1

Stichting Joop naar Albanië/Moldavië, Isolde 3, 3438 VE Nieuwegein Tel: 030 60 410 40 / 06 292 142 48 - IBAN: NL 16 INGB 0008123870

Betalingskenmerk: Stichting Joop naar Albanië info@joopnaarmoldavie.nl ANBI nr: 8161.07.348 www.joopnaarmoldavie.nl

NIEUWSBRIEF MEI 2019

Beste vrienden! Precies 25 jaar geleden maakte ik mijn eerste reis naar Oost-Europa, missie 1537 genaamd. Het doel was namelijk 1537 bananendozen, gevuld met kleding en speelgoed, af te leveren in Tirana, Albanië. Met Albert, Henk en Jaap achter het stuur legden we in twee weken tijd een slordige 5000 kilometer. Met bloed, zweet en tranen, moet ik bekennen, maar het belangrijkste was: de missie slaagde! Sterker nog, er zouden nog vele honderden banendozen volgen. Om u een indruk te geven van die eerste reis, vindt u enkele passages uit mijn dagboek in deze nieuwsbrief. Anno 2019 kan ik, als voorzitter van de Stichting Joop naar Albanië/Moldavië, terugkijken op vele missies. Onze hulp bleef niet beperkt tot tweedehands kleding voor de allerarmsten, want we hebben in beide landen enkele bijzondere projecten mogen opzetten én afronden. Druppels op een gloeiende plaat? Die vraag is mij de afgelopen 25 jaar regelmatig gesteld en mijn antwoord is nog altijd: Nee! Veel druppels geven stroming en dat is wat we in Albanië en Moldavië hebben zien gebeuren. Het was niet altijd gemakkelijk, maar met dank aan heel veel vrienden en vrijwilligers heeft de stichting wel verschil kunnen maken. We hebben kleine gelukjes gedeeld en bouwstenen geleverd voor de toekomst, zoals we inmiddels al een paar jaar doen in Hincesti, Moldavië. In deze nieuwsbrief leest u over de stand van zaken, maar niet voordat ik u, als voorzitter heb bedankt voor uw trouwe steun. Uw hulp blijft welkom in het armste land van Europa. Mogen zij, via ons, op u blijven rekenen?

Dank u wel, mede namens Hincesti en de overige bestuursleden! Joop Kuipers

2

Project bouwcollege - status Na een ingrijpende renovatie van een kraamkliniek in Albanië en enkele andere hulpacties in dit land, heeft de stichting zich ontfermd over Moldavië, het armste land van Europa. Zo hebben we in het dorp Sarata Galdena, dankzij donaties uit Nederland en Moldavische handarbeid, een zorgcentrum voor ouderen kunnen laten opknappen en uitbreiden. Het project is voltooid. Op dit moment richten wij ons op de jeugd in de regio Hincesti. Joop naar Albanië/Moldavië wil de honderden studenten helpen bouwen aan hun toekomst. Letterlijk, want de leerlingen van het bouwcollege (vergelijkbaar met onze ROC) hebben geen fatsoenlijke huisvesting. Het merendeel van hen woont er, omdat reizen te ver en te duur is, maar de studentenflats zijn oud en kapot. De stichting hoopt de renovatie van alle studentenwoningen te financieren en de leerlingen zelf maken er een praktijkstage van, onder toeziend ook van de vakdocenten. Daarnaast willen we ook in school de nodige verbouwingswerkzaamheden in gang zetten. Blik op de campus Colegiul de Constructii:

1. Overnachtingshotel, 2. Sportlokaal, 3. Hoofdingang school, 4. Waterpompcentrale, 5. Schoolgebouw, 6. Meisjesgebouw, 7. Jongensgebouw

3

Het gaat dus goed met de renovatie van de studentenflats op de campus, kunnen we concluderen op basis van de meest recente foto’s. De bouwvallige barakken veranderen meer en meer in aangename verblijven met basic voorzieningen als douches, fornuizen, stromend water en dubbele beglazing. De renovatie wordt uitgevoerd door de bouwstudenten, onder leiding van hun praktijkdocenten. Op deze manier slaan ze twee vliegen in een klap: beter onderdak en werkervaring. Wanneer ze de planning aanhouden, worden eind september de tweede en derde verdieping van de jongensflat opgeleverd. Daarna is de begane grond aan de beurt. Net als bij de meisjesflat verloopt de samenwerking tussen de stichting en de school in concrete stappen. Iedere bouwfase wordt door ons vooraf gefinancierd en na afloop gecontroleerd. Dat betekent dat we eind september weer naar Moldavië gaan voor een inspectie en voortgangsgesprek. Hoewel onze focus in dit project is gericht op de flats van het college, kijken we met een schuin oog ook naar wat andere zaken. Zo wordt er jaren niet meer gesport op school, omdat de gymzaal renovatie behoeft en sportfaciliteiten ontbreken. Inmiddels hebben we in Landgoed Ursula in Nieuwveen een sponsor gevonden voor ballen, netten, touwen en dergelijken. Maar wie helpt de scholieren aan een wandrek, springplank, brug, paard en bok? Voor een paar duizend euro is de sportzaal weer gevuld!

4

Groeten uit Chișinău Dat de doelstelling van de stichting, samen werken aan de toekomst, vruchten afwerpt, bleek uit een brief van Natalia Sirbu. Zij is niet alleen docent op dit college, maar ook tolk tijdens onze bezoekjes aan Hincesti en ons project. Haar persoonlijke brief (onder) en de foto’s (volgende pagina) zijn warm en hoopvol: Lieve vrienden in Nederland, De laatste paar dagen was ik aan het bedenken wat ik jullie zou vertellen en wat ik jullie moest wensen. Het leek mij dat enkele foto’s van de resultaten van jullie werk niet alleen een mooie afsluiting van 2018 zijn, maar ook een mooi begin van het nieuwe jaar. Ik weet nog dat er in het begin twijfels waren over de samenwerking. Veel leerlingen konden niet begrijpen dat een groep mensen uit een ander land het beste met ze voorhad. Zomaar, om niets. Ondertussen hadden jullie je twijfels over de samenwerking. Zouden ze studenten echt wel aan het werk willen om hun eigen school op te knappen? De resultaten waren dan ook niet op korte termijn zichtbaar en ook niet in woorden uit te drukken, maar inmiddels weten we beter. Het lijkt misschien langzaam te gaan, maar we blijven ons best doen om door te gaan. De medewerkers en leerlingen zien resultaat en zijn trots op hun werk. Dat is niet het enige. Er is ook in moreel opzicht iets gebeurt bij de jongeren. Goed doen voor een ander is in Moldavië niet heel erg gebruikelijk. Veel mensen moeten vechten voor hun eigen bestaan en er is weinig vertrouwen in anderen. Dat is waarschijnlijk de erfenis van het politieke verleden. Jullie stichting heeft laten zien dat het anders kan. In de afgelopen winter zijn wij op school daarom heel druk geweest met het maken en verkopen van producten voor het goede doel. Met het opgehaalde geld kochten we onder meer cadeautjes voor de kinderen van het weeshuis, van de kinderafdeling van het ziekenhuis en van het Pro Femina centrum. Dat was fantastisch om te doen. Ik wil jullie stichting en donateurs vanuit heel mijn hart bedanken voor het met ons delen van jullie goede beweegredenen. We hebben gezien dat je zelfs met kleine inspanningen en beperkte mogelijkheden situaties kunt veranderen, vreugde kunt brengen en mensen kunt motiveren. We kunnen elkaar liefhebben! Dank voor het delen. Een zoen en een omhelzing, Natalia Sirbu

5

Onderste foto, links: Natalia Sirbu, met muts, naast haar echtgenoot Sergiu en voor hem hun zoon Dragos met jas aan.

6

Opleidingen Na het behalen van hun diploma kunnen de studenten van het bouwcollege aan de slag in onderstaande beroepen.

Accounting is de wetenschap en de kunst van bedrijfsbeheer, het behandelt de meting, evaluatie, kennis, beheer en controle van zijn activa, schulden en kapitaal, evenals de resultaten verkregen uit de activiteit van individuen en rechtspersonen.

Technicusbouwer is klaar om te werken op het gebied van constructie, exploitatie en bouw. De afgestudeerde kan werken: hoofd van de site, hoofd van het gastoevoerstation in "Moldavië-Gaz", kapitein. Technicustechnoloog is klaar voor activiteiten in de houtindustrie, bij de vervaardiging van industriële producten, PFL, spaanplaat, meubels. Assessor technicus is klaar om te werken in de

bankeenheden, makelaars, bedrijven kadastrale (BIT) als een assessor van onroerend goed en grond, bedrijven, bedrijven, manager van deze ondernemingen. De kadastertechnicus is voorbereid op de activiteit in gemeentelijke, districts- en lokale kadastrale ondernemingen. Technicusbouwer is bereid samen te werken in de

bouw organisaties, technologie ontwerp en de exploitatie van gebouwen en structuren, controle en toezicht van de bouwwerken.

7

Door uw donatie zijn de studenten hard aan het werk in het jongensgebouw om ons gezamenlijke project te realiseren. Bijna klaar met de tweede etage…

8

Uit eigen huis De website van de Stichting Joop naar Albanië/Moldavië is fraai opgeknapt. We hebben in Mitchel Jansen iemand gevonden met verstand van ict én een hart voor de goede zaak. Kijk zelf: www.joopnaaralbanie.nl / www.joopnaarmoldavie.nl Afgelopen najaar heeft Wilma Voogt afscheid genomen als secretaris van de Stichting Joop naar Albanië/Moldavië. Wij zijn dankbaar voor het vele, uitmuntende werk dat zij gedurende vier jaar voor ons heeft gedaan. Wilma wordt opgevolgd door Hans Moonen, die na zijn studie chemie en militaire dienst heeft gewerkt bij Shell. Hij is daarnaast onder meer actief geweest als voorzitter van een vrijwilligersorganisatie en als secretaris van een volksuniversiteit.

Bestuursleden Stichting Joop naar Albanië/Moldavië, v.l.n.r.: Joop Kuipers (voorzitter), Hans Schippers (ook projectleider), Hans Moonen (secretaris), Wilna Rosier (penningmeester) en Roel van den Berg (vice-voorzitter) 25 jaar missiewerk In mei 1994 maakte Joop Kuipers zijn eerste reis naar ‘de oost’. Na het zien van een aangrijpende tv-documentaire en maanden van collecteren en inzamelen in Nederland reden drie volgepakte vrachtwagens naar Tirana, Albanië. Om de armen te helpen, zo had Kuipers bedacht. Het land, de mensen en het humanitaire missiewerk zouden hem nooit meer loslaten. Kuipers schreef verslagen van al zijn reizen naar Albanië en Moldavië, ook van die allereerste. 25 jaar na dato zijn dit enkele fragmenten. (Op de website van de stichting vindt u het volledige verslag.)

9

Maandag 2 mei 1994

Na 4 maanden voorbereiding is het dan zover. Ik ben al een uur eerder wakker voor de wekker gaat. Om 05.15 uur is chauffeur Henk al aanwezig bij het Shell-station in Nieuwegein. Alle spullen overgeladen in de truck en afscheid genomen van mijn vrouw Martie en mijn zoon Franklin. Gisterenavond al afscheid genomen van mijn andere zoon, Gilbert. Om 06.30 uur kwamen we aan bij de grensovergang in s’Heerenbergh waar we een half uurtje later de andere twee vrachtwagens in het vizier kregen. Kennis gemaakt met Jaap Vinke. Hij zal ons begeleiden naar Tirana… Woensdag 4 mei 1994 … Met een stralende zon aan de hemel bereiken we de havenplaats Bari op tijd. De boot voor de overtocht lag al aangemeerd. Het inboeken was een groot probleem. Het geldbedrag voor de overtocht van de ‘second driver’ (ik dus, zonder groot rijbewijs) is niet overgemaakt naar het boekingskantoor. Na veel telefoneren kreeg ik te horen dat ik moest wachten op een fax van het hoofdkantoor. De Italianen spreken de woorden ‘second driver’ uit als sukkel drijver. Tja, vanaf dat moment heet ik dus sukkeldrijver. Na een half uur kwam de fax binnen en bleek alles gelukkig toch in orde te zijn… Donderdag 5 mei 1994 … Opeens kwamen drie personen op ons af met geweren; twee douaniers en een politieagent. Ze gaven ons een hand en met gebarentaal kwamen we erachter dat ze op de hoogte waren van onze situatie. Gelukkig, de dreiging is voorbij. Met z’n alleen een pilsje gedronken en dat maakt vrienden. Groepsfoto gemaakt zonder alle geweren, want dat wilde de douanier niet. Ze vertelden dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Zij houden onze wagens in de gaten, zodat de zeilen niet worden opengesneden…

10

Zaterdag 7 mei 1994 … Eindelijk bij de douane in Tirana terecht gekomen. Het is op zaterdag normaal gesproken gesloten, maar de douane had opdracht gekregen om vandaag aanwezig te zijn en te wachten op de drie Nederlandse vrachtwagens. Dat was in ieder geval goed geregeld. (…) Het terrein waar we moeten lossen ligt in een dal en de weg er naar toe is vreselijk slecht. We moeten over een ingezakt bruggetje rijden. Aan beide zijden van de brug steken de banden voor de helft buiten het bruggetje. Ik vind het veel te link om in de cabine te blijven. Alle wagens zonder problemen over het bruggetje gekomen. Het terrein is helemaal afgezet met hoge hekken en prikkeldraad en wordt permanent bewaakt. Alle bewakers zien eruit als bendeleden; ongeschoren en allemaal automatische geweren op scherp…

11

Zondag 8 mei … Het is diep in de nacht als alle drie de vrachtwagens gelost zijn. We waren allemaal doodmoe en pikzwart van de stof. Hongerig ook, want we hadden vandaag alleen maar een kippenpootje op, terwijl we al 22 uur op zijn. Met het busje werden we naar het weeshuis gebracht. Heerlijk wezen douchen en het is drie uur ’s nachts als we zitten te smullen van patat met kip. Nog nooit zo lekker gegeten… De jongens van het weeshuis hebben meegeholpen met lossen.

(Meer lezen? Kijk op www.joopnaarmoldavie.nl in de map Albanië) Vakantiegeld! Wat ooit begonnen is met drie vrachtwagens vol hulpgoederen voor ouderen in Albanië, is uitgelopen op een ingrijpend project voor jongeren in Moldavië. Het is hulp van een andere orde, maar toch is de boodschap in die 25 jaar onveranderd gebleven: ‘Wat je weggeeft, verlies je niet’. Wij konden het niet alleen, namelijk. De stichting Joop naar Albanië/Moldavië kon hulp bieden dankzij de steun van vele vrienden en sponsoren. We kregen in de afgelopen jaren kleine en grote donaties binnen en werden verrast met spontane initiatieven; van lege flessen-acties tot veilingen. Daarvan ging iedere euro netto naar onze goede doelen. Van een strijkstok is bij ons immers nooit sprake geweest. Dank voor al uw bijdragen in de afgelopen 25 jaar, maar wij zijn nog niet klaar! Er is nog veel werk aan de winkel in Moldavië en daarom doet de stichting een dringend beroep op uw medeleven. Juist nu, want het duurt niet lang meer of Nederland trekt Europa weer in voor een fijne zomervakantie. Het is u van harte gegund. Duitsland, Frankrijk, Italië; landen van het goede leven. En ook in Nederland mogen we niet klagen. In Moldavië is het goede leven voor velen slechts een droom. Helpt u ons die dromen te laten uitkomen? Mede namens de studenten en medewerkers van het Colegiul de Constructii dank ik u hartelijk voor uw steun en wens ik u een heerlijke vakantie! Joop Kuipers, voorzitter Stichting Joop naar Albanië.

fericită de vacanță!

12

IBAN; NL16INGB0008123870

WAT JE WEGGEEFT VERLIES JE NIET

WWW.JOOPNAARALBANIE.NL