/uhasselt

instagram.com/universiteithasselt

linkedin.com: Universiteit Hasselt (universiteitspagina)

#UHasselt

De overbodige redeEr zijn zo van die weken waarin een mens het gevoel bekruipt dat niemand nog vat op gebeur-tenissen krijgt, laat staan er op een ernstige wijze mee omgaat. We zien met lede ogen aan hoe – op amper een aantal uren vliegen van hieruit – oorlog wordt gevoerd. Noch de Verenigde Naties, noch de Europese Unie, noch Merkel of Hollande lijken enige grip op Poetin te ontwikkelen. Boycotacties halen niets uit. Integendeel, in Rusland is de Pjotr met de chapka de pineut, zoals in Limburg de perenteler dit lot toebedeeld krijgt. Idem dito voor de walgelijke dagelijkse kost (sorry Jeroen) die IS opdient. Maar ook dichter bij huis worden we overrompeld door signalen van bestuurlijke onmacht. Een federale regering die evenveel samenhang vertoont als het Braziliaanse voetbalelftal tegen die Mannschaft op het voorbije WK, een Vlaamse regering die inzake Uplace voortschrijdend inzicht verwart met galopperende verdwazing. Een nationale voetbalbond die niet alleen even weinig managementcapaciteiten vertoont als de duivenbond om de hoek maar evenmin in staat was om afdoende op te treden tegen de Standardhooligans die door het etaleren vaneenchoquerendetofimedeStevenDufoureenrodekaartaannaaiden.

Dit zijn dan ook van die weken waarin we blij zijn om ons op de universiteit te kunnen terugtrek-ken, de boze buitenwereld achter ons afsluiten om te baden in uitermate diepzinnige gedachten. Wij zijn er als geen ander van overtuigd dat academici zich enkel maar laten leiden door de ratio. Wie meningen vertolkt die niet stroken met onze paradigmata bestraffen we niet met koppen-snellerij, maar door hem te confronteren met (in onze ogen) meer overtuigende argumenten. Dat lieten we ook zien die dag na de moordpartijen in Parijs. We zijn allemaal Charlie, niet omdat we alles delen wat de scribenten van dit anarchistisch tijdschrift plegen, maar omdat het hun recht is (helaas was) een mening vrij te ventileren. Waarop we dan desgevallend met een ander geschrift afstand van kunnen nemen. Voilà, zo overtuigd zijn we van ons eigen intellectueel vermogen. Geen enkele kracht dan de rede zal ons (in deze duistere tijden) gidsen.

Tot we die dinsdagochtend in de kranten lazen hoe de rede de Vlaamse rectoren dan toch wel erg in de steek laat bij het beantwoorden van de vraag hoe universiteiten moeten omgaan met studentendietijdensheteerstestudiejaareenbrokkenparcoursafleggen.DeVLIRvertoonthierbijsterke gelijkenissen met de regering-Michel. En daarmee bedoel ik niet enkel de samenhang tussen de tenoren. Maar zoals sommige excellenties in Brussel jongleren met gemeenplaatsen, ontsnappen ook rectoren niet altijd even vlot aan de verleiding om een complexe problematiek met clichés te vatten. Van politici kunnen we verwachten dat ze de populistische paden durven te betreden. Aangeven dat het verlagen van werkloosheidsvergoedingen alleen maar de intrede op de arbeidsmarkt zal faciliteren (oeps, dit klinkt al te academisch), hoort bij die stereotype dwalin-gen. Idem dito met analyses die erop neerkomen dat we niet te veel moeten leuteren over gelijke kansen verstrekken aan inwoners van allochtone komaf maar hen wel moeten voorhouden dat ze hun kansen eerst moeten grijpen (met in een adem eraan toegevoegd dat racisme een “relatief begrip” is). Maar we gunnen politici uiteraard het recht om zich te vergissen, zoals we dit Charlie Hebdo (veel te laat) gunden.

Kwalijk wordt het wel wanneer rectoren zichzelf bedienen van drogredenen. Zo verwees de rector van een universiteit van een Dijlestad in het Hageland alle mogelijke bezwaren die voortvloeien uit overwegingen omtrent sociale achteruitstelling naar de prullenmand met de stelling dat dit enkel ideologie is. Kortom, het adagium ‘eigen schuld, dikke bult’ (zo noemen politici het) of het concept ‘individueel schuldmodel’ (zo omschrijven academici het) scheren tegenwoordig hoge toppen zowel in de Wetstraat als in de Naamsestraat. Ik hoop dat die ochtend niemand van zijn faculteit Sociale wetenschappen dezelfde krant las als ik (en zo ja, dan was ik graag een vlieg geweest in de vergaderzaal tijdens de eerstvolgende faculteitsraad). Zoals ik niet graag in de schoenen zou willen staan van de experten inzake sociale ongelijkheid in het onderwijs aan de betrokken instel-ling. Of is het Dijlewater te diep om daar met elkaar te raisoneren?

P.O. Werpoint

Column

35

HELLO PAUL SMITH!De UHasselt krijgt regelmatig grote namen over de vloer, maar een modeontwerper met internationale faam, dat was niet eerder ge-beurd. De primeur was voor Paul Smith, die op 30 januari voor een lezing naar de Oude Gevangenis kwam. Het werk van de Britse designer is nog tot en met 7 juni te bewon-deren op de expo ‘Hello, My Name is Paul Smith’ in het Modemuseum.

GESPOT IN ’T GEVANG

Nuweetjehet 1 2015

Documents

Transcript of Nuweetjehet 1 2015