Pia Dijkstra, Tweede Kamerlid voor D66:

‘Iedereen moet zelf kunnen beslissen over de laatste levensfase’

Waarom hebt u gekozen voor de portefeuille Volksgezondheid, Welzijn en Sport?‘Dat is vooral een praktische keuze geweest. De portefeuilles moesten nu eenmaal worden verdeeld. En aangezien ik tien jaar een medisch programma had gepresen-teerd, werd er al snel naar mij gekeken. Maar ik voel me, door de kennis en ervaring die ik hiervoor heb opgedaan, zeer betrok-ken bij de zorg.’

Wat is uw visie op de palliatieve zorg?‘Palliatieve zorg moet alle ruimte krijgen vind ik en vind ook onze partij. Onze oud-

minister van volksgezondheid Els Borst pleitte hier al voor. De komende jaren zal de vraag naar deze vorm van zorg bovendien alleen maar stijgen. Niet alleen omdat er meer mensen overlijden, maar ook omdat de laatste levensfase langer duurt. Stierven mensen vroeger vaak nog plotseling door bijvoorbeeld een hartinfarct, tegenwoordig zijn mensen (helaas) vaak langdurig ziek voordat zij overlijden.’

Als hospice willen wij dat onze gasten de laatste levensfase ‘waardig’ kunnen leven.Hoe kijkt u daar tegenaan?‘Het betekent voor mij dat je zelf de regie in

handen houdt en moet kunnen sterven waar jij dat wilt. Als thuis sterven niet (meer) mogelijk is, is het fijn dat er alterna-tieven zijn die een thuis-gevoel geven. Mijn moeder overleed twee jaar geleden in de kleinschalige woonvoorziening waar ze woonde, met alle vertrouwde mensen waren om haar heen. Dat vond ik heel mooi. Zelf heb ik vaak gedacht ‘ik hoop dat ik in mijn slaap overlijd, zonder te hoeven lijden’, maar inmiddels weet ik dat afscheid kunnen nemen van je naasten, laatste gesprekken voeren en aandacht hebben voor elkaar, ook een hele mooie kant heeft. Daarom vind ik het werk van de hospices zo belangrijk.’

U kent haar wellicht vooral als voormalig nieuwslezer van het achtuurjournaal, of als presentatrice van het programma Vinger aan de Pols, maar Pia Dijkstra is inmiddels alweer bijna zes jaar Kamerlid voor D66. Binnen de partij is ze woordvoerder voor Volksgezond­heid, Welzijn, Sport en Emancipatie. Ze was graag bereid om mee te werken aan een interview voor onze jubileumuitgave van de nieuwsbrief. Lees hieronder hoe mevrouw Dijkstra aankijkt tegen de ontwikkelingen binnen de palliatieve zorg in Nederland.

Nieuwsbrief juli 2016 tevens jaarverslag 2015

1

We zien in het hospice dat zorgverzeke-raars soms verschillend aankijken tegen eenzelfde situatie. Dus kan de ene gast soms wel langer blijven en moet een ander weer tijdelijk naar huis. Klopt dat wel volgens u?‘Palliatief-terminale zorg zit in het basis-pakket en moet dus altijd worden verleend. Ik weet dat staatssecretaris Martin van Rijn heeft opgeroepen om hem te melden als dat niet zo is, zodat hij maatregelen kan nemen. Want het mag nooit zo zijn dat de verzekeraars gaan bepalen of er wel of geen zorg verleend mag worden.

Iets anders is het tekort aan palliatieve zorg waar vorig jaar sprake van was. Het bleek dat zorgverzekeraars te weinig palliatieve

zorg hadden ingekocht. Dat kan niet in een samenleving die hospices op handen draagt. Zowel thuis als in het hospice moet de zorg goed geregeld zijn. De staatssecretaris heeft beloofd dit najaar met een rapportage te komen en daar gaan we kritisch naar kijken. Want hij heeft de Kamer nog niet gerustgesteld.’

Hospices draaien grotendeels op vrijwil-ligers en donaties. Wat vindt u daarvan?‘Ik ben in meerdere hospices geweest en zie dat veel mensen het hospice een warm hart toedragen. Vrijwilligers zetten zich met hart en ziel in. Maar om de groeiende groep mensen die een beroep doet op deze zorg goed te kunnen opvangen, pleit ik voor meer vaste medewerkers. Daarvoor moet

dan wel voldoende subsidie beschikbaar komen. Op dit moment wordt het te verdelen bedrag per hospice alleen maar kleiner, omdat het aantal hospices groeit. Dat is een probleem wat nog teveel wordt onderschat.

Daarom ga ik de financiering van de hospices bij de begrotingsbehandelingen dit najaar weer aan de orde stellen. Tegelijker-tijd zal ik een pleidooi houden voor het terughalen van Zorgzwaartepakket 10, waardoor er weer één aanspreekpunt komt voor de terminale zorg. Ik weet dat de hospicezorg op veel steun kan rekenen, dus ik denk dat we hier de handen Kamerbreed voor op elkaar krijgen.’

v.l.n.r. Brigitte de Jong, Pia Dijkstra, Jeanette Voets

2

Nieuws van Stichting Vrienden van Hospice Lansingerland

In 2015 nam de Stichting Vrienden van Hospice Lansingerland afscheid van voorzitter Vincent de Beer en bestuursleden Erika van Roon en Marjolein Gielis. De voorzittersrol werd ingevuld door Jeanette Voets, die al lid was van het bestuur. Daarnaast moesten we op zoek naar twee nieuwe Vrienden. En die werden heel snel gevonden! In deze nieuwsbrief stellen zij zich graag aan u voor.

Mariska van der Knaap

Mijn naam is Mariska van der Knaap en ik woon samen met mijn man en twee kinderen in Bleiswijk. Ik heb de HBO-opleiding Kunstzinnige Therapie afgerond en werk momenteel als Team-leider Welzijn en Vrijwilligers in Huize Sint Petrus in Berkel en Rodenrijs. Ik heb gereageerd op de vacature omdat ik het heel waardevol vind dat we in onze gemeente een ‘thuis’ hebben voor mensen in de laatste levensfase. Vanuit mijn werk heb ik al veel ervaring met fondsenwerving en het organiseren van projecten. Ik ben een echte doener en hoop op die manier een bijdrage te kunnen leveren aan de activiteiten die de Vrienden organiseren.

Carolien RietveldMijn naam is Carolien Rietveld en ik woon sinds 1997 in Bergschenhoek. Mijn man en ik hebben vier kinderen, waarvan de jongste twee nog thuis wonen. Naast HBO-Verpleegkunde heb ik gezondheidswetenschappen gestudeerd. Nu werk ik nog steeds in de gezondheidszorg. Graag wil ik een bijdrage leveren aan het mogelijk maken van de specifieke zorg die het hospice te bieden heeft. Daarbij wil ik, naast sparringpartner van het bestuur, me richten op de jeugd; de noodzaak van een hospice en de eindigheid van het leven in het algemeen onder de aandacht brengen bij jongeren, op scholen, sportclubs en verenigingen. Natuurlijk wil ik hen ook aanmoedigen om activiteiten te ontplooien die geld opleveren voor het hospice!

- Jeanette Voets / voorzitter- Ineke Ravenstein / secretaris - Peter van Gulik / penningmeester - Annette Docter / notulist en fondsenwerving- Alrei Vos / fondsenwerving- Geertjan Ouwendijk / fondsenwerving - Gerard Lexmond / fondsenwerving- Mariska van der Knaap /

evenementenorganisatie- Carolien Rietveld / public relations

Terugblik op 2015Ook in 2015 is het de Vrienden weer gelukt om het gewenste bedrag van 70.000 euro in te zamelen. Vanaf deze plek willen we alle sponsoren, donateurs, kerken, familie-leden van gasten en andere gulle gevers weer hartelijk bedanken voor hun bijdragen. Onze speciale dank gaat uit naar de ‘ex- studenten Erasmus’ die een bedrag van 27.500 euro doneerden, waarvoor inmiddels prachtige zonnepanelen zijn aangeschaft. Bijzonder was ook het Hospice Lansingerland Dictee op 8 oktober 2015. Het leverde ons het prachtige bedrag op van 13.000 euro. Naast de hulp van Melanchthon College Bergschenhoek en Bibliotheek Oostland hebben veel bedrijven, winkeliers, deelnemers, vrijwilligers en niet te vergeten Ivo Opstelten en Roelof Hemmen geheel belangeloos een bijdrage geleverd. Met elkaar hebben we er een fantastische avond van gemaakt!

Ons team is compleet!Met de komst van Mariska en Carolien is het bestuur van de Stichting Vrienden weer compleet:

3

Anekdotes uit 5 jaar hospice2016 is ons eerste Lustrumjaar. In april 2011 opende Hospice Lansingerland haar deuren en in die vijf jaar hebben wij vele gasten en hun naasten mogen begeleiden. Veel prachtige, ontroerende, leuke, verdrietige maar altijd ménselijke situaties hebben wij meegemaakt. Hieronder vindt u een kleine bloemlezing van wat anekdotes, opgesteld door onze vrijwilligers.

Er vond een uitgeleide plaats van de nog jonge man uit kamer Myosotis. Zijn jonge dochtertje moest erg huilen en was verdrie-tig. Op het moment dat de kist in de gang stond en iedereen er met betraande ogen omheen stond riep ze opeens vrolijk: ‘O, kijk eens, m’n tand is eruit!’

Komt u even naast mij zitten ?‘Kan ik iets voor u doen, misschien iets te drinken of wat fruit?’ vroeg ik aan mevrouw L. ‘Nee dank u’ antwoordde ze, ‘ik wil u alleen vragen of u naast mij komt zitten’. Natuurlijk deed ik dat graag.

Mevrouw dommelde langzaam in slaap, na een half uurtje opende ze haar ogen, keek opzij en zei: ‘oh gelukkig u bent er nog, fijn dank u.’ Het zijn deze momenten dat ik dankbaar ben om vrijwilliger te zijn in het hospice.

Eén van de eerste gasten was mevrouw

C. Aan haar heb ik niet zozeer herinneringen,

maar des te meer aan de heer C., haar

echtgenoot. Wat een aandoenlijke man.

De hele dag was hij in huis en hij week geen

minuut van de zijde van zijn vrouw, liefkozend

zijn ‘allesie’ genoemd. Meneer en mevrouw

hadden hun enige dochter verloren toen zij

rond de 20 was en vanaf dat moment was het

echtpaar nog sterker met elkaar verbonden

dan voorheen. Toen mevrouw uiteindelijk

overleed was meneer ontroostbaar. Ik had zo

met hem te doen en voorzag dat het heel

moeilijk voor hem zou worden om zijn leven

weer op te pakken.

Wat schetst mijn verbazing: op moederdag,

een klein jaartje later verscheen meneer

C. weer in het hospice. Hij bracht een heerlijke

taart mee voor de vrijwilligers, maar wilde

gelijk iemand aan ons voorstellen: zijn nieuwe

vriendin. En hij was weer gelukkig!

J ij bent mijn ‘Allesie’Mijn tand is eruit !

Emotioneel....de man van 27 jaar, de leeftijd van

mijn kinderen....

4

Daarmee komt het aantal kamers in totaal op zeven. De nieuwe kamers zijn ook weer voorzien van alle comfort zoals een eigen badkamer, televisie en een relaxfauteuil. In de gemeenschappelijke ruimte is bovendien een nieuwe, ruimere keuken geplaatst.

De uitbreiding was niet mogelijk geweest zonder de fantastische steun die wij ontvingen van een groot aantal sponsoren. Wij willen hen (nogmaals) van harte bedanken voor hun bijdrage.

- Bestuur, medewerkers en vrijwilligers van Hospice Lansingerland

- Stichting Vrienden Hospice Lansingerland

- MAS Architectuur

- Zorgdrager, zitspecialist

- Paul en Paul, zonwering, kozijnen en serres

- Van Willigen witgoed

- ING stem Nederland vooruit

- Chocolaterie Winkelman

- Stichting Roparun

- Wooning, keukens, badkamers en tegels Interieurverzorging R. Hoogerbrugge

- Charitatief fonds RCOAK

- Montagnestichting

- Pure development, vastgoedontwikkelaar

- Fundatie van de Santheuvel

- Ex studenten Erasmus

- Elise Mathildefonds

- Fortune coffee

- De Ridder catering

- Marthy Mourits, Uniek in ontwerp

- Oranjefonds En verder iedereen die zich vrijwillig en belangeloos heeft ingezet voor zaken waar we menskracht en kennis voor nodig hadden. Al deze betrokken mensen willen wij ook van harte bedanken.

Vrijdag 13 mei 2016 heeft burgemeester Pieter van de Stadt de twee nieuwe gastenkamers van Hospice Lansingerland geopend.

SPONSORS BEDANKT!

5

Dennis, Kevin en Robin van Quality Guard b.vDennis heeft, als technicus van Quality guard BV, leidingen, bedradingen, verlichting en aansluitingen aangelegd. De ene keer zat hij met zijn hoofd in het plafond en het volgende moment lag hij onder de grond van het pand van het hospice. De broers Kelvin en Robin Sanders hebben het beveiligingssysteem in het pand en de nieuwe kamers vernieuwd en aangepast.Ook met Quality Guard was het fijn werken. Zoals zij zelf zeggen: ‘we hebben vakkennis, weten van aanpakken en we denken mee, we beheersen de techniek. Maar techniek is nooit het uitgangspunt. Het gaat erom wat u wilt en waar u zich prettig bij voelt.’ Quality Guard B.V. heeft de nieuwe gastenkamers voorzien van een brandmeldinstallatie, elektra en de benodigde domotica.

Dennis heeft daar veel uren aan meegewerkt. ‘Ik vond het zo’n fijne sfeer. Iedereen hield rekening met elkaar. De jongens onderling natuurlijk, maar ook als we iets vroegen kon het eigenlijk altijd wel. Ik voelde me soms bezwaard als ik iets moest doen waar de mensen die hier verblijven misschien last van konden hebben. Maar niemand klaagde! Toen ik een keer ’s avonds doorwerkte kreeg ik van de vrijwilligers een 7-gangendiner! Wat een fantastische mensen. En wat een mooie klus was dit.’

Stefan van Aannemersbedrijf Batenburg

Voor de verbouwing is Aannemersbedrijf Batenburg uit Bergschen-hoek geselecteerd. Aan de aannemer zijn hoge eisen gesteld, want de verbouwing was een bijzondere klus, waarbij de overlast voor de bewoners tot het minimum beperkt moest blijven. Naast visie, teamwork en ambitie, is maatschappelijke en persoonlijke betrok-kenheid voor Batenburg heel belangrijk. Ivo Batenburg en Ron van der Hoek hebben de hele uitvoering van de verbouwing met de opdrachtgever, 3B wonen, de bewoners, Stichting Hospice Lansin-gerland en de mensen ter plaatse goed voorbereid. De korte lijnen en goede communicatie zorgden ervoor dat er weinig overlast was. Zelfs tijdens de eerste week van breken, lawaai en heel veel stof is er geen ‘vreselijke’ overlast ervaren.Een belangrijke schakel hierin was Stefan. Als uitvoerder ter plaatse was hij iedere dag aanwezig, overlegde met de betrokkenen, koppelde alles terug met de coördinatoren, timmerde, maakte schoon, hield de sfeer en de vaart erin en was gewoon heel vriendelijk tegen iedereen. Stefan: ‘na één dag was ik al gewend. Ik dacht: ik zie het wel. Soms was ik bang dat we te veel lawaai maakten voor de zieke mensen hier, maar dat bleek altijd mee te vallen. Soms moest ik iets zagen of lawaai maken en ging ik naar het terras. Maar met mooi weer zaten daar ook mensen buiten. En dacht ik: ik ga wel wat anders doen en doe straks deze klus wel. Bij het nemen van beslissingen was het altijd makkelijk overleggen met de mensen van het hospice. Ik vond het heel opvallend en fijn dat er geen twijfels waren. Als we een beslissing hadden genomen kon het gewoon gebeuren’.

6

De vrijwilligers‘De foto spreekt, zoals u ziet, voor zich. Vol verbazing staan we te kijken hoe mooi het wordt en inmiddels is geworden. (Ik sta letterlijk met open mond)’.

Medewerkers huishoudelijke dienstVoor de 4 vaste medewerkers van onze huishoudelijke dienst was het niet altijd makkelijk. Ze hebben nog nooit in 10 weken tijd zoveel stof, voetstappen, en ander rommel, op één en dezelfde ochtend iedere dag weer mogen wegwerken.

7 emmers water dweilden ze dagelijks weg, alleen al voor de vloer. Lia: ‘Als ik de tussendeur naar de andere kant van het gebouw open zag gaan, dacht ik bij mezelf: ‘jij komt die deur niet door, want mijn vloer is net gedweild. Maar hij kwam wel en ik dacht: ach wat, ik dweil straks nog wel een keer. En dan kwam er nog een brancard binnen om een nieuwe gast te brengen terwijl het hoosde buiten. Maar niet één keer hebben we de moed opgegeven hoor!’Trudy: ‘en dan de mat… voor de deur naar de kant waar verbouwd

werd lag een mat om de eerste voetstappen op weg te vegen. Een bruine mat! Voor mij was het bijna een uitdaging om deze mat bruin te houden (in plaats van grijs van al het bouwstof). En dat is redelijk gelukt!’

7

links: Trudy rechts Lia

Paul van onderhoudsbedrijf HaitsmaPaul is medewerker van bij onderhouds-bedrijf Haitsma BV. uit Bleiswijk. Het credo van Haitsma is: een persoonlijke benade-ring, een snelle en correcte manier van werken en bovenal eerlijkheid. Dat hebben ze binnen de muren van het hospice absoluut waargemaakt.

Paul heeft tijdens de verbouwing eerst al het sanitair en de verwarmingen in de ruimte die verbouwd moest worden, afgesloten en afgebroken. Daarna heeft

hij in de nieuwe kamers en badkamers alles opgebouwd en aangesloten. Hij was al eerder een aantal keer in het hospice geweest voor onderhoud aan de verwar-mingsinstallatie, en kende het huis en haar mensen. Zijn baas had hem gezegd dat het hospice een bijzondere opdrachtgever was en dat alles wat er moest gebeuren altijd eerst afgestemd moest worden met de vrijwilligers en coördinatoren. Zeer regel matig moest het water eraf, konden de toiletten niet gebruikt worden, was er geen warm water of werkte de verwarming niet. Altijd werd er van

tevoren een tijdstip afgesproken, en dat werkte erg goed.

Paul: ‘voor mij was het een erg leuke klus. Het was dichtbij huis en ik had weinig reistijd. Wat me vooral zo opviel is dat nooit iemand hier klaagt. De mensen die hier tijdelijk zijn, vonden eigenlijk alles wel goed. Maar ook bij de vrijwilligers en anderen was er altijd begrip als we iets moesten doen. We konden makkelijk overleggen. Er zijn hier eigenlijk alleen maar vriendelijke mensen en ze zijn ook heel vaak vrolijk!’

Verhalen van de werkvloerHoe hebben ‘de mensen op de werkvloer’ de verbouwing in het hospice en alles daaromheen ervaren? Hieronder leest u enkele belevenissen:

8

Er was een zeer zieke dame in ons midden, en deze dame wilde mij iets duidelijk maken. Ik verstond het slecht, dacht ik. Ik verstond: “Haar verven, er staat bakje in de kast.” Dus ik zei vriendelijk tegen haar: ja hoor, we zullen uw haar gaan wassen op de douchebrancard. Ze bleef duidelijk maken dat ik in de kast moest kijken en tot mijn grote verbazing lagen er wel degelijk spullen om haar haar te verven. Ik twijfelde geen moment en samen met de verpleegkundige hebben we mevrouw op de douchebran-card gelegd en haar haar geverfd. We zijn ruim een uur bezig geweest en het resultaat mocht er zijn. Ik weet het niet meer zeker maar volgens mij is ze dezelfde dag/avond ofwel de dag erna met prachtige haren in alle rust overleden. Zoals ze zelf zei: “als ik dan ga ... dan wel zoals ik altijd was: netjes en verzorgd!”

Netjes en verzorgd

Anekdotes uit 5 jaar hospice Stroomuitval in het hospice tussen

16.00 uur en 18.30 uur, spitsuur met koken, verpleegkundige zorg en visite natuurlijk. De politie en brandweer waren gelijk paraat in het hospice en zonder dat we gebeld hadden kwamen ze binnen 10 minuten vragen of alles goed was, er genoeg zuurstof was en iedereen in orde was. De deuren van de kamers hebben we gebarricadeerd met stoelen omdat deze automatisch dichtgaan.

We hebben de man van Wilma gebeld en gevraagd of hij voor ons naar de chinees wilde gaan om eten voor de gasten te halen. Omdat wij elektrisch koken konden wij geen maaltijd bereiden of koffiezetten.

De deurbel deed het niet, de bellen van de kamers deden het niet, de telefoon deed het niet en de zuurstofmachine deed het niet ( we hadden gelukkig flessen zuurstof op voorraad). Het was een geluk dat het zomer was; we hadden het licht dus niet nodig. We liepen constant langs de kamers voor het geval een van de gasten ons nodig had en om hen gerust te stellen.Al met al zijn wij de stroomonderbre-king goed door gekomen en kunnen we er nu een mooi verhaal over vertellen. We hebben er veel van geleerd en er is een ‘noodplan bij stroomuitval’ gemaakt.

Help… stroomuitval

Dan was er de mevrouw uit kamer

Begonia die oma zou worden, maar

wist dat ze dat niet meer zou

meemaken. Samen met Nelleke (en

nog meer vrijwilligers) heb ik toen een

boekje in elkaar geflanst voor de baby

met tekst en herinneringen van oma.

De naam wisten we al, die was al aan

oma verteld.

Boekje voor de baby

OmaDe mevrouw die net oma was

geworden, zou gaan oppassen, maar werd ziek. En dan zelf

kleinkinderen hebben waar je zo graag op past...

9

Hospice Lansingerland sluit het jaar 2015 af met een positief resultaat. In 2015 bedroegen de verhoudingen van de inkomsten: 50 % subsidies VWS, 25 % eigen bijdragen gasten en 25 % bijdragen van de Vrienden Hospice. De bijdrage van de gasten is ten opzichte van 2014 toegenomen van 18 % naar 25 % van de inkomsten. We hopen, mede door de uitbreiding van het Hospice met 2 kamers,

dat deze bijdrage verder zal stijgen en we dus iets minder afhankelijk worden van de bijdrage van de overheid. Ook dit jaar bedanken wij als Bestuur de Stichting Vrienden van het Hospice weer voor hun inzet en bijdrage. Met hun activiteiten en sponsoring hebben ze over 2015 een bijdrage aan de exploitatie geleverd van € 70.000.

Wij kijken tevreden terug op het afgelopen jaar en willen alle vrijwilligers, sponsors en iedereen die zich voor het Hospice heeft ingezet bedanken.

Wim Joosse Penningmeester Stichting Hospice Lansingerland

Van de penningmeester

We kijken terug op een goed jaar. Bijna het hele jaar waren de vijf kamers van het hospice volledig bezet en was er regelmatig sprake van een wachtlijst. Eens te meer is gebleken dat het hospice een niet meer weg te denken voorziening is in Lansingerland. Van gasten, familieleden van gasten en nabestaanden krijgen we regelmatig veel waardering voor de zorg en de ervaren warmte en rust in het hospice. Reden voor het bestuur om in de loop van 2015 serieus na te denken over een eventuele uitbreiding van het hospice. Diverse mogelijkheden werden onderzocht (samenwerking met een andere instelling, zo mogelijk een dependance in Lansingerland, of aanpassing van het huidige pand). In goede samenwerking met 3B-wonen (eigenaar van het pand) en het inschakelen

van het architectenbureau MAS uit Rotter-dam werd voor de laatste optie (aanpassing van het huidige pand) gekozen. Door de architect werd een slim plan ontwikkeld, een klankbordgroep van vrijwilligers dacht intensief mee, discussie met De Vrienden over de financiële aspecten van de verbou-wing leidde uiteindelijk tot een zeer haalbaar geacht plan. Eind 2015 werd daarover een positief besluit genomen door het bestuur, met de bedoeling begin 2016 tot uitvoering over te gaan. Inmiddels (mei 2106) is het pand opgeleverd en zijn we de trotse gebruiker van een fraai pand met zeven kamers.

Zoals ik in december 2015 al kon melden (zie Nieuwsbrief nr.12.) is het bestuur inmiddels op volle sterkte, en is de nieuwe burgemeester Pieter van de Stadt toege-treden tot het Comité van Aanbeveling.

Ook dit jaar kunnen we terugzien op een financieel positief resultaat , mede door de niet aflatende inzet van de Stichting Vrienden van het Hospice. De komende jaren zullen sponsoring en particuliere giften een belangrijke inkomstenbron blijven.

Met de zeven kamers doen we een extra beroep op de coördinatoren en vrijwilligers, waar we alle vertrouwen in hebben. Ook het afgelopen jaar hebben zij gezorgd voor de hoge kwaliteit die het hospice biedt. Wij zijn daar best trots op.

Namens het bestuur,

Jaap Wolf Voorzitter Stichting Hospice LansingerlandBergschenhoek, mei 2016

Jaarverslag 2015

Van de voorzitter

106

Geslacht 2014 2015Vrouwen 26 25Mannen 22 17Totaal 48 42

Leeftijd 2014 201520-30 jaar 0 040-50 jaar 0 150-60 jaar 6 3 60-70 jaar 15 670-80 jaar 10 1280-90 jaar 15 15Ouder dan 90 jaar 2 5Gemiddelde leeftijd gasten 73,1 77

Afkomstig van 2014 2015Thuis 27 20Ziekenhuis 20 15Verzorgingshuis 1 4Elders 0 3

Hospice Lansingerland 2015 in cijfers

Gemiddelde Verblijfsduur 2014 2015 26 dagen 33 dagen

Wie meldt aan? 2014 2015Gast/naaste 13 13Huisarts 12 15Thuiszorg 6 3Ziekenhuis 17 10

Aantal vrijwilligers in 2015Vrijwilligers ‘aan bed’ 72Bestuur 9Vrienden 10Aanvullende diensten 9Vrijwilligers Kenniscentrum en Café Over-Leven 5

11

Er was een heer op bezoek bij één van onze gasten. Hij had wit haar en een witte baard. Op een gegeven moment ging hij buiten op het terras een sigaretje roken, daar waar twee van onze kamers uitzicht hebben op het terras. Helaas had deze meneer er niet bij stilgestaan dat de terrasdeur dichtslaat als je hem niet even vastzet, dus hij had zich buitengesloten. Om de aandacht te vragen en naar binnen te kunnen tikte hij op het raam bij één van onze gasten. Deze meneer was, mede als gevolg van zijn ziekte, wat vergeet-achtig en haalde zaken door elkaar. Op een gegeven moment kwam deze meneer wat paniekerig en onrustig naar ons toe en zei: ‘er staat een kabouter voor mijn raam die naar binnen wil’.

In eerste instantie praatten we wat met meneer mee om hem niet nóg onrustiger te maken. ‘Ja meneer, het is goed,’ zeiden we nog. Maar de meneer bleef volhouden: ’er staat echt een kabouter voor het raam’. Dus gingen we toch maar even mee naar zijn kamer. En ja hoor… de kabouter was gevonden: het was de bezoeker met het witte haar en de witte baard.

Een kabouter?Het meest indrukwekkende moment was een dame die plotseling in haar

ziek zijn erg achteruitging, ze begon ontlasting te braken. De verpleegkun-

dige van dat moment moest de arts gaan bellen en ik bleef bij mevrouw.

Vanaf dat moment raakten we in een soort cadans van spuugbakje onder

haar hoofd houden en oude vervangen...steeds weer, keer op keer. Ondanks

dat wat er gebeurt vreselijk is, is het ongelofelijk mooi om er zo basaal te

mogen zijn voor iemand. Het is ultiem samen zijn op een moment dat je

niemand toewenst, maar waarvan we beide wisten dat het veilig was.

Ik heb dit vol gehouden totdat de arts kwam die mevrouw in slaap bracht

om haar lijden te verlichten. Kort erna is ze rustig overleden.

Ik vond dit heel bijzonder en ben heel dankbaar dat ik het op kon brengen

om er zo voor haar te kunnen zijn op dat moeilijke moment. Na deze

gebeurtenis heb ik het opgeschreven om het ook voor mezelf te verwerken.

Ik heb het verhaal wat ik had opgeschreven ook voorgelezen aan mijn

collega vrijwilligers tijdens een van onze koffie inloop bijeenkomsten.

Het heeft mij geholpen om deze belevenis en nog veel meer verhalen te

mogen delen met mijn collega’s.

Samen

Anekdotes uit 5 jaar hospice

Mevrouw van M., zittend op haar vaste plekje in de woonkamer ‘dit is zo’n goed hotel, ik zou het iedereen aanbevelen.’

Hotel

In een warme zomer krijgt mevrouw M., een

wit laken over zich heen. ‘Wat is dit? Denken ze

dat ik al doodga?’

12

2016 is het eerste lustrumjaar van het hospice én er zijn twee gastenkamers bijgekomen. U begrijpt dat voor de verbou-wing extra geld nodig was. De Vrienden hebben diverse (landelijke) fondsen aangeschreven en gevraagd om een bijdrage voor dit specifieke project. Roparun, Oranjefonds, Stichting Elise Mathilde, Stichting Montagne, Fundatie v.d. Santheu-vel en R.C.O.A.K. hebben inmiddels een toezegging gedaan. Wooning Keukens in Bergschenhoek sponsorde een groot deel van de prachtige nieuwe keuken in het hospice. Wij willen deze sponsoren hartelijk danken voor hun bijdrage!

Er is elk jaar geld nodig!Wist u dat het hospice elk jaar extra financiële middelen nodig heeft van sponsoren, om de gewenste zorg en aandacht te kunnen geven aan de gasten?

Dit jaar zetten we als Vrienden in op een bedrag van 70.000 euro.

Deze bedrijven en organisaties doen al mee We hebben een toezegging gekregen van de organisatie van de Oostland Halve Marathon dat de opbrengst van dit evenement op 4 september a.s. geheel naar het hospice gaat. Golfclub De Hooge Rotterdamsche in Bergschenhoek doneert 5% van de sponsor-opbrengsten van de 7de editie van het Rijnmond Open Golf op 22 t/m 28 augustus a.s. aan Hospice Lansingerland. Van ING Hillegersberg ontvingen wij op 19 maart een cheque van 5.000 euro in het kader van de actie Help NL Vooruit. Ook de opbrengst van de geraniummarkt van de Lions Berkel in Rodenrijs op 14 mei ging naar het hospice. De Paardenstal in Berkel en Rodenrijs heeft ons een gift toegezegd van 3.000 euro, die

wij in juni in ontvangst zullen nemen. Tot slot heeft Peter Veldkamp via een actie 1.000 euro opgehaald voor het hospice.

Wat is het fijn om te zien dat bedrijven en organisaties in de regio ons een warm hart toedragen!

Wilt u ons als bedrijf of organisatie ook steunen? Mail naar vrienden@hospicelan-singerland.nl. We denken graag met u mee!

Activiteiten van de Vrienden in 2016

13

Colofon:Oplage

500 stuks gedrukt en 500 stuks online

Tekst en redactieJeanette Voets, Paul Ras

Hetty Weenk, Brigitte de Jong

Vormgeving en lay-outMarthy Mourits, Uniek in Ontwerp

AdresgegevensHospice Lansingerland

Burgemeester Van Oostenweg 10-122661 HN Bergschenhoek

Telefoon (010) 524 10 90 / Fax (010) 521 03 75coordinator@hospicelansingerland.nl

www.hospicelansingerland.nl

Wilt u deze nieuwsbrief in de toekomst digitaal ontvangen? Stuur dan een mail naar:

coordinator@hospicelansingerland

‘Wat vindt u van het woordje o.k.?’ vroeg meneer K. terwijl hij zijn

glas op tafel zette. Zonder op antwoord te wachten ging hij verder

met zijn betoog; ‘Ik vind het een naar stopwoord, dat bovendien

meer te onpas dan te pas gebruikt wordt.’

‘Zo’n naar woord vind ik het nu ook weer niet‘, zei ik.

‘Mag ik u iets vertellen?’ vroeg meneer K. Ik knikte instemmend en

meneer K vertelde zijn verhaal.’‘In het ziekenhuis kreeg ik na verschillende onderzoeken de uitslag.

De arts keek me aan vanachter zijn bureau en zei: ’meneer, ik heb

slecht nieuws, de vooruitzichten zijn niet gunstig’. Bovendien

toonde de arts een foto van mijn pijnlijke bovenarm, het leek wel of

er een stuk uit het bot gegeten was, het was afschuwelijk om te

zien, ik was in shock. De dokter sloeg zijn map dicht en zei: ‘O.K .!’

o.k.

Anekdotes uit 5 jaar hospice

Wat een warme familie

Na het sterven van de mevrouw uit kamer

Delphinium waren alle 12 kinderen en 11 schoon -

kinderen (1 was overleden) in huis. Om de beurt

kwamen ze uit de kamer waar ze afscheid hadden

genomen, huilend en verdrietig, maar zo dankbaar.

Een warme familie, zo met elkaar verbonden.

De koffie was niet aan te slepen!

Mevrouw wordt door de verpleegkundige gewassen. Als haar rug aan de beurt is, houd ik haar vast, ik sta voor haar met mijn armen voorzichtig om haar heengeslagen. Ze is kleiner dan ik en komt met haar hoofd nog net niet aan mijn schouder. Ineens kijkt ze guitig omhoog en zegt: ‘Dat is toch ook wat, dat je zo’n oude vrouw aan de borst hebt!’

Die allerliefste negentigjarige dame.

14

Stichting Vrienden van Hospice Lansingerland

Burgemeester Van Oostenweg 10­12

2661 HN Bergschenhoek

Naam

Adres

Postcode / Woonplaats

Telefoon

E­mail

Rekeningnummer Handtekening

Plak hier een postzegel

Uw steun is belangrijk

De Stichting Vrienden van Hospice Lansingerland zet zich in om donaties en giften in te zamelen voor Hospice Lansingerland. Het hospice draait gedeeltelijk op subsidie van de overheid. Naast deze subsidie is het hospice financieel afhankelijk van vergoedingen door zorgverzekeraars, eigen bijdragen, donaties, giften, legaten en sponsoring. En niet te vergeten: de inzet van onze vele vrijwilligers! Zonder hen zou dit fijne huis niet mogelijk zijn.

Hoe kunt u ons helpen?Als u het hospice en het werk dat daar verricht wordt een warm hart toedraagt, kunt u ons financieel ondersteunen door een eenmalige gift over te maken op rekening IBAN: NL78 RABO 0156175053.

U kunt ons ook structureel steunen door donateur te worden of lid van de Club van 100 van de Stichting Vrienden van Hospice Lansingerland. Deze stichting is door de Belastingdienst aangemerkt als een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). Dit betekent dat u een gift onder bepaalde voorwaarden kunt aftrekken van de belasting. Het is ook mogelijk via een notariële akte periodiek te schenken of een legaat op te nemen in uw testament. Uw financiële bijdrage is van harte welkom om het hospice blijvend in stand te kunnen houden.

Wilt u meer informatie over de verschillende mogelijkheden, stuur dan een mailtje naar: vrienden@hospicelansingerland.nl. We nemen zo spoedig mogelijk contact met u op.

Donateur van de Stichting Vrienden van Hospice Lansingerland.

Ik ontvang graag jaarlijks een acceptgiro. Tot opzegging machtig ik u voor een jaarlijkse afschrijving van €…........ (minimaal € 25).

Ik ontvang graag een door notariskantoor Nouwen Notarissen te Bergschenhoek verstrekt formulier voor periodieke schenkingen.

Ik wil een legaat opnemen in mijn testament. Notaris - kantoor Nouwen Notarissen mag contact met mij opnemen.

Vriendenkaart

Lid van de Club van 100 van de Stichting Vrienden van Hospice Lansingerland.

Hierbij meld ik mij aan als:

Tot opzegging machtig ik u jaarlijks € 100 af te schrijven.Jaarlijks ontvang ik een acceptgiro van € 100.

Ik ontvang graag meer informatie over de diverse sponsorpakketten. Wilt u contact met mij opnemen?