Noordzandnieuws 12/2013

JAARGANG 12 - NR. 25 / decembeR 2013v.u. F r a ns Cool , n oordz a nds t r a at 76 , 8000 Brugge

Wat sChaFt de pot in het vernieuWde sChoolrestaurant …? pagina 5

Je vindt er meer dan je zoekt

Geef eens een boekenbon, da’s een waaier van cadeausBij Standaard Boekhandel vind je echt meer dan je zoekt. Neem nu onze boekenbon: die kan in meer dan145 Standaard Boekhandels worden ingeruild voor een boeiend boekenaanbod van literatuur tot reisgidsen,van geschiedenis tot informatica, van hobby’s tot gastronomie… Maar ook voor te gekke strips, inspirerendetijdschriften, dvd’s en nog zoveel meer. Geen betere manier om het juiste cadeau te schenken!Voor een Standaard Boekhandel in je buurt, surf naar www.standaardboekhandel.be

Standaard Boekhandel, Vlamingstraat 64, 8000 Brugge, 050 33 51 34

Een boekenbon,daar zit meer indan je denkt

SB A4 boekenbon Brugge.indd 1 2/12/11 09:28

ColofonTijdschrift van de Sint-Jozef Humaniora Brugge Verschijnt halfjaarlijks

Redactieadres Noordzandstraat 76 8000 Brugge Tel. 050 47 17 17 [email protected] www.sintjozefhumaniora.be

Redactie Sabine Deprez, Charlotte De Vriese, Jessica Morseau, Bert Selter, Liesbeth Van Maele, Dirk Verduyn, Marijke Verplancke

Eindredactie Inge Callens

Technische ondersteuning Annemie Reybrouck, Stefaan Lecomte

Vormgeving Arti·tude

Druk Drukkerij Hudders

Verantwoordelijke uitgever Frans Cool

InhoudWoord vooraf 1De cirkel is rond 2School in beweging 5In de dagboekkamer 19Het werk van Cupido 20Jos & Fien vliegen uit 22Klassieke rubriek 26Natuur en wetenschap 30Als het kriebelt … 32Caleidoscoop 34It runs in the family 39De trendwatcher 40

Beste

Elke dag maken ongeveer een duizendtal leerlingen van beide afdelingen Jozefienen gebruik van onze infrastructuur om ‘s middags te eten: ongeveer 600 leerlingen in Tabigha en 400 leerlingen in het schoolrestaurant. Op donderdag zijn er frietjes en nemen ongeveer 490 leerlingen een warme maaltijd waarvan 280 leerlingen van onze school. Dit vergt van de school serieuze inspanningen zowel qua omkadering, infrastructuur als op financieel vlak. Maar we zijn verheugd dat, na een jaar ongeduldig wachten, leerlingen en personeel op 2 september ll. eindelijk terecht konden in het vernieuwde schoolrestaurant. In Tabigha kunnen leerlingen nu zelf hun belegd broodje samenstellen volgens het zelfbedieningsconcept. De uitbating is in handen van beide scholen. Hierbij doen we een beroep op een externe partner, Scolarest, die alle expertise in huis heeft om evenwichtige en betaalbare maaltijden aan te bieden volgens hedendaagse normen inzake kwaliteit en hygiëne. Ook het nieuwe betalingssysteem, Moneysafe, hebben zij ontwikkeld.

Zowel leerlingen als personeel zijn heel tevreden over het nieuwe aanbod. Maar het succes heeft ook een keerzijde: door de forse toename van het aantal klanten zijn er nog een aantal pijnpunten waaraan er gesleuteld moet worden zodat de dienstverlening zo optimaal mogelijk kan verlopen.

‘Een gezonde geest in een gezond lichaam’. Met dit gezegde voor ogen werd er vorig schooljaar een werkgroep gezondheidsbeleid opgericht, ter vervanging van het bestaande preventieteam. In samenwerking met Logo en het CLB willen we werken rond het lichamelijke, psychische en sociale welbevinden van leerlingen. Het is duidelijk dat we als school niet alle problemen waar-mee jongeren in deze maatschappij worden geconfronteerd, kunnen oplossen. De ouders, school en omgeving (o.a. media) hebben hierin een gedeelde verantwoordelijkheid. Op school willen we in de eerste plaats kwaliteitsvol onderwijs aanbieden maar we beseffen ook dat, hoe hoger het welbevinden van leerlingen is, hoe beter dat onderwijs kan verlopen. Daarom zetten wij extra in op een aangename klas- en schoolsfeer om verbondenheid te stimuleren, maar ook op probleemoplos-sende, sociale en communicatieve vaardigheden. Weerbaarheid, durven hulp vragen, assertiviteit en communicatieve vaardigheden zijn hier enkele voorbeelden van. Meer dan vroeger willen we onze jongeren begeleiden bij het maken van keuzes en hen leren op een positief kritische manier door het leven te gaan. U kunt de visietekst gezondheidsbeleid terugvinden op Smartschool.

Om het gezondheidsbeleid in de praktijk te brengen kiezen we voor een thematische aanpak. Het eerste thema is ‘relaties en seksualiteit’. Eind vorig schooljaar hebben we aan de hand van tien situaties de leerlingen bevraagd volgens het vlaggensysteem: de leerlingen konden kiezen voor de groene vlag (helemaal aanvaardbaar), gele vlag (licht grensoverschrijdend), rode vlag (ernstig grensoverschrijdend) en zwarte vlag (zwaar grensoverschrijdend). De resultaten van de enquête zijn nu beschikbaar en in de loop van het tweede en derde trimester willen we dit bespreken met de leerlingen en ouders (in de ouderraad). Wat er uit de bus zal komen, valt nu niet te voorspel-len. Maar we verwachten alleszins dat dit gevolgen zal hebben op bestaande projecten en lessen, op bestaande afspraken die terug te vinden zijn in o.a. de leefregel en op de bestaande zorg en begeleiding. Op deze manier willen we iedereen betrekken bij het project en samen school maken.

Veel leesgenot!

Frans Cool - Directeur

Woord vooraf

1

2

VOORSTELLINg NIEUWE LEERKRACHTEN

de cirkel is rond

Mijn naam is Bieke Mistiaen en ik vervang mevrouw Crappé gedurende het eerste tri-mester. Dit betekent dat ik natuurweten-schappen, wetenschappelijk werk, biologie, fysica en wiskunde geef in de eerste en tweede graad.Zelf vond ik wetenschappen en wiskunde

de boeiendste vakken op school en ik probeer mijn passie te de-len! Ook voor geschiedenis heb ik een boontje! Mijn andere passie, naast school, is voetbal. Ik speel zelf bij SK Staden en geef daar ook training aan de allerkleinsten: de zes- en zevenjarigen. Daarnaast zetel ik in het hoofdbestuur en ben dus regelmatig op en rond het voetbalveld te vinden.

Mijn naam is Glenn Meesschaert, geboren in Brugge en wonende in Wenduine. Dit schooljaar, ben ik interimaris (a.i. voor mevrouw Desmet) voor het vak wiskunde in de eerste graad. Naast wiskunde mag ik ook het vak LO geven en dit sluit volledig aan bij mijn hobby’s. Ik ben namelijk een

enorme sportfanaat en speel voetbal bij SVV Damme. Ik heb voor de combinatie wiskunde - LO gekozen, omdat ik een passie heb voor de zuivere wiskunde en mijn hart verloren heb aan het sporten en alles wat daarmee te maken heeft. Een ge-zonde geest in een gezond lichaam kan dus letterlijk op mij toegepast worden.

Ik ben Nelson Neirinck, pas afgestudeerd als master in de chemie - en ligt mijn aca-demische passie in dat vakgebied - toch probeer ik op school voor wiskunde en fy-sica eenzelfde enthousiasme aan de dag te leggen. Na school ben ik een fervent sporter. Lopen, fietsen, turnen, eens zwemmen … doe ik erg graag en vaak. Mijn ware passie op sportvlak ligt echter in de bergen. Na een twee-jarige opleiding tot ‘zelfstandig bergsporter’ gaat er geen enkele vakantie voorbij zonder rotsklimmen, skiën, ijsklimmen, alpiene be-klimmingen… Voor die hobby, die zo stilaan meer een levensstijl

wordt, trek ik de wereld rond. De Alpen, maar ook Yosemite, Peru en vorig jaar een jaar naar Noorwegen (op Erasmusuitwisseling). Rots, sneeuw en ijs zijn mijn tweede thuis!

Ik ben ook jaren een toegewijd scout geweest. Vanaf de ‘kapoentjes’ tot mijn vijfde jaar leiding ben ik vol enthousiasme naar elke verga-dering geweest. Nu help ik in onze vzw nog met de verhuur van de lokalen.

Ik verhuis binnenkort te-rug naar gent, waar mijn hart - en een hoop vrien-den - na mijn studies zijn blijven hangen. Daar werk ik ook deeltijds aan de universiteit om aan een fulltime job te geraken.

Ik ben Soetkin Smets, leerkracht en secretariaatsmedewerkster op school sinds 1 september 2013. Toch ben ik niet helemaal nieuw op school, zelf heb ik hier 6 jaar op de schoolbanken gezeten. Het is dan ook leuk hier terug te mogen zijn. Momenteel geef ik informatica, SEI en economie, maar wiskunde behoort ook tot mijn opleiding. De meesten zullen mij wel al gezien hebben op de speelplaats, bij de kassa in Tabigha, in de studiezaal… Elke dag pendel ik met de trein van Beernem naar Brugge.In mijn vrije tijd hou ik me graag creatief bezig. Vroeger was ik hoofdleidster in het jeugdatelier Oranje te Beernem, nu behoor ik tot hun kampkookploeg.

3

n o o r d z a n d n i e u w s d e c e m b e r 2 0 1 3

PETER- EN METERSCHAP

Een mete- of petekindje toegewezen krijgen is een beetje zoals in één klap heel wijs worden. Ineens ben je niet meer dat kleintje dat met grote ogen Sint-Jozef Humaniora binnenschuifelde, maar een veteraan wiens loopbaan er bijna opzit. Indertijd was het wel geruststellend te weten dat er iemand zich over jou ging ontfermen. Niets effectiever tegen de koudwatervrees dan een insider die je in de geheimen van de school zal inwijden. Op het moment dat je die lange zesdejaars ontmoet, ben je natuurlijk nog een groentje, maar gelukkig maakt een grote show daar al snel een eind aan. Dit jaar draaide het tijdens de ontgroening allemaal rond de Oscars, waarbij de dansjes en toneeltjes meer dan eens hoge ogen gooiden. Vooral die laatste waren nieuw en gaven menig jongen de kans om zich eens niet als danser, maar als acteur te profileren. Jack Sparrow, James Bond en King Julian waren dan ook allemaal van de partij. En natuurlijk waren ook de heldinnen van het witte doek sterk vertegen-woordigd. Passeerden de revue: Een dappere MI6-agente, een enthousiaste Sharpay en een heleboel piraten die er verdacht veel als meisjes uitzagen. Na het vijfmalige optreden van Jolien - assistente van dienst - werd het tijd voor de plechtige eed tussen zesde- en eerstejaars, waarbij ik deftig verklaarde om mijn metekindje wegwijs te maken in de school.Ik zal maar gauw van mijn kortstondige wijsheid genieten, want volgend jaar is het weer mijn beurt om de jongste te zijn. Tijd dus om de kneepjes van het vak door te geven!Sarah Verplancke (6B)

4


KLASTITULARISIn januari 2011 ben ik begonnen aan mijn avontuur hier in Sint-Jozef Humaniora. Toen, als interim van mevrouw Senaeve, mocht ik al eens proeven van “het titularis-zijn”. Dat was niet gemakkelijk: de leerlingen kennen elkaar al een hele trimester en dan kom ik opeens binnenvallen. Toch was het een fijne ervaring (de mensen uit 1E van dat jaar, je weet wie je bent!). Nu, drie jaar later, krijg ik opnieuw een kans. Dit keer uiteraard voor een volledig schooljaar. Toen ik het nieuws te horen kreeg, was ik best wel nerveus! Wie zal er in mijn klas zitten? Zullen ze mij wel graag hebben? Zal ik wel een goede titularis zijn voor mijn leerlingen? Al vlug bleek dit allemaal reuze mee te vallen. Na de ontmoetingsdag en de sportdag (die beide geweldig leuk waren!) leer je elkaar echt wel goed kennen, vooral op een niet-schoolse manier.

Ik weet nu dat vragen als “gaan ze mij wel leuk vinden” niet belangrijk zijn. “Voelen de leerlingen zich goed in klas, op school?” zijn veel be-langrijker vragen. Daar probeer ik als titularis aan te werken. Het is niet altijd even gemakkelijk, maar ik hoop dat ik een verschil kan maken. Mijn klas is toch iets speciaals. Het zijn niet gewoon leerlingen, het zijn mijn leerlingen. Thomas Bekaert - klassenleraar 1C

PETER- EN METERSCHAP / ONTgROENINg

5

Vorig schooljaar bleven de deuren van het schoolrestaurant in de Zil-verstraat voor de leerlingen, leerkrachten en directie van Sint-Jozef Humaniora dicht: eindelijk zou de eetzaal gerenoveerd worden en zonder eieren te breken kan er geen omelet klaargemaakt worden. Als tijdelijke oplossing werd Tabigha ook voor de warme maaltijden gekozen en kwam Scolarest, die over heel België de catering van vele scholen verzorgt, dagelijks het klaargemaakte eten brengen en op-dienen. Tijdens het 3e trimester kwam dan het nieuws dat de inrich-tende macht beslist had om voor de maaltijden vanaf het schooljaar 2013-2014 met Scolarest samen te werken. De voornaamste reden voor deze stap was het kostenplaatje: als grote speler kan Scolarest goedkoper aankopen omdat het in massa gebeurt.

Het nieuwe schooljaar betekende tevens een eerste kennismaking met de refter, die een ware metamorfose onderging. Wit overheerst, als contrast zijn er enkele felgroene accentmuren. Dezelfde kleur

vind je in sommige stoelen terug. De zogenaamde toogtafels zijn de populairste plaatsen: die zijn wat hoger en bevinden zich in het gedeelte het dichtst bij de keuken. Op krukjes zitten de leerlingen dan te eten. Met behulp van isolatie op het plafond en de muren zijn de voormalige akoestische problemen weggewerkt. Met de woorden van de kok: “Het lijkt hier meer een wegrestaurant dan een schoolrefter”.Over de concrete werking had ik een gesprek met Hans Declerck, chef-beheerder van Scolarest en tot voor kort zelfstandige, en met Jacques gellinck, die al 32 jaar de kok op school is en benadrukt dat hij de volle medewerking aan zijn nieuwe collega verleent.

Dagelijks worden er voor de basisschool, het Sint-Jozefsinstituut Handel en Toerisme en onze school 400 warme maaltijden bereid met op donderdag een piek als er frietjes geserveerd worden.

WAT SCHAFT DE POT IN HET VERNIEUWDE SCHOOLRESTAURANT…?

school in beWeging

Dag Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag

Soep Groentenbouillon met fijne groentjes en vermicelli

Parmentiersoep Herfstsoep met fijne tuinkruiden

Bloemkoolsoep Tomatensoep met balletjes

Warme schotel Viskrokantjes met vissaus Pasta bolognaise Kipfilet met dragonsaus Goulash op z’n Hongaars Chipolata met Spaanse saus

Alternatief Cordon-bleu met jagersaus Kalkoenlapje met druivensaus

Varkensbrochette met peperroom

Assortiment zetmelen Groentenrijst penne met zuiderse

groentjes

Puree-aardappelen Gebakken aardappeltjes Frieten Paprika-aardappelengestoomde krieltjes

Warme groentenbar Broccolimixvenkel in vurryroom

Spruitjes gestoomde bloemkool

Gestoofde prei Knolselder en wortelkubus met thijm

Rode koom erwtjes op zijn Frans

Saladbar Diverse rauwkost Diverse rauwkost Diverse rauwkost Diverse rauwkost Diverse rauwkost

Vegetarisch Groentenloempia Bloemkool-kaasburger Sojanuggets Chili-burger

Een weekmenu ziet er als volgt uit:

6


Alles wordt ter plaatse klaargemaakt en daarbij gelden strenge re-gels. Op de website staat het motto van Scolarest:

Vers, voedzaam en gevarieerd

Onze smakelijke Eet. Leer. Leef-filosofie waarmee we jou willen laten proeven van een gezonde eet- en levensstijl steunt grosso modo op drie pijlers:Vers: we gebruiken uitsluitend dagverse grondstoffen en de fijnste ingrediënten.Voedzaam: met seizoensproducten van Belgische bodem maken we creatieve en voedzame gerechten.Variatie: we koken nu eens naar traditioneel recept, met respect voor het culinaire patrimonium, dan weer vernieuwend, geïnspireerd op innoverende technieken en de wereld. Variatie in onze keuken is troef.

In tegenstelling tot vroeger betaal je voor wat je neemt en is er dus niet één prijs voor iedereen. Nieuw is de zetmelen- en groentebar. Iedereen neemt daar zelf aardappelen (of pasta of rijst) en warme en/of koude groentes. Opvallend is de ruime en uiterst verzorgde

keuze aan rauwkost: het neusje van de zalm. Nog een verandering is de betaling met kaart. Volgens de heer gellinck is deze manier van werken voor de administratie een grote stap vooruit.

Ook Tabigha onderging een geslaagde make-over. De leerlingen maken nu zelf hun broodjes klaar: ze ne-men een broodje, een doosje beleg en een schaaltje met koude groentes. De betaling gebeurt ook met kaart en volgens hetzelfde principe als bij de warme maaltijden: wat je neemt, betaal je!

Op 1 september 2013 haalde de vernieuwde refter het VTM-nieuws van 19 uur. Compass group, het moederbedrijf van Scolarest, bleek trots genoeg op de jongste telg om die naar voren te schuiven.

Smakelijk eten!

Sabine Deprez

EEn partnErship dat rEputatiEs vErstErkt

Scolarest beheert in België meer dan 220 restaurants in onderwijsinstellingen.

Onze chefs zijn dagelijks in de weer om lekkere, verse maaltijden te bereiden voor

leerlingen tussen 2,5 en 18 jaar, en voor studenten in het hoger onderwijs. Dat

doen ze met een grote passie voor kwaliteit, een ongeziene flexibiliteit en een

scherp oog voor nieuwe smaak- en eettendensen. Het maakt Scolarest tot een

betrouwbare en verantwoordelijke partner van scholen die een lekker, gevarieerd

en gezond voedingsaanbod wensen dat hun reputatie versterkt.www.scolarest.be

www.steamplicity.eu

www.eetleerleef.be

scolarEst maakt hEt vErschil

103193 SCOLAREST STANDAARDADV A4 NL+FRA.indd 1 19/04/11 09:26

8


SPORT- EN ONTMOETINgSDAg, VRIJDAg 14 SEPTEMBER 2013

9


10


ZUIDDAg 2013:ZINVOL PROEVEN VAN DE ARBEIDSMARKT

Onder de slogan “Work for Change” gaan Vlaamse en Brusselse scholieren jaarlijks tijdens de schooluren één dag werken. Niet op school deze keer, maar elders. Hun loon staan ze af aan een jongerenproject in het Zuiden. Dit jaar werd door de werkgever van elke werkende leerling 40 euro betaald aan een project in Peru, ten voordele van de plaatselijke koffieboeren. Zo kon je dus op donderdag 17 oktober zo goed als alle zesdejaars van Sint-Jozef Humaniora terugvinden op de meest diverse locaties, in de meest diverse functies: redactielid op een tijdschrift, assistent in de schouwburg, medewerker van de groendienst, leerkracht in de kleuterschool … De leerlingen zochten vooraf zelf contact met de werkgever en maakten concrete afspraken. Achteraf werd hen gevraagd een foto van hun werkzaamheden door te sturen en de dag te evalueren. Het extra-muros-karakter van die dag werd vanzelfsprekend fel gesmaakt: je ontwik-kelt immers vaardigheden en attitudes die later erg van pas kunnen komen. Daarom zijn we er in oktober 2015 zeker weer bij. Afgesproken.

Ignace Ryheul

PS: tweejaarlijks wisselt het project Zuiddag bij ons op school af met de wetenschapsdag. De vijfdes van nu hoeven dus niet te wanhopen.PS2: twee leerlingen vonden niet tijdig een job. Zij schreven op school een dag lang brieven ten voor-dele van Amnesty International. Voorwaar ook nog een zinvolle activiteit!

T4U is gloednieuw… en met de baseline ‘richting morgen’ wordt de kern van de boodschap in de verf gezet: wetenschap, technologie, creativiteit en innovatie betekenen vooruitgang. Ze maken ons leven beter, zowel op persoonlijk als op maatschappelijk vlak. We kunnen ze echt niet wegdenken uit onze leefwereld.Nochtans blijft de kloof tussen maatschappij en wetenschap/tech-nologie vandaag nog steeds bestaan. Er wordt geopperd dat het wantrouwen ten opzichte van de wetenschap/technologie niet enkel door gebrek aan kennis wordt veroorzaakt, maar wellicht eerder door een gebrek aan een gevoel van betrokkenheid. Daarom is de missie van T4U vrij eenvoudig: de interesse voor techniek aanwakkeren en stimuleren om te durven creatief/ vernieuwend te zijn.

Ondertussen zijn we al gestart en zijn we de uitdaging aangegaan om een houten boot te maken uit enkele simpele planken. Als extra is het de bedoeling dat de boot zich via natuurkrachten voortbeweegt. Daarbij zal T4U voor de eerste grote beproeving staan om een ef-ficiënt voortbewegingssysteem uit te denken. Daarnaast ontwerpen we ook een wagen uit verschillende soorten materialen, zoals hout, kunststof, led, … Enkele leden van T4U zijn ook een facebook-pagi-na aan het openen om hun vorderingen bij te houden.Daarnaast willen we samen deelnemen aan een uitdagende wed-strijd ‘pakaan, aan de slag met je idee’ (www.pakaan.be). Pakaan is een gloednieuwe wedstrijd die uitdaagt om een vernieuwend idee of project te bedenken én ermee aan de slag te gaan. Dit concept is onze T4U-club op het lijf geschreven.De techniekleerkrachten

TECHNIEK VOOR JOU… KORTWEg T4U!

11


ARMOEDE OP SCHOOL … HOEZO?

“ De samenwerking met de school verliep niet zoals ik hoopte. Ik had het gevoel dat de school niet begreep dat mijn vragen voor mij heel belangrijk waren. Ik had het gevoel dat ik niet gehoord werd en dat de school mij niet ten volle erkende in mijn positie als moeder. Ik wilde maximaal betrokken worden bij de opvoeding van mijn kind zodat ik de greep op mijn gezin kon behouden.” Marina

“ Onze school is nog bewuster gaan nadenken over Goed en Goedkoop onderwijs. Mensen in armoede zijn welkom bij ons op school en worden met respect behandeld. Zij worden beluisterd met hun noden en kunnen hun stem uitbrengen. Het is ook hun school.” Filip

(Beide fragmenten zijn getuigenissen op de dialoogtafels over armoede en onderwijs, stad Brugge 17 oktober 2013)

We kunnen er niet naast kijken… armoede is de jongste tijd overal aanwezig in de media. De armoedecijfers zijn dan ook verontrustend of beter gezegd verbijsterend. Uit cijfers van armoedeorganisaties blijkt dat het aantal Vlamingen in armoede vorig jaar met een derde is gestegen. 1 op 4 kinderen groeit op in armoede. Meer en meer mensen worden getroffen door armoede. Vooral werklozen, vrouwen, alleenstaande ouders en jongeren zijn het slachtoffer. Het zijn dus niet enkel mensen met een leefloon of een sociale uitkering, maar ook werkenden die anno 2013 niet vol-doende middelen hebben om rond te komen. Een inkomen uit werk of een sociale uitkering is niet langer een garantie om uit de armoede-statistieken te blijven. Het zou dan ook een naïeve illusie zijn te den-ken dat armoede aan onze school-poort voorbijgaat. Als school, die waarden als (gelijk)waardigheid en rechtvaardigheid hoog in haar vaandel voert, willen we dan ook deze oprukkende armoede en haar concrete gevolgen goed in het oog houden en op het terrein bekijken welke maatregelen hiervoor nood-zakelijk zijn…

Dit is niet zo evident, want in onze maatschappij merken we meer en meer een eigenaardige tegenstelling. Enerzijds is het thema armoe-de wellicht nog nooit zoveel in de media geweest, anderzijds leeft bij vele mensen die zich bekommeren om armoede het gevoel dat het bestrijden van deze armoede als een fundamenteel onrecht steeds meer teruggedrongen wordt in nieuwe vormen van liefdadigheid en oprukkende voedselbedelingen… Vaak met veel goede bedoelingen

12


en een heel groot hart, maar als we een vernederende afhankelijk-heid als een normaal gegeven gaan beschouwen in onze samen-leving, dan dreigt het gevaar dat het opkomen voor fundamentele rechten en waardigheid in de marge geraakt.

Daarom is een structureel beleid, dat een sterk appel doet op de be-leidskracht van scholen en een duidelijke schoolvisie veronderstelt, een noodzakelijke voorwaarde opdat onze school even toegankelijk blijft voor alle jongeren. In dit verband wil ik een alinea citeren uit een mededeling van het VVKSO (Vlaams Verbond van het Katholiek Secundair Onderwijs): “Wij weten dat in heel wat secundaire scholen reeds tal van initiatieven bestaan om tegemoet te komen aan de no-den van leerlingen uit financieel kwetsbare gezinnen. Armoede heeft echter een breed spectrum. Armoedebeleid en kostenbeheersing zul-len dus raken aan heel wat verschillende en uiteenlopende aspecten van de schoolwerking. De benadering van de armoedeproblematiek op school berust in feite op drie pijlers: kennis van de armoede, com-municatie en - pas op de derde plaats - de schoolkosten zelf. Of anders gezegd, een structurele aanpak van de schoolkosten is niet mogelijk zonder aandacht voor, kennis van en inzicht in de kansar-moedeproblematiek.”

In dit verband is het dus belangrijk om ons bewust te worden van de achtergronden van de armoede. gezinnen die in armoede leven hebben immers te kampen met veel meer dan geldgebrek alleen. Het gaat vaak om allerlei problemen op een hoop, tegelijkertijd en door elkaar heen. Vanuit school moeten we er in elk geval over waken om niet in de plaats van mensen in armoede te denken en te handelen, maar samen met hen in een respectvolle gelijkwaardigheid.

Het is dan ook verheugend om in dit verband op een hoopvol initia-tief te wijzen in Brugge. Op 17 oktober (niet toevallig de internatio-nale dag van verzet tegen extreme armoede) werden in het Brugse stadhuis dialoogtafels georganiseerd rond het thema armoede en onderwijs. Deze dialoogtafels werden georganiseerd door Brugge Dialoogstad, een breed samenwerkingsverband van alle verenigin-gen in Brugge die werken rond en bezorgd zijn over armoede. Op deze avond zaten ongeveer 140 mensen samen aan dialoogtafels om te spreken over acht verschillende thema’s. Aan iedere tafel zaten mensen in armoede, mensen uit het onderwijs (directies, CLB-me-dewerkers, zorgcoördinatoren…) en beleidsmensen uit de politieke wereld (schepenen, gemeenteraadsleden…) samen om vooral naar elkaar te luisteren en samen te zoeken naar concrete oplossingen.

De verschillende thema’s waren bewustmaking en beeldvorming, kosten, inspraak en participatie, communicatie, digitale kloof, brede school- en opvoedingsondersteuning. Ook onze directeur, Frans Cool, nam deel aan de gesprekken over de digitale kloof en bewustmaking.

Het was een hartverwarmende avond, waarbij de deelnemers vaak tot de conclusie kwamen dat ze elkaars wereld heel weinig kennen. Ook werd de wens uitgesproken dat deze dialoogtafels geen eind-punt zijn, maar een vertrekpunt van verder overleg en een aanzet om samen naar oplossingen te zoeken. In het uitgebreide verslag dat op deze dialoogtafels zal volgen, zitten ook zeker elementen die ons kunnen helpen om ook in onze school stil te staan bij de gevolgen van bepaalde beslissingen op de mensen in armoede. Misschien moeten we daarbij durven denken aan een plaatselijke armoedetoets, zoals deze meer en meer ingevoerd wordt bij bv. het gemeentelijke beleid (ook in Brugge). Want nadenken over armoede blijft een opdracht voor elke school, zeker in deze tijd waar de woorden van Pere Joseph Wresinski, de stichter van ATD Vierde Wereld, weer brandend actueel geworden zijn. Hij sprak op het plein van de mensenrechten, Troca-dero in Parijs in 1987, volgende woorden uit:

“ Waar mensen gedoemd zijn in armoede te leven, worden de rechten van de mens geschonden. Het is een heilige plicht ons te verenigen om die rechten te doen eerbiedigen.”

Jo Dhaenens

Jo Dhaenens, leraar in onze school, is voorzitter en trekker van de ATD Vierde Wereld Werkgroep van Brugge.De internationale beweging ATD Vierde Wereld is een niet-gouvernementele organisatie (NgO) voor armoedebestrijding. Ze werd in 1957 door Joseph Wresinski, een Frans priester, opgericht samen met de inwoners van een sloppenwijk in de Parijse agglomeratie. Omdat Joseph Wresinski zelf in armoede opgroeide, had hij een eigen kijk op en inzicht in de realiteit van armoede en de wijze waarop ze kan bestreden worden: met de armsten zelf en vanuit hun ervaringen en kennis.

13


“SPEELT CHINA HET ECONOMISCHE SPEL NIET EERLIJK?” “ VERgELIJK HET FRAgMENT OVER HET SCHILD VAN AENEAS (AENEIS) VIII, 617-634 MET HET FRAgMENT OVER HET SCHILD VAN ACHILLES UIT DE ILIAS”

Wat hebben beide titels met elkaar gemeen? Meer dan je denkt. Tot vorig schooljaar maakten de leerlingen van het zesde jaar een eindwerk dat ze op het einde van het tweede trimester moesten pre-senteren aan een jury. Het thema van het eindwerk was vrij en niet gekoppeld aan een vak of pool van de studierichting. Dit schooljaar kwam daar verandering in. Elke leerling krijgt nu (beperktere) onder-zoeksopdrachten die gekoppeld zijn aan de polen van hun studierich-ting. De eerste titel is een onderzoeksopdracht binnen de pool eco-nomie, de tweede titel een onderzoeksopdracht van de pool Latijn.

Onderzoeksopdrachten per poolOnderzoekscompetentie maakt deel uit van de specifieke eindtermen voor de verschillende polen in het ASO. De bedoeling is dat leerlin-gen via onderzoeksopdrachten kennis maken met wetenschappelijk onderzoek binnen een bepaald wetenschapsdomein. Leerlingen moeten een onderzoeksopdracht voorbereiden, uitvoeren en evalu-eren waarvan het onderwerp afhankelijk is van de pool: voor econo-mie over een economisch vraagstuk, voor moderne talen over een literair en/of linguïstisch vraagstuk, voor wetenschappen een on-derzoeksopdracht met een wetenschappelijke component, voor wis-kunde een onderzoeksopdracht met een wiskundige component en voor grieks en Latijn een onderzoeksopdracht op literair, esthetisch of historisch gebied.Aangezien alle studierichtingen tweepolig zijn, moeten onderzoeks-competenties van beide polen worden gerealiseerd. Bv. een leerling uit de studierichting moderne talen-wetenschappen maakt enerzijds aan de hand van een onderzoeksopdracht kennis met wetenschap-pelijk onderzoek binnen de wetenschappen (biologie/chemie/fy-sica), anderzijds via een (andere) onderzoeksopdracht kennis met wetenschappelijk onderzoek binnen de moderne vreemde talen (En-gels of Frans).

De leerlingen en begeleidingVoor de leerlingen is deze manier van werken niet helemaal nieuw. In de tweede graad en zeker in het vak seminarie van het vijfde jaar krijgen zij reeds kleinere onderzoeksopdrachten. Zo leerden zij wer-ken volgens het OVUR-schema (oriënteren, verwerken, uitvoeren en reflecteren) en maakten zij kennis met bepaalde deelvaardig-

heden, bv. het bijhouden van een logboek, het opstellen van een onderzoeksplan, het onder de knie krijgen van presentatievaardig-heden, het zelf evalueren van het leerproces… In het laatste jaar wordt verwacht dat leerlingen zelfstandig de onderzoeksopdrachten kunnen voorbereiden en uitvoeren.Uiteraard staan de leerlingen van het zesde jaar er niet alleen voor en kunnen zij een beroep doen op leerkrachten die hen hierbij hel-pen. Deze leerkrachten noemen we de mentoren. Deze mentoren hebben elk een aantal leerlingen onder hun hoede die ze tijdens de onderzoeksopdracht begeleiden en op het einde ook evalueren. Op Smartschool, in de cursus onderzoekscompetenties, vinden de leerlingen ook heel wat documenten terug die ze kunnen raadplegen en gebruiken, zoals bv. een handleiding rapporteren, een voorbeeld over het opdelen van de onderzoeksvraag in hoofden deelvragen, een voorbeeld van een stappenplan, de evaluatiecriteria. De eerste onderzoeksopdracht startte in september 2013 en duurt tot eind januari 2014. Begin februari 2014 start de tweede onder-zoeksopdracht die de leerlingen tegen half mei 2014 inleveren. Voor elke onderzoeksopdracht zijn er op school zes sessies van telkens twee lesuren op dinsdagnamiddag voorzien. Leerlingen zijn hierop verplicht aanwezig. Buiten de lesuren moet er thuis verder aan de opdracht worden gewerkt. De leerlingen proberen eerst zelf een plan-ning op te maken, die eventueel door de mentor wordt bijgestuurd. Bij het uitwerken van het onderzoek is het gebruik van ICT verplicht. Daarom kunnen de leerlingen, tijdens de uren waarop ze op school aanwezig moeten zijn, terecht in de twee openleercentra of in het vaklokaal. Wie het wenst, kan zijn eigen laptop meebrengen om op school verder te werken aan de opdracht, Wifi is voorzien. Zowel leerlingen als mentoren gebruiken google Drive om documenten te delen, samen op te stellen, te evalueren. De leerlingen leren ook hoe plagiaat te vermijden, de schriftelijke werken zullen dan ook doorge-licht worden door de plagiaatdetector van Smartschool.Na elke onderzoeksopdracht is er nog een sessie voor de evaluatie en feedback. Reflecteren over de wijze waarop de onderzoeksopdracht werd uitgevoerd (wat ging beter, wat ging minder goed dan ver-wacht, wat is de oorzaak daarvan en wat en hoe zou je (het) anders zou aanpakken) is een onderdeel van de opdracht. Op deze manier kunnen de feedback en de zelfevaluatie van het eerste onderzoeks-

14


gEZONDHEIDSBELEID OP SJHBEVRAgINg SEKSUEEL gRENSOVERSCHRIJDEND gEDRAg

De grondslag voor het gezondheidsbeleid op onze school vinden we terug in een intentieverklaring1 die in 2006 ondertekend werd door de ministers Vervotte, Vandenbroucke, Leterme en Anciaux.Het VVKSO heeft op zijn beurt in 2011 een visietekst en service-document2 inzake gezondheidsbeleid opgesteld ten behoeve van de scholen van het katholieke net. Deze tekst bood in het schooljaar 2011-2012 de grondslag voor het ontwikkelen van een schooleigen visie op een gezondheidsbeleid.

Naast het ontwikkelen van een visietekst werd op school ook een ge-zondheidsteam opgericht. Deze bestaat uit de directeur, de leerlin-genbegeleidster, een aantal leerkrachten uit verschillende graden en externe partners zoals een vertegenwoordiger van het CLB of LOgO. Hoewel we op onze school uitgaan van een integrale ruime visie op gezondheid en een thematisch gerichte aanpak, lijkt de kans op sla-gen het grootst als de uitbouw van een gezondheidsbeleid als een gefaseerd proces wordt aangepakt. In dit opzicht stellen we in het gezondheidsteam per schooljaar een aantal concrete, haalbare doe-

len voorop en bouwen we hierop procesmatig verder. Na elk school-jaar worden deze doelen geëvalueerd en bijgestuurd.

Momenteel werken we rond het thema RSV of relationele en seksuele vorming. Op het einde van vorig schooljaar werd bij alle persoonsle-den en leerlingen een bevraging afgenomen in verband met seksu-eel grensoverschrijdend gedrag. Er werden tien situaties beschreven waarin een bepaald gedrag verwerkt zat. Bij iedere situatie werd ge-vraagd om te beoordelen of gedrag al dan niet grensoverschrijdend is.

Dit konden de deelnemers doen door een cijfercode op een waarde-schaal van 1 tot 4 te kiezen. 1: aanvaardbaar gedrag2: licht grensoverschrijdend gedrag3: ernstig grensoverschrijdend gedrag4: zwaar grensoverschrijdend gedragDeze waardeschaal is gebaseerd op het vlaggensysteem3 ontwikkeld door Sensoa.

project helpen om de tweede onderzoeksopdracht vlotter te laten verlopen en leren de leerlingen uit hun fouten.

EvaluatieDe onderzoeksopdracht moet resulteren in een zelf geschreven rap-portering volgens de BIN-normen opgemaakt. Naast de schriftelijke rapportering moet de onderzoeksopdracht ook mondeling worden gepresenteerd/verdedigd. Naast het product (eindrapport, paper, presentatie) wordt ook het proces (logboek, stappenplan) geëvalu-eerd en dit volgens een transparant evaluatieformulier. Er zijn ver-schillende criteria voor evaluatie (vorm, inhoud, diepgang, juistheid gegevens, opbouw, taal, inbreng, weergave bronnen, etc…). Het

eindcijfer, d.i. het totaal van de twee onderzoeksopdrachten, staat apart op het rapport en telt mee als een vak van één uur.

Tot slotDe poolgebonden onderzoeksopdrachten zijn voor de leerlingen en hun mentoren een niet te onderschatten opdracht. Maar met de knowhow en ervaring die de mentoren reeds hebben opgebouwd in het verleden, kunnen zij de leerlingen een optimale begeleiding ge-ven zodat de leerlingen deze opdrachten tot een goed einde kunnen brengen. We zijn er absoluut van overtuigd dat onze leerlingen hier-van de vruchten plukken in hun verdere studieloopbaan.Frans Cool

1 Vervotte, Inge, Vandenbroucke, Frank, Leterme, Yves en Anciaux, Bert (2006). Intentieverklaring tussen de Vlaamse Minister bevoegd voor Onderwijs, de Vlaamse Minister bevoegd voor gezondheid, de Vlaamse Minister bevoegd voor landbouwbeleid en zeevisserij en de Vlaamse Minister bevoegd voor Sport inzake gezondheidsbevordering bij kinderen en jongeren. Te raadplegen op http://www.ond.vlaanderen.be/nieuws/archief/2006/2006p/files/intentieverklaring-26-01-2006.pdf

2 http://ond.vvkso-ict.com/vvksomainnieuw/bericht/VISIETEKST_gEZONDHEIDSBELEID.PDF

15


Bij iedere situatie werd ook bevraagd of ze herkenbaar is bij ons op school. Daarna volgden nog een paar algemene vragen.Je vindt verder in dit artikel de resultaten van de bevraging terug. De resultaten zullen nog verder besproken en geanalyseerd worden in het gezondheidsteam. Je vindt telkens eerst een beschrijving van het ondervraagde gedrag. Alle resultaten zijn uitgedrukt in procent. Wat opvalt is dat over het algemeen de leerkrachten en leerlingen dezelfde mening hebben. Hierbij valt wel op dat de leerlingen het gedrag vaak als minder grensoverschrijdend ervaren. Uit de resul-taten van de algemene vragen blijkt ook dat een grote groep leer-lingen en leerkrachten geen weet hebben van bestaande regels op

school in verband met (seksueel) grensoverschrijdend gedrag. Dit pleit er alvast voor om op basis van de resultaten van de bevraging, de bestaande gedragsregels in verband met (seksueel ) grensover-schrijdend gedrag te evalueren en eventueel bij te sturen. Misschien moeten nieuwe gedragsregels worden opgesteld door het gezond-heidsteam. Om een breed draagvlak te creëren voor deze nieuwe regels, moeten ze uiteraard eerst voorgesteld worden aan de direc-tieraad en ouderraad. Verder blijkt uit de gegevens dat een groot deel van de leerlingen ervaart dat de leerkrachten en medewerkers van het secretariaat bijna nooit positief gedrag belonen, terwijl de leerkrachten net vinden dat ze dat voldoende doen. Om deze kloof in perceptie te dichten, zal verder onderzoek naar het algemeen welbe-vinden op school noodzakelijk zijn.

Olivier Douvere

Resultaten bevraging

Situatie 1gedrag: het tekenen van geslachtsdelen, schrijven van seksueel getinte opmerkingen op schoolbanken, prikborden, cursussen of persoonlijk materiaal van medeleerlingen.

Situatie 2gedrag: een leerling spreekt een andere leerling of leerkracht aan met slet, bitch, mietje …

3 http://www.seksuelevorming.be/projecten/vlaggensysteem

16


Situatie 3gedrag: het nabootsen van een seksueel getinte handeling.

Situatie 4gedrag: een leraar of lerares raakt een leerling(e) aan en geeft bijvoorbeeld een schouderklopje.

Situatie 5gedrag: een koppeltje wisselt van kamer zodat ze samen de kamer kunnen delen.

Situatie 6gedrag: het plaatsen van seksueel getinte foto’s van zichzelf en medeleerlingen op het internet.

17


Situatie 7gedrag: tongzoenen en/of betasten van elkaar op school of tijdens een activiteit georganiseerd door de school.

Situatie 8gedrag: leerling raakt medeleerling aan op intieme plaatsen.

Situatie 9gedrag: het bekijken van seksueel getint materiaal op school of tijdens een activiteit georganiseerd door de school.

Situatie 10gedrag: het geven van seksueel getint commentaar tijdens het vertonen van een film.

18


Algemene vragen

Hoe vaak ben je op school dit schooljaar geconfronteerd met seksueel grensoverschrijdend gedrag?

In welke situaties heb je dit grensoverschrijdend gedrag opgemerkt of ervaren?

Zijn er schoolregels op het gebied van grensoverschrijdend gedrag?

Worden de schoolregels op het gebied van grensoverschrijdend gedrag consequent toegepast?

Wordt positief gedrag van leerlingen bevestigd of beloond door leerkrachten en/of medewerkers van het secretariaat?

Vind je dat leerkrachten en/of medewerkers van het secretariaat over het algemeen een goed voorbeeld-gedrag tonen?

19

SPORTIEVE UITBLINKER MANON DEPUYDT (5C) LOOPT OP EEN WOLK!

De voorbije zomer liep Manon Depuydt een hele reeks toptijden die haar niet alleen naar het European Youth Olympic Festival in Utrecht leidden, maar eveneens naar een onvergetelijk kippenvelmoment op de Memorial Vandamme in Brussel.

in de dagboek-kamer

Manon kwam eerder toevallig op de atletiekpiste terecht. Als jonge, sportieve meid was ze bezig met turnen, volleybal en dansen, maar af en toe liep ze ook eens mee in korte loopwedstrijden die her en der georganiseerd worden tijdens kermisweekends of koopjesdagen. Zonder enige specifieke voorbereiding wist ze nogal wat van die wedstrijden te winnen. Haar sportieve vader, die ooit actief was op de 800 m, stelde voor om eens een atletiekkamp te volgen... en zo ging de bal aan het rollen!Manon vond de sprintnummers leuk en dus sloot ze zich aan bij Her-mes Oostende. Onder leiding van haar trainster, Christine Carron, werd gewerkt aan alle facetten van de sprint. Met haar scherpe tijden op de 100 en 200 m liep ze van in de beginjaren finales en werd ze ver-volgens opgenomen in de groep van jonge atleten die zich wilden voor-bereiden voor de EYOF (de European Youth Olympic Festival). Bij die groep vond ze niet alleen sportieve uitdagingen, maar ook een kransje vriendinnen waar ze al veel plezierige momenten mee beleefde.Dit voorjaar begon het vele trainingswerk duidelijk vruchten af te werpen: op de 60 m indoor behaalde ze brons op het BK en op de 200 m werd dat zelfs een gouden medaille. Het EYOF wenkte, maar daar-voor moest ze nog de nodige limieten lopen. De slechte weersom-

standigheden van het voorjaar lieten niet toe meteen een scherpe tijd neer te zetten, maar op 25 mei, tijdens het kampioenschap van Vlaanderen was het zover: Manon liep een schit-terende 24”83 op de 200 m, ruim onder de limiet van 24”99. Het EYOF in Utrecht wenkte. Na nog een stage in gent werd ze, goed omringd door familie en vrienden, voor een eerste Europese uitdaging geplaatst. Maar Manon slaagde met glans. In de reeksen van de 200 m liep ze een

nieuwe besttijd, 24”60 en in de finale behaalde ze een schitterende 5de plaats én een nieuwe scherpe chrono: 24”56. Om het succes helemaal compleet te maken, behaalde ze met het aflossingsteam nog een bronzen medaille op de 4 x 100 m. Die vormpiek kon ze de hele zomer lang aanhouden, want op 15 au-gustus liep Manon in Heusden-Zolder een nieuw persoonlijk record op de 100 m (12”07) en ze klopte daarmee in de finale alle favo-rieten. Een dik uur later won ze ook nog de 200 m in een uitermate scherpe tijd (24”74).Het laatste weekend van de vakantie stonden de Belgische Kampi-oenschappen geprogrammeerd. Voor de 200 meter betekende dat een nieuw persoonlijk record (24”49) en een zilveren medaille, maar op de 100 meter werden haar stoutste verwachtingen overtroffen met een gouden plak en een fabuleuze tijd van 11”96. Voor wie zich mocht afvragen in welke context we deze tijd moeten plaatsen, ne-men we er de topchrono van Kim gevaert bij (op dezelfde leeftijd). Voor de 100 meter is er een minimaal verschil van slechts 2 hon-derdsten, weliswaar nog steeds in het voordeel van Kim. De volgende limieten waar Manon naar streeft zijn 11”80 op de 100 meter en 24”20 op de 200 meter. Met die tijden zou zij zich kwalifi-ceren voor de Olympische Jeugdspelen in China. Die doelen kunnen echter maar bereikt worden met heel veel discipline, wilskracht en hard werken. Weinig meisjes van haar leeftijd kunnen dat opbren-gen. Niet alleen betekent dat tot 4 keer per week trainen op techniek en kracht, maar ook letten op je voeding, geen tijd voor feestjes en party’s (dat valt haar soms wel eens zwaar), vroeg onder de veren kruipen en toch voldoende tijd maken om ook nog eens alle school-taken en studeerwerk in orde te brengen… Als er één kenmerk is dat Manon typeert dan is het wel haar sterke karakter. Als Manon die discipline kan behouden en ze gespaard blijft van blessures zullen we in de toekomst nog wel vaker van haar horen. Dat is waar we met zijn allen voor duimen!Dirk Verduyn

20

het Werk van cUPido...

Wel en Wee na Sint-Jozef

Lore In 1994 werd ik twaalf en begon ik aan mijn zesjarige loopbaan in de Jozefienen. Na het 4de middelbaar speelde ik met het idee om van school te veranderen, maar deed het uiteindelijk niet. gelukkig, want Hannes kwam aan op 1 september 1998. Niet veel later waren we een koppel en sindsdien komen onze paden grotendeels overeen. Hannes Met veel tijdsmarge fietsen mijn vriend en ik als twee prin-sen uit Oostkamp richting onze nieuwe habitat, de Jozefienen. Vast-beraden, onze vorige school ontgroeid. Op de hoek van het Artois-straatje houden we halt en draaien we op de loer - dat deden we nog in 1998 - een eerste sigaret. Op het einde van de eerste schooldag draaien we opnieuw een sigaretje op de hoek van het Artoisstraatje en zeg ik aan mijn vriend: “Ik heb haar gezien en ze zou Lore heten.” En dit was het begin…

Studeren

Lore Ik studeerde geschiedenis aan de Universiteit van gent. Mijn thesis ging over de Belgische beeldvorming van Congo. Hierna be-

sloot ik Conflict en Ontwikkeling te studeren en mijn aggregaat te doen. Ik bleef in gent, hoewel Ierland op een gegeven moment erg dichtbij was. Hannes Muziek is mijn grootste passie. Vijf jaar na het uitwuiven van de Jozefienen ben ik ‘meester in de muziek’ aan het conserva-torium van gent. Concerten in binnen- en buitenland en contacten met studenten uit het buitenland, doen me verlangen naar meer dan het klassieke repertoire dat ik uren en uren studeer.

Vrijwilligerswerk

Lore Na de Jozefienen ging ik iedere zomer op bouwkamp met de Bouworde. Zo bezocht ik Roemenië en Zuid-Afrika één keer, Rusland drie keer en Bosnië meer dan drie keer. Liefde voor de Balkan bracht ons voor 13 maanden naar F.Y.R.O.M. of simpelweg Macedonië in het kader van het Youth in Action Programme (EVS) van de Europese Commissie. Hannes Door een Bulgaarse medestudent ben ik intussen helemaal in de ban van de Balkan. Mijn cd-speler draait overuren en mijn

Dat er in de gebouwen van de Jozefienen nog andere dingen gaande zijn dan het verspreiden van ongebreidelde wijsheid, bewijzen LORE BERTREM en HANNES VERCAEMER. Beiden brachten op onze schoolbanken een deel van hun prille leven door, vergaarden er kennis en sleutelden aan hun vaardigheden, maar ze ‘ontsleutelden’ ook de deur naar elkaars hart in de ons zo vertrouwde Noordzandstraat. Hoe één en ander in zijn werk ging en hoe hun levenspad zich verder ontvouwde, kan je hieronder lezen.

21


boxen kunnen het trompetgeschal net (niet) aan. Lore overtuigt me om op bouwkamp naar Bosnië mee te gaan en een groot stuk van de puzzel valt ineen. Vanaf nu kijk ik alleen nog naar het Oosten en ligt een jaar vrijwilligerswerk met EVS in het verschiet.

Trouwen en zo

Lore In december 2009 trouwden we. Stadhuis in, stadhuis uit en naar Parijs in de sneeuw! Een fantastische vierdaagse. Een uniek huis met unieke problemen kochten we net daarvoor. Een super dochter Lou kochten we in gent, maar namen we na zes weken mee naar Bujumbura. Hannes Ondertussen een goede tien jaar (!) samen, veel vragen waarom we niet getrouwd zijn en het plezierige gevoel dat Lore me groter maakt dan ik ben, doen me op de knieën gaan. Ik word trotse ‘man van’ en we worden eigenaars van een stukje gent in - je raadt het al - een ‘Turkenbuurt’, daar waar er de meeste ambiance is.

Werken $$$$

Lore Mijn eerste professionele ervaring deed ik op in het onder-wijs. Ik gaf naast geschiedenis ook godsdienst, Nederlands, MAVO en PAV. Ik stond in het ASO, TSO, BSO en volwassenenonderwijs. In

2008 werd ik aangeworven door de Broeders van Liefde en werkte ik op de dienst fondsenwerving van hun internationale NgO, global Action Against Poverty. In 2010 werd ik geselecteerd voor de job van mijn leven: ik werd uitgezonden door het Belgisch Ontwikkelings-agentschap naar Burundi, waar ik 2,5 jaar met enorm veel plezier en toewijding voor het programma justitie werkte. Mijn Burundese opdracht liep eind augustus 2012 ten einde en nu ben ik op zoek naar een nieuwe, even interessante werkervaring. Hannes Mijn studies zijn nog niet helemaal gedaan en ik heb al werk (in tegenstelling tot wat sommige wiskundeleraressen beweer-den). Zonder te hoeven solliciteren kan ik als gitaarleraar beginnen bouwen aan mijn eigen klas. Het project ‘Macedonië’ doet me de draden doorknippen, maar eenmaal terug (2008) kan ik onmiddel-lijk weer aan de slag. Het conservatorium van Brugge komt weer op mijn pad en ik geef er nu voltijds gitaarles. Vakanties (talrijk in het onderwijs) openen deuren richting Burundi en opportuniteiten als ‘vaderschapsverlof’ worden aangeboord. Ondertussen zit Lores droomjob er (even) op en krijg ik een droomjob aangeboden. Zo ben ik sinds september dit jaar testrijder en redacteur voor het motorma-gazine Motorrijder. Had ik al verteld dat motorrijden een andere pas-sie van mij is…?

Hannes Vercaemer en Lore Bertrem

INFOavONdstarten in het secundair onderwijs

voor ouders van toekomstige eerstejaars

wOeNsdag 12 FebruarI 2014 om 19.30 uur

ingang via Noordzandstraat 76 - parkeergelegenheid parking ’t Zand

INFOdag zaterdag 26 aprIl 2014 van 10 tot 17.30 uur

22

NEW YORK STATE OF MINDMET JOS EN FIEN EEN WEEKJE IN EEN WERELDSTAD

De reisbestemming alleen al zorgde voor hooggestemde verwachtingen. De stad die met een reputatie in boeken, liedjes en films gestalte heeft gekregen, zorgde voor aangename spanning bij het bonte gezelschap dat op donderdag 22 augustus 2013 verzamelen blies in het station van Brugge. Heel wat jongedames sleurden gigantische reiskoffers achter zich aan, niet zozeer gevuld met vakantiekledij, maar met voldoende ruimte om alle spulletjes die zij voordelig hoopten op de kop te tikken, later - bij de terugreis - in te proppen. Voor zowat iedereen was het een eerste kennismaking met ‘the Big Apple’, een stad die bruist van het leven, tal van iconische plaatsen en gebouwen etaleert en de verbeelding prikkelt dankzij de vele verhalen, of zullen we mythes zeggen, die erover circuleren. Dat we overdonderd zouden worden, stond als een paal boven water.

Na een vlekkeloze vlucht, voor sommigen zelfs in de comfortabele stoelen van business class, landden we op JFK. Zoals te vrezen viel, duurde het aanschuiven bij de grenscontrole uren en na enig zoekwerk vonden we de buschauffeur die ons naar het hotel in de 25th Street zou brengen. Van in het begin werden we letterlijk overdonderd, want een zomers onweer zorg-de niet alleen voor bakken water, maar ook voor ellenlange files richting Manhattan. Onze chauffeur wist daar wel raad mee, maar alle tijdwinst die hij boekte door de files te omzeilen, raakten we bij het binnenrijden van Manhattan weer kwijt door een klapband. Wachten werd ons deel...Rijkelijk laat arriveerden we aan het hotel dat gelegen was vlak bij Ma-dison Park en hét gebouw dat sinds 9/11 weer de skyline van Manhat-tan bepaalt: the Empire State Building. Dat monumentale gebouw werd meteen het eerste hoogtepunt van de reis, letterlijk én figuurlijk! Van op de 82ste verdieping kregen we, bij het zicht van de in lichte nevelen ge-hulde ondergaande zon een prachtig beeld van Manhattan, het nieuwe World Trade Center, de East en Hudson River en de vele silhouetten van gebouwen en bruggen die we al kenden uit reisgidsen, films en televi-sieprogramma’s.

De vele lichtreclames op Time Square, het snelkloppende hart van NY, lokten ons naar deze knettergekke plaats waar je superlatieven te kort komt om alles om je heen te beschrijven... Iedereen kon vrijuit kiezen waar de eerste dollars uitgegeven zouden worden voor het avondmaal. In elke prijsklasse was er wel iets te vinden, maar voor velen was het even wennen aan het verwarrende systeem van fooien geven. De hele economie van New York is gebaseerd op de dienstensector. Iedereen slooft zich uit om vriendelijk en behulpzaam te zijn, maar verwacht voor die dienstverlening dan ook een fooi. In enkele gevallen wordt er zelfs nadrukkelijk gezegd hoe groot die fooi moet zijn (15 à 20 %!!).De volgende dagen werd Manhattan grondig verkend. Met die typische toeristische Hop On- Hop Off dubbeldeksbussen reden we via Upper Manhattan naar Harlem en The Bronx. Van de door misdaad en armoede geteisterde wijken is geen spoor meer te bekennen. Onder burgemeester Bloomberg is er enorm veel geïnvesteerd in het opfrissen van wijken, nieuwbouw en infrastructuur, keerzijde van die medaille is dat heel wat oorspronkelijke inwoners de huurprijzen niet meer kunnen betalen en plaats hebben moeten maken voor meer kapitaalkrachtige burgers...

Jos & fien vliegen Uit

23


We werden ook nog even opgehouden door een ‘situation’. Dat is een un-derstatement voor een indrukwekkende ontplooiing van macht door de lokale politiediensten. Het voelt wel even vreemd aan als je al die politie-auto’s, helikopters en uniformen ziet in een poging om een onverlaat, die een politieauto gestolen had, te arresteren. Het incident eindigde zonder dat er één schot gelost werd, naar onze gids vertelde, was dat eerder de uitzondering dan de regel... Dus toch een cliché dat bevestigd werd! Iets later dan voorzien konden we ons vergapen aan het prachtige gebouw van het guggenheim Museum, dat door het werk van een lichtkunstenaar extra mooi oogde. De collectie zelf was een stuk minder indrukwekkend.‘s Avonds stond een schitterend onderdeel van de rondrit op het pro-gramma: de Night Tour langs Lower Manhattan, vervolgens over de East River richting Brooklyn met van op de brug een weergaloos uitzicht op de skyline van Manhattan, het vrijheidsbeeld en Brooklyn Bridge. Het avond-programma eindigde op Time Square waar we voor een tweede maal op zoek gingen naar een restaurant om de rijkgevulde dag af te ronden.De dag erna stond het tweede deel van de bustour op het programma. De morgen stond in het teken van Lower Manhattan met ground Zero en het 9/11 Memorial, het Financial District, een rondrit naar Brooklyn en een verkenning van Little Italy en Chinatown. Bij het bezoek aan ground Zero viel het ons weer eens op hoe paranoia de Amerikanen geworden zijn. Veiligheid is een fetisj geworden en daarvoor zet men op alle toe-ristische trekpleisters een legertje van veiligheidsmedewerkers aan het werk die een nieuwe terroristische aanslag moeten zien te voorkomen. Voor Europeanen is dat soms irritant en onbegrijpelijk, maar voor de meeste Amerikanen een vanzelfsprekendheid die ze er graag bij nemen!Het 9/11 Memoriaal is een aangrijpende plek. De vele namen van de slachtoffers, de symbolen in het gedenkpark, de ingetogen sfeer en het besef van de enorme klap die de trotse inwoners van New York daar te verwerken kregen, maken een onuitwisbare indruk op elke bezoeker. De rest van de dag werd gevuld met een zonovergoten bezoek aan twee zeer herkenbare plaatsen: Chinatown en Little Italy. De rammelende magen konden probleemloos gevuld worden in één van de vele eetgelegenheden die we onderweg voorbijliepen. Een echte Italiaanse ‘gelato’ rondde het bezoek aan deze levendige buurt af. De tour ging daarna verder naar de eastside van Manhattan: we zagen het gebouw van de Verenigde Naties, de Chrysler Building, Park Avenue, het Rockefeller Center, Saint Patrick’s Cathedral, Bryant Park en nog een rist gebou-wen en instellingen die we tot dan toe alleen van naam kenden. Nog voor de eindhalte waren al heel wat van onze kooplustige leerlingen af-gestapt. Namen als Hollister, the Apple Store, Victoria’s Secret en Macy’s oefenden blijkbaar een waanzinnige aantrekkingskracht uit op het jonge volkje.De daaropvolgende dagen trokken we met onze metrokaart en citypass op stap. Het gebruik van de subway hadden we in minder dan geen tijd

door en de vlotte dienstregeling zorgde er voor dat we in ‘no time’ op onze bestemming waren. Het bezoek aan het immens grote Metropolitan Mu-seum met zijn uitgebreide collecties, dwong ons te kiezen uit het aanbod van verbluffende meesterwerken. Dat je achteraf het museum verlaat met een onvoldaan gevoel is bijna niet te vermijden. Er is altijd meer dat je niet gezien hebt, dan wat je in één voormiddag kunt bewonderen...Voor de lunch maakten we een wandeling door het uitgestrekte Central Park. Een verplichte stop aan het John Lennon monument ‘Strawberry Fields’ lieten we volgen door een lekkere lunch aan het water. The Boat House was een drukke plek, maar we vonden toch een tafeltje om te genieten van het uitzicht. Als digestiefje maakten we nog een wande-ling door het park en als afsluiter namen we er nog het Natural History Museum bij, inclusief een reis door de kosmos in een overweldigende presentatie.Voor velen begon de snelle opeenvolging van bezoeken en het uitgebrei-de programma aangevuld met shoppingtrips zwaar door te wegen. In het grootse MOMA, met prachtige kunstwerken uit de 19de en 20ste eeuw, viel het op hoeveel jonge benen nood hadden aan een rustige zithoek in plaats van een zaal vol Franse impressionisten of Duitse expressionisten... Meer animo was er wel voor de boottrip naar het vrijheidsbeeld. Jammer dat de naweeën van de superstorm ‘Sandy’ er nog steeds voor zorgden dat we Ellis Island, met het verhaal van de miljoenen migranten die een beter leven kwamen zoeken in de nieuwe wereld, niet konden bezoeken. Maar dat kon de pret van de slotdagen toch niet drukken: de laatste shoppingmogelijkheden werden ten volle benut, er werd nog eens in groep genoten van een onvervalste culinaire topper in New York: pizza eten bij ‘Lombardi’s en als uitsmijter maakte de hele groep nog een schitterende stadswandeling op de ‘High Mile’, een tot viersterrenwan-delweg omgetoverde oude spoorlijn met tal van architecturale hoog-standjes onderweg en schitterende doorkijkjes op de Hudson rivier. In de paar uur die ons restten voor de retourvlucht naar Brussel maakte ik, samen met enkele van de wat ‘oudere’ reisgenoten, nog een uitstapje naar Lower Manhattan. Wall Street en The Water Front met zijn heliha-ven, prachtig aangelegde wandelweg en Pier 5 bezorgden ons nog wat laatste onvergetelijke indrukken vooraleer definitief afscheid te nemen van deze overdonderende wereldstad. Dirk Verduyn

24


TWEEDAAgSE DOORNIK

Het is de derde keer op rij dat mevrouw Lobelle en ik op tweedaagse naar Doornik vertrekken. Het is onze droom om de leerlingen op een authentieke manier warm te maken voor de Franse taal en hen een levenservaring mee te geven. We zoeken een match voor elke leerling, voorwaar geen sinecure en dan worden de namen en adressen uitgewisseld.Er volgt een eerste contact per brief (ja, lekker op de ouderwetse manier!). Daarna is het de bedoeling dat de leerlingen mailen of contact nemen via facebook. We hebben zevenentwintig tweedejaars mee die vol spanning uitzien naar de ontmoeting met ‘les Tournaisiens’. Er wacht ons weer een warm onthaal! Hieronder getuigenissen van onze tweedes.

Vrijdag 8 november 2013 kwamen we aan - na 2 keer overstappen - in Doornik. We maakten een culturele wandeling door Doornik. We bezochten het natuurhistorisch museum, aten op school. We kregen een rondleiding en woonden een les bij. In de namiddag beklommen we het belfort. We kregen een dessertenbuffet op school en er was nog een optreden van het schoolorkest voor ons. Dan mocht ik mee met Marie in haar gezin. Het is er gezellig. We hebben lekker gege-ten. Ik heb dan nog op de Wii gespeeld met haar zus en broer. De volgende dag zijn we gaan schaatsen. Helena Van Nieuwenhuyse 2B

Doornik was een superervaring. Zulke lieve mensen! Ik heb ook veel andere leerlingen van Doornik leren kennen. Ik ben zo blij dat ik me ingeschreven heb voor dit project! Sarah Devos 2g

Het was super! We hebben op de Fifa 14 gespeeld. Mijn Doornikse vriend heeft me ook leren goochelen. En de zaterdag hebben we een fietstocht in de bossen gemaakt. Thibaut Deprez 2E

De mensen zijn zo lief en behulpzaam. De activiteiten waren super. Een superervaring! Silke Bonte 2g

Estelle is mijn Doornikse vriendin geworden! Ik wil de 2-daagse graag nog eens doen! Lize Allemeersch 2g

Het was gewoon super! Zo een verwelkoming in het gastgezin! Ik vond de activiteiten superinteressant. Het museum met de dieren was het leukste. Joséphine Ledoux 2g

De ontvangst op school was hartverwarmend. Het meisje was zo vriendelijk. Het is een ervaring voor het leven. Merel Berghs 2A

C’était Formidable… Ik heb nog nooit zulke sympathieke mensen ontmoet. Mijn spraakkunst is gigantisch verbeterd. Het is een uit-stap die me eeuwig bijblijft! Sander Descheemaeker 2A

Het was zo spannend om hen voor het eerst te ontmoeten, ik had geen idee hoe hij eruit zag! Hun school is veel groter en ouder dan de onze. Ja, in de Jozefienen hebben we veel moderne multimedia. Toen we uiteindelijk doorweekt aankwamen in het gezin, keken we nog naar een film. De zaterdag was fantastisch, maar veel te kort! Pierre Bernolet 2B

Ik heb echt genoten van de uitwisseling. Jeanne is tof en lief. De ou-ders zijn grappig en vriendelijk. Doornik is ook een heel mooie stad. Jirke Deeren 2g

Het was een superleuke tweedaagse, maar veel te kort! Lison is een heel tof meisje. Ik kan niet wachten om haar in mei terug te zien! Kemi Thompson 2A

Ja, zoals jullie lezen, een enthousiaste bende! We zullen ons best doen om hen in de meimaand een aangenaam verblijf te geven in Brugge! En toen ik eens polste, hoorde ik hier en daar dat sommigen mekaar al in de Kerstvakantie terugzien en dat er zelfs al iemand een weekje in de zomer daarheen zal gaan! Zo, ik denk dat het ni-veau Frans van de Jozefienen nog omhoog zal gaan! En mevrouw Lobelle en ik wachten ook niet tot mei, we zien onze Doornikse col-lega’s ook nog eens in januari 2014 voor een tweedaagse in Brugge! Ilse Van Ermengem

25


ARDENNENOFFENSIEF ZESDEJAARS 12-13 SEPTEMBER 2013

De weerberichten waren niet veelbelovend; toch vertrokken de 6des die donderdagochtend 12 sep-tember 2013 vol goede moed naar de Ardennen om rond 11 uur de afvaart van de Lesse aan te vat-ten. Het lunchpakket verdween in de emmer en alle duo’s gleden het water in om 21 km te gaan peddelen, lachen en praten. De mooie, groene Les-sevallei werd gevuld met het enthousiasme van onze leerlingen. De eerste stop was na 2 uur aan een camping: tijd om op te warmen, te drogen en te eten! In het tweede deel lagen er een paar hin-dernissen op de route: de wildwaterbaan van een pretpark bleek klein bier in vergelijking met deze plons in de watervalletjes! Terwijl de eerste spor-tievelingen allang in Anseremme aangekomen wa-ren, hadden de laatsten nog vele kilometers voor de spreekwoordelijke (en letterlijke) boeg voordat ze de Maas bereikten. Een - al dan niet - warme douche, verse droge kleren en een chocomelk ver-der, kon heel de groep moe en tevreden op de bus stappen richting St-Mozet naar ons kasteel waar we de nacht zouden doorbrengen. De logeerplaats waar de zesdes voor de eerste keer zouden verblij-ven, bleek een echte meevaller: een kasteel met vierkant binnenplein, decor voor het avondspel. Elke klas kreeg een zak vol opdrachten: praktische, creatieve proeven tegen de tijd en tegen elkaar. 6A bleek de sterkste te zijn… Dit moest meteen ge-vierd worden met een drankje in de bar en sommige kamers baadden al meteen in discosfeer. Langzaam keerde de rust weer in de kasteelhoeve… De ver-moeide armspieren en hoofden snakten naar rust!

De vrijdag startte met een lekker ontbijt. Daarna vertrok elke klas met de titularis op pad voor een wandeling met enkele bezinningsmomenten in de prachtige natuur om elkaar beter te leren kennen. Tegen 16 uur was elke klas opnieuw aangekomen in het kasteel waar een overheerlijke spaghetti wachtte, een aangename afsluiter van een ge-slaagde tweedaagse.

Charlotte De Vriese

26

DE KLASSIEKEN EN DE LEERKRACHT - AFLEVERINg TWEE

De klassieke literatuur is een onpeilbare schatkamer, vol verborgen hoekjes en schemerige nisjes, waar hier en daar een bestofte parel in bewaring lijkt te liggen. Als leerkracht klassieke talen geniet je het voorrecht om af en toe en vooral wanneer je dat het minst verwacht zo’n juweeltje in handen te krijgen. En wat blijkt wanneer die leerkracht de parel in kwestie heeft afgestoft en opgeblonken? Heel af en toe ziet hij daar zichzelf gereflecteerd: in sommige teksten gaat het over lesgeven, over leerkrachten, over leerlingen, over school en over vorming. En dan lijkt het soms alsof hij in de spiegel kijkt - een bolle lachspiegel. Dan klinkt het soms alsof hij in de lerarenkamer staat. In deze rubriek diepen we in elke aflevering zo’n spiegelende parel op.

klassieke rUbriek

“DIDACTISCHE POËZIE” - of: waarom ik niet streng genoeg ben -

Wie ooit bij mij in de les zat, heeft zich misschien op een bepaald moment afgevraagd “Waarom is hij niet wat strenger?” Welnu, beste leerling/begeleider/mentor/directie/collega, vandaag presen-teer ik u het wellicht verrassende antwoord (“Die keuze is bewust.”) en de waarschijnlijk minder verrassende verklaring (“De Romeinen maakten ook reeds die keuze.”). Er staat mij immers bij mijn eeu-wigdurende lijdzaamheid een immer gidsende ster voor ogen: de ster van de Latijnse poëzie, meer bepaald het didactische leerdicht. graag presenteer ik u in deze aflevering een fragmentje Latijn, dat in beduimelde toestand al jarenlang boven mijn bureau prijkt—ver-schillende verhuizingen en incarnaties van dat bureau volgend. Maar eerst een ongetwijfeld noodzakelijk inleidinkje.

Wie al graag eens, gezeten, gelegen dan wel staande, een pagina-tje griekse of Latijnse poëzie tot zich neemt, die komt vaker dan haar of hem lief is terecht in een klaslokaal. Het is te zeggen: meer dan één leraar en één leerling is er vaak niet in dat visioen van een klas-lokaal; meestal zelfs geen klaslokaal. Dit genre van poëzie vaart on-der de vlag ‘didactische poëzie’ of ‘didactisch epos’, naar de typisch epische versmaat waarin deze gedichten doorgaans gesteld zijn. Het gedicht presenteert zichzelf als de speech van een anonieme leraar (‘ik’) tot een vaak wazige leerling (‘jij’). De waaier aan onderwerpen is breed: het weer voorspellen aan de hand van natuurlijke teke-nen (Aratus), de ideale jachthond fokken (Nemesianus), vulkaan-uitbarstingen (de Aetna), de kustlijnen van de Middellandse Zee

(Avienius), het versieren van een knappe meid/kerel (Ovidius), de oorsprong van de sterrenbeelden (Manilius), diezelfde knappe meid/kerel dumpen (alweer Ovidius), de knepen van de imkerij (Vergilius), slangenbeten genezen (Nicander), de mediterrane gastronomie (Ar-chestratus), de atoomtheorie van Epicurus (Lucretius), etc. Zowat alles was versificeerbaar.Lange tijd worstelden wetenschappers met de bedoeling van dit soort poëzie. Wie bijen wou gaan kweken, zou daarvoor toch geen in dichterlijk vocabulaire gehuld en met obscure mythen doorweven dichtwerk ter hand nemen? Naar alle waarschijnlijkheid was de man in kwestie analfabeet. En, omgekeerd, de griek of Romein die over voldoende opleiding en culturele bagage beschikte (en dus de nodige adelbrieven kon voorleggen) om dit soort poëzie te appreciëren, te begrijpen of zelfs maar gewoon te kunnen lezen, zou ongetwijfeld maar zelden betrapt worden in de buurt van een bijenkorf of koeien-stal. Didactische poëzie was vanuit dat oogpunt als een handleiding automechanica van de hand van Shakespeare. Ondertussen is dat beeld al bijgesteld en gaat men er eerder van uit dat de dichter en de lezer niet samenvallen met de figuren van leraar en leerling, maar dat zij veeleer twee toevallige luistervinken zijn, die ergens vanuit een verborgen hoekje het onderhoud tussen leraar en leerling gadeslaan. Of eerder nog: de leraar die thuis, in de bad-kamer of het bureau, zijn lesvoorbereiding instudeert en opdreunt, want de jij-figuur komt nooit aan het woord in deze monoloog.Enfin, ik kom ter zake. Het is precies hier dat voor onze dichter de eindeloze mogelijkheden beginnen: in het scheppen van die didacti-sche constellatie. Wat voor leraar is er aan het woord? Welke leerling spreekt hij toe? U hoort het al, hier valt alweer veel te leren en veel

27


te ontdekken voor die meest gepijnigde aller mensen, voor die immer zoekende en eeuwig delvende mens - de moderne leerkracht.

Een korte tekstpassage, waarover ik in een vorig leven ontelbare uren gebogen zat, zal dit toelichten. Het didactische gedicht in kwestie heet Ora Maritima (Zeekusten) en het hoeft u te verbazen noch te spijten dat u de auteur niet kent. Zijn naam is Postumius Rufius Festus, bijgenaamd Avienius, en een bewoner van de onher-bergzame vierde eeuw n.C. Het gedicht begint met een uitgebreide lofzang van de leraar op de enige leerling in zijn klasje—twee zaken die onze moderne verbeelding tarten, nietwaar?—alvorens de ei-genlijke les van start gaat. Probus, zo heet de leerling, is volgens de leraar een dermate ideale leerling, dat het een misdaad zou zijn hem niet te onderrichten. In de woorden komen impliciet ook de normen en waarden bloot te liggen van de wereld waarin dit alles geldt. En dat is best een mooie wereld.

Ik onderneem een poging het Latijn verstaanbaar te maken:

“ Neque sat sit istud, ni sciam te litterashiantibusque faucibus ueterum abditahausisse semper, esse patuli pectoris,sensu capacem, talium iugem sitimtuo esse cordi et esse te prae ceterismemorem intimati. Cur inefficacitersecreta rerum in non tenacem effunderem?In non sequacem quis profunda ogganniat?Multa ergo, multa compulere me, Probe,efflagitatam rem tibi ut persoluerem.”

“Maar dat alleen zou niet volstaan, als ik niet wist dat jijmet open mond altijd dorst naar letteren en kennisvan de ouden, dat je breed van borst bent en scherpzinnig,dat een dorst naar zulke zaken jou altijd ter harte gaaten dat jij meer dan ieder ander koestert en bewaart wat jou werd toevertrouwd. Waarom zou ik vergeefsde raadselen der dingen storten in een lekke zeef?Wie blaft diepzinnigheden tot een nukkig beest?Vele redenen, kortom, mijn Probus, overhaalden me ertoeom jou de lering te verstrekken waarnaar je mij ooit vroeg.”

We ontmoeten hier een aantal fundamentele Romeinse opvattingen over opvoeding en over de relatie tussen leraar en leerling. Het an-

tieke onderwijs produceerde volwaardige mensen, die zich onder-scheidden van het ongeschoolde vee. Het ideaal is dat Probus van een jong, onstuimig dier tot mens wordt gemaakt, tot beschaving en ontwikkeling wordt gebracht. Zijn dorstigheid illustreert daarbij zijn geschiktheid, zijn potentieel. Het schrikbeeld is de omgekeerde beweging: het nukkige beest dat maar niet wil drinken, niet wil meewerken, niet volgzaam is. “Non sequax”, zoals het hier klinkt. Bij zo’n beest is het als bij de koppige ezel uit een stripverhaal: hij geeft geen krimp en doet geen stap voorwaarts. Wel integendeel, de ervaren striplezer weet dat de grap ten koste van de meester zal gaan: terwijl deze aan het beest z’n teugel staat te sleuren, zal hij ongetwijfeld op een of andere manier zelf een mal figuur slaan. De grap zit hem uiteindelijk in een soort omkering van de rollen: wie is hier nu de ezel? Zo is het ook met dit soort leerlingen: hun “non sequax”-natuur zorgt voor een omkering van de gewenste richting van het onderwijsproces. Het is niet langer de leerling die door de leraar verheven wordt van dier tot mens, maar de leraar die meege-sleurd wordt naar het dierlijke niveau van de leerling. Het is hier dat het enigmatische “ogganniat” (v.23) op de prop-pen komt. Dat de gemiddelde latinist zich voor de betekenis van dit woord wellicht even tot het woordenboek zal moeten wenden, geeft aan dat dit geen standaardvocabularium is. Ook in de proloog van Ora Maritima springt het enigszins in het oog als een soort stijlbreuk en wellicht werkt het daarmee het zopas geschetste effect van de omkering in de hand. Gannire, en dus ook ob-gannire, is namelijk in eerste instantie een dierengeluid, namelijk het agressieve grommen van een hond of vos. In overdrachtelijke zin wordt het vervolgens ook gebruikt voor menselijke communicatieve geluiden, maar dan met ‘lagere’ connotaties, met name wanneer de menselijke spreker dichter bij het dierlijke gaat aanleunen: wanneer iemand dreigend ‘gromt’ krijgt hij iets dierlijks; ook tijdens het liefdesspel komen dierlijke driften boven en ‘grommen’ de geliefden elkaar in de oren; iemands ‘gegrom’ kan de spreker ook als dommig of lomp karak-teriseren (in komedies, bijvoorbeeld); of het kan gebruikt worden wanneer iemand op een toon of wijze spreekt die de gebruikelijke omgangsregels negeert (te familiair, bijvoorbeeld). Veelzeggend is de manier waarop Symmachus het gebruikt om zichzelf duidelijk, zij het valselijk bescheiden, te karakteriseren als een onbespraakt per-soon, wiens taal het grommen van een dier, het gebrabbel van een barbaar, het geneuzel van een keuterboertje niet overstijgt: “Sed cur ego diutius sermonis pauper ogganio?” (“Doch waarom zou ik, arm aan taal, nog langer grommelen?”) Oggannire typeert personages die het masker van beschaving ontberen, nooit verworven hebben,

28


INTERVIEW MET DRIES DEBACKERE EN SARAH VERPLANCKE

éénBeste Sarah en Dries, hoe lang al liepen jullie met de plannen rond om iets te doen aan de grauwe muren van lokaal C1.2? Hoe is dat wilde idee ontstaan? Sarah Het was eigenlijk niet ons idee. Dries Op een dag sprak mevr. Meulebrouck ons na de les aan. Blijkbaar speelden de leerkrachten grieks en Latijn al een tijdje met het idee om het lokaal wat op te fleuren met een leuke muurschil-dering. Sarah Dat was ongeveer op het einde van het vierde middelbaar,dus bijna twee jaar geleden? Je tovert zoiets niet meteen uit je potlood, dus hebben we eerst een beetje rondgelopen met ideeën over de

compositie, wat we erop zouden zetten, welke stijl we zouden ge-bruiken… Dries Die ontwerpfase heeft héél lang geduurd, want we wilden ook niet overhaast beginnen en zomaar op een muur beginnen kliederen. Sarah Ik denk dat geen van ons beiden in die fase geloofde dat het uiteindelijk ook echt op de muur zou komen te staan. Stiekem mis-schien wel, maar het zag er nogal onhaalbaar uit.

tweeWat hebben jullie precies geschilderd en wat heeft jullie uitein-delijk bij dit ontwerp/onderwerp doen belanden? Dries Op onze muurschildering hebben we zes van de Olympische

of personages die dat masker in bepaalde situaties tijdelijk afzetten, uit hun rol vallen. Voor Romeinen hing cultuur heel erg samen met de geijkte normen van een kunstmatige elitetaal: het verliezen of ontberen van die taal stond synoniem met een gebrekkige ontwikkeling. In die zin was wie oggannit niet alleen sermonis pauper, maar ook humanitatis pauper. Bovendien wordt wie blaft en gromt niet alleen een dier omdat hij zijn taal verliest, maar ook omdat hij zijn composure, zijn zorgvuldig beheerste houding verliest. De laat-antieke wereld was een geweld-dadige wereld en paideia (opvoeding) legde een uitgebreid systeem van voorgeschreven gedrag op dat in staat was de onbeheerste en gewelddadige aandriften te beteugelen, orde in de chaos te schep-pen. De brute schoolmeester, zoals we die kennen uit Augustinus’ jeugd, mag dan misschien wel echt bestaan hebben, hij fungeerde in ieder geval ook als een toonbeeld van hoe het niet moest. Het schrikbeeld van elke amateur- of gentleman-leraar is het soort leer-ling dat lak heeft aan wat de leraar zelf als waardevolle lessen be-schouwt: hij kan deze lessen dan enkel nog op ‘gewelddadige’ wijze bijbrengen, maar het blaffen van diepzinnigheden past als een tang op een varken. Dat is wat de leraar met het oxymoron “quis profunda ogganniat? ” duidelijk maakt: het is onmogelijk de culturele waar-den van beheersing en beschaving over te brengen wanneer men ze niet tegelijk in praktijk kan brengen. Men kan niemand leren mens

te worden, wanneer men zelf tot dierlijk gedrag wordt gedwongen. Avienius troost zich hier de moeite om Probus te prijzen in termen van een dier, omdat dat uiteindelijk toelaat de relatie tussen leraar en leerling te omschrijven in termen van de diepgewortelde opvat-ting van de Romeinse elite daarover. In de schets van de ideale situ-atie is Probus een gretig, dorstig dier dat uit zichzelf bij de leraar komt drinken; dat de leraar zelf een grommende hond wordt die het luie, nukkige beest toebijt, dat is slechts het nachtmerriescenario.

Wanneer ik dus, beste lezer, weer eens overladen werd met eieren en tomaten, wanneer de leerlingen weer eens spiekten dat het een lieve lust was, wanneer zij meneer Selter weer eens sarden en jonas-ten door hem aan de haren te trekken en aprilvissen op zijn rug te spelden, wel dan kom ik moegetergd thuis, vlei me neder aan mijn bureau en zoek troost in dat beduimelde briefje dat daar hangt: “Wie blaft diepzinnigheden tot een nukkig beest?” Want dat is slechts een bescheiden nachtveulen, vergeleken met de nachtmerrie waarin meneer Selter begint te blaffen en bijten.

En als je dat niet gelooft, dan maak ik je, waarde lezer, in een vol-gende aflevering graag iets anders wijs. Tot dan!

Bert Selter

29


goden afgebeeld. De oorspronkelijke idee van de leerkrachten was om een godentafereel te maken. Welke goden we tekenden en hoe, mochten we zelf kiezen. We hadden dus heel wat creatieve vrijheid. Sarah Die selectie is dan redelijk organisch ontstaan. Moeilijker was te bepalen hoe ze ten opzichte van mekaar zouden komen te staan. Aangezien je met een driehoek werkt, is het lastig om alle ruimte te benutten zonder bepaalde figuren in een hoekje te proppen. Dries Het was wel leuk dat die driehoek min of meer verwees naar het fronton van een klassieke tempel. Sarah Dus, op zijn troon, in het midden zit Zeus. Aan zijn voeten zit Hera (letterlijk en figuurlijk). Links van hem staat Aphrodite in haar blootje (waardoor we een immense stijging van leerkrachten klassieke talen verwachten) lijnrecht tegenover Athena. Die twee zijn dan ook mekaars tegenbeeld. En dan heb je nog de tweeling Apollo en Artemis. Dries We waren wel verrast dat sommige leerkrachten nogal preuts reageerden op Aphrodite, maar gelukkig was de meerderheid fan.

drieOp de cover van één van de betere (zijn ze dat niet allemaal?) Asterixalbums, m.n. Asterix bij Cleopatra, hebben Goscinny & Uderzo, in navolging van de epische sandalenfilms uit Holly-wood vermeld hoeveel werk en materiaal in het scheppen van hun album is gegaan. Kunnen jullie een schatting geven van jul-lie eigen inspanningen? Sarah Ik geloof dat we een jaar ontworpen hebben - wat eigenlijk belachelijk lang is - en één week uittekenen en schilderen. Dries We zijn ook niet iedere week samengekomen om te overleg-gen. Het project heeft gewoon lange tijd op stand-by gestaan. Sarah Eigenlijk hadden we kwijtschelding van schoolwerk moeten vragen, niet?

Dries Inderdaad. Misschien een ideetje indien we ooit nog een schil-derij maken? Wat het materiaal betreft, hebben we niet zo veel gebruikt. Papier, potloden, stiften, boeken, laptops, projectors en extreem weinig verf. Serieus: we kunnen nog massa’s muurschilderingen maken met de overschot. Er zijn enkele potloden gesneuveld door ze van de stelling te laten vallen en we hebben ook vaak gevloekt op de technologie die niet wou meewerken, maar voor de rest ging alles wel vlotjes. Sarah En niet te vergeten, we werden voorzien van een superprofes-sionele stelling, met dank aan de werkmannen. Het stond wel stoer.

vierExegi monumentum, schreef Horatius. Het is in feite bijzonder Grieks of Romeins om een tastbare gedenksteen na te laten en zo verder te leven in de herinnering. Heeft het al door jullie hoofd gespeeld dat generaties na jullie dit kunstwerk zullen zien en dat jullie naam daarbij af en toe zal vallen? Daarbij aan-sluitend, hoe zit dat met die verborgen boodschap waarover zoveel gefluisterd wordt in de wandelgangen? Dries Het is wel fijn dat we iets blijvends kunnen achterlaten in onze school, maar we zijn geen megalomanen die proberen de eeuwigheid te bereiken via een schilderijtje. Het was vooral een toffe opdracht. Sarah Het ging er niet om werelderfgoed te creëren, maar ik denk dat we allebei wel een klein beetje trots zijn dat we onze stempel op het lokaal hebben kunnen drukken. En ja, die geheime boodschap… we zullen het bestaan ervan zeker niet ontkennen, maar de clue is dat we hem niet mogen doorzeggen, anders is ze geen geheim meer. Je mag er in ieder geval van uitgaan dat hij heel diepzinnig is.

vijfJullie verblijf op SJH is ondertussen nog een kwestie van maan-den. Hebben jullie nog andere plannen in de lijn van dit project? Sarah We blijven natuurlijk affiches maken! En als iemand een blank lokaal wat levendiger wil zien, aarzel niet om ons te contac-teren. Dries Laat de ideeën maar komen!

Nogmaals, namens de vakgroep, onze dank. Maar dat wisten jullie natuurlijk al veel langer. Jullie zijn bedankt! We zijn erg blij dat we deze unieke kans gekregen hebben.

Bert Selter

30

DE WERKgROEP NATUUR&WETENSCHAP ORgANISEERT ELK JAAR OPNIEUW MET SUCCES ENKELE WORKSHOPS gLAS gRAVERENOok dit schooljaar waren er drie workshops nodig om alle ingeschreven leerlingen aan bod te laten komen. Met veel aandacht en een grote do-sis creativiteit werden er opnieuw heel wat glazen mooi gegraveerd. Er zullen straks originele cadeautjes onder de kerstboom te vinden zijn…Caroline Schoonbaert

OP ExCURSIE NAAR TONgEREN

Toen we om 6.45 uur een beetje vermoeid de bus opstapten, hadden we geen idee wat ons te wachten stond. Na drie uur rijden en eventjes wandelen, kwamen we aan in het gallo-Romeins museum van Tongeren en begonnen we aan een zoektocht doorheen deze oude Romeinse stad. Na veel zoeken, de nodige discussies over de antwoorden en vele omwegen langs kasseiwegen en godverlaten delen van de stad, konden we onze boterhammetjes opeten in de refter van het museum. Na de middag splitsten we ons op in twee groepen. De ene groep bezocht het museum, terwijl de andere groep een workshop deed. De gids vertelde tijdens de rondleiding enkele spannende verhalen. Er vielen wel veel slachtoffers, verschillende leerlingen moesten namelijk als voorbeeld dienen. Tijdens de workshop leerden we als echte we-tenschappers een graf onderzoeken. Aan de hand van enkele spullen die we zelf moes-ten determineren, probeerden we te achterhalen of de graven van hofdames of viking-hoofdmannen waren. Na een kort bezoekje aan de souvenirshop gingen we naar de bus. Natuur en Wetenschap moet je doen!Rune Overbergh (2B)

natUUr en WetenschaP

Bij de graven in het gallo-Romeins museum werd er even een korte herdenking gehouden. Onderstaande tekst werd geschreven door Fien De Laere (1A)

Over stille wateren,kijkt ze hem wantrouwig aan.Hij wint stilaan haar vertrouwen en de kille wind wist haar bestaan.Een nieuwe dag wordt geboren,het nieuwe licht zal zij nooit zienen in mijn hoofd herinner ik haar naamde lieve, kleine Seraphine.

31


16DE WEDSTRIJD VOOR WETENSCHAPPElIJKE UITEENZETTINGEN 1STE GRAAD

Zin om mee te doen?Doel wedstrijd: een geschreven wetenschappelijk werk maken over een onderwerp naar keuze.Dit werk moet eenvoudig zijn en begrijpelijk voor jongeren van de 1ste graad van het secundair onderwijs. Zowel onderwerpen uit de biologie, ecologie, chemie, fysica, technologie, geologie als archeologie … kunnen aan bod komen. De voorkeur wordt gegeven aan opzoekingswerk. Het gebruik van ICT wordt aangemoedigd, maar het werk mag geen kopie zijn van internetsites.Uit de ingezonden werken kiest een jury vijf finalisten die op de finale een mondelinge uiteenzetting moeten geven over het behan-delde onderwerp.

De wedstrijdJe mag alleen werken, of in groepjes van twee tot en met vijf personen.Alle deelnemers krijgen een prijsboek. Zit je bij de vijf finalisten, dan ontvang je ook een geldprijs.Voor alle info: dinsdag- en vrijdagmiddag in CO2 bij mevr. SchoonbaertDoe mee!

53STE WEDSTRIJD VOOR WETENSCHAPPElIJKE UITEENZETTINGEN 2DE EN 3DE GRAAD

Zin om mee te doen?Dan moet je een wetenschappelijke uiteenzetting houden over een onderwerp naar keuze.Zowel onderwerpen uit de biologie, ecologie, chemie, fysica, geologie als technologie, de archeologie …kunnen aan bod komen.Eerst is er een provinciale schifting, daarna volgt de nationale finale.De jury verdeelt dan 1500 euro volgens de waarde van de wetenschappelijke uiteenzettingen, met een minimum bedrag van 150 euro.Voor meer info kan je terecht bij je leerkracht wetenschappen.

SPINNEN

Angst voor spinnen behoort tot een van de bekendste fobieën. Maar of dat nu wel zo terecht is? Clement, een grote spinnen-liefhebber die met veel enthousiasme zijn liefde voor deze dieren met onze leerlingen deelde, meent in ieder geval van niet. We kregen eerst een volledige uiteenzetting over de bouw en het leven van spinnen. In België dient men veel moeite te doen, wil men door een spin gebeten worden. Maar zelfs dan hoeft men niet te vrezen; het lukt namelijk geen enkele soort om door de menselijke huid heen te komen. Clement sprak het liefst over de grote exemplaren, de gevaarlijkere varianten. Na al zijn enthou-siaste verhalen en de vele vragen van de leerlingen mochten we de vogelspinnen van dichtbij bewonderen. De beestjes kriebelen op je hand en je kreeg het erg warm. gelukkig bleven ze niet lang, want de spinnen hadden het liefst contact met hun baasje. Echte knuffeldiertjes bij Clement, ik bewonderde ze graag, … bij iemand anders. Lissa Van der Pluym

32

VOLLEYBAL

De schoolploeg scholieren meisjes speelde op 3 oktober 2013 de eer-ste ronde van de S.V.S. volleybalcompetitie. De ploeg met allemaal competitiespeelsters won vlot van het VHSI Brugge. Thuisploeg VILO Meulebeke bleek met de steun van groot aantal supporters net iets sterker, ondanks een heel goede tweede set.

Deelneemsters waren: Amber De Coessemaeker, Lauren Pattyn, Margaux Desmet, Lieze en Lotte Verhaeghe, Justine Busschaert, Sara Dewulf en Julie Sambaer.

De schoolploeg scholieren meisjes speelde op 23 oktober 2013 de eerste ronde van de S.V.S. basketbalcompetitie. Als tegenstanders werden KTA Brugge en KA Pegasus Oostende geloot. Tegen deze sterke ploegen die wekelijks uren samenspelen, streden ze vol inzet, maar verloren ze toch beide partijen. Deelneemsters waren: Jolien Debacker, Daphne Van Hollebeke, Ju-lie Hillewaert, Florence De Coster, Luka Peeters en Sarah Cortjens.

De schoolploeg scholieren jongens speelde op 13 november 2013 de eerste ronde van de S.V.S. volleybalcompetitie tegen thuisploeg VHSI Brugge. Ze wonnen hun partij met 0-3 in de sets en plaatsten zich zo overtuigend voor een volgende ronde. Amber Decoessemaecker ver-sterkte het mannelijke zestal, waarvan er vier competitiespelers zijn. Jelle Catrysse en Andres Devos sloten gelukkig nog aan in de ploeg na het laattijdig uitvallen van Maxim Kerckhof door een kwetsuur.

Deelnemers waren: Mathieu en Tristan Vanneste, Diederik Desoe-te, Andres Devos, Jelle Catrysse, Vital Steen en Amber Decoesse-maecker.

Lieven Cloet

als het kriebelt …

ZWEMMENOp 13 november 2013 vond in het provinciaal olympisch zwembad het PK zwemmen plaats voor meisjes. 3 eerstejaars en 4 vijfde-jaars namen hieraan deel in de disciplines vrije slag en school-slag. Eveneens konden de vijfdejaars een ploeg vormen voor de aflossing 4 x 50 m vrije slag. Fiebe Vande Kerckhove behaalde een gouden medaille bij de niet-aangeslotenen 50 m vrije slag.Deelneemsters waren: Fiebe Vandekerckhove, Fien Oostelin-ck, Isaura Lips, Melanie Debaere, Annelies Alpa, Justine Defloo en Zaya Lips.

33


LOOPCROSS

September en oktober zijn de maanden waarin lopen op het pro-gramma staat tijdens de lessen LO. Dit valt niet altijd in goede aarde bij sommigen onder jullie, want dan komen verantwoorde dokters-briefjes en voor enkelingen niet-verantwoorde nota’s op de proppen. Enfin, niet iedereen staat te popelen om te gaan lopen.In diezelfde maanden hebben een 10-tal leerlingen deelgenomen aan de schoolcrossen in de omgeving van Brugge: 25/9 Sint-Andries in de Koude Keuken, 2/10 Sijsele op het domein Ryckevelde, 9/10 Beernem op de atletiekpiste, 23/10 Sint-Kruis in het Veltembos, 6/11 Sint-Andries in de Zandstraat van het VTI.

Volgende leerlingen hebben geen enkele loopcross gemist: Lize Alle-meersch (2g), Sarah Devos (2g), Laurens Puype (4D) en Noëmi Van Hyfte (5A). Bedankt voor jullie vjfmalige deelname!Met trots kan ik vermelden dat Noëmi 5 keer een podiumplaats kon bemachtigen (4 maal goud en 1 maal brons). Proficiat, Noëmi! Ook Lize en Sarah zorgen telkens voor puike prestaties, want ze eindig-den 5 keer in de top 10. Luna Rufo Molero (1E) was 3 keer van de partij en bezorgde onze school alweer 3 keer een plaats in de top 10. Bram Vanhooren (4D), Silke Bonte (2g) en Lise De Roo (2F) hebben ook 3 woensdagnamid-dagen deelgenomen aan het Brugse loopcriterium. Wegens nevenac-tiviteiten kon Liesen Leupe (1E) maar één maal deelnemen, waarbij ze ook goed presteerde.Hopelijk zijn jullie volgend jaar weer van de partij, want via de leuke babbels die we op zo’n dagen hadden, leerde ik jullie anders en beter kennen.Met de toenemende zwaarlijvigheid van onze jeugd door ongezonde eetgewoonten en te weinig lichaamsbeweging, wil ik de loopcrossen ten zeerste aanbevelen als een zinvolle besteding van de woensdag-namiddagen, zeker in die eerste maanden waarin jullie nog maar

weinig schoolwerk hebben. Alhoe-wel ik er mij van bewust ben dat velen onder jullie in een sportclub zitten of misschien de woensdag-namiddag muzikaal of creatief in-vullen, ben ik er toch van overtuigd dat sommigen gekluisterd zitten aan een pc of ander technisch snufje. Voor hen de boodschap: kom volgend jaar eens meelopen

en ontdek het plezier van de loopcrossen. Ambiance verzekerd! On-bekend is onbemind.En nu zal ik eindigen zoals een bekende Belgische politcus: ‘Mens sana in corpore sano’ (Een gezonde geest in een gezond lichaam). Een mens is maar gezond als hij intellectueel en sportief bezig is.Bene Van Vlaenderen

TENNISJente Smit uit klas 4D speelde op 8 juli 2013 de finale in het Dames 1 in het tornooi van TC Deinze. Ze won met 7-6(0) en 6-0 van Nina Lammens (B-15/2). Hiermee behaalde Jente haar 3de Dames 1 titel dit jaar.Voor de nieuwe klassementen 2014 stijgt Jente maar liefst 5 klas-sementen. Zij wordt B-15/4 en staat nu nummer 39 op de ranking bij de dames. Je kunt haar tennisprestaties volgen op www.jentesmit.be.

34

Donderdag 17 oktober was geen dag zoals alle andere schooldagen. Iemand van de volkssterrenwacht Urania, gelegen in de provincie Ant-werpen, kwam ons wat meer vertellen over de ruimte.Tijdens de eerste twee lesuren zaten we met alle leerlingen van het vijfde jaar samen. We werden aan de hand van prachtige, indrukwekkende

foto’s en filmpjes op ruimtereis meegenomen. Elke planeet werd uitvoerig besproken. Ook de spectaculaire beelden en de bijhorende uitleg over de meteorietinslag in Rusland eerder dit jaar werden ons niet onthouden. Iedereen was laaiend enthousiast over de uitgebreide uitleg gedurende de eerste twee les-uren en het extra uurtje per klas bood ons een unieke kans om al onze vragen in verband met de ruimte te stellen.De vragen gingen over zwarte gaten, wat sterren eigenlijk zijn en het verschil met planeten. Ook de vraag waarom het vandaag de dag niet mogelijk is om als mens naar Mars te reizen werd beantwoord. We konden zien dat de meneer die de uitleg gaf echt door de ruimte gefascineerd was. Hij kon op al onze vragen antwoorden. Het was net alsof zijn kennis over de ruimte onuitputtelijk was. De kers op de taart was voor de meesten onder ons het stuk meteoriet dat de meneer van Urania meegebracht had. We mochten het allemaal vasthouden en van dichtbij bekijken. Wat we die dag gezien hebben, zullen we ons beslist nog lange tijd herinneren! Jana Hennebert en Céline de Fruyt (5D)

FOTOCLUBJE ANNO 2013 Anno 2013 is fotografie, het ‘schrijven met licht’, in een stroomversnelling terechtgekomen.Niet zolang geleden vond men deze niet altijd erkende kunstvorm eerder terug bij gepassioneerde fotografen, weliswaar een beetje weggestopt in de ‘donkere kamers’.Vandaag staat fotografie echter in het volle licht des aanschijns: niet alleen worden er in het dagelijkse leven miljoenen foto’s genomen en gedeeld op sociale media, ook in de kunstwereld scheert de fotografie hoge toppen (in 2011 werd een foto van Andreas gursky (‘Rhein II’) verkocht voor 3,2 miljoen euro!).Op onze school merk je dat fotografie ook een hot item is: de fotoalbums op Smartschool worden door honderden leerlingen gevolgd en onze

Facebookpagina zou zonder de vele ‘faces’ niet veel voorstellen.Is er in deze tijd van ‘vluchtige fotografie’ nog wel plaats voor een fotoclubje op school?Een vijftiental vierdejaars schreven zich dit schooljaar in om toch de klassieke grondbeginselen van de fotografie te leren kennen. Alhoewel de smartphones en tablets van deze leerlingen niet beschikken over een diafragma en een sluitersnelheid, kozen ze er toch voor om zich onder te dompelen in de fotografische taal.Filmpjes ontwikkelen en foto’s afdrukken horen wel niet meer thuis in het fotoclubje van deze tijd, maar een goede foto inblikken (met de nodige feeling voor compositie en als het echt moet met een vleugje Photoshop) blijft nog steeds dé uitdaging!Jan Minnebo

caleidoscooP

De bovenstaande foto werd vorig schooljaar door het fotoclubje

genomen bij een oefening op de sluitersnelheid

35


DE OREN VAN HET A-gEBOUW

SAMEN ZINgENSCHEPT EEN BAND!

Sluit even je ogen, en luister met mij mee: je hoort het kraken en piepen van een loodzware deur die opengaat, vervolgens valt diezelfde deur terug in het slot. Er schuift iets open, en terug dicht. De stem van een vriendelijke vrouw galmt in een ruimte die groot lijkt te zijn. Vervolgens is er het zuch-tende en steunende geluid van houten treden. Het zwelt aan, samen met de bonkende voetstappen en het gegons van stemmen. Tussen deze wirwar van geluiden zit een pianomelodietje verstrikt, het hapert en herhaalt, twij-felt en valt terug stil. Nu is er plots enkel nog het lichte gezoem van een machine, het openschuiven van laden, en toeslaande deuren. Je raadde het al. Dit is het A-gebouw, op een doordeweekse dag. Helemaal anders klinkt diezelfde plaats iedere donderdag, half één. Dan wordt het A-gebouw, en meer bepaald het lokaal A 1.2, ingenomen door een muziekminnend volkje. Ze zijn met velen, 50, misschien wel 60 leden. Onder leiding van mevrouw Vandenberghe en mevrouw Deprez doen ze het gebouw vibreren. Donkere dreigende tonen van de alten smelten samen met engelachtige meis-jesstemmen. Minutieus wordt iedere noot opgeblonken, een struikelende ritmesectie op punt gesteld. De hele ruimte ademt muziek: de voordeur, vriendelijke dame van het onthaal, de statige trap, alles kraakt, zoemt, trilt, piept mee op de tonen van Eskobar, Depeche Mode en zelfs Metallica.Sietske Meulebrouck

Elke donderdagmiddag kijk ik net zoals heel wat andere leer-lingen enthousiast uit naar ons uurtje zang in het schoolkoor. Ook heel wat leerkrachten zijn van de partij. Mevrouw Vandenberghe leidt het koor met zeer veel enthousi-asme. Onder begeleiding van een leerling aan de piano leren we stap voor stap de liedjes aan. Eerst beginnen we met onze stem op te warmen om daarna aan het grote werk te begin-nen. We oefenen meerstemmige nummers, die variëren van Scala tot Adele. Vaak sta ik versteld van de warme klanken. Ik betrap mezelf er soms op dat ik tijdens de liedjes even wegdroom en me bij een optreden van Scala waan.Na een reeks van intensieve repetities geeft het heel veel voldoening als we een mooi resultaat kunnen brengen voor een publiek. Door samen te zingen, leer je ook veel nieuwe vrienden ken-nen. Je ontdekt dat ook zij een zwak voor muziek hebben, waardoor je nog dichter naar elkaar toegroeit.Zo kunnen we elke repetitie afsluiten met een goed gevoel en met veel energie terug aan de lessen beginnen.Leonie Marrannes (4A)

EEN gEZELLIgE UITSTAP NAAR DE BOEKENBEURS

Ik vond het - zoals elk jaar - een gezellige uitstap op woensdagnamiddag 6 november 2013. Urenlang wandelden we in de hallen van de Expo en snuisterden we in allerlei boeken. Bovendien werden we ook nog eens geïnterviewd door de Gazet van Antwerpen en stonden we de volgende dag met een leuk artikel in de krant. gelukkig konden we op de trein wat uitrusten en genieten van onze nieuwe aankopen. Het was een onvergetelijke dag, zeker voor herhaling vatbaar!Elise Vanden Berghe (4A)

36


SLIMSTE MENS OP SCHOOL

Seizoen 10: 2013-2014RONDE 1101 De olifant is het zwaarste landdier. Wat is het tweede zwaarste landdier? neushoorn102 Steeds verrassend, altijd voordelig: welke winkelketen? Kruidvat103 Filip, de hoeveelste koning der Belgen? 7104 Mathilde is een “Angry Bird” die explosieve eieren legt. Welke kleur heeft Mathilde? wit105 Het schilderij “La gioconda” kennen we veel beter onder een andere naam.

Welke? de Mona Lisa106 In welke Belgische stad worden de inwoners ook “ajuinen” genoemd? Aalst107 Uit hoeveel kubbs bestaat een Kubbspel? 10108 Wat kan Kakofonix in de strips van Astérix niet zo goed? zingen109 Welke vrucht, familie van de citroen, is de zuurste vrucht ter wereld? limoen110 Spel het woord: krokodillentranen111 Het wereldrecord bij mannen is 23 meter en 12 centimeter. Welke sport? kogelstoten112 Uit hoeveel tonen bestaat een octaaf? 8113 Welke schatjes verkoopt onderneming Lutosa? patatjes114 In welk land wordt de Vuelta gereden? Spanje115 Hoeveel dobbelstenen van 2 op 2 op 2 centimeter gaan er in een doos van

10 op 10 op 10 centimeter? 125116 Bij de start in 1995 werd op het internet een kapotte laserpen gekocht via een

internetbedrijf. Welk? eBay117 Twee emmertjes water halen. Waarop liepen de meisjes eerst? klompen118 Als ik in Italië een mela koop in een winkeltje, wat heb ik dan gekocht? een appel119 Wat is normaalgezien het laatste woord dat de gelovigen in een

eucharistieviering uitspreken? (wij danken) god120 Hoeveel van de voorbije 19 vragen heb je juist?

RONDE 2201 geef een synoniem voor “killer whale” orka202 Uit hoeveel puzzelstukken bestaat een originele Tangrampuzzel? 7203 De onderneming Zespri verkoopt fruit. Welk fruit vooral? kiwi’s204 Welk soort vervoermiddel is de Nautilus in de wereldliteratuur? onderzeeboot (duikboot)205 Welke plant brengt opium voort? papaver (klaproos)206 Doornroosje, Roodkapje, Repelsteeltje, Sneeuwwitje …

Welke broers brachten deze sprookjes tot leven? grimm207 “Spring maar achter op bij mij, achter op me fiets.” De eerste zin van een lied

dat toepasselijk verwijst naar het onderdeel van een fiets. Wat is de titel van het lied? bagagedrager

208 Het olympisch symbool bestaat uit 5 ringen. Welke kleur heeft de middelste ring? zwart209 In welke stad wonen de Sinjoren? Antwerpen210 Spel het woord: faillissement211 Hoeveel snaren hebben de meeste gitaren? 6212 “The Stig” is een mysterieuze figuur. In welk programma speelt hij een hoofdrol? Top gear213 Verhitte suiker die bruin wordt. Hoe noem je dat, in één woord? karamel214 Hoe heet de langste rivier van Congo? de Congo(rivier)215 Cryptogram: Het is pittig, en niemand krijgt het graag. straf216 Welk fabeldier kan steeds weer herboren worden uit zijn eigen as? feniks217 Vul aan: I V x L … C (honderd)218 Je leeft maar een keer. Hoe vertaal je dat in een woord van 4 letters? yolo219 Welke Bijbelse figuur wordt de stamvader van het Joodse volk genoemd? Abraham220 Hoeveel van de voorbije 19 vragen heb je juist?

De “Slimste Mens” op school is aan een jubileumjaar toe: tien jaar lang al worden de leerlingen vrijwillig onder-worpen aan een spervuur van schijn-baar nutteloze weetjes en raadsels. Velen starten - ook dit jaar meer dan 150 leerlingen -, slechts één gega-digde mag zich op het einde van een schooljaar “Slimste Mens Op School” noemen. Een elitaire wedstrijd? Al-lerminst! De sfeer is eerder ludiek en gekruid met vele “Aha-Erlebnisse”.Herbeleef daarom de eerste twee rondes van dit schooljaar vanuit de luxe van uw luie zetel: strooi de vragen kwistig onder de kerstboom en kijk rustig toe hoe Oma Weetal of Nonkel Mop veinzen dat ze zich ant-woorden zouden kunnen herinneren. grijnzend toekijken tijdens een quiz is immers een luxe die alleen de quiz-master zich kan permitteren.Ignace Ryheul

37


OP 15 OKTOBER 2013 BEZOCHTEN DE LEERLINgEN VAN HET DERDE JAARHET ILLUSEUM EN DE COLAFABRIEK

De leerlingen van 3E waren alvast enthousiast over deze interessante uitstap.

“ Toen we binnenkwamen in het Illuseum, vond ik eerst dat het er wat verouderd uitzag. Om een “museum” te zijn, was het ook redelijk klein. Toen we zelf op verkenning mochten, kwamen we veel illusies tegen. Wat me het meeste zal bijblijven, is toch de goochelshow. Deze was verbazingwekkend! Er waren veel goochelacts die ik nog nooit eerder had gezien.” Justine Chys

“ Het was leuk dat je zelf mocht raden hoe het eigenlijk in elkaar zat!” Hanne Denolf

“ De goocheltrucs waren tof en interessant, we hebben veel bijge-leerd over licht. Door verstoring van het licht liet de artiest namelijk dingen ‘verdwijnen’.” Tijl Bormans

“ De goocheltrucs vond ik heel goed gedaan. Marthe moest naar voren komen om iets te ‘schilderen’. Het doekje waarop ze moest schilderen zat in een koker die in kranten was gewikkeld. Iemand anders moest - zonder dat de goochelaar het kon zien - een kaart trekken die Marthe moest naschilderen. Door te zwaaien met haar penseel was er op het doekje in de koker een klaver drie versche-nen!” Nina De Backer

“ De goochelshow in het Illuseum was ongelooflijk! Ik wilde graag nog wat langer blijven om te weten hoe die goocheltrucs eigenlijk in elkaar zaten.” Jens Vandenheede

“ Bij de aankomst in de fabriek, bekeken we eerst een filmpje over het ontstaan van Cola. Daarna werden we in twee groepen verdeeld. De ene groep deed mee aan een quiz, terwijl de anderen gingen kijken welke producten allemaal door het Coca Colabedrijf worden geproduceerd. Nadien werden de rollen omgedraaid. We sloten ons

bezoek af met een rondleiding in de fabriek.” Justine Chys

“ Het filmpje dat we zagen toen we binnenkwamen, was heel leerrijk. We leerden wie de maker was, waarom hij het drankje verkocht … De soorten blikjes en de soorten die niet verkocht worden in België waren ook heel mooi en leerrijk om te zien.” Silke Swimberghe

“ Het is pas wanneer je de fabriek binnenstapt, dat je beseft hoeveel Cola er geproduceerd en verpakt wordt in een bepaalde tijd.” Mau-

ranna Deschacht

“ Het was leuk om te zien hoe een Colaatje dat je dagelijks drinkt, gemaakt wordt. Het was precies een Colapretpark daarbinnen!” Romy Bruggeman

“ Het was indrukwekkend om te zien hoe ze al die blikjes en flesjes maken, vullen, op de transportbanden vervoeren en verpakken.” Marthe Deprez

“ Het allerleukste vond ik toch het gratis drankje achteraf, want van al die Cola te zien, krijg je dorst!” Louise Marcours

“ Het was spectaculair om te zien hoe het eraan toegaat in de Cola-fabriek. Het was ook grappig om iedereen met een haarnetje op het hoofd te zien!” Louise Delputte

“ Het bezoek aan de Colafabriek was erg interessant. We kwamen alles te weten over het ontstaan en de verdere evolutie van het pro-duct. Ook kwamen we te weten dat er in andere landen zeer leuke maar ook zeer rare combinaties worden gemaakt met de Colapro-ducten, zoals Cola met melk, Fanta met Cola, enzovoort. Tijdens de quiz leerden we dan weer dat men bij het vervaardigen van de producten zeer zuinig omgaat met water.” Hanne Denolf

38


DINSDAg 1 EN DONDERDAg 3 OKTOBER 2013 WAS ER BIOTOOPSTUDIE EN LANDSCHAPSExCURSIE VOOR HET EERSTE JAAR IN HET PROVINCIEDOMEIN BULSKAMPVELD IN BEERNEM

We brengen soms planten mee en spreken over dieren in de lessen natuurwetenschappen, maar planten en dieren leven in de natuur! Dus zijn we zelf de natuur ingetrokken op onderzoek naar hoe de planten en dieren in een biotoop leven.

De gids gaf uitleg over abiotische (niet-levende) factoren, zoals temperatuur, vochtigheid, windkracht… en toonde met welke toestellen we deze factoren konden meten en hoe die toestellen werken. We moesten héél goed opletten, want daarna moesten we er zelf mee aan de slag in het bos en op een open veld. Elk groepje moest alle opdrachten uitvoeren. Onze meetresultaten moesten we opschrijven en op een groot zeil leggen.Daarna konden we werk maken van de biotische factoren. In klas hadden we al bomen, struiken en kleine diertjes op naam leren brengen met zoekkaarten en determineertabellen. Nu moesten we in het bos hetzelfde doen, maar met levende wezens! Er werd naarstig gezocht naar de juiste namen van bomen, struiken, kruiden, zwammen en kriebelbeestjes. Onze kleine diertjes uit de strooisellaag mochten we in een loepenpotje meebrengen en samen met de gevonden namen van organismen op het grote zeil leggen.De gids zorgde voor een interessante nabespreking. We vergeleken onze gevonden waarden van abiotische factoren van op het open veld met deze van in het bos en leerden zo zelf conclusies trekken. Over de gevonden organismen kregen we extra informatie.Na deze interessante en zonnige biotoopstudie hadden we de nodige gegevens mee om die op school, in de lessen natuurwetenschappen, verder te verwerken.Caroline Schoonbaert

39

GeboortenRAFAEl, °27 november 2012, broertje van Lyam en zoontje van

Dieter Patou en Hélène ghesquière, kleinzoontje van mevr. Vandamme

(leerkracht op rust)

HANNAH, °24 januari 2013, dochtertje van Wim Broeckaert en Emmy

Vanspeybrouck (oud-leerlinge) en zusje van Ewout. Voskenslaan 454 -

9000 gent

ODIEl, °17 februari 2013, zoontje van Stee Timperman en Bert

Blondeel (ICT-coördinator) en broertje van Leontien, Vier Uitersten

13 - 8200 Brugge

ACHIEl, °14 mei 2013, zoontje van Peter Pollet en Lies Dieryckx

(leerlingenbegeleidster), Lijsterstraat 21 - 8820 Torhout

MAUD, °22 juni 2013, kleindochter van mevr. Campens

WARD, °14 juli 2013, zoontje van Lies Crappé (leerkracht) en

Kim Vandenbussche en broertje voor Kato. Boomgaardstraat 5 -

8020 Oostkamp

RUNE, °13 augustus 2013, zoontje van Veerle Boone (oud-leerlinge) en

Bruno Lecluyse en eerste kleinkindje voor mevr. Boerjan.

Hertsvelde 87 - 8200 Sint-Andries

ADA, °4 september 2013, dochtertje van Annelies Anthierens en Brecht

D’Hulster (beiden oud-leerling) en 10de kleinkindje voor mevr. Van

Eeghem (leerkracht). Zij wonen in de Tortelduifstraat 31 - 9000 gent

HuwelijkenBenny Fischer en Britt Costenoble (ad interim voor mevr. L.

Dieryckx) trouwden op 26 april 2013 en wonen in de Toekomststraat 52

bus 1 - 8450 Bredene

Koen Spapens en Imke Emmery (oud-leerlinge) stapten op 22 juni

2013 in de huwelijksboot en wonen in Schepdaal

Angelique Vandemoortele en Thomas Boone (zoon van mevr.

Monbaliu, secretariaat) trouwden op 12 juli 2013 en wonen in de

De Baetsdreef 9 - 8490 Snellegem

OverlijdensMargot Cremer, °30/09/1947, †5/12/2012, grootmoeder van

Luka Peters (3B)

Ivo Maenhout, °26/02/1947, †27/12/2012, echtgenoot van

mevr. R. Dekeyzer (ex-leerkracht)

Jozef leenders, °18/04/1930, † 11/02/2013, opa van mevr. J. Sercu

(leerkracht)

Annie Vandersmissen, °26/02/1934, †06/02/2013, grootmoeder van

Yentl Longueville (5D)

lucien Degrande, °8/06/1917, †4/03/2013, grootvader van Amber

Vermeersch (3D)

Camiel Van Acker, °10/07/1939, †1/03/2013, opa van Hannah Van

Eenoo (6D)

Gustaaf Forton, °1/02/1921, †11/03/2013, grootvader van

Audrey Forton (oud-leerlinge)

lucien Cherlet, °05/12/1930, †21/03/2013, grootvader van

Sara Cherlet (3A)

Marie-José Devolderen, °18/07/1922, †20/04/2013, grootmoeder

van Jolien Devlieghere (6A)

Margaretha Dumarey, °27/12/1921, †18/04/2013, grootmoeder van

mevr. L. Eeckeloo (leerkracht)

Omer Van Houtte, °10/01/1929, †23/04/2013, grootvader van

Frauke Kinsabil (5A)

Magdalena De Vlieger, °20/12/1926, †28/04/2013, bomma van

Jente Smit (4D)

Rudy Simons, °17/05/1953, †3/05/2013, papa van Lies Simons (2g)

Erik Brodeoux, °1/03/1942, †3/05/2013, opa van Emma Heus (4C)

Martine Hinderyckx, °15/11/1956, †17/05/2013, tante van

Axelle Rots (2F)

Albert De Jaegher, °19/04/1924, †5/06/2013, grootvader van

Bavo (5C) en Katrijn (3B) Debaere

Katrien Malfait, °15/05/1964, †5/07/2013, mama van Tessa, Aline

(oud-leerlingen) en Maxim Vlaemynck (5B)

Maurits Fredrick, °8/08/1927, †21/07/2013, grootvader van

Sari (6C) en Eva (3B) Kerckhove

Jacqueline Van Belle, °30/06/1934, †6/08/2013, grootmoeder van

Timon Roose (2B)

Alice De Vos, °14/10/1926, †14/08/2013, grootmoeder van

mevr. Ch. De Vriese (leerkracht)

Bertha Van der Stee, °13/12/1924, †1/08/2013, grootmoeder van

Pepijn (2A), Sien, Kobe, Nel en Wannes (oud-leerlingen) Kums

Jos Heyns, °6/08/1923, †23/08/2013, grootmoeder van de

echtgenoot van mevr. Sercu (leerkracht)

Bernard Deprez, °26/03/1968, †10/09/2013, oom van

Thibaut Deprez (2B)

Alfons Dendooven, °29/09/1912, †17/09/2013, overgrootvader van

Pieter Haustraete (1D)

Rachel Ghesquière, °24/01/1936, †3/10/2013, grootmoeder van

Sara Becu (2C)

Arseen Verleye, °22/04/1920, †4/10/2013, grootvader van

Frede (3A) en Pelle Verleye (1A)

Gilbert longueville, °8/12/1931, †3/11/2013, grootvader van

Timo Longueville (1C)

it rUns in the family

40

SPIONAAZJEPRAKTIJKEN VAN DAMERIKANEN

Een zwarte bladzij, lieve lezer, heeft de Trendwatcher zopas omge-slagen. Een episode die hij liever meteen, maar in werkelijkheid niet gauw zal vergeten. Steeds zelf spiedend, werd hij bespied; steeds zelf observerend, werd hij gadegeslagen. gelukkig was zijn oog an-dermaal scherp genoeg om ook nu het spiedende spel te doorzien. Maar ik loop vooruit op de zaken. Het begon allemaal heel onopval-lend, met een ketting van kleine toevalligheden, die algauw dermate frequent werden dat toeval uitgesloten leek. Alras bevond de Trend-watcher zich in een rasechte thriller...

Kort na de start van het schooljaar, in de derde week van septem-ber (zo leren mij mijn notities) ontving ik in mijn fonkelnieuwe SJH-googlemailbox een reclamefolder van een firma die zich erg om mijn gezondheid bekommerde en mij de vriendelijke en attente vraag stelde of ik wel genoeg zemelen of zetmelen of iets van dien aard at. Meteen ook boden ze mij een democratisch geprijsde oplossing aan in de vorm van een voedingssupplement van eigen makelij. Lichtelijk aan het denken gezet, begon ik even mijn gangen na te gaan en het was best mogelijk. Met de hervorming van de donkere kelder die voordien voor schoolrestaurant moest doorgaan tot de lichtende tempel van gastronomie die hij nu is, was ik mijn middagmalen op school gaan gebruiken. En ja, misschien had ik mijn patatjes niet netjes opgegeten, misschien had ik alleen wit brood bij mijn soep genomen of misschien vormden twee donuts en een kwak ketchup

niet meteen een evenwichtige maaltijd. Wie weet? In ieder geval, ik legde nog niet meteen het verband tussen mijn gewijzigde eetge-woonten en het opduiken van de reclamefolder. Enkele weken later evenwel ontving ik alweer een verrassend sym-pathiek aanbod, dit keer van de volstrekt betrouwbaar en onbaat-zuchtig schijnende kredietverschaffer Citibank (eindelijk iemand die Maldegem met de nodige eerbied als ‘city’ bejegende - met een olijke knipoog als ‘citi’ gespeld). Zij offreerden mij geheel vrijblijvend en aan messcherpe voorwaarden een kortetermijnlening ‘voor die kleine bedragen, die je net op het verkeerde moment niet kunt ophoesten’. Vreemd genoeg kon ik mij niet meteen zo’n verkeerd moment voor de geest halen. Tenzij misschien… neen. Dat kon niet. Eerder die week had ik even voor aap gestaan in het nieuwe schoolrestaurant toen bleek dat mijn fonkelnieuwe betaalkaart platzak was. Het is hier, beste lezer, dat ik voor het eerst een nog voorzichtige link legde met mijn middagmalen op school en meer bepaald met mijn gechipte betaalkaart, die alles dagelijks registreerde.

Mijn nog prille vermoeden kreeg een vastere vorm toen ik op een morgen ontboden werd op het kantoor van de heer directeur. Het betrof mijn fietsroute. Of het zou kunnen dat mijn werkelijke fiets-route, die over de mythische kasseistrook van Oedelem-Berg liep, zo’n 300m korter was dan wat ik maandelijks op mijn onkostenver-goeding invoerde? Ik antwoordde dat dat inderdaad zou kunnen en maakte me verder uit de voeten, in gepeins verzonken. Hoe wist mijn hiërarchische meerdere langs welke exacte routes zijn minderen

- AFLEVERINg TWEE -

Ver, ver boven de speelplaats verheven, op de hoogste plaats van de Jozefienen, in een schemerzone tussen A- en B-gebouw die aan de wetten van tijd en ruimte lijkt ontsnapt te zijn, heeft een duister figuur zijn intrek genomen in een slecht verlicht lokaal. Gezeten voor een wand van videoschermen en geluidsapparatuur observeert hij de mierenkolonie van leerlingen die daar beneden, ver onder hem, in hun dagelijkse bedrijvigheid dooreen krioelen, niet beseffend dat zij door hem geobserveerd worden als een exotische volksstam. Soms blikt hij van op het dak naar beneden, soms dwaalt hij in hun midden over de speelplaats. Steeds met een vinger aan de pols van de jeugd, overal zijn voelsprieten uitreikend, hardnekkige vlieg in vele kamers: niets ontgaat onze orwelliaanse schaduwfiguur. Zijn enige doel? In kaart brengen wat leeft onder de Jeugd en de onbegrijpelijke gedragscodes van deze woeste stam vervolgens vertalen naar de taal van wat zij Oude Mensen noemen. Zijn naam? De Trendwatcher, held van het lerarenkorps, redder van de ouders, antropoloog extra-ordinaire! Deze aflevering steekt hij het licht op bij de Amerikanen in deze volstrekt wetenschappelijke bijdrage.

de trendWatcher

41


naar school kwamen? Was hij mij misschien gevolgd? In zekere zin wel, zo zou blijken.Stellige zekerheid verkreeg ik op de pedagogische studiedag, waar de puzzelstukjes in elkaar vielen tijdens een voordracht van een ex-tern spreker over de gevaren van het internet, over cyberspionage en over een diersoort die (samen met de leerkracht klassieke talen) bedreigd is: onze privacy. Bankkaarten, gsm’s, Facebookprofielen: alle vormen zij voor kwaadwilligen een potentiële toegangspoort tot onze private sfeer - zo leerde ik aldaar. En eetkaarten, vulde ik de man in stilte aan. Want dat was wat er aan het gebeuren was, scheen het mij: onze eetkaarten werden gebruikt om allerhande info aangaande onszelf en onze eetgewoonten door te spelen aan derden én, wat meer was, het was perfect mogelijk de kaart en dus ook de bijbehorende eigenaar op te sporen en te traceren. Dat laatste leek me in het bijzonder interessant voor een directie. Wie weet ooit echt waar zijn personeel uithangt? (Volgens de kranten zijn vooral maan-dag en vrijdag dagen waarover men vaak in het duister tast.) Welke manier meer geschikt om afwezige vijfdejaars op te sporen in de stad? Het doorspelen van de persoonsinformatie leek dan weer een voor de hand liggende en universele motivatie te hebben: de klin-kende munt die bedrijven bereid waren neer te tellen voor specifieke consumentengegevens. Volgens onze spreker was het Amerikaanse google groot geworden door dit soort praktijken - kortom, volgens hem kon je als school maar beter niet met google in zee gaan, want de Amerikanen loerden mee over onze schouder telkenmale wij onze taak wiskunde of plastische opvoeding digitaal inleverden! Spio-nage! Damerikanen! Ik dacht aan de recente mediaophef en een laatste radertje viel nu ook op zijn plaats en mijn mentale machinerie begon reutelend en kuchend op gang te komen: dezelfde ICT-crew die de hele zomer (te-gen astronomische bedragen, ongetwijfeld vermomd als weekend- en vakantieprestaties) gezwoegd had om het eetkaartensysteem operationeel te krijgen tegen september, was ook verantwoordelijk voor de implementatie van de google-applicaties in ons digitaal schoolplatform. Het begon me op dat eigenste moment - de fracties van seconden waarin het complot zich in zijn geheel aan mij scheen te openbaren - te duizelen en ik wilde de gastspreker zo spoedig mogelijk terzijde nemen aangaande deze kwestie. Maar wat bleek? Zodra de man zijn kritische bedenkingen over google was beginnen delen met de zaal, hadden directeur en ICT-team enkele discrete blikken uitgewisseld en nog geen tien tellen later werd de man wel-iswaar niet met harde, maar niettemin met dwingende hand van het podium verwijderd en werd de pauze aangekondigd - de ideale manier om een leerkrachtenkorps zoet en mak te houden; als kip-pen storten zij zich op de versnaperingen en gaan zij zich te buiten aan koffie en wordt alles vergeten. Vergeefs probeerde ik een glimp op te vangen van onze gastspreker, maar dat werd me onmogelijk gemaakt. Hoorde ik daar gestommel en het breken van glas? Na de

pauze volgde slechts de korte mededeling dat de spreker onwel was geworden en werd de rest van de voormiddag ingevuld door onna-volgbare uiteenzettingen van de ICT-crew die de loftrompet staken over google en ons poogden te overtuigen van de heilzame werking van deze digitale zegeningen. Er restte mij slechts één mogelijkheid: een man die de Trendwatcher in al die jaren nooit had weten te betrappen op een enkele vorm van corruptie, een man wiens onbuigbare principes mij lijnrecht leken te staan op het economische pragmatisme van de samenzweerders, een man bij wie goede intenties altijd een veilig onderkomen zou-den vinden. Ik repte mij, kortom, naar het kantoor van de adjunct-directeur. Deze was afwezig. Ik merkte evenwel dat zijn deur op een kier stond en - in mijn blinde obsessie voor het vermeende complot - doemde in mijn hoofd het schrikbeeld op van een ontvoerde of tot medewerking gedwongen heer Lecomte. Voorzichtig waagde ik enkele stappen in zijn kantoor en een zacht “Mijnheer?” Niets. Ten-zij... Op een bijzettafeltje knipperde een zacht, rood lichtje. Ik stapte dichterbij, maar inwendig sloeg ik mezelf reeds voor het hoofd: een iPad! Technologie! Op het schermpje zag ik een plattegrond van de school en een rood puntje dat zich in het tweedimensionale kantoor van de adjunct tergend langzaam voortbewoog. Een klein labeltje begeleidde het kleine puntje: “Selter, B.” Op dat moment hoorde ik het doorspoelen van een toilet, het slaan van een deur en voetstap-pen op de gang. Ik - u zult het mij niet euvel duiden - stoof weg.

De Trendwatcher glipte hier door het oog van een naald, dat begrijpt u. Terug op zijn vaste hoofdkwartier, in de schemerzone tussen A- en B-gebouw, overdacht hij alles wat hij had meegemaakt, het mysterie dat hij leek ontrafeld te hebben. Kon of moest hij dit melden, zon-der zichzelf in gevaar te brengen? En, vooral, bij wie? Want dat had je met complotten en samenzweerderij: alles en iedereen lijkt plots verdacht. En toen, natuurlijk, viel de laatste sluitsteen op zijn plaats, de naam van één van de grote spinnen in dit strakke web: de heer gryson en zijn reis naar New York. Want als ze in New York één iets hebben, dan zijn het wel Damerikanen! En hier, waarde lezer, begon de Trendwatcher te vrezen dat we het ergste nog moesten krijgen: de volgende reis leidde immers naar de Chinezen. Wat zou dat geven?Hij besloot dan ook aan lijfsbehoud te denken en er verder het stil-zwijgen toe te doen. Zijn eetkaart - en hij adviseert u ten stelligste zijn voorbeeld te volgen - knipte hij in twee. En na Nieuwjaar eet hij alle dagen, onverdacht want trendy, Bocca. Veel te veel geld, misschien, voor steeds dezelfde pasta. Doch alles is beter dan het alziende oog van Big Brother. Een klein offer op het altaar van de vrijheid!

De Trendwatcher ziet u

(voorlopig iets minder vaak)

Dirk Mar tensstraat 198200 BruggeT. 050 32 13 13F. 050 32 14 14

[email protected]

Print & copyHandelsdrukwerkFamil iedrukwerkOntwerpbureau

Groot formaatSignal isat ieBelBelet ter ing

BannersS t ickers

Dageli jkse leveringen

www.oxfambrugge.be

Winkel Brugge

Geldmuntstraat 8

8000 Brugge

Een wereld vol

geschenkideeën

Cash & Carry Sint-Andries

Diksmuidse Heerweg 102

8200 Sint-Andries

• Groot- & kleinhandel

• Ook voor particulieren

T 050 33 11 68 - F 050 34 33 90

[email protected]

Yves FRANCOALGEMENE ELEKTRICITEIT

SANITAIRCENTRALE VERWARMING

Gistelsteenweg 2428490 Jabbeke

tel. 050/81 47 84fax 050/81 47 85

KBC BANK NVGistelse steenweg 249

8200 Brugge Sint-Andries050 - 40 53 50

GRAFISCHE VORMGEVING

050 67 85 23 | 0495 47 05 58 [email protected] | www.arti-tude.be

HET KLEIN BESTEKEen bescheiden eetgelegenheid, waarin de woorden

“vers” en “smaakvol” er een uithangbord zullen van vormen

Pastoriestraat 41 - 8200 Sint-Andries0495 78 78 93 - [email protected]

Wollestraat 31b - 8000 Brugge BelgiumT +32 (0)50 34 83 83 [email protected]

www.pralinette.be

Totaaloplossingen

Centraal aanspreekpunt

Expertise en ervaring in de KMO-wereld

Objectief advies

Dagelijkse monitoring van uw serverpark

Controle van uw backup

Preventief onderhoud

Snelle interventietijden zowel remote als on-site

Telefonische helpdesk

Eerlijke en persoonlijke samenwerking met onze klanten

Geen dure inhoudsloze onderhoudscontracten

Mavari nv | Torhoutsestraat 122A | 8020 Ruddervoorde | T +32 50 28 98 68 | F +32 50 28 98 69 | www.mavari.be

VIVES.BEdesign your future

BRUGGE · KORTRIJK · OOSTENDE · ROESELARE · TIELT · TORHOUT

OPEN CAMPUSDAGENZA 15/03 · 10 tot 17u.ZO 16/03 · 14 tot 17u.

INFODAGENZA 28/06 · 09 tot 12u.ZA 30/08 · 09 tot 12u.

t zilverblad A4.indd 125/10/13 14:26





t zilverblad A4.indd 125/10/13 14:26

VIVES





t zilverblad A4.indd 1 25/10/13 14:26











Noordzandnieuws 12/2013

Documents

Transcript of Noordzandnieuws 12/2013